1
00:00:06,049 --> 00:00:07,967
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:08,718 --> 00:00:09,719
‎โอเค

3
00:00:09,802 --> 00:00:11,679
‎อย่าพูดอะไรกระตุกต่อมคนฟังนะ

4
00:00:11,763 --> 00:00:13,723
‎ผมไม่ทำให้ปิตุภูมิต้องอับอายหรอก

5
00:00:13,806 --> 00:00:15,641
‎นี่ รู้ตัวรึเปล่าว่ากำลังซวยหนักแค่ไหน

6
00:00:16,809 --> 00:00:19,270
‎คุณรู้ไหมล่ะว่าผมซวยจริงๆ มาแล้วกี่ครั้ง

7
00:00:19,353 --> 00:00:21,564
‎นี่ครั้งแรกเลยนะที่ซวยเพราะเรื่องที่งี่เง่าเห็นๆ

8
00:00:21,647 --> 00:00:24,484
‎- คุณต้องจริงจังกับเรื่องนี้
‎- จริงจังอยู่ เดี๋ยวจะจริงจัง

9
00:00:26,110 --> 00:00:27,445
‎แต่งตัวอะไรมาเนี่ย

10
00:00:28,863 --> 00:00:31,157
‎บอกแล้วว่าให้ดึงสติ

11
00:00:31,240 --> 00:00:33,743
‎ผมตั้งใจผูกเบี้ยวเพราะชอบเวลาคุณปรับให้

12
00:00:36,120 --> 00:00:37,163
‎ตัวหอมนะ

13
00:00:38,414 --> 00:00:41,542
‎ขอละ เปิดใจรับความเห็นพวกเขาหน่อยได้ไหม

14
00:00:43,127 --> 00:00:47,465
‎อ้อ ผมจะไม่ให้ค่า
‎ความไร้สาระที่สุดของการพิจารณานี้

15
00:00:51,135 --> 00:00:52,178
‎ผมไม่ได้เป็นนาซี

16
00:00:52,261 --> 00:00:54,472
‎คุณคิดว่ามุกนาซีเป็นเรื่องที่ยอมรับได้งั้นเหรอ

17
00:00:54,555 --> 00:00:58,142
‎ไม่ แต่ก็ทำให้ผมนึกถึงตอนที่
‎นาซีสองคนเดินเข้าไปในบาร์…

18
00:01:02,063 --> 00:01:05,650
‎เรามีกระบวนการที่ค่อนข้างชัดเจน
‎เมื่อเกิดสถานการณ์แบบนี้

19
00:01:05,733 --> 00:01:10,029
‎คุณสองคนจะร่วมมือกันเขียนแถลงการณ์ขอโทษ

20
00:01:10,113 --> 00:01:12,865
‎จากนั้นเราจะโพสต์ลงทุกแพลตฟอร์มที่เกี่ยวข้อง

21
00:01:12,949 --> 00:01:14,158
‎ขอโทษ คุณชื่ออะไรนะ

22
00:01:15,243 --> 00:01:16,786
‎- รอนนี่
‎- ใช่ นั่นรอนนี่

23
00:01:16,869 --> 00:01:19,205
‎รอนนี่เป็นหัวหน้าฝ่ายสื่อสารองค์กร

24
00:01:19,288 --> 00:01:23,000
‎บางคนก็เรียกเป็นฝ่ายบริหารจัดการภาวะวิกฤต
‎หรือบริหารจัดการภาพลักษณ์องค์กร

25
00:01:24,794 --> 00:01:25,920
‎ผมไม่เขียนร่วมกับใคร

26
00:01:26,003 --> 00:01:27,797
‎แล้วคุณจะให้เราจัดการยังไง

27
00:01:27,880 --> 00:01:29,799
‎- ผมจะคุยกับพวกนั้น
‎- ใครคุย

28
00:01:29,882 --> 00:01:31,259
‎- "คุยกับใคร"
‎- "คุยกับใคร"

29
00:01:31,884 --> 00:01:32,802
‎พวกนักศึกษา

30
00:01:32,885 --> 00:01:34,971
‎- ไม่ได้
‎- ผมไม่แนะนำนะ

31
00:01:35,054 --> 00:01:36,013
‎ผมเป็นอาจารย์ประจำ

32
00:01:36,514 --> 00:01:39,058
‎คุณสั่งห้ามสิ่งที่ผมทำในห้องสอนของผมไม่ได้

33
00:01:39,142 --> 00:01:40,643
‎ห้ามผมพูดในมหาวิทยาลัยก็ไม่ได้

34
00:01:40,726 --> 00:01:43,604
‎นอกจากผมจะละเมิดจรรยาบรรณของคณะ

35
00:01:43,688 --> 00:01:44,689
‎ซึ่งก็ไม่ได้ละเมิด

36
00:01:45,857 --> 00:01:49,193
‎มหาวิทยาลัยควรเป็นที่ซึ่งสนับสนุน
‎ความเห็นต่าง

37
00:01:49,277 --> 00:01:51,445
‎เราควรภูมิใจในตัวเด็กพวกนี้

38
00:01:51,529 --> 00:01:52,947
‎นี่คือหน้าที่พวกเขา

39
00:01:53,030 --> 00:01:55,074
‎อันที่จริงสมัยผมเรียนป.ตรี

40
00:01:55,158 --> 00:01:58,786
‎ผมนั่งเปลือยตูดบนโต๊ะตัวนี้เลย
‎เพื่อประท้วงให้ถอนการลงทุนจากแอฟริกาใต้

41
00:02:05,668 --> 00:02:07,712
‎เราจะไปดื่มลาเต้คัปปูชิโนกันไหม

42
00:02:07,795 --> 00:02:10,339
‎ยังมีอีกสองสามเรื่องที่เราต้องคุยกัน

43
00:02:11,674 --> 00:02:13,342
‎ฉันจะตามไปทีหลัง

44
00:02:14,218 --> 00:02:15,094
‎โอเค

45
00:02:18,055 --> 00:02:20,391
‎เรื่องนี้กระจายไปทั่วโซเชียลมีเดียแล้ว

46
00:02:20,474 --> 00:02:24,353
‎อธิการบดีเริ่มได้รับโทรศัพท์
‎จากผู้บริจาคและศิษย์เก่า

47
00:02:24,437 --> 00:02:26,689
‎ถ้าไม่รีบแก้สถานการณ์ทันที

48
00:02:26,772 --> 00:02:29,108
‎ผมจะไม่แปลกใจถ้าเขาขอให้บิลลาออก

49
00:02:29,192 --> 00:02:32,403
‎- ไม่ค่ะ เขาจะขอโทษ
‎-  ท่าทีเขาไม่ได้สลดใจเลยสักนิด

50
00:02:32,486 --> 00:02:34,989
‎ค่ะ ฉันรับประกันได้ว่า
‎หลังบทสนทนาครั้งหน้าของเรา

51
00:02:35,072 --> 00:02:36,407
‎เขาจะเสียใจอย่างสุดซึ้งเลย

52
00:02:43,956 --> 00:02:44,790
‎รอก่อน

53
00:02:46,125 --> 00:02:48,336
‎ผมชอบจังเวลาที่คุณทำเหมือนเป็นเจ้านายผม

54
00:02:48,419 --> 00:02:51,047
‎- น่าจะเห็นหน้าตัวเองในนั้น
‎- ฉันเป็นเจ้านายคุณ

55
00:02:51,130 --> 00:02:55,092
‎โอเค งั้นคืนนี้คุณคิดจะทำอะไรครับ เจ้านาย

56
00:02:55,176 --> 00:02:57,428
‎- ผมชวนเจ้านายไปทานมื้อค่ำได้ไหม
‎- คุณนี่มันยังไง

57
00:02:57,511 --> 00:02:59,555
‎ไม่ คุณจะมาชวนฉันกินข้าวตอนนี้ไม่ได้

58
00:02:59,639 --> 00:03:01,891
‎นี่เป็นปัญหาร้ายแรงทางวินัย

59
00:03:03,684 --> 00:03:07,146
‎เท่ากับผมต้องให้พวกเสมียนฝ่ายบุคคล
‎เขียนคำขอโทษแทนผมงั้นเหรอ

60
00:03:07,647 --> 00:03:10,942
‎นั่นจะผิดต่อนักศึกษาของผมนะ
‎เด็กๆ จะได้กลิ่นของปลอมแต่ไกล

61
00:03:11,025 --> 00:03:12,568
‎รู้ไหมว่าพวกนั้นจะได้กลิ่นอะไรอีก

62
00:03:12,652 --> 00:03:15,112
‎ไอ้กลิ่นความจองหองเหม็นหึ่งของคุณนี่ไง

63
00:03:16,155 --> 00:03:18,824
‎ให้ตายสิ ผมไม่ใช่นาซี โอเคไหม
‎ที่นี่ไม่อนุญาตให้ผม…

64
00:03:18,908 --> 00:03:20,368
‎มันไม่เกี่ยวว่าคุณเป็นนาซีรึเปล่า

65
00:03:20,451 --> 00:03:23,537
‎แต่อยู่ที่คุณเป็นผู้ชายประเภทนั้นไหม
‎พวกที่เวลาเกิดเรื่องแบบนี้

66
00:03:23,621 --> 00:03:25,998
‎ก็คิดว่าเขาลุกขึ้นปัดตูดแล้วรอดตัวไปได้

67
00:03:26,082 --> 00:03:28,125
‎โดยไม่คิดจะรับผลที่ตามมาห่าเหวอะไรเลย

68
00:03:33,339 --> 00:03:34,840
‎แสดงว่า "ไม่" ไปกินข้าวกันสินะ

69
00:03:38,511 --> 00:03:42,223
‎ยาซมียอดฟอลในทวิตเตอร์ถึง 8,000 คน
‎ฉันเลยเอาไปโพสต์ในเว็บไซต์ของภาค

70
00:03:42,306 --> 00:03:44,725
‎- ได้โพสต์ไหมว่าเธอได้ทุนเอ็นอีเอชเฟลโลว์ชิป
‎- ได้

71
00:03:44,809 --> 00:03:48,896
‎และแย่หน่อย
‎ฉันเจอทางตันเรื่องห้องทำงานของโจน

72
00:03:49,897 --> 00:03:52,024
‎- เราต้องทำอะไรได้สักอย่าง
‎- ฉัน…

73
00:03:52,608 --> 00:03:56,195
‎อ้าว หวัดดีจ้ะ ขอบคุณลอรี่
‎ขอคุยกับไลล่าเดี๋ยวนะ เข้ามาเลย

74
00:03:56,904 --> 00:03:59,824
‎ฉันรู้ว่าดูเหมือนฉันเมินคุณ

75
00:03:59,907 --> 00:04:01,158
‎แต่แถวนี้โกลาหลมาก

76
00:04:01,242 --> 00:04:02,868
‎อย่าลืมว่าคืนนี้มีดินเนอร์นั่นนะคะ

77
00:04:02,952 --> 00:04:04,620
‎โอ๊ย เวร งานอะไรนะ

78
00:04:04,704 --> 00:04:07,206
‎ที่บ้านคณบดี อาจจะเกี่ยวกับเรื่อง…

79
00:04:08,499 --> 00:04:10,626
‎ขอบใจๆ ลอรี่ ขอบใจ

80
00:04:12,503 --> 00:04:13,337
‎ไง

81
00:04:13,421 --> 00:04:16,549
‎ซาราห์ เพื่อนฉันที่วิสคอนซิน
‎มีที่ปรึกษาที่โดนกล่าวหาว่าล่วงเกินผู้หญิง

82
00:04:16,632 --> 00:04:18,759
‎แล้วจดหมายแนะนำจากเขาก็ไร้ค่าไปเลย

83
00:04:18,843 --> 00:04:22,054
‎- ไม่มีใครคิดว่าด็อบสันเป็นนาซีหรอก
‎- ฉันเป็นหนี้กู้ยืมเรียนเยอะมาก

84
00:04:22,138 --> 00:04:24,807
‎แค่ปล่อยมุกแย่ๆ เขากำลังจะขอโทษแล้ว

85
00:04:24,890 --> 00:04:26,225
‎มีคนโทรหาฉันนะคะ

86
00:04:28,728 --> 00:04:29,854
‎คนไหน

87
00:04:29,937 --> 00:04:30,855
‎นักข่าวค่ะ

88
00:04:31,439 --> 00:04:34,150
‎- จะให้ตอบยังไง
‎- โอ๊ยตาย ไม่ต้องตอบอะไรทั้งนั้น

89
00:04:34,233 --> 00:04:37,236
‎ถ้ากลายเป็นข่าวใหญ่
‎พวกเราอาจจะเดือดร้อนกันได้จริงๆ

90
00:04:38,487 --> 00:04:39,780
‎นั่นรวมถึงคุณด้วย

91
00:04:41,907 --> 00:04:44,327
‎แน่นอน โมบีดิกเป็นความล้มเหลว

92
00:04:44,410 --> 00:04:47,121
‎นักวิจารณ์ก็เกลียด
‎แล้วเมลวิลล์ก็ตายไปอย่างไร้เกียรติ

93
00:04:47,204 --> 00:04:51,834
‎ดังที่เขาเองทำนายไว้ในจดหมายถึงเพื่อน
‎นาธาเนียล ฮอว์ธอร์น

94
00:04:51,917 --> 00:04:53,377
‎ซึ่งเขาอุทิศหนังสือเล่มนั้นให้

95
00:04:55,087 --> 00:04:58,341
‎จนกระทั่งช่วงปี 1920
‎หนังสือถึงได้รับการประเมินจากเหล่าผู้ทรงคุณวุฒิ

96
00:04:58,424 --> 00:05:01,344
‎เราจะพูดถึงเรื่องที่เมลวิลล์ซ้อมเมียไหมครับ

97
00:05:03,763 --> 00:05:06,390
‎นักวิชาการเฟมินิสต์บางคนเสนอทฤษฎีเช่นนั้นจริง

98
00:05:06,474 --> 00:05:09,185
‎แต่เมื่อขาดหลักฐานแน่ชัด

99
00:05:09,268 --> 00:05:12,146
‎ผมคิดว่าเราใส่ใจกับตัวบทเป็นหลักจะดีกว่า

100
00:05:12,229 --> 00:05:15,775
‎เราสนใจเมลวิลล์ที่เป็นนักเขียน
‎ไม่ใช่เมลวิลล์ที่เป็นมนุษย์

101
00:05:15,858 --> 00:05:18,277
‎แต่อาจารย์เพิ่งพูดถึงเมลวิลล์ในฐานะมนุษย์

102
00:05:18,361 --> 00:05:20,363
‎ในจดหมายส่วนตัวถึงฮอว์ธอร์น

103
00:05:21,947 --> 00:05:27,161
‎ผมแค่เสนอประเด็นว่า
‎มิตรภาพของเขากับฮอว์ธอร์นนั้น…

104
00:05:27,912 --> 00:05:31,040
‎เป็นปัจจัยสำคัญ
‎ที่ทำให้เขาเติบโตในฐานะนักเขียน

105
00:05:32,583 --> 00:05:33,501
‎เอาจริงดิ

106
00:05:33,584 --> 00:05:35,795
‎ต้องรอจนกระทั่งช่วงปี 1920

107
00:05:35,878 --> 00:05:38,923
‎ที่นวนิยายเรื่องนี้ได้รับการยอมรับ
‎อย่างที่คู่ควรในฐานะ…

108
00:05:39,006 --> 00:05:41,217
‎ไว้เราค่อยคุยเรื่องตีเมียตอนเรียนกับครู

109
00:05:41,300 --> 00:05:45,096
‎เรื่องนั้นและปัจจัยสำคัญอื่นๆ
‎ที่ส่งผลต่องานประพันธ์ของเมลวิลล์

110
00:05:45,179 --> 00:05:47,139
‎จากบรรดาผู้หญิงในชีวิตของเขา

111
00:05:48,849 --> 00:05:52,311
‎(เลื่อนอย่างไม่มีกำหนด)

112
00:05:53,354 --> 00:05:54,563
‎ไม่มีกำหนดเหรอ

113
00:05:54,647 --> 00:05:55,815
‎ใครเป็นคนบอก

114
00:05:56,565 --> 00:05:59,193
‎ไม่มีกำหนดแค่แปลว่า
‎"จนกว่าจะมีการแจ้งต่อไป"

115
00:06:09,412 --> 00:06:12,289
‎คุณช่วยแปะป้ายพวกนี้
‎ทั้งในคณะและทั่วๆ มหาลัยได้ไหม

116
00:06:13,165 --> 00:06:15,793
‎ฉันส่งอีเมลให้คนทั้งชั้นผ่านแบล็กบอร์ดได้

117
00:06:15,876 --> 00:06:18,212
‎เรื่องมันไปไกลกว่าแค่นักศึกษาในวิชาเราแล้ว

118
00:06:22,258 --> 00:06:26,303
‎(ร่วมประชุมเสวนา
‎กับศาสตราจารย์บิล ด็อบสัน)

119
00:06:30,599 --> 00:06:31,934
‎ผู้ชายเธอเกรียมแน่

120
00:06:35,980 --> 00:06:38,607
‎(รายงานจำนวนนักศึกษาที่ลงเรียน
‎และค่าจ้างอาจารย์)

121
00:06:38,691 --> 00:06:41,485
‎เดาสิว่าเกิดอะไรขึ้นอีก ที่นั่นไม่มีไวไฟ

122
00:06:42,236 --> 00:06:43,487
‎โอ๊ย ให้ตาย

123
00:06:43,571 --> 00:06:46,574
‎- ลองตามฝ่ายไอทีหรือยัง
‎- ฝากข้อความไว้ 700 ครั้งแล้ว

124
00:06:46,657 --> 00:06:48,576
‎ฉันกำลังจะเดินไปเองนี่เลย

125
00:06:49,076 --> 00:06:50,953
‎มาด้วยกันไหม ใช้ตำแหน่งเบ่งหน่อย

126
00:06:51,036 --> 00:06:54,832
‎ฉันต้องไปกล่อมเรนซ์
‎แต่คืนนี้จะเอาเรื่องนี้ไปคุยกับลาร์สัน

127
00:06:54,915 --> 00:06:56,876
‎ขอโทษด้วยนะโจน แต่…

128
00:06:56,959 --> 00:07:00,129
‎เอางี้ คุณมาทำงานที่นี่ไหม
‎ฉันเคลียร์ของพวกนี้ออกให้ได้

129
00:07:00,212 --> 00:07:01,130
‎ไม่เอา

130
00:07:01,213 --> 00:07:02,965
‎(เพมโบรค)

131
00:07:04,425 --> 00:07:07,178
‎- ได้อ่านแบบประเมินหรือยัง
‎- อ่านแล้ว

132
00:07:07,261 --> 00:07:08,721
‎คนเขาเขียนว่ายังไงบ้าง

133
00:07:10,514 --> 00:07:11,891
‎วิชาฉันตื่นเต้นเกินไป

134
00:07:15,686 --> 00:07:17,897
‎เดี๋ยวนะ อีตานี่อยู่ตรงนี้มาตลอดเหรอ

135
00:07:17,980 --> 00:07:19,440
‎ฉันยังไม่มีเวลาตกแต่งใหม่

136
00:07:19,523 --> 00:07:22,943
‎ฉันเคยชักว่าวให้มันในรถ

137
00:07:23,027 --> 00:07:25,154
‎ตอนที่ฉันได้ตำแหน่งประจำ เพื่อฉลอง

138
00:07:25,237 --> 00:07:27,907
‎นั่นอธิการบดีมหาวิทยาลัย ปี 1924 ได้มั้ง

139
00:07:27,990 --> 00:07:29,992
‎ก็หน้าตาเหมือนคนที่ชักว่าวให้นะ

140
00:07:30,075 --> 00:07:33,746
‎- อีกอย่าง มันเป็นการฉลองให้ตัวเองยังไง
‎- มีประเด็น

141
00:07:34,330 --> 00:07:36,582
‎มันยังทำให้ฉันไม่เสร็จ ไม่ว่ามันจะเป็นใคร

142
00:07:37,082 --> 00:07:41,003
‎นี่ โจน ได้ข่าวเรื่องที่
‎บิลจะจัดชุมนุมเสวนากับนักศึกษาไหม

143
00:07:42,588 --> 00:07:45,925
‎- ฉันกังวลค่ะ
‎- นี่ทางของเขาเลยล่ะ พวกนั้นรักเขา

144
00:07:46,008 --> 00:07:47,593
‎เขาช่างเข้าอกเข้าใจ

145
00:07:47,676 --> 00:07:51,514
‎แต่ถ้าเป็นเอลเลียตหรือแม้แต่คุณ
‎ฉันคงจะเป็นห่วง

146
00:07:54,308 --> 00:07:55,142
‎ก๊อกๆ

147
00:07:56,227 --> 00:07:57,353
‎อ้าว ว่าไง

148
00:07:57,937 --> 00:07:59,021
‎หวัดดีค่ะ

149
00:08:00,481 --> 00:08:01,941
‎ขอบคุณที่เอาพายแอปเปิ้ลมาให้

150
00:08:03,025 --> 00:08:03,859
‎พีชค่ะ

151
00:08:04,401 --> 00:08:05,528
‎- อ้อ
‎- ใช่

152
00:08:06,028 --> 00:08:08,447
‎- มีเวลาแป๊บนึงไหมคะ
‎- มีสิ

153
00:08:09,949 --> 00:08:13,452
‎- เอ่อ ต้องเปิดประตูไว้
‎- งานนี้เลือดสาดแน่

154
00:08:14,411 --> 00:08:15,496
‎ทำไมถึงพูดแบบนั้น

155
00:08:16,330 --> 00:08:21,252
‎คือมุกตลกทุกอย่างเกี่ยวกับฮิตเลอร์
‎มันมีหมวดพิเศษของตัวเอง

156
00:08:22,086 --> 00:08:25,464
‎รู้รึเปล่าว่ามีเด็กติดหนวดฮิตเลอร์
‎และก๊อปมีมอาจารย์ไปเล่นต่อ

157
00:08:26,090 --> 00:08:29,134
‎ไม่เข้าใจเหรอคะ
‎คือมันมีบริบทวงกว้างระดับมหาลัย

158
00:08:29,218 --> 00:08:30,803
‎มีบริบทวงกว้างระดับชาติด้วย

159
00:08:30,886 --> 00:08:32,638
‎การเป็นยิวในหมู่พวกติดอาวุธต่อต้านน่ะ

160
00:08:32,721 --> 00:08:35,266
‎ปีที่แล้วเกิดเหตุต่อต้านยิวมากที่สุด
‎ในช่วง 40 ปีที่ผ่านมา

161
00:08:35,349 --> 00:08:37,810
‎แน่นอน ความตั้งใจก็สำคัญ
‎แต่ต่อให้คุณไม่ได้คิดร้ายกับใคร

162
00:08:37,893 --> 00:08:39,895
‎ถ้าผลกระทบของสิ่งที่คุณทำไปมันจะ…

163
00:08:40,771 --> 00:08:42,773
‎- นี่ดาฟนี ดร.คิม…
‎- ดาฟน่า

164
00:08:43,399 --> 00:08:46,193
‎หวัดดีค่ะ หนูเพิ่งพูดแบบเดียวกันเป๊ะเลย

165
00:08:46,694 --> 00:08:48,279
‎คนฉลาดก็คิดเหมือนกัน

166
00:08:54,535 --> 00:08:56,412
‎- ต้องให้ผมไปทำอะไรรึเปล่า
‎- ใช่

167
00:08:57,705 --> 00:08:58,622
‎โอเค

168
00:09:00,082 --> 00:09:04,211
‎มีอีกเรื่องที่อยากถามอาจารย์
‎แต่เอาไว้ก่อนก็ได้ค่ะ

169
00:09:04,295 --> 00:09:05,421
‎ได้สิ

170
00:09:10,551 --> 00:09:11,885
‎- โอเค…
‎- คุณทำบ้าอะไรอยู่

171
00:09:11,969 --> 00:09:13,929
‎เธอพุ่งตัวเข้ามาเองแล้วปิดประตูด้วย

172
00:09:14,013 --> 00:09:15,139
‎แล้วทำไมไม่เดินมาเปิด

173
00:09:15,222 --> 00:09:16,932
‎เธอหาว่าผมให้ท้ายพวกขวาจัด

174
00:09:17,016 --> 00:09:18,809
‎แล้วผมก็ไม่อยากขัดจังหวะเธอ

175
00:09:20,227 --> 00:09:21,478
‎นี่

176
00:09:21,562 --> 00:09:23,272
‎- นี่
‎- ไม่ อะไรอีก

177
00:09:24,440 --> 00:09:25,774
‎นั่นไม่มีอะไร โอเคนะ

178
00:09:27,860 --> 00:09:28,902
‎คุณมันตัวปัญหา

179
00:09:29,737 --> 00:09:30,571
‎ผมเหรอ

180
00:09:32,656 --> 00:09:33,782
‎ฉันขออะไรหน่อยได้ไหม

181
00:09:33,866 --> 00:09:35,492
‎หลังเรื่องเมื่อเช้า คุณเป็นหนี้ฉันอยู่

182
00:09:35,576 --> 00:09:37,995
‎- ได้ทุกอย่าง
‎- คืนนี้เป็นพี่เลี้ยงจูจูหน่อยได้ไหม

183
00:09:38,078 --> 00:09:40,748
‎- ฉันมีงานที่บ้านคณบดีลาร์สัน
‎- งานอะไร

184
00:09:40,831 --> 00:09:42,708
‎โอ๊ย ใครจะรู้ หยอดน้ำมันล้อมั้ง

185
00:09:43,834 --> 00:09:45,085
‎นี่มันอะไรกัน

186
00:09:45,169 --> 00:09:47,296
‎- ผมไม่รู้
‎- ล้อชาติไหนเป็นแบบนี้

187
00:09:56,722 --> 00:09:58,932
‎ไวไฟในห้องทำงานฉันพัง

188
00:09:59,516 --> 00:10:01,393
‎- มันเป็นอะไร
‎- ไม่มีสัญญาณเลย

189
00:10:01,894 --> 00:10:02,728
‎ผมต่อบูสเตอร์ให้ได้

190
00:10:02,811 --> 00:10:05,022
‎แต่ภาคของคุณต้องแจ้งมาเป็นเอกสาร

191
00:10:06,065 --> 00:10:07,316
‎ได้คุยกับหัวหน้าภาคหรือยัง

192
00:10:09,610 --> 00:10:10,486
‎โอเค

193
00:10:18,410 --> 00:10:19,787
‎(ผู้สอน - โจน แฮมบลิง)
‎(วิชา - วันนะคดียุคกลางง)

194
00:10:19,870 --> 00:10:21,038
‎(ฉันว่าเป้าหมายอาจารย์คือทรมานเรา)

195
00:10:25,334 --> 00:10:27,753
‎ขอบคุณ

196
00:10:29,171 --> 00:10:31,840
‎ขอบคุณ

197
00:10:49,566 --> 00:10:50,401
‎เวร…

198
00:10:55,823 --> 00:10:57,157
‎ให้ตายสิ

199
00:11:12,464 --> 00:11:14,007
‎ได้ข่าวว่าอินเทอร์เน็ตไม่ติด

200
00:11:14,591 --> 00:11:16,885
‎เยี่ยมเลย เชิญเข้ามาสิ

201
00:11:17,469 --> 00:11:19,221
‎แล้วก็ ออนไลน์แล้วครับ

202
00:11:19,304 --> 00:11:21,181
‎คุณหายไปไหนมาตลอดชีวิตฉัน

203
00:11:21,265 --> 00:11:22,683
‎ไม่รู้สิ แผนกไอทีมั้ง

204
00:11:22,766 --> 00:11:26,645
‎ที่จริง คุณเคยได้ยินชื่อเว็บ
‎ให้คะแนนอาจารย์ด็อตคอม ไหม

205
00:11:26,729 --> 00:11:27,563
‎เคยครับ

206
00:11:27,646 --> 00:11:31,066
‎ฉันควรจะรับฟังคำวิจารณ์ของนักศึกษาบ้าง

207
00:11:31,150 --> 00:11:33,444
‎- ทำไมล่ะ
‎- ฉันรู้อยู่แล้วว่าพวกนั้นจะว่ายังไง

208
00:11:33,527 --> 00:11:36,905
‎บอกว่าฉันไม่ควรสอนหนังสือที่ยาวเกิน 300 หน้า

209
00:11:36,989 --> 00:11:39,116
‎เป็นผมคงไม่เหมาว่าเด็กจะพูดแบบเดียวกันหมด

210
00:11:39,199 --> 00:11:41,952
‎คือพวกเขาอาจมีเรื่องน่าสนใจมาบอกก็ได้

211
00:11:42,035 --> 00:11:43,370
‎เป็นผมก็คงเขียนชมคุณนะ

212
00:11:45,038 --> 00:11:46,832
‎ตัวหนังสือมันเล็กมาก

213
00:11:46,915 --> 00:11:49,960
‎รบกวนอ่านออกเสียงให้ฉันฟังทีได้ไหม

214
00:11:50,043 --> 00:11:54,465
‎- ความเห็นที่คุณคิดว่าจะมีประโยชน์
‎- โอเค ได้ ไหนดูซิ

215
00:11:55,507 --> 00:11:56,800
‎แน่ใจเหรอว่านี่ของจริง

216
00:11:58,469 --> 00:12:00,304
‎- ไม่ อันนั้นไม่อ่าน
‎- อะไร

217
00:12:03,056 --> 00:12:05,726
‎- อันนี้ก็ไม่ได้
‎- อะไร มันเขียนว่าไง

218
00:12:07,102 --> 00:12:10,230
‎"มีแต่น้ำ ไม่มีเนื้อ"

219
00:12:10,314 --> 00:12:13,776
‎อะไรนะ แปลว่าฉันอ้วนเหรอ
‎หรือเดี๋ยวนี้คำพวกนั้นมีความหมายอื่นแล้ว

220
00:12:13,859 --> 00:12:14,985
‎ไม่ มันก็หมายความตามนั้น

221
00:12:15,068 --> 00:12:17,488
‎แต่เห็นๆ อยู่ว่าคุณไม่อ้วน
‎ดูสิ คุณดูดีจะตาย

222
00:12:17,571 --> 00:12:18,739
‎อ่านอันต่อไปเถอะค่ะ

223
00:12:18,822 --> 00:12:22,367
‎"อาจารย์แฮมบลิงคือคนที่ฉันคิดถึง
‎เวลาพยายามจะไม่…"

224
00:12:24,953 --> 00:12:26,079
‎- ไม่เอา
‎- ไม่เป็นไร

225
00:12:26,163 --> 00:12:28,290
‎- ผมว่ามันไม่สร้างสรรค์
‎- เอาน่า

226
00:12:28,373 --> 00:12:30,375
‎"เวลาพยายามจะไม่แตกในตัวแฟน"

227
00:12:30,459 --> 00:12:33,504
‎ฉันคือสิ่งที่เขาคิดถึง
‎เวลาพยายามไม่แตกในตัวแฟนสาวเหรอ

228
00:12:33,587 --> 00:12:34,671
‎- เขาว่างั้น
‎- ไม่เข้าใจ

229
00:12:34,755 --> 00:12:35,798
‎เป็นผมจะไม่คิดลึกหรอก

230
00:12:35,881 --> 00:12:37,299
‎ฉันคือสิ่งที่เขา…

231
00:12:44,765 --> 00:12:47,017
‎ขอดูหน่อยละกัน

232
00:12:52,773 --> 00:12:55,400
‎- นี่เพิ่งโพสต์เมื่อวาน
‎- เหรอครับ ผมไม่ทันสังเกต

233
00:12:55,484 --> 00:13:00,030
‎คุณคงไม่มีทางตามหาตัวเด็กเปรตนี่ได้ใช่ไหม

234
00:13:00,614 --> 00:13:03,158
‎เอ่อ มีสิ แต่มันก็ผิดกฎหมายนะ

235
00:13:05,619 --> 00:13:06,495
‎ฉันจะกลับแล้วค่ะ

236
00:13:06,578 --> 00:13:07,788
‎- หวัดดีค่ะ
‎- หวัดดี

237
00:13:08,288 --> 00:13:12,501
‎อ้อ ได้ดูรายชื่อที่ยาซเสนอมาเป็น
‎คณะกรรมการนอกรึยัง

238
00:13:13,252 --> 00:13:15,587
‎เราต้องการคนที่สนใจงานวิชาการสายเฟมินิสต์

239
00:13:15,671 --> 00:13:17,714
‎และทฤษฎีชาติพันธุ์เชิงวิเคราะห์อย่างจริงจัง

240
00:13:18,799 --> 00:13:21,343
‎ยาซเป็นนักวรรณคดีอเมริกันรุ่นใหม่
‎คนเดียวของเรา

241
00:13:22,135 --> 00:13:26,473
‎พวกคุณต้องมีความสนใจร่วมกันแน่ๆ
‎ในการทำให้สายวิชาการนี้

242
00:13:26,557 --> 00:13:28,934
‎ยังคงเป็นหนึ่งในสายหลักของภาคเราใช่ไหม

243
00:13:30,394 --> 00:13:33,438
‎นั่นแหละ เราอยากให้กรณีของเธอผ่านฉลุย

244
00:13:33,522 --> 00:13:35,941
‎ผมจะส่งงานของเธอให้กับ
‎นักวิชาการที่เป็นที่นับหน้าถือตา

245
00:13:36,024 --> 00:13:38,068
‎ซึ่งจะวิเคราะห์งานอย่างเป็นกลาง

246
00:13:39,695 --> 00:13:40,529
‎เยี่ยมค่ะ

247
00:13:42,739 --> 00:13:47,411
‎ตอนที่ฉันรู้ว่าภาควิชาภาษาอังกฤษ
‎เลือกหัวหน้าภาคหญิงคนแรก

248
00:13:47,494 --> 00:13:49,705
‎ฉันดีใจจนแทบตีลังกาเลย

249
00:13:49,788 --> 00:13:52,749
‎ฉันเคยเป็นเด็กเอกอังกฤษ ฉันก็เลยบอกพอล

250
00:13:53,250 --> 00:13:55,794
‎ฉันต้องขอจับมือด้วยหน่อย และ…

251
00:13:57,462 --> 00:13:58,839
‎ชมว่าเก่งมาก

252
00:13:59,965 --> 00:14:02,593
‎ไม่รู้ว่าการเลือกตั้งสูสีแค่ไหนนะ แต่ขอบคุณค่ะ

253
00:14:02,676 --> 00:14:04,720
‎- โอ๊ย อย่าถ่อมตัว
‎- เขาพูดถูก

254
00:14:04,803 --> 00:14:08,181
‎ผู้หญิงเราไม่เคยไปถึงไหน ถ้าเอาแต่ถ่อมตัว

255
00:14:08,891 --> 00:14:13,186
‎ทีนี้ฉันก็กำลังคิดถึงเรื่องวุ่นวาย

256
00:14:14,187 --> 00:14:17,900
‎อาจารย์ด็อบสันสินะคะ
‎ฉันบอกได้ว่าเขาจะต้องขอโทษ

257
00:14:17,983 --> 00:14:20,068
‎- เขาเสียใจมากจริงๆ
‎- ไม่ใช่ค่ะ

258
00:14:20,152 --> 00:14:21,945
‎พวกคุณต้องการตัวดึงดูดเด็กให้มาเรียน

259
00:14:22,029 --> 00:14:25,282
‎คนเลือดใหม่ พลังดารา

260
00:14:25,365 --> 00:14:28,744
‎- คุณนายวิทเทนเดนมีแขกคนพิเศษ…
‎- ฉันบังเอิญไปเจอคนแบบนั้น…

261
00:14:29,328 --> 00:14:30,370
‎- เชิญก่อน
‎- ไม่ๆ

262
00:14:30,454 --> 00:14:32,456
‎- เชิญเลย
‎- ไม่ครับ ขอโทษ เชิญคุณเลย

263
00:14:33,332 --> 00:14:35,417
‎ที่ตลาดนัดเกษตรกร เชื่อเลยไหมล่ะ

264
00:14:35,500 --> 00:14:37,419
‎เขามีบ้านชนบทอยู่แถวๆ นี้

265
00:14:38,003 --> 00:14:40,881
‎เราเริ่มคุยกัน ฉันคิดเลยว่า

266
00:14:40,964 --> 00:14:42,466
‎"เขาเป็นคนแบบที่

267
00:14:42,549 --> 00:14:46,094
‎สามารถต่อชีวิตให้การศึกษาวิชาวรรณคดี"

268
00:14:46,178 --> 00:14:48,639
‎แล้วเชื่อหรือไม่

269
00:14:48,722 --> 00:14:52,309
‎เขาตกลงยอมมาเป็นอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญพิเศษปีนี้

270
00:14:54,019 --> 00:14:55,020
‎ฉันคิดว่า…

271
00:14:56,146 --> 00:14:58,523
‎ที่ผ่านมา
‎เรื่องนั้นจะขึ้นกับดุลยพินิจของหัวหน้าภาค

272
00:14:58,607 --> 00:15:02,569
‎งบก็ขึ้นกับดุลยพินิจของคณะกรรมการผู้มอบทุน

273
00:15:02,653 --> 00:15:05,906
‎และไม่มีใครดีกว่าคนที่ฉันเสนอหรอก ดร.คิม

274
00:15:05,989 --> 00:15:07,991
‎ฉันประกาศไปแล้วว่าดร.แมคเคย์จะเป็น…

275
00:15:08,075 --> 00:15:10,327
‎- เดาสิว่าใคร
‎- ฉันไม่… ไม่ค่ะ ไม่ได้จริงๆ

276
00:15:10,410 --> 00:15:11,828
‎คุณต้องตื่นเต้นแน่

277
00:15:11,912 --> 00:15:12,788
‎นั่นน่ะ…

278
00:15:13,288 --> 00:15:15,624
‎นั่นบอกใบ้ให้แล้วนะ

279
00:15:20,045 --> 00:15:21,838
‎- โคลสัน ไวท์เฮดเหรอ
‎- ลองเดาใหม่สิ

280
00:15:22,464 --> 00:15:24,800
‎- เป็นคนที่คุณจะต้องชอบ
‎- ฉันชอบโคลสัน ไวท์เฮด

281
00:15:24,883 --> 00:15:26,093
‎เดวิด ดูคอฟนีย์

282
00:15:27,302 --> 00:15:28,220
‎นักแสดงเนี่ยนะ

283
00:15:28,303 --> 00:15:30,180
‎- เจ้าหน้าที่สกัลลี่เลย
‎- มัลเดอร์

284
00:15:30,263 --> 00:15:32,641
‎มัลเดอร์ ใช่ เขาจะ…

285
00:15:32,724 --> 00:15:34,851
‎เขาจะต้องใช้เวลาเตรียมสอน

286
00:15:34,935 --> 00:15:37,896
‎และเข้าประชุมกับเด็กเอกภาษาอังกฤษบางคน

287
00:15:37,980 --> 00:15:39,898
‎เราคิดว่าจะเลือกด้วยการจับฉลาก

288
00:15:40,524 --> 00:15:44,361
‎แล้วเราก็ต้องให้คุณหาห้องทำงานให้เขาด้วย

289
00:15:46,780 --> 00:15:49,241
‎เตรียมตัว ระวัง ไป

290
00:15:54,788 --> 00:15:56,331
‎การเป็นลุงนี่เป็นยังไงนะ

291
00:15:57,958 --> 00:15:59,251
‎มันก็มีทั้งดีและแย่

292
00:16:02,754 --> 00:16:04,047
‎หนูเห็นลุงร้องไห้

293
00:16:05,465 --> 00:16:06,675
‎ตอนที่ภรรยาลุงเสีย

294
00:16:07,509 --> 00:16:10,762
‎ในครัวน่ะ แม่หนูก็ร้องด้วย

295
00:16:12,639 --> 00:16:13,473
‎ใช่

296
00:16:14,516 --> 00:16:17,436
‎- ก็ คือว่า นั่นมันเป็น…
‎- หนูไม่มีพ่อ

297
00:16:21,648 --> 00:16:25,277
‎หนึ่งในสัจธรรมของชีวิตก็คือ ที่จริงเรา…

298
00:16:25,360 --> 00:16:28,780
‎เราไม่รู้ตัวหรอกจนกว่าจะแก่ขึ้นมากๆ

299
00:16:28,864 --> 00:16:30,198
‎ลุงมีฟันผุไหมคะ

300
00:16:32,492 --> 00:16:33,368
‎มี

301
00:16:33,452 --> 00:16:34,619
‎หนูไม่มี

302
00:16:39,583 --> 00:16:41,668
‎อยากอ่านหนังสือเล่มที่หนูชอบไหมคะ

303
00:16:43,128 --> 00:16:45,255
‎- เอาสิ
‎- ในนั้นมีรูปโป๊ด้วยล่ะ

304
00:16:46,423 --> 00:16:48,425
‎(ครอบครัวมนุษย์)

305
00:16:52,512 --> 00:16:54,681
‎หนูจำตัวเองตอนเป็นทารกไม่ได้

306
00:16:54,765 --> 00:16:55,849
‎อือ ลุงก็จำไม่ได้

307
00:17:00,020 --> 00:17:02,939
‎- เขาทำอะไรอยู่
‎- ป้อนนมจากเต้า

308
00:17:09,279 --> 00:17:11,406
‎หนูจำแม่ที่ให้กำเนิดไม่ได้

309
00:17:21,166 --> 00:17:26,004
‎ตอนที่หนูมีลูก หนูจะอายุ 25 ปี

310
00:17:26,088 --> 00:17:28,006
‎หรืออาจจะ 27 ปี

311
00:17:28,715 --> 00:17:30,383
‎ไม่อยากแก่มากๆ ถึงจะมี

312
00:17:30,467 --> 00:17:32,469
‎แล้วหนูจะต้องแต่งงานแล้ว

313
00:17:34,137 --> 00:17:36,807
‎หลายคนคิดว่าการแต่งงาน
‎เป็นพิธีการของชนชั้นกระฎุมพี

314
00:17:36,890 --> 00:17:39,976
‎- รู้ไหมว่านั่นอะไร
‎- แม่หนูกำลังจะอายุ 47

315
00:17:41,770 --> 00:17:45,690
‎ใช่ คุณแม่ต้องรอนานมากกว่าจะได้หนูมา

316
00:17:46,900 --> 00:17:49,402
‎สองปีเต็มๆ
‎คุณแม่เตรียมเบาะรถเด็กไว้ข้างประตู

317
00:17:49,486 --> 00:17:51,196
‎มีเสื้อผ้าทั้งตู้พร้อม

318
00:17:51,279 --> 00:17:52,864
‎(กับทุกชีวิตและสรรพสิ่ง
‎เราคือญาติ - ชนเผ่าซู)

319
00:17:52,906 --> 00:17:54,199
‎คุณแม่รอแล้วรอเล่า

320
00:17:54,282 --> 00:17:58,370
‎และต้องวิ่งเต้นทำอะไรมากมาย

321
00:17:58,453 --> 00:18:00,288
‎วันนี้ครูหนูบอกว่า

322
00:18:00,372 --> 00:18:03,125
‎หนูจะเป็นผู้นำของห้องในวันรำลึกถึงผู้จากไป

323
00:18:03,208 --> 00:18:05,210
‎- รู้ไหมว่านั่นคืออะไร
‎- รู้

324
00:18:06,837 --> 00:18:07,879
‎น่าตื่นเต้นนะ

325
00:18:08,588 --> 00:18:12,551
‎แปลว่าเราตั้งหิ้งบูชาให้ภรรยาลุงได้
‎วิญญาณเธอจะได้กลับมาหาลุง

326
00:18:13,385 --> 00:18:15,929
‎หนูแค่ต้องรู้ว่าเธอชอบอะไรบ้าง

327
00:18:18,140 --> 00:18:20,225
‎ก็ เธอเก่งเปียโนมาก

328
00:18:21,184 --> 00:18:25,897
‎แล้วเธอชอบกินอะไรล่ะ เค้กหรือขนมอะไร

329
00:18:25,981 --> 00:18:28,483
‎ถ้าเป็นของที่เธอดมกลิ่นได้ด้วยก็ยิ่งดีค่ะ

330
00:18:32,863 --> 00:18:34,948
‎เธอชอบพิซซ่ามากเลย

331
00:18:35,615 --> 00:18:36,491
‎เหมือนกัน

332
00:18:37,742 --> 00:18:39,911
‎เรากำลังจะเห็นองคชาติอีกอันละ

333
00:18:41,329 --> 00:18:43,748
‎- ก็พยายามเตือน…
‎- อย่ามามโนว่าเขาเป็นนักวิชาการ

334
00:18:43,832 --> 00:18:45,208
‎เขาเกือบได้ปริญญาเอกนะ

335
00:18:45,292 --> 00:18:47,335
‎พูดอีกอย่างก็คือไม่มีปริญญาเอก

336
00:18:47,419 --> 00:18:50,547
‎ฉันมีอาจารย์ตัวจริง
‎ที่มีคุณวุฒิจริงๆ และต้องการแรงสนับสนุน

337
00:18:50,630 --> 00:18:53,675
‎อาจารย์ที่ทำงานไม่ได้
‎อาจารย์ที่ต้องนั่งทำงานในห้องใต้ดิน

338
00:18:53,758 --> 00:18:56,553
‎- เขาเป็นชื่อที่คนรู้จักกันดี
‎- ไม่ ไม่ใช่

339
00:18:56,636 --> 00:18:58,555
‎เด็กๆ ไม่ดูทีวีแล้ว สมัยนี้คนเล่นติ๊กต่อก

340
00:18:58,638 --> 00:19:00,140
‎แค่หาคนมานั่งให้เต็ม

341
00:19:00,223 --> 00:19:02,434
‎นั่นควรเป็นเรื่องเดียวที่สำคัญต่อคุณตอนนี้

342
00:19:02,517 --> 00:19:03,685
‎การเขียนเชิงสร้างสรรค์

343
00:19:03,768 --> 00:19:06,771
‎นั่นเป็นวิชาเดียวของภาคภาษาอังกฤษ
‎ที่คนลงเรียนเยอะขึ้น

344
00:19:06,855 --> 00:19:08,899
‎นักศึกษาอยากจบออกไปเขียนคอนเทนต์

345
00:19:08,982 --> 00:19:10,609
‎- ให้ตายสิ คอนเทนต์
‎- ใช่

346
00:19:10,692 --> 00:19:13,778
‎ไม่ว่าจะเป็นนิยายหรือหนังสือทำมือ
‎หรือเขียนบล็อก

347
00:19:13,862 --> 00:19:15,697
‎- หรือ…
‎- หานักเขียนตัวจริงมาสอนก็ยังดี

348
00:19:16,531 --> 00:19:19,034
‎เขาเป็นนักเขียนขายดีติดอันดับนิวยอร์กไทมส์

349
00:19:20,827 --> 00:19:22,370
‎- ไม่จริงน่ะ
‎- ลองหาดูสิ

350
00:19:24,080 --> 00:19:24,915
‎ไม่จริง

351
00:19:31,796 --> 00:19:32,631
‎หวัดดี

352
00:19:39,971 --> 00:19:41,932
‎- ไง
‎- ไง

353
00:19:44,184 --> 00:19:45,185
‎ฮื่อ ออกมา…

354
00:19:50,148 --> 00:19:51,900
‎คุณล้างจานให้ฉันหมดเลย

355
00:19:54,444 --> 00:19:56,488
‎คือก็ ขอบคุณนะ

356
00:19:57,239 --> 00:19:59,658
‎รู้หรือยังว่าจะพูดอะไรในการชุมนุมเสวนา

357
00:19:59,741 --> 00:20:01,284
‎ผมขอ…

358
00:20:01,910 --> 00:20:03,578
‎- ลองพูดให้คุณฟังได้ไหม
‎- ได้

359
00:20:03,662 --> 00:20:04,704
‎โอเค

360
00:20:04,788 --> 00:20:06,039
‎ขอบคุณมากที่มากัน

361
00:20:07,958 --> 00:20:12,337
‎ผมใจสลายจริงๆ ที่ไปทำร้ายจิตใจใครเข้า

362
00:20:13,046 --> 00:20:14,506
‎ความจริงคือ…

363
00:20:15,924 --> 00:20:21,596
‎ถึงฤดูใบไม้ผลิ

364
00:20:21,680 --> 00:20:23,265
‎ของฮิตเลอร์

365
00:20:23,348 --> 00:20:24,349
‎บิล

366
00:20:24,432 --> 00:20:25,767
‎ในเยอรมนี

367
00:20:25,850 --> 00:20:27,352
‎เอางี้นะ ฉันยอมแพ้

368
00:20:28,019 --> 00:20:29,813
‎ขอโทษ ผมแค่…

369
00:20:30,647 --> 00:20:31,606
‎โอเค

370
00:20:33,316 --> 00:20:34,192
‎เจอนี่มา

371
00:20:34,985 --> 00:20:37,028
‎เดวิด ดูคอฟนีย์เป็นนักเขียนขายดี

372
00:20:37,112 --> 00:20:38,321
‎ไม่จริง

373
00:20:38,947 --> 00:20:40,573
‎ยังให้เป็นอ.ผู้เชี่ยวชาญพิเศษไม่ได้

374
00:20:40,657 --> 00:20:42,200
‎ฉันไม่มีทางเลือก

375
00:20:43,118 --> 00:20:46,413
‎"เดวิด ดูคอฟนีย์เขียนวิทยานิพนธ์
‎เกี่ยวกับเบคเค็ตต์ที่ม.พรินซ์ตัน"

376
00:20:46,496 --> 00:20:47,580
‎อ้าว เหมือนคุณเลย

377
00:20:48,623 --> 00:20:49,582
‎ไม่เหมือน

378
00:20:49,666 --> 00:20:52,877
‎"อาจารย์ที่ปรึกษาของเขาคือ
‎แฮโรลด์ บลูม ที่เยล"

379
00:20:52,961 --> 00:20:54,296
‎- พระเจ้า
‎- ใช่มะ

380
00:20:55,088 --> 00:20:58,466
‎เดี๋ยวๆ กลับไปก่อน
‎นั่นก้นเดวิด ดูคอฟนีย์จริงๆ เหรอ

381
00:20:58,550 --> 00:21:01,261
‎ทำไมถึงต้องพูดชื่อเต็มเดวิด ดูคอฟนีย์
‎ทุกครั้งที่พูดถึงเขา

382
00:21:01,344 --> 00:21:03,680
‎- นั่นก้นเดวิดจริงๆ เหรอ
‎- โอเค

383
00:21:03,763 --> 00:21:05,181
‎- หุ่นฟิตมาก
‎- พอแล้ว

384
00:21:12,731 --> 00:21:15,358
‎เต็นท์งานปาร์ตี้มาแล้วครับ แต่ตั้งไม่ได้

385
00:21:15,442 --> 00:21:16,276
‎ทำไมล่ะ

386
00:21:16,359 --> 00:21:18,611
‎มีนักศึกษามารอฟังบิล ด็อบสัน
‎ชุมนุมเสวนาของเขาน่ะ

387
00:21:18,695 --> 00:21:21,323
‎โอ๊ย ให้ตาย จัดที่สนามใหญ่ตอนนี้เหรอ

388
00:21:21,406 --> 00:21:22,866
‎- เปลี่ยนสถานที่ดีไหมครับ
‎- ไม่

389
00:21:22,949 --> 00:21:25,160
‎ไว้ค่อยเริ่มตั้งเต็นท์ตอนที่คนสลายตัว

390
00:21:25,243 --> 00:21:26,703
‎แล้วเรียกตำรวจมหาวิทยาลัยมา

391
00:21:26,786 --> 00:21:29,039
‎กันสนามให้โล่งตลอดบ่ายนี้ด้วย

392
00:21:30,290 --> 00:21:31,124
‎สวัสดีครับทุกคน

393
00:21:31,207 --> 00:21:34,586
‎การที่ทุกคนมากัน มันมีความหมายกับผมมาก

394
00:21:34,669 --> 00:21:37,797
‎ผมไม่ใช่สมาชิกชุมชนชาวยิวเลย

395
00:21:37,881 --> 00:21:40,717
‎และผมก็ไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะบอกได้
‎ว่าอะไรระคายใจหรือไม่

396
00:21:40,800 --> 00:21:42,427
‎- ใช่แล้ว
‎- ใช่

397
00:21:42,510 --> 00:21:45,805
‎แต่ผมเป็นสมาชิกของชุมชนชาวเพมโบรค
‎เหมือนกับทุกคน

398
00:21:45,889 --> 00:21:48,433
‎และผมอยากเข้าใจมุมมองของพวกคุณ

399
00:21:48,516 --> 00:21:49,809
‎- เพมโบรคไม่เอานาซี
‎- ‎ใช่

400
00:21:49,893 --> 00:21:52,103
‎ผมเห็นด้วย ไม่ควรมีนาซีที่ไหนทั้งนั้น

401
00:21:52,187 --> 00:21:53,897
‎- เราไม่รับคำพูดเกลียดชัง
‎- เห็นด้วย

402
00:21:53,980 --> 00:21:55,815
‎คุณเห็นด้วยกับแนวคิดนีโอนาซีรึเปล่า

403
00:21:55,899 --> 00:21:58,610
‎- คุณเป็นนาซีรึเปล่า
‎- เปล่า ผมเป็นอาจารย์

404
00:21:58,693 --> 00:22:01,988
‎นาซีเกลียดอาจารย์
‎เพราะนาซีเป็นศัตรูกับปัญญา

405
00:22:02,072 --> 00:22:05,033
‎หนึ่งในของขวัญล้ำค่าที่สุด
‎ที่มหาวิทยาลัยอเมริกาเคยได้รับ

406
00:22:05,116 --> 00:22:07,869
‎คือปัญญาชนที่หลั่งไหลเข้ามา
‎เพราะหนีจากอาณาจักรไรค์ที่สาม

407
00:22:07,952 --> 00:22:09,829
‎นักเขียนอย่างโธมัส แมนน์

408
00:22:09,913 --> 00:22:13,166
‎ฮันนาห์ อาเรนท์, เบอร์โทลท์ เบร็ค
‎ธีโอดอร์ อาดอร์โน

409
00:22:13,249 --> 00:22:15,960
‎หลายคนเขียนงานวิเคราะห์
‎แนวคิดฟาสซิสม์ไว้อย่างหาค่าไม่ได้

410
00:22:16,044 --> 00:22:18,588
‎เป็นการปกป้องอิสรภาพทางความคิด
‎อย่างหาค่าไม่ได้

411
00:22:18,671 --> 00:22:22,634
‎เป็นฉันจะไม่ยกเรื่องของผู้ลี้ภัยชาวยิวมาอ้างนะ

412
00:22:23,343 --> 00:22:24,886
‎ไม่ใช่ทุกคนเป็นชาวยิว

413
00:22:24,969 --> 00:22:27,180
‎บางคนเป็นพันธมิตรที่สนับสนุนพวกเขา

414
00:22:27,263 --> 00:22:28,640
‎คุณเทียบตัวเองกับอาเรนท์เหรอ

415
00:22:28,723 --> 00:22:30,517
‎- เปล่า
‎- หลังจากทำท่าเคารพฮิตเลอร์

416
00:22:30,600 --> 00:22:31,559
‎ฟังเขาก่อน

417
00:22:31,643 --> 00:22:34,813
‎เราเป็นผู้รับมรดกทางความคิดจากพวกเขา

418
00:22:34,896 --> 00:22:37,899
‎มหาวิทยาลัยควรเป็นที่
‎ให้เราแสดงวาทกรรมได้อย่างเสรี

419
00:22:37,982 --> 00:22:40,318
‎แลกเปลี่ยนความคิดเห็นได้โดยไม่ต้องกลัว

420
00:22:40,402 --> 00:22:43,488
‎ใช่สิ คุณก็อ้างเสรีภาพทางการพูด
‎ตราบใดที่คุณเป็นคนพูด

421
00:22:44,072 --> 00:22:48,076
‎โอเค ไม่ใช่ ผมอยากให้นี่เป็นการเสวนา
‎ที่ทุกคนแสดงความเห็นได้

422
00:22:48,159 --> 00:22:51,121
‎คุณเป็นอาจารย์ประจำผิวขาว
‎ที่เขียนบทความให้นิวยอร์กไทมส์

423
00:22:51,204 --> 00:22:53,373
‎คิดว่านี่จะเป็นการเสวนาที่เท่าเทียมจริงเหรอ

424
00:22:54,207 --> 00:22:57,419
‎ผมเข้าใจ ประเด็นดีมาก
‎และมันก็ไม่มีทางจะสมบูรณ์แบบได้

425
00:22:57,502 --> 00:23:00,296
‎- แต่การพูดคุยกันก็เป็นจุดเริ่มต้น
‎- ใช่

426
00:23:00,380 --> 00:23:02,799
‎เมื่อวานมีคนวาดภาพสวัสดิกะที่บรูคส์ฮอลล์แล้ว

427
00:23:02,882 --> 00:23:04,259
‎- ในโถงกลางเลยด้วย
‎- ใช่

428
00:23:04,342 --> 00:23:06,970
‎- รู้หรือเปล่า
‎- คิดว่านั่นตลกอีกไหม

429
00:23:11,349 --> 00:23:14,519
‎ถ้าคุณกำลังเสนอว่าสิ่งที่ผมทำไป

430
00:23:14,602 --> 00:23:18,106
‎เท่ากับการสนับสนุนแนวคิดนีโอนาซี
‎นั่นไม่ใช่ความจริง

431
00:23:18,189 --> 00:23:21,693
‎นั่นเป็นการจงใจบิดเบือนมุมมอง
‎สิ่งที่เห็นๆ อยู่ว่า…

432
00:23:21,776 --> 00:23:24,821
‎จะบอกว่าพวกเราดูไม่ออกว่า
‎นั่นเป็นท่าเคารพนาซีเหรอ

433
00:23:24,904 --> 00:23:27,115
‎ไม่ใช่ ผมไม่ได้จะบอกว่า…
‎ไม่ได้จะพูดแบบนั้นเลย

434
00:23:27,198 --> 00:23:29,242
‎- ผมพยายามจะบอกว่า…
‎- เป็นแบบนี้ทุกที

435
00:23:29,325 --> 00:23:31,661
‎คุณทำเรื่องที่มันโคตรพังในพัง

436
00:23:31,744 --> 00:23:35,331
‎แล้วพอโดนเราจี้ถาม ก็หาว่าเราเข้าใจผิด

437
00:23:36,458 --> 00:23:39,377
‎ผมไม่ได้บอกว่าใครตื่นตูมเกินเหตุ
‎ผมแค่อธิบายเหตุผล…

438
00:23:39,461 --> 00:23:40,712
‎คุณจะขอโทษไหม

439
00:23:42,630 --> 00:23:43,882
‎- ได้
‎- โอเค

440
00:23:43,965 --> 00:23:44,799
‎ทำสิ

441
00:23:44,883 --> 00:23:47,093
‎- โอเค งั้นว่ามา
‎- โอเค

442
00:23:47,886 --> 00:23:48,720
‎เออ

443
00:23:51,473 --> 00:23:54,434
‎ผมขอโทษถ้าทำให้ทุกคนรู้สึก…

444
00:23:55,018 --> 00:23:56,269
‎นั่นไม่ใช่คำขอโทษ

445
00:23:56,352 --> 00:23:59,105
‎- ถ้าผมทำให้คุณรู้สึก…
‎- คุณขอโทษความรู้สึกของฉัน

446
00:23:59,189 --> 00:24:03,067
‎คุณกำลังลดทอนความรับผิดชอบ
‎ด้วยการบอกว่าขอโทษที่เรารู้สึกแบบนี้เอง

447
00:24:03,151 --> 00:24:04,152
‎นี่ คณบดีลาร์สัน

448
00:24:04,235 --> 00:24:07,363
‎ดีนะที่ออกมาปกป้องอาจารย์เพมโบรค

449
00:24:07,447 --> 00:24:08,740
‎ที่ทำท่าเคารพฮิตเลอร์!

450
00:24:08,823 --> 00:24:10,867
‎ไม่ ผมไม่ได้ออกมาเพราะเรื่องนั้น

451
00:24:10,950 --> 00:24:13,828
‎ผมไม่ได้ขอให้เขาออกมา
‎นี่มันเรื่องระหว่างพวกคุณกับผม

452
00:24:13,912 --> 00:24:16,456
‎ทำไมไม่โผล่มาที่การชุมนุมเสวนาอาทิตย์ที่แล้วล่ะ

453
00:24:16,539 --> 00:24:20,960
‎เราจัดชุมนุมเสวนา
‎เรื่องความยุติธรรมต่อชาติพันธุ์ตรงนี้เลย

454
00:24:21,044 --> 00:24:23,213
‎- อาจารย์เรียกตำรวจมาเหรอ
‎- เปล่า

455
00:24:23,296 --> 00:24:25,673
‎- เรียกกำลังเสริมมาด้วย
‎- ถึงกับตามตำรวจมาเนี่ยนะ

456
00:24:25,757 --> 00:24:29,177
‎- ฟังก่อน นี่มันสองเรื่องที่ไม่เกี่ยวกัน
‎- เพมโบรคไม่เอานาซี!

457
00:24:29,260 --> 00:24:31,304
‎- เฮ้ย!
‎- เพมโบรคไม่เอานาซี!

458
00:24:31,387 --> 00:24:37,435
‎ด็อบสันออกไป!

459
00:24:37,519 --> 00:24:41,814
‎ด็อบสันออกไป!

460
00:26:04,981 --> 00:26:06,399
‎คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม