1
00:00:40,415 --> 00:00:43,877
เราจะขี่มอเตอร์ไซค์
ระยะทาง 20,922 กม. ผ่าน 13 ประเทศ

2
00:00:44,461 --> 00:00:49,049
จากอูซัวยา เข้าและออกจากอาร์เจนตินา
และชิลี ไปยังทะเลทรายอาตากามา

3
00:00:49,132 --> 00:00:52,386
ไปที่ลาปาซ
ก่อนจะข้ามทะเลสาบติติกากา

4
00:00:52,469 --> 00:00:56,265
เลียบเทือกเขาแอนดีสไปที่โคลอมเบีย
ข้ามไปปานามา

5
00:00:56,348 --> 00:01:01,019
ผ่านอเมริกากลางและเม็กซิโก
ไปถึงลอสแอนเจลิสในอีก 100 วันต่อมา

6
00:01:01,562 --> 00:01:02,646
(รัส มัลกิน
ผู้กํากับ - โปรดิวเซอร์)

7
00:01:02,729 --> 00:01:04,480
เราจะให้กล้องวิดีโอกับพวกเขา

8
00:01:04,565 --> 00:01:08,026
พวกเขาจะมีกล้องกับไมค์
ติดบนหมวกกันน็อก

9
00:01:08,110 --> 00:01:09,736
เพื่อถ่ายระหว่างเดินทาง

10
00:01:09,820 --> 00:01:13,240
นั่นถนนเหรอ โอ้ พระเจ้า

11
00:01:13,323 --> 00:01:14,366
(เดวิด อเล็กซาเนียน
ผู้กํากับ - โปรดิวเซอร์)

12
00:01:14,449 --> 00:01:15,701
มอเตอร์ไซค์คันที่สาม
จะเดินทางไปด้วย

13
00:01:15,784 --> 00:01:17,077
และคนขี่คือเคลาดิโอ เป็นตากล้อง

14
00:01:17,160 --> 00:01:20,289
นอกจากนั้น รัสกับผม
จะเดินทางด้วยรถกระบะไฟฟ้าสองคัน

15
00:01:20,372 --> 00:01:21,957
รวมทั้งจิมมี่ที่เป็นตากล้อง

16
00:01:22,040 --> 00:01:25,752
แอนโทนี่และเทย์เลอร์
จะดูแลด้านโลจิสติก

17
00:01:25,836 --> 00:01:27,504
เราจะถ่ายสองคนนั้นจากรถของเรา

18
00:01:27,588 --> 00:01:29,131
ช่วยประสานงานให้พวกเขาที่ชายแดน

19
00:01:29,214 --> 00:01:32,176
แต่นอกจากนั้นแล้ว
นักบิดทั้งสองจะเดินทางกันเอง

20
00:01:36,597 --> 00:01:40,100
(สนามบินปาสโต โคลอมเบีย)

21
00:01:40,184 --> 00:01:42,603
เรารออยู่ที่นี่
มานานกว่าสามชั่วโมงแล้ว

22
00:01:42,686 --> 00:01:45,397
และเราเพิ่งได้ยินว่าที่หมายของเรา
บัวนาเวนทูรา

23
00:01:45,480 --> 00:01:47,107
ถูกปิดเพราะมีหมอก

24
00:01:47,191 --> 00:01:48,984
มันเลยกระทบกันเป็นทอดๆ

25
00:01:49,067 --> 00:01:51,445
เพราะเรือของเราจะออกในอีกสองชั่วโมง

26
00:01:51,528 --> 00:01:53,697
ตอนนี้สถานการณ์เลยดูไม่ดีเท่าไหร่

27
00:01:54,239 --> 00:01:56,909
แต่เป็นไปได้ไหมที่จะลงจอด
ที่บัวนาเวนทูราแม้จะมีหมอก

28
00:01:56,992 --> 00:01:57,993
ไม่มีปัญหาครับ

29
00:01:58,076 --> 00:01:59,244
- สนามบินเปิดแล้ว
- ดีครับ

30
00:01:59,328 --> 00:02:00,329
(มาร์ลอน - นักบิน)

31
00:02:00,412 --> 00:02:01,455
บัวนาเวนทูราเปิดแล้วเหรอ

32
00:02:01,538 --> 00:02:02,664
ใช่ครับ ทุกอย่างโอเคแล้ว

33
00:02:03,957 --> 00:02:06,210
ในที่สุดเราก็ได้รับข่าวดี
ที่รอคอย

34
00:02:06,293 --> 00:02:08,002
แต่เวลามันเฉียดฉิวมาก...

35
00:02:09,463 --> 00:02:12,424
โดยเฉพาะเรามีของต้องยกขึ้นยกลง
ที่ปลายทางด้วย

36
00:02:17,804 --> 00:02:19,598
- พร้อมไหมครับ
- พร้อมครับ

37
00:02:19,681 --> 00:02:20,766
ไปกันเลย

38
00:02:20,849 --> 00:02:22,935
(โคลอมเบีย)

39
00:02:26,522 --> 00:02:29,024
เราขี่มอเตอร์ไซค์มาไกลมาก
จากจุดเริ่มต้น

40
00:02:29,107 --> 00:02:31,068
แต่ตอนนี้เรามาเจออุปสรรคเล็กน้อย

41
00:02:31,443 --> 00:02:33,654
ช่องโหว่ดาริเอนไม่มีถนน
และขวางเส้นทางของเรา

42
00:02:33,737 --> 00:02:35,864
ระหว่างอเมริกาใต้กับอเมริกากลาง

43
00:02:35,948 --> 00:02:39,409
เราไม่มีทางเลือกนอกจากทางอากาศ
และทางทะเลเพื่อไปยังปานามา

44
00:02:39,493 --> 00:02:40,494
(ปานามาซิตี - ช่องโหว่ดาริเอน
เวเนซุเอลา - โคลอมเบีย)

45
00:02:40,577 --> 00:02:41,578
(บาฮียา โซลาโน่
บัวนาเวนทูรา - ปาสโต)

46
00:02:43,247 --> 00:02:46,083
ชาร์ลีย์กับผมนั่งเครื่องบินลําหนึ่ง
พร้อมมอเตอร์ไซค์สามคัน

47
00:02:46,166 --> 00:02:49,837
ส่วนรัสกับเดวิดและทีมงาน
นั่งอีกลําพร้อมอุปกรณ์ทั้งหลาย

48
00:03:05,477 --> 00:03:07,104
เราพยายามมองหาเครื่องบินอีกลํา

49
00:03:11,942 --> 00:03:13,610
ผมว่าเขาอยู่ข้างบน

50
00:03:18,073 --> 00:03:21,243
สิ่งที่ผมคิดว่าจะง่ายกลับยาก

51
00:03:21,702 --> 00:03:22,703
เดี๋ยวนะ

52
00:03:23,120 --> 00:03:24,997
- เขาอยู่นั่นไง
- ไหน

53
00:03:25,080 --> 00:03:26,081
ทางซ้าย

54
00:03:26,164 --> 00:03:27,749
เขาอยู่นั่น

55
00:03:31,128 --> 00:03:32,296
เฮ้!

56
00:03:34,047 --> 00:03:35,424
ว้าว เมื่อกี้ใกล้มากเลย

57
00:03:49,271 --> 00:03:52,900
น่าตื่นตามากครับที่ได้บิน
เหนือป่าโคลอมเบียบนเครื่องบิน

58
00:03:52,983 --> 00:03:55,319
เหมือนหนังขุมทรัพย์สุดขอบฟ้าเลย

59
00:04:13,795 --> 00:04:14,796
เจ๋งมาก

60
00:04:17,966 --> 00:04:20,302
มอเตอร์ไซค์ยังอยู่ในสภาพดี ไม่ล้ม

61
00:04:20,385 --> 00:04:25,140
นั่นคือช่วงแรกของการเดินทางสามช่วง
เพื่อไปถึงปานามา

62
00:04:27,684 --> 00:04:29,061
(สนามบินบัวนาเวนทูรา
โคลอมเบีย)

63
00:04:33,690 --> 00:04:36,777
(เรือจะออกใน 45 นาที)

64
00:04:37,444 --> 00:04:38,654
- เอาละ
- ได้

65
00:04:41,990 --> 00:04:42,991
ขอบคุณครับ

66
00:04:45,494 --> 00:04:47,704
- ใช่ ที่หมายต่อไปคือเรือเฟอร์รี่นะ
- โอเค

67
00:04:50,165 --> 00:04:53,544
(อีก 8,721 กิโลเมตรถึงลอสแอนเจลิส)

68
00:04:56,547 --> 00:04:58,966
เรากําลังจะเข้าสู่พื้นที่
ที่ลึกและดํามืดที่สุดในโคลอมเบีย

69
00:04:59,049 --> 00:05:00,050
(แม็กซิม
โปรดิวเซอร์ท้องถิ่น)

70
00:05:00,133 --> 00:05:02,052
อย่างบัวนาเวนทูรายังมีถนนเชื่อม

71
00:05:02,636 --> 00:05:05,514
แต่ที่ที่เราจะไป
ไม่มีถนนเข้าออกเลย

72
00:05:06,932 --> 00:05:08,725
ดังนั้นทางเดียวที่จะไปได้คือทางเรือ

73
00:05:10,602 --> 00:05:13,021
เรือจะพาเราล่องไปตาม
ชายฝั่งทะเลแปซิฟิก

74
00:05:13,105 --> 00:05:15,566
ผ่านหมู่บ้านที่ห่างไกลจํานวนหนึ่ง
ตามเส้นทาง

75
00:05:15,649 --> 00:05:18,402
ในการเดินทางสองวันไปบาฮียา โซลาโน่
ทางตอนเหนือของโคลอมเบีย

76
00:05:18,485 --> 00:05:19,570
(บาฮียา โซลาโน่
บัวนาเวนทูรา)

77
00:05:20,612 --> 00:05:22,573
พวกเขา... พวกเขาเป็นชุมชน
ที่ตัดขาดโลกภายนอกแบบสุดๆ

78
00:05:22,656 --> 00:05:25,033
หลายคนเป็นทาสที่หนีออกมา

79
00:05:25,117 --> 00:05:28,370
และตั้งชุมชนโดดเดี่ยวเหล่านี้
บนชายฝั่งน่ะครับ

80
00:05:28,453 --> 00:05:30,706
หาเลี้ยงชีพด้วยการทําไร่และทําประมง

81
00:05:30,789 --> 00:05:33,959
(บัวนาเวนทูรา
โคลอมเบีย)

82
00:05:34,042 --> 00:05:36,753
ทําไมบัวนาเวนทูรา
ยังเป็นพื้นที่ที่ห้ามเดินทางเข้ามา

83
00:05:36,837 --> 00:05:40,090
โดยเฉพาะพื้นที่ส่วนนี้
เพราะมันเป็นเมืองท่า

84
00:05:40,174 --> 00:05:42,301
เพราะมันตัดขาดจากโลกภายนอกมากๆ

85
00:05:42,384 --> 00:05:45,387
มันจึงกลายเป็นศูนย์กลาง
สําหรับกิจกรรมกึ่งทหาร

86
00:05:45,470 --> 00:05:47,681
สําหรับการซื้อขายยาเสพติด

87
00:05:47,764 --> 00:05:51,435
และแน่นอนว่า
มีความขัดแย้งกับกลุ่มฟาร์กและ...

88
00:05:51,518 --> 00:05:54,563
และ เอ่อ กลุ่มกองโจรกลุ่มอื่นๆ
ที่อยู่แถวนี้

89
00:05:54,646 --> 00:05:56,648
- มีเรืออยู่ทางโน้น
- เราจะลงไปตรงโน้นเหรอ

90
00:05:56,732 --> 00:05:57,733
ไม่ครับ

91
00:05:59,902 --> 00:06:01,028
มีเรือข้างล่างโน่น

92
00:06:03,322 --> 00:06:04,948
- นั่นเรือเรา
- ล้อกันเล่นรึเปล่า

93
00:06:05,032 --> 00:06:07,034
- จริงเหรอ
- ลํานั้นแหละ ใช่

94
00:06:10,954 --> 00:06:13,665
เฮ้ เพื่อน พูดภาษาอังกฤษได้ไหม

95
00:06:13,749 --> 00:06:15,834
ภาษากัสติยาครับ ลูกพี่

96
00:06:21,757 --> 00:06:24,968
จะต้องน่าสนใจมากๆ
งานนี้จะต้องน่าสนใจมากๆ

97
00:06:25,427 --> 00:06:26,428
ลํานี้เหรอ

98
00:06:27,471 --> 00:06:29,264
นี่มันซากเรือ

99
00:06:29,348 --> 00:06:30,891
เราจะเอารถลงไปได้ยังไง

100
00:06:30,974 --> 00:06:32,976
(ดานี)

101
00:06:33,060 --> 00:06:34,186
ว้าว

102
00:06:34,269 --> 00:06:36,438
เหมือนมีคนอาศัยอยู่บนเรือ 15 คน

103
00:06:36,522 --> 00:06:37,606
คนเยอะมากเลย

104
00:06:38,440 --> 00:06:39,733
ไม่น่าใช่เรือของเรานะ

105
00:06:40,609 --> 00:06:42,903
มันดูไม่น่าจะออกทะเลได้

106
00:06:43,654 --> 00:06:45,989
ไม่เห็นเหมือนในรูป

107
00:06:46,073 --> 00:06:47,074
ไม่ ไม่เหมือน

108
00:06:47,157 --> 00:06:48,909
ไม่ใช่เรือลํานี้เหรอ

109
00:06:49,826 --> 00:06:51,411
เดินไปๆ

110
00:06:51,954 --> 00:06:53,455
นี่คงไม่ใช่เรือเราหรอกนะ

111
00:06:54,081 --> 00:06:56,208
- อะไร
- มันไม่ตรงปก

112
00:06:57,000 --> 00:06:58,669
ในรูปมันเรือลําโน้นต่างหาก

113
00:06:58,752 --> 00:07:00,838
ลําโน้นน่ะ ลําสีเขียวแน่ๆ

114
00:07:05,133 --> 00:07:07,427
พวกเขาเตรียมอาหารไว้ให้เราแล้ว

115
00:07:07,511 --> 00:07:08,512
ใช่

116
00:07:10,055 --> 00:07:11,682
- ตกลงลํานี้ใช่ไหม
- นี่เรือเรา

117
00:07:11,765 --> 00:07:12,766
นี่เรือเราเหรอ

118
00:07:13,851 --> 00:07:14,852
ก็ได้

119
00:07:14,935 --> 00:07:16,103
มันโทรมมากเลยนะ

120
00:07:16,186 --> 00:07:18,897
ไม่ได้พูดเล่น โทรมสุดๆ

121
00:07:19,356 --> 00:07:21,316
เราจะต้องอยู่บนเรือลํานี้สองวัน

122
00:07:21,400 --> 00:07:25,487
มันจะมีทั้งตัวเรือด แมลงสาบ
เห็บหมัด หนู...

123
00:07:25,571 --> 00:07:28,198
ใช่
เดี๋ยว เราขวางทางเขา มันจะลงไป...

124
00:07:28,282 --> 00:07:30,325
ใช่ พวกเขาจะขนมอเตอร์ไซค์ลง

125
00:07:30,409 --> 00:07:32,286
เหมือนมัดมือชก ประมาณนั้น

126
00:07:32,369 --> 00:07:34,913
เราพยายามต่อรอง
ให้ได้เรือที่ดีกว่านี้

127
00:07:36,081 --> 00:07:37,624
เปลี่ยนใจไม่ได้แล้ว

128
00:07:38,166 --> 00:07:39,168
คุณพระช่วย!

129
00:07:39,251 --> 00:07:43,213
โอ้ ไม่นะ เขาเข็นรถผมคนเดียว
มันหนักจะตาย

130
00:07:47,426 --> 00:07:49,219
ผมคิดว่าพวกเขาเคยแต่เข็นสกูตเตอร์

131
00:07:49,303 --> 00:07:52,181
ไม่รู้ว่าพวกเขาเคยเข็น
ฮาร์เลย์-เดวิดสันลงเรือบ้างไหม

132
00:08:00,856 --> 00:08:01,899
(อีก 15 นาทีเรือจะออก)

133
00:08:01,982 --> 00:08:05,235
เหตุผลที่พวกเขารีบ
เป็นเพราะระดับน้ํากําลังลด

134
00:08:06,403 --> 00:08:08,864
และถ้าเราขนมอเตอร์ไซค์ลงเรือไม่ได้
เรือก็ออกไม่ได้

135
00:08:09,698 --> 00:08:10,699
จะลงไปแล้ว

136
00:08:25,047 --> 00:08:26,507
ลงเรือกันเถอะ

137
00:08:31,970 --> 00:08:33,931
พวกเขามีปัญหาในห้องเครื่อง

138
00:08:34,014 --> 00:08:35,349
ลงมาดูสิ

139
00:08:38,352 --> 00:08:39,811
คุณจะต้องไม่เชื่อแน่

140
00:08:40,354 --> 00:08:42,438
พวกเขามีปัญหากับแบตเตอรี่
ต้องปัญหานี้ด้วยเนอะ

141
00:08:42,523 --> 00:08:43,524
แบตเตอรี่

142
00:08:44,024 --> 00:08:46,193
พวกเขาสตาร์ทเครื่องยนต์หลักไม่ติด

143
00:08:47,569 --> 00:08:49,696
ถ้าคุณมองลงไป
คุณจะเห็นแบตเตอรี่ตรงนั้น

144
00:08:49,780 --> 00:08:52,741
มันทําหน้าที่สตาร์ทเครื่องยนต์หลัก

145
00:08:53,784 --> 00:08:55,953
ติดแล้วครับ...
เครื่องยนต์ติดภายใน...

146
00:08:56,036 --> 00:08:57,871
แป๊บเดียวเอง สตาร์ทติดแล้ว

147
00:08:57,955 --> 00:08:59,248
เป็นสัญญาณที่ดี

148
00:09:00,874 --> 00:09:05,337
ผมชอบที่พวกเขายืมแบตเตอรี่
มาจากเรือลําโน้น...

149
00:09:05,420 --> 00:09:07,714
- เพื่อจัมป์ไฟ
- เพื่อจัมป์ไฟเรือลํานี้

150
00:09:08,173 --> 00:09:11,134
ซิอูดัด มูติส นูกี โชโก เปลี่ยน

151
00:09:19,142 --> 00:09:20,352
วุ่นวายมากครับ

152
00:09:20,435 --> 00:09:22,729
ผมชอบเสียงเอะอะจ้อกแจ้กนี่มากเลย
เยี่ยมเลยใช่ไหม

153
00:09:27,943 --> 00:09:29,486
นี่... นี่ดูดีนะ

154
00:09:29,570 --> 00:09:31,321
เห็นด้วย ขึ้นมาเลย มาสิ

155
00:09:33,490 --> 00:09:36,118
ช็อตนี้ถ้าอยู่ในทะเลคงถ่ายไม่ได้

156
00:09:36,827 --> 00:09:37,828
จริง

157
00:09:40,581 --> 00:09:45,085
ว้าว ดู... ดูนกบินเหนือคลื่นสิ

158
00:09:47,379 --> 00:09:51,008
เรือประมงแล่นผ่านอยู่ไกลๆ ว้าว

159
00:09:56,471 --> 00:09:59,057
- กัปตันครับ เรือพร้อมออกแล้ว โอเค
- ดี

160
00:09:59,141 --> 00:10:02,186
ถอนใบเรือ กางสมอ ยกกราบเรือ

161
00:10:02,269 --> 00:10:03,812
โอเค ผมจะไปกราบเรือครับ

162
00:10:09,526 --> 00:10:12,946
เอาเจมส์ เมสันกับโจรสลัดมารวมกัน

163
00:10:17,618 --> 00:10:19,286
ดูสิ เรือกําลังออกๆ

164
00:10:48,690 --> 00:10:49,691
(กล้องไดอะรี่)

165
00:10:49,775 --> 00:10:51,360
นี่ห้องผมครับ

166
00:10:52,027 --> 00:10:54,112
มีเตียงสามชั้น ทางนี้

167
00:10:56,740 --> 00:10:57,950
อีกสามชั้นทางนี้

168
00:10:59,326 --> 00:11:01,703
ผมจะพยายามนอนที่ชั้นกลาง

169
00:11:01,787 --> 00:11:05,207
แต่ผมดันเลือกห้องเดียวที่ไม่มีพัดลม

170
00:11:06,375 --> 00:11:09,753
แถมยังอยู่ติดกับ... ท่อไอเสีย

171
00:11:12,506 --> 00:11:13,799
บ้ามากเลยใช่ไหมล่ะ

172
00:11:19,596 --> 00:11:21,598
โอ้ ตายแล้ว น่าอร่อยมาก

173
00:11:26,436 --> 00:11:28,355
โอ้ พระเจ้า อร่อยจริงๆ

174
00:11:28,438 --> 00:11:29,648
ปลาสดมาก

175
00:11:29,731 --> 00:11:31,358
- ใช่ เยี่ยมไปเลย
- ใช่

176
00:11:31,441 --> 00:11:32,442
มีอีกเหรอครับ

177
00:11:32,526 --> 00:11:34,069
- มีความสุขจัง ชอบมาก
- งั้นเหรอ

178
00:11:34,152 --> 00:11:35,153
ใช่

179
00:11:35,821 --> 00:11:38,073
- ใช่ อร่อยมาก ดีจริงๆ
- สุดยอดไปเลยนะ

180
00:11:43,036 --> 00:11:45,664
ใช่ ชาร์ลีย์ บูร์แมน

181
00:11:46,206 --> 00:11:48,750
- เขาอยู่ในห้อง
- ว่าแต่...

182
00:11:49,293 --> 00:11:50,294
คุณเป็นไงบ้าง

183
00:11:50,377 --> 00:11:51,962
สบายดี ใช่

184
00:11:52,045 --> 00:11:54,339
เหมือนคุกนิดๆ นะ

185
00:11:56,216 --> 00:11:57,968
ก็มิน่าล่ะดูคุ้นๆ

186
00:11:58,051 --> 00:11:59,887
ให้อารมณ์เหมือนคุกใช่ไหมล่ะ

187
00:11:59,970 --> 00:12:01,346
เหมือนจริงๆ

188
00:12:01,930 --> 00:12:03,473
ผมจะไปเข้าห้องน้ํา

189
00:12:03,557 --> 00:12:04,766
อ้อ โอเค

190
00:12:06,977 --> 00:12:08,812
ถึงจะเสียงดัง แต่ก็ปลอดภัย

191
00:12:09,730 --> 00:12:10,981
ถึงแล้วครับ

192
00:12:13,859 --> 00:12:15,819
(กล้องไดอะรี่)

193
00:12:15,903 --> 00:12:17,279
ห้องน้ําทํางานอย่างนี้ครับ

194
00:12:17,362 --> 00:12:21,658
ผมเดาว่ามันปั๊มป์น้ําทะเล
เข้ามาตลอดเวลา และ เอ่อ...

195
00:12:22,743 --> 00:12:24,161
ตรงนี้คือ...

196
00:12:24,661 --> 00:12:27,039
ผมควรปิดกล้องแค่นี้ก่อน

197
00:12:27,789 --> 00:12:32,503
เจอกันสัปดาห์หน้าใน Long Way Up
ดูว่าเราจะรอดไปถึงท่าเรือไหมนะครับ

198
00:12:56,109 --> 00:12:57,110
อรุณสวัสดิ์ครับ

199
00:12:57,194 --> 00:12:58,195
(กล้องไดอะรี่)

200
00:12:58,278 --> 00:13:00,364
ผมนอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่

201
00:13:00,447 --> 00:13:04,868
ผมนอนไหลไปไหลมาทั้งคืน
บนเตียงนี้

202
00:13:05,577 --> 00:13:07,371
วิวเช้านี้ของผมครับ

203
00:13:08,121 --> 00:13:11,083
มหาสมุทรกว้างใหญ่ไพศาล

204
00:13:28,767 --> 00:13:32,104
เวลานั่งเรือลําเล็กออกไปในทะเล
เราจะมองไม่เห็นฝั่ง

205
00:13:32,187 --> 00:13:34,356
แล้วจู่ๆ
เราก็รู้สึกว่าเราตัวจ้อยมาก

206
00:13:34,439 --> 00:13:38,652
ต้องใช้เวลาทําความคุ้นเคย
หนึ่งหรือสองวันถึงจะเดินบนเรือได้

207
00:13:43,198 --> 00:13:44,491
- อรุณสวัสดิ์
- อรุณสวัสดิ์!

208
00:13:46,493 --> 00:13:48,704
ผมถือกาแฟไว้ในมือหนึ่ง

209
00:13:48,787 --> 00:13:51,248
พอก้าวออกมาตรงทางเดิน
ผมไหลไปแบบนี้

210
00:13:51,331 --> 00:13:52,457
แล้วผมก็ร้อง...

211
00:13:53,792 --> 00:13:55,210
และผมทําไม่หกสักหยด

212
00:14:02,342 --> 00:14:03,468
ผมชอบเรือลํานี้ครับ

213
00:14:03,552 --> 00:14:06,471
อาหารทําสดใหม่ทุกวัน
มีปลาเป็นหลัก

214
00:14:10,184 --> 00:14:13,103
เธอหัวเราะเยาะผม
เพราะผมไม่อยากกินปลา

215
00:14:13,687 --> 00:14:16,356
ผมรู้
ผมแค่ไม่อยากกินปลาเป็นมื้อเช้า

216
00:14:17,065 --> 00:14:18,859
- คุณไม่กินเหรอ
- ไม่ละ ผมไม่หิว

217
00:14:18,942 --> 00:14:20,110
ขอบคุณมากครับ

218
00:14:23,197 --> 00:14:26,992
ลูกเรือหลายคนบนเรือลํานี้
ใช้เวลาทั้งชีวิตวัยผู้ใหญ่ในทะเล

219
00:14:27,659 --> 00:14:30,495
มันเหมือน...
เหมือนแหล่งกําเนิดชีวิตครับ

220
00:14:30,579 --> 00:14:31,580
(พาโบล - วิศวกร)

221
00:14:31,955 --> 00:14:34,750
เรารู้สึกเช่นนั้น
เมื่อเรามาใช้ชีวิตแบบนี้

222
00:14:34,833 --> 00:14:39,254
เราจะผูกพันกับทะเลมาก
จนไม่อยากไปไหนอีก

223
00:14:39,338 --> 00:14:42,925
ทะเลเป็นสิ่งที่พิเศษมาก... สําหรับผม

224
00:14:47,054 --> 00:14:49,640
ผมทําอาชีพนี้มาตั้งแต่ยังหนุ่ม

225
00:14:50,140 --> 00:14:51,141
(ฮวน - ลูกเรือ)

226
00:14:51,225 --> 00:14:52,226
เราโตมากับชาวประมง

227
00:14:52,309 --> 00:14:53,810
ผมกับพี่น้องตกปลามาตั้งแต่เด็ก

228
00:14:53,894 --> 00:14:57,523
มันคืออาชีพผมครับ

229
00:14:57,606 --> 00:15:02,110
วันที่ 16 มกราคมนี้ ผมจะอายุ 85 ปี

230
00:15:02,194 --> 00:15:03,654
เย้!

231
00:15:06,990 --> 00:15:08,825
เรือลํานี้น่ารักมากครับ

232
00:15:09,952 --> 00:15:12,829
เมื่อไรก็ตามที่มีคนพูดว่า
อย่าไปที่นั่นเลย

233
00:15:12,913 --> 00:15:15,541
มันมักจะกลายเป็นที่ที่ดีที่สุด

234
00:15:18,252 --> 00:15:21,672
เราเลยเดินทางครั้งนี้กันไง
เพื่อสิ่งนี้ เพราะงี้ผมถึงชอบมาก

235
00:15:21,755 --> 00:15:25,342
เพราะเรามีโอกาสได้ขึ้นเรือ
และอยู่กับคนเหล่านี้ และ...

236
00:15:25,425 --> 00:15:27,386
มันแค่บ้ามากครับ สนุกมาก

237
00:15:28,470 --> 00:15:31,306
ดูแผ่นดินนั่นสิ
โอ้ พระเจ้า ผมรักแผ่นดิน

238
00:15:35,811 --> 00:15:38,564
พื้นที่ตามแนวชายฝั่งนี้
ส่วนใหญ่ไม่มีคนอยู่อาศัย

239
00:15:38,647 --> 00:15:40,649
แต่ก็มีหมู่บ้านอยู่ประปราย

240
00:15:40,732 --> 00:15:42,526
เราเลยขอลงไปดู

241
00:15:43,819 --> 00:15:45,571
สง่างามสุดๆ

242
00:15:46,822 --> 00:15:50,325
พ่อครัวแม่ครัวมักจะแวะที่นี่
เพื่อซื้อของตุนสําหรับแต่ละทริป

243
00:15:51,493 --> 00:15:53,245
เสื้อผมมีฮูดไหม อ้อ มีนี่นา

244
00:16:02,254 --> 00:16:04,089
ที่นี่เรียกว่าเขตโชโก

245
00:16:04,173 --> 00:16:06,758
และดูเหมือนจะเป็นสถานที่
ที่เฉอะแฉะที่สุดบนโลก

246
00:16:06,842 --> 00:16:08,969
หมู่บ้านที่เราจะแวะไปชื่อว่านูกี

247
00:16:09,052 --> 00:16:10,179
(นาฮียา โซลาโน่ - นูกี
บัวนาเวนทูรา)

248
00:16:13,765 --> 00:16:15,809
บ้ามากเลยใช่ไหม กลาง...

249
00:16:15,893 --> 00:16:18,270
กลางพื้นที่ชายฝั่งทะเล
ยังมีชุมชนตั้งอยู่

250
00:16:18,353 --> 00:16:21,315
ผมว่าที่นี่ไม่มีถนน
ไปไหนมาไหนต้องใช้เรือ

251
00:16:30,240 --> 00:16:32,951
- นี่ เอากล้วยไหม
- เอา ซื้อเลย

252
00:16:39,833 --> 00:16:41,293
ว้าว ถนนหลัก

253
00:16:41,752 --> 00:16:42,794
(นูกี - โคลอมเบีย)

254
00:16:44,171 --> 00:16:45,255
สวัสดีครับ

255
00:16:47,216 --> 00:16:48,217
(ฮาร์เลย์-เดวิดสัน)

256
00:16:48,300 --> 00:16:50,302
ร้านคุณสวยมากครับ บูเอโนๆ

257
00:16:51,428 --> 00:16:55,557
ผมชอบรูปหัวกะโหลกไขว้
คาบบุหรี่

258
00:16:57,518 --> 00:16:59,728
รู้ไหม ตอนเรากลับไปขึ้นเรือ...
เรามี...

259
00:17:00,479 --> 00:17:01,855
เราไม่มีผ้าขนหนูใช่ไหม

260
00:17:01,939 --> 00:17:03,774
ใช่ ผมไม่มีผ้าขนหนู ใช่

261
00:17:04,316 --> 00:17:06,026
งั้นไปซื้อผ้าขนหนูกันเถอะ

262
00:17:08,069 --> 00:17:09,570
กราเซียส ขอบคุณครับ

263
00:17:10,280 --> 00:17:11,114
(นูกี - โชโก)

264
00:17:11,198 --> 00:17:12,406
- สวัสดีครับ
- สวัสดีค่ะ

265
00:17:14,867 --> 00:17:16,453
ชอบจัง ชอบที่นี่จัง

266
00:17:16,537 --> 00:17:18,747
ผมชอบสีสัน...
สีสันของทุกอย่างที่นี่

267
00:17:19,830 --> 00:17:22,041
ที่นี่เรามีทุกอย่างเลยครับ ทุกอย่าง

268
00:17:22,125 --> 00:17:23,126
(อามารัลเดส - ชาวไร่)

269
00:17:23,210 --> 00:17:27,005
ถ้าปลูกหน่อกล้วยลงดิน

270
00:17:27,089 --> 00:17:30,342
หกเดือนต่อมา
มันก็พร้อมที่จะเก็บเกี่ยว

271
00:17:30,425 --> 00:17:33,971
อยากได้ปลาก็ไปที่น้ํา

272
00:17:34,054 --> 00:17:35,639
- ขอบคุณครับ
- ยินดีครับ

273
00:17:37,391 --> 00:17:39,184
ที่นี่น่าเดินเล่นนะ

274
00:17:39,268 --> 00:17:40,602
ผู้คนเป็นมิตร

275
00:17:41,603 --> 00:17:43,522
และแตกต่างจากที่เราเคยเห็นมา

276
00:17:43,605 --> 00:17:46,984
ให้บรรยากาศแบบอาโฟรคาริบเบียน
ประมาณนั้น

277
00:17:47,067 --> 00:17:48,068
ดูนี่สิ

278
00:17:48,694 --> 00:17:49,695
(ซาทูริโอ - ชาวบ้าน)

279
00:17:49,778 --> 00:17:50,779
อะไรน่ะ เหล้าเถื่อนเหรอ

280
00:17:50,863 --> 00:17:52,364
- เหล้าครับ
- เหล้าอะไรครับ

281
00:17:52,447 --> 00:17:53,532
วิชี่

282
00:17:53,615 --> 00:17:54,950
- วิชี่
- นี่คือเหล้าจากอ้อย

283
00:17:55,033 --> 00:17:57,953
- จริงเหรอ ขอดมหน่อยๆ
- ดมเลยๆ

284
00:17:58,036 --> 00:17:59,496
แล้วคุณจะไม่เห็นผมไปสัปดาห์นึง

285
00:18:00,205 --> 00:18:02,416
ข่าวดีก็คือเขาไม่ได้ดื่มเลย
ส่วนข่าวร้าย...

286
00:18:03,125 --> 00:18:04,126
โอ้ คุณพระ

287
00:18:04,209 --> 00:18:06,295
- แรงไปหน่อย ใช่
- แรงมาก

288
00:18:17,973 --> 00:18:19,683
ผมดีใจที่ได้ลงจากเรือ

289
00:18:19,766 --> 00:18:21,977
คุ้มค่ามากที่ได้เห็นเมืองนี้
คุ้มจริงๆ

290
00:18:33,739 --> 00:18:34,990
พร้อมไหม ทุกคน

291
00:19:04,269 --> 00:19:07,272
ฮาร์เลย์-เดวิดสัน
คิดออกว่าผมต้องใช้อะไหล่ส่วนไหน

292
00:19:07,356 --> 00:19:10,692
แต่ทางที่เร็วที่สุดในการไปเอาอะไหล่
คือส่งมอเตอร์ไซค์ไปคอสตาริกา

293
00:19:10,776 --> 00:19:11,777
ไม่ใช่ปานามา

294
00:19:13,237 --> 00:19:14,780
เมื่อเราไปถึงปามานา...

295
00:19:15,656 --> 00:19:19,576
ผมจะไปกับมอเตอร์ไซค์บนรถบรรทุก
เพื่อเอาไปคอสตาริกา

296
00:19:19,660 --> 00:19:20,661
โอเค

297
00:19:20,744 --> 00:19:23,288
ผมอยากจัดการมอเตอร์ไซค์ของผมเอง

298
00:19:23,372 --> 00:19:25,415
แต่คุณเดินทางในปานามาแทนเราสองคนได้

299
00:19:26,291 --> 00:19:28,919
ได้ ฟังดูเข้าท่า

300
00:19:29,002 --> 00:19:30,295
ผมจะคิดถึงคุณน่ะสิ

301
00:19:30,379 --> 00:19:31,380
ผมจะคิดถึงคุณเหมือนกัน

302
00:19:32,047 --> 00:19:33,924
- แต่มันจะเป็นการผจญภัยที่ดี
- อะไรน่ะ

303
00:19:41,223 --> 00:19:43,433
เราเช่าเครื่องบินขนส่ง
ชื่อแอนโทนอฟ

304
00:19:43,517 --> 00:19:45,894
ซึ่งจะพามอเตอร์ไซค์ของเรา
ไปเมเดยินก่อน แล้วค่อยไปปานามา

305
00:19:45,978 --> 00:19:46,979
(คอสตาริกา - ปานามา - โคลอมเบีย
บาฮียา โซลาโน่ - เมเดยิน)

306
00:19:47,062 --> 00:19:49,898
และจากที่นั่น
ผมต้องพามอเตอร์ไซค์ของผมไปคอสตาริกา

307
00:19:49,982 --> 00:19:51,525
เพื่อใส่อะไหล่ของฮาร์เลย์

308
00:19:51,608 --> 00:19:53,527
และหวังว่าจะได้นํามอเตอร์ไซค์
กลับลงถนนอีกครั้ง

309
00:19:53,610 --> 00:19:54,611
(ซานโฮเซ
ข้ามชายแดน)

310
00:19:55,445 --> 00:19:59,449
(บาฮียา โซลาโน่
โคลอมเบีย)

311
00:19:59,533 --> 00:20:03,620
ตีห้า เราเพิ่งถึงท่าครับ
อากาศร้อนและเหนียวตัวมากเลยเนอะ

312
00:20:08,917 --> 00:20:10,419
แอนโทนอฟเป็นแค่เครื่องบินส่งสินค้า

313
00:20:10,502 --> 00:20:16,175
ไม่ได้รับอนุญาตให้ส่งคน
โดยเฉพาะต่างชาติเพื่อข้ามชายแดน

314
00:20:16,258 --> 00:20:18,635
มันจะขนมอเตอร์ไซค์ตรงไปปานามาซิตี

315
00:20:18,719 --> 00:20:22,306
และผมอยากเอามอเตอร์ไซค์
ไปคอสตาริกาให้เร็วที่สุด

316
00:20:22,389 --> 00:20:25,726
ดังนั้นผมจะดูว่า
ผมนั่งแอนโทนอฟไปด้วยได้ไหม...

317
00:20:26,894 --> 00:20:30,856
ลงจอดที่เมเดยิน บอกลาคุณ
แล้วก็เดินทางต่อไปปานามาซิตี

318
00:20:32,441 --> 00:20:34,860
- เป็นไปได้ไหม
- เดี๋ยวก็รู้ครับ

319
00:20:34,943 --> 00:20:35,944
- โอเค
- ใช่

320
00:20:38,447 --> 00:20:39,448
เยี่ยมเลย!

321
00:20:39,531 --> 00:20:42,576
- โคลอมเบีย!
- โคลอมเบีย เรามาถึงแล้ว

322
00:20:44,703 --> 00:20:48,207
(สนามบินบาฮียา โซลาโน่
โคลอมเบีย)

323
00:20:49,499 --> 00:20:51,126
- ลํานั้นเหรอ
- ไม่นะ

324
00:20:51,210 --> 00:20:54,630
โอ้ พระเจ้า
มีเครื่องบินจอดหัวทิ่มอยู่

325
00:20:55,923 --> 00:20:57,758
เครื่องบินเราควรจะอยู่ที่นี่

326
00:20:57,841 --> 00:21:00,844
แต่เพราะเรายังไม่จ่ายค่าเครื่อง
มันก็เลยยังไม่มาด้วยซ้ํา

327
00:21:00,928 --> 00:21:02,763
เราพยายามจะจัดการเรื่องนี้อยู่

328
00:21:03,972 --> 00:21:05,057
ใช่

329
00:21:07,017 --> 00:21:08,018
เอามอเตอร์ไซค์ลงแล้ว

330
00:21:08,852 --> 00:21:11,271
มันจะปลอดภัยที่นี่
เราให้ตํารวจเฝ้าเอาไว้

331
00:21:11,355 --> 00:21:14,107
อุปกรณ์ทั้งหลายจะถูกขนเข้าไปในนั้น
ขนกันเกือบหมดแล้ว

332
00:21:14,191 --> 00:21:15,192
(บาฮียา โซลาโน่)

333
00:21:15,275 --> 00:21:18,278
และเรามีเวลาว่าง
จนกว่าเครื่องบินจะมา

334
00:21:18,362 --> 00:21:20,197
เรามีเวลาทําอะไรก็ได้
ประมาณสองชั่วโมง

335
00:21:22,699 --> 00:21:26,537
พี่รู้ พี่รู้ว่าน้องเป็น

336
00:21:26,620 --> 00:21:30,832
เป็นของคนใหม่

337
00:21:30,916 --> 00:21:35,921
แต่คืนนี้น้องเป็นของพี่

338
00:21:37,965 --> 00:21:43,095
คืนนี้น้องเป็นของพี่

339
00:21:51,103 --> 00:21:52,437
เพราะมาก

340
00:21:53,897 --> 00:21:58,110
หมดไปแล้วสองนาที
ยังเหลืออีกหนึ่งชั่วโมง 58 นาที

341
00:22:01,405 --> 00:22:03,490
โชคดีที่มีชายหาดอยู่ไม่ไกล

342
00:22:05,701 --> 00:22:08,829
(เอล แวลเล
โคลอมเบีย)

343
00:22:17,671 --> 00:22:20,424
สุดยอดมากที่ได้มายัง
พื้นที่ห่างไกลของโคลอมเบีย

344
00:22:20,507 --> 00:22:22,134
ผมอยากกลับมาที่นี่อีกแน่ๆ

345
00:22:23,302 --> 00:22:25,429
มีข่าวจากแอนโทนอฟไหม
มันออกมาหรือยัง

346
00:22:26,221 --> 00:22:27,973
ยัง ขอผมเช็กก่อน

347
00:22:28,056 --> 00:22:29,349
มันควรจะมาถึงที่นี่...

348
00:22:30,017 --> 00:22:31,351
- สองชั่วโมงก่อนใช่ไหม
- สามชั่วโมงก่อน

349
00:22:35,939 --> 00:22:38,150
เครื่องบินมาแล้วครับ
ดังนั้นเราต้องรีบไปกัน

350
00:22:50,287 --> 00:22:51,580
(แอนโทนอฟ 26 บี)

351
00:22:51,663 --> 00:22:53,207
ใช่ โอเค เรามีทางลาด

352
00:22:53,290 --> 00:22:56,418
เรากําลังผ่อนคลายกันอยู่
ดื่มเบียร์บนหาด พูดคุยหยอกล้อกัน

353
00:22:56,502 --> 00:22:59,087
แป๊บเดียวแอนโทนอฟก็มาถึงแล้ว

354
00:22:59,171 --> 00:23:02,174
ถ้าบอกกันก่อน
เราจะได้มาก่อนเวลา แต่ช่างเถอะ

355
00:23:02,674 --> 00:23:04,343
แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว

356
00:23:07,137 --> 00:23:08,138
ใช่

357
00:23:14,353 --> 00:23:17,689
ผมยังไม่รู้ว่าวันนี้ผมจะ
ได้รับอนุญาตให้ไปถึงปลายทางได้ไหม

358
00:23:17,773 --> 00:23:19,650
- ถ้าเรารีบกันหน่อยก็ดี
- เป็นไปได้ไหม

359
00:23:19,733 --> 00:23:20,776
เป็นไปได้ครับ

360
00:23:20,859 --> 00:23:24,363
เขาต้องได้รับอนุญาตจากโบโกตา
ยิ่งเราออกเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี

361
00:23:30,160 --> 00:23:31,453
ผมชอบเครื่องบินลํานี้

362
00:23:31,537 --> 00:23:33,997
มันเป็นวิศวกรรมโซเวียตของแท้

363
00:23:40,212 --> 00:23:41,421
ปล่อยระเบิด

364
00:23:42,631 --> 00:23:44,216
นี่เป็นสุดยอดเครื่องบิน
ของรัสเซีย

365
00:23:44,299 --> 00:23:48,637
ตลกดีที่มันไม่ได้รับอนุญาต
ให้บินบนน่านฟ้ายุโรปหรืออเมริกา

366
00:23:50,347 --> 00:23:53,767
มันทําให้เราเข้าใจเลยใช่ไหม

367
00:23:59,815 --> 00:24:03,360
นี่ของคุณค่ะ เพราะคุณจะเดินทางเอง
กับมอเตอร์ไซค์สามคัน...

368
00:24:04,486 --> 00:24:05,487
แยกกัน

369
00:24:05,946 --> 00:24:08,866
ทันทีที่เราไปถึง
ฉันคิดว่าคุณ... คุณจะอยู่กับมัน

370
00:24:08,949 --> 00:24:09,950
(มาเรีย กาบริเอลา
โปรดิวเซอร์ท้องถิ่น)

371
00:24:10,033 --> 00:24:11,994
คุณต้องผ่าน ตม. อะไรแบบนั้น

372
00:24:12,077 --> 00:24:15,539
และเสื้อตัวนี้จะทําให้คุณไม่หลงทาง
คิดว่านะคะ

373
00:24:20,669 --> 00:24:23,755
ผมจะกรอกเอกสารที่ ตม.
กับมอเตอร์ไซค์พวกนี้

374
00:24:25,132 --> 00:24:27,843
แล้วทันทีที่...
เอกสารผ่านเรียบร้อยแล้ว

375
00:24:27,926 --> 00:24:30,220
เราจะเดินทางต่อไปปานามาซิตี
คืนนี้เลย

376
00:24:43,567 --> 00:24:47,446
(สนามบินเมเดยิน
โคลอมเบีย)

377
00:24:50,532 --> 00:24:51,533
อย่าร้ายสิ

378
00:24:51,617 --> 00:24:53,368
ทบทวนกันนะ ผมอยู่ที่นี่...

379
00:24:53,452 --> 00:24:55,621
- ใช่ ผม... ใช่
- กับพวกคุณ

380
00:24:55,704 --> 00:24:58,123
เราอยู่จนกว่า
เอกสารที่ ตม. จะเรียบร้อย

381
00:24:58,207 --> 00:24:59,791
แค่ตรง ตม. เท่านั้น
ที่คุณต้องไปคนเดียว

382
00:24:59,875 --> 00:25:01,960
- โอเค ดี
- ไปกันเถอะ ยวน

383
00:25:07,007 --> 00:25:09,134
เรามีเวลา 40 นาที
ที่จะผ่าน ตม. ให้ได้

384
00:25:15,724 --> 00:25:17,893
พวกเขาเอาขึ้นรถบัส

385
00:25:20,854 --> 00:25:22,105
เกิดอะไรกับมอเตอร์ไซค์

386
00:25:22,189 --> 00:25:23,482
ต้องยกลงแล้วทําเรื่องผ่าน ตม. ไหม

387
00:25:23,565 --> 00:25:24,566
ใช่ครับ

388
00:25:24,650 --> 00:25:26,485
ต้องยกลงทั้งสามคัน
แล้วยกกลับมาขึ้นเครื่องใหม่เหรอคะ

389
00:25:26,568 --> 00:25:27,611
พรุ่งนี้ครับ

390
00:25:27,694 --> 00:25:28,820
พรุ่งนี้เหรอ

391
00:25:30,113 --> 00:25:31,740
พรุ่งนี้เหรอคะ

392
00:25:31,823 --> 00:25:33,534
ไปตอนนี้ไม่ได้เหรอ

393
00:25:33,617 --> 00:25:35,118
โอเค ขอผมคุยกับพวกเขา

394
00:25:37,496 --> 00:25:39,456
เดาว่าคืนนี้ผมคงไม่ได้ไปไหน

395
00:25:41,625 --> 00:25:42,751
แย่จัง

396
00:25:43,544 --> 00:25:45,045
- คุณอุตส่าห์พร้อมจะไป
- นั่นสิ

397
00:25:45,128 --> 00:25:46,672
แบบว่า "บายนะ ทุกคน โอเค ไว้เจอกัน"

398
00:25:46,755 --> 00:25:49,591
ผมรู้ ผมบอกลาทุกคนแล้ว เขินเลยครับ

399
00:25:54,221 --> 00:25:57,975
(เมเดยิน โคลอมเบีย)

400
00:26:00,018 --> 00:26:02,938
ผมมาที่นี่คนเดียว เหงาจัง

401
00:26:03,021 --> 00:26:04,022
(กล้องไดอะรี่)

402
00:26:05,190 --> 00:26:08,819
เป็นวันแรกที่ผมตื่นขึ้นมา
ในโรงแรมข้างสนามบิน

403
00:26:08,902 --> 00:26:11,530
เราเดินเอกสาร
สําหรับมอเตอร์ไซค์ไปเมื่อคืน

404
00:26:11,613 --> 00:26:14,533
หลังจากไม่ได้รับอนุญาต
ให้นํามอเตอร์ไซค์ไปต่อยัง...

405
00:26:15,242 --> 00:26:16,243
ปานามาซิตี

406
00:26:16,326 --> 00:26:17,911
ผมบอกลาหนุ่มๆ เมื่อคืนนี้

407
00:26:17,995 --> 00:26:19,913
และรู้สึกแปลกๆ ที่...

408
00:26:20,622 --> 00:26:21,790
ต้องอยู่คนเดียว

409
00:26:22,708 --> 00:26:25,252
วันนี้ผมน่าจะไปถึงปามานาซิตี

410
00:26:25,335 --> 00:26:27,838
และจากที่นั่น
ผมจะขับรถยาวไปคอสตาริกา

411
00:26:27,921 --> 00:26:29,631
เพื่อเอาอะไหล่ในซานโฮเซ

412
00:26:29,715 --> 00:26:30,716
(ซานโฮเซ - ปานามาซิตี - เมเดยิน)

413
00:26:30,799 --> 00:26:34,511
คืนนี้ชาร์ลีย์กับทีมงาน
จะนั่งเครื่องบินโดยสารไปปานามาซิตี

414
00:26:34,595 --> 00:26:37,097
จากนั้นเขาจะขี่มอเตอร์ไซค์ของเขา
ไปคอสตาริการะหว่างที่ผมซ่อมรถ

415
00:26:37,181 --> 00:26:38,182
(คอสตาริกา - ปานามา - ข้ามชายแดน)

416
00:26:38,724 --> 00:26:41,643
(สนามบินเมเดยิน
โคลอมเบีย)

417
00:26:41,727 --> 00:26:45,355
ใช่ หวังว่าคืนนี้
คุณจะไปเกือบถึงชายแดนคอสตาริกา

418
00:26:45,439 --> 00:26:46,440
- ใช่
- ใช่

419
00:26:46,523 --> 00:26:48,108
ถ้าทุกอย่างราบรื่นนะ ไม่รู้สิ

420
00:26:48,192 --> 00:26:50,027
เรื่องพวกนี้
มักจะใช้เวลานานกว่าที่เราคิด

421
00:26:50,110 --> 00:26:51,945
อย่างเมื่อคืนนี้ เราคิดว่ามันจะ...

422
00:26:52,029 --> 00:26:54,656
เรานึกว่าเราจะได้ขึ้นเครื่อง
ไฟลท์หกโมงครึ่ง แต่...

423
00:26:55,115 --> 00:26:56,158
ใช่

424
00:26:56,241 --> 00:26:57,242
ไง ยวน

425
00:26:58,285 --> 00:26:59,995
- โกดังเก็บสินค้าใช่ไหม
- ผิดที่ ใช่

426
00:27:01,163 --> 00:27:02,247
อยู่นี่ไง

427
00:27:02,706 --> 00:27:04,583
มอเตอร์ไซค์อยู่ในนี้ครับ

428
00:27:05,918 --> 00:27:07,211
พวกนักบินมาถึงแล้ว

429
00:27:08,045 --> 00:27:09,505
ลูกเรือทั้งหมดก็มาถึงแล้ว

430
00:27:10,214 --> 00:27:13,342
แค่ต้องให้เจ้าหน้าที่ยาเสพติด
เช็กมอเตอร์ไซค์

431
00:27:13,425 --> 00:27:15,427
แล้วเราจะมุ่งหน้าไปปามานาซิตีกัน

432
00:27:25,103 --> 00:27:26,897
ผมกําลังดูหมาตัวนี้ทําหน้าที่ของมัน

433
00:27:26,980 --> 00:27:29,983
น่าทึ่งมากครับที่เห็นมันดมกลิ่น
ทุกซอกทุกมุมของมอเตอร์ไซค์

434
00:27:30,067 --> 00:27:32,903
แล้วมุดเข้าดมล้อกับเครื่องยนต์

435
00:27:32,986 --> 00:27:33,987
ดมทั่วเลย

436
00:27:35,030 --> 00:27:38,283
แถมมันไม่เล่นกับ
ลามะหัวเราะของเคลาดิโอด้วย

437
00:27:42,287 --> 00:27:44,831
ผมคิดว่าตํารวจ เจ้าหน้าที่ยาเสพติด

438
00:27:44,915 --> 00:27:49,336
พอใจที่... ไม่มียาเสพติด
ในมอเตอร์ไซค์หรือในกระเป๋า

439
00:27:49,419 --> 00:27:51,004
พวกเขาก็เลยห่อมันไว้

440
00:27:51,922 --> 00:27:54,633
และตอนนี้ผมต้องเอาพาสปอร์ต
ไปแสตมป์ในสนามบิน

441
00:27:56,885 --> 00:28:00,556
ทางเดียวที่ผมจะบินข้ามชายแดน
พร้อมของอย่างถูกกฎหมายได้

442
00:28:00,639 --> 00:28:02,558
ก็คือผมต้องกลายเป็นลูกเรือ
อย่างเป็นทางการ

443
00:28:02,641 --> 00:28:03,642
(ยวน แม็คเกรเกอร์)

444
00:28:03,725 --> 00:28:05,018
ผมมีบัตรผ่านด้วยครับ

445
00:28:05,102 --> 00:28:08,146
ตอนนี้ผมเป็นลูกเรือ
ของเครื่องบินลํานี้อย่างถูกต้องแล้ว

446
00:28:08,605 --> 00:28:09,606
เครื่องบินแอนโทนอฟ

447
00:28:10,148 --> 00:28:13,193
ผมเป็นสมาชิกลูกเรืออย่างเป็นทางการ

448
00:28:14,361 --> 00:28:17,197
เป็นสมาชิกลูกเรือ เป็นผู้ดูแลสินค้า

449
00:28:26,123 --> 00:28:27,165
ขอบคุณครับ

450
00:28:31,962 --> 00:28:34,173
ติดเครื่องยนต์ และเราจะเดินทางกัน

451
00:28:37,009 --> 00:28:40,220
ผมตื่นเต้นจริงๆ ที่จะได้
นํามอเตอร์ไซค์ไปซานโฮเซและเดินทางต่อ

452
00:28:40,304 --> 00:28:43,765
แต่ผมเสียดายที่ต้องพลาด
ส่วนที่เหลือของโคลอมเบียและปานามา

453
00:28:50,522 --> 00:28:51,940
โชคดีนะ ยวน

454
00:28:52,941 --> 00:28:54,151
ก่อนออกจากโคลอมเบีย

455
00:28:54,234 --> 00:28:56,612
ผมอยากเที่ยวให้ทั่วๆ เมเดยิน

456
00:28:58,238 --> 00:28:59,323
เราจะไปไหนกันครับ

457
00:28:59,406 --> 00:29:02,743
เราจะไปโคมูนา 13 กันค่ะ
เป็นหนึ่งในย่าน

458
00:29:02,826 --> 00:29:05,662
ที่เคยอันตรายมากๆ ในยุค 1980

459
00:29:05,746 --> 00:29:09,166
เป็นตัวอย่างของความเปลี่ยนแปลง
ใน "วัฒนธรรมยาเสพติด"

460
00:29:09,249 --> 00:29:11,168
- ตลอดกาล
- ครับ

461
00:29:11,251 --> 00:29:14,171
ตอนที่พวกเขาลงทุนกับ
โครงสร้างพื้นฐานของเมือง...

462
00:29:14,254 --> 00:29:15,255
(เมเดยิน)

463
00:29:15,339 --> 00:29:17,341
มันเปลี่ยนความคิดคน

464
00:29:17,424 --> 00:29:18,926
ในย่านนี้และทุกๆ ที่

465
00:29:20,052 --> 00:29:23,889
ผมได้ยินมาว่าเขต 13
เป็นพื้นที่ต้องห้าม

466
00:29:23,972 --> 00:29:26,308
ตอนที่พาโบล เอสโคบาร์มีอํานาจ

467
00:29:26,975 --> 00:29:32,189
ช่วงปลายปี 2002 ตํารวจบุกเข้ามา
พร้อมรถถังเพื่อเคลียร์พื้นที่

468
00:29:32,272 --> 00:29:34,233
และในที่สุดการต่อสู้ก็จบลง

469
00:29:38,445 --> 00:29:40,697
ผมก็ทําได้นะถ้าผมต้องการ

470
00:29:43,867 --> 00:29:46,245
ตอนนี้มันกลายเป็น
สถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยม

471
00:29:46,328 --> 00:29:50,374
มีคนหลั่งไหลเข้ามาดูภาพเขียนฝาผนัง
งานศิลปะและสัญลักษณ์แห่งความหวัง

472
00:29:52,209 --> 00:29:55,254
นี่เป็นหนึ่งในภาพกราฟิตี้
ที่สําคัญที่สุดในพื้นที่ค่ะ

473
00:29:56,755 --> 00:29:59,424
ภาพเขียนนี้
เป็นตัวแทนช่วงเวลาสําคัญ...

474
00:29:59,508 --> 00:30:00,509
(เอสกราฟฟ์ - ศิลปิน)

475
00:30:00,592 --> 00:30:02,845
ในโคมูนา ปฏิบัติการออริออน

476
00:30:02,928 --> 00:30:07,599
เป็นหนึ่งในปฏิบัติการทางทหาร
ที่ใหญ่ที่สุดในเมเดยิน

477
00:30:07,683 --> 00:30:13,021
โดยเฉพาะในพื้นที่ของเรา
และตามถนนที่พวกคุณไปเที่ยวกันมา

478
00:30:13,105 --> 00:30:14,314
ว้าว สวยมากครับ

479
00:30:16,525 --> 00:30:20,153
เนินตรงนี้ชันมาก
ดังนั้นเพื่อเป็นการช่วยย่านแห่งนี้

480
00:30:20,237 --> 00:30:24,283
เลยมีการติดตั้งบันไดเลื่อน
เพื่อให้ผู้คนขึ้นลงบ้านได้

481
00:30:24,366 --> 00:30:26,034
บันไดไฟฟ้า

482
00:30:26,118 --> 00:30:29,246
เป็นบันไดไฟฟ้าที่ไม่เหมือนที่ไหน
ในโลกเพราะติดตั้งในย่านแบบนี้

483
00:30:29,329 --> 00:30:30,747
ในสลัมแบบนี้

484
00:30:31,206 --> 00:30:33,542
นี่ดึงดูดให้นักท่องเที่ยวเดินทางมา

485
00:30:33,625 --> 00:30:34,626
ใช่ครับ

486
00:30:34,710 --> 00:30:35,711
(อาร์นัลโด - มัคคุเทศก์)

487
00:30:35,794 --> 00:30:38,130
ผมเดาว่า
มันช่วยเปลี่ยนแปลงชุมชน

488
00:30:38,213 --> 00:30:41,091
เพราะมันนําเม็ดเงินเข้ามาในชุมชน

489
00:30:41,175 --> 00:30:43,093
- ใช่ครับ ถูกต้องเลย
- ว้าว

490
00:30:44,511 --> 00:30:48,140
บิล คลินตันเคยมาที่นี่
ตอนเขามาเยือนโคลอมเบีย

491
00:30:48,223 --> 00:30:50,350
เป็นประธานาธิบดีอเมริกาคนเดียว
ที่เคยมา

492
00:30:51,727 --> 00:30:54,479
จากเมือง
ที่เคยอันตรายที่สุดแห่งหนึ่งในโลก

493
00:30:54,563 --> 00:30:58,775
กลายเป็นตัวอย่างที่ยิ่งใหญ่
สําหรับพวกเราชาวโคลอมเบียทุกคน

494
00:30:58,859 --> 00:31:00,402
ฉันเชื่อจริงๆ ว่า...

495
00:31:00,485 --> 00:31:01,778
(สนับสนุนศิลปะ...)

496
00:31:01,862 --> 00:31:04,448
การลงทุนในศิลปะและวัฒนธรรม
สามารถเปลี่ยนแปลงสังคมได้

497
00:31:04,531 --> 00:31:05,824
นี่คือหลักฐานค่ะ

498
00:31:11,997 --> 00:31:15,334
(สนามบินปานามาซิตี
ปานามา)

499
00:31:20,422 --> 00:31:23,008
เป็นการต้อนรับสู่อเมริกากลาง
ที่เปียกมากครับ

500
00:31:30,390 --> 00:31:33,352
เราจะลําเลียงมอเตอร์ไซค์
ลงไปยังแท่นพ่วง

501
00:31:33,435 --> 00:31:36,688
จากนั้นพวกเขาจะนํามันไปที่ ตม.
บนแท่นพ่วงนี้

502
00:31:36,772 --> 00:31:37,898
ผมไม่ยักกะรู้

503
00:31:42,361 --> 00:31:44,821
ฝนตกแต่ว่าร้อนอบอ้าวสุดๆ เลยครับ

504
00:31:45,697 --> 00:31:48,450
มอเตอร์ไซค์คุณไปแล้วนะ ชาร์ลีย์
ผมทําอะไรไม่ได้แล้ว

505
00:31:49,243 --> 00:31:51,245
ผมทําทุกอย่างเพื่อมันไปแล้ว รู้ไหม

506
00:31:57,209 --> 00:31:58,210
ชาร์ลีย์

507
00:31:58,710 --> 00:32:01,755
ผมโอเค ผมเพิ่งผ่าน ตม. มาได้
ออกมาแล้ว

508
00:32:02,339 --> 00:32:05,217
ผมต้องทําเรื่องผ่าน ตม.
แต่ผมต้องเป็น...

509
00:32:05,300 --> 00:32:08,554
ผมต้องกลายเป็นลูกเรือ
อย่างเป็นทางการของเครื่องบินลํานี้

510
00:32:08,637 --> 00:32:10,514
ผมมีตราของตัวเองด้วยแหละ

511
00:32:10,597 --> 00:32:13,308
ใช่ เรียบร้อยดี
มอเตอร์ไซค์อยู่ในสภาพดี

512
00:32:13,392 --> 00:32:15,644
ผมอยากเอามอเตอร์ไซค์ไป
ให้เร็วที่สุด

513
00:32:15,727 --> 00:32:16,895
ช่างจะได้ซ่อมมันซะที

514
00:32:20,566 --> 00:32:23,443
ผมต้องเดินทาง 804 กิโลเมตร
เพื่อไปหาวิศวกรของฮาร์เลย์

515
00:32:23,527 --> 00:32:26,238
ซึ่งผมหวังว่า
จะซ่อมให้มันวิ่งได้เหมือนเดิม

516
00:32:27,990 --> 00:32:30,242
(ปานามาซิตี ปานามา)

517
00:32:31,368 --> 00:32:33,704
วันนี้ระหว่างที่ยวน
มุ่งหน้าไปคอสตาริกา

518
00:32:33,787 --> 00:32:35,664
ผมมาถึงปานามาซิตี

519
00:32:35,747 --> 00:32:38,458
ผมไปรับมอเตอร์ไซค์ของผม
และวางแผนจะเที่ยวให้ทั่วๆ

520
00:32:39,334 --> 00:32:42,337
โดยเฉพาะคลองที่นี่
ซึ่งมีชื่อเสียงมาก

521
00:32:52,723 --> 00:32:53,724
ว้าว

522
00:32:54,474 --> 00:32:55,601
เบ้อเริ่มเลย

523
00:32:56,268 --> 00:32:58,478
มโหฬารจริงๆ

524
00:33:10,407 --> 00:33:12,284
คลองนี้เป็นทางลัด
สําหรับเรือ

525
00:33:12,367 --> 00:33:14,286
ในการข้ามจากทะเลแปซิฟิก
ไปยังแอตแลนติก

526
00:33:14,369 --> 00:33:15,370
(ปานามาซิตี
กาตันล็อกส์ - มิราฟลอเรสล็อกส์)

527
00:33:15,454 --> 00:33:16,455
(ทะเลคาริบเบียน
มหาสมุทรแปซิฟิก)

528
00:33:22,586 --> 00:33:23,962
ผมทึ่งมากครับ

529
00:33:24,046 --> 00:33:27,466
ตอนที่เรามาที่สะพานตรงนี้
แล้วเห็นสถานที่แห่งนี้

530
00:33:27,549 --> 00:33:29,718
มันอึ้งทึ่งไปเลย

531
00:33:29,801 --> 00:33:30,802
(อิลยา เอสปีโน เด มาร็อตตา
คลองปานามา)

532
00:33:30,886 --> 00:33:32,054
ใช่ค่ะ มันน่าทึ่งมาก

533
00:33:32,137 --> 00:33:34,431
เรือผ่านได้กี่ลําครับ

534
00:33:34,515 --> 00:33:38,435
โอเค ล็อกพวกนี้ถูกออกแบบมา
ให้เรือใหญ่ผ่านได้มากสุด 14 ลํา

535
00:33:38,519 --> 00:33:39,811
แต่ต้องจ่ายเท่าไหร่

536
00:33:39,895 --> 00:33:43,148
เรือขนตู้สินค้าแบบนั้น
ถ้าขนเต็มลําก็ 1.2 ล้านดอลลาร์ค่ะ

537
00:33:43,232 --> 00:33:45,067
- สําหรับเรือขนตู้สินค้า
- ล้านสองสําหรับเที่ยวเดียวเหรอ

538
00:33:45,150 --> 00:33:47,027
- ใช่ค่ะ เที่ยวเดียว
- เที่ยวเดียว

539
00:33:47,903 --> 00:33:49,738
มันทําเงินให้ปานามาอย่างมหาศาล

540
00:33:49,821 --> 00:33:52,616
เลยมีการสร้างล็อกพวกนี้ขึ้น
เพื่อเพิ่มศักยภาพในการรับ

541
00:33:52,699 --> 00:33:58,038
และเปิดทําการในปี 2016
ลงทุนไป 5,500 ล้านดอลลาร์

542
00:33:58,539 --> 00:34:01,625
นี่คือผลงานคุณตั้งแต่ต้น

543
00:34:01,708 --> 00:34:03,919
ฉันเป็นหนึ่งในสี่คน
ที่นําโปรเจ็กต์นี้ค่ะ

544
00:34:04,002 --> 00:34:07,172
ต่อมาในปี 2012 ฉันได้เป็น
หัวหน้าวิศวกรนําการก่อสร้าง

545
00:34:07,256 --> 00:34:08,257
มันเยี่ยมมากค่ะ

546
00:34:08,340 --> 00:34:11,134
คุณเป็นแรงผลักดัน
ให้ผู้หญิงเข้าสู่ธุรกิจนี้ยังไงครับ

547
00:34:11,217 --> 00:34:14,054
มีบางคนไม่เชื่อมั่น
กับการที่ฉันได้ตําแหน่งนี้

548
00:34:14,137 --> 00:34:16,056
ฉันเลยซื้อหมวกกันน็อกสีชมพูมา

549
00:34:16,139 --> 00:34:18,433
จากนั้นหมวกกันน็อกสีชมพู
ก็โด่งดังมาก

550
00:34:18,516 --> 00:34:21,436
ไม่ใช่ความตั้งใจเลยค่ะ
ฉันแค่อยากจะบอกคนพวกนี้ว่า

551
00:34:21,520 --> 00:34:22,896
"เฮ้ ฉันเป็นผู้หญิง ฉันทํางานนี้ได้"

552
00:34:22,980 --> 00:34:24,188
ตอนนี้มีการเคลื่อนไหวขนาดใหญ่

553
00:34:24,273 --> 00:34:26,942
ในการสนับสนุนให้ผู้หญิง
พยายามไต่เต้าในหน้าที่การงาน

554
00:34:27,484 --> 00:34:29,027
มีงานวิจัยหลายชิ้นที่พิสูจน์ว่า

555
00:34:29,110 --> 00:34:33,364
เวลามีความหลากหลายในกลุ่ม
ผู้มีอํานาจตัดสินใจธุรกิจจะรุ่งเรือง

556
00:34:33,447 --> 00:34:34,992
จะเกิดอะไรขึ้นครับ

557
00:34:35,074 --> 00:34:37,494
นั่นแปลว่าประตูจะเปิดออกค่ะ

558
00:34:37,578 --> 00:34:40,121
และเรือเดินสมุทรลํานี้
จะผ่านไปยังส่วนต่อไป

559
00:34:40,205 --> 00:34:43,292
คุณเห็นไหมคะว่าตอนนี้
ระดับน้ําเท่ากันทั้งสองฝั่ง

560
00:34:43,375 --> 00:34:44,835
ว้าว ว้าว!

561
00:34:45,627 --> 00:34:48,422
- โอ้ พระเจ้า ใหญ่มาก!
- ใช่!

562
00:34:50,799 --> 00:34:54,261
ใช้หลักการเดียวกันกับ
ล็อกดั้งเดิมเลยค่ะ

563
00:34:58,223 --> 00:34:59,224
ว้าว

564
00:34:59,308 --> 00:35:00,475
ดิสนีย์!

565
00:35:01,602 --> 00:35:04,021
สวัสดีครับ
สวัสดี หนูน้อย

566
00:35:04,104 --> 00:35:05,439
พวกคุณมาจากไหนกัน

567
00:35:05,522 --> 00:35:06,982
- ลอนดอนครับ
- จากลอนดอนเหรอ

568
00:35:07,065 --> 00:35:08,400
ว้าว โอเค

569
00:35:08,483 --> 00:35:09,985
คุณเดินทางรอบโลกอีกแล้วเหรอ

570
00:35:10,068 --> 00:35:11,987
ครับ เรากําลังถ่าย Long Way Up

571
00:35:12,070 --> 00:35:13,906
ใช่ เดินทางด้วยมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้า

572
00:35:13,989 --> 00:35:15,240
- เชื่อไหมล่ะ
- เจ๋งมากเลย

573
00:35:15,324 --> 00:35:16,533
แค่เสียบไฟ

574
00:35:21,580 --> 00:35:24,875
เป็นสถานที่ที่เหลือเชื่อ
และผู้หญิงคนนั้นก็สุดยอด

575
00:35:25,584 --> 00:35:28,170
แต่ผมยังไม่เสร็จธุระกับคลองนี้ครับ

576
00:35:32,090 --> 00:35:38,680
มีบางอย่างที่ผมอยากทํา
มานานมากแล้ว

577
00:35:38,764 --> 00:35:41,308
พ่อผมเคยถ่ายหนังที่นี่
เรื่อง The Tailor of Panama

578
00:35:41,391 --> 00:35:43,852
นําแสดงโดยเพียร์ซ บรอสแนน
กับเจมี่ ลี เคอร์ติส

579
00:35:43,936 --> 00:35:45,479
และมีฉากหนึ่ง...

580
00:35:45,562 --> 00:35:50,567
เขาว่ายในคลองนี้
และมีเรือขนาดใหญ่แล่นผ่าน

581
00:35:50,651 --> 00:35:52,653
และผมบอกว่า
"พ่อ ฟังนะ ผมจะไปปานามา"

582
00:35:52,736 --> 00:35:55,155
พ่อบอกว่า
"งั้นแกต้องถ่ายช็อตนี้อีกรอบ"

583
00:35:55,822 --> 00:35:57,282
เราเลยมาที่นี่ครับ และดูสิ แค่...

584
00:35:57,366 --> 00:35:59,326
อะไรอยู่ข้างหลังผม

585
00:35:59,409 --> 00:36:00,911
รู้ไหม แค่... ผมไม่รู้

586
00:36:06,416 --> 00:36:07,417
เบ้อเริ่มเลยใช่ไหมล่ะ

587
00:36:10,546 --> 00:36:11,547
อย่าแตกตื่น ชาร์ลีย์

588
00:36:13,340 --> 00:36:14,883
เพื่อพ่อนะครับ

589
00:36:16,593 --> 00:36:18,303
ขอบคุณที่เป็นพ่อของผม

590
00:36:19,221 --> 00:36:23,892
และเป็นแรงบันดาลใจ
ให้ผมเป็นนักผจญภัยและเป็นนักเดินทาง

591
00:36:24,351 --> 00:36:25,894
ได้มาจากพ่อเต็มๆ

592
00:36:26,353 --> 00:36:27,354
โอเค

593
00:36:30,274 --> 00:36:31,275
โอ้ พระเจ้า!

594
00:36:37,948 --> 00:36:39,199
ไม่นึกว่าจะโดน

595
00:36:47,165 --> 00:36:48,876
(ปุนตาเรนัส - คอสตาริกา)

596
00:36:48,959 --> 00:36:51,211
ผมสงสัยว่า
ชาร์ลีย์เป็นยังไงบ้างในปานามา

597
00:36:51,295 --> 00:36:54,006
ผมรู้ว่าเขาจะไปเยี่ยม
สถานที่ที่พ่อเขาเคยถ่ายหนัง

598
00:36:55,549 --> 00:36:58,218
แต่ผมกําลังผจญภัยเบาๆ ของผมเอง
ผ่านคอสตาริกา

599
00:36:58,302 --> 00:37:00,137
และผมคิดถึงครอบครัวของผมด้วย

600
00:37:03,098 --> 00:37:06,351
คุณช่างห่างไกลจากผม

601
00:37:07,186 --> 00:37:09,813
คุณอยู่ไกลจนผมมองไม่เห็น

602
00:37:11,440 --> 00:37:13,066
ผมอยากไปให้ถึงซานโฮเซเร็วๆ

603
00:37:13,150 --> 00:37:16,945
ไม่ใช่แค่เพื่อซ่อมมอเตอร์ไซค์
เพราะผมจะไปเจอจาเมียน ลูกสาวผมด้วย

604
00:37:19,323 --> 00:37:20,532
ผมเล่าเรื่องนี้เป็นบางครั้ง

605
00:37:20,616 --> 00:37:24,828
เพราะมันเป็นการตัดสินใจ
ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตผมเลย

606
00:37:24,912 --> 00:37:27,289
และไม่ใช่แค่ชีวิตผม
แต่ชีวิตของจาเมียน

607
00:37:27,372 --> 00:37:30,250
ชีวิตของครอบครัวผม
พี่สาวของเธอ และแม่ของเธอด้วย

608
00:37:31,084 --> 00:37:32,419
(Long Way Round
มองโกเลีย ปี 2004)

609
00:37:32,503 --> 00:37:36,423
ตอนที่เราอยู่ในมองโกเลีย
เราอยู่ที่นั่นหนึ่งสัปดาห์แล้ว

610
00:37:36,507 --> 00:37:37,591
เราอยู่ที่นั่นสี่หรือห้าวันแล้ว

611
00:37:38,509 --> 00:37:41,762
และเราลําบากกันมาก
เพราะมันทั้งเปียก ทั้งเละเทะ

612
00:37:41,845 --> 00:37:44,348
เราเดินทางกันได้แค่วันละ 32 กม.
และ...

613
00:37:44,806 --> 00:37:45,807
แม้ในขณะเดียวกัน

614
00:37:45,891 --> 00:37:48,143
เราจะเห็นความงดงามของมองโกเลีย

615
00:37:48,227 --> 00:37:51,355
และความเวิ้งว้างห่างไกล
ของชีวิตที่นั่น

616
00:37:51,438 --> 00:37:53,065
และวิถีชีวิตของผู้คนที่นั่น

617
00:37:53,148 --> 00:37:55,192
เรายังหงุดหงิด
กับระยะทางที่เราเก็บได้อีกด้วย

618
00:37:55,275 --> 00:37:58,028
ตอนนั้นเรากําลังไปอูลานบาตาร์
ซึ่งต้องเดินทางอีก 1,600 กม.

619
00:37:58,111 --> 00:38:00,781
และเราเริ่มรู้สึกเหมือน
มันไม่ถึงซะที

620
00:38:00,864 --> 00:38:02,449
เราเกิดความรู้สึกท้อแท้

621
00:38:02,533 --> 00:38:06,203
จนมองไม่เห็นว่า
สิ่งสําคัญคืออะไร ประมาณนั้นครับ

622
00:38:06,286 --> 00:38:09,289
เรากางแผนที่กัน แล้วก็คิดว่า

623
00:38:09,373 --> 00:38:10,374
ผมบอกว่า ดูสิ

624
00:38:10,457 --> 00:38:14,169
ผมบอกว่า "ชาร์ลีย์ ถ้าเราเลี้ยวซ้าย
เราจะไปถึงรัสเซียภายในหนึ่งวัน

625
00:38:14,253 --> 00:38:16,421
และเรากลับขึ้นถนนเส้นนั้น
บนแผนที่ได้"

626
00:38:16,880 --> 00:38:19,758
เราลังเลว่า
จะไปทางซ้ายหรือตรงไป

627
00:38:20,551 --> 00:38:22,135
และผมจําได้ว่าโทรหาเดวิด...

628
00:38:22,219 --> 00:38:23,220
(โทรศัพท์หาทีมสนับสนุน)

629
00:38:23,303 --> 00:38:25,889
เขารับโทรศัพท์ ผมเลยบอกว่า
"ฟังนะ เราคิดว่า

630
00:38:25,973 --> 00:38:29,017
จะเลี้ยวซ้ายและออกจากมองโกเลีย"
และเราคงไม่ได้ไปอูลานบาตาร์

631
00:38:29,101 --> 00:38:32,479
เดวิดเตือนสติผมทันทีเลยครับ

632
00:38:32,563 --> 00:38:34,606
อย่าพลาดสิ่งที่คุณรัก
ในการเดินทางครั้งนี้

633
00:38:34,690 --> 00:38:36,650
เพราะนี่เป็นประสบการณ์
ครั้งเดียวในชีวิต ดังนั้น...

634
00:38:37,109 --> 00:38:38,110
ผมพูดแค่นี้แหละ

635
00:38:38,193 --> 00:38:40,612
พอเขาพูดกับผมแบบนั้น
ผมรู้เลยว่าเขาพูดถูก

636
00:38:40,696 --> 00:38:43,740
แต่ประเด็นก็คือ
มันลําบากเหลือเกิน

637
00:38:43,824 --> 00:38:45,409
แต่เราแค่ต้องทนลําบากต่อไป

638
00:38:46,410 --> 00:38:49,162
เราไปต่อครับ
เราไปจนถึงอูลานบาตาร์

639
00:38:49,246 --> 00:38:50,455
(ที่พักพิงของรัฐบาล
สําหรับเด็กยากไร้ อูลานบาตาร์)

640
00:38:50,539 --> 00:38:52,958
และชาร์ลีย์กับผม
ไปเยี่ยมที่พักพิงเด็กแห่งหนึ่ง

641
00:38:55,502 --> 00:38:57,212
และเราสะเทือนใจกันมาก

642
00:38:58,255 --> 00:38:59,339
ผมไม่ได้เตรียมใจเลยว่า

643
00:38:59,423 --> 00:39:01,800
เด็กๆ ที่นั่นเด็กกันมากแค่ไหน

644
00:39:01,884 --> 00:39:03,635
มีเด็กผู้หญิงอายุสองขวบ

645
00:39:04,887 --> 00:39:07,806
แล้วก็มีเด็กตัวน้อยคนนี้
ที่มีคนพบเจอเมื่อสองสัปดาห์ก่อน...

646
00:39:07,890 --> 00:39:08,891
(จาเมียน อายุสามขวบ)

647
00:39:08,974 --> 00:39:10,684
เธอยอมพูดกับ
เด็กผู้หญิงอีกคนเท่านั้น

648
00:39:10,767 --> 00:39:13,020
และพวกเขาดูผูกพันกัน

649
00:39:13,687 --> 00:39:15,105
เราจากมาในวันนั้น

650
00:39:15,189 --> 00:39:17,733
แต่ผมหยุดคิดถึง
เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนั้นไม่ได้

651
00:39:17,816 --> 00:39:21,612
มันใช้เวลาเกือบสองปี
แต่ในที่สุดผมก็รับเลี้ยงจาเมียน

652
00:39:24,198 --> 00:39:26,867
เป็นการตัดสินใจครั้งหนึ่งในชีวิต
ที่ผมคิดว่า...

653
00:39:26,950 --> 00:39:28,619
พอมองย้อนกลับไป

654
00:39:28,702 --> 00:39:29,745
"นั่นคงจะ...

655
00:39:30,746 --> 00:39:33,457
นั่นคงจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง
ถ้าเราทําอย่างนั้น"

656
00:39:35,375 --> 00:39:38,337
และถ้าเราเลี้ยวซ้าย
ผมคงไม่ได้เจอเธอ รู้ไหม

657
00:39:38,795 --> 00:39:39,963
ดังนั้นมันน่าทึ่งมากๆ

658
00:39:43,091 --> 00:39:44,092
ขอโทษครับ

659
00:39:45,511 --> 00:39:48,013
แต่มันเป็นช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่
เป็นช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ ก็ตลกดี

660
00:39:56,688 --> 00:39:57,689
(ซานโฮเซ - คอสตาริกา)

661
00:39:57,773 --> 00:40:00,901
หลังเดินทางมาหลายเดือน
ผมจะได้เจอจาเมียนในอีกไม่กี่วัน

662
00:40:00,984 --> 00:40:02,903
ถ้าผมซ่อมรถเสร็จทันเวลานะ

663
00:40:03,946 --> 00:40:04,947
ส่งของครับ!

664
00:40:05,948 --> 00:40:07,533
- เป็นไงบ้างครับ
- ยินดีที่ได้เจอคุณครับ

665
00:40:07,616 --> 00:40:09,284
- นี่เคลี
- สวัสดีครับ เคลี เป็นไงบ้าง

666
00:40:09,368 --> 00:40:10,452
ยินดีที่ได้รู้จัก

667
00:40:12,788 --> 00:40:16,375
เรเชลกับเคลีเดินทางมาจาก
ฮาร์เลย์-เดวิดสันในมิลวอกี

668
00:40:16,458 --> 00:40:17,668
เพื่อซ่อมมอเตอร์ไซค์

669
00:40:18,168 --> 00:40:19,920
บอกหน่อยว่าจะเกิดอะไรขึ้น

670
00:40:20,003 --> 00:40:22,589
เราจะเอาโครงออก เอาสวิงอาร์มออก...

671
00:40:22,673 --> 00:40:23,674
(เคลี
ฮาร์เลย์-เดวิดสัน)

672
00:40:23,757 --> 00:40:26,134
จากนั้นก็แยกมันออกจากอุปกรณ์ไฟฟ้า

673
00:40:27,010 --> 00:40:28,303
ครับ

674
00:40:28,387 --> 00:40:29,680
ให้ตายสิ

675
00:40:42,818 --> 00:40:43,944
ผมขี่จักรยานล้อเดียวได้นะ

676
00:40:44,027 --> 00:40:45,028
(เรเชล
ฮาร์เลย์-เดวิดสัน)

677
00:40:45,112 --> 00:40:46,864
ขี่ได้ไม่ไกลนัก แต่ก็ขี่ได้

678
00:40:46,947 --> 00:40:48,615
กลัวแทบตาย

679
00:40:53,662 --> 00:40:55,038
โอ้ พระเจ้า

680
00:40:58,709 --> 00:41:01,628
ผมรู้สึกเหมือนกําลังดูการผ่าตัด
และผมชอบมาก

681
00:41:02,796 --> 00:41:04,965
ผมประทับใจมากครับ
ที่มันถูกแยกเป็นส่วนๆ

682
00:41:05,924 --> 00:41:08,385
น่าทึ่งมาก
ที่เห็นมันถูกแยกออกเป็นชิ้นๆ

683
00:41:08,468 --> 00:41:10,095
และตอนนี้เราจะทํางานจนดึกดื่น

684
00:41:10,179 --> 00:41:11,638
เพื่อประกอบรถเข้าด้วยกัน

685
00:41:11,722 --> 00:41:13,849
และหวังว่า
พรุ่งนี้มันจะพร้อมวิ่งอีกครั้ง

686
00:41:16,727 --> 00:41:17,728
(ชิกิรี - ปานามา)

687
00:41:17,811 --> 00:41:19,563
ระหว่างที่ยวนกําลังซ่อมรถ

688
00:41:19,646 --> 00:41:22,149
มีคนเล่าเรื่องชายที่พิเศษมากๆ
ให้ผมฟัง

689
00:41:23,233 --> 00:41:25,736
ปาชังกา ใช่ ปาชังกา ปาชังกา

690
00:41:25,819 --> 00:41:26,904
เชิญพบกับปาชังกา

691
00:41:26,987 --> 00:41:27,988
(ปาชังกา - คนท้องถิ่น)

692
00:41:28,071 --> 00:41:30,949
เขาอายุ 85 ปี
และยังขี่มอเตอร์ไซค์อยู่

693
00:41:31,033 --> 00:41:32,492
- ว้าว
- ใช่

694
00:41:32,576 --> 00:41:33,577
(ฮาร์เลย์-เดวิดสัน)

695
00:41:33,660 --> 00:41:35,454
ว้าว คุณมีของเจ๋งๆ ทั้งนั้นเลย

696
00:41:37,456 --> 00:41:39,666
ผมจําโปสเตอร์พวกนี้ได้
สมัยผมยังเด็ก

697
00:41:39,750 --> 00:41:41,126
- จริงเหรอ
- ครับ

698
00:41:41,210 --> 00:41:43,670
คุณเริ่มชอบฮาร์เลย์-เดวิดสัน
ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ

699
00:41:43,754 --> 00:41:47,257
ตอนผมอายุ 14
ผมมีลุงคนหนึ่ง

700
00:41:47,341 --> 00:41:49,635
เขามีร้านมอเตอร์ไซค์

701
00:41:50,093 --> 00:41:53,847
และเขามีฮาร์เลย์-เดวิดสันอยู่คันนึง
แต่เป็นฮาร์เลย์คันแรกๆ ยุค 1940

702
00:41:53,931 --> 00:41:55,974
เขาสอนให้ผมขี่ไปที่ท่าเรือ

703
00:41:56,475 --> 00:41:59,478
นับจากวันนั้น
ผมก็ติดใจฮาร์เลย์-เดวิดสันครับ

704
00:41:59,561 --> 00:42:01,730
- ว้าว!
- ใช่

705
00:42:01,813 --> 00:42:03,732
สวยชะมัดเลยครับ

706
00:42:05,400 --> 00:42:08,153
ดูมันสิ
ดูซิว่าจะสตาร์ทติดไหม

707
00:42:11,490 --> 00:42:12,574
(ฮาร์เลย์-เดวิดสัน)

708
00:42:12,658 --> 00:42:14,785
- ฟังนะๆ ฟังนะๆ
- โอเค

709
00:42:18,956 --> 00:42:20,290
ผมชอบครับ ชอบครับ

710
00:42:26,630 --> 00:42:28,799
ผมหวังว่า
ผมจะทําแบบนี้ได้ตอนอายุ 85

711
00:42:35,430 --> 00:42:37,599
พวกเขาซ่อมมอเตอร์ไซค์
ตลอดทั้งคืน

712
00:42:38,267 --> 00:42:39,726
เอาละ กลับสู่ถนนกัน พวก

713
00:42:45,524 --> 00:42:47,192
มอเตอร์ไซค์คันนี้เจ๋งจริงๆ

714
00:42:51,029 --> 00:42:53,156
- ไง พวก!
- เป็นไงบ้าง พวก

715
00:42:53,240 --> 00:42:55,117
ดูสิ ดูมอเตอร์ไซค์คันนี้สิ

716
00:42:55,701 --> 00:42:57,035
พวกคุณเป็นไงกันบ้าง

717
00:42:57,119 --> 00:42:58,120
ดีใจที่ได้เห็นหน้าคุณ

718
00:42:58,203 --> 00:43:00,497
ขี่อ้อมไปข้างหลัง แล้วไปจอดหลังตึก

719
00:43:00,581 --> 00:43:01,790
ไม่มีทางไม่เห็นมอเตอร์ไซค์ผมแน่

720
00:43:04,835 --> 00:43:06,170
อ้อ ใช่ เจอแล้ว

721
00:43:12,009 --> 00:43:15,971
มีการผจญภัยซ้อนการผจญภัย
และซ้อนการผจญภัยอีก

722
00:43:16,638 --> 00:43:18,265
- เฮ้!
- ให้ตายสิ

723
00:43:18,348 --> 00:43:19,808
เอาละ พวก เป็นไงบ้าง

724
00:43:20,267 --> 00:43:21,351
คิดถึงคุณจัง

725
00:43:29,443 --> 00:43:32,946
ผมจะต้องเลิกเป็นพ่อที่กังวล

726
00:43:33,030 --> 00:43:35,324
และปล่อยให้เธอทําความรู้จักกับทีมงาน
และปล่อยให้เธอ...

727
00:43:35,407 --> 00:43:36,408
(กล้องไดอะรี่)

728
00:43:36,491 --> 00:43:40,370
ช่วยหมอแคเรน
หรือช่วยจิมมี่ หรือช่วยใครก็ตาม

729
00:43:40,454 --> 00:43:44,833
และผมแค่ต้องไม่ทําตัวเป็นพ่อมากนัก

730
00:43:44,917 --> 00:43:46,293
ผมจะต้องปล่อยให้เธอ...

731
00:43:46,376 --> 00:43:48,128
เป็นผู้ใหญ่และแบบว่า...

732
00:43:51,882 --> 00:43:53,467
ดีจังที่ได้กลับมาขี่มอเตอร์ไซค์อีก

733
00:43:53,550 --> 00:43:55,802
ผมตั้งตารอที่จะได้เจอจาเมียน

734
00:44:49,731 --> 00:44:51,733
คําบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี