1 00:00:07,842 --> 00:00:09,969 ‪(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:14,932 --> 00:00:16,559 ‪ยังไง อะไร ที่ไหน ทำไม 3 00:00:16,642 --> 00:00:17,727 ‪อะไร ที่ไหน ทำไม 4 00:00:17,810 --> 00:00:19,312 ‪ยังไง อะไร ที่ไหน ทำไม 5 00:00:19,395 --> 00:00:20,480 ‪อะไร ที่ไหน ทำไม 6 00:00:20,563 --> 00:00:22,982 ‪เอด้า ทวิสต์ นักวิทยาศาสตร์ 7 00:00:23,066 --> 00:00:25,860 ‪เธอต้องรู้ให้ได้ว่าคำตอบคืออะไร 8 00:00:25,943 --> 00:00:28,571 ‪ข้างใต้นี่ ตรงโน้น 9 00:00:28,654 --> 00:00:31,074 ‪วิทยาศาสตร์อยู่ทุกที่ที่คุณมอง 10 00:00:31,157 --> 00:00:34,077 ‪กับอิกกี้ เพ็ค สถาปนิก 11 00:00:34,160 --> 00:00:36,496 ‪และโรซี่‪รีเวียร์ วิศวกร 12 00:00:36,579 --> 00:00:39,749 ‪มีอะไรให้ทำเยอะแยะ และคุณก็ช่วยได้ 13 00:00:39,832 --> 00:00:42,085 ‪เรื่องน่าสงสัย คำถาม ปริศนา ภารกิจ 14 00:00:42,168 --> 00:00:45,171 ‪มีสิ่งมหัศจรรย์ให้ค้นพบ ‪และสมมติฐานให้ทดสอบ 15 00:00:45,254 --> 00:00:46,672 ‪วิทยาศาสตร์ดีที่สุด! 16 00:00:46,756 --> 00:00:49,217 ‪เอด้า ทวิสต์ นักวิทยาศาสตร์ 17 00:00:49,300 --> 00:00:51,969 ‪เธอต้องรู้ให้ได้ว่าคำตอบคืออะไร 18 00:00:52,053 --> 00:00:56,265 {\an8}‪มีวิทยาศาสตร์อยู่ทุกที่ ‪เธอกำลังสร้างสมมติฐาน 19 00:00:56,349 --> 00:00:59,811 {\an8}‪เชื่อมต่อลายจุด ‪เพราะนี่คือนักวิทยาศาสตร์เอด้า ทวิสต์! 20 00:01:02,605 --> 00:01:03,856 ‪เหม็นหึ่ง 21 00:01:10,321 --> 00:01:13,449 {\an8}‪ขอร้อง ออกห้าแต้มนะ 22 00:01:13,533 --> 00:01:16,786 {\an8}‪- โธ่ ให้ตายสิ ‪- ออกสอง นั่นน้อยกว่าห้าตั้งสามแต้ม 23 00:01:16,869 --> 00:01:18,371 {\an8}‪นั่นแปลว่า… 24 00:01:18,454 --> 00:01:19,747 {\an8}‪แฮ่! 25 00:01:19,831 --> 00:01:22,125 {\an8}‪เธอกลายเป็นมนุษย์หมาป่าแล้ว อิกกี้ 26 00:01:22,208 --> 00:01:24,293 {\an8}‪ตามกฎของก็อบลินและมังกร 27 00:01:24,377 --> 00:01:26,379 {\an8}‪เธอพูดไม่ได้จนกว่าจะถึงตาต่อไป 28 00:01:26,462 --> 00:01:28,631 ‪เธอทำได้แค่หอนเหมือนมนุษย์หมาป่า 29 00:01:28,714 --> 00:01:30,049 ‪ฉันทำได้แค่หอนเหรอ 30 00:01:31,384 --> 00:01:32,510 ‪ฉันหมายถึง… 31 00:01:34,220 --> 00:01:39,225 ‪อิกกี้ เสียงหอนของมนุษย์หมาป่าดังกว่านั้น ‪พยายามหน่อยสิ 32 00:01:42,979 --> 00:01:44,063 ‪แหวะ! 33 00:01:45,231 --> 00:01:47,775 ‪อะไรไม่รู้ ‪กลิ่นเหมือนลมหายใจของก็อบลินเลย 34 00:01:48,484 --> 00:01:51,154 ‪กลิ่นมันเหม็นมากเลย 35 00:01:51,737 --> 00:01:53,614 ‪- เหม็นมาก ‪- เหม็นหึ่งสุดๆ 36 00:01:53,698 --> 00:01:55,449 ‪เราต้องหาดูว่ามันคือกลิ่นอะไร 37 00:01:55,533 --> 00:01:56,951 ‪- หา ‪- พูดว่าอะไรนะ 38 00:01:57,034 --> 00:02:01,164 ‪กลิ่นเหม็นนี้เป็น ‪เรื่องน่าสงสัย คำถาม ปริศนา ภารกิจ 39 00:02:01,247 --> 00:02:03,624 ‪และเราก็จะไขปริศนาให้ได้ 40 00:02:06,252 --> 00:02:08,754 ‪ฉันไม่ได้กลิ่นแล้ว มันหายไปไหน 41 00:02:10,423 --> 00:02:12,967 ‪ตอนนี้ฉันได้กลิ่นอะไรบางอย่าง กลิ่นเหมือน… 42 00:02:13,050 --> 00:02:15,636 ‪ของอร่อยที่อร่อยที่สุดเท่าที่เคยมี 43 00:02:15,720 --> 00:02:18,598 ‪นี่แปลว่าซุปผักขึ้นชื่อของฉันกลิ่นหอมเหรอ 44 00:02:18,681 --> 00:02:20,933 ‪- หอมมากค่ะ ‪- น่าอร่อยจัง 45 00:02:21,017 --> 00:02:23,311 ‪พ่อใช้ผักอะไรเหรอคะ 46 00:02:23,394 --> 00:02:27,940 ‪แคร์รอต ขึ้นฉ่าย มะเขือเทศ หัวหอม ‪และกระเทียมเพื่อเพิ่มความอร่อย 47 00:02:28,024 --> 00:02:29,692 ‪สลัดก็เหมือนกัน 48 00:02:30,818 --> 00:02:34,822 ‪ผักแบบเดียวกับซุป แต่นี่แทบไม่มีกลิ่นเลย 49 00:02:36,699 --> 00:02:38,534 ‪- กลิ่นเหม็นกลับมาแล้ว ‪- ใช่ 50 00:02:38,618 --> 00:02:40,328 ‪ตามกลิ่นไปกันเถอะ 51 00:02:41,913 --> 00:02:45,875 ‪พรมมีกลิ่นเหมือนพรม แต่ไม่เหม็น 52 00:02:47,960 --> 00:02:49,462 ‪กลิ่นเหมือนหนังสือ 53 00:02:50,546 --> 00:02:52,465 ‪มันไม่ใช่กลิ่นกระบะทรายของมูชู 54 00:02:52,965 --> 00:02:56,260 ‪น่าแปลกที่กลิ่นมันโอเคมากเลย 55 00:02:56,344 --> 00:02:59,555 ‪ใช่ ทรายแมวถูกออกแบบมา ‪เพื่อดูดซับกลิ่นเหม็น 56 00:02:59,639 --> 00:03:02,558 ‪อาเธอร์กับฉันผลัดกันทำความสะอาดมันทุกวัน 57 00:03:10,775 --> 00:03:14,445 ‪ต้นตอของกลิ่นเหม็น ‪รองเท้าเทนนิสของอาเธอร์ 58 00:03:14,528 --> 00:03:18,032 ‪- กลิ่นเหม็นหึ่งสุดๆ ‪- พวกเธอทำอะไรกัน 59 00:03:18,115 --> 00:03:21,619 ‪เราเพิ่งค้นพบสิ่งที่น่าทึ่ง ‪รองเท้าของพี่เหม็นหึ่งเลย 60 00:03:21,702 --> 00:03:25,414 ‪ฉันรู้ ตอนฉันใส่เล่นเทนนิสมันไม่เหม็น ‪มันเหม็นแค่ตอนฉันถอดมันออก 61 00:03:25,498 --> 00:03:27,375 ‪สังเกตได้เยี่ยมมาก อาเธอร์ 62 00:03:27,458 --> 00:03:30,044 ‪พี่ชอบรองเท้าเหม็นๆ เหรอ 63 00:03:30,127 --> 00:03:33,172 ‪เปล่า ฉันไม่อยากให้รองเท้าฉัน ‪ทำให้ทั้งบ้านเหม็นหึ่ง 64 00:03:33,256 --> 00:03:34,674 ‪ฉันถึงได้จะลองใช้สิ่งนี้ไง 65 00:03:34,757 --> 00:03:37,593 ‪แม่ใช้น้ำหอมนี่เพื่อให้ตัวแม่หอม 66 00:03:37,677 --> 00:03:39,845 ‪มันอาจจะทำให้รองเท้าฉันหอมก็ได้ 67 00:03:40,346 --> 00:03:42,181 ‪การทดสอบ เราสังเกตได้ไหม 68 00:03:42,265 --> 00:03:43,432 ‪ได้มั้ง 69 00:03:45,893 --> 00:03:48,145 ‪มันกลิ่นเหมือนแม่เลย 70 00:03:50,064 --> 00:03:53,192 ‪แต่ตอนนี้กลิ่นน้ำหอมผสมกับกลิ่นเหม็น 71 00:03:53,276 --> 00:03:57,530 ‪มันเลยกลิ่นเหมือนแม่เธอผสมกับกลิ่นเหม็น 72 00:03:57,613 --> 00:04:00,574 ‪ฉันไม่มีทางทำให้รองเท้าพวกนี้หายเหม็นได้เลย 73 00:04:00,658 --> 00:04:04,453 ‪มีวิธีแก้ปัญหาด้วยวิทยาศาสตร์แทบทุกอย่าง 74 00:04:04,537 --> 00:04:06,664 ‪มาดูกันว่าเราจะแก้ปัญหานี้ได้ไหม 75 00:04:06,747 --> 00:04:09,583 ‪- นั่นหมายถึงระดมสมองเหรอ ‪- ปิ๊ง! ถูกต้อง! 76 00:04:09,667 --> 00:04:11,419 ‪เยี่ยม เพราะฉันคิดออกแล้ว 77 00:04:11,502 --> 00:04:14,714 ‪ฉันตัวเหม็นเมื่อไหร่ แม่จะให้ฉันไปอาบน้ำ 78 00:04:14,797 --> 00:04:16,757 ‪เราอาบน้ำรองเท้าของอาเธอร์ได้ 79 00:04:16,841 --> 00:04:18,050 ‪ฉันชอบเวลาอาบน้ำ 80 00:04:18,134 --> 00:04:20,428 ‪มันคือตอนที่ฉันคิดคำถามที่ดีที่สุดของฉันออก 81 00:04:20,511 --> 00:04:23,639 ‪แต่รองเท้าที่เปียกและลื่น ‪อาจเป็นอันตรายต่ออาเธอร์ 82 00:04:24,390 --> 00:04:27,059 ‪ก็จริง เราเอามันใส่เครื่องปั่นแห้งได้ไหม 83 00:04:27,143 --> 00:04:29,186 ‪นั่นอาจทำให้รองเท้าพังได้ 84 00:04:29,270 --> 00:04:31,314 ‪โชคดีที่ฉันมีความคิดอีกอย่าง 85 00:04:31,397 --> 00:04:34,900 ‪ในเมื่อทรายแมวดูดซับกลิ่นเหม็น 86 00:04:34,984 --> 00:04:37,320 ‪เทมันใส่ในรองเท้าอาจทำให้หายเหม็นได้ 87 00:04:37,403 --> 00:04:42,283 ‪ความคิดดี แต่ถ้ามูชูคิดว่า ‪รองเท้าของอาเธอร์เป็นกระบะทรายของมันล่ะ 88 00:04:43,242 --> 00:04:45,161 ‪- ไม่นะ มูชู ‪- ฉันดูไม่ได้ 89 00:04:45,244 --> 00:04:47,079 ‪ฉันมีความคิดอีกอย่าง 90 00:04:47,872 --> 00:04:50,333 ‪เราประดิษฐ์สเปรย์พิเศษที่กำจัดกลิ่นได้ 91 00:04:50,416 --> 00:04:52,251 ‪- เหมือนน้ำหอม ‪- ใช่ 92 00:04:52,335 --> 00:04:55,588 ‪แต่แทนที่จะทำให้มันมีกลิ่นหอม 93 00:04:55,671 --> 00:04:57,798 ‪เราจะทำให้มันไม่มีกลิ่นอะไรเลย 94 00:04:57,882 --> 00:04:59,717 ‪- ไม่มีกลิ่นหอมเหรอ ‪- ใช่ 95 00:04:59,800 --> 00:05:03,054 ‪แต่เราไม่อยากทำรองเท้าของอาเธอร์พัง ‪โดยไม่ได้ตั้งใจ 96 00:05:03,137 --> 00:05:05,097 ‪เราทดสอบมันดูก่อนได้ 97 00:05:05,181 --> 00:05:06,599 ‪ปีที่แล้วฉันโตจนใส่ไม่ได้ 98 00:05:06,682 --> 00:05:09,185 ‪แม่เลยบอกว่าฉันใช้มันสำหรับวิทยาศาสตร์ได้ 99 00:05:09,268 --> 00:05:12,813 ‪เราแค่ต้องทำให้มันเหม็นสุดๆ ก่อนที่จะใช้มัน 100 00:05:24,283 --> 00:05:25,242 ‪โหลดห้องแล็บ 101 00:05:35,586 --> 00:05:36,921 ‪กลิ่นเหมือนความสำเร็จ 102 00:05:37,922 --> 00:05:38,881 ‪เหม็นชะมัด 103 00:05:38,964 --> 00:05:42,551 ‪ไม่รู้ว่าจมูกฉันทนความสำเร็จขนาดนี้ได้ไหม 104 00:05:42,635 --> 00:05:44,637 ‪จมูกเธออาจไม่ต้องทนกับมันก็ได้ 105 00:05:44,720 --> 00:05:49,266 ‪บางครั้งนักวิทยาศาสตร์ก็ต้องการอุปกรณ์พิเศษ ‪สำหรับการทดสอบบางอย่าง 106 00:05:49,350 --> 00:05:51,560 ‪- เราพร้อมแล้ว เริ่มกันเลย ‪- ใช่ 107 00:06:10,121 --> 00:06:11,122 ‪โธ่ ไม่นะ 108 00:06:11,205 --> 00:06:15,501 ‪นั่นเป็นความล้มเหลวที่เหนอะหนะที่สุด ‪เท่าที่ฉันเคยเห็น มันคือเหลวเหนอะ 109 00:06:15,584 --> 00:06:20,381 ‪ไม่ก็เหนอะเหลว อาเธอร์อาจพูดถูก ‪การกำจัดกลิ่นเหม็นรองเท้าของเขาเป็นไปไม่ได้ 110 00:06:21,215 --> 00:06:23,509 ‪ขอโทษ เสียงท้องฉันร้องน่ะ 111 00:06:23,592 --> 00:06:27,680 ‪เมื่อไหร่จะถึงเวลาอาหารค่ำสักที ‪ซุปของพ่อเธอหอมมากเลย 112 00:06:27,763 --> 00:06:30,099 ‪ฉันรู้ สลัดก็น่าจะอร่อยเหมือนกัน 113 00:06:30,182 --> 00:06:32,643 ‪ถึงมันจะไม่หอมเท่าซุปก็เถอะ 114 00:06:32,726 --> 00:06:35,146 ‪เดี๋ยว ทำไมมันไม่หอมเท่าซุปล่ะ 115 00:06:35,229 --> 00:06:38,607 ‪- มันมีส่วนผสมเหมือนกัน ‪- ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมกลิ่นมันต่างกัน 116 00:06:38,691 --> 00:06:44,196 ‪ฉันรู้แค่ว่าซุปร้อนๆ อร่อยๆ ‪ทำให้ท้องฉันรู้สึกดีและอุ่น 117 00:06:44,280 --> 00:06:45,448 ‪ซุปร้อน 118 00:06:46,115 --> 00:06:47,825 ‪แต่สลัดเย็น 119 00:06:47,908 --> 00:06:51,328 ‪ฉันรู้จักสีหน้าแบบนั้น เธอมีสามมุติฐานเหรอ 120 00:06:51,996 --> 00:06:52,913 ‪ใช่ 121 00:06:52,997 --> 00:06:58,002 ‪ฉันมีสมมติฐาน ฉันมีสมมติฐาน 122 00:06:58,586 --> 00:06:59,795 ‪- นั่น ‪- การสังเกต 123 00:06:59,879 --> 00:07:01,338 ‪- คือนี่เหรอ ‪- คำอธิบาย 124 00:07:01,422 --> 00:07:04,967 ‪ถูกหรือผิด มาค้นหากันว่าคำตอบคืออะไร 125 00:07:05,050 --> 00:07:07,845 ‪มันอาจจะไม่ถูกต้อง แต่เราจะค้นหา 126 00:07:07,928 --> 00:07:10,473 ‪ว่าทฤษฎีนี้มันเกี่ยวกับอะไร 127 00:07:10,556 --> 00:07:13,100 ‪- เดาอย่างมีเหตุผล ‪- การทดสอบจะผ่านไหม 128 00:07:13,184 --> 00:07:15,019 ‪ผ่านสิ นั่นแหละคือสมมติฐาน 129 00:07:15,102 --> 00:07:20,316 ‪ฉันมีสมมติฐาน ฉันมีสมมติฐาน 130 00:07:20,941 --> 00:07:24,069 ‪ไปดูกันเถอะว่ามันถูกต้องแค่ไหน 131 00:07:24,153 --> 00:07:25,112 ‪ไปกันเลย! 132 00:07:25,821 --> 00:07:31,118 ‪สมมติฐานของเราคือ ‪ของร้อนมีกลิ่นมากกว่าของเย็น 133 00:07:31,202 --> 00:07:34,497 ‪อุณหภูมิทำให้กลิ่นแตกต่างกันได้จริงเหรอ 134 00:07:34,580 --> 00:07:39,376 ‪พอมันร้อน โมเลกุลจะเคลื่อนที่เร็วมาก ‪และเด้งไปเด้งมาแบบนี้ 135 00:07:41,003 --> 00:07:43,422 ‪เหมือนพ่อมดยิงลูกไฟ 136 00:07:43,506 --> 00:07:44,673 ‪ใช่เลย 137 00:07:44,757 --> 00:07:48,052 ‪แล้วพอมันเย็น โมเลกุลจะเคลื่อนที่ช้าลง 138 00:07:48,135 --> 00:07:52,181 ‪แบบนี้ 139 00:07:52,264 --> 00:07:56,685 ‪ฉะนั้นกลิ่นจะเดินทาง ‪ไปในอากาศได้เร็วขึ้นเมื่อมันร้อน 140 00:07:56,769 --> 00:08:00,564 ‪นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดอยู่ แต่มีทางเดียวที่จะรู้ได้ 141 00:08:01,941 --> 00:08:05,945 ‪คิดอะไรเจ๋งๆ สิ เพราะในนี้มันกำลังจะร้อนมาก 142 00:08:08,656 --> 00:08:11,242 ‪เราเทเลพอร์ตมาดวงอาทิตย์หรือไงนี่ 143 00:08:11,325 --> 00:08:14,328 ‪ขอน้ำหน่อย หิวน้าจังเลย 144 00:08:19,333 --> 00:08:21,126 ‪ฉันชอบความร้อนแห้งๆ 145 00:08:21,210 --> 00:08:25,130 ‪ฉันว่ามันร้อนพอที่จะ ‪ทดสอบสมมติฐานของเราแล้วละ 146 00:08:25,214 --> 00:08:29,385 ‪- พร้อมทดสอบดมกลิ่นหรือยัง ‪- ไม่รู้ว่าฉันจะทนเหม็นได้แค่ไหน 147 00:08:29,468 --> 00:08:32,012 ‪เธอทำได้น่า อิกกี้ เร็วเข้า เริ่มกันเลย 148 00:08:32,096 --> 00:08:35,349 ‪นับถึงสามนะ หนึ่ง สอง สาม! 149 00:08:38,227 --> 00:08:41,313 ‪กลิ่นมันเหม็นที่สุดเท่าที่ฉันเคยดมมาเลย 150 00:08:41,397 --> 00:08:45,359 ‪และก็เป็นกลิ่นเหม็นหึ่งที่สุด ‪เท่าที่ฉันเคยได้กลิ่นมาเลย 151 00:08:45,442 --> 00:08:49,530 ‪ดูเหมือนความร้อนทำให้อะไรๆ กลิ่นแรงขึ้น ‪แต่เพื่อพิสูจน์สมมติฐานของเรา 152 00:08:49,613 --> 00:08:51,782 ‪มาดูว่าความเย็นทำให้กลิ่นน้อยลงไหม 153 00:08:51,865 --> 00:08:53,033 ‪จัดความเย็นมาเลย 154 00:08:54,076 --> 00:08:56,036 ‪เอาความร้อนกลับมาเถอะ 155 00:08:56,120 --> 00:09:00,499 ‪เราต้องดูก่อนว่าความเย็นทำให้ ‪รองเท้าของอาเธอร์หายเหม็นไหม พร้อมยัง 156 00:09:00,583 --> 00:09:02,626 ‪หนาวจัง 157 00:09:03,961 --> 00:09:07,172 ‪มันกลิ่นเหมือนไม่มีกลิ่นอะไรเลย 158 00:09:07,256 --> 00:09:08,632 ‪มันไม่เหม็นเลยสักนิด 159 00:09:08,716 --> 00:09:12,303 ‪- แปลว่าเราพิสูจน์สมมติฐานแล้ว ‪- แปลว่าเราอุ่นได้แล้วเหรอ 160 00:09:12,970 --> 00:09:13,804 ‪ใช่ 161 00:09:14,847 --> 00:09:16,098 ‪ดีขึ้นเยอะเลย 162 00:09:16,724 --> 00:09:21,562 ‪เว้นแต่ว่าในเมื่อตอนนี้มันไม่เย็นแล้ว ‪รองเท้าของอาเธอร์ก็จะเหม็นเหมือนเดิม 163 00:09:21,645 --> 00:09:25,691 ‪เราต้องหาวิธีทำให้รองเท้าของเขาเย็น ‪เวลาไม่ได้ใส่มัน จะได้ไม่เหม็น 164 00:09:25,774 --> 00:09:27,401 ‪วิธีแก้ปัญหามันชัดเจนอยู่แล้ว 165 00:09:27,484 --> 00:09:29,695 ‪เราแช่แข็งรองเท้าของอาเธอร์ ‪เป็นก้อนน้ำแข็งยักษ์ 166 00:09:29,778 --> 00:09:32,448 ‪นั่นจะช่วยแก้ปัญหาได้ 167 00:09:32,531 --> 00:09:36,869 ‪แต่ฉันคิดว่าอาเธอร์อยากได้รองเท้าเทนนิสนะ ‪ไม่ใช่รองเท้าสเกตน้ำแข็ง 168 00:09:37,578 --> 00:09:39,288 ‪ไม่ได้คิดเรื่องนั้นเลย 169 00:09:39,955 --> 00:09:42,124 ‪ให้เขาเก็บมันไว้ในช่องแช่แข็งดีไหม 170 00:09:42,916 --> 00:09:46,879 ‪แต่แม่ฉันคงไม่ชอบให้มีรองเท้าสกปรกๆ ‪วางไว้ข้างๆ อาหารหรอก 171 00:09:46,962 --> 00:09:51,592 ‪แล้วถ้าเราสร้างกล่องใส่รองเท้า ‪ที่เหมือนตู้แช่แข็ง 172 00:09:51,675 --> 00:09:53,719 ‪สำหรับรองเท้าของอาเธอร์ล่ะ 173 00:09:53,802 --> 00:09:59,224 ‪ตู้แช่แข็งที่ออกแบบเยี่ยมๆ ‪เราทำให้มันดูเหมือนวังน้ำแข็งได้ 174 00:09:59,308 --> 00:10:02,519 ‪สุดยอด! เราสร้างมันกันเถอะ 175 00:10:17,284 --> 00:10:20,079 ‪- เธอทำอะไรรองเท้าฉัน ‪- แช่แข็งกลิ่นเหม็นน่ะ 176 00:10:22,373 --> 00:10:24,083 ‪เดี๋ยว ฉันไม่ได้กลิ่นอะไรเลย 177 00:10:24,166 --> 00:10:28,629 ‪นั่นก็เพราะอากาศเย็น ‪ทำให้กลิ่นเหม็นไม่คละคลุ้งไปทั่วไง 178 00:10:28,712 --> 00:10:32,299 ‪เธอพบวิธีป้องกันไม่ให้ ‪รองเท้าฉันเหม็นไปทั่วบ้านแล้วเหรอ 179 00:10:32,383 --> 00:10:33,509 ‪- ใช่แล้ว ‪- ใช่ 180 00:10:33,592 --> 00:10:38,222 ‪สุดยอดเลย ขอบใจนะ พวกเธออาจ ‪ค้นพบอะไรบางอย่างด้วยวิทยาศาสตร์นี้ 181 00:10:41,767 --> 00:10:43,227 ‪กลิ่นอะไรน่ะ 182 00:10:44,687 --> 00:10:48,691 ‪กลิ่นหอมน่ากินจัง ‪ต้องเป็นซุปผักขึ้นชื่อของพ่อแน่ๆ เลย 183 00:10:50,442 --> 00:10:51,443 ‪- ใช่แล้ว ‪- ใช่ 184 00:10:51,527 --> 00:10:52,820 ‪- แน่นอน ‪- แค่ซุป 185 00:10:52,903 --> 00:10:55,280 ‪ไม่มีอย่างอื่น เช่นรองเท้าหรืออะไรทั้งนั้น 186 00:10:56,281 --> 00:10:57,116 ‪รองเท้าเหรอ 187 00:11:00,244 --> 00:11:02,329 ‪ซุปนี่รสชาติดีพอๆ กับกลิ่นของมันเลย 188 00:11:02,413 --> 00:11:04,123 ‪สลัดก็อร่อยมากด้วย 189 00:11:04,998 --> 00:11:06,542 ‪ขอบใจนะ ฉันดีใจที่เธอชอบ 190 00:11:06,625 --> 00:11:10,504 ‪หนูก็ดีใจที่บ้านนี้มีแต่กลิ่นซุปอย่างเดียว 191 00:11:10,587 --> 00:11:11,964 ‪ผมก็ดีใจ 192 00:11:19,930 --> 00:11:24,101 ‪ฉันคิดออกแล้ว ‪ไปพบนักวิทยาศาสตร์อีกคนกันเถอะ มาเร็ว 193 00:11:31,734 --> 00:11:34,319 ‪สวัสดีค่ะ ฉันเรเชล ดัตตัน เป็นนักจุลชีววิทยา 194 00:11:34,403 --> 00:11:37,448 ‪วันนี้เราจะพูดถึงสิ่งที่ทำให้ชีสเหม็น 195 00:11:37,531 --> 00:11:38,657 ‪เริ่มกันเลย 196 00:11:39,742 --> 00:11:41,744 ‪วันนี้เรามาที่ร้านขายชีส 197 00:11:41,827 --> 00:11:44,913 ‪เพื่อดูจุลินทรีย์บางอย่างกันให้ชัดๆ 198 00:11:44,997 --> 00:11:48,792 ‪ซึ่งมันทำให้ชีสทั้งอร่อยและเหม็น 199 00:11:48,876 --> 00:11:53,964 ‪จุลินทรีย์เป็นเซลล์ที่เล็กมาก ‪จนคุณมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า 200 00:11:54,047 --> 00:11:56,133 ‪คุณต้องใช้กล้องจุลทรรศน์ดูมัน 201 00:11:56,216 --> 00:11:58,427 ‪จุลินทรีย์พวกนี้พบได้ทุกที่ 202 00:11:58,510 --> 00:12:03,682 ‪จะพบพวกมันได้ในมหาสมุทร ในดิน ‪และอาหารบางอย่างที่เรากิน 203 00:12:03,766 --> 00:12:06,727 ‪จริงๆ แล้ว สิ่งที่เราได้กลิ่นรอบๆ ตัวเราในโลก 204 00:12:06,810 --> 00:12:10,230 ‪ไม่ใช่แค่ชีส ที่จริงแล้ว เป็นเพราะจุลินทรีย์ 205 00:12:11,023 --> 00:12:13,484 ‪จุลินทรีย์ที่เราดูอยู่ตอนนี้ 206 00:12:13,567 --> 00:12:17,196 ‪เป็นหนึ่งในแบคทีเรียที่พบมากที่สุดในชีส 207 00:12:17,279 --> 00:12:19,823 ‪มันทำให้เกิดรสชาติที่อร่อยมากบนชีส 208 00:12:19,907 --> 00:12:21,825 ‪แต่ก็ทำให้มันเหม็นด้วย 209 00:12:22,451 --> 00:12:24,787 ‪ดังนั้น หนึ่งในหลายๆ สิ่งที่ผู้ผลิตชีสทำ 210 00:12:24,870 --> 00:12:27,581 ‪เพื่อควบคุมปริมาณการเติบโตของจุลินทรีย์บนชีส 211 00:12:27,664 --> 00:12:29,166 ‪ก็คือพวกเขาควบคุมอุณหภูมิ 212 00:12:29,249 --> 00:12:32,628 ‪อุณหภูมิยิ่งอุ่น ชีสก็ยิ่งเหม็น 213 00:12:33,462 --> 00:12:36,799 ‪ชีสนี้เป็นชีสชนิดพิเศษจากฝรั่งเศส 214 00:12:36,882 --> 00:12:41,637 ‪และรูพวกนี้เกิดจากแมลงตัวเล็กๆ 215 00:12:41,720 --> 00:12:44,223 ‪แมลงตัวเล็กๆ พวกนั้นเรียกว่าไรชีส 216 00:12:44,306 --> 00:12:46,058 ‪ตัวไรจะสร้าง 217 00:12:46,141 --> 00:12:49,311 ‪รสชาติและกลิ่นที่น่าสนใจบนชีส 218 00:12:49,394 --> 00:12:51,522 ‪จึงไม่ใช่แค่จุลินทรีย์ที่สร้างกลิ่นได้ 219 00:12:51,605 --> 00:12:54,191 ‪สิ่งมีชีวิตอื่นๆ ที่อาศัยอยู่บนชีสก็เช่นกัน 220 00:12:54,274 --> 00:12:55,818 ‪- สวัสดีค่ะ ‪- เกร็ดความรู้ 221 00:12:55,901 --> 00:12:58,862 ‪หนึ่งในจุลินทรีย์ที่เติบโตบนชีสและทำให้มันเหม็น 222 00:12:58,946 --> 00:13:01,573 ‪คือจุลินทรีย์ชนิดเดียวกับที่เติบโตบนเท้าของเรา 223 00:13:01,657 --> 00:13:04,701 ‪ดังนั้นเวลาคนคิดว่า ‪ชีสเหม็นๆ กลิ่นเหมือนเท้าเหม็นๆ 224 00:13:04,785 --> 00:13:07,246 ‪ก็เป็นเพราะจุลินทรีย์ชนิดเดียวกันเติบโต 225 00:13:07,329 --> 00:13:09,665 ‪และสร้างกลิ่นเหม็นๆ แบบเดียวกัน 226 00:13:12,376 --> 00:13:15,128 ‪เจ๋งใช่ไหมล่ะ วิทยาศาสตร์ดีที่สุด! 227 00:13:18,340 --> 00:13:20,133 ‪โรซี่เลี้ยงหิน 228 00:13:22,970 --> 00:13:25,806 {\an8}‪- ของเล่นแมวชิ้นใหม่ของมูชูเสร็จแล้ว ‪- เจ๋งเลย 229 00:13:25,889 --> 00:13:29,893 {\an8}‪ฉันคำนวณแล้วมันเป็นส่วนผสมที่ลงตัว ‪ทั้งหงิกๆ งอๆและมีกรุ๊งกริ๊ง 230 00:13:29,977 --> 00:13:31,520 {\an8}‪มาดูกันว่ามันจะชอบไหม 231 00:13:34,106 --> 00:13:35,691 {\an8}‪ใช่ มันชอบ 232 00:13:35,774 --> 00:13:39,820 {\an8}‪โดยเฉพาะที่มันมีเสียงกริ๊งๆ ‪ทำไมแมวถึงชอบของที่มีเสียงกริ๊งๆ 233 00:13:40,779 --> 00:13:43,615 ‪มูชูน่ารักจัง 234 00:13:43,699 --> 00:13:45,450 ‪ฉันอยากมีสัตว์เลี้ยงมั่ง 235 00:13:45,534 --> 00:13:50,289 ‪แต่เพราะแม่ฉันเดินทางไปทำงาน ‪แม่บอกว่าเราให้บ้านดีๆ กับมันไม่ได้ 236 00:13:50,372 --> 00:13:54,084 ‪ฉันว่ามันก็สมเหตุสมผลนะ ‪การดูแลสัตว์เลี้ยงเป็นงานหนัก 237 00:13:54,167 --> 00:13:58,046 ‪- แต่เธออาจมีสัตว์เลี้ยงที่ไม่ต้องดูแลได้ ‪- อย่างเช่นปลาทอง 238 00:13:58,130 --> 00:14:00,799 ‪มันว่ายน้ำทั้งวัน ไม่ต้องพามันเดินเล่นด้วยซ้ำ 239 00:14:00,883 --> 00:14:02,843 ‪แต่ก็ต้องให้อาหารมันอยู่ดี 240 00:14:02,926 --> 00:14:04,720 ‪และก็กอดมันยากด้วย 241 00:14:04,803 --> 00:14:09,850 ‪งั้นเลี้ยงลิงก็ได้ มันชอบกอดและก็ชอบเล่น 242 00:14:09,933 --> 00:14:12,853 ‪- อาจจะเยอะไปหน่อย ‪- ก็จริง 243 00:14:13,937 --> 00:14:15,939 ‪แล้วแมลงเต่าทองล่ะ 244 00:14:16,023 --> 00:14:19,776 ‪เราไม่ต้องพามันเดินหรือเล่นกับมัน ‪และมันก็น่ารักด้วย 245 00:14:19,860 --> 00:14:22,738 ‪แต่มันต้องการอาหารและพื้นที่สำหรับไต่ไปมา 246 00:14:22,821 --> 00:14:24,781 ‪แถมยังหายง่ายด้วย 247 00:14:24,865 --> 00:14:26,116 ‪มานี่มา แมลงเต่าทอง 248 00:14:26,199 --> 00:14:29,620 ‪ก็จริง เราไม่อยากเหยียบแมลงเต่าทอง ‪ที่หลงทางในบ้านเรา 249 00:14:29,703 --> 00:14:32,998 ‪งั้นเธอก็ต้องการสัตว์เลี้ยงที่ไม่กินอาหาร 250 00:14:33,081 --> 00:14:35,876 ‪ไม่ต้องเล่น ไม่ต้องกอด 251 00:14:35,959 --> 00:14:37,669 ‪ฟังดูเหมือนหินเลย 252 00:14:37,753 --> 00:14:40,047 ‪ใช่ ฉันเลี้ยงหินได้ 253 00:14:40,797 --> 00:14:41,965 ‪ฉันพูดเล่นน่ะ 254 00:14:42,049 --> 00:14:44,885 ‪ฉันไม่ได้พูดเล่น ไปหาหินให้ฉันเลี้ยงกันเถอะ 255 00:14:45,469 --> 00:14:47,054 ‪ไปหาในสวนหลังบ้านฉันก็ได้ 256 00:14:48,096 --> 00:14:50,349 ‪หินพวกนั้นมีบ้านอยู่แล้ว 257 00:14:50,432 --> 00:14:53,060 ‪ฉันอยากได้หินป่าที่ต้องการบ้าน 258 00:14:53,143 --> 00:14:57,064 ‪แต่เราจะหาหินป่าได้ที่ไหน 259 00:14:58,315 --> 00:14:59,900 ‪ฉันรู้ สวนสาธารณะไง 260 00:15:02,319 --> 00:15:06,114 ‪- หวัดดีค่ะ แม่ ‪- เอด้า ตกใจหมดเลย ว่าไงจ๊ะ 261 00:15:06,198 --> 00:15:10,035 ‪หนูจะขอให้แม่พาเราไปที่สวนสาธารณะ ‪แต่แม่ทำงานอยู่… 262 00:15:10,118 --> 00:15:13,705 ‪แม่ทำงานอยู่… กับปริศนาอักษรไขว้นี่น่ะจ้ะ 263 00:15:14,289 --> 00:15:15,374 ‪แม่ 264 00:15:15,874 --> 00:15:17,501 ‪แม่ติดปัญหาเรื่องงานอยู่ 265 00:15:17,584 --> 00:15:20,545 ‪เวลาเป็นอย่างนั้น ‪ปกติแล้วการพักสมองจะช่วยได้จ้ะ 266 00:15:20,629 --> 00:15:24,675 ‪ให้แม่พาลูกไปที่สวนสาธารณะเถอะ ‪แม่จะได้พักสมอง 267 00:15:25,592 --> 00:15:27,427 ‪เย่ เรามาถึงแล้ว 268 00:15:30,514 --> 00:15:32,516 ‪นี่จ้ะ ตรงนี้ดูน่านั่งดี 269 00:15:32,599 --> 00:15:35,727 ‪ขอบคุณค่ะ แม่ ‪เราจะไปหาหินป่าสัตว์เลี้ยงกันนะคะ 270 00:15:35,811 --> 00:15:40,357 ‪หินป่าสัตว์เลี้ยงเหรอ โอเค อย่าให้อาหาร ‪พวกมันนะ และก็อยู่ในที่ที่แม่เห็นลูกด้วย 271 00:15:40,440 --> 00:15:41,483 ‪ได้ค่ะ 272 00:15:42,526 --> 00:15:46,613 ‪ที่นี่มีหินเยอะมากเลย ‪ฉันไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี 273 00:15:47,280 --> 00:15:50,909 ‪ก้อนนี้สีน้ำเงินและกลมๆ มันเป็นเงาดีด้วย 274 00:15:50,993 --> 00:15:53,245 ‪ฉันชอบ อาจจะน่ะ 275 00:15:53,328 --> 00:15:54,621 ‪ดูก้อนนี้สิ 276 00:15:54,705 --> 00:15:58,542 ‪มีตะไคร่น้ำอยู่ข้างบนด้วย มันน่ารักมากเลย 277 00:15:58,625 --> 00:15:59,876 ‪ก้อนนี้ฉันก็ชอบ 278 00:16:02,045 --> 00:16:03,588 ‪สองก้อนนี้เหมือนฝาแฝดเลย 279 00:16:04,339 --> 00:16:09,094 ‪ดีจัง ก้อนนี้มีรอยแตกเจ๋งๆ ด้วย 280 00:16:09,177 --> 00:16:11,930 ‪มีให้เลือกเยอะมากเลย หากันต่อเถอะ 281 00:16:13,098 --> 00:16:15,600 ‪โรซี่ นั่นเป็นสัตว์เลี้ยงกองโตเลยนะ 282 00:16:15,684 --> 00:16:19,563 ‪ใช่ เราจะเลือกยังไงดี ‪ว่าจะเอาก้อนไหนกลับบ้าน 283 00:16:19,646 --> 00:16:21,523 ‪เป่ายิ้งฉุบกันดีไหม 284 00:16:21,606 --> 00:16:23,859 ‪ฉันไม่มีทางเลือกแค่ก้อนเดียวหรอก 285 00:16:23,942 --> 00:16:26,987 ‪กินทุกก้อนมีบางอย่างที่พิเศษในตัวมัน 286 00:16:27,070 --> 00:16:28,405 ‪อย่างเจ้ามอสซี่ 287 00:16:28,488 --> 00:16:31,116 ‪นุ่มนิ่มน่ารัก 288 00:16:31,199 --> 00:16:32,534 ‪น่ารักจังเลย 289 00:16:32,617 --> 00:16:36,163 ‪ร็อกโกกับมิลล่าเป็นพี่น้องกัน 290 00:16:36,246 --> 00:16:37,581 ‪ฉันแยกพวกมันไม่ได้ 291 00:16:37,664 --> 00:16:39,750 ‪และชิปปี้มีรอยแตก 292 00:16:39,833 --> 00:16:45,422 ‪จะไม่มีใครต้องการมัน นอกจากฉัน ‪ฉันเลยต้องเอาพวกมันไปให้หมด 293 00:16:45,505 --> 00:16:49,176 ‪โอเค มีปัญหาแค่อย่างเดียว ‪เราจะเอาพวกมันกลับบ้านยังไง 294 00:16:49,259 --> 00:16:50,761 ‪ง่ายมาก ใส่กระเป๋าไปไง 295 00:16:51,261 --> 00:16:55,265 ‪ฉันยกขาไม่ไหว 296 00:16:55,348 --> 00:16:56,600 ‪มันหนักมากเลย 297 00:16:58,268 --> 00:17:01,521 ‪โอเค ใส่กระเป๋าไปไม่ได้ 298 00:17:01,605 --> 00:17:03,231 ‪ฉันเอาผ้าพันคอห่อไปก็ได้ 299 00:17:04,816 --> 00:17:06,651 ‪อย่าหล่นนะ 300 00:17:07,569 --> 00:17:09,279 ‪อย่าหล่น 301 00:17:09,362 --> 00:17:12,282 ‪ใครเป็นหินที่ดี แกเป็นหินที่ดี 302 00:17:13,492 --> 00:17:15,577 ‪มันหล่นตลอดเลย 303 00:17:15,660 --> 00:17:18,622 ‪ฉันว่ามันคงยังไม่เชื่อง คงจะฝึกยากมากแน่ 304 00:17:19,831 --> 00:17:21,249 ‪รู้ไหมว่าเราต้องทำยังไง 305 00:17:21,333 --> 00:17:22,751 ‪ฉันรู้ ระดมสมอง 306 00:17:22,834 --> 00:17:24,127 ‪ความคิดเยี่ยม 307 00:17:24,211 --> 00:17:26,963 ‪ระดมสมอง ระดมสมอง 308 00:17:27,047 --> 00:17:29,591 ‪เสนอความคิดทุกอย่างที่คุณมี ‪ไม่มีความคิดไหนที่ไม่ดี 309 00:17:29,674 --> 00:17:32,511 ‪ระดมสมอง ระดมสมอง 310 00:17:32,594 --> 00:17:35,388 ‪รวบรวมเพื่อนๆ มา ‪แล้วหาว่ายังไง อะไร ทำไม 311 00:17:35,472 --> 00:17:38,308 ‪ระดมสมอง ระดมสมอง 312 00:17:38,391 --> 00:17:42,979 ‪ให้จินตนาการของเรา ‪กลายเป็นการสร้างสรรค์ใหม่ที่ยอดเยี่ยม 313 00:17:43,063 --> 00:17:46,817 ‪เมื่อเราระดมสมอง ระดมสมอง ‪ระดมสมอง ระดมสมอง 314 00:17:46,900 --> 00:17:47,734 ‪เฮ่! 315 00:17:48,735 --> 00:17:52,989 ‪ถ้าเราเสกให้มันไปโผล่ที่บ้านล่ะ ‪โอมมะกึกลึกกึ๋ย 316 00:17:54,032 --> 00:17:57,244 ‪ไม่ใช่สิ โอมมะลุกกุ๊กกู๋ 317 00:17:57,994 --> 00:18:02,415 ‪แต่ฉันจำคาถาไม่ได้ ‪ซึ่งอาจทำให้เกิดปัญหาใหญ่ขึ้นได้ 318 00:18:05,168 --> 00:18:08,338 ‪ถ้าเราเอาบ้านเธอติดล้อแล้วเข็นมาที่นี่ล่ะ 319 00:18:08,839 --> 00:18:12,008 ‪ฉันเดาประมาณว่า ‪เราคงต้องใช้ล้อเยอะมากจนนับไม่ถ้วน 320 00:18:12,092 --> 00:18:13,218 ‪ใช่ เธอพูดถูก 321 00:18:13,301 --> 00:18:16,388 ‪เราให้แมลงเต่าทองบินพามดที่แบกหินได้มาก็ได้ 322 00:18:16,471 --> 00:18:17,514 ‪มดแข็งแรงนะ 323 00:18:17,597 --> 00:18:19,766 ‪แต่แมลงเต่าทองไม่ได้แข็งแรงขนาดนั้น 324 00:18:21,685 --> 00:18:23,019 ‪มีความคิดอื่นอีกไหม 325 00:18:24,479 --> 00:18:25,689 ‪ฉันคิดไม่ออกแล้ว 326 00:18:28,400 --> 00:18:29,234 ‪ยูนิคอร์นล่ะ 327 00:18:30,193 --> 00:18:32,779 ‪นี่ ปกติฉันเป็นคนพูดแบบนั้น 328 00:18:32,863 --> 00:18:34,865 ‪มด แต่ไม่ใช้แมลงเต่าทอง 329 00:18:35,490 --> 00:18:37,117 ‪ยูนิคอร์น 330 00:18:37,200 --> 00:18:39,119 ‪ฉันพูดไปแล้ว 331 00:18:39,703 --> 00:18:40,579 ‪ชีส 332 00:18:41,163 --> 00:18:42,038 ‪ชีสเหรอ 333 00:18:42,122 --> 00:18:43,540 ‪ฉันหิวแล้ว 334 00:18:43,623 --> 00:18:49,838 ‪- ไม่นะ ฉันว่าเราหมดความคิดแล้วละ ‪- อะไรนะ เราไม่เคยหมดความคิด 335 00:18:49,921 --> 00:18:52,591 ‪เราต้องระดมสมองกันต่อไป 336 00:18:52,674 --> 00:18:55,093 ‪ฉันต้องเอาหินสัตว์เลี้ยงกลับบ้านให้ได้ 337 00:18:55,177 --> 00:18:59,181 ‪แต่ฉันคิดอะไรไม่ออกแล้ว ‪รู้สึกว่าสมองฉันอย่างกับแป้งเปียก 338 00:18:59,264 --> 00:19:00,640 ‪เหลวๆ เละๆ สมองฉัน 339 00:19:00,724 --> 00:19:02,434 ‪คือสมองฉันก็เหลวๆ เละๆ น่ะ 340 00:19:03,018 --> 00:19:07,981 ‪- ถ้าสมองฉันเหลวๆ เละๆ ไปตลอดล่ะ ‪- เราจะทำยังไงดี เราติดแหง็กเลย 341 00:19:08,064 --> 00:19:10,358 ‪ติดแหง็ก 342 00:19:10,442 --> 00:19:12,777 ‪ถ้าเราเอาหินติดไว้กับ… 343 00:19:12,861 --> 00:19:13,945 ‪โอย ไม่รู้สิ 344 00:19:14,988 --> 00:19:16,656 ‪เหมือนสมองฉันแตกแล้วเลย 345 00:19:17,490 --> 00:19:19,784 ‪เดี๋ยวก่อน 346 00:19:20,535 --> 00:19:22,120 ‪แม่ติดปัญหาเรื่องงานอยู่ 347 00:19:22,204 --> 00:19:25,498 ‪เวลาเป็นอย่างนั้น ‪ปกติแล้วการพักสมองจะช่วยได้จ้ะ 348 00:19:25,582 --> 00:19:28,668 ‪ฉันว่าฉันเชื่อมต่อลายจุดได้แล้วละ 349 00:19:28,752 --> 00:19:32,172 ‪แม่ฉันพักสมองเพราะติดปัญหาเรื่องงาน 350 00:19:32,255 --> 00:19:34,716 ‪เราติดแหง็กอยู่ บางทีเราอาจต้องพัก 351 00:19:34,799 --> 00:19:36,051 ‪พักด้วยการเล่น 352 00:19:36,134 --> 00:19:38,553 ‪ไม่ เราคิดควร 353 00:19:39,429 --> 00:19:41,348 ‪ไม่ใช่สิ เราควรคิด 354 00:19:42,641 --> 00:19:44,976 ‪โอเค เราพักก่อนก็ได้ 355 00:20:02,160 --> 00:20:05,789 ‪ดอกทานตะวันพวกนี้ ‪ดูน่าจะเป็นหนังสติ๊กที่เจ๋งมากเลย 356 00:20:07,958 --> 00:20:10,460 ‪ใครจะไปรู้ว่าดอกทานตะวันเป็นการออกแบบ 357 00:20:11,211 --> 00:20:12,128 ‪ที่มหัศจรรย์ 358 00:20:12,212 --> 00:20:15,548 ‪มันเหมือนมีดอกไม้เล็กๆ อยู่ในดอกไม้ 359 00:20:15,632 --> 00:20:19,344 ‪ก็มีน่ะสิ ดอกทานตะวัน ‪สร้างจากดอกไม้เล็กๆ หลายพันดอก 360 00:20:20,178 --> 00:20:21,596 ‪มันกลิ่นหอมมากเลย 361 00:20:23,139 --> 00:20:26,309 ‪ทำไมดอกไม้ถึงหอมจัง 362 00:20:26,393 --> 00:20:30,397 ‪เฮ่! สมองฉันคิดข้อมูลและคำถามได้อีกแล้ว 363 00:20:30,480 --> 00:20:34,109 ‪- สมองฉันก็ไม่รู้สึกเหลวๆ เละๆ ‪- การพักเล่นของเราได้ผล 364 00:20:34,192 --> 00:20:36,569 ‪เย่! ระดมสมองกันต่อเถอะ 365 00:20:36,653 --> 00:20:41,533 ‪ฉันรู้แล้ว เราหว่านเสน่ห์นกฮูก ‪ให้บินเอาหินกลับบ้านให้เราได้ 366 00:20:41,616 --> 00:20:43,493 ‪ฉันมีเสน่ห์มากนะ 367 00:20:43,576 --> 00:20:46,037 ‪กลางวันนกฮูกไม่ทำงาน ‪มันหากินกลางคืน 368 00:20:46,121 --> 00:20:48,456 ‪จริงสิ มันตื่นแค่ตอนกลางคืน 369 00:20:48,540 --> 00:20:52,502 ‪เราสร้างรถไฟเหาะเพื่อขนหินไปได้ 370 00:20:52,585 --> 00:20:54,087 ‪ฉันชอบความคิดนั้นนะ 371 00:20:54,170 --> 00:20:58,883 ‪แต่ถ้ารถไฟเหาะโคลงเคลง ‪แล้วหินกลิ้งหล่นออกมาล่ะ 372 00:20:58,967 --> 00:21:02,721 ‪มันก็จะเป็นรถไฟเหาะร็อกแอนด์โรลไง 373 00:21:03,972 --> 00:21:06,975 ‪เราอาจสร้างอะไรสักอย่างเพื่อลากหินได้ 374 00:21:07,058 --> 00:21:10,437 ‪ใช่ เราเรียกมันว่าโรซี่ร็อกฮอลเลอร์ก็ได้ 375 00:21:10,520 --> 00:21:13,565 ‪ความคิดเยี่ยม มาสร้างกันเถอะ 376 00:21:13,648 --> 00:21:17,319 ‪มันมีตาข่ายใหญ่สำหรับใส่หินด้วยก็ได้ 377 00:21:17,402 --> 00:21:20,071 ‪- และโครงที่จะยึดมันไว้ ‪- และก็ล้อด้วย 378 00:21:21,948 --> 00:21:23,158 ‪เรียบร้อย 379 00:21:23,241 --> 00:21:24,367 ‪- ชอบจัง ‪- เยี่ยม 380 00:21:24,951 --> 00:21:26,619 ‪ไปหาวัสดุกันเถอะ 381 00:21:35,920 --> 00:21:38,256 ‪เราสานเถาวัลย์พวกนี้เป็นตาข่ายได้ 382 00:21:38,340 --> 00:21:42,427 ‪- กิ่งไม้พวกนี้จะเป็นโครงที่เยี่ยมมาก ‪- เจอล้อพวกนี้แถวๆ สวนสาธารณะ 383 00:21:42,510 --> 00:21:44,512 ‪ฉันสร้างมันเลยได้ไหม ได้ไหม 384 00:21:44,596 --> 00:21:45,930 ‪- ได้ ‪- เอาเลย 385 00:21:54,898 --> 00:21:57,609 ‪เรามีโรซี่ร็อกฮอลเลอร์แล้ว 386 00:21:57,692 --> 00:21:59,611 ‪- สมบูรณ์แบบ ‪- เก่งมาก โรซี่ 387 00:21:59,694 --> 00:22:02,489 ‪ขอบใจจ้ะ ดูซิว่ามันแข็งแรงพอ ‪สำหรับสัตว์เลี้ยงของฉันไหม 388 00:22:04,115 --> 00:22:05,617 ‪เย่ มันแข็งแรงพอ 389 00:22:05,700 --> 00:22:07,035 ‪ขนขึ้นรถให้หมดกันเถอะ 390 00:22:16,503 --> 00:22:17,879 ‪- สวัสดี ลอร์เรน ‪- สวัสดี 391 00:22:17,962 --> 00:22:18,880 ‪เที่ยวบินเป็นไงบ้าง 392 00:22:20,340 --> 00:22:21,800 ‪เที่ยวบินไม่ราบรื่นเลย 393 00:22:21,883 --> 00:22:23,718 ‪- เข้ามาสิ ‪- แม่ 394 00:22:23,802 --> 00:22:27,347 ‪ไงจ๊ะ โรซี่ลูกรักของแม่ วันนี้เป็นไงบ้าง 395 00:22:30,392 --> 00:22:32,852 ‪หนูมีสัตว์เลี้ยงแล้วค่ะ เยอะเลยด้วย 396 00:22:32,936 --> 00:22:34,020 ‪ลูกอะไรนะ 397 00:22:34,104 --> 00:22:36,106 ‪มันไม่ใช่อย่างที่แม่คิดหรอก มาดูสิ 398 00:22:36,189 --> 00:22:39,692 ‪รู้จักกับหินสัตว์เลี้ยงของหนูสิคะ 399 00:22:40,193 --> 00:22:45,073 ‪นั่นชิปปี้ นี่ร็อกโกกับมิลล่า ‪และนี่ก็มอสซี่ 400 00:22:45,156 --> 00:22:49,369 ‪แม่ไม่เคยคิดเลยว่าตารางเดินทางของแม่แบบนี้ ‪เราจะมีสัตว์เลี้ยงได้ 401 00:22:49,452 --> 00:22:50,412 ‪แต่ก้อนหินเหรอ 402 00:22:50,495 --> 00:22:51,621 ‪สร้างสรรค์จริงๆ 403 00:22:51,704 --> 00:22:52,705 ‪เก่งมากลูก 404 00:22:52,789 --> 00:22:56,876 ‪ใช่ไหม สามคนนี้เก่งที่สุดกับการแก้ปัญหาต่างๆ 405 00:22:56,960 --> 00:23:00,505 ‪เราคิดอะไรไม่ออกกันแล้ว แล้วเราก็พักเล่นกัน 406 00:23:00,588 --> 00:23:03,216 ‪เหมือนการพักสมองของแม่ไง แต่เราเล่นกัน 407 00:23:03,299 --> 00:23:06,636 ‪- แม่พูดถูก มันได้ผลจริงๆ ‪- แม่ดีใจที่มันช่วยได้จ้ะ ลูก 408 00:23:06,719 --> 00:23:08,930 ‪พาสัตว์เลี้ยงของลูกกลับบ้านกันเถอะ 409 00:23:09,013 --> 00:23:11,057 ‪โอเค แต่ก่อนอื่น… 410 00:23:11,933 --> 00:23:15,270 ‪เธอควรเอาสีน้ำเงินไป อิกกี้ เธอผูกพันกับมัน 411 00:23:15,353 --> 00:23:16,271 ‪ขอบใจนะ โรซี่ 412 00:23:16,354 --> 00:23:20,108 ‪เธอเอามอสซี่ไป เอด้า เธอเหมาะจะอยู่ด้วยกัน 413 00:23:20,191 --> 00:23:21,901 ‪จริงเหรอ ขอบใจนะ 414 00:23:23,570 --> 00:23:25,071 ‪ไม่ต้องห่วงนะ มูชู 415 00:23:25,155 --> 00:23:28,533 ‪ฉันอาจมีหินสัตว์เลี้ยง ‪แต่แกก็ยังเป็นแมวตัวโปรดของฉันอยู่ 416 00:23:35,748 --> 00:23:40,003 ‪ฉันคิดออกแล้ว ‪ไปพบนักวิทยาศาสตร์อีกคนกันเถอะ มาเร็ว 417 00:23:43,256 --> 00:23:44,090 ‪สวัสดี 418 00:23:45,258 --> 00:23:48,470 ‪สวัสดีค่ะ ฉันราเคล นูโน ‪เป็นนักวิทยาศาสตร์ดาวเคราะห์ 419 00:23:48,553 --> 00:23:53,349 ‪วันนี้เราจะมาคุยกันเรื่องก้อนหินจากอวกาศ 420 00:23:54,434 --> 00:23:56,019 ‪เวลาเราคิดถึงก้อนหิน 421 00:23:56,102 --> 00:23:59,689 ‪คุณจะคิดถึงก้อนหินที่คุณอาจพบ ‪ที่สวนสาธารณะหรือเวลาไปเดินป่า 422 00:23:59,772 --> 00:24:03,193 ‪แต่จริงๆ แล้วมีก้อนหินมากมายลอยอยู่ทั่วอวกาศ 423 00:24:03,276 --> 00:24:08,406 ‪เมื่อถึงจุดหนึ่ง พวกมันลอยเข้ามาใน ‪ชั้นบรรยากาศของเราและตกสู่พื้นผิวโลก 424 00:24:08,490 --> 00:24:11,451 ‪เรามีพวกมันอยู่ที่นี่ในห้องแสดงอุกกาบาตของเรา 425 00:24:12,327 --> 00:24:15,914 ‪ก้อนหินที่มาจากอวกาศแล้วตกลงมาบนโลก ‪เราเรียกว่าอุกกาบาต 426 00:24:15,997 --> 00:24:19,959 ‪นี่คืออุกกาบาตเหล็กขนาดใหญ่ของเรา 427 00:24:20,043 --> 00:24:21,836 ‪ฉะนั้นถ้าคุณออกไปค้นหาก้อนหิน 428 00:24:21,920 --> 00:24:24,881 ‪หนึ่งในหลายวิธีที่คุณจะรู้ว่าคุณเจออุกกาบาต 429 00:24:24,964 --> 00:24:27,550 ‪คือดูว่ามันเป็นแม่เหล็กหรือเปล่า 430 00:24:28,593 --> 00:24:31,346 ‪ปกติแล้วหินที่อยู่บนโลกจะไม่เป็นแม่เหล็ก 431 00:24:31,930 --> 00:24:34,641 ‪ประเภทของก้อนหินที่ลอยอยู่ในอวกาศ 432 00:24:34,724 --> 00:24:38,394 ‪มีตั้งแต่ขนาดเล็กเท่าๆ กับอนุภาคของฝุ่น 433 00:24:38,478 --> 00:24:42,148 ‪ไปจนถึงขนาดใหญ่เท่าดาวเคราะห์เลยทีเดียว 434 00:24:42,232 --> 00:24:45,652 ‪จริงๆ แล้ว โลกเป็นแค่ ‪หินก้อนใหญ่ที่ลอยอยู่ในอวกาศ 435 00:24:46,486 --> 00:24:50,031 ‪ที่จริงคุณเห็นก้อนหินจากอวกาศ ‪ที่พุ่งเข้ามายังโลกได้ 436 00:24:50,114 --> 00:24:51,324 ‪มันคือฝนดาวตก 437 00:24:51,407 --> 00:24:56,204 ‪มันคือเศษฝุ่นและหินเล็กๆ ที่เข้ามาใน ‪ชั้นบรรยากาศของเราและเกิดไฟลุกไหม้ 438 00:24:56,287 --> 00:24:59,082 ‪เราเห็นมันเป็นลำแสงพุ่งไปในท้องฟ้าของเรา 439 00:24:59,165 --> 00:25:02,126 ‪คราวหน้าคุณอยู่ข้างนอกตอนกลางคืน ‪อย่าลืมมองขึ้นไป 440 00:25:02,210 --> 00:25:04,462 ‪คุณอาจเห็นฝนดาวตกก็ได้ค่ะ 441 00:25:04,546 --> 00:25:05,547 ‪เกร็ดความรู้ 442 00:25:06,130 --> 00:25:08,007 ‪ดวงจันทร์กำลังหดตัว 443 00:25:08,091 --> 00:25:10,260 ‪ปรากฏว่าข้างในดวงจันทร์ 444 00:25:10,343 --> 00:25:12,428 ‪มีหินที่ร้อน 445 00:25:12,512 --> 00:25:14,722 ‪แต่เมื่อมันเย็นลง มันจะหดตัว 446 00:25:14,806 --> 00:25:17,350 ‪ดวงจันทร์ทั้งดวงจึงเล็กลง 447 00:25:17,433 --> 00:25:19,477 ‪แต่ไม่ต้องห่วง คุณจะยังเห็นมันได้อยู่ค่ะ 448 00:25:21,896 --> 00:25:24,732 ‪เจ๋งใช่ไหมล่ะ วิทยาศาสตร์ดีที่สุด! 449 00:26:09,569 --> 00:26:13,323 ‪คำบรรยายโดย ธนิศา ขำคง