1
00:00:07,842 --> 00:00:09,969
‪(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:14,974 --> 00:00:16,559
‪ยังไง อะไร ที่ไหน ทำไม

3
00:00:16,642 --> 00:00:17,727
‪อะไร ที่ไหน ทำไม

4
00:00:17,810 --> 00:00:19,353
‪ยังไง อะไร ที่ไหน ทำไม

5
00:00:19,437 --> 00:00:20,521
‪อะไร ที่ไหน ทำไม

6
00:00:20,605 --> 00:00:22,857
‪เอด้า ทวิสต์ นักวิทยาศาสตร์

7
00:00:22,940 --> 00:00:25,902
‪เธอต้องรู้ให้ได้ว่าคำตอบคืออะไร

8
00:00:25,985 --> 00:00:28,654
‪ข้างใต้นี่ ตรงโน้น

9
00:00:28,738 --> 00:00:31,115
‪วิทยาศาสตร์อยู่ทุกที่ที่คุณมอง

10
00:00:31,199 --> 00:00:33,826
‪กับอิกกี้ เพ็ค สถาปนิก

11
00:00:33,910 --> 00:00:36,537
‪และโรซี่ รีเวียร์ วิศวกร

12
00:00:36,621 --> 00:00:39,207
‪มีอะไรให้ทำเยอะแยะ และคุณก็ช่วยได้

13
00:00:39,749 --> 00:00:42,085
‪เรื่องน่าสงสัย คำถาม ปริศนา ภารกิจ

14
00:00:42,168 --> 00:00:45,171
‪มีสิ่งมหัศจรรย์ให้ค้นพบ
‪และสมมติฐานให้ทดสอบ

15
00:00:45,254 --> 00:00:46,547
‪วิทยาศาสตร์ดีที่สุด!

16
00:00:46,631 --> 00:00:49,050
‪เอด้า ทวิสต์ นักวิทยาศาสตร์

17
00:00:49,133 --> 00:00:51,886
‪เธอต้องรู้ให้ได้ว่าคำตอบคืออะไร

18
00:00:51,969 --> 00:00:56,265
{\an8}‪มีวิทยาศาสตร์อยู่ทุกที่
‪เธอกำลังสร้างสมมติฐาน

19
00:00:56,349 --> 00:00:59,685
{\an8}‪เชื่อมต่อลายจุด
‪เพราะนี่คือนักวิทยาศาสตร์เอด้า ทวิสต์!

20
00:01:02,563 --> 00:01:03,856
‪ป้อมส่วนตัว

21
00:01:15,868 --> 00:01:17,829
‪อรุณสวัสดิ์ค่ะ ตื่นได้แล้ว

22
00:01:17,912 --> 00:01:20,456
‪แม่จะทำยังไง ถ้าไม่มีนาฬิกาปลุกตัวน้อยคนนี้

23
00:01:20,540 --> 00:01:21,624
{\an8}‪แม่ก็สายน่ะสิคะ

24
00:01:22,125 --> 00:01:23,459
{\an8}‪เอด้า ลูกพูดถูก

25
00:01:23,543 --> 00:01:26,170
{\an8}‪แม่จะไปทำงานสาย ไม่รู้ว่าลูกทำได้ยังไง

26
00:01:26,921 --> 00:01:28,089
‪เป็นคำถามที่ดี

27
00:01:28,172 --> 00:01:31,592
‪ทำไมหนูถึงตื่นเวลาเดิมทุกวัน

28
00:01:31,676 --> 00:01:36,097
‪หนูจะทำการทดลองยังไงดี
‪เพื่อประเมินว่านาฬิกาในตัวหนูดีแค่ไหน

29
00:01:36,180 --> 00:01:39,475
‪แม่ขอดื่มกาแฟก่อนจะตอบคำถามพวกนี้ได้ไหมจ๊ะ

30
00:01:39,976 --> 00:01:40,810
‪ได้ค่ะ

31
00:01:46,315 --> 00:01:49,110
‪- อาหารเช้ามีอะไรกิน
‪- แม่กำลังจะทำแพนเค้ก

32
00:01:50,027 --> 00:01:51,362
‪มีคนช่วยนิดหน่อยน่ะ

33
00:01:51,445 --> 00:01:56,576
‪แค่ดึงเชือกนี่เพื่อเริ่มปฏิกิริยาลูกโซ่
‪ที่จบลงด้วยความอร่อย

34
00:02:05,960 --> 00:02:07,503
‪อาเธอร์! อาหารเช้า!

35
00:02:08,004 --> 00:02:08,921
‪สวัสดี หนุ่มน้อย

36
00:02:10,173 --> 00:02:11,007
‪เช้านี้แย่เหรอ

37
00:02:11,090 --> 00:02:13,426
‪ดูเหมือนมีคนหงุดหงิดแต่เช้าเลยนะ

38
00:02:14,260 --> 00:02:15,845
‪ถ้าเตียงมีสองข้าง

39
00:02:15,928 --> 00:02:20,141
‪น่าจะมีโอกาส 50-50
‪ที่จะลงจากเตียงถูกข้างไม่ใช่เหรอ

40
00:02:20,224 --> 00:02:24,312
‪เป็นไปได้ยังไงที่พี่จะลงจากเตียงผิดข้างตลอด

41
00:02:24,395 --> 00:02:25,479
‪ขอบคุณครับ พ่อ

42
00:02:25,563 --> 00:02:27,732
‪ยังเช้าเกินไปนะที่จะมาถามคำถาม

43
00:02:27,815 --> 00:02:31,485
‪แม่ ผมจะออกไปฝึกมายากลที่ป้อมของผมนะ

44
00:02:31,569 --> 00:02:33,446
‪มันเป็นวันสำหรับการเล่นคนเดียว

45
00:02:33,529 --> 00:02:35,323
‪พออิกกี้กับโรซี่มา

46
00:02:35,406 --> 00:02:38,534
‪เราจะทดลองวิธีที่จะทำให้สารเหนียว
‪มันเหนียวมากขึ้น

47
00:02:38,618 --> 00:02:41,662
‪- เยี่ยม บอกพ่อด้วยนะว่าเป็นยังไง
‪- น่าเบื่อ!

48
00:02:41,746 --> 00:02:44,540
‪ฉันเป็นนักวิทยาศาสตร์
‪นักวิทยาศาสตร์ไม่เคยเบื่อ

49
00:02:44,624 --> 00:02:46,417
‪โหลดห้องแล็บ

50
00:02:57,637 --> 00:02:59,055
‪- ไง เอด้า
‪- ไง เอด้า

51
00:02:59,138 --> 00:03:00,723
‪หวัดดี อิกกี้ หวัดดี โรซี่

52
00:03:00,806 --> 00:03:02,058
‪สารเหนียวเป็นไงบ้าง

53
00:03:02,141 --> 00:03:04,644
‪ดี ฉันกำลังทำการทดลองบางอย่าง

54
00:03:24,956 --> 00:03:28,251
‪ปรากฏว่าถ้าใส่เบกกิ้งโซดานิดนึง
‪จะทำให้มันเหนียวน้อยลง

55
00:03:28,334 --> 00:03:30,461
‪เห็นพี่ชายเธออยู่ข้างนอก ป้อมเจ๋งดีนี่

56
00:03:31,504 --> 00:03:36,717
‪ขอเดานะ
‪อิกกี้ เพ็ค สถาปนิก อยากไปดูไหม

57
00:03:36,801 --> 00:03:38,636
‪อยากไปดูสิ ได้โปรด!

58
00:03:39,178 --> 00:03:43,266
‪คือฉันแค่อยากเห็นว่า
‪สิ่งต่างๆ ถูกสร้างขึ้นยังไงน่ะ

59
00:03:44,100 --> 00:03:45,810
‪มาเร็ว ไปดูกันเถอะ

60
00:03:46,394 --> 00:03:48,604
‪- เจ๋งมากเลย!
‪- สุดยอด!

61
00:03:48,688 --> 00:03:52,483
‪ดูไม้กวาดค้ำยันสิ ใช้หมอนเป็นฐานเหรอ

62
00:03:52,566 --> 00:03:55,111
‪และก็รายละเอียดกับถังหอคอย

63
00:03:55,194 --> 00:03:57,446
‪ป้อมนี้เจ๋งสุดๆ เลย

64
00:03:57,530 --> 00:03:59,991
‪- ฉันรู้
‪- หวัดดี อาเธอร์ ขอเข้าไป…

65
00:04:00,074 --> 00:04:04,620
‪ไม่ได้ นี่เป็นป้อมส่วนตัว
‪นั่นหมายถึงมันเป็นป้อมสำหรับคนคนเดียว

66
00:04:04,704 --> 00:04:08,207
‪ไม่รู้สินะ ฉันเดาประมาณว่าป้อมนี้

67
00:04:08,291 --> 00:04:10,543
‪ผู้ใหญ่สองคนกับเด็กสี่คนน่าจะเข้าไปได้

68
00:04:11,294 --> 00:04:14,338
‪หรือไม่ก็เด็กหกคนกับผู้ใหญ่หนึ่งคน

69
00:04:14,422 --> 00:04:19,635
‪หรือไม่ก็เด็กหกคนกับผู้ใหญ่สองคน
‪ถ้าทุกคนยืนเบียดๆ กัน

70
00:04:21,262 --> 00:04:25,099
‪ฉันจะบอกว่าปลาทอง 3,000 ตัว
‪ก็น่าจะเข้าไปได้

71
00:04:25,182 --> 00:04:26,475
‪มีหรือไม่มีน้ำล่ะ

72
00:04:27,935 --> 00:04:28,769
‪ไม่มี

73
00:04:30,396 --> 00:04:31,314
‪น้ำรั่ว

74
00:04:32,523 --> 00:04:36,610
‪เราไม่รู้จักป้อมหรอก
‪จนกว่าจะรู้ว่ามนุษย์ต่างดาวเข้าไปได้กี่ตัว

75
00:04:36,694 --> 00:04:40,906
‪ขึ้นอยู่กับว่ามนุษย์ต่างดาวตัวใหญ่ขนาดไหน
‪และมันลอยได้หรือเปล่า

76
00:04:42,158 --> 00:04:44,785
‪ส่วนตัวคือฉันคนเดียว!

77
00:04:44,869 --> 00:04:49,832
‪ไม่มีปลาทอง ไม่มีมนุษย์ต่างดาว
‪ไม่มีคนมาถามคำถาม มีแค่ฉัน

78
00:04:50,583 --> 00:04:53,002
‪ที่ล็อกป้อมเหรอ ดีจัง

79
00:04:53,085 --> 00:04:55,129
‪พวกเธอยังเด็ก แต่เชื่อฉันเถอะ

80
00:04:55,212 --> 00:04:59,592
‪พอพวกเธอโตขึ้น
‪บางครั้งก็จะต้องการเวลาอยู่คนเดียว

81
00:04:59,675 --> 00:05:03,346
‪เจ๋งเลย ผมแค่…
‪ผมอยากเห็นว่าคุณออกแบบมันยังไงน่ะ

82
00:05:03,429 --> 00:05:06,474
‪- ถ้าเราทำข้อตกลงกับพี่ล่ะ
‪- ฉันฟังอยู่

83
00:05:06,557 --> 00:05:12,438
‪โอเค ถ้าเราปลดล็อกได้จากหลังเส้นนี้
‪โดยไม่แตะต้องมัน

84
00:05:13,564 --> 00:05:14,690
‪พี่ต้องให้เราเข้าไป

85
00:05:17,234 --> 00:05:19,570
‪ไม่แตะต้องมัน จากตรงนี้เหรอ

86
00:05:19,653 --> 00:05:22,448
‪ฉันตกลงก็ได้ เพราะมันเป็นไปไม่ได้

87
00:05:26,660 --> 00:05:29,914
‪เขาพูดถูก มันเป็นไปไม่ได้

88
00:05:29,997 --> 00:05:33,084
‪เอด้าคงไม่แนะนำ ถ้ามันเป็นไปไม่ได้

89
00:05:33,167 --> 00:05:38,547
‪เอาเลย เอด้า บอกอิกกี้สิว่า
‪เราจะปลดล็อกจากหลังเส้นนี่ได้ยังไง

90
00:05:39,173 --> 00:05:40,758
‪- ฉันก็ไม่รู้
‪- อะไรนะ

91
00:05:40,841 --> 00:05:43,094
‪ตอนนี้ฉันยังไม่รู้

92
00:05:43,177 --> 00:05:47,973
‪นักวิทยาศาสตร์มองสิ่งที่ดูจะเป็นไปไม่ได้
‪และไม่สามารถรู้ได้อยู่ตลอดเวลา

93
00:05:48,057 --> 00:05:51,560
‪ถ้ามันเป็นไปไม่ได้และไม่สามารถรู้ได้
‪แล้วจะพยายามทำไม

94
00:05:51,644 --> 00:05:55,231
‪เพราะมันดูเป็นแบบนั้นน่ะสิ
‪เราแค่ต้องคิดอย่างมีเหตุผล

95
00:05:55,314 --> 00:05:59,151
‪การถามคำถามเล็กๆ เยอะๆ
‪เราจะตอบคำถามใหญ่ได้

96
00:05:59,235 --> 00:06:01,570
‪คิดอย่างมีเหตุผลและถามคำถาม

97
00:06:01,654 --> 00:06:03,864
‪ใช่ เช่น เราจะเข้าไปในนั้นได้ยังไง

98
00:06:04,448 --> 00:06:05,825
‪รู้ไหมเราต้องการอะไร

99
00:06:05,908 --> 00:06:07,076
‪จู่โจมวันนี้เลยเหรอ

100
00:06:07,159 --> 00:06:08,536
‪ยูนิคอร์นเหรอ

101
00:06:08,619 --> 00:06:09,787
‪ระดมสมองไง

102
00:06:10,496 --> 00:06:12,248
‪ฉันชอบการระดมสมอง

103
00:06:12,331 --> 00:06:14,917
‪ระดมสมอง ระดมสมอง

104
00:06:15,000 --> 00:06:17,795
‪เสนอความคิดทุกอย่างที่คุณมี
‪ไม่มีความคิดไหนที่ไม่ดี

105
00:06:17,878 --> 00:06:20,589
‪ระดมสมอง ระดมสมอง

106
00:06:20,673 --> 00:06:23,467
‪รวบรวมเพื่อนๆ มา
‪แล้วหาว่ายังไง อะไร ทำไม

107
00:06:23,551 --> 00:06:26,303
‪ระดมสมอง ระดมสมอง

108
00:06:26,387 --> 00:06:30,975
‪ให้จินตนาการของเรา
‪กลายเป็นการสร้างสรรค์ใหม่ที่ยอดเยี่ยม

109
00:06:31,058 --> 00:06:34,687
‪เมื่อเราระดมสมอง ระดมสมอง
‪ระดมสมอง ระดมสมอง

110
00:06:34,770 --> 00:06:35,771
‪เฮ่!

111
00:06:35,855 --> 00:06:39,024
‪- เธอเริ่มก่อน
‪- ถ้าเราละลายล็อกล่ะ

112
00:06:40,609 --> 00:06:43,779
‪แต่เราก็อาจทำให้ทั้งป้อมละลายหมด

113
00:06:43,863 --> 00:06:45,030
‪และพี่ชายฉันด้วย

114
00:06:45,114 --> 00:06:47,950
‪หรือเราอาจจะใส่ล้อไว้ใต้ป้อม

115
00:06:48,033 --> 00:06:52,204
‪แล้วผูกมันไว้กับนกนางนวลสักฝูง
‪ให้มันบินลากป้อมมาที่เรา

116
00:06:53,080 --> 00:06:58,169
‪แต่ป้อมอาจจะหนักเกินไปสำหรับนกนางนวล
‪ถึงมันจะอยู่บนล้อก็เถอะ

117
00:06:58,252 --> 00:07:03,382
‪หรือไม่ฉันก็สร้างหุ่นยนต์ปลดล็อก
‪แต่นั่นอาจใช้เวลาหนึ่งหรือสองอาทิตย์

118
00:07:04,300 --> 00:07:09,722
‪- ฉันไม่อยู่ที่นี่นานอาทิตย์สองอาทิตย์หรอก
‪- ฉันอยากพังล็อกนั่นให้หลุดจังเลย

119
00:07:10,723 --> 00:07:13,267
‪เธอย้ายดินได้โดยไม่แตะต้องมัน

120
00:07:14,101 --> 00:07:16,979
‪ใช่แล้ว เราต้องการปฏิกิริยาลูกโซ่

121
00:07:17,062 --> 00:07:20,941
‪จริงด้วย เธอแค่แตะต้องโดมิโนตัวแรก
‪แต่มันล้มหมด

122
00:07:21,025 --> 00:07:24,820
‪ใช่ พลังงานในโดมิโนอันแรก
‪จะถ่ายโอนไปยังอันที่สอง

123
00:07:24,904 --> 00:07:26,947
‪แล้วก็อันที่สามและอันที่สี่

124
00:07:27,031 --> 00:07:30,367
‪ฉันออกแบบบางอย่าง
‪ที่จะรับพลังงานที่เราใช้ครั้งแรกได้

125
00:07:30,451 --> 00:07:33,162
‪แล้วถ่ายโอนมันทั่วสนามหญ้าไปที่ตัวล็อกนั่น

126
00:07:33,245 --> 00:07:34,288
‪- เจ๋ง
‪- ฉันชอบ

127
00:07:39,293 --> 00:07:41,879
‪โอเค เสร็จแล้ว

128
00:07:43,339 --> 00:07:45,716
‪- ดูดีมากเลย
‪- เยี่ยม!

129
00:07:45,799 --> 00:07:49,678
‪บนกระดาษมันก็ดูดีหรอก ฉันแค่…
‪ฉันหวังว่าจะเป็นผู้สร้างที่เก่งกว่านี้

130
00:07:49,762 --> 00:07:51,680
‪เธอถึงได้มีฉันไง

131
00:07:51,764 --> 00:07:55,226
‪เธอออกแบบแล้วฉันก็สร้างมัน
‪ฉันสร้างได้ทุกอย่าง

132
00:07:55,309 --> 00:07:57,478
‪ก่อนอื่น เราต้องไปเอาอุปกรณ์มา

133
00:08:04,693 --> 00:08:06,195
‪พ่อคะ หนูขอยืม…

134
00:08:06,278 --> 00:08:07,947
‪- ได้สิ ลูก
‪- ขอบคุณค่ะ

135
00:08:11,450 --> 00:08:12,535
‪ขอบใจนะ มูชู

136
00:08:14,245 --> 00:08:17,540
‪- ตรงนั้นเป็นยังไงกันบ้าง
‪- ดี ใช่ ดีมากเลย

137
00:08:18,666 --> 00:08:21,835
‪ฉันจะไปยืดเส้นยืดสายในป้อมส่วนตัวของฉันละนะ

138
00:08:27,841 --> 00:08:29,093
‪ไขควง

139
00:08:31,178 --> 00:08:32,346
‪ค้อน

140
00:08:33,264 --> 00:08:34,139
‪ประแจ

141
00:08:35,724 --> 00:08:37,268
‪และก็… เสร็จแล้ว

142
00:08:37,351 --> 00:08:38,978
‪- ว้าว!
‪- สุดยอด!

143
00:08:39,061 --> 00:08:42,481
‪พลังงานที่เราเริ่มจากตรงนี้จะไปสิ้นสุดที่ตรงนั้น

144
00:08:42,565 --> 00:08:44,149
‪ใช่เลย มันคือฟิสิกส์

145
00:08:44,233 --> 00:08:46,819
‪โอเค มาเริ่มกันเลย

146
00:08:47,570 --> 00:08:50,281
‪สาม สอง หนึ่ง!

147
00:08:50,364 --> 00:08:52,157
‪ปล่อยพลังงาน!

148
00:09:01,834 --> 00:09:03,627
‪เกิดอะไรขึ้น

149
00:09:03,711 --> 00:09:05,170
‪พลังงานมันหยุดแล้ว

150
00:09:05,254 --> 00:09:07,047
‪- ทำไมล่ะ
‪- ฉันก็ไม่รู้

151
00:09:07,131 --> 00:09:09,383
‪งั้นก็จบกัน เราทำไม่ได้

152
00:09:09,466 --> 00:09:12,553
‪อะไรนะ ไม่!
‪เราแค่ต้องลองทำอะไรใหม่ๆ

153
00:09:12,636 --> 00:09:13,470
‪อย่างอะไรล่ะ

154
00:09:13,554 --> 00:09:15,889
‪หนูอาจจะต้องลื่นกว่านี้อีก

155
00:09:19,310 --> 00:09:20,436
‪ลองอีกที

156
00:09:28,986 --> 00:09:30,070
‪เย่!

157
00:09:34,366 --> 00:09:36,827
‪- อะไร
‪- คิดไม่ถึงว่าจะเป็นแบบนั้น

158
00:09:36,910 --> 00:09:39,371
‪ไม่นะ มูชู! กลับมานี่!

159
00:09:40,831 --> 00:09:42,750
‪จบกัน เราทำไม่สำเร็จ

160
00:09:42,833 --> 00:09:46,545
‪ยายโรสของฉันพูดว่า
‪"ทางเดียวที่จะล้มเหลวคือเลิกทำ"

161
00:09:46,629 --> 00:09:48,547
‪เราไม่เลิก เราจะสู้!

162
00:09:49,423 --> 00:09:51,675
‪โอเค เธอพูดถูก เราไม่เลิก

163
00:09:51,759 --> 00:09:54,011
‪เอาละ มาลองวิธีอื่นกัน

164
00:09:54,094 --> 00:09:57,014
‪อะไรที่ไม่ต้องใช้หนู

165
00:09:57,097 --> 00:10:00,434
‪หนูหายไปแล้ว เราไม่ต้องใช้กับดักหนู

166
00:10:00,517 --> 00:10:01,769
‪ใช่ ฉันเห็นแล้ว

167
00:10:07,941 --> 00:10:09,610
‪ฉันเปลี่ยนใหม่หมดเลย

168
00:10:10,277 --> 00:10:11,528
‪เธอทำได้แล้ว

169
00:10:16,825 --> 00:10:19,536
‪มันจะต้องได้!

170
00:10:22,665 --> 00:10:24,249
‪- เยี่ยม!
‪- เย่!

171
00:10:24,333 --> 00:10:27,169
‪- มันได้ผล
‪- ใช่ ฉันรู้มาตลอดว่ามันจะได้ผล

172
00:10:27,252 --> 00:10:29,630
‪สุดยอดไปเลย อย่างกับมายากล

173
00:10:29,713 --> 00:10:31,548
‪หรือไม่ก็อย่างกับวิทยาศาสตร์

174
00:10:31,632 --> 00:10:35,552
‪บางทีเราอาจสร้างปฏิกิริยาลูกโซ่

175
00:10:35,636 --> 00:10:39,056
‪ที่จะช่วยให้ฉันปลดล็อกประตูจากชั้นบนได้

176
00:10:39,139 --> 00:10:42,267
‪ใช่ เราทำได้แน่

177
00:10:42,351 --> 00:10:45,854
‪เจ๋ง แบบนั้นถ้าพวกเธอมาที่นี่
‪ฉันก็จะให้พวกเธอเข้ามาได้

178
00:10:45,938 --> 00:10:47,439
‪- สุดยอด!
‪- เจ๋งสุดๆ!

179
00:10:47,523 --> 00:10:51,568
‪อาเธอร์ ฉันเอาสารเหนียวหนึบนี่
‪มาให้เป็นของขวัญ

180
00:10:51,652 --> 00:10:53,487
‪แจ๋ว ตามสบายเลยนะ

181
00:10:53,570 --> 00:10:54,530
‪ขอบคุณ อาเธอร์

182
00:10:54,613 --> 00:10:56,365
‪- มีคำถามอะไรไหม
‪- มี

183
00:10:56,448 --> 00:10:59,952
‪ถ้ามีนกฮูกอยู่เต็มป้อมนี้
‪แล้วพวกมันบินพร้อมกันหมด

184
00:11:00,035 --> 00:11:01,662
‪ป้อมจะลอยไปได้ไหม

185
00:11:01,745 --> 00:11:02,913
‪ฉันก็ไม่รู้

186
00:11:02,996 --> 00:11:05,374
‪ถ้านี่เป็นป้อมอวกาศ เราจะหนักแค่ไหน

187
00:11:05,457 --> 00:11:08,252
‪- ป้อมอวกาศเหรอ
‪- เด็กๆ กินมื้อเที่ยงกันได้แล้ว

188
00:11:09,169 --> 00:11:10,087
‪มาแล้วครับ

189
00:11:10,713 --> 00:11:13,215
‪แล้วคุณมีคอกยูนิคอร์นอยู่ด้านหลังไหม

190
00:11:19,930 --> 00:11:24,143
‪ฉันคิดออกแล้ว
‪ไปพบนักวิทยาศาสตร์อีกคนกันเถอะ มาเร็ว

191
00:11:36,822 --> 00:11:40,743
‪สวัสดีค่ะฉันชื่อเคจิ โซโจบี
‪เป็นวิศวกรการบินและอวกาศ

192
00:11:40,826 --> 00:11:43,162
‪ซึ่งแปลว่าฉันได้ออกแบบยานอวกาศ

193
00:11:43,829 --> 00:11:46,123
‪วันนี้ฉันจะพูดถึงปฏิกิริยาลูกโซ่

194
00:11:46,206 --> 00:11:49,001
‪ในกล้องโทรทรรศน์อวกาศเจมส์ เวบบ์
‪ที่ฉันต้องทำ

195
00:11:49,084 --> 00:11:49,918
‪เจ๋งเลย

196
00:11:50,002 --> 00:11:53,130
‪เมื่อมันออกไปยังที่ที่มันจะโคจรอยู่ในอวกาศ

197
00:11:53,213 --> 00:11:56,383
‪กล้องโทรทรรศน์
‪จะถ่ายภาพดาวเคราะห์ ดาว กาแลกซี

198
00:11:56,467 --> 00:11:59,970
‪ภาพเหล่านั้นจะช่วยให้เรา
‪เรียนรู้จักรวาลของเรามากขึ้น

199
00:12:00,053 --> 00:12:02,848
‪ต้องมีหลายร้อยปฏิกิริยาลูกโซ่เกิดขึ้น

200
00:12:02,931 --> 00:12:04,600
‪เพื่อให้ทุกอย่างราบรื่น

201
00:12:04,683 --> 00:12:07,478
‪ปฏิกิริยาลูกโซ่คือหลายๆ เหตุการณ์

202
00:12:07,561 --> 00:12:10,814
‪ที่เกิดขึ้นเพราะมีบางอย่างเกิดขึ้นก่อนหน้านั้น

203
00:12:11,482 --> 00:12:14,735
‪ฉันจะใช้แบบจำลองที่ฉันทำขึ้นนี้เพื่อแสดงให้ดู

204
00:12:14,818 --> 00:12:19,656
‪เมื่อกล้องโทรทรรศน์อวกาศเจมส์ เวบบ์
‪อยู่บนโลก มันจะพับขึ้น ดูเป็นแบบนี้

205
00:12:19,740 --> 00:12:23,327
‪เราต้องได้ภาพจากตำแหน่งที่มันพับขึ้น

206
00:12:23,410 --> 00:12:26,330
‪จนถึงตำแหน่งที่มันกางออกในอวกาศ

207
00:12:26,413 --> 00:12:30,000
‪ดังนั้นหลังจากที่ปล่อยจรวด
‪กล้องโทรทรรศน์ก็จะแยกตัวออกไป

208
00:12:30,083 --> 00:12:33,128
‪และเริ่มเดินทางไปยังจุดหมายสุดท้าย

209
00:12:33,212 --> 00:12:35,464
‪พอถึงจุดนั้นปฏิกิริยาลูกโซ่ก็จะเริ่ม

210
00:12:35,547 --> 00:12:38,967
‪ซึ่งจะทำให้ฉนวนกันความร้อนนี้เปิดออก

211
00:12:39,802 --> 00:12:44,807
‪และดำเนินต่อไปเรื่อยๆ
‪จนฉนวนกันความร้อนเปิดออกทั้งหมด

212
00:12:44,890 --> 00:12:48,644
‪จากนั้นกล้องโทรทรรศน์ก็จะกางออกเต็มที่

213
00:12:48,727 --> 00:12:52,773
‪ปฏิกิริยาลูกโซ่ก็เสร็จสมบูรณ์
‪และกล้องโทรทรรศน์ก็ทำหน้าที่ของมันได้

214
00:12:52,856 --> 00:12:53,857
‪เย่!

215
00:12:57,444 --> 00:13:01,824
‪ปฏิกิริยาลูกโซ่เกิดขึ้นได้เร็วมาก
‪แต่ก็อยู่ได้นานมากเช่นกัน

216
00:13:01,907 --> 00:13:06,662
‪ปฏิกิริยาลูกโซ่การเปิดฉนวนของเจมส์ เวบบ์
‪จะคงอยู่ที่ประมาณ 30 วัน

217
00:13:06,745 --> 00:13:07,704
‪เกร็ดความรู้

218
00:13:07,788 --> 00:13:09,790
‪มียานอวกาศที่มนุษย์สร้างขึ้นมากมาย

219
00:13:09,873 --> 00:13:12,709
‪ที่คุณมองเห็นได้จากโลก
‪เมื่อมองดูท้องฟ้ายามค่ำคืน

220
00:13:12,793 --> 00:13:16,421
‪ถ้าคุณเห็นอะไรที่ดูเหมือนดาว
‪แต่มันเคลื่อนที่เร็วมาก

221
00:13:16,505 --> 00:13:18,215
‪มันอาจเป็นดาวเทียมของเรา

222
00:13:21,552 --> 00:13:24,388
‪เจ๋งใช่ไหมล่ะ วิทยาศาสตร์ดีที่สุด!

223
00:13:27,850 --> 00:13:29,685
‪นกหงุดหงิดสิบสองตัว

224
00:13:32,396 --> 00:13:37,150
{\an8}‪ฉันคิดไปเอง หรือต้องใช้เวลานานขึ้นเสมอ
‪เวลาเปิดน้ำใส่สระในวันที่อากาศร้อน

225
00:13:37,234 --> 00:13:41,697
{\an8}‪เป็นคำถามที่ดี นั่นแปลว่าน้ำจะเต็มสระเร็วขึ้น
‪ในวันที่อากาศเย็นเหรอ

226
00:13:41,780 --> 00:13:45,492
{\an8}‪หรือถ้ามันอยู่ในร่ม
‪หรือถ้าเราใส่น้ำมะนาวลงไป

227
00:13:46,618 --> 00:13:48,704
{\an8}‪ทำไมเธอเสียงเหมือนนกเลยล่ะ

228
00:13:48,787 --> 00:13:51,623
{\an8}‪ไม่ใช่ฉันนะ นกทำให้ฉันกลัวนิดหน่อย

229
00:13:51,707 --> 00:13:54,376
‪แม้แต่ตอนที่พวกมันดูมีความสุข
‪เหมือนนกพวกนี้

230
00:13:56,879 --> 00:14:01,383
‪นั่นฟังดูไม่เหมือนความสุขเลย
‪ตรงกันข้ามซะมากกว่า

231
00:14:01,466 --> 00:14:05,762
‪ช่างสังเกตดีนี่ โรซี่
‪ดูเหมือนนกพวกนี้ไม่มีความสุขกันเลย

232
00:14:05,846 --> 00:14:07,556
‪ดูพวกมันหงุดหงิดอยู่นะ

233
00:14:10,392 --> 00:14:14,855
‪นกหงุดหงิดเหรอ โอ้โฮ อึ้งไปเลย

234
00:14:15,898 --> 00:14:18,233
‪นั่นมันแปลกกว่านกที่มีความสุข

235
00:14:18,317 --> 00:14:19,902
‪นกจะหงุดหงิดทำไม

236
00:14:19,985 --> 00:14:24,364
‪เป็นคำถามที่ดีมาก
‪และฉันก็รู้จักคนที่ช่วยเราตอบได้

237
00:14:24,448 --> 00:14:25,699
‪แม่!

238
00:14:26,199 --> 00:14:28,493
‪ไม่ต้องตะโกนก็ได้ แม่อยู่นี่จ้ะ

239
00:14:28,577 --> 00:14:32,664
‪ขอโทษค่ะ รู้ไหมว่าสนามหลังบ้านเรา
‪มีนกหงุดหงิดอยู่เต็มไปหมด

240
00:14:33,206 --> 00:14:36,001
‪แม่ไม่เคยเห็นนกทะเลาะกันเยอะขนาดนี้เลย

241
00:14:36,084 --> 00:14:37,961
‪ต้องมีหนึ่ง สอง…

242
00:14:38,921 --> 00:14:40,505
‪มีนกหงุดหงิดสิบสองตัวแน่

243
00:14:40,589 --> 00:14:43,342
‪เราหาคำตอบว่าอะไรทำให้พวกมันโกรธมาก

244
00:14:44,384 --> 00:14:47,304
‪นี่คือเบาะแส ที่ให้น้ำของพวกมันไม่มีน้ำ

245
00:14:48,597 --> 00:14:52,225
‪พวกมันคงหงุดหงิดเพราะไม่มีน้ำให้กิน

246
00:14:52,309 --> 00:14:53,810
‪งั้นพวกมันก็หิวน้ำ

247
00:14:53,894 --> 00:14:56,563
‪นั่นตอบคำถามเราที่ว่าทำไมพวกมันถึงหงุดหงิด

248
00:14:56,647 --> 00:15:01,360
‪แต่นั่นไม่ตอบคำถามว่าทำไมไม่มีน้ำในที่ให้น้ำนก

249
00:15:01,443 --> 00:15:03,153
‪แม่ใส่มันเต็มตลอดนี่คะ

250
00:15:03,236 --> 00:15:07,532
‪ใช่จ้ะ แต่เมื่อวานแม่ต้องไปทำธุระ
‪แม่เลยบอกให้พี่…

251
00:15:08,241 --> 00:15:09,076
‪อาเธอร์!

252
00:15:09,159 --> 00:15:12,287
‪ครับแม่ 76, 77, 78, 79…

253
00:15:14,373 --> 00:15:17,834
‪- ผมทำอะไรผิดครับ
‪- ลูกไม่ได้ทำต่างหาก ที่ให้น้ำนกไง

254
00:15:17,918 --> 00:15:19,878
‪ลูกต้องเติมน้ำเมื่อคืนนี้ไม่ใช่เหรอ

255
00:15:19,962 --> 00:15:21,505
‪ผมเติมแล้ว รับรองได้!

256
00:15:23,757 --> 00:15:29,554
‪เจ้าเหมียวมูชู
‪มีบางคนติดนิสัยชอบกินน้ำจากที่ให้น้ำนก

257
00:15:29,638 --> 00:15:32,891
‪มันอาจจะเป็นอย่างนั้น
‪ขอโทษนะ ลูก แม่ผิดพลาดเอง

258
00:15:32,975 --> 00:15:34,226
‪มูชู!

259
00:15:34,309 --> 00:15:37,813
‪ส่วนแก ฉันบอกแล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น

260
00:15:37,896 --> 00:15:40,816
‪ถ้าแกกินน้ำจากที่ให้น้ำนกอีกครั้ง

261
00:15:41,400 --> 00:15:43,318
‪แม่รอสายนี้จากที่ทำงานอยู่

262
00:15:43,402 --> 00:15:45,028
‪จะเกิดอะไรขึ้นเหรอ

263
00:15:45,654 --> 00:15:49,074
‪ไม่นะ ฉันว่าแม่ต้องยกมูชูให้คนอื่นไปเลี้ยงแน่เลย

264
00:15:49,157 --> 00:15:51,410
‪แม่เตือนมันแล้วเรื่องที่ให้น้ำนก

265
00:15:51,493 --> 00:15:54,413
‪และแม่ก็ไม่ชอบแมว
‪ก่อนที่พ่อจะเอามาให้แม่เลี้ยง

266
00:15:55,706 --> 00:15:56,832
‪มูชู!

267
00:15:56,915 --> 00:16:00,460
‪แม่ มูชูไม่ผิดนะคะ มันไม่ผิดแน่นอน

268
00:16:00,544 --> 00:16:03,088
‪เราจะหาทางพิสูจน์ และล้างมลทินให้มัน

269
00:16:04,006 --> 00:16:06,174
‪อะไร แบบในการพิจารณาคดีน่ะเหรอ

270
00:16:06,258 --> 00:16:10,846
‪ใช่ครับ เหมือนในห้องพิจารณาคดีจริงๆ
‪คุณเป็นผู้พิพากษาก็ได้ คุณนายทวิสต์

271
00:16:10,929 --> 00:16:15,475
‪เจอกันที่ห้องนั่งเล่น
‪ในห้องพิจารณาคดีน่ะค่ะ ในอีก 30 นาที

272
00:16:15,559 --> 00:16:19,062
‪- โอเค
‪- อย่าทำอะไรมูชูจนกว่าจะถึงตอนนั้นนะ

273
00:16:19,146 --> 00:16:21,732
‪อย่าทำอะไรทั้งนั้น ฉันจะทำอะไรงั้นเหรอ

274
00:16:26,111 --> 00:16:29,322
‪เราต้องใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์สำหรับเรื่องนี้

275
00:16:29,406 --> 00:16:30,866
‪วิธีการทางวิทยาศาสตร์!

276
00:16:30,949 --> 00:16:32,743
‪เรามีข้อสังเกต

277
00:16:32,826 --> 00:16:35,120
‪เราจะเริ่มด้วยคำถาม

278
00:16:35,746 --> 00:16:36,580
‪ค้นคว้า

279
00:16:36,663 --> 00:16:37,664
‪ตั้งสมมติฐาน

280
00:16:37,748 --> 00:16:40,125
‪และทดสอบด้วยการทดลอง

281
00:16:40,208 --> 00:16:42,169
‪เรารู้อะไรบ้าง

282
00:16:42,669 --> 00:16:44,463
‪มาสรุปกันเถอะ

283
00:16:45,338 --> 00:16:49,676
‪จดมันไว้ทุกอย่างและส่งต่อผลลัพธ์

284
00:16:49,760 --> 00:16:52,054
‪นั่นคือวิธีการทางวิทยาศาสตร์!

285
00:16:52,721 --> 00:16:56,641
‪โอเค เรามีคำถาม
‪"เกิดอะไรขึ้นกับน้ำนก"

286
00:16:56,725 --> 00:16:58,518
‪ยูนิคอร์นกินมัน

287
00:16:59,102 --> 00:17:04,024
‪ยูนิคอร์นอาจหิวน้ำเพราะไล่ตามรุ้ง แล้วก็กินน้ำ

288
00:17:04,107 --> 00:17:08,153
‪แต่ฉันกำลังพิสูจน์หักล้างทฤษฎีของตัวเอง
‪ยูนิคอร์นชอบกินน้ำอัดลม

289
00:17:08,653 --> 00:17:13,742
‪ฉันว่าฉันรู้แล้ว มดไง
‪พวกมันจำนวนมหาศาลอาจสร้างท่อน้ำเล็กๆ

290
00:17:13,825 --> 00:17:19,039
‪ใช่ เตือนฉันหน่อยว่า
‪เป็ดน้ำต่างจากเป็ดทั่วไปยังไง

291
00:17:19,122 --> 00:17:24,336
‪ท่อน้ำ ไม่ใช่เป็ด
‪มันเป็นสะพานหรือคลองที่ส่งน้ำ

292
00:17:24,419 --> 00:17:28,673
‪มันคงเป็นผลงานทางสถาปัตยกรรม
‪ที่เล็กจิ๋วที่สุดตลอดกาลเลยละ

293
00:17:29,382 --> 00:17:33,970
‪โอเค สมมติฐานของเราคือ
‪ถ้ามูชูไม่ได้กินน้ำนก

294
00:17:34,054 --> 00:17:35,889
‪ก็ต้องมีคนอื่นที่กินมัน

295
00:17:36,890 --> 00:17:38,558
‪ฉันว่ายังไงก็เป็นมด

296
00:17:38,642 --> 00:17:41,228
‪แล้วทีนี้เราจะทำยังไงต่อ

297
00:17:41,311 --> 00:17:44,189
‪เราก็ทดสอบสมมติฐานของเรา
‪ด้วยการหาหลักฐาน

298
00:17:44,272 --> 00:17:48,693
‪นักวิทยาศาสตร์เรียกมันว่าข้อเท็จจริง
‪ที่พิสูจน์หรือหักล้างสมมติฐานของพวกเขา

299
00:17:59,871 --> 00:18:01,331
‪โหลดห้องแล็บ!

300
00:18:09,047 --> 00:18:13,218
‪นี่คือหลักฐานชิ้นแรกของเรา
‪รอยเท้าจากที่เกิดเหตุ

301
00:18:13,301 --> 00:18:15,804
‪ขนาดเท่าเท้าของมูชูเลย

302
00:18:16,930 --> 00:18:19,766
‪แน่ใจนะว่าไม่มีรอยเท้ามดอยู่ที่นั่น

303
00:18:19,850 --> 00:18:21,726
‪ไม่มี มีแค่รอยเท้าแมว

304
00:18:21,810 --> 00:18:26,106
‪โอเค มูชูอาจจะอยู่ที่นั่น
‪แต่มาดูกันว่าเรามีอะไรอีก

305
00:18:26,189 --> 00:18:27,816
‪นี่คือชามใส่น้ำของมูชู

306
00:18:28,775 --> 00:18:31,194
‪ไม่มีน้ำ แปลว่ามันอาจจะหิวน้ำ

307
00:18:31,278 --> 00:18:34,447
‪ซึ่งอธิบายว่าทำไมมันถึงต้องการน้ำ

308
00:18:35,866 --> 00:18:38,368
‪ให้ตายสิ นี่ดูไม่ดีสำหรับมูชูเลย

309
00:18:38,451 --> 00:18:42,247
‪เรายังมีขนที่เราเจอนี่อีกด้วย
‪ใช้กล้องจุลทรรศน์ดูมันกันเถอะ

310
00:18:44,249 --> 00:18:46,918
‪มันดูเหมือนขนจากอุ้งเท้าของมูชู

311
00:18:47,794 --> 00:18:49,296
‪เดี๋ยวนะ

312
00:18:50,088 --> 00:18:52,299
‪นี่มันอุ้งเท้าของมูชู

313
00:18:53,967 --> 00:18:58,555
‪ทุกคน ดูเหมือนหลักฐานทุกอย่าง
‪จะชี้ไปที่ข้อสรุปเดียว

314
00:18:58,638 --> 00:19:00,932
‪มูชูร่วมมือกับพวกมด

315
00:19:01,016 --> 00:19:02,142
‪ไม่ใช่

316
00:19:02,225 --> 00:19:04,144
‪มูชูกินน้ำนก

317
00:19:05,478 --> 00:19:06,396
‪ไม่เอาน่า

318
00:19:08,523 --> 00:19:11,276
‪เข้มแข็งไว้นะ มูชู

319
00:19:11,359 --> 00:19:13,820
‪เราจะส่งจดหมายรักไปทุกที่
‪ที่คุณนายทวิสต์ส่งแกไป

320
00:19:13,904 --> 00:19:15,947
‪แต่เราจะไม่ยอมแพ้เรื่องแก

321
00:19:17,199 --> 00:19:20,744
‪แปดสิบ แปดสิบเอ็ด แปดสิบสอง
‪แม่พร้อมแล้ว แปดสิบสาม

322
00:19:20,827 --> 00:19:21,786
‪เราจะทำยังไงดี

323
00:19:21,870 --> 00:19:25,457
‪ถ้าเราไม่พิสูจน์ว่ามูชูบริสุทธิ์
‪แม่เธอจะยกมันให้คนอื่น

324
00:19:25,540 --> 00:19:26,791
‪มานี่มา มูชู

325
00:19:26,875 --> 00:19:28,251
‪เด็กดี

326
00:19:28,835 --> 00:19:29,669
‪ฉันคิดออกแล้ว

327
00:19:29,753 --> 00:19:32,172
‪ถ้าเราพิสูจน์ไม่ได้ว่ามูชูบริสุทธิ์

328
00:19:32,255 --> 00:19:35,842
‪อย่างน้อยเราก็พิสูจน์ได้ว่ามันทำตัวดีได้

329
00:19:35,926 --> 00:19:37,969
‪- ใช่!
‪- แผนเยี่ยมมาก

330
00:19:38,053 --> 00:19:41,932
‪เก้าสิบแปด เก้าสิบเก้า หนึ่งร้อย เยี่ยม!

331
00:19:42,015 --> 00:19:43,642
‪ทุกคนยืนขึ้น

332
00:19:45,060 --> 00:19:47,729
‪ท่านผู้พิพากษาแม่ผู้ทรงเกียรติเป็นประธานตัดสิน

333
00:19:47,812 --> 00:19:51,066
‪ผู้ทรงเกียรติเหรอ แม่ทำตัวให้ชินได้เลย

334
00:19:51,149 --> 00:19:52,359
‪เราจะฟังข้อโต้แย้ง

335
00:19:52,442 --> 00:19:56,404
‪ในคดีมูชูกับน้ำนกที่หายไป

336
00:19:57,030 --> 00:20:00,450
‪ศาลที่เคารพ
‪เราขอให้เจ้าเหมียวมูชูขึ้นคอกพยาน

337
00:20:00,533 --> 00:20:02,494
‪พยานของคุณเป็นแมวเหรอ

338
00:20:02,577 --> 00:20:06,122
‪นี่มันแปลกมากนะ เอ… คุณทนายน่ะ

339
00:20:06,206 --> 00:20:08,541
‪- เรารับรองว่ามันสำคัญค่ะ
‪- โอเค

340
00:20:08,625 --> 00:20:11,920
‪อาเธอร์… ตำรวจศาลน่ะ
‪นำมูชูขึ้นคอกพยาน

341
00:20:12,003 --> 00:20:14,381
‪คอกพยานที่ว่าก็คือเตียงแมว

342
00:20:16,841 --> 00:20:21,638
‪มูชู จริงไหมที่ถึงแม้แกจะไม่เคยได้รับการฝึก

343
00:20:21,721 --> 00:20:23,431
‪แกก็ทำตัวดีได้

344
00:20:29,020 --> 00:20:30,480
‪กลับไปที่คอกพยาน

345
00:20:30,981 --> 00:20:34,484
‪และในเมื่อแกเป็นแมวที่ทำตัวดี

346
00:20:35,068 --> 00:20:38,154
‪แกสัญญาไหมว่าจะไม่กินน้ำจากที่ให้น้ำนก

347
00:20:38,863 --> 00:20:41,032
‪คุณทนาย ควบคุมลูกความหน่อยได้ไหม

348
00:20:41,116 --> 00:20:43,702
‪ฉันชักไม่แน่ใจแล้วว่ามันจะทำตัวดีได้ไหม

349
00:20:43,785 --> 00:20:46,454
‪นี่มันจะแย่มากๆ เลย

350
00:20:46,538 --> 00:20:49,499
‪มูชูทำตัวตรงข้ามกับการประพฤติตัวดี

351
00:20:49,582 --> 00:20:51,710
‪ไม่ มันแค่…

352
00:20:53,128 --> 00:20:56,006
‪- พยายามให้ตัวมันหายร้อน
‪- ใช่ วันนี้อากาศร้อน

353
00:20:56,089 --> 00:21:00,135
‪ใช่ ร้อน ร้อนมาก และแห้งด้วย

354
00:21:00,218 --> 00:21:02,178
‪มูชูอาจทำตัวดีไม่ได้

355
00:21:02,262 --> 00:21:05,432
‪แต่เราอาจพิสูจน์ได้ว่ามีอย่างอื่นเกิดขึ้นกับน้ำ

356
00:21:08,601 --> 00:21:10,603
‪ศาลที่เคารพ เราขอพักได้ไหมคะ

357
00:21:10,687 --> 00:21:12,939
‪ขอหยุดการพิจารณาคดีเพื่อไปเล่นเหรอ

358
00:21:13,023 --> 00:21:17,569
‪เปล่า ฉันหมายถึงเราต้องพัก
‪เพื่อที่จะได้ไปเก็บหลักฐานชิ้นสุดท้าย

359
00:21:17,652 --> 00:21:19,904
‪เชิญเลย เอด้า คุณทนายน่ะ

360
00:21:19,988 --> 00:21:20,947
‪เดี๋ยวมานะคะ

361
00:21:23,450 --> 00:21:27,829
‪- เร็วเข้า อ่านที่เครื่องวัดอุณหภูมิบอกหน่อย
‪- อุณหภูมิ 90 องศา

362
00:21:29,164 --> 00:21:30,957
‪และอากาศก็แห้ง

363
00:21:31,041 --> 00:21:32,876
‪ฉันว่าเรามีหลักฐานแล้ว

364
00:21:34,252 --> 00:21:36,588
‪ศาลที่เคารพ เรามีหลักฐานใหม่

365
00:21:36,671 --> 00:21:40,342
‪มันอาจจะจริงที่เจ้าเหมียวมูชูอยู่ในที่เกิดเหตุ

366
00:21:40,425 --> 00:21:43,011
‪และก็ใช่ค่ะ มันหิวน้ำ

367
00:21:43,094 --> 00:21:47,349
‪และก็ใช่ค่ะ มันอาจไม่ใช่แมวที่ทำตัวดีที่สุด

368
00:21:48,224 --> 00:21:51,227
‪แต่มูชูอาจไม่ได้กินน้ำนก

369
00:21:51,311 --> 00:21:53,938
‪เพราะมันหายไป

370
00:21:54,981 --> 00:21:59,361
‪อยู่ในระเบียบเวลาอยู่ในศาล
‪คุณอธิบายตัวเองได้ไหม คุณทนาย

371
00:21:59,444 --> 00:22:05,658
‪ฉันขอเสนอข้อคิดเห็นว่าน้ำหายไปในกระบวนการ
‪ทางวิทยาศาสตร์ที่เรียกว่า "การระเหย"

372
00:22:06,409 --> 00:22:09,371
‪การระเหย! เดี๋ยว การระเหยคืออะไรนะ

373
00:22:09,454 --> 00:22:11,873
‪นั่นคือตอนที่น้ำกลายเป็นก๊าซ

374
00:22:13,416 --> 00:22:17,670
‪จากนั้นก๊าซก็ผสมกับอากาศ
‪ทำให้ดูเหมือนน้ำหายไป

375
00:22:17,754 --> 00:22:21,049
‪กระบวนการนี้เกิดขึ้นได้รวดเร็ว
‪ในวันที่อากาศร้อนและแห้ง

376
00:22:21,132 --> 00:22:23,635
‪และตอนที่มีน้ำเพียงเล็กน้อย

377
00:22:24,511 --> 00:22:26,721
‪ซึ่งนำฉันมาสู่พยานคนสุดท้ายของเรา

378
00:22:27,222 --> 00:22:28,223
‪อาเธอร์

379
00:22:28,723 --> 00:22:29,557
‪ผมเหรอ

380
00:22:31,643 --> 00:22:34,062
‪อาเธอร์ คุณว่าคุณยุ่งมากไหม

381
00:22:34,145 --> 00:22:37,440
‪กับการพยายาม
‪เดาะลูกเทนนิส 100 ครั้งเมื่อวานนี้

382
00:22:37,524 --> 00:22:38,566
‪อ๋อ ใช่

383
00:22:38,650 --> 00:22:42,320
‪งั้นมันคงสำคัญมาก
‪ที่ต้องรีบเติมน้ำใส่ที่ให้น้ำนกให้เร็วๆ

384
00:22:42,404 --> 00:22:45,573
‪เร็วๆ เหรอ ก็คงงั้น แต่…

385
00:22:45,657 --> 00:22:47,242
‪วิธีที่เติมน้ำที่เร็วที่สุด

386
00:22:47,325 --> 00:22:51,830
‪ก็คงเป็นการเต็มน้ำแค่นิดเดียว ว่าไหม

387
00:22:55,208 --> 00:22:56,376
‪ใช่

388
00:22:58,670 --> 00:23:01,589
‪ผมเติมน้ำใส่ที่ให้น้ำนกแค่นิดเดียว

389
00:23:01,673 --> 00:23:06,511
‪นี่พิสูจน์สมมติฐานของเรา
‪อาจมีอย่างอื่นเกิดขึ้นกับน้ำนกอีกก็ได้

390
00:23:06,594 --> 00:23:10,223
‪เจ้าเหมียวมูชูอาจเป็นผู้บริสุทธิ์ก็ได้
‪ฉันขอพูดแค่นี้ค่ะ

391
00:23:10,306 --> 00:23:11,641
‪- เยี่ยมเลย
‪- เยี่ยม!

392
00:23:11,724 --> 00:23:14,102
‪ทีนี้แม่ก็ไม่ต้องยกมูชูให้คนอื่นแล้ว

393
00:23:14,185 --> 00:23:16,062
‪ยกมูชูให้คนอื่นเหรอ อะไรนะ

394
00:23:16,146 --> 00:23:18,481
‪แม่บอกมูชูว่ามันรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

395
00:23:18,565 --> 00:23:20,692
‪ถ้ามันกินน้ำจากที่ให้น้ำนกอีกครั้ง

396
00:23:20,775 --> 00:23:24,904
‪ใช่ แม่ก็จะเอาน้ำให้มันอีกชาม ที่ข้างนอก

397
00:23:25,655 --> 00:23:26,531
‪อุ๊ยตาย

398
00:23:29,993 --> 00:23:32,745
‪น้ำเยอะขนาดนี้ระเหยไม่หมดแน่

399
00:23:32,829 --> 00:23:36,040
‪แม่ว่านกพวกนี้เป็นนกที่มีความสุข 12 ตัวแล้วละ

400
00:23:36,124 --> 00:23:37,625
‪และลูกแมวแสนสุขหนึ่งตัว

401
00:23:45,258 --> 00:23:49,429
‪ฉันคิดออกแล้ว
‪ไปพบนักวิทยาศาสตร์อีกคนกันเถอะ มาเร็ว

402
00:23:53,892 --> 00:23:56,269
‪ให้ตายสิ ข้างนอกนี่ร้อนจริงๆ

403
00:23:56,352 --> 00:23:59,147
‪มีใครรู้ไหมว่าฉันจะหาน้ำได้ที่ไหน

404
00:24:00,023 --> 00:24:03,818
‪สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเนโอมิ ฟรากา
‪ฉันเป็นนักพฤกษศาสตร์ทะเลทราย

405
00:24:03,902 --> 00:24:07,447
‪วันนี้เราจะพูดถึงการระเหยในต้นไม้

406
00:24:07,530 --> 00:24:09,991
‪- ไปดูต้นไม้กัน
‪- ไปกันเถอะ

407
00:24:10,074 --> 00:24:14,370
‪เราอยู่ที่นี่ในทะเลทรายโมฮาวี
‪ที่อากาศร้อนกว่า 100 องศาฟาเรนไฮต์

408
00:24:14,454 --> 00:24:16,831
‪และไม่ค่อยมีฝนตกมากเท่าไหร่

409
00:24:16,915 --> 00:24:22,712
‪จริงๆ แล้ว นี่เป็นต้นไม้สองชนิด
‪ที่อยู่ในสภาพแวดล้อมเดียวกัน

410
00:24:22,795 --> 00:24:26,382
‪แต่มันมีกลวิธีที่แตกต่างกันในการกักเก็บน้ำไว้

411
00:24:26,466 --> 00:24:28,551
‪- โอ้โฮ!
‪- นี่คือพุ่มครีโอโซเต

412
00:24:29,135 --> 00:24:31,679
‪ดูสิ ใบของมันเล็กมาก

413
00:24:31,763 --> 00:24:35,975
‪แปลว่าที่ใบมีรูให้สูญเสียน้ำน้อยกว่า

414
00:24:36,059 --> 00:24:39,521
‪ก็เหมือนที่เรามีรูขุมขนบนผิวหนัง
‪ที่เวลาเราเหงื่อออกมากๆ

415
00:24:39,604 --> 00:24:43,066
‪ต้นไม้ก็มีรูบนใบที่น้ำจะออกมาได้

416
00:24:43,149 --> 00:24:47,111
‪และเมื่อน้ำนั้นออกมา มันก็ระเหยสู่อากาศ

417
00:24:47,695 --> 00:24:50,532
‪แล้วเราก็มีเพื่อนที่แสนดีของมัน คือพุ่มเบอร์โร

418
00:24:50,615 --> 00:24:51,574
‪- หวัดดี
‪- หวัดดี

419
00:24:51,658 --> 00:24:55,119
‪คุณอาจคิดว่ามันตายไปแล้ว แต่มันกำลังหลับอยู่

420
00:24:55,203 --> 00:24:59,958
‪สิ่งที่เราเรียกว่าระยะพักตัว
‪ใบของมันร่วงในช่วงฤดูร้อน

421
00:25:00,041 --> 00:25:03,336
‪พอมันเห็นฝนอีกครั้ง มันก็จะผลิใบใหม่

422
00:25:03,419 --> 00:25:07,382
‪ต้นไม้พวกนี้มีการปรับตัวที่เยี่ยมมากๆ

423
00:25:07,465 --> 00:25:10,134
‪เพื่อรับมือกับสภาพอากาศที่แห้งแล้ง

424
00:25:10,218 --> 00:25:11,844
‪- เกร็ดความรู้
‪- เกร็ดความรู้

425
00:25:11,928 --> 00:25:14,931
‪รู้ไหมว่าเวลาต้นไม้ที่บ้านคุณเหี่ยวเฉา

426
00:25:15,014 --> 00:25:17,976
‪มันเป็นเพราะน้ำระเหยออกจากใบมากเกินไป

427
00:25:18,059 --> 00:25:22,605
‪ดังนั้นถ้าต้นไม้ของคุณกำลังเหี่ยวเฉา
‪ก็ช่วยรดน้ำเพิ่มให้มันนะคะ

428
00:25:22,689 --> 00:25:23,940
‪เย่!

429
00:25:27,819 --> 00:25:30,697
‪เจ๋งใช่ไหมล่ะ วิทยาศาสตร์ดีที่สุด!

430
00:26:15,783 --> 00:26:19,537
‪คำบรรยายโดย ธนิศา ขำคง