1
00:00:09,080 --> 00:00:11,880
‎(ผลงานภาพยนตร์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:25,720 --> 00:00:29,720
‎(วันที่ 1 เมษายน 1991)

3
00:00:43,320 --> 00:00:46,520
‎(สื่อมวลชน)

4
00:00:46,600 --> 00:00:48,840
‎วันที่ 1 เมษายนเป็นวันจันทร์วันอีสเตอร์

5
00:00:49,640 --> 00:00:53,000
‎ผมอยู่ในห้องข่าวจนถึงประมาณสี่ทุ่ม

6
00:00:54,520 --> 00:00:58,040
‎จากนั้นกลับบ้านที่เขตอุนเทอร์ราท
‎เมืองดุสเซลดอร์ฟ

7
00:01:01,680 --> 00:01:02,920
‎ตอนนั้นเองที่ผมสังเกตเห็น

8
00:01:04,320 --> 00:01:06,200
‎ทั้งเมืองเต็มไปด้วยแสงสีน้ำเงิน

9
00:01:10,240 --> 00:01:13,560
‎รถดับเพลิง รถพยาบาล รถตำรวจ

10
00:01:14,200 --> 00:01:16,760
‎ตลอดชีวิตการทำงาน ผมไม่เคยเห็นแบบนี้

11
00:01:17,320 --> 00:01:19,400
‎ทั้งก่อนหน้าและตั้งแต่นั้น

12
00:01:24,360 --> 00:01:26,960
‎ผมขับรถตามบรรดารถตำรวจ

13
00:01:27,480 --> 00:01:30,400
‎ทุกคันขับไปที่เขตวงแหวนไกเซอร์ ฟรีดริช

14
00:01:31,120 --> 00:01:34,840
‎แถบที่มีคนรวยและคนดังอาศัยอยู่

15
00:01:36,120 --> 00:01:38,600
‎ผมยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

16
00:01:40,360 --> 00:01:43,440
‎ผมถามตำรวจคนหนึ่ง

17
00:01:44,080 --> 00:01:47,880
‎"คุณบอกได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น
‎ทั้งเมืองเหมือนถูกปิดตาย"

18
00:01:47,960 --> 00:01:50,600
‎เขาบอกว่า "ไม่ใช่แค่ทั้งเมือง

19
00:01:50,680 --> 00:01:52,080
‎ทางหลวงทุกสายก็ถูกปิด

20
00:01:52,160 --> 00:01:54,440
‎เรากำลังไล่ล่าจับคนร้าย"

21
00:01:56,200 --> 00:01:59,520
‎ผมถามเขาว่า "เกิดอะไรขึ้น"

22
00:01:59,600 --> 00:02:02,280
‎เขาตอบว่า "อาชญากรรมที่เลวร้ายที่สุด"

23
00:02:05,680 --> 00:02:08,720
‎พูดว่า "คุณคงเคยได้ยินชื่อคุณโรห์เวดเดอร์"

24
00:02:09,040 --> 00:02:10,240
‎"ใครคือโรห์เวดเดอร์"

25
00:02:10,320 --> 00:02:11,840
‎"คุณไม่รู้จักเขาเหรอ

26
00:02:11,920 --> 00:02:15,000
‎เขาเป็นประธานหน่วยงานทรอยฮันด์ที่เบอร์ลิน

27
00:02:15,080 --> 00:02:16,880
‎กำลังชำระบัญชีของเยอรมันตะวันออก"

28
00:02:19,920 --> 00:02:22,240
‎ผมกับภรรยากำลังไปพักผ่อนเล่นสกีวันหยุด

29
00:02:22,720 --> 00:02:25,320
‎คืนนั้นเรากำลังเดินทางกลับดุสเซลดอร์ฟ

30
00:02:26,000 --> 00:02:29,760
‎เราผ่านบ้านโรห์เวดเดอร์ มีแสงไฟสว่างจ้า

31
00:02:31,280 --> 00:02:33,120
‎และหน้าบ้านระยะ 20 เมตร

32
00:02:33,920 --> 00:02:38,280
‎ผมเจอกับตำรวจคนหนึ่ง
‎และถามเขาแค่คำถามเดียว

33
00:02:38,360 --> 00:02:39,520
‎"เขาตายแล้วใช่ไหม"

34
00:02:40,200 --> 00:02:41,080
‎"ใช่"

35
00:02:42,680 --> 00:02:45,520
‎ผมรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น มันชัดเจนมาก

36
00:02:52,280 --> 00:02:54,480
‎สวัสดี สุภาพสตรีและบุรุษทุกท่าน

37
00:02:54,560 --> 00:02:58,320
‎ช่องเซดดีเอฟต้องขอโทษที่แทรกเข้ามา
‎กลางหนังเรื่องนี้

38
00:02:58,400 --> 00:03:01,640
‎เรามีเหตุผลที่น่าเศร้าและน่าตกใจ
‎ที่ต้องขัดจังหวะรายการ

39
00:03:02,480 --> 00:03:05,080
‎หัวหน้าหน่วยงานทรอยฮันด์
‎เดตเลฟ โรห์เวดเดอร์

40
00:03:05,160 --> 00:03:10,040
‎ถูกฆ่าตายในอะพาร์ตเมนต์ของเขา
‎ที่เมืองดุสเซลดอร์ฟ

41
00:03:10,120 --> 00:03:13,200
‎ตอนค่ำวันจันทร์ เวลา 22:30 น.

42
00:03:15,160 --> 00:03:16,760
‎(เยอรมันนี)

43
00:03:23,960 --> 00:03:25,840
‎จักรวรรดิเยอรมัน

44
00:03:26,440 --> 00:03:28,520
‎ไม่มีใครตั้งใจจะสร้างกำแพง

45
00:03:28,600 --> 00:03:31,240
‎เยอรมันตะวันออกและตะวันตก ชาติที่ถูกแบ่งแยก

46
00:03:31,320 --> 00:03:38,320
‎ความเป็นหนึ่งเดียว ความยุติธรรม
‎และอิสรภาพ

47
00:03:38,400 --> 00:03:39,600
‎องค์กรกองทัพแดง

48
00:03:39,680 --> 00:03:42,240
‎การโจมตีที่บ้าคลั่งโดยผู้ก่อการร้ายป่าเถื่อน

49
00:03:42,320 --> 00:03:45,440
‎เพื่อเยอรมันที่เป็นบ้านเกิดเมืองนอน

50
00:03:45,760 --> 00:03:48,360
‎ผงาดขึ้นมาจากซากปรักหักพัง

51
00:03:48,440 --> 00:03:50,560
‎ทลายกำแพงนี้เสีย

52
00:03:51,240 --> 00:03:53,360
‎บ้านเกิดเมืองนอนของเรารวมกันเป็นหนึ่ง

53
00:03:56,040 --> 00:04:01,680
‎รุ่งเรือง เยอรมันคือบ้านเกิดเมืองนอน

54
00:04:01,760 --> 00:04:05,480
‎(ฆาตกรรมไร้ที่ติ)

55
00:04:14,080 --> 00:04:15,720
‎ผมกำลังเล่นสกีอยู่ที่ออสเตรีย

56
00:04:15,800 --> 00:04:16,640
‎(รัฐมนตรีคลัง)

57
00:04:16,720 --> 00:04:21,840
‎เจ้าหน้าที่อารักขาของผมปลุกผมกลางดึก
‎และบอกว่า

58
00:04:22,240 --> 00:04:24,120
‎"โรห์เวดเดอร์ถูกฆ่า"

59
00:04:25,040 --> 00:04:27,480
‎ผมเพิ่งไปเล่นสกีได้สองวัน

60
00:04:28,080 --> 00:04:31,480
‎และผมก็ตั้งตารอวันหยุดไปเล่นสกีนั้นมาก

61
00:04:39,560 --> 00:04:45,960
‎เขาบอกว่า "ไปถ่ายรูปที่หน้าต่างบานบนสิ"

62
00:04:46,600 --> 00:04:48,400
‎ผมบอกว่า "ผมมองไม่เห็นอะไร"

63
00:04:48,480 --> 00:04:51,600
‎เขาบอกว่า "แค่เปิดแฟลชแล้วก็ถ่าย

64
00:04:51,680 --> 00:04:54,920
‎เดี๋ยวก็รู้ว่าถ่ายรูปอะไรมาได้"

65
00:05:03,560 --> 00:05:05,360
‎ผมอยู่ที่บ้านตอนโทรศัพท์ดัง

66
00:05:05,440 --> 00:05:07,840
‎ผมรู้ทันทีว่าทำไมเขาถึงโดนทำร้าย

67
00:05:07,920 --> 00:05:10,840
‎(หัวหน้าฝ่ายต่อต้านการก่อการร้าย
‎หน่วยสืบสวนอาชญากรรม)

68
00:05:15,280 --> 00:05:17,800
‎หน่วยสืบสวนของเราไปถึงที่นั่น

69
00:05:17,880 --> 00:05:20,080
‎ฝ่ายพิสูจน์หลักฐานได้รับแจ้ง

70
00:05:20,160 --> 00:05:23,880
‎และพวกเขาเริ่มทำงานทันทีตอนกลางดึก

71
00:05:26,640 --> 00:05:29,840
‎ตำรวจหลายนายมาถึง

72
00:05:30,440 --> 00:05:33,120
‎รวมทั้งหน่วยสืบสวนอาชญากรรม

73
00:05:33,200 --> 00:05:36,120
‎คนแปลกหน้าเข้ามาบัญชาการสถานการณ์

74
00:05:36,600 --> 00:05:37,960
‎ผมถูกไล่ให้ออกไป

75
00:05:42,960 --> 00:05:45,080
‎เรามาถึงระหว่างตีสามถึงตีสี่

76
00:05:45,240 --> 00:05:48,360
‎ก่อนอื่นเราเข้าไปในอาคารเพื่อดูสถานการณ์

77
00:05:48,640 --> 00:05:52,160
‎ศพยังอยู่ในห้องอ่านหนังสือที่อยู่ชั้นล่าง

78
00:05:52,240 --> 00:05:54,400
‎(หัวหน้าฝ่ายสื่อสาร
‎หน่วยสืบสวนอาชญากรรม)

79
00:05:55,880 --> 00:05:58,240
‎คุณโรห์เวดเดอร์อยู่ตรงข้ามกับหน้าต่าง

80
00:05:58,320 --> 00:06:00,960
‎นอนกองอยู่บนพื้นตรงหน้าชั้นหนังสือ

81
00:06:09,640 --> 00:06:11,640
‎- สวัสดี คุณชม็อก
‎- สวัสดี คุณโวบ์

82
00:06:11,720 --> 00:06:15,160
‎รัฐมนตรีกระทรวงมหาดไทยที่ดุสเซลดอร์ฟ

83
00:06:15,280 --> 00:06:17,800
‎ยืนยันไหมว่าโรห์เวดเดอร์ถูกฆาตกรรม

84
00:06:17,880 --> 00:06:19,760
‎ครับ ข่าวนี้ได้รับการยืนยันแล้ว

85
00:06:19,840 --> 00:06:21,400
‎ทั้งเมืองกำลังตกใจ

86
00:06:22,160 --> 00:06:24,600
‎เขาเป็นคนที่ทุกคนชื่นชอบ

87
00:06:24,680 --> 00:06:28,000
‎แต่เขารู้ว่าบทบาทใหม่ที่เขาได้รับ

88
00:06:28,080 --> 00:06:29,760
‎ทำให้เขาตกอยู่ในอันตรายเช่นกัน

89
00:06:30,200 --> 00:06:34,160
‎เรามั่นใจได้เลยว่านี่เกี่ยวข้องกับการเมือง

90
00:06:46,360 --> 00:06:48,520
‎กลับมาที่ห้องข่าว สิ่งแรกที่ผมทำ

91
00:06:48,600 --> 00:06:50,240
‎คือล้างฟิล์มที่ถ่ายมา

92
00:06:52,040 --> 00:06:53,920
‎ผมจำได้แม่นยำ

93
00:06:54,000 --> 00:06:55,960
‎ผมตกใจกับภาพที่ผมเห็น

94
00:07:00,160 --> 00:07:02,680
‎คุณเห็นกระสุนสองนัด

95
00:07:02,760 --> 00:07:07,200
‎เจาะทะลุหน้าต่างกระจกที่ดูธรรมดานี้

96
00:07:07,280 --> 00:07:11,040
‎หนึ่งนัดสังหารเดตเลฟ คาร์สเทน โรห์เวดเดอร์

97
00:07:11,120 --> 00:07:16,080
‎กระสุนนัดที่สองทำให้ภรรยาเขาบาดเจ็บ
‎ซึ่งเธอยืนอยู่ข้างหลังเขา

98
00:07:16,160 --> 00:07:19,080
‎ถ้าตำรวจท้องที่

99
00:07:19,560 --> 00:07:22,800
‎วางกำลังคุ้มกันที่เพียงพอ

100
00:07:22,880 --> 00:07:26,040
‎หน้าต่างพวกนี้คงไม่ใช่กระจกธรรมดา

101
00:07:26,120 --> 00:07:30,280
‎ต้องเป็นกระจกกันกระสุน

102
00:07:35,200 --> 00:07:37,640
‎ถึงวันนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจ

103
00:07:37,720 --> 00:07:41,560
‎ทำไมมีแค่ชั้นล่างของตัวบ้าน

104
00:07:42,360 --> 00:07:44,840
‎ที่เป็นหน้าต่างแบบกันกระสุน

105
00:07:44,920 --> 00:07:47,200
‎ในบ้านที่ผมอาศัยอยู่

106
00:07:47,280 --> 00:07:49,760
‎หน้าต่างทุกบาน

107
00:07:49,840 --> 00:07:53,720
‎และประตูทุกบานถูกออกแบบ

108
00:07:53,800 --> 00:07:57,720
‎ให้ป้องกันการจู่โจมโดยตรงได้

109
00:08:00,800 --> 00:08:03,800
‎รู้สึกโกรธและสงสาร

110
00:08:05,160 --> 00:08:07,040
‎โกรธและสงสาร

111
00:08:07,280 --> 00:08:12,520
‎โกรธเพราะสิ่งที่ควรได้รับการคุ้มกัน
‎กลับไม่ได้รับการคุ้มกัน

112
00:08:12,600 --> 00:08:14,760
‎และสงสารผู้คน

113
00:08:14,840 --> 00:08:20,360
‎ที่มอบความไว้วางใจให้กับประเทศ
‎และประเทศกลับไม่สามารถปกป้อง

114
00:08:20,920 --> 00:08:23,160
‎หรือไม่อยากจะปกป้องพวกเขา

115
00:08:28,320 --> 00:08:31,360
‎นี่คือข่าวประจำวันของสถานีเฟิร์สต์เยอรมัน

116
00:08:31,440 --> 00:08:33,720
‎หัวหน้าหน่วยทรอยฮันด์ โรห์เวดเดอร์

117
00:08:33,800 --> 00:08:35,520
‎ถูกฆาตกรรม

118
00:08:35,600 --> 00:08:38,840
‎เหยื่อเป็นคนสำคัญในความพยายาม

119
00:08:38,920 --> 00:08:42,840
‎ที่จะผลักดันเศรษฐกิจของเยอรมันตะวันออก
‎ที่ครั้งหนึ่งเคยได้ชื่อว่าเป็นคอมมิวนิสต์

120
00:08:42,920 --> 00:08:45,840
‎กองทัพแดงซึ่งเป็นองค์กรฝ่ายซ้าย
‎อ้างว่าเป็นคนสังหารเขา

121
00:08:45,920 --> 00:08:48,720
‎แต่เจ้าหน้าที่ความมั่นคงของเยอรมันกล่าวว่า

122
00:08:48,800 --> 00:08:52,120
‎ชตาซี อดีตหน่วยตำรวจลับของเยอรมันตะวันออก
‎อาจมีส่วนเกี่ยวข้อง

123
00:08:52,200 --> 00:08:54,800
‎อัยการสูงสุดปฏิเสธที่จะยืนยันว่า

124
00:08:54,880 --> 00:08:57,960
‎กองทัพแดงมีส่วนเกี่ยวข้องกับการโจมตีหรือไม่

125
00:08:58,040 --> 00:09:00,760
‎พวกเขาไม่คาดว่าจะรู้ตัวผู้ก่อเหตุในเร็วๆ นี้

126
00:09:00,840 --> 00:09:01,880
‎หรืออาจไม่มีวันรู้เลย

127
00:09:01,960 --> 00:09:05,440
‎รัฐมนตรีกระทรวงการคลัง ไวเกิล
‎ผู้ที่กำกับดูแลหน่วยงานทรอยฮันด์

128
00:09:05,520 --> 00:09:08,600
‎ต้องถูกขัดจังหวะวันหยุดเทศกาลอีสเตอร์
‎เพื่อเดินทางเข้ามายังกรุงบอนน์

129
00:09:09,320 --> 00:09:11,520
‎ผมคิดว่าโรห์เวดเดอร์

130
00:09:12,920 --> 00:09:15,920
‎เป็นเหมือนผู้สละชีพ

131
00:09:16,000 --> 00:09:17,560
‎เพื่อให้ประเทศเยอรมันรวมเป็นหนึ่ง

132
00:09:17,640 --> 00:09:18,960
‎และเมื่อมองอย่างนั้น

133
00:09:19,680 --> 00:09:23,640
‎จึงมีความรู้สึกสำนึกในบุญคุณ

134
00:09:24,040 --> 00:09:26,840
‎ที่เขามีความกล้าหาญและความมุ่งมั่น

135
00:09:27,200 --> 00:09:32,680
‎ที่จะเข้ามาทำหน้าที่ที่มีอันตรายยิ่ง
‎ที่หน่วยงานทรอยฮันด์

136
00:09:32,760 --> 00:09:34,760
‎เพื่อผลประโยชน์ของประเทศเยอรมัน

137
00:09:42,320 --> 00:09:48,160
‎(ผู้สละชีพ)

138
00:09:55,720 --> 00:09:59,560
‎โรห์เวดเดอร์เคยเป็นหัวหน้าในบริษัทโฮลดิ้ง
‎ด้านอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดในโลก

139
00:09:59,640 --> 00:10:00,920
‎(รองประธานทรอยฮันด์)

140
00:10:01,000 --> 00:10:07,440
‎มีบริษัทของเยอรมันตะวันออกราว 15,000 แห่ง
‎อยู่ในบริษัทโฮลดิ้งแห่งนี้

141
00:10:08,000 --> 00:10:13,440
‎อู่เรือ โรงหลอมเหล็ก โรงงานทอผ้า
‎และโรงงานเคมี

142
00:10:16,200 --> 00:10:19,760
‎หากวัดจากมาตรฐานโลกตะวันตก
‎บริษัทเหล่านั้นมีปัญหามากมาย

143
00:10:19,840 --> 00:10:22,280
‎เท่าที่จะมีได้

144
00:10:23,560 --> 00:10:26,800
‎แต่ละบริษัททั้ง 15,000 แห่งนั้น
‎ต้องมีการปรับโครงสร้างครั้งใหญ่

145
00:10:28,800 --> 00:10:30,120
‎ถือเป็นงานยักษ์

146
00:10:31,480 --> 00:10:34,960
‎เป็นไปได้ว่านี่คือครั้งแรก
‎ที่สำนักงานอย่างทรอยฮันด์

147
00:10:35,040 --> 00:10:37,440
‎(ทนายความด้านธุรกิจของทรอยฮันด์)

148
00:10:37,520 --> 00:10:43,080
‎ต้องจัดกลุ่มบริษัททั้งหมด ปรับโครงสร้าง
‎ชำระบัญชีและขาย

149
00:10:52,200 --> 00:10:53,720
‎(หน่วยงานทรอยฮันด์)

150
00:10:53,800 --> 00:10:56,800
‎คุณนายบรูเอิลครับ คุณรู้สึกยังไง
‎กับการทำร้ายครั้งนี้

151
00:10:56,880 --> 00:11:00,040
‎เจ้าหน้าที่ทุกคนเศร้ามากและตอนนี้ทุ่มเท

152
00:11:00,120 --> 00:11:02,320
‎ที่จะสานงานต่อจากคุณโรห์เวดเดอร์

153
00:11:02,400 --> 00:11:05,360
‎นั่นเป็นงานของเราค่ะ
‎เรามุ่งมั่นที่จะทำให้เสร็จเรียบร้อย

154
00:11:05,440 --> 00:11:07,800
‎เลวร้ายมาก แย่มาก

155
00:11:08,320 --> 00:11:09,360
‎ผมถึงกับพูดไม่ออก

156
00:11:09,440 --> 00:11:13,240
‎- มันเลวร้ายมาก เขาเป็นเจ้านายฉัน
‎- ผมเศร้า

157
00:11:14,520 --> 00:11:16,040
‎มันน่าตกใจจริงๆ

158
00:11:17,560 --> 00:11:18,960
‎ผมสงสัยว่า...

159
00:11:19,480 --> 00:11:23,520
‎ทำไมถึงไม่มีมาตรการคุ้มกันเขาเลย

160
00:11:27,560 --> 00:11:31,120
‎รุ่งขึ้นหลังจากเหตุฆาตกรรมโรห์เวดเดอร์

161
00:11:31,680 --> 00:11:33,120
‎ผมมาถึงที่หน่วยงานทรอยฮันด์

162
00:11:35,080 --> 00:11:36,280
‎ที่นั่นวุ่นวายไปหมด

163
00:11:36,400 --> 00:11:40,120
‎งานกำลังดำเนินต่อไป

164
00:11:40,200 --> 00:11:44,000
‎นักลงทุนยืนอยู่ตรงนั้น ผู้จัดการที่อยากได้เงินกู้

165
00:11:44,080 --> 00:11:47,400
‎นักลงทุนที่อยากได้ข้อมูล
‎เกี่ยวกับคำร้องการโอนของพวกเขา

166
00:11:47,480 --> 00:11:49,920
‎ผมเดินไปรอบๆ โดยรู้สึกว่าเป็นส่วนเกิน

167
00:11:51,440 --> 00:11:54,440
‎ลองคิดดู คุณทำงานอยู่ในองค์กรแห่งหนึ่ง

168
00:11:54,520 --> 00:11:56,480
‎แล้วเจ้านายของคุณถูกยิงเสียชีวิต

169
00:11:57,600 --> 00:12:00,560
‎มีสาเหตุเลวร้ายประเภทไหนกัน
‎ที่ทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้

170
00:12:01,480 --> 00:12:04,280
‎ผู้ชายคนหนึ่งสละตำแหน่งที่มั่นคงในฝั่งตะวันตก

171
00:12:04,360 --> 00:12:08,360
‎เพื่อมาฝั่งตะวันออกและจัดการปัญหาทั้งหมด

172
00:12:08,440 --> 00:12:12,680
‎ไม่เหมือนพวกคนอวดดีในมิวนิกหรือบอนน์

173
00:12:12,760 --> 00:12:16,360
‎ที่ได้แต่นั่งพล่ามโอ้อวดอยู่ในที่ที่ปลอดภัย

174
00:12:17,320 --> 00:12:19,200
‎เขามาที่นี่และเผชิญความท้าทายนั้น

175
00:12:19,760 --> 00:12:22,880
‎ผู้ชายคนนั้นถูกยิงตาย ผมคิดว่ามันแย่มาก

176
00:12:24,040 --> 00:12:28,240
‎เศรษฐกิจของอดีตเยอรมันตะวันออก
‎ใกล้จะล่มสลายเต็มที

177
00:12:28,320 --> 00:12:32,280
‎รัฐเยอรมันนีใหม่กำลังเผชิญหน้ากับ
‎ปัญหาที่กองสุมเป็นภูเขา

178
00:12:32,360 --> 00:12:36,480
‎คุณโรห์เวดเดอร์ หลายคนกำลังสงสัยว่า
‎ทำไมคุณถึงรับงานนี้

179
00:12:36,600 --> 00:12:39,160
‎(ห้าสัปดาห์)

180
00:12:39,280 --> 00:12:42,200
‎(ก่อนเกิดเหตุฆาตกรรม)

181
00:12:42,280 --> 00:12:46,080
‎บางทีถ้ามองที่ประวัติของคุณ
‎อาจช่วยเราอธิบายได้

182
00:12:46,160 --> 00:12:52,160
‎คุณเกิดมาในฐานะลูกชายของคนขายหนังสือ
‎ที่เมืองโกทา เมื่อปี 1932

183
00:12:52,240 --> 00:12:53,360
‎นั่นอยู่ที่รัฐทือริงเงิน

184
00:12:53,440 --> 00:12:58,720
‎คุณมาจากเยอรมันนีตอนกลาง
‎ตรงนี้มีผลต่อการตัดสินใจของคุณไหม

185
00:12:58,800 --> 00:13:01,600
‎ครับ ผมสนใจมาก

186
00:13:01,680 --> 00:13:05,720
‎กับรัฐเยอรมันนีใหม่ อย่างที่เรียกกัน

187
00:13:05,800 --> 00:13:09,160
‎ผมมักอยู่ที่เยอรมันตะวันออก
‎ช่วงที่ใช้เวลาในกรุงบอนน์

188
00:13:09,240 --> 00:13:11,600
‎การรวมประเทศมีความหมายมากกับผมตลอดมา

189
00:13:11,680 --> 00:13:14,440
‎และนั่นคือเหตุผล ถึงแม้จะมีคำวิจารณ์มากมาย

190
00:13:14,520 --> 00:13:17,480
‎และการไม่ยอมรับที่พุ่งเป้ามาที่งานของผม

191
00:13:18,520 --> 00:13:20,640
‎ผมก็ภูมิใจที่สามารถทำงานนี้

192
00:13:20,720 --> 00:13:26,120
‎มันทำให้ผมมองข้ามปัญหาทั้งหลาย
‎ที่เรากำลังเผชิญอยู่นี้ได้

193
00:13:26,520 --> 00:13:31,600
‎บริษัทที่มีขนาดใหญ่ พนักงานที่ทะนงตน
‎เครื่องจักรที่ล้าสมัย

194
00:13:31,680 --> 00:13:36,040
‎กำลังการผลิตต่ำและเหนือสิ่งอื่นใด
‎สินค้านั้นแตกต่างเมื่อนำไปขาย

195
00:13:36,120 --> 00:13:41,320
‎หน่วยงานทรอยฮันด์เต็มไปด้วยปัญหาใหญ่

196
00:13:41,840 --> 00:13:43,520
‎คุณคิดยังไงกับหน่วยงานนี้

197
00:13:43,600 --> 00:13:45,280
‎- ไม่ค่อยชอบนะ
‎- ทำไมล่ะ

198
00:13:45,360 --> 00:13:48,120
‎การเปลี่ยนโครงสร้างของพวกเขา
‎มาถึงตอนนี้ทำลายหลายอย่าง

199
00:13:48,200 --> 00:13:50,000
‎ไม่ได้สร้างงานเลย

200
00:13:50,560 --> 00:13:52,320
‎ภรรยาของผมตกงานไปแล้ว

201
00:13:53,400 --> 00:13:54,760
‎ทุกคนกลัว

202
00:13:55,280 --> 00:13:58,080
‎ตอนนี้เราแย่ยิ่งกว่าเดิมอีก

203
00:13:59,120 --> 00:14:02,560
‎เรารู้สึกไม่มีความสุข

204
00:14:02,640 --> 00:14:06,360
‎เพราะไม่รู้ว่าจะตกงานหรือเปล่า

205
00:14:09,320 --> 00:14:11,200
‎ลักษณะของสถานการณ์ดูได้จาก

206
00:14:11,280 --> 00:14:15,880
‎ระดับการว่างงานที่ขึ้นสูง จำนวน...

207
00:14:15,960 --> 00:14:17,720
‎(ประธานหน่วยงานทรอยฮันด์)

208
00:14:17,800 --> 00:14:19,400
‎บริษัทที่กำลังล่มสลาย

209
00:14:35,160 --> 00:14:37,600
‎ใช่ อัตราการว่างงานนั้นน่าเศร้า

210
00:14:37,680 --> 00:14:41,160
‎ในบางเขตถือว่าเสียหายมากและน่าตกใจ

211
00:14:41,240 --> 00:14:44,320
‎ผู้คนมีสิทธิรู้สึกกังวลใจ

212
00:14:44,400 --> 00:14:48,320
‎เพราะคนงานทุกคนทำงานได้ดี

213
00:14:48,400 --> 00:14:50,600
‎และนั่นทำให้การตัดสินใจแบบนี้
‎ทำได้ลำบากมาก

214
00:14:50,680 --> 00:14:52,040
‎เรา...

215
00:14:53,000 --> 00:14:56,760
‎ไม่ได้ตัดสินใจเรื่องอะไรแบบนี้ง่ายๆ
‎ที่หน่วยงานของเรา

216
00:14:56,840 --> 00:15:00,720
‎เมื่อไหร่ที่เราจะตัดสินใจ
‎เราจะคิดว่ามันมีความหมายกับผู้คนยังไง

217
00:15:21,320 --> 00:15:23,080
‎ฉันทำงานที่นี่มา 18 ปี

218
00:15:23,760 --> 00:15:28,440
‎ตอนนี้อายุ 43 คงหางานใหม่ไม่ได้

219
00:15:29,040 --> 00:15:31,880
‎ศูนย์จัดหางานส่งฉันต่อไปเรื่อยๆ

220
00:15:31,960 --> 00:15:34,080
‎สำนักงานสวัสดิการก็ทำแบบเดียวกัน

221
00:15:34,160 --> 00:15:36,800
‎ห้องพักไม่ใช่ห้องพักแล้ว โทรมมาก

222
00:15:36,880 --> 00:15:39,000
‎ฉันใกล้จะสติแตกเข้าไปทุกที

223
00:15:39,080 --> 00:15:40,160
‎พูดตามตรงนะคะ

224
00:15:40,840 --> 00:15:44,880
‎ค่าชดเชยตกงานแค่ 500 มาร์ค

225
00:15:44,960 --> 00:15:49,520
‎ฉันมาถึงจุดที่อาจผูกคอตายให้รู้แล้วรู้รอด

226
00:15:50,040 --> 00:15:53,680
‎และฉันจะพาลูกๆ ไปด้วย จริงนะ

227
00:15:53,760 --> 00:15:56,880
‎ฉันจะบอกให้ ฉันจะไม่ทิ้งลูกๆ ไว้ที่นี่ลำพัง

228
00:15:57,400 --> 00:15:59,880
‎เมื่อวานคุณเปิดแก๊สจริงๆ หรือเปล่า

229
00:16:02,360 --> 00:16:04,400
‎ฉันทำอะไรไม่ถูก

230
00:16:05,800 --> 00:16:07,160
‎เราจะต้องผ่านมันไปให้ได้

231
00:16:10,400 --> 00:16:12,120
‎เราจะสู้

232
00:16:17,880 --> 00:16:21,720
‎(ุตุลาคม ปี 1989)

233
00:16:21,920 --> 00:16:26,360
‎(อีก 18 เดือนก่อนเกิดเหตุฆาตกรรม)

234
00:16:30,680 --> 00:16:32,720
‎(เบอร์ลินตะวันออก)

235
00:16:33,880 --> 00:16:37,240
‎ไม่มีใครเคยหิวที่เยอรมันตะวันออก
‎ทุกคนมีห้องพัก

236
00:16:37,320 --> 00:16:38,640
‎ไม่มีใครต้องไร้บ้าน

237
00:16:38,720 --> 00:16:43,720
‎เยอรมันตะวันออกจัดการสิ่งเหล่านั้นได้ดี

238
00:16:43,800 --> 00:16:46,480
‎บริษัทต่างๆ ทำงานได้ดี ผู้คนทำงานหนัก

239
00:16:47,280 --> 00:16:49,120
‎แต่มันเหมือนวงล้อของหนูแฮมสเตอร์

240
00:16:49,200 --> 00:16:52,640
‎ไม่มีอะไรดีขึ้นมา ไม่ได้สร้างความมั่งคั่ง

241
00:16:53,640 --> 00:16:56,280
‎ถ้ากำแพงเบอร์ลินไม่โดนทลายลงเมื่อปี 1989

242
00:16:56,760 --> 00:17:01,800
‎ภายในสองสามหรือน้อยกว่าห้าปี
‎มันก็คงจะระเบิด

243
00:17:03,160 --> 00:17:05,560
‎ระบบและโครงสร้างภายในทั้งหมด

244
00:17:06,640 --> 00:17:08,800
‎มันแตกสลาย

245
00:17:09,280 --> 00:17:10,840
‎ห้ามมีความรุนแรง

246
00:17:10,920 --> 00:17:15,360
‎คนไม่อยากจะยืนหยัดเพื่อคุณค่าที่แท้จริงอีกต่อไป

247
00:17:15,960 --> 00:17:18,120
‎อิสรภาพ

248
00:17:18,200 --> 00:17:20,800
‎คนหนุ่มสาวหลายพันคนในหลายเมือง

249
00:17:20,880 --> 00:17:23,720
‎ร้องขออิสรภาพและให้ปฏิรูปการเมือง

250
00:17:25,920 --> 00:17:28,560
‎วันที่ 9 พฤศจิกายนคือวันประวัติศาสตร์

251
00:17:28,640 --> 00:17:32,720
‎เยอรมันตะวันออกประกาศเปิดพรมแดน
‎โดยมีผลทันที

252
00:17:32,800 --> 00:17:35,120
‎ประตูที่กำแพงเปิดกว้าง

253
00:17:45,440 --> 00:17:50,040
‎สำหรับทุกคนที่เคลื่อนไหวทางการเมือง
‎วันที่ 9 พฤศจิกายนเป็นวันที่

254
00:17:50,880 --> 00:17:53,360
‎พวกเขาจะจดจำไปตลอดชีวิต

255
00:17:53,440 --> 00:17:56,160
‎ชาวเบอร์ลินตะวันออกมีความสุขขณะข้ามพรมแดน

256
00:17:56,240 --> 00:17:58,760
‎ที่ปิดกั้นพวกเขามา 28 ปี

257
00:17:58,840 --> 00:18:02,680
‎ชัดเจนเลยว่านี่จะต้องเป็น
‎หนึ่งในวันที่น่าตื่นเต้นที่สุดของเบอร์ลิน

258
00:18:05,720 --> 00:18:09,120
‎แต่ท่ามกลางความสุขนั้น

259
00:18:09,200 --> 00:18:11,400
‎เกิดคำถามตามมาในทันที

260
00:18:11,480 --> 00:18:12,880
‎แล้วจะยังไงต่อ

261
00:18:13,360 --> 00:18:15,880
‎รัฐมนตรีกระทรวงการคลังเตรียมอะไรไว้

262
00:18:22,760 --> 00:18:28,040
‎หลายวันก่อนหน้านั้น กระทรวงการคลังเริ่มคิดว่า

263
00:18:28,640 --> 00:18:29,960
‎จะต้องเกิดอะไรขึ้นบ้าง

264
00:18:30,040 --> 00:18:34,800
‎เพื่อที่จะนำเยอรมันตะวันออก
‎ออกมาจากสถานการณ์เลวร้ายทางเศรษฐกิจ

265
00:18:36,600 --> 00:18:38,600
‎ผมยังคงทึ่งมาจนถึงทุกวันนี้

266
00:18:38,680 --> 00:18:42,600
‎กับระดับการปรับปรุงที่กระทรวงการคลังนำเสนอ

267
00:18:43,480 --> 00:18:46,440
‎ปี 1989 ตอนที่กำแพงเบอร์ลินทลายลง...

268
00:18:46,520 --> 00:18:48,560
‎(หัวหน้าหน่วย กระทรวงการคลัง)

269
00:18:48,640 --> 00:18:52,640
‎ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน

270
00:18:52,720 --> 00:18:55,640
‎ผมเฝ้าระวังเต็มที่

271
00:18:56,200 --> 00:18:59,840
‎ในแบบที่ผมไม่เคยเป็นมาก่อน

272
00:18:59,920 --> 00:19:03,320
‎มีคู่มือเรื่องเยอรมันตะวันออกสองฉบับ

273
00:19:03,400 --> 00:19:06,840
‎ผมมีไว้เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับสถาบันต่างๆ

274
00:19:06,920 --> 00:19:10,680
‎และยังมีการศึกษาเรื่องเศรษฐกิจ
‎ของเยอรมันตะวันออก

275
00:19:10,760 --> 00:19:13,960
‎ผมได้มันมาทั้งหมดและจากนั้นพูดกับตัวเอง

276
00:19:14,040 --> 00:19:18,080
‎ด้วยความยโสของคนอายุน้อยในวัยเพียง 44 ปี

277
00:19:18,160 --> 00:19:21,600
‎"ตอนนี้ไม่มีใครรู้จักเยอรมันตะวันออกดีเท่าฉัน"

278
00:19:21,680 --> 00:19:24,640
‎ผมจัดการสิ่งต่างๆ ด้วยความเชื่อแบบนั้น

279
00:19:25,520 --> 00:19:28,320
‎มันเป็นช่วงเวลาที่ต้องเด็ดเดี่ยว

280
00:19:28,400 --> 00:19:32,680
‎เวลาที่จะเปลี่ยนโครงสร้างระบบเศรษฐกิจ
‎และสังคมของเยอรมันตะวันออก

281
00:19:33,160 --> 00:19:34,560
‎มันหมายถึง

282
00:19:35,640 --> 00:19:40,560
‎การแข่งขัน ทรัพย์สมบัติ
‎นโยบายทางการเงินที่เป็นอิสระ

283
00:19:41,760 --> 00:19:46,880
‎เราคิดถึงเรื่องทั้งหมดเหล่านั้น
‎เพื่อคนในเยอรมันตะวันออก

284
00:19:56,720 --> 00:20:03,360
‎วันที่ 14 พฤศจิกายน ฉันได้รับโทรศัพท์
‎จากคณะมนตรีบริหาร

285
00:20:03,440 --> 00:20:05,400
‎"เราต้องการให้คุณมาทำงานในรัฐบาล"

286
00:20:06,000 --> 00:20:09,080
‎ครึ่งชั่วโมงต่อมาฉันได้รับตำแหน่งสูงสุดในชีวิต

287
00:20:10,800 --> 00:20:13,760
‎วันนั้นเป็นวันเกิดลูกชายคนรองของฉัน

288
00:20:14,560 --> 00:20:15,400
‎วิเศษมาก

289
00:20:15,960 --> 00:20:18,720
‎และจากนั้นทุกอย่างก็เริ่มจากตรงนั้น

290
00:20:20,800 --> 00:20:23,400
‎ตอนนั้นฉันไม่รู้สึกถึงความมุ่งร้าย

291
00:20:23,480 --> 00:20:25,480
‎ในสื่อภายในประเทศและระหว่างประเทศ

292
00:20:25,600 --> 00:20:29,360
‎มันเหมือนกับ "เธอช่างกล้าหาญ"

293
00:20:29,440 --> 00:20:33,280
‎หรือ "ในวงการของเธอ
‎คนอยากสร้างความแตกต่าง"

294
00:20:33,360 --> 00:20:35,520
‎มันเป็นความรู้สึกทั่วไป

295
00:20:35,600 --> 00:20:38,160
‎คริสตา ลุฟท์ระบุไว้ง่ายๆ ว่า

296
00:20:38,240 --> 00:20:42,480
‎แผนของรัฐบาลคือเปลี่ยนเป็นเศรษฐกิจแบบตลาด
‎อย่างเด็ดขาดแต่มีการควบคุมดูแล

297
00:20:42,560 --> 00:20:44,400
‎สำหรับเรามันเกี่ยวกับเศรษฐกิจแบบตลาด

298
00:20:44,480 --> 00:20:50,200
‎ที่พิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ
‎และการแข่งขันระหว่างประเทศ

299
00:20:50,280 --> 00:20:52,720
‎เราอยากใช้อิสรภาพทางการค้า

300
00:20:53,080 --> 00:20:56,040
‎เพื่อกระตุ้นให้คนทำธุรกิจอิสระขนาดเล็ก

301
00:20:56,760 --> 00:21:00,960
‎เราผ่านกฎหมายร่วมทุนในหอการค้าประชาชน

302
00:21:01,680 --> 00:21:06,280
‎สิ่งเหล่านั้นไม่ได้อยู่แค่ขั้นตอนการวางแผน

303
00:21:06,360 --> 00:21:08,520
‎บางอย่างถูกนำมาลงมือใช้แล้ว

304
00:21:11,760 --> 00:21:14,200
‎นานสองสามสัปดาห์ที่เราเชื่อจริงๆ ว่า

305
00:21:14,280 --> 00:21:18,080
‎ประเทศมีความก้าวหน้าไปมากและดีขึ้น

306
00:21:19,200 --> 00:21:22,240
‎เชื่อว่าเยอรมันตะวันออกจะพัฒนาขึ้น
‎โดยไม่มีด้านลบ...

307
00:21:22,320 --> 00:21:23,680
‎(มือคีย์บอร์ด วงแรมสไตน์)

308
00:21:23,760 --> 00:21:27,400
‎แบบที่เราเคยมีมาก่อนหน้านั้น
‎หมายถึงตำรวจลับชตาซีและการกดขี่

309
00:21:27,480 --> 00:21:29,440
‎และระบบพวกพ้องในการเมือง

310
00:21:29,520 --> 00:21:31,840
‎เรานึกว่ามันจะเปิดกว้างและผ่อนคลายขึ้น

311
00:21:32,840 --> 00:21:34,400
‎คล้ายกับสวรรค์

312
00:21:35,760 --> 00:21:40,400
‎หลายคนพยายามค้นหาความฝัน

313
00:21:40,480 --> 00:21:44,000
‎ผู้คนเปิดผับหรือบาร์กันทุกวินาที

314
00:21:44,400 --> 00:21:49,920
‎พวกเขาเหมือนเด็กในร้านของเล่น
‎ที่ได้รับอนุญาตให้เล่นของเล่นในที่สุด

315
00:21:50,000 --> 00:21:52,960
‎คุณสัมผัสได้ถึงความสุขขณะที่พวกเขาพูดว่า

316
00:21:53,040 --> 00:21:55,640
‎"นี่ครับ ไวน์ขาว...

317
00:21:56,160 --> 00:21:58,120
‎ใช่ เราเปิดตอนกลางคืนเท่านั้น"

318
00:21:58,200 --> 00:22:00,360
‎บ่อยครั้งที่อะพาร์ตเมนต์ที่ตึกด้านหลัง

319
00:22:00,440 --> 00:22:04,440
‎มีคนเริ่มมาพบปะกันและดื่มเหล้ายามค่ำคืน

320
00:22:05,000 --> 00:22:07,240
‎ทุกคนทำสิ่งที่นึกว่าถูกต้อง

321
00:22:07,320 --> 00:22:09,280
‎คนหนึ่งมีไส้กรอก

322
00:22:09,360 --> 00:22:12,840
‎อีกคนมีสลัดใส่มะกอกและของนำเข้าอะไรแบบนั้น

323
00:22:12,920 --> 00:22:18,160
‎ทุกคนกำลังใช้ชีวิตตามที่ฝัน
‎ด้วยความรู้สึกเปี่ยมสุข

324
00:22:32,240 --> 00:22:35,760
‎เราต้องแสวงหาเส้นทางของตัวเอง
‎และใช้โอกาสนี้ที่เรามี

325
00:22:35,840 --> 00:22:37,360
‎ที่นี่เปลี่ยนแปลงไปเยอะค่ะ

326
00:22:37,440 --> 00:22:40,920
‎แต่ไม่มีทุนนิยมหรือกลายเป็นเยอรมันตะวันตก

327
00:22:41,000 --> 00:22:44,800
‎ชาติเรา จงฟังสัญญาณ

328
00:22:44,880 --> 00:22:49,920
‎เราต้องการสิ่งนี้ให้อยู่ในประเทศของเรา

329
00:22:50,000 --> 00:22:53,960
‎และไม่อยากให้ใครมาตัดสินชะตาของประเทศ

330
00:22:57,200 --> 00:23:00,480
‎บางครั้งฉันรู้สึกแปลก

331
00:23:00,560 --> 00:23:02,560
‎และพวกผู้ชายก็รู้สึกแปลกเหมือนกัน

332
00:23:02,640 --> 00:23:09,000
‎ใกล้การเริ่มต้นทำงานในตำแหน่งของฉัน
‎เดือนมกราคม ปี 1990

333
00:23:09,280 --> 00:23:14,240
‎ฉันประชุมกับผู้จัดการราว 15 คน
‎จากอดีตรัฐต่างๆ ในเยอรมันตะวันออก

334
00:23:14,720 --> 00:23:16,400
‎ฉันเป็นผู้หญิงคนเดียว

335
00:23:16,480 --> 00:23:19,840
‎และฉันต้องขึ้นกล่าวแนะนำตัว

336
00:23:19,920 --> 00:23:23,360
‎คุณถูกกล่าวหาว่าพูดจาอ้อมค้อม

337
00:23:23,440 --> 00:23:27,040
‎และยังไม่ยอมพูดคำว่า
‎"เศรษฐกิจการตลาดเพื่อสังคม" ออกมา

338
00:23:27,120 --> 00:23:29,120
‎โครงสร้างกฎเกณฑ์ของคุณหน้าตาเป็นยังไง

339
00:23:29,200 --> 00:23:32,440
‎ไม่เอาน่า ฉันจะไม่ยอมรับที่คุณพูดแบบนั้น

340
00:23:32,520 --> 00:23:35,520
‎ฉันมีเวลาพูดเพียงสามนาทีเท่านั้น

341
00:23:35,600 --> 00:23:37,520
‎และฉันพูดไว้อย่างชัดเจน

342
00:23:37,600 --> 00:23:41,520
‎ว่าเราจะเริ่มสร้างระบบตลาดภายในที่ใช้งานได้

343
00:23:41,600 --> 00:23:44,440
‎หน้าที่นั่นเป็นไปตามหลักการ
‎ของระบบเศรษฐกิจแบบตลาด

344
00:23:44,520 --> 00:23:50,440
‎ที่นั่นเองที่ฉันเห็นโรห์เวดเดอร์ตัวจริงครั้งแรก

345
00:23:50,840 --> 00:23:52,880
‎เขาตัวใหญ่มาก

346
00:23:54,600 --> 00:23:55,960
‎ร่างกายกำยำ

347
00:23:56,640 --> 00:23:59,840
‎เขาสวมบทบาทผู้เชี่ยวชาญเรื่องปรับโครงสร้าง

348
00:23:59,920 --> 00:24:03,160
‎เขาพัฒนาความรู้ในด้านนั้นที่บริษัทโฮสช์
‎ตรงนี้ปฏิเสธไม่ได้

349
00:24:04,400 --> 00:24:06,800
‎และโรห์เวดเดอร์บอกว่าต้องทำอะไรบ้าง

350
00:24:06,880 --> 00:24:12,360
‎บริษัทของเยอรมันตะวันออก
‎ต้องพิสูจน์ตัวเองในตลาดโลก

351
00:24:12,440 --> 00:24:13,360
‎ตรงนี้สำคัญมาก

352
00:24:13,840 --> 00:24:17,600
‎ไม่ใช่ทุกบริษัทต้องถูกแปรรูปทันที

353
00:24:17,680 --> 00:24:20,560
‎ถ้าเยอรมันตะวันออกเร่งตามทัน

354
00:24:20,640 --> 00:24:24,240
‎ผมก็คิดว่าไม่นานนักเราก็จะได้กรอบโครงสร้าง

355
00:24:24,320 --> 00:24:27,480
‎ว่าคนจะทำงานที่ไหนได้และอยากอยู่ที่ไหน

356
00:24:27,560 --> 00:24:30,000
‎เราควรกระตุ้นให้คนมองโลกในแง่ดี

357
00:24:30,080 --> 00:24:32,400
‎และในความเห็นของผมวิธีที่ดีที่สุดที่จะทำคือ

358
00:24:32,480 --> 00:24:34,680
‎ทั้งสองฝ่ายต้องร่วมมือกัน

359
00:24:34,760 --> 00:24:36,800
‎ฉันยังรู้สึกประทับใจว่า

360
00:24:36,880 --> 00:24:41,600
‎เขาไม่ใช่คนที่จะบุกตะลุยดึงดัน

361
00:24:42,080 --> 00:24:46,560
‎เขารอบคอบและถี่ถ้วน ไม่รีบเร่ง

362
00:24:46,880 --> 00:24:49,840
‎หรือทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองเท่านั้น

363
00:24:49,920 --> 00:24:52,200
‎เขาต้องการสร้างสิ่งสำคัญให้คนจดจำเขา

364
00:24:52,600 --> 00:24:54,440
‎ขอบคุณที่มาครับ

365
00:24:54,520 --> 00:24:57,040
‎ตอนนี้กลับไปที่สตูดิโอที่เบอร์ลิน

366
00:24:58,160 --> 00:25:01,200
‎ประสบการณ์ทางการเมืองได้สอนผม

367
00:25:01,280 --> 00:25:07,040
‎ว่าหลายอย่างต้องปล่อยเติบโตเต็มที่ในกาลเวลา

368
00:25:07,120 --> 00:25:09,040
‎เหมือนกับชีสชั้นดี

369
00:25:09,120 --> 00:25:11,480
‎จากนั้นต้องนำมากิน

370
00:25:11,560 --> 00:25:14,160
‎ไม่เช่นนั้นก็จะเริ่มส่งกลิ่นเหม็น
‎และสายเกินไป

371
00:25:14,240 --> 00:25:16,520
‎แปลว่ามันต้องมีกระบวนการ

372
00:25:16,600 --> 00:25:20,880
‎แน่นอน ผมอยากให้ประเทศเยอรมันนี
‎รวมกันเป็นหนึ่งเดียวเมื่อสิ้นสุดกระบวนการ

373
00:25:25,040 --> 00:25:28,800
‎ผมเชื่อมั่นมากว่าเยอรมันตะวันออกนั้นไร้ค่า

374
00:25:30,560 --> 00:25:33,280
‎แน่นอนว่าคนมีความเห็นต่อ
‎เยอรมันตะวันออกต่างกัน

375
00:25:33,720 --> 00:25:37,440
‎แต่ไม่สำคัญว่าทรัพย์สิน
‎ของเยอรมันตะวันออกจะมีค่าเท่าไร

376
00:25:37,800 --> 00:25:40,080
‎ความจริงก็ปรากฎมาในตอนท้ายอยู่ดี

377
00:25:45,120 --> 00:25:47,600
‎ปลายเดือนมกราคม ผมพบว่าตัวเอง

378
00:25:47,680 --> 00:25:52,280
‎มีแนวคิดที่เป็นไปได้และรอบคอบ
‎สำหรับจัดตั้งสหภาพทางการเงิน

379
00:25:53,080 --> 00:25:56,440
‎มันเป็นเอกสารจำนวน 15 หน้า

380
00:25:56,520 --> 00:25:59,280
‎และต้องเก็บเป็นความลับไปอีก 14 วัน

381
00:25:59,360 --> 00:26:02,640
‎จนกว่าจะเตรียมการทุกอย่างเรียบร้อย

382
00:26:02,720 --> 00:26:04,880
‎จากนั้นกลางเดือนกุมภาพันธ์ก็ถึงเวลานั้น

383
00:26:05,560 --> 00:26:09,480
‎(วันที่ 13 กุมภาพันธ์ ปี 1990)

384
00:26:09,600 --> 00:26:14,040
‎(14 เดือน ก่อนเกิดเหตุฆาตกรรม)

385
00:26:17,960 --> 00:26:19,600
‎(บอนน์)

386
00:26:29,560 --> 00:26:30,840
‎(รัฐมนตรีกระทรวงการคลัง)

387
00:26:30,920 --> 00:26:35,000
‎ตอนนั้นรัฐมนตรีกระทรวงเศรษฐกิจ
‎ลุฟท์มาหาเรา

388
00:26:35,080 --> 00:26:39,480
‎และร้องขอค่าชดเชยพิเศษ
‎เป็นจำนวน 15,000 ล้านมาร์ค

389
00:26:39,560 --> 00:26:42,480
‎และนักการเมืองเยอรมันตะวันตกบางคน

390
00:26:42,560 --> 00:26:45,000
‎รวมถึงสมาชิกรัฐสภาพูดว่า

391
00:26:46,280 --> 00:26:49,120
‎"บางทีคุณไม่ต้องให้ 15,000 ล้าน

392
00:26:49,840 --> 00:26:53,320
‎แต่ให้ 10,000 ล้าน หรือ 8,000 ล้าน
‎หรืออย่างน้อย 7,000 ล้าน

393
00:26:53,400 --> 00:26:54,920
‎คุณต้องให้พวกเขา"

394
00:26:55,560 --> 00:26:57,760
‎ตอนนั้นผมตอบว่า "ไม่"

395
00:27:01,680 --> 00:27:05,800
‎เราบินจากเบอร์ลิน-เชินเฟลด์
‎ไปกรุงบอนน์ด้วยสายการบินอินเตอร์ฟลุก

396
00:27:08,240 --> 00:27:11,160
‎เราลงเครื่องบินและขึ้นเฮลิคอปเตอร์

397
00:27:11,240 --> 00:27:14,480
‎ลงจอดที่สนามของอาคารสำนักนายกรัฐมนตรี

398
00:27:17,280 --> 00:27:22,400
‎เฮลมุท โคห์ลยืนอยู่ด้านนอก
‎มีทีมงานยืนเข้าแถวอยู่

399
00:27:24,280 --> 00:27:27,520
‎ฉันรู้สึกเหมือนเราทุกคนกำลังไปงานศพ

400
00:27:27,600 --> 00:27:30,640
‎พวกเขาทุกคนใบหน้านิ่งเฉย

401
00:27:32,120 --> 00:27:33,760
‎จากนั้นเราได้รับเชิญให้เข้าไป

402
00:27:34,600 --> 00:27:38,880
‎และคณะรัฐมนตรีครึ่งหนึ่งนั่งอยู่ในห้องนาโต้

403
00:27:39,320 --> 00:27:43,120
‎ข้างโคห์ลมีไวเกิลและคนอื่นๆ อีกหลายคน

404
00:27:43,200 --> 00:27:44,400
‎โคห์ล...

405
00:27:45,560 --> 00:27:48,040
‎นั่งอยู่ข้างหน้าเหมือนพระพุทธเจ้า

406
00:27:48,800 --> 00:27:50,000
‎และ...

407
00:27:50,920 --> 00:27:53,760
‎เขาพูดว่ามันวิเศษมากแค่ไหน

408
00:27:53,840 --> 00:27:56,760
‎และพูดว่าอีกไม่กี่อาทิตย์
‎มันก็จะถูกจัดการเสร็จเรียบร้อยและอื่นๆ

409
00:27:56,840 --> 00:27:59,320
‎จากนั้นเราก็ได้รับอนุญาตให้พูดทีละคน

410
00:28:00,120 --> 00:28:01,640
‎"ท่านนายกรัฐมนตรี

411
00:28:02,000 --> 00:28:03,880
‎เศรษฐกิจของเยอรมันตะวันออกนั่นไม่สู้ดี

412
00:28:04,760 --> 00:28:08,000
‎แต่เราต้องการยาที่ฉีดเพื่อรักษาเรา

413
00:28:08,080 --> 00:28:10,920
‎ไม่ใช่ยาฉีดที่ฆ่าเราให้ตาย

414
00:28:12,880 --> 00:28:14,400
‎ขอเวลาเราบ้าง

415
00:28:14,960 --> 00:28:18,120
‎เราต้องการเวลาสองสามปีหรืออาจถึงสี่ปี

416
00:28:18,200 --> 00:28:22,000
‎เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับขั้นตอนแบบนี้

417
00:28:22,080 --> 00:28:24,320
‎ไม่เช่นนั้นเราจะไม่รอดกันทุกคน"

418
00:28:24,400 --> 00:28:25,800
‎ไม่มีทาง

419
00:28:28,160 --> 00:28:30,280
‎ตอนนั้นผมตอบว่า "ไม่"

420
00:28:30,880 --> 00:28:33,080
‎ระบบเศรษฐกิจนั้น

421
00:28:33,800 --> 00:28:36,200
‎จะไม่ได้เงินแม้แต่เพนนีเดียว
‎หรือแม้แต่มาร์คเดียว

422
00:28:36,560 --> 00:28:38,920
‎เราเตรียมพร้อมที่จะเสนอมากกว่านั้น

423
00:28:39,360 --> 00:28:42,520
‎แต่เฉพาะเมื่อเราได้เริ่มใช้ระบบหนึ่ง

424
00:28:42,600 --> 00:28:47,160
‎ที่จะเปลี่ยนแปลงระบบเศรษฐกิจและสังคม
‎ในระดับพื้นฐาน

425
00:28:47,600 --> 00:28:51,120
‎นั่นเป็นเหตุผลที่เราคิดว่า

426
00:28:51,600 --> 00:28:55,000
‎จะเสนอจัดตั้งสหภาพการเงิน
‎ให้กับเยอรมันตะวันออก

427
00:28:55,240 --> 00:28:57,520
‎แต่ภายใต้เงื่อนไขบางประการ

428
00:28:59,000 --> 00:29:02,080
‎พวกเขาไม่อยากได้ยินข้อเสนอนั้น

429
00:29:02,680 --> 00:29:05,800
‎รัฐบาลไม่ยอมให้เงินเราแม้แต่เพนนีเดียว

430
00:29:05,880 --> 00:29:08,280
‎"เราจะ..." ไวเกิลพูดทันที "ไม่"

431
00:29:08,720 --> 00:29:12,360
‎"เป็นไปไม่ได้และเราต้องเร่งทำทุกอย่างนี้ด้วย"

432
00:29:14,640 --> 00:29:17,200
‎เราอยากทำงานไปทีละก้าว

433
00:29:19,360 --> 00:29:24,440
‎มันเป็นหนึ่งในสิ่งที่น่าสนใจและท้าทายที่สุด

434
00:29:24,520 --> 00:29:26,840
‎ที่เคยเกิดขึ้นกับผมในอาชีพทางการเมือง

435
00:29:26,920 --> 00:29:30,520
‎และชีวิตผมในฐานะรัฐมนตรีว่าการ
‎กระทรวงการคลัง

436
00:29:30,600 --> 00:29:34,480
‎ระบบเศรษฐกิจของทั้งประเทศ

437
00:29:34,920 --> 00:29:38,720
‎ไม่เคยถูกแปรรูปในลักษณะนั้นมาก่อน

438
00:29:39,320 --> 00:29:44,200
‎โรห์เวดเดอร์เตือนเรื่องสหภาพทางการเงิน
‎ระหว่างเยอรมันตะวันออกและตะวันตก

439
00:29:44,280 --> 00:29:48,800
‎มันเป็นโครงการที่มีความเสี่ยงสูง
‎บริษัทหลายแห่งในเยอรมันตะวันออกต้องปิดตัว

440
00:29:48,880 --> 00:29:52,920
‎ถ้าพวกเขาต้องเข้าสู่การแข่งขัน
‎ระหว่างประเทศในทันที

441
00:29:53,000 --> 00:29:55,560
‎นี่อาจทำให้คนว่างงานจำนวนมาก

442
00:29:58,720 --> 00:30:04,240
‎เรามองหาคนพิเศษที่จะมาเป็นประธาน
‎ของหน่วยงานทรอยฮันด์

443
00:30:04,840 --> 00:30:09,200
‎คนที่สามารถจัดการงานใหญ่ที่ไม่ธรรมดานี้

444
00:30:10,560 --> 00:30:13,680
‎โรห์เวดเดอร์มีคุณสมบัติพิเศษสำหรับงานนี้

445
00:30:18,480 --> 00:30:22,800
‎เฮลมุท โคห์ลและผมเชื่อมั่นว่า

446
00:30:22,880 --> 00:30:26,760
‎เราควรขอให้เขามารับตำแหน่ง

447
00:30:26,840 --> 00:30:30,000
‎โรห์เวดเดอร์ ซีอีโอบริษัทโฮสช์
‎ที่อยู่ในดอร์ทมุนด์

448
00:30:30,080 --> 00:30:34,120
‎มุ่งจะแปรรูปบริษัทที่เคยเป็นของรัฐ
‎ในเยอรมันตะวันออก

449
00:30:37,200 --> 00:30:40,040
‎ตอนแรกเหมือนจะเป็นอย่างนั้น

450
00:30:40,120 --> 00:30:43,560
‎โรห์เวดเดอร์ยังไม่ตระหนักว่า
‎สิ่งที่ตามมาจะยิ่งใหญ่แค่ไหน

451
00:30:46,000 --> 00:30:49,480
‎เขาลังเลที่จะรับตำแหน่งประธานบอร์ด

452
00:30:49,560 --> 00:30:50,880
‎ผมจำได้

453
00:30:51,720 --> 00:30:54,760
‎เขาลังเลแต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้

454
00:30:54,840 --> 00:30:57,040
‎เขายอมรับทำงานนี้

455
00:30:57,120 --> 00:30:59,000
‎เขากำลังรับใช้...

456
00:30:59,520 --> 00:31:01,840
‎เอาเป็นว่า รับใช้ประเทศบ้านเกิดเมืองนอน

457
00:31:02,360 --> 00:31:04,600
‎(เก้าเดือน)

458
00:31:04,680 --> 00:31:07,760
‎(ก่อนเกิดเหตุฆาตกรรม)

459
00:31:09,200 --> 00:31:11,560
‎(ส่วนแบ่งทางสังคมบวกการทำลายบริษัท
‎เท่ากับทรอยฮันด์)

460
00:31:11,640 --> 00:31:14,960
‎การปลดพนักงานครั้งใหญ่ระลอกแรก
‎เกิดขึ้นตามมาเร็วมาก

461
00:31:15,040 --> 00:31:17,160
‎เป็นครั้งแรก

462
00:31:17,240 --> 00:31:20,880
‎คนไม่มีสิทธิทำงานและต้องไปที่ศูนย์จัดหางาน

463
00:31:20,960 --> 00:31:22,120
‎คนต่อไป

464
00:31:22,200 --> 00:31:28,240
‎เยอรมันตะวันออกผิดหวังอย่างแรง
‎เพราะความน่าหงุดหงิดนี้

465
00:31:28,320 --> 00:31:32,360
‎คนเริ่มพุ่งความโกรธไปที่หน่วยงานทรอยฮันด์

466
00:31:32,440 --> 00:31:34,000
‎(งานสำหรับทุกคน)

467
00:31:36,400 --> 00:31:42,400
‎คุณเป็นคนเยอรมันตะวันตก
‎ที่คนเยอรมันตะวันออกเกลียดมากที่สุด

468
00:31:42,480 --> 00:31:46,080
‎คุณเซ็นชื่อครั้งเดียว
‎ตำแหน่งงานก็หายไปหลายพันตำแหน่ง

469
00:31:46,160 --> 00:31:50,320
‎คน 760,000 คนตกงานไปแล้ว
‎ในรัฐเยอรมันใหม่

470
00:31:50,400 --> 00:31:53,200
‎คุณรับมือกับมันอย่างไรในฐานะคนคนหนึ่ง

471
00:31:53,280 --> 00:31:57,120
‎มันมีเหตุผลทางด้านเศรษฐกิจ
‎ที่บังคับให้คุณต้องทำอย่างนั้น

472
00:31:57,200 --> 00:31:59,360
‎แต่คนหลายคนกำลังจะตกงาน

473
00:32:06,720 --> 00:32:09,840
‎โรห์เวดเดอร์เป็นคนที่ต้องเสี่ยงมากที่สุด

474
00:32:09,920 --> 00:32:13,080
‎ในประเทศเยอรมันตอนนั้น

475
00:32:14,440 --> 00:32:19,480
‎เราทำการวิเคราะห์โดยที่ผมสั่งให้ทำ

476
00:32:19,560 --> 00:32:23,000
‎และเสนอไปที่ตำรวจฝ่ายอาชญากรรม
‎ตำรวจสำนักงานรัฐธรรมนูญ

477
00:32:23,080 --> 00:32:26,320
‎อัยการรัฐและกระทรวงมหาดไทย

478
00:32:26,400 --> 00:32:28,880
‎เราได้บทสรุปว่า

479
00:32:28,960 --> 00:32:32,720
‎โรห์เวดเดอร์เป็นบุคคลในกลุ่มเค-106

480
00:32:32,800 --> 00:32:38,120
‎ทำให้โรห์เวดเดอร์อยู่ในกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูงสุด

481
00:32:38,200 --> 00:32:41,680
‎และประกาศว่าเขาตกอยู่ในอันตราย

482
00:32:43,200 --> 00:32:46,840
‎กลุ่มเค-106 คือแนวคิดต่อต้านการก่อการร้าย

483
00:32:46,920 --> 00:32:48,480
‎วิธีการมีดังนี้

484
00:32:48,800 --> 00:32:52,880
‎คนที่มีความเสี่ยงสูงจะถูกเฝ้าดู "ในทางลับ"

485
00:32:52,960 --> 00:32:54,680
‎ซึ่งจะถูกเปิดเผยล่วงหน้า

486
00:32:54,760 --> 00:32:58,000
‎หากบุคคลเหล่านี้ถูกติดตามสอดแนม
‎โดยผู้ก่อการร้าย"

487
00:32:58,080 --> 00:32:59,840
‎การตัดสินใจตามแนวคิดเค-106 แปลว่า

488
00:32:59,920 --> 00:33:03,560
‎ตำรวจท้องที่จะต้องตรวจตราพื้นที่
‎รอบๆ ตัวของโรห์เวดเดอร์

489
00:33:03,640 --> 00:33:06,360
‎เมื่อรู้ว่าอาจมีปฏิบัติการสอดแนมของสายลับ

490
00:33:06,440 --> 00:33:11,520
‎เราจะจัดตั้งภารกิจลับและเฝ้ารอ

491
00:33:11,600 --> 00:33:15,960
‎หากมีการโจมตีโรห์เวดเดอร์

492
00:33:16,040 --> 00:33:18,160
‎นั่นคือแนวคิดเค-106

493
00:33:25,240 --> 00:33:28,000
‎ครอบครัวของโรห์เวดเดอร์อาศัยอยู่ที่นี่

494
00:33:28,720 --> 00:33:30,560
‎นี่คือวิลล่า แม็กซิมิเลียน

495
00:33:32,880 --> 00:33:38,000
‎บ้านหลังนี้อยู่ในละแวกที่เต็มไปด้วยคนรวย

496
00:33:38,560 --> 00:33:41,560
‎ละแวกนั้นมีแต่บ้านหลังใหญ่

497
00:33:42,120 --> 00:33:44,760
‎เป็นละแวกที่คนแปลกหน้าจะเป็นจุดสนใจ

498
00:33:45,320 --> 00:33:48,280
‎อะไรก็ตามที่ไม่ควรอยู่ที่นั่น
‎จะดึงดูดความสนใจ

499
00:33:48,800 --> 00:33:51,080
‎แม้แต่ผมก็อาจดึงดูดความสนใจ

500
00:33:53,160 --> 00:33:57,280
‎ในปี 1991 ตอนโรห์เวดเดอร์ถูกฆาตกรรม

501
00:33:57,760 --> 00:34:01,320
‎ผมกำลังทำงานให้กับหนังสือพิมพ์
‎ดุสเซลดอร์เฟอร์ เอ็กซ์เพรส

502
00:34:01,400 --> 00:34:03,480
‎เป็นผู้สื่อข่าวอาชญากรรม

503
00:34:03,960 --> 00:34:05,600
‎และทุกวันนี้ยังทำงานอยู่ที่นั่น

504
00:34:05,680 --> 00:34:07,640
‎(หัวหน้าทรอยฮันด์ โรห์เวดเดอร์ถูกฆ่า)

505
00:34:07,720 --> 00:34:11,000
‎ต้องมีการวางแผนฆาตกรรมล่วงหน้ามานาน

506
00:34:11,080 --> 00:34:13,760
‎ดูจากวิธีที่ลงมือ

507
00:34:14,360 --> 00:34:16,360
‎มันน่าจะดึงดูดความสนใจ

508
00:34:17,000 --> 00:34:19,400
‎โชคร้ายที่ไม่มีตำรวจเห็น

509
00:34:19,960 --> 00:34:21,760
‎และไม่มีเจ้าหน้าที่อารักขาเห็น

510
00:34:21,840 --> 00:34:23,320
‎เพราะไม่มีเจ้าหน้าที่พวกนั้น

511
00:34:24,160 --> 00:34:26,760
‎เขาอาศัยอยู่คนเดียวในบ้านหลังนั้น

512
00:34:26,840 --> 00:34:30,160
‎และครั้งเดียวที่เขาเห็นตำรวจ

513
00:34:30,240 --> 00:34:32,800
‎คือทุกๆ สี่ชั่วโมงเวลาที่รถลาดตระเวนแล่นผ่าน

514
00:34:33,440 --> 00:34:35,240
‎(อีก 12 วัน)

515
00:34:35,320 --> 00:34:37,480
‎(ก่อนเกิดเหตุฆาตกรรม)

516
00:34:43,160 --> 00:34:46,120
‎หน่วยสืบสวนอาชญากรรมรัฐบาลกลาง

517
00:34:46,200 --> 00:34:48,200
‎คณะทำงานเฉพาะกิจทรอยฮันด์

518
00:34:48,680 --> 00:34:51,800
‎มีการระมัดระวังความปลอดภัย
‎ที่บ้านของดร.โรห์เวดเดอร์

519
00:34:52,800 --> 00:34:55,760
‎พบว่าระบบกล้องวงจรปิด

520
00:34:55,840 --> 00:34:58,560
‎ถูกปิดเครื่องในวันที่เกิดเหตุ

521
00:34:59,680 --> 00:35:04,680
‎การบันทึกครั้งสุดท้ายคือเมื่อ
‎วันที่ 21 มีนาคม 1991

522
00:35:10,040 --> 00:35:13,680
‎ผมคิดถึงคดีของโรห์เวดเดอร์มาตั้งแต่นั้น

523
00:35:14,480 --> 00:35:17,200
‎และผมต้องการ

524
00:35:17,800 --> 00:35:19,920
‎อยากคุยกับคุณนายโรห์เวดเดอร์เรื่องนี้

525
00:35:20,720 --> 00:35:24,520
‎มีการสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์กับเธอสองครั้ง

526
00:35:26,360 --> 00:35:30,120
‎คุณนายโรห์เวดเดอร์ร้องเรียนอย่างขมขื่น

527
00:35:30,640 --> 00:35:32,160
‎เกือบร้องไห้ทางโทรศัพท์

528
00:35:32,680 --> 00:35:35,840
‎ว่าสามีของเธอคงยังจะมีชีวิตอยู่

529
00:35:36,640 --> 00:35:42,240
‎หากมีการคุ้มกันพวกเขาสองคนดีกว่านี้

530
00:35:42,920 --> 00:35:46,080
‎ตอนเขาถูกพากลับมาบ้าน
‎ในวันพฤหัสอันศักดิ์สิทธิ

531
00:35:46,160 --> 00:35:48,760
‎โดยผู้คุ้มกันสองคนของเขา

532
00:35:48,840 --> 00:35:50,320
‎ฉันพูดแบบนั้นกับพวกเขาไป

533
00:35:50,400 --> 00:35:52,800
‎พวกเขาตอบมาอย่างใจเย็น

534
00:35:52,880 --> 00:35:54,000
‎"คุณอยากให้ทำอะไรล่ะ

535
00:35:54,080 --> 00:35:56,840
‎นี่เราต้องนั่งเรือข้ามแม่น้ำมาบ่อยๆ เหรอ

536
00:35:56,920 --> 00:36:00,760
‎เราจัดตั้งการสืบสวนทางลับไว้แล้ว"

537
00:36:01,080 --> 00:36:05,080
‎ฉันแนะนำให้มีการคุ้มกันบ้าน
‎โดยมีเจ้าหน้าที่เฝ้าหน้าประตู

538
00:36:05,160 --> 00:36:07,840
‎พวกเขาไม่ทำอะไรเลย

539
00:36:09,840 --> 00:36:14,560
‎(คืนวันเกิดเหตุฆาตกรรม)

540
00:36:14,960 --> 00:36:16,640
‎วันที่เกิดเหตุฆาตกรรม

541
00:36:17,480 --> 00:36:19,160
‎ทีมลาดตระเวนคุ้มกันพื้นที่

542
00:36:19,240 --> 00:36:25,480
‎ตรวจสอบบ้านของโรห์เวดเดอร์
‎วันที่ 1 เมษายน 1991 ระหว่างกะดึก

543
00:36:25,560 --> 00:36:29,800
‎ตอนเวลา 15:05 น.17:55 น.
‎และ 20:10 น.

544
00:36:29,880 --> 00:36:32,760
‎ไม่มีการตรวจสอบระหว่างกะกลางคืน

545
00:36:32,840 --> 00:36:36,520
‎เป็นสัญญาณชัดเจนว่ากำลังมีบางอย่างเกิดขึ้น

546
00:36:36,880 --> 00:36:38,920
‎โทรศัพท์ดังขึ้นกลางดึก

547
00:36:39,000 --> 00:36:42,160
‎เมื่อเรารับสายก็ไม่ได้ยินเสียงอะไร

548
00:36:42,600 --> 00:36:44,760
‎จากนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก

549
00:36:44,840 --> 00:36:48,120
‎ฉันมองลงไป ไม่เห็นอะไร ไม่มีใครตรงนั้น

550
00:36:48,640 --> 00:36:50,920
‎คุณนายโรห์เวดเดอร์มีแต่ความขมขื่น

551
00:36:51,480 --> 00:36:53,000
‎ที่ไม่มีใครทำอะไร

552
00:36:53,640 --> 00:36:56,560
‎สามชั่วโมงครึ่งต่อมา สามีของเธอเสียชีวิต

553
00:37:16,480 --> 00:37:20,760
‎รายงานการชันสูตรศพเบื้องต้น
‎ของเดตเลฟ คาร์สเทน โรห์เวดเดอร์

554
00:37:20,840 --> 00:37:23,600
‎กระสุนฝังอยู่ที่หน้าอก หลังพุ่งเข้าทางด้านหลัง

555
00:37:23,680 --> 00:37:26,040
‎โดยตรงทางฝั่งซ้ายของกลางลำตัว

556
00:37:26,120 --> 00:37:29,800
‎เจาะเป็นรูจากด้านล่างซ้ายไปถึงด้านบนขวา

557
00:37:30,480 --> 00:37:33,360
‎กระดูกสันหลังส่วนลำตัวถูกยิงทะลุและแตก

558
00:37:33,440 --> 00:37:36,120
‎ที่ระดับกระดูกสันหลังชิ้นที่ห้า

559
00:37:36,200 --> 00:37:38,920
‎ตัดเส้นประสาทจนขาด

560
00:37:39,000 --> 00:37:40,760
‎ถูกยิงทะลุหลอดลม

561
00:37:40,840 --> 00:37:43,840
‎สาเหตุการเสียชีวิตคือเลือดไหลภายใน

562
00:38:04,400 --> 00:38:06,840
‎เป็นภาพที่ทำใจยาก

563
00:38:08,360 --> 00:38:12,840
‎สำหรับหน้าที่การงานแบบนั้น
‎แต่ต้องมาจบชีวิตแบบนี้

564
00:38:12,920 --> 00:38:14,480
‎ถ้าผมพูดได้ในลักษณะนั้น

565
00:38:16,520 --> 00:38:20,600
‎ที่สุดแล้วมันคือหลักฐานที่แสดงว่า
‎ประเทศไร้ความสามารถ

566
00:38:20,680 --> 00:38:21,720
‎เมื่อดูจากรูปนี้

567
00:38:22,560 --> 00:38:25,000
‎ประเทศนี้ไม่สามารถ

568
00:38:25,080 --> 00:38:28,280
‎คุ้มครองคนแบบนี้

569
00:38:28,360 --> 00:38:29,640
‎ไม่ให้ถูกฆ่า

570
00:38:42,120 --> 00:38:45,240
‎(ตำรวจ)

571
00:38:50,000 --> 00:38:51,880
‎ตอนหกโมงเย็น ของค่ำวันนี้

572
00:38:52,000 --> 00:38:54,080
‎มีดอกไม้หลายช่อถูกนำมาวาง

573
00:38:54,160 --> 00:38:56,520
‎หน้าบ้านของโรห์เวดเดอร์ที่โอเบอร์แคสเซล

574
00:38:56,600 --> 00:38:59,240
‎เดตเลฟ คาร์สเทน โรห์เวดเดอร์
‎หัวหน้าหน่วยงานทรอยฮันด์

575
00:38:59,320 --> 00:39:02,080
‎ไม่ได้รับการคุ้มครองระดับสูงสุดจากตำรวจ

576
00:39:03,600 --> 00:39:08,040
‎ผู้บัญชาการตำรวจเมืองดุสเซลดอร์ฟ
‎ไม่ได้ปกป้องโรห์เวดเดอร์

577
00:39:08,120 --> 00:39:10,720
‎แบบที่เขาควรได้รับการคุ้มครอง

578
00:39:10,800 --> 00:39:13,560
‎พวกเขาตัดสินใจที่จะไม่ทำ

579
00:39:13,640 --> 00:39:15,920
‎นั่นเป็นการกระทำที่จงใจ

580
00:39:16,000 --> 00:39:17,760
‎ไม่มีการประสานงานกัน

581
00:39:17,840 --> 00:39:21,040
‎หน่วยตำรวจอาชญากรรมที่ดุสเซลดอร์ฟ

582
00:39:21,120 --> 00:39:22,960
‎ตอนนั้นอ่อนแอมาก

583
00:39:23,040 --> 00:39:26,800
‎เมื่อมองในแง่การต่อสู้การก่อการร้าย

584
00:39:26,880 --> 00:39:31,040
‎ถือว่าอ่อนแอที่สุดในประเทศเยอรมัน

585
00:39:32,760 --> 00:39:35,360
‎พวกเขาพูดแต่ว่าคนอื่นต้องรับผิดชอบ

586
00:39:35,760 --> 00:39:39,280
‎ผมรู้สึกเลยว่ามันมีความสับสนอลหม่าน

587
00:39:41,000 --> 00:39:44,120
‎นั่นรวมถึงการเปลี่ยนแผ่นหน้าต่าง

588
00:39:45,320 --> 00:39:48,000
‎เขาติดตั้งกระจกกันกระสุนที่ชั้นล่าง

589
00:39:48,080 --> 00:39:49,720
‎แต่ไม่ติดที่ชั้นบน

590
00:39:51,280 --> 00:39:54,440
‎พนักงานบริษัทโฮสช์ที่ดูแลมาตรการ
‎รักษาความปลอดภัย

591
00:39:54,520 --> 00:39:56,440
‎อธิบายทางโทรศัพท์ว่า

592
00:39:56,520 --> 00:39:59,720
‎ครอบครัวโรห์เวดเดอร์ร้องขอ

593
00:39:59,800 --> 00:40:04,640
‎ให้ติดกระจกกันกระสุนที่ชั้นล่างเท่านั้น

594
00:40:07,520 --> 00:40:09,280
‎คุณนายโรห์เวดเดอร์กล่าวว่า

595
00:40:09,360 --> 00:40:12,200
‎พวกเขาต้องการให้คุ้มครองชั้นบนด้วย

596
00:40:12,280 --> 00:40:14,640
‎"นั่นห้องทำงานของสามีฉัน

597
00:40:14,920 --> 00:40:17,560
‎และเราอยากให้ติดกระจกที่นั่นด้วย"

598
00:40:18,200 --> 00:40:21,880
‎อัยการเขตและหน่วยสืบสวนอาชญากรรม

599
00:40:21,960 --> 00:40:24,000
‎คนที่ผมตั้งคำถามหลายครั้ง

600
00:40:24,440 --> 00:40:26,840
‎ปฎิเสธที่จะให้ข้อมูลใดๆ

601
00:40:27,280 --> 00:40:30,680
‎โดยบอกว่าอาจมีผลกระทบ
‎ต่อการรักษาความปลอดภัยของเยอรมัน

602
00:40:31,200 --> 00:40:33,560
‎นำโดยหน่วยสืบสวนอาชญากรรม

603
00:40:33,640 --> 00:40:38,720
‎คณะทำงานเฉพาะกิจทรอยฮันด์ถูกตั้งขึ้น
‎ในศูนย์บัญชาการตำรวจในดุสเซลดอร์ฟ

604
00:40:38,800 --> 00:40:42,480
‎แต่พวกเขายอมรับเองว่าแทบไม่มีความคืบหน้า

605
00:40:42,560 --> 00:40:45,840
‎พวกเขาได้รับเบาะแสมากกว่า 100 ครั้ง
‎จากประชาชน

606
00:40:45,920 --> 00:40:48,200
‎แต่มีไม่กี่เบาะแสที่ดูเป็นไปได้

607
00:40:52,000 --> 00:40:53,840
‎ไม่มีอะไรเลย เราไม่มีอะไรเลย

608
00:40:56,280 --> 00:41:00,000
‎เราไม่เจอว่าเป็นผู้ชาย ผู้หญิง
‎มากันสองคน สามคนหรือห้าคน

609
00:41:00,080 --> 00:41:03,160
‎พวกเขามาด้วยรถไฟ รถยนต์หรือมอเตอร์ไซค์

610
00:41:03,240 --> 00:41:05,880
‎หรือพายเรือมาตามแม่น้ำไรน์

611
00:41:10,640 --> 00:41:14,240
‎ผมเช่าเฮลิคอปเตอร์เมื่อวันที่ 3 เมษายน

612
00:41:14,920 --> 00:41:18,480
‎อยากบันทึกเหตุการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้น

613
00:41:19,160 --> 00:41:21,160
‎จากทางอากาศ

614
00:41:23,160 --> 00:41:26,720
‎เสียเงินไปหนึ่งพันแต่มันน่าสนใจ

615
00:41:26,800 --> 00:41:29,840
‎ผมอยู่ในเฮลิคอปเตอร์บินเหนือที่เกิดเหตุ

616
00:41:29,920 --> 00:41:34,680
‎เพราะอยากรู้ว่าคนร้ายไปที่นั่นได้ยังไง

617
00:41:39,600 --> 00:41:44,520
‎ผมเห็นบ้านของโรห์เวดเดอร์อยู่ด้านล่าง
‎จากกลางอากาศ

618
00:41:44,920 --> 00:41:47,400
‎ผมยังเห็นเทปที่ตำรวจใช้กั้นพื้นที่

619
00:41:47,480 --> 00:41:49,600
‎ผมยังเห็นรถตำรวจหลายคัน

620
00:41:50,600 --> 00:41:52,760
‎และผมยังเห็นเก้าอี้ตัวหนึ่ง

621
00:41:52,840 --> 00:41:56,600
‎และชัดเจนว่าเก้าอี้ตัวนั้นเป็นตัวที่มือปืนซุ่มยิงนั่ง

622
00:41:57,440 --> 00:42:00,240
‎มือปืนซุ่มยิงซ่อนตัวในสวนของชุมชน

623
00:42:00,360 --> 00:42:03,240
‎มีปืนเป็นอาวุธ นั่งอยู่ที่เก้าอี้สนามตัวนี้

624
00:42:03,320 --> 00:42:05,640
‎จนกระทั่งเหยื่อเดินเข้าไปในห้องหนังสือ

625
00:42:08,360 --> 00:42:11,880
‎พวกเขายังพบกล้องส่องทางไกลที่จุดเกิดเหตุ

626
00:42:12,880 --> 00:42:13,920
‎ผ้าขนหนูหนึ่งผืน

627
00:42:14,480 --> 00:42:16,080
‎และจดหมายสารภาพหนึ่งฉบับ

628
00:42:17,360 --> 00:42:21,520
‎พบจดหมายรับสารภาพที่จุดเกิดเหตุ

629
00:42:21,600 --> 00:42:25,000
‎และกำลังถูกนำไปวิเคราะห์

630
00:42:31,240 --> 00:42:35,320
‎เรายืนยันว่าจดหมายนั้นเป็นของจริง

631
00:42:35,400 --> 00:42:37,800
‎และมันตรงกับสันนิษฐานของเรา

632
00:42:37,880 --> 00:42:40,120
‎เราพูดมาตั้งแต่แรก

633
00:42:40,200 --> 00:42:42,640
‎ว่าถ้ามีการทำร้ายโรห์เวดเดอร์

634
00:42:42,720 --> 00:42:46,240
‎เราคาดว่าจะได้รับคำอธิบายแบบนี้

635
00:42:51,000 --> 00:42:54,960
‎ในจดหมายนั้นสารภาพว่าได้สังหารโรห์เวดเดอร์

636
00:42:55,720 --> 00:42:59,720
‎กองทัพแดงบรรยายว่า

637
00:42:59,800 --> 00:43:06,560
‎โรงงานถูกทำลายราบคาบอย่างไร

638
00:43:06,640 --> 00:43:10,680
‎ระบบของตะวันตกถูกนำมาใช้
‎กับพวกเขาอย่างไร

639
00:43:10,760 --> 00:43:13,720
‎โดยไม่สนใจชะตากรรมของผู้คนเลย

640
00:43:17,000 --> 00:43:22,080
‎นั่นเป็นคำพูดที่คุณเจอในจดหมาย
‎ของกองทัพแดง

641
00:43:26,280 --> 00:43:29,280
‎ผมอ่านให้คุณฟังก็ได้ ผมมีอยู่ตรงนี้

642
00:45:25,000 --> 00:45:28,200
‎(คำบรรยายโดย อริยาพร ซัลลิแวน)