1
00:00:19,604 --> 00:00:21,439
(ต้นฉบับ SWEET HOME จากเว็บตูน
โดย Kimcarnby Youngchan Hwang)

2
00:00:56,516 --> 00:01:00,019
(สวีทโฮม)

3
00:01:44,397 --> 00:01:45,690
ฉันหายดีแล้ว

4
00:02:26,647 --> 00:02:27,648
หยุดเถอะค่ะ

5
00:02:28,983 --> 00:02:30,902
ใช่ว่าจะอยู่ในวัยที่ฟื้นตัวเร็ว

6
00:02:37,742 --> 00:02:39,368
จำอะไรได้มากแค่ไหนคะ

7
00:02:41,078 --> 00:02:42,163
ฉัน…

8
00:02:44,874 --> 00:02:46,334
ฝันแปลกๆ

9
00:02:47,877 --> 00:02:49,003
ไม่ใช่ฝันหรอกค่ะ

10
00:02:52,673 --> 00:02:54,050
พี่กลายเป็นสัตว์ประหลาดไปแล้ว

11
00:02:57,762 --> 00:02:59,096
แต่ตอนนี้สบายใจได้ค่ะ

12
00:02:59,180 --> 00:03:00,848
ฮยอนซูพาพี่กลับมาได้แล้ว

13
00:03:11,359 --> 00:03:12,568
พี่เป็นมนุษย์แล้วไง

14
00:03:21,953 --> 00:03:23,204
เป็นมนุษย์แล้วจริงๆ ค่ะ

15
00:03:27,166 --> 00:03:28,209
ฮยอนซูล่ะ

16
00:03:39,762 --> 00:03:41,389
ตั้งแต่ช่วยพี่มา

17
00:03:42,640 --> 00:03:43,849
เขาก็จมอยู่ในสภาพนั้นค่ะ

18
00:03:54,360 --> 00:03:55,820
เราตั้งใจว่าจะรอดูไปก่อนค่ะ

19
00:03:57,405 --> 00:03:58,781
ถ้าไปบังคับให้เขาตื่น

20
00:03:59,407 --> 00:04:01,033
อาจจะอันตรายกว่าก็ได้

21
00:04:06,956 --> 00:04:08,040
ฮยอนซูบอกว่า

22
00:04:09,208 --> 00:04:11,752
เขาเห็นภาพลวงตา
ของคนที่อยู่ในคราบสัตว์ประหลาด

23
00:04:12,712 --> 00:04:14,255
ความฝันที่พี่พูดถึง

24
00:04:15,589 --> 00:04:16,924
มีฮยอนซูอยู่ในนั้นไหมคะ

25
00:04:18,884 --> 00:04:20,594
ฉันได้ยินเสียงเขา

26
00:04:22,263 --> 00:04:24,098
เขาพยายามจะคว้าฉันไว้

27
00:04:26,100 --> 00:04:28,602
ในขณะที่ฉันเอาแต่สะบัดหนีเขา

28
00:04:35,860 --> 00:04:37,903
เขาบอกฉันว่ามันไม่ใช่ความจริง

29
00:04:41,449 --> 00:04:42,742
บอกให้เรากลับไป

30
00:04:45,119 --> 00:04:46,537
สมกับเป็นชาฮยอนซูเลยนะคะ

31
00:04:55,004 --> 00:04:56,255
สุดหล่อ

32
00:04:57,006 --> 00:04:58,883
เป็นไง ราบรื่นดีไหม

33
00:04:59,633 --> 00:05:02,345
น่าจะขับได้ไม่มีปัญหาครับ

34
00:05:02,428 --> 00:05:03,512
อ๋อ

35
00:05:04,680 --> 00:05:05,806
เจออะไรที่พอกินได้ไหมครับ

36
00:05:13,898 --> 00:05:15,691
โอ๊ย ไม่นะ

37
00:05:15,775 --> 00:05:16,817
อยู่ไหนเนี่ย

38
00:05:18,444 --> 00:05:20,029
เจอแล้ว อันที่แอบซุกไว้

39
00:05:25,618 --> 00:05:28,162
ว่าแต่ปล่อยเขาไว้แบบนั้น
จะโอเคเหรอครับ

40
00:05:28,245 --> 00:05:29,246
ไม่ต้องห่วง ไม่ตายหรอก

41
00:05:29,330 --> 00:05:31,582
ขนาดกินเห็ดพิษ
ยังหนักสุดแค่ท้องเสียเลย

42
00:05:32,875 --> 00:05:33,918
อ้อ

43
00:05:37,046 --> 00:05:37,880
ทำไมล่ะ

44
00:05:41,425 --> 00:05:42,635
ไม่เชื่อกันอีกแล้วเหรอ

45
00:05:42,718 --> 00:05:43,594
ครับ

46
00:05:52,895 --> 00:05:54,146
เป็นอะไรกันเหรอครับ

47
00:05:54,688 --> 00:05:55,689
เหมือนจะไม่ใช่ครอบครัว

48
00:05:59,902 --> 00:06:01,445
เป็นคนที่ต้องฆ่ากัน

49
00:06:02,154 --> 00:06:03,072
อะไรนะ

50
00:06:03,155 --> 00:06:05,616
เราตกลงกันว่าจะฆ่าอีกคน
ถ้ามีใครกลายเป็นสัตว์ประหลาด

51
00:06:09,620 --> 00:06:10,621
แม่

52
00:06:11,997 --> 00:06:12,915
พ่อ

53
00:06:28,889 --> 00:06:30,182
ไม่นะ อย่า

54
00:06:53,122 --> 00:06:54,665
ถ้าคุณกลายเป็นสัตว์ประหลาดบ้าง

55
00:06:55,166 --> 00:06:57,084
ฉันจะฆ่าคุณซะ

56
00:07:00,337 --> 00:07:01,172
ก็ดีเลย

57
00:07:03,632 --> 00:07:05,509
ฉันไม่อยากใช้ชีวิต
ในคราบสัตว์ประหลาดอยู่แล้ว

58
00:07:06,135 --> 00:07:08,596
ถ้าตอนนั้นมาถึง เธอฆ่าฉันเลย

59
00:07:09,096 --> 00:07:09,930
เออ

60
00:07:11,473 --> 00:07:12,683
เอาจริงแน่

61
00:07:14,476 --> 00:07:15,644
รักษาสัญญาด้วยล่ะ

62
00:07:17,062 --> 00:07:18,564
อย่ามากลับคำทีหลัง

63
00:07:24,195 --> 00:07:25,029
กินสิ

64
00:07:43,380 --> 00:07:44,715
เถ้าแก่ ตื่นแล้วเหรอ

65
00:07:45,299 --> 00:07:46,300
ทำบ้าอะไรของเธอ

66
00:07:47,218 --> 00:07:48,260
สติยังดีอยู่ไหม

67
00:07:48,928 --> 00:07:50,971
ที่ชอบฉันก็เพราะฉันสติไม่ดีนี่

68
00:07:51,055 --> 00:07:54,642
จะอยู่ร่วมกับไอ้คนพวกนั้น
ที่ขลุกอยู่กับสัตว์ประหลาดเนี่ยนะ

69
00:07:56,185 --> 00:07:58,562
ต้องทำแบบนี้กับฉัน
แค่เพราะฉันไม่ยอมเธองั้นเหรอ

70
00:07:58,646 --> 00:08:00,397
ไอ้ที่ลุงไม่ยอมให้ทำน่ะ

71
00:08:01,565 --> 00:08:03,067
คือสิ่งที่ฉันอยากทำที่สุด

72
00:08:05,653 --> 00:08:07,363
ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมฉันเป็นแบบนี้

73
00:08:12,326 --> 00:08:14,078
เอาแต่ไล่ตามความโลภแบบนั้น

74
00:08:15,120 --> 00:08:16,789
เดี๋ยวก็ได้ลงเอยเหมือนพ่อแม่เธอหรอก

75
00:08:37,601 --> 00:08:38,435
เฮ้ย

76
00:08:39,937 --> 00:08:40,771
นี่

77
00:08:48,237 --> 00:08:50,155
สัตว์ประหลาดก็ยังกลับใจได้เหอะ

78
00:08:52,825 --> 00:08:54,243
พวกเขากลับมาเป็นมนุษย์ได้

79
00:08:56,579 --> 00:08:58,455
ที่ผ่านมาเราฆ่าคนมาโดยตลอด

80
00:08:58,539 --> 00:09:01,292
- หยุดเพ้อเจ้อแล้วปล่อยฉัน
- ฉันไม่ได้เห็นคนเดียวนะ

81
00:09:04,128 --> 00:09:06,380
หมอนั่นที่ลุงพยายามจะฆ่า
เป็นคนช่วยเธอไว้

82
00:09:07,464 --> 00:09:09,758
ไอ้ครึ่งคนครึ่งสัตว์ประหลาด มาที่นี่ทำไม

83
00:09:11,302 --> 00:09:12,136
ไสหัวไปสิ

84
00:09:14,847 --> 00:09:15,806
ไม่แปลกใจหรือไง

85
00:09:16,599 --> 00:09:18,392
เขาทำให้ผู้หญิงคนนั้น

86
00:09:19,226 --> 00:09:20,394
ที่กลายเป็นสัตว์ประหลาด

87
00:09:21,270 --> 00:09:22,938
กลับมาเป็นมนุษย์ได้อีกครั้ง

88
00:09:31,030 --> 00:09:31,905
ส่งกุญแจมา

89
00:09:43,000 --> 00:09:44,793
ลุงก็คิดทบทวนซะบ้างเถอะ

90
00:09:48,672 --> 00:09:49,506
เฮ้ย

91
00:09:52,051 --> 00:09:53,427
ปล่อยฉันสิวะ

92
00:10:17,576 --> 00:10:18,661
โอเคไหมครับ

93
00:10:22,206 --> 00:10:23,207
แหม นี่ก็

94
00:10:24,500 --> 00:10:26,085
ก็เห็นนี่ว่าแกคุยด้วยไม่รู้เรื่อง

95
00:10:29,672 --> 00:10:31,632
ถึงแกจะดื้อด้านหัวแข็งไปสักหน่อย

96
00:10:33,258 --> 00:10:35,469
แต่แกเป็นพวกขี้ใจอ่อน ไม่เป็นไรหรอก

97
00:10:52,778 --> 00:10:55,197
จะรีบร้อนอะไรนักคะ
ฮยอนซูก็ยังไม่หายดีเลย

98
00:10:58,158 --> 00:10:59,576
ฝากขอบคุณเขาด้วยนะ

99
00:11:01,120 --> 00:11:03,330
ไปบอกเองสิคะ มาฝากอะไรฉันนักหนา

100
00:11:03,414 --> 00:11:04,498
ไม่มีเวลาแล้ว

101
00:11:04,581 --> 00:11:05,791
เด็กนั่น

102
00:11:05,874 --> 00:11:08,377
จะทำให้คนอื่นกลายเป็นสัตว์ประหลาด
เหมือนที่ทำกับฉันอีก

103
00:11:09,253 --> 00:11:10,087
ทำไมล่ะคะ

104
00:11:11,046 --> 00:11:12,506
แกไม่ไว้ใจใครน่ะ

105
00:11:13,006 --> 00:11:15,134
คิดว่าตัวเองถูกรังแก

106
00:11:15,217 --> 00:11:16,593
รู้เหรอคะว่าแกอยู่ไหน

107
00:11:17,136 --> 00:11:19,054
ไว้ฮยอนซูฟื้นแล้ว
เราค่อยไปหาด้วยกันเถอะค่ะ

108
00:11:24,268 --> 00:11:25,561
แกคงจะไปที่สนามกีฬา

109
00:11:26,145 --> 00:11:27,688
นั่นเป็นที่เดียวที่แกรู้จัก

110
00:11:29,481 --> 00:11:30,941
ทั้งหมดนี้เป็นความผิดฉันเอง

111
00:11:33,402 --> 00:11:35,237
ฉันต้องทำให้มันถูกต้อง
ก่อนจะสายไปกว่านี้

112
00:11:42,077 --> 00:11:42,911
เอานี่ไปค่ะ

113
00:11:43,704 --> 00:11:45,956
อย่างน้อยมีนี่ไว้ จะได้จัดการอะไรง่ายขึ้น

114
00:12:03,474 --> 00:12:05,809
พี่อีกยองไปทั้งอย่างนั้นจริงๆ

115
00:12:12,524 --> 00:12:15,402
ฉันมั่นใจนะว่าฉันก็จะจากไป
แบบไม่เหลียวหลังกลับได้เหมือนกัน

116
00:12:27,581 --> 00:12:28,665
นายก็รู้จักฉันนี่

117
00:12:31,627 --> 00:12:32,878
ว่าฉันมันนิสัยเสียแค่ไหน

118
00:12:38,967 --> 00:12:40,636
ครอบครัวฉันนิสัยเสียกันทั้งบ้าน

119
00:12:45,641 --> 00:12:48,101
ดูสิ อีอึนฮยอกก็เหมือนกัน

120
00:12:50,938 --> 00:12:52,606
หมอนั่นน่ะร้ายสุดๆ

121
00:13:03,492 --> 00:13:04,910
เขาจะยังฝืนทนอยู่…

122
00:13:06,912 --> 00:13:08,163
เหมือนนายไหมนะ

123
00:13:15,337 --> 00:13:16,755
อย่ายอมแพ้นะ ชาฮยอนซู

124
00:14:03,969 --> 00:14:05,554
น้ำมันหมดน่ะครับ

125
00:14:05,637 --> 00:14:07,014
ผมขอเติมก่อน

126
00:14:14,062 --> 00:14:15,355
ปิดงานเรียบร้อยไหมเนี่ย

127
00:14:16,148 --> 00:14:17,065
ค่ะ

128
00:14:17,816 --> 00:14:19,735
เชื่อได้ก็ดีสิ

129
00:14:19,818 --> 00:14:21,403
ประวัติเธออย่างยาวเลยนี่

130
00:14:22,195 --> 00:14:23,238
อย่าค่ะ

131
00:14:35,751 --> 00:14:37,961
สรุปว่าผลที่ว่านั่นคืออะไรล่ะ

132
00:14:39,963 --> 00:14:41,465
ฉันเจอซออีกยองแล้ว

133
00:14:49,431 --> 00:14:51,308
เธอร้องไห้คิดว่าฉันตายแล้ว

134
00:14:53,769 --> 00:14:54,895
เธออุ้มท้องลูกฉันอยู่

135
00:15:03,487 --> 00:15:05,197
ฉันเลยให้ของขวัญชิ้นเล็กๆ ไป

136
00:15:08,325 --> 00:15:10,494
ฉันจะได้จำลูกฉันได้

137
00:15:27,970 --> 00:15:29,388
ฉันต้องการเด็กคนนั้น

138
00:15:30,180 --> 00:15:31,598
เรื่องเด็กช่างมันก่อน

139
00:15:31,682 --> 00:15:34,434
เอาเป็นว่าถ้านายตามหาซออีกยองอยู่
สนามกีฬาไม่ใช่คำตอบ

140
00:15:35,727 --> 00:15:37,020
เธอไม่ได้อยู่ที่นั่น

141
00:15:37,896 --> 00:15:38,981
แน่ใจเหรอ

142
00:15:42,776 --> 00:15:44,486
ฉันมั่นใจว่าเรากำลังใกล้กันเรื่อยๆ

143
00:15:48,532 --> 00:15:49,950
เดี๋ยวก็คงได้เจอกัน

144
00:16:40,876 --> 00:16:43,712
เด็กนั่นสมบูรณ์แบบกว่าไอ้พวกนี้เป็นไหนๆ

145
00:16:47,716 --> 00:16:49,509
- นายทำอะไรน่ะ
- รำคาญลูกตา

146
00:16:57,601 --> 00:17:00,645
พวกคุณทำบ้าอะไรกันอยู่เนี่ย

147
00:17:00,729 --> 00:17:02,105
อยากตายกันหมดหรือไง

148
00:17:02,189 --> 00:17:03,273
โธ่เว้ย

149
00:17:08,695 --> 00:17:09,613
ฉันไม่อยากตายโว้ย

150
00:17:50,445 --> 00:17:51,655
ให้ฆ่ามันไหมครับ

151
00:17:51,738 --> 00:17:52,948
ยังไม่ใช่ตอนนี้

152
00:18:14,553 --> 00:18:16,513
ไอ้ที่เหมือนไข่เมื่อกี้คืออะไรครับ

153
00:18:16,596 --> 00:18:18,140
อ๋อ รังไหมครับ รังไหม

154
00:18:18,223 --> 00:18:19,391
รังไหมเหรอ

155
00:18:19,474 --> 00:18:22,519
จะเรียกว่าสัตว์ประหลาดก็ไม่ได้

156
00:18:23,019 --> 00:18:26,606
แต่มันคืออะไรสักอย่างที่
เคยเป็นสัตว์ประหลาดแต่เป็นสิ่งใหม่ไปแล้ว

157
00:18:27,649 --> 00:18:30,152
สัตว์ประหลาดไม่โจมตีรังไหม

158
00:18:30,235 --> 00:18:33,155
ฉะนั้นถ้าอยากรอดตาย จงใช้รังไหม

159
00:18:33,905 --> 00:18:35,574
เหมือนกลยุทธ์การเอาตัวรอดไรงี้ครับ

160
00:18:36,992 --> 00:18:38,827
แล้วรู้ได้ไงว่ารังไหมเคยเป็นสัตว์ประหลาด

161
00:18:38,910 --> 00:18:40,412
ผ่าออกมาก็จะเห็น

162
00:18:40,996 --> 00:18:41,997
เคยทำเหรอ

163
00:18:43,623 --> 00:18:44,457
คิดว่าไงล่ะ

164
00:18:46,209 --> 00:18:47,210
ก็ดูเป็นงั้นแหละ

165
00:18:48,420 --> 00:18:50,839
ดูทรงแล้วน่าจะทำบ่อย

166
00:18:56,094 --> 00:18:56,928
งั้น

167
00:18:57,637 --> 00:19:00,098
ผมขอบอกลาตรงนี้น่าจะดีกว่าครับ

168
00:19:04,311 --> 00:19:05,395
จอดให้ผมลงได้ไหมครับ

169
00:19:45,268 --> 00:19:47,562
ซ่อนสัตว์ประหลาดนั่นไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ

170
00:19:54,402 --> 00:19:56,029
ผมกำลังยืนยันความจริงอยู่นะครับ

171
00:19:59,616 --> 00:20:01,201
มีคนตาย

172
00:20:02,118 --> 00:20:04,037
ผมเลยต้องถามหาความรับผิดชอบ

173
00:20:05,538 --> 00:20:06,623
"รับผิดชอบ" เหรอ

174
00:20:08,792 --> 00:20:09,960
พวกแก…

175
00:20:11,294 --> 00:20:12,420
กับฉัน…

176
00:20:15,966 --> 00:20:17,550
ต่างกันตรงไหนไม่ทราบ

177
00:20:19,010 --> 00:20:22,013
ยังไงพอออกไปข้างนอก
ทุกคนก็ตายกันหมดอยู่ดี

178
00:20:22,806 --> 00:20:25,225
แค่ส่งไปตายก่อนนิดหน่อย
มันผิดอะไรเหรอ

179
00:20:27,018 --> 00:20:30,563
ก่อนจะถามหาความรับผิดชอบจากฉัน
พวกแกนั่นแหละที่ต้องรับผิดชอบก่อน

180
00:20:32,899 --> 00:20:35,235
อธิบายมาก่อนเถอะครับ ว่าไอ้นั่นคืออะไร

181
00:20:38,530 --> 00:20:41,491
ตอนแรก เราก็ไปที่แคมป์รักษาความปลอดภัย
เหมือนกับคนอื่นๆ

182
00:20:43,201 --> 00:20:45,287
เพราะคิดว่ามันจะปลอดภัยจริงๆ

183
00:20:52,294 --> 00:20:54,546
แต่แล้วฮยอนอูของเราก็เริ่มแสดงอาการ

184
00:20:56,381 --> 00:20:58,883
แล้วปรากฏว่าพวกทหาร
ก็ไล่ฆ่าทุกคนที่แสดงอาการ

185
00:21:00,593 --> 00:21:03,054
ฉันทนเห็นลูกถูกเผาทั้งเป็นไม่ได้

186
00:21:05,682 --> 00:21:07,976
ก็เลยพาเขามาซ่อนที่นี่

187
00:21:09,686 --> 00:21:11,187
ฮยอนอู

188
00:21:11,730 --> 00:21:12,564
ฮยอนอู

189
00:21:13,898 --> 00:21:15,150
ฮยอนอู ไม่เป็นไรนะ

190
00:21:16,192 --> 00:21:19,321
ฮยอนอู ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร

191
00:21:19,988 --> 00:21:20,989
ไม่เป็นไรลูก

192
00:21:23,116 --> 00:21:24,659
ข้าแต่พระบิดาของข้าพระองค์ทั้งหลาย

193
00:21:26,536 --> 00:21:28,038
ผู้สถิตในสวรรค์

194
00:21:28,121 --> 00:21:29,539
ขอให้พระนามของพระองค์
เป็นที่เทิดทูนสักการะ

195
00:21:30,040 --> 00:21:33,668
ขอทรงยกหนี้ให้ข้าพระองค์
เหมือนที่ข้าพระองค์ยกหนี้ให้ผู้ที่เป็นหนี้ข้าพระองค์

196
00:21:35,045 --> 00:21:36,004
แม่

197
00:21:44,929 --> 00:21:45,764
แม่

198
00:21:46,806 --> 00:21:47,932
ผมหิว

199
00:21:49,893 --> 00:21:53,605
- อย่าทิ้งผมนะ อย่าทิ้งผม
- ฮยอนอู

200
00:21:57,442 --> 00:21:59,402
แม่

201
00:22:00,528 --> 00:22:03,573
อย่าทิ้งผมเลยนะ

202
00:22:03,656 --> 00:22:04,574
แม่

203
00:22:05,200 --> 00:22:06,159
ฮยอนอู

204
00:22:08,203 --> 00:22:09,371
เดี๋ยวแม่…

205
00:22:11,414 --> 00:22:12,499
เดี๋ยวแม่จะ…

206
00:22:15,418 --> 00:22:17,128
จะมารับลูกนะ

207
00:22:24,511 --> 00:22:25,345
คุณจินอุก

208
00:22:34,395 --> 00:22:36,856
เมื่อไหร่ที่พวกแกไล่ผู้แสดงอาการออกไป

209
00:22:37,440 --> 00:22:39,150
ฉันจะพาพวกเขากลับมาใหม่…

210
00:22:40,777 --> 00:22:42,112
ผ่านเส้นทางที่มีแค่ฉันที่รู้

211
00:22:49,327 --> 00:22:50,245
ขอบคุณนะครับ

212
00:22:50,912 --> 00:22:51,996
ขอบคุณครับ

213
00:23:04,300 --> 00:23:05,677
ยังไงก็จะเป็นสัตว์ประหลาดอยู่ดี

214
00:23:07,887 --> 00:23:09,973
ก็ให้พวกเขาตายอย่างมีประโยชน์ดีกว่า

215
00:23:10,598 --> 00:23:12,559
คุณรอยารักษาอยู่เหรอครับ

216
00:23:15,520 --> 00:23:17,188
บัมซอมพังเละไปแล้ว

217
00:23:17,730 --> 00:23:19,315
รัฐบาลก็ทำไม่สำเร็จ

218
00:23:23,820 --> 00:23:26,698
คนที่กลายร่างไปแล้ว
ไม่มีทางหวนกลับมาได้หรอกครับ

219
00:23:29,409 --> 00:23:31,661
คุณทำสิ่งที่โง่มากนะครับ

220
00:23:33,204 --> 00:23:35,999
คุณเลี้ยงสัตว์ประหลาดมาโดยตลอด

221
00:23:41,004 --> 00:23:42,088
เก่งตายแหละ

222
00:23:45,175 --> 00:23:47,844
ทำเป็นอวดเก่งอยู่ได้

223
00:23:47,927 --> 00:23:49,804
คิดว่าตัวเองแตกต่างหรือไง

224
00:23:52,015 --> 00:23:53,516
ไม่มีพ่อแม่คนไหน

225
00:23:54,684 --> 00:23:56,936
ตัดใจทิ้งลูกตัวเอง

226
00:23:58,146 --> 00:23:59,147
ได้ง่ายๆ หรอก

227
00:24:04,110 --> 00:24:05,653
ผมฆ่าลูกด้วยสองมือของผมเอง

228
00:24:08,281 --> 00:24:11,117
สัตว์ประหลาดตัวแรกที่ผมกำจัด
ในตอนที่เกิดการระบาด

229
00:24:13,328 --> 00:24:14,454
คือลูกชายผมเองครับ

230
00:24:18,666 --> 00:24:21,252
อาการของลูกคุณตอนนี้
เราเองก็ไม่เคยเห็นมาก่อน

231
00:24:23,046 --> 00:24:25,256
เขายังไม่แสดงอาการก้าวร้าวก็จริง

232
00:24:26,049 --> 00:24:27,717
แต่เราคงปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้

233
00:24:33,181 --> 00:24:35,016
เราตัดสินแล้วว่าจะกำจัดลูกชายคุณ

234
00:24:35,600 --> 00:24:37,101
ระหว่างนั้นก็ตัดสินใจเถอะครับ

235
00:24:38,228 --> 00:24:39,729
ว่าคุณจะอยู่ที่นี่ต่อ

236
00:24:41,022 --> 00:24:42,398
หรือจะจากไป

237
00:25:16,099 --> 00:25:17,684
ปล่อยสิ ปล่อย

238
00:25:19,644 --> 00:25:20,937
จะขี้ขลาดหนีไปแบบนี้เหรอ

239
00:25:21,646 --> 00:25:22,855
ใครอนุญาต

240
00:25:22,939 --> 00:25:25,275
ห้ามตายเด็ดขาด
คิดว่าฉันจะยอมให้ตายง่ายๆ หรือไง

241
00:25:29,570 --> 00:25:31,364
คิดว่าได้ปกป้องลูกใช่ไหมล่ะ

242
00:25:33,491 --> 00:25:34,325
ไม่ใช่หรอก

243
00:25:35,952 --> 00:25:38,997
เธอทำให้ลูกตัวเอง
เป็นสัตว์ประหลาดที่คร่าชีวิตคน

244
00:25:40,498 --> 00:25:42,083
หมอนั่นเขมือบคนเข้าไป

245
00:25:43,293 --> 00:25:45,628
โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคืออะไร

246
00:26:00,935 --> 00:26:02,270
จะปล่อยไว้แบบนั้นเหรอครับ

247
00:26:04,564 --> 00:26:06,149
เป็นคำสั่งของจ่าสิบเอกทัก

248
00:26:06,232 --> 00:26:07,525
ให้ทุกคนเก็บเงียบไว้

249
00:26:08,109 --> 00:26:10,028
ผมไม่เคยเห็นสัตว์ประหลาดที่เป็นแบบนั้นเลย

250
00:26:11,821 --> 00:26:15,074
คิดว่าที่เครื่องจับสัญญาณดังคราวก่อน
เป็นเพราะเจ้านั่นด้วยไหมครับ

251
00:26:15,158 --> 00:26:16,451
ก็คงใช่

252
00:26:17,160 --> 00:26:18,703
อาจจะเป็นระดับสีเขียว

253
00:26:19,537 --> 00:26:22,373
เพราะไม่มีความก้าวร้าว
หรือปฏิกิริยาอะไรเลย

254
00:26:22,457 --> 00:26:23,916
งั้นใครฆ่าคนพวกนั้นล่ะครับ

255
00:26:24,542 --> 00:26:26,669
ในนั้นมีประมาณ 15 ศพเลยนะ

256
00:26:29,130 --> 00:26:31,049
จ่าสิบโทคิมล่ะ ยังเงียบอยู่เหรอ

257
00:26:33,718 --> 00:26:35,011
ครับ ไม่มีการตอบรับ

258
00:26:37,680 --> 00:26:38,723
ทำไงดีครับ

259
00:26:40,391 --> 00:26:42,226
ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่ได้รับสัญญาณอีก

260
00:26:42,310 --> 00:26:44,312
ก็ต้องลองขอจ่าสิบเอกทักออกค้นหา

261
00:26:49,817 --> 00:26:51,527
จ่ายไฟฟ้าให้น้อยที่สุดเท่าที่จำเป็น

262
00:26:51,611 --> 00:26:53,154
จนกว่าพลังงานจะเสถียรนะ

263
00:28:02,098 --> 00:28:03,015
ปล่อยฉันนะ

264
00:28:04,100 --> 00:28:08,062
ยังไงนายก็คงจะโดนเฉดหัวไป
เหมือนยัยพี่สาวฆาตกรนั่นอยู่ดี

265
00:28:08,146 --> 00:28:10,398
ปล่อยไอ้นี่แล้วไสหัวไปซะ

266
00:28:11,065 --> 00:28:12,817
เบสบอลลูกอื่นก็มีตั้งเยอะ

267
00:28:12,900 --> 00:28:14,026
ทำไมต้องเป็นของฉันด้วย

268
00:28:14,110 --> 00:28:16,112
ก็น้องฉันอยากได้ไง

269
00:28:16,195 --> 00:28:18,156
น้องฉันชอบลูกนี้ ไม่ใช่ลูกอื่น

270
00:28:24,579 --> 00:28:25,705
คอยดูนะ

271
00:28:25,788 --> 00:28:27,373
ฉันจะไม่ปล่อยพวกนายไว้หรอก

272
00:28:28,499 --> 00:28:29,750
แล้วจะทำไง

273
00:28:29,834 --> 00:28:31,711
นายไม่มีทั้งพ่อทั้งแม่แล้วนี่

274
00:28:34,172 --> 00:28:35,381
ฉันจะเป็นสัตว์ประหลาด

275
00:28:36,132 --> 00:28:38,009
แล้วจะมาฆ่าพวกนายทุกคน

276
00:28:38,092 --> 00:28:39,177
ว่าไงนะ

277
00:28:39,260 --> 00:28:40,803
จะฆ่าให้หมดเลยคอยดู

278
00:28:41,637 --> 00:28:42,847
ใครกลัวไม่ทราบ

279
00:28:47,727 --> 00:28:48,895
จะฆ่าให้หมด

280
00:29:15,296 --> 00:29:17,215
นี่ ทำอะไรตรงนั้นน่ะ

281
00:29:22,637 --> 00:29:24,931
เฮ้อ ให้ตายสิ

282
00:29:25,014 --> 00:29:27,016
โอ๊ยเจ็บ ผมเจ็บนะ

283
00:29:28,392 --> 00:29:29,227
ตามฉันมา

284
00:29:29,894 --> 00:29:31,729
พี่มายุ่งอะไรด้วยล่ะครับ

285
00:29:33,523 --> 00:29:34,690
ก็ไม่ได้อยากยุ่งหรอก

286
00:29:34,774 --> 00:29:37,443
งั้นก็ไปซะสิ ไม่ต้องมาสนใจผม

287
00:29:38,986 --> 00:29:40,363
แต่เรื่องของเรื่อง

288
00:29:41,239 --> 00:29:43,866
พี่ว่ามันคงไม่ดีแน่ ถ้าพี่ไม่ทำอะไรสักอย่าง

289
00:29:46,786 --> 00:29:49,080
ยอมแค่วันนี้สักวันเถอะ นะ

290
00:29:51,916 --> 00:29:53,584
เฮ้ย ใจหายใจคว่ำหมด ใครอีกน่ะ

291
00:29:55,336 --> 00:29:56,754
ใจฉันร่วงไปอยู่ตาตุ่มแล้ว

292
00:30:02,468 --> 00:30:03,427
เดี๋ยวนะ

293
00:30:03,970 --> 00:30:07,348
ไอ้เด็กน้อยพวกนี้ใจกล้าบ้าบิ่น
ไม่รู้จักกลัวอะไรเลยแฮะ

294
00:30:08,474 --> 00:30:09,308
มานี่มา

295
00:30:14,647 --> 00:30:15,481
นี่

296
00:30:16,440 --> 00:30:17,441
เธอจะไม่มาเหรอ

297
00:30:26,784 --> 00:30:27,702
ไม่ต้องเลยครับ

298
00:30:28,286 --> 00:30:29,954
เฮ้อ ไอ้เด็กนิสัยเสียนี่

299
00:30:36,878 --> 00:30:38,963
อย่างที่เธอพูด ฉันไม่ใช่แม่เธอ

300
00:30:39,839 --> 00:30:41,883
ดูเหมือนเธอจะรังเกียจ
การอยู่ร่วมกับฉันเอามาก

301
00:30:42,800 --> 00:30:43,634
ฉันจะปล่อยเธอไป

302
00:30:45,803 --> 00:30:47,013
ตอนเธออายุ 20

303
00:30:47,680 --> 00:30:48,973
ถึงไม่พอใจ ฉันก็จะไล่เธอไป

304
00:30:49,056 --> 00:30:50,308
แต่อยู่แบบนี้ไปก่อน

305
00:30:56,856 --> 00:30:57,690
แม่เธอล่ะ

306
00:30:58,733 --> 00:30:59,567
ตัวคนเดียวเหรอ

307
00:31:04,280 --> 00:31:05,740
วันนี้เธอก็อยู่ที่นี่ซะ

308
00:31:06,532 --> 00:31:08,743
เดี๋ยวพรุ่งนี้ป้าจะตามหาแม่ให้

309
00:31:38,230 --> 00:31:39,565
กลับมาอย่างปลอดภัยล่ะ

310
00:31:41,984 --> 00:31:43,277
เหลือเวลาไม่มากแล้ว

311
00:31:50,076 --> 00:31:52,370
จ่าครับ ทีมค้นหากลับมาแล้ว

312
00:31:55,957 --> 00:31:58,209
แต่รถมีแค่คันเดียวครับ

313
00:32:47,008 --> 00:32:47,925
ให้ตายสิ

314
00:32:55,891 --> 00:32:57,518
ทำไมกลับมาคนเดียว

315
00:32:58,102 --> 00:33:00,229
ไม่ใช่คนเดียวสักหน่อย

316
00:33:04,108 --> 00:33:05,109
เด็กๆ ของผมล่ะ

317
00:33:06,861 --> 00:33:08,279
ยังมีชีวิตอยู่ไหม

318
00:33:19,957 --> 00:33:20,958
เปิดนี่สิ

319
00:33:22,418 --> 00:33:23,794
มาคุยกันต่อหน้าเถอะ

320
00:34:26,524 --> 00:34:27,399
นี่

321
00:34:29,068 --> 00:34:29,985
โอเคหรือเปล่า

322
00:34:33,489 --> 00:34:34,573
ฉัน…

323
00:34:36,283 --> 00:34:37,493
ได้ยินเสียง

324
00:34:41,288 --> 00:34:42,748
มีคนเรียกฉันไม่หยุดเลย

325
00:35:16,532 --> 00:35:17,366
จ่าครับ

326
00:35:26,542 --> 00:35:29,545
(คังซอกชาน)

327
00:35:30,921 --> 00:35:32,631
ผู้ติดเชื้อพิเศษเหรอ

328
00:35:36,260 --> 00:35:37,511
คิดจะทำอะไร

329
00:35:39,763 --> 00:35:40,973
ทักทายนิดหน่อยน่ะ

330
00:35:42,141 --> 00:35:42,975
ทักทายเหรอ

331
00:35:47,354 --> 00:35:48,564
นายต้องการอะไร

332
00:36:24,350 --> 00:36:25,267
นั่นลุง…

333
00:36:41,742 --> 00:36:43,577
อยากคุยอะไรก็คุยกับฉันนี่

334
00:36:46,914 --> 00:36:48,290
มาที่นี่เพราะมีเป้าหมาย…

335
00:36:51,502 --> 00:36:52,836
อะไรน่ะ

336
00:37:01,595 --> 00:37:02,596
ซังวอน

337
00:37:03,430 --> 00:37:06,433
ฉันเข้าใจว่านายกำลังคึก
แต่เราไม่ได้จะมาทำอะไรแบบนี้นี่

338
00:37:17,236 --> 00:37:18,529
ให้เด็กๆ ทุกคน

339
00:37:19,530 --> 00:37:21,031
ไปรวมตัวกันในจุดเดียว

340
00:37:22,533 --> 00:37:23,534
ลูกฉัน…

341
00:37:25,619 --> 00:37:26,704
อยู่ที่นี่

342
00:37:30,416 --> 00:37:31,250
ตามมา

343
00:37:58,319 --> 00:38:00,112
เท่านี้ก็ถือว่าโชคดีแล้วนะ

344
00:38:01,113 --> 00:38:02,781
จ่าคิมอยู่ไหนครับ

345
00:38:04,491 --> 00:38:06,118
ดูแลเขาดีๆ หน่อยสิ

346
00:38:07,244 --> 00:38:09,163
ถ้ายังเจ๋อไม่เข้าเรื่องไปกว่านี้

347
00:38:10,122 --> 00:38:11,498
เดี๋ยวคราวหน้าจะไม่จบแค่นี้

348
00:38:11,582 --> 00:38:12,916
ก็คุณไปกับเขาไม่ใช่หรือไง

349
00:38:15,669 --> 00:38:17,671
กระดูกยังไม่ทันติดเลย เดี๋ยวก็พิการหรอก

350
00:38:17,755 --> 00:38:20,049
ถึงตอนนั้นจะมาโทษผมไม่ได้นะ

351
00:38:20,132 --> 00:38:21,675
ผมถามว่าทำไมคุณกลับมาคนเดียว

352
00:38:21,759 --> 00:38:23,510
จ่าคิมกับเด็กๆ ล่ะครับ

353
00:38:23,594 --> 00:38:25,054
จะเซ้าซี้ถามทำไม

354
00:38:25,554 --> 00:38:27,473
ไม่มีใครมาถึงนี่ก่อนไอ้พวกนั้นแบบนี้

355
00:38:29,433 --> 00:38:30,934
คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นล่ะ

356
00:38:34,480 --> 00:38:35,856
พวกเขาตายแล้วจริงๆ เหรอครับ

357
00:38:39,276 --> 00:38:41,320
รักษาตัวไว้เถอะครับ

358
00:38:42,196 --> 00:38:43,030
รักษาตัวไว้

359
00:38:44,406 --> 00:38:47,034
ทำเป็นใจกล้าไป
ก็มีแต่จะถูกมองเป็นไอ้บ้าเปล่าๆ

360
00:39:17,815 --> 00:39:19,149
นี่…

361
00:39:30,577 --> 00:39:32,079
ซอก…

362
00:39:34,456 --> 00:39:35,791
ซอกชาน…

363
00:39:38,168 --> 00:39:39,002
จ่าครับ

364
00:39:41,755 --> 00:39:45,759
(12 ชั่วโมงก่อน)

365
00:39:45,843 --> 00:39:47,553
มีสติไว้นะครับ จ่า

366
00:39:49,555 --> 00:39:51,932
ไม่ใช่เวลาจะห่วงคนอื่นเลยนะนั่น

367
00:39:56,061 --> 00:39:57,146
ช่วยด้วยครับ

368
00:40:02,443 --> 00:40:04,236
ได้โปรดเถอะ ดอกเตอร์

369
00:40:08,073 --> 00:40:09,366
(คังซอกชาน
กรุ๊ปเลือด: เอบี)

370
00:40:11,326 --> 00:40:12,286
(คิมยองฮู
กรุ๊ปเลือด: เอบี)

371
00:40:12,369 --> 00:40:13,537
ดวงดีนะเนี่ย

372
00:40:18,834 --> 00:40:20,461
นี่จะทำอะไรครับ

373
00:40:21,587 --> 00:40:24,506
ผมกำลังทุ่มให้กับคนที่เป็นไปได้มากกว่า
ถึงจะแค่นิดเดียวก็เถอะ

374
00:40:27,134 --> 00:40:29,595
สำหรับเขามันสายไปแล้ว

375
00:40:29,678 --> 00:40:30,512
ไม่นะครับ

376
00:40:31,263 --> 00:40:32,681
ยังไม่สายไป

377
00:40:33,390 --> 00:40:34,766
ผมช่วยทั้งสองคนไม่ได้หรอก

378
00:40:42,649 --> 00:40:43,609
คนที่สายไปแล้ว…

379
00:40:45,068 --> 00:40:46,737
เป็นผมมากกว่าครับ ดอกเตอร์

380
00:40:50,824 --> 00:40:51,909
ไม่…

381
00:40:54,495 --> 00:40:55,329
ไม่นะ

382
00:40:56,538 --> 00:40:57,414
จ่าครับ

383
00:41:00,000 --> 00:41:01,627
ตั้งสติเข้าไว้

384
00:41:02,753 --> 00:41:04,129
และกลับมายืนหยัดให้ได้นะครับ

385
00:41:10,344 --> 00:41:12,888
ที่นี่ยังมีผู้รอดชีวิตเหมือนยงซอกอยู่อีกนะครับ

386
00:41:15,432 --> 00:41:17,809
ผมรู้ว่าไม่ควรขอในสถานการณ์แบบนี้

387
00:41:21,396 --> 00:41:22,689
แต่อย่าทอดทิ้งพวกเขาเลยครับ

388
00:41:26,193 --> 00:41:27,569
ผมเองก็ควรจะไปช่วยอีกแรง

389
00:41:30,447 --> 00:41:31,490
แต่มันเป็นแบบนี้ไปแล้ว

390
00:41:33,242 --> 00:41:34,451
ผมขอโทษนะครับ

391
00:42:06,024 --> 00:42:06,942
ซอกชาน…

392
00:42:10,612 --> 00:42:12,072
ซอกชาน…

393
00:42:16,201 --> 00:42:17,953
คังซอกชาน

394
00:42:21,999 --> 00:42:23,500
ซอกชาน

395
00:42:39,433 --> 00:42:41,852
สวัสดีครับ ผู้รอดชีวิตที่สนามกีฬาทุกท่าน

396
00:42:43,061 --> 00:42:47,482
มาพูดคุยถึงกฎสองสามข้อ
เพื่อชีวิตที่สบายและง่ายดายยิ่งขึ้นกัน

397
00:42:48,275 --> 00:42:50,068
ขอความร่วมมือจากทุกท่าน

398
00:42:50,152 --> 00:42:52,195
เพื่อฉากจบอันงดงามของเราทุกคนครับ

399
00:42:53,488 --> 00:42:54,489
หน่วยคุ้มกัน

400
00:42:55,073 --> 00:42:57,618
จะได้รับการปฏิบัติ
อย่างเท่าเทียมกับผู้รอดชีวิต

401
00:42:59,077 --> 00:43:02,372
กฎห้ามผู้รอดชีวิตเข้าและออก
ยังคงมีผลตามเดิม

402
00:43:02,456 --> 00:43:04,583
แต่จะไม่มีการจำกัดเพิ่มเติม

403
00:43:05,375 --> 00:43:10,172
แต่จะเสนอเงื่อนไขที่ดีกว่า
สำหรับผู้แสดงอาการครับ

404
00:43:11,173 --> 00:43:14,885
กฎที่กล่าวมาก่อนหน้านี้
ไม่บังคับใช้กับผู้แสดงอาการ

405
00:43:15,469 --> 00:43:17,304
คุณจะทำอะไรได้อย่างอิสระ

406
00:43:18,472 --> 00:43:21,183
และใช้ชีวิตอย่างที่ต้องการได้เลยครับ

407
00:43:22,976 --> 00:43:24,853
ไม่จำเป็นต้องหลบซ่อนอีกต่อไป

408
00:43:27,272 --> 00:43:28,273
การกลายร่าง

409
00:43:29,316 --> 00:43:31,818
คือก้าวแรกของการเป็นมนุษย์สายพันธุ์ใหม่

410
00:43:33,987 --> 00:43:36,948
ที่จะทำให้ทุกคนได้ก้าวไปอีกขั้นครับ

411
00:43:49,503 --> 00:43:50,796
เหลืออีกเท่าไรครับ

412
00:43:57,761 --> 00:43:59,096
อีกห้าวัน

413
00:43:59,179 --> 00:44:02,099
น่าจะถูกสัตว์ประหลาดครอบงำแล้วแท้ๆ
เก่งนะที่ต้านไว้ได้

414
00:44:02,724 --> 00:44:05,310
คนพวกนั้นคือหนูทดลองที่บัมซอมเหรอ

415
00:44:06,603 --> 00:44:07,688
ใช่ครับ

416
00:44:07,771 --> 00:44:09,356
ผมสร้างขึ้นมาเอง

417
00:44:14,820 --> 00:44:17,030
บอกแล้วไงครับ
ว่าคุณจะต้องการความช่วยเหลือจากผม

418
00:44:22,828 --> 00:44:25,163
จ่าคงจะไม่รู้อะไรซะแล้ว

419
00:44:25,872 --> 00:44:29,209
ผมไม่ได้จะรักษา
การกลายร่างของคุณให้หาย

420
00:44:29,292 --> 00:44:31,503
ผมจะช่วยให้คุณต้านทานมันไว้

421
00:44:34,589 --> 00:44:36,007
รู้เรื่องผู้ติดเชื้อพิเศษใช่ไหม

422
00:44:36,091 --> 00:44:37,300
ผมทำให้จ่าเป็นแบบนั้นได้นะ

423
00:44:37,968 --> 00:44:41,263
ถ้าจ่าเป็นอะไรไป
ที่นี่ก็จะพังยับในอีกไม่นาน

424
00:44:42,347 --> 00:44:44,516
ไหนว่าอยากปกป้องที่นี่ไง

425
00:44:45,183 --> 00:44:46,101
แล้วยังไง

426
00:44:48,145 --> 00:44:49,146
เจอแล้วเหรอ

427
00:44:55,986 --> 00:44:57,112
ผมเอามาแล้วครับ

428
00:44:58,029 --> 00:45:01,783
ยาสุดพิเศษที่จะทำให้คุณ
กลายเป็นผู้ติดเชื้อพิเศษ

429
00:45:02,576 --> 00:45:03,785
แต่เรื่องของเรื่องก็คือ

430
00:45:05,662 --> 00:45:08,582
การจะเอาออกมามันยุ่งยากมากครับ

431
00:46:12,771 --> 00:46:14,105
ปล่อยฉันได้แล้ว

432
00:46:18,944 --> 00:46:20,529
ฉันเข้าใจเจตนาของเธอแล้ว

433
00:46:22,614 --> 00:46:23,782
ฉันจะไปคนเดียว

434
00:46:24,783 --> 00:46:25,617
ไม่เอา

435
00:46:29,120 --> 00:46:32,123
เธอตัดสินใจแล้วไม่ใช่เหรอ
ว่าจะไปกับคนพวกนั้น

436
00:46:32,207 --> 00:46:33,041
อือ

437
00:46:35,418 --> 00:46:37,128
เถ้าแก่ก็ต้องไปด้วยกันสิ

438
00:46:39,339 --> 00:46:41,675
ไม่มีลุงแล้วฉันจะงอแงใส่ใคร

439
00:46:50,350 --> 00:46:51,935
เดี๋ยวก็ตายหรอก

440
00:46:56,856 --> 00:46:58,567
ฉันไม่ได้จะว่าพวกเขาเลวร้ายนะ

441
00:47:00,318 --> 00:47:01,611
แต่อย่างที่เธอรู้

442
00:47:03,238 --> 00:47:04,698
การกลายร่างมันเลวร้าย

443
00:47:05,365 --> 00:47:06,658
ดื้อเป็นบ้า

444
00:47:11,913 --> 00:47:13,206
ก็บอกว่าพวกเขาเป็นมนุษย์

445
00:47:22,048 --> 00:47:23,216
เป็นอะไร

446
00:47:24,884 --> 00:47:26,136
ยังเวียนหัวอยู่อีกเหรอ

447
00:47:29,764 --> 00:47:30,932
ให้ฉันเอายาถอนพิษมาไหม

448
00:47:31,766 --> 00:47:32,601
อือ

449
00:47:35,228 --> 00:47:36,688
ทีเมื่อก่อนล่ะชิลสุด

450
00:47:37,647 --> 00:47:38,982
เถ้าแก่ก็คงหมดยุคทองแล้วแฮะ

451
00:47:39,065 --> 00:47:39,899
ฮานิ

452
00:47:40,817 --> 00:47:42,277
ค่อยพรุ่งนี้เถอะ

453
00:47:43,987 --> 00:47:46,031
- เช้าแล้วค่อยไป
- ทำไม

454
00:47:46,114 --> 00:47:47,365
มันดึกแล้ว

455
00:47:48,158 --> 00:47:48,992
ไปพรุ่งนี้เถอะ

456
00:48:19,939 --> 00:48:22,400
- ฆ่าสิ
- ฆ่าให้หมดเลย

457
00:48:22,484 --> 00:48:24,569
- ฆ่าเลย
- ฆ่าหมดนี่แหละ

458
00:48:25,570 --> 00:48:27,280
นายต้องการแบบนั้นไง

459
00:48:27,364 --> 00:48:29,282
ฆ่ามัน ฆ่าพวกมันให้หมด

460
00:48:29,366 --> 00:48:31,493
- ฆ่ามัน
- เวรเอ๊ย

461
00:49:09,656 --> 00:49:11,616
แน่ใจเหรอว่านายฆ่าแค่สัตว์ประหลาด

462
00:49:12,951 --> 00:49:14,452
นายรังเกียจมนุษย์ด้วยนี่

463
00:49:15,537 --> 00:49:16,705
ตายไปซะดีกว่า

464
00:49:41,229 --> 00:49:42,063
กินอะไรหน่อยสิ

465
00:49:58,121 --> 00:49:59,914
ถ้าชาฮยอนซูฟื้นแล้วจะทำยังไงต่อ

466
00:50:03,668 --> 00:50:05,170
เขาบอกว่าตัวเอง

467
00:50:06,045 --> 00:50:07,338
ไม่ใช่คนที่เธอตามหา

468
00:50:09,841 --> 00:50:10,925
ไม่ต้องมายุ่ง

469
00:50:12,594 --> 00:50:13,720
นอกจากฉันแล้ว

470
00:50:14,345 --> 00:50:16,431
เขาเองก็เข้าสนามกีฬาไม่ได้อยู่ดี

471
00:50:18,099 --> 00:50:19,184
คงโดนไล่ออกมาแน่

472
00:50:35,533 --> 00:50:37,285
ลุง ฉันหายาถอนพิษมาแล้ว

473
00:50:39,162 --> 00:50:40,163
ลุง

474
00:51:39,222 --> 00:51:40,056
ออกมา

475
00:51:40,139 --> 00:51:41,391
อ่านสถานการณ์ไม่ออกหรือไง

476
00:51:44,060 --> 00:51:45,770
ช่วยปลุกเขาทีสิ เร็วเลย

477
00:51:45,854 --> 00:51:46,729
ยัยนี่

478
00:51:46,813 --> 00:51:48,690
เฮ้ย เธอเสียสติหรือไง

479
00:51:48,773 --> 00:51:50,191
เขายังทำได้อีกใช่ไหม

480
00:51:50,275 --> 00:51:54,153
หมอนั่นทำให้สัตว์ประหลาด
กลับมาเป็นมนุษย์ได้ใช่ไหม

481
00:51:54,237 --> 00:51:55,989
ตอบสิ อีอึนยู

482
00:51:56,072 --> 00:51:57,657
คราวก่อนเธอบอกฉันไง

483
00:51:57,740 --> 00:52:00,368
ได้โปรดนะ ได้โปรด…

484
00:52:01,077 --> 00:52:02,328
พูดเรื่องอะไรครับ ใคร…

485
00:52:31,524 --> 00:52:32,692
สัตว์ประหลาดอาจกรูเข้ามา

486
00:52:32,775 --> 00:52:33,776
เราต้องหนีแล้วนะ

487
00:52:38,615 --> 00:52:40,575
ฉันปลุกเขาได้ ฉันจะพาเขามา

488
00:52:41,159 --> 00:52:42,327
อีอึนยู

489
00:54:00,446 --> 00:54:01,447
หยุดได้แล้ว

490
00:54:09,497 --> 00:54:10,540
ตั้งสติสิ

491
00:54:13,376 --> 00:54:15,044
ลุง ตั้งสติสิ

492
00:54:15,712 --> 00:54:16,963
วังโฮซัง

493
00:54:21,134 --> 00:54:22,301
ได้ยินเสียงฉันไหม

494
00:54:24,804 --> 00:54:27,473
ลุงยังได้ยินเสียงฉันอยู่ใช่ไหม

495
00:54:30,601 --> 00:54:31,436
เรามา

496
00:54:32,437 --> 00:54:34,355
ทนกันต่ออีกหน่อยนะ

497
00:54:38,234 --> 00:54:40,278
ลุงช่วยทนอีกนิดเถอะ

498
00:54:42,739 --> 00:54:43,823
ฆ่าสิ

499
00:54:47,535 --> 00:54:48,911
ถ้าคุณกลายเป็นสัตว์ประหลาดบ้าง

500
00:54:48,995 --> 00:54:50,830
ฉันจะฆ่าคุณซะ

501
00:54:51,456 --> 00:54:53,332
ฉันไม่อยากใช้ชีวิต
ในคราบสัตว์ประหลาดอยู่แล้ว

502
00:54:53,416 --> 00:54:55,251
ถ้าตอนนั้นมาถึง เธอฆ่าฉันเลย

503
00:54:58,087 --> 00:54:59,130
รักษาสัญญาด้วยล่ะ

504
00:55:03,217 --> 00:55:04,552
เธอฆ่าเลย

505
00:55:15,521 --> 00:55:17,899
ไหนว่ารังเกียจคนนักหนา
แล้วทำไมถึงเก็บฉันไว้ล่ะ

506
00:55:19,108 --> 00:55:20,526
ฉันชอบที่เธอไม่เปล่งประกาย

507
00:55:21,235 --> 00:55:23,071
ถึงจะมีแต่เปลือกกลวงๆ ก็ไม่เป็นไร

508
00:55:24,614 --> 00:55:25,907
สิ่งสำคัญก็คือ…

509
00:55:27,366 --> 00:55:28,576
เรายังมีชีวิตอยู่

510
00:56:03,361 --> 00:56:04,195
ฆ่าฉัน

511
00:56:44,277 --> 00:56:45,194
ทำไมทำแบบนั้นล่ะ

512
00:56:47,864 --> 00:56:49,073
ปล่อยนะ

513
00:56:49,157 --> 00:56:52,076
ปล่อยฉัน

514
00:56:52,160 --> 00:56:53,411
ลุง

515
00:56:56,247 --> 00:56:57,790
ทำไมต้องทำถึงขั้นนี้ด้วย

516
00:56:59,417 --> 00:57:00,793
ฉัน…

517
00:57:00,877 --> 00:57:02,461
ฉันควรจะเป็นคนลงมือสิ

518
00:57:02,545 --> 00:57:04,130
ฉันควรจะเป็นคนจบชีวิตลุงสิ

519
00:57:05,464 --> 00:57:07,925
ทำไมต้องทำแบบนั้น

520
00:57:10,386 --> 00:57:11,429
ลุง

521
00:57:12,013 --> 00:57:13,347
ลุง

522
00:57:14,015 --> 00:57:16,225
ทำแบบนี้ทำไม

523
00:57:20,521 --> 00:57:21,856
ปล่อยฉัน

524
00:57:23,274 --> 00:57:24,567
ลุง

525
00:57:25,067 --> 00:57:26,319
ลุง

526
00:57:27,278 --> 00:57:29,280
ทำไมล่ะ

527
00:57:31,449 --> 00:57:33,659
ไม่นะ ไม่

528
00:58:17,036 --> 00:58:17,912
ฮยอนซู…

529
00:58:19,080 --> 00:58:21,040
ฮยอนซู ชาฮยอนซู

530
00:58:21,123 --> 00:58:22,291
ตั้งสตินะ

531
00:58:22,375 --> 00:58:23,834
เราต้องออกไปแล้ว ฮยอนซู

532
00:58:23,918 --> 00:58:24,877
ชาฮยอนซู

533
00:58:24,961 --> 00:58:27,255
ชาฮยอนซู ขอร้องล่ะ ตื่นขึ้นมาสักที

534
00:58:27,838 --> 00:58:30,758
ฮยอนซู ลืมตาเถอะ

535
00:58:30,841 --> 00:58:33,344
ชาฮยอนซู ลืมตาสิ

536
00:59:03,416 --> 00:59:05,251
นี่ แก

537
00:59:06,294 --> 00:59:07,712
เข้ามาสิ

538
00:59:07,795 --> 00:59:09,589
เข้ามาสิ ไอ้สัตว์ประหลาดเวร

539
00:59:11,465 --> 00:59:12,717
เข้ามาเลย

540
00:59:23,060 --> 00:59:24,312
มานี่

541
00:59:28,316 --> 00:59:29,525
เข้ามาสิ

542
00:59:35,281 --> 00:59:36,407
จะไปไหน

543
00:59:37,199 --> 00:59:38,618
ชาฮยอนซู จะไปไหน

544
00:59:40,995 --> 00:59:42,121
เข้ามาสิ

545
01:00:06,562 --> 01:00:07,730
อย่าไปนะ ได้โปรด

546
01:00:08,731 --> 01:00:09,565
อย่าไป

547
01:00:10,650 --> 01:00:12,151
หนวกหูเป็นบ้าเลยเว้ย

548
01:00:27,333 --> 01:00:29,043
บอกแล้วไงว่าหนวกหู

549
01:00:45,267 --> 01:00:46,227
ชาฮยอนซู

550
01:06:56,889 --> 01:07:01,894
คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์