1 00:00:05,964 --> 00:00:09,974 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:22,439 --> 00:00:24,189 ‎(ต้นฉบับ SWEET HOME จากเว็บตูน ‎โดย Kimcarnby Youngchan Hwang) 3 00:01:12,530 --> 00:01:13,360 ‎ฉันโอเคจริงๆ นะ 4 00:01:13,448 --> 00:01:14,368 ‎ชาฮยอนซู 5 00:01:15,366 --> 00:01:16,486 ‎ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย 6 00:01:18,703 --> 00:01:19,543 ‎อะไรกัน 7 00:01:21,581 --> 00:01:23,081 ‎เรียกมันไปไหนคนเดียว 8 00:01:23,166 --> 00:01:25,086 ‎ฉันล่ะ แล้วฉันล่ะ 9 00:01:30,131 --> 00:01:31,721 ‎นายก็แค่โดนหลอกใช้เท่านั้นแหละ 10 00:01:41,726 --> 00:01:42,886 ‎เฮ้ย 11 00:01:44,020 --> 00:01:45,060 ‎เฮ้ย 12 00:01:46,397 --> 00:01:47,727 ‎เอาฉันออกไปด้วยสิ 13 00:01:51,152 --> 00:01:54,242 ‎ประตูใหญ่เป็นจุดสำคัญที่ควรปิดกั้น ‎แต่ฉันปิดไว้แบบลวกๆ 14 00:01:54,864 --> 00:01:57,494 ‎ตรงบันไดใช้แค่แผ่นไม้กับโซ่ล่ามไว้ 15 00:01:58,284 --> 00:02:00,164 ‎พวกมันจะบุกเข้ามาได้ก็ไม่แปลก 16 00:02:03,748 --> 00:02:05,878 ‎ที่ที่นายอยู่เมื่อกี้ก็เหมือนกัน 17 00:02:08,461 --> 00:02:10,551 ‎นายคิดว่าทำไมฉันถึงอยู่ข้างนายเหรอ 18 00:02:12,173 --> 00:02:13,553 ‎ฉันจะพูดตรงๆ เลยแล้วกัน 19 00:02:13,633 --> 00:02:15,973 ‎ต่อจากนี้อะไรที่อันตราย ‎นายจะต้องเป็นคนทำทั้งหมด 20 00:02:16,052 --> 00:02:18,012 ‎ถ้าไม่อยากทำ ฉันก็ช่วยอะไรนายไม่ได้ 21 00:02:19,764 --> 00:02:20,684 ‎หมายความว่ายังไง 22 00:02:21,975 --> 00:02:23,265 ‎ลุงที่อยู่ห้อง 1408 23 00:02:24,561 --> 00:02:25,851 ‎นายพาเขาลงมาได้ไหม 24 00:03:15,278 --> 00:03:16,818 ‎ตอนฤดูใบไม้ผลิค่ะ 25 00:03:18,406 --> 00:03:19,736 ‎ดอกไม้สวยดี 26 00:03:20,992 --> 00:03:24,082 ‎ฉันเลยอยากให้ลูก ‎เห็นดอกไม้ก็เท่านั้น 27 00:03:26,289 --> 00:03:27,499 ‎แค่แป๊บเดียว 28 00:03:27,582 --> 00:03:29,212 ‎แป๊บเดียวจริงๆ ค่ะ 29 00:03:34,255 --> 00:03:35,755 ‎คงคิดถึงลูกมากสินะ 30 00:03:37,217 --> 00:03:40,347 ‎วันที่ลูกเรียกฉันว่า "แม่" ครั้งแรก 31 00:03:41,429 --> 00:03:43,559 ‎วันที่ลูกพลิกตัวเองได้ 32 00:03:44,182 --> 00:03:45,312 ‎เรื่องแค่นั้น 33 00:03:46,434 --> 00:03:48,734 ‎ฉันก็ตื้นตันเอามากๆ 34 00:03:52,106 --> 00:03:54,106 ‎แค่มองแก้มยุ้ยๆ ของลูก 35 00:03:57,028 --> 00:03:59,318 ‎ก็มีความสุขเหมือนได้โลกมาทั้งใบแล้ว 36 00:04:02,367 --> 00:04:03,827 ‎คุณมีลูกเหรอคะ 37 00:04:06,871 --> 00:04:07,751 ‎มีสิ 38 00:04:12,335 --> 00:04:13,835 ‎ก่อนที่ขาจะเป็นแบบนี้ 39 00:04:21,219 --> 00:04:22,139 ‎ฉันก็… 40 00:04:24,514 --> 00:04:26,684 ‎ต้องการเหมือนกับฮยอนซูค่ะ 41 00:04:29,852 --> 00:04:32,562 ‎ถ้าฉันกลายร่าง คุณช่วย… 42 00:04:33,773 --> 00:04:35,153 ‎ฆ่าฉันด้วยนะคะ 43 00:05:09,600 --> 00:05:11,060 ‎ผมคงทำตามที่ขอไม่ได้หรอก 44 00:05:15,356 --> 00:05:16,356 ‎ถ้าไม่มีคุณ 45 00:05:17,442 --> 00:05:21,202 ‎ผมไม่สามารถรับผิดชอบ ‎ดูแลเด็กๆ ได้หรอก 46 00:05:24,991 --> 00:05:26,031 ‎งั้นเหรอคะ 47 00:05:54,979 --> 00:05:57,269 ‎ป้าไม่อยู่เหรอครับ 48 00:06:02,028 --> 00:06:02,858 ‎อือ 49 00:06:04,864 --> 00:06:06,164 ‎ป้าไปแล้ว 50 00:06:14,624 --> 00:06:16,384 ‎ปล่อยป้าเขาไปเถอะ 51 00:06:39,190 --> 00:06:41,650 ‎(คิมยองซู คิมซูยอง) 52 00:06:46,948 --> 00:06:48,118 ‎คุณคะ 53 00:06:50,952 --> 00:06:52,122 ‎คุณเป็นนักเลงไม่ใช่เหรอ 54 00:06:52,620 --> 00:06:54,540 ‎นักเลงทำได้ทุกอย่าง ‎ถ้าจ่ายเงินให้ไม่ใช่เหรอ 55 00:06:54,622 --> 00:06:56,372 ‎ฉันจะให้ทั้งหมดที่ฉันมีเลย 56 00:06:57,542 --> 00:06:59,132 ‎ช่วยพาฉันออกไปข้างนอกที 57 00:07:02,296 --> 00:07:03,336 ‎นะคะ 58 00:07:17,395 --> 00:07:18,725 ‎หลบไป 59 00:07:20,064 --> 00:07:23,534 ‎เอ่อ คือว่า ไม่ได้นะครับ 60 00:07:23,609 --> 00:07:24,939 ‎เปิดให้เขาเถอะครับ 61 00:07:29,157 --> 00:07:30,197 ‎จะไม่เป็นอะไรเหรอ 62 00:07:30,783 --> 00:07:32,293 ‎เราไม่น่าจะห้ามเขาได้นะครับ 63 00:07:35,246 --> 00:07:37,036 ‎เอ่อ จริงๆ แล้ว ไม่ควร… 64 00:07:56,934 --> 00:07:57,944 ‎เดี๋ยวก่อน 65 00:08:19,290 --> 00:08:20,250 ‎มีแค่นี้เหรอ 66 00:08:21,542 --> 00:08:22,842 ‎อยากให้อดตายหรือไง 67 00:08:23,461 --> 00:08:25,461 ‎ดีใจใช่ไหมล่ะที่ฉันเป็นแบบนี้ 68 00:08:26,047 --> 00:08:27,717 ‎ชอบใจมากเลยใช่ไหม 69 00:08:33,221 --> 00:08:37,231 ‎ถ้าฉันกลายเป็นสัตว์ประหลาด ‎ฉันจะจับเธอกินคนแรกเลย 70 00:08:37,308 --> 00:08:39,978 ‎เพราะงั้นทำอะไรสักอย่างสิวะ ‎นังเมียหน้าโง่เอ๊ย 71 00:08:40,061 --> 00:08:42,401 ‎เขาบอกให้กินแบบประหยัดๆ น่ะ 72 00:08:42,480 --> 00:08:43,690 ‎ใครบอก 73 00:08:44,398 --> 00:08:45,818 ‎นั่นมันของฉันทั้งหมดเลยเถอะ 74 00:08:48,736 --> 00:08:51,816 ‎เขาว่าต่อไปจะต้องแบ่งกันกินค่ะ 75 00:08:51,906 --> 00:08:55,986 ‎พูดอะไรไม่เข้าท่าเลย ยัยบ้าเอ๊ย 76 00:09:03,209 --> 00:09:04,379 ‎ต้องอดทนสิครับ 77 00:09:05,920 --> 00:09:07,210 ‎ผมก็อยู่อย่างอดทนครับ 78 00:09:28,109 --> 00:09:29,609 ‎เป้าหมายหลักคือฮันดูชิก 79 00:09:30,987 --> 00:09:32,237 ‎เด็กๆ คือเป้าหมายรอง 80 00:09:33,990 --> 00:09:34,910 ‎มุ่งไปที่ตัวหลักล่ะ 81 00:09:35,658 --> 00:09:36,948 ‎ถ้าเหตุการณ์เลวร้ายลง 82 00:09:38,869 --> 00:09:40,119 ‎ทิ้งเด็กซะ 83 00:09:49,880 --> 00:09:51,300 ‎เล่นกับชีวิตคนหรือไง 84 00:09:54,802 --> 00:09:56,222 ‎ถ้างั้นควรส่งใครไปล่ะครับ 85 00:09:57,054 --> 00:09:58,644 ‎วิธีนี้ดีที่สุดแล้วครับ 86 00:09:59,390 --> 00:10:01,680 ‎เราต้องการตัวลุงห้อง 1408 87 00:10:02,810 --> 00:10:04,810 ‎ผมตั้งใจว่าจะไม่ลังเลอีกต่อไปแล้ว 88 00:10:06,689 --> 00:10:07,769 ‎ปล่อยเถอะครับ 89 00:10:08,774 --> 00:10:12,324 ‎มันต้องมีวิธีอื่นสิ ‎ที่ไม่ต้องใช้คนน่ะ 90 00:10:19,910 --> 00:10:21,750 ‎สิ่งที่ผมใช้คือโกลเด้นไทม์ครับ 91 00:10:27,293 --> 00:10:30,253 ‎ชาฮยอนซูบาดเจ็บหนักปางตาย ‎แต่เขาก็ฟื้นภายในไม่กี่ชั่วโมง 92 00:10:32,923 --> 00:10:35,263 ‎ถ้าจิตใจส่งผลต่อ ‎การกลายร่างเป็นสัตว์ประหลาด 93 00:10:39,555 --> 00:10:41,515 ‎และถ้าชาฮยอนซูฝืนทนเอาไว้ได้ 94 00:10:47,104 --> 00:10:49,364 ‎เราก็ไม่มีอาวุธไหนที่แข็งแกร่ง ‎กว่าชาฮยอนซูแล้วครับ 95 00:10:50,232 --> 00:10:51,942 ‎อาวุธคือของพวกนี้ต่างหาก 96 00:10:52,485 --> 00:10:53,315 ‎เด็กนั่นยังเป็นคน 97 00:10:54,862 --> 00:10:55,862 ‎ผมก็คิดแบบนั้นครับ 98 00:10:57,281 --> 00:10:58,621 ‎ตอนนี้ยังเป็นคน 99 00:11:00,409 --> 00:11:01,619 ‎แต่ก็ส่งออกไปตายงั้นเหรอ 100 00:11:01,702 --> 00:11:04,372 ‎พี่เองก็ควรทำตัวให้ชินกับการใช้คน 101 00:11:04,455 --> 00:11:06,325 ‎ที่กำลังจะกลายร่าง ‎เป็นสัตว์ประหลาดนะครับ 102 00:11:07,166 --> 00:11:08,536 ‎นายไม่ปกติสินะ 103 00:11:10,878 --> 00:11:13,668 ‎เรากำลังเผชิญหน้ากับ ‎เหตุการณ์ที่อันตรายแค่ไหน 104 00:11:13,756 --> 00:11:15,506 ‎พี่คงยังคิดไม่ได้สินะครับ 105 00:11:17,218 --> 00:11:18,048 ‎ผลโหวต 106 00:11:19,095 --> 00:11:20,505 ‎พี่คิดว่ายังไงครับ 107 00:11:25,976 --> 00:11:27,396 ‎กระดาษที่เขียนกากบาทไว้ครับ 108 00:11:28,646 --> 00:11:30,516 ‎ผมเตรียมไว้เผื่อต้องแอบเปลี่ยน 109 00:11:31,857 --> 00:11:34,777 ‎- แต่ผมไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย ‎- แปลว่าไม่ได้ปลอมผลโหวตงั้นเหรอ 110 00:11:35,277 --> 00:11:36,487 ‎มันเหนือความคาดหมายครับ 111 00:11:37,697 --> 00:11:41,027 ‎คนดันโหวตไม่ให้ไล่ชาฮยอนซู ‎ออกไปมากกว่าซะได้ 112 00:11:41,117 --> 00:11:44,077 ‎เป็นเพราะนายบอกว่าเป็นการ "ฆ่าคน" ‎คนอื่นเลยรู้สึกผิด… 113 00:11:48,791 --> 00:11:52,341 ‎คิดว่าที่พวกเขาไม่ไล่ชาฮยอนซูไป ‎เพราะมีจิตสำนึกจริงเหรอครับ 114 00:11:52,420 --> 00:11:55,090 ‎สมมติว่าลุงที่ถือดาบ ‎กับพี่สาวที่ถือไม้กระบอง 115 00:11:55,172 --> 00:11:57,222 ‎อยู่กับเขามาตลอดเลยผูกพันกัน 116 00:11:57,800 --> 00:11:58,800 ‎แล้วคนอื่นล่ะครับ 117 00:12:00,302 --> 00:12:02,392 ‎การยอมรับคนแปลกหน้า ‎มันง่ายนักเหรอครับ 118 00:12:03,931 --> 00:12:05,681 ‎มีชีวิตตัวเองเป็นเดิมพันอีกต่างหาก 119 00:12:08,602 --> 00:12:10,192 ‎นายต้องการจะบอกว่าอะไร 120 00:12:10,271 --> 00:12:11,401 ‎ยังไม่รู้อีกเหรอครับ 121 00:12:11,897 --> 00:12:13,857 ‎ชาฮยอนซู คิมซอกฮยอน 122 00:12:15,151 --> 00:12:17,151 ‎มีแค่สองคนนั้น ‎ที่จะเป็นสัตว์ประหลาดจริงๆ เหรอ 123 00:12:18,821 --> 00:12:21,451 ‎ไม่หรอกครับ ทุกคนหวาดกลัว 124 00:12:22,450 --> 00:12:24,540 ‎เพราะไม่รู้ว่าตัวเอง ‎จะกลายร่างเมื่อไหร่ 125 00:12:26,287 --> 00:12:29,787 ‎มีคนรู้เรื่องนี้ก่อนที่รัฐบาล ‎จะประกาศอย่างเป็นทางการครับ 126 00:12:29,874 --> 00:12:32,134 ‎- ใครกัน ‎- ไม่รู้สิครับ 127 00:12:32,793 --> 00:12:34,923 ‎ผมเสิร์ชแล้วบังเอิญเจอบล็อกนั้นพอดี 128 00:12:35,004 --> 00:12:36,424 ‎มีเนื้อหาเกี่ยวกับอะไร 129 00:12:36,922 --> 00:12:38,552 ‎- ความสิ้นหวังครับ ‎- อะไรนะ 130 00:12:39,508 --> 00:12:40,798 ‎เขาว่ามันเป็นคำสาปครับ 131 00:12:41,469 --> 00:12:43,509 ‎สุดท้ายแล้วมนุษย์ก็เอาชนะมันไม่ได้ 132 00:12:43,596 --> 00:12:46,386 ‎นายเชื่อบล็อกนั่นที่ไม่รู้ด้วยซ้ำ ‎ว่าใครเป็นคนเขียนเหรอ 133 00:12:48,684 --> 00:12:52,734 ‎สถานการณ์ตอนนี้ ‎ไม่ควรเมินเบาะแสเล็กๆ น้อยๆ นะครับ 134 00:12:52,813 --> 00:12:54,443 ‎(ครูครู ‎สิ่งนี้ไม่ใช่โรคภัย แต่เป็นคำสาป) 135 00:12:56,275 --> 00:12:57,275 ‎(ครูครู) 136 00:12:57,359 --> 00:12:58,609 ‎"ครูครู" คืออะไรเหรอ 137 00:12:59,528 --> 00:13:01,738 ‎- ที่รักเขียนบล็อกด้วยเหรอ ‎- นี่ อีกยอง 138 00:13:01,822 --> 00:13:02,952 ‎เอ่อ คือว่า 139 00:13:03,824 --> 00:13:04,954 ‎เมื่อไหร่นะ 140 00:13:05,618 --> 00:13:07,078 ‎วันถ่ายรูปพรีเวดดิ้งน่ะ 141 00:13:07,161 --> 00:13:08,001 ‎อะไรเนี่ย 142 00:13:08,078 --> 00:13:10,078 ‎เขียนไดอารี่ว่าไม่อยากแต่งงานเหรอ 143 00:13:10,164 --> 00:13:13,424 ‎ไม่ใช่ๆ ไม่ใช่แบบนั้น ‎ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย 144 00:13:21,926 --> 00:13:24,506 ‎- ไปไหนเหรอครับ ‎- คนติดเชื้อจะเพิ่มขึ้นค่ะ 145 00:13:24,595 --> 00:13:26,805 ‎- แล้วยังไงเหรอครับ ‎- ที่นี่ก็จะไม่ปลอดภัยไงล่ะ 146 00:13:26,889 --> 00:13:28,349 ‎แต่ก็ยังดีกว่าข้างนอกนะครับ 147 00:13:28,432 --> 00:13:30,562 ‎- ไปด้วยกันไหมคะ ‎- ไปไหนครับ 148 00:13:31,352 --> 00:13:32,852 ‎ไปหาทางรอด 149 00:13:35,439 --> 00:13:36,319 ‎คุณจีซู 150 00:13:47,493 --> 00:13:48,493 ‎ตรงนี้ 151 00:13:49,453 --> 00:13:51,043 ‎เหมือนจะมีสัตว์ประหลาดเลยครับ 152 00:13:51,622 --> 00:13:52,792 ‎จับมันเถอะครับ 153 00:13:52,873 --> 00:13:54,333 ‎พวกเราจับมันได้นี่ครับ 154 00:14:00,464 --> 00:14:01,804 ‎ที่แท้ก็ขี้ขลาด 155 00:14:21,277 --> 00:14:22,527 ‎ลุงครับ 156 00:14:25,948 --> 00:14:27,448 ‎อย่าเข้ามา 157 00:14:27,533 --> 00:14:28,583 ‎อย่าเข้ามา 158 00:14:28,659 --> 00:14:31,539 ‎อย่าเข้ามา ซังอุก 159 00:15:02,067 --> 00:15:03,147 ‎หลีกไป 160 00:15:05,863 --> 00:15:08,203 ‎จะเผาทั้งตึกเลยเหรอคะ 161 00:15:09,325 --> 00:15:12,285 ‎แหม ไฟน่ะ พอดับก็จบแล้ว เย็นชาจริงๆ 162 00:15:12,369 --> 00:15:14,119 ‎แบบนี้เมื่อไหร่จะถึงชั้นหนึ่งล่ะคะ 163 00:15:14,204 --> 00:15:18,384 ‎ให้ตายเถอะ เหตุการณ์แบบนี้ ‎จะเหลือคนรอดบ้างไหมยังไม่รู้เลย 164 00:15:22,963 --> 00:15:24,343 ‎ระวังนะคะ 165 00:15:28,218 --> 00:15:29,348 ‎ใครน่ะ 166 00:15:47,154 --> 00:15:48,414 ‎ยังไม่ตายค่ะ 167 00:15:49,156 --> 00:15:52,276 ‎มันไว้ชีวิตเขางั้นเหรอ 168 00:16:04,588 --> 00:16:05,508 ‎มัวทำอะไรอยู่คะ 169 00:16:19,019 --> 00:16:20,689 ‎ฉันทำมือลูกชายหลุดมือไป 170 00:16:20,771 --> 00:16:23,611 ‎ฉันทำอะไรไม่ได้เลย 171 00:16:23,691 --> 00:16:25,321 ‎ตอนที่สัตว์ประหลาดจับลูกไป 172 00:16:26,276 --> 00:16:28,026 ‎พวกมันไวมาก 173 00:16:29,029 --> 00:16:32,369 ‎ถ้าตอนนั้นฉันจับมือลูกชายเอาไว้ 174 00:16:33,283 --> 00:16:35,493 ‎ถ้าฉันยื่นมือไปถึงเขา 175 00:16:38,205 --> 00:16:40,075 ‎ลูกจะยังมีชีวิตอยู่ไหม 176 00:16:40,165 --> 00:16:41,665 ‎ฉันให้อภัยตัวเองไม่ได้เลย 177 00:16:41,750 --> 00:16:43,000 ‎วันนี้ฝันร้ายอีกแล้ว 178 00:16:43,085 --> 00:16:45,495 ‎ฉันได้ยินเสียงพวกมันอยู่ในหัว ‎บอกว่าทั้งหมดเป็นความผิดฉัน 179 00:16:45,587 --> 00:16:49,167 ‎บางทีถ้าฉันกลายเป็นสัตว์ประหลาด ‎อาจจะดีซะกว่า 180 00:16:51,927 --> 00:16:54,467 ‎แต่มันไม่ใช่ความผิดฉัน ‎ฉันควรจับเขาไว้ 181 00:16:54,555 --> 00:16:56,845 ‎น่าจะคว้าเขาไว้ข้างกาย 182 00:16:56,932 --> 00:16:59,942 ‎ไม่ใช่ ฉันทำอะไรไม่ได้ 183 00:17:00,602 --> 00:17:03,152 ‎มันไม่ใช่ความผิดฉัน 184 00:17:06,775 --> 00:17:09,685 ‎(ร้านเสริมสวยกรีนโฮม) 185 00:17:09,778 --> 00:17:12,028 ‎เราไม่ควรปล่อยไว้แบบนี้ไม่ใช่เหรอคะ 186 00:17:12,614 --> 00:17:13,784 ‎ปล่อยไปเถอะ 187 00:17:13,866 --> 00:17:15,696 ‎เธอไม่เคยคบค้ากับเราด้วยซ้ำ 188 00:17:16,910 --> 00:17:18,870 ‎เธอส่งลูกไปเรียนที่คังนัมด้วยนี่ 189 00:17:21,832 --> 00:17:23,632 ‎น่าจะให้เรียนแค่โรงเรียนข้างหน้านี่ 190 00:17:37,514 --> 00:17:39,814 ‎- รู้สึกตัวแล้วเหรอคะ ‎- ไม่ต้อง 191 00:17:42,603 --> 00:17:44,063 ‎ต้องสิคะ 192 00:17:44,146 --> 00:17:46,186 ‎เลือดหยุดแล้วแต่ยังมีแผลนะคะ 193 00:17:54,698 --> 00:17:56,198 ‎ปล่อยไปแบบนั้นได้เหรอคะ 194 00:17:56,283 --> 00:17:58,243 ‎ใครต้องเป็นห่วงใครกันแน่ 195 00:17:58,327 --> 00:17:59,997 ‎อย่างหมอนั่น ให้จับเสือยังได้ 196 00:18:03,373 --> 00:18:05,133 ‎เธอก็น่าจะบาดเจ็บนะ 197 00:18:06,502 --> 00:18:08,132 ‎ไม่ครับ ไม่เป็นไรครับ 198 00:18:08,212 --> 00:18:10,632 ‎เอามือออกค่ะ ปล่อยไว้เดี๋ยวเป็นหนอง 199 00:18:10,714 --> 00:18:13,134 ‎เดี๋ยวผมทำเองครับ ‎ขอผ้าพันแผลหน่อยครับ 200 00:18:14,384 --> 00:18:16,434 ‎เอามือออกซะ เจ้าหนู 201 00:18:16,512 --> 00:18:20,102 ‎นายกำลังกลายเป็นสัตว์ประหลาดใช่ไหม 202 00:18:22,059 --> 00:18:24,439 ‎ยูรี ออกห่างจากเด็กคนนี้ซะ 203 00:18:26,563 --> 00:18:27,613 ‎เอามือออกเดี๋ยวนี้ 204 00:18:27,689 --> 00:18:31,859 ‎ไม่อย่างนั้นฉันยิง ‎ให้หัวใจนายเต้นอีกไม่ได้แน่ 205 00:18:44,206 --> 00:18:45,036 ‎ออกไปเดี๋ยวนี้ 206 00:18:45,124 --> 00:18:47,294 ‎ถ้ารู้ว่าเป็นสัตว์ประหลาด ‎ฉันคงไม่ช่วยนายหรอก 207 00:18:47,960 --> 00:18:48,960 ‎ออกไปซะ 208 00:19:06,687 --> 00:19:08,517 ‎เป็นงานอดิเรกที่แย่จริงๆ ค่ะ 209 00:19:15,404 --> 00:19:16,914 ‎ล้อเล่นน่า ล้อเล่น 210 00:19:16,989 --> 00:19:18,489 ‎จะออกไปไหนล่ะ 211 00:19:20,367 --> 00:19:23,077 ‎ฉันอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว ‎จะกลัวของพวกนั้นทำไมกัน 212 00:19:23,954 --> 00:19:25,464 ‎- อะไรนะครับ ‎- ยูรี 213 00:19:25,539 --> 00:19:26,789 ‎เธอรออยู่ที่นี่นะ 214 00:19:27,416 --> 00:19:30,836 ‎จะขึ้นไปชั้น 14 ใช่ไหม ‎ที่นั่นมีเด็กเล็กด้วยใช่หรือเปล่า 215 00:19:31,628 --> 00:19:33,048 ‎ครับ ทำไมเหรอครับ 216 00:19:33,630 --> 00:19:36,590 ‎ไม่ต้องการมนุษย์ที่ไม่กลัวตายเหรอ 217 00:19:37,259 --> 00:19:39,089 ‎- คุณตาคะ ‎- เธอถูกไล่ออกแล้ว 218 00:19:39,178 --> 00:19:42,258 ‎เหนื่อยมามากเลยนะ ‎ที่ต้องมาดูแลเอาใจใส่ 219 00:19:42,347 --> 00:19:43,717 ‎คนแก่ที่นิสัยดุร้าย 220 00:19:44,975 --> 00:19:47,935 ‎ฉันอยากเล่นเป็นฮีโร่ก่อนตายน่ะ 221 00:19:48,729 --> 00:19:50,689 ‎ยังไงดี ไม่ได้เหรอ 222 00:19:51,773 --> 00:19:53,323 ‎ไม่ใช่แค่อวดดีใช่ไหมครับ 223 00:19:53,400 --> 00:19:54,440 ‎อะไรนะ 224 00:19:54,943 --> 00:19:56,613 ‎อย่าคิดไปเองสิครับ 225 00:19:57,112 --> 00:19:58,322 ‎ไม่มีใครอยากตายหรอก 226 00:20:01,867 --> 00:20:05,657 ‎อาการกลายร่าง ‎ทำให้คนเสียมารยาทด้วยเหรอ 227 00:20:06,580 --> 00:20:08,420 ‎ฉันขอเตือนอะไรหน่อยนะ เจ้าหนู 228 00:20:08,916 --> 00:20:11,536 ‎ความไม่กลัวตาย 229 00:20:11,627 --> 00:20:13,747 ‎กับความอยากตาย ‎มันต่างกันโดยสิ้นเชิงนะ 230 00:20:14,504 --> 00:20:18,594 ‎ฉันคิดจะอยู่ให้นานกว่าใครๆ เลยล่ะ 231 00:20:37,069 --> 00:20:38,239 ‎อะไรน่ะ 232 00:20:41,949 --> 00:20:43,489 ‎ซ่อนอะไรไว้ข้างหลัง 233 00:20:49,665 --> 00:20:51,825 ‎เฮ้ย บ้าไปแล้วหรือไง 234 00:20:55,003 --> 00:20:56,423 ‎คุณช่าง… 235 00:20:57,923 --> 00:21:00,133 ‎ไม่เคยสนใจอะไรฉันเลย 236 00:21:01,385 --> 00:21:02,465 ‎อะไรนะ 237 00:21:05,806 --> 00:21:07,596 ‎ถ้าฉันกลายเป็นสัตว์ประหลาด 238 00:21:09,643 --> 00:21:11,443 ‎ฉันคงจะฆ่าคุณแน่ 239 00:21:11,520 --> 00:21:12,940 ‎ยัยบ้า 240 00:21:13,438 --> 00:21:14,728 ‎แต่ว่า 241 00:21:18,902 --> 00:21:21,992 ‎ฉันไม่อยากเป็นสัตว์ประหลาด ‎แล้วมาฆ่าคุณ 242 00:21:24,825 --> 00:21:26,785 ‎แบบนั้นมันไม่ยุติธรรมเอาซะเลย 243 00:21:28,495 --> 00:21:31,865 ‎เฮอะ พูดอะไรไร้สาระ 244 00:21:32,499 --> 00:21:33,829 ‎ปัดโธ่เอ๊ย 245 00:21:43,677 --> 00:21:44,637 ‎ป้าครับ 246 00:21:47,931 --> 00:21:49,851 ‎ลุงคนนั้นยังอยู่ข้างนอกไหมครับ 247 00:21:51,351 --> 00:21:53,351 ‎คนนั้นขึ้นไปข้างบนแล้วค่ะ 248 00:21:54,980 --> 00:21:55,940 ‎ไม่ต้องห่วงค่ะ 249 00:22:07,117 --> 00:22:08,407 ‎ขึ้นไปข้างบนเหรอ 250 00:22:16,585 --> 00:22:19,165 ‎แม่งเอ๊ย 251 00:22:24,718 --> 00:22:26,218 ‎ไอ้เวรเอ๊ย 252 00:22:29,431 --> 00:22:31,181 ‎(แล้วเจอกันใหม่ ไอ้ชาติหมา) 253 00:24:24,713 --> 00:24:26,883 ‎ไอ้เวรเอ๊ย 254 00:24:56,161 --> 00:24:57,291 ‎สบายดีใช่ไหม 255 00:25:02,292 --> 00:25:03,542 ‎แล้วป้าล่ะครับ 256 00:25:04,044 --> 00:25:06,094 ‎(ผู้รอดชีวิต กำลังกลายร่าง ตาย) 257 00:25:06,171 --> 00:25:08,301 ‎(กำลังกลายร่าง ‎ชาฮยอนซู คิมซอกฮยอน ชเวยุนแจ) 258 00:25:22,979 --> 00:25:25,689 ‎(ผู้รอดชีวิต ‎อีอึนฮยอก อีอึนยู ยุนจีซู) 259 00:25:30,904 --> 00:25:32,244 ‎มีคนฟังอยู่ไหมครับ 260 00:25:36,576 --> 00:25:38,406 ‎เรากำลังยืนอยู่ท่ามกลาง ‎ความสิ้นหวังครับ 261 00:25:40,205 --> 00:25:41,575 ‎เราไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไร 262 00:25:42,457 --> 00:25:44,247 ‎โลกจะกลายเป็นแบบไหน 263 00:25:45,627 --> 00:25:47,997 ‎และจะอดทนไปได้นานแค่ไหน 264 00:25:52,676 --> 00:25:54,506 ‎แต่ยังไงพวกเราก็ยังมีชีวิตอยู่ครับ 265 00:25:54,594 --> 00:25:57,064 ‎(ตั้งครรภ์) 266 00:25:57,138 --> 00:25:58,968 ‎เราไม่สามารถเอาชนะ ‎ความสิ้นหวังนี้ได้ 267 00:26:00,225 --> 00:26:01,345 ‎แต่ถึงยังไง 268 00:26:03,353 --> 00:26:05,113 ‎มันจะต้องมีจุดจบแน่นอนครับ 269 00:26:07,399 --> 00:26:10,649 ‎พวกเราจะอดทนและยืนหยัด 270 00:26:11,319 --> 00:26:12,699 ‎จนถึงตอนสุดท้าย 271 00:26:13,655 --> 00:26:14,985 ‎หลับให้สบายนะครับ 272 00:26:16,992 --> 00:26:18,662 ‎ผมขอต่อสู้ต่ออีกหน่อย 273 00:26:20,078 --> 00:26:21,158 ‎พวกเรา 274 00:26:21,955 --> 00:26:23,415 ‎จะต้องรอดครับ 275 00:26:23,498 --> 00:26:26,458 ‎(ขอความช่วยเหลือ) 276 00:26:43,310 --> 00:26:44,310 ‎ทางนี้ครับ 277 00:26:45,770 --> 00:26:49,480 ‎ทางนี้ครับ ‎ผมไม่ใช่สัตว์ประหลาดแล้วครับ 278 00:26:49,566 --> 00:26:52,686 ‎นี่ครับ ลองดูนี่สิครับ 279 00:26:52,777 --> 00:26:55,157 ‎ช่วยผมด้วยครับ 280 00:26:55,655 --> 00:26:57,235 ‎ทางนี้ครับ 281 00:26:59,743 --> 00:27:02,503 ‎ช่วยด้วยครับ 282 00:27:05,081 --> 00:27:08,001 ‎ตายจริง คงจะกลัวมากสินะ 283 00:27:08,084 --> 00:27:09,424 ‎- คุณจีอึน ฝากดูแลด้วย ‎- ค่ะ 284 00:27:10,086 --> 00:27:11,376 ‎ทำไมถึงยอมโดนขังล่ะครับ 285 00:27:11,463 --> 00:27:13,723 ‎- เผื่อไว้ก่อนน่ะครับ ‎- ถ้าเป็นผม ผมคงเป็นบ้าไปแล้ว 286 00:27:13,798 --> 00:27:15,258 ‎- แค่ออกมาได้ก็ดีแล้วครับ ‎- ครับ 287 00:27:15,342 --> 00:27:17,592 ‎เท่จริงหรือทำเป็นเท่กันแน่ 288 00:27:17,677 --> 00:27:20,257 ‎เอ้อ คุณยุนแจคือพระโพธิสัตว์ ‎มาโปรดเลยล่ะ 289 00:27:20,347 --> 00:27:22,347 ‎- คุณเป็นแฟนคลับฮันฮวาหรือเปล่า ‎- ใช่ครับ 290 00:27:22,432 --> 00:27:23,352 ‎รู้ได้ยังไงเหรอครับ 291 00:27:23,433 --> 00:27:25,103 ‎เห็นแล้วรู้เลยว่ามาจากจังหวัดชุงชอง 292 00:27:25,185 --> 00:27:27,225 ‎แต่ว่าไม่ใช้ภาษาถิ่นเลยนะคะ 293 00:27:27,312 --> 00:27:28,902 ‎ผมอยู่โซลมานานแล้วครับ 294 00:27:31,358 --> 00:27:33,488 ‎ทำไมดูอยู่ไม่สุขเลยแฮะ 295 00:27:34,277 --> 00:27:37,317 ‎- คงเหนื่อยมากเลยมั้งครับ ‎- งั้นเหรอ 296 00:27:37,405 --> 00:27:40,025 ‎โอ้โฮ เปลี่ยนสีเป็นจิ้งจกเลยนะ 297 00:27:41,117 --> 00:27:43,497 ‎ตอนนั้นทำเป็นดูไม่ออกว่าเขาโดนซ้อม 298 00:27:43,578 --> 00:27:45,208 ‎ปล่อยไปตามยถากรรมอยู่เลย 299 00:27:45,288 --> 00:27:46,788 ‎มาทำดีอะไรป่านนี้ 300 00:27:51,795 --> 00:27:53,705 ‎โธ่เอ๊ย มาด่าแล้วก็ไป 301 00:27:53,797 --> 00:27:55,467 ‎รู้สึกแย่ชะมัด ให้ตาย 302 00:28:19,364 --> 00:28:20,534 ‎เดี๋ยวก่อนครับ 303 00:28:22,367 --> 00:28:24,077 ‎ไอ้นักเลงคนนั้นนี่จริงๆ เลย 304 00:28:24,744 --> 00:28:26,084 ‎เดี๋ยวเขาก็ได้ยินหรอก 305 00:28:57,110 --> 00:28:58,570 ‎คนนี้เป็นฆาตกรครับ 306 00:28:59,404 --> 00:29:01,574 ‎เขาเป็นฆาตกรครับ 307 00:29:12,459 --> 00:29:15,129 ‎ไอ้ฆาตกรเอ๊ย 308 00:29:15,795 --> 00:29:17,955 ‎เนื่องจากไม่มีประวัติ ‎ถูกดำเนินคดีอาญา 309 00:29:18,548 --> 00:29:19,668 ‎ไม่มีแรงจูงใจ 310 00:29:19,758 --> 00:29:21,798 ‎ขาดหลักฐานยืนยันว่ากระทำโดยเจตนา 311 00:29:22,469 --> 00:29:24,719 ‎และเมื่อพิจารณาถึงอนาคตของจำเลย 312 00:29:24,804 --> 00:29:27,274 ‎คณะผู้พิพากษาจึงตัดสินดังนี้ 313 00:29:31,811 --> 00:29:33,231 ‎จำเลย ฮวังซึงเจ 314 00:29:33,313 --> 00:29:36,443 ‎จำคุก 11 เดือน ลงโทษภาคทัณฑ์สองปี 315 00:29:38,985 --> 00:29:41,235 ‎แกไม่สมควรตายอย่างนี้ 316 00:29:42,906 --> 00:29:45,026 ‎แกไม่สมควรตายอย่างสบาย 317 00:29:48,369 --> 00:29:49,659 ‎ไม่… 318 00:29:49,746 --> 00:29:52,786 ‎แกไม่สมควรตายอย่างคน 319 00:30:01,132 --> 00:30:02,382 ‎แก… 320 00:30:04,928 --> 00:30:08,218 ‎ไอ้ฆาตกรเอ๊ย 321 00:30:08,306 --> 00:30:09,766 ‎แกต้องตาย 322 00:34:07,587 --> 00:34:08,667 ‎ทำไม… 323 00:35:33,381 --> 00:35:34,761 ‎(รักนะครับ พ่อ แม่ กาโป) 324 00:35:34,841 --> 00:35:37,681 ‎พี่ ทำไมพวกเขาไม่พาพ่อมาล่ะ 325 00:35:40,513 --> 00:35:41,353 ‎เขาบอกว่า 326 00:35:42,515 --> 00:35:44,015 ‎พาพ่อมาไม่ได้ 327 00:35:45,101 --> 00:35:47,481 ‎เขาว่าถ้าพาพ่อมา ‎พวกเราจะเศร้ากว่าเดิม 328 00:35:49,730 --> 00:35:51,570 ‎มีแบบนั้นด้วยเหรอ 329 00:37:27,703 --> 00:37:30,123 ‎(พัคมินจู) 330 00:37:37,129 --> 00:37:38,549 ‎คุณตาคะ 331 00:37:59,777 --> 00:38:02,817 ‎(อีซูอุง) 332 00:38:03,531 --> 00:38:05,161 ‎เกิดเป็นคน 333 00:38:06,033 --> 00:38:07,703 ‎ก็ต้องจากไปแบบคนสิ 334 00:38:28,597 --> 00:38:29,597 ‎เป็นอะไรหรือเปล่าคะ 335 00:38:32,435 --> 00:38:33,635 ‎ต้องเข้มแข็งสิคะ 336 00:38:34,729 --> 00:38:35,859 ‎เพราะฉันเป็นแม่ 337 00:38:49,785 --> 00:38:51,195 ‎ทีนี้จะทำยังไงต่อล่ะ 338 00:38:52,872 --> 00:38:54,252 ‎อะไรเหรอคะ 339 00:38:54,332 --> 00:38:56,132 ‎ไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องแบกคนเดียวนะ 340 00:38:56,208 --> 00:38:57,628 ‎ไม่ใช่เวลาที่ควรจะอวดด้วยค่ะ 341 00:39:00,880 --> 00:39:02,550 ‎ฉันจัดการเองค่ะ 342 00:39:05,551 --> 00:39:06,641 ‎คุณอีกยอง 343 00:39:12,099 --> 00:39:14,729 ‎ยังไงก็ยินดีด้วยนะ 344 00:39:16,979 --> 00:39:18,979 ‎ไดโนเสาร์ที่เคยครองโลก 345 00:39:19,523 --> 00:39:22,073 ‎สูญพันธุ์ไปประมาณ 66 ล้านปีก่อน 346 00:39:24,445 --> 00:39:27,235 ‎สิ่งนี้เป็นข้อพิสูจน์ว่า ‎หากวันใดวันหนึ่ง 347 00:39:27,323 --> 00:39:29,533 ‎มนุษย์สูญพันธุ์ ‎ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร 348 00:39:38,209 --> 00:39:41,459 ‎แต่บรรพบุรุษของมนุษย์ ‎เปลี่ยนแปลงเพื่อที่จะอยู่รอด 349 00:39:44,548 --> 00:39:46,298 ‎และเรียกสิ่งนั้นว่า "วิวัฒนาการ" 350 00:39:53,432 --> 00:39:56,522 ‎แต่ถ้าสุดท้าย ‎เราหลีกเลี่ยงการล่มสลายไม่ได้ 351 00:39:57,228 --> 00:39:58,148 ‎มนุษย์เรา 352 00:40:00,815 --> 00:40:02,565 ‎จะเลือกวิวัฒนาการแบบอื่นอีกไหม 353 00:40:06,362 --> 00:40:07,912 ‎หรือจะยังคงเป็นมนุษย์เช่นเดิม 354 00:41:01,000 --> 00:41:02,840 ‎(ต้นฉบับ SWEET HOME ‎โดย Kimcarnby Youngchan Hwang) 355 00:43:12,506 --> 00:43:16,756 ‎คำบรรยายโดย สุวาณี ท้วมประถม