1
00:00:19,604 --> 00:00:21,439
(ต้นฉบับ SWEET HOME จากเว็บตูน
โดย Kimcarnby Youngchan Hwang)

2
00:00:56,516 --> 00:01:00,019
(สวีทโฮม)

3
00:01:20,540 --> 00:01:22,041
ยืดเส้นยืดสายหน่อยดีกว่า

4
00:01:46,649 --> 00:01:48,401
เวรเอ๊ย ทำไมต้องเป็นฉันด้วยวะ

5
00:02:35,281 --> 00:02:36,407
โปรตีน

6
00:03:55,695 --> 00:03:57,321
นายเป็นพวกเดียวกับเราเหรอ

7
00:03:58,823 --> 00:04:00,449
ไม่ได้เจอหน้าใหม่มานานแล้ว

8
00:04:09,917 --> 00:04:12,670
ฉันจะเหมือนพวกนาย
ที่วิปริตมาตั้งแต่แรกได้ไงล่ะ

9
00:04:19,051 --> 00:04:21,387
เห็นหน้านี้แล้วยังนึกไม่ออกได้ไงเนี่ย

10
00:04:22,305 --> 00:04:24,432
ยังเล่นตามหาเพื่อนอยู่อีกเหรอ

11
00:04:28,561 --> 00:04:30,604
(เอ็มเอช 3 เอ็มเอช 4)

12
00:04:31,314 --> 00:04:32,898
ได้กี่คนแล้วล่ะ

13
00:04:40,323 --> 00:04:41,365
ชาฮยอนซูเหรอ

14
00:04:42,742 --> 00:04:44,493
พอจะนึกออกขึ้นมาแล้วสินะ

15
00:04:46,912 --> 00:04:48,080
วางนั่นลงก่อนเถอะ

16
00:04:51,125 --> 00:04:51,959
นี่น่ะเหรอ

17
00:05:14,482 --> 00:05:16,025
ฉันไม่ได้อนุญาตให้เอาไปสักหน่อย

18
00:05:22,823 --> 00:05:24,033
จองอึยมยองอยู่ไหน

19
00:05:25,659 --> 00:05:27,328
ไอ้เวรนั่นไปมุดหัวอยู่ที่ไหน

20
00:05:34,377 --> 00:05:36,504
สนามกีฬา

21
00:05:37,797 --> 00:05:38,631
ไม่ไกลจากที่นี่

22
00:05:39,215 --> 00:05:41,175
ตอนนั้นสภาพเขาร่อแร่แล้วนี่

23
00:05:42,093 --> 00:05:43,177
ตอนนี้โอเคแล้วเหรอ

24
00:05:45,471 --> 00:05:46,472
ออกไป

25
00:05:48,933 --> 00:05:50,518
ฉันไม่น่าเข้าร่างนี้เลย

26
00:05:51,685 --> 00:05:52,770
เวรจริง ทำไมไม่ได้วะ

27
00:05:55,314 --> 00:05:57,650
เห็นเขาติดแหง็กอยู่ในร่างนั้น
จะออกมาก็ไม่ได้นี่

28
00:05:59,485 --> 00:06:01,278
เดี๋ยวเขาก็จะออกมาได้

29
00:06:02,363 --> 00:06:03,489
พอแค่นี้แล้วกัน

30
00:06:04,990 --> 00:06:06,367
ฉันไปดูเองกับตาก็ได้

31
00:06:20,881 --> 00:06:22,258
ฆ่าสิ

32
00:06:22,341 --> 00:06:24,218
ฆ่าฉันซะเลยสิ

33
00:06:27,179 --> 00:06:28,597
ฉันก็ว่างั้นแหละ

34
00:06:34,061 --> 00:06:34,895
ฆ่าฉันซะ

35
00:06:54,248 --> 00:06:56,333
จ่าครับ ที่ประตูหลัก…

36
00:06:56,417 --> 00:06:57,793
มีคนมาที่ทางเข้าค่ะ

37
00:06:58,961 --> 00:07:00,004
ดูเหมือนพวกเศษซาก

38
00:07:45,049 --> 00:07:46,884
เรามาตามหาพี่น้องครับ

39
00:07:49,428 --> 00:07:52,973
เราขอให้สัญญา
ว่าจะไม่ทำอันตรายใดๆ ทั้งสิ้น

40
00:07:54,475 --> 00:07:57,061
เราแค่มาตามหาพี่น้องของเรา
เพียงเท่านั้นครับ

41
00:07:59,021 --> 00:08:01,982
เอะอะก็พี่น้องๆ ไม่เอียนบ้างหรือไง

42
00:08:14,995 --> 00:08:16,830
ไหนรับปากว่าจะไม่ฆ่าใครไง

43
00:08:19,667 --> 00:08:21,502
ผมบอกว่าจะไม่ฆ่ามนุษย์ต่างหาก

44
00:08:24,171 --> 00:08:25,464
แล้วถ้านี่ไม่ใช่มนุษย์

45
00:08:25,548 --> 00:08:27,049
งั้นคืออะไรล่ะ

46
00:08:27,132 --> 00:08:29,635
ขังตัวเองไว้ซะนานแบบนี้
ถึงได้ตามไม่ทันโลกไง

47
00:08:34,431 --> 00:08:35,891
ไม่อยากรู้เหรอว่าพวกมันคืออะไร

48
00:08:38,185 --> 00:08:39,770
ข้างนอกมีไอ้พวกนั้นยั้วเยี้ยเลยนะ

49
00:09:06,046 --> 00:09:08,549
ไม่ต้องไปสนใจพวกเศษซากหรอก

50
00:09:29,361 --> 00:09:31,488
ฉันต้องรักษาสัญญาแหละนะ

51
00:09:32,656 --> 00:09:34,700
เธอโชว์ของดีแล้ว งั้นเอาของขวัญไหม

52
00:09:36,869 --> 00:09:37,995
อยากได้อะไรล่ะ

53
00:09:47,755 --> 00:09:48,797
ส่งนั่นมา

54
00:09:53,344 --> 00:09:54,303
อะไร

55
00:09:54,970 --> 00:09:56,680
พี่ นี่…

56
00:10:08,609 --> 00:10:09,443
เอานั่นมาด้วย

57
00:10:11,320 --> 00:10:13,155
แต่อันนี้ของฉันนะ

58
00:10:53,946 --> 00:10:54,905
ไม่เป็นไรนะ

59
00:10:55,948 --> 00:10:56,949
ไม่เป็นไร

60
00:10:57,700 --> 00:10:58,867
แม่เหรอ

61
00:11:23,016 --> 00:11:24,226
ทำไม…

62
00:11:26,478 --> 00:11:27,312
ยังเป็นคนอยู่ล่ะ

63
00:11:29,523 --> 00:11:31,191
หนูทำให้เป็นสัตว์ประหลาดไปแล้วนี่

64
00:11:33,610 --> 00:11:36,572
ชอบที่แม่เป็นสัตว์ประหลาดเหรอ

65
00:11:38,198 --> 00:11:39,032
อือ

66
00:11:39,741 --> 00:11:40,576
ทำไมล่ะ

67
00:11:41,785 --> 00:11:43,537
เพราะหนูจะได้ไม่ต้องเกลียดแม่

68
00:11:45,414 --> 00:11:46,874
แก…

69
00:11:50,461 --> 00:11:51,462
เกลียดแม่เหรอ

70
00:11:55,549 --> 00:11:57,301
เพราะหนูคิดว่าแม่ไม่ชอบหนู

71
00:11:58,177 --> 00:11:59,344
แม่…

72
00:12:01,221 --> 00:12:02,806
ทำแบบนั้นอีกทำไม

73
00:12:02,890 --> 00:12:05,225
เพราะแบบนี้ฉันถึงขังแกไว้ไง
เพื่อตัวแกเอง

74
00:12:05,309 --> 00:12:07,478
แกจะได้ไม่ทำอะไรแบบนี้อีก

75
00:12:08,103 --> 00:12:10,063
แม่ไม่อยากอยู่ร่วมกับหนูนี่

76
00:12:11,398 --> 00:12:13,817
หนูทำให้แม่ทุกข์ใจ ทำให้แม่กลัว

77
00:12:14,318 --> 00:12:16,528
แม่เกลียดหนู
เพราะหนูเป็นสัตว์ประหลาดไม่ใช่เหรอ

78
00:12:21,742 --> 00:12:23,202
หนูคิดว่าแม่จะเข้าใจหนูบ้าง

79
00:12:25,204 --> 00:12:27,122
ถ้าแม่เป็นสัตว์ประหลาดเหมือนกัน

80
00:12:40,594 --> 00:12:42,721
แม่ไม่เกลียดแกหรอก

81
00:13:00,614 --> 00:13:02,574
แม่แกล้งทำเป็นไม่รู้

82
00:13:03,951 --> 00:13:06,620
เรื่องที่แกแตกต่างและพิเศษ

83
00:13:10,749 --> 00:13:12,417
แม่ไม่อยากยอมรับ

84
00:13:15,671 --> 00:13:16,505
ทำไมล่ะ

85
00:13:22,177 --> 00:13:23,512
แม่กลัว

86
00:13:27,099 --> 00:13:29,393
แม่โลภเกินไป

87
00:13:32,854 --> 00:13:33,855
ขอโทษนะ

88
00:13:42,406 --> 00:13:44,408
ที่นี่ทั้งวุ่นวายและอันตราย

89
00:13:45,492 --> 00:13:47,828
แม่อยากให้เราสองคน
ไปเริ่มชีวิตใหม่กันข้างนอก

90
00:13:49,371 --> 00:13:50,205
อยากไป

91
00:13:51,707 --> 00:13:52,916
กับแม่ไหม

92
00:13:56,795 --> 00:13:57,796
ว่าไง

93
00:14:03,302 --> 00:14:04,720
หนูไม่แน่ใจ

94
00:14:10,058 --> 00:14:12,644
ลองคิดดูนะว่าอยากทำแบบไหน

95
00:14:17,190 --> 00:14:19,401
ถ้าแกอยากให้โอกาสแม่

96
00:14:21,903 --> 00:14:23,822
เจอกันที่ช่องระบายอากาศตรงนี้นะ

97
00:14:26,783 --> 00:14:28,452
แม่จะรอจนกว่าแกจะมา

98
00:15:34,559 --> 00:15:36,103
มาทำอะไรที่ประตูครับ

99
00:15:37,771 --> 00:15:40,023
ผมบอกไปแล้วนะว่าห้ามใครออกไป

100
00:15:42,609 --> 00:15:43,902
จะหนีหรือไง

101
00:15:49,866 --> 00:15:52,911
จะว่าไป เครื่องแบบนี้คุ้นตาดีนะครับ

102
00:15:54,621 --> 00:15:56,373
พวกเขาน่าจะมีกันประมาณสี่คน

103
00:15:57,040 --> 00:15:58,250
ก็นั่นแหละ

104
00:15:58,834 --> 00:16:00,252
คุณส่งพวกเขาไปบัมซอมทำไมล่ะ

105
00:16:03,422 --> 00:16:05,173
คราวนี้ก็ถอดเครื่องแบบออกได้แล้ว

106
00:16:06,133 --> 00:16:08,677
แล้วก็แก้นิสัยชอบจู้จี้เรื่องชาวบ้านด้วย

107
00:16:09,594 --> 00:16:12,180
ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับพลเรือนซะ

108
00:16:12,848 --> 00:16:14,850
- ไอ้เวรนี่
- อีดงจุน

109
00:16:14,933 --> 00:16:16,560
- เข้าไปข้างใน
- จ่าครับ

110
00:16:16,643 --> 00:16:17,686
คุณจะไปไหนได้ล่ะ

111
00:16:19,021 --> 00:16:21,148
ในเมื่อทำผิดกฎ ก็ต้องโดนลงโทษสิครับ

112
00:16:22,607 --> 00:16:23,567
จายอง

113
00:16:24,276 --> 00:16:25,777
ทำให้มันถูกต้องซิ

114
00:16:47,382 --> 00:16:48,383
จ่าครับ

115
00:16:52,888 --> 00:16:55,390
คุณบอกว่าอนุญาตให้ผู้แสดงอาการ
เข้าออกได้อย่างอิสระนี่

116
00:17:06,568 --> 00:17:07,569
ทีนี้โอเคหรือยัง

117
00:17:22,459 --> 00:17:23,627
เป็นยังไงบ้างครับ

118
00:17:25,128 --> 00:17:27,255
จ่าทักเป็นผู้แสดงอาการไปแล้ว

119
00:17:46,983 --> 00:17:48,610
บ้าเอ๊ย เกือบออกมาไม่ได้ละ

120
00:17:50,195 --> 00:17:51,446
ใครขังคุณไว้ในที่แบบนี้

121
00:17:53,824 --> 00:17:55,408
คิดซะว่าผมไฟแรงเกินแล้วกันครับ

122
00:17:57,285 --> 00:17:58,328
สรุปว่า

123
00:17:59,412 --> 00:18:01,623
อะไรคือเหตุผลที่จ่ามาหาผมที่นี่ล่ะ

124
00:18:03,125 --> 00:18:05,877
ผมเปิดเผยกับพวกผู้ติดเชื้อพิเศษแล้ว
ว่าเป็นผู้แสดงอาการ

125
00:18:07,379 --> 00:18:09,422
นี่แหละโอกาสลงมือ
ตอนที่พวกเขาไม่ทันระวัง

126
00:18:11,591 --> 00:18:12,551
ว้าว ดีแฮะ

127
00:18:14,594 --> 00:18:16,304
จำที่ผมเคยพูดได้ใช่ไหมครับ

128
00:18:17,639 --> 00:18:19,349
แค่กรีดนิดเดียวมันไม่พอ

129
00:18:20,725 --> 00:18:23,353
จ่าต้องฆ่าพวกเขา
ฉวยโอกาสตอนที่พวกเขาอ่อนแอ

130
00:18:25,021 --> 00:18:26,273
ไงก็เถอะ

131
00:18:26,857 --> 00:18:29,776
อย่างน้อยผมก็ต้องปะทะกับพวกมัน
ด้วยสภาพนี้ใช่ไหม

132
00:18:30,986 --> 00:18:32,821
ผมบอกแล้วไงครับว่ามันยุ่งยาก

133
00:18:32,904 --> 00:18:34,781
แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีวิธีอะไรเลย

134
00:18:36,700 --> 00:18:38,743
รู้ไหมครับว่า
ข้างนอกมีอะไรแบบนี้เยอะมาก

135
00:18:43,415 --> 00:18:45,083
เยอะสุดๆ

136
00:18:46,668 --> 00:18:47,627
แต่ไอ้พวกนั้น

137
00:18:48,920 --> 00:18:51,423
ดูเหมือนจะปล่อยสิ่งนี้ไว้เฉยๆ ไม่ได้

138
00:18:51,506 --> 00:18:52,757
เพราะอะไรกันนะ

139
00:18:53,800 --> 00:18:55,260
มันคืออะไร

140
00:19:53,109 --> 00:19:54,945
เก่งมากครับ ที่ไม่ทำอะไรโง่ๆ ไปซะก่อน

141
00:19:57,155 --> 00:19:59,074
คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะฟังกันหรอกครับ

142
00:20:04,871 --> 00:20:06,498
ผมเห็นหลายคนเลยที่ตายระหว่างหนี

143
00:20:13,630 --> 00:20:15,966
แต่คุณคงแตกต่างสินะครับ

144
00:20:17,968 --> 00:20:19,761
คุณช่วยผมไว้มากที่บัมซอม

145
00:20:20,637 --> 00:20:22,138
ผมกลับมาได้ก็เพราะคุณ

146
00:20:24,140 --> 00:20:26,017
ฉันเห็นเต็มสองตาว่านายสิ้นลมหายใจแล้ว

147
00:20:27,727 --> 00:20:30,188
เราอยากรู้อะไรเกี่ยวกับกันและกัน
เยอะเลยนะครับ ว่าไหม

148
00:20:33,024 --> 00:20:34,192
นายเป็นอะไรกันแน่

149
00:20:35,277 --> 00:20:36,945
สัตว์ประหลาดกลายพันธุ์งั้นเหรอ

150
00:20:37,696 --> 00:20:38,738
ไม่ใช่หรอกครับ

151
00:20:39,322 --> 00:20:41,491
งั้นนายก็คุมสัตว์ประหลาดได้เหรอ

152
00:20:43,827 --> 00:20:45,287
เรียกว่าสื่อสารกันได้ดีกว่าครับ

153
00:20:46,705 --> 00:20:48,039
อยู่ใกล้ๆ ผมไว้สิครับ

154
00:21:00,135 --> 00:21:01,469
คุณถามว่าผมคืออะไรใช่ไหม

155
00:21:04,180 --> 00:21:05,140
มนุษย์สายพันธุ์ใหม่

156
00:21:06,433 --> 00:21:07,809
เราเรียกกันว่าแบบนั้นครับ

157
00:21:13,189 --> 00:21:14,399
เป็นเครื่องหมายความสันติ

158
00:21:16,234 --> 00:21:18,194
มันน่าจะมีประโยชน์
ต่อความสัมพันธ์ของเรา

159
00:22:06,493 --> 00:22:08,119
ไอ้ที่หน้าตาเหมือนรังไหมนั่นคืออะไร

160
00:22:10,789 --> 00:22:11,790
หัวใจ

161
00:22:14,000 --> 00:22:16,211
ถ้ากลับไปหาหัวใจ เราจะได้เกิดใหม่

162
00:22:17,837 --> 00:22:19,339
ผมเป็นผู้แสดงอาการ

163
00:22:21,132 --> 00:22:23,093
และเคยผ่านการกลายร่างมาแล้วครับ

164
00:22:25,261 --> 00:22:27,806
ในอดีต ผมก็เป็นมนุษย์เหมือนกับคุณ

165
00:22:28,390 --> 00:22:30,350
แต่สุดท้ายผมก็ได้เกิดใหม่อีกครั้งครับ

166
00:22:36,439 --> 00:22:38,024
เหลืออีกสามวันใช่ไหม

167
00:22:40,193 --> 00:22:43,029
ครั้งนี้อาจจะได้ผลก็ได้ อดทนเข้าไว้

168
00:22:45,532 --> 00:22:46,574
ที่สำคัญกว่านั้น

169
00:22:50,370 --> 00:22:51,788
ไอ้นี่มันอะไร

170
00:22:53,206 --> 00:22:54,040
อ้อ

171
00:22:55,041 --> 00:22:56,000
พวกเศษซาก

172
00:22:57,418 --> 00:22:59,963
ตอนผมอยู่ที่บัมซอม
มีไอ้พวกแปลกๆ เข้ามาหาผม

173
00:23:04,259 --> 00:23:06,636
มาเซ้าซี้ตามหาอะไรสักอย่าง

174
00:23:07,387 --> 00:23:09,389
ผมเลยฆ่าพวกมันไม่เลือกหน้า

175
00:23:12,058 --> 00:23:14,227
แต่พอรู้ตัวอีกที
พวกมันก็กลายเป็นรังไหม…

176
00:23:16,813 --> 00:23:17,730
และเกิดใหม่อีกครั้ง

177
00:23:23,653 --> 00:23:25,113
พวกมันเกิดใหม่

178
00:23:26,030 --> 00:23:27,740
งั้นผมก็แค่ฆ่าพวกมันใหม่ซะ

179
00:23:29,826 --> 00:23:32,162
ความทรมานไม่รู้จบ
ที่พวกมันต้องพบเจอทันทีที่ลืมตา

180
00:23:33,788 --> 00:23:35,748
สุดท้ายพวกมันก็คงยอมแพ้กันไปเอง

181
00:23:38,626 --> 00:23:41,838
งั้นพวกนั้นก็ฟื้นคืนชีพ…

182
00:23:41,921 --> 00:23:42,881
ไม่สิ

183
00:23:46,634 --> 00:23:48,178
งั้นขั้นต่อไปของสัตว์ประหลาด

184
00:23:49,637 --> 00:23:51,139
ก็คือมนุษย์อมตะเหรอ

185
00:24:04,360 --> 00:24:06,321
พวกมันบอกว่ามาตามหาพี่น้องไง

186
00:24:09,073 --> 00:24:11,492
ผมว่าคงจะมีอะไร
ที่คุณไม่ยอมบอกพวกเราอยู่

187
00:24:18,416 --> 00:24:21,127
ไอ้พวกนั้นมันตามหากันจนเจอได้
อย่างน่าเหลือเชื่อ

188
00:24:25,423 --> 00:24:26,716
ผมไม่เคยเห็นมาก่อน

189
00:24:28,843 --> 00:24:31,179
- ถ้าคุณเจอ…
- ผมก็จะกำจัดและบอกคุณ

190
00:24:36,184 --> 00:24:38,186
พวกมันนี่แหละครับที่ฝืนกฎธรรมชาติ

191
00:24:41,231 --> 00:24:42,482
ผู้ติดเชื้อพิเศษน่ะเหรอ

192
00:24:44,817 --> 00:24:46,527
พวกมันรู้ว่า

193
00:24:47,278 --> 00:24:49,489
พวกเราไร้หนทางสู้ที่สุด
ตอนเข้าไปอยู่ในหัวใจ

194
00:24:51,532 --> 00:24:52,992
งั้นทำไมพวกมันถึงขังนายไว้ล่ะ

195
00:24:54,577 --> 00:24:56,913
พวกมันกำจัดนาย
ตอนที่นายเข้าไปอยู่ในหัวใจได้นี่

196
00:24:57,830 --> 00:24:59,374
พวกมันคงหาวิธี

197
00:25:00,416 --> 00:25:02,460
ที่เร็วกว่าการไล่ฆ่าทีละคนล่ะมั้งครับ

198
00:25:03,962 --> 00:25:05,213
พวกมันอยากรู้…

199
00:25:06,714 --> 00:25:08,424
แหล่งที่อยู่ของพวกเราครับ

200
00:25:11,511 --> 00:25:13,846
ผู้ติดเชื้อพิเศษมุ่งหน้าไปที่สนามกีฬา

201
00:25:14,847 --> 00:25:17,058
ถ้าอยากรู้แหล่งที่อยู่ของพวกนาย
แล้วทำไมถึงไปที่นั่น

202
00:25:18,434 --> 00:25:20,270
ก็คงจะมีเป้าหมายอื่นมั้งครับ

203
00:25:22,063 --> 00:25:23,606
เห็นเอาแต่เรียกว่า "พวกเรา"

204
00:25:25,108 --> 00:25:26,985
มีมนุษย์สายพันธุ์ใหม่แบบนายอยู่เยอะเหรอ

205
00:25:28,152 --> 00:25:31,614
คิดดูสิครับว่ามีมนุษย์ตั้งมากมายแค่ไหน
ที่กลายเป็นสัตว์ประหลาด

206
00:25:33,783 --> 00:25:35,243
ต่างกันที่เวลา

207
00:25:36,077 --> 00:25:37,704
ทุกคนจะกลายเป็นมนุษย์สายพันธุ์ใหม่

208
00:25:43,626 --> 00:25:45,378
ทีนี้ก็พาผมไปสนามกีฬาได้แล้วครับ

209
00:25:45,962 --> 00:25:48,298
บอกมาก่อนว่าผู้ติดเชื้อพิเศษกลัวอะไร

210
00:25:50,425 --> 00:25:51,467
มนุษย์สายพันธุ์ใหม่

211
00:25:53,553 --> 00:25:54,846
สิ่งมีชีวิตอย่างผมครับ

212
00:26:28,087 --> 00:26:29,797
ครอบครัวนายก็อยู่ที่นั่นเหรอ

213
00:26:30,298 --> 00:26:32,008
สนามกีฬาอะไรนั่น

214
00:26:34,135 --> 00:26:37,013
เปล่าครับ เราขาดการติดต่อกันไปนานแล้ว

215
00:26:38,639 --> 00:26:40,308
งั้นจะกลับไปทำไม

216
00:26:42,018 --> 00:26:43,686
ในเมื่อไม่มีครอบครัวรออยู่ด้วยซ้ำ

217
00:26:45,646 --> 00:26:47,398
เพราะผมมีที่ไปที่เดียวคือที่นั่น

218
00:26:49,817 --> 00:26:51,277
และมันก็พออยู่ได้

219
00:26:51,778 --> 00:26:53,279
ไปด้วยกันให้สุดทางนะครับ

220
00:26:58,284 --> 00:26:59,994
เมื่อกี้คือขอแต่งงานเหรอ

221
00:27:01,412 --> 00:27:03,247
นายกำลังบอกว่าจะรับผิดชอบฉันใช่ไหม

222
00:27:05,750 --> 00:27:06,751
ไม่ใช่แบบนั้นนะ

223
00:27:13,508 --> 00:27:15,218
นังตัวขัดบรรยากาศ

224
00:27:15,301 --> 00:27:16,511
มาเร็วเกิน

225
00:27:23,142 --> 00:27:24,310
เธอเป็นอะไรไปน่ะ

226
00:27:27,313 --> 00:27:28,147
ชาฮยอนซูล่ะ

227
00:27:50,837 --> 00:27:51,838
ขอขำด้วยคนสิ

228
00:27:52,672 --> 00:27:53,965
ตลกอะไรนักหนาอยู่คนเดียว

229
00:27:55,049 --> 00:27:59,178
ฉันสมเพชนายผู้ไม่รู้อะไรเลย
ว่ากำลังรนหาที่ตาย

230
00:27:59,262 --> 00:28:02,223
สมเพชฉันแทนที่จะสมเพชตัวเองเนี่ยนะ

231
00:28:02,932 --> 00:28:04,725
ถ้านายได้เจอเขา

232
00:28:05,226 --> 00:28:07,186
คราวนี้นายตายจริงแน่

233
00:28:09,522 --> 00:28:11,941
เขาคงไม่ยอมอ่อนข้อให้นายอีกต่อไปแล้ว

234
00:28:17,530 --> 00:28:19,490
การทดลองนั่นคงทรมานน่าดูเลยสิท่า

235
00:28:20,199 --> 00:28:21,409
ถึงได้พูดจาเพ้อเจ้อนัก

236
00:28:23,244 --> 00:28:24,245
ฉันจะทำให้ดู

237
00:28:25,037 --> 00:28:26,497
ว่าชายคนนั้นที่นายรู้จัก

238
00:28:28,082 --> 00:28:29,333
มันกระจอกแค่ไหน

239
00:28:32,170 --> 00:28:33,713
ฉันจะปลุกเขาขึ้นมาได้ไหมนะ

240
00:28:39,051 --> 00:28:41,137
มันคือการต่อรองที่ไม่มีหวังตั้งแต่แรก

241
00:28:44,432 --> 00:28:46,184
งั้นจะปล่อยให้เขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ

242
00:28:47,018 --> 00:28:48,060
อุตส่าห์เจอเขาแล้วนี่

243
00:29:00,698 --> 00:29:01,699
จู่ๆ เธอเป็นอะไรไป

244
00:29:01,783 --> 00:29:02,742
ปล่อย ฉันต้องไปแล้ว

245
00:29:03,326 --> 00:29:04,452
จะไปไหนเล่า

246
00:29:04,535 --> 00:29:05,369
สนามกีฬา

247
00:29:06,537 --> 00:29:07,914
ฮยอนซูกำลังไปสนามกีฬา

248
00:29:07,997 --> 00:29:09,081
ทุกคนกำลังเสี่ยงอันตราย

249
00:29:10,291 --> 00:29:11,918
ฮยอนซูอาจจะฆ่าทุกคนก็ได้

250
00:29:21,302 --> 00:29:22,386
เดินไหวไหมครับ

251
00:29:23,596 --> 00:29:25,056
- อือ
- ไปกันครับ

252
00:29:26,265 --> 00:29:27,225
ผมจะอธิบายให้ฟังระหว่างทาง

253
00:29:41,280 --> 00:29:43,407
ทำไมนายถึงปฏิเสธข้อเสนอของเขาล่ะ

254
00:29:45,117 --> 00:29:47,161
คิดว่าจะมีพวกเราเหลืออยู่บนโลก
เยอะแค่ไหนเชียว

255
00:29:48,037 --> 00:29:50,081
นายไม่เห็นต้องทำแบบนี้
เพื่อพวกมนุษย์สักหน่อย

256
00:29:50,164 --> 00:29:51,332
ไม่ใช่แบบนั้น

257
00:29:53,793 --> 00:29:56,462
ไอ้ที่ฉันทำอยู่เนี่ย
มาจากอารมณ์ส่วนตัวล้วนๆ

258
00:29:58,798 --> 00:30:00,883
ฉันทำเพื่อชาฮยอนซูคนเดียว

259
00:30:01,801 --> 00:30:05,930
พวกนายก็แค่ดวงซวยสุดๆ ที่มาเล่นผิดคน

260
00:30:08,975 --> 00:30:10,601
อย่าคับแค้นใจไปนักเลย

261
00:30:11,394 --> 00:30:15,189
เป็นเรื่องธรรมดาที่ผู้ที่แข็งแกร่ง
จะเล่นงานผู้ที่อ่อนแอกว่า

262
00:30:30,746 --> 00:30:32,456
ไอ้สารเลวนั่น

263
00:30:54,854 --> 00:30:56,439
ผมเห็นคุณทำน่ะครับ

264
00:30:57,523 --> 00:30:58,900
พวกเราเรียนรู้ไว

265
00:31:03,738 --> 00:31:05,573
เป็นอมตะ แถมเรียนรู้ไวอีกต่างหาก

266
00:31:07,450 --> 00:31:09,493
นายจะใช้พลังนั่นทำอะไรกันแน่

267
00:31:11,412 --> 00:31:13,831
รวบรวมมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ที่เกิดจากหัวใจ

268
00:31:15,082 --> 00:31:16,292
ไม่มีอะไรนอกจากนั้นครับ

269
00:31:16,876 --> 00:31:18,127
แค่มีชีวิตอยู่

270
00:31:21,297 --> 00:31:22,381
ขอถามอีกอย่างสิ

271
00:31:23,799 --> 00:31:26,844
ความทรงจำของนายล่ะ
ความทรงจำตอนที่เป็นมนุษย์น่ะ

272
00:31:27,428 --> 00:31:28,512
สำคัญด้วยเหรอครับ

273
00:31:32,183 --> 00:31:34,310
เราทำทุกอย่างที่ต้องทำเสร็จสิ้นแล้ว

274
00:31:34,393 --> 00:31:36,395
การก้าวข้ามการเป็นสัตว์ประหลาดน่ะ

275
00:32:15,476 --> 00:32:16,936
แม่ฉันกลับมาแล้วนะ

276
00:32:19,897 --> 00:32:21,565
ฉันนึกว่าแม่ทิ้งฉันไปแล้วซะอีก

277
00:32:23,734 --> 00:32:25,111
นึกว่าแม่เกลียดฉัน

278
00:32:27,571 --> 00:32:28,864
แต่แม่มาหาฉันแหละ

279
00:32:32,118 --> 00:32:33,786
ฉันไม่อยากเจอแม่แล้วแท้ๆ

280
00:32:35,329 --> 00:32:36,914
แต่พอได้เห็นหน้า

281
00:32:37,540 --> 00:32:39,333
ฉันก็ชักอยากจะไปกับแม่แล้ว

282
00:32:42,336 --> 00:32:44,005
แต่ถ้าฉันไปกับแม่

283
00:32:46,382 --> 00:32:47,508
ก็คงจะ

284
00:32:50,219 --> 00:32:51,721
ไม่ได้เจอยองซูอีกใช่ไหม

285
00:32:51,804 --> 00:32:53,055
จะไปเมื่อไหร่

286
00:32:57,852 --> 00:33:00,146
เธอตั้งใจจะไปโดยไม่ลาฉันเหรอ

287
00:33:02,064 --> 00:33:03,482
ไปกับแม่เถอะ

288
00:33:03,566 --> 00:33:04,984
เห็นบอกว่ารออยู่นี่

289
00:33:05,943 --> 00:33:07,862
ส่วนฉัน ถึงจะคิดถึงแม่
ก็ไม่มีโอกาสได้เจอแล้ว

290
00:33:09,780 --> 00:33:11,198
แม่ฉันตายไปแล้ว

291
00:33:12,283 --> 00:33:15,119
ป้าจินอ๊กเลยทำหน้าที่แม่แทนอยู่

292
00:33:15,995 --> 00:33:17,663
เธอก็ไปหาแม่เธอเถอะ

293
00:33:20,249 --> 00:33:21,792
ฉันไม่แน่ใจ

294
00:33:21,876 --> 00:33:23,919
โกหก เธออยากไปนี่

295
00:33:24,587 --> 00:33:26,297
แล้วเธอก็จะได้ถามชื่อตัวเองด้วยไง

296
00:33:35,389 --> 00:33:37,099
เธอทิ้งนี่ไว้ใช่ไหม

297
00:33:37,183 --> 00:33:39,101
อือ มันเป็นของนายนี่

298
00:33:39,685 --> 00:33:40,770
รู้ไหมว่านี่คืออะไร

299
00:33:47,109 --> 00:33:48,611
มันเป็นของพี่สาวฉัน

300
00:33:51,363 --> 00:33:52,907
(คิมซูยอง)

301
00:33:54,325 --> 00:33:56,952
รางวัลแก่คนที่ปกป้องคนอื่นยังไงล่ะ

302
00:33:58,162 --> 00:34:01,082
ต้องปกป้องกันและกันนะ หือ

303
00:34:23,312 --> 00:34:25,397
เธอเอานี่ไปสิ

304
00:34:31,445 --> 00:34:32,279
ทำไมล่ะ

305
00:34:33,197 --> 00:34:35,324
เราจะไม่ได้เจอกันแล้วนี่ เธอเก็บไว้เถอะ

306
00:34:36,450 --> 00:34:37,326
เอาไปได้เลย

307
00:36:31,273 --> 00:36:32,191
ทำไมล่ะ

308
00:36:32,274 --> 00:36:33,734
ไม่อยากไปแล้วเหรอ

309
00:36:35,694 --> 00:36:38,530
เปล่า หนูอยากไป

310
00:36:38,614 --> 00:36:39,531
ถึงได้มานี่ไง

311
00:36:41,283 --> 00:36:42,243
งั้นเป็นอะไรไป

312
00:36:46,705 --> 00:36:47,998
หนูสงสัยเรื่องหนึ่ง

313
00:36:50,042 --> 00:36:50,960
หนู…

314
00:36:52,294 --> 00:36:53,462
มีชื่อด้วยหรือเปล่า

315
00:36:56,257 --> 00:36:58,050
ได้ยินว่าสิ่งมีชีวิตมีชื่อเรียกกันทั้งนั้น

316
00:36:58,133 --> 00:36:59,218
งั้นหนูก็…

317
00:37:03,180 --> 00:37:06,100
ต้องมีอยู่แล้วสิ

318
00:37:08,018 --> 00:37:09,144
มีอยู่แล้ว

319
00:37:14,566 --> 00:37:15,776
จริงเหรอ

320
00:37:16,318 --> 00:37:17,152
อะไรล่ะ

321
00:37:18,320 --> 00:37:19,154
อีกยอง

322
00:37:44,013 --> 00:37:44,972
ฉันคิดถึงเธอ

323
00:37:48,100 --> 00:37:51,103
เธอไม่สนิทใจ
เพราะฉันต่างไปจากเดิมเหรอ

324
00:37:53,397 --> 00:37:54,231
ก็เข้าใจได้

325
00:37:57,359 --> 00:37:58,777
แต่เธอก็ต้องเข้าใจสิ

326
00:38:00,779 --> 00:38:02,573
ร่างฉันอยู่ในสภาพแบบไหน

327
00:38:04,408 --> 00:38:05,492
เธอก็เห็นแล้วนี่

328
00:38:09,204 --> 00:38:10,873
นัมซังวอนตายไปแล้ว

329
00:38:13,917 --> 00:38:15,627
ถึงแม้ว่าฉันที่จดจำซออีกยองได้

330
00:38:18,047 --> 00:38:19,340
จะยังยืนอยู่ตรงนี้งั้นเหรอ

331
00:38:23,260 --> 00:38:24,970
ฉันย้ายจากร่างนั้นไปร่างนี้

332
00:38:28,015 --> 00:38:30,100
แต่สุดท้ายฉันก็ไปตามหาเธอที่กรีนโฮมนะ

333
00:38:39,943 --> 00:38:40,778
ฉันคิดถึงเธอ

334
00:38:43,739 --> 00:38:44,990
ฉันคิดถึงเธอ อีกยอง

335
00:39:46,802 --> 00:39:47,719
ไปซะ

336
00:39:58,522 --> 00:40:00,065
บอกให้ไปซะ

337
00:40:14,246 --> 00:40:15,873
เธอก็น่าจะหลงกลหน่อยสิ

338
00:41:18,936 --> 00:41:19,770
ปล่อย

339
00:41:36,036 --> 00:41:37,329
ดูให้เต็มตาสิ อีกยอง

340
00:41:39,248 --> 00:41:40,374
นั่นลูกของเรานะ

341
00:41:43,252 --> 00:41:44,920
ไอ้ประสาทกลับ

342
00:41:47,422 --> 00:41:48,757
ขอบคุณนะ ซออีกยอง

343
00:41:50,676 --> 00:41:52,469
ที่มอบของขวัญชิ้นนี้ให้ฉัน

344
00:42:09,611 --> 00:42:10,487
เข้าร่างฉันสิ

345
00:42:12,114 --> 00:42:13,448
มาเข้าร่างฉัน

346
00:42:15,701 --> 00:42:18,370
ถ้านายอยากได้ร่าง ก็เอาร่างฉันไป

347
00:42:18,453 --> 00:42:19,329
ขอร้อง

348
00:42:20,247 --> 00:42:22,624
หลังคลอดเด็กนี่ออกมา เธอก็หมดคุณค่าแล้ว

349
00:42:24,042 --> 00:42:26,420
ที่ตอนนั้นฉันยังไว้ชีวิตเธอ ก็เพราะเด็กนี่

350
00:42:28,338 --> 00:42:29,923
เธอทำเต็มที่แล้ว อีกยอง

351
00:42:32,301 --> 00:42:33,427
ทีนี้ก็ตายไปซะ

352
00:42:59,328 --> 00:43:01,496
ไปซะ อีซู

353
00:43:05,584 --> 00:43:06,918
นั่นคือชื่อหนูเหรอ

354
00:43:10,797 --> 00:43:12,382
ซออีซู

355
00:43:15,886 --> 00:43:17,387
แม่ขอโทษที่เรียกชื่อลูก

356
00:43:19,264 --> 00:43:20,432
ช้าเกินไป

357
00:43:22,017 --> 00:43:23,018
ขอโทษนะ

358
00:43:36,823 --> 00:43:38,533
ไปซะ

359
00:43:39,117 --> 00:43:40,160
ไป

360
00:43:42,329 --> 00:43:43,538
ไป

361
00:43:46,583 --> 00:43:49,127
ไปสิ อีซู

362
00:43:51,254 --> 00:43:52,506
อีซู…

363
00:43:57,552 --> 00:43:58,553
แม่

364
00:43:59,971 --> 00:44:00,806
แม่…

365
00:44:11,983 --> 00:44:12,943
แม่…

366
00:44:16,405 --> 00:44:17,239
แม่

367
00:44:18,115 --> 00:44:19,074
ไม่สิ

368
00:44:20,575 --> 00:44:21,410
อย่าเพิ่งสิ

369
00:44:22,494 --> 00:44:23,328
ได้โปรด…

370
00:44:26,415 --> 00:44:27,499
แม่

371
00:50:24,481 --> 00:50:29,486
คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์