1
00:00:09,092 --> 00:00:10,932
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:17,225 --> 00:00:19,225
‎ควบม้าลุยไป

3
00:00:19,310 --> 00:00:21,270
‎ด้วยใจที่มีนี้

4
00:00:21,354 --> 00:00:23,404
‎ที่ไม่ตามใคร ออกผจญภัย

5
00:00:23,481 --> 00:00:25,441
‎ออกลุยกันไปไม่รอรี

6
00:00:25,525 --> 00:00:27,485
‎ควบม้าลุยไป

7
00:00:27,569 --> 00:00:29,609
‎กับเธอที่มีนี้

8
00:00:29,696 --> 00:00:31,736
‎หากเราเคียงกัน วิญญาณก็พลัน

9
00:00:31,823 --> 00:00:33,993
‎ออกพาเราลุยทุกวินาที

10
00:00:34,075 --> 00:00:35,405
‎เย...

11
00:00:36,077 --> 00:00:37,497
‎เย...

12
00:00:38,121 --> 00:00:39,581
‎เย...

13
00:01:00,018 --> 00:01:01,438
‎นั่นเป็นงานที่ดีนะ

14
00:01:01,519 --> 00:01:05,019
‎ใช่ เป็นทางการมาก
‎ฉันมั่นใจว่าต้องถูกใจปู่เธอแน่

15
00:01:05,523 --> 00:01:09,283
‎ไม่ได้หมายความว่าคนเราจะต้อง
‎ชอบงานศพตัวเอง หรืออยากจะมีนะ

16
00:01:09,360 --> 00:01:10,740
‎หมายถึงก็ใช่ แต่...

17
00:01:10,820 --> 00:01:11,820
‎ไม่เป็นไร

18
00:01:12,447 --> 00:01:15,617
‎ขอบใจที่พูดออกมานะ
‎แล้วก็ขอบใจที่มางานศพ

19
00:01:15,700 --> 00:01:16,910
‎มันสำคัญกับฉันมาก

20
00:01:19,871 --> 00:01:23,251
‎เรื่องทั้งหมดนี้มันรู้สึก...
‎ห่างเหิน

21
00:01:23,500 --> 00:01:26,840
‎ป้าของเธอพูดได้กินใจดี ฉันว่านะ

22
00:01:27,170 --> 00:01:30,090
‎มันออกจะเข้าใจยากหน่อย
‎เพราะท่านร้องไห้ไม่หยุด

23
00:01:30,173 --> 00:01:34,343
‎- ซึ่งก็ซึ้งไปอีกแบบ
‎- อย่างน้อยท่านก็พยายาม

24
00:01:34,803 --> 00:01:36,813
‎พ่อฉันไม่พูดอะไรเลย

25
00:01:37,013 --> 00:01:40,603
‎ทุกคนเอาแต่พูดว่า
‎"ปู่เป็นคนขยันมากเลยนะ"

26
00:01:40,683 --> 00:01:42,393
‎ไม่มีใครพูดถึงตัวท่านเลย

27
00:01:42,852 --> 00:01:44,272
‎ท่านทำงานเก่งนะ

28
00:01:44,604 --> 00:01:46,864
‎ดูรถไฟกับรางที่มันใช้วิ่งอยู่นี่สิ

29
00:01:47,065 --> 00:01:50,185
‎ท่านสร้างทั้งหมดนี่
‎แล้วมันก็นำเธอไปยังมิราเดโร่

30
00:01:50,276 --> 00:01:53,776
‎แน่ละว่าหลังจากนั้น
‎ท่านก็ไม่อยากให้เธออยู่มิราเดโร่

31
00:01:54,239 --> 00:01:56,319
‎เราทะเลาะกันเล็กๆ แค่ครั้งเดียว

32
00:01:56,407 --> 00:01:58,487
‎แต่เราก็ยังสนิทกันมาก

33
00:02:00,120 --> 00:02:01,120
‎จริงๆ นะ

34
00:02:01,996 --> 00:02:04,076
‎ฉันน่าจะพูดที่งาน

35
00:02:04,332 --> 00:02:07,462
‎ฉันน่าจะบอกให้ทุกคนรู้
‎ว่าท่านเป็นปู่ที่น่าทึ่ง

36
00:02:07,544 --> 00:02:09,174
‎และมีความหมายกับฉันแค่ไหน

37
00:02:09,796 --> 00:02:11,876
‎ฉันไม่เคยได้มีโอกาสบอกท่านเลย

38
00:02:11,965 --> 00:02:13,965
‎ท่านรู้ว่าเธอรักมากแค่ไหน ลัคกี้

39
00:02:14,175 --> 00:02:15,175
‎ใช่

40
00:02:22,934 --> 00:02:23,944
‎ไง สปิริต

41
00:02:25,895 --> 00:02:28,145
‎ไปเลย ยินดีต้อนรับกลับบ้าน เจ้าหนู

42
00:03:02,640 --> 00:03:03,930
‎เป็นยังไงบ้าง ลูกรัก

43
00:03:04,893 --> 00:03:08,023
‎มันดีมากที่หลานกลับมา
‎อยู่บ้านสักสองสามวัน ลัคกี้

44
00:03:08,104 --> 00:03:10,444
‎เราจะได้เย็บผ้า
‎และจัดงานเลี้ยงน้ำชา

45
00:03:10,523 --> 00:03:14,193
‎และแน่นอนว่า
‎แคลนซี่จะต้องดีใจมากที่ได้เจอหลาน

46
00:03:17,822 --> 00:03:18,952
‎ขอบคุณ

47
00:03:19,866 --> 00:03:20,906
‎ขอโทษที

48
00:03:20,992 --> 00:03:24,752
‎มันก็แค่... คุณพ่อรักแคลนซี่มาก

49
00:03:26,289 --> 00:03:29,499
‎ใช่คอร่า พวกเขาสนิทกันมาก

50
00:03:29,876 --> 00:03:31,246
‎กลับบ้านกันดีกว่าไหม

51
00:03:32,253 --> 00:03:33,843
‎อันที่จริงผมต้องไปแล้ว

52
00:03:33,963 --> 00:03:34,803
‎อะไรนะ

53
00:03:34,881 --> 00:03:36,801
‎พ่อมีงานอีกเยอะ ในเมื่อปู่...

54
00:03:37,634 --> 00:03:39,144
‎มันยุ่งน่ะ

55
00:03:46,768 --> 00:03:48,268
‎เหมือนตอนเราไปไม่มีผิด

56
00:03:48,519 --> 00:03:49,729
‎สวัสดีจูนิเปโร่

57
00:03:49,938 --> 00:03:51,058
‎สวัสดีกองฟาง

58
00:03:51,147 --> 00:03:52,647
‎สวัสดีเจ้าก้อนฝุ่น

59
00:03:53,358 --> 00:03:54,478
‎ลัคกี้น่าสงสารจัง

60
00:03:54,567 --> 00:03:57,237
‎ไม่มีโอกาสได้บอกปู่
‎ว่าเธอรู้สึกยังไง

61
00:03:58,071 --> 00:04:00,911
‎แต่เราคงไม่มีทางรู้หรอก
‎ว่าจะเสียใครไปตอนไหน

62
00:04:01,783 --> 00:04:04,833
‎ดังนั้นเราควรบอกให้ทุกคน
‎รู้ถึงความรู้สึกของเรา

63
00:04:05,203 --> 00:04:08,793
‎บูมเมอแรง นายเป็น
‎เจ้าม้าสุดพิเศษของฉัน ฉันรักนาย

64
00:04:09,207 --> 00:04:10,787
‎ฉันรักเธอ ชิก้า ลินดา

65
00:04:10,875 --> 00:04:13,245
‎จูนิเปโร่ แทมโบรีน ฉันก็รักพวกเธอ

66
00:04:13,920 --> 00:04:16,800
‎แมงมุมโรงนา
‎ฉันชื่นชมความสามารถในการชักใยของเธอ

67
00:04:17,090 --> 00:04:19,840
‎กองฟาง พวกนายก็รู้อยู่แล้ว
‎ว่าฉันรู้สึกยังไง

68
00:04:19,926 --> 00:04:21,426
‎แต่เผื่อพวกนายไม่รู้...

69
00:04:21,886 --> 00:04:23,346
‎และฉันรักเธอ พรู

70
00:04:23,429 --> 00:04:25,269
‎เธอเป็นเพื่อนรักคนหนึ่งของฉัน

71
00:04:25,348 --> 00:04:27,678
‎ทุกนาทีที่ได้ใช้ร่วมกับเธอ
‎มีค่ากับฉัน

72
00:04:27,767 --> 00:04:29,807
‎ไม่ว่ามันจะนานสักแค่ไหน

73
00:04:30,561 --> 00:04:31,811
‎โอเค อบิเกล

74
00:04:32,313 --> 00:04:35,863
‎เธอว่าเราควรจะทาสีโรงนาใหม่ไหม
‎สีมันชักจะซีดไปหน่อยแล้ว

75
00:04:36,359 --> 00:04:38,359
‎- โอ้ ไงคะพ่อ
‎- พรู

76
00:04:39,320 --> 00:04:41,490
‎ไงแม่สาวโคบาลรักการเรียนของพ่อ

77
00:04:41,572 --> 00:04:43,952
‎แม่กับพ่อรอให้ลูกอยู่บ้าน
‎จนแทบทนไม่ไหว

78
00:04:44,033 --> 00:04:45,993
‎เพราะต้องมีคนทำความสะอาดห้องลูก

79
00:04:46,452 --> 00:04:48,082
‎เราคิดถึงคุณ คุณเกรนเจอร์

80
00:04:48,162 --> 00:04:51,712
‎และหนูอยากบอกว่าคุณมีความหมาย
‎กับหนูมาก ก่อนจะสายเกินไป

81
00:04:52,125 --> 00:04:55,625
‎"สายเกินไป" เหรอ สำหรับอะไร
‎หนูรู้อะไรที่ฉันไม่รู้เหรอ

82
00:04:55,712 --> 00:04:58,972
‎แค่เผื่อไว้ค่ะ
‎เราไม่มีทางล่วงรู้อนาคตได้

83
00:05:01,009 --> 00:05:03,139
‎งั้นก็... ขอบคุณนะ

84
00:05:03,594 --> 00:05:06,104
‎เดี๋ยวจะไปหาอะไรมาให้กินกันนะ

85
00:05:14,230 --> 00:05:16,860
‎พอลลี่จะไม่มีวันได้รู้จักปู่
‎เหมือนกับหนู

86
00:05:17,275 --> 00:05:20,565
‎โชคดีที่เขามีพี่สาว
‎ที่จะเล่าให้เขาฟังว่าปู่ยอดแค่ไหน

87
00:05:20,778 --> 00:05:23,658
‎และเราก็พร้อมรับฟังนะ
‎ถ้าหนูอยากจะระบาย

88
00:05:23,823 --> 00:05:26,583
‎ฉันรู้ว่าหนูไม่ลงรอยกับปู่

89
00:05:26,659 --> 00:05:27,739
‎ตัังแต่วันเกิดหนู

90
00:05:28,578 --> 00:05:31,538
‎พูดอะไรคะ หนูรักปู่นะ

91
00:05:32,332 --> 00:05:35,172
‎หนูแค่... รู้สึกเสียดายแทนพอลลี่

92
00:05:38,921 --> 00:05:41,171
‎ป้าคอร่าคะ นี่อะไรเหรอ

93
00:05:41,382 --> 00:05:42,882
‎จิม นายไม่ได้บอกเธอเหรอ

94
00:05:43,968 --> 00:05:46,388
‎พ่อของหลานกับป้ามีข่าวดี ลัคกี้

95
00:05:46,763 --> 00:05:49,313
‎ดีเท่าที่จะดีได้
‎ในช่วงเวลาที่แสนมืดมนนี้

96
00:05:49,724 --> 00:05:55,694
‎เจพีแอนด์ซันส์จะอุทิศอนุสรณ์สถาน
‎ให้ปู่ของหลานในสถานีรถไฟของเรา

97
00:05:56,314 --> 00:05:58,364
‎- ถือเป็นเกียรติ
‎- จิม คุณจะไปไหน

98
00:05:58,441 --> 00:06:01,781
‎ผมต้องจัดการอะไรที่สถานีหน่อย
‎ไม่มีเวลาให้พัก

99
00:06:01,861 --> 00:06:03,991
‎งั้นนี่ก็สำหรับการสร้างอนุสรณ์เหรอ

100
00:06:04,322 --> 00:06:06,372
‎ภาพอย่างเป็นทางการของปู่น่ะ

101
00:06:07,283 --> 00:06:11,453
‎ลองคิดสิว่า
‎ภาพนี้จะจัดแสดงให้คนได้เห็นทุกวัน

102
00:06:11,537 --> 00:06:14,117
‎แต่ปู่ดู... โกรธมาก

103
00:06:14,665 --> 00:06:16,875
‎จริงเหรอ ป้าว่าดูเหมือนท่านออก

104
00:06:16,959 --> 00:06:19,959
‎ฉันเหมือนจะจำสีหน้าแบบนี้ได้
‎จากงานแต่งของเรา

105
00:06:20,171 --> 00:06:23,671
‎ไม่มีทาง
‎เราต้องใช้ภาพของปู่ที่ดีกว่านี้

106
00:06:23,758 --> 00:06:26,428
‎ภาพที่แสดงถึง
‎ผู้ชายแสนอบอุ่นที่หนูรู้จัก

107
00:06:26,677 --> 00:06:28,507
‎หนูมีภาพแบบนั้นเหรอ

108
00:06:29,055 --> 00:06:31,095
‎ไม่ แต่หนูจะหาอะไรสักอย่าง

109
00:06:31,265 --> 00:06:33,055
‎เราจะจดจำท่านแบบนี้ไม่ได้

110
00:06:33,142 --> 00:06:37,442
‎การสร้างอนุสรณ์นี้เป็นโอกาสที่
‎จะได้กล่าวคำอำลาที่ปู่สมควรได้รับ

111
00:06:37,772 --> 00:06:40,152
‎เราจะได้พิสูจน์ว่า
‎ปู่สำคัญกับเราแค่ไหน

112
00:06:41,776 --> 00:06:45,446
‎ลัคกี้
‎หนูไม่ต้องพิสูจน์อะไรกับใครทั้งนั้น

113
00:06:45,780 --> 00:06:47,620
‎นี่ไม่เกี่ยวกับหนู

114
00:06:47,698 --> 00:06:50,788
‎หนูจะทำให้พอลลี่เห็น
‎ว่าท่านเป็นปู่ที่สมบูรณ์แบบ

115
00:06:54,413 --> 00:06:56,423
‎พ่อ จะไปแล้วเหรอคะ

116
00:06:56,499 --> 00:06:57,829
‎หนูกำลังจะทำแพนเค้กนะ

117
00:07:00,253 --> 00:07:02,513
‎สงสัยแป้งจะกระเด็นไปหน่อย

118
00:07:02,797 --> 00:07:04,127
‎แต่พ่อจะอยู่กินใช่ไหม

119
00:07:04,215 --> 00:07:06,255
‎โทษทีลัคกี้ ตอนนี้ไม่ได้

120
00:07:09,178 --> 00:07:10,298
‎มีอะไรหรือเปล่า

121
00:07:10,847 --> 00:07:12,597
‎ไม่ หนูสบายดี

122
00:07:13,182 --> 00:07:15,102
‎พ่อมีภาพของปู่บ้างไหมคะ

123
00:07:15,393 --> 00:07:17,483
‎มีอยู่ในอัลบัมรูปของเรานิดหน่อย

124
00:07:18,104 --> 00:07:19,564
‎หนูดูหมดแล้ว

125
00:07:19,730 --> 00:07:23,110
‎เรามีไม่เยอะเลย
‎และรูปที่มีก็ยังไม่ใช่ด้วย

126
00:07:23,317 --> 00:07:25,357
‎หนูอยากได้รูปที่แสดงให้เห็น...

127
00:07:26,237 --> 00:07:28,447
‎ไม่รู้สิ ด้านที่อบอุ่นของปู่

128
00:07:29,198 --> 00:07:32,368
‎โอ้ ลัคกี้
‎พ่อของพ่อไม่ใช่คนอ่อนโยนเลยนะ

129
00:07:32,743 --> 00:07:36,373
‎เขาเอาแต่ทำงาน ไม่มีเวลามา
‎ทำอะไรเรื่อยเปื่อยเป็นที่ระลึก

130
00:07:36,831 --> 00:07:39,291
‎พูดแล้วก็ พ่อต้องไปจริงๆ แล้วละ

131
00:07:39,500 --> 00:07:40,500
‎ไว้ค่อยคุยกันนะ

132
00:07:55,850 --> 00:07:57,390
‎ดีจังที่ได้กลับมา

133
00:07:57,477 --> 00:07:59,267
‎ฉันชอบอากาศฝั่งตะวันตกนี่จัง

134
00:07:59,479 --> 00:08:01,359
‎เราควรจะยินดีกับทุกลมหายใจ

135
00:08:01,439 --> 00:08:03,939
‎เพราะไม่รู้ว่า
‎มันจะเป็นครั้งสุดท้ายไหม

136
00:08:11,741 --> 00:08:13,911
‎เขาอยู่นั่นไง เดี๋ยวมานะ

137
00:08:16,704 --> 00:08:19,964
‎คุณหนูเพรสคอทท์
‎คุณพ่ออยู่ที่ซีดาร์กัลช์นู่น

138
00:08:20,041 --> 00:08:22,461
‎ไม่เป็นไรค่ะ หนูว่าคุณช่วยหนูได้

139
00:08:22,793 --> 00:08:25,963
‎ขอหนูดูภาพตอนก่อตั้งการรถไฟได้ไหมคะ

140
00:08:26,047 --> 00:08:27,047
‎รูปเหรอ

141
00:08:27,131 --> 00:08:29,181
‎หนูพยายามหารูปของปู่อยู่

142
00:08:29,342 --> 00:08:32,092
‎เขาน่าจะดูมีความสุขและมั่นใจ

143
00:08:32,178 --> 00:08:35,218
‎ใฝ่ฝันถึงอนาคตที่สดใสของบริษัท

144
00:08:35,515 --> 00:08:37,175
‎คุณเพรสคอทท์คนพ่อน่ะเหรอ

145
00:08:37,517 --> 00:08:39,387
‎ฉันว่าฉันไม่เคยเจอเขานะ

146
00:08:39,602 --> 00:08:42,272
‎จากที่ฉันได้ยินมา
‎เขาเป็นคนเคร่งเครียดพอดู

147
00:08:42,355 --> 00:08:44,815
‎ไม่ใช่พวกยิ้มแย้มชอบตัดริบบิ้น

148
00:08:44,899 --> 00:08:48,189
‎คุณได้ยินมาผิดแล้ว
‎เขาไม่ได้เคร่งเครียด เขาน่าทึ่ง

149
00:08:48,528 --> 00:08:50,948
‎ฉันไม่ได้หมายความไม่ดี ลัคกี้

150
00:08:51,197 --> 00:08:52,407
‎ฉันขอโทษนะ

151
00:08:54,575 --> 00:08:55,655
‎ยังไงก็ขอบคุณนะคะ

152
00:08:56,452 --> 00:08:57,542
‎เสียใจด้วย ลัคกี้

153
00:08:57,954 --> 00:09:01,044
‎คนบางคนเขาไม่เข้าใจอารมณ์ที่ซับซ้อน

154
00:09:01,499 --> 00:09:02,539
‎ขอบใจนะ พอลส์

155
00:09:03,042 --> 00:09:04,172
‎แต่มันยังไม่จบหรอก

156
00:09:04,377 --> 00:09:05,747
‎ฉันคิดได้อีกอย่างละ

157
00:09:07,380 --> 00:09:10,470
‎ป้าคอร่าต้องมีอะไรที่ฉันใช้ได้แน่ๆ

158
00:09:12,760 --> 00:09:14,760
‎ฉันควรจะไปคุยกับเธอตามลำพัง

159
00:09:17,390 --> 00:09:18,600
‎ขอบใจ อบิเกล

160
00:09:18,683 --> 00:09:22,733
‎หนึ่ง เธอขำมุกฉัน แม้ในตอนที่
‎ฉันไม่รู้ตัวว่ากำลังเล่นมุก

161
00:09:23,062 --> 00:09:26,442
‎สอง เธอเตือนฉันทุกครั้ง
‎เวลามีน้ำตาลติดที่จมูก

162
00:09:26,524 --> 00:09:27,784
‎- สาม...
‎- อะไรเนี่ย

163
00:09:27,984 --> 00:09:30,494
‎ฉันกำลังบอกเหตุผลที่ฉันรักเธอ

164
00:09:30,570 --> 00:09:32,570
‎เผื่อฉันไม่มีโอกาสบอกพรุ่งนี้

165
00:09:32,655 --> 00:09:34,615
‎ฉันต้องไปทำความสะอาดคอกแล้ว

166
00:09:34,907 --> 00:09:37,407
‎สาม เธอส่งเสริมสุขอนามัยที่ดี

167
00:09:39,412 --> 00:09:41,002
‎ป้าคอร่า อย่าร้องเลยนะคะ

168
00:09:42,748 --> 00:09:45,168
‎แคลนซี่กับป้าร้องกันไปเยอะแล้ว

169
00:09:45,501 --> 00:09:47,041
‎แต่ตอนนี้ป้ามีงานต้องทำ

170
00:09:47,378 --> 00:09:48,588
‎ต้องการอะไรหรือจ๊ะ

171
00:09:48,838 --> 00:09:52,378
‎ถ้าจะมีใครเข้าใจว่า
‎ปู่เป็นคนดีขนาดไหน

172
00:09:52,633 --> 00:09:53,883
‎ก็ต้องเป็นป้าคอร่า

173
00:09:54,218 --> 00:09:55,718
‎ปู่น่ะเป็นนักบุญชัดๆ

174
00:09:55,803 --> 00:09:59,183
‎ป้าคงมีภาพส่วนตัว
‎ที่จะอุทิศให้อนุสรณ์ใช่ไหมคะ

175
00:09:59,724 --> 00:10:03,234
‎หรือจดหมายกินใจ หรือของดูต่างหน้า

176
00:10:03,561 --> 00:10:05,561
‎ปู่ไม่ใช่พวกชอบมีของที่ระลึก

177
00:10:05,646 --> 00:10:07,856
‎พ่อบอกว่าปู่ไม่ใช่คนอ่อนโยนเท่าไหร่

178
00:10:07,940 --> 00:10:09,030
‎แหมตาย ถูกแล้ว

179
00:10:09,191 --> 00:10:11,531
‎บางครั้งท่านถึงขนาด
‎ลืมวันเกิดเราด้วย

180
00:10:12,862 --> 00:10:14,452
‎ท่านเป็นคนเคร่งเครียด

181
00:10:14,697 --> 00:10:16,617
‎แต่ท่านก็รักเราในแบบของท่าน

182
00:10:34,508 --> 00:10:36,258
‎ฉันไม่รู้จะทำยังไงดี สปิริต

183
00:10:36,427 --> 00:10:40,307
‎ฉันอยากให้การสร้างอนุสรณ์มันพิเศษ
‎ฉันคิดอะไรไม่ออกแล้ว

184
00:10:41,766 --> 00:10:43,306
‎ลัคกี้ ดูนี่สิ

185
00:10:43,392 --> 00:10:47,192
‎เช้านี้ฉันไปบอกทุกคนที่ไปรษณีย์
‎ว่าขอบคุณพวกเขามากแค่ไหน

186
00:10:47,271 --> 00:10:49,151
‎นี่ มีโทรเลขมาถึงเธอด้วย

187
00:10:49,357 --> 00:10:50,567
‎รู้สึกขอบคุณมันไหม

188
00:10:50,650 --> 00:10:52,230
‎เพราะมันขอบคุณเธอ

189
00:10:52,610 --> 00:10:55,610
‎ฉันขอรูปหรือจดหมายของปู่จากจูเลี่ยน

190
00:10:55,696 --> 00:10:57,276
‎บางทีเขาอาจจะเจออะไรเข้า

191
00:10:57,531 --> 00:11:00,121
‎เขาบอกว่า "ฉันไม่มีอะไรเลย

192
00:11:00,326 --> 00:11:02,866
‎ฉันได้เจอปู่แค่ตอนวันหยุด

193
00:11:03,120 --> 00:11:07,880
‎แต่ในเมื่อเราได้คุยกัน ฉันขอเสนอ
‎การลงทุนสุดก้าวหน้ารูปแบบใหม่

194
00:11:08,167 --> 00:11:10,167
‎ฉันขอแค่ห้าดอลลาร์"

195
00:11:18,386 --> 00:11:20,386
‎ขอซื้อไอศกรีมให้ได้ไหม น้องรัก

196
00:11:20,471 --> 00:11:23,181
‎- นี่กับดักแบบไหนกัน
‎- ไม่ใช่กับดัก

197
00:11:23,265 --> 00:11:25,885
‎ฉันแค่อยากทำอะไรดีๆ ให้
‎เพราะว่าฉันรักนาย

198
00:11:26,352 --> 00:11:27,942
‎หลอกฉันไม่ได้หรอก

199
00:11:30,564 --> 00:11:32,324
‎บินไปเลย ซินยอร์แครอทส์

200
00:11:32,441 --> 00:11:34,441
‎เหมือนกับสายลม

201
00:11:45,704 --> 00:11:46,714
‎ฉลาดนี่

202
00:11:46,789 --> 00:11:49,829
‎ปกติป้อนไปได้ครึ่งหนึ่ง
‎ฉันก็ต้องเปลี่ยนเสื้อแล้ว

203
00:11:50,918 --> 00:11:54,208
‎- เป็นยังไงบ้าง ลัคกี้
‎- ก็ดีค่ะ หนูหลบเก่งใช้ได้อยู่

204
00:11:54,296 --> 00:11:55,916
‎ไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น

205
00:11:59,677 --> 00:12:02,047
‎ฉันเป็นห่วงหนูกับพ่อของหนู

206
00:12:02,847 --> 00:12:04,887
‎หนูกับพ่อต้องผ่อนคลายบ้าง

207
00:12:04,974 --> 00:12:06,854
‎เห็นเลยว่าหนูกำลังลำบากแค่ไหน

208
00:12:06,934 --> 00:12:08,354
‎หนูไม่ได้ลำบาก

209
00:12:08,519 --> 00:12:11,399
‎หนูแค่อยากให้
‎การสร้างอนุสรณ์สมบูรณ์แบบ

210
00:12:11,480 --> 00:12:13,070
‎และมันจะต้องเป็นอย่างนั้น

211
00:12:13,315 --> 00:12:16,565
‎ลัคกี้ เรารู้ว่าหนูรักปู่ของหนู

212
00:12:16,652 --> 00:12:18,702
‎หนูไม่ต้องพิสูจน์อะไรกับใคร

213
00:12:28,622 --> 00:12:30,462
‎พ่อคะ เป็นอะไรหรือเปล่า

214
00:12:31,667 --> 00:12:35,297
‎มีอะไรต้องทำอีกเยอะเลย
‎พ่อไม่รู้ว่าปู่ทำทันได้ยังไง

215
00:12:37,214 --> 00:12:38,554
‎ก็น่าจะรู้อยู่

216
00:12:39,175 --> 00:12:40,545
‎ปู่เขาทำงานตลอดเวลาเลย

217
00:12:41,302 --> 00:12:43,432
‎แม้แต่ตอนนี้พ่อก็ยังทำได้ไม่เท่า

218
00:12:49,101 --> 00:12:52,981
‎คุณมาไม่ทันมื้อค่ำอีกแล้ว จิม
‎แต่เราเก็บส่วนที่เหลือไว้ให้

219
00:12:53,272 --> 00:12:55,112
‎คอร่าแวะมาด้วย

220
00:12:55,191 --> 00:12:58,491
‎เธอพบว่าพินัยกรรมของพ่อคุณ
‎ยังอยู่ที่คฤหาสน์ในเมือง

221
00:12:58,569 --> 00:13:01,239
‎เคท ผมไม่มีเวลาเข้าเมืองไปหามัน

222
00:13:01,322 --> 00:13:04,872
‎- แค่นี้ผมก็ทำงานแทบไม่ทันแล้ว
‎- สปิริตกับหนูไปเอาได้

223
00:13:05,284 --> 00:13:08,834
‎พนันได้ว่าปู่ต้องมีของที่
‎เหมาะกับอนุสรณ์อยู่ในคฤหาสน์แน่

224
00:13:09,038 --> 00:13:10,618
‎ไม่ ลัคกี้ ลูกไม่ต้อง...

225
00:13:10,706 --> 00:13:12,576
‎ฉันว่าเป็นความคิดที่เยี่ยมมาก

226
00:13:21,759 --> 00:13:24,759
‎- ขอบคุณที่มากับฉันนะ
‎- บูมเมอแรงกับฉันไม่พลาดแน่

227
00:13:25,763 --> 00:13:29,523
‎อีกอย่าง เธอไม่มีทางรู้ว่า
‎การขี่ม้าครั้งไหนเป็นครั้งสุดท้าย

228
00:13:29,892 --> 00:13:30,892
‎ตลอดกาล

229
00:13:45,574 --> 00:13:46,784
‎ปู่คะ

230
00:13:48,577 --> 00:13:52,207
‎ไหนๆ ขอปู่ดูหน้าเจ้าของวันเกิดหน่อย

231
00:14:13,018 --> 00:14:13,978
‎ขอบใจ อบิเกล

232
00:14:14,061 --> 00:14:17,111
‎ได้แน่นอน
‎ฉันเป็นเพื่อนแท้ของเธอตลอดไป

233
00:14:18,524 --> 00:14:20,864
‎พรู ให้ช่วยไหม ระวังปากพองล่ะ

234
00:14:20,943 --> 00:14:24,203
‎เพราะเธอจะบอกคนที่รักไม่ได้
‎ว่ารู้สึกขอบคุณมากแค่ไหน

235
00:14:29,910 --> 00:14:32,250
‎อบิเกล เธอช่วย...

236
00:14:32,329 --> 00:14:35,329
‎อะไร เห็นค่าเธอ
‎หรือให้เกียรติเธอ หรือเป็นห่วง

237
00:14:35,416 --> 00:14:36,706
‎ฉันพยายามอยู่ พรู

238
00:14:36,792 --> 00:14:40,132
‎แต่ดูท่าเวลาที่อยู่ด้วยกัน
‎มีความหมายกับฉันมากกว่าเธอ

239
00:14:45,092 --> 00:14:47,392
‎อบิเกล แน่นอนว่าฉันรักเธอ

240
00:14:47,469 --> 00:14:50,259
‎และฉันใส่ใจเรื่องที่เธอพูดช่วงนี้
‎มันก็แค่...

241
00:14:50,848 --> 00:14:52,428
‎มันทำให้ฉันกลัว โอเคไหม

242
00:14:53,434 --> 00:14:55,904
‎หมายความว่าไง อะไรทำให้เธอกลัว

243
00:14:57,313 --> 00:14:58,403
‎โทษนะ ลัคกี้

244
00:14:58,480 --> 00:15:00,230
‎ฉันรู้ว่าไม่ใช่เรื่องของฉัน

245
00:15:00,316 --> 00:15:03,356
‎แต่ปู่ของเธอ
‎เป็นคนรู้จักคนแรกที่จากไป

246
00:15:03,611 --> 00:15:05,821
‎- ไม่เป็นไร
‎- แต่มันเป็น

247
00:15:06,030 --> 00:15:09,450
‎ฉันไม่เคยคิดถึง...
‎เรื่องความตายมาก่อน

248
00:15:09,533 --> 00:15:13,503
‎ตอนนี้มันเป็นเรื่องเดียวที่ฉันคิด
‎พูดตรงๆ เธอทำให้มันแย่ลง

249
00:15:13,579 --> 00:15:16,119
‎ฉันรู้ว่าเธอตั้งใจดี
‎แต่การพูดถึง "จุดจบ"

250
00:15:16,206 --> 00:15:18,826
‎และ "เวลาที่เรามี"
‎มันทำให้ฉันกลัว

251
00:15:21,337 --> 00:15:23,007
‎มันก็ทำให้ฉันกลัวเหมือนกัน

252
00:15:24,006 --> 00:15:25,336
‎- จริงเหรอ
‎- จริง

253
00:15:25,716 --> 00:15:28,046
‎แต่การพูดถึงมันทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น

254
00:15:30,429 --> 00:15:34,929
‎แม่ของฉันเสียก่อนเวลาอันควร

255
00:15:35,809 --> 00:15:38,809
‎ลัคกี้ ฉันขอโทษ
‎ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เธอเศร้า

256
00:15:39,688 --> 00:15:42,438
‎เห็นไหม เพราะงี้
‎ฉันถึงไม่อยากคุยเรื่องพวกนี้

257
00:15:42,524 --> 00:15:43,734
‎ไม่เป็นไร

258
00:15:43,817 --> 00:15:45,187
‎ฉันแค่จะบอกว่า...

259
00:15:46,320 --> 00:15:47,530
‎ท่านตายจากไป

260
00:15:47,613 --> 00:15:50,323
‎แต่การตายไม่ได้ลบชีวิตที่ท่านเคยมี

261
00:15:50,616 --> 00:15:54,406
‎เหล่าผู้คนที่รักท่านยังคงอยู่
‎และตราบใดที่เราจดจำท่านไว้

262
00:15:54,745 --> 00:15:56,455
‎ท่านก็ยังมีชีวิตอยู่ในใจเรา

263
00:15:57,790 --> 00:16:00,540
‎นั่น...
‎นั่นทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นนิดหน่อย

264
00:16:01,919 --> 00:16:04,089
‎เรื่องของปู่เธอก็เหมือนกัน ลัคกี้

265
00:16:04,171 --> 00:16:07,881
‎ท่านจะไม่หายไป เพราะเธอทำให้
‎ความทรงจำของท่านมีชีวิตอยู่

266
00:16:07,967 --> 00:16:10,337
‎ไม่ว่ายังไง
‎อนุสรณ์ก็จะออกมาสมบูรณ์แบบ

267
00:16:10,928 --> 00:16:14,218
‎ไม่ มันจะต้องสมบูรณ์แบบที่สุด

268
00:16:14,431 --> 00:16:16,101
‎ท่านควรจะถูกจดจำแบบนั้น

269
00:16:16,642 --> 00:16:18,602
‎ในฐานะปู่ที่สมบูรณ์แบบ

270
00:16:19,853 --> 00:16:20,943
‎ลัคกี้...

271
00:16:21,397 --> 00:16:24,227
‎ตอนที่ปู่ตาย
‎เราไม่คุยกันด้วยซ้ำ

272
00:16:24,483 --> 00:16:27,573
‎ปู่ตายไปโดยคิดว่าฉันไม่รัก

273
00:16:28,070 --> 00:16:29,530
‎ท่านรู้ว่าเธอรักท่าน

274
00:16:29,613 --> 00:16:32,783
‎ปู่ชวนให้ฉันกลับเข้าเมืองไปด้วยกัน
‎แต่ฉันตอบว่าไม่

275
00:16:34,702 --> 00:16:36,582
‎ปู่ต้องรู้สึกถูกปฏิเสธมากๆ แน่

276
00:16:36,662 --> 00:16:38,212
‎แต่ชีวิตเธออยู่ที่นี่

277
00:16:38,288 --> 00:16:40,168
‎ไม่ใช่ว่าเธอปฏิเสธท่านสักหน่อย

278
00:16:40,249 --> 00:16:42,079
‎แต่ฉันโกรธปู่

279
00:16:42,501 --> 00:16:44,921
‎และเราไม่มีโอกาส
‎คุยเรื่องนี้กันอีกเลย

280
00:16:46,005 --> 00:16:49,215
‎ฉันเขียนจดหมายเพื่อจะอธิบายหลายฉบับ

281
00:16:49,466 --> 00:16:51,636
‎แต่ไม่ได้ส่งไปเลย

282
00:16:51,927 --> 00:16:54,007
‎และตอนนี้ก็ไม่มีโอกาสแล้ว

283
00:17:14,616 --> 00:17:15,866
‎ที่นี่หรูหราจัง

284
00:17:18,412 --> 00:17:21,922
‎ห้องหนังสือของปู่อยู่ทางนี้
‎ป้าคอร่าบอกว่าน่าจะอยู่ในนั้น

285
00:17:29,048 --> 00:17:31,128
‎"ความประสงค์สุดท้ายและพินัยกรรม

286
00:17:31,216 --> 00:17:33,716
‎ของ เจมส์ เบอร์นาร์ด
‎เพรสคอทท์ ซีเนียร์"

287
00:17:33,802 --> 00:17:34,802
‎เจอแล้ว

288
00:17:40,059 --> 00:17:43,019
‎ปัญหาเยอะเหลือเกิน
‎กับการหารูปที่ดีกว่านี้ของปู่

289
00:17:43,854 --> 00:17:45,694
‎รอเดี๋ยว ฉันว่าฉันเจอ...

290
00:17:46,231 --> 00:17:48,941
‎ช่างเถอะ แค่ใบเสร็จสำหรับรถเกวียน

291
00:17:49,234 --> 00:17:51,864
‎ขอบใจ
‎แต่เราเจอสิ่งที่มาตามหากันแล้ว

292
00:17:51,945 --> 00:17:56,075
‎อีกอย่าง ฉันว่าปู่คง
‎ชอบรูปที่การรถไฟใช้อยู่ในตอนนี้

293
00:17:59,369 --> 00:18:01,869
‎โทษที ฉันนึกว่าเจออะไรเข้า

294
00:18:05,876 --> 00:18:07,286
‎นี่อะไร

295
00:18:08,670 --> 00:18:11,380
‎นี่ต้องเป็นของสมัยเด็กของปู่เธอแน่ๆ

296
00:18:11,548 --> 00:18:14,838
‎"ไม่ใช่คนอ่อนโยน" งั้นเหรอ
‎ฉันว่าดูอ่อนโยนมากเลยนะ

297
00:18:14,927 --> 00:18:17,007
‎อยากเอาไปให้พ่อดูจะแย่แล้ว

298
00:18:18,222 --> 00:18:21,062
‎แปลกแฮะ มาคิดภาพปู่ตอนเป็นเด็ก

299
00:18:22,309 --> 00:18:23,559
‎ก็จินตนาการยากอยู่

300
00:18:24,895 --> 00:18:27,355
‎แต่นี่ไม่ใช่ของของปู่นะ

301
00:18:28,190 --> 00:18:29,980
‎แร็กกี้ โรซี่ !

302
00:18:30,734 --> 00:18:31,904
‎สวัสดี

303
00:18:32,402 --> 00:18:34,992
‎ฉันไม่ได้เจอเธอ
‎ตั้งแต่ฉันสูงแค่หัวเข่า

304
00:18:37,366 --> 00:18:38,576
‎ของเล่นของป้าเหรอ

305
00:18:43,455 --> 00:18:46,415
‎นี่ จำได้ไหมว่า
‎ฉันเคยเล่นไอ้นี่จนพ่อกับแม่คลั่ง

306
00:18:46,750 --> 00:18:50,210
‎พ่อขู่ว่าจะโยนมันเข้าเตาผิง
‎ตั้งวันละสองรอบ

307
00:18:53,423 --> 00:18:57,723
‎หนูนึกว่าจะเจอของของปู่
‎ที่ไม่ได้เกี่ยวกับธุรกิจเสียอีก

308
00:18:57,803 --> 00:19:00,143
‎หนูอาจจะเจออะไรที่ดีกว่านั้นอีก

309
00:19:00,222 --> 00:19:01,432
‎โอ้ อันนี้ฉันจำได้

310
00:19:02,224 --> 00:19:05,564
‎- ให้ตาย เราเคยเด็กขนาดนั้นเหรอ
‎- รูปนี้ถ่ายที่ไหนคะ

311
00:19:06,061 --> 00:19:08,611
‎นั่นคฤหาสน์ของปู่กับย่า
‎ที่โรสมี้ดวัลเลย์

312
00:19:09,356 --> 00:19:11,936
‎มันคือฟาร์มที่พ่อของเราโตมา

313
00:19:12,234 --> 00:19:14,074
‎ปู่โตมาในฟาร์มเหรอคะ

314
00:19:14,236 --> 00:19:16,026
‎ฉันลืมที่นั่นไปแล้ว

315
00:19:16,405 --> 00:19:19,905
‎ตอนเราไปอยู่ที่นั่นช่วงฤดูร้อน
‎เป็นช่วงโปรดของฉันเลย

316
00:19:26,665 --> 00:19:29,035
‎ไม่อยากเชื่อว่าพ่อเก็บของพวกนี้ไว้

317
00:19:30,794 --> 00:19:33,174
‎เขารักความทรงจำพวกนี้
‎ไม่ต่างจากเราแน่

318
00:19:47,728 --> 00:19:49,348
‎ช่วงนี้พ่อทำงานหนักมาก

319
00:19:49,980 --> 00:19:51,400
‎พ่อไม่อยากคิด...

320
00:19:52,816 --> 00:19:54,106
‎ว่าปู่จากไปแล้วจริงๆ

321
00:19:56,320 --> 00:19:59,530
‎ปู่กับพ่อ เราอาจจะ
‎ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีเลิศเลอ

322
00:20:01,700 --> 00:20:02,830
‎แต่พ่อก็คิดถึงปู่

323
00:20:03,410 --> 00:20:06,790
‎นี่ช่วยให้พ่อนึกถึงช่วงเวลาดีๆ
‎ที่ครอบครัวเรามีร่วมกัน

324
00:20:07,247 --> 00:20:10,827
‎ขอเดาว่าเวลาดีๆ เหล่านั้น
‎ไม่รวมวิชาศิลปะใช่ไหมคะ พ่อ

325
00:20:11,210 --> 00:20:12,590
‎พูดเข้าตัวเอง

326
00:20:12,878 --> 00:20:15,208
‎ลูกวาดภาพนั้นให้ปู่ตอนอายุสามขวบ

327
00:20:15,923 --> 00:20:17,883
‎ปู่เก็บมันไว้ตลอดเลยเหรอ

328
00:20:18,717 --> 00:20:21,007
‎ปู่ของลูกรักลูกมาก ลัคกี้

329
00:20:23,889 --> 00:20:26,559
‎ปู่กับพ่อไม่คุยกัน
‎เรื่องความรู้สึกของเรา

330
00:20:26,975 --> 00:20:30,515
‎แต่พ่อกับลูกไม่ใช่แบบนั้น
‎ลูกบอกพ่อได้ทุกเรื่องนะ โอเคไหม

331
00:20:31,396 --> 00:20:32,396
‎โอเคค่ะ

332
00:20:37,778 --> 00:20:41,488
‎ในตอนที่ดูเหมือนว่า
‎พนักงานจะจับเราส่งเข้าคุก

333
00:20:41,573 --> 00:20:44,123
‎พ่อของผมก็เริ่มเล่นกลโยนแอปเปิล

334
00:20:44,284 --> 00:20:46,334
‎มันช่วยเรียกลูกค้าเข้ามามากมาย

335
00:20:47,162 --> 00:20:48,582
‎เธอเลยปล่อยเราไป

336
00:20:49,456 --> 00:20:52,916
‎เจมส์ เพรสคอทท์เป็นชายมากพรสวรรค์

337
00:20:53,126 --> 00:20:55,916
‎แต่สิ่งที่เขาหลงใหลจริงๆ คือการรถไฟ

338
00:20:56,213 --> 00:20:58,633
‎และเรารู้สึกเป็นเกียรติมาก
‎ที่ทางบริษัท

339
00:20:58,715 --> 00:21:02,635
‎ได้ตัดสินใจอุทิศรถไฟสายนี้...
‎ให้กับท่าน

340
00:21:05,597 --> 00:21:07,427
‎ขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมงาน

341
00:21:07,683 --> 00:21:11,563
‎หนูดีใจมากที่เราสามารถ
‎มอบคำอำลาที่คู่ควรให้กับท่านได้

342
00:21:37,629 --> 00:21:39,839
‎หนูขอโทษที่ไม่เคยพูดว่า "หนูขอโทษ"

343
00:21:40,215 --> 00:21:43,335
‎หนูรู้ว่าปู่อยากปกป้องหนู
‎ด้วยวิธีที่ดีที่สุดที่รู้

344
00:21:45,679 --> 00:21:48,269
‎ปู่รักหนู และหนูก็รักปู่

345
00:21:48,557 --> 00:21:50,597
‎หนูจะรักษาความทรงจำของปู่เอาไว้

346
00:21:51,226 --> 00:21:52,266
‎เราทุกคนนั่นแหละ

347
00:21:54,271 --> 00:21:57,361
‎นี่ พอลลี่
‎พร้อมจะเรียนท่าจับมือลับหรือยัง

348
00:22:15,709 --> 00:22:17,039
‎เกือบเสร็จแล้ว สปิริต

349
00:22:17,336 --> 00:22:20,006
‎คิดว่าไง
‎เราต้องใช้กล้องดูดาวที่โรงเรียนไหม

350
00:22:20,088 --> 00:22:22,798
‎เราจะได้สอดแนม
‎พวกโจรชายฝั่งได้ตั้งแต่ขอบฟ้า

351
00:22:26,553 --> 00:22:27,553
‎ลัคกี้

352
00:22:28,430 --> 00:22:30,770
‎เรากำลังดูพินัยกรรมของปู่กันอยู่

353
00:22:31,308 --> 00:22:32,478
‎แล้วก็...

354
00:22:33,393 --> 00:22:34,733
‎ดูเองแล้วกัน

355
00:22:35,687 --> 00:22:38,517
‎ปู่ทิ้งคฤหาสน์ที่โรสมี้ดวัลเลย์...

356
00:22:39,149 --> 00:22:40,149
‎ไว้ให้หนูเหรอ

357
00:23:07,594 --> 00:23:10,314
‎คำบรรยายโดย วิชุพร กุลมงคล