1
00:00:08,007 --> 00:00:11,594
‎(ผลงานซีรีส์อนิเมะจาก NETFLIX)

2
00:00:14,180 --> 00:00:16,558
‎ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง

3
00:00:16,641 --> 00:00:19,060
‎อือ ตื่นเต้นชะมัดเลย

4
00:00:19,144 --> 00:00:20,645
‎ตื่นเต้นตรงไหน

5
00:00:20,729 --> 00:00:22,647
‎เขาบอกว่า

6
00:00:22,731 --> 00:00:25,900
‎ถ้าเริ่มแข่งชาแมนไฟท์รอบจริง
‎จะกลับมาโลกนี้ไม่ได้อีกนะ

7
00:00:25,984 --> 00:00:28,319
‎มันใช่เวลาสบายใจเฉิบเหรอ

8
00:00:28,903 --> 00:00:31,573
‎ฉันทำใจเอาไว้แล้วล่ะ

9
00:00:33,324 --> 00:00:36,661
‎เราจะไม่ได้เจอกันอีกจริงๆ สินะ

10
00:00:39,956 --> 00:00:42,000
‎ท่านโยช้าจังเลยนะคะ

11
00:00:42,083 --> 00:00:43,752
‎ช่างเขาเถอะ

12
00:00:43,835 --> 00:00:46,421
‎คงเตร็ดเตร่อยู่แถวนี้นั่นแหละ

13
00:00:47,839 --> 00:00:49,674
‎เขาอาลัยอาวรณ์น่ะ

14
00:00:49,758 --> 00:00:51,718
‎เพราะเป็นคนใจอ่อนอยู่แล้ว

15
00:00:51,801 --> 00:00:55,388
‎เลยบอกลาสิ่งต่างๆ ในชีวิตประจำวัน

16
00:00:55,472 --> 00:00:57,474
‎เพื่ออำลาโลกนี้ครั้งสุดท้าย

17
00:00:58,641 --> 00:01:02,228
‎ฉันเองก็จะไม่ได้เจอพี่แล้วสินะ

18
00:01:02,812 --> 00:01:03,938
‎เอ้า

19
00:01:05,231 --> 00:01:06,775
‎ฉันตั้งใจแกะสลักมาก

20
00:01:07,317 --> 00:01:08,151
‎เพราะงั้น

21
00:01:08,943 --> 00:01:12,447
‎เอาไปเป็นของต่างหน้าฉันนะ

22
00:01:12,530 --> 00:01:13,698
‎ปิริกะ…

23
00:01:15,617 --> 00:01:17,786
‎ต้องจากเมืองนี้แล้วสินะ

24
00:01:18,369 --> 00:01:20,080
‎แต่ริวดาบไม้อย่างฉัน

25
00:01:20,163 --> 00:01:23,291
‎ในเมื่อเป็นชาแมนแล้ว
‎ก็ไม่คิดหันหลังกลับ

26
00:01:23,374 --> 00:01:24,292
‎(แด่คุณริว)

27
00:01:24,375 --> 00:01:25,627
‎ลาก่อนนะ

28
00:01:26,211 --> 00:01:27,170
‎ทุกคน

29
00:01:29,380 --> 00:01:31,341
‎ช่างหัวพวกพ้องไปเถอะ

30
00:01:32,675 --> 00:01:35,762
‎เพราะชาแมนคิงเป็นได้คนเดียว

31
00:01:35,845 --> 00:01:37,889
‎จะมีเพื่อนทำไมแต่แรก

32
00:01:37,972 --> 00:01:40,099
‎ถ้าสุดท้ายต้องสู้กันเองอยู่ดี

33
00:01:41,684 --> 00:01:44,312
‎แต่นั่นคือข้อดีต่างหากล่ะ

34
00:01:44,395 --> 00:01:45,230
‎หือ

35
00:01:45,814 --> 00:01:47,440
‎มิตรภาพแท้จริงคือการแข่งขันกันเอง

36
00:01:47,524 --> 00:01:49,734
‎เพื่อให้ต่างฝ่ายต่างพัฒนาขึ้น

37
00:01:50,652 --> 00:01:53,196
‎ถ้าต่อสู้กันอย่างสุดความสามารถแล้ว

38
00:01:53,780 --> 00:01:56,241
‎ต่อให้ใครจะชนะก็ไม่สำคัญหรอก

39
00:01:57,367 --> 00:02:01,121
‎ว่าแต่เจ้ามาทำอะไรอยู่ที่นี่

40
00:02:01,204 --> 00:02:03,206
‎ไม่ต้องไปอยู่กับลูกพี่โยเหรอ

41
00:02:04,207 --> 00:02:05,875
‎เอ่อ แบบว่า

42
00:02:06,501 --> 00:02:08,503
‎เพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายน่ะ

43
00:02:08,586 --> 00:02:09,420
‎หา

44
00:02:12,715 --> 00:02:14,717
‎กล้ามากเลยนะ

45
00:02:15,426 --> 00:02:18,805
‎กลับมาปุ๊บก็นอนปั๊บ
‎ไม่ทักทายฉันสักคำ

46
00:02:23,476 --> 00:02:25,603
‎เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย

47
00:02:26,104 --> 00:02:28,356
‎ทั้งที่พรุ่งนี้จะแข่งรอบจริงแล้ว

48
00:02:29,065 --> 00:02:31,234
‎คุณตานายส่งของขวัญอำลามา

49
00:02:31,776 --> 00:02:33,903
‎แล้วก็ชุดต่อสู้ ฉันเย็บซ่อมให้แล้ว

50
00:02:34,821 --> 00:02:36,656
‎พรุ่งนี้เช้าอย่าลืมเอาไปด้วยล่ะ

51
00:02:37,574 --> 00:02:39,409
‎ไปล่ะ ฝันดีนะ

52
00:02:47,125 --> 00:02:48,126
‎โย…

53
00:02:48,668 --> 00:02:51,087
‎นายแข็งแกร่งขึ้นจริงๆ

54
00:02:52,589 --> 00:02:54,507
‎ฉันพูดถึงนายแบบนั้น
‎กับทามาโอะตอนกลางวัน

55
00:02:56,467 --> 00:02:58,136
‎แต่นายไม่หวั่นไหวกับสิ่งใด

56
00:02:58,219 --> 00:03:00,221
‎ซึ่งเป็นความแข็งแกร่งที่แท้จริง

57
00:03:01,431 --> 00:03:03,725
‎คนอาลัยอาวรณ์คือฉันต่างหาก

58
00:03:04,517 --> 00:03:05,977
‎เพราะตั้งแต่พรุ่งนี้ไป

59
00:03:06,519 --> 00:03:08,146
‎นายจะไม่อยู่โรงเตี๊ยมเอ็นแล้ว

60
00:03:11,649 --> 00:03:13,067
‎คงไม่เป็นไรใช่ไหม

61
00:03:13,151 --> 00:03:15,069
‎ถ้าฉันขอนอนด้วยแค่คืนนี้

62
00:03:18,114 --> 00:03:19,115
‎อือ

63
00:03:33,338 --> 00:03:36,174
‎- ว่าไง
‎- ปล่อยให้รอซะนาน

64
00:03:36,758 --> 00:03:39,594
‎เอาล่ะ ไปกันเลยไหม

65
00:03:41,137 --> 00:03:43,097
‎สู่ศึกชาแมนไฟท์รอบจริง

66
00:05:14,981 --> 00:05:16,566
‎(ตอน 13 และก็ ฮาโอ)

67
00:05:16,649 --> 00:05:19,152
‎ที่นี่คือฐานทัพโยโกฉะ จุดรวมพล

68
00:05:19,235 --> 00:05:21,279
‎หมายความว่าทุกคนที่นี่…

69
00:05:22,238 --> 00:05:24,615
‎คือชาแมนผู้เข้าแข่งรอบจริงเหรอ

70
00:05:25,575 --> 00:05:27,827
‎ชักมีไฟขึ้นมาแล้วสิ

71
00:05:28,411 --> 00:05:31,372
‎แต่ทำไมคึกคักอย่างกับงานเทศกาล

72
00:05:31,456 --> 00:05:33,041
‎มีร้านแผงลอยด้วย

73
00:05:33,124 --> 00:05:34,542
‎อร่อยผิดคาดนะ

74
00:05:34,625 --> 00:05:35,710
‎- เร็น
‎- เร็น

75
00:05:36,836 --> 00:05:39,881
‎เจอกันเร็วกว่าที่คิดนะ
‎เจ้าพวกพ่อพระ

76
00:05:39,964 --> 00:05:41,215
‎อะไรของนาย

77
00:05:41,299 --> 00:05:44,427
‎น่าจะแวะบ้านฉันก่อนมาที่นี่

78
00:05:45,511 --> 00:05:47,221
‎แล้วฉันไปได้จริงเหรอ

79
00:05:48,431 --> 00:05:50,475
‎เอ่อ ก็นะ…

80
00:05:50,558 --> 00:05:52,060
‎นายเขินทำไม

81
00:05:53,644 --> 00:05:57,565
‎เฮ้อ จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้นะ

82
00:05:57,648 --> 00:06:01,277
‎นั่นสิ ถึงขั้นเรียกเรามาถึงที่นี่

83
00:06:02,403 --> 00:06:03,404
‎จิ๊บจ๊อยสิ้นดี

84
00:06:05,281 --> 00:06:07,575
‎แคร์เรื่องไร้สาระพรรค์นั้นด้วยเหรอ

85
00:06:08,326 --> 00:06:10,411
‎หา แล้วแกเป็นใคร

86
00:06:10,495 --> 00:06:14,123
‎เราแค่คุยสัพเพเหระ อยากหาเรื่องเหรอ

87
00:06:15,458 --> 00:06:17,752
‎หาเรื่องอะไรกัน

88
00:06:17,835 --> 00:06:19,796
‎การที่นายพูดแบบนั้นต่างหาก

89
00:06:23,216 --> 00:06:25,051
‎ที่ถือว่าหาเรื่องฉัน

90
00:06:25,134 --> 00:06:25,968
‎โฮโรโฮโร

91
00:06:27,470 --> 00:06:29,472
‎เปลวเพลิงยักษ์นั่นอะไร

92
00:06:30,139 --> 00:06:31,724
‎สปิริต ออฟ ไฟร์

93
00:06:32,683 --> 00:06:37,688
‎เขาอารมณ์ร้อนผิดกับฉัน
‎ดังนั้นควรระวังคำพูดคำจา

94
00:06:38,564 --> 00:06:39,816
‎เวลาคุยกับว่าที่ราชา

95
00:06:40,358 --> 00:06:41,818
‎อย่างฮาโอคนนี้

96
00:06:41,901 --> 00:06:43,569
‎ว่าที่ราชา

97
00:06:43,653 --> 00:06:44,695
‎ฮาโอเหรอ

98
00:06:47,406 --> 00:06:50,451
‎กล้าพูดว่า "ว่าที่ราชา"
‎ต่อหน้าฉันงั้นเหรอ

99
00:06:50,535 --> 00:06:52,703
‎มันอวดดีเกินไปแล้ว

100
00:06:52,787 --> 00:06:53,996
‎หน็อย

101
00:06:54,080 --> 00:06:56,541
‎แกไม่ใช่ราชาอะไรทั้งนั้น

102
00:06:56,624 --> 00:06:59,585
‎เพราะฉันคนนี้จะเป็นราชา

103
00:07:00,878 --> 00:07:02,797
‎จิ๊บจ๊อยสิ้นดี

104
00:07:02,880 --> 00:07:05,466
‎ใจเย็นสิ เร็น

105
00:07:05,550 --> 00:07:08,594
‎นายได้อะไรสักอย่างมา
‎หลังกลับไปตระกูลเต๋าไม่ใช่เหรอ

106
00:07:10,721 --> 00:07:15,935
‎หรือเห็นเพื่อนคนสำคัญโดนอัด
‎แล้วเลือดขึ้นหน้า

107
00:07:16,018 --> 00:07:17,145
‎แก

108
00:07:17,728 --> 00:07:20,189
‎ฉันรู้ได้ยังไงน่ะเหรอ

109
00:07:20,273 --> 00:07:22,525
‎เพราะราชารู้ทุกสิ่งไงล่ะ

110
00:07:23,609 --> 00:07:24,777
‎ท่านฮาโอ

111
00:07:24,861 --> 00:07:27,447
‎เลิกเล่นได้แล้วค่ะ

112
00:07:31,284 --> 00:07:33,536
‎ถ้าไม่รีบกลับไปที่นัดหมาย

113
00:07:33,619 --> 00:07:35,455
‎จะขึ้นเครื่องบินของเผ่าปัจไม่ทันนะ

114
00:07:35,538 --> 00:07:38,124
‎จริงด้วยแฮะ เอาล่ะ

115
00:07:38,207 --> 00:07:41,627
‎ฉันทักทายเสร็จแล้ว ไปดีกว่า

116
00:07:41,711 --> 00:07:42,545
‎โย

117
00:07:43,671 --> 00:07:46,132
‎สาเหตุที่ฉันถ่อมาถึงนี่

118
00:07:46,215 --> 00:07:49,010
‎เพราะนายคือคนพิเศษสำหรับฉัน

119
00:07:49,594 --> 00:07:52,597
‎นายต้องแข็งแกร่งขึ้นอีก

120
00:07:54,515 --> 00:07:56,726
‎ชนะเข้ารอบให้ได้ล่ะ

121
00:07:57,351 --> 00:07:59,896
‎เพื่อว่าที่ราชาฮาโอคนนี้

122
00:08:01,105 --> 00:08:02,356
‎หมอนี่เองเหรอ

123
00:08:03,399 --> 00:08:04,358
‎ฮาโอ

124
00:08:05,902 --> 00:08:07,528
‎โธ่เว้ย

125
00:08:07,612 --> 00:08:09,614
‎หมอนั่นดันเล่นทีเผลอ

126
00:08:09,697 --> 00:08:12,200
‎ถ้าเจอคราวหน้าจะอัดให้เละเลย

127
00:08:12,283 --> 00:08:13,910
‎พอเถอะ

128
00:08:13,993 --> 00:08:16,162
‎ถึงมันไม่เล่นทีเผลอ นายก็แพ้อยู่ดี

129
00:08:16,245 --> 00:08:17,288
‎ว่าไงนะ

130
00:08:17,371 --> 00:08:19,373
‎อย่างที่เร็นบอกแหละ

131
00:08:19,457 --> 00:08:20,791
‎นายก็เห็นนี่

132
00:08:20,875 --> 00:08:23,920
‎โอเวอร์โซลยักษ์กับพวกของหมอนั่น

133
00:08:24,003 --> 00:08:28,049
‎การไปหาเรื่องต่อยตี
‎ไม่ใช่เรื่องฉลาดเลย

134
00:08:29,383 --> 00:08:32,428
‎โย นายก็อย่าเงียบสิ พูดอะไรบ้าง

135
00:08:34,514 --> 00:08:37,642
‎ฉันว่าหมอนั่นดูคล้ายซิลเวอร์

136
00:08:37,725 --> 00:08:39,560
‎และดูคล้ายฉันด้วย

137
00:08:39,644 --> 00:08:40,937
‎หา

138
00:08:41,020 --> 00:08:42,980
‎แต่ช่างมันก่อนเถอะ

139
00:08:43,064 --> 00:08:44,857
‎ว่าแต่ทำไมหมอนั่นถึงรู้

140
00:08:45,441 --> 00:08:48,945
‎เรามารวมตัวกันที่นี่
‎เพื่อรอขึ้นเครื่องบิน

141
00:08:49,028 --> 00:08:51,447
‎ใครจะไปรู้ว่ามันจริงหรือเปล่า

142
00:08:51,531 --> 00:08:54,700
‎เสียใจนะ แต่ดูเหมือนเป็นเรื่องจริง

143
00:08:55,826 --> 00:08:59,121
‎เครื่องบินโดยสารส่วนตัว
‎จากงานฝีมือพื้นบ้านของเผ่าปัจ

144
00:08:59,205 --> 00:09:00,748
‎ปัจจัมโบ้

145
00:09:02,083 --> 00:09:05,378
‎นั่นก็งานฝีมือพื้นบ้านเหรอ

146
00:09:08,214 --> 00:09:11,676
‎จู่ๆ ก็ไปหมู่บ้านเผ่าปัจที่อเมริกา

147
00:09:11,759 --> 00:09:14,136
‎ไหนว่าเป็นชาแมนไฟท์ อิน โตเกียวไง

148
00:09:14,220 --> 00:09:16,764
‎โตเกียวเป็นแค่จุดรวมพลน่ะ

149
00:09:16,847 --> 00:09:21,394
‎เพราะถ้าไม่รวบรวมทุกคน
‎เราก็เดินทางไปไม่ได้

150
00:09:21,477 --> 00:09:25,606
‎ช่างมันเถอะ แต่ฉันไม่อยาก
‎นั่งเครื่องลำเดียวกับหมอนั่น

151
00:09:28,651 --> 00:09:30,403
‎จะโบกมือกลับทำไม

152
00:09:30,486 --> 00:09:33,072
‎แต่หมอนั่นพูดอะไรแปลกๆ

153
00:09:33,155 --> 00:09:35,616
‎ที่ว่าลูกพี่โยคือคนพิเศษ

154
00:09:36,909 --> 00:09:39,870
‎คิดเรื่องไร้สาระไปก็ไม่มีวันจบสิ้น

155
00:09:39,954 --> 00:09:43,708
‎ถ้าถึงเวลาสู้กับพวกมัน
‎ก็แค่ขยี้ให้เละ

156
00:09:44,208 --> 00:09:45,209
‎เท่านั้นก็พอ

157
00:09:45,293 --> 00:09:46,544
‎แต่ถึงอย่างนั้น

158
00:09:46,627 --> 00:09:49,422
‎อีกตั้ง 12 ชั่วโมงกว่าจะถึงอเมริกา

159
00:09:49,505 --> 00:09:51,591
‎หงุดหงิดไปก็ไม่มีอะไรดีหรอก

160
00:09:52,216 --> 00:09:54,427
‎ผ่อนคลายกันเถอะ

161
00:09:55,136 --> 00:09:57,888
‎ช่วยแก้นิสัยนั้นหน่อยเถอะ

162
00:10:01,392 --> 00:10:04,312
‎ถ้ารู้ว่าจะเจออะไรต่อจากนี้

163
00:10:04,395 --> 00:10:06,397
‎จะเหลือรอดกี่คนนะ

164
00:10:06,480 --> 00:10:08,858
‎การทำตัวสบายใจเฉิบเลยสำคัญไง

165
00:10:08,941 --> 00:10:10,067
‎แต่ว่า

166
00:10:10,568 --> 00:10:13,988
‎ต้องสบายใจเฉิบมาก
‎ถึงขั้นเกิดอะไรขึ้นก็ไม่หวั่นไหว

167
00:10:15,781 --> 00:10:18,409
‎ท่านฮาโอ ใกล้จะเริ่มแล้ว

168
00:10:19,994 --> 00:10:21,662
‎เอาล่ะทุกคน

169
00:10:21,746 --> 00:10:24,373
‎คงเหนื่อยกับการเดินทางยาวนานสินะ

170
00:10:25,291 --> 00:10:26,125
‎อะไร

171
00:10:26,792 --> 00:10:29,670
‎ต่อไปขอเริ่มการทดสอบแรก

172
00:10:29,754 --> 00:10:33,633
‎จงเดินทางไปให้ถึง
‎หมู่บ้านเผ่าปัจในเวลาสามเดือน

173
00:10:33,716 --> 00:10:36,719
‎รีบหยิบสัมภาระของตัวเองซะ

174
00:10:36,802 --> 00:10:38,929
‎เพราะหลังจบประกาศนี้

175
00:10:39,013 --> 00:10:42,058
‎ปัจจัมโบ้ โอเวอร์โซล
‎ที่สิบผู้คุมกฎของเราสร้างขึ้น

176
00:10:42,141 --> 00:10:44,393
‎จะอันตรธานหายไป

177
00:10:44,477 --> 00:10:45,770
‎หา

178
00:10:49,273 --> 00:10:50,566
‎สุดยอดเลยเร็น

179
00:10:51,150 --> 00:10:53,444
‎ฉันฝันว่าบินอยู่บนฟ้า

180
00:10:53,527 --> 00:10:55,738
‎นายสับสนกับคำว่าร่วงมากกว่า

181
00:10:55,821 --> 00:10:59,367
‎นี่ไม่ใช่ความฝัน
‎อย่าเพิ่งเป็นลมสิฟะ

182
00:11:01,744 --> 00:11:02,912
‎ไปเลยโคโรโระ

183
00:11:03,663 --> 00:11:06,332
‎ไถลลงไปด้วยโอเวอร์โซล

184
00:11:07,750 --> 00:11:09,085
‎จิ๊บจ๊อยสิ้นดี

185
00:11:10,378 --> 00:11:13,631
‎น่าเสียดายที่พวกนายบินไม่ได้

186
00:11:13,714 --> 00:11:16,008
‎พลังชาแมนคงหมดก่อนถึงพื้นดิน

187
00:11:16,092 --> 00:11:17,176
‎ร่างกระแทกเละ

188
00:11:18,260 --> 00:11:20,054
‎อยากนั่งไปด้วยไหม

189
00:11:20,638 --> 00:11:22,431
‎ใครจะนั่งไปกับแก

190
00:11:22,515 --> 00:11:24,392
‎ฉันไม่บังคับหรอก

191
00:11:24,475 --> 00:11:27,061
‎แต่เริ่มคิดไว้ก็ดีนะ

192
00:11:27,144 --> 00:11:28,813
‎ใกล้ถึงพื้นแล้ว

193
00:11:28,896 --> 00:11:30,064
‎ไอ้บ้าเอ๊ย

194
00:11:30,147 --> 00:11:31,107
‎มาหยามกันได้

195
00:11:31,690 --> 00:11:32,942
‎แต่จะทำไงดี

196
00:11:33,025 --> 00:11:35,361
‎ปล่อยไว้แบบนี้ต้องตายแน่

197
00:11:38,280 --> 00:11:39,615
‎ทำอะไรฟะ

198
00:11:39,698 --> 00:11:40,616
‎สงบสติก่อน

199
00:11:40,699 --> 00:11:43,244
‎นายแค่ถูกหมอนั่นปั่นหัวจนลน

200
00:11:43,953 --> 00:11:46,163
‎ถ้าทำใจให้เข้มแข็งก็ไม่ตาย

201
00:11:46,247 --> 00:11:49,083
‎- หา
‎- มีวิธีเอาตัวรอด

202
00:11:49,667 --> 00:11:52,086
‎รวมพลังชาแมนไปที่จุดเดียวชั่วคราว

203
00:11:52,169 --> 00:11:55,089
‎พูดง่ายๆ คือก่อนตกกระแทกพื้น

204
00:11:55,172 --> 00:11:58,384
‎ทุกคนจะสร้างโอเวอร์โซลเป็นเบาะ
‎ตรงจุดเดียวกัน

205
00:11:58,467 --> 00:11:59,677
‎เพื่อปกป้องตัวเอง

206
00:11:59,760 --> 00:12:03,514
‎การสร้างโอเวอร์โซลต้องใช้สมาธิมาก

207
00:12:03,597 --> 00:12:05,683
‎ใครจะทำได้ในสถานการณ์นี้

208
00:12:05,766 --> 00:12:07,935
‎ฉันถึงบอกให้สงบสติไง

209
00:12:08,018 --> 00:12:11,605
‎นายพูดถูก
‎การสร้างโอเวอร์โซลที่แข็งแกร่ง

210
00:12:11,689 --> 00:12:13,399
‎จำเป็นต้องมีจิตใจเข้มแข็ง

211
00:12:13,482 --> 00:12:18,571
‎นี่ไม่ใช่บททดสอบว่าบินได้ไหม
‎แต่ทดสอบความแข็งแกร่งของจิตใจ

212
00:12:18,654 --> 00:12:21,574
‎คนที่คิดว่าตัวเองจะตายก็จะแพ้และตาย

213
00:12:23,951 --> 00:12:25,411
‎ทุกอย่างมีทางออก

214
00:12:28,497 --> 00:12:30,124
‎จะหลับไปถึงไหน ริว

215
00:12:30,708 --> 00:12:34,336
‎มัวแต่เหม่อ
‎เดี๋ยวก็ได้ฝันต่อที่ภพนั้นหรอก

216
00:12:34,420 --> 00:12:35,921
‎ได้เลย

217
00:12:40,843 --> 00:12:42,344
‎เอาล่ะนะทุกคน

218
00:12:44,305 --> 00:12:46,765
‎โอเวอร์โซลสุดกำลัง

219
00:12:54,857 --> 00:12:56,066
‎ปลอดภัยกันไหม

220
00:12:57,443 --> 00:12:58,903
‎ง่ายกว่าที่คิดแฮะ

221
00:12:59,653 --> 00:13:01,697
‎แหงล่ะ มีฉันอยู่ทั้งคน

222
00:13:02,281 --> 00:13:04,200
‎ฉันแทบจะเป็นบ้าแล้ว

223
00:13:04,283 --> 00:13:06,577
‎นี่ไม่ใช่เวลาเอ้อระเหยนะ

224
00:13:08,162 --> 00:13:10,289
‎เราควรไปทางไหนต่อดี

225
00:13:10,998 --> 00:13:15,920
‎(ฮาโอ)

226
00:13:16,003 --> 00:13:20,925
‎(สปิริต ออฟ ไฟร์)

227
00:13:22,092 --> 00:13:22,927
‎ดูนั่นสิ

228
00:13:23,469 --> 00:13:24,887
‎ทางหลวงข้ามทวีป

229
00:13:24,970 --> 00:13:26,430
‎รูต 66

230
00:13:26,514 --> 00:13:28,641
‎ว้าว ประทับใจสุดๆ

231
00:13:28,724 --> 00:13:31,477
‎ว่าแต่หมู่บ้านเผ่าปัจไปทางไหน

232
00:13:31,560 --> 00:13:33,145
‎ใครจะไปรู้

233
00:13:33,229 --> 00:13:35,481
‎เวลาแบบนี้ ปล่อยเป็นหน้าที่ฉันเถอะ

234
00:13:35,564 --> 00:13:36,398
‎- หา
‎- หา

235
00:13:36,482 --> 00:13:38,359
‎เอาล่ะนะ โทคาเงโร่

236
00:13:38,442 --> 00:13:40,528
‎วิชาโบกรถในตำนานของฉัน

237
00:13:41,779 --> 00:13:42,738
‎โอเวอร์โซล

238
00:13:42,821 --> 00:13:44,698
‎นิ้วโป้งยักษ์

239
00:13:46,659 --> 00:13:48,244
‎ขึ้นมาสิพวกเด็กๆ

240
00:13:49,203 --> 00:13:50,371
‎จริงเหรอเนี่ย

241
00:13:52,915 --> 00:13:54,124
‎นายช่วยเราไว้ บิลลี่

242
00:13:54,708 --> 00:13:56,210
‎คว้าความฝันมาให้ได้ล่ะ

243
00:13:56,794 --> 00:13:57,962
‎ริว

244
00:14:00,172 --> 00:14:01,924
‎นี่เมืองยอนตาเฟเหรอ

245
00:14:02,007 --> 00:14:03,842
‎ลุงที่ให้พวกเราติดรถมา

246
00:14:03,926 --> 00:14:06,095
‎บอกว่าไม่รู้จักเผ่าปัจด้วย

247
00:14:06,804 --> 00:14:08,597
‎ที่นี่มีห้องสมุด

248
00:14:11,642 --> 00:14:12,851
‎(ห้องสมุด)

249
00:14:12,935 --> 00:14:15,854
‎มีคำนี้อยู่ในบทกวีดั้งเดิม
‎ของเผ่าเซมิโนอา

250
00:14:15,938 --> 00:14:17,606
‎ชนเผ่าเซมิโนอาเหรอ

251
00:14:17,690 --> 00:14:19,483
‎"บทกวีแห่งความวินาศ"

252
00:14:19,567 --> 00:14:23,112
‎"ผู้ส่งสาส์นผู้รอบรู้
‎วิ่งฝ่าทุ่งกว้าง บินผ่านท้องฟ้า

253
00:14:23,195 --> 00:14:26,115
‎เชิญชวนหนุ่มสาว
‎จากทั่วทุกสารทิศมางานเลี้ยง

254
00:14:26,699 --> 00:14:29,410
‎ทว่าไม่มีหนุ่มสาวคนใด
‎ได้กลับบ้านเลย

255
00:14:29,493 --> 00:14:32,413
‎ผู้ส่งสาส์นมีนามว่าปัจ จงระวังไว้

256
00:14:32,496 --> 00:14:36,083
‎ไม่เช่นนั้นเจ้าเองก็จะถูกปีศาจกิน"

257
00:14:37,418 --> 00:14:39,378
‎ปัจคือปีศาจเหรอ หมายความว่าไง

258
00:14:39,461 --> 00:14:40,671
‎ไม่รู้สิ

259
00:14:41,171 --> 00:14:44,925
‎ที่สำคัญกว่าคือ
‎หมู่บ้านเผ่าปัจอยู่ไหนกันแน่

260
00:14:45,467 --> 00:14:47,678
‎ถ้าลองถามคนสืบเชื้อสายเซมิโนอา

261
00:14:47,761 --> 00:14:50,514
‎ที่อาศัยอยู่แถวนี้ อาจรู้อะไรก็ได้

262
00:14:50,598 --> 00:14:51,891
‎ขอโทษนะหนุ่มๆ

263
00:14:52,808 --> 00:14:55,352
‎พวกเธอคือผู้เข้าแข่งขัน
‎ชาแมนไฟท์สินะ

264
00:14:56,270 --> 00:14:57,605
‎กลับไปซะ

265
00:14:57,688 --> 00:15:00,065
‎ฉันริริลาล่าจากเผ่าเซมิโนอา

266
00:15:00,149 --> 00:15:03,277
‎ฉันจะไม่ยอมให้ใครร่วมมือ
‎กับแผนการของปัจเด็ดขาด

267
00:15:04,778 --> 00:15:06,864
‎รู้จัก "บทกวีแห่งความวินาศ" สินะ

268
00:15:07,364 --> 00:15:08,991
‎บทกวีนั้นเป็นเรื่องจริง

269
00:15:09,074 --> 00:15:10,826
‎กลับไปซะ ไม่งั้นฉันจะฆ่าพวกเธอ

270
00:15:10,910 --> 00:15:12,620
‎ฆ่าเราเหรอ

271
00:15:12,703 --> 00:15:16,081
‎ฉันจะเดินหน้าต่อไป
‎เพื่อเป็นชาแมนคิง

272
00:15:16,916 --> 00:15:19,209
‎ถ้าขวางทางจะไม่ได้ตายดี

273
00:15:20,502 --> 00:15:22,004
‎น่าเวทนา

274
00:15:22,087 --> 00:15:25,925
‎ถูกปีศาจปัจหลอกล่อให้ไล่ตามความฝัน

275
00:15:26,008 --> 00:15:30,471
‎งั้นก็จงสัมผัส
‎สิ่งที่เผ่าเซมิโนอาได้รับ

276
00:15:30,554 --> 00:15:32,932
‎ความเจ็บปวดที่ฉีกเราทั้งกายใจ

277
00:15:35,559 --> 00:15:37,811
‎ใช้ตุ๊กตาเป็นสื่อกลางสินะ

278
00:15:38,604 --> 00:15:39,813
‎งี่เง่าสิ้นดี

279
00:15:39,897 --> 00:15:43,067
‎ฉันไม่ต้องใช้โอเวอร์โซลด้วยซ้ำ

280
00:15:43,150 --> 00:15:44,318
‎อย่ามาดูถูกกัน

281
00:15:45,653 --> 00:15:47,780
‎นี่คือฤทธิ์เดชที่แท้จริงต่างหาก

282
00:15:53,786 --> 00:15:55,120
‎จัดการเลย

283
00:16:01,335 --> 00:16:02,378
‎หา

284
00:16:03,045 --> 00:16:04,463
‎เมื่อกี้มันอะไร

285
00:16:04,546 --> 00:16:05,923
‎ภาพลวงตาเหรอ

286
00:16:06,006 --> 00:16:08,425
‎แต่ความเจ็บปวดเมื่อกี้

287
00:16:08,509 --> 00:16:09,969
‎มันคือของจริง

288
00:16:10,052 --> 00:16:11,595
‎ความทรงจำของความเจ็บปวด

289
00:16:11,679 --> 00:16:14,556
‎ที่นักรบของเซมิโนอา
‎ได้รับจากชาแมนไฟท์ในอดีต

290
00:16:15,140 --> 00:16:17,351
‎วิชาชาแมนของเราคือ
‎แค่ถูกวิญญาณสัมผัส

291
00:16:17,434 --> 00:16:20,521
‎ภาพนิมิตก็จะส่งตรงถึงสมองพวกเธอ

292
00:16:21,355 --> 00:16:22,272
‎นิมิตเหรอ

293
00:16:23,315 --> 00:16:25,025
‎เมื่อ 500 ปีที่แล้ว
‎เกิดอะไรขึ้นกันแน่

294
00:16:25,109 --> 00:16:26,610
‎อยากเห็นเหรอ

295
00:16:28,737 --> 00:16:31,532
‎ถ้าพิสูจน์ด้วยตาตัวเองได้ล่ะก็…

296
00:16:32,116 --> 00:16:34,118
‎งั้นฉันจะให้ดู

297
00:16:34,201 --> 00:16:37,663
‎สภาพในอดีตของปัจที่พวกเธอไว้ใจ

298
00:16:37,746 --> 00:16:41,792
‎โศกนาฏกรรมอันโหดร้าย
‎ที่เกิดขึ้น 500 ปีก่อน

299
00:16:42,793 --> 00:16:45,421
‎ไปกันเลย ก้าวข้ามความทรงจำแห่งเวลา

300
00:16:46,005 --> 00:16:48,173
‎ความทรงจำ ไฮ เมกะ วิชั่น

301
00:16:55,723 --> 00:16:56,557
‎นี่อะไร

302
00:16:56,640 --> 00:16:58,434
‎ตอนนี้พวกเธอ

303
00:16:58,517 --> 00:17:01,979
‎อยู่ในความทรงจำของนักรบเซมิโนอา
‎เมื่อ 500 ปีก่อน

304
00:17:02,730 --> 00:17:05,149
‎ตอนนั้น จู่ๆ เผ่าปัจก็โผล่มา

305
00:17:05,232 --> 00:17:08,110
‎เผยแพร่เรื่องการมีอยู่
‎ของชาแมนคิงไปทั่วโลก

306
00:17:08,193 --> 00:17:09,903
‎และจัดการแข่งขันชาแมนไฟท์

307
00:17:10,654 --> 00:17:13,449
‎พวกเราเผ่าเซมิโนอาจึงเข้าร่วมด้วย

308
00:17:13,532 --> 00:17:17,453
‎แต่เราดันล่วงรู้ถึง
‎เป้าหมายแท้จริงของพวกปัจ

309
00:17:19,204 --> 00:17:22,875
‎นั่นคือการสร้างอาณาจักรชาแมน
‎ที่มีแต่ชาแมนยอดฝีมือ

310
00:17:22,958 --> 00:17:25,127
‎ปกครองดาวดวงนี้

311
00:17:26,336 --> 00:17:29,757
‎"สักวันพวกมนุษย์จะทำลายดาวดวงนี้

312
00:17:29,840 --> 00:17:34,344
‎เราจึงต้องกำจัดพวกมัน
‎และสร้างโลกที่มีเฉพาะเรา"

313
00:17:35,304 --> 00:17:37,139
‎"เป้าหมายแท้จริงของชาแมนไฟท์

314
00:17:38,057 --> 00:17:40,392
‎คือการคัดเลือกสุดยอดชาแมน

315
00:17:40,476 --> 00:17:44,021
‎มารวมกันเพื่อก่อตั้งอาณาจักรชาแมน"

316
00:17:44,605 --> 00:17:48,233
‎ไม่จริง พวกซิลเวอร์ไม่มีทาง
‎คิดเรื่องเลวร้ายแบบนั้น

317
00:17:48,942 --> 00:17:51,945
‎ไม่ต้องห่วง
‎เดี๋ยวพวกเธอจะได้เห็นความจริง

318
00:17:52,529 --> 00:17:55,657
‎นั่นไง
‎ดูผู้ชายตรงหน้าพวกเธอตอนนี้สิ

319
00:17:57,451 --> 00:18:01,205
‎หมอนี่คือปีศาจปัจ ตัวจริงเสียงจริง

320
00:18:02,289 --> 00:18:03,123
‎ซิลเวอร์

321
00:18:03,707 --> 00:18:04,708
‎จะบ้าเหรอ

322
00:18:04,792 --> 00:18:07,127
‎เขาจะมีชีวิตอยู่ 500 ปีก่อนได้ไง

323
00:18:08,712 --> 00:18:11,131
‎รอดูไปก่อนเถอะ

324
00:18:12,591 --> 00:18:13,967
‎เฮ้อ

325
00:18:14,968 --> 00:18:17,304
‎ทำตามฉันเงียบๆ ก็สิ้นเรื่อง

326
00:18:17,888 --> 00:18:19,556
‎เจ้าพวกโง่เง่า

327
00:18:20,224 --> 00:18:23,769
‎ทำวิชาชาแมนชั้นยอด
‎ของเซมิโนอาเสียของหมด

328
00:18:26,522 --> 00:18:28,440
‎ริว โฮโรโฮโร

329
00:18:29,024 --> 00:18:32,152
‎พวกนั้นหายไปเพราะ
‎ความทรงจำของวิญญาณจบแค่นี้

330
00:18:32,778 --> 00:18:35,989
‎ดูเหมือนคนเผ่าปัจนี้ฝีมือไม่ใช่ย่อย

331
00:18:36,073 --> 00:18:37,574
‎ไม่นึกว่า

332
00:18:37,658 --> 00:18:40,452
‎การโจมตีเมื่อกี้จะโดนฉันด้วย

333
00:18:42,121 --> 00:18:43,038
‎เร็น

334
00:18:44,123 --> 00:18:44,998
‎แข็งแกร่งชะมัด

335
00:18:45,749 --> 00:18:47,334
‎ตอนนี้ยังทันอยู่นะ

336
00:18:48,043 --> 00:18:50,587
‎ถึงยังไงก็จะไม่ร่วมมือเหรอ

337
00:18:50,671 --> 00:18:52,339
‎มันแน่อยู่แล้ว

338
00:18:52,422 --> 00:18:55,092
‎นักรบเซมิโนอาอย่างเราไม่มีวัน…

339
00:18:55,676 --> 00:18:59,471
‎ความอวดเก่งของคนตัวเล็กๆ
‎จากเผ่าเล็กๆ ในจักรวาลเหรอ

340
00:19:00,681 --> 00:19:02,015
‎จิ๊บจ๊อยสิ้นดี

341
00:19:05,853 --> 00:19:08,438
‎จากนั้นความทะเยอทะยานของปัจ
‎ก็สูญเปล่า

342
00:19:09,064 --> 00:19:12,401
‎แต่คำพูดสุดท้ายของเขา
‎เป็นตำนานเล่าขานมาถึงตอนนี้

343
00:19:13,068 --> 00:19:15,362
‎"ฉันคือว่าที่ราชา

344
00:19:15,445 --> 00:19:19,867
‎หลังพระจันทร์ขึ้น 180,000 ครั้ง
‎ฉันจะฟื้นคืนชีพกลับมา"

345
00:19:20,909 --> 00:19:22,369
‎เห็นเมื่อกี้ใช่ไหม

346
00:19:22,452 --> 00:19:25,122
‎- อือ
‎- สปิริต ออฟ ไฟร์

347
00:19:25,205 --> 00:19:28,292
‎รูปทรงแตกต่างนิดหน่อยแต่ใช่เลย

348
00:19:30,043 --> 00:19:30,878
‎ไม่ผิดแน่

349
00:19:31,545 --> 00:19:33,797
‎ทำไมฮาโอถึงไปอยู่ที่นั่น

350
00:19:33,881 --> 00:19:35,007
‎ฮาโอเหรอ

351
00:19:35,090 --> 00:19:36,466
‎พูดเรื่องอะไร

352
00:19:36,550 --> 00:19:38,802
‎หมอนั่นฟื้นคืนชีพกลับมาแล้ว

353
00:19:38,886 --> 00:19:40,804
‎- และเข้าแข่งด้วย
‎- อะไรนะ

354
00:19:42,139 --> 00:19:46,018
‎ดูเหมือนเรา
‎ยิ่งต้องเดินต่อไปข้างหน้า

355
00:19:46,602 --> 00:19:48,312
‎และทุกคนที่อยู่ที่นี่

356
00:19:48,395 --> 00:19:50,814
‎คงอยากรู้ว่าเรื่องจริงเป็นยังไงแน่

357
00:19:52,858 --> 00:19:55,360
‎ขอโทษนะ ให้เราไปเถอะ ริริลาล่า

358
00:19:57,404 --> 00:19:59,323
‎- ไม่ได้
‎- ทำไมล่ะ

359
00:19:59,406 --> 00:20:01,158
‎เขาแข็งแกร่งมาก

360
00:20:01,241 --> 00:20:02,951
‎ถ้าเข้าไปยุ่งอาจถึงตาย

361
00:20:03,702 --> 00:20:06,830
‎ฉันเลยคอยห้ามผู้เข้าแข่งขันแบบนี้ไง

362
00:20:08,749 --> 00:20:09,708
‎เข้าใจฉันหน่อยเถอะ

363
00:20:10,459 --> 00:20:13,212
‎ฉันเกิดและมีชีวิตอยู่มาถึงตอนนี้

364
00:20:13,295 --> 00:20:16,381
‎เพื่อทำหน้าที่นี้โดยเฉพาะ

365
00:20:17,049 --> 00:20:18,217
‎บ้าชะมัด

366
00:20:18,300 --> 00:20:20,385
‎แล้วจะให้ทำยังไง

367
00:20:20,469 --> 00:20:22,387
‎พวกนายอ่อนหัดเกินไป

368
00:20:22,471 --> 00:20:23,639
‎มีใจจะแข่งจริงเหรอ

369
00:20:23,722 --> 00:20:25,933
‎ผู้หญิงพรรค์นี้ จัดการทีเดียว

370
00:20:26,016 --> 00:20:27,893
‎เดี๋ยวก็ยอมปริปากแล้ว

371
00:20:28,477 --> 00:20:30,103
‎พวกนายเป็นใคร

372
00:20:30,187 --> 00:20:32,314
‎ฉันก็เหมือนกับพวกนายแหละ

373
00:20:33,649 --> 00:20:34,566
‎ออราเคิลเบล

374
00:20:35,525 --> 00:20:36,735
‎เป็นผู้แข่งขันสินะ

375
00:20:36,818 --> 00:20:38,320
‎เอาล่ะ พี่สาว

376
00:20:38,403 --> 00:20:41,740
‎บอกมาสักทีว่าหมู่บ้านเผ่าปัจอยู่ไหน

377
00:20:42,616 --> 00:20:44,243
‎ฉันถามว่าจะให้ทำยังไง

378
00:20:45,494 --> 00:20:48,872
‎แล้วความฝันของฉัน
‎ความฝันอันยิ่งใหญ่ของฉัน

379
00:20:49,790 --> 00:20:55,587
‎ที่จะสร้างทุ่งต้นฟุกิล่ะ

380
00:20:56,630 --> 00:20:57,673
‎ทุ่งต้นฟุกิเหรอ

381
00:20:58,674 --> 00:21:01,802
‎ฉันกำลังคิดหนักเรื่องนั้นอยู่

382
00:21:02,386 --> 00:21:05,097
‎อย่ามาพล่ามไม่เข้าเรื่อง

383
00:21:11,645 --> 00:21:12,813
‎ทุ่งต้นฟุกิเหรอ

384
00:21:15,774 --> 00:21:17,442
‎อาจเป็นครั้งแรกตั้งแต่เกิด

385
00:21:17,526 --> 00:21:19,611
‎ที่ฉันได้หัวเราะขนาดนั้น

386
00:21:20,445 --> 00:21:22,572
‎ขอโทษนะที่ความฝันฉันดูเรียบง่าย

387
00:21:23,156 --> 00:21:24,241
‎พูดอะไรกัน

388
00:21:24,324 --> 00:21:25,784
‎ทุ่งต้นฟุกิของเธอ

389
00:21:25,867 --> 00:21:28,412
‎จะสร้างสภาพแวดล้อมเขียวขจีในไม่ช้า

390
00:21:29,079 --> 00:21:33,917
‎ไม่ว่าความสุขไหน
‎ก็เกิดจากการสะสมสิ่งเล็กๆ น้อยๆ

391
00:21:34,501 --> 00:21:37,004
‎เธอหัวเราะแล้วดูดีกว่านะ

392
00:21:38,755 --> 00:21:40,757
‎พวกเธอนี่น่าสนใจชะมัด

393
00:21:41,425 --> 00:21:46,388
‎เพราะมีสิ่งที่คนถูกอดีตผูกมัด
‎จนมองไม่เห็นอนาคตอย่างฉันไม่มี

394
00:21:47,264 --> 00:21:48,557
‎นั่นคือพลังที่เชื่อในความฝัน

395
00:21:48,640 --> 00:21:52,894
‎และเดินหน้าต่อไปอย่างไร้ข้อกังขา

396
00:21:54,271 --> 00:21:56,148
‎บอกตามตรงว่าฉันอิจฉาพวกเธอ

397
00:21:59,067 --> 00:22:01,778
‎วันนี้พักผ่อนที่นี่ตามสบายเถอะ

398
00:22:01,862 --> 00:22:06,742
‎พรุ่งนี้เช้า ฉันจะเล่าเรื่อง
‎ทั้งหมดของเผ่าปัจให้ฟัง

399
00:22:08,160 --> 00:22:11,580
‎- ยอดไปเลย
‎- ยอดไปเลย

400
00:22:14,750 --> 00:22:16,585
‎แน่ใจแล้วจริงเหรอ

401
00:22:17,336 --> 00:22:18,587
‎ฉันก็ไม่รู้หรอก

402
00:22:18,670 --> 00:22:21,340
‎เพียงแต่พอเห็นพวกเขาแล้ว

403
00:22:21,423 --> 00:22:23,842
‎ฉันรู้สึกว่ามันคงมีทางออก

404
00:22:24,426 --> 00:22:26,720
‎พวกเขาดูพึ่งพาได้กว่าที่คิด

405
00:22:27,220 --> 00:22:30,932
‎จนถึงขั้นพยายามทำความเข้าใจ
‎ความเจ็บปวดของพวกเรา

406
00:22:31,683 --> 00:22:33,977
‎ต่อไปพวกเราคงยุ่งขึ้น

407
00:22:34,061 --> 00:22:36,563
‎เพราะต้องบอกผู้แข่งขันคนอื่นด้วย

408
00:22:36,646 --> 00:22:38,315
‎ไม่จำเป็นหรอก

409
00:22:39,900 --> 00:22:40,984
‎ริริลาล่า

410
00:22:41,068 --> 00:22:43,028
‎เธอหมดหน้าที่แล้ว

411
00:22:44,529 --> 00:22:47,991
‎ขืนขัดขวางมากกว่านี้ ฉันคงปวดหัว

412
00:22:48,617 --> 00:22:50,327
‎ไปสบายได้แล้ว

413
00:22:54,706 --> 00:22:58,585
‎อย่างนี้นี่เอง
‎เด็กพวกนั้นพูดความจริง

414
00:22:59,336 --> 00:23:00,796
‎แต่ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้

415
00:23:01,379 --> 00:23:04,132
‎แกเป็นใครกันแน่ ฮาโอ

416
00:23:05,050 --> 00:23:06,093
‎ว่าที่ราชา

417
00:23:07,803 --> 00:23:10,806
‎จริงอยู่ว่า 500 ปีก่อน
‎ฉันเป็นคนเผ่าปัจ

418
00:23:11,389 --> 00:23:14,476
‎แต่นั่นเป็นแค่ร่างชั่วคราว
‎ตอนเกิดใหม่

419
00:23:14,559 --> 00:23:15,811
‎ร่างชั่วคราวเหรอ

420
00:23:15,894 --> 00:23:18,396
‎งั้นเรื่องที่เผ่าปัจเป็นปีศาจก็…

421
00:23:19,481 --> 00:23:21,900
‎สปิริต ออฟ ไฟร์

422
00:23:21,983 --> 00:23:25,153
‎หนึ่งในมหาวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้า
‎ของเผ่าปัจเท่านั้น

423
00:23:25,987 --> 00:23:29,116
‎เปลวเพลิงของเจ้านี่
‎แผดเผาทุกอย่างบนโลกนี้

424
00:23:31,076 --> 00:23:32,327
‎เผาจนถึงกระดูก

425
00:23:33,036 --> 00:23:36,081
‎และเผาไปจนถึงดวงวิญญาณ

426
00:23:38,041 --> 00:23:40,043
‎กลับสู่ความว่างเปล่าเถอะ ริริลาล่า

427
00:23:41,419 --> 00:23:45,257
‎เผ่าปัจที่ถูกเรียกว่าปีศาจ
‎มีแค่ฉันคนเดียว

428
00:23:46,216 --> 00:23:50,971
‎ฉันกลายเป็นเผ่าปัจเมื่อ 500 ปีก่อน
‎เพียงเพื่อครอบครองเจ้านี่

429
00:23:51,555 --> 00:23:52,931
‎และทั้งหมด

430
00:23:54,141 --> 00:23:56,935
‎ก็เพื่อล้างแค้นพวกมนุษย์

431
00:23:57,018 --> 00:23:58,895
‎คำบรรยายโดย: ตะวัน คงยั่งยืน