1
00:00:07,341 --> 00:00:09,843
โลกนี้ช่างน่าตื่นตาตื่นใจ

2
00:00:10,636 --> 00:00:13,680
เราอาจไม่ทันได้สังเกตเห็น สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิต

3
00:00:15,766 --> 00:00:17,643
แต่หากลองมองให้ถี่ถ้วน...

4
00:00:18,143 --> 00:00:20,562
คุณจะเจอโลกที่ยังไม่เคยมีใครค้นพบ

5
00:00:22,648 --> 00:00:24,983
โลกที่วีรบุรุษตัวจ้อย...

6
00:00:26,485 --> 00:00:27,861
กับสัตว์ประหลาดตัวน้อยๆ...

7
00:00:29,029 --> 00:00:31,406
จำเป็นต้องมี พลังเหนือธรรมชาติอันน่าทึ่ง...

8
00:00:34,618 --> 00:00:40,040
เพื่อต่อกรกับภยันตรายมากมาย

9
00:00:58,600 --> 00:01:02,104
เป็นเวลา 150 ล้านปีมาแล้ว...

10
00:01:02,187 --> 00:01:03,230
(บรรยายโดย พอล รัดด์)

11
00:01:03,313 --> 00:01:07,693
เกาะมาดากัสการ์ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไป ตามวิถีอันเป็นเอกลักษณ์อย่างช้าๆ

12
00:01:09,862 --> 00:01:13,532
และพวกที่ตัดขาด อยู่ในโลกที่สาบสูญนี้

13
00:01:13,615 --> 00:01:17,744
ได้วิวัฒนาการด้วยวิธีที่แปลกประหลาด และน่าอัศจรรย์

14
00:01:20,581 --> 00:01:24,501
ป่าฝนอันล้ำค่าเหล่านี้คือบ้าน ของสิ่งมีชีวิตแสนพิเศษมากมาย...

15
00:01:25,627 --> 00:01:27,671
ที่หาที่ไหนไม่ได้ในโลกนี้

16
00:01:33,844 --> 00:01:35,053
พวกที่ตัวเล็กที่สุด...

17
00:01:36,430 --> 00:01:38,265
คือพวกที่น่าอัศจรรย์ที่สุด

18
00:01:40,809 --> 00:01:42,144
เจ้าเทนเรคจิ๋วนั่นเอง

19
00:01:45,480 --> 00:01:48,442
จนถึงตอนนี้ มันยังมีแม่คอยนำทางให้มันอยู่

20
00:01:50,235 --> 00:01:51,904
แต่พออายุแค่สี่สัปดาห์...

21
00:01:53,447 --> 00:01:55,282
และสูงแค่สี่เซนติเมตรเท่านั้น...

22
00:01:56,408 --> 00:01:58,285
ก็ถึงเวลาที่ต้องไปตามทางของตัวเอง

23
00:02:08,044 --> 00:02:09,838
ในป่าที่ลึกลับแห่งนี้

24
00:02:10,672 --> 00:02:13,425
สัตว์ทั้งหลายมีอาวุธลับ...

25
00:02:14,676 --> 00:02:15,677
ทักษะพิเศษ...

26
00:02:17,721 --> 00:02:19,181
และการป้องกันตัวที่หลักแหลม

27
00:02:26,063 --> 00:02:27,773
การจะเอาตัวรอดที่นี่ให้ได้

28
00:02:28,482 --> 00:02:32,152
เทนเรคจิ๋ว ต้องค้นหาพลังวิเศษของตัวมันเอง

29
00:02:34,154 --> 00:02:38,158
(ป่าฝน)

30
00:02:49,545 --> 00:02:51,797
ช่างเป็นช่วงเวลายากลำบาก ที่จะออกเดินทางตัวคนเดียว

31
00:02:57,302 --> 00:02:58,762
ปีนี้ฝนตกช้ากว่าปกติ

32
00:03:06,687 --> 00:03:08,146
ป่าแห้งแล้ง

33
00:03:11,567 --> 00:03:12,985
อาหารขาดแคลน

34
00:03:14,152 --> 00:03:16,697
ยิ่งสัตว์ใช้เวลาหาอาหาร มากขึ้นเท่าไร...

35
00:03:19,199 --> 00:03:22,077
พวกมันก็ยิ่งเสี่ยง ที่จะถูกโจมตีในที่โล่ง

36
00:03:26,540 --> 00:03:28,834
งูเหลือมต้นไม้มาดากัสการ์ แอบซุ่มอยู่

37
00:03:31,962 --> 00:03:34,840
ฟอสซาที่เป็นสัตว์กินเนื้อ ย่างกรายอยู่ตามพื้นป่า

38
00:03:39,428 --> 00:03:41,889
สัตว์ตัวน้อยๆ จึงต้องอยู่ให้ห่างจากปัญหา...

39
00:03:45,976 --> 00:03:48,312
และพยายามสุดฝีมือเพื่อหายตัวไป

40
00:04:02,367 --> 00:04:07,664
เกมเล่นซ่อนแอบที่ชี้เป็นชี้ตายนี้ ทำให้เกิดวิวัฒนาการด้านความสามารถ

41
00:04:11,585 --> 00:04:13,670
การพรางตัว ที่มีเล่ห์เหลี่ยมยิ่งกว่าเดิม...

42
00:04:14,671 --> 00:04:17,716
เพื่อต่อกรกับภัยคุกคาม ที่ร้ายแรงมากขึ้น

43
00:04:24,139 --> 00:04:26,808
ที่นี่มีนักล่า ที่มีสายตาเฉียบแหลมมาก...

44
00:04:30,812 --> 00:04:34,525
พวกมันสามารถค้นหาสัตว์ ที่พรางตัวได้เนียนที่สุดจนเจอ

45
00:04:39,655 --> 00:04:41,406
กิ้งก่าคาเมเลี่ยนแพนเธอร์

46
00:04:43,450 --> 00:04:46,662
ด้วยสายตาที่คมชัด กว่าของพวกเราถึงห้าเท่า...

47
00:04:47,996 --> 00:04:51,166
และสอดส่ายได้เกือบ 360 องศา...

48
00:04:52,960 --> 00:04:54,920
จึงแทบไม่มีอะไรรอดพ้นสายตามันไปได้

49
00:05:05,472 --> 00:05:07,349
สิ่งที่ดูเหมือนใบไม้แห้งนี้...

50
00:05:11,186 --> 00:05:13,814
จริงๆ แล้วคือตั๊กแตนตำข้าวผี

51
00:05:23,323 --> 00:05:26,285
สายตาของคาเมเลี่ยน ถูกปรับให้ว่องไวต่อการเคลื่อนไหว

52
00:05:32,708 --> 00:05:36,628
หากตั๊กแตนอยู่นิ่งๆ มันอาจรอดชีวิตไปได้

53
00:05:42,759 --> 00:05:44,553
แต่มันก็ต้องหากินเช่นกัน

54
00:06:01,612 --> 00:06:03,405
คาเมเลี่ยนล็อกเป้าหมายแล้ว...

55
00:06:06,200 --> 00:06:09,119
และปล่อยอาวุธร้ายของมันออกมา

56
00:06:13,916 --> 00:06:17,753
จากศูนย์ถึง 60 ไมล์ต่อชั่วโมง ในเวลาหนึ่งส่วน 20 ของหนึ่งวินาที

57
00:06:28,555 --> 00:06:32,267
แมลงบางพวก ก็ปลอดภัยจากแพนเธอร์จอมซุ่ม

58
00:06:39,358 --> 00:06:42,653
และสัตว์เลื้อยคลานบางพวก ก็ปลอดภัยจากนกเฮลเม็ตแวงก้า...

59
00:06:46,406 --> 00:06:49,326
โดยเฉพาะเวลาที่มันล่าเพื่อสองท้อง

60
00:07:04,758 --> 00:07:06,927
เทนเรคมีหนามเยอะไปนิด สำหรับลูกนกของมัน

61
00:07:10,514 --> 00:07:14,434
แต่ตุ๊กแกหางใบไม้ จะกลืนได้ลื่นคอกว่า

62
00:07:18,105 --> 00:07:19,648
ถ้ามันจับได้นะ

63
00:07:23,610 --> 00:07:28,407
สัตว์เลื้อยคลานเหลี่ยมจัดตัวนี้ คือหนึ่งในนักหลบหนีที่เก่งที่สุด

64
00:07:31,827 --> 00:07:35,998
เพียงแค่เลือกกิ่งไม้เหมาะๆ เพื่อพรางสีตัว...

65
00:07:38,959 --> 00:07:41,044
และเนื้อสัมผัสของผิวหนังของมัน...

66
00:07:44,548 --> 00:07:47,259
เหมือนมันสวมผ้าคลุมล่องหนเลย

67
00:07:58,770 --> 00:08:00,772
ป่าของมาดากัสการ์ซ่อนเร้นไว้

68
00:08:00,856 --> 00:08:04,193
ซึ่งสิ่งมีชีวิตที่ลึกลับ และน่าอัศจรรย์ที่สุดในโลก

69
00:08:08,530 --> 00:08:11,950
แต่การทำตัวเองให้หายาก ทำให้พวกมัน...

70
00:08:12,951 --> 00:08:15,370
หาพวกเดียวกันเองได้ยากเช่นกัน

71
00:08:20,042 --> 00:08:22,127
ตัวเล็กกว่าคลิปหนีบกระดาษ

72
00:08:22,211 --> 00:08:25,839
นี่คือหนึ่งในคาเมเลี่ยน ที่ตัวเล็กที่สุดในโลก

73
00:08:27,174 --> 00:08:29,343
คาเมเลี่ยนใบไม้ตัวผู้

74
00:08:30,844 --> 00:08:32,804
กำลังทำภารกิจหาคู่อยู่

75
00:08:41,480 --> 00:08:43,357
ทั้งที่มีอันตรายอยู่รอบตัว

76
00:08:44,107 --> 00:08:45,943
มันจึงต้องไม่วู่วาม...

77
00:08:49,530 --> 00:08:53,992
ทำตัวแข็งทื่อระหว่างก้าวทีละก้าว เพื่อไม่ให้ใครจับความเคลื่อนไหวได้

78
00:08:59,790 --> 00:09:06,380
คาเมเลี่ยนพวกนี้หาตัวจับยาก ตัวผู้ ต้องมีพลังวิเศษในการตามหาตัวเมีย

79
00:09:10,342 --> 00:09:12,803
มันมองเห็นสิ่งต่างๆ ที่สัตว์ตัวอื่นมองไม่เห็น

80
00:09:17,933 --> 00:09:20,352
แสงเรืองรองของตัวเมียนั่นเอง

81
00:09:26,233 --> 00:09:29,236
ร่างกายของมัน สะท้อนแสงอัลตราไวโอเลต...

82
00:09:32,573 --> 00:09:34,575
ที่มีแต่ตัวผู้เท่านั้นที่มองเห็น

83
00:09:40,414 --> 00:09:42,749
การหาตัวเมียให้เจอว่ายากแล้ว

84
00:09:45,878 --> 00:09:47,171
แต่การตีซี้สาวน้อยนี่สิ...

85
00:09:49,631 --> 00:09:51,758
ยิ่งยากเข้าไปใหญ่

86
00:10:00,767 --> 00:10:03,103
เทนเรคไม่มีการพรางตัวเจ๋งๆ เป็นของตัวเอง...

87
00:10:04,479 --> 00:10:06,190
มันจึงต้องซ่อนตัวอยู่ใต้ดิน

88
00:10:14,323 --> 00:10:18,577
โพรงเล็กๆ ของมันคือสถานที่ปลอดภัย ให้มันซ่อนตัวจนกว่าหน้าฝนจะมาถึง

89
00:10:21,914 --> 00:10:24,041
และเมื่อตกแต่งบ้านอีกนิดหน่อย...

90
00:10:24,917 --> 00:10:26,919
บ้านหลังนี้ก็เหมาะ สำหรับครอบครัวแล้ว

91
00:10:45,229 --> 00:10:48,732
กิ้งกือมาดากัสการ์ ไม่ต้องเหนื่อยเรื่องซ่อนตัวเลย

92
00:10:50,817 --> 00:10:54,446
มันเปี่ยมไปด้วยพิษร้าย ที่นักล่าส่วนใหญ่ไม่อยากสัมผัส

93
00:10:56,323 --> 00:10:58,492
พวกมันเดินท่องป่าฝนได้สบายใจเฉิบ

94
00:11:03,413 --> 00:11:04,748
ส่วนใหญ่น่ะ

95
00:11:09,545 --> 00:11:12,798
พิษของกิ้งกือไม่เป็นอันตราย ต่อลีเมอร์ที่มีขนาดตัวเท่านี้

96
00:11:14,174 --> 00:11:16,677
แต่มันคือยาฆ่าแมลงชั้นดี

97
00:11:16,760 --> 00:11:19,388
ที่จะช่วยกำจัดปรสิต ที่อาศัยอยู่ตามขนของพวกมัน

98
00:11:29,398 --> 00:11:33,610
พวกลีเมอร์ยังค้นพบผลข้างเคียง ที่ค่อนข้างประหลาดทีเดียว

99
00:11:40,033 --> 00:11:41,243
แค่กัดคำเล็กๆ...

100
00:11:43,453 --> 00:11:45,163
ก็จะมีพิษออกมามากขึ้นอีก

101
00:11:47,791 --> 00:11:49,543
และพิษในปริมาณเล็กน้อยนั้น...

102
00:11:50,210 --> 00:11:52,379
ดูเหมือนมันออกฤทธิ์ ต่อระบบจิตประสาทด้วย

103
00:11:59,970 --> 00:12:02,723
จากนั้นกิ้งกือจะถูกปล่อย โดยไม่ได้รับอันตรายใดๆ

104
00:12:04,391 --> 00:12:07,352
แต่พวกลีเมอร์ ที่เมากลิ้งอยู่บนต้นไม้...

105
00:12:08,061 --> 00:12:09,771
จะไม่ลงมาข้างล่างอีกพักใหญ่ๆ

106
00:12:38,884 --> 00:12:40,594
ภายใต้ความมืดที่ปกคลุมอยู่...

107
00:12:41,470 --> 00:12:45,265
เทนเรคโผล่ออกมาเพื่อล่าหนอนกิน

108
00:12:47,768 --> 00:12:49,811
มันกินหนอนประมาณ 50 ตัวต่อคืน

109
00:12:54,024 --> 00:12:58,362
สายตาของมันแย่มาก มันจึงใช้จมูก ที่ไวต่อสัมผัสในการหาเหยื่อ

110
00:13:03,951 --> 00:13:07,412
แต่งูเหลือมต้นไม้มาดากัสการ์ รับกลิ่นได้น่าทึ่งกว่านั้นมาก

111
00:13:17,965 --> 00:13:22,177
มันหาเหยื่อด้วยการใช้ลิ้นแฉกของมัน รับกลิ่นเหยื่อในอากาศ

112
00:13:37,067 --> 00:13:41,572
เมื่อเหยื่ออยู่ในระยะ มันจะสลับไปใช้โหมดตรวจจับความร้อน

113
00:13:43,490 --> 00:13:48,203
ช่องรอบๆ ปากของมันที่ไวต่ออุณหภูมิ จะคอยตรวจจับสัตว์เลือดอุ่น

114
00:14:10,392 --> 00:14:13,312
แม้แต่นักล่าตัวฉกาจที่สุด ก็ย่อมมีวันที่ไม่สมหวัง

115
00:14:16,523 --> 00:14:19,318
บางทีขึ้นที่สูงอาจจะพอมีหวังมากกว่า

116
00:14:28,869 --> 00:14:31,663
แต่โชคเข้าข้างเทนเรคจริงๆ

117
00:14:36,710 --> 00:14:37,920
เจ้าตัวผู้

118
00:14:42,007 --> 00:14:45,802
เทนเรคพร้อมหาคู่ เมื่อมีอายุได้สองเดือนเท่านั้น

119
00:14:52,518 --> 00:14:55,187
ลีเมอร์หนูตัวนี้มีลูกๆ แล้ว

120
00:14:58,232 --> 00:15:00,400
หนึ่งในสัตว์จำพวกวานร ที่ตัวเล็กที่สุดในโลก

121
00:15:00,484 --> 00:15:04,279
มันคอยดูแลลูกๆ ให้ปลอดภัย อยู่ในรูที่เล็กที่สุดของต้นไม้

122
00:15:10,786 --> 00:15:12,913
พวกมันพึ่งพาแม่ในทุกๆ ด้าน

123
00:15:13,539 --> 00:15:15,958
มันจึงต้องเติมพลังให้ตัวเอง เท่าที่จะทำได้

124
00:15:18,502 --> 00:15:20,546
และมันก็รู้งานเป็นอย่างดี

125
00:15:24,007 --> 00:15:29,221
ต้องปีนสูงหน่อย แต่ลีเมอร์หนูกระโดด ไกลกว่าความยาวของตัวมันถึงแปดเท่า

126
00:15:42,067 --> 00:15:43,569
และด้วยตากลมโตของมัน...

127
00:15:44,278 --> 00:15:46,113
มันมองเห็นทางในที่มืดได้สบาย

128
00:15:51,577 --> 00:15:53,579
แต่การมองเห็นในความมืด ที่น่าทึ่งที่สุด

129
00:15:53,662 --> 00:15:56,874
ตกเป็นของสัตว์ที่สิงอยู่บนพื้นป่า

130
00:16:03,172 --> 00:16:08,635
แมงมุมหน้ายักษ์มีตาไวต่อการรับรู้ มากกว่าตาของเราถึง 2,000 เท่า

131
00:16:13,098 --> 00:16:15,434
ตาของพวกมันใหญ่ที่สุด ในหมู่แมงมุมทั้งมวล

132
00:16:21,899 --> 00:16:24,234
มันชักใยเป็นแหแทนใยแมงมุมทั่วไป

133
00:16:29,448 --> 00:16:30,574
แล้วมันก็รอ

134
00:16:49,218 --> 00:16:51,970
ได้เวลาใช้สัญชาตญาณของแมงมุมแล้ว

135
00:16:56,266 --> 00:16:57,392
ทุกๆ คืน

136
00:16:57,476 --> 00:17:01,772
ตาของมันจะสร้างสารเคลือบแบบพิเศษ ที่ทำให้มันมองเห็นในที่มืด

137
00:17:19,414 --> 00:17:24,877
ตาที่พุ่งไปข้างหน้าล่าเหยื่อได้ดี แต่การมองเห็นด้านข้างของมันแย่มาก

138
00:17:31,677 --> 00:17:37,307
ตอนกลางคืน ตุ๊กแกหางใบไม้ซาตานิค จะโผล่ออกมาล่าแมลง...

139
00:17:45,440 --> 00:17:46,608
และแมงมุม

140
00:17:56,285 --> 00:18:00,247
สูงขึ้นไปด้านบน ลีเมอร์หนูพบสิ่งที่มันตามหาแล้ว

141
00:18:10,048 --> 00:18:11,592
มวนดอกไม้นั่นเอง

142
00:18:19,349 --> 00:18:23,604
สัตว์ตัวจิ๋วขี้สงสัยพวกนี้ เลียนแบบกลีบดอกไม้เพื่อหลอกนักล่า

143
00:18:37,159 --> 00:18:38,994
แต่มันไม่ได้อยากกินเจ้าพวกมวน

144
00:18:41,330 --> 00:18:45,959
พอกินน้ำเลี้ยงในต้นไม้แล้ว แมลงพวกนี้จะปล่อยหยดน้ำหวานออกมา

145
00:18:55,719 --> 00:18:58,472
ขนมแคลอรี่สูงสำหรับแม่ที่มีภาระเยอะ

146
00:19:02,059 --> 00:19:04,811
แต่ไม่ใช่ทุกอย่างที่โผล่มา ในค่ำคืนนี้จะหอมหวานไปซะหมด

147
00:19:30,879 --> 00:19:34,675
นักย่องเบาตอนกลางคืน ที่ตัวใหญ่กว่าและประหลาดกว่า

148
00:19:41,974 --> 00:19:43,183
อายอายนั่นเอง

149
00:19:46,645 --> 00:19:51,191
ลีเมอร์แปลกๆ ตัวนี้คือสัตว์ประหลาด แห่งวิวัฒนาการของแฟรงเกนสไตน์

150
00:19:52,442 --> 00:19:53,652
มีหูเหมือนค้างคาว

151
00:19:54,611 --> 00:19:56,613
มีฟันเหมือนหนู

152
00:20:00,242 --> 00:20:01,785
และมีนิ้วมือเหมือนแม่มด

153
00:20:05,372 --> 00:20:08,750
มันเคาะเพื่อฟังเสียงกลวงๆ ของรูในต้นไม้

154
00:20:16,258 --> 00:20:18,427
มันไม่ได้มาล่าลีเมอร์หนู

155
00:20:20,387 --> 00:20:23,140
แต่มันกำลังหาอะไรที่เล็กกว่านั้น

156
00:20:25,309 --> 00:20:26,518
ตัวอ่อนของแมลงนั่นเอง

157
00:20:29,646 --> 00:20:33,317
นิ้วที่โก่งงอของมัน เป็นเครื่องมือสกัดชั้นยอด

158
00:20:40,407 --> 00:20:43,202
ในป่าฝนแห่งนี้ มันมอบรางวัลเป็นอาหารเหมาะๆ...

159
00:20:44,286 --> 00:20:46,205
ไม่ว่ามันจะดูแปลกแค่ไหนก็ตาม

160
00:21:08,477 --> 00:21:10,479
ช่วงกลางวันที่มาเยือนอีกครั้ง ได้เผยให้เห็น...

161
00:21:11,396 --> 00:21:12,606
รังที่ว่างเปล่า

162
00:21:19,488 --> 00:21:22,407
แต่แวงก้า ได้ลงทุนไปมากเกินกว่าจะยอมแพ้

163
00:21:41,385 --> 00:21:45,305
ไม่ไกลจากรัง ลูกของมันยังคงอยู่ดี

164
00:21:50,686 --> 00:21:55,524
บางทีลูกนกที่หวาดกลัวก็บินออกจากรัง ก่อนที่มันจะหัดบินได้ซะอีก

165
00:22:04,867 --> 00:22:09,580
แม่จะป้อนอาหารให้มันไปอีกสองสามวัน จนกว่ามันจะดูแลตัวเองได้เต็มที่

166
00:22:28,307 --> 00:22:29,308
ในที่สุด...

167
00:22:32,311 --> 00:22:33,937
ฤดูฝนก็มาถึงแล้ว

168
00:22:57,878 --> 00:23:00,589
น้ำเปลี่ยนโฉมของป่าฝนไป

169
00:23:07,054 --> 00:23:08,555
มันนำมาซึ่งชีวิตใหม่ๆ

170
00:23:16,939 --> 00:23:18,357
และอาหารใหม่ๆ ด้วย

171
00:23:24,571 --> 00:23:29,660
เมื่อใบไม้เขียวชอุ่ม การพรางตัวแบบใหม่จึงเป็นสิ่งจำเป็น

172
00:23:36,625 --> 00:23:39,795
แต่บางอย่างในป่าฝนก็ไม่เคยเปลี่ยนไป

173
00:23:43,924 --> 00:23:50,264
พวกที่รอดชีวิตมาจนถึงตอนนี้ ต้องเจอความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ขึ้น

174
00:23:52,182 --> 00:23:57,855
เมื่อฝนมาเยือน การดิ้นรนขยายพันธุ์ จึงเกิดขึ้นกับสัตว์ทั้งน้อยใหญ่

175
00:24:07,114 --> 00:24:10,242
ด้วงยีราฟตัวผู้ ต่อสู้เพื่อให้ตัวเมียสนใจ

176
00:24:10,742 --> 00:24:14,621
โดยการใช้คอที่ยาวเป็นพิเศษ ในการต่อสู้ประลองยุทธ์

177
00:24:23,046 --> 00:24:25,799
การต่อสู้ของตัวจิ๋วเท่าเมล็ดถั่วนี้ แทบไม่ก่อให้เกิดการบาดเจ็บ

178
00:24:28,552 --> 00:24:33,724
แต่สถานการณ์จะเลวร้ายยิ่งขึ้น เมื่อคาเมเลี่ยนแพนเธอร์เข้าปะทะ

179
00:24:43,066 --> 00:24:44,776
พวกมันเปลี่ยนสีผิวเป็นสีสดใส

180
00:24:46,737 --> 00:24:48,238
นี่ไม่ใช่การพรางตัว

181
00:24:50,490 --> 00:24:51,992
นี่คือสีเพื่อการออกรบ

182
00:24:54,786 --> 00:24:58,415
และการต่อสู้แย่งชิงอาณาเขต คือสิ่งที่สำคัญมากที่จะเอาชนะใจสาว

183
00:25:29,363 --> 00:25:31,823
ผู้ชนะถือสิทธิ์ครอบครองต้นไม้ต้นนี้

184
00:25:33,534 --> 00:25:35,369
ผู้แพ้ต้องเดินทางต่อไปยังที่อื่น

185
00:25:39,456 --> 00:25:41,500
การกำชัยชนะในการต่อสู้ เป็นแค่จุดเริ่มต้น

186
00:25:43,418 --> 00:25:46,129
การหาคู่อาจเป็นสิ่งที่ยากยิ่งกว่า

187
00:25:56,056 --> 00:25:58,392
คาเมเลี่ยนใบไม้ตัวน้อย ก็มีความคืบหน้าเช่นกัน

188
00:26:02,646 --> 00:26:03,981
อยู่ใกล้...

189
00:26:04,773 --> 00:26:06,233
แต่ก็เหมือนไกล

190
00:26:10,737 --> 00:26:11,905
นกแวงก้าน่ะ

191
00:26:13,782 --> 00:26:16,201
มันต้องเดินอย่างระมัดระวังที่สุด

192
00:26:27,713 --> 00:26:29,131
แถวนี้ไม่มีอะไรให้ดูหรอก

193
00:26:32,301 --> 00:26:36,180
แค่คาเมเลี่ยนลับๆ ล่อๆ สองตัว ที่มาเจอกันใต้ร่มไม้

194
00:26:40,851 --> 00:26:44,521
เจอคู่แล้ว ได้เวลาวางไข่ให้กำเนิดรุ่นต่อไป

195
00:26:48,901 --> 00:26:53,280
ด้วงยีราฟตัวเมียทุ่มเทเต็มที่ เพื่อให้ไข่ของมันอยู่รอด

196
00:26:56,700 --> 00:26:58,160
ตัวผู้จะคอยปกป้อง...

197
00:26:59,119 --> 00:27:02,289
ระหว่างที่ตัวเมียวางไข่หนึ่งฟอง ในรอยพับของใบไม้

198
00:27:09,838 --> 00:27:12,633
จากนั้นมันจะใช้คอให้เป็นประโยชน์

199
00:27:17,429 --> 00:27:20,182
ในการแสดงให้เห็น ถึงความแข็งแกร่งอันน่าทึ่งนี้

200
00:27:20,265 --> 00:27:25,354
สุดยอดคุณแม่ตัวนี้ม้วนเปลพรางตัว ที่ใหญ่กว่าขนาดตัวของมันถึงสิบเท่า

201
00:27:32,986 --> 00:27:34,196
และซ่อนมันไว้...

202
00:27:37,282 --> 00:27:38,867
ในที่โล่งแจ้ง

203
00:27:48,710 --> 00:27:50,838
เทนเรคน้อยตัวนี้ยุ่งกว่าเดิมมาก

204
00:27:56,009 --> 00:28:00,639
แค่สี่เดือนหลังแยกย้ายจากแม่ของมัน ตอนนี้โพรงของมันก็แน่นขนัดแล้ว

205
00:28:04,852 --> 00:28:06,854
ลูกหนึ่งครอกที่มีทั้งหมดสามตัว

206
00:28:08,438 --> 00:28:10,858
เทนเรคอาจดูไม่ใช่สัตว์ ที่น่ากอดที่สุด...

207
00:28:12,818 --> 00:28:14,736
แต่ในช่วงสองสัปดาห์แรกของพวกมัน

208
00:28:14,820 --> 00:28:18,782
สัตว์จิ๋วมีหนามพวกนี้ ชอบคลอเคลียกันเพื่อให้ร่างกายอบอุ่น

209
00:28:34,464 --> 00:28:38,552
และพวกมันต้องเกาะกลุ่มกันไว้ ในขณะที่เริ่มออกสำรวจผืนป่า

210
00:28:41,388 --> 00:28:46,977
ตอนนี้แม่ชำนาญในการทำให้ครอบครัว ปลอดภัยในโลกที่แสนอันตรายแล้ว

211
00:28:50,856 --> 00:28:52,274
แต่มักจะมีอยู่ตัวนึงเสมอ...

212
00:28:53,317 --> 00:28:54,818
ที่ชอบเตร็ดเตร่ไปไกลเกิน

213
00:29:16,548 --> 00:29:19,009
ลูกน้อยมีสัญชาตญาณในการซ่อนตัว

214
00:29:24,806 --> 00:29:29,770
แต่อย่างไรก็ตาม แม่ต้องพาลูกๆ กลับมาโดยไม่ให้ฟอสซารู้ตัว

215
00:29:42,449 --> 00:29:45,452
การถูหนามพิเศษบนหลังของมัน เข้าด้วยกัน

216
00:29:45,536 --> 00:29:48,121
เป็นการส่งสัญญาณลับๆ ให้รีบกลับบ้าน

217
00:29:55,879 --> 00:29:58,924
เสียงความถี่สูงนี้เดินทางผ่านแผงขน

218
00:30:00,884 --> 00:30:02,469
เพื่อนำทางให้ลูกที่หลงทาง...

219
00:30:03,136 --> 00:30:04,346
กลับมาได้อย่างปลอดภัย

220
00:30:10,435 --> 00:30:16,149
เห็นได้ชัดว่าเทนเรคตัวจิ๋ว ก็มีพลังวิเศษของตัวเองเช่นกัน

221
00:30:31,039 --> 00:30:34,710
เหล่าสัตว์น้อยในมาดากัสการ์ ได้พัฒนาตัวเองในแบบแปลกๆ

222
00:30:36,920 --> 00:30:38,130
เพื่อให้อยู่รอด...

223
00:30:39,464 --> 00:30:41,383
ในโลกที่แสนแปลกใบนี้

224
00:30:52,895 --> 00:30:56,356
แต่ยังมีภัยคุกคามอีกอย่างหนึ่ง ที่พวกมันไร้พลังต่อกรด้วย

225
00:31:06,408 --> 00:31:10,913
การทำลายป่าไม้ได้เปลี่ยนป่าฝน ของมาดากัสการ์ที่เคยกว้างใหญ่...

226
00:31:12,456 --> 00:31:15,250
ให้เป็นโลกที่หดเล็กลงและแตกแยกย่อย อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

227
00:31:18,337 --> 00:31:20,214
พื้นที่ป่า 80 เปอร์เซ็นต์อันตรธานไป

228
00:31:25,636 --> 00:31:26,970
แต่เมื่อช่วยกันทีละนิด...

229
00:31:30,974 --> 00:31:33,435
เราจะพลิกสถานการณ์ ของการทำลายล้างนี้ได้...

230
00:31:39,149 --> 00:31:43,904
และเริ่มต้นสร้างโลกที่สาบสูญแห่งนี้ ขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

231
00:32:35,038 --> 00:32:37,040
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี