1 00:00:07,257 --> 00:00:08,757 ‎(รันแอดเวนเจอร์) 2 00:00:16,349 --> 00:00:19,809 ‎ฉันชอบความคิดเรื่องการผจญภัยเสมอ 3 00:00:23,398 --> 00:00:24,648 ‎เดินเขา 4 00:00:26,401 --> 00:00:27,741 ‎สำรวจ 5 00:00:29,738 --> 00:00:33,238 ‎ฉันมีความอยากรู้อยากเห็นมาก 6 00:00:33,324 --> 00:00:34,834 ‎ดูเหมือนมันหยุดไม่ได้เลย 7 00:00:38,580 --> 00:00:43,080 ‎จินตนาการของฉันพาฉันไปยังที่เหล่านี้เสมอ 8 00:00:44,544 --> 00:00:46,674 ‎ฉันฝันเกี่ยวกับมัน ฉันสร้างโลกต่างๆ ขึ้น 9 00:00:49,841 --> 00:00:51,551 ‎กับเกมที่ฉันออกแบบ 10 00:00:51,634 --> 00:00:53,554 ‎ความคิดทั้งหมดคือทำให้คุณรู้สึกเหมือนคุณอยู่ที่นั่น 11 00:00:54,554 --> 00:00:56,184 ‎ที่คุณสามารถสำรวจได้ 12 00:01:01,978 --> 00:01:03,938 ‎ฉันแค่อยากถูกพัดพาไป 13 00:01:05,190 --> 00:01:07,190 ‎(ผลงานซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX) 14 00:01:52,487 --> 00:01:55,117 ‎ผมรู้จักกับโรเบอร์ตาตอนเราเรียนมัธยมปลาย 15 00:01:58,785 --> 00:02:01,535 ‎ตอนนั้นผมสนใจสาวๆ มาก 16 00:02:02,455 --> 00:02:03,865 ‎และผมก็ชอบเธอ 17 00:02:04,541 --> 00:02:06,501 ‎มันเหมือนเป็นรักแรกพบ 18 00:02:06,584 --> 00:02:09,344 ‎เราแต่งงานกัน ‎หลังจากที่ผมอายุครบ 18 ปีได้สี่วัน 19 00:02:09,963 --> 00:02:12,303 ‎และก็อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่นั้น 20 00:02:14,134 --> 00:02:15,144 ‎เราแตกต่างกันมากค่ะ 21 00:02:16,219 --> 00:02:18,969 ‎เค็นเป็นคนจริงจังมากกว่า 22 00:02:19,681 --> 00:02:21,931 ‎เขามีระเบียบแบบแผนมากกว่าหน่อย 23 00:02:22,517 --> 00:02:24,307 ‎ตอนมีการผจญภัยเกิดขึ้น 24 00:02:24,394 --> 00:02:26,194 ‎โรเบอร์ตารู้ข่าว 25 00:02:26,271 --> 00:02:28,771 ‎แล้วจู่ๆ นั่นก็เป็นสิ่งที่เราต้องทำ 26 00:02:31,901 --> 00:02:33,741 ‎นี่คือโรเบอร์ตา วิลเลียมส์ 27 00:02:34,320 --> 00:02:35,910 ‎และเริ่มตั้งแต่ปลายยุค 70 28 00:02:35,989 --> 00:02:37,409 ‎เธอกับเค็น สามีของเธอ 29 00:02:37,490 --> 00:02:41,040 ‎ก็นำวิดีโอเกมสู่มิติใหม่ 30 00:02:42,620 --> 00:02:45,290 ‎เขาคือเซียนคอมพิวเตอร์ 31 00:02:46,040 --> 00:02:47,080 ‎ตอนที่เราเริ่มคบกัน 32 00:02:47,167 --> 00:02:50,167 ‎เขาเพิ่งลงทะเบียนเรียนวิทยาการคอมพิวเตอร์ 33 00:02:51,337 --> 00:02:56,177 ‎ในปีนั้น เราเลยเดตกัน ‎ในห้องคอมพิวเตอร์บ่อยครั้งมาก 34 00:02:56,259 --> 00:02:59,009 ‎มันเลยทำให้ฉัน ‎มีความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ 35 00:03:00,263 --> 00:03:04,433 ‎ตอนต้นยุค 1970 ‎คอมพิวเตอร์ไม่ใช่เครื่องเล่นเกม 36 00:03:04,517 --> 00:03:08,097 ‎มันทำการคำนวณ เก็บฐานข้อมูล... 37 00:03:08,188 --> 00:03:10,318 ‎ไม่ใช่อุปกรณ์สำหรับให้คู่รักนอนคุยกัน 38 00:03:10,398 --> 00:03:12,228 ‎เว้นแต่คุณคือเค็นกับโรเบอร์ตา 39 00:03:13,526 --> 00:03:15,396 ‎วันหนึ่งตอนผมเอาคอมพิวเตอร์กลับบ้าน 40 00:03:15,486 --> 00:03:18,026 ‎เธอสนใจเกมที่ผมกำลังเล่นอยู่ 41 00:03:18,615 --> 00:03:21,615 ‎แล้วจู่ๆ โรเบอร์ตาที่แตกต่างจากคนเดิมก็ปรากฏ 42 00:03:24,621 --> 00:03:27,711 ‎เกมที่อยู่ในคอมพิวเตอร์ชื่อเกมโคลอสซอลเคฟ 43 00:03:28,082 --> 00:03:30,792 ‎ซึ่งเป็นการเริ่มต้นของเกมผจญภัย 44 00:03:31,252 --> 00:03:36,632 ‎ที่คุณมีส่วนร่วมกับเรื่องราวอย่างจริงจัง 45 00:03:38,593 --> 00:03:42,063 ‎โคลอสซอลเคฟแอดเวนเจอร์ถูกเขียนขึ้นโดย ‎นักเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ 46 00:03:42,138 --> 00:03:44,558 ‎ชื่อวิลล์ คราวเธอร์ในปี 1976 47 00:03:45,516 --> 00:03:48,646 ‎นานมากก่อนที่จะมีสิ่งที่เป็นคอมพิวเตอร์กราฟิกส์ 48 00:03:48,728 --> 00:03:52,318 ‎และสำหรับคนส่วนใหญ่ เมาส์ยังคงเป็นแค่หนู 49 00:03:54,150 --> 00:03:56,990 ‎เลยต้องเล่นเกมผ่านคำต่างๆ 50 00:03:57,070 --> 00:04:02,330 ‎ผู้เล่นพิมพ์คำสั่งพื้นฐานและหน้าจอก็จะตอบกลับ 51 00:04:02,450 --> 00:04:06,410 ‎มันคือแนวใหม่ของการเล่นเกม ‎การผจญภัยผ่านข้อความ 52 00:04:06,496 --> 00:04:08,156 ‎มันมักจะเป็น "คุณต้องการทำอะไร"  53 00:04:08,248 --> 00:04:09,828 ‎โอเค คุณอยู่ในที่โล่ง 54 00:04:09,916 --> 00:04:12,246 ‎และก็มีบ่อน้ำ มันลึกมาก 55 00:04:12,335 --> 00:04:15,835 ‎แต่คุณเห็นเชือกเส้นหนึ่งหย่อนลงไปในบ่อน้ำ 56 00:04:15,922 --> 00:04:18,722 ‎แล้วคุณก็พิมพ์ว่า "ไต่เชือก" 57 00:04:19,341 --> 00:04:21,051 ‎แล้วตอนคุณยืนอยู่ตรงนั้น 58 00:04:21,135 --> 00:04:22,965 ‎จู่ๆ ข้อความก็ขึ้นมาว่า 59 00:04:23,054 --> 00:04:25,064 ‎"คุณเห็นคนแคระตัวเล็กๆ กำลังเดินมาทางคุณ" 60 00:04:26,224 --> 00:04:30,814 ‎เกมให้บางสิ่งที่ในตอนนั้นไม่มีใครให้ได้ ‎ทางเลือก 61 00:04:31,312 --> 00:04:34,522 ‎แต่ถ้าคุณไม่ทำอะไรเลย เขาอาจหยิบธนูออกมา 62 00:04:34,607 --> 00:04:36,937 ‎แล้วก็ยิงคุณตาย และพอคุณตาย ‎ก็แค่นั้น จบเรื่อง 63 00:04:37,485 --> 00:04:39,145 ‎คุณต้องเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง 64 00:04:39,737 --> 00:04:43,617 ‎และทางเลือกนั้นก็เป็น ‎สิ่งสำคัญสำหรับคนชอบผจญภัย 65 00:04:44,075 --> 00:04:46,945 ‎ฉันเข้านอนแล้วก็คิดเกี่ยวกับมัน 66 00:04:48,121 --> 00:04:50,461 ‎ฉันจะผ่านมังกรตัวนี้ไปได้ยังไง 67 00:04:50,540 --> 00:04:53,960 ‎เพราะมีถ้ำอยู่ข้างหลังมังกรตัวนี้ 68 00:04:54,043 --> 00:04:56,133 ‎และฉันก็ต้องไปที่นั่น 69 00:04:56,754 --> 00:04:58,264 ‎ฉันจะผ่านมังกรไปได้ยังไง 70 00:05:00,341 --> 00:05:03,431 ‎ฉันชอบเกมนี้มาก 71 00:05:03,511 --> 00:05:06,311 ‎จนถึงจุดที่ว่ามันเป็นสิ่งเดียวที่ฉันทำ 72 00:05:06,848 --> 00:05:10,348 ‎แล้วประมาณหนึ่งเดือน ฉันก็เล่นมันจบเกม 73 00:05:11,060 --> 00:05:13,310 ‎และฉันก็จำได้ว่าฉันคิดว่า "รู้อะไรไหม 74 00:05:13,688 --> 00:05:15,058 ‎ฉันว่าฉันทำมันได้ 75 00:05:15,148 --> 00:05:16,978 ‎ฉันว่าฉันเขียนเกมได้ 76 00:05:17,066 --> 00:05:18,686 ‎ฉันอยากเขียนเกมจริงๆ 77 00:05:19,610 --> 00:05:21,820 ‎ฉันจะเขียนเกม" 78 00:05:25,325 --> 00:05:29,115 ‎ต้องให้ผู้เริ่มต้นอย่างโรเบอร์ตาถามคำถามสำคัญ 79 00:05:29,620 --> 00:05:33,000 ‎เกมเป็นได้มากกว่าแค่ ‎ยิงเอเลียนระเบิดหายไปจากฟ้า 80 00:05:33,082 --> 00:05:36,002 ‎และลูกปิงปองในเกมปอง ‎ที่ตีกลับไปกลับมาได้ไหม 81 00:05:36,627 --> 00:05:41,167 ‎พวกเขาเชิญผู้เล่นเข้าสู่โลกใหม่ ‎เพื่อเล่าเรื่องราวแบบโต้ตอบได้ได้ไหม 82 00:05:45,636 --> 00:05:50,556 ‎มันคงต้องใช้นักเล่าเรื่องจริง ‎ที่ชื่นชอบการแสดงเป็นเรื่องเป็นราว 83 00:05:50,641 --> 00:05:52,941 ‎จะว่าอย่านั้นก็ได้ เพื่อคิดหาวิธี 84 00:05:54,395 --> 00:05:56,895 ‎(คุณเห็นผู้ชายคนหนึ่งถือหัวกะโหลก) 85 00:05:56,981 --> 00:05:58,981 ‎(ฆ่าเขา) 86 00:06:00,109 --> 00:06:02,569 ‎(คุยกับเขา) 87 00:06:05,323 --> 00:06:08,243 ‎คุณอยู่นี่เอง ยินดีต้อนรับสู่คฤหาสน์บริแทนเนีย 88 00:06:08,701 --> 00:06:10,661 ‎คุณอาจอยากรู้ว่าผมเป็นใคร 89 00:06:10,745 --> 00:06:12,745 ‎อยากฟังนิทานสักสองสามเรื่องไหม 90 00:06:13,164 --> 00:06:14,544 ‎(อยาก ทำให้ฉันสนุกหน่อย!) 91 00:06:14,624 --> 00:06:15,674 ‎ดีมาก 92 00:06:15,958 --> 00:06:20,248 ‎ทุกอย่างเริ่มขึ้นด้วยลูกเต๋าหลายด้าน 93 00:06:23,758 --> 00:06:28,178 ‎ขณะที่คุณเปิดประตู คุณเห็นห้องใหญ่ที่มืดมิด 94 00:06:28,721 --> 00:06:32,431 ‎มีหีบเหล็กใบใหญ่วางอยู่กลางห้อง 95 00:06:33,059 --> 00:06:35,139 ‎คุณจะทำยังไง 96 00:06:35,228 --> 00:06:37,018 ‎นี่คือริชาร์ด การ์ริออต 97 00:06:37,105 --> 00:06:39,855 ‎ผมนำพรรคพวกเข้าไปแล้วก็เปิดหีบ 98 00:06:39,941 --> 00:06:41,981 ‎นี่ก็ริชาร์ด การ์ริออต 99 00:06:42,527 --> 00:06:43,567 ‎นี่ก็เขาอีกนั่นแหละ 100 00:06:43,903 --> 00:06:45,493 ‎และก็อีกครั้ง 101 00:06:46,239 --> 00:06:50,869 ‎ก็อย่างที่คุณเห็น ริชาร์ดชอบสวมหมวกหลายแบบ 102 00:06:52,036 --> 00:06:54,866 ‎เขาเป็นนักดำน้ำทะเลลึกที่ไปเยือนไททานิก 103 00:06:55,540 --> 00:06:57,290 ‎นักสำรวจแอมะซอน 104 00:06:58,126 --> 00:07:00,546 ‎แม้แต่อวกาศเขาก็เคยไปมา 105 00:07:01,129 --> 00:07:06,129 ‎เขาเป็นผู้พัฒนาเกมที่โด่งดัง ‎และเป็นบางสิ่งที่เรียกว่าดันเจียนมาสเตอร์ 106 00:07:06,592 --> 00:07:08,262 ‎ขณะที่คุณเปิดหีบ 107 00:07:08,761 --> 00:07:12,101 ‎สมบัติมากมายก็ร่วงลงบนพื้นรอบๆ ตัวคุณ 108 00:07:13,015 --> 00:07:17,015 ‎สิ่งที่คุณกำลังอยู่ตอนนี้ ‎คือเกมดันเจียนส์แอนด์ดรากอนส์ 109 00:07:17,520 --> 00:07:21,570 ‎เกมกระดานที่นิยมเล่นกัน ‎ในห้องใต้ดินอย่างมากในกลางยุค 70 110 00:07:21,649 --> 00:07:25,359 ‎และเป็นแรงบันดาลใจให้กับ ‎นักออกแบบเกมในอนาคตมากมาย 111 00:07:25,445 --> 00:07:30,365 ‎มันคือวิธีเกมคอมพิวเตอร์อย่าง ‎โคลอสซอลเคฟแอดเวนเจอร์เกิดขึ้น 112 00:07:31,242 --> 00:07:34,542 ‎ไม่ใช่ในคอมพิวเตอร์ แต่เกิดขึ้นบนโต๊ะ 113 00:07:35,455 --> 00:07:41,205 ‎ประตูสี่บานรอบห้องเปิดออก ‎แล้วก็อบลินฝูงใหญ่ก็แห่กันเข้ามา 114 00:07:42,336 --> 00:07:47,336 ‎คุณมีบทสนทนาแบบอิสระระหว่างเกมมาสเตอร์ 115 00:07:47,425 --> 00:07:51,385 ‎ผู้ซึ่งอธิบายสิ่งที่คุณอาจเห็นในฉากจินตนาการ 116 00:07:52,096 --> 00:07:55,476 ‎และผู้เล่น ซึ่งมีทักษะการตัดสินใจ 117 00:07:55,558 --> 00:07:58,938 ‎ก็ตอบสนองเรื่องราวที่กำลังถูกเล่า 118 00:08:02,732 --> 00:08:05,112 ‎เกมยุ่งยากซับซ้อน 119 00:08:06,819 --> 00:08:09,659 ‎มีหนังสือกฎกติกายาวหลายร้อยหน้า 120 00:08:10,323 --> 00:08:12,333 ‎ลูกเต๋าที่ดูพิลึกกึกกือ 121 00:08:12,408 --> 00:08:15,408 ‎และเกมเดียวกันสามารถเล่นได้นานหลายปี 122 00:08:16,037 --> 00:08:19,537 ‎สิ่งสำคัญที่ต้องรู้ก็คือมันเป็นเกมเล่นสวมบทบาท 123 00:08:19,624 --> 00:08:21,794 ‎และเป็นเกมที่คนนิยมมากทีเดียว 124 00:08:22,668 --> 00:08:25,878 ‎มันเริ่มด้วยการเป็นปรากฏการณ์ทางวัฒนธรรม ‎แล้วมันก็กลายเป็นที่นิยม 125 00:08:25,963 --> 00:08:28,013 ‎ตอนนี้เกมใหม่กำลังแพร่หลายไปทั่วประเทศ 126 00:08:31,677 --> 00:08:34,387 ‎ขณะที่เด็กเนิร์ดจำนวนมากชื่นชมเกม... 127 00:08:34,472 --> 00:08:36,062 ‎ตรงนั้นไม่มีอะไรเลยเหรอ 128 00:08:36,140 --> 00:08:39,270 ‎การพิชิตเฮลสปอว์นและการร่ายมนต์ดำ... 129 00:08:39,352 --> 00:08:43,232 ‎ใช่แล้ว นั่นทำให้พ่อแม่สติแตก 130 00:08:43,313 --> 00:08:47,073 ‎ดันเจียนส์แอนด์ดรากอนส์ถูกจัดว่า ‎เป็นการนำเข้าที่มีประสิทธิภาพที่สุด 131 00:08:47,151 --> 00:08:50,451 ‎สู่เวทมนตร์ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ 132 00:08:50,947 --> 00:08:54,777 ‎ผมคิดว่ามีพ่อแม่ไม่มากนักที่รู้ว่าอะไรอยู่ในเกม 133 00:08:54,867 --> 00:08:58,367 ‎ผมคิดว่าความน่ากลัวของเกมนี้ ‎และเวทมนตร์ที่เชื่อมโยงกับมัน... 134 00:08:58,955 --> 00:09:02,455 ‎แล้วฮอลลีวูดก็พยายาม ‎เปลี่ยนการโต้แย้งให้เป็นเงิน 135 00:09:02,542 --> 00:09:06,212 ‎ด้วยภาพยนตร์โทรทัศน์ ‎เกี่ยวกับเกมที่ลึกลับน่าขนลุกคล้ายๆ กัน 136 00:09:06,295 --> 00:09:09,505 ‎เมสเซสแอนด์มอนสเตอร์สเป็นเกมที่เยี่ยมมาก 137 00:09:09,840 --> 00:09:12,930 ‎ดาบ ยาพิษ เวทมนตร์ 138 00:09:13,427 --> 00:09:16,717 ‎นำแสดงโดยว่าที่นักแสดง ‎ผู้ได้รับรางวัลออสการ์ ทอม แฮงส์ 139 00:09:16,806 --> 00:09:18,886 ‎เจเจ ฉันมาทำอะไรที่นี่ 140 00:09:19,475 --> 00:09:24,105 ‎เพื่อให้เข้าใจชัดเจน ดันเจียนส์แอนด์ดรากอนส์ ‎ไม่เคยเกี่ยวกับการบูชาซาตาน 141 00:09:24,814 --> 00:09:26,864 ‎มันเกี่ยวกับการเล่าเรื่อง 142 00:09:26,941 --> 00:09:29,531 ‎และในตอนนั้น ริชาร์ดวัย 16 ปี 143 00:09:29,610 --> 00:09:32,320 ‎ก็อยากรวมความรักในการเล่าเรื่องนั้น 144 00:09:32,405 --> 00:09:34,275 ‎เข้ากับผลงานชิ้นใหม่ของเทคโนโลยี 145 00:09:37,702 --> 00:09:41,962 ‎มันคือผู้บุกเบิก ‎ของสิ่งที่กลายเป็นคอมพิวเตอร์สมัยใหม่ 146 00:09:42,039 --> 00:09:44,329 ‎และมันก็ถูกเรียกว่าโทรพิมพ์ 147 00:09:44,667 --> 00:09:46,247 ‎ไม่มีภาพวิดีโอ 148 00:09:46,335 --> 00:09:49,205 ‎มันคือกระดาษม้วนหนึ่งที่คุณสามารถพิมพ์ 149 00:09:49,297 --> 00:09:52,047 ‎ข้อมูลได้เรื่อยๆ ‎จากปฏิสัมพันธ์ของผมที่อาจเป็นอะไรก็ตาม 150 00:09:53,092 --> 00:09:57,352 ‎โทรพิมพ์ถูกใช้สำหรับสิ่งน่าเบื่อ ‎อย่างการประมวลผลข้อมูล 151 00:09:58,055 --> 00:10:00,925 ‎แต่มีบางคนที่พยายามใช้มันสร้างเกม 152 00:10:01,017 --> 00:10:03,347 ‎และริชาร์ดก็อยากจะลองทำดู 153 00:10:05,021 --> 00:10:08,071 ‎โรงเรียนมัธยมปลาย ‎ที่ผมเข้าเรียนมีโทรพิมพ์สองเครื่อง 154 00:10:08,149 --> 00:10:10,989 ‎และทั้งโรงเรียนก็ไม่มีชั้นเรียนไหนที่ใช้มัน 155 00:10:11,277 --> 00:10:12,987 ‎ไม่มีครูที่รู้วิธีใช้มัน 156 00:10:13,529 --> 00:10:17,739 ‎ผมเลยโน้มน้าวทางโรงเรียน ‎ให้อนุญาตผมใช้ห้องเรียนนั้นคนเดียว 157 00:10:17,825 --> 00:10:19,445 ‎นานหนึ่งคาบเรียนเต็มทุกวัน 158 00:10:22,079 --> 00:10:24,999 ‎จำนวนตัวเลือกที่มีให้ มันจำกัดมาก 159 00:10:25,791 --> 00:10:29,461 ‎ดอกจันสำหรับกำแพง สเปซสำหรับทางเดิน ‎สัญลักษณ์ดอลลาร์สำหรับสมบัติ 160 00:10:29,545 --> 00:10:31,455 ‎อักษรเอตัวใหญ่สำหรับมดยักษ์ 161 00:10:32,715 --> 00:10:34,335 ‎คุณเดินไปทางเหนือ ใต้ ‎ตะวันออก ตะวันตกได้ 162 00:10:34,425 --> 00:10:36,335 ‎หรืออาจจะเก็บสมบัตินั้น 163 00:10:36,844 --> 00:10:37,894 ‎แต่มันก็มีแค่นั้น 164 00:10:37,970 --> 00:10:41,180 ‎และทุกครั้งที่คุณเดินไป ‎คุณต้องรอสิบวินาทีเพื่อดูว่า 165 00:10:41,265 --> 00:10:44,265 ‎สัตว์ประหลาดมันเคลื่อนไหวยังไง ‎และคุณต้องไปตรงไหนในที่ว่าง 166 00:10:46,187 --> 00:10:47,017 ‎แต่มันได้ผล 167 00:10:47,563 --> 00:10:49,023 ‎คอมพิวเตอร์ทำงานนี้ได้ 168 00:10:49,899 --> 00:10:52,989 ‎มันสามารถสร้างประสบการณ์ที่ ‎แทนที่จะเป็นเกมมาสเตอร์ 169 00:10:53,069 --> 00:10:55,149 ‎ผมอาจเป็นผู้มีส่วนร่วมในเกมได้เลย 170 00:11:04,872 --> 00:11:06,172 ‎ผมนั่งลงแล้วก็พูดว่า 171 00:11:06,248 --> 00:11:09,668 ‎"ฉันจะเขียนเกมจินตนาการ ‎เหมือนฉันกำลังสนุกกับการเล่น" 172 00:11:11,879 --> 00:11:15,839 ‎ผมทำสมุดบันทึกพวกนี้ ‎ของแต่ละเกมที่ผมกำลังเขียน 173 00:11:17,218 --> 00:11:18,798 ‎มันเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม 174 00:11:19,220 --> 00:11:22,810 ‎แต่ไม่เอาน่า มันสนุกขนาดนั้นจริงๆ เหรอ ‎กับการทำลายอักษรเอ 175 00:11:23,641 --> 00:11:26,731 ‎ถ้าคอมพิวเตอร์เครื่องไหน ‎จะเป็นเครื่องเล่นเกมที่จริงจัง 176 00:11:26,811 --> 00:11:28,651 ‎สำหรับการผจญภัยและจินตนาการ 177 00:11:29,230 --> 00:11:33,030 ‎มันต้องการสิ่งพิเศษบางอย่าง ‎ที่ไม่มีใครเคยคิดออก... 178 00:11:33,984 --> 00:11:34,824 ‎ยังไม่มี 179 00:11:43,244 --> 00:11:45,714 ‎ฉันไม่รู้วิธีเขียนเกม 180 00:11:47,248 --> 00:11:48,958 ‎แต่ฉันคิดว่าฉันต้องการกระดาษแผ่นใหญ่ๆ 181 00:11:50,835 --> 00:11:53,045 ‎และฉันก็จำได้ว่านั่งอยู่ตรงนั้น มือถือปากกา 182 00:11:53,421 --> 00:11:54,961 ‎ฉันไม่เคยทำอย่างนี้มาก่อน 183 00:11:56,424 --> 00:11:57,804 ‎แล้วฉันกำลังจะเขียนอะไร 184 00:11:57,883 --> 00:11:59,433 ‎นี่มันคืออะไร ฉันกำลังทำอะไรอยู่ 185 00:12:00,344 --> 00:12:02,564 ‎และความคิดแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวฉันก็คือ 186 00:12:02,638 --> 00:12:04,178 ‎"เมื่อกี้ฉันเล่นเกมอะไร" 187 00:12:05,015 --> 00:12:06,845 ‎ฉันคิดขึ้นได้ว่าจะเขียนเกมคลู 188 00:12:07,601 --> 00:12:09,601 ‎แต่มันต้องเป็นเรื่องราวด้วย 189 00:12:09,687 --> 00:12:11,727 ‎มันเป็นแค่เกมกระดานไม่ได้ 190 00:12:16,360 --> 00:12:21,200 ‎ฉันเริ่มพัฒนาความคิด ‎ในการสร้างโลกนี้เพื่อสำรวจ 191 00:12:21,282 --> 00:12:22,282 ‎ด้วยผังงาน 192 00:12:26,245 --> 00:12:29,035 ‎สิ่งที่ต้องทำ สิ่งที่ต้องพบเจอ 193 00:12:29,123 --> 00:12:32,293 ‎ตัวละครที่ไปด้วยกัน บางคนก็ดี บางคนก็ไม่ดี 194 00:12:33,544 --> 00:12:38,924 ‎คุณต้องเปิดโลก คุณจะได้รู้สึกเหมือนคุณอยู่ที่นั่น 195 00:12:40,092 --> 00:12:43,642 ‎วิธีที่คุณทำอย่างนั้นก็คือให้คนตัดสินใจ 196 00:12:43,721 --> 00:12:44,971 ‎เกี่ยวกับที่ที่พวกเขาไปได้ 197 00:12:45,931 --> 00:12:49,771 ‎ฉันวาดมัน และสร้างมันทีละนิด 198 00:12:50,227 --> 00:12:53,977 ‎และฉันก็เห็นมันพัฒนา แล้วฉันก็เพิ่มเข้าไปอีก 199 00:12:54,648 --> 00:12:55,858 ‎อุปสรรคต่างๆ 200 00:12:56,567 --> 00:12:57,987 ‎เส้นทางลับ 201 00:12:58,068 --> 00:13:01,488 ‎ประตูกลและการฆาตกรรม 202 00:13:05,993 --> 00:13:07,753 ‎ตอนฉันเขียนเกมของฉัน 203 00:13:08,496 --> 00:13:11,166 ‎มันอยู่บนกระดาษแผ่นใหญ่ 204 00:13:11,749 --> 00:13:13,999 ‎และฉันก็ไม่มีที่อื่นให้ไป 205 00:13:14,084 --> 00:13:16,174 ‎เพราะฉันเขียนโปรแกรมมันไม่เป็น 206 00:13:16,253 --> 00:13:17,883 ‎มันเป็นเอกสารการออกแบบ 207 00:13:18,547 --> 00:13:19,667 ‎ฉันต้องการคนเขียนโปรแกรม 208 00:13:20,633 --> 00:13:21,593 ‎ฉันต้องการเค็น 209 00:13:23,844 --> 00:13:27,064 ‎ในระหว่างนี้ ขณะที่ฉันทำมัน 210 00:13:27,932 --> 00:13:30,392 ‎เค็นมีความคิดว่าเขาจะเปิดบริษัท 211 00:13:31,685 --> 00:13:33,845 ‎ผมอยากตั้งบริษัทที่มี 212 00:13:34,355 --> 00:13:36,225 ‎สไตล์พื้นหลังแบบไมโครซอฟต์ 213 00:13:36,690 --> 00:13:38,320 ‎และมันก็ทำได้ยากมาก 214 00:13:39,652 --> 00:13:41,402 ‎ฉันเลยวางแผนนิดหน่อย 215 00:13:41,487 --> 00:13:43,907 ‎ฉันจองโต๊ะให้เราไปกินอาหารค่ำด้วยกัน 216 00:13:44,824 --> 00:13:46,664 ‎เค็นชอบออกไปกินอาหารนอกบ้านเสมอ 217 00:13:46,742 --> 00:13:48,742 ‎เขาแปลกใจและยินดีมาก 218 00:13:49,537 --> 00:13:51,867 ‎ส่วนฉันก็เข้าโหมดพนักงานขาย 219 00:13:55,251 --> 00:13:57,631 ‎เธอพูดดังมากจนคนที่นั่งโต๊ะอื่นๆ 220 00:13:57,711 --> 00:13:59,631 ‎มองเราเหมือนเราบ้า 221 00:14:01,715 --> 00:14:03,465 ‎ตอนแรกเขาก็แบบว่า... 222 00:14:06,136 --> 00:14:09,676 ‎เพราะเธอพูดถึงฆาตกรรมและก็ใครจะตาย 223 00:14:09,765 --> 00:14:11,385 ‎และพวกเขาจะตายยังไง 224 00:14:12,685 --> 00:14:14,935 ‎มันเป็นการพูดคุยที่แปลกๆ 225 00:14:16,564 --> 00:14:17,774 ‎ในที่สุดเขาก็พูดว่า 226 00:14:19,149 --> 00:14:22,779 ‎คนอื่นๆ ทำเรื่องราวที่โต้ตอบกันด้วยข้อความ 227 00:14:22,862 --> 00:14:24,282 ‎หรือไม่ก็เกมผจญภัยกันหมดแล้ว 228 00:14:25,322 --> 00:14:26,662 ‎"รู้ไหมเราต้องทำอะไร" 229 00:14:27,575 --> 00:14:28,525 ‎ฉันพูดว่า "อะไร" 230 00:14:29,535 --> 00:14:31,195 ‎"เราต้องทำให้ล้ำหน้าไปกว่านั้น 231 00:14:31,787 --> 00:14:33,707 ‎เราต้องเพิ่มกราฟิกเข้าไป" 232 00:14:34,790 --> 00:14:35,750 ‎แล้วฉันก็แบบว่า... 233 00:14:36,333 --> 00:14:39,043 ‎"พระเจ้าช่วย 234 00:14:39,753 --> 00:14:41,553 ‎เขาจะทำมัน" 235 00:14:43,132 --> 00:14:45,382 ‎มีปัญหาแค่อย่างเดียว 236 00:14:45,467 --> 00:14:48,297 ‎สิ่งที่เค็นเสนอยังไม่เคยมีใครทำมาก่อน 237 00:14:49,346 --> 00:14:51,596 ‎ผมชอบความท้าทายทางเทคนิกที่ดีๆ 238 00:14:51,682 --> 00:14:54,732 ‎และในเมื่อคอมพิวเตอร์ยังเป็นสิ่งใหม่ ‎ทุกอย่างใหม่และก็เยี่ยมมาก 239 00:14:55,603 --> 00:15:00,153 ‎เกมในสมัยนั้นมาในแผ่นดิสก์ ‎ยูเอสบีไดรฟ์ในยุคของพวกเขา 240 00:15:00,900 --> 00:15:04,240 ‎แต่มันมีที่เก็บข้อมูลแค่ประมาณ 360 เค 241 00:15:04,320 --> 00:15:07,410 ‎นั่นเก็บเพลงสตรีมมิ่งได้แค่สองสามวินาที 242 00:15:07,865 --> 00:15:09,275 ‎ไม่ต้องพูดถึงรูปภาพ 243 00:15:09,950 --> 00:15:11,700 ‎ทุกวันนี้มันคงง่ายมาก คือ... 244 00:15:11,785 --> 00:15:13,695 ‎แต่ตอนนั้นมันคนละโลกกันเลย 245 00:15:14,747 --> 00:15:18,077 ‎ดังนั้นแทนที่จะแค่ทำรูปภาพเป็นดิจิทัล 246 00:15:18,167 --> 00:15:21,877 ‎ผมมีความคิดในการใช้จุดปลายเส้นเป็นกราฟิก 247 00:15:24,256 --> 00:15:26,376 ‎นั่นทำให้ผมเอาภาพทั้งหมด 248 00:15:26,467 --> 00:15:28,137 ‎เอาทั้งเกมใส่ในแผ่นบันทึกแผ่นเดียวได้ 249 00:15:30,387 --> 00:15:35,387 ‎มิสเทอรีเฮาส์ ‎เป็นเกมคอมพิวเตอร์เกมแรกที่มีกราฟิก 250 00:15:35,476 --> 00:15:38,056 ‎มันเป็นการก้าวกระโดดทางเทคโนโลยี 251 00:15:41,315 --> 00:15:42,855 ‎ภาพต่างๆ ดูเรียบง่าย 252 00:15:43,859 --> 00:15:44,689 ‎ไม่ซับซ้อน 253 00:15:45,110 --> 00:15:46,530 ‎ไม่มีอะไรหรูหรา 254 00:15:47,196 --> 00:15:49,656 ‎แต่การได้เห็นสิ่งนี้บนคอมพิวเตอร์ส่วนตัว 255 00:15:49,740 --> 00:15:51,030 ‎ถือเป็นสิ่งแปลกที่ถูกเปิดเผย 256 00:15:51,116 --> 00:15:53,576 ‎นี่เป็นการเริ่มต้นของบางสิ่งที่ยิ่งใหญ๋ 257 00:15:56,330 --> 00:16:01,290 ‎จนกระทั่งมิสเทอรีเฮาส์วางขาย ‎นักเล่นเกมส่วนใหญ่ติดหนึบอยู่ที่ตู้เกมอาเขต 258 00:16:02,252 --> 00:16:03,382 ‎หรือไม่ก็หน้าเครื่องอาตาริ 259 00:16:05,923 --> 00:16:09,593 ‎ตอนนี้ผู้เล่นใหม่ได้เข้าสู่วงการ 260 00:16:10,928 --> 00:16:13,598 ‎แอปเปิลของผมคือผู้จัดการของผม 261 00:16:14,348 --> 00:16:18,598 ‎มีคนมากขึ้นในที่ต่างๆ มากขึ้น ‎ทำสิ่งต่างๆ 262 00:16:18,686 --> 00:16:22,606 ‎ด้วยแอปเปิล ‎มากกว่าคอมพิวเตอร์ส่วนตัวอื่นๆ ในโลก 263 00:16:22,690 --> 00:16:25,570 ‎เครื่องที่เคยถูกจัดอยู่ในกลุ่ม ‎ของการประมวลผลคำ 264 00:16:25,651 --> 00:16:28,861 ‎และแผ่นตารางทำการง่ายๆ ‎จู่ๆ ก็กลายเป็นประตู 265 00:16:28,946 --> 00:16:31,406 ‎สู่อาณาจักรเวทมนตร์โฉมใหม่ 266 00:16:31,490 --> 00:16:35,700 ‎แอปเปิล 2 ส่งขายทั่วโลกกว่าห้าล้านเครื่อง 267 00:16:35,786 --> 00:16:38,076 ‎และเตรียมพร้อมสำหรับวลีใหม่ 268 00:16:38,205 --> 00:16:39,865 ‎คอมพิวเตอร์ที่ส่วนตัวที่สุด 269 00:16:39,957 --> 00:16:41,247 ‎คอมพิวเตอร์ใช้งานที่บ้าน 270 00:16:42,459 --> 00:16:44,669 ‎แอปเปิล 2 ทำงานเร็วกว่ามาก 271 00:16:45,170 --> 00:16:47,090 ‎มันมีวิดีโอแสดงผลแบบเรียลไทม์ 272 00:16:47,715 --> 00:16:49,295 ‎มันให้ประโยชน์อย่างมาก 273 00:16:49,800 --> 00:16:52,930 ‎ผมคิดได้ทันทีว่าแทนที่จะ ‎ทำการแบ่งกลุ่มข้อมูลแบบบนลงล่าง 274 00:16:53,012 --> 00:16:54,352 ‎อย่างในโทรพิมพ์ 275 00:16:54,430 --> 00:16:57,930 ‎ในทางทฤษฎี ‎ผมสร้างมุมมองทัศนมิติเข้าไว้ในโลกได้ 276 00:17:00,060 --> 00:17:03,110 ‎ที่จริงผมเอาของในตู้ในห้องนอนของผมออกหมด 277 00:17:03,188 --> 00:17:06,728 ‎เพราะผมต้องการ ‎ที่ที่มืดสนิทตลอด 24 ชั่วโมงให้ผมนั่ง 278 00:17:06,817 --> 00:17:08,437 ‎หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่เรืองแสงของผม 279 00:17:08,527 --> 00:17:12,567 ‎พัฒนาเกมนี้ทีละขั้นตอนอย่างต่อเนื่องทั้งวันทั้งคืน 280 00:17:15,034 --> 00:17:18,954 ‎ในที่สุดเมื่อมันสำเร็้จเสร็จสิ้น ‎ริชาร์ดก็ตั้งชื่อเกมว่าอคาลาเบ็ธ 281 00:17:19,038 --> 00:17:23,128 ‎และได้ค่าลิขสิทธิ์ 150,000 ดอลลาร์ 282 00:17:23,208 --> 00:17:26,048 ‎ไม่เลวเลยสำหรับ ‎งานหกสัปดาห์ในโรงเรียนมัธยมปลาย 283 00:17:26,795 --> 00:17:28,755 ‎แต่เขาก็ยังไม่พอใจ 284 00:17:31,133 --> 00:17:35,513 ‎อคาลาเบ็ธเป็นวิดเจ็ต เป็นของเด็กเล่น ‎เป็นการแสดงความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง 285 00:17:35,596 --> 00:17:37,096 ‎และเป็นการสำรวจ 286 00:17:37,181 --> 00:17:39,141 ‎มันเลย... ฉันทำอะไรได้ ‎มีอะไรเป็นไปได้บ้าง 287 00:17:39,641 --> 00:17:43,231 ‎และอัลติมาก็เป็นครั้งแรก ‎ที่ผมนั่งลงและพยายามสร้าง 288 00:17:43,729 --> 00:17:46,189 ‎ประสบการณ์ ‎การเล่นสวมบทบาททั้งหมดในคอมพิวเตอร์ 289 00:17:46,648 --> 00:17:48,398 ‎เราหยุดตรงนี้กันสักครู่หนึ่งก่อน 290 00:17:48,484 --> 00:17:50,944 ‎แล้วดำดิ่งสู่ภาษาการเล่นเกมกันหน่อย 291 00:17:51,028 --> 00:17:52,068 ‎การเล่นสวมบทบาท 292 00:17:52,654 --> 00:17:55,874 ‎ผู้ที่จะอธิบายเกมเล่นสวมบทบาท ‎ที่เรียกกันสั้นๆ ว่า อาร์พีจี 293 00:17:55,949 --> 00:17:58,409 ‎คือนักพัฒนาผู้มีชื่อเสียง เบ็คกี้ ไฮนีแมน 294 00:17:58,535 --> 00:18:00,535 ‎เกมเล่นสวมบทบาทนั้นดึงดูดใจมาก 295 00:18:00,621 --> 00:18:05,131 ‎เพราะมันให้คุณได้เล่น ‎เป็นตัวละครที่คุณสร้างขึ้นเอง 296 00:18:05,209 --> 00:18:10,589 ‎สิ่งดึงดูดใจที่สำคัญสุดในเกมนี้ก็คือ ‎มันไม่สร้างตัวละครให้คุณ 297 00:18:10,672 --> 00:18:12,342 ‎คุณสร้างตัวละครเอง 298 00:18:12,925 --> 00:18:17,255 ‎คุณเล่นเป็นใครบางคนที่คุณอยากเป็น 299 00:18:17,346 --> 00:18:20,266 ‎ไม่ว่าจะดีหรือร้าย แต่ในชีวิตจริงคุณเป็นไม่ได้ 300 00:18:22,684 --> 00:18:26,774 ‎ก่อนเกมอาร์พีจี ‎เกมยอดนิยมส่วนใหญ่เล่นตามสูตร 301 00:18:27,439 --> 00:18:30,859 ‎ผู้เล่นควบคุมยานในอวกาศ ระเบิดดาวเคราะห์ 302 00:18:30,943 --> 00:18:33,403 ‎ยานในอวกาศ ระเบิดผู้บุกรุกอวกาศ 303 00:18:34,321 --> 00:18:36,741 ‎ไม่มีอาร์คเรื่องราว ไม่มีการสำรวจ 304 00:18:36,824 --> 00:18:39,874 ‎แค่ยิงโน่นนี่ทำให้มันระเบิดตูม 305 00:18:40,619 --> 00:18:42,959 ‎แต่ริชาร์ดต้องการทำบางอย่างที่แตกต่าง 306 00:18:43,831 --> 00:18:45,831 ‎เข้าสู่เกมใหม่ของเขา อัลติมา 307 00:18:45,916 --> 00:18:48,626 ‎ซึ่งเป็นมากกว่าแค่การระเบิดไร้เหตุผล 308 00:18:52,673 --> 00:18:56,843 ‎ในหลายแง่ที่อัลติมา ‎เป็นเกมที่ไม่มีใครเหมือนในยุค 1980 309 00:18:56,927 --> 00:19:00,597 ‎ก็คือคุณจะเริ่มสร้างตัวละคร 310 00:19:00,681 --> 00:19:04,601 ‎ตัวละครของคุณที่จะมีคุณสมบัติต่างๆ เช่น ‎พละกำลัง ความคล่องแคล่ว ความแข็งแกร่ง 311 00:19:04,685 --> 00:19:05,555 ‎อาจเป็นอะไรก็ตาม 312 00:19:07,271 --> 00:19:09,111 ‎มันมีตัวละครและเรื่องราว 313 00:19:09,189 --> 00:19:12,319 ‎มันมีสถานที่ต่างๆ ที่เมื่อคุณออกไปสู้รบ 314 00:19:12,401 --> 00:19:16,241 ‎คุณสามารถกลับเข้าเมืองได้ ‎ที่ที่คุณสามารถเติมเสบียงของคุณ 315 00:19:16,321 --> 00:19:18,201 ‎พักผ่อน พักฟื้น อะไรพวกนั้นได้ 316 00:19:18,532 --> 00:19:20,782 ‎และผมก็มองมันว่าเป็นโลก 317 00:19:20,868 --> 00:19:23,498 ‎เป็นจักรวาลในจินตนาการที่มีชีวิต หายใจได้ 318 00:19:23,579 --> 00:19:24,959 ‎ให้เล่นในฐานะผู้เล่น 319 00:19:25,247 --> 00:19:28,997 ‎ในธุรกิจเกม ‎ที่มักกำหนดตัวละครให้ผู้เล่นเล่นเสมอ 320 00:19:29,501 --> 00:19:32,421 ‎เกมอย่างอัลติมาให้คุณสร้างมันได้ 321 00:19:32,504 --> 00:19:36,634 ‎มันสร้างโลกกว้างที่คุณสามารถผจญภัย 322 00:19:36,717 --> 00:19:37,967 ‎ในภารกิจมหากาพย์ 323 00:19:38,051 --> 00:19:42,391 ‎และมีอาวุธต่างๆ ‎รวมทั้งชุดเกราะเพื่อช่วยคุณในการผจญภัย 324 00:19:43,640 --> 00:19:44,680 ‎กับเกมอัลติมา 325 00:19:45,392 --> 00:19:48,942 ‎ในแบบที่แท้จริงมาก ในที่สุดผมก็เริ่มพลิกแพลง 326 00:19:49,021 --> 00:19:53,031 ‎นิดหน่อยกับรากฐานเกมมาสเตอร์เหล่านั้น 327 00:19:55,235 --> 00:19:57,315 ‎ตอนนี้คุณเกี่ยวข้องในการบรรยาย 328 00:19:57,404 --> 00:20:01,034 ‎ที่ผมได้วางพื้นฐานต่างๆ ของการบรรยายไว้ 329 00:20:01,116 --> 00:20:03,536 ‎แต่รายละเอียดหลายอย่าง ‎คุณซึ่งเป็นผู้เล่นจะเป็นคนใส่เข้าไป 330 00:20:10,334 --> 00:20:14,674 ‎พูดตามตรง เกมเป็นที่นิยมได้ไม่นานนัก 331 00:20:15,422 --> 00:20:16,802 ‎แต่ถ้าไม่มีเกมนี้... 332 00:20:17,549 --> 00:20:19,589 ‎คุณก็คงไม่มีเกมพวกนี้ 333 00:20:28,060 --> 00:20:32,020 ‎ในช่วงเวลาสั้นๆ ‎ผู้สร้างอย่างริชาร์ดและโรเบอร์ตา 334 00:20:32,105 --> 00:20:35,395 ‎ได้นำเกมคอมพิวเตอร์ ‎จากข้อความง่ายๆ บนจอ 335 00:20:35,484 --> 00:20:38,494 ‎มาสู่กราฟิกคร่าวๆ สู่การสร้างตัวละคร 336 00:20:39,321 --> 00:20:40,571 ‎แนวเกมพัฒนาขึ้น 337 00:20:41,031 --> 00:20:44,411 ‎พยายามทำให้ตัวมันเองสมบูรณ์แบบ ‎ภายในขอบเขตของเทคโนโลยี 338 00:20:44,493 --> 00:20:47,413 ‎และตั้งอยู่บนพื้นฐานนวัตกรรมแต่ละอย่าง 339 00:20:47,955 --> 00:20:51,245 ‎และก็พบการพัฒนาที่ยิ่งใหญ่ครั้งต่อมาในญี่ปุ่น 340 00:20:51,333 --> 00:20:52,253 ‎ไม่ใช่ด้วยคีย์บอร์ด 341 00:20:53,418 --> 00:20:55,748 ‎แต่ด้วยปลายพู่กัน 342 00:20:59,716 --> 00:21:01,126 ‎ผมจินตนาการสิ่งต่างๆ เสมอ 343 00:21:03,428 --> 00:21:05,888 ‎ผมรู้สึกเหมือนจมลึกอยู่ในจินตนาการอยู่ตลอด 344 00:21:05,973 --> 00:21:07,273 ‎ผมรู้สึกเหมือนผมอยู่ในอาณาจักรนั้น... 345 00:21:07,349 --> 00:21:08,889 ‎(โยชิตากะ อามาโนะ) 346 00:21:09,810 --> 00:21:11,020 ‎ไม่ใช่ในความเป็นจริง 347 00:21:11,728 --> 00:21:15,938 ‎โยชิตากะ อามาโนะเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียง ‎ในการออกแบบตัวละครที่มีเอกลักษณ์ของเขา 348 00:21:17,067 --> 00:21:18,397 ‎ช่วงแรกๆ ในอาชีพของเขา 349 00:21:18,485 --> 00:21:21,105 ‎เขาทำให้มันมีชีวิตในซีรีส์อนิเมะยอดนิยม 350 00:21:21,196 --> 00:21:23,066 ‎และมังงะที่มีภาพประกอบ 351 00:21:24,992 --> 00:21:28,912 ‎แต่สไตล์ของเขาพัฒนา ‎ยิ่งไปกว่าแค่รูปลักษณ์อนิเมะตาโตๆ น่ารักๆ 352 00:21:30,038 --> 00:21:32,918 ‎สู่บางอย่างที่เหนือโลก 353 00:21:39,339 --> 00:21:43,929 ‎ผมคิดว่าการวาดโลกจินตนาการมันคงน่าสนใจ 354 00:21:46,471 --> 00:21:50,061 ‎ผมคิดว่ามันคงจะดีกว่า ถ้าสร้างตัวละครใหม่ 355 00:21:50,142 --> 00:21:51,892 ‎โดยอาศัยจินตนาการของเราเองทั้งหมด 356 00:21:52,602 --> 00:21:54,732 ‎พอเริ่มแล้วมันไม่มีจุดจบเลยจริงๆ 357 00:21:58,775 --> 00:22:02,195 ‎ผมคิดถึงตัวละครแต่ละตัวตามสีของมัน 358 00:22:05,490 --> 00:22:07,910 ‎ผมจะเพิ่มสิ่งต่างๆ เข้าไป ‎เมื่อภาพต้องการความโดดเด่นขึ้นอีกนิด 359 00:22:08,660 --> 00:22:10,750 ‎ผมจะวาดสัตว์เพิ่มเข้าไป 360 00:22:10,829 --> 00:22:16,289 ‎คุณต้องการให้ลักษณะเฉพาะของมันโดดเด่น 361 00:22:21,506 --> 00:22:24,756 ‎ขั้นต่อไปคือทำให้มันมีชีวิต ถ้าจะว่าไปแล้ว 362 00:22:30,349 --> 00:22:35,439 ‎ในปี 1987 อามาโนะถูกท้าทายด้วยสื่อใหม่ 363 00:22:36,271 --> 00:22:37,191 ‎วิดีโอเกม 364 00:22:38,648 --> 00:22:43,238 ‎จริงๆ แล้วคนไม่เข้าใจสิ่งที่วิดีโอเกมนำมา 365 00:22:43,320 --> 00:22:45,570 ‎มันมีบรรยากาศภายนอกเฉพาะกลุ่ม 366 00:22:46,782 --> 00:22:49,372 ‎ในตอนนั้น กระบวนการออกแบบเกม 367 00:22:49,451 --> 00:22:51,751 ‎ไม่ได้ถูกมองว่าเป็นศิลปะชั้นสูง 368 00:22:52,412 --> 00:22:55,792 ‎แต่โครงการใหม่ในการพัฒนา ‎ดึงดูดความสนใจของอามาโนะ 369 00:22:56,208 --> 00:23:00,418 ‎ไฟนอลแฟนตาซีคือวิดีโอเกมแรกที่ผมพัฒนา 370 00:23:00,504 --> 00:23:02,134 ‎มันเป็นโลกจินตนาการ 371 00:23:03,048 --> 00:23:05,428 ‎ฉะนั้นใครสักคนต้องสร้างภาพ ‎ตามจินตนาการของพวกเขา 372 00:23:06,968 --> 00:23:09,258 ‎บริษัทที่อยู่เบื้องหลังไฟนอลแฟนตาซี 373 00:23:09,346 --> 00:23:12,926 ‎ต้องการสร้างเกมอาร์พีจี ‎ที่ได้แรงบันดาลใจจากอัลติมา 374 00:23:14,017 --> 00:23:17,647 ‎แต่พวกเขาต้องการ ‎สัมผัสของศิลปินเพื่อทำให้มันโดดเด่น 375 00:23:18,355 --> 00:23:19,975 ‎อามาโนะจึงก้าวเข้ามา 376 00:23:20,065 --> 00:23:22,565 ‎หน้าที่ของผมคือสร้างตัวละคร 377 00:23:23,443 --> 00:23:26,153 ‎เราต้องการสร้างโลกใหม่ทั้งหมด 378 00:23:27,197 --> 00:23:30,577 ‎กับตัวละครที่ไม่มีอยู่ในโลกที่แท้จริง 379 00:23:37,124 --> 00:23:38,794 ‎มีฮีโร่และสัตว์ประหลาด 380 00:23:41,545 --> 00:23:43,875 ‎ปีศาจชั่วร้ายและอาณาจักรที่ไกลโพ้น 381 00:23:44,840 --> 00:23:47,050 ‎การผจญภัยที่มีความหวังและความมหัศจรรย์ 382 00:23:47,843 --> 00:23:50,473 ‎แต่มันต้องถูกย่อขนาดลง 383 00:23:51,972 --> 00:23:56,392 ‎งานของผมเสร็จสิ้น ‎เมื่อผมวาดตัวละครลงบนกระดาษแล้ว 384 00:23:57,102 --> 00:23:59,812 ‎แล้วผมก็ส่งหน้าที่ต่อให้คนอื่น 385 00:23:59,896 --> 00:24:06,736 ‎คนอื่นก็นำตัวละครไปไว้ในเกม 386 00:24:08,113 --> 00:24:12,203 ‎ภาพวาดที่น่าอัศจรรย์ของอามาโนะ ‎ลงเอยด้วยการดูเป็น... 387 00:24:13,660 --> 00:24:14,490 ‎แบบนี้ 388 00:24:17,122 --> 00:24:19,712 ‎ถึงพวกมันจะมีส่วนสัดที่ดูเตี้ยม่อต้อ 389 00:24:20,333 --> 00:24:21,923 ‎ผมคิดว่ามันก็ออกมาน่ารักดี 390 00:24:22,002 --> 00:24:23,962 ‎ทุกอย่างมันดูเตี้ยๆ น่ารักแบบนี้ 391 00:24:24,463 --> 00:24:26,723 ‎ในตอนแรก นั่นไม่เป็นปัญหา 392 00:24:27,215 --> 00:24:31,385 ‎ผู้เล่นมองดูตัวละครเตี้ยม่อต้อ ‎และใช้จินตนาการของพวกเขา 393 00:24:31,470 --> 00:24:33,890 ‎นึกถึงงานชิ้นเอกของอามาโนะได้ 394 00:24:34,848 --> 00:24:38,638 ‎สัตว์ประหลาดและตัวละครเหล่านี้ ‎คือสิ่งที่ทำให้ไฟนอลแฟนตาซีเกมหลักภาคแรก 395 00:24:38,727 --> 00:24:40,687 ‎มีช่วงชีวิตที่ยาวนานอย่างไม่น่าเชื่อ 396 00:24:44,024 --> 00:24:49,704 ‎ตอนนี้มีภาคต่อ ภาคก่อน และภาคแยกของเกม ‎ตามมาหลายสิบภาค 397 00:24:51,740 --> 00:24:54,830 ‎ในกรณีของเกมอย่างไฟนอลแฟนตาซี 398 00:24:56,244 --> 00:24:59,624 ‎ตัวละครพัฒนาพร้อมกับเกมใหม่ที่ออกขาย 399 00:25:03,251 --> 00:25:05,591 ‎มันอยู่นอกเหนือความควบคุมไปแล้ว 400 00:25:06,046 --> 00:25:09,416 ‎มันอาจอยู่เหนือความควบคุมไปแล้ว ‎แต่กับแต่ละเวอร์ชันของเกม 401 00:25:09,883 --> 00:25:13,223 ‎ตัวละครต่างๆ ดูเหมือน ‎ตัวละครต้นฉบับของอามาโนะมากขึ้นเรื่อยๆ 402 00:25:15,847 --> 00:25:20,557 ‎มันทำให้คุณหลงหายเข้าไป ‎ในโลกของเกมได้ง่ายขึ้น 403 00:25:20,644 --> 00:25:23,864 ‎รู้สึกเห็นอกเห็นใจตัวละคร ‎เมื่อมีสิ่งต่างๆ ผิดพลาด 404 00:25:24,689 --> 00:25:28,779 ‎ระทึกใจและกลัวเมื่อเผชิญกับ ‎หัวหน้าคนสุดท้ายที่ท้าทาย 405 00:25:31,446 --> 00:25:32,856 ‎หรือในบางกรณี 406 00:25:32,948 --> 00:25:36,118 ‎ก็เบิกบานใจกับการเปิดกรุสมบัติที่หายไป 407 00:25:41,331 --> 00:25:43,171 ‎ผมชอบค้นหาสิ่งต่างๆ เสมอ 408 00:25:44,459 --> 00:25:47,169 ‎ตอนผมเด็กๆ ผมไปที่สุสานต่างๆ 409 00:25:47,254 --> 00:25:51,344 ‎ผมไปที่ตึกร้างเก่าๆ และค้นหาสมบัติ 410 00:25:52,842 --> 00:25:56,972 ‎ไรอัน เบสต์ออกปฏิบัติภารกิจ ‎เหมือนตัวละครจากเกมอาร์พีจี 411 00:25:58,348 --> 00:26:01,478 ‎แต่ภารกิจของเขาเกิดขึ้นในโลกที่แท้จริง 412 00:26:02,227 --> 00:26:05,607 ‎มันเริ่มเมื่อ 40 ปีก่อน ‎ตอนที่เขาสอนตัวเองเขียนรหัส 413 00:26:05,689 --> 00:26:07,769 ‎และสร้างเกมเล่นสวมบทบาทในคอมพิวเตอร์ 414 00:26:09,651 --> 00:26:11,901 ‎แต่เกมหายไปตั้งแต่นั้น 415 00:26:14,322 --> 00:26:18,622 ‎ผมค้นหาฮาร์ดไดรฟ์ของผมทั้งหมด ‎จากทุกแหล่งข้อมูลที่ผมรู้ 416 00:26:19,828 --> 00:26:22,578 ‎ตรงจุดนี้เกมหายไปในประวัติศาสตร์ 417 00:26:23,248 --> 00:26:25,208 ‎และผมก็เกรงว่าคงไม่ได้เห็นมันอีกแล้ว 418 00:26:26,501 --> 00:26:29,171 ‎เกมของไรอันไม่ประสบความสำเร็จทางการค้า 419 00:26:29,254 --> 00:26:32,384 ‎ที่จริง คนส่วนใหญ่อาจไม่เคยรู้จักมันด้วยซ้ำ 420 00:26:32,465 --> 00:26:33,715 ‎อย่าว่าแต่เล่นมันเลย 421 00:26:34,426 --> 00:26:37,506 ‎แต่สำหรับผู้ที่เคยเล่น ‎เกมอาร์พีจีคือการระบายอารมณ์ 422 00:26:37,596 --> 00:26:40,636 ‎ทั้งสำหรับไรอันและผู้ที่อยู่ในชุมชนของเขา 423 00:26:47,981 --> 00:26:51,191 ‎ผมย้ายมาอยู่ซานฟรานซิสโกในปี 1988 424 00:26:52,569 --> 00:26:55,569 ‎และผมก็อยากเข้าใกล้ศูนย์เกย์และเลสเบียน 425 00:26:55,655 --> 00:26:56,735 ‎ของซานฟรานซิสโกมากขึ้น 426 00:26:56,823 --> 00:26:58,033 ‎ซึ่งมันใหญ่มาก 427 00:27:00,118 --> 00:27:02,998 ‎คุณจะเห็นผู้ชายเดินจับมือกันตามถนน 428 00:27:03,747 --> 00:27:05,207 ‎ผู้หญิงก็ทำแบบเดียวกัน 429 00:27:06,541 --> 00:27:07,581 ‎มันเป็นอิสระมาก 430 00:27:09,419 --> 00:27:11,919 ‎แต่มันอยู่ในช่วงวิกฤตเอดส์ 431 00:27:12,005 --> 00:27:14,085 ‎ผู้ชายที่เป็นเกย์ก็เริ่มตาย 432 00:27:14,174 --> 00:27:15,974 ‎(มะเร็งเกย์) 433 00:27:16,051 --> 00:27:18,011 ‎ตอนนั้นเป็นปลายยุค 1980 434 00:27:18,094 --> 00:27:20,014 ‎และไรอันก็มองดูอย่างสิ้นหวัง 435 00:27:20,096 --> 00:27:23,176 ‎ขณะที่รัฐบาลสหรัฐฯ ไม่สามารถทำให้พ้นวิกฤตได้ 436 00:27:23,266 --> 00:27:27,096 ‎ผมคิดว่าสถานศึกษาส่วนใหญ่ ‎ขาดการงดเว้นการมีเพศสัมพันธ์ 437 00:27:27,562 --> 00:27:29,772 ‎และบางคนก็โทษเหยื่อ 438 00:27:30,440 --> 00:27:33,650 ‎พวกอนุรักษ์นิยมเกาะติดเรื่องนี้อย่างจริงจัง 439 00:27:33,735 --> 00:27:37,855 ‎และพูดว่าการเป็นเกย์คือการลงโทษของพระเจ้า 440 00:27:38,740 --> 00:27:41,240 ‎ตอนนั้นมีนักเทศน์หลายคนออกทีวี 441 00:27:41,326 --> 00:27:43,616 ‎ที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง ‎ชุมชนเกย์และเลสเบียน 442 00:27:43,703 --> 00:27:48,963 ‎คนที่เป็นเกย์บริจาคเลือด ‎ทั้งๆ ที่รู้ว่ามันจะทำให้คนอื่นติดเชื้อ 443 00:27:49,042 --> 00:27:51,502 ‎สำหรับผมมันไร้ความรับผิดชอบและไร้ศีลธรรม 444 00:27:53,046 --> 00:27:57,466 ‎แพท บูแคนัน เขาเป็นเหมือน ‎ศัตรูหมายเลขหนึ่งของชุมชนเกย์และเลสเบียน 445 00:27:57,550 --> 00:27:59,300 ‎แค่เพราะความเกลียดชังทั้งหมดที่เขาพ่นออกมา 446 00:27:59,386 --> 00:28:02,386 ‎พวกรักร่วมเพศ ‎ประกาศสงครามกับธรรมชาติของมนุษย์ 447 00:28:03,056 --> 00:28:07,186 ‎หรือไม่ก็ประกาศสงครามกับธรรมชาติของมนุษย์ ‎และธรรมชาติก็กำลังลงโทษอย่างน่ากลัว 448 00:28:08,228 --> 00:28:11,478 ‎และถ้าจะมีสิ่งดีๆ ‎ที่ออกมาจากความเกลียดชังทั้งหมดนี้ 449 00:28:12,565 --> 00:28:16,065 ‎ก็คือมันช่วยให้คนที่เหลือของชุมชน ‎มารวมตัวกันและต่อสู้ 450 00:28:17,737 --> 00:28:19,487 ‎เรามีกลุ่มประท้วง 451 00:28:21,074 --> 00:28:24,414 ‎ผมคิดถึงการพยายามที่จะทำอย่างอื่น 452 00:28:24,494 --> 00:28:27,164 ‎เพื่อเติมเต็มจิตใจของผม 453 00:28:27,622 --> 00:28:30,962 ‎ผมเลยตัดสินใจว่าจะทำ ‎เกมเล่นสวมบทบาทเกย์กับเลสเบียน 454 00:28:35,672 --> 00:28:38,592 ‎สำหรับไรอัน การเขียนรหัส ‎คือรูปแบบการประท้วงของเขา 455 00:28:39,634 --> 00:28:42,104 ‎เขาเรียกเกมว่า เกย์เบลด 456 00:28:42,971 --> 00:28:44,601 ‎และก็ ว้าว 457 00:28:46,141 --> 00:28:51,101 ‎สัตว์ประหลาดในคุก ‎คือสิ่งต่างๆ อย่างนักเทศน์เงินหลายถุง 458 00:28:51,187 --> 00:28:52,187 ‎คนบ้านนอกผิวขาว 459 00:28:52,689 --> 00:28:53,689 ‎โลนยักษ์ 460 00:28:54,315 --> 00:28:59,445 ‎จริงๆ แล้วคนและสัตว์ต่างๆ ‎ที่อยู่ในใจผมเคยคุกคามผม 461 00:29:00,071 --> 00:29:02,491 ‎เพราะใช่ครับ มันเรื่องจริง ‎ผมเป็นโลนตอนเรียน ม.ปลาย 462 00:29:03,533 --> 00:29:05,623 ‎โลนก็เลยเข้ามาอยู่ในเกม 463 00:29:07,454 --> 00:29:08,464 ‎และเป็นโลนยักษ์ 464 00:29:08,830 --> 00:29:11,250 ‎อาวุธก็กลายเป็นเล็บขบ 465 00:29:12,083 --> 00:29:13,633 ‎จนกระทั่งฉากสุดท้าย 466 00:29:14,586 --> 00:29:17,166 ‎ที่จะเล่นชนะได้ยากมาก 467 00:29:17,630 --> 00:29:18,550 ‎แพท บูแคนัน 468 00:29:21,509 --> 00:29:24,849 ‎มันฮามาก มันบ้าบอและตลก 469 00:29:26,389 --> 00:29:29,639 ‎พอผมเล่นจบเกม ‎มันเป็นเหมือนการบำบัดสำหรับผม 470 00:29:31,019 --> 00:29:34,809 ‎ความโกรธมากมาย ‎ที่ผมเก็บมานานหลายปีมันหายไป 471 00:29:35,231 --> 00:29:38,491 ‎และมันก็โล่งใจมากทีเดียว 472 00:29:38,985 --> 00:29:42,565 ‎เกย์เบลดเป็นเกมที่เหยียดหยาม ‎คนมีอำนาจได้ดีเยี่ยม 473 00:29:43,239 --> 00:29:44,449 ‎เป็นการระบายอารมณ์ 474 00:29:44,532 --> 00:29:49,332 ‎มันซ่อนแฝงปัญหาสังคมและศีลธรรม ‎ในคราบของเกมจินตนาการ 475 00:29:50,872 --> 00:29:54,832 ‎อาร์พีจีทำให้ผู้เล่น ‎ได้เป็นตัวของตัวเองที่เห็นแก่ผู้อื่นมากที่สุด 476 00:29:55,627 --> 00:29:59,007 ‎แต่มันก็ปล่อยปีศาจร้ายที่สิงอยู่ภายในหลุดออกมา 477 00:30:03,134 --> 00:30:05,054 ‎ตอนผมสร้างเกมพวกนี้ 478 00:30:05,136 --> 00:30:10,016 ‎ผมสมมติและวางแผนว่าคุณเป็นฮีโร่ผู้ยิ่งใหญ่ 479 00:30:10,099 --> 00:30:13,189 ‎ที่มาที่นี่เพื่อช่วยโลกไว้จากจอมปีศาจ 480 00:30:15,146 --> 00:30:16,396 ‎แต่พอผมดู 481 00:30:16,481 --> 00:30:18,691 ‎สิ่งที่คนทำจริงๆ ตอนเล่นเกม 482 00:30:19,317 --> 00:30:21,397 ‎พวกเขาเป็นทุกอย่างยกเว้นเป็นฮีโร่ 483 00:30:25,740 --> 00:30:29,660 ‎วิถีทางที่แน่นอนที่สุดตลอดเกม ‎คือไม่เป็นคนที่มีศีลธรรม 484 00:30:29,744 --> 00:30:31,964 ‎แต่ขโมยของจากทุกร้านซะมากกว่า 485 00:30:33,289 --> 00:30:35,289 ‎ฆ่าตัวละครอื่นๆ ทั้งหมด 486 00:30:36,084 --> 00:30:39,634 ‎และจริงๆ แล้วคลุมเครือทางศีลธรรมที่สุด 487 00:30:39,712 --> 00:30:41,262 ‎เพื่อเอาชนะตัวร้ายที่ร้ายกาจที่สุด 488 00:30:41,339 --> 00:30:44,679 ‎แต่ในขณะเดียวกัน ‎จริงๆ แล้วคุณก็เป็นคนที่เลวร้ายมาก 489 00:30:45,093 --> 00:30:48,143 ‎สำหรับผมนั่นเป็นอะไรที่ช็อกมาก 490 00:30:49,222 --> 00:30:50,602 ‎ผมกลัวมาก 491 00:30:50,682 --> 00:30:53,312 ‎ว่าผมกำลังสร้างแก๊งอันธพาลเล็กๆ นี่ 492 00:30:53,393 --> 00:30:57,773 ‎ที่ไม่ได้มีชีวิตอยู่ในจินตนาการที่ดีมีศีลธรรม 493 00:30:57,856 --> 00:30:59,606 ‎ที่ผมนึกภาพว่าพวกเขากำลังเล่นอยู่ 494 00:31:00,650 --> 00:31:02,490 ‎ผมก็เลยเริ่มแก้ไขมัน 495 00:31:09,158 --> 00:31:14,578 ‎อัลติมา 4 แตกต่างจากที่คาดไว้อย่างยิ่ง ‎กับวิธีที่ผมคิดการเล่นเกมขึ้นใหม่ 496 00:31:14,664 --> 00:31:16,214 ‎ตั้งแต่ต้นจนจบเลย 497 00:31:17,959 --> 00:31:20,419 ‎ผมอยากเขียนเกมนี้ที่บอกว่า 498 00:31:20,503 --> 00:31:23,883 ‎คุณต้องเป็นคนมีศีลธรรม ‎ไม่งั้นคุณชนะเกมนี้ไม่ได้ 499 00:31:24,716 --> 00:31:26,296 ‎และคุณไม่ใช่แค่ต้องเป็นคนมีศีลธรรม 500 00:31:26,384 --> 00:31:29,474 ‎มันสำคัญมากที่คุณต้องเป็นคุณ ‎ไม่ใช่ตัวตนที่สองของคุณ 501 00:31:29,554 --> 00:31:31,764 ‎ถ้าผมจะต้องตัดสินคุณอย่างหนัก 502 00:31:31,848 --> 00:31:33,518 ‎จากที่คุณตัดสินใจขโมยของจากร้านนั้น 503 00:31:34,142 --> 00:31:36,942 ‎ผมอยากให้คุณรู้สึกเหมือน ‎คุณขโมยของจากร้านนั้นเอง 504 00:31:37,520 --> 00:31:39,230 ‎สิ่งที่ริชาร์ดกำลังพูดถึง 505 00:31:39,314 --> 00:31:42,534 ‎คือให้ผู้เล่นมีจิตสำนึกในเกม 506 00:31:42,901 --> 00:31:46,861 ‎และแรงบันดาลใจด้านศีลธรรมนั้น ‎ก็มาจากที่ที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ 507 00:31:49,032 --> 00:31:50,072 ‎ไม่ ไม่ใช่ที่นั่น 508 00:31:51,534 --> 00:31:53,294 ‎ไม่ ไม่ใช่ที่นั่นเหมือนกัน 509 00:31:54,495 --> 00:31:55,615 ‎ใช่แล้ว ที่นี่แหละ 510 00:31:56,039 --> 00:31:57,749 ‎อ้อ ที่นี่ 511 00:31:58,082 --> 00:31:59,582 ‎ในห้องสมุด 512 00:32:05,256 --> 00:32:06,296 ‎ในการค้นคว้าของผม 513 00:32:06,382 --> 00:32:09,142 ‎ผมพบคำที่น่าสนใจคำนี้โดยบังเอิญ 514 00:32:09,218 --> 00:32:11,348 ‎และคำนั้นก็คือ "อวตาร" 515 00:32:11,429 --> 00:32:13,929 ‎ถ้าคุณค้นดูในสารานุกรม คำว่า "อวตาร" 516 00:32:14,015 --> 00:32:19,345 ‎มันคือการที่เทพเจ้า ‎แบ่งภาคมาเกิดเป็นมนุษย์บนโลก 517 00:32:20,813 --> 00:32:22,693 ‎ผมก็คิดว่า "โอ้โฮ เยี่ยมเลย" 518 00:32:22,774 --> 00:32:26,324 ‎มันนำส่งคุณ ‎เซียนคอมพิวเตอร์ตัวเล็กๆ ผอมๆ จากโลก 519 00:32:26,402 --> 00:32:29,362 ‎ที่มาถึงในโลกเวทมนตร์ของบริแทนเนียของผม 520 00:32:29,447 --> 00:32:33,487 ‎ตอนนี้เป็นนักผจญภัยล่ำบึกที่คุณอาจอยากเป็น 521 00:32:33,576 --> 00:32:36,866 ‎แต่มันยังคงเป็นคุณ นี่คืออวตารของคุณ 522 00:32:36,955 --> 00:32:40,375 ‎และแบบนั้น ตอนนี้คุณต้องรับผิดชอบการกระทำ 523 00:32:40,458 --> 00:32:42,498 ‎และพฤติการณ์ต่างๆ ของตัวละครของคุณ 524 00:32:43,044 --> 00:32:45,344 ‎กับอัลติมา 4 เควสต์ออฟดิอวตาร 525 00:32:45,421 --> 00:32:46,761 ‎ริชาร์ดค้นพบวิธี 526 00:32:46,839 --> 00:32:51,509 ‎สำหรับผู้เล่นที่จะนำ ‎ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีจากโลกที่แท้จริง 527 00:32:51,594 --> 00:32:52,974 ‎มาไว้ในโลกของเกม 528 00:32:53,054 --> 00:32:54,394 ‎ถ้าคุณขโมยของจากร้าน 529 00:32:54,472 --> 00:32:57,232 ‎คุณจะไม่สามารถซื้อดาบพิฆาตมาร 530 00:32:57,308 --> 00:32:59,268 ‎ที่จะสำคัญมากในภายหลังได้ 531 00:32:59,352 --> 00:33:00,772 ‎ฆ่าไม่เลือกหน้าน่ะเหรอ 532 00:33:01,354 --> 00:33:05,194 ‎จะไม่มีใครช่วยคุณในภารกิจของคุณ ‎และคุณก็จะไม่สามารถชนะเกมได้ 533 00:33:07,527 --> 00:33:10,907 ‎ขณะที่เป็นเกมแบบดั้งเดิม ‎จรรยาบรรณที่เกมวางไว้ 534 00:33:10,989 --> 00:33:14,489 ‎ก็มีผลกระทบใหญ่หลวง ‎ต่อเกมแนวโลกอิสระในปัจจุบัน 535 00:33:15,493 --> 00:33:18,873 ‎ในเกมอย่างพิลลาร์สออฟอีเทอร์นิตี้ และสกายริม 536 00:33:18,955 --> 00:33:23,915 ‎พฤติกรรรมที่คุณนำมาไว้ในเกม ‎มีผลกระทบต่อประสบการณ์ที่ปรากฏขึ้น 537 00:33:25,545 --> 00:33:29,045 ‎ผมคิดจริงๆ ว่านี่คือตัวผมที่พยายามจะพูดว่า ‎"ฉันจะทำให้อัลติมา 4 สำคัญได้ยังไง" 538 00:33:29,549 --> 00:33:33,429 ‎ไม่ใช่แค่ที่สำหรับฆ่าเวลาอย่างมีความสุข 539 00:33:33,511 --> 00:33:38,561 ‎แต่ผมจะทำอะไรสักอย่างที่ ‎เกี่ยวข้องกับผู้เล่นแต่ละคนได้ยังไง 540 00:33:45,231 --> 00:33:49,571 ‎เกย์เบลดเป็นเกมเล่นสวมบทบาทเกมแรก 541 00:33:49,652 --> 00:33:52,492 ‎ที่มุ่งเน้นไปที่ชุมชนกลุ่มเพศทางเลือก 542 00:33:55,700 --> 00:33:57,330 ‎บรรดาเกมคอมพิวเตอร์ที่เป็นกระแสหลัก 543 00:33:57,869 --> 00:34:00,409 ‎ถ้ามันมีตัวละครเกย์และเลสเบียน 544 00:34:00,997 --> 00:34:03,247 ‎มันก็มักจะเล่นบทเล็กๆ เสมอ 545 00:34:04,459 --> 00:34:07,549 ‎มันเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นว่า ‎เราทุกคนถูกลดค่ายังไง 546 00:34:08,212 --> 00:34:09,762 ‎แทบจะเหมือนกับเราเป็นความคิดภายหลัง 547 00:34:11,966 --> 00:34:14,386 ‎มีคนเขียนจดหมายถึงผม 548 00:34:15,219 --> 00:34:17,349 ‎ในช่วงเวลาที่ไม่มีความสุขอย่างยิ่ง 549 00:34:17,429 --> 00:34:22,019 ‎พวกเขามีความโล่งใจนิดๆ ‎อารมณ์ดีและหัวเราะจากการเล่นเกย์เบลด 550 00:34:22,101 --> 00:34:24,311 ‎และมันก็น่าทึ่งที่มีคนมากมาย 551 00:34:25,021 --> 00:34:26,061 ‎อยากเล่นมัน... 552 00:34:27,315 --> 00:34:28,685 ‎และต้องการอีก 553 00:34:30,025 --> 00:34:32,695 ‎และแล้ว ก็เกิดเรื่องที่บ้าที่สุดที่ไม่เคยเกิดขึ้น 554 00:34:34,322 --> 00:34:36,362 ‎แพท บูแคนันได้ข่าวเกี่ยวกับเกย์เบลด 555 00:34:36,449 --> 00:34:38,829 ‎ขึ้นรถบัสทัวร์เพรสซิเดนเชียลของเขา 556 00:34:39,619 --> 00:34:41,749 ‎ขับข้ามประเทศไปซานฟรานซิสโก 557 00:34:42,538 --> 00:34:44,788 ‎แวะคาสโตรเพื่อซื้อของที่ระลึก 558 00:34:45,708 --> 00:34:47,958 ‎แล้วก็ไปที่บ้านของไรอัน 559 00:34:48,043 --> 00:34:51,923 ‎แล้วก็ชิงเอาเกมไป บอกไรอันให้ "สวดภาวนา ‎ให้เกย์หมดไป" ขณะที่ขาออกไป 560 00:34:52,715 --> 00:34:56,675 ‎แต่ก็น่าขำ เกมทำให้ ‎แพท บูแคนั่นรู้ตัวว่าเขาเป็นเกย์ 561 00:34:57,637 --> 00:35:00,927 ‎และตอนนี้เขาก็อยู่ในปารีส ‎กับคู่เกย์ของเขา ฟรังซัว 562 00:35:01,015 --> 00:35:03,975 ‎และสุนัขบิชองสองตัวของพวกเขา ‎โคโคและชาเนล 563 00:35:05,269 --> 00:35:07,519 ‎จริงๆ แล้ว นั่นไม่ได้เกิดขึ้นเลย 564 00:35:08,022 --> 00:35:12,362 ‎ความจริงที่ว่าไรอันเสียเกมไปยังไงนั้น ‎มีสีสันน้อยกว่าเยอะ 565 00:35:17,740 --> 00:35:23,080 ‎ผมทำสำเนาเกมเกย์เบลดหาย ‎ตอนย้ายจากโฮโนลูลูมาซานฟรานซิสโก 566 00:35:24,622 --> 00:35:28,842 ‎บริษัทชิปปิงไม่มารับของที่อะพาร์ตเมนต์ของผม 567 00:35:28,918 --> 00:35:30,548 ‎ที่ผมกำลังจะย้ายออก 568 00:35:30,628 --> 00:35:33,338 ‎และผมก็จะไม่สามารถบินกลับไปที่โฮโนลูลูได้ 569 00:35:35,758 --> 00:35:40,218 ‎ทุกอย่าง สำเนาต้นฉบับ ‎โปรแกรมติดตั้ง และรหัสต้นฉบับของผม 570 00:35:40,596 --> 00:35:41,466 ‎ทุกอย่างหายหมด 571 00:35:42,348 --> 00:35:45,348 ‎ผมค้นหามาตั้งแต่เหตุการณ์ชิปปิงครั้งนั้น 572 00:35:45,768 --> 00:35:48,768 ‎นั่นก็เมื่อ 15 ปีที่แล้ว 573 00:35:49,897 --> 00:35:52,397 ‎ฉะนั้นถ้ามันยังอยู่ข้างนอกนั่น ‎ก็คงมีความหมายสำคัญมาก 574 00:35:52,483 --> 00:35:55,323 ‎มันคงสำคัญมาก มีความหมายกับผมมากทีเดียว 575 00:35:58,656 --> 00:36:01,736 ‎แต่เมื่อเร็วๆ นี้ มีคนช่วยผมในการค้นหา 576 00:36:03,536 --> 00:36:05,996 ‎จู่ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งติดต่อผม 577 00:36:06,497 --> 00:36:10,667 ‎เธอกำลังสร้างคลังเก็บเกมคอมพิวเตอร์ 578 00:36:10,751 --> 00:36:13,251 ‎ที่มีตัวละครเกย์และเลสเบียน 579 00:36:13,880 --> 00:36:16,800 ‎แล้วเธอก็ส่งข่าวไปยังฟอรัมต่างๆ พวกนี้ทั้งหมด 580 00:36:16,883 --> 00:36:22,853 ‎และมันก็แค่สี่ถึงหกเดือน ‎แต่ผมสังเกตเห็นเว็บไซต์ ทวิตเตอร์ 581 00:36:22,930 --> 00:36:26,140 ‎กลุ่มข่าวต่างๆ ล้วนพยายามค้นหาเกย์เบลด 582 00:36:26,851 --> 00:36:29,311 ‎ข่าวเริ่มแพร่สะพัดไปบนโซเชียลมีเดีย 583 00:36:29,395 --> 00:36:32,605 ‎และชุมชนออนไลน์ที่มุ่งมั่นก็ตั้งภารกิจร่วม 584 00:36:33,107 --> 00:36:35,687 ‎การค้นหาให้พบเกมที่หายไปของไรอัน 585 00:36:36,819 --> 00:36:38,359 ‎มันทำให้ผมทึ่งมาก 586 00:36:38,446 --> 00:36:41,196 ‎ที่มีผู้คนเหล่านี้พยายามที่จะสืบค้นมัน 587 00:36:42,283 --> 00:36:44,243 ‎ผมรู้สึกจริงๆ ว่าถ้ามันยังอยู่ข้างนอกนั่น 588 00:36:44,952 --> 00:36:46,162 ‎คนจะต้องหามันเจอแน่ 589 00:36:49,040 --> 00:36:53,420 ‎การสนับสนุนที่หลั่งไหลมานี้แสดงให้เห็นถึง ‎อิทธิพลที่เกมอาร์พีจีมีต่อผู้เล่น 590 00:36:55,129 --> 00:36:56,759 ‎และเกมมาไกลขนาดไหน 591 00:36:57,548 --> 00:37:02,088 ‎ตั้งแต่การใช้ดอกจันเป็นกำแพง ‎มาจนถึงชุมชนที่เชื่อมโยงกันอย่างสมบูรณ์ 592 00:37:02,803 --> 00:37:04,313 ‎ที่จริงผมคิดว่าเกมเล่นสวมบทบาท 593 00:37:04,388 --> 00:37:07,888 ‎มีบทบาทเชิงบวกในสังคมอย่างไม่น่าเชื่อ 594 00:37:10,937 --> 00:37:12,857 ‎คนจากทั่วโลก 595 00:37:13,314 --> 00:37:15,864 ‎ที่รู้จักกันผ่านอวตารของพวกเขา 596 00:37:15,942 --> 00:37:20,862 ‎และตอนนี้ก็พบเหตุผล ‎ที่จะค้นหากันในโลกที่แท้จริง 597 00:37:20,947 --> 00:37:22,737 ‎และกระชับความสัมพันธ์ส่วนตัวให้ลึกซึ้ง 598 00:37:23,491 --> 00:37:27,201 ‎แต่ก่อนที่เราจะจบ ‎มีรายละเอียดสุดท้ายอีกอย่างที่ต้องสรุป 599 00:37:27,286 --> 00:37:31,116 ‎(คุณทำเกย์เบลด วิดีโอเกมของคุณหาย) 600 00:37:31,207 --> 00:37:34,587 ‎(ติดต่อแฟนเกมอาร์พีจีคนอื่นๆ) 601 00:37:34,669 --> 00:37:36,459 ‎(โซเชียลมีเดียตอบรับกันเยอะมาก!) 602 00:37:36,545 --> 00:37:41,255 ‎(คุณได้รับอีเมลลึกลับจากคนแปลกหน้า) 603 00:37:41,342 --> 00:37:42,762 ‎(อ่านอีเมล) 604 00:37:42,843 --> 00:37:45,183 ‎(คุณคลิกเปิดอีเมล มันเขียนว่า...) 605 00:37:45,263 --> 00:37:50,103 ‎(ฉันมีสำเนาเกย์เบลดและอยากส่งมันให้คุณ!) 606 00:37:52,144 --> 00:37:55,404 ‎เกมแนวใหม่และวิธีเล่นเกมปรากฏขึ้น 607 00:37:57,316 --> 00:38:00,316 ‎การเลือกสิ่งที่คุณทำและวิธีที่คุณทำมัน 608 00:38:00,403 --> 00:38:02,283 ‎อาจส่งผลที่ตามมาได้ 609 00:38:05,241 --> 00:38:07,031 ‎และขณะที่เทคโนโลยีพัฒนาขึ้น 610 00:38:07,118 --> 00:38:10,248 ‎ความซับซ้อนของเรื่องราวที่พวกเขาเล่า ‎ก็พัฒนาขึ้นเช่นกัน 611 00:38:13,749 --> 00:38:17,129 ‎แต่กลับไปที่เกมคอนโซลเล่นที่บ้าน ‎สงครามกำลังตั้งเค้า 612 00:38:17,378 --> 00:38:21,168 ‎และบริษัทที่พยายาม ‎ต่อสู้กับยักษ์ใหญ่ในอุตสาหกรรม 613 00:38:21,632 --> 00:38:24,592 ‎ก็เริ่มพัฒนาอาวุธลับของตัวเอง 614 00:38:24,677 --> 00:38:28,097 ‎อาวุธที่เร็วเกินกว่าจะมองได้ด้วยตาเปล่า 615 00:38:30,808 --> 00:38:31,638 ‎เซก้า! 616 00:39:35,164 --> 00:39:38,584 ‎คำบรรยายโดย ธนิศา ขำคง