1
00:00:19,561 --> 00:00:21,396
(ต้นฉบับ SWEET HOME จากเว็บตูน
โดย Kimcarnby Youngchan Hwang)

2
00:00:56,473 --> 00:00:59,976
(สวีทโฮม)

3
00:01:11,029 --> 00:01:11,905
(ยาสลบ
เคตามีน)

4
00:01:16,201 --> 00:01:17,452
ได้แค่นี้เองเหรอ

5
00:01:21,581 --> 00:01:22,749
งั้นก็ตายไปซะ

6
00:01:43,978 --> 00:01:44,813
ฉันขอโทษ

7
00:01:48,983 --> 00:01:50,026
ขอโทษนะ

8
00:01:57,867 --> 00:01:59,494
ฉันยอมแพ้กับนายทั้งอย่างนี้ไม่ได้

9
00:03:06,811 --> 00:03:07,812
(มนุษย์สายพันธุ์ใหม่)

10
00:03:14,152 --> 00:03:15,361
(การกลายร่างไม่ใช่จุดจบ)

11
00:03:15,445 --> 00:03:17,447
(จงยอมรับแล้วจะเห็นความจริง)

12
00:03:41,012 --> 00:03:44,265
ฆ่าฉันที

13
00:04:29,060 --> 00:04:30,603
เสียงประกาศเมื่อกี้คืออะไร

14
00:04:31,229 --> 00:04:33,314
เกี่ยวอะไรกับที่คุณปล่อยฉันหรือเปล่า

15
00:04:35,608 --> 00:04:37,318
มีคนภายนอกเข้ามาสี่คนครับ

16
00:04:38,695 --> 00:04:41,155
ทุกคนดูต้านการกลายร่างไว้ได้

17
00:04:45,159 --> 00:04:46,244
หนึ่งปีก่อน

18
00:04:47,912 --> 00:04:49,914
คุณรู้เรื่องการกลายร่างของลูกชาย

19
00:04:50,415 --> 00:04:53,293
เลยซ่อนตัวเองอยู่ที่นี่
กับครอบครัวถูกไหมครับ

20
00:04:55,461 --> 00:04:57,338
ตอนที่คุณให้ผู้รอดชีวิตมากมายเข้ามา

21
00:04:58,172 --> 00:05:01,843
คงไม่มีทางที่คุณจะไม่เผื่อใจ
ว่าจะความแตกเหมือนตอนนี้

22
00:05:02,927 --> 00:05:05,096
คุณคิดอะไรถึงได้ให้พวกเขาเข้ามาครับ

23
00:05:08,683 --> 00:05:10,476
มันก็แน่อยู่แล้วไหม

24
00:05:12,895 --> 00:05:14,480
ข้างนอกมันอันตราย

25
00:05:15,398 --> 00:05:17,233
ถ้าที่นี่ไม่เปิดรับ

26
00:05:19,152 --> 00:05:21,612
ทุกคนก็คงจะตายกันหมด

27
00:05:22,196 --> 00:05:24,699
งั้นก็ช่วยพวกเขาอีกสักครั้งเถอะครับ

28
00:05:26,951 --> 00:05:29,662
ผมอยากรู้ว่าทางออก
พื้นที่นอกการตรวจสอบอยู่ที่ไหน

29
00:05:32,749 --> 00:05:33,958
นี่จะหนีเหรอ

30
00:05:35,376 --> 00:05:38,338
ผมจะช่วยผู้รอดชีวิตอีกสักครั้งครับ

31
00:06:08,284 --> 00:06:09,786
รำคาญจริงเว้ย

32
00:06:33,893 --> 00:06:34,852
คุณซออีกยอง

33
00:06:50,743 --> 00:06:51,994
ยังมีชีวิตอยู่จริงด้วย

34
00:06:54,122 --> 00:06:55,790
ตอบคำถามฉันมา

35
00:06:56,916 --> 00:07:00,044
ที่ทำแบบนี้เพราะซังวอนงั้นเหรอ

36
00:07:00,628 --> 00:07:01,754
ยังจะถามอีกเหรอ

37
00:07:03,172 --> 00:07:05,383
ซังวอนยังไม่ตายสักหน่อย

38
00:07:11,222 --> 00:07:12,515
ไม่เชื่อสินะ

39
00:07:14,725 --> 00:07:17,854
สามีคุณบุกมาถึงนี่เพื่อมาตามหาลูก

40
00:07:23,484 --> 00:07:24,777
อย่ามาเพ้อเจ้อ

41
00:07:26,821 --> 00:07:28,322
เขาตายไปแล้ว

42
00:07:32,160 --> 00:07:34,579
ว่าแต่คุณท้องจริงๆ เหรอครับ

43
00:07:35,955 --> 00:07:37,832
เด็กจะออกมาปกติไหมล่ะนั่น

44
00:07:38,791 --> 00:07:42,211
ในเมื่อพ่อเป็นสัตว์ประหลาด
ก็น่าจะมีผลกระทบอยู่นะ

45
00:07:43,796 --> 00:07:45,089
เด็กไม่ปกติใช่ไหมครับ

46
00:07:49,385 --> 00:07:51,179
อ๋อ ถึงได้ตามหาอยู่สินะ

47
00:07:56,517 --> 00:07:58,019
ไม่มีเวลาแล้วนะครับ

48
00:07:58,519 --> 00:08:00,771
ตามหาลูกให้เจอก่อนสามีสิ

49
00:08:01,689 --> 00:08:03,941
ใครจะรู้ล่ะว่าซังวอนจะบ้าจี้ทำอะไร

50
00:08:28,841 --> 00:08:30,134
แก

51
00:08:30,218 --> 00:08:33,095
แกเป็นคนฆ่าเขาเองกับมือ

52
00:08:34,597 --> 00:08:36,933
ยังจะมีหน้ามาพูดถึงเขาอีกเหรอ

53
00:08:37,016 --> 00:08:38,935
ผมไม่ได้โกหกนะ

54
00:08:39,018 --> 00:08:40,645
ตอนนั้นผมก็บอกแล้วไง

55
00:08:41,270 --> 00:08:43,272
เขาไม่ได้อยู่ในสภาพที่จะพูดได้

56
00:08:43,356 --> 00:08:44,440
เขาตายแล้ว

57
00:08:46,400 --> 00:08:48,277
นั่นคือความจริงที่ฉันพิสูจน์กับตาแล้ว

58
00:08:49,570 --> 00:08:50,738
ไม่เชื่อที่ผมพูดเหรอ

59
00:08:51,364 --> 00:08:53,783
ผมก็ไม่เชื่อเหมือนกันแหละ

60
00:08:55,743 --> 00:08:57,578
แต่เขายังมีชีวิตอยู่จริงๆ

61
00:09:00,790 --> 00:09:02,625
ในรูปลักษณ์ที่ต่างไปสิ้นเชิง

62
00:09:30,987 --> 00:09:32,238
มาทำอะไรที่นี่

63
00:09:35,408 --> 00:09:36,784
นายอยู่ที่นี่เหรอ

64
00:09:37,910 --> 00:09:39,161
ก็อย่างที่เห็น

65
00:09:40,538 --> 00:09:42,039
ทักทายกันแค่นี้พอ

66
00:09:43,499 --> 00:09:46,502
ได้เวลาที่นายจะตอบแทนที่ได้มีชีวิตอยู่แล้ว

67
00:09:50,214 --> 00:09:53,009
พูดอะไรใจดำกับเพื่อนเก่าเกินไปแล้วนะ

68
00:09:53,843 --> 00:09:55,511
นายยังมีชีวิตอยู่ทั้งที่ได้เจอฉันนี่

69
00:09:56,554 --> 00:09:58,931
ฉันถือว่าฉันรักษาสัจจะแล้ว

70
00:09:59,015 --> 00:10:01,851
มาถึงตอนนี้
มีอะไรที่ฉันจะช่วยนายได้ด้วยเหรอ

71
00:10:02,977 --> 00:10:05,896
ฉันมีเรื่องที่ชวนปวดหัวอยู่

72
00:10:06,814 --> 00:10:09,609
ถ้าช่วยได้ ฉันก็พร้อมช่วยทุกอย่างแหละ

73
00:10:15,573 --> 00:10:17,116
ว่าแต่นะ ซังวอน

74
00:10:18,826 --> 00:10:20,620
นายไม่อยากรู้เรื่องคุณซออีกยองเหรอ

75
00:10:21,120 --> 00:10:22,580
เธอเป็นแม่ของลูกนายนี่

76
00:10:23,164 --> 00:10:24,624
บอกแล้วไงว่าฉันเจอเธอแล้ว

77
00:10:28,628 --> 00:10:31,422
หลายครั้งแล้วด้วย ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว

78
00:10:34,091 --> 00:10:35,801
พอความทรงจำกลับมาฉันก็เข้าใจ

79
00:10:38,804 --> 00:10:39,889
ว่าทำไมฉันถึง…

80
00:10:42,725 --> 00:10:44,477
ไปที่กรีนโฮม

81
00:10:50,608 --> 00:10:52,318
แม้ฉันจะไม่รู้ว่าเธอคือซออีกยอง

82
00:11:01,869 --> 00:11:03,329
แต่คงเป็นเพราะฉันอยากเจอเธอ

83
00:11:17,760 --> 00:11:18,594
แล้วตอนนี้ล่ะ

84
00:11:20,262 --> 00:11:22,556
โล่งอกไปที่ฉันไม่ได้ฆ่าเธอตอนนั้น

85
00:11:23,974 --> 00:11:26,018
เพราะงั้นฉันเลยมีโอกาสได้เจอลูก

86
00:11:30,898 --> 00:11:34,151
สมมติว่าซออีกยองรอดตาย
แล้วคลอดลูกออกมาจริงๆ

87
00:11:35,403 --> 00:11:37,446
แต่เด็กก็ยังไม่ถึงขวบอยู่ดี

88
00:11:38,239 --> 00:11:41,200
ที่นี่ไม่มีเด็กวัยนั้นหรอก

89
00:11:42,660 --> 00:11:45,246
แล้วนายมั่นใจอะไรขนาดนั้น
ว่าลูกอยู่ที่นี่

90
00:11:45,955 --> 00:11:47,623
วันสุดท้ายที่ฉันได้เห็นซออีกยอง

91
00:11:48,916 --> 00:11:50,751
ตอนนั้นเธอท้องแก่มากแล้ว

92
00:11:52,128 --> 00:11:55,005
นายจะบอกว่าเด็กโตเร็ว

93
00:11:56,132 --> 00:11:57,633
และคลอดออกมาในไม่กี่ชั่วโมงเหรอ

94
00:11:58,175 --> 00:11:59,385
มันเป็นไปได้ที่ไหน

95
00:12:04,098 --> 00:12:06,225
ฉันให้กำเนิดชีวิตนั้น

96
00:12:11,897 --> 00:12:14,567
มันจะกลายเป็น
สิ่งที่สมบูรณ์แบบที่สุดในไม่นาน

97
00:12:22,908 --> 00:12:24,994
และจะเป็นร่างต่อไปของฉันด้วย

98
00:12:30,207 --> 00:12:32,543
ฉะนั้น หาวิธีให้ฉันออกจากร่างนี้มาซะ

99
00:12:41,218 --> 00:12:44,180
- ขอทางหน่อย
- ขอโทษทีนะคะ

100
00:12:44,263 --> 00:12:45,556
- แป๊บนะ
- หลบไปหน่อยสิคะ

101
00:12:52,563 --> 00:12:53,689
พวกขี้ขลาด

102
00:12:56,692 --> 00:12:58,194
ว่าแต่เธอชื่ออะไรเหรอ

103
00:12:59,111 --> 00:13:00,613
ฉันชื่อคิมยองซูนะ

104
00:13:02,865 --> 00:13:03,699
ไม่รู้

105
00:13:04,408 --> 00:13:05,576
ไม่รู้ชื่อเหรอ

106
00:13:06,911 --> 00:13:08,204
มันคืออะไร

107
00:13:10,706 --> 00:13:12,500
แม่เรียกเธอว่าอะไรล่ะ

108
00:13:15,628 --> 00:13:18,631
แม่ไม่เคยเรียกฉัน

109
00:13:20,549 --> 00:13:21,884
ฉันว่าคงมีแหละ

110
00:13:22,510 --> 00:13:24,803
สิ่งมีชีวิตต่างก็มีชื่อเรียกกันทั้งนั้น

111
00:13:25,971 --> 00:13:28,057
ถ้ารู้แล้วก็บอกฉันด้วยนะ

112
00:13:28,140 --> 00:13:29,892
ฉันจะเรียกเธอบ่อยๆ เลย

113
00:13:31,685 --> 00:13:32,770
อือ

114
00:13:32,853 --> 00:13:34,855
ถ้าไม่มีก็ตั้งขึ้นมาเองก็ได้

115
00:13:34,939 --> 00:13:36,649
แค่ตั้งชื่อไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

116
00:13:53,666 --> 00:13:56,460
เห็นไหมครับ ผมบอกแล้วว่าไม่ได้โกหก

117
00:13:58,963 --> 00:14:00,256
ไม่ดีใจที่ได้เจอเขาเหรอครับ

118
00:14:03,133 --> 00:14:05,511
ที่เขาบอกว่าจะออกจากร่าง
หมายความว่าไง

119
00:14:07,763 --> 00:14:10,516
ซังวอนสามารถ
ย้ายไปอยู่ในร่างคนอื่นได้ครับ

120
00:14:12,268 --> 00:14:16,772
ดูเหมือนเขาจะอยากย้ายไป
อยู่ในร่างที่สมบูรณ์แบบยิ่งกว่า

121
00:14:17,314 --> 00:14:19,316
แต่เคราะห์ร้ายที่ร่างที่ว่านั้น

122
00:14:19,900 --> 00:14:21,402
หมายถึงลูกของคุณ

123
00:14:24,446 --> 00:14:26,907
วิธีฆ่าผู้ติดเชื้อพิเศษคืออะไร

124
00:14:26,991 --> 00:14:29,451
ซังวอนไม่ได้ตัวคนเดียวนะครับ

125
00:14:30,286 --> 00:14:31,996
ถึงมีวิธีก็คงจะไม่ง่ายหรอก

126
00:14:32,079 --> 00:14:34,790
- แล้วมันคืออะไร
- คุณไม่มีทางฆ่าเขาได้

127
00:14:35,666 --> 00:14:38,669
คุณก็รู้ดีนี่ ว่ามนุษย์ไม่ใช่คู่ต่อสู้
ที่จะทำอะไรเขาได้

128
00:14:45,593 --> 00:14:47,094
ทำอะไรน่ะ เปิดประตู

129
00:14:47,678 --> 00:14:49,430
ทำบ้าอะไรเนี่ย เปิดประตู

130
00:14:49,513 --> 00:14:51,390
เพราะดูๆ แล้วฉันคงไม่ได้คำตอบแน่

131
00:14:55,811 --> 00:14:56,812
ถ้าเป็นชาฮยอนซู

132
00:14:57,313 --> 00:14:59,189
เอ็มเอชเหมือนกันก็ไม่แน่

133
00:15:01,525 --> 00:15:02,735
มีแค่วิธีนั้นเหรอ

134
00:15:03,527 --> 00:15:05,279
ใช่ รีบเปิดประตูเลย

135
00:15:07,698 --> 00:15:11,410
เขาคือสามีที่คุณรักนักหนานะ
ต่อให้มีวิธีฆ่า แต่คุณจะทำลงหรือไง

136
00:15:12,578 --> 00:15:14,705
คุณฆ่าไม่ได้หรอก เปิดประตูซะ

137
00:15:17,541 --> 00:15:18,959
นัมซังวอนตายไปแล้ว

138
00:15:24,006 --> 00:15:24,882
เปิดประตู

139
00:16:24,233 --> 00:16:25,442
ลุง

140
00:16:33,492 --> 00:16:34,743
เจอแล้วเหรอครับ

141
00:16:38,580 --> 00:16:41,500
เขาเจอลูกแล้ว ก็คงจะไปแล้วใช่ไหมคะ

142
00:16:50,718 --> 00:16:51,844
ดวงตานั่น

143
00:16:52,428 --> 00:16:53,262
หรือว่าจะเป็น

144
00:16:55,055 --> 00:16:56,598
สัตว์เดรัจฉานนั่นเหรอ

145
00:17:19,204 --> 00:17:20,039
ต้องการ…

146
00:17:22,207 --> 00:17:23,042
หนูเหรอ

147
00:17:27,755 --> 00:17:28,589
อือ

148
00:17:30,716 --> 00:17:32,217
ฉันรอมานานเหลือเกิน

149
00:17:42,770 --> 00:17:44,730
เธอโตมาดีกว่าที่ฉันคิดไว้ซะอีก

150
00:19:05,144 --> 00:19:06,979
จ่าทักยังไม่ได้สั่งอะไรเลยนะครับ

151
00:19:07,479 --> 00:19:08,856
เราต้องทำอะไรอย่างรอบคอบสิ

152
00:19:10,941 --> 00:19:13,193
เราต้องรู้ว่าไอ้พวกนั้นวางแผนอะไรอยู่ไง

153
00:19:14,403 --> 00:19:15,988
นายจะอยู่เฉยๆ แบบนี้เหรอ

154
00:19:16,071 --> 00:19:17,823
พวกมันไม่ยอมถอยง่ายๆ แน่

155
00:20:29,603 --> 00:20:30,437
ลุกขึ้น

156
00:20:30,520 --> 00:20:32,105
มีสัตว์ประหลาดตามเรามา

157
00:20:33,273 --> 00:20:34,483
ไม่จำเป็นหรอกครับ

158
00:20:35,442 --> 00:20:37,402
ผมแค่ต้องกลับคืนไปที่หัวใจ

159
00:20:37,486 --> 00:20:38,487
หัวใจเหรอ

160
00:20:42,824 --> 00:20:43,867
นี่ล้อเล่นอยู่หรือไง

161
00:20:43,951 --> 00:20:45,244
หยุดแส่แค่นี้เถอะครับ

162
00:20:46,245 --> 00:20:48,705
ถ้าจะปล่อยให้นายตายง่ายๆ
ฉันคงไม่ดั้นด้นพามาถึงนี่หรอก

163
00:20:48,789 --> 00:20:51,708
มีอีกหลายอย่างที่คุณยังไม่รู้นะครับ

164
00:21:01,218 --> 00:21:03,762
คนที่ทำแบบนี้กับนาย
คือไอ้พวกติดเชื้อพิเศษใช่ไหม

165
00:21:06,848 --> 00:21:08,684
ทำไมมันถึงขังนายไว้แทนที่จะฆ่าล่ะ

166
00:21:10,102 --> 00:21:13,230
เพราะมันมีเรื่องที่อยากรู้จากผมอยู่มั้งครับ

167
00:21:13,313 --> 00:21:14,231
หมายถึงอะไร

168
00:21:15,065 --> 00:21:17,484
สิ่งที่พวกมันกลัว

169
00:21:20,028 --> 00:21:22,155
ถ้าคุณอยากรู้ก็รอไปก่อนครับ

170
00:21:24,741 --> 00:21:26,660
ตราบใดที่ไม่ออกไปจากที่นี่

171
00:21:27,202 --> 00:21:28,495
คุณก็จะปลอดภัย

172
00:21:30,956 --> 00:21:31,915
พูดบ้าอะไร…

173
00:22:44,821 --> 00:22:46,740
ถ้าคุณอยากรู้ก็รอไปก่อนครับ

174
00:22:46,823 --> 00:22:48,950
ตราบใดที่ไม่ออกไปจากที่นี่

175
00:22:49,576 --> 00:22:50,952
คุณก็จะปลอดภัย

176
00:23:05,717 --> 00:23:06,676
นั่นอะไร

177
00:23:08,470 --> 00:23:09,554
ยาสลบ

178
00:23:11,765 --> 00:23:13,767
คิดว่าจะอยู่ได้ด้วยอะไรแบบนี้
นานสักเท่าไร

179
00:23:16,728 --> 00:23:18,271
ฉันไม่เคยคิด

180
00:23:18,939 --> 00:23:19,773
อีอึนยู

181
00:23:22,150 --> 00:23:23,610
เธอไม่น่าปลุกเขาขึ้นมาตั้งแต่แรก

182
00:23:23,693 --> 00:23:25,278
ฉันไม่มีแรงจะมาทะเลาะกับนายนะ

183
00:23:25,362 --> 00:23:26,488
ถึงไม่อยากฟังก็ฟังไว้

184
00:23:31,368 --> 00:23:33,203
สิ่งที่เขาทำทันทีหลังจากลืมตา

185
00:23:33,286 --> 00:23:35,330
คือการฆ่าสัตว์ประหลาด
และพยายามจะฆ่าฉันนะ

186
00:23:35,872 --> 00:23:38,166
เขาคือคนละคนกับตอนที่ช่วยพี่ผู้หญิงคนนั้น

187
00:23:39,543 --> 00:23:41,253
ฉันรู้ว่าคนข้างในนั้นคือชาฮยอนซู

188
00:23:41,336 --> 00:23:42,295
แต่ว่า

189
00:23:42,963 --> 00:23:45,423
สิ่งที่จะทำให้เขากลับมาเป็นมนุษย์ได้
ก็คือตัวเขาเองนะ

190
00:23:45,924 --> 00:23:48,552
เราเอาเขากลับมาไม่ได้หรอก
เขาถูกสัตว์ประหลาดกลืนกินไปแล้ว

191
00:23:49,219 --> 00:23:51,138
ถ้าเขากลายเป็นสัตว์ประหลาดเต็มตัวไปแล้ว

192
00:23:52,180 --> 00:23:53,932
ฉันก็ทำใจยอมรับอย่างที่นายพูดได้

193
00:23:54,724 --> 00:23:56,434
แต่นี่ฉันเห็นว่าเขากลับมานะ

194
00:23:57,686 --> 00:23:59,062
ฉันเห็นแบบนั้น แล้วจะให้ฉัน…

195
00:23:59,146 --> 00:23:59,980
อึนยู

196
00:24:01,064 --> 00:24:02,065
ถ้ายังทำแบบนี้

197
00:24:04,776 --> 00:24:06,319
เธออาจจะตายจริงๆ นะ

198
00:24:07,112 --> 00:24:09,197
ทอดทิ้งครอบครัว เข่นฆ่าคนที่รัก

199
00:24:10,824 --> 00:24:12,325
คนที่กลายร่างเป็นแบบนั้นนะ

200
00:24:13,702 --> 00:24:15,245
ถ้าเกิดว่าเธอตายไปอีกคน…

201
00:24:18,331 --> 00:24:19,583
ฉันทิ้งเขาไม่ได้

202
00:24:21,960 --> 00:24:23,378
ฉันต้องตอบแทนหนี้บุญคุณ

203
00:24:24,504 --> 00:24:27,924
ที่เรายังมีชีวิตอยู่ตอนนี้
ก็เป็นเพราะฮยอนซูนะ

204
00:24:30,760 --> 00:24:31,928
ขอคิดก่อนแล้วกัน

205
00:25:44,834 --> 00:25:45,961
ลุง

206
00:25:48,338 --> 00:25:50,423
ขอโทษที่รักษาสัญญาไม่ได้นะ

207
00:25:56,721 --> 00:25:57,931
เราตกลงกันไว้แท้ๆ ว่า…

208
00:26:04,813 --> 00:26:07,023
ถ้าอีกฝ่ายกลายเป็นสัตว์ประหลาดก็ให้ฆ่าซะ

209
00:26:07,524 --> 00:26:09,192
ฉันขอโทษที่หนีนะ

210
00:26:14,447 --> 00:26:15,907
ฉันมันดื้อ…

211
00:26:20,328 --> 00:26:21,997
แถมยังหลอกลุงด้วย

212
00:26:25,041 --> 00:26:26,001
ขอโทษนะ

213
00:26:30,297 --> 00:26:31,256
แล้วก็…

214
00:26:38,555 --> 00:26:40,140
ขอโทษที่ทิ้งให้ลุงอยู่คนเดียว

215
00:26:45,312 --> 00:26:46,438
ฉัน…

216
00:26:53,069 --> 00:26:55,280
ขอโทษที่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ

217
00:27:06,750 --> 00:27:08,209
ได้ยินใช่ไหม

218
00:27:13,131 --> 00:27:14,215
วังโฮซัง

219
00:27:17,052 --> 00:27:18,636
ที่ฉันเรียกลุง

220
00:27:24,517 --> 00:27:27,020
ลุงสู้ถึงที่สุดแล้วนะ

221
00:27:30,982 --> 00:27:32,567
สุดท้ายลุงก็ชนะมาได้

222
00:27:38,531 --> 00:27:39,908
ฉันก็จะทำแบบเดียวกัน

223
00:28:02,305 --> 00:28:03,139
ฮานิ

224
00:28:11,981 --> 00:28:12,982
ขอให้มีชีวิตที่ดีนะ

225
00:28:28,748 --> 00:28:29,582
อือ

226
00:29:01,698 --> 00:29:02,991
สรุปว่าจะเอายังไงต่อ

227
00:29:06,161 --> 00:29:07,662
เราจะไปที่สนามกีฬากัน

228
00:29:08,371 --> 00:29:09,205
ว่าไงนะ

229
00:29:09,789 --> 00:29:10,957
ไม่ต้องห่วง

230
00:29:11,040 --> 00:29:12,751
ไม่เข้าไปถึงข้างในหรอก

231
00:29:14,627 --> 00:29:17,213
ตอนนี้พี่อีกยองก็น่าจะไปถึงแล้ว

232
00:29:18,882 --> 00:29:21,509
ถ้าเราออกไปตอนนี้
ก็น่าจะได้เจอพี่เขาข้างนอก

233
00:29:22,010 --> 00:29:23,052
แล้วเธอล่ะ

234
00:29:23,720 --> 00:29:26,139
นายก็รู้ว่าที่นั่น
ไม่มีอะไรดีๆ น่าจดจำสำหรับฉัน

235
00:29:28,600 --> 00:29:31,644
ฮยอนซูกับพี่อีกยองอยู่ด้วยกันมาตลอด

236
00:29:33,938 --> 00:29:35,440
ฉันก็อยากอยู่กับพวกเขาด้วย

237
00:29:37,484 --> 00:29:39,027
แบบนี้แหละถูกแล้ว

238
00:29:39,611 --> 00:29:42,739
ทั้งนายและฉัน
ควรจะกลับไปตามทางของตัวเองได้แล้ว

239
00:29:44,491 --> 00:29:45,825
ชาฮยอนซูล่ะ

240
00:29:47,118 --> 00:29:48,620
จะพาเขาไปในสภาพนั้นไม่ได้นี่

241
00:30:00,340 --> 00:30:02,008
ใครจะไปไหนไม่ทราบ

242
00:30:04,219 --> 00:30:05,887
นายไม่จำเป็นต้องรู้หรอกว่าที่ไหน

243
00:30:07,472 --> 00:30:08,932
ถ้าฉันไป นายก็ต้องไปด้วย

244
00:30:22,403 --> 00:30:23,863
นายฆ่าฉันไม่ได้ใช่ไหมล่ะ

245
00:30:25,865 --> 00:30:27,367
นายไม่ได้ไว้ชีวิตฉันหรอก

246
00:30:28,910 --> 00:30:30,161
แค่ฆ่าฉันไม่ได้ต่างหาก

247
00:30:31,037 --> 00:30:31,871
ว่าไงนะ

248
00:30:32,747 --> 00:30:34,123
ตอนนี้นายเองก็ไปไม่เป็นนี่

249
00:30:35,792 --> 00:30:38,503
นายคิดว่าจะทำทุกอย่าง
ตามที่ต้องการได้ แต่มันไม่ใช่แบบนั้น

250
00:30:39,879 --> 00:30:40,713
จริงไหมล่ะ

251
00:30:41,965 --> 00:30:43,091
พอได้แล้ว

252
00:30:43,675 --> 00:30:44,551
ชาฮยอนซู

253
00:30:45,385 --> 00:30:46,553
ไปกับฉันเถอะ

254
00:30:48,179 --> 00:30:49,848
ยังไงนายก็ว่างมากอยู่ดีนี่

255
00:30:56,855 --> 00:30:58,565
ได้โปรดไปกับฉันเถอะ ฮยอนซู

256
00:31:06,614 --> 00:31:07,574
น่าสนุกแฮะ

257
00:31:09,909 --> 00:31:12,161
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาสามครั้งถ้วน

258
00:31:13,788 --> 00:31:15,832
แล้วเธอก็อยู่ตรงหน้าฉันทุกครั้งเลย

259
00:31:16,916 --> 00:31:17,750
ชาฮยอนซู

260
00:31:26,384 --> 00:31:28,136
ทำไมถึงไม่หนีไปล่ะ

261
00:31:28,720 --> 00:31:30,054
เพราะฉันรอนายอยู่

262
00:31:30,930 --> 00:31:32,891
รอใคร ฉันเหรอ

263
00:31:33,850 --> 00:31:35,268
หรือชาฮยอนซู

264
00:31:39,564 --> 00:31:40,648
งั้นเอาแบบนี้ไหม

265
00:31:41,774 --> 00:31:44,235
ฉันจะกดชาฮยอนซูไว้ไม่ให้ตื่น

266
00:31:45,278 --> 00:31:46,988
ส่วนเธอก็ปลุกเขาให้ตื่นซะ

267
00:31:47,697 --> 00:31:49,198
มีเวลาให้สามวัน

268
00:31:50,825 --> 00:31:51,868
ถ้าเธอชนะ

269
00:31:53,244 --> 00:31:54,621
ฉันจะคืนชาฮยอนซูให้

270
00:31:57,332 --> 00:31:58,291
พูดจริงหรือเปล่า

271
00:32:01,210 --> 00:32:02,587
รอดูเดี๋ยวก็รู้

272
00:32:06,674 --> 00:32:08,843
ถึงไม่รู้ว่าเธอจะไปไหน แต่ก็ไปเถอะ

273
00:32:09,636 --> 00:32:10,720
ฉันจะไปด้วย

274
00:32:28,196 --> 00:32:29,530
อะไรเนี่ย

275
00:32:29,614 --> 00:32:31,324
- ถือสิ
- ทำไมฉันต้องทำ

276
00:32:31,407 --> 00:32:32,492
นายจะไปด้วยกันนี่

277
00:32:33,534 --> 00:32:34,577
งั้นก็ต้องช่วยกันสิ

278
00:32:39,666 --> 00:32:40,875
จะไปด้วยกันเหรอ

279
00:32:42,377 --> 00:32:43,419
ดีเลย

280
00:32:44,545 --> 00:32:46,464
ทำอะไรเอาแต่ใจคนเดียวมันไม่สนุกหรอก

281
00:32:47,173 --> 00:32:48,341
ฉันผ่านมาแล้วเลยพูดได้

282
00:32:59,143 --> 00:33:00,353
จะไปไหมเนี่ย

283
00:33:21,624 --> 00:33:22,834
ได้เจอกันสักทีนะ

284
00:33:27,296 --> 00:33:28,423
ฉันต้องแนะนำตัวหน่อย

285
00:33:30,216 --> 00:33:31,050
ฉัน…

286
00:33:32,552 --> 00:33:33,469
คือพ่อของเธอ

287
00:33:34,887 --> 00:33:35,847
พ่อเหรอ

288
00:33:38,057 --> 00:33:39,267
มันคืออะไร

289
00:33:39,350 --> 00:33:41,227
คือคนที่สร้างเธอขึ้นมาน่ะสิ

290
00:33:42,228 --> 00:33:43,521
แม่ไม่ได้พูดให้ฟังเหรอ

291
00:33:48,192 --> 00:33:49,902
น่าจะมีเรื่องให้อธิบายเยอะเลย

292
00:33:52,071 --> 00:33:54,157
เราจะอยู่ที่นี่กันไปสักพักนะ

293
00:33:55,158 --> 00:33:55,992
ที่นี่…

294
00:33:57,076 --> 00:33:58,244
คือสนามเด็กเล่นของเธอ

295
00:33:58,911 --> 00:34:01,497
อยากทำอะไรก็ทำได้ตามใจเลย

296
00:34:02,498 --> 00:34:03,499
อะไรก็ได้เหรอ

297
00:34:04,292 --> 00:34:05,710
ใช่ อะไรก็ได้

298
00:34:07,545 --> 00:34:08,463
ว่าแต่

299
00:34:09,172 --> 00:34:10,214
ทำไมเธออยู่คนเดียวล่ะ

300
00:34:11,299 --> 00:34:12,175
แม่ไปไหน

301
00:34:21,976 --> 00:34:23,186
ตายแล้วเหรอ

302
00:34:24,854 --> 00:34:26,064
เป็นสัตว์ประหลาดไปแล้ว

303
00:34:32,612 --> 00:34:33,863
คงตกใจแย่เลยสิ

304
00:34:35,114 --> 00:34:36,157
ตั้งแต่นี้ไป

305
00:34:36,991 --> 00:34:38,534
พ่อจะดูแลเธอเอง

306
00:35:08,147 --> 00:35:09,273
เหมือนจะมีคน

307
00:35:10,066 --> 00:35:11,818
หลบหนีจากบัมซอมครับ

308
00:35:14,278 --> 00:35:15,988
เธออาสาว่าจะทำเอง

309
00:35:16,614 --> 00:35:17,949
จนกลายเป็นแบบนี้ไปได้ครับ

310
00:35:18,699 --> 00:35:20,451
ผมควรจะเช็กให้ชัวร์ก่อนแท้ๆ

311
00:35:32,547 --> 00:35:33,965
ไปประจำที่ประตูหลัก

312
00:35:35,007 --> 00:35:36,676
พอทหารพวกนั้นกลับมา

313
00:35:38,553 --> 00:35:39,595
เธอก็ฆ่าเองซะ

314
00:35:43,724 --> 00:35:45,351
ครั้งนี้ให้เธอฆ่าต่อหน้าทุกคน

315
00:36:16,465 --> 00:36:18,718
ตามไปเงียบๆ อย่าให้เขาจับได้

316
00:36:19,427 --> 00:36:21,762
ฉันรู้ว่าไม่จำเป็น แต่มันอดห่วงไม่ได้

317
00:36:22,346 --> 00:36:23,472
เรื่องอะไรเหรอครับ

318
00:36:24,473 --> 00:36:27,143
เขาเจอลูกแล้ว
ทีนี้แค่ย้ายร่างก็จบแล้วนี่นา

319
00:36:27,226 --> 00:36:29,437
ต้องอย่าให้มีตัวแปรที่ไม่จำเป็นเกิดขึ้นสิ

320
00:36:30,021 --> 00:36:31,981
เด็กนั่นเป็นใครมาจากไหน
ก็ยังไม่ชัดเจนเลย

321
00:36:32,523 --> 00:36:33,691
คอยมองจากไกลๆ ก็พอ

322
00:36:35,109 --> 00:36:35,943
ครับ

323
00:37:04,430 --> 00:37:05,514
กลับไปค่ะ

324
00:37:08,059 --> 00:37:09,352
หนูสวยจัง

325
00:37:09,435 --> 00:37:10,770
ฉันไม่อยากฆ่าคุณ

326
00:37:11,520 --> 00:37:12,813
กลับไปเถอะค่ะ

327
00:37:13,981 --> 00:37:17,235
ยัยหนู ถ้าไม่อยากทำอะไรก็ไม่ต้องทำ

328
00:37:17,735 --> 00:37:20,529
แค่จะทำอะไรที่อยากทำ
เวลาก็แทบจะไม่พอแล้ว

329
00:37:21,530 --> 00:37:22,949
ฉันก็เลยจะไปนี่ไง

330
00:37:24,200 --> 00:37:27,453
ไหนๆ ประตูก็เปิดแล้ว ฉันต้องกลับบ้าน

331
00:37:31,040 --> 00:37:32,833
ตายแล้ว โอ๊ย ยัยหนู

332
00:37:33,542 --> 00:37:34,919
ทำแบบนี้ทำไม

333
00:37:35,461 --> 00:37:36,712
ปล่อยฉันไปเถอะ

334
00:37:36,796 --> 00:37:38,172
คนสวย ปล่อยเถอะ

335
00:37:39,715 --> 00:37:40,883
โอ๊ยเจ็บ

336
00:37:45,763 --> 00:37:47,306
ทำไมอารมณ์บูดล่ะเนี่ย

337
00:37:49,684 --> 00:37:50,935
เพราะเด็กคนนั้นเหรอ

338
00:37:53,145 --> 00:37:54,897
คนนั้นคือลุงซังอุกใช่ไหมครับ

339
00:37:57,984 --> 00:38:00,069
ลุงคือพ่อเธอจริงๆ เหรอครับ

340
00:38:03,114 --> 00:38:04,991
งั้นแปลว่าเธอจากเราไปแล้วเหรอ

341
00:38:09,245 --> 00:38:10,496
คงงั้นมั้ง

342
00:38:11,789 --> 00:38:12,873
เซ็งอะ

343
00:38:28,389 --> 00:38:30,057
ไหนว่าสนิทกันเหมือนพี่น้อง

344
00:38:30,558 --> 00:38:32,143
ฝากดูแลดีๆ หน่อย

345
00:38:33,269 --> 00:38:34,437
เห็นว่าพยายามจะหนีไป

346
00:38:34,520 --> 00:38:35,354
อะไรนะ

347
00:38:38,065 --> 00:38:40,318
บ้าไปแล้วเหรอ พี่จะไปไหนของพี่

348
00:38:40,401 --> 00:38:42,862
ก็ไหนว่าถ้าประตูเปิด
เราจะกลับบ้านก็ได้ไง

349
00:38:42,945 --> 00:38:44,488
ป้าจินอ๊กบอกมา

350
00:38:46,282 --> 00:38:48,034
โอ๊ย จะบ้าตาย

351
00:38:48,117 --> 00:38:49,869
ฉันขอล่ะ

352
00:39:20,149 --> 00:39:20,983
ทำไม

353
00:39:22,943 --> 00:39:24,028
หรือว่ากลัว

354
00:39:25,571 --> 00:39:27,073
ก็เลยไม่กล้าเข้ามาเหรอ

355
00:39:27,740 --> 00:39:28,866
ไม่ใช่

356
00:39:29,825 --> 00:39:33,120
ฉันกำลังลังเล
เพราะเดี๋ยวจะฆ่าเธอง่ายเกินไป

357
00:39:38,918 --> 00:39:40,002
งั้นก็เอาสิ

358
00:39:41,170 --> 00:39:42,213
อยากทำอะไรก็ทำ

359
00:39:43,839 --> 00:39:44,840
เอาเลย

360
00:39:49,095 --> 00:39:51,347
เธอไม่จำเป็นต้อง
มือเปื้อนเลือดเองหรอกมั้ง

361
00:39:53,849 --> 00:39:55,810
แบบนั้นมันจะง่ายเกินอย่างที่เธอว่า

362
00:39:55,893 --> 00:39:58,062
มาไม้ไหนอีกวะ

363
00:40:00,981 --> 00:40:02,525
คิดให้ดีสิ

364
00:40:04,235 --> 00:40:05,444
แล้วเธอก็จะรู้…

365
00:40:07,488 --> 00:40:08,823
ว่าการตายแบบไหน

366
00:40:11,200 --> 00:40:13,035
ที่จะทำให้ฉันปวดใจที่สุด

367
00:40:29,176 --> 00:40:30,636
พูดมาสักคำก็ได้นี่

368
00:40:32,221 --> 00:40:35,599
"ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ เธอเข้าใจผิด"

369
00:40:36,517 --> 00:40:38,185
พูดมาแค่นั้นก็ได้

370
00:40:43,274 --> 00:40:44,733
ฉันไม่คิดจะขอให้เธออภัยหรอก

371
00:40:44,817 --> 00:40:45,943
ทำไม

372
00:40:48,279 --> 00:40:49,488
เพราะว่าฉันเอง

373
00:40:53,075 --> 00:40:54,618
ก็จะไม่ให้อภัยตัวเองเหมือนกัน

374
00:41:14,054 --> 00:41:15,222
จ่าทักอยู่ไหน

375
00:41:38,579 --> 00:41:40,623
คำตอบสำหรับคำถามของจ่าค่ะ

376
00:41:53,636 --> 00:41:54,762
นี่มันอะไรกันครับ

377
00:41:55,763 --> 00:41:56,722
แผนที่สนามกีฬา

378
00:41:58,641 --> 00:42:00,267
มีพื้นที่นอกการตรวจสอบอยู่ด้วย

379
00:42:06,899 --> 00:42:08,692
เธอไม่ใช่คนขี้ขลาด

380
00:42:10,611 --> 00:42:12,696
คงอยากจะรับผิดชอบจนถึงที่สุด

381
00:43:17,595 --> 00:43:18,429
ฮยอนซูล่ะ

382
00:43:19,847 --> 00:43:21,348
นึกว่าตามเธอไปซะอีก

383
00:43:21,932 --> 00:43:22,808
ไม่เจอกันเหรอ

384
00:43:23,642 --> 00:43:24,476
อือ

385
00:43:29,815 --> 00:43:30,816
เดี๋ยวเขาก็มา

386
00:43:38,365 --> 00:43:40,326
ไม่มีเหตุผลที่เขาจะหายไปคนเดียวนี่

387
00:43:40,409 --> 00:43:42,578
เพราะงั้นเธอลงมานั่งกินเถอะ

388
00:43:43,370 --> 00:43:44,747
เราต้องไปต่ออีกไกลนะ

389
00:43:55,799 --> 00:43:58,677
หมอนี่สไตล์ชวนให้หงุดหงิด
เหมือนนิสัยไม่มีผิดได้ไงเนี่ย

390
00:44:12,650 --> 00:44:13,817
ของฉันล่ะ

391
00:44:16,111 --> 00:44:17,821
นี่จะขี้งกกินกันไม่แบ่งฉันเหรอ

392
00:44:17,905 --> 00:44:19,281
นายจะกินด้วยเหรอ

393
00:44:19,365 --> 00:44:21,325
ใช่สิ กะจะไม่ให้ฉันกินเหรอ

394
00:44:59,071 --> 00:45:00,239
เลิกยาแล้วเหรอ

395
00:45:01,698 --> 00:45:03,450
ถ้าใจไม่เด็ดพอแบบนั้น

396
00:45:05,953 --> 00:45:07,830
ก็เสพต่อเหอะ อย่าทรมานตัวเองเปล่าๆ

397
00:45:08,455 --> 00:45:09,581
นังบ้านี่

398
00:45:14,586 --> 00:45:15,796
นี่ จะไปไหน

399
00:45:15,879 --> 00:45:18,632
เธอต้องได้อะไรสักอย่างสิ
จะยาหรือยาถอนพิษก็เถอะ

400
00:45:19,466 --> 00:45:21,677
รู้หรือไงว่าต้องหาอะไร

401
00:45:21,760 --> 00:45:23,554
ถอนๆ มันมาให้หมดนั่นแหละ

402
00:45:25,180 --> 00:45:26,932
กลับไปรอก่อนเลย เดี๋ยวฉันมา

403
00:45:43,323 --> 00:45:46,201
ผมขอถามอะไรอย่างได้ไหม

404
00:45:50,038 --> 00:45:51,373
คนที่ฆ่าลุงกีนัม

405
00:45:53,292 --> 00:45:54,501
คือคุณหรือเปล่าครับ

406
00:45:55,210 --> 00:45:56,295
คือใครล่ะนั่น

407
00:45:57,629 --> 00:45:58,922
วันนั้นที่คุณช่วยอีอึนยูไว้

408
00:46:00,841 --> 00:46:03,385
ไอ้งั่งนี่ไม่ได้ช่วยยัยนั่น
แค่ครั้งสองครั้งสักหน่อย

409
00:46:06,513 --> 00:46:07,931
หมอนี่ไม่ฆ่าคนหรอก

410
00:46:09,141 --> 00:46:10,476
นายก็น่าจะดูออกนะ

411
00:46:15,689 --> 00:46:16,732
อ๋อ

412
00:46:17,941 --> 00:46:19,276
ไอ้ตัวที่ติดสัดน่ะเหรอ

413
00:46:22,696 --> 00:46:24,656
ตอนนั้นชาฮยอนซูโกรธจนหน้ามืดเลย

414
00:46:25,449 --> 00:46:27,701
โชคดีที่ไอ้นั่นมันเป็นสัตว์ประหลาดไปแล้ว

415
00:46:28,702 --> 00:46:32,414
ไม่งั้นหมอนี่คงงอแง
ว่าตัวเองฆ่าคนอยู่หลายคืน

416
00:46:37,336 --> 00:46:38,629
เขามีอาการสินะครับ

417
00:46:44,259 --> 00:46:45,093
นาย

418
00:46:45,969 --> 00:46:47,137
ชอบยัยนั่นเหรอ

419
00:46:47,804 --> 00:46:48,764
อะไรนะครับ

420
00:46:49,431 --> 00:46:50,724
ชาฮยอนซูชอบเธอนะ

421
00:46:52,142 --> 00:46:54,102
ถึงจะยังไม่พูดออกมาก็เถอะ

422
00:46:55,145 --> 00:46:57,856
เอาแต่วนเวียนรอบตัวเธอเหมือนคนโง่
ไม่กล้าสารภาพรักสักที

423
00:46:59,650 --> 00:47:00,651
นายล่ะยังไง

424
00:47:19,795 --> 00:47:20,671
อึนยูล่ะครับ

425
00:47:34,726 --> 00:47:35,602
อันนี้เหรอ

426
00:47:50,701 --> 00:47:51,952
คิดอะไรอยู่เหรอ

427
00:47:55,455 --> 00:47:57,207
ไม่กลัวเหรอ

428
00:47:58,667 --> 00:47:59,835
ว่าหนูจะพูดอะไร

429
00:47:59,918 --> 00:48:00,919
ไม่เลย

430
00:48:03,005 --> 00:48:04,089
แบบนี้นี่เอง

431
00:48:05,841 --> 00:48:09,344
แม่จะกลัวตลอดเลย
เพราะหนูไม่เหมือนกับแม่

432
00:48:12,306 --> 00:48:13,473
พ่อล่ะ

433
00:48:14,850 --> 00:48:16,268
โอเคที่หนูเป็นแบบนี้ไหม

434
00:48:20,188 --> 00:48:21,023
แน่นอนสิ

435
00:48:23,692 --> 00:48:25,319
เพราะงี้เธอเลยยิ่งน่ารักนะ

436
00:48:43,462 --> 00:48:45,297
เธอบอกว่าสัตว์ประหลาด
ไม่ทำร้ายเธอใช่ไหม

437
00:48:48,175 --> 00:48:49,426
ทำให้พ่อดูหน่อย

438
00:48:52,971 --> 00:48:54,431
ถ้าทำได้…

439
00:48:56,141 --> 00:48:58,018
พ่อจะไม่ให้เธอต้องเจ็บปวดอีก

440
00:48:58,852 --> 00:49:00,020
แล้วก็ให้ของขวัญด้วย

441
00:49:01,730 --> 00:49:02,564
ของขวัญเหรอ

442
00:49:04,316 --> 00:49:05,942
อะไรก็ตามที่เธออยากได้หรือต้องการ

443
00:49:07,903 --> 00:49:09,321
นึกออกแล้วบอกนะ

444
00:49:09,946 --> 00:49:12,032
พ่อจะอยู่กับเธอเสมอ

445
00:49:34,971 --> 00:49:39,935
อย่าปลุกฉัน…

446
00:49:40,018 --> 00:49:42,312
ลุกขึ้นมาสิ มาเล่นกัน

447
00:49:43,563 --> 00:49:44,564
มาเล่นกับฉันนะ

448
00:49:45,524 --> 00:49:46,441
ตื่นเร็ว

449
00:49:55,409 --> 00:49:56,493
ปัดโธ่

450
00:49:58,787 --> 00:50:00,288
หายไปไหนของเธอเนี่ย

451
00:57:13,513 --> 00:57:18,518
คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์