1
00:00:05,839 --> 00:00:09,926
‪(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:22,439 --> 00:00:24,190
‪(ต้นฉบับ SWEET HOME จากเว็บตูน
‪โดย Kimcarnby Youngchan Hwang)

3
00:00:54,054 --> 00:00:56,306
‪(เดือนกันยายน ปี 2000)

4
00:00:56,389 --> 00:00:57,223
‪ทำไมแกทำแบบนั้น

5
00:01:07,108 --> 00:01:08,193
‪คุณเป็นใครเหรอครับ

6
00:01:08,276 --> 00:01:09,819
‪ทำไมแกถึงทำแบบนั้น

7
00:01:12,614 --> 00:01:14,866
‪- โตขึ้นเยอะเลยแฮะ
‪- ตอบมาสิ

8
00:01:20,121 --> 00:01:21,372
‪แค่เล่นกันเฉยๆ น่ะครับ

9
00:01:21,456 --> 00:01:22,624
‪อย่าเข้ามา

10
00:01:23,541 --> 00:01:26,002
‪อย่าเข้ามา ซังอุก

11
00:01:26,086 --> 00:01:27,837
‪ผมก็ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน

12
00:01:34,594 --> 00:01:37,013
‪ถ้าวันนั้นฝนตกแบบนี้ก็คงจะดีเนอะ

13
00:01:37,972 --> 00:01:39,057
‪ว่าไหมครับ

14
00:01:44,562 --> 00:01:45,980
‪อย่ามาให้เห็นอีกนะครับ

15
00:01:47,148 --> 00:01:48,608
‪เพราะผมรับโทษไปหมดแล้ว

16
00:01:49,234 --> 00:01:52,362
‪จำคุก 11 เดือน ลงโทษภาคทัณฑ์สองปี

17
00:02:01,871 --> 00:02:03,498
‪เรื่องนั้นใครเป็นคนกำหนดเหรอ

18
00:02:04,582 --> 00:02:06,126
‪ใครเป็นคนกำหนด

19
00:02:15,927 --> 00:02:18,429
{\an8}‪เขาบอกว่าคุณรับจ้างฆ่าคนด้วย

20
00:02:19,264 --> 00:02:20,473
{\an8}‪รับตามหาคนด้วยไหมครับ

21
00:02:20,974 --> 00:02:22,725
‪(เดือนกรกฎาคม ปี 2020)

22
00:02:22,809 --> 00:02:25,728
{\an8}‪ผมถามว่าลูกสาวผมอยู่ไหน
‪มันบอกว่าอยู่ที่นี่

23
00:02:25,812 --> 00:02:27,272
{\an8}‪มันให้รูปนี้มาด้วยครับ

24
00:02:27,355 --> 00:02:29,190
{\an8}‪ไอ้คนที่ลักพาตัวลูกสาวผมไปน่ะ

25
00:02:31,025 --> 00:02:34,821
{\an8}‪เด็กน้อยยิ้มเหมือนไม่รู้อะไรเลย

26
00:02:34,904 --> 00:02:38,074
{\an8}‪เธอบอกจะเอาให้พ่อดู
‪เลยขอให้ถ่ายสวยๆ

27
00:02:42,745 --> 00:02:45,248
{\an8}‪นี่เงินที่ผมจะเอาไว้
‪ซื้อยาฆ่าแมลงครับ

28
00:02:45,790 --> 00:02:47,500
{\an8}‪ผมไม่มีความคิดที่จะอยู่อีกต่อไปแล้ว

29
00:02:50,420 --> 00:02:51,671
{\an8}‪งั้นก็ไปตายซะ

30
00:02:57,510 --> 00:02:59,512
{\an8}‪จะให้ตายได้ยังไง

31
00:02:59,596 --> 00:03:02,557
{\an8}‪ไอ้สารเลวนั่น
‪เดินเหินไปไหนมาไหนได้ตามใจ

32
00:03:02,640 --> 00:03:04,684
{\an8}‪แต่ผมไม่รู้เลยว่าลูกสาวผมอยู่ที่ไหน

33
00:03:04,767 --> 00:03:07,061
{\an8}‪ทำไมตำรวจต้องขัดขวางผมด้วย ฮะ

34
00:03:07,145 --> 00:03:08,688
{\an8}‪นั่นคือกฎหมายเหรอครับ

35
00:03:08,771 --> 00:03:10,273
{\an8}‪นั่นคือกฎหมายงั้นเหรอ

36
00:03:10,773 --> 00:03:12,817
{\an8}‪นั่นคือกฎหมายงั้นเหรอ

37
00:03:17,238 --> 00:03:19,073
{\an8}‪นั่นคือกฎหมายเหรอครับ

38
00:03:19,157 --> 00:03:20,867
{\an8}‪ช่วยผมตามหาลูกหน่อยนะครับ

39
00:03:22,160 --> 00:03:24,162
{\an8}‪ช่วยผมตามหาลูกหน่อยนะครับ

40
00:03:24,245 --> 00:03:27,624
{\an8}‪ผมไม่เหลือใครนอกจากคุณแล้ว

41
00:03:33,004 --> 00:03:36,132
{\an8}‪ช่วยตามหาให้หน่อยเถอะ ได้โปรด

42
00:03:36,216 --> 00:03:38,259
{\an8}‪ได้โปรดเถอะครับ

43
00:03:39,219 --> 00:03:40,595
‪มันคืออะไรเหรอครับ

44
00:03:47,477 --> 00:03:49,145
‪ไอ้เวรเอ๊ย

45
00:03:49,229 --> 00:03:51,397
‪เขาเป็นฆาตกรครับ

46
00:03:51,481 --> 00:03:53,316
‪เพราะผมรับโทษไปหมดแล้ว

47
00:03:53,858 --> 00:03:55,026
‪นั่นคือกฎหมายงั้นเหรอ

48
00:03:56,027 --> 00:03:57,528
‪นั่นคือกฎหมายงั้นเหรอ

49
00:04:00,823 --> 00:04:03,701
‪ไอ้ฆาตกรเอ๊ย

50
00:04:21,094 --> 00:04:22,595
‪อย่าแตะต้องตัวฉัน

51
00:04:40,029 --> 00:04:41,447
‪ที่เหลือทำเองแล้วกันนะคะ

52
00:04:54,377 --> 00:04:56,421
‪(กำลังตระเวนยาม)

53
00:05:30,163 --> 00:05:33,374
‪(อันตราย ห้ามเข้าใกล้)

54
00:05:33,458 --> 00:05:34,834
‪ไม่มีใครเอาไปไหนหรอกค่ะ

55
00:05:37,003 --> 00:05:38,046
‪ให้ตายเถอะ

56
00:05:39,213 --> 00:05:40,214
‪ใจตกไปอยู่ตาตุ่มเลย

57
00:05:40,298 --> 00:05:43,134
‪เดี๋ยวฉันไปเอามาให้เองค่ะ ส่งมาสิคะ

58
00:05:44,719 --> 00:05:46,846
‪อะไร ตับน่ะเหรอ

59
00:05:53,102 --> 00:05:54,812
‪จะทำแบบนี้จริงๆ เหรอคะ

60
00:05:56,397 --> 00:05:57,607
‪ขอดูหน่อยก็ไม่ได้เหรอ

61
00:06:03,988 --> 00:06:05,281
‪ดูอย่างเดียวนะคะ

62
00:06:09,744 --> 00:06:11,162
‪ฉันคอยมองอยู่นะคะ

63
00:06:15,041 --> 00:06:16,292
‪ไอ้นั่นยังเหลืออยู่ไหม

64
00:06:21,130 --> 00:06:22,256
‪เหลือมากพอค่ะ

65
00:06:40,108 --> 00:06:41,609
‪เราควรไล่เขาออกไปไม่ใช่เหรอ

66
00:06:42,276 --> 00:06:43,444
‪ด้วยเหตุผลอะไร

67
00:06:44,195 --> 00:06:45,863
‪เพราะเขาจับฆาตกรได้งั้นเหรอ

68
00:06:45,947 --> 00:06:47,782
‪ไม่ได้จับครับ เขาฆ่าเลยต่างหาก

69
00:06:47,865 --> 00:06:50,284
‪เขาป้องกันตัวไม่ใช่เหรอ
‪ป้องกันตัวเองน่ะ

70
00:06:50,368 --> 00:06:52,537
‪ชเวยุนแจนั่น แค่ตายยังน้อยไปด้วยซ้ำ

71
00:06:52,620 --> 00:06:54,664
‪ถ้าไม่ได้นักเลงคนนั้น

72
00:06:54,747 --> 00:06:56,666
‪- เราคนใดคนหนึ่งคง…
‪- แล้วยังไง

73
00:06:57,333 --> 00:06:58,918
‪ยังไงเขาก็เป็นฆาตกรนะ

74
00:06:59,585 --> 00:07:01,671
‪จะรู้ได้ยังไงว่า
‪เขาจะไม่ฆ่าคนอื่นอีก

75
00:07:03,172 --> 00:07:05,216
‪อาจเป็นเราคนใดคนหนึ่ง…

76
00:07:27,488 --> 00:07:28,531
‪ขอบคุณนะคะ

77
00:07:43,713 --> 00:07:45,423
‪ตอนนี้ทั้งตัวฉันมีอยู่แค่นี้…

78
00:08:48,819 --> 00:08:52,823
‪ผมคงจะไปอยู่ข้างยุนอาครับ

79
00:08:57,495 --> 00:08:59,747
‪ถ้าคุณยังตามหายุนอาอยู่ล่ะก็

80
00:09:01,082 --> 00:09:02,833
‪ตอนนี้ไม่ต้องแล้วล่ะครับ

81
00:09:05,461 --> 00:09:07,588
‪ผมขอให้คุณอยู่รอดปลอดภัย

82
00:09:11,384 --> 00:09:13,135
‪ขอบคุณมากนะครับ

83
00:09:21,602 --> 00:09:22,979
‪ทำไมถึงเผาเงินล่ะครับ

84
00:09:25,523 --> 00:09:27,108
‪เงินค่าจ้างน่ะ

85
00:09:30,444 --> 00:09:31,821
‪แต่ฉันทำตามที่เขาจ้างไม่ได้

86
00:09:35,408 --> 00:09:36,867
‪ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่นะ

87
00:09:48,629 --> 00:09:49,672
‪ขอโทษนะครับ

88
00:09:50,506 --> 00:09:51,882
‪ผมดันไปเห็นข้อความเข้า

89
00:09:56,429 --> 00:09:58,723
‪(ผมคงจะไปอยู่ข้างยุนอาครับ)

90
00:09:58,806 --> 00:10:00,474
‪แม้พวกเราจะไม่ได้เห็นด้วยกันทุกคน

91
00:10:01,767 --> 00:10:03,311
‪แต่คุณอยู่ที่นี่ได้ถ้าต้องการครับ

92
00:10:07,523 --> 00:10:09,775
‪ผมไม่คิดว่าคุณ
‪ทำสิ่งที่ถูกต้องหรอกนะครับ

93
00:10:11,652 --> 00:10:13,195
‪แต่ยังไงคุณก็ได้ทำสิ่งที่ต้องทำ

94
00:10:16,032 --> 00:10:17,825
‪(จาก 7,800 วอน)

95
00:10:25,124 --> 00:10:26,250
‪สวดมนต์…

96
00:10:30,921 --> 00:10:32,006
‪ใครก็สวดได้ใช่ไหม

97
00:10:36,761 --> 00:10:38,804
‪ครับ แน่นอนครับ

98
00:10:47,271 --> 00:10:48,314
‪นายสวดแล้วกัน

99
00:10:49,982 --> 00:10:50,941
‪ทำไมเป็นผมล่ะครับ

100
00:11:00,785 --> 00:11:02,870
‪เพราะพระเจ้าคงชอบนายมากกว่าฉัน

101
00:12:02,012 --> 00:12:02,972
‪ช่วยด้วยค่ะ

102
00:12:57,985 --> 00:12:59,111
‪สนุกกันจังเลยนะ

103
00:13:00,946 --> 00:13:02,031
‪สนุกกันจังเลย

104
00:13:09,205 --> 00:13:11,457
‪ทำไมพี่น้องต่างกันได้ขนาดนี้

105
00:13:11,540 --> 00:13:13,042
‪บอกว่าเก็บมาเลี้ยงก็เชื่อนะเนี่ย

106
00:13:15,586 --> 00:13:16,754
‪วันนี้พอแค่นี้แล้วกันครับ

107
00:13:17,963 --> 00:13:18,798
‪ทำได้ดีมากครับ

108
00:13:20,424 --> 00:13:22,343
‪- เอาลง
‪- ค่อยๆ เอาลง

109
00:13:22,426 --> 00:13:24,553
‪ค่อยๆ นะ

110
00:13:52,748 --> 00:13:55,459
{\an8}‪(เดือนมิถุนายน ปี 2020)

111
00:13:55,543 --> 00:13:57,086
{\an8}‪เสร็จแล้วเหรอครับ

112
00:13:57,628 --> 00:13:59,755
‪ค่ะ ฉันดูให้อย่างถี่ถ้วนเลย

113
00:14:00,965 --> 00:14:02,299
‪เพราะฉันชอบคุณ

114
00:14:04,718 --> 00:14:06,095
‪สภาพเป็นยังไงบ้างครับ

115
00:14:07,805 --> 00:14:08,973
‪ก็…

116
00:14:09,682 --> 00:14:12,059
‪ถือว่าพอใช้ได้เลยนะคะ
‪สำหรับตึกที่เก่าแล้ว

117
00:14:14,228 --> 00:14:15,604
‪เลิกงานกี่โมงเหรอคะ

118
00:14:16,397 --> 00:14:17,565
‪ทานข้าวเย็นด้วยกันสิคะ

119
00:14:26,407 --> 00:14:28,033
‪ฉันก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกัน

120
00:14:33,330 --> 00:14:36,333
‪ไปบ้านที่โซลแค่เดือนละครั้งหรือไง

121
00:14:37,293 --> 00:14:39,003
‪คุณโดนเอาเปรียบเกินไปไหมเนี่ย

122
00:14:39,712 --> 00:14:40,921
‪ขอโทษนะ

123
00:14:46,218 --> 00:14:47,344
‪จะทำไงได้ล่ะ

124
00:14:48,637 --> 00:14:50,639
‪ตอนทำงาน คุณเซ็กซี่มากเลย
‪ฉันเลยยอมให้

125
00:14:50,723 --> 00:14:52,808
{\an8}‪(หัวหน้าแพทย์ นัมซังวอน)

126
00:14:55,978 --> 00:14:57,021
‪"ครูครู" คืออะไรเหรอ

127
00:14:58,022 --> 00:14:59,940
‪ที่รักเขียนบล็อกด้วยเหรอ
‪เห็นล็อกอินอยู่

128
00:15:00,024 --> 00:15:01,317
‪นี่ อีกยอง

129
00:15:01,400 --> 00:15:02,401
‪เอ่อ คือว่า

130
00:15:03,319 --> 00:15:04,236
‪เมื่อไหร่นะ

131
00:15:05,154 --> 00:15:06,488
‪วันถ่ายรูปพรีเวดดิ้งน่ะ

132
00:15:06,572 --> 00:15:07,865
‪อะไรเนี่ย

133
00:15:08,532 --> 00:15:10,117
‪นี่มันอะไรกัน มีพิรุธนะเนี่ย

134
00:15:10,200 --> 00:15:12,202
‪- ฮะ
‪- ทำไม มีอะไร

135
00:15:12,286 --> 00:15:14,079
‪เขียนไดอารี่ว่าไม่อยากแต่งงานเหรอ

136
00:15:14,163 --> 00:15:16,123
‪ไม่ใช่ๆ ไม่ใช่แบบนั้น

137
00:15:17,249 --> 00:15:19,084
‪- เอามา
‪- เดี๋ยวสิ อีกยอง

138
00:15:19,752 --> 00:15:22,671
‪ไม่ใช่แบบนั้น
‪ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย

139
00:15:31,722 --> 00:15:33,599
‪ทำตามใจตัวเอง
‪มากกว่าที่คิดนะครับเนี่ย

140
00:15:35,309 --> 00:15:36,477
‪ออกไปเถอะครับ

141
00:15:37,770 --> 00:15:38,771
‪ว่าไงนะ

142
00:15:40,439 --> 00:15:41,649
‪หมายความว่าอะไร

143
00:15:42,274 --> 00:15:44,568
‪เราต้องการความช่วยเหลือ
‪จากนักดับเพลิงครับ

144
00:15:45,986 --> 00:15:47,947
‪แต่พี่คงไม่สะดวกช่วยเราแล้ว

145
00:15:48,656 --> 00:15:51,158
‪ขอบใจนะ ที่เปิดปากพูดก่อน

146
00:15:53,285 --> 00:15:54,828
‪ไม่ได้นะ คุณอีกยอง

147
00:15:55,996 --> 00:15:58,666
‪- แบบนี้ไม่ได้นะ
‪- ฉันมีเรื่องต้องทำน่ะค่ะ

148
00:16:04,463 --> 00:16:05,547
‪ที่ผ่านมา ขอบคุณนะคะ

149
00:16:17,226 --> 00:16:18,978
‪ดูดีกว่าตอนเป็นคนอีกนะ

150
00:16:23,816 --> 00:16:25,234
‪สัตว์ประหลาดคืออาชีพในฝันเหรอ

151
00:16:25,734 --> 00:16:27,486
‪ทำไมตั้งใจอะไรขนาดนั้น

152
00:16:28,070 --> 00:16:29,822
‪ฉันตั้งใจทำทุกอย่างอยู่แล้ว

153
00:16:31,782 --> 00:16:33,409
‪ถ้าสัตว์ประหลาดโผล่มา

154
00:16:33,492 --> 00:16:35,828
‪เราก็ตายกันหมดนั่นแหละ

155
00:16:36,578 --> 00:16:39,289
‪ทำอย่างนั้นคงห้ามมันได้หรอก

156
00:16:39,373 --> 00:16:40,958
‪ฉันจะรอถึงตาเธอนะ

157
00:16:42,584 --> 00:16:45,754
‪ฉันเหรอ คิดว่าฉันบ้าเหรอ
‪ฉันจะไปทำอะไรแบบนั้นทำไม

158
00:16:45,838 --> 00:16:48,465
‪อือ ก็เธอเป็นนังบ้านี่นา

159
00:16:49,633 --> 00:16:51,385
‪เดี๋ยวก็ได้ทำ

160
00:16:52,970 --> 00:16:53,971
‪เธอจะตั้งใจทำ

161
00:16:54,805 --> 00:16:55,764
‪มากกว่าฉันแน่

162
00:17:20,956 --> 00:17:23,125
‪ตายจริง ลูกสุดที่รักฉัน

163
00:17:23,208 --> 00:17:26,336
‪ขับช้าๆ หน่อยสิ ช้าๆ หน่อย

164
00:17:26,420 --> 00:17:27,588
‪ช้าลงหน่อย

165
00:17:42,186 --> 00:17:44,063
‪ทำไมนายถึงเสนอหน้าขึ้นมาล่ะ

166
00:17:45,731 --> 00:17:46,815
‪จะชดใช้หนี้น่ะครับ

167
00:17:47,983 --> 00:17:49,109
‪หมายความว่ายังไง

168
00:17:50,110 --> 00:17:52,029
‪ทำไมต้องใช้รถฉันใช้หนี้นายด้วย

169
00:18:01,246 --> 00:18:02,706
‪พระเจ้าไม่ใช่คนแบบนั้นหรอกครับ

170
00:18:05,876 --> 00:18:08,670
‪ท่านไม่ได้ฟังแค่คำอธิษฐาน
‪ของคนที่ท่านชอบ

171
00:18:15,844 --> 00:18:17,221
‪นี่นายพยายามจะทำอะไรกันแน่

172
00:18:18,764 --> 00:18:20,474
‪โซจูน่ะ ถ้าดื่มคนเดียว
‪มันจะขมนะครับ

173
00:18:23,936 --> 00:18:25,646
‪และจะดื่มเยอะขึ้นกว่าเดิมด้วย

174
00:18:31,944 --> 00:18:33,153
‪ผมเคยติดแอลกอฮอล์ครับ

175
00:18:34,738 --> 00:18:36,698
‪ตอนนี้กำลังฝืนทนสุดชีวิตเลย

176
00:18:40,953 --> 00:18:43,247
‪สิ่งที่เราเห็นด้วยตา
‪ไม่ใช่ทุกอย่างหรอกนะครับ

177
00:18:44,248 --> 00:18:45,457
‪ทั้งคน

178
00:18:46,250 --> 00:18:47,584
‪ทั้งโลกใบนี้

179
00:18:49,962 --> 00:18:51,296
‪พระประสงค์ของพระเจ้าด้วย

180
00:18:59,471 --> 00:19:00,973
‪ผมต่อสู้ด้วยการสวดมนต์

181
00:19:01,557 --> 00:19:03,350
‪ส่วนคุณก็คงมีวิธีการของคุณเอง

182
00:19:04,518 --> 00:19:06,311
‪จากนี้คุณต้องรับผิดชอบที่นี่นะครับ

183
00:19:09,189 --> 00:19:10,190
‪ทำไมฉันต้องทำด้วย

184
00:19:11,108 --> 00:19:13,193
‪คุณจะได้ลองสู้ด้วยวิธีอื่นดูไงครับ

185
00:19:15,028 --> 00:19:16,655
‪ที่นี่เหมาะกับการอยู่คนเดียวครับ

186
00:19:19,199 --> 00:19:20,284
‪อ้อ

187
00:19:20,367 --> 00:19:21,493
‪เป็น "มาสเตอร์"

188
00:19:23,078 --> 00:19:24,538
‪ช่วยเก็บรักษาที่เหลือด้วยครับ

189
00:19:38,135 --> 00:19:39,720
‪ขี้โกงนี่

190
00:19:41,471 --> 00:19:43,724
‪จะเล่นของพวกนี้ไปถึงเมื่อไหร่กัน

191
00:19:44,766 --> 00:19:45,851
‪อ่านหนังสือบ้างสิ

192
00:19:47,561 --> 00:19:48,812
{\an8}‪(ผมไม่กลัวความมืดแล้วครับ)

193
00:19:48,896 --> 00:19:50,272
‪คือว่า

194
00:19:50,814 --> 00:19:52,566
‪ยองซูยังอ่านภาษาเกาหลีไม่ออกน่ะค่ะ

195
00:19:56,236 --> 00:19:57,279
‪เดี๋ยวนะ

196
00:19:57,988 --> 00:20:00,365
‪แถวคังนัม เด็กอายุเท่าเธอ
‪เขาพูดภาษาจีนกันแล้วนะ

197
00:20:05,204 --> 00:20:06,330
‪เปิดหนังสือสิ

198
00:20:09,625 --> 00:20:10,709
‪เอาล่ะ

199
00:20:11,210 --> 00:20:12,544
‪(ผมไม่กลัวความมืดแล้วครับ)

200
00:20:12,628 --> 00:20:15,339
‪- "ผม
‪- "ผม

201
00:20:15,422 --> 00:20:17,382
‪ไม่กลัว

202
00:20:17,966 --> 00:20:19,676
‪ไม่กลัว

203
00:20:19,760 --> 00:20:23,180
‪- ความมืด
‪- ความมืด"

204
00:20:23,263 --> 00:20:24,681
‪แล้วครับ"

205
00:20:26,475 --> 00:20:27,351
‪ลองอ่านดูสิ

206
00:20:27,434 --> 00:20:30,354
‪- "แล้วครับ"
‪- "แล้วครับ"

207
00:20:30,437 --> 00:20:31,355
‪อีกทีนะ

208
00:20:31,438 --> 00:20:34,733
‪(กฎการเอาตัวรอดในกรีนโฮม
‪กักตัวผู้ติดเชื้อ)

209
00:20:34,816 --> 00:20:38,237
‪(หนึ่ง เคลื่อนตัวเป็นกลุ่ม
‪ตั้งแต่สองคนขึ้นไป)

210
00:20:39,821 --> 00:20:41,782
{\an8}‪(คิมยองซู)

211
00:20:43,158 --> 00:20:44,409
‪(รายชื่อบัดดี้)

212
00:20:44,493 --> 00:20:46,703
‪(อีอึนยู ยุนจีซู
‪อีอึนฮยอก ซออีกยอง)

213
00:20:48,914 --> 00:20:50,958
‪เฮอะ ไม่มีชื่อฉันนี่

214
00:20:51,875 --> 00:20:53,001
‪ไม่มีชื่อฉันเหมือนกัน

215
00:20:56,546 --> 00:20:58,257
‪เธอคู่กับฉันก็ได้

216
00:20:58,882 --> 00:21:00,175
‪คู่กับคุณตาเหรอครับ

217
00:21:01,176 --> 00:21:02,135
‪ใช่น่ะสิ

218
00:21:02,636 --> 00:21:03,929
‪เพราะอะไรน่ะเหรอ

219
00:21:09,601 --> 00:21:12,604
‪เพราะเราเป็นเจ้าหน้าที่ลับยังไงล่ะ

220
00:21:17,901 --> 00:21:19,444
{\an8}‪กฎการเอาตัวรอดในกรีนโฮม

221
00:21:21,530 --> 00:21:24,574
{\an8}‪หนึ่ง เคลื่อนตัวเป็นกลุ่ม
‪ตั้งแต่สองคนขึ้นไป

222
00:21:27,035 --> 00:21:29,413
‪หากพบอะไรผิดปกติ ให้รายงานทันที

223
00:21:34,668 --> 00:21:38,505
{\an8}‪สอง กินข้าววันละมื้อ
‪และแบ่งให้ในปริมาณที่กำหนดเท่านั้น

224
00:21:41,800 --> 00:21:42,801
‪อะไรครับเนี่ย

225
00:21:43,844 --> 00:21:45,929
‪มีแค่ผมที่เข้าใจความหมาย
‪ของจูม็อกบับผิดเหรอ

226
00:21:46,847 --> 00:21:48,974
‪ต้องให้ก้อนเท่านี้สิ
‪ถึงจะเป็นจูม็อกบับ

227
00:22:06,616 --> 00:22:08,827
‪ได้ 36,6 อุณหภูมิปกติค่ะ

228
00:22:14,875 --> 00:22:17,711
‪หมาตัวนั้นไม่ต้องวัดเหรอ
‪มันอาจจะกลายร่างก็ได้นะ

229
00:22:19,254 --> 00:22:23,425
{\an8}‪สาม ตรวจอุณหภูมิร่างกายทุกคน
‪ทุกวันตอนสองทุ่ม

230
00:22:43,236 --> 00:22:44,279
‪ขอบคุณค่ะ

231
00:23:34,413 --> 00:23:36,623
‪กักตัวผู้ติดเชื้อเอาไว้

232
00:23:43,839 --> 00:23:45,173
‪ปิดลิฟต์แล้วใช่ไหมครับ

233
00:23:46,174 --> 00:23:48,218
‪ไฟฟ้าไม่พอ แถมยังอันตรายด้วย

234
00:23:48,301 --> 00:23:50,053
‪คงต้องเปิดใช้
‪เฉพาะตอนฉุกเฉินเท่านั้น

235
00:23:51,346 --> 00:23:52,722
‪เรื่องฮยอนซูน่ะ

236
00:23:53,682 --> 00:23:55,016
‪ทำแบบนี้ถูกแล้วเหรอ

237
00:23:55,684 --> 00:23:59,020
‪เขาไม่ได้ทำร้ายใครและไม่มีอะไร
‪ยืนยันว่าเขาเป็นสัตว์ประหลาดด้วย

238
00:23:59,104 --> 00:24:00,939
‪- ขังเอาไว้แบบนั้น…
‪- ไม่ถูกไงครับ

239
00:24:02,023 --> 00:24:04,609
‪ผมรู้ครับ แต่ชาฮยอนซูอันตราย

240
00:24:10,782 --> 00:24:12,451
‪อันตราย แต่เราต้องการเขา

241
00:25:32,364 --> 00:25:35,325
{\an8}‪(ห้อง 702 ครีมกันแดด ห้อง 1009
‪อาหารหมา สายชาร์จ ผ้าอนามัย)

242
00:26:21,413 --> 00:26:23,832
‪เวรแล้ว หมอนั่นมองฉัน
‪แปลกๆ อยู่คนเดียวเลย

243
00:26:24,583 --> 00:26:25,584
‪คือว่า

244
00:26:26,376 --> 00:26:29,504
‪เสียดายเหล้าน่ะ
‪ยังไงเราต้องใช้ขวดอยู่แล้วด้วย…

245
00:26:30,672 --> 00:26:32,132
‪สู้เด็กไม่ได้เลย

246
00:26:33,717 --> 00:26:36,219
‪ว่าแต่
‪เมื่อไหร่ฮยอนซูจะลงมาเหรอครับ

247
00:26:36,803 --> 00:26:38,930
‪นั่นสิ คราวนี้นานแฮะ

248
00:26:39,014 --> 00:26:41,975
‪- ไม่ได้เกิดเรื่องอะไรใช่ไหม
‪- เขาไม่ตายนี่

249
00:26:42,559 --> 00:26:45,979
‪ถ้าบาดเจ็บก็แค่นอนพักก็หายแล้ว

250
00:27:03,455 --> 00:27:05,206
‪- อยู่ไหน
‪- ที่ไหน

251
00:27:05,290 --> 00:27:06,625
‪มานี่ๆ

252
00:27:06,708 --> 00:27:08,835
‪- มันมาทางนี้แล้ว
‪- เร็วเข้า

253
00:27:08,918 --> 00:27:11,129
‪- มาเร็ว
‪- ตอนนี้แหละ

254
00:27:16,343 --> 00:27:17,385
‪อะไรน่ะ

255
00:27:17,469 --> 00:27:19,512
‪- ถือนี่ไว้
‪- พระเจ้า

256
00:27:22,390 --> 00:27:24,017
‪สามีฉันเองค่ะ

257
00:27:28,063 --> 00:27:29,814
‪เรื่องนี้ฉันต้องทำเองค่ะ

258
00:27:30,649 --> 00:27:32,150
‪- เดี๋ยวนะ
‪- อยู่เฉยๆ ก่อน

259
00:27:34,027 --> 00:27:35,820
‪- เดี๋ยวก่อนครับ
‪- พี่คะๆ

260
00:27:37,072 --> 00:27:38,114
‪พี่คะ

261
00:27:44,245 --> 00:27:46,247
‪ตั้งสติไว้ คิมซอกฮยอน

262
00:27:50,835 --> 00:27:52,045
‪คิมซอกฮยอน

263
00:27:52,837 --> 00:27:54,297
‪ฉันบอกให้ตั้งสติไง

264
00:28:08,436 --> 00:28:10,105
‪สติกลับมาแล้วสินะ

265
00:28:14,317 --> 00:28:16,277
‪มีอะไรอยากพูดทิ้งท้ายไหมคะ

266
00:28:19,989 --> 00:28:21,241
‪ฆ่า

267
00:28:22,158 --> 00:28:23,576
‪ฉัน

268
00:28:24,536 --> 00:28:25,745
‪ที

269
00:28:31,876 --> 00:28:33,628
‪แล้วก็…

270
00:30:26,783 --> 00:30:28,451
‪เดี๋ยวนายก็กลายเป็นแบบนี้

271
00:31:14,873 --> 00:31:17,959
‪(ทางออกฉุกเฉิน)

272
00:31:36,352 --> 00:31:39,147
‪พูดออกมาครั้งแรกในรอบ 30 ปี

273
00:31:41,608 --> 00:31:46,154
‪ฉันขอโทษ…

274
00:31:49,240 --> 00:31:51,743
‪ทำไมต้องเป็นตอนนี้ด้วย

275
00:32:36,412 --> 00:32:39,040
‪(เดือนกรกฎาคม ปี 2020)

276
00:32:44,504 --> 00:32:46,130
‪เอาอุปกรณ์กู้ภัยมา

277
00:32:46,798 --> 00:32:48,007
‪เร็วเข้า

278
00:32:55,932 --> 00:32:58,184
‪ฉันซออีกยอง
‪จากสถานีดับเพลิงซูจองค่ะ

279
00:32:58,267 --> 00:33:00,061
‪- เร็วเข้า
‪- ครอบครัวผู้เสียชีวิตครับ

280
00:33:01,270 --> 00:33:03,439
‪- คุณคงจะเสียใจมาก…
‪- หาศพ…

281
00:33:04,899 --> 00:33:06,150
‪ไม่เจอค่ะ

282
00:33:06,985 --> 00:33:09,487
‪ให้เราดูแลสถานที่เกิดเหตุเถอะค่ะ
‪เราจะหาให้เจอ

283
00:33:09,570 --> 00:33:11,739
‪คงอนุญาตไม่ได้หรอก

284
00:33:11,823 --> 00:33:13,199
‪อยู่สถานีดับเพลิงก็น่าจะรู้ดี…

285
00:33:14,200 --> 00:33:15,743
‪(จดหมายลาออก)

286
00:33:16,619 --> 00:33:18,746
‪ไปสิ ทางนั้น

287
00:33:18,830 --> 00:33:22,291
‪ตอนนี้ฉันเป็นแค่
‪ครอบครัวผู้เสียชีวิตแล้วค่ะ

288
00:33:24,711 --> 00:33:26,921
‪- ไม่ว่ายังไงต้องหาให้เจอนะคะ
‪- นี่ ซออีกยอง

289
00:33:27,005 --> 00:33:30,425
‪(ห้ามเข้า เส้นแนวกั้นตำรวจ
‪อยู่ระหว่างการตรวจสอบ)

290
00:33:40,143 --> 00:33:41,894
‪(คลินิกทัณฑสถานดงบู)

291
00:34:02,415 --> 00:34:03,791
‪(ใส่รหัสเพื่อปลดล็อก)

292
00:34:05,543 --> 00:34:06,878
‪(รหัสไม่ถูกต้อง)

293
00:34:23,144 --> 00:34:24,437
{\an8}‪(เรียนเชิญทุกท่านในวันสำคัญของเรา)

294
00:34:24,520 --> 00:34:25,563
{\an8}‪(ซังวอนและอีกยอง)

295
00:34:34,072 --> 00:34:36,365
‪(ไม่มีการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต)

296
00:34:36,449 --> 00:34:37,950
‪(สมุดโน้ต)

297
00:34:38,034 --> 00:34:40,661
{\an8}‪(บันทึกการรักษาปี 2020
‪ข้อมูลเชิงสถิติของโรงพยาบาล)

298
00:34:52,590 --> 00:34:55,968
‪(ครูครู อีเอกซ์คิวเอ)

299
00:34:57,762 --> 00:35:00,681
‪สิ่งนี้ไม่ใช่โรคภัย แต่เป็นคำสาป

300
00:35:01,557 --> 00:35:03,518
‪ฉันเองก็ถูกมันกลืนกิน

301
00:35:04,268 --> 00:35:07,522
‪ฉันมีอาการเลือดกำเดาไหล
‪และหมดสติมาได้สิบวันแล้ว

302
00:35:07,605 --> 00:35:11,692
‪พวกมันเริ่มพูดคุยและถามคำถาม

303
00:35:11,776 --> 00:35:13,736
‪แต่ฉันยังอดทนเอาไว้อยู่

304
00:35:13,820 --> 00:35:17,824
‪ถึงฉันจะต้องเป็นหนูทดลองเสียเอง
‪แต่ฉันก็จะแก้ไขปรากฏการณ์นี้ให้ได้

305
00:35:19,992 --> 00:35:20,993
‪สิบห้าวัน

306
00:35:21,077 --> 00:35:24,247
‪ถ้าผ่าน 15 วันไปได้
‪จะถือว่าเข้าสู่ช่วงปลอดภัย

307
00:35:24,330 --> 00:35:25,832
‪อีกแค่ห้าวัน

308
00:35:25,915 --> 00:35:28,417
‪อดทนอีกแค่ห้าวัน
‪ฉันก็จะกลายเป็นผู้ติดเชื้อพิเศษ

309
00:35:29,001 --> 00:35:32,380
‪ข้อหนึ่งที่ชัดเจนก็คือ
‪เรามีเพียงวิธีเดียวเท่านั้น

310
00:35:32,463 --> 00:35:35,675
‪นั่นคือการวิจัยคนที่มีอาการกลายร่าง
‪แต่ยังสามารถฝืนทนไว้ได้

311
00:35:35,758 --> 00:35:38,928
‪และมันคือความหวังสุดท้าย
‪ที่จะทำให้ความหายนะนี้จบลง

312
00:36:11,377 --> 00:36:12,837
‪ไฟดับค่ะ

313
00:36:13,796 --> 00:36:15,214
‪รออีกแป๊บนะครับ คุณจีอึน

314
00:36:16,174 --> 00:36:17,758
‪ไม่มีอะไรหรอกครับ

315
00:36:17,842 --> 00:36:19,385
‪จะเชื่อได้ยังไงว่าไม่มีอะไร

316
00:36:19,468 --> 00:36:21,053
‪ดูก็รู้ว่ามีอะไรแน่ๆ

317
00:36:21,596 --> 00:36:22,930
‪ทีนี้จะเป็นยังไงต่อไปล่ะ

318
00:36:24,223 --> 00:36:25,892
‪ไม่มีของกินแล้วด้วยนี่

319
00:36:25,975 --> 00:36:29,312
‪อีกไม่นานน้ำก็คงไม่ไหลแล้ว
‪กลัวจังเลยค่ะ

320
00:36:29,395 --> 00:36:30,479
‪พี่

321
00:36:31,022 --> 00:36:32,565
‪เราจะตายแล้วเหรอ

322
00:36:37,445 --> 00:36:38,362
‪จบเห่แล้ว

323
00:36:39,280 --> 00:36:41,073
‪พวกเราจบเห่กันหมดแล้ว

324
00:36:42,283 --> 00:36:44,619
‪ตายไปจะได้ขึ้นสวรรค์ไหมก็ไม่รู้

325
00:36:46,370 --> 00:36:47,538
‪แล้วยังไง

326
00:36:48,873 --> 00:36:49,916
‪แล้วจะให้ทำยังไง

327
00:36:49,999 --> 00:36:52,585
‪ยังไงก็ต้องตายอยู่แล้ว
‪จะให้ฆ่าตัวตายพร้อมกันเลยไหมล่ะ

328
00:36:55,504 --> 00:36:57,423
‪เลิกงอแงสักที

329
00:36:58,549 --> 00:37:01,052
‪ทำไปก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปจากเดิม

330
00:37:15,691 --> 00:37:16,859
‪ไม่เป็นไรนะ

331
00:37:25,618 --> 00:37:26,911
‪ทุกคนกำลังสับสนอยู่

332
00:37:27,620 --> 00:37:28,704
‪ผมรู้ครับ

333
00:37:29,538 --> 00:37:30,957
‪เร็วกว่าที่คิดไว้แฮะ

334
00:37:33,042 --> 00:37:35,461
‪ไฟฟ้าไม่ได้ส่งผลโดยตรง
‪ต่อการเอาชีวิตรอด

335
00:37:37,713 --> 00:37:39,882
‪ปัญหาที่หนักกว่านั้น
‪คือการขาดน้ำดื่มครับ

336
00:37:45,429 --> 00:37:47,682
‪นายนี่เย็นชาดีจังเลยเนอะ

337
00:37:52,812 --> 00:37:54,021
‪บอกมาตรงๆ เถอะ

338
00:37:55,064 --> 00:37:56,565
‪เรามีโอกาสรอดไหม

339
00:38:15,793 --> 00:38:16,961
‪นายเป็นใคร

340
00:38:17,837 --> 00:38:18,921
‪ไม่รู้

341
00:38:19,714 --> 00:38:20,965
‪อะไรนะ

342
00:38:21,048 --> 00:38:22,842
‪ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันเป็นใครเหมือนกัน

343
00:38:23,843 --> 00:38:26,012
‪นายแค่เริ่มต้นใหม่จากที่นี่ก็ได้

344
00:38:27,138 --> 00:38:28,931
‪นายมีชีวิตตามที่นายต้องการได้

345
00:38:29,598 --> 00:38:32,143
‪ถ้าบอกความปรารถนา
‪ฉันก็จะกลายเป็นสัตว์ประหลาดสินะ

346
00:38:33,185 --> 00:38:36,689
‪ใช่แล้ว
‪ทีนี้บอกมาสิว่านายต้องการอะไร

347
00:38:41,193 --> 00:38:42,528
‪แม่งเอ๊ย

348
00:38:46,115 --> 00:38:47,199
‪ก็ได้

349
00:38:48,117 --> 00:38:49,410
‪ขอให้โชคดีล่ะ

350
00:38:54,749 --> 00:38:55,666
{\an8}‪(แบสเทิร์ด)

351
00:38:55,750 --> 00:38:56,876
{\an8}‪ฟื้นแล้วเหรอ

352
00:38:59,545 --> 00:39:01,422
‪นายนี่หัวอ่อนจริงๆ แฮะ

353
00:39:02,548 --> 00:39:04,467
‪เหมาะกับการเป็นพรมเช็ดเท้าจริงๆ

354
00:39:06,218 --> 00:39:07,345
‪ว่าแต่ ชาฮยอนซู

355
00:39:09,805 --> 00:39:11,140
‪ตรงนี้ฝีมือใครเหรอ

356
00:39:14,810 --> 00:39:16,520
‪- ฉันเอง
‪- ไม่สิ

357
00:39:17,605 --> 00:39:19,440
‪ฉันถามว่าเป็นเพราะใคร

358
00:39:21,233 --> 00:39:22,693
‪เพราะตัวฉันเองไง

359
00:39:26,322 --> 00:39:28,366
‪ไม่ใช่เพราะนายหรอก ไอ้บ้าเอ๊ย

360
00:39:31,118 --> 00:39:32,953
‪คิดแบบนั้นแล้วสบายใจเหรอ

361
00:39:34,246 --> 00:39:36,374
‪เพราะแบบนี้ไงทุกคนเลยเอาแต่โทษนาย

362
00:39:36,457 --> 00:39:37,750
‪คนเราน่ะ

363
00:39:37,833 --> 00:39:40,711
‪นายต้องโวยให้สุด

364
00:39:40,795 --> 00:39:41,921
‪ถึงจะรู้เรื่อง

365
00:39:47,426 --> 00:39:48,677
‪ไม่เจ็บเหรอ

366
00:39:50,054 --> 00:39:51,180
‪อือ

367
00:39:52,014 --> 00:39:54,725
‪เฮอะ เมื่อกี้ร้องโอดครวญแทบตาย

368
00:40:06,362 --> 00:40:09,657
‪ไม่รู้ว่าเจ็บตรงไหนบ้าง
‪เอาไปติดเองแล้วกัน

369
00:40:12,701 --> 00:40:13,702
‪จะติดไปทำไม

370
00:40:13,786 --> 00:40:15,871
‪- ยังไงฉัน…
‪- ทำให้คนอื่นเห็นบ้างสิ

371
00:40:16,705 --> 00:40:19,708
‪"ฉันบาดเจ็บเพราะพวกแก
‪แม่งเจ็บจะตายอยู่แล้ว"

372
00:40:19,792 --> 00:40:20,626
‪ฮะ

373
00:40:24,130 --> 00:40:25,631
‪ขนาดบอกแล้ว ก็ยังไม่เข้าใจอีก

374
00:40:31,345 --> 00:40:33,389
‪(พลาสเตอร์ปิดแผล)

375
00:40:45,818 --> 00:40:47,278
‪ให้เขาอยู่เฉยๆ บ้างเถอะ

376
00:40:49,071 --> 00:40:51,031
‪ถ้าสำคัญขนาดนั้นก็ไปกันเองสิ

377
00:40:51,699 --> 00:40:53,284
‪- พอได้แล้ว
‪- นี่

378
00:40:53,367 --> 00:40:54,910
‪เธอน่ะ เลวที่สุดเลย

379
00:40:54,994 --> 00:40:58,164
‪แกล้งทำเป็นใส่ใจคนอื่น
‪ถึงเวลาก็ยืนโง่อยู่เฉยๆ

380
00:40:58,247 --> 00:41:00,374
‪- เธอก็ไม่ต่างจากคนอื่นหรอก
‪- แล้วเธอล่ะ

381
00:41:01,000 --> 00:41:03,210
‪ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง
‪เอาแต่ใช้ปากพูด

382
00:41:05,171 --> 00:41:06,505
‪อีเวรนี่

383
00:41:07,923 --> 00:41:08,841
‪นี่ อีอึนยู

384
00:41:08,924 --> 00:41:11,427
‪นายไม่ต้องมายุ่ง พี่แท้ๆ ก็ไม่ใช่

385
00:41:19,143 --> 00:41:21,061
‪แม่งเอ๊ย ตลกสิ้นดี

386
00:41:33,365 --> 00:41:35,409
‪(ห้ามเข้า)

387
00:41:43,125 --> 00:41:44,376
‪เราต้องออกไปข้างนอก

388
00:41:44,877 --> 00:41:46,837
‪ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่า
‪ที่นี่ปลอดภัย

389
00:41:47,838 --> 00:41:50,007
‪ตอนที่ออกไปเก็บศพ
‪ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

390
00:41:51,300 --> 00:41:53,260
‪บางทีเหตุการณ์อาจจะสงบแล้วก็ได้

391
00:41:56,639 --> 00:41:57,765
‪แล้วยังไงครับ

392
00:41:58,557 --> 00:41:59,934
‪นาย…

393
00:42:01,936 --> 00:42:04,522
‪เวลาพักฟื้นของนาย
‪เริ่มนานขึ้นเรื่อยๆ

394
00:42:04,605 --> 00:42:06,482
‪ไม่รู้ว่าจะกลายเป็น
‪สัตว์ประหลาดเมื่อไหร่

395
00:42:08,692 --> 00:42:09,652
‪ถ้าผม

396
00:42:11,278 --> 00:42:13,531
‪เป็นสัตว์ประหลาด
‪ผมจะทำร้ายพวกคุณเหรอครับ

397
00:42:19,328 --> 00:42:22,581
‪มีนะครับ สัตว์ประหลาดที่ไม่ทำร้ายคน

398
00:42:22,665 --> 00:42:23,666
‪แล้วยังไง

399
00:42:25,459 --> 00:42:27,378
‪มั่นใจเหรอว่านายจะเป็นแบบนั้น

400
00:42:37,429 --> 00:42:39,139
‪สัตว์ประหลาดก็คือสัตว์ประหลาด

401
00:42:43,519 --> 00:42:44,687
‪ไม่มีเวลาแล้ว

402
00:42:45,271 --> 00:42:47,565
‪เราต้องหาทางรอด
‪ตอนที่นายยังทนได้อยู่

403
00:43:01,745 --> 00:43:04,873
‪ฉันไม่หวังให้นายเข้าใจ
‪แค่ช่วยทำสิ่งที่ต้องทำให้ดีก็พอ

404
00:43:06,000 --> 00:43:07,126
‪นายแค่โดนหลอกใช้นั่นแหละ

405
00:43:10,004 --> 00:43:11,589
‪เดี๋ยวนายก็กลายเป็นแบบนี้

406
00:43:34,695 --> 00:43:36,030
‪บอกฉันมา

407
00:43:36,614 --> 00:43:38,115
‪คุณซังวอนอยู่ที่ไหน

408
00:43:38,198 --> 00:43:39,199
‪ไม่สิ

409
00:43:41,994 --> 00:43:43,329
‪ทำอะไรเขาไปบ้าง

410
00:43:46,624 --> 00:43:49,168
‪คุณไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะถามได้นะคะ

411
00:43:49,251 --> 00:43:50,544
‪บอกมา

412
00:43:53,339 --> 00:43:56,175
‪ก็เห็นแล้วนี่คะ เขาคงตายไปแล้ว

413
00:43:56,258 --> 00:43:58,010
‪ไม่ว่าจะฆ่าตัวตายหรือโดนฆ่าก็ตาม

414
00:43:58,510 --> 00:44:00,638
{\an8}‪(ถึงฉันจะต้องเป็นหนูทดลองเสียเอง
‪แต่ฉันก็จะแก้ไขปรากฏการณ์นี้ให้ได้)

415
00:44:00,721 --> 00:44:02,765
‪ถึงจะไม่ได้เป็นแบบนั้น

416
00:44:02,848 --> 00:44:04,892
‪เขาจะยังมีชีวิตปกติดีเหรอคะ

417
00:44:17,571 --> 00:44:19,031
‪ขอฉันถามบ้างนะคะ

418
00:44:19,531 --> 00:44:22,076
‪คุณรู้อะไรแค่ไหนคะ

419
00:44:25,496 --> 00:44:27,247
‪ฉันรู้ว่าคุณจะฆ่าฉัน

420
00:44:28,374 --> 00:44:29,708
‪ทำไมถึงคิดอย่างนั้นล่ะคะ

421
00:44:30,876 --> 00:44:33,671
‪ถ้ารู้เยอะก็ฆ่าเพื่อปิดปาก

422
00:44:35,589 --> 00:44:38,384
‪ถ้าไม่รู้อะไรเลยก็ไร้ประโยชน์
‪ก็เลยฆ่าทิ้งไงล่ะ

423
00:44:39,343 --> 00:44:40,177
‪แต่ว่า…

424
00:44:44,473 --> 00:44:46,850
‪แต่ว่าฉันจะต้องรอดออกไปให้ได้

425
00:44:48,435 --> 00:44:49,436
‪ยังไงล่ะ

426
00:44:51,355 --> 00:44:52,981
‪ดูสถานการณ์รอบข้างด้วยสิคะ

427
00:44:54,066 --> 00:44:56,402
‪ตามหาคนที่ฝืนการกลายร่างได้
‪อยู่ใช่ไหม

428
00:44:59,196 --> 00:45:00,489
‪ฉันรู้ว่าอยู่ที่ไหน

429
00:46:27,075 --> 00:46:28,619
‪น่าจะหลับอยู่ครับ

430
00:46:31,288 --> 00:46:32,247
‪อย่าปลุกเลย

431
00:47:43,861 --> 00:47:45,737
‪ช่วยด้วยค่ะ

432
00:49:13,867 --> 00:49:16,411
‪- ลุงคะ
‪- ซูยอง อย่าเข้ามา

433
00:49:16,954 --> 00:49:18,038
‪อย่าเข้ามานะ ซูยอง

434
00:49:31,593 --> 00:49:33,136
‪ลุงคะ

435
00:49:48,235 --> 00:49:50,153
‪(ต้นฉบับ SWEET HOME
‪โดย Kimcarnby Youngchan Hwang)

436
00:51:58,824 --> 00:52:03,829
‪คำบรรยายโดย สุวาณี ท้วมประถม