1
00:00:06,507 --> 00:00:08,468
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:51,427 --> 00:00:53,387
‎(ดร.คิมจียุน - หัวหน้าภาค
‎ภาควิชาภาษาอังกฤษ)

3
00:00:53,471 --> 00:00:57,058
‎(เพมโบรค)

4
00:01:02,146 --> 00:01:04,065
‎(ยินดีด้วย รักนะ บิล)

5
00:01:11,906 --> 00:01:14,283
‎(ตัวเชี่ยที่คุมชีวิตเชี่ยๆ ของแก)

6
00:01:24,794 --> 00:01:25,670
‎เชี่ยไรเนี่ย

7
00:01:36,305 --> 00:01:37,682
‎อ้าว มานั่นแล้ว

8
00:01:37,765 --> 00:01:39,433
‎- ยอดหญิงคนสำคัญ
‎- สวัสดีค่ะ

9
00:01:40,184 --> 00:01:41,602
‎- ไง
‎- เสียใจด้วยนะ

10
00:01:41,686 --> 00:01:44,605
‎- อ๋อ ขอบคุณ โจนไปไหน
‎- ไม่รู้เหมือนกัน

11
00:01:44,689 --> 00:01:46,524
‎ยินดีต้อนรับกลับมาเปิดเทอมค่ะ ทุกคน

12
00:01:47,525 --> 00:01:50,069
‎ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จากคณบดีลาร์สัน

13
00:01:50,153 --> 00:01:53,447
‎- หัวหน้าภาคสุภาพสตรีคนแรก
‎- หัวหน้าภาคหญิง

14
00:01:53,531 --> 00:01:55,283
‎คุณไม่นั่งที่หัวโต๊ะเหรอ

15
00:01:55,867 --> 00:01:57,994
‎หัวหน้าภาคต้องนั่งหัวโต๊ะ

16
00:01:58,494 --> 00:01:59,871
‎ขอบคุณค่ะ เอลเลียต

17
00:02:01,622 --> 00:02:02,623
‎ที่จริงก็ดีนะ

18
00:02:03,332 --> 00:02:04,709
‎นี่สีเขียวหรือน้ำตาล

19
00:02:06,127 --> 00:02:09,088
‎มาเริ่มกันใหม่ ดีใจมากที่ได้เจอทุกคน

20
00:02:09,172 --> 00:02:11,299
‎ในอีกไม่กี่อึดใจ เดี๋ยวได้รู้กันว่าถูกเม็ดไหม

21
00:02:11,382 --> 00:02:13,217
‎โอเค เรื่องแรกที่ต้องทำ

22
00:02:13,301 --> 00:02:14,177
‎บิลยังไม่มา

23
00:02:16,470 --> 00:02:19,974
‎ปล่อยเขาไปหน่อยก็ได้มั้ง ดูจากสถานการณ์เขา

24
00:02:23,561 --> 00:02:26,939
‎บิลไปส่งลูกสาวเข้ามหาวิทยาลัย
‎เดี๋ยวเขาก็มาค่ะ

25
00:02:28,608 --> 00:02:29,442
‎นี่

26
00:02:32,612 --> 00:02:34,197
‎ตั้งสติได้แล้ว

27
00:02:35,198 --> 00:02:38,868
‎หนูจะไม่อยู่แล้วนะ
‎จากนี้ไปทั้งชีวิตพ่อก็จะไม่มีหนูแล้ว

28
00:02:39,702 --> 00:02:41,829
‎ลูกไม่ได้… ไม่อยู่

29
00:02:41,913 --> 00:02:42,872
‎ไม่อยู่สิ

30
00:02:43,372 --> 00:02:45,333
‎แล้วเรื่องที่เกิดขึ้นมันก็ผ่านไปแล้ว

31
00:02:46,542 --> 00:02:48,044
‎เวลาที่คนเขาแบบว่า

32
00:02:48,628 --> 00:02:52,006
‎เอาแคสเซอโรลมาให้ที่บ้าน
‎หลังงานศพน่ะ มันจบแล้ว

33
00:02:52,089 --> 00:02:54,675
‎โอเค พูดจบรึยัง

34
00:02:54,759 --> 00:02:56,135
‎- จบแล้วค่ะ
‎- โอเค

35
00:02:56,802 --> 00:03:00,348
‎พ่อไม่คิดถึงลูกหรอก
‎พ่อจะคิดถึงเจ้าบุ๋มหนึ่งและบุ๋มสอง

36
00:03:00,431 --> 00:03:02,183
‎- พอเลย
‎- ลาก่อนนะบุ๋มหนึ่งบุ๋มสอง

37
00:03:02,266 --> 00:03:03,267
‎โอเค

38
00:03:03,351 --> 00:03:04,727
‎ไปเลย ไปจากที่นี่ซะ

39
00:03:09,690 --> 00:03:12,777
‎- เครื่องลงแล้วส่งข้อความมาด้วย
‎- โอเค พ่อสตอล์กเกอร์

40
00:03:14,237 --> 00:03:18,074
‎ฉันจะไม่พูดอ้อมค้อมนะ เรากำลังวิกฤตหนักมาก

41
00:03:18,157 --> 00:03:20,243
‎นักศึกษาลงทะเบียนลดลงกว่า 30 เปอร์เซ็นต์

42
00:03:20,326 --> 00:03:21,953
‎ภาคเราถูกตัดงบ

43
00:03:22,870 --> 00:03:25,998
‎รู้สึกเหมือนทะเลคลั่ง

44
00:03:26,082 --> 00:03:28,960
‎ที่สาดซัดแผ่นดินออกไปจากใต้ฝ่าเท้าเรา

45
00:03:31,003 --> 00:03:33,881
‎แต่ในช่วงเวลาวิกฤตอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนนี้

46
00:03:33,965 --> 00:03:36,926
‎เราต้องพิสูจน์ให้ได้ว่า
‎เรื่องที่เราสอนในห้องเรียน

47
00:03:37,510 --> 00:03:39,178
‎ปลุกปั้นการคิด วิเคราะห์ แยกแยะ

48
00:03:39,262 --> 00:03:41,180
‎เน้นย้ำคุณค่าของการเห็นใจกัน

49
00:03:41,264 --> 00:03:43,015
‎ยิ่งสำคัญกว่าเวลาไหนๆ

50
00:03:43,516 --> 00:03:45,726
‎และมีคุณค่าต่อประโยชน์ส่วนรวม

51
00:03:47,019 --> 00:03:51,274
‎จริงอยู่ เราสอนนักศึกษา
‎ให้เขียนโปรแกรมหรือเป็นวิศวกรไม่ได้

52
00:03:51,357 --> 00:03:54,527
‎สิ่งที่เราสอนนั้นไม่อาจวัดค่าเป็นตัวเลข

53
00:03:55,027 --> 00:03:57,280
‎หรือใส่เป็นทักษะในเรซูเม่สมัครงาน

54
00:04:00,283 --> 00:04:02,618
‎แต่ขอทุกคนจงภาคภูมิใจ

55
00:04:03,244 --> 00:04:05,621
‎กับสิ่งที่เราสามารถสอนคนรุ่นต่อไป

56
00:04:06,372 --> 00:04:08,499
‎เราต้องย้ำให้เยาวชนพวกนี้รู้ว่า

57
00:04:08,582 --> 00:04:13,254
‎ความรู้ไม่ได้มาจากตารางเอ็กเซล
‎หรือหน้าวิกิพีเดียเท่านั้น

58
00:04:13,754 --> 00:04:17,591
‎ที่จริงเมื่อเช้าฉันเพิ่งนั่งคิดถึง
‎วัฒนธรรมของเราที่เมามึนเทคโนโลยี

59
00:04:17,675 --> 00:04:20,928
‎และการที่นักศึกษาออนไลน์กันทั้งวันทั้งคืน

60
00:04:21,012 --> 00:04:25,308
‎นั่นทำให้ฉันคิดถึงคำที่แฮโรลด์ บลูมเขียนไว้

61
00:04:25,391 --> 00:04:26,892
‎เขาบอกว่า

62
00:04:27,601 --> 00:04:30,396
‎"ข้อมูลมีให้เราเข้าถึงอย่างไม่รู้จบ"

63
00:04:31,814 --> 00:04:33,691
‎"แต่เราจะหาปัญญาได้จากที่ใดกัน"

64
00:04:36,402 --> 00:04:39,780
‎พวกนั้นย้ายห้องทำงานของฉันไปอยู่ใต้โรงยิม

65
00:04:39,864 --> 00:04:40,698
‎อะไรนะ

66
00:04:40,781 --> 00:04:45,578
‎หนังสือทั้งหมด ของทุกชิ้น ตู้ลิ้นชัก
‎ถูกเทใส่รถเข็น

67
00:04:45,661 --> 00:04:48,873
‎ที่อยู่ในห้องใต้ดินนั้นตอนนี้เลย

68
00:04:48,956 --> 00:04:50,791
‎โอ๊ย เขาทำอย่างนั้นทำไม

69
00:04:50,875 --> 00:04:52,001
‎ได้ยินข่าวลือมาว่า

70
00:04:52,084 --> 00:04:55,755
‎เขาจะบังคับทุกคนที่อายุเกิน 55 ปี
‎ให้เกษียณก่อนหมดอายุงาน

71
00:04:55,838 --> 00:04:59,300
‎- อวสานเริ่มต้นแล้วสินะ
‎- โอเค ทุกคน อย่าเพิ่งแตกตื่น

72
00:04:59,383 --> 00:05:01,802
‎คุณก็พูดง่ายสิ คุณเพิ่งอายุ 51

73
00:05:01,886 --> 00:05:02,928
‎ฉันอายุ 46

74
00:05:03,471 --> 00:05:04,388
‎ล้อเล่นรึเปล่า

75
00:05:08,768 --> 00:05:10,811
‎ฉันอยากให้คำมั่นสัญญากับทุกคน

76
00:05:11,854 --> 00:05:15,441
‎ฉันจะไม่ยอมให้ภาคนี้ถูกปล้นชิงไปได้

77
00:05:16,942 --> 00:05:18,361
‎นี่รายชื่ออาจารย์

78
00:05:18,903 --> 00:05:22,656
‎พวกนี้เงินเดือนสูงที่สุดในภาคของคุณ
‎แต่นักศึกษาลงทะเบียนน้อยสุด

79
00:05:23,657 --> 00:05:25,701
‎ขอโทษนะที่ต้องเซอร์ไพรส์ตั้งแต่สัปดาห์แรก

80
00:05:26,327 --> 00:05:29,914
‎- เราตัดใครในนี้ออกไม่ได้เลย
‎- โอ๊ย ไม่เอาน่ะ วัตถุโบราณพวกนี้น่ะนะ

81
00:05:31,248 --> 00:05:33,667
‎เฉลี่ยแล้วมีนักศึกษาลงเรียนแค่ห้าคนต่อวิชา

82
00:05:35,920 --> 00:05:40,633
‎ผมไม่เถียงนะว่าพวกเขาสร้างองค์ความรู้
‎วรรณคดีอเมริกันไว้ลึกซึ้งมาก แต่…

83
00:05:40,716 --> 00:05:41,550
‎ฉันเก็บเอง!

84
00:05:41,634 --> 00:05:45,262
‎เราได้รับข้อเสนอเกษียณซึ่งยั่วยวนใจมาก และ…

85
00:05:45,930 --> 00:05:48,099
‎ก่อนที่ผมจะใช้ไม้แข็ง

86
00:05:49,100 --> 00:05:51,310
‎คุณลองโน้มน้าวพวกเขา
‎ในฐานะหัวหน้าภาคดูแล้วกัน

87
00:05:51,394 --> 00:05:54,355
‎ฉันพอนึกออกว่าจะเพิ่มจำนวนนักศึกษายังไง

88
00:05:54,438 --> 00:05:57,108
‎คือยาซมิน แมคเคย์
‎จะได้รับพิจารณาเป็นอาจารย์ประจำปีนี้

89
00:05:57,191 --> 00:05:59,944
‎ฉันอยากปรึกษาคุณว่าจะตั้งเธอเป็น
‎อาจารย์ผู้เชี่ยวชาญพิเศษ

90
00:06:00,027 --> 00:06:03,948
‎เราคุยเรื่องเปิดวิชาใหม่
‎หรือจ้างผู้เชี่ยวชาญพิเศษไม่ได้

91
00:06:04,782 --> 00:06:07,660
‎เมื่อก่อนนักศึกษาก็ลงเรียนน้อยอยู่แล้ว
‎ตอนนี้ยิ่งเข้าขั้นวิกฤต

92
00:06:07,743 --> 00:06:10,371
‎เพราะงั้นคุณเลยย้ายโจน
‎ไปอยู่ใต้ดินศูนย์บริการสุขภาพเหรอ

93
00:06:11,038 --> 00:06:13,541
‎เกิดขึ้นได้ยังไง โธ่ เอาไว้ผมจะคุยกับเด็บ

94
00:06:14,333 --> 00:06:15,209
‎ฟังนะ

95
00:06:15,709 --> 00:06:16,752
‎ผมรู้ว่า…

96
00:06:18,379 --> 00:06:20,548
‎ผมรู้ว่าคุณวางแผนสำหรับปีนี้ไว้เยอะแยะ

97
00:06:20,631 --> 00:06:24,343
‎ผมรู้ว่าที่นี่มันคร่ำครึเหมือนไดโนเสาร์ต้วมเตี้ยม

98
00:06:24,844 --> 00:06:28,639
‎แต่จำตอนที่ผมโทรไปบอก
‎ว่าคุณได้ตำแหน่งอาจารย์ประจำได้ไหม

99
00:06:28,722 --> 00:06:29,974
‎จำได้ไหมผมพูดว่าอะไร

100
00:06:30,057 --> 00:06:34,770
‎ถ้ามีใครนำเพมโบรคเข้าสู่ศตวรรษที่ 21 ได้
‎คนนั้นก็คือคุณ

101
00:06:37,231 --> 00:06:38,107
‎ก็…

102
00:06:41,026 --> 00:06:43,362
‎ผมต้องการแค่สามชื่อ

103
00:06:54,165 --> 00:06:55,541
‎นี่วิชาเซ็กซ์กับนวนิยายรึเปล่าคะ

104
00:06:55,624 --> 00:07:00,463
‎ไม่ใช่ นี่วิวัฒนาการวรรณคดีอเมริกัน
‎จากปี 1850 ถึง 1918

105
00:07:03,632 --> 00:07:06,218
‎ครูจะอยู่ห้องทำงาน
‎วันอังคารกับพฤหัสฯ บ่ายโมงถึงบ่ายสอง

106
00:07:06,302 --> 00:07:09,388
‎แต่แวะมาเมื่อไหร่ก็ได้
‎เพราะก็อยู่ที่นี่จนเหมือนบ้านแล้ว

107
00:07:09,472 --> 00:07:11,891
‎ถ้าใครยังรอโควต้าลงเรียน
‎ส่งอีเมลมาบอกครูนะ

108
00:07:28,908 --> 00:07:32,369
‎อ้าว ขอบคุณมากนะคะ
‎ที่รับเป็นประธานพิจารณาตำแหน่งประจำของฉัน

109
00:07:32,453 --> 00:07:34,872
‎- จียุนเพิ่งบอกข่าว
‎- ยินดี

110
00:07:35,789 --> 00:07:36,707
‎เป็นอะไรรึเปล่าคะ

111
00:07:37,374 --> 00:07:40,920
‎ทำไมวิชาวรรณคดีอเมริกันสองตัว
‎ถึงมาชนเวลาเดียวกัน

112
00:07:41,003 --> 00:07:42,338
‎เอ่อ ฉันก็ไม่รู้

113
00:07:42,421 --> 00:07:45,674
‎เธออาจคิดว่าเนื้อหาวิชาของเรา
‎แตกต่างกันมากพอ

114
00:07:46,383 --> 00:07:49,345
‎เซ็กซ์กับนวนิยายน่ะนะ
‎คุณเรียกแบบนั้นจริงๆ เหรอ

115
00:07:50,262 --> 00:07:51,263
‎ค่ะ

116
00:07:51,347 --> 00:07:54,600
‎ที่จริงฉันมีรายชื่อ
‎คณะกรรมการจากนอกมหาวิทยาลัย

117
00:07:55,726 --> 00:07:57,228
‎อยู่ไหนนะ เวร นี่ฉัน…

118
00:08:02,316 --> 00:08:04,193
‎รู้แล้วเหยียบไว้นะ เขาอยู่ในรายชื่อ

119
00:08:04,902 --> 00:08:06,195
‎รายชื่ออะไร

120
00:08:06,695 --> 00:08:08,697
‎พวกคุณรวมเซคกันดีไหม

121
00:08:09,615 --> 00:08:12,618
‎คุณจะให้ฉันสอนร่วมกับ
‎ประธานกรรมการพิจารณาตำแหน่งประจำเนี่ยนะ

122
00:08:12,701 --> 00:08:15,955
‎ฉันอยากให้เขาเห็นคุณเวลาสอน

123
00:08:16,038 --> 00:08:17,665
‎เขาจะคิดว่าฉันเป็นผู้ช่วยเขาน่ะสิ

124
00:08:17,748 --> 00:08:19,333
‎เขาไม่มีทางจะเขี่ยคุณทิ้งได้

125
00:08:19,416 --> 00:08:21,502
‎เมื่อเขาเห็นว่าคุณโคตรเฉียบ

126
00:08:21,585 --> 00:08:23,337
‎แต่ฉันทำแผนการสอนไว้ทั้งเทอมแล้ว

127
00:08:24,880 --> 00:08:29,635
‎คืองี้ สมัยที่บิลเรียนป.ตรี
‎เอลเลียตคืออาจารย์ที่คนแย่งกันเรียน

128
00:08:29,718 --> 00:08:33,430
‎เราลงวิชาเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ
‎ถ้าไม่ขอโควต้าพิเศษ นอกจากจะ…

129
00:08:33,514 --> 00:08:36,684
‎ใช่ แต่เขาไม่ได้ปรับเนื้อหามา 30 ปีแล้ว

130
00:08:36,767 --> 00:08:37,601
‎แต่ก็นั่นแหละ

131
00:08:38,519 --> 00:08:40,688
‎เขาจะสร้างหรือทำลายอาชีพเราก็ได้

132
00:08:43,107 --> 00:08:43,941
‎ยาซ

133
00:08:44,817 --> 00:08:47,987
‎ฉันเข้าใจนะ ตอนฉันเริ่มสอนก็เหมือนกับ

134
00:08:48,070 --> 00:08:50,489
‎"ทำไมมีผู้หญิงเอเชียที่ไหนก็ไม่รู้
‎มาสอนเอมิลี ดิกคินสัน"

135
00:08:53,242 --> 00:08:55,661
‎แต่ตอนนี้เรามีโอกาสดีจริงๆ

136
00:08:55,744 --> 00:08:57,788
‎คุณกำลังจะได้รับพิจารณาเป็นอาจารย์ประจำ

137
00:08:57,871 --> 00:09:00,416
‎ฉัน… ฉันเป็นหัวหน้าภาคนี้

138
00:09:00,499 --> 00:09:03,961
‎คณบดีก็ดันหลังเต็มที่
‎เพราะงั้นเอาเรื่องคุณให้ผ่านก่อน

139
00:09:04,545 --> 00:09:06,672
‎แล้วมาเขย่าวงการที่นี่กัน

140
00:09:26,233 --> 00:09:30,112
‎(จะมามั้ย นี่ 9.50 แล้ว!)

141
00:09:41,665 --> 00:09:42,499
‎เวร

142
00:09:57,765 --> 00:09:59,808
‎ลักษณะการเล่าเรื่องผจญภัยของผู้ชายใช่ไหมคะ

143
00:10:01,101 --> 00:10:02,353
‎ใช่ มีความเห็นอื่นไหม

144
00:10:02,978 --> 00:10:05,356
‎เวลาเราพูดถึงยุคฟื้นฟูศิลปวัฒนธรรมอเมริกัน
‎มีอะไร…

145
00:10:05,439 --> 00:10:06,273
‎โอเค

146
00:10:06,774 --> 00:10:10,027
‎เราต้องเร่งสอนกันหน่อยเพราะรวมวิชากันแล้ว

147
00:10:10,110 --> 00:10:12,905
‎- ช่วยแจกให้นักศึกษาหน่อยสิ
‎- ได้ค่ะ

148
00:10:12,988 --> 00:10:15,240
‎นี่คืออาจารย์แมคเคย์นะ

149
00:10:15,949 --> 00:10:18,327
‎อาจารย์มีน้ำใจมาช่วยสอนในวิชาของเรา

150
00:10:43,143 --> 00:10:44,144
‎อาจารย์ด็อบสัน

151
00:10:45,521 --> 00:10:46,355
‎เป็นอะไรรึเปล่าคะ

152
00:10:48,732 --> 00:10:50,192
‎"ความรักนั้นมืดบอด"

153
00:10:51,527 --> 00:10:53,320
‎ใครเป็นคนทำให้ประโยคนั้นโด่งดังคะ

154
00:10:53,404 --> 00:10:55,030
‎ทุกคนน่าจะเดาได้

155
00:10:59,451 --> 00:11:00,536
‎ชอเซอร์

156
00:11:00,619 --> 00:11:04,039
‎หรือที่รู้จักกันในฐานะ
‎บิดาแห่งภาษาอังกฤษยุคใหม่

157
00:11:04,540 --> 00:11:07,710
‎พวกคุณจะต้องทึ่งกับ
‎ภาษาภาพพจน์และสำนวนมากมาย

158
00:11:07,793 --> 00:11:09,628
‎ที่เรายังใช้กันในภาษาพูดทุกวันนี้

159
00:11:09,712 --> 00:11:13,549
‎แต่ส่งตรงมาถึงเราจากศตวรรษที่ 14

160
00:11:18,053 --> 00:11:19,430
‎คุณยังไม่ต้องมีคำตอบก็ได้

161
00:11:19,513 --> 00:11:22,558
‎ครูสนใจคำถามของพวกคุณมากกว่าคำตอบ

162
00:11:22,641 --> 00:11:26,103
‎การมีบทวิเคราะห์ตายตัวไม่ใช่เรื่องสำคัญ

163
00:11:27,438 --> 00:11:31,984
‎เวลาครูตื่นมาตอนเช้า
‎ครูตื่นเต้นที่จะได้มาที่ห้องเรียน

164
00:11:32,067 --> 00:11:36,029
‎ไม่ใช่เพราะจะได้มาสอนพวกคุณ
‎แต่เพราะครูจะได้เรียนจากพวกคุณ

165
00:11:36,113 --> 00:11:38,907
‎อาจารย์คิมคะ อาจารย์จะช่วยลงชื่อไหมคะ

166
00:11:39,950 --> 00:11:41,910
‎เรากำลังพยายามกดดันผู้บริหารค่ะ

167
00:11:41,994 --> 00:11:43,537
‎(นศ.เพมโบรคขอให้เก็บวิชาชาติพันธุ์ศึกษา)

168
00:11:43,620 --> 00:11:44,788
‎นี่นักศึกษาเรียกร้องเหรอ

169
00:11:44,872 --> 00:11:47,833
‎ใช่ค่ะ แต่เราพยายามรวมชื่อ
‎อาจารย์หลากหลายชาติพันธุ์ในคณะด้วย

170
00:11:49,543 --> 00:11:50,377
‎ได้เลย

171
00:11:54,131 --> 00:11:55,007
‎ตรงนี้โอเคไหมคะ

172
00:11:56,300 --> 00:11:57,718
‎โอเค ขอบคุณอีกครั้งนะ

173
00:11:57,801 --> 00:12:02,848
‎ที่จริงฉันรอโควต้าวิชา
‎ความตายและนวยุคนิยมอยู่ค่ะ

174
00:12:05,309 --> 00:12:06,769
‎เซ็นให้หน่อยได้ไหมคะ

175
00:12:07,436 --> 00:12:08,604
‎ขอบคุณค่ะ

176
00:12:09,396 --> 00:12:11,231
‎พี่ชายฉันบอกให้ฉันเรียนที่นี่เพราะอาจารย์

177
00:12:11,815 --> 00:12:14,651
‎- พี่คุณชื่ออะไร
‎- เจสซี ไอเซนสแตดท์ จำเขาได้ไหมคะ

178
00:12:16,653 --> 00:12:19,406
‎ในครอบครัวฉัน
‎อาจารย์เป็นเหมือนเทพประจำบ้าน

179
00:12:21,992 --> 00:12:23,577
‎ข้าแก่เฒ่า ข้าแก่เฒ่า

180
00:12:24,077 --> 00:12:26,455
‎ข้าจักม้วนพับขากางเกงเข้า

181
00:12:30,334 --> 00:12:31,168
‎อะไรคะ

182
00:12:32,336 --> 00:12:33,170
‎นี่ก็อ่านหนังสือนะ

183
00:12:40,052 --> 00:12:40,886
‎ไอ้ฉิบหาย

184
00:12:46,767 --> 00:12:48,977
‎เนี่ย เสียงดังจนทำอะไรไม่ได้เลย

185
00:12:51,063 --> 00:12:53,106
‎ค่ะ มันเลวร้ายมาก

186
00:12:59,112 --> 00:13:00,072
‎ไปกันเถอะ

187
00:13:01,281 --> 00:13:02,115
‎โอเค

188
00:13:06,662 --> 00:13:08,705
‎พวกนั้นอยากต้อนฉันให้รีบเกษียณ

189
00:13:09,623 --> 00:13:12,584
‎ไม่งั้นจะแปลเป็นอะไรได้

190
00:13:12,668 --> 00:13:15,712
‎นี่มันเป็นคดีฟ้องไตเติลไนน์ได้ใสๆ เลยนะ

191
00:13:16,380 --> 00:13:17,548
‎รู้ได้ยังไง

192
00:13:17,631 --> 00:13:20,259
‎เพราะเราจะเดินไปแจ้งเขาว่าอย่างนั้นสิคะ

193
00:13:20,884 --> 00:13:23,554
‎จะมีกฎหมายไตเติลไนน์ไว้ทำไม
‎ถ้ามีแล้วไม่ใช้

194
00:13:24,263 --> 00:13:26,890
‎ฉันแจ้งเองก็ได้ จะเหมือนว่าฉันเป็นต้นคิด

195
00:13:28,058 --> 00:13:32,437
‎หัวหน้าภาคหญิงคนแรก มาถึงก็หาเรื่องเลย

196
00:13:32,521 --> 00:13:33,730
‎ฉันภูมิใจในตัวคุณนะ

197
00:13:33,814 --> 00:13:35,858
‎โอ๊ย อย่าเพิ่งขอบคุณ

198
00:13:35,941 --> 00:13:36,775
‎ฉันไม่ได้ขอบคุณ

199
00:13:38,193 --> 00:13:39,194
‎นี่…

200
00:13:42,698 --> 00:13:45,367
‎คุณดูแบบผลประเมินการสอน
‎ที่ได้จากนศ.ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

201
00:13:45,450 --> 00:13:46,952
‎ปี 1987

202
00:13:47,578 --> 00:13:48,662
‎อ่านหน่อยได้ไหม

203
00:13:48,745 --> 00:13:51,915
‎ฉันไม่ได้สอนตามความต้องการผู้บริโภค

204
00:13:53,333 --> 00:13:57,337
‎- ฉันไม่อยากได้นักเรียนเยอะ
‎- งั้นก็สมหวังดั่งใจเลย

205
00:13:58,422 --> 00:14:00,173
‎(อัฐินักศึกษาเจ้าปัญหา)

206
00:14:00,257 --> 00:14:02,759
‎ภาคของเรามีคนลงทะเบียนเรียนลดลงมาก

207
00:14:02,843 --> 00:14:04,553
‎เราต้องเก็บจำนวนนักศึกษาไว้ให้ได้

208
00:14:05,554 --> 00:14:06,513
‎ไม่อย่างนั้น…

209
00:14:07,097 --> 00:14:08,807
‎ไม่งั้น ไม่งั้นทำไม

210
00:14:10,934 --> 00:14:13,186
‎ลาร์สันเพิ่งขู่ให้เห็นอนาคตที่ชวนผวามาก

211
00:14:13,896 --> 00:14:15,731
‎ชวนผวากว่าปกติเหรอ

212
00:14:18,942 --> 00:14:19,776
‎ค่ะ

213
00:14:22,112 --> 00:14:23,780
‎คุณขอให้ทุกคนอ่านรึเปล่า

214
00:14:24,823 --> 00:14:25,657
‎ค่ะ

215
00:14:26,408 --> 00:14:29,828
‎ถ้าเป็นบิลก็ต้องหว่านล้อมกันหน่อย แต่ก็ขอค่ะ

216
00:14:30,329 --> 00:14:31,914
‎เขาเทิดทูนคุณจะตาย

217
00:14:33,957 --> 00:14:35,751
‎- อะไรล่ะ
‎- เปล่า ก็แค่…

218
00:14:39,588 --> 00:14:41,298
‎เรื่องของเราก็ยังพิลึกๆ

219
00:14:41,381 --> 00:14:43,133
‎ก็ต้องพิลึกอยู่แล้ว ยัยทึ่ม

220
00:14:44,426 --> 00:14:46,011
‎ชารอนตายไป

221
00:14:50,474 --> 00:14:53,518
‎ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรขวางกั้น

222
00:14:56,647 --> 00:14:57,648
‎ขอโทษที่มาสาย

223
00:15:04,363 --> 00:15:05,739
‎ขอเวลาวินาทีเดียว

224
00:15:06,740 --> 00:15:07,658
‎หวัดดีค่ะ

225
00:15:08,241 --> 00:15:09,117
‎โอเค

226
00:15:10,494 --> 00:15:12,871
‎- ตัวกระจายสัญญาณอยู่ไหน
‎- อยู่ในมือคุณ

227
00:15:14,414 --> 00:15:16,708
‎- เกิดขึ้นได้ยังไง
‎- ฉันเอาใส่ไว้ให้เอง

228
00:15:18,001 --> 00:15:18,835
‎เอาละ

229
00:15:21,296 --> 00:15:25,092
‎เราจะเริ่มจากภาพที่ครูรวบรวมมา

230
00:15:25,175 --> 00:15:27,135
‎ถ้าเจ้าเครื่องนี้ยอมให้ความร่วมมือ

231
00:15:27,219 --> 00:15:30,138
‎อาจารย์ภาคภาษาอังกฤษเพมโบรค
‎โดนไฟดูดขณะที่…

232
00:15:30,222 --> 00:15:31,181
‎คุณโอเครึเปล่า

233
00:15:32,724 --> 00:15:33,558
‎ชารอน

234
00:15:33,642 --> 00:15:37,437
‎ฉันบอกไม่ถูกว่ากำลังปวดอึ
‎หรือลูกกำลังจะคลอด

235
00:15:37,521 --> 00:15:39,398
‎ผมว่าน้ำผมกำลังจะแตกแทน

236
00:15:39,481 --> 00:15:41,191
‎อย่ายั่วให้หัวเราะสิ

237
00:15:48,949 --> 00:15:51,326
‎ไม่ ผมทำตัวเป็นนักธุรกิจที่ดี
‎เรากำลังเปิดธุรกิจเสริม…

238
00:15:51,410 --> 00:15:53,078
‎- อาจารย์ด็อบสันคะ
‎- เชี่ยเอ๊ย

239
00:15:55,205 --> 00:15:56,206
‎ขอโทษทีนะ

240
00:15:59,042 --> 00:16:01,461
‎ว้าว โอเค นี่คือไลล่า

241
00:16:01,545 --> 00:16:05,048
‎เธอกำลังเขียนวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกที่ยอดมาก

242
00:16:05,132 --> 00:16:07,175
‎ซึ่งผมจะอ่านให้จบเร็วๆ นี้

243
00:16:08,552 --> 00:16:11,138
‎- ขอต้อนรับเข้าวรรณคดีร่วมสมัย
‎- ความตายและนวยุคนิยม

244
00:16:13,390 --> 00:16:15,267
‎ขอต้อนรับสู่ความตายและนวยุคนิยม

245
00:16:15,976 --> 00:16:18,979
‎ปกติฉันจะให้นักศึกษาเลือกประโยคที่ชอบ
‎จากโมบีดิกมาทวีต

246
00:16:19,062 --> 00:16:19,938
‎ทวีตเหรอ

247
00:16:20,439 --> 00:16:21,982
‎เทอมที่แล้ว "เรียกข้าว่าอิชมาเอล"

248
00:16:22,065 --> 00:16:24,317
‎เสมอกับ "ข้าขอแทงเจ้าจากก้นบึ้งใจนรก"

249
00:16:24,401 --> 00:16:27,654
‎ไม่ๆ ผมอยากให้พวกเขาดื่มด่ำกับเรื่อง

250
00:16:27,738 --> 00:16:29,239
‎กับความงามของการใช้ภาษา

251
00:16:29,322 --> 00:16:34,536
‎ถ้าพวกนั้นเอาแต่มองหาคำคมเด็ดสุด ผม…

252
00:16:35,162 --> 00:16:36,621
‎เป็นแค่แบบฝึกหัดเองค่ะ

253
00:16:36,705 --> 00:16:38,540
‎นั่นมันงานสุกเอาเผากิน

254
00:16:40,125 --> 00:16:41,752
‎นั่นเป็นวิธีสื่อสารกับพวกเขา

255
00:16:42,252 --> 00:16:44,963
‎และฉันพบว่ามันช่วยเพิ่มทักษะการอ่านวิเคราะห์

256
00:16:48,258 --> 00:16:49,843
‎แต่คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญเมลวิลล์ ก็…

257
00:16:56,141 --> 00:16:58,602
‎- เก้าอี้หายไปไหน
‎- คุณเข้ามาได้ยังไง

258
00:16:58,685 --> 00:17:00,353
‎มันรับสาวเกาหลีตัวเล็กๆ ไม่ไหวเหรอ

259
00:17:00,437 --> 00:17:01,688
‎คุณเข้ามาได้ยังไง

260
00:17:03,982 --> 00:17:05,650
‎เอากุญแจมา เอามานี่

261
00:17:05,734 --> 00:17:07,986
‎- เอ้า เอาไปเลย
‎- อุ๊ย ให้ตาย… หยุดนะ

262
00:17:08,070 --> 00:17:10,197
‎เอากุญแจมา คุณไม่ใช่หัวหน้าภาคแล้ว

263
00:17:10,280 --> 00:17:12,282
‎- เอามา…
‎- อย่าเลย!

264
00:17:12,365 --> 00:17:13,533
‎อยู่นั่นไง

265
00:17:13,617 --> 00:17:14,534
‎ให้ตายสิ!

266
00:17:15,035 --> 00:17:15,869
‎มานี่

267
00:17:16,536 --> 00:17:18,580
‎คุณนี่… ฉันจับได้แล้ว! เยส!

268
00:17:18,663 --> 00:17:19,998
‎- เวรละ
‎- สัมผัสได้นะ!

269
00:17:20,082 --> 00:17:21,083
‎ตายแล้วคุณ!

270
00:17:22,084 --> 00:17:22,918
‎ขอโทษค่ะ

271
00:17:24,252 --> 00:17:25,212
‎เปล่า เราแค่…

272
00:17:29,216 --> 00:17:30,926
‎คุณทำให้ฉันดูไม่เป็นมืออาชีพ

273
00:17:35,597 --> 00:17:36,807
‎โทษทีนะที่พลาดประชุมแรก

274
00:17:36,890 --> 00:17:40,185
‎ฉันแก้ตัวแทนคุณ
‎ต่อหน้าผู้เข้าร่วมประชุมจริงๆ ทุกคน

275
00:17:40,769 --> 00:17:41,770
‎- เป็นไงบ้าง
‎- เป็น…

276
00:17:44,606 --> 00:17:46,983
‎ไม่ ถามจริง เป็นไงบ้าง

277
00:17:48,360 --> 00:17:50,278
‎ลูกดุผมใหญ่เลย

278
00:17:50,362 --> 00:17:54,658
‎ลูกอยากให้ผมดึงสติกลับมา
‎เพราะจากนี้ไปผมต้องอยู่คนเดียวแล้ว

279
00:17:55,200 --> 00:17:56,743
‎ไม่จริงนะ ฉันก็อยู่ตรงนี้

280
00:17:58,870 --> 00:18:01,915
‎คือว่าเราทุกคนอยู่ตรงนี้ ฉันไม่ได้…

281
00:18:01,998 --> 00:18:03,125
‎คือว่าไม่… ไม่…

282
00:18:03,875 --> 00:18:04,709
‎ฮื่อ

283
00:18:05,293 --> 00:18:08,922
‎ฉันจะขอตำแหน่งอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญพิเศษให้ยาซ

284
00:18:11,424 --> 00:18:12,634
‎- เขายอมเหรอ
‎- ก็…

285
00:18:12,717 --> 00:18:14,052
‎จะว่างั้นก็ไม่เชิง

286
00:18:14,594 --> 00:18:17,264
‎เขาเอารายชื่ออาจารย์ประจำมาให้สามคน

287
00:18:17,347 --> 00:18:20,016
‎ที่ได้เงินเดือนเยอะที่สุด
‎และมีจำนวนนักศึกษาลงเรียนน้อยสุด

288
00:18:20,100 --> 00:18:22,060
‎- โจน เรนซ์ แมคเฮล
‎- แมคเฮล

289
00:18:22,144 --> 00:18:24,688
‎คือเขาอยากให้ฉันกล่อม
‎ให้สามคนนั้นยอมเกษียณเนี่ยนะ

290
00:18:24,771 --> 00:18:26,565
‎หวังว่าคุณจะบอกให้เขาไปขี้ซะ

291
00:18:26,648 --> 00:18:28,775
‎ฉันต้องทำงานตามบัญชาของคณบดี

292
00:18:29,276 --> 00:18:30,110
‎เขาก็ฝันเถอะ

293
00:18:30,777 --> 00:18:32,863
‎หน้าที่ของคุณในฐานะหัวหน้าภาคคือการทุ่มเท…

294
00:18:32,946 --> 00:18:34,823
‎ในอีกห้าปี คิดว่าพวกเราจะยังอยู่ไหม

295
00:18:35,574 --> 00:18:38,577
‎ภาควิชาภาษาอังกฤษน่ะ
‎ฉันรู้สึกเหมือนมางานเลี้ยงตอนที่…

296
00:18:39,119 --> 00:18:40,370
‎หลังจากเขาเลิกเสิร์ฟเหล้า

297
00:18:41,997 --> 00:18:45,208
‎- แล้วก็เป็นหน้าที่ของหัวหน้าภาคที่จะเพิ่ม…
‎- ชกหน้าคุณใช่ไหม

298
00:18:45,917 --> 00:18:47,794
‎ใบหน้านี้คือสมบัติของผมนะคนดี

299
00:18:48,336 --> 00:18:50,088
‎- ถึงได้ถังแตก
‎- ถึงได้ถังแตกสนิท

300
00:18:56,303 --> 00:18:58,138
‎- ฉันมีงานต้องทำ
‎- ได้

301
00:19:00,056 --> 00:19:03,268
‎อ้อ แล้วก็อย่าติดรถนักศึกษาหญิงมาทำงานอีก

302
00:19:05,478 --> 00:19:07,439
‎รถผมโดนยึด จะได้คืนบ่ายนี้

303
00:19:07,522 --> 00:19:09,941
‎- คุณเป็นสายลับหรือไง
‎- แล้วคุณงี่เง่าหรือไง

304
00:19:10,025 --> 00:19:12,360
‎พวกลิ่วล้อที่สำนักคณบดีอีเมลมาฟ้อง

305
00:19:12,444 --> 00:19:14,946
‎รู้รึเปล่าว่านั่นคือดาฟน่า ไอเซนสแตดท์

306
00:19:15,906 --> 00:19:19,201
‎ไอเซนสแตดท์เดียวกับ
‎กรรมการมหาวิทยาลัยไอเซนสแตดท์น่ะ

307
00:19:21,494 --> 00:19:24,497
‎นั่นแหละ ทุกคนต้องทำตัวอยู่ในร่องในรอย

308
00:19:24,998 --> 00:19:28,043
‎มันจำเป็นต่อสวัสดิภาพของภาค

309
00:19:29,461 --> 00:19:30,879
‎"จำเป็นต่อสวัสดิภาพ" งั้นเหรอ

310
00:19:30,962 --> 00:19:32,923
‎- ฉันไม่รู้ว่าทำไมถึง… ออกไป
‎- ไรเนี่ย

311
00:19:33,506 --> 00:19:34,966
‎- เจ็บเลยเนี่ย
‎- ออกไป

312
00:19:37,510 --> 00:19:39,471
‎(เทพีเสรีภาพ)

313
00:19:47,479 --> 00:19:48,605
‎- หวัดดีค่ะอัปปา
‎- หวัดดี

314
00:19:48,688 --> 00:19:49,606
‎ดีจ้ะลูก

315
00:19:53,443 --> 00:19:55,070
‎ลูกทำการบ้านเสร็จรึยัง

316
00:19:55,153 --> 00:19:56,154
‎เสร็จแล้ว

317
00:19:56,238 --> 00:19:57,280
‎ดีค่ะ

318
00:19:57,864 --> 00:19:58,698
‎อัปปา…

319
00:20:00,575 --> 00:20:01,576
‎บอกแล้วว่าให้เอาลง

320
00:20:01,660 --> 00:20:02,869
‎พ่อจะเอาไปเก็บ

321
00:20:05,330 --> 00:20:06,831
‎พ่อมีเรื่องคุยด้วย

322
00:20:06,915 --> 00:20:10,126
‎พ่อยังส่งเนื้อสเต๊กแช่แข็งไปให้เขาที่มิชิแกนเหรอ

323
00:20:11,753 --> 00:20:14,381
‎เกี่ยวกับจูจูน่ะ พ่อมีเรื่องต้องบอก

324
00:20:14,464 --> 00:20:16,716
‎ครูของจูจูบอกพ่อว่า
‎ต้องพาหลานไปหาจิตแพทย์ด่วน

325
00:20:18,093 --> 00:20:19,052
‎อะไรนะ

326
00:20:19,135 --> 00:20:20,136
‎หลานไม่รู้ภาษาเกาหลี

327
00:20:20,220 --> 00:20:21,263
‎ก็เริ่มจะรู้เรื่องแล้ว

328
00:20:21,346 --> 00:20:22,555
‎หลานวาดรูปนี้

329
00:20:27,060 --> 00:20:29,521
‎ครูบอกว่าสอนมา 17 ปี

330
00:20:29,604 --> 00:20:32,065
‎ไม่เคยเจอภาพที่รบกวนจิตใจขนาดนี้เลย

331
00:20:52,168 --> 00:20:53,920
‎แม่อายุเท่าไหร่ตอนคุณยายเสีย

332
00:20:56,715 --> 00:20:57,674
‎สิบสี่

333
00:21:00,051 --> 00:21:02,637
‎นี่ แม่ไม่ตายตอนหนูอายุ 14 หรอกนะ

334
00:21:03,430 --> 00:21:04,597
‎แม่จะรู้ได้ไง

335
00:21:04,681 --> 00:21:05,598
‎ก็ดูสิ!

336
00:21:09,394 --> 00:21:11,187
‎โอ๊ย สงสัยไหล่เคล็ด

337
00:21:14,107 --> 00:21:17,610
‎ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับแม่ ใครจะดูแลหนู

338
00:21:17,694 --> 00:21:19,112
‎ฮาบิก็แก่แล้ว

339
00:21:19,904 --> 00:21:21,614
‎เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอก

340
00:21:23,867 --> 00:21:26,286
‎ถ้าแม่ตายแล้ว แม่จะยังจำหนูได้ไหมคะ

341
00:21:29,331 --> 00:21:30,165
‎จำได้สิ

342
00:21:31,791 --> 00:21:32,917
‎ให้แม่นอนด้วยไหม

343
00:21:34,294 --> 00:21:35,128
‎ไม่ต้อง

344
00:21:50,643 --> 00:21:52,896
‎(เธอจะต้องเจอแบบนี้)

345
00:22:04,491 --> 00:22:07,452
‎(ดร.จูดิธ เวกแมน)
‎(บำบัดจิตปรับพฤติกรรมครอบครัวบุญธรรม)

346
00:22:13,500 --> 00:22:15,085
‎(หน่วยรับร้องเรียนและโครงการไตเติลไนน์)

347
00:22:15,168 --> 00:22:17,003
‎(ไตเติลไนน์)

348
00:22:19,506 --> 00:22:20,799
‎(จียุน - พรุ่งนี้โอเคไหม)

349
00:22:20,882 --> 00:22:21,716
‎(ได้)

350
00:22:21,800 --> 00:22:24,260
‎(จะไปเจอที่สนง.ไตเติลไนน์เลย)
‎(โอเค เดี๋ยวเจอกัน)

351
00:22:24,344 --> 00:22:25,303
‎(ถึงแล้ว)
‎(จะมายัง)

352
00:22:25,387 --> 00:22:26,221
‎(อีกสองนาที)

353
00:22:31,059 --> 00:22:31,935
‎ดร.คิมคะ

354
00:22:32,519 --> 00:22:33,395
‎ดร.คิม

355
00:22:34,270 --> 00:22:35,355
‎- หวัดดีค่ะ
‎- ไง

356
00:22:35,939 --> 00:22:37,023
‎ฉันหาบิลไม่เจอ

357
00:22:37,107 --> 00:22:38,191
‎หมายความว่าไง

358
00:22:38,274 --> 00:22:39,359
‎เขาหายตัวไปเฉยๆ เลย

359
00:22:43,405 --> 00:22:44,239
‎โอเค

360
00:22:45,240 --> 00:22:48,868
‎นี่ ทำมือถือหายเหรอ
‎คุณไปเข้าห้องสอนช้าอีกแล้ว

361
00:22:49,744 --> 00:22:51,621
‎แล้วอย่ามานอนเล่นในห้องทำงานฉัน

362
00:23:02,298 --> 00:23:04,342
‎ให้ตายสิ เอาจริง ล้อเล่นรึเปล่า

363
00:23:04,426 --> 00:23:06,803
‎- โทษที
‎- หยิบอีกข้างมา

364
00:23:15,895 --> 00:23:17,522
‎เราเริ่มกันเลยก็ได้

365
00:23:18,273 --> 00:23:19,691
‎ฉันว่าเดี๋ยวเธอก็มา

366
00:23:20,316 --> 00:23:21,151
‎เยี่ยมค่ะ

367
00:23:21,651 --> 00:23:24,779
‎ก่อนอื่น ฉันต้องแจ้งว่า

368
00:23:24,863 --> 00:23:29,159
‎เราไม่ใช่หน่วยงานที่
‎มีการรักษาความลับแน่นหนาในมหาวิทยาลัย

369
00:23:29,242 --> 00:23:31,035
‎คือเราก็พยายามให้ความเป็นส่วนตัวทุกคน

370
00:23:31,119 --> 00:23:33,913
‎แต่ถ้ากังวลเรื่องความปลอดภัยเมื่อทำการ…

371
00:23:33,997 --> 00:23:36,541
‎ไม่มี ฉันไม่ได้โดนตามสตอล์ก

372
00:23:36,624 --> 00:23:39,669
‎นี่ไม่ใช่เรื่องการเข้าหาอันไม่พึงประสงค์
‎อะไรแบบนั้น

373
00:23:39,752 --> 00:23:42,964
‎อายุปูนนี้ ฉันไม่แน่ใจนะว่า
‎ยังมีสิ่งที่เรียกว่าการเข้าหาอันไม่พึงประสงค์ไหม

374
00:23:45,383 --> 00:23:47,927
‎- คุณคือผู้ร้องเรียนเองใช่ไหมคะ
‎- ใช่

375
00:23:48,928 --> 00:23:51,097
‎คุณทำงานที่เพมโบรคมานานแค่ไหนแล้วคะ

376
00:23:51,681 --> 00:23:52,932
‎สามสิบสองปี

377
00:23:53,433 --> 00:23:54,976
‎นานมากเลยนะคะ

378
00:23:55,602 --> 00:23:56,644
‎ภาควิชาไหนคะ

379
00:23:56,728 --> 00:23:57,687
‎ภาษาอังกฤษ

380
00:23:57,770 --> 00:24:02,567
‎ฉันขอคุยกับคนที่จะดูแล
‎เรื่องร้องเรียนนี้จริงๆ ได้ไหม

381
00:24:02,650 --> 00:24:05,862
‎จะยังไม่มีการมอบหมายเรื่องของคุณ
‎ให้คณะสอบสวนคนไหน

382
00:24:05,945 --> 00:24:07,697
‎จนกว่าฉันจะตัดสินว่ามันอยู่ในระดับที่

383
00:24:07,780 --> 00:24:09,574
‎ละเมิดนโยบายไตเติลไนน์รึเปล่า

384
00:24:11,659 --> 00:24:15,163
‎เขาย้ายห้องทำงานฉันไปอยู่ในรูหนูใต้ดิน

385
00:24:15,246 --> 00:24:17,081
‎ในตึกนักกีฬานั่นน่ะ

386
00:24:17,165 --> 00:24:21,419
‎อาจารย์ระดับเดียวกันคนอื่นๆ
‎ที่เป็นผู้ชายทั้งหมดไม่ได้ถูกย้าย

387
00:24:21,503 --> 00:24:23,379
‎คุณมีความสัมพันธ์ยังไงกับหัวหน้าภาคคะ

388
00:24:23,463 --> 00:24:25,840
‎- คุณได้แจ้งให้เขาทราบหรือยัง
‎- เธอ

389
00:24:26,466 --> 00:24:27,425
‎ขอโทษค่ะ

390
00:24:28,176 --> 00:24:29,052
‎เธอ

391
00:24:30,094 --> 00:24:31,513
‎ฉันน่าจะร้องเรียนตัวเองด้วย

392
00:24:32,305 --> 00:24:34,349
‎เธอก็ควรจะมาอยู่ตรงนี้ด้วย

393
00:24:34,432 --> 00:24:36,434
‎เพราะนี่เป็นความคิดของเธอคนนั้นแท้ๆ

394
00:24:37,060 --> 00:24:38,686
‎ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

395
00:24:39,187 --> 00:24:44,484
‎เท่ากับเธอรับทราบว่า
‎คุณรู้สึกว่าห้องทำงานเป็นรูหนู

396
00:24:44,567 --> 00:24:47,403
‎- คุณคิดว่าฉันไม่ได้พูดความจริงเหรอ
‎- ความจริงเป็นคำที่พลิกได้

397
00:24:47,487 --> 00:24:48,321
‎งั้นรึ

398
00:24:48,404 --> 00:24:51,157
‎ถ้าคำนั้นเป็นความจริง
‎มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับศีลธรรม

399
00:24:51,241 --> 00:24:52,700
‎มันเป็นเพียงคำแถลงข้อเท็จจริง

400
00:24:52,784 --> 00:24:55,370
‎ตัวอย่างเช่น จะเป็นความจริงถ้าฉันพูดว่า

401
00:24:55,453 --> 00:24:57,247
‎ทุกคนเห็นแก้มก้นคุณหมดแล้ว

402
00:24:59,707 --> 00:25:02,460
‎- อะไรนะ
‎- คุณใส่กางเกงขาสั้นจนก้นทะลักออกมา

403
00:25:02,544 --> 00:25:03,670
‎ตอนเดินเข้ามา

404
00:25:04,254 --> 00:25:07,924
‎คุณเป็นปราการด่านแรกที่คนมาที่นี่ต้องเจอ

405
00:25:08,007 --> 00:25:11,761
‎บางคนต้องเข้ามาเพื่อแจ้งว่าถูกล่วงละเมิด

406
00:25:12,804 --> 00:25:14,597
‎แต่คุณ…

407
00:25:18,184 --> 00:25:21,229
‎ฉันเข้าใจนะว่าอยากมั่นใจในร่างกายตัวเอง

408
00:25:22,355 --> 00:25:27,193
‎แต่จุดที่จะทำอย่างนั้นได้ตามใจ
‎อาจไม่ควรเป็นสำนักงานรับเรื่องไตเติลไนน์

409
00:25:27,902 --> 00:25:29,070
‎อาจารย์แฮมบลิงคะ

410
00:25:30,280 --> 00:25:32,282
‎หนึ่งในเรื่องที่ดีมากเกี่ยวกับไตเติลไนน์

411
00:25:32,365 --> 00:25:34,826
‎คือมันเป็นกฎหมายที่ปกป้องสตรี
‎ไม่ว่าจะแต่งตัวยังไง

412
00:25:34,909 --> 00:25:36,327
‎คุณไม่ได้เป็นทนายใช่ไหม

413
00:25:36,911 --> 00:25:38,121
‎ได้งานนี้มาได้ยังไง

414
00:25:38,204 --> 00:25:39,330
‎ฉันมาจากสายเอ็นจีโอ

415
00:25:39,414 --> 00:25:42,959
‎องค์กรที่ช่วยจัดหาบ้านบุญธรรม
‎ให้เด็กที่เป็นผู้อพยพต่างด้าว

416
00:25:43,042 --> 00:25:46,629
‎งั้นฉันก็หวังว่าเด็กๆ จะไม่ต้อง
‎นั่งดูแก้มก้นคุณระหว่างที่ทำแบบนั้น

417
00:25:48,006 --> 00:25:50,550
‎ไลล่าบอกว่าแผนการสอนของคุณยังโล่ง

418
00:25:50,633 --> 00:25:52,885
‎เขียนว่า "จะแจ้งภายหลัง"
‎ไปตลอดแปดสัปดาห์หน้า

419
00:25:53,553 --> 00:25:56,681
‎เด็กๆ เริ่มถามเธอแล้วว่า
‎พวกนั้นจะต้องเรียนอะไรกันแน่

420
00:25:57,348 --> 00:25:59,726
‎เด็กๆ จะเรียนความตายกับอะไรสักอย่าง

421
00:26:00,351 --> 00:26:01,477
‎ภาษีเหรอ

422
00:26:01,561 --> 00:26:02,478
‎นวยุคนิยม

423
00:26:02,562 --> 00:26:04,063
‎- ไม่ ไม่ใช่นั่น
‎- นี่

424
00:26:05,440 --> 00:26:07,650
‎ฉันไม่รู้จะพูดยังไง งั้นก็จะพูดเลยละกัน

425
00:26:08,818 --> 00:26:10,445
‎ดึงสติกลับมาได้แล้ว

426
00:26:11,195 --> 00:26:13,448
‎ดูเดิ้ลส์พูดไว้อย่างนั้นเป๊ะเลย

427
00:26:13,531 --> 00:26:16,326
‎- ตลกนะที่คุณกับลูกผม…
‎- ไม่มีอะไรตลกทั้งนั้นแหละ

428
00:26:16,826 --> 00:26:18,244
‎สนใจวิชาที่สอนด้วย

429
00:26:18,328 --> 00:26:21,205
‎สาเหตุเดียวที่คุณมีนักศึกษาเยอะ
‎ก็เพราะชื่อเสียงของคุณ

430
00:26:24,208 --> 00:26:25,209
‎นั่นแปลว่าอะไร

431
00:26:28,671 --> 00:26:30,381
‎คุณต้องเริ่มทำตามหน้าที่

432
00:26:31,758 --> 00:26:32,884
‎โอเค เอาจริงเหรอ

433
00:26:33,885 --> 00:26:35,762
‎ตอนผมเป็นหัวหน้าภาค ผมไม่ได้บี้คุณแบบนี้

434
00:26:35,845 --> 00:26:38,348
‎ตอนคุณเป็นหัวหน้าภาค
‎ฉันก็ไม่ได้หย่อนยานเละเทะแบบนี้ย่ะ

435
00:26:58,826 --> 00:27:01,204
‎มีกี่คนที่อ่านงานวันนี้มาล่วงหน้า

436
00:27:02,622 --> 00:27:03,831
‎เอาจริงๆ

437
00:27:05,708 --> 00:27:07,585
‎โอเค ก็ได้ โอเค

438
00:27:08,920 --> 00:27:11,172
‎ตอนนี้มีกี่คนที่เมาค้างอยู่

439
00:27:12,590 --> 00:27:13,508
‎หรือเมาปุ๊น

440
00:27:15,468 --> 00:27:17,595
‎เห็นมะ ไม่เป็นไร

441
00:27:26,979 --> 00:27:27,980
‎(ไร้แก่นสาร)

442
00:27:28,064 --> 00:27:29,649
‎ชีวิตไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด

443
00:27:30,566 --> 00:27:32,110
‎มันไม่มีทางเป็นอย่างที่คุณคิด

444
00:27:39,492 --> 00:27:41,077
‎(ฟาสซิสม์)
‎(ไร้แก่นสาร)

445
00:27:41,160 --> 00:27:43,162
‎สารัตถะทั้งหมดถูกมอบหมายแก่รัฐ

446
00:27:43,663 --> 00:27:44,789
‎ไม่มีแก่นสารอะไรเลย

447
00:27:49,377 --> 00:27:53,339
‎แนวคิดที่ว่าพวกเราดำรงอยู่
‎ในจักรวาลที่ไร้ซึ่งเป้าหมายใดๆ

448
00:27:53,423 --> 00:27:55,341
‎มีที่มาหลังจากเกิดสงครามโลกทั้งสองครั้ง

449
00:27:55,425 --> 00:27:57,969
‎คนตาย 85 ล้านคน
‎รวมถึงจากค่ายกักกันทั้งหลาย

450
00:27:58,553 --> 00:28:01,139
‎กามูส์กับเบคเค็ตต์เหมือนกันตรงไหน

451
00:28:01,723 --> 00:28:03,391
‎- ทั้งสองคนเคยสู้ในฝ่ายกบฏ
‎- ใช่

452
00:28:05,143 --> 00:28:06,769
‎คนสองคนที่เชื่ออย่างสุดใจ

453
00:28:06,853 --> 00:28:10,356
‎ว่าไม่มีอะไรบรรเทาทุกข์ของการอยู่บนโลกนี้ได้

454
00:28:10,940 --> 00:28:12,859
‎แก้ไขอะไรไม่ได้ทั้งนั้น…

455
00:28:15,778 --> 00:28:16,863
‎แต่พวกเขาก็ยังพยายาม

456
00:28:19,198 --> 00:28:23,035
‎เซซาเร พาเวเซเขียนไว้ว่า
‎ทางเดียวที่จะหนีจากก้นบึ้งอเวจีได้

457
00:28:23,828 --> 00:28:26,372
‎คือต้องจ้องมองมัน ชั่งวัดมัน

458
00:28:27,665 --> 00:28:29,876
‎หยั่งหาความลึกของมัน แล้วโดดลงไปในนั้น…

459
00:30:04,595 --> 00:30:06,013
‎คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม