1
00:00:06,043 --> 00:00:11,763
ROZDZIAŁ VII — MARY CELESTE

2
00:00:27,043 --> 00:00:28,363
LAUREN, PAMIĘTAMY CIĘ

3
00:00:40,483 --> 00:00:41,403
Gotowa?

4
00:01:00,003 --> 00:01:00,963
Co to jest?

5
00:01:02,923 --> 00:01:06,803
Stara rosyjska tradycja.

6
00:01:06,883 --> 00:01:09,443
Kiedy ktoś umiera…

7
00:01:12,403 --> 00:01:16,243
owija się tym jego ciało,
żeby jego dusza żyła wiecznie.

8
00:01:21,963 --> 00:01:24,043
Przykro mi, że nie owiniesz Lauren.

9
00:01:31,363 --> 00:01:34,963
Uwielbiam rosyjski.
Jest taki… dramatyczny.

10
00:01:35,563 --> 00:01:37,363
- Cicho.
- Cicho.

11
00:01:39,083 --> 00:01:41,563
Niedługo będziesz mogła
to wszystko czytać.

12
00:01:41,643 --> 00:01:43,523
„Niedługo” to może nie.

13
00:01:43,603 --> 00:01:45,523
Na pewno już byś potrafiła.

14
00:01:46,443 --> 00:01:47,963
Co to za słowo?

15
00:01:48,963 --> 00:01:51,563
- Uczyć się.
- Uczyć się.

16
00:01:53,403 --> 00:01:57,323
Nie nauczę się nic więcej,
jeśli nie dasz mi skończyć lekcji.

17
00:01:58,803 --> 00:02:00,883
Będę mogła cię odwiedzić w Moskwie?

18
00:02:01,643 --> 00:02:03,363
Czemu mam mieszkać w Moskwie?

19
00:02:03,443 --> 00:02:07,683
Żeby tańczyć w Teatrze Bolszoj
i zostać drugą Anną Pawłową.

20
00:02:09,003 --> 00:02:11,883
Tylko nie zostań nową Anną Kareniną.

21
00:02:14,203 --> 00:02:15,283
Nie zostanę.

22
00:02:32,003 --> 00:02:34,603
- Mogę to pożyczyć?
- Jasne.

23
00:02:50,563 --> 00:02:54,763
Teraz dusza Lauren
już zawsze będzie bezpieczna.

24
00:04:01,043 --> 00:04:02,803
Najdroższa Maddie,

25
00:04:03,323 --> 00:04:06,203
wiem, że to dla ciebie
najgorszy okres w życiu.

26
00:04:06,923 --> 00:04:11,403
Kiedy moja mama zmarła,
myślałam, że nie dam rady dalej żyć.

27
00:04:12,323 --> 00:04:14,803
Wytrwałam tylko dla taty.

28
00:04:15,723 --> 00:04:17,763
Nie wyobrażam sobie,

29
00:04:17,843 --> 00:04:21,963
co musisz czuć
po utracie obojga rodziców naraz.

30
00:04:23,003 --> 00:04:26,723
Ale wiedz, że możesz dalej żyć.

31
00:04:27,723 --> 00:04:29,963
Nawet jeśli zdaje się to niemożliwe.

32
00:04:30,043 --> 00:04:32,443
Bo są ludzie, które cię potrzebują.

33
00:04:34,523 --> 00:04:35,963
Ja cię potrzebuję.

34
00:04:37,803 --> 00:04:41,523
Ten wiersz mi pomógł,
więc przekazuję go tobie.

35
00:04:44,243 --> 00:04:47,043
Wierzę, że wszystko znajduje swój dom.

36
00:04:47,883 --> 00:04:50,923
Dlatego chcę założyć klub nurkowy.

37
00:04:51,003 --> 00:04:53,243
Tu będziemy mogły być sobą.

38
00:04:59,523 --> 00:05:01,363
Ocean daje wolność.

39
00:05:02,643 --> 00:05:05,843
- Super, nie? Co sądzisz?
- Jest doskonała.

40
00:05:05,923 --> 00:05:08,203
- Anna, popatrz.
- Spójrz.

41
00:05:52,843 --> 00:05:56,483
ZAWSZE BĘDZIEMY CIĘ KOCHAĆ, LAUREN

42
00:06:06,883 --> 00:06:08,283
Jak się trzymasz?

43
00:06:08,363 --> 00:06:10,003
Spódnica mnie gryzie.

44
00:06:13,043 --> 00:06:14,283
Nie musisz iść.

45
00:06:15,123 --> 00:06:17,323
Możesz zostać w domu.

46
00:06:17,403 --> 00:06:19,483
Nie, muszę wspierać dziewczyny.

47
00:06:23,683 --> 00:06:28,683
Nikt nie wie, co jej się stało,
więc po co robić pogrzeb?

48
00:06:30,483 --> 00:06:32,643
Żeby ludzie mogli się pożegnać.

49
00:06:38,643 --> 00:06:41,123
Może i ty zechcesz jej coś powiedzieć.

50
00:06:55,563 --> 00:07:00,483
ŻAŁUJĘ, ŻE NIE MOGŁAM CIĘ POZNAĆ.
NIE PODDAMY SIĘ!

51
00:07:16,883 --> 00:07:21,603
- Zawiesisz coś na drzewie?
- Nie wiem co.

52
00:07:26,443 --> 00:07:27,443
Co tam?

53
00:07:30,563 --> 00:07:31,403
Myślę…

54
00:07:33,643 --> 00:07:35,963
że powinniśmy zrobić sobie przerwę.

55
00:07:40,163 --> 00:07:43,923
Nie chcę cię ranić.
Ale ostatnio nie byliśmy…

56
00:07:44,003 --> 00:07:44,963
W porządku.

57
00:07:45,683 --> 00:07:48,163
Ostatnio nie byliśmy sobą.

58
00:07:49,243 --> 00:07:50,083
Nie.

59
00:07:50,163 --> 00:07:52,163
Zobaczymy, co będzie po lecie?

60
00:07:54,323 --> 00:07:56,763
Może znów się szaleńczo zakochamy.

61
00:08:02,923 --> 00:08:05,363
- Trzymasz się?
- Tak.

62
00:08:08,363 --> 00:08:09,483
Tęsknię za nią.

63
00:08:12,603 --> 00:08:13,603
Wszyscy tęsknimy.

64
00:08:21,403 --> 00:08:27,083
ŻEGNAJ, LAUREN

65
00:08:52,123 --> 00:08:53,443
Nie jesteś gotowa?

66
00:08:54,523 --> 00:08:56,203
Bo tam nie idę.

67
00:08:59,123 --> 00:09:00,563
Musisz.

68
00:09:03,203 --> 00:09:04,923
Jesteś trochę uparta.

69
00:09:05,003 --> 00:09:06,163
Dlaczego?

70
00:09:07,203 --> 00:09:10,043
Bo nie chcę iść na pogrzeb kogoś,
kto żyje?

71
00:09:12,363 --> 00:09:16,723
Wiem, że nic nie jest pewne,
a to wszystko utrudnia.

72
00:09:18,003 --> 00:09:22,683
Ale jeśli dziś nie pójdziesz,
będziesz tego żałowała.

73
00:09:28,883 --> 00:09:30,963
Przyjaciółki będą cię potrzebowały.

74
00:09:50,163 --> 00:09:52,123
- Gotowa?
- Tak.

75
00:09:53,043 --> 00:09:56,123
Czas zobaczyć z bliska
te oklapłe rybie pyszczki.

76
00:09:59,043 --> 00:10:02,843
A co zrobimy,
jeśli pod wodą coś pójdzie nie tak?

77
00:10:03,963 --> 00:10:07,283
To samo, co robimy na lądzie.
Pomożemy sobie.

78
00:10:23,483 --> 00:10:25,243
Uwielbiam to zdjęcie.

79
00:10:28,003 --> 00:10:30,123
Powiedz, że tego nie kupujesz.

80
00:10:30,203 --> 00:10:33,003
To miły gest. Renee się postarała.

81
00:10:33,723 --> 00:10:37,203
Ty też, Maddie?

82
00:10:37,723 --> 00:10:38,883
Stevie…

83
00:10:40,043 --> 00:10:42,043
Chcę wierzyć, że ona żyje.

84
00:10:43,803 --> 00:10:45,923
Ale znaleźli jej kurtkę.

85
00:11:14,403 --> 00:11:17,723
Zebraliśmy się tutaj,
aby wspominać Lauren Rose.

86
00:11:18,883 --> 00:11:21,683
Ukochaną córkę i przyjaciółkę.

87
00:11:23,243 --> 00:11:25,763
Dzieci wychowuje cała społeczność.

88
00:11:25,843 --> 00:11:29,763
A dziś razem opłakujemy jedno z nich.

89
00:11:31,523 --> 00:11:33,843
Żałoba to cena, jaką płacimy za miłość.

90
00:11:34,923 --> 00:11:38,003
Ale gdy ukochana osoba
odchodzi w tak młodym wieku…

91
00:11:39,203 --> 00:11:40,323
Co za absurd.

92
00:11:40,403 --> 00:11:42,243
…cena wydaje się za wysoka.

93
00:11:42,923 --> 00:11:49,083
Spójrzmy wszyscy na to drzewo
pełne ciepłych wspomnień,

94
00:11:49,163 --> 00:11:52,603
które przypomina nam,
że Lauren wciąż jest z nami.

95
00:11:52,683 --> 00:11:56,683
Przyjaciółka Lauren
chce powiedzieć parę słów.

96
00:11:59,243 --> 00:12:01,123
Lauren jest inteligentna.

97
00:12:02,883 --> 00:12:06,203
Jest zdolna. Zachowuje się rozważnie.

98
00:12:07,963 --> 00:12:08,923
A ja nie.

99
00:12:09,883 --> 00:12:13,403
Ja gnam na oślep i liczę,
że determinacja mi wystarczy.

100
00:12:14,403 --> 00:12:16,323
Ale Lauren jest rozważna.

101
00:12:17,123 --> 00:12:19,403
Nie byłaby lekkomyślna.

102
00:12:20,403 --> 00:12:23,803
Nadzieja bywa niewygodna.

103
00:12:25,643 --> 00:12:30,323
Czasem łatwiej się poddać,
bo nadzieja bywa zbyt bolesna.

104
00:12:31,443 --> 00:12:34,283
Czy poddamy się tylko dlatego,
że to łatwiejsze?

105
00:12:35,763 --> 00:12:37,723
Proszę was.

106
00:12:37,803 --> 00:12:39,443
Błagam was wszystkich.

107
00:12:40,163 --> 00:12:44,123
Wiem, brzmię jak histeryczka,
ale czy chcemy siedzieć bezczynnie,

108
00:12:44,203 --> 00:12:46,003
kiedy ona na nas czeka?

109
00:12:46,083 --> 00:12:49,403
- Musimy iść.
- Szefie?

110
00:12:54,643 --> 00:12:58,003
Nagłe zniknięcie Lauren
stanowiło dla nas szok.

111
00:12:59,163 --> 00:13:03,243
To zrozumiałe,
że czasem emocje biorą górę.

112
00:13:03,323 --> 00:13:07,283
Ale to był tragiczny wypadek.

113
00:13:08,963 --> 00:13:12,563
Przyjaciółka Lauren, Madeline,
przeczyta nam teraz wiersz.

114
00:13:23,163 --> 00:13:25,843
Śmierć to nic takiego

115
00:13:27,523 --> 00:13:30,483
Wymknąłem się tylko do sąsiedniego pokoju

116
00:13:31,763 --> 00:13:35,763
Wciąż jestem sobą i ty jesteś sobą

117
00:13:36,483 --> 00:13:40,283
Czymkolwiek razem byliśmy
Kimkolwiek byliśmy dla siebie

118
00:13:41,163 --> 00:13:42,683
Wciąż tym jesteśmy

119
00:13:43,923 --> 00:13:46,363
Nazywaj mnie tym samym imieniem

120
00:13:46,443 --> 00:13:50,123
Mów do mnie tak swobodnie jak zawsze

121
00:13:50,203 --> 00:13:52,003
Nie zmieniaj tonu

122
00:13:52,563 --> 00:13:55,603
Nie sil się na powagę i smutek

123
00:13:59,723 --> 00:14:03,763
Śmiej się tak jak dawniej
Z drobnostek, które nas bawiły

124
00:14:06,003 --> 00:14:09,603
Baw się, uśmiechaj się
Myśl o mnie, módl się za mnie

125
00:14:10,723 --> 00:14:14,083
Niech moje imię
Nadal często gości w twoich ustach

126
00:14:14,603 --> 00:14:18,483
Wymawiaj je swobodnie
Niech nie ogarnia go cień

127
00:14:19,083 --> 00:14:20,883
Życie wciąż znaczy tyle samo

128
00:14:29,403 --> 00:14:30,763
Nie miała jej na sobie.

129
00:14:32,123 --> 00:14:36,003
Choć już mnie nie widzisz
Wciąż możesz o mnie myśleć

130
00:14:36,643 --> 00:14:39,603
Po prostu na ciebie czekam
Przez jakiś czas

131
00:14:40,443 --> 00:14:42,123
Gdzieś blisko

132
00:14:42,923 --> 00:14:44,723
Tuż za rogiem

133
00:14:46,203 --> 00:14:47,443
Wszystko jest dobrze

134
00:14:54,563 --> 00:14:55,443
Maddie.

135
00:14:57,203 --> 00:14:59,283
- Maddie.
- To piękne, Madeline.

136
00:15:00,043 --> 00:15:03,243
Jeśli ktoś chce dołączyć,
udamy się teraz nad wodę.

137
00:15:03,803 --> 00:15:05,123
Dziękuję za przybycie.

138
00:15:06,123 --> 00:15:08,843
Maddie.

139
00:15:10,163 --> 00:15:12,643
- Dobrze się spisałaś, rybko.
- Dziękuję.

140
00:15:12,723 --> 00:15:14,963
Stevie. Muszę ci coś powiedzieć.

141
00:15:15,043 --> 00:15:18,003
- Wrócę później, dobrze?
- Oczywiście.

142
00:15:22,523 --> 00:15:25,883
Anna, spotkanie w klubie.
Chodzi o coś ważnego.

143
00:15:25,963 --> 00:15:27,243
- Już lecę.
- Chodź.

144
00:15:27,323 --> 00:15:30,043
Jesteśmy umówieni z twoją mamą na kolację.

145
00:15:30,123 --> 00:15:31,163
Sam z nią zjedz.

146
00:15:32,123 --> 00:15:33,043
Anna.

147
00:15:33,963 --> 00:15:37,603
- Zachowuj się.
- Mam dość zachowywania się.

148
00:15:38,203 --> 00:15:41,163
Mam dość tego,
że nie mogę powiedzieć, co czuję.

149
00:15:41,723 --> 00:15:42,683
Brad…

150
00:15:43,283 --> 00:15:46,483
ja dłużej tak nie mogę.

151
00:15:46,563 --> 00:15:48,003
Jak nie możesz?

152
00:15:48,083 --> 00:15:49,283
Masz ten swój plan.

153
00:15:49,363 --> 00:15:53,003
Chcesz mieć żonę, dzieci
i domek na przedmieściach, ale…

154
00:15:54,723 --> 00:15:56,683
- Ja tak nie mogę.
- To coś złego?

155
00:15:56,763 --> 00:15:59,963
Nie. Ale nie chcę skończyć
jak Anna Karenina.

156
00:16:00,043 --> 00:16:01,203
Kto to jest?

157
00:16:02,043 --> 00:16:04,203
Ktoś bardzo nieszczęśliwy.

158
00:16:06,443 --> 00:16:10,443
Chwileczkę. Zrywasz ze mną na pogrzebie?

159
00:16:15,043 --> 00:16:16,643
Niezbyt elegancko, co?

160
00:16:19,323 --> 00:16:20,923
Przeproś ode mnie mamę.

161
00:17:25,843 --> 00:17:27,923
Wiedziałam, że ona żyje.

162
00:17:28,003 --> 00:17:31,083
Traktowali mnie jak wariatkę,
ale miałam rację.

163
00:17:31,763 --> 00:17:36,203
- Czy Lauren miała na sobie tę kurtkę?
- Nie jestem pewna.

164
00:17:37,563 --> 00:17:40,043
Telefon! Zostawiłam go w łodzi.

165
00:17:40,123 --> 00:17:41,763
Idźcie.

166
00:17:42,963 --> 00:17:46,843
Chyba miała,
ale widziałam ją w tej kurtce milion razy.

167
00:17:47,523 --> 00:17:50,563
Zostawiłam go w łodzi. Idźcie.

168
00:17:52,843 --> 00:17:56,363
- Nie miała jej wtedy.
- Może miała ją w plecaku?

169
00:17:57,403 --> 00:17:59,003
Nie miała jej ze sobą.

170
00:17:59,923 --> 00:18:02,763
A Izzie mówi, że widziała ją w jej pokoju.

171
00:18:02,843 --> 00:18:06,203
- Na 98 procent.
- No dobra.

172
00:18:06,283 --> 00:18:09,803
Jeśli kurtka leżała pod łóżkiem,
a znaleźli ją w wodzie,

173
00:18:09,883 --> 00:18:11,603
ktoś musiał ją tam podrzucić.

174
00:18:12,323 --> 00:18:13,803
Ale po co?

175
00:18:14,443 --> 00:18:16,603
Żebyśmy myśleli, że zginęła.

176
00:18:17,163 --> 00:18:20,603
Widzisz? Ktoś chce nam wmówić,
że Lauren nie wróci.

177
00:18:20,683 --> 00:18:23,763
Ale ja wiedziałam. Lauren wciąż żyje.

178
00:19:30,563 --> 00:19:32,163
Wiedziałam, że tu będziesz.

179
00:21:02,843 --> 00:21:04,083
Przepraszam za…

180
00:21:14,843 --> 00:21:17,403
- Co się stało?
- Tak go zastałyśmy.

181
00:21:18,043 --> 00:21:20,723
Wiedzieli, że będziemy na pogrzebie.

182
00:21:22,603 --> 00:21:23,883
Ukradli coś?

183
00:21:23,963 --> 00:21:25,923
Chyba niczego nie brakuje.

184
00:21:26,683 --> 00:21:28,083
Wszystko jest.

185
00:21:28,763 --> 00:21:30,443
Czego oni szukali?

186
00:21:37,363 --> 00:21:38,563
Ale zimno.

187
00:21:39,163 --> 00:21:41,723
- Izzie, miałaś nam coś powiedzieć.
- Tak.

188
00:21:41,803 --> 00:21:45,643
Widziałam tę kurtkę w pokoju Lauren,
kiedy Szef prawie nas nakrył.

189
00:21:45,723 --> 00:21:49,123
Ktoś musiał ją ukryć, podrzeć
i wrzucić do oceanu.

190
00:21:50,963 --> 00:21:53,003
- Ktoś dorwał Lauren.
- Właśnie.

191
00:21:53,083 --> 00:21:54,683
- Ona żyje.
- Ona zginęła.

192
00:21:55,363 --> 00:21:57,443
Co? Nie!

193
00:21:57,523 --> 00:21:59,963
Inaczej po co podrzucać kurtkę?

194
00:22:00,043 --> 00:22:01,923
- Ona nie żyje.
- Wcale nie.

195
00:22:02,003 --> 00:22:05,323
- Anna, ona nie mogła mieć kurtki.
- Nie żyje.

196
00:22:05,403 --> 00:22:09,763
- Nie, to dobre wieści!
- Jeśli tak, to po co podrzucać kurtkę?

197
00:22:09,843 --> 00:22:11,643
- To znaczy, że…
- Dziewczyny.

198
00:22:11,723 --> 00:22:13,123
Kiedy ją widziałyśmy…

199
00:22:13,203 --> 00:22:14,123
Dziewczyny!

200
00:22:16,123 --> 00:22:18,003
Mamy klejnot koronny Rosji.

201
00:22:19,043 --> 00:22:20,083
- Co?
- Co?

202
00:22:21,403 --> 00:22:22,963
To jest znalezisko Lauren.

203
00:22:26,963 --> 00:22:28,763
- Broszka.
- Gdzie ona jest?

204
00:22:30,203 --> 00:22:32,963
Ktoś się włamał i ją ukradł.

205
00:23:34,443 --> 00:23:40,123
Napisy: Juliusz P. Braun