1
00:00:07,341 --> 00:00:09,843
โลกนี้ช่างน่าตื่นตาตื่นใจ

2
00:00:10,677 --> 00:00:13,680
เราอาจไม่ทันได้สังเกตเห็น สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิต

3
00:00:15,766 --> 00:00:17,643
แต่หากลองมองให้ถี่ถ้วน...

4
00:00:18,101 --> 00:00:20,562
คุณจะเจอโลกที่ยังไม่เคยมีใครค้นพบ

5
00:00:22,648 --> 00:00:24,983
โลกที่วีรบุรุษตัวจ้อย...

6
00:00:26,485 --> 00:00:27,819
กับสัตว์ประหลาดตัวน้อยๆ...

7
00:00:28,987 --> 00:00:31,406
จำเป็นต้องมี พลังเหนือธรรมชาติอันน่าทึ่ง...

8
00:00:34,618 --> 00:00:40,040
เพื่อต่อกรกับภยันตรายมากมาย

9
00:00:58,141 --> 00:01:01,520
แนวปะการังคือหนึ่งในสถานที่ ที่มีความหลากหลายมากที่สุดในโลก

10
00:01:01,603 --> 00:01:03,021
(บรรยายโดย พอล รัดด์)

11
00:01:05,190 --> 00:01:09,319
บ้านของฝูงปลาจำนวนมหาศาล และสิ่งมีชีวิตที่น่าอัศจรรย์

12
00:01:13,031 --> 00:01:14,241
แต่ภายใต้สิ่งเหล่านั้น...

13
00:01:14,908 --> 00:01:16,493
คือมหานครขนาดจิ๋ว...

14
00:01:19,830 --> 00:01:23,250
ที่คับคั่งไปด้วยชีวิตน้อยๆ แสนพิเศษมากมาย

15
00:01:27,129 --> 00:01:28,964
สัตว์เหล่านี้อาจจะตัวเล็ก...

16
00:01:29,882 --> 00:01:32,092
แต่งานที่พวกมันทำนั้นสำคัญยิ่ง

17
00:01:35,387 --> 00:01:38,390
และตอนนี้พวกมันก็ยุ่งกว่าที่เคย

18
00:01:40,684 --> 00:01:44,897
แนวปะการังจะมีช่วงเวลาขยายพันธุ์ อย่างน่าทึ่งปีละหนึ่งครั้ง...

19
00:01:45,772 --> 00:01:48,025
ซึ่งสำคัญอย่างยิ่ง ต่อความอยู่รอดของมันในอนาคต

20
00:01:50,277 --> 00:01:53,780
แต่การเป็นปลาตัวเล็กๆ ในแนวปะการังมหึมาไม่ใช่เรื่องง่าย

21
00:01:56,658 --> 00:02:03,290
สัตว์น้อยต้องเอาชนะความท้าทายใหญ่ๆ เพื่อให้นครปะการังของพวกมันอยู่รอด

22
00:02:06,668 --> 00:02:10,839
(แนวปะการัง)

23
00:02:15,511 --> 00:02:19,723
แนวปะการังมีความซับซ้อน และคับคั่งไม่ต่างจากนครอื่นๆ

24
00:02:23,227 --> 00:02:27,564
แต่ละวันเริ่มต้นขึ้น อย่างจอแจและเอิกเกริก

25
00:02:30,817 --> 00:02:36,323
ประชากรทุกตัวร้องเรียกหากันยามเช้า ใต้ผืนน้ำที่น่าตื่นตาด้วยบทเพลง...

26
00:02:39,576 --> 00:02:41,495
จากการขยับกล้ามเนื้อไปมา...

27
00:02:43,288 --> 00:02:44,706
ขบก้ามกระทบกัน...

28
00:02:46,083 --> 00:02:47,501
และฟันที่พูดจ้อไม่หยุด

29
00:02:53,507 --> 00:02:58,220
มีแค่แนวปะการังที่สุขภาพดีและ เต็มไปด้วยสัตว์น้อยจำนวนมากเท่านั้น

30
00:02:58,887 --> 00:03:00,389
ที่เปล่งเสียงร้องเพลงดังขนาดนี้

31
00:03:09,815 --> 00:03:13,193
ครึ่งหนึ่งของปลาที่นี่ ตัวแทบไม่ใหญ่ไปกว่าฝาขวด

32
00:03:17,447 --> 00:03:20,075
แต่ผลงานของพวกมัน เป็นที่ต้องการอย่างสูง

33
00:03:28,834 --> 00:03:31,128
เต่าแวะมายังพื้นที่ทำความสะอาด...

34
00:03:33,005 --> 00:03:34,673
เพื่อขัดกระดองให้เงาวับ

35
00:03:49,688 --> 00:03:53,317
มันเป็นงานที่ใหญ่เกินกว่าที่ ปลาเบลนนี่ตัวจิ๋วจะลงมือทำตัวเดียว

36
00:03:57,988 --> 00:04:02,284
ฝูงผู้เชี่ยวชาญด้านการกำจัดสาหร่าย จึงมาช่วยกันกินจากกระดอง

37
00:04:18,550 --> 00:04:21,970
ฝูงปลาการ์ตูนกำลังยุ่ง กับการดูแลบ้านดอกไม้ทะเลของพวกมัน

38
00:04:25,724 --> 00:04:28,936
นักล่าบางตัว ก็กล้าแหย่หนวดยืดยาวเข้ามา

39
00:04:31,438 --> 00:04:34,399
แต่ปลาการ์ตูน มีเมือกเป็นเกราะคุ้มกัน

40
00:04:34,483 --> 00:04:36,485
ที่ช่วยให้มันอาศัยอยู่ที่นี่ ได้อย่างถาวร

41
00:04:42,699 --> 00:04:46,578
พวกมันตอบแทนด้วยการทำให้ดอกไม้ทะเล สะอาดและได้รับออกซิเจน

42
00:04:51,792 --> 00:04:56,255
ที่ซ่อนอยู่ข้างล่างนั้น ตัวผู้มีไข่ 500 ฟองต้องดูแล

43
00:04:58,131 --> 00:05:00,843
แต่ละฟองมีขนาดเล็กกว่าเมล็ดข้าว

44
00:05:05,514 --> 00:05:08,600
ถ้าพวกมันฟักเป็นตัว ในคืนเดียวกับที่ปะการังขยายพันธุ์

45
00:05:08,684 --> 00:05:11,520
ก็จะทำให้พวกมันมีโอกาสที่ดีที่สุด ในการมีชีวิตรอด

46
00:05:17,609 --> 00:05:20,028
จนกว่าจะถึงตอนนั้น พวกมันต้องอยู่อย่างปลอดภัย

47
00:05:21,613 --> 00:05:24,616
และนี่คือหนึ่งในบ้าน ที่ปลอดภัยที่สุดในแนวปะการัง

48
00:05:26,785 --> 00:05:28,662
และครอบครัวของมันก็ไม่เคยไปไหนไกล

49
00:05:33,208 --> 00:05:36,837
ข้างนอกนี้มักมีปลาใหญ่อยู่เสมอ

50
00:05:43,760 --> 00:05:45,762
นี่คือปลากะรังจุดฟ้าจุดเล็ก

51
00:06:02,946 --> 00:06:05,949
ปลาสลิดหินตัวน้อยหาที่กำบัง ในปะการังเขาวงกต...

52
00:06:07,826 --> 00:06:09,661
ในจุดที่ปลากะรังเข้าไม่ถึง

53
00:06:12,664 --> 00:06:14,499
แต่เจ้าปลาแสนฉลาดตัวนี้ ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ

54
00:06:16,001 --> 00:06:17,336
มันเพิ่งเรียก...

55
00:06:18,295 --> 00:06:19,296
กำลังเสริม

56
00:06:25,969 --> 00:06:28,847
หมึกยักษ์ อาจดูไม่เหมือนผู้สมรู้ร่วมคิดเท่าไร

57
00:06:30,682 --> 00:06:33,393
แต่เมื่อร่วมมือกัน พวกมันคือทีมนักฆ่ามือฉกาจ

58
00:06:37,439 --> 00:06:40,359
เมื่อปลากะรัง เปลี่ยนสีเพื่อพรางตัว...

59
00:06:41,818 --> 00:06:43,946
การล่าก็ได้เริ่มต้นขึ้น

60
00:07:00,754 --> 00:07:02,965
ปัญหาคูณสองสำหรับปลาสลิดหินเลย

61
00:07:15,769 --> 00:07:17,980
ปลากะรังเจอที่ซ่อนตัวของพวกมันแล้ว

62
00:07:19,815 --> 00:07:21,900
จากนั้นก็เปลี่ยนสีตัวให้ซีด เพื่อดึงดูดความสนใจ

63
00:07:30,075 --> 00:07:31,285
ยื่นหนวดเข้ามา

64
00:07:32,578 --> 00:07:34,121
ปลาแตกตื่น

65
00:07:35,622 --> 00:07:37,791
ว่ายตรงดิ่งเข้าปากของปลากะรังเลย

66
00:07:43,338 --> 00:07:44,923
เป็นทางเลือกที่เลวร้ายมาก

67
00:07:46,633 --> 00:07:50,679
อยู่นิ่งๆ แล้วเสี่ยงโดนหมึกยักษ์จับได้

68
00:07:52,347 --> 00:07:53,432
หรือหนี...

69
00:07:55,017 --> 00:07:57,686
แล้วถูกปลากะรังกินแทน

70
00:08:05,027 --> 00:08:06,612
เมื่อไม่มีทางหนีที่ปลอดภัย...

71
00:08:08,071 --> 00:08:11,283
บางทีทางเลือกเดียวก็คือการสู้กลับ

72
00:08:18,957 --> 00:08:21,293
ปลาสลิดหินกรูกันไปรุมล้อมหมึกยักษ์

73
00:08:22,669 --> 00:08:24,296
และพยายามไล่มันออกไป

74
00:08:29,134 --> 00:08:33,013
แต่ความชุลมุนนี้ ยิ่งดึงดูดปลาที่ตัวใหญ่กว่า

75
00:08:41,063 --> 00:08:43,899
นี่คือโอกาสให้ปลาตัวเล็กๆ ได้หลบหนี

76
00:08:50,948 --> 00:08:52,616
เมื่อฝูงฉลามว่ายวนไปรอบๆ...

77
00:08:55,035 --> 00:08:58,872
จู่ๆ สัตว์ทุกตัวก็ตัวใครตัวมัน

78
00:09:04,670 --> 00:09:06,088
พอกันทีกับการทำงานเป็นทีม

79
00:09:16,640 --> 00:09:19,059
ฉลามตัวใหญ่ไม่สนใจปลาตัวเล็กๆ

80
00:09:22,104 --> 00:09:27,943
แต่การทำให้นักล่าตัวอื่นๆ ล่าถอย ช่วยให้สัตว์ตัวเล็กมีชีวิตต่อไปได้

81
00:09:32,865 --> 00:09:35,075
สัตว์จำพวกแทะเล็ม ทำให้แนวปะการังไม่มีสาหร่ายเกาะ

82
00:09:39,121 --> 00:09:41,748
ช่วยให้ปะการังค่อยๆ เติบโตได้

83
00:09:47,629 --> 00:09:51,675
จริงๆ แล้ว ปะการังประกอบไปด้วย อาณาจักรของสัตว์ขนาดเล็กมากมาย

84
00:09:53,468 --> 00:09:59,516
แต่ละแห่งมีเซลล์พืชจุลชีพ ซึ่งเปลี่ยนแสงเป็นอาหาร

85
00:10:02,644 --> 00:10:06,648
มันคือพันธมิตรอันน่าอัศจรรย์ ที่สร้างแนวปะการังทั้งหมดขึ้นมา

86
00:10:10,819 --> 00:10:14,198
รวมๆ กันแล้ว ชีวิตเล็กจิ๋วนับพันล้านชีวิต...

87
00:10:15,782 --> 00:10:18,994
ร่วมกันเนรมิตโครงสร้างที่อยู่อาศัย ที่ใหญ่ที่สุดในโลกขึ้นมา

88
00:10:26,668 --> 00:10:28,879
แต่นครแห่งปะการังเหล่านี้เปราะบาง

89
00:10:32,090 --> 00:10:34,301
อ่อนแอต่อน้ำทะเลที่อุ่นขึ้น...

90
00:10:35,969 --> 00:10:37,179
มลภาวะ...

91
00:10:38,222 --> 00:10:39,348
การทำประมงที่มากเกินไป...

92
00:10:40,516 --> 00:10:42,601
และการรุกราน

93
00:10:46,396 --> 00:10:48,690
คืบคลานไปบนขาทรงท่อนับร้อยข้าง

94
00:10:52,444 --> 00:10:54,655
มีหนามพิษเป็นอาวุธ

95
00:11:02,788 --> 00:11:03,997
เจ้าวายร้าย...

96
00:11:04,915 --> 00:11:06,124
ที่กินปะการังเป็นอาหาร...

97
00:11:07,084 --> 00:11:09,503
ดาวมงกุฎหนามนั่นเอง

98
00:11:13,632 --> 00:11:16,927
มันสามารถกัดกิน ปะการังได้หลายร้อยต่อปี

99
00:11:20,722 --> 00:11:22,933
และมันไม่ได้มีแค่ตัวเดียว

100
00:11:24,101 --> 00:11:26,103
พวกมันมาเป็นกองทัพ...

101
00:11:27,479 --> 00:11:30,607
ทำลายล้าง ที่อยู่อาศัยของสัตว์เล็กจิ๋วจนหมด

102
00:11:38,866 --> 00:11:41,285
แม้จะไม่รู้ว่า ภัยคุกคามกำลังใกล้เข้ามา

103
00:11:42,703 --> 00:11:47,332
และประชากรในแนวปะการัง กำลังยุ่งเรื่องเตรียมตัวขยายพันธุ์

104
00:11:48,750 --> 00:11:50,377
และการออกหาอาหาร

105
00:11:55,966 --> 00:11:59,178
ดวงตาที่ซับซ้อนที่สุด ในอาณาจักรสัตว์โลก

106
00:12:00,596 --> 00:12:03,807
มีเซลล์รับสี ได้มากกว่าตาของมนุษย์ถึงสี่เท่า

107
00:12:05,142 --> 00:12:10,147
กั้งตั๊กแตนเจ็ดสีมองเห็นโลกนี้ ด้วยแสงที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิง

108
00:12:14,026 --> 00:12:19,740
ตัวมันไม่ใหญ่ไปกว่าหลอดยาสีฟัน แต่มันห่างไกลกับคำว่าไม่มีทางสู้

109
00:12:22,743 --> 00:12:28,790
มันมีแรงดีดหมัดที่เร็วเทียบเท่า กับกระสุนปืนเก้ามิลลิเมตร

110
00:12:30,626 --> 00:12:33,629
เร็วมากจนทำให้น้ำกลายเป็นไอ

111
00:12:39,176 --> 00:12:41,512
และสามารถสร้างแสงวาบได้ด้วยเช่นกัน

112
00:12:50,854 --> 00:12:53,982
อย่างไรก็ตาม แม้แต่กั้งตั๊กแตน ที่มีอาวุธพร้อมก็ต้องการที่ปลอดภัย

113
00:12:58,445 --> 00:13:01,448
โพรงของมัน ซึ่งอีกไม่นาน จะกลายเป็นแหล่งอนุบาลลูกของมัน

114
00:13:03,700 --> 00:13:05,327
หลังจากที่ตกแต่งบ้านเรียบร้อยแล้ว

115
00:13:12,543 --> 00:13:14,378
มันมีแขกตัวผู้แวะเวียนมา...

116
00:13:16,213 --> 00:13:17,464
เพื่อตามหาคู่

117
00:13:18,799 --> 00:13:20,801
หรือไม่ก็ขโมยบ้านของมันไป

118
00:13:27,766 --> 00:13:28,809
ไม่ว่าจะแบบไหน...

119
00:13:30,602 --> 00:13:33,856
หมัดสายฟ้าของมัน จะแสดงให้เห็นชัดๆ...

120
00:13:37,276 --> 00:13:39,403
ว่ามันไม่พร้อมรับแขก

121
00:13:44,616 --> 00:13:47,786
แต่นี่คือสถานที่อันตราย ที่อาจถูกจับได้ในที่โล่ง

122
00:14:01,341 --> 00:14:02,801
นักล่าผู้หิวโหย

123
00:14:08,599 --> 00:14:09,933
ขนาดตัวของมันเท่ากับ...

124
00:14:12,227 --> 00:14:13,228
ถ้วยชา

125
00:14:16,690 --> 00:14:18,525
หมึกกระดองแคระนั่นเอง

126
00:14:19,484 --> 00:14:23,322
ถ้าเจ้าตัวนี้อยากขยายพันธุ์ได้ มันต้องโตจนตัวใหญ่เสียก่อน

127
00:14:24,364 --> 00:14:26,658
แปลว่าต้องกินอีกเยอะเลยล่ะ

128
00:14:29,494 --> 00:14:32,331
แต่ตัวมันเองก็เป็นเป้าที่เปราะบาง

129
00:14:34,750 --> 00:14:39,421
เคล็ดลับก็คือ การออกล่าโดยไม่ให้ตัวเองถูกล่า

130
00:14:42,174 --> 00:14:47,012
ปรมาจารย์ด้านการปลอมตัวนี้สามารถ เปลี่ยนสีและสัมผัสของผิวของมัน...

131
00:14:48,764 --> 00:14:50,182
เพื่อหลอกพวกนักล่า...

132
00:14:51,308 --> 00:14:52,476
และเหยื่อด้วยเช่นกัน

133
00:15:02,611 --> 00:15:06,156
มันมีอายุขัยไม่ถึงหนึ่งปี ฉะนั้นมันต้องรีบโตไวๆ

134
00:15:07,241 --> 00:15:09,576
กินแทบทุกอย่างที่เคลื่อนไหวได้

135
00:15:14,790 --> 00:15:17,376
โบกมือไปมา เพื่อจับแพลงก์ตอนกินเป็นอาหาร...

136
00:15:19,920 --> 00:15:24,174
ปูนักมวยที่มีขนาดเท่ากระดุม ดูจะไม่ตระหนักถึงภัยคุกคามเลย

137
00:15:33,475 --> 00:15:34,893
ความผิดพลาดที่เจ็บน่าดู

138
00:15:38,772 --> 00:15:42,568
ปูตัวนี้ถือดอกไม้ทะเลขนาดจิ๋ว ที่แทงได้เจ็บปวดไว้ที่ก้ามของมัน

139
00:15:44,278 --> 00:15:47,322
ปืนช็อตไฟฟ้ารุ่นจิ๋ว ที่เอาไว้ขับไล่พวกนักล่า

140
00:15:51,493 --> 00:15:53,161
มันมีประสิทธิภาพมาก

141
00:15:53,245 --> 00:15:56,456
ถึงขนาดที่คู่แข่งยังยอมทำทุกอย่าง เพื่อให้มีไว้ครอบครอง

142
00:16:05,048 --> 00:16:07,092
เป็นการต่อสู้ที่ละเอียดอ่อนมาก

143
00:16:10,387 --> 00:16:13,015
ปูทั้งสองตัว ไม่อยากทำให้ดอกไม้ทะเลเสียหาย

144
00:16:17,978 --> 00:16:23,192
เมื่อล็อกคู่ต่อสู้เข้าเป้าแล้ว คู่แข่งจะค่อยๆ แยกชิ้นรางวัลออก

145
00:16:32,326 --> 00:16:34,161
ตอนนี้พวกมันมีกันคนละชิ้นแล้ว

146
00:16:34,244 --> 00:16:39,166
ปูทั้งสองตัวจะแยกดอกไม้ทะเลให้มันโต มาเป็นถุงมือต่อยเจ็บครบคู่อีกครั้ง

147
00:16:45,005 --> 00:16:48,467
ดอกไม้ทะเลคอยปกป้องคุ้มครอง สัตว์น้อยทุกชนิด

148
00:16:52,137 --> 00:16:54,139
กุ้งดอกไม้ทะเลตัวโปร่งใสขนาดจิ๋ว

149
00:16:56,141 --> 00:16:58,101
อาศัยอยู่ร่วมกันกับปลาการ์ตูน

150
00:17:01,772 --> 00:17:03,982
พวกมันอาจตัวเท่ากับ คลิปหนีบกระดาษเท่านั้น...

151
00:17:06,443 --> 00:17:10,280
แต่พวกมันก็กล้าหาญพอที่จะร่วมมือ กับปลาใหญ่ในแนวปะการังนี้

152
00:17:19,289 --> 00:17:22,917
กุ้งโฆษณาผลงานของมัน ด้วยการโยกตัวไปมา

153
00:17:26,880 --> 00:17:29,007
และถ้าลูกค้านั้นเป็นนักล่า...

154
00:17:31,552 --> 00:17:35,264
มันจะสื่อสารให้รู้ ถึงงานของมันอย่างชัดเจน...

155
00:17:35,347 --> 00:17:36,974
ด้วยการตบก้าม

156
00:17:53,824 --> 00:17:55,951
เมื่อมันแน่ใจแล้วว่าปลอดภัย

157
00:17:56,869 --> 00:17:58,829
กุ้งน้อยตัวหนึ่งก็เริ่มงานได้

158
00:18:00,539 --> 00:18:02,416
ขัดเซลล์ผิวหนังที่ตายแล้วออก...

159
00:18:03,667 --> 00:18:05,294
กำจัดปรสิตให้เกลี้ยง...

160
00:18:06,086 --> 00:18:07,796
และทำความสะอาดเหงือกให้เอี่ยม

161
00:18:16,763 --> 00:18:20,934
มันกล้าถึงขนาดทำความสะอาดกราม เพื่อสุขภาพฟันที่ดีด้วย

162
00:18:26,899 --> 00:18:30,277
บริการด้านสุขภาพ โดยนักทำความสะอาดตัวน้อย

163
00:18:30,360 --> 00:18:33,864
คือสิ่งที่สำคัญที่จะทำให้ปลาใหญ่ มีสภาพร่างกายพร้อมสมบูรณ์

164
00:18:39,953 --> 00:18:44,833
การเตรียมตัวจับคู่ กำลังจะเกิดขึ้นทั่วแนวปะการังนี้

165
00:18:50,756 --> 00:18:53,634
กั้งตั๊กแตนสร้างแหล่งอนุบาลลูก ใกล้เสร็จแล้ว

166
00:18:57,638 --> 00:19:01,683
มันขนเศษเล็กเศษน้อยมากถึงสามกิโล เพื่อนำมาทำให้บ้านของมันแข็งแรง

167
00:19:06,480 --> 00:19:12,194
และเปิดช่องทางหนีฉุกเฉินให้โล่ง เพื่อให้ศัตรูของมันเดาทางไม่ถูก

168
00:19:15,155 --> 00:19:20,452
งานก่อสร้างของมันอลังการมาก จนตัวอื่นๆ ก็มาสร้างบ้านที่นี่ด้วย

169
00:19:25,249 --> 00:19:29,086
แต่มันมีเพื่อนบ้านอยู่ตัวนึง ที่ดูท่าจะเป็นปัญหามากกว่า

170
00:19:34,091 --> 00:19:35,384
ปลาแก้วกู่นั่นเอง

171
00:19:36,468 --> 00:19:39,096
หนึ่งในปลาไม่กี่สายพันธุ์ ที่รู้จักการใช้เครื่องมือ

172
00:19:41,807 --> 00:19:44,935
มันมีทั่งเป็นของตัวเอง เพื่อใช้กะเทาะเปลือกหอย

173
00:19:53,068 --> 00:19:55,404
มันไม่ใช่พวกที่จะกินกั้งตั๊กแตนหรอก

174
00:19:58,156 --> 00:20:01,827
แต่วิธีการกะเทาะแล้วงับของมัน อาจทำให้บ้านของกั้งเสียหายได้

175
00:20:05,581 --> 00:20:09,418
มันขนย้ายเศษซากต่างๆ จำนวนมาก เพื่อหาอาหาร

176
00:20:20,971 --> 00:20:22,306
มันได้สิ่งที่มันต้องการแล้ว

177
00:20:24,641 --> 00:20:28,520
แต่ตอนนี้การก่อสร้างแหล่งอนุบาลลูก ล่าช้ากว่ากำหนดการไปมาก

178
00:20:32,900 --> 00:20:37,487
ขณะที่ใกล้หมดวัน แนวปะการังก็จอแจขึ้นเรื่อยๆ

179
00:20:43,702 --> 00:20:46,121
ไข่ของปลาการ์ตูนใกล้ฟักเป็นตัวแล้ว

180
00:20:52,920 --> 00:20:55,130
และฝูงปลาพยาบาล ก็กำลังทำหน้าที่กันยกใหญ่

181
00:20:58,258 --> 00:21:00,177
มันมีขนาดยาวเท่านิ้วมือ

182
00:21:00,260 --> 00:21:03,555
โดดเด่นด้วยลายทางสีดำและน้ำเงิน บนลำตัวของมัน

183
00:21:17,569 --> 00:21:21,156
แต่ไม่ใช่ทุกตัวที่จะมีเจตนาดี อย่างที่เห็นภายนอก

184
00:21:27,162 --> 00:21:28,580
ปลาแฟลงเบลนนี่

185
00:21:32,626 --> 00:21:36,547
จอมต้มตุ๋นตัวนี้เปลี่ยนสีตัวเอง เพื่อปลอมเป็นปลาพยาบาล

186
00:21:36,630 --> 00:21:38,841
แล้วแฝงตัว เนียนเข้าไปในกลุ่มของพวกมัน

187
00:21:44,972 --> 00:21:46,515
แต่มันไม่ได้มาเพื่อทำความสะอาด

188
00:21:54,439 --> 00:21:57,985
มันขูดเขี้ยวของมันไปตามผิวหนัง ของปลาตัวที่ไม่สงสัยอะไรเลย...

189
00:22:01,154 --> 00:22:03,574
มันขโมยเกล็ดมาเป็นอาหาร

190
00:22:13,750 --> 00:22:16,003
และก่อนที่เหยื่อของมันจะรู้ตัว ว่าเกิดอะไรขึ้น

191
00:22:17,004 --> 00:22:19,506
ปลาเจ้าเล่ห์วายร้ายตัวนี้ ก็หายไปแล้ว...

192
00:22:20,924 --> 00:22:22,176
และกลับไปยังที่หลบซ่อนของมัน

193
00:22:25,554 --> 00:22:29,975
การทำตัวหลบๆ ซ่อนๆ ช่วยให้ สัตว์ตัวเล็กอยู่รอดในแนวปะการังได้

194
00:22:34,605 --> 00:22:37,941
นี่คือวิธีที่ทำให้หมึกกระดองแคระ อยู่รอดปลอดภัย...

195
00:22:39,318 --> 00:22:40,777
และอิ่มท้อง

196
00:22:47,868 --> 00:22:50,537
การล่าที่สำเร็จแต่ละครั้ง ทำให้มันเติบโตตัวใหญ่ขึ้น

197
00:22:58,712 --> 00:23:00,714
ตัวเมียตัวนี้ดูท่าทางประทับใจ

198
00:23:01,381 --> 00:23:05,219
และเป็นครั้งเดียวที่อาหาร ไม่ใช่ความสำคัญอันดับหนึ่งของมัน

199
00:23:13,685 --> 00:23:16,522
กั้งตั๊กแตนกำลังซ่อมแซมบ้าน ให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม

200
00:23:21,527 --> 00:23:22,778
กำจัดของระเกะระกะให้พ้นทาง

201
00:23:24,905 --> 00:23:27,032
ตรวจดูความเรียบร้อยให้ดี

202
00:23:29,785 --> 00:23:31,954
และเก็บงานอีกนิดให้สวยงาม

203
00:23:43,715 --> 00:23:47,511
ในที่สุด มันก็พร้อมต้อนรับแขกแล้ว

204
00:24:00,816 --> 00:24:04,069
ทันทีที่แนวปะการังพร้อม สำหรับช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดแห่งปี

205
00:24:04,945 --> 00:24:06,864
เหล่านักฆ่าปะการังก็มาถึง

206
00:24:15,497 --> 00:24:17,916
ฝูงกองทัพดาวมงกุฎหนาม

207
00:24:26,216 --> 00:24:30,429
กระเพาะของมันที่ยื่นออกมา ทำให้มันย่อยกินเนื้อเยื่อของปะการัง

208
00:24:33,682 --> 00:24:36,602
และเหลือทิ้งไว้ เพียงโครงปะการังสีขาว

209
00:24:49,114 --> 00:24:52,409
ดูเหมือนประชากรที่อาศัย อยู่ในแนวปะการังแทบทำอะไรไม่ได้เลย

210
00:24:52,492 --> 00:24:57,706
เพื่อหยุดยั้งพวกปลาดาวที่ถาเข้ามา กัดกินปะการังทุกต้นที่มันเดินผ่าน

211
00:25:08,675 --> 00:25:12,638
บ้านของปูจิ๋วตัวนี้ จะเป็นอาหารจานถัดไป

212
00:25:22,564 --> 00:25:24,775
ไม่ว่ามันจะพยายามมากแค่ไหน...

213
00:25:26,777 --> 00:25:29,613
แต่ร่างกายของปลาดาวนั้น แทบเจาะเข้าไปไม่ได้เลย

214
00:25:34,284 --> 00:25:36,745
แต่ฐานหนามของมัน ที่อ่อนนุ่มและไวต่อการสัมผัส...

215
00:25:38,580 --> 00:25:40,249
คือจุดอ่อนของเกราะของมัน

216
00:25:44,253 --> 00:25:46,213
ได้เวลาที่เจ้าปูน้อยตัวหนึ่ง...

217
00:25:47,339 --> 00:25:49,007
จะจัดการกับสัตว์ประหลาดซะที

218
00:26:09,736 --> 00:26:13,407
การต่อสู้กับปูที่เฝ้าบ้านของมัน ไม่คุ้มค่ากับความเจ็บปวด

219
00:26:24,418 --> 00:26:27,045
ระบบนิเวศที่หลากหลาย ของสัตว์ขนาดจิ๋ว...

220
00:26:28,088 --> 00:26:29,756
ต่างก็มีบทบาทของตัวเอง...

221
00:26:31,216 --> 00:26:37,431
ช่วยให้แนวปะการังยังคงสุขภาพดีและ ฟื้นตัวจากภัยคุกคามมากมายที่เจอได้

222
00:26:44,938 --> 00:26:48,942
บริเวณที่ถูกทำลายในนครที่มีชีวิต เหล่านี้ก็สามารถฟื้นคืนชีพได้

223
00:26:55,032 --> 00:26:56,825
ปีละครั้ง

224
00:26:56,909 --> 00:27:00,913
ที่กระแสน้ำที่สมบูรณ์แบบและอุณหภูมิ ที่สมบูรณ์แบบเกิดขึ้นพร้อมกันพอดี

225
00:27:08,795 --> 00:27:10,380
คืนนี้คือคืนสำคัญ...

226
00:27:11,715 --> 00:27:14,801
เมื่อแนวปะการังเริ่มต้นขยายพันธุ์

227
00:27:22,017 --> 00:27:26,480
ก้อนเล็กจิ๋ว ขนาดเท่าเมล็ดพริกไทยเท่านั้น

228
00:27:28,440 --> 00:27:33,654
ส่วนประกอบทั้งหมดในการสร้าง ต้นอ่อนปะการังรวมอยู่ในก้อนเดียว

229
00:27:37,241 --> 00:27:39,034
ปะการังกำลังวางไข่

230
00:27:42,746 --> 00:27:45,541
สัตว์อื่นๆ อีกมากมายตามแนวปะการัง ก็กำลังขยายพันธุ์เช่นกัน

231
00:27:48,335 --> 00:27:50,921
หมึกกระดองแคระหาคู่ได้แล้ว

232
00:27:56,093 --> 00:27:59,972
ถึงเวลาที่ตัวเมียต้องค่อยๆ วางไข่ ลงในปะการังให้ปลอดภัย

233
00:28:03,934 --> 00:28:06,103
กั้งตั๊กแตนก็วางไข่เช่นกัน

234
00:28:07,229 --> 00:28:08,480
ไข่ทั้งหมด 20,000 ฟอง

235
00:28:16,238 --> 00:28:18,740
และหลังจากที่พ่อ ทำความสะอาดให้อีกครั้ง...

236
00:28:21,493 --> 00:28:25,038
ตัวอ่อนปลาการ์ตูนหลายร้อยตัว ก็หลุดออกมาจากไข่

237
00:28:35,215 --> 00:28:39,386
การวางไข่พร้อมกันช่วยให้มั่นใจว่า ชีวิตใหม่ที่เกิดขึ้นจำนวนมากนั้น

238
00:28:40,429 --> 00:28:42,764
จะอยู่รอดปลอดภัย เมื่อถูกกระแสน้ำพัดพาไป

239
00:28:52,107 --> 00:28:55,152
ไม่นานนัก สิ่งมหัศจรรย์ตัวเล็กๆ ก็กำลังเติบโต

240
00:29:00,908 --> 00:29:03,035
ตัวใหญ่ไม่เกินเมล็ดถั่วลิสง

241
00:29:03,118 --> 00:29:07,497
ตัวอ่อนของหมึกกระดองแคระ เพิ่งเริ่มต้นการผจญภัยในมหาสมุทร

242
00:29:13,795 --> 00:29:19,468
และที่น่าจะสำคัญที่สุดคือตัวอ่อน พลานูลาของปะการังขนาดหนึ่งมิลลิเมตร

243
00:29:25,265 --> 00:29:27,351
ถูกเสียงเพลงแห่งปะการัง ดึงดูดเข้าไป...

244
00:29:36,193 --> 00:29:39,738
เปรียบดังอิฐก้อนเล็กๆ ที่จะเติบโตไปเป็นปะการังที่ยิ่งใหญ่

245
00:29:41,865 --> 00:29:46,745
และช่วยสร้างอนาคตให้แก่ ประชากรทุกตัวในนครปะการังแห่งนี้

246
00:30:29,913 --> 00:30:31,915
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี