1
00:00:06,462 --> 00:00:09,750
ฟังนะ ผมไม่ได้อยากเป็นเด็กเลือดผสม
2
00:00:12,208 --> 00:00:14,125
การเป็นเด็กเลือดผสม
เป็นเรื่องอันตราย
3
00:00:15,000 --> 00:00:16,042
มันน่ากลัวนะ
4
00:00:17,167 --> 00:00:22,708
ส่วนมากมันจะเป็นเหตุให้คุณโดนฆ่า
แบบทรมานและน่าสยองสุดๆ
5
00:00:25,333 --> 00:00:29,042
ถ้าคุณคิดว่าอาจจะเป็นหนึ่งในพวกเรา
ผมขอแนะนำว่า
6
00:00:29,292 --> 00:00:30,958
จงหนีไปซะตอนที่ยังมีโอกาส
7
00:00:31,792 --> 00:00:33,458
เพราะเมื่อคุณรู้ว่าตัวเองเป็นอะไร
8
00:00:35,042 --> 00:00:38,500
พวกมันก็จะรู้ด้วย
และพวกมันจะมาตามล่าคุณ
9
00:00:40,625 --> 00:00:42,750
แล้วอย่าหาว่าผมไม่เตือน
10
00:00:54,125 --> 00:00:57,167
ผมชื่อเพอร์ซีย์ แจ็กสัน อายุ 12 ปี
11
00:00:58,542 --> 00:01:00,292
ผมเป็นเด็กมีปัญหาไหมน่ะเหรอ
12
00:01:02,250 --> 00:01:08,458
อืม จะพูดแบบนั้นก็ได้
เรียนไม่เก่ง โดนรังแก คุณสมบัติปกติ
13
00:01:10,417 --> 00:01:12,333
แต่มันก็มีเรื่องอื่นด้วย
14
00:01:13,958 --> 00:01:16,792
เรื่องที่อาจไม่ค่อยปกตินัก
15
00:01:27,917 --> 00:01:32,458
นั่นผมเอง ตอนป.สอง
ผมขึ้นไปอยู่บนนั้นทำไมน่ะเหรอ
16
00:01:33,708 --> 00:01:35,292
เพราะผมเห็นบางอย่าง
17
00:01:36,375 --> 00:01:40,458
อย่างน้อย... ผมน่าจะสาบานไปซะ
ว่าผมเห็นบางอย่าง
18
00:01:44,792 --> 00:01:48,333
เวลาบอกว่าเห็นอะไรแบบนั้น
เราก็จะมาลงเอยที่ห้องหมอนี่
19
00:01:48,958 --> 00:01:52,375
ข่าวดีก็คือ เขาบอกว่า
ไม่มีอะไรต้องกังวล
20
00:01:52,917 --> 00:01:55,125
ทุกอย่างอยู่แค่ในจินตนาการของผม
21
00:01:55,792 --> 00:01:58,292
แต่ถ้ามันเกิดขึ้นอีก
ผมต้องบอกใครสักคน
22
00:02:02,125 --> 00:02:03,167
และมันก็เกิดขึ้นอีก
23
00:02:04,708 --> 00:02:07,625
สิ่งที่ดูเป็นไปไม่ได้พวกนี้
ราวกับว่ามันเดินออกมา
24
00:02:07,750 --> 00:02:09,792
จากเรื่องราวที่แม่ชอบเล่าให้ฟัง
25
00:02:10,667 --> 00:02:14,458
ชั่วขณะนึงมันดูเหมือนจริงมาก
แต่อีกแป๊บเดียว...
26
00:02:16,125 --> 00:02:17,500
ขี้แพ้ชะมัด
27
00:02:18,458 --> 00:02:21,667
นี่ อยากมาฟังเรื่อง
สัตว์ในจินตนาการที่ฉันเห็นไหม
28
00:02:22,167 --> 00:02:25,250
มันไม่ใช่เรื่องที่เราจะอยากเล่า
ให้คนอื่นฟัง
29
00:02:25,750 --> 00:02:26,875
ผมก็เลยไม่ได้เล่า
30
00:02:28,333 --> 00:02:30,958
แต่แล้ว... บางอย่างก็เปลี่ยนไป
31
00:02:32,917 --> 00:02:33,917
มิโนทอร์
32
00:02:34,000 --> 00:02:35,333
ผมได้เจอกับโกรเวอร์
33
00:02:36,125 --> 00:02:37,792
เรามีหลายอย่างคล้ายกัน
34
00:02:37,958 --> 00:02:39,250
ถ้าแค่...
35
00:02:43,083 --> 00:02:46,042
ไม่ใช่แค่เพราะเราทั้งคู่
อยู่ล่างสุดของห่วงโซ่อาหาร
36
00:02:47,042 --> 00:02:48,125
และรู้อะไรไหม
37
00:02:48,208 --> 00:02:50,667
ผมรู้สึกดี
ที่ได้คุยเรื่องพวกนี้กับโกรเวอร์
38
00:02:50,958 --> 00:02:53,125
ผมแทบจะเชื่ออยู่แล้ว
ว่ามันเป็นแค่จินตนาการ
39
00:02:53,792 --> 00:02:56,208
ประหลาด แต่ก็ไม่มีพิษมีภัย
40
00:02:58,583 --> 00:03:00,458
จนกระทั่งวันที่เรื่องนั้นเปลี่ยนไป
41
00:03:03,667 --> 00:03:06,125
จนกระทั่งหนึ่งในพวกนั้น
ตัดสินใจมาตามล่าผม
42
00:03:07,667 --> 00:03:14,542
{\an8}เดอะ เมต
43
00:03:15,792 --> 00:03:19,667
สิ่งที่พวกเธอเห็นอยู่นี่
ไม่ใช่เรื่องแต่งขึ้น
44
00:03:20,625 --> 00:03:22,917
มันไม่ใช่แค่จินตนาการ
45
00:03:24,000 --> 00:03:30,625
สิ่งที่เธอเห็นอยู่คือตัวตนของเธอเอง
ที่จริงแท้ และอยู่ลึกที่สุด
46
00:03:32,208 --> 00:03:35,458
ทุกคน... เหล่าเทพเจ้า...
47
00:03:36,667 --> 00:03:42,000
อสูรร้าย
วีรบุรุษที่เธอเห็นอยู่ในห้องนี้
48
00:03:42,833 --> 00:03:46,542
คือสิ่งเตือนใจ
ถึงความสามารถของเธอเอง
49
00:03:47,875 --> 00:03:49,708
เอาละ ในใบงานของพวกเธอ
50
00:03:49,917 --> 00:03:52,333
ครูอยากให้เธอเลือกมาหนึ่งหัวข้อ...
51
00:03:52,458 --> 00:03:53,875
ยองซีย์ ทัศนศึกษา
ประวัติศาสตร์กรีก
52
00:03:54,000 --> 00:03:55,875
ที่เธอได้เห็นที่นี่และเขียนอธิบาย
53
00:03:56,667 --> 00:03:58,833
ไม่ใช่แค่เพียงรูปลักษณ์
54
00:04:01,042 --> 00:04:02,667
แต่ความรู้สึกหลังจากได้เห็นมัน
55
00:04:03,708 --> 00:04:05,667
เข้าใจนะ โอเค เริ่มได้แล้ว
56
00:04:15,708 --> 00:04:16,875
ลูกเห็นอะไรจ๊ะ
57
00:04:21,042 --> 00:04:22,250
เพอซีอุส...
58
00:04:24,042 --> 00:04:25,208
นั่นผมนี่ครับ
59
00:04:26,208 --> 00:04:28,042
เราตั้งชื่อลูกตามเขาจ้ะ
60
00:04:29,917 --> 00:04:31,792
แม่ตั้งชื่อผมตามเขา
เพราะแบบนี้เหรอครับ
61
00:04:33,125 --> 00:04:34,750
เพราะเขาเป็นวีรบุรุษงั้นเหรอ
62
00:04:35,167 --> 00:04:37,208
อะไรทำให้ลูกคิด
ว่าเขาเป็นวีรบุรุษจ้ะ
63
00:04:38,500 --> 00:04:40,292
เพราะเขาฆ่าอสูรร้ายไง
64
00:04:41,167 --> 00:04:44,000
ทำไมลูกถึงคิดว่าเธอเป็นอสูรร้ายล่ะ
65
00:04:44,458 --> 00:04:45,500
แม่ครับ...
66
00:04:47,250 --> 00:04:50,083
ไม่ใช่ทุกคนที่ดูเหมือนวีรบุรุษ
จะเป็นวีรบุรุษ
67
00:04:50,500 --> 00:04:53,542
และก็ไม่ใช่ทุกคนที่ดูเหมือนอสูร
จะเป็นอสูรนะจ๊ะ
68
00:04:55,458 --> 00:04:59,167
แม่ตั้งชื่อลูกตามเขา
เพราะตอนที่เขายังเด็ก
69
00:04:59,625 --> 00:05:02,167
เขาและแม่ถูกพระราชาอารมณ์ร้าย
70
00:05:02,292 --> 00:05:06,125
ขังในหีบไม้และเอาไปลอยทะเล
71
00:05:06,583 --> 00:05:12,292
ทั้งโดดเดี่ยวและหวาดกลัว
ในยามค่ำคืน แม่จะกระซิบที่หูเขา
72
00:05:13,250 --> 00:05:15,375
"จับไว้ให้แน่นนะ เพอซีอุส"
73
00:05:15,875 --> 00:05:21,125
"จงอดทนสู้กับพายุร้าย
เพราะเราจะไม่มีวันแพ้"
74
00:05:21,250 --> 00:05:23,167
"ตราบใดที่เรายังมีกันและกัน"
75
00:05:24,708 --> 00:05:28,417
และท้ายที่สุดแล้ว...
76
00:05:28,792 --> 00:05:31,542
เขาก็ค้นพบความสุขชั่วนิจนิรันดร์
77
00:05:37,083 --> 00:05:39,167
- เพอร์ซีย์
- ครับแม่
78
00:05:39,875 --> 00:05:43,042
แม่อยู่นี่เองจ้ะ ลูกรัก แม่อยู่นี่
79
00:05:45,083 --> 00:05:46,333
คุณแจ็กสัน
80
00:05:47,000 --> 00:05:49,458
คุณต้องหัดควบคุมตัวเองนะ
เข้าใจที่ครูพูดไหม
81
00:05:49,583 --> 00:05:51,750
- ผมเนี่ยนะ
- เข้าใจที่ครูพูดไหม
82
00:05:51,875 --> 00:05:55,583
ช่วยไม่ได้หรอกค่ะ คุณนายด็อดส์
เพราะเพอร์ซีย์น่ะพิเศษ
83
00:05:56,625 --> 00:05:58,208
พอได้แล้ว
84
00:06:01,250 --> 00:06:02,750
อย่าไปสนใจพวกเขา
85
00:06:05,083 --> 00:06:08,458
เมื่อเธอพร้อมรับฟัง
สิ่งที่เหล่าเทพตระเตรียมไว้ให้
86
00:06:09,208 --> 00:06:10,417
เมื่อนั้นพวกเขาจะบอกเธอเอง
87
00:06:11,042 --> 00:06:16,292
ครูเชื่อในตัวเธอ
และก็เชื่อว่าเธอจะต้องใช้สิ่งนี้
88
00:06:19,000 --> 00:06:20,167
เก็บไว้ให้ดี
89
00:06:20,958 --> 00:06:22,458
นี่คือเครื่องมือที่ทรงพลังมาก
90
00:06:33,917 --> 00:06:36,667
มีหลายกลุ่มแนวความคิด
ที่พยายามหาเหตุผลของการแกล้งคนอื่น
91
00:06:36,750 --> 00:06:38,917
ทั้งความบอบช้ำทางใจวัยเด็ก
ความรู้สึกว่าขาดอะไรไป
92
00:06:39,000 --> 00:06:40,958
นี่ ฉันเข้าใจนะว่า
แนนซี่เป็นเด็กมีปัญหา
93
00:06:41,042 --> 00:06:43,292
แต่ฉันเบื่อที่เธอมาลงที่ฉันแทนแล้ว
94
00:06:44,000 --> 00:06:47,583
มันอาจจะถึงเวลา
ที่เราต้องทำอะไรบ้างแล้ว
95
00:06:48,042 --> 00:06:50,542
ลองขอนัดคุยกับครูเคนก็ได้นี่
เขาเก่งเรื่องพูด...
96
00:06:50,625 --> 00:06:53,667
ฉันคิดว่าจะผลักแนนซี่
ลงในถังขยะที่ใกล้ที่สุดมากกว่า
97
00:06:56,708 --> 00:06:59,083
โอ้ ไม่นะ ไม่ๆๆ
98
00:06:59,208 --> 00:07:01,208
ไม่ได้
ถ้าฉันพอจะรู้อะไรเรื่องการแกล้งกัน
99
00:07:01,375 --> 00:07:03,625
กฎข้อนึงเลยคือนายห้ามคิดสู้
100
00:07:04,708 --> 00:07:06,125
ฟังดูไม่ถูกต้องนะ
101
00:07:07,750 --> 00:07:11,208
ฟังนะ ฉันรู้ว่าที่นี่มันอยู่ยาก
สำหรับคนแบบเรา
102
00:07:11,833 --> 00:07:15,625
แต่เราไม่ได้จะอยู่ที่นี่ตลอดไป
มันมีที่ที่ดีกว่ารอเราอยู่
103
00:07:17,375 --> 00:07:18,625
อุ๊ย
104
00:07:20,750 --> 00:07:21,875
เพอร์ซีย์...
105
00:07:22,917 --> 00:07:24,125
ไม่นะ อย่า
106
00:07:25,458 --> 00:07:27,750
- ให้ตายสิ
- แนนซี่
107
00:07:28,917 --> 00:07:30,583
เพอร์ซีย์ผลักฉัน
108
00:07:30,750 --> 00:07:33,083
- แนนซี่ เป็นไรไหม
- เขาเพิ่งผลักแนนซี่
109
00:07:40,458 --> 00:07:43,250
อยู่นี่เอง
110
00:07:44,208 --> 00:07:47,792
เราไม่ได้ซื้อบื้อนะ
เพอร์ซีย์ แจ็กสัน
111
00:07:48,208 --> 00:07:51,042
คุณนายด็อดส์ ครูเป็นอะไรไหมฮะ
112
00:07:51,917 --> 00:07:55,417
ไม่ช้าก็เร็ว
เราต้องเจอตัวนายอยู่ดี
113
00:08:03,917 --> 00:08:06,625
มันอยู่ที่ไหน เจ้าเด็กเลือดผสม
114
00:08:07,375 --> 00:08:09,500
มันอยู่ที่ไหน
115
00:08:31,083 --> 00:08:32,792
- เขาเป็นไรไหม
- ตายรึยังน่ะ
116
00:08:32,917 --> 00:08:35,000
- ฉันว่าเขาหลับอยู่
- ใช่ ดูที่ตาเขาสิ
117
00:08:35,125 --> 00:08:37,500
- ช่วยแหวกทางให้เขาด้วย
- เร็วเข้าๆ
118
00:08:41,000 --> 00:08:42,250
เกิดอะไรขึ้น
119
00:08:43,583 --> 00:08:44,958
คุณนายด็อดส์หายไปไหน
120
00:08:45,208 --> 00:08:47,042
ฉันไม่ได้ทำอะไรเขาเลยนะ
121
00:08:47,208 --> 00:08:49,500
- เขาผลักฉันเอง
- ทุกคน กลับไปกินข้าวกลางวันต่อ
122
00:08:49,750 --> 00:08:52,083
ไม่มีอะไร
เพอร์ซีย์แค่ต้องพักสักเดี๋ยว
123
00:08:53,458 --> 00:08:56,167
ผมไม่เข้าใจเลย
เมื่อกี้ไม่มีใครเห็นเลยเหรอ
124
00:08:57,250 --> 00:08:58,375
คุณนายด็อดส์หายไปไหน
125
00:09:01,167 --> 00:09:04,917
เพอร์ซีย์ ที่นี่ไม่มีใครชื่อนั้นนะ
126
00:09:07,208 --> 00:09:11,292
เอาละทุกคน ไปได้แล้ว
ไปเลย ไปกินข้าวต่อให้เสร็จ
127
00:09:16,375 --> 00:09:20,625
ความจริง... บางครั้งก็ยากจะชี้ชัด
128
00:09:21,958 --> 00:09:25,500
แต่ในกรณีนี้
ความจริงเป็นสิ่งที่ยากจะปฏิเสธ
129
00:09:27,375 --> 00:09:32,292
คุณแจ็กสัน มีเพื่อนร่วมชั้นหลายคน
เห็นคุณและคุณอันเดอร์วูด
130
00:09:32,417 --> 00:09:34,417
มีปากเสียงกับคุณโบโบฟิต
131
00:09:34,625 --> 00:09:38,625
และคุณก็อธิบายไม่ได้
ว่าทำไมเธอถึงเข้าไปอยู่ในน้ำพุ
132
00:09:39,208 --> 00:09:40,542
นอกเหนือจาก...
133
00:09:42,917 --> 00:09:44,750
"ผมไม่ได้แตะต้องแนนซี่"
134
00:09:46,667 --> 00:09:51,250
คุณมีอะไรอยากจะแก้ตัวอีกไหม
135
00:09:53,792 --> 00:09:55,417
ผมไม่ได้แตะต้องแนนซี่ครับ
136
00:09:57,583 --> 00:09:58,667
โอเค
137
00:10:00,208 --> 00:10:03,500
คุณอันเดอร์วูดล่ะ มีอะไรจะเสริมไหม
138
00:10:08,792 --> 00:10:09,917
ครับ
139
00:10:11,708 --> 00:10:12,750
มี
140
00:10:14,542 --> 00:10:15,583
ว่ามา
141
00:10:17,958 --> 00:10:21,542
เพอร์ซีบอกผมก่อนหน้า
ว่าอยากแก้แค้นแนนซี่
142
00:10:21,625 --> 00:10:23,542
- สำหรับทุกอย่างที่เธอทำกับเรา
- โกรเวอร์
143
00:10:24,000 --> 00:10:26,375
และเขาก็พูดไม่จริง
ว่าเกิดอะไรขึ้นที่น้ำพุนั่น
144
00:10:26,458 --> 00:10:27,750
- โกรเวอร์
- เดี๋ยวนะ
145
00:10:28,083 --> 00:10:32,417
คุณจะบอกว่า
เห็นคุณแจ็กสันทำร้ายคุณโบโบฟิตเหรอ
146
00:10:40,292 --> 00:10:42,625
ครับ ผมเห็น
147
00:10:52,500 --> 00:10:53,875
เรื่องนี้มันไม่ง่ายเลยนะ
148
00:10:55,708 --> 00:10:58,542
ทั้งกับเธอ และก็พวกเราทุกคน
149
00:10:59,542 --> 00:11:01,417
ครูเป็นห่วงเธอนะ เพอร์ซี
150
00:11:02,000 --> 00:11:05,875
- ครูเห็นเรื่องที่พิพิธภัณฑ์
- แต่ผมไม่ได้แตะแนนซี่เลย
151
00:11:06,083 --> 00:11:07,958
ครูรู้
152
00:11:09,833 --> 00:11:13,667
อย่างน้อยก็รู้ว่าเธอเชื่ออย่างนั้น
153
00:11:16,250 --> 00:11:19,167
อยากเล่าให้ครูฟังไหม
ว่าในความคิดของเธอ มันเกิดอะไรขึ้น
154
00:11:20,292 --> 00:11:23,167
เล่าให้ครูฟังได้นะ
ครูอาจจะเข้าใจก็ได้
155
00:11:23,625 --> 00:11:24,792
อยากพนันกับผมไหมล่ะครับ
156
00:11:26,458 --> 00:11:27,500
เพอร์ซีย์...
157
00:11:28,625 --> 00:11:32,792
ครูเห็นเด็กหลายคน
เจอเรื่องแบบนี้มาก่อน
158
00:11:33,750 --> 00:11:36,333
แต่ในบรรดา
เด็กพวกนั้นทั้งหมด ครูว่า...
159
00:11:37,458 --> 00:11:39,792
เธอคงเจอเรื่องหนักที่สุด
160
00:11:40,625 --> 00:11:43,875
ครูว่าเธอเป็นคนพิเศษ
161
00:11:44,500 --> 00:11:48,542
- มากกว่าที่ตัวเองรู้
- พอเถอะครับ
162
00:11:49,292 --> 00:11:54,292
โอเคไหม ผมไม่อยากฟังอีกแล้ว
ว่าผมพิเศษกว่าที่ตัวเองรู้แค่ไหน
163
00:11:54,667 --> 00:11:58,458
ไม่ได้ช่วยอะไรขึ้นมาเลย
รถมารับแล้ว ขอตัวครับ
164
00:12:00,500 --> 00:12:02,250
โรงเรียนยองซีย์
165
00:12:18,542 --> 00:12:21,083
ระบบประปาในตึกนี้ไม่มีอะไรผิดปกติ
166
00:12:21,458 --> 00:12:24,625
- คุณไปหาหมอบ้างเถอะ
- รู้ได้ยังไงว่าผมไม่ใช่หมอ
167
00:12:24,750 --> 00:12:26,333
เคยคิดจะลองกินผลไม้เพิ่มดูไหม
168
00:12:26,458 --> 00:12:30,667
นี่ ผมกินผลไม้เยอะจะตายไป
คุณล่ะ เคยคิดจะลองกินผลไม้เพิ่มไหม
169
00:12:35,000 --> 00:12:36,125
ไง เพอร์ซีย์
170
00:12:36,583 --> 00:12:38,333
ไงครับ เอ็ดดี้
ขอโทษสำหรับเรื่องนี้นะ
171
00:12:38,917 --> 00:12:43,083
ฉันออกมาแล้ว นายน่ะกำลังจะเข้าไป
ฉันควรรู้สึกแย่แทนนายมากกว่า
172
00:12:54,500 --> 00:12:56,792
อะไร... อ้าว ว่าไง
173
00:12:58,042 --> 00:13:00,458
ยินดีต้อนรับกลับบ้าน พ่ออัจฉริยะ
174
00:13:01,583 --> 00:13:05,083
- แม่กลับมาบ้านรึยัง
- อ้อ มีเรื่องคุยกับฉันแค่นี้สินะ
175
00:13:05,583 --> 00:13:08,708
- หลังจากเรียนไม่รอดเนี่ยนะ
- ผมไม่ได้เรียนไม่รอด
176
00:13:08,833 --> 00:13:10,958
ครูใหญ่แกโทรมาบอกแบบนั้น
177
00:13:11,083 --> 00:13:12,500
เขาบอกว่าแกโดนไล่ออก
178
00:13:13,333 --> 00:13:14,917
เขาโทรเข้ามือถือแม่ต่างหาก
179
00:13:15,458 --> 00:13:18,333
- คุณรับโทรศัพท์ของแม่เหรอ
- อะไรดังฉันก็รับหมด
180
00:13:19,750 --> 00:13:21,833
แล้วไปทำอีท่าไหนถึงถูกไล่ออก
181
00:13:22,583 --> 00:13:24,750
เขาบอกว่าผมทำร้ายเพื่อน
ตอนไปทัศนศึกษา
182
00:13:27,083 --> 00:13:28,125
โอเค
183
00:13:28,750 --> 00:13:32,000
ได้ แต่ยังไงก็เถอะ
ถ้าแกยังจะอยู่ในบ้านฉัน
184
00:13:32,833 --> 00:13:34,833
- แกต้องทำตามกฎของฉัน
- บ้านคุณงั้นเหรอ
185
00:13:34,958 --> 00:13:37,958
- ในบ้านนี้ แม่ผมหาเงินคนเดียว
- ว่าไงนะ
186
00:13:38,500 --> 00:13:41,500
ฉันมีงานนะเว้ย
แกคิดว่าตอนนี้ฉันนั่งทำอะไรอยู่
187
00:13:41,792 --> 00:13:43,958
เสียไพ่ในจินตนาการมั้ง
188
00:13:44,292 --> 00:13:46,375
แกคิดแบบนั้นเพราะยังเด็ก
189
00:13:46,500 --> 00:13:48,917
- แกเลยไม่เข้าใจเรื่องแบบ...
- แม่ผมอยู่ไหน
190
00:13:49,125 --> 00:13:50,208
ฉันไม่รู้
191
00:13:50,292 --> 00:13:52,667
ฉันไม่รู้ว่าแม่แกอยู่ไหน
ฉันไม่ใช่นอสตราดามุสนะ
192
00:13:53,250 --> 00:13:56,042
คิดยังไงถึงมาถามฉัน เพอร์ซีย์
ทุกครั้งเลย
193
00:13:57,083 --> 00:13:59,458
โอ้โฮ เยี่ยม
194
00:14:19,208 --> 00:14:20,333
แม่ครับ...
195
00:14:22,792 --> 00:14:25,708
ผมขอโทษจริงๆ ครั้งนี้ผมพยายามแล้ว
แม่ก็รู้ว่าผมพยายามมาตลอด
196
00:14:25,792 --> 00:14:29,250
แต่ครั้งนี้ ผมไม่ได้ผิดจริงๆ
ผมไม่ผิดจริงๆ นะ
197
00:14:30,917 --> 00:14:32,125
ผมเปียกไปหมดแล้ว
198
00:14:32,583 --> 00:14:35,042
โทษทีจ้ะ แม่แค่ดีใจที่เห็นหน้าลูก
199
00:14:35,792 --> 00:14:38,083
แม่เห็นเก้บคุยโทรศัพท์กับครูใหญ่ลูก
200
00:14:38,250 --> 00:14:40,917
เขาเล่าว่าเกิดอะไรขึ้น
กับแนนซี่ โบโบฟิตในความคิดเขา
201
00:14:41,208 --> 00:14:44,167
แม่บอกเขาว่าแม่เชื่อลูกของแม่
เราคุยกันแป๊บเดียวเอง
202
00:14:45,792 --> 00:14:48,875
นี่ สำคัญที่สุดคือลูกแม่ปลอดภัยดี
โอเคไหม
203
00:14:49,667 --> 00:14:52,292
และแม่มีเวลามากพอ...
204
00:14:53,458 --> 00:14:55,250
เพื่อไปซื้อ
ของขวัญต้อนรับกลับบ้านให้
205
00:15:04,667 --> 00:15:08,125
คุณบรันเนอร์ก็โทรมาเหมือนกัน
เขาเล่าเรื่องโกรเวอร์ให้แม่ฟัง
206
00:15:09,792 --> 00:15:11,250
ลูกอยากคุยเรื่องนั้นไหม
207
00:15:15,333 --> 00:15:18,000
มีเรื่องอื่นที่ลูกอยากคุยอีกไหม
208
00:15:21,500 --> 00:15:28,125
มีบางอย่างเกิดขึ้นกับผมครับ
บางอย่าง... เกิดกับผมมาสักพักแล้ว
209
00:15:29,083 --> 00:15:33,417
มันมากกว่าแค่การใจลอย
มันหนักขึ้นเรื่อยๆ และ...
210
00:15:36,083 --> 00:15:37,250
ผมกลัวครับ
211
00:15:40,833 --> 00:15:42,875
- เก้บ
- แม่ครับ
212
00:15:45,000 --> 00:15:48,208
ไม่เข้าใจว่าทุกคนคาดหวังให้ผม
ทำงานเสร็จได้ยังไง ถ้า...
213
00:15:48,333 --> 00:15:50,625
ฉันกับเพอร์ซีย์จะไปมอนทอก
214
00:15:50,750 --> 00:15:52,542
ฉัน... ฉันจะเอารถมาคืน
เช้าวันอาทิตย์
215
00:15:52,625 --> 00:15:54,708
เดี๋ยวๆๆ
หมายความว่าไงที่คุณจะไปมอนทอก
216
00:15:54,792 --> 00:15:58,167
ฉันโทรไปจองที่พัก
หลังวางสายจากยองซีย์
217
00:15:58,583 --> 00:15:59,833
ใครคือยองซีย์
218
00:16:00,458 --> 00:16:01,625
โรงเรียนไง
219
00:16:02,833 --> 00:16:03,875
โอเค
220
00:16:05,042 --> 00:16:10,625
- แล้วทำไมผมต้องยอมคุณด้วย
- เพราะขากลับบ้านวันอาทิตย์
221
00:16:10,708 --> 00:16:13,417
ฉันจะแวะร้านดิแองเจโลส์
และซื้อแซนด์วิชมาให้ก่อนเกมจะเริ่ม
222
00:16:13,583 --> 00:16:16,333
แต่ถ้าคุณทำตัวมีปัญหา
ฉันก็จะไปอยู่ดี
223
00:16:16,417 --> 00:16:19,792
และก็จะกินแซนด์วิชของฉันและคุณ
ขณะที่ฟังเกมการแข่ง
224
00:16:19,958 --> 00:16:21,417
- ทางวิทยุ
- คุณก็รู้ว่าผมไม่ชอบ
225
00:16:21,500 --> 00:16:23,125
- ดูนิกส์แข่งคนเดียว
- ฉันก็ด้วย
226
00:16:23,208 --> 00:16:25,792
อย่าลืมสั่งให้ใส่พริก
ในแซนด์วิชผมนะครับ
227
00:16:25,917 --> 00:16:28,375
- ถ้าขอฉันแบบนั้นก็อย่าหวัง
- ผมบอกว่า "ครับ" ไง
228
00:16:33,375 --> 00:16:37,917
นะครับ ช่วยบอกให้ร้านใส่พริก
ในแซนด์วิชให้หน่อยนะ
229
00:16:38,042 --> 00:16:39,042
ได้เลย
230
00:16:42,167 --> 00:16:44,458
ถอดรองเท้าออกก่อนขึ้นรถฉันนะ
231
00:16:44,625 --> 00:16:45,667
เข้าใจที่พูดไหม
232
00:16:47,792 --> 00:16:50,250
เรามีหลายเรื่องต้องคุยกัน
แต่พายุฝนนี่
233
00:16:50,375 --> 00:16:52,708
มันดูแรงขึ้นเรื่อยๆ
เรารีบไปกันก่อน
234
00:16:52,792 --> 00:16:56,667
แล้วค่อยไปคุยกันที่หาดนะ
ไปเก็บกระเป๋าไป เร็วเข้า
235
00:17:23,333 --> 00:17:26,292
เจ้าเป็นใคร
236
00:17:29,000 --> 00:17:33,292
ทั้งอ่อนแอ ทั้งหวาดกลัว
237
00:17:33,958 --> 00:17:36,250
ทั้งเศร้า
238
00:17:37,125 --> 00:17:39,917
หนีไปซะ เจ้าวีรบุรุษตัวจ้อย
239
00:17:40,458 --> 00:17:42,958
ก่อนที่จะเจ็บตัว
240
00:17:51,583 --> 00:17:52,792
เราถึงแล้ว
241
00:17:54,958 --> 00:17:56,042
นับสามนะ
242
00:17:57,792 --> 00:17:58,833
พร้อมไหม
243
00:17:59,417 --> 00:18:03,000
หนึ่ง สอง สาม
244
00:18:33,125 --> 00:18:36,125
แม่ไปเจอมาร์ชเมลโลว์ใหม่มา
อันนี้ไม่ไหม้ง่ายๆ
245
00:18:37,583 --> 00:18:39,542
ผมว่าไม่ใช่
เพราะมาร์ชเมลโลว์หรอกครับ
246
00:18:39,625 --> 00:18:41,292
ผมไม่ระวังเอง
247
00:18:53,958 --> 00:18:55,167
แม่ครับ...
248
00:18:56,417 --> 00:18:58,125
ผมมีเรื่องต้องคุยกับแม่
249
00:19:06,083 --> 00:19:10,417
ผมชินแล้วกับการเป็นตัวประหลาด
ชินแล้วที่รู้สึกว่าโลกไม่เหมาะกับผม
250
00:19:10,917 --> 00:19:13,958
เหมือนจิ๊กซอว์ครึ่งกล่อง
ที่ต่อได้ไม่พอดี
251
00:19:16,042 --> 00:19:19,708
ผมพยายามจะตั้งใจแล้ว
ผมพยายามแล้วจริงๆ แต่...
252
00:19:21,042 --> 00:19:24,167
จู่ๆ ผมก็เผลอฝันกลางวัน
มันช่วยไม่ได้จริงๆ
253
00:19:27,250 --> 00:19:28,333
แต่ช่วงหลังมานี่...
254
00:19:29,292 --> 00:19:33,625
มันไม่เหมือนแค่ฝันกลางวันแล้ว
มันเหมือนกับ...
255
00:19:34,625 --> 00:19:35,833
ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน
256
00:19:36,542 --> 00:19:38,708
เหมือนจริงขึ้นมั้งครับ
257
00:19:41,917 --> 00:19:43,583
และตอนที่เราไปที่พิพิธภัณฑ์...
258
00:19:45,000 --> 00:19:46,333
ลูกเห็นบางอย่างสินะ
259
00:19:50,500 --> 00:19:55,542
บางอย่างที่เหมือนจริงมากกับลูก
แต่ไม่มีคนอื่นเห็น
260
00:20:08,375 --> 00:20:09,917
เธอพูดอะไรกับลูก
261
00:20:13,875 --> 00:20:17,667
เธอเหรอ
แม่รู้ได้ไงว่าเป็นผู้หญิง
262
00:20:22,083 --> 00:20:24,583
ลูกรู้ไหมว่า
ทำไมเราถึงมาที่กระท่อมนี้ทุกปี
263
00:20:24,708 --> 00:20:27,000
เพราะมันอยู่ใกล้บ่อเกรอะที่สุด
ก็เลยราคาถูก
264
00:20:27,083 --> 00:20:29,375
แม่ รู้เรื่องสิ่งที่ผมเจอได้ไงครับ
265
00:20:29,458 --> 00:20:31,542
เรามาที่นี่กันทุกปีเพราะที่นี่
266
00:20:31,625 --> 00:20:33,167
คือที่ที่แม่เจอพ่อของลูก
267
00:20:36,083 --> 00:20:39,583
พ่อผมเหรอ พ่อมาเกี่ยวอะไรด้วย
268
00:20:47,708 --> 00:20:50,625
นานมาแล้ว แม่...
269
00:20:52,083 --> 00:20:55,292
เจอชายคนนึงที่ชายหาดนี่
270
00:20:55,375 --> 00:20:59,667
เขาทั้งฉลาด กล้าหาญ จิตใจดี และ...
271
00:21:00,583 --> 00:21:01,625
มีคุณธรรม
272
00:21:02,250 --> 00:21:05,792
ตั้งแต่วินาทีแรกที่แม่เห็นเขา
แม่รู้ได้เลยว่า...
273
00:21:07,792 --> 00:21:12,292
ไม่เคยเจอใครเหมือนเขามาก่อนเลย
274
00:21:13,125 --> 00:21:19,958
จากนั้นแม่ก็ตระหนักได้ว่า
เขาไม่เหมือนใครที่แม่เคยเจอ...
275
00:21:22,708 --> 00:21:28,625
เพราะเขา... เขาไม่ใช่มนุษย์
เขาคือเทพเจ้า
276
00:21:35,375 --> 00:21:38,375
แม่ตกหลุมรักพระเจ้าเหรอ แบบ...
277
00:21:39,667 --> 00:21:41,042
แบบ... พระเยซูน่ะเหรอ
278
00:21:42,250 --> 00:21:46,000
ไม่ใช่พระเจ้า
แต่เป็นเทพเจ้า เพอร์ซีย์...
279
00:21:49,000 --> 00:21:50,250
เรื่องราว...
280
00:21:51,083 --> 00:21:56,333
ที่แม่เคยเล่าให้ฟังเกี่ยวกับเทพกรีก
วีรบุรุษ และอสูรร้าย เป็นเรื่องจริง
281
00:21:56,458 --> 00:21:58,792
- แม่ครับ...
- ในเรื่องพวกนั้น แม่เล่าให้ฟัง
282
00:21:58,917 --> 00:22:01,583
ว่าบางครั้งเทพเจ้ากับมนุษย์
จะมีลูกกัน...
283
00:22:01,667 --> 00:22:03,833
- แม่ หยุดเถอะครับ แม่
- เด็กพวกนั้นคือ "มนุษย์กึ่งเทพ"
284
00:22:03,917 --> 00:22:07,042
และบางทีก็เรียกว่าเด็กเลือดผสม
285
00:22:09,667 --> 00:22:13,167
อสูรตัวนั้นเรียกผมแบบนั้นเลย
แม่ครับ นี่มันเกิดอะไรขึ้น
286
00:22:13,250 --> 00:22:14,625
ลูกคือเด็กเลือดผสม
287
00:22:16,583 --> 00:22:20,042
และเด็กเลือดผสมไม่ปลอดภัยบนโลกนี้
288
00:22:21,333 --> 00:22:24,667
เมื่อพวกเขามาถึงช่วงอายุนึง
ก็จะเริ่ม...
289
00:22:26,125 --> 00:22:31,333
เข้าใจสิ่งที่ตัวเองเป็น
และดึงดูดสิ่งชั่วร้ายเข้าหาตัว
290
00:22:31,458 --> 00:22:33,500
ที่ตั้งใจจะมาทำร้ายพวกเขา
291
00:22:33,583 --> 00:22:35,417
ก่อนที่จะแข็งแรงพอจะสู้กลับ
292
00:22:35,625 --> 00:22:39,417
นั่นคือสิ่งที่ลูกรู้สึกมาตลอด
293
00:22:39,875 --> 00:22:43,625
มันเป็นส่วนหนึ่งของตัวตนลูกมาเสมอ
ยังไงก็ต้องเกิดขึ้น แม่แค่...
294
00:22:43,750 --> 00:22:46,708
- แม่บอกผมเรื่องนี้ทำไม
- เพอร์ซีย์ แม่รู้ว่าเรื่องนี้ยาก
295
00:22:46,792 --> 00:22:49,667
ที่จะเข้าใจ แต่ลูกต้องเชื่อแม่
ว่ามันเป็นเรื่องจริง
296
00:22:49,792 --> 00:22:55,875
แต่นี่มันบ้าไปแล้ว ผมไม่ใช่เทพเจ้า
มีบางอย่างผิดปกติกับสมองผม
297
00:22:56,042 --> 00:22:59,250
ผมรู้ว่าผมประหลาดครับ
จริงๆ นะ ผมรู้ดี
298
00:22:59,708 --> 00:23:01,958
แต่ผมกลัวว่าตอนนี้
บางอย่างอาจผิดปกติแล้วจริงๆ…
299
00:23:02,042 --> 00:23:04,875
- ไม่ใช่นะ ลูกรัก...
- และ... ที่แม่มาเล่าเรื่องทั้งหลาย
300
00:23:05,000 --> 00:23:06,750
เพราะคิดว่าทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเหรอ
301
00:23:06,958 --> 00:23:10,167
ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ
ผมรู้ว่าอสูรร้ายมันไม่มีจริง
302
00:23:10,250 --> 00:23:13,583
รู้ว่าเทพเจ้าไม่มีจริง
และผมก็รู้แน่ๆ
303
00:23:13,833 --> 00:23:16,500
ว่ามนุษย์กึ่งเทพมันไม่มีจริงหรอก
304
00:23:17,708 --> 00:23:18,875
ใครคะ
305
00:23:19,333 --> 00:23:21,417
- คุณนายแจ็กสัน ผมโกรเวอร์
- โกรเวอร์เหรอ
306
00:23:21,500 --> 00:23:24,292
นี่เป็นเรื่องด่วนนิดหน่อย
ใครช่วยเปิดประตูทีได้ไหม
307
00:23:24,375 --> 00:23:27,792
เขามาทำอะไรที่นี่ ผมไม่อยากเจอเขา
เดี๋ยวครับ แม่ อย่า...
308
00:23:28,542 --> 00:23:30,792
ฉันขอเวลาคืนนึงไง
เธอบอกว่าเราค่อยไปตอนเช้าก็ได้นี่
309
00:23:30,917 --> 00:23:33,125
ขอโทษที่มาเร็วไปหน่อย
แต่ผมไม่มีทางเลือกอื่น
310
00:23:33,292 --> 00:23:35,417
สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว
ทุกเรื่องมันเกิดขึ้น
311
00:23:35,500 --> 00:23:37,708
- เร็วกว่าที่เราคิดไว้
- เร็วเหรอ
312
00:23:38,292 --> 00:23:40,625
แม่ควรถามผมก่อนที่...
ไม่ว่านายจะมาพูดอะไร
313
00:23:40,708 --> 00:23:43,958
- ฉันไม่อยากฟัง โกรเวอร์
- เพอร์ซีย์...
314
00:23:44,500 --> 00:23:46,500
- โอเค บางอย่างกำลังมาที่นี่...
- โกรเวอร์
315
00:23:46,625 --> 00:23:48,167
- ผมรู้ว่ามันฟังดูแย่มาก...
- โกรเวอร์
316
00:23:48,250 --> 00:23:49,750
แต่สิ่งสำคัญคือเราห้ามแตกตื่น
317
00:23:49,833 --> 00:23:50,833
ฉันไม่ได้แตกตื่น
318
00:23:50,917 --> 00:23:53,583
- โกรเวอร์
- เยี่ยม เพราะผมก็ไม่เหมือนกัน
319
00:23:53,667 --> 00:23:55,333
ผมว่าเรากำลังไปได้สวย...
320
00:23:55,417 --> 00:23:56,667
- โกรเวอร์
- มีอะไร
321
00:23:56,958 --> 00:23:59,250
โกรเวอร์ ทำไมท่อนล่างนาย
ถึงกลายเป็นแพะ
322
00:23:59,375 --> 00:24:00,417
อ้อ มัน...
323
00:24:03,458 --> 00:24:05,167
ให้ตายสิ แม่ไม่ได้บอกนายเรื่อง...
324
00:24:06,458 --> 00:24:09,167
- คุณไม่ได้บอกเขาเรื่องผมเหรอ
- เธอมาเร็วไป
325
00:24:12,917 --> 00:24:14,875
ก็... สิ่งสำคัญคืออย่าแตกตื่น
326
00:24:15,208 --> 00:24:17,292
เราค่อยไปคุยกันต่อในรถ
ไปกันเถอะ
327
00:24:24,375 --> 00:24:27,000
หน้าที่ของฉันคือช่วยนำทางนาย
ให้มาถึงช่วงเวลานี้
328
00:24:27,333 --> 00:24:29,833
ช่วงที่มนุษย์กึ่งเทพยังเด็ก
มันจะมีหลายอารมณ์ปนเปไปหมด
329
00:24:30,042 --> 00:24:32,792
- การมีกลุ่มผู้สนับสนุนจึง...
- นายเป็นใคร
330
00:24:33,583 --> 00:24:37,458
- โกรเวอร์ไง เพื่อนรักนายและ...
- นายเป็นตัวอะไร
331
00:24:40,875 --> 00:24:44,208
ฉันคือเซเทอร์
และฉันก็เป็นผู้พิทักษ์นาย
332
00:24:44,458 --> 00:24:45,875
เป็นผู้พิทักษ์ฉันงั้นเหรอ
333
00:24:46,333 --> 00:24:47,958
ถ้าฉันไม่ทำให้นาย
ถูกไล่ออกจากโรงเรียน
334
00:24:48,042 --> 00:24:49,542
นายไม่มีทางรอดคืนนี้ไปแน่
335
00:24:49,750 --> 00:24:52,125
เพราะสิ่งที่กำลังตามล่าเราอยู่
จะหานายเจอง่ายมาก
336
00:24:56,042 --> 00:24:57,250
ฉันขอโทษนะ
337
00:24:58,958 --> 00:25:02,000
ปกติแล้ว ฉันจะรู้สึกถึงอันตรายที่
ห่างไปหลายไมล์ได้ แต่ครั้งนี้...
338
00:25:02,667 --> 00:25:04,375
พวกเราไม่มีใครสัมผัสถึงด็อดส์เลย
339
00:25:05,958 --> 00:25:07,333
งั้นนายก็รู้
340
00:25:07,958 --> 00:25:10,792
ตอนที่ด็อดส์แปลงร่าง
นายเห็นใช่ไหม
341
00:25:11,417 --> 00:25:13,708
- แล้วทำไมนายไม่พูดอะไร
- ฉันเห็นแค่บางส่วน
342
00:25:14,458 --> 00:25:17,500
มนตร์บังตาพรางเธอจากพวกเรา
จนมันสายเกินไป
343
00:25:17,667 --> 00:25:19,458
มนตร์บังตาเหรอ มนตร์อะไร
344
00:25:20,250 --> 00:25:24,625
มนตร์บังตาน่ะ มันคือม่านบังตา
ที่ซ่อนโลกเวทมนตร์จากโลกมนุษย์
345
00:25:24,792 --> 00:25:28,958
ทั้งขาฉัน ปีกของด็อดส์
แม้กระทั่งการหายไปของด็อดส์
346
00:25:29,167 --> 00:25:31,125
แต่มันไม่ควรจะบังอะไรจากฉัน
347
00:25:31,208 --> 00:25:34,292
ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย
บางอย่างที่ทรงพลังมากกำลังทำงานอยู่
348
00:25:34,500 --> 00:25:36,958
ยิ่งเราไปถึงค่ายเร็วขึ้นเท่าไหร่
ก็ยิ่งดีกับนาย...
349
00:25:37,917 --> 00:25:41,417
- คุณบอกเขาเรื่องค่ายแล้วใช่ไหม
- ยังเลย
350
00:25:42,042 --> 00:25:44,875
ค่ายคือสถานที่หลบภัย
ของเด็กเลือดผสม
351
00:25:44,958 --> 00:25:47,708
เป็นที่ปลอดภัยที่นาย
จะได้เรียนรู้ตัวตนและโลก
352
00:25:47,833 --> 00:25:49,208
ที่อยู่อีกฟากของมนตร์บังตา
353
00:25:49,500 --> 00:25:52,417
จริงๆ มันอยู่ไม่ไกลหรอก
แค่ผ่านโค้งนี้ไปนิดเดียว
354
00:25:53,042 --> 00:25:55,042
แม่ครับ มีเรื่องอะไร
ที่เรายังไม่ได้คุยกันอีก
355
00:25:57,333 --> 00:25:58,875
มีอะไรที่แม่ยังไม่บอกผมอีก
356
00:26:03,708 --> 00:26:04,750
นั่นมิโนทอร์เหรอ
357
00:26:05,125 --> 00:26:08,875
ถ้ามันเริ่มโจมตีแล้ว จะไม่มีทางหยุด
โอเค ด็อดส์เป็นแค่ของเรียกน้ำย่อย
358
00:26:09,167 --> 00:26:11,833
ถัดมาคือเจ้านี่
โหดมาก ไม่ปรานีใคร
359
00:26:11,917 --> 00:26:13,583
มันยังใส่กางเกงในอยู่เลย
360
00:26:18,250 --> 00:26:20,250
ไพ่เทวมนตร์นั่นเป็นแค่การฝึก
361
00:26:20,375 --> 00:26:22,542
ทุกอย่างคือการฝึกนายให้พร้อม
สำหรับสิ่งที่รออยู่ในอนาคต
362
00:26:22,625 --> 00:26:23,875
อะไรรอฉันอยู่
363
00:26:23,958 --> 00:26:25,000
- เด็กๆ...
- ครับ
364
00:26:25,083 --> 00:26:27,458
- จริงๆ ผม 24 แล้วนะ
- เกาะไว้นะ
365
00:27:46,125 --> 00:27:47,417
ทุกคนเป็นอะไรไหม
366
00:27:47,625 --> 00:27:50,125
- ครับ ไม่เป็นไรครับ
- โอเคดีครับ
367
00:27:55,958 --> 00:27:57,083
ทางนี้
368
00:28:08,958 --> 00:28:14,042
เรามาถึงแล้ว นั่นคือเขตแดน
อสูรไม่สามารถข้ามไปได้
369
00:28:15,542 --> 00:28:17,375
เพอร์ซีย์จะปลอดภัยในอีกฟากนึง
370
00:28:18,292 --> 00:28:21,292
"เพอร์ซีย์จะ..."
ไม่ใช่เราทุกคนจะปลอดภัยเหรอ
371
00:28:26,125 --> 00:28:31,958
โกรเวอร์ ฉันขอฝากให้เธอ
ปกป้องลูกของฉัน ลูกชายคนเดียวของฉัน
372
00:28:32,042 --> 00:28:35,417
ไม่ต้องห่วงครับ คุณนายแจ็กสัน
เพอร์ซีย์จะปลอดภัยแน่ในค่าย...
373
00:28:35,500 --> 00:28:36,500
สาบานสิ
374
00:28:37,583 --> 00:28:40,167
- นี่มันเกิดอะไรขึ้น
- สาบานสิ โกรเวอร์
375
00:28:40,625 --> 00:28:43,125
ปกป้องเขาให้ปลอดภัยจาก
ใครหรืออะไรก็ตาม
376
00:28:43,208 --> 00:28:46,583
ที่จะมาทำร้ายเขา ที่คิดไม่ดีกับเขา
377
00:28:46,667 --> 00:28:49,208
- เข้าใจที่ฉันพูดไหม
- ผมสาบานครับ
378
00:29:00,500 --> 00:29:03,917
- แม่ต้องไปแล้วนะ ลูกรัก
- ไปเหรอ หมายความว่าไงครับ
379
00:29:04,000 --> 00:29:05,417
แม่ไปกับลูกไม่ได้
380
00:29:06,500 --> 00:29:07,583
ทำไมล่ะ
381
00:29:08,208 --> 00:29:09,458
เพราะเธอเป็นมนุษย์
382
00:29:15,917 --> 00:29:17,458
ตอนนี้ลูกต้องกล้าหาญแล้วนะ
383
00:29:18,625 --> 00:29:22,083
จำสิ่งที่แม่สอนไว้
จำเรื่องราวที่แม่เคยเล่าให้ฟังไว้
384
00:29:22,167 --> 00:29:23,750
- โดยเฉพาะเรื่องราวพวกนั้น มันจะ...
- ไม่
385
00:29:23,917 --> 00:29:25,208
- อธิบายทุกอย่าง
- ผมจะไม่ทิ้งแม่
386
00:29:25,375 --> 00:29:28,208
เพอซีอุส ฟังแม่
387
00:29:29,583 --> 00:29:30,625
ลูก...
388
00:29:31,875 --> 00:29:33,875
ไม่ได้ผิดปกติ
389
00:29:36,083 --> 00:29:37,667
ลูกเป็นคนพิเศษ
390
00:29:39,333 --> 00:29:40,750
ลูกคือสิ่งมหัศจรรย์
391
00:29:43,042 --> 00:29:44,708
และลูกคือลูกของแม่
392
00:29:48,833 --> 00:29:50,292
จับไว้ให้แน่นนะ
393
00:29:52,583 --> 00:29:54,292
จงอดทนสู้กับพายุร้าย
394
00:29:56,958 --> 00:29:58,167
แม่รักลูก
395
00:30:04,167 --> 00:30:05,333
เราต้องไปแล้ว
396
00:30:06,042 --> 00:30:08,750
- ส่งโค้ตมาให้แม่
- แม่จะเอาไปทำไมครับ
397
00:30:08,875 --> 00:30:10,833
มันได้กลิ่นเด็กเลือดผสม
เลยตามกลิ่นมาใช่ไหม
398
00:30:11,208 --> 00:30:13,542
- ใช่ครับ
- งั้นถ้ามันได้กลิ่นลูกทั้งสองทาง
399
00:30:13,625 --> 00:30:16,667
พร้อมกัน มันอาจสับสน
เราจะได้มีเวลาหนีมากขึ้น
400
00:30:16,750 --> 00:30:18,458
- แม่ครับ อย่าเลย...
- นี่
401
00:30:19,708 --> 00:30:20,958
ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี
402
00:30:42,167 --> 00:30:43,583
ไปได้แล้ว เดี๋ยวนี้เลย
403
00:31:01,000 --> 00:31:03,042
นี่ ดูนี่สิ
404
00:31:06,042 --> 00:31:09,167
เร็วเข้า มาสิ
405
00:31:15,667 --> 00:31:18,542
ไม่นะ ไม่ๆๆ
406
00:31:21,250 --> 00:31:22,417
แม่ครับ
407
00:31:25,875 --> 00:31:27,417
แม่
408
00:31:54,125 --> 00:31:56,833
เพอร์... เพอร์ซีย์ เพอร์ซีย์ ไม่นะ
409
00:33:14,958 --> 00:33:16,083
เขาโอเคไหม
410
00:33:16,167 --> 00:33:17,417
- เขาฟื้นแล้ว
- ฉันไม่รู้
411
00:33:17,583 --> 00:33:19,167
- คนเดียวเนี่ยนะ
- เป็นไปได้ไง
412
00:33:19,250 --> 00:33:20,542
- นั่นสิ
- ใช่ เขาไม่เป็นไร
413
00:33:20,625 --> 00:33:21,875
ต้องเป็นเขาแน่เลย
414
00:33:22,708 --> 00:33:24,083
เงียบซะ แอนนาเบธ
415
00:33:25,208 --> 00:33:28,958
เขาฟื้นแล้ว
ทุกคน ขอพื้นที่ให้เขาหน่อย
416
00:33:31,083 --> 00:33:34,208
ยินดีต้อนรับสู่ค่าย
เพอร์ซีย์ แจ็กสัน
417
00:33:35,625 --> 00:33:37,458
เรากำลังรอเธออยู่เลย
418
00:35:27,375 --> 00:35:29,125
เริ่มแข่งได้
419
00:35:34,905 --> 00:35:37,333
มันสำคัญมากที่ฉันต้องมาที่นี่
เพราะพ่อฉันเป็นเทพเจ้า
420
00:35:38,250 --> 00:35:39,458
ดังนั้นฉันจะหาเขาให้เจอ
421
00:37:07,458 --> 00:37:09,458
คำบรรยายโดย ณัฏฐ์อัปสร เลิศธีระกุล