1
00:00:19,604 --> 00:00:21,439
(ต้นฉบับ SWEET HOME จากเว็บตูน
โดย Kimcarnby Youngchan Hwang)

2
00:00:56,516 --> 00:01:00,019
(สวีทโฮม)

3
00:01:03,481 --> 00:01:05,942
ฉันว่าฉันเริ่มจะเข้าใจนายขึ้นมาบ้างแล้ว

4
00:01:10,571 --> 00:01:12,490
ฉันเคยหัวเราะเยาะนายแทบตาย

5
00:01:14,575 --> 00:01:16,327
แต่สภาพฉันตอนนี้ดันเป็นแบบนั้นเป๊ะ

6
00:01:18,871 --> 00:01:20,414
ไหนนายบอกมาซิ ชาฮยอนซู

7
00:01:21,082 --> 00:01:22,333
ทำไมฉันถึงทำแบบนั้น

8
00:01:23,668 --> 00:01:25,086
ทำไม

9
00:01:29,549 --> 00:01:31,008
ฉันถึงช่วยอีอึนฮยอกไว้

10
00:01:32,885 --> 00:01:38,099
ไหนจะเรื่องที่ปล่อยอีอึนยู
และวางเดิมพันโง่ๆ นั่นเรื่องนายอีก

11
00:01:42,103 --> 00:01:43,855
นั่นคือสิ่งที่นายน่าจะทำทั้งนั้นนี่

12
00:01:50,570 --> 00:01:52,113
นายถามว่าฉันคือใครใช่ไหม

13
00:01:54,615 --> 00:01:56,492
ตั้งแต่แรกเริ่มจนถึงตอนนี้

14
00:02:01,455 --> 00:02:02,623
ฉันก็คือนาย

15
00:02:04,542 --> 00:02:06,419
ฉันอยู่ในตัวนายมาตลอด

16
00:02:09,005 --> 00:02:10,506
ฉันคือชาฮยอนซูอีกคน…

17
00:02:14,969 --> 00:02:16,137
ที่นาย

18
00:02:17,513 --> 00:02:18,764
ไม่อยากให้ใครรู้จัก

19
00:02:21,934 --> 00:02:22,977
ฟังอยู่ใช่ไหม

20
00:02:25,146 --> 00:02:26,272
คงจะเป็นอย่างนั้น

21
00:02:28,774 --> 00:02:30,109
เพราะฉันก็เหมือนกัน

22
00:02:39,118 --> 00:02:40,620
ถ้าเราเป็นหนึ่งเดียวกัน…

23
00:02:44,832 --> 00:02:46,876
จะเป็นใครที่ได้ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งนะ

24
00:03:20,409 --> 00:03:21,369
ชาฮยอนซูเหรอ

25
00:03:45,851 --> 00:03:47,895
มีเรื่องหนึ่งที่ต้องเคลียร์กันก่อน

26
00:03:48,938 --> 00:03:50,648
ครั้งนี้นายช่วยฉันไว้

27
00:03:51,691 --> 00:03:52,900
ไม่ใช่ฉันที่ช่วยนาย

28
00:04:04,078 --> 00:04:05,413
ฉันขอโทษที่มาช้านะ

29
00:04:14,505 --> 00:04:15,381
ชาฮยอนซู

30
00:04:26,851 --> 00:04:28,269
ฮยอนซูใช่ไหม

31
00:04:36,902 --> 00:04:38,195
ทุกคนไปสนามกีฬากันแล้วเหรอ

32
00:04:40,323 --> 00:04:41,282
อือ

33
00:04:41,365 --> 00:04:43,492
งั้นเราก็ไปกันบ้างเถอะ

34
00:04:45,745 --> 00:04:46,996
ฉันให้เป็นของขวัญ

35
00:04:48,247 --> 00:04:49,540
นายเร็วมากก็จริง

36
00:04:50,750 --> 00:04:51,876
แต่แค่นั้นคงจะไม่พอ

37
00:05:32,541 --> 00:05:34,043
ไอ้สไลเดอร์ช้างน่ะ

38
00:05:34,877 --> 00:05:37,213
จำได้ใช่ไหม อันที่มีช่องตรงกลาง

39
00:05:38,547 --> 00:05:40,591
ถ้าไปซ่อนตรงนั้น จะไม่มีใครเห็นเลยจริงๆ

40
00:05:42,384 --> 00:05:44,970
แล้วนายก็ชอบไปซ่อนตรงนั้น
ทุกทีที่เล่นซ่อนหากันไง

41
00:05:45,054 --> 00:05:47,014
ฉันนี่หานายจนร้องไห้เลย

42
00:05:48,766 --> 00:05:51,102
รู้ไหมว่าฉันหาช่องนั้นเจอได้ยังไง

43
00:05:51,185 --> 00:05:54,230
ก็ตอนที่ฉันตามหานาย
แล้วเผลอไปเล่นกับหมาข้างบ้านจนลืมตัวไง

44
00:05:54,313 --> 00:05:57,149
จู่ๆ สายจูงหมามันขาด ฉันก็วิ่งป่าราบเลย

45
00:05:58,609 --> 00:06:01,153
แล้วนายก็โผล่มา
จากช่องว่างกลางสไลเดอร์เฉย

46
00:06:01,987 --> 00:06:03,155
ฉันก็เลยจับได้เต็มๆ

47
00:06:04,323 --> 00:06:07,701
คนแข่งวิ่งได้ที่โหล่ทุกครั้งอย่างนาย
แบกฉันวิ่งจนเหงื่อท่วม

48
00:06:08,327 --> 00:06:09,328
เข้าเรื่องเถอะ

49
00:06:13,082 --> 00:06:13,916
หัดเรียนรู้ซะ

50
00:06:15,543 --> 00:06:17,545
ถ้านายมีความทรงจำ
นายก็เรียนรู้อารมณ์ได้

51
00:06:19,922 --> 00:06:21,507
งั้นก็อย่าโกหกกันสิ

52
00:06:22,508 --> 00:06:24,051
เชือกจูงหมามันไม่ได้ขาด

53
00:06:24,885 --> 00:06:28,013
เธอนั่นแหละที่ปล่อยเชือกเอง
เพราะสงสารไอ้หมานั่น

54
00:06:34,145 --> 00:06:35,646
ข้อเท้าเธอคงหายดีแล้วสิท่า

55
00:06:37,064 --> 00:06:38,482
ไม่รำคาญลูกตาแล้วแฮะ

56
00:06:42,778 --> 00:06:43,863
อึดอัดใจไหม

57
00:06:45,990 --> 00:06:47,199
ไม่หรอก ไม่เป็นไร

58
00:06:48,826 --> 00:06:50,119
เธอดูมีความสุขนะ

59
00:06:52,288 --> 00:06:53,247
เหรอ

60
00:06:55,958 --> 00:06:56,834
มีความสุขสิ

61
00:06:58,752 --> 00:06:59,795
เหมือนความฝันเลย

62
00:07:01,881 --> 00:07:04,049
ที่อีอึนฮยอกกับนายกลับมา

63
00:07:35,080 --> 00:07:36,332
ประจำตำแหน่ง

64
00:07:44,507 --> 00:07:48,177
นับตั้งแต่นี้ เราจะกระจายตัวกันไป
โดยไม่ให้ผู้ติดเชื้อพิเศษสังเกตเห็น

65
00:07:49,470 --> 00:07:53,307
รวบรวมผู้รอดชีวิตในแต่ละพื้นที่
ให้ได้มากที่สุดแล้วรอสัญญาณ

66
00:07:54,808 --> 00:07:56,185
(อาหารและน้ำดื่มที่โบสถ์
ป.ล. มาก่อนได้ก่อน)

67
00:07:56,268 --> 00:07:57,102
คืนนี้

68
00:07:57,603 --> 00:08:01,190
เราจะหนีไปจากสนามกีฬาพร้อมกับผู้รอดชีวิต

69
00:08:43,065 --> 00:08:43,899
โทษนะครับ

70
00:08:46,193 --> 00:08:47,027
คุณครับ

71
00:08:55,828 --> 00:08:57,288
ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือ
จากหน่วยคุ้มกัน

72
00:09:01,500 --> 00:09:02,668
ไปด้วยกันเถอะครับ

73
00:09:03,252 --> 00:09:04,211
ไปให้พ้น

74
00:09:06,630 --> 00:09:08,257
พวกนายอยากให้ฉันตายด้วยซ้ำมั้ง

75
00:09:11,385 --> 00:09:12,845
ฉันทำให้ยงซอกต้องออกไปนะ

76
00:09:24,398 --> 00:09:25,566
ฉันอยากมีชีวิตอยู่ต่อ…

77
00:09:27,693 --> 00:09:29,445
ฉันอยากอยู่ต่อถึงจะแค่ไม่กี่วัน

78
00:09:32,448 --> 00:09:33,574
ฉันทำให้เขาต้องไป

79
00:09:37,369 --> 00:09:38,704
ยังจะอยากช่วยฉันอีกเหรอ

80
00:09:42,541 --> 00:09:44,043
ไอ้โง่ดักดานนั่น

81
00:09:47,796 --> 00:09:49,173
ให้ฉันชดใช้ความผิดของฉันไปเถอะ

82
00:09:50,674 --> 00:09:51,842
อีกไม่นานหรอก

83
00:10:00,392 --> 00:10:01,352
บ้าเอ๊ย

84
00:10:06,523 --> 00:10:08,692
- หาเด็กอยู่เหรอครับ
- เฮ้ย ตกใจหมด

85
00:10:09,318 --> 00:10:10,277
บ้าจริง

86
00:10:10,819 --> 00:10:12,363
ใจหายใจคว่ำหมด ไอ้นี่

87
00:10:12,946 --> 00:10:13,947
ไม่ไง

88
00:10:14,490 --> 00:10:18,994
เท่าที่ดูๆ มา
ผมยังไม่เห็นใครทุ่มเทเท่าคุณเลย

89
00:10:20,454 --> 00:10:22,039
อยากมารวมกลุ่มกับเราว่างั้น

90
00:10:22,122 --> 00:10:24,416
ผมต่างหากที่จะยอมให้คุณมารวมกลุ่มด้วย

91
00:10:26,919 --> 00:10:28,087
ไหนขอฟังหน่อย

92
00:10:28,629 --> 00:10:29,463
แผนคืออะไร

93
00:10:30,172 --> 00:10:31,674
จับเด็กนั่นไปส่ง

94
00:10:32,257 --> 00:10:33,592
แล้วเราออกไปข้างนอกกัน

95
00:10:33,676 --> 00:10:36,845
จะให้ฉันลำบากลำบนตามหาเด็ก
แล้วออกไปตายข้างนอกเนี่ยนะ

96
00:10:36,929 --> 00:10:38,180
เพ้อเจ้อ

97
00:10:38,263 --> 00:10:40,224
เดี๋ยวปั๊ด ไสหัวไปซะ

98
00:10:40,307 --> 00:10:41,850
มีวิธีตามหาไหมล่ะ

99
00:10:44,144 --> 00:10:46,355
ยัยนั่นไม่ใช่เด็กธรรมดาๆ นะ

100
00:10:46,438 --> 00:10:47,940
ที่บอกว่าทำให้เป็นสัตว์ประหลาดได้น่ะเหรอ

101
00:10:48,023 --> 00:10:49,525
ใครมันจะไปเชื่อวะ

102
00:10:49,608 --> 00:10:51,735
- เลอะเทอะ
- ผมเห็น

103
00:10:53,278 --> 00:10:56,115
ว่ายัยเด็กนั่นทำให้คนกลายเป็นสัตว์ประหลาด

104
00:11:00,536 --> 00:11:01,954
นายมีแผนไหมล่ะ

105
00:11:04,206 --> 00:11:07,251
คุณมีลูกน้องอยู่ใช่ไหมล่ะครับ

106
00:11:07,793 --> 00:11:11,505
ใช้พวกมนุษย์ทำเรื่องสำคัญแบบนี้
จะไม่เป็นไรแน่เหรอครับ

107
00:11:12,881 --> 00:11:14,967
นายทำลูกฉันหลุดมือไป

108
00:11:15,050 --> 00:11:16,343
ยังจะห่วงเรื่องนั้นอีกเหรอ

109
00:11:19,721 --> 00:11:21,557
พวกมันขยันขันแข็งจะตายไป

110
00:11:22,057 --> 00:11:23,308
ไม่เหมือนกับพวกนาย

111
00:11:26,103 --> 00:11:27,604
แจจินกับจายองหายไปไหน

112
00:11:28,147 --> 00:11:29,940
ครับ ผมจะไปพาพวกเขามา

113
00:11:30,607 --> 00:11:31,525
กำจัดซะ

114
00:11:32,651 --> 00:11:33,485
อะไรนะครับ

115
00:11:38,115 --> 00:11:39,116
ฆ่าพวกมันซะ

116
00:11:57,926 --> 00:11:59,720
ได้ยินว่าต้องรอคนครบก่อนนี่ครับ

117
00:11:59,803 --> 00:12:01,555
หือ อะไรกันวะ

118
00:12:02,222 --> 00:12:04,766
อ้าว ไหนว่ามาก่อนได้ก่อนไง

119
00:12:04,850 --> 00:12:06,894
ที่บอกว่ามีอาหารให้ก็โกหกเหรอ

120
00:12:06,977 --> 00:12:09,188
- รู้งี้ไปตามหายัยเด็กนั่นดีกว่า
- ไอ้บ้านี่

121
00:12:09,271 --> 00:12:11,106
แล้วถ้าแกกลายเป็นสัตว์ประหลาดไปซะล่ะ

122
00:12:11,190 --> 00:12:12,691
แล้วมันสำคัญตรงไหนล่ะ

123
00:12:17,321 --> 00:12:18,238
จะทำอะไรครับ

124
00:12:20,657 --> 00:12:22,117
ฉันต้องไปตามหาคนคนหนึ่ง

125
00:12:22,618 --> 00:12:23,994
งั้นก็รอก่อนเถอะครับ

126
00:12:24,495 --> 00:12:25,496
เดี๋ยวก็มา

127
00:12:25,579 --> 00:12:26,997
รู้เหรอว่าฉันหมายถึงใคร

128
00:12:35,005 --> 00:12:35,881
กลับเข้าไปเถอะครับ

129
00:12:35,964 --> 00:12:39,051
ถ้าคิดจะขังฉันไว้ ก็ควรมีคำอธิบายหน่อยสิ

130
00:12:39,134 --> 00:12:40,552
เราไม่ได้จะขัง

131
00:12:41,345 --> 00:12:42,679
แต่จะปกป้องพวกคุณต่างหากครับ

132
00:12:43,347 --> 00:12:44,765
เดี๋ยวคุณก็จะเข้าใจ

133
00:13:18,590 --> 00:13:19,424
ให้ตาย

134
00:13:20,801 --> 00:13:22,719
มัวทำอะไรอยู่ถึงมาช้าจังเลยครับ

135
00:13:23,303 --> 00:13:24,888
ซังวอนมันพูดมากใช่ไหม

136
00:13:24,972 --> 00:13:27,349
ผมรอไปตลอดไม่ไหวหรอกนะ

137
00:13:31,019 --> 00:13:31,895
เอาออกมาแล้วเหรอ

138
00:13:46,702 --> 00:13:47,869
พร้อมไหมครับ

139
00:13:52,833 --> 00:13:54,376
อย่าบอกซังวอนนะครับ

140
00:13:55,586 --> 00:13:59,256
เพราะเขาไม่รู้ว่าลูกกะจ๊อกของเขา
ทำขึ้นมาจากไอ้นี่

141
00:13:59,339 --> 00:14:00,299
ถ้าเขารู้

142
00:14:01,800 --> 00:14:02,801
คงคลั่งแน่

143
00:14:05,137 --> 00:14:05,971
ว่าแต่

144
00:14:07,598 --> 00:14:09,016
ซังวอนถามหาจ่าทำไมเหรอครับ

145
00:14:10,100 --> 00:14:11,310
เด็กหายไปน่ะ

146
00:14:12,978 --> 00:14:14,938
เด็กนั่นก็เอาเรื่องเหมือนกันแฮะ

147
00:14:15,564 --> 00:14:18,191
ตัวแค่นั้นแต่หนีไปได้ยังไง

148
00:14:19,318 --> 00:14:21,987
ได้ยินว่าเด็กนั่น
ทำให้คนเป็นสัตว์ประหลาดได้

149
00:14:24,865 --> 00:14:25,699
ว่าไงนะ

150
00:14:53,977 --> 00:14:56,313
ไอ้บ้าเอ๊ย ตกใจหมด

151
00:14:56,396 --> 00:14:58,023
ได้เรื่องยังไงบ้าง

152
00:14:58,565 --> 00:14:59,566
เจอเด็กไหม

153
00:15:11,036 --> 00:15:12,412
พูดมาอีกทีซิ

154
00:15:13,914 --> 00:15:14,915
ใครทำอะไรนะ

155
00:15:15,582 --> 00:15:17,668
- ไม่ได้รู้อยู่แล้วเหรอ
- เดี๋ยวนะ เดี๋ยวก่อน

156
00:15:23,674 --> 00:15:24,716
เรื่องจริงเหรอครับ

157
00:15:34,309 --> 00:15:35,602
เรื่องจริงเหรอครับนั่น

158
00:15:41,108 --> 00:15:42,484
จ่า ทำไงดีล่ะ

159
00:15:43,986 --> 00:15:45,153
ไอ้ยานี่น่ะ

160
00:15:45,988 --> 00:15:47,906
ผมว่าคงต้องเก็บไว้ก่อนแล้วล่ะ

161
00:15:50,242 --> 00:15:52,744
เหมือนผมจะเจอหนูทดลองที่ดีกว่าจ่าแล้ว

162
00:15:54,371 --> 00:15:55,205
ว่าไงนะ

163
00:15:57,040 --> 00:15:58,709
ที่จริงไอ้นี่เป็นของผม

164
00:16:01,461 --> 00:16:03,964
ถ้าผมมีอาการ ป่านนี้คงได้ใช้ไปแล้ว

165
00:16:04,047 --> 00:16:07,467
แต่ทำไมไอ้อาการเฮงซวยนั่น
มันดันหลบผมอยู่คนเดียว

166
00:16:08,301 --> 00:16:10,721
หันไปทางไหนก็มีแต่คนกลายร่าง
แล้วทำไมไม่เป็นผมบ้าง

167
00:16:17,978 --> 00:16:21,106
ผมอุตส่าห์หลีกทางให้คนอื่นก่อน
เพื่อเห็นแก่มนุษยชาติ

168
00:16:23,775 --> 00:16:27,279
คงเพราะผมคิดดีทำดีแบบนี้
พระเจ้าเลยเข้าข้างผม

169
00:16:38,874 --> 00:16:41,585
ตอนนี้เด็กนั่นจะอยู่ที่ไหนนะ

170
00:16:54,806 --> 00:16:56,892
ประสาทกลับหรือไงวะ จะทำอะไร

171
00:16:57,809 --> 00:16:59,644
ทุกคนเป็นอะไรกันไปหมด

172
00:17:01,271 --> 00:17:03,148
อะไรวะเนี่ย

173
00:17:03,815 --> 00:17:04,649
ทำไม…

174
00:17:22,959 --> 00:17:24,086
พ่ออยู่ไหน

175
00:17:41,645 --> 00:17:43,355
อยู่ไหนของเขานะ

176
00:17:50,612 --> 00:17:51,822
ตามมาเงียบๆ เถอะครับ

177
00:17:53,573 --> 00:17:54,407
คะ

178
00:17:59,830 --> 00:18:00,664
อะไรล่ะเนี่ย

179
00:18:16,972 --> 00:18:17,806
เจอแล้ว

180
00:18:17,889 --> 00:18:19,850
ลุงทหารที่หน้าตาน่ากลัวๆ

181
00:18:19,933 --> 00:18:21,351
ลุงชื่อ…

182
00:18:22,394 --> 00:18:23,353
จ่าสิบเอกทักใช่ปะ

183
00:18:28,024 --> 00:18:29,067
พัคชานยอง…

184
00:18:30,694 --> 00:18:33,029
กับคิมยองฮู รู้จักพวกเขาใช่ไหมคะ

185
00:18:47,919 --> 00:18:50,255
บอกให้ตามหาเด็กก็ไม่ทำ มาที่นี่ทำไม

186
00:18:51,673 --> 00:18:53,800
พอเป็นผู้แสดงอาการ
ก็ไม่สนอะไรแล้วงั้นเหรอ

187
00:18:56,219 --> 00:18:57,679
เดิมทีที่ตรงนี้เป็นของฉัน

188
00:18:59,556 --> 00:19:00,390
อะไรวะเนี่ย

189
00:19:01,892 --> 00:19:03,518
ยังไม่เลิกอาลัยอีกเหรอ

190
00:19:05,395 --> 00:19:06,479
ได้ยินมาว่า

191
00:19:07,147 --> 00:19:09,065
ถ้าเจอเด็กแล้ว นายจะย้ายเข้าไปในร่างนั้น

192
00:19:10,901 --> 00:19:12,777
เพื่อนผมมันปากสว่างแฮะ

193
00:19:14,154 --> 00:19:15,322
ปากหนักมากต่างหาก

194
00:19:16,198 --> 00:19:18,074
เขาปิดบังเรื่องลูกกะจ๊อกนายนี่

195
00:19:21,578 --> 00:19:23,121
ได้ยินว่าพวกเขาสร้างมาจากเลือดนาย

196
00:19:27,417 --> 00:19:29,628
เพราะงั้นถึงได้ว่านอนสอนง่ายหรือเปล่านะ

197
00:19:38,303 --> 00:19:39,554
คงไม่รู้เรื่องสิท่า

198
00:19:40,305 --> 00:19:42,098
ฉันก็นึกว่านายแกล้งไม่รู้

199
00:19:42,766 --> 00:19:45,352
ใครจะไปคิดว่านาย
จะโดนคนอย่างดอกเตอร์อิมหลอกล่ะ

200
00:19:52,067 --> 00:19:53,276
ทำไมล่ะ

201
00:19:54,861 --> 00:19:56,446
ฉันจะบอกว่าฉันเสียดายน่ะ

202
00:19:58,573 --> 00:20:00,408
ฉันนึกว่าฉันจะได้โอกาสบ้างซะอีก

203
00:20:04,996 --> 00:20:07,374
จะมาขออยู่ข้างผมเอาตอนนี้เนี่ยนะ

204
00:20:09,876 --> 00:20:11,253
ทำไมจะไม่ได้ล่ะ

205
00:20:12,712 --> 00:20:15,131
เลือดนายยังมีเหลืออีกขวด

206
00:20:18,510 --> 00:20:20,845
เอาออกมาจากท้อง
ของเอ็มเอชที่ชื่อจายอง แต่…

207
00:20:21,846 --> 00:20:23,056
แต่อะไร

208
00:20:25,725 --> 00:20:27,435
ดอกเตอร์อิมกินเข้าไปแล้ว

209
00:21:38,173 --> 00:21:39,007
คิมยองฮู

210
00:21:41,426 --> 00:21:42,344
จ่าครับ

211
00:21:45,513 --> 00:21:48,308
นายอธิบายว่าฉัน
คือลุงที่หน้าตาน่ากลัวๆ เนี่ยนะ

212
00:21:52,145 --> 00:21:53,229
ก็ถูกไม่ใช่เหรอครับ

213
00:21:56,858 --> 00:21:58,234
จ่าหน้านิ่วคิ้วขมวดตลอดเวลา

214
00:21:59,444 --> 00:22:00,987
แถมไม่ค่อยพูดด้วยนี่ครับ

215
00:22:19,923 --> 00:22:21,424
จ่าพูดถูกแล้วครับ

216
00:22:23,301 --> 00:22:24,260
ยงซอก

217
00:22:25,804 --> 00:22:26,638
ซอจิน

218
00:22:27,347 --> 00:22:28,264
อูซอก

219
00:22:28,348 --> 00:22:29,182
จงฮยอน

220
00:22:29,849 --> 00:22:30,683
ซอกชาน

221
00:22:31,935 --> 00:22:33,186
จ่าสิบตรีชเวยงซอก

222
00:22:33,853 --> 00:22:35,855
รวมถึงสมาชิกหน่วยคุ้มกันที่ออกปฏิบัติการ

223
00:22:38,316 --> 00:22:39,776
เสียชีวิตหมดแล้ว

224
00:22:41,736 --> 00:22:43,321
ปฏิบัติการล้มเหลวครับ

225
00:22:45,532 --> 00:22:46,825
เราไม่น่าออกไปเลย

226
00:22:48,034 --> 00:22:50,703
ที่สัตว์ประหลาดพวกนั้นบุกเข้ามาในนี้
ก็เป็นความผิดผมด้วย

227
00:22:52,122 --> 00:22:53,456
ผลสุดท้ายแล้ว

228
00:22:54,499 --> 00:22:56,209
มีแค่ผมที่รอดชีวิตกลับมาครับ

229
00:23:00,004 --> 00:23:01,881
- ผมขอโทษครับ
- ไม่หรอก

230
00:23:02,674 --> 00:23:04,175
ฉันเป็นคนออกคำสั่งเอง

231
00:23:06,177 --> 00:23:07,846
และฉันก็หลอกพวกนายด้วย

232
00:23:09,556 --> 00:23:10,932
ฉันมีอาการอยู่

233
00:23:13,268 --> 00:23:15,937
ตั้งแต่ก่อนที่จะส่งพวกนายไปบัมซอมด้วยซ้ำ

234
00:23:16,896 --> 00:23:19,649
ฉันปกปิดด้วยเหตุผลว่าต้องปกป้องที่นี่

235
00:23:20,733 --> 00:23:21,776
แต่สุดท้ายแล้ว

236
00:23:24,112 --> 00:23:26,823
ฉันก็แค่ซื่อตรงกับพวกนายไม่ได้

237
00:23:34,372 --> 00:23:35,206
ยองฮู

238
00:23:38,334 --> 00:23:39,377
ว่ามาสิครับ

239
00:23:44,215 --> 00:23:45,967
ฉันจะกลายเป็นสัตว์ประหลาดแบบไหนนะ

240
00:23:54,893 --> 00:23:57,520
จ่าไม่เคยคิดอยากเป็นอย่างอื่น
นอกจากทหารเลยนี่ครับ

241
00:23:58,980 --> 00:24:00,273
งั้นจ่าก็คงฆ่า…

242
00:24:02,066 --> 00:24:03,234
ไม่ก็ปกป้องใครสักคนไว้

243
00:24:03,318 --> 00:24:04,444
เป็นระเบิดดีไหม

244
00:24:05,320 --> 00:24:08,323
อย่างน้อยๆ พวกนาย
จะได้ใช้ประโยชน์จากฉัน

245
00:24:11,868 --> 00:24:13,244
แค่นั้นจะไปพออะไรครับ

246
00:24:15,330 --> 00:24:17,040
และผมก็ไม่ได้ตกใจอะไรขนาดนั้นด้วย

247
00:24:19,667 --> 00:24:22,003
ปกติจ่าก็เป็นสัตว์ประหลาดอยู่แล้วนี่

248
00:24:22,587 --> 00:24:23,922
ไม่เคยได้ยินข่าวลือเหรอครับ

249
00:24:26,216 --> 00:24:27,592
และถ้ามันจำเป็น

250
00:24:29,052 --> 00:24:31,304
ผมจะใช้ประโยชน์จากจ่า
แม้จะเป็นสัตว์ประหลาดไปแล้ว

251
00:24:35,558 --> 00:24:36,893
เพราะงั้นอดทนไว้เถอะครับ

252
00:24:37,852 --> 00:24:38,853
จนถึงที่สุด

253
00:24:40,146 --> 00:24:42,106
จ่าจะได้เป็นประโยชน์กับเราครับ

254
00:24:46,194 --> 00:24:47,737
นั่นคือวิถีของทหารไม่ใช่เหรอครับ

255
00:25:11,344 --> 00:25:12,345
อึนยู

256
00:25:14,305 --> 00:25:15,223
อีอึนยู

257
00:25:20,603 --> 00:25:22,438
ไปทำงานก่อนนะ

258
00:25:22,522 --> 00:25:23,564
อึนยู

259
00:25:25,733 --> 00:25:27,443
ขี้เกียจแค่ไหนก็ต้องกินข้าว

260
00:25:29,028 --> 00:25:30,989
ถ้ากลับมาไม่เจอจะแจ้งคนหายนะ

261
00:25:31,072 --> 00:25:34,033
กรุณาหยิบอาหาร ยาและอาวุธ
ลงมาที่ชั้นหนึ่งครับ

262
00:25:34,117 --> 00:25:36,744
ประกาศถึงผู้รอดชีวิตครับ
หากรวมตัวกัน ก็จะมีโอกาสรอดสูงครับ

263
00:25:42,709 --> 00:25:44,252
พวกเราที่ยังรอด

264
00:25:45,753 --> 00:25:46,671
จะต้องอยู่ด้วยกันครับ

265
00:26:04,689 --> 00:26:05,606
อีอึนฮยอก

266
00:26:10,069 --> 00:26:10,903
ขอบคุณนะ

267
00:26:13,906 --> 00:26:15,575
ขอบคุณที่อย่างน้อยนายก็มา

268
00:26:41,517 --> 00:26:42,477
ฮยอนซู

269
00:26:44,687 --> 00:26:46,856
ตามทางนี้ไปเรื่อยๆ ได้เลย

270
00:26:46,939 --> 00:26:48,816
พอใกล้ถึงเดี๋ยวนายก็จะรู้เอง

271
00:26:50,818 --> 00:26:51,861
ถ้าเธอไม่ไหว

272
00:26:53,571 --> 00:26:54,655
ฉันจะแบกเธอไปเอง

273
00:26:59,285 --> 00:27:02,330
ฉันขอพักที่นี่สักหน่อย แล้วเดี๋ยวจะตามไป

274
00:27:06,501 --> 00:27:07,335
เร็วเข้า

275
00:27:08,669 --> 00:27:10,880
ถ้านายยังไม่ไปอีก ฉันจะยิ่งลำบากใจนะ

276
00:27:12,632 --> 00:27:14,717
ป้าจินอ๊กกับยองซูก็อยู่ที่นั่นด้วย

277
00:27:17,178 --> 00:27:18,012
นี่

278
00:27:19,180 --> 00:27:21,099
ถ้าทุกคนได้เจอนาย คงจะดีใจกันน่าดูเลย

279
00:27:23,017 --> 00:27:24,143
เข้าประเด็นเลยเถอะ

280
00:27:25,603 --> 00:27:26,479
เธอจะพูดอะไร

281
00:27:36,197 --> 00:27:37,323
ถ้าเกิดว่า

282
00:27:40,076 --> 00:27:41,702
ฉันเปลี่ยนไปเหมือนอีอึนฮยอก

283
00:27:43,955 --> 00:27:44,789
ถึงตอนนั้น…

284
00:27:46,249 --> 00:27:47,417
นายช่วย

285
00:27:49,710 --> 00:27:51,170
สอนฉันทุกครั้งที่มีโอกาสเลยนะ

286
00:27:55,007 --> 00:27:58,094
ถึงฉันจะปากดีไปบ้างก็ยอมๆ ฉันหน่อย

287
00:28:02,807 --> 00:28:03,933
แน่ใจนะว่า

288
00:28:06,602 --> 00:28:07,728
จะไม่บอกอีอึนฮยอก

289
00:28:17,196 --> 00:28:18,865
ฉันจะพาพวกเขากลับมาให้ได้

290
00:28:21,325 --> 00:28:23,202
เราต้องได้กลับมาพบกันอีกครั้ง

291
00:28:40,636 --> 00:28:42,054
โตขึ้นเยอะเลยนะ

292
00:29:04,118 --> 00:29:05,578
ถ้าเป็นห่วงนัก จะกลับไปก็ได้นะ

293
00:29:07,330 --> 00:29:08,581
อย่าพูดเหมือนไกลตัวสิ

294
00:29:09,207 --> 00:29:10,458
นั่นน้องสาวนายนะ

295
00:29:11,334 --> 00:29:12,960
รักแรกของนายสิไม่ว่า

296
00:29:13,044 --> 00:29:14,670
ฉันกับยัยนั่นคนละสายเลือดกัน

297
00:29:23,137 --> 00:29:23,971
ทำไม

298
00:29:26,140 --> 00:29:27,975
เพราะอีอึนยูกำลังจะ
กลายเป็นสัตว์ประหลาดงั้นเหรอ

299
00:29:32,104 --> 00:29:33,397
นายก็รู้อยู่แล้วนี่

300
00:29:34,941 --> 00:29:36,317
อีอึนยูจะปลอดภัย

301
00:29:37,485 --> 00:29:39,278
โฟกัสกับสิ่งที่เราต้องทำซะ

302
00:29:39,362 --> 00:29:40,738
เธอก็แค่อยู่ในขั้นตอนหนึ่ง

303
00:29:42,073 --> 00:29:43,491
อย่างน้อยถ้าเธอเป็นสัตว์ประหลาด

304
00:29:44,367 --> 00:29:46,160
เธอก็จะปกป้องตัวเองได้

305
00:29:47,912 --> 00:29:48,913
ถ้าเกิดว่า

306
00:29:50,164 --> 00:29:51,874
ฉันเปลี่ยนไปเหมือนอีอึนฮยอก

307
00:29:55,878 --> 00:29:56,712
ถึงตอนนั้น…

308
00:29:57,922 --> 00:29:59,215
นายช่วย

309
00:30:01,759 --> 00:30:03,052
สอนฉันทุกครั้งที่มีโอกาสเลยนะ

310
00:30:06,931 --> 00:30:09,976
ถึงฉันจะปากดีไปบ้างก็ยอมๆ ฉันหน่อย

311
00:30:11,269 --> 00:30:13,020
ต่อให้ฉันจะปากหมายังไง

312
00:30:15,815 --> 00:30:17,275
นายก็ยอมๆ หน่อยนะ

313
00:30:21,487 --> 00:30:23,114
นายไม่รู้สึกอะไรเลยจริงๆ เหรอ

314
00:30:25,449 --> 00:30:26,701
หรือว่าจงใจกันแน่

315
00:30:28,619 --> 00:30:30,204
นายแค่แกล้งทำใช่ไหมล่ะ

316
00:30:31,163 --> 00:30:32,164
ชาฮยอนซู

317
00:30:33,958 --> 00:30:36,419
นายคิดจะฆ่าผู้ติดเชื้อพิเศษจริงไหมเหอะ

318
00:30:38,379 --> 00:30:40,381
เอาจริงๆ ตอนนี้ฉันอยากจะฆ่านายซะ

319
00:30:42,425 --> 00:30:43,259
เอาสิ

320
00:30:44,093 --> 00:30:45,720
ยังไงฉันก็เกิดใหม่ได้อยู่ดี

321
00:30:48,180 --> 00:30:50,182
นายอย่าโผล่มาตั้งแต่แรกยังจะดีกว่า

322
00:30:53,060 --> 00:30:54,186
น่าจะตายๆ ไปซะ

323
00:30:55,980 --> 00:30:57,690
ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่ตาย

324
00:31:00,443 --> 00:31:02,028
ไม่ต้องพูดให้เปลืองน้ำลายแล้ว

325
00:31:02,904 --> 00:31:03,988
เป็นความคิดที่ดีนะ

326
00:31:04,572 --> 00:31:05,865
นายอยู่แบบนั้นต่อไปเหอะ

327
00:31:05,948 --> 00:31:07,742
ฉันรู้แล้วว่าฉันต้องทำอะไร

328
00:31:08,367 --> 00:31:09,911
ฉันจะทำทุกหนทาง

329
00:31:09,994 --> 00:31:13,831
เพื่อตามหานายให้เจอ
แล้วลากคอนายไปหาอึนยูให้ได้

330
00:31:47,448 --> 00:31:48,366
โทษนะครับ

331
00:31:50,159 --> 00:31:51,118
ตรงนั้นน่ะ

332
00:32:20,606 --> 00:32:22,274
ยองซู หายไปไหนเนี่ย

333
00:32:25,403 --> 00:32:26,237
ป้าคะ

334
00:32:26,737 --> 00:32:28,155
คนเมื่อกี้ใช่หน่วยคุ้มกันไหมคะ

335
00:32:58,477 --> 00:32:59,478
เธอ…

336
00:33:03,274 --> 00:33:04,567
เห็นยองซู…

337
00:33:05,985 --> 00:33:07,278
เห็นยองซูบ้างไหม

338
00:33:14,744 --> 00:33:16,537
ทำอะไรน่ะ

339
00:33:50,780 --> 00:33:51,614
ปล่อยนะ

340
00:33:53,491 --> 00:33:54,533
ป้าคนนี้…

341
00:33:56,118 --> 00:33:57,536
จำนายไม่ได้ด้วยซ้ำ

342
00:34:03,125 --> 00:34:04,460
ป้า ไปกันเถอะ

343
00:34:05,461 --> 00:34:07,755
คนพวกนั้นแปลกๆ นะ

344
00:34:11,008 --> 00:34:11,926
ยองซูเหรอ

345
00:34:29,276 --> 00:34:30,694
นั่นมันอะไรน่ะ

346
00:34:36,659 --> 00:34:39,286
นี่มันอะไร

347
00:34:48,379 --> 00:34:49,296
ป้า

348
00:34:52,299 --> 00:34:54,260
ป้าคะ ป้า

349
00:34:54,343 --> 00:34:55,344
ป้า ไปกันค่ะ

350
00:34:56,345 --> 00:34:57,930
บอกว่าไปกันได้แล้ว

351
00:34:58,013 --> 00:34:59,390
มันอันตรายนะ

352
00:35:06,105 --> 00:35:07,731
ยองซูของเรานี่เอง

353
00:35:13,237 --> 00:35:14,071
เธอ…

354
00:35:15,447 --> 00:35:17,658
เธอคือยองซูของเราจริงๆ สินะ

355
00:36:16,967 --> 00:36:18,177
ยองซู…

356
00:36:28,812 --> 00:36:29,939
เจอตัวแล้ว

357
00:36:31,232 --> 00:36:32,066
อยู่นี่…

358
00:37:00,719 --> 00:37:02,054
ลุงครับ

359
00:37:04,556 --> 00:37:06,100
อย่าทำเลยนะครับ

360
00:37:24,493 --> 00:37:25,369
คุณคะ

361
00:37:27,705 --> 00:37:29,248
คุณจำฉันได้ใช่ไหม

362
00:37:30,207 --> 00:37:32,626
คุณเคยพาลูกสาวฉันกลับมาหาฉันไง

363
00:39:44,716 --> 00:39:45,926
ขอบคุณนะคะ

364
00:39:56,687 --> 00:39:58,397
แกคือยองซูไงคะ

365
00:40:05,446 --> 00:40:06,280
อีซู

366
00:40:07,739 --> 00:40:08,699
ดูไว้นะ

367
00:40:09,867 --> 00:40:11,243
ถ้าเธอหนีก็จะเป็นแบบนี้แหละ

368
00:48:02,380 --> 00:48:07,385
คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์