1 00:00:02,000 --> 00:00:07,000 Downloaded from YTS.MX 2 00:00:08,000 --> 00:00:13,000 Official YIFY movies site: YTS.MX 3 00:00:08,666 --> 00:00:10,791 ‎(NETFLIX ขอเสนอ) 4 00:01:25,041 --> 00:01:26,125 ‎มาเร็วทุกคน 5 00:01:26,875 --> 00:01:28,500 ‎พวกเธอขโมยอะไรได้บ้าง 6 00:01:28,583 --> 00:01:31,083 ‎- ฉันได้น้ำตาลก้อน ‎- ฉันได้เศษขนมปังกรอบ 7 00:01:32,166 --> 00:01:33,541 ‎- ฉันได้เล็บเท้า ‎- อุ๊ย 8 00:01:33,625 --> 00:01:34,583 ‎- พ่อฮะ ‎- ว่าไง 9 00:01:34,666 --> 00:01:37,291 ‎ย่องเบาคราวหน้า เราบุกเข้าไปในบ้านที่มี… 10 00:01:37,375 --> 00:01:38,583 ‎นั่นอะไรน่ะ 11 00:01:40,083 --> 00:01:41,083 ‎อ๋อ นั่นก็… 12 00:01:42,875 --> 00:01:44,333 ‎ข้างใน เดี๋ยวนี้ 13 00:01:56,416 --> 00:01:58,458 ‎มันคือ… มันก็คือ… 14 00:01:58,541 --> 00:02:00,541 ‎ดูตลกจัง กินได้มั้ย 15 00:02:00,625 --> 00:02:01,875 ‎ไม่ได้ มันคือ… 16 00:02:03,083 --> 00:02:04,791 ‎มันคือนกโรบิน 17 00:02:04,875 --> 00:02:05,875 ‎สวัสดีโรบิน 18 00:02:07,416 --> 00:02:08,750 ‎เราเก็บเธอไว้ได้มั้ยคะ 19 00:02:09,750 --> 00:02:11,541 ‎ก็อาจจะ 20 00:02:12,791 --> 00:02:14,958 ‎ยังไงซะเธอก็แค่… 21 00:02:17,500 --> 00:02:18,333 ‎โรบินตัวเล็กๆ 22 00:02:42,166 --> 00:02:43,000 ‎เดี๋ยว 23 00:02:44,833 --> 00:02:45,833 ‎อย่าเพิ่ง 24 00:02:48,291 --> 00:02:49,666 ‎โอเค ค่อยๆ ไปช้าๆ 25 00:02:49,750 --> 00:02:51,041 ‎- เย่ ‎- นี่ 26 00:02:54,958 --> 00:02:58,791 ‎เรากำลังเดินทางเพื่อบุกเข้าไปในบ้าน 27 00:02:58,875 --> 00:03:02,666 ‎ฉันนั้นอาจเป็นนก แต่ฉันย่องหลบเหมือนหนู 28 00:03:15,250 --> 00:03:18,500 ‎- คืนนี้พวกเธอจะขโมยอะไร ‎- ฉันคงเอาเศษพายมั้ง 29 00:03:18,583 --> 00:03:21,833 ‎- อะไรที่ขึ้นราซักอย่าง ‎- ฉันจะฉกมาทั้งอันเลย 30 00:03:22,458 --> 00:03:26,791 ‎ฉันจะเอาแซนด์วิชมาทั้งชิ้นเลย ใช่ 31 00:03:26,875 --> 00:03:29,833 ‎- ขโมยแซนด์วิชทั้งชิ้นไม่ได้หรอก ‎- ทำยังไงเหรอ 32 00:03:33,333 --> 00:03:34,166 ‎ทำแบบนี้ไง 33 00:03:36,666 --> 00:03:38,000 ‎ใครถึงรั้วก่อนชนะ 34 00:03:39,541 --> 00:03:40,875 ‎เข้าตาฉันเลย 35 00:03:40,958 --> 00:03:41,958 ‎อย่าทำแบบนั้นสิ 36 00:03:42,958 --> 00:03:44,416 ‎- พิ้ป ลูกนำหน้า ‎- ฮะพ่อ 37 00:03:44,500 --> 00:03:46,041 ‎- ดิงค์ อย่าลากหาง ‎- ค่ะ 38 00:03:46,125 --> 00:03:48,083 ‎- ฟลินน์ ฟลิน อย่าอวดเก่ง ‎- ก็ได้ 39 00:03:48,166 --> 00:03:49,000 ‎และโรบิน… 40 00:03:50,458 --> 00:03:51,500 ‎เข้าใจค่ะพ่อ 41 00:03:52,458 --> 00:03:53,875 ‎ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลย 42 00:03:53,958 --> 00:03:54,791 ‎โรบิน 43 00:03:54,875 --> 00:03:56,625 ‎โรบิน 44 00:04:08,750 --> 00:04:10,916 ‎กฎของการย่องเบา ง่ายสุดๆ เลยเรา 45 00:04:11,000 --> 00:04:12,791 ‎จงตามติดพวกเขา ‎อาจได้ขอบพิซซ่าให้เรา 46 00:04:12,875 --> 00:04:14,833 ‎- หรือเปลือกครัมเป็ต ‎- หรือว่าเศษพาย 47 00:04:14,916 --> 00:04:17,750 ‎หรือน้ำมันจากปลายเฟรนช์ฟราย 48 00:04:18,375 --> 00:04:20,333 ‎เศษขนม เปลือกพาย ขนมปังเก่าๆ 49 00:04:20,416 --> 00:04:22,458 ‎คอร์นเฟลกแฉะๆ เศษขยะเน่าๆ 50 00:04:22,541 --> 00:04:27,208 ‎ของเหลือทุกชนิด เราจะแอบเอากลับกับเรา 51 00:04:27,791 --> 00:04:31,791 ‎ก่อนอื่นหาทางเข้าลับ เปิดตาให้กว้างอย่าหลับ 52 00:04:31,875 --> 00:04:32,875 ‎- หารู ‎- หรือรอยแตก 53 00:04:32,958 --> 00:04:36,166 ‎- หรือหน้าต่างที่แยก ‎- แค่พอที่จะเราจะแทรก 54 00:04:38,375 --> 00:04:42,541 ‎เข้าไปแล้วเราก็เดินเรียง ‎ย่องผ่านไปโดยไม่มีเสียง 55 00:04:42,625 --> 00:04:44,750 ‎ซ่อนตัวในเงา อย่าให้ใครได้ยินเรา 56 00:04:44,833 --> 00:04:47,166 ‎กระซิบทุกคำเบาๆ 57 00:04:49,416 --> 00:04:50,583 ‎- อะไร ‎- มาเร็ว 58 00:04:52,250 --> 00:04:56,416 ‎สุดท้ายและสำคัญที่สุด ‎จำไว้นี่คือบ้านมนุษย์ 59 00:04:56,500 --> 00:04:58,750 ‎จะเชิญใครทีจู้จี้สุดๆ 60 00:04:58,833 --> 00:05:03,291 ‎เราต้องไม่ทิ้งร่องรอย 61 00:05:03,375 --> 00:05:07,416 ‎เศษขนม เปลือกพาย ขนมปังเก่าๆ ‎คอร์นเฟลกแฉะๆ เศษขยะเน่าๆ 62 00:05:07,500 --> 00:05:11,833 ‎ของเหลือทุกชนิด เราจะแอบเอากลับกับเรา 63 00:05:14,166 --> 00:05:15,875 ‎แซนด์วิชทั้งชิ้น 64 00:05:16,958 --> 00:05:21,250 ‎พอเสร็จแล้วเราก็หายตัว ‎ไม่มีใครรู้ว่าเรามาทัวร์ 65 00:05:22,000 --> 00:05:24,291 ‎- ด้วยเศษขนมปังในมือ ‎- และความอบอุ่นในหัวใจ 66 00:05:24,375 --> 00:05:26,833 ‎และเศษเหนียวๆ จากโหลทาร์ตแยมขึ้นรา 67 00:05:29,541 --> 00:05:30,750 ‎- อย่าส่งเสียง ‎-โรบิน 68 00:05:30,833 --> 00:05:31,833 ‎อย่าทิ้งร่องรอย 69 00:05:31,916 --> 00:05:33,708 ‎ซ่อนตัวในเงา หยิบเท่าที่เราจะเอา 70 00:05:33,791 --> 00:05:40,166 ‎ทั้งหมดนี้ก็คือกฎของการย่องเบา 71 00:05:46,250 --> 00:05:47,250 ‎มนุษย์ 72 00:06:03,625 --> 00:06:04,458 ‎โรบิน 73 00:06:09,208 --> 00:06:12,291 ‎เราอย่ากลับไปที่นั่นอีกเลย 74 00:06:13,500 --> 00:06:18,250 ‎พวกเขาน่าจะวางกับดัก ‎หรือแม้แต่เอาลูกแมวมาเลี้ยง 75 00:06:18,750 --> 00:06:19,583 ‎ลูกแมว 76 00:06:20,166 --> 00:06:21,416 ‎อย่าไปฟังพวกเขา 77 00:06:23,583 --> 00:06:25,375 ‎- เยี่ยมมากโรบิน ‎- อะไรเหรอ 78 00:06:25,458 --> 00:06:28,166 ‎ก็ไหนจะช้อน ไหนจะแซนด์วิช ไหนจะ… 79 00:06:28,250 --> 00:06:29,750 ‎พิ้ป พอได้แล้ว 80 00:06:29,833 --> 00:06:31,875 ‎มาเถอะ เรายังมีอะไรให้กินเพียบ 81 00:06:31,958 --> 00:06:33,625 ‎มีเอิร์ลเกรย์ตรงนั้นถุงนึง 82 00:06:34,916 --> 00:06:37,291 ‎ผมเบื่อเอิร์ลเกรย์แล้ว 83 00:06:42,125 --> 00:06:45,166 ‎ก็ได้ งั้นก็ไป ไปนอนได้ 84 00:06:47,125 --> 00:06:49,416 ‎ไม่เป็นไรโรบิน ‎เราจะหาทางออกด้วยกัน 85 00:06:49,500 --> 00:06:52,583 ‎ค่ะ หนูหมายถึงครั้งหน้าหนูก็แค่… 86 00:06:53,291 --> 00:06:57,083 ‎อยู่ให้ห่างจากช้อน ใช่ 87 00:07:03,500 --> 00:07:05,458 ‎ราพวกนั้น 88 00:07:16,416 --> 00:07:17,791 ‎แซนด์วิช 89 00:07:35,875 --> 00:07:37,875 ‎"นี่โรบิน พวกนี้คืออะไร" 90 00:07:37,958 --> 00:07:40,250 ‎"เศษขนม สำหรับทั้งครอบครัวเหรอ" 91 00:07:41,291 --> 00:07:44,666 ‎"ใช่ ง่ายจะตาย เพิ่งได้มาจากบ้านมนุษย์" 92 00:07:45,375 --> 00:07:50,250 ‎"โอ้โฮโรบิน ‎เธอเป็นนักย่องเบาที่เจ๋งที่สุดเลย" 93 00:07:54,375 --> 00:07:56,208 ‎แทบรอเห็นสีหน้าของพิ้ป 94 00:07:56,291 --> 00:07:59,208 ‎ตอนฉันกลับมาพร้อมเศษขนม ‎ขนาดเท่าหัวเขาไม่ไหว 95 00:08:06,333 --> 00:08:09,541 ‎ไม่ ไม่ใช่ ไม่เอา ไม่ล่ะ 96 00:08:10,125 --> 00:08:11,708 ‎เอ่อ ขอโทษนะคะ 97 00:08:11,791 --> 00:08:14,458 ‎- คุณรู้มั้ยว่า… ‎- ไม่ 98 00:08:15,708 --> 00:08:17,375 ‎โอเค ยังไงก็ขอบคุณนะคะ 99 00:08:20,916 --> 00:08:22,458 ‎บ้านมนุษย์ 100 00:08:41,957 --> 00:08:44,500 ‎อ้าว โทษที  ฉันไม่รู้ว่านี่เป็น… 101 00:08:47,208 --> 00:08:48,458 ‎บ้านแมว 102 00:08:50,333 --> 00:08:51,625 ‎ไม่ ไม่เอา 103 00:08:52,666 --> 00:08:54,958 ‎ใช่จนได้ซะที 104 00:08:55,041 --> 00:08:55,875 ‎แมว 105 00:08:58,875 --> 00:08:59,708 ‎ตายจริง 106 00:09:01,708 --> 00:09:03,791 ‎เจ้านกโง่ บินสิ 107 00:09:03,875 --> 00:09:04,916 ‎ว่าไงนะ เดี๋ยว 108 00:09:12,583 --> 00:09:13,916 ‎ทำไมไม่บินล่ะ 109 00:09:15,333 --> 00:09:16,166 ‎ฉันบินไม่ได้ 110 00:09:20,000 --> 00:09:21,375 ‎ทำไมคุณไม่บินล่ะ 111 00:09:21,458 --> 00:09:24,958 ‎- ก็ปีกฉันหักน่ะสิ ‎- โถไม่นะ มันเกิดขึ้นได้ยังไง 112 00:09:27,500 --> 00:09:29,958 ‎แม็กพาย รอฉันด้วย 113 00:09:36,291 --> 00:09:39,875 ‎- มาหลบในบ้านกันเถอะ ‎- ขอบคุณ เจ้าแมวยัง… 114 00:09:40,416 --> 00:09:41,833 ‎หนูน้อยน่าสงสาร 115 00:09:47,750 --> 00:09:48,875 ‎แย่ที่สุด 116 00:09:48,958 --> 00:09:50,750 ‎อยู่ข้างนอกนั่นคนเดียว… 117 00:09:55,333 --> 00:09:58,791 ‎- เราจะปลอดภัยในนี้มั้ย ‎- ปลอดภัยสิ 118 00:09:58,875 --> 00:10:01,708 ‎หนามช่วยกันแขกที่ไม่ได้รับเชิญ 119 00:10:02,583 --> 00:10:03,750 ‎ตามปกติแล้ว 120 00:10:03,833 --> 00:10:04,958 ‎ดีเลย 121 00:10:05,708 --> 00:10:07,666 ‎นี่บ้านคุณเหรอ 122 00:10:07,750 --> 00:10:10,375 ‎มันช่าง… 123 00:10:12,041 --> 00:10:15,291 ‎ขอบคุณ ฉันว่ามันก็ค่อนข้างจะ… 124 00:10:16,583 --> 00:10:17,416 ‎เจ๋ง 125 00:10:18,041 --> 00:10:19,500 ‎แหม… 126 00:10:20,708 --> 00:10:22,333 ‎บ้านมนุษย์ 127 00:10:23,875 --> 00:10:25,791 ‎พนันได้ว่าต้องมีเศษขนมเพียบ 128 00:10:26,625 --> 00:10:28,083 ‎พวกนั้นเหรอ ใช่แล้ว 129 00:10:28,583 --> 00:10:30,750 ‎พวกเขามีทุกอย่างเยอะแยะไปหมด 130 00:10:32,291 --> 00:10:36,625 ‎และทั้งหมดก็เป็นเพราะดวงดาวขอพร ‎วิเศษแวววาวดวงนั้น 131 00:10:37,291 --> 00:10:38,416 ‎อือ 132 00:10:38,500 --> 00:10:40,666 ‎วิเศษแวววาว… 133 00:10:41,250 --> 00:10:42,750 ‎เดี๋ยว โทษที ว่าไงนะ 134 00:10:42,833 --> 00:10:43,666 ‎ดวงดาว 135 00:10:44,250 --> 00:10:45,083 ‎เธอไม่… 136 00:10:46,166 --> 00:10:47,000 ‎จริงสิ 137 00:10:47,541 --> 00:10:49,583 ‎โอเค มันต้องอยู่ที่ไหนสักแห่ง 138 00:10:51,791 --> 00:10:57,291 ‎ปีละครั้ง มนุษย์จะเอาต้นไม้ ‎ที่มีใบแหลมเฟี้ยวที่สุดในป่ามา 139 00:10:57,375 --> 00:10:59,750 ‎คลุมด้วยเครื่องประดับและของตบแต่ง 140 00:10:59,833 --> 00:11:03,750 ‎จนกว่าต้นไม้ของพวกเขาจะวิบวับและงดงาม 141 00:11:04,250 --> 00:11:05,166 ‎เหมือนของฉัน 142 00:11:08,541 --> 00:11:13,708 ‎จากนั้นพวกเขาก็จะติดดวงดาววิเศษแวววาว ‎ไว้ด้านบน 143 00:11:13,791 --> 00:11:19,375 ‎ขอพรและในตอนเช้า ‎พวกเขาก็จะได้ทุกอย่างที่ต้องการ 144 00:11:20,458 --> 00:11:21,291 ‎แบบเศษขนม 145 00:11:22,166 --> 00:11:23,000 ‎เศษขนมเหรอ 146 00:11:23,625 --> 00:11:25,000 ‎เหลวไหลน่า 147 00:11:25,583 --> 00:11:27,916 ‎จะมีอะไรดีไปกว่าเศษขนม 148 00:11:28,416 --> 00:11:29,791 ‎"จะมีอะไรดีไปกว่า…" 149 00:11:30,291 --> 00:11:32,458 ‎สิ่งของ 150 00:11:37,375 --> 00:11:40,166 ‎สิ่งของ มันทำให้คุณแฮปปี้ 151 00:11:40,666 --> 00:11:43,166 ‎สิ่งของ มันไม่มีวันบินหนี 152 00:11:43,750 --> 00:11:49,875 ‎สิ่งของจะอยู่กับคุณตลอดกาล ‎ใช่เลย สิ่งของที่คุณสามารถพึ่งพา 153 00:11:52,166 --> 00:11:55,208 ‎เห็นอ่างอาบน้ำฉันมั้ย ของดีไซเนอร์ดัง 154 00:11:55,291 --> 00:11:57,083 ‎ถ้วยกระเบื้องสุดปัง ประมาณนั้น 155 00:11:57,166 --> 00:12:00,916 ‎ต้องมีฝาขวดแบบล่าสุด ‎ฉันปลื้มมันมาก ฉันจะไม่หยุด 156 00:12:01,000 --> 00:12:02,750 ‎เก้าอี้ตัวนี้เหรอ ขนตัวเม่น 157 00:12:02,833 --> 00:12:04,416 ‎คลิปหนีบกระดกเหรอ มีคู่นึง 158 00:12:04,500 --> 00:12:09,333 ‎นี่ก็เชือกแบบลิมิเต็ดเอดิชั่น 159 00:12:09,416 --> 00:12:13,958 ‎ฉันเป็นนกที่บินไม่ได้ ‎รู้สึกด้อยค่าเมื่อเห็นคนอื่นๆ บินไป 160 00:12:14,625 --> 00:12:17,625 ‎ล้อมรอบตัวฉันด้วยสิ่งที่งดงาม 161 00:12:17,708 --> 00:12:19,750 ‎รู้สึกน่าเกรงขาม 162 00:12:19,833 --> 00:12:21,500 ‎ทั้งกลัวและอ้างว้าง 163 00:12:21,583 --> 00:12:24,125 ‎สิ่งของเปลี่ยนกระต๊อบให้เป็นบ้าน 164 00:12:24,208 --> 00:12:27,500 ‎เป็นคนไม่มีอะไรน่าจดจำเหรอ ‎ฉันก็ให้โคมไฟพูดแทน 165 00:12:27,583 --> 00:12:31,916 ‎รู้สึกว่างเปล่า ดีไม่พอใช่มั้ย ‎เติมเต็มช่องว่างด้วยสิ่งของไง 166 00:12:32,000 --> 00:12:36,083 ‎สิ่งของคือสิ่งทำให้คุณแฮปปี้ ‎เพื่อนคืออะไร ฉันมีเก้าอี้รองเท้านี่แล้วไง 167 00:12:36,166 --> 00:12:40,708 ‎ไม่มีใครให้ห่วงใยเหรอ ‎ขัดเครื่องเงินเข้าเอาให้เลิศเลอ 168 00:12:40,791 --> 00:12:47,791 ‎ไม่มีใครเคียงข้างที่ดีไปกว่าเหรียญเพนนี 169 00:12:56,333 --> 00:12:59,875 ‎ฟังนะ ที่ฉันจะบอกก็คือ ‎ขออะไรที่มันดีกว่าเศษขนม 170 00:13:03,375 --> 00:13:04,500 ‎คงงั้น 171 00:13:05,541 --> 00:13:07,416 ‎ดีกว่าเศษขนมเหรอ 172 00:13:14,458 --> 00:13:17,250 ‎แบบแซนด์วิชทั้งชิ้น 173 00:13:17,833 --> 00:13:18,708 ‎ช่างเถอะ 174 00:13:19,416 --> 00:13:20,250 ‎งั้นก็ได้ 175 00:13:20,833 --> 00:13:21,791 ‎ฉันจัดการเอง 176 00:13:21,875 --> 00:13:24,125 ‎- จัดการอะไร ‎- ฉันจะไปเอาดาวนั่นมา 177 00:13:24,208 --> 00:13:27,416 ‎เป็นไปไม่ได้ มันอยู่ในบ้านมนุษย์ 178 00:13:28,583 --> 00:13:31,625 ‎ฉันอาจจะลืมบอกไป ฉันถูกเลี้ยงมาโดยหนู 179 00:13:31,708 --> 00:13:32,791 ‎มิน่าถึงมีหู 180 00:13:32,875 --> 00:13:36,833 ‎และถ้ามีสิ่งนึงที่หนูอย่างพวกเราทำได้ดี ‎นั่นก็คือการย่องเบา 181 00:13:39,416 --> 00:13:40,291 ‎โทษที ว่าไงนะ 182 00:13:40,375 --> 00:13:42,416 ‎อ๋อ แบบย่องเข้าไปในบ้านไง 183 00:13:43,458 --> 00:13:46,250 ‎ไปเอาของ แบบขโมยน่ะ 184 00:13:46,958 --> 00:13:47,791 ‎อือ 185 00:13:49,375 --> 00:13:52,916 ‎อ้อ 186 00:13:53,000 --> 00:13:54,000 ‎ทำให้ฉันดูหน่อยสิ 187 00:14:01,666 --> 00:14:03,000 ‎โอเค ฉันอยู่ข้างในแล้ว 188 00:14:04,875 --> 00:14:06,000 ‎ทำอะไรน่ะ 189 00:14:06,083 --> 00:14:08,166 ‎คุณควรจะรออยู่ข้างนอก 190 00:14:08,250 --> 00:14:10,000 ‎- ฉันนึกว่าเราจะ… ‎- มนุษย์ 191 00:14:27,833 --> 00:14:28,833 ‎เอาล่ะ 192 00:14:29,833 --> 00:14:33,625 ‎เราจะต้องเป็นหนูที่ตีนเบาที่สุดเท่าที่เคยมีมา 193 00:14:35,125 --> 00:14:36,208 ‎ฉันไม่ใช่หนู 194 00:14:37,875 --> 00:14:40,208 ‎แค่ทำตามฉันก็พอ 195 00:15:30,250 --> 00:15:32,875 ‎ทำอะไรเนี่ย คุณจะทำให้พวกมนุษย์ตื่นนะ 196 00:15:32,958 --> 00:15:34,833 ‎ก็เป็นหนูตีนเบาไง 197 00:15:34,916 --> 00:15:36,416 ‎มันใช่แบบนั้นที่ไหนล่ะ 198 00:15:36,500 --> 00:15:38,166 ‎หัวใจสำคัญของการเป็นหนูก็คือ 199 00:15:38,250 --> 00:15:40,875 ‎คุณต้องไม่ดึงดูดความสนใจมาที่ตัวเอง 200 00:15:46,625 --> 00:15:47,708 ‎ระวังนะ 201 00:15:49,791 --> 00:15:52,416 ‎ระวัง 202 00:15:54,750 --> 00:15:55,583 ‎ได้แล้ว 203 00:15:59,916 --> 00:16:00,750 ‎มนุษย์ 204 00:16:08,125 --> 00:16:10,750 ‎ไม่เลวนะสำหรับเจ้างั่งที่บินไม่ได้สองตัว 205 00:16:12,458 --> 00:16:13,875 ‎ทำไมเธอถึงไม่บินล่ะ 206 00:16:14,833 --> 00:16:17,500 ‎ฉันก็แค่ไม่เคยหัด ‎คือพวกหนูเขาไม่บินกัน 207 00:16:21,333 --> 00:16:23,291 ‎ง่ายนิดเดียว เธอก็แค่กระพือปีก 208 00:16:23,375 --> 00:16:25,625 ‎ไม่ล่ะ ขอบคุณ ฉันจะ… 209 00:16:28,125 --> 00:16:29,208 ‎ก็ได้ 210 00:16:33,625 --> 00:16:35,333 ‎อุ๊ย มีพรสวรรค์นี่ 211 00:16:58,708 --> 00:16:59,541 ‎ตายจริง 212 00:17:08,540 --> 00:17:09,375 ‎ดวงดาว 213 00:17:18,665 --> 00:17:22,375 ‎เจ๋ง 214 00:17:31,083 --> 00:17:31,916 ‎สวัสดี 215 00:17:35,541 --> 00:17:37,125 ‎นี่อะไร 216 00:17:37,916 --> 00:17:40,333 ‎แขกไม่ได้รับเชิญ 217 00:17:42,291 --> 00:17:43,125 ‎ทำไม… 218 00:17:44,708 --> 00:17:49,500 ‎นั่นมันนกตัวเล็กๆ ที่ย่องบนพื้นราวกับ 219 00:17:50,708 --> 00:17:51,916 ‎หนู 220 00:17:54,291 --> 00:17:59,541 ‎แล้วนี่เธอกำลังพยายามเล่นตลก ‎หลอกใครอยู่เหรอ 221 00:18:02,458 --> 00:18:04,791 ‎- ครอบครัวฉันเป็นหนู ก็เลย… ‎- หนูเหรอ 222 00:18:05,791 --> 00:18:07,500 ‎อ๋อ แล้วหูก็… 223 00:18:10,166 --> 00:18:11,583 ‎อ๋อ เข้าใจแล้ว 224 00:18:12,333 --> 00:18:15,250 ‎น่าเศร้าจริงๆ เศร้าเหลือเกิน 225 00:18:15,333 --> 00:18:17,750 ‎พยายามจะเป็นเหมือนพวกเขา 226 00:18:19,083 --> 00:18:21,333 ‎เธอก็รู้ว่าเธอจะไม่มีวันเป็นหนูจริงๆ 227 00:18:22,166 --> 00:18:23,000 ‎เออ ไม่ ฉัน… 228 00:18:24,500 --> 00:18:25,416 ‎คืองี้ 229 00:18:25,500 --> 00:18:26,916 ‎เธอน่ะไม่เข้าพวก 230 00:18:27,583 --> 00:18:28,750 ‎เธอน่ะช่างพิกล 231 00:18:29,250 --> 00:18:30,625 ‎เธอน่ะตัวประหลาด 232 00:18:30,708 --> 00:18:32,000 ‎เปล่าซักหน่อย 233 00:18:32,083 --> 00:18:34,541 ‎หูหนูบนจงอยปากนก 234 00:18:34,625 --> 00:18:35,541 ‎ก็ใช่ 235 00:18:35,625 --> 00:18:39,916 ‎แต่ฉันไม่เคยเห็นนกที่พิลึกพิสดารแบบนี้ 236 00:18:40,000 --> 00:18:44,416 ‎เรามาเล่นซ่อนหากันดีมั้ย ถ้าเธอเล่นได้ 237 00:18:45,208 --> 00:18:48,416 ‎ในฐานะหนูตัวนึง ‎สำหรับฉันแล้ว เธอน่ะไม่ไหว 238 00:18:49,041 --> 00:18:52,875 ‎จะเป็นพวกเขาได้ ‎ไม่ใช่แค่เอาชุดมาใส่แล้วมโน 239 00:18:52,958 --> 00:18:57,125 ‎ถ้าการเข้าพวกคือสิ่งที่เธอไขว่คว้า ‎ก็จงลงมา ไม่ต้องค้นหาอีกต่อไป 240 00:18:57,208 --> 00:19:00,541 ‎ฉันรู้จักที่ที่เหมาะสมกับเธอนะเพื่อน 241 00:19:00,625 --> 00:19:03,541 ‎สำหรับเธอ ฉันมีที่ที่เหมาะสม 242 00:19:04,250 --> 00:19:07,416 ‎ไม่เรื่องมาก หากอยู่กับฉัน ชื่อนั้นสำคัญไฉน 243 00:19:07,916 --> 00:19:11,666 ‎จะนกโรบินหรือหนู 244 00:19:11,750 --> 00:19:15,750 ‎ใต้ผิวหนังแล้วไซร้ ยังไงก็เหมือนกันหมด 245 00:19:15,833 --> 00:19:19,291 ‎สำคัญคือสิ่งที่อยู่ข้างใน 246 00:19:19,375 --> 00:19:22,333 ‎การเข้าพวกอาจกลายเป็นเรื่องง่าย 247 00:19:23,208 --> 00:19:26,166 ‎แค่บดๆ บีบๆ เข้าไป 248 00:19:27,458 --> 00:19:30,583 ‎ปัดหูให้สะอาดแล้วมากับฉันให้ไว 249 00:19:31,250 --> 00:19:35,125 ‎ใช้เวลาแค่หนึ่งกลืน ‎เธอจะนั่งพอดีเป๊ะไม่ต้องฝืน 250 00:19:35,208 --> 00:19:38,416 ‎เธอไม่เข้าพวกนั้น แต่เธอจะเข้ากับพุงฉัน 251 00:19:38,500 --> 00:19:42,291 ‎สำหรับเธอ ฉันมีที่ที่เหมาะสม 252 00:19:42,375 --> 00:19:45,500 ‎สำหรับเธอ ฉันมีที่ที่เหมาะสม 253 00:19:46,958 --> 00:19:50,583 ‎เธอนี่เป็นหนูที่ไม่ได้เรื่องเลย 254 00:19:56,875 --> 00:19:58,625 ‎โรบินและดวงดาว 255 00:19:58,708 --> 00:19:59,541 ‎และก็… 256 00:20:00,375 --> 00:20:01,208 ‎แย่แล้วสิ 257 00:20:01,291 --> 00:20:02,250 ‎ถอยไปนะ 258 00:20:03,875 --> 00:20:04,708 ‎อุ๊ย 259 00:20:05,500 --> 00:20:06,833 ‎ยิ่งแย่ลงไปใหญ่ 260 00:20:23,041 --> 00:20:26,083 ‎เราทำได้แล้ว ความสุขชั่วนิรันดร์รออยู่ 261 00:20:26,166 --> 00:20:28,958 ‎บอกแล้วไงว่าหนูน่ะย่องเก่ง 262 00:20:29,791 --> 00:20:30,916 ‎ย่องเหรอ 263 00:20:33,125 --> 00:20:38,208 ‎คือฉันว่าเราเล่นเป็นหนูได้แย่มาก ‎ใช่ ไม่ได้เรื่องเลย 264 00:20:39,125 --> 00:20:41,833 ‎แต่ใครสนล่ะ เราได้ดวงดาวมาแล้ว 265 00:20:42,333 --> 00:20:43,458 ‎ไม่ได้เรื่องเหรอ 266 00:20:44,083 --> 00:20:46,791 ‎ฉันไม่ใช่หนูที่ไม่ได้เรื่องนะ 267 00:20:48,750 --> 00:20:49,875 ‎หรือจะใช่ 268 00:21:03,833 --> 00:21:04,750 ‎อันนี้ไปตรงนี้ 269 00:21:05,916 --> 00:21:06,750 ‎นั่นไง 270 00:21:08,375 --> 00:21:10,541 ‎เยี่ยมไปเลยว่ามั้ย 271 00:21:13,208 --> 00:21:14,041 ‎คงงั้นมั้ง 272 00:21:15,500 --> 00:21:18,041 ‎หวังว่าเธอคงรู้แล้วนะว่าจะขออะไร 273 00:21:18,125 --> 00:21:19,666 ‎ที่ดีกว่าแซนด์วิชแฉะๆ เก่าๆ 274 00:21:20,625 --> 00:21:24,708 ‎แบบฝาครอบล้อ หรือส้อมเงาวับ ‎หรือกบเหลาดิ้นสอ 275 00:21:24,791 --> 00:21:30,000 ‎หรือปลอกนิ้ว หรือเข็มกลัดนิรภัยเป็นไง… 276 00:21:35,916 --> 00:21:36,750 ‎รู้แล้ว 277 00:21:48,125 --> 00:21:50,125 ‎ฉันไม่น่าเกิดมาเป็นนกเลย 278 00:21:51,041 --> 00:21:53,291 ‎ฉันน่าจะเกิดมาเป็นหนู 279 00:21:54,500 --> 00:21:55,500 ‎หนูจริงๆ 280 00:22:13,000 --> 00:22:13,833 ‎แม็กพายเหรอ 281 00:22:19,375 --> 00:22:20,208 ‎โรบินเหรอ 282 00:22:23,333 --> 00:22:24,166 ‎มัน… 283 00:22:25,250 --> 00:22:27,875 ‎มันไม่ได้ผลใช่มั้ย 284 00:22:29,125 --> 00:22:29,958 ‎ไม่ 285 00:22:37,541 --> 00:22:40,791 ‎มาเถอะ ยังไงโอกาสมันก็น้อยมากอยู่แล้ว 286 00:22:40,875 --> 00:22:42,458 ‎ดวงดาวและความปรารถนา 287 00:22:42,875 --> 00:22:44,166 ‎ก็แค่ความฝันของคนโง่ 288 00:22:45,625 --> 00:22:46,958 ‎เท่านั้นแหละ 289 00:22:48,458 --> 00:22:49,291 ‎ความฝัน… 290 00:22:52,833 --> 00:22:54,000 ‎บ้าๆ… 291 00:22:57,375 --> 00:22:58,708 ‎ของคนโง่ 292 00:23:03,083 --> 00:23:07,291 ‎มันได้ผล โรบิน ดวงดาว 293 00:23:07,875 --> 00:23:08,875 ‎มันได้ผล 294 00:23:15,916 --> 00:23:16,916 ‎ของจริง 295 00:23:17,000 --> 00:23:19,375 ‎นั่นอะไร ให้ฉันเหรอ 296 00:23:19,458 --> 00:23:20,833 ‎งดงาม แวววาว… 297 00:23:22,625 --> 00:23:23,916 ‎สุดยอด 298 00:23:24,416 --> 00:23:25,458 ‎อะไรกัน… 299 00:23:28,625 --> 00:23:30,125 ‎- โรบิน ‎- โรบิน 300 00:23:30,833 --> 00:23:31,875 ‎โรบิน 301 00:23:33,791 --> 00:23:34,708 ‎พ่อ 302 00:23:35,375 --> 00:23:37,625 ‎พวกเราตามหาลูกให้ทั่วเลย 303 00:23:38,125 --> 00:23:39,958 ‎- โรบิน ‎- โทษที หนู… 304 00:23:40,541 --> 00:23:45,250 ‎หนูตั้งใจจะเอาเศษขนมมาให้พวกเรา ‎แต่ทุกอย่างเกิดผิดพลาด 305 00:23:46,000 --> 00:23:48,375 ‎เพราะ… 306 00:23:49,333 --> 00:23:52,500 ‎หนูว่าหนูเป็นหนูที่ไม่ได้เรื่องเลย 307 00:23:56,416 --> 00:23:57,458 ‎โรบิน… 308 00:23:57,541 --> 00:24:00,208 ‎ฉันคงพูดให้ซึ้งกว่านี่ไม่ได้ 309 00:24:02,958 --> 00:24:04,041 ‎ข้างใน 310 00:24:05,583 --> 00:24:06,750 ‎ลูกแมว 311 00:24:13,916 --> 00:24:14,833 ‎ไม่เป็นไรนะ 312 00:24:18,916 --> 00:24:21,500 ‎ไม่ต้องห่วง ไม่มีทางที่เธอจะลอดผ่าน… 313 00:24:22,458 --> 00:24:23,291 ‎ประตู 314 00:24:25,916 --> 00:24:27,208 ‎แหมดูสิ 315 00:24:27,291 --> 00:24:30,541 ‎อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเลย 316 00:24:37,791 --> 00:24:39,083 ‎เธอทำอะไรน่ะ 317 00:24:51,000 --> 00:24:52,541 ‎- โรบิน ‎- เธอทำอะไรน่ะ 318 00:24:53,166 --> 00:24:55,666 ‎เธอกำลังเล่นเป็นหนูที่ไม่ได้เรื่อง 319 00:25:04,541 --> 00:25:07,333 ‎ทั้งหมดนี้ก็คือกฎของการย่องเบา 320 00:25:07,416 --> 00:25:08,416 ‎และนั่นด้วย 321 00:25:08,500 --> 00:25:09,666 ‎และนี่ และนั่น 322 00:25:31,458 --> 00:25:38,250 ‎เธอนี่เป็นหนูที่… 323 00:25:38,750 --> 00:25:44,416 ‎ไม่ได้เรื่องสุดๆ… 324 00:25:46,875 --> 00:25:52,208 ‎ไม่มีที่เหลือให้ย่องแล้ว 325 00:25:53,166 --> 00:25:54,000 ‎เดี๋ยว 326 00:25:54,500 --> 00:25:56,625 ‎ฉันไม่จำเป็นต้องย่อง 327 00:25:57,916 --> 00:25:59,666 ‎ฉันเป็น… 328 00:26:02,458 --> 00:26:03,291 ‎นก 329 00:26:07,083 --> 00:26:07,916 ‎โรบิน 330 00:26:12,125 --> 00:26:12,958 ‎โรบิน 331 00:26:43,666 --> 00:26:44,875 ‎- โรบิน ‎- พ่อ 332 00:26:46,166 --> 00:26:47,000 ‎โรบิน 333 00:26:47,083 --> 00:26:48,958 ‎นั่นเป็นเรื่องนกๆ หนูๆ ที่เปิดเผย 334 00:26:49,041 --> 00:26:50,875 ‎- และโง่… ‎- และหลักแหลม… 335 00:26:50,958 --> 00:26:53,541 ‎ที่สุดที่เราเคยเห็นเลย 336 00:26:53,625 --> 00:26:56,583 ‎โรบิน ลูกวิเศษมาก 337 00:26:58,666 --> 00:26:59,708 ‎ขอบคุณค่ะพ่อ 338 00:26:59,791 --> 00:27:03,125 ‎โรบิน ลูกไม่ใช่หนู 339 00:27:04,083 --> 00:27:07,208 ‎แต่แน่นอน ลูกเป็นหนู 340 00:27:08,708 --> 00:27:11,375 ‎- โทษที งงใช่มั้ย ‎- ใช่ อะไรนะ เธอเป็นนก 341 00:27:11,458 --> 00:27:14,875 ‎ใช่แล้ว เธอเป็นนก และนั่นก็วิเศษมาก 342 00:27:14,958 --> 00:27:20,708 ‎ที่พ่อหมายถึงก็คือ ‎เราเป็นครอบครัวหนู พวกเราทุกคน 343 00:27:22,583 --> 00:27:26,666 ‎- แมวเป็นคนในครอบครัวเราด้วยเหรอ ‎- ไม่ดิงค์ แมวพยายามจะกินเรา 344 00:27:26,750 --> 00:27:30,250 ‎- เพราะเธอรักเราเหรอ ‎- ไม่ใช่ เพราะเธอเป็นนักล่า 345 00:27:30,333 --> 00:27:33,958 ‎- เธอบินได้แล้วเหรอ ‎- ใช่ ก็คงงั้น 346 00:27:34,041 --> 00:27:37,833 ‎แต่เราทุกคนยังหิวอยู่ ‎และเธอก็ทำบ้านของแม็กพายพัง 347 00:27:38,625 --> 00:27:40,875 ‎ไม่เป็นไร มันก็แค่สิ่งของ 348 00:27:43,125 --> 00:27:45,666 ‎ใช่ แล้วฉันก็ย่องไม่เก่ง 349 00:27:46,416 --> 00:27:49,041 ‎ถ้าทำก็ทำได้แค่ดึงความสนใจมาที่ตัวเอง 350 00:28:08,625 --> 00:28:12,875 ‎นี่ ทางนี้ เพลงเพราะๆ สำหรับหูของคุณ 351 00:28:16,458 --> 00:28:18,625 ‎ขณะที่เราซ่อนตัวในเงา 352 00:28:18,708 --> 00:28:21,750 ‎อย่าให้ใครได้ยินเรา กระซิบทุกคำเบาๆ 353 00:28:25,875 --> 00:28:29,708 ‎ดูฉันบินสิ มองมาทางนี้ 354 00:28:31,500 --> 00:28:33,875 ‎- เศษขนมในสองแขน ‎- ลูกเกดลูกสองลูก 355 00:28:33,958 --> 00:28:37,333 ‎และเหรียญจากตรงกลางก้อนสีน้ำตาลเหนียวพูนๆ 356 00:28:37,416 --> 00:28:41,583 ‎จงมองมาที่ฉัน ‎ครอบครัวฉันย่องอยู่ตรงนั้น 357 00:28:41,666 --> 00:28:43,750 ‎- อย่าส่งเสียง ‎- จงส่งเสียง 358 00:28:43,833 --> 00:28:46,208 ‎- อย่าทิ้งร่องรอย ‎- จงทิ้งร่องรอย 359 00:28:46,291 --> 00:28:48,041 ‎- ซ่อนตัวในเงา ‎- และในแสงสว่าง 360 00:28:48,125 --> 00:28:50,125 ‎- หยิบเท่าที่เราจะเอา ‎- นี่มากกว่าหลายเท่า 361 00:28:50,208 --> 00:28:51,625 ‎- แม็กพาย ‎- ขอบคุณนะ 362 00:28:51,708 --> 00:28:58,666 ‎ทั้งหมดนี้ก็คือกฎของการย่องเบา 363 00:29:00,416 --> 00:29:01,250 ‎โทษที 364 00:29:10,208 --> 00:29:11,041 ‎ก็… 365 00:29:15,875 --> 00:29:17,416 ‎แซนด์วิชทั้งอันเลย 366 00:30:02,166 --> 00:30:06,000 ‎คำบรรยายโดย จิตรวดี ตรีมาศ