1
00:00:06,882 --> 00:00:08,676
ไวต์สโตน

2
00:00:08,759 --> 00:00:10,720
แร่ที่ขุดจากภูเขาของเราเอง

3
00:00:10,803 --> 00:00:14,223
ภายนอกที่ธรรมดามีลักษณะพิเศษซ่อนอยู่

4
00:00:14,306 --> 00:00:17,601
เมื่อนำมาถลุง
ก็จะเป็นที่รู้จักในอีกชื่อหนึ่งว่า

5
00:00:17,685 --> 00:00:20,062
เรซิดูมกลาสครับ ศาสตราจารย์แอนเดอส์

6
00:00:20,146 --> 00:00:22,648
ถูกต้องเหมือนเคย เพอร์ซิวัล

7
00:00:23,983 --> 00:00:27,194
เรซิดูมเป็นตัวขยายพลังวิเศษ
ที่มีประสิทธิภาพมาก

8
00:00:27,987 --> 00:00:31,157
ดูผลึกแลมเบนต์ที่บอบบางนี้เป็นตัวอย่าง

9
00:00:38,330 --> 00:00:40,499
- คาส
- คาสซานดร้า

10
00:00:41,000 --> 00:00:44,044
จะอาสามาสาธิตไหม

11
00:00:45,212 --> 00:00:47,590
ได้ค่ะ ศาสตราจารย์

12
00:00:50,593 --> 00:00:53,345
เมื่ออยู่เดี่ยวๆ แสงยังคงวัดได้

13
00:00:53,429 --> 00:00:57,641
แต่ทว่า เมื่อเรซิดูมแตะมันแม้แต่นิดเดียว

14
00:01:01,979 --> 00:01:05,649
เจ้าไม่ได้กำลังทำให้ทายาทแห่งไวต์สโตน
ตกอยู่ในอันตรายใช่ไหม ศาสตราจารย์

15
00:01:05,733 --> 00:01:07,985
ไม่เลย ไม่อยู่แล้ว ใต้เท้า

16
00:01:08,068 --> 00:01:12,364
ข้าแค่กำลังสาธิตความสำคัญของสิ่งล้ำค่าที่สุด

17
00:01:12,448 --> 00:01:15,618
ช่วยดูแลให้เด็กๆ อยู่ครบสามสิบสองนะ

18
00:01:16,410 --> 00:01:17,995
เด็กๆ... ครับ

19
00:01:19,288 --> 00:01:24,293
ขออนุญาตครับ ข้ายังไม่ได้คำตอบ
เรื่องการขอตั้งโรงถลุงแร่

20
00:01:24,376 --> 00:01:25,920
แอนเดอส์ เราคุยเรื่องนี้กันแล้ว

21
00:01:26,003 --> 00:01:31,300
ครับ แต่ถ้าได้รับทุนเพียงพอ
เราจะสามารถผลิตเรซิดูมได้สามเท่า

22
00:01:31,383 --> 00:01:33,511
ความทะเยอทะยานของเจ้าบดบังหน้าที่

23
00:01:36,180 --> 00:01:38,390
มากขึ้นไม่ได้ดีขึ้นเสมอไป

24
00:01:38,474 --> 00:01:42,228
เจ้าควรมุ่งความสนใจไปที่นักเรียนเจ้า
ดีกว่าเรื่องที่อยู่นอกขอบเขตหน้าที่นะ

25
00:01:43,562 --> 00:01:47,691
ขอโทษที่ข้าบังอาจ
คำสั่งสอนของท่านทำให้ข้ากระจ่างแจ้งเสมอ

26
00:01:47,775 --> 00:01:49,568
เจอกันตอนมื้อค่ำนะ ลูกรัก

27
00:01:52,321 --> 00:01:55,741
ข้าจะทำไปทำไม
ไม่มีใครสำนึกบุญคุณข้าเลย ไม่มีสักคน

28
00:01:56,534 --> 00:02:00,704
- ศาสตราจารย์ มันก็แค่การทดลอง
- สำหรับข้าไม่ใช่

29
00:02:00,788 --> 00:02:03,457
เจ้าจะไม่มีวันซาบซึ้งถึงศักยภาพของที่นี่

30
00:02:03,541 --> 00:02:04,834
จะซาบซึ้งได้ยังไงล่ะ

31
00:02:04,917 --> 00:02:07,920
ในเมื่อเจ้าได้ทุกอย่าง
โดยไม่ต้องทำอะไรเลย

32
00:02:10,464 --> 00:02:12,216
พวกชอบเพ้อฝัน

33
00:02:13,008 --> 00:02:18,138
ภาวนาไว้เถอะ
ว่าเจ้าจะไม่ต้องตื่นมาพบกับความเป็นจริง

34
00:03:26,457 --> 00:03:30,419
ตำนานยอดนักรบ

35
00:03:35,341 --> 00:03:38,427
แพร่ข่าวไปว่าเราหนีออกมาแล้ว
มาเจอกันในตอนเช้า

36
00:03:55,069 --> 00:03:58,906
ถึงเวลาเริ่มพูดแล้ว เพอร์ซิวัล
เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นที่นั่น

37
00:03:58,989 --> 00:04:01,116
ข้ารับรอง ข้ามีสติดี

38
00:04:01,200 --> 00:04:04,745
เจ้ามีสติหรือเปล่า ตอนเล็งปืนมาที่ข้า
ข้าเห็นแววตาเจ้า

39
00:04:04,828 --> 00:04:08,999
ปืนนี้เป็นอาวุธร้ายแรง
ข้าอาจจะทำเกินไปบ้าง

40
00:04:09,917 --> 00:04:11,085
ข้าสาบาน

41
00:04:11,168 --> 00:04:14,713
ถ้าเจ้าเล็งปืนนั่นไปที่พวกเรา
คนใดคนหนึ่งอีก ข้าจะไม่ลังเลเลย

42
00:04:14,797 --> 00:04:16,674
ข้าฆ่าเจ้าแน่

43
00:04:19,343 --> 00:04:23,889
เพอร์ซี่ เวลาเจ้าถือปืนนั่น
มันเหมือนกับว่าเจ้าเป็นคนละคน

44
00:04:24,765 --> 00:04:26,016
มีอะไรเหรอ

45
00:04:30,521 --> 00:04:35,025
ตอนเรามาที่นี่
เจ้าสัญญาแล้วว่าจะไม่โกหก

46
00:04:35,109 --> 00:04:36,777
เจ้าต้องพูดความจริงมา

47
00:04:37,861 --> 00:04:39,196
เจ้าพูดถูก

48
00:04:40,322 --> 00:04:43,325
ปืนนี้เริ่มสร้างขึ้นเมื่อห้าปีที่แล้ว

49
00:04:47,454 --> 00:04:50,708
เมื่อครอบครัวข้าถูกฆ่าตายแล้ว
ข้าก็ไม่มีทางโจมตีกลับ

50
00:04:53,377 --> 00:04:55,629
ข้าจึงทำสิ่งเดียวที่ข้าที่ทำได้

51
00:04:57,256 --> 00:04:58,340
ข้าหนี

52
00:05:03,220 --> 00:05:05,180
ถูกคลื่นซัดไปสู่ชีวิตใหม่

53
00:05:08,058 --> 00:05:13,022
ข้ากลัวว่าชื่อเดโรโลคือโทษประหาร
ข้าจึงหายตัวไป

54
00:05:14,189 --> 00:05:15,899
เร่ร่อนไร้จุดหมาย

55
00:05:17,526 --> 00:05:19,903
กลางวันข้าต้องดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอด

56
00:05:24,616 --> 00:05:30,539
กลางคืนข้าเต็มไปด้วยความกลัว
เลือด และฝันอันโหดร้าย

57
00:05:34,334 --> 00:05:37,755
ภาพจุดจบของครอบครัวข้า
ที่ไม่สิ้นสุดเหล่านี้

58
00:05:37,838 --> 00:05:40,382
ข้ากังวลว่า
ข้าจะเป็นบ้าจากความเศร้าโศก

59
00:05:42,259 --> 00:05:44,094
ความเกลียดชังข้างในแผ่ขยาย

60
00:05:46,555 --> 00:05:51,560
ไฟแค้นที่สุมรุ่มร้อนยิ่งกว่าดินปืน
แทบจะกลืนกินข้า

61
00:05:57,649 --> 00:05:59,443
จนกระทั่งข้าเห็นนิมิตใหม่...

62
00:06:02,154 --> 00:06:07,076
วิทยาการใหม่ที่จะนำพาข้าไปสู่การแก้แค้น
ที่ข้าเสาะหาอย่างยิ่ง

63
00:06:12,081 --> 00:06:16,627
ข้าฝันถึงเครื่องมือ
ที่จะพลิกชะตาให้มาเข้าข้างข้า

64
00:06:17,419 --> 00:06:19,588
ข้าฝันถึงสิ่งนี้

65
00:06:24,426 --> 00:06:26,720
อึ๋ย มิน่าเขาถึงได้โสด

66
00:06:26,804 --> 00:06:28,222
ไม่ถูกกาลเทศะ สแกนแลน

67
00:06:28,305 --> 00:06:31,809
ปกติเจ้าสร้างเครื่องมือสังหาร
ที่เจ้าเห็นในฝันเหรอ

68
00:06:31,892 --> 00:06:34,228
ไม่ใช่ครั้งแรกที่ข้าได้รับแรงบันดาลใจ

69
00:06:34,311 --> 00:06:38,649
- มันมาจากไหนสำคัญด้วยเหรอ
- ตอนนี้น่ะ สำคัญสิ ข้าว่านะ

70
00:06:38,732 --> 00:06:40,275
ต้นตะวัน

71
00:06:43,654 --> 00:06:45,405
เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า

72
00:07:08,762 --> 00:07:10,472
เจ้าอ่อนแอมาก

73
00:07:21,233 --> 00:07:24,444
อือ ฟังนะ อย่าเข้าใจข้าผิดนะ
ปืนนั่นเจ๋งมาก

74
00:07:24,528 --> 00:07:26,321
แต่ตัวหนังสือพวกนั้นคืออะไร

75
00:07:26,405 --> 00:07:29,366
ปิศาจที่ข้าตามล่า ศาสตราจารย์แอนเดอส์

76
00:07:29,449 --> 00:07:32,661
อันนา ริปลีย์ พวกไบรอาร์วูด

77
00:07:32,744 --> 00:07:36,665
และจนกระทั่งเมื่อสักหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว
เคอร์เรียน สโตเฟลล์

78
00:07:37,332 --> 00:07:38,834
ผู้กองสโตนเฟลล์

79
00:07:38,917 --> 00:07:42,462
ในฝันข้าสาบานว่า
จะทำรายชื่อคนที่ทำผิดต่อข้า

80
00:07:42,546 --> 00:07:43,881
สาบานกับใคร

81
00:07:43,964 --> 00:07:46,884
เดี๋ยวนะ นั่นแค่ห้าชื่อ
งั้นนัดที่หกเพื่อยิงใคร

82
00:07:48,135 --> 00:07:50,429
ไม่นะ ไฟไหม้

83
00:08:01,857 --> 00:08:03,442
นั่นเบียร์เหรอ

84
00:08:03,525 --> 00:08:06,320
ไหนเจ้าบอกว่าเป็นถังเปล่าหมดไง

85
00:08:06,403 --> 00:08:07,738
คงมีเหลือหนึ่งถังน่ะ

86
00:08:08,322 --> 00:08:11,408
ต้องไม่ฆ่าแวกซ์

87
00:08:11,992 --> 00:08:16,205
ข้าขอโทษจริงๆ ต้นตะวัน...
ข้านึกว่าแสงอาทิตย์อาจจะ...

88
00:08:16,288 --> 00:08:20,250
ข้างในเนี่ยนะ ไม่ประกาศไปด้วยเลยล่ะ
ว่าเราซ่อนตัวอยู่ที่ไหน

89
00:08:20,334 --> 00:08:23,295
เอาละ เจ้าพูดชัดเจนแล้ว
มันเป็นอุบัติเหตุ

90
00:08:23,837 --> 00:08:27,883
ไม่อยากขัดจังหวะนะ แต่งานนี้
สำคัญกว่าเรื่องส่วนตัวทั้งหลายของพวกเจ้า

91
00:08:31,011 --> 00:08:34,348
เรามีโอกาสที่จะกู้ไวต์สโตนคืนมา

92
00:08:34,431 --> 00:08:39,019
เจ้าแน่ใจนะว่าอยากกู้คืน
เมืองนี้ไม่มีเบียร์เลยนะ

93
00:08:39,102 --> 00:08:41,855
ใช่ เราเคยมีวันเวลาที่มืดมิด

94
00:08:42,564 --> 00:08:46,610
แต่เพอร์ซิวัล เดโรโลฟื้นคืนชีพ

95
00:08:46,693 --> 00:08:50,489
ถ้านั่นไม่ปลุกใจผู้คน ก็ไม่มีอย่างอื่นแล้วล่ะ

96
00:08:50,572 --> 00:08:54,743
ขอโทษนะ อาชิบัลด์
ตอนนี้ข้าคิดถึงแต่น้องสาวของข้า

97
00:08:55,410 --> 00:08:57,788
พวกเขาสนิทชิดใกล้กันเนอะ

98
00:08:57,871 --> 00:08:59,623
- เข้าใจที่ข้าพูดไหม
- เงียบไปเลย

99
00:09:01,500 --> 00:09:03,835
ข้ารู้ว่าเจ้าอยากรวบรวมพล

100
00:09:03,919 --> 00:09:07,047
แต่ข้าเหลือคาสซาสดร้าคนเดียว
ข้าต้องตามหานาง

101
00:09:08,048 --> 00:09:10,342
เพอร์ซี่ เพื่อนยาก

102
00:09:10,425 --> 00:09:12,844
ข้าว่าเราทำได้ทั้งสองอย่าง

103
00:09:14,930 --> 00:09:17,140
บ้านต่างๆ ของตระกูลเดโรโลที่สูงส่ง

104
00:09:17,224 --> 00:09:21,687
ครั้งหนึ่งเคยเป็นสัญลักษณ์ของความสัมพันธ์
ระหว่างครอบครัวเจ้ากับประชาชน

105
00:09:21,770 --> 00:09:25,941
มาตอนนี้พวกไบรอาร์วูด
ยกมันให้เหล่าคนสนิทเป็นรางวัล

106
00:09:26,024 --> 00:09:27,526
สโตนเฟลล์ได้หลังหนึ่ง

107
00:09:27,609 --> 00:09:31,697
ดุ๊ก เวดไมร์ผู้พิทักษ์กฎของพวกมัน
อาศัยอยู่ในหลังที่เราวิ่งผ่านเมื่อกี้

108
00:09:33,031 --> 00:09:35,867
ส่วนหลังนั้น ศาสตราจารย์แอนเดอส์

109
00:09:35,951 --> 00:09:38,745
สายสืบของข้าได้ยินมาว่า
เขาขังเคสเทรลไว้ที่นี่

110
00:09:38,829 --> 00:09:39,955
คาสซานดร้า

111
00:09:40,539 --> 00:09:42,124
งั้นเรามัวรออะไรอยู่

112
00:09:42,207 --> 00:09:43,583
ไม่อยากทำให้เจ้าฝันสลายนะ

113
00:09:43,667 --> 00:09:46,044
แต่เราบุกเข้าทางประตูหน้าไม่ได้

114
00:09:46,128 --> 00:09:49,464
มีทหารยามนับล้าน เราตายเป็นเบือแน่

115
00:09:49,548 --> 00:09:51,717
- นั่นเยอะไหมอะ
- นางพูดถูก

116
00:09:51,800 --> 00:09:54,136
เราเคยลองและล้มเหลวมาก่อน

117
00:09:54,594 --> 00:09:57,180
คาสซานดร้าคือตัวประกัน
ที่เป็นรางวัลของพวกไบรอาร์วูด

118
00:09:57,264 --> 00:09:59,599
การปล่อยนาง
จะทำให้เกิดการลุกฮือครั้งใหญ่

119
00:09:59,683 --> 00:10:01,727
คนทั้งเมืองจะจับอาวุธขึ้นสู้

120
00:10:01,810 --> 00:10:04,563
ข้าล่อพวกทหารยามไปให้พ้นจากบ้านดีไหม

121
00:10:05,814 --> 00:10:09,484
- อือ ตลกดี
- ไม่เอาน่า ความคิดจริงจังเท่านั้น

122
00:10:09,568 --> 00:10:12,696
ข้าเสกต้นไม้หลังบ้านให้คล้ายบันไดได้

123
00:10:12,779 --> 00:10:16,325
ไม่ได้ เพิ่งไปสอดแนมมา
มีทหารยามเฝ้าอยู่ข้างหลังมากกว่าอีก

124
00:10:16,408 --> 00:10:18,952
ใช่ แต่จะไม่มีถ้าข้าทำให้พวกมันไปที่อื่น

125
00:10:19,786 --> 00:10:23,582
ถามจริง เจ้าคิดมุกพวกนี้ขึ้นมา
ได้เร็วขนาดนี้ได้ยังไง

126
00:10:23,665 --> 00:10:26,543
สแกนแลน ขอทีเถอะ
นี่ไม่ใช่เวลามาทำตัวน่ารัก

127
00:10:26,626 --> 00:10:30,630
ข้าเปล่า ข้าหมายถึงข้าน่ารักมาก
แต่ไม่ใช่อย่างที่เจ้าว่า

128
00:10:30,714 --> 00:10:33,216
ฟังนะ ข้าพูดจริงๆ
ข้าสร้างสิ่งเบนความสนใจได้

129
00:10:33,300 --> 00:10:35,010
ในขณะที่เจ้าไปช่วยน้องสาวของเพอร์ซี่

130
00:10:35,093 --> 00:10:38,055
นั่นคงต้องเป็น
สิ่งเบนความสนใจที่ใหญ่มาก

131
00:10:38,138 --> 00:10:40,098
ใช่ และเจ้าตัวเล็กมาก

132
00:10:40,182 --> 00:10:42,017
งั้นข้าจะเลือกเป้าหมายใหญ่ๆ

133
00:10:42,100 --> 00:10:43,977
- ไอ้ล่ำบึ้กนั่น เวงก์แมน
- เวดไมร์

134
00:10:44,061 --> 00:10:47,230
นั่นแหละ ข้าจะเผาบ้านมันซะ

135
00:10:47,314 --> 00:10:49,900
ไฟไหม้ใหญ่ขนาดนั้น
ต้องมีคนเห็นไปทั่วไวต์สโตน

136
00:10:49,983 --> 00:10:53,487
ไม่ได้ มันอันตรายเกินไป

137
00:10:53,570 --> 00:10:56,323
และเจ้าก็เป็นตัวเจ้าเกินไป

138
00:10:56,406 --> 00:10:58,617
กร็อกกับข้าจะไปเอง
เราถนัดเรื่องนี้มากกว่า

139
00:10:58,700 --> 00:11:00,660
ไม่ได้ พวกเจ้าถนัดตีรันฟันแทง

140
00:11:00,744 --> 00:11:02,871
ข้าทำงานนี้คนเดียวได้

141
00:11:03,413 --> 00:11:05,832
- ข้ามียาวิเศษ...
- ซึ่งมีฤทธิ์ยังไงนะ

142
00:11:05,916 --> 00:11:09,419
ไม่รู้ แต่มันไม่สำคัญ
ฟังนะ ข้าเบนความสนใจเก่ง

143
00:11:09,503 --> 00:11:12,464
ทั้งเพลง ทั้งมุก ทั้ง... ตัวข้า

144
00:11:12,547 --> 00:11:15,133
เวกซ์ เจ้าพูดเสมอว่าข้าน่ารำคาญ

145
00:11:15,884 --> 00:11:19,304
งั้นก็ให้ข้าน่ารำคาญสิ

146
00:11:21,348 --> 00:11:24,559
ถ้าเกิดปัญหา เราช่วยไม่ได้นะ

147
00:11:25,560 --> 00:11:29,564
ไม่ต้องห่วงข้าหรอก ข้ารู้ดีว่ากำลังทำอะไร

148
00:11:32,526 --> 00:11:34,820
ข้ามาทำบ้าอะไรวะเนี่ย

149
00:11:34,903 --> 00:11:38,407
"ข้าเบนความสนใจเก่ง
ข้าจะเผาบ้านมันซะ" โง่ชะมัด

150
00:11:39,741 --> 00:11:42,244
เอาละ เอาวะ เจ้าทำได้น่า

151
00:11:42,327 --> 00:11:45,789
ไม่เคยมีใครไม่เชื่อมือสแกนแลน
จริงไหมๆ จริงสิ

152
00:11:53,380 --> 00:11:55,090
นั่นเสียงอะไรวะ

153
00:11:57,509 --> 00:11:58,635
มาเร็ว

154
00:12:02,431 --> 00:12:04,808
โดดขึ้นกำแพงราวกับแมว

155
00:12:08,311 --> 00:12:10,272
ตั้งใจจะทำอย่างนั้น

156
00:12:14,359 --> 00:12:15,777
ฝ่ามือสแกนแลน

157
00:12:21,575 --> 00:12:24,077
จะพิสูจน์ว่าเวกซ์คิดผิด

158
00:12:25,954 --> 00:12:29,082
นอกจากว่าฝนเสือกตก

159
00:12:41,720 --> 00:12:42,804
เวรละ

160
00:12:44,931 --> 00:12:46,099
เวร

161
00:12:47,309 --> 00:12:50,103
ผู้บุกรุก หนึ่งในพวกมัน

162
00:12:50,937 --> 00:12:52,856
เวรๆ

163
00:12:56,651 --> 00:12:59,404
เฮ้ย เขาไปทางนั้น หลังประตูนั่น

164
00:12:59,488 --> 00:13:02,574
- เร็วเข้าๆ
- ประตูล็อก ล็อกบ้า...

165
00:13:02,657 --> 00:13:04,493
ทอยดูว่าเจ้าจะโดน...

166
00:13:06,077 --> 00:13:07,037
หวัดดี

167
00:13:11,041 --> 00:13:12,834
ท่านสุภาพบุรุษ ดื่มให้แก่สุขภาพ

168
00:13:14,753 --> 00:13:17,506
ตอนนี้แหละ ข้านึกว่ามันจะทำอะไรสักอย่าง

169
00:13:22,177 --> 00:13:23,136
เจ๋งเป้ง

170
00:13:35,607 --> 00:13:37,359
เอางี้นะ ขอข้า...

171
00:13:42,447 --> 00:13:43,740
ยาวิเศษขวดที่สอง

172
00:13:47,035 --> 00:13:50,497
- แบบนี้มันช่วยยังไงเนี่ย
- เห็บเหาน่าเกลียด

173
00:14:00,715 --> 00:14:02,175
ไม่โดน ดุ๊กกี้

174
00:14:10,308 --> 00:14:13,061
เออๆ แวกซ์ถนัดเรื่องนี้กว่าเยอะ

175
00:14:13,144 --> 00:14:16,314
เอาละ ขวดสุดท้าย
ขอให้เป็นอะไรดีๆ เถอะนะ

176
00:14:20,694 --> 00:14:21,736
บ้าฉิบ

177
00:14:22,404 --> 00:14:25,615
ความทะเยอทะยานผิดๆ แบบไหน

178
00:14:25,699 --> 00:14:29,494
ที่พาให้เจ้ากะเปี๊ยกนี่มาถึงบ้านข้า

179
00:14:29,578 --> 00:14:31,997
อือ ที่จริงเรื่องตลกนะ

180
00:14:32,080 --> 00:14:36,293
ข้านึกว่าที่นี่คือ 74 ไวต์สโตนไดรฟ์
แต่มันคงเป็น 74 ไวต์สโตนอเวน...

181
00:14:40,338 --> 00:14:41,840
มีมุกอีกไหม

182
00:14:41,923 --> 00:14:44,926
ข้าเคยแขวนศพเด็กๆ บนต้นไม้

183
00:14:45,010 --> 00:14:48,430
แต่ข้าสัญญานะ เจ้าจะทรมานกว่านั้น

184
00:15:02,777 --> 00:15:05,822
- หนีไป ทุกคน หนี!
- นั่นก็สะดวก...

185
00:15:12,662 --> 00:15:14,289
คิดถึงน้องสาวเหรอ

186
00:15:14,789 --> 00:15:16,416
ชัดขนาดนั้นเหรอ

187
00:15:16,499 --> 00:15:19,044
นางอายุ 13
ตอนเจ้าเห็นนางครั้งสุดท้ายใช่ไหม

188
00:15:19,127 --> 00:15:21,004
เป็นวัยที่กำลังน่ารัก

189
00:15:21,087 --> 00:15:24,090
ฝันร้ายสิไม่ว่า ทำให้ข้าเดือดร้อนเป็นประจำ

190
00:15:24,174 --> 00:15:28,261
น่ารำคาญไม่หาย คุยโม้โอ้อวด
สงบปากไม่เป็น

191
00:15:29,262 --> 00:15:30,930
ฟังดูเหมือนสแกนแลน

192
00:15:31,723 --> 00:15:34,184
พวกเขาไม่ต่างกันนัก ใช่

193
00:15:36,519 --> 00:15:37,812
ข้าหวังว่านางจะปลอดภัยดี

194
00:15:40,398 --> 00:15:41,524
สแกนแลนด้วย

195
00:15:49,616 --> 00:15:50,617
เชี่ย!

196
00:15:50,700 --> 00:15:52,827
เร็วเข้า ออกแรงหน่อยสิ

197
00:15:52,911 --> 00:15:54,037
พังมันเลย

198
00:15:58,875 --> 00:16:00,627
หมอนี่แปลกกว่าข้าอีก

199
00:16:03,630 --> 00:16:07,842
เวสตรัน ฟอร์ตแดกซิโอ เอม่อน
ไอ้โรคจิตพวกนี้มีแผนอะไรเนี่ย

200
00:16:07,926 --> 00:16:09,803
ช่วยข้าพังประตูนี้

201
00:16:09,886 --> 00:16:11,763
- เจ้า ดับไฟนั่นซะ
- เวร

202
00:16:11,846 --> 00:16:13,973
- โอเค ไม่ใช่
- เร็วสิ

203
00:16:14,057 --> 00:16:15,850
อยากใช้ แต่ไม่ใช่เวลา

204
00:16:16,434 --> 00:16:18,478
- เกือบได้แล้ว
- เปิดสิ

205
00:16:18,561 --> 00:16:21,606
คัมภีร์ ข้าอ่านคัมภีร์งี่เง่านี้มาเป็นร้อยครั้ง

206
00:16:22,732 --> 00:16:24,401
แต่ข้ายังไม่เคยร้องเป็นเพลง

207
00:16:25,443 --> 00:16:26,569
โอเค เอาวะ

208
00:16:36,246 --> 00:16:38,915
ข้าจะแล่เนื้อและเอากระดูกเจ้ามาทำ...

209
00:16:46,256 --> 00:16:47,340
ไม่เลว

210
00:16:57,267 --> 00:16:59,811
ปกติข้าล่าสัตว์ในเขตของมัน

211
00:17:03,064 --> 00:17:04,816
นี่คงจะน่าสนใจ

212
00:17:14,617 --> 00:17:16,786
ไอ้ประตูบ้าเอ๊ย

213
00:17:18,204 --> 00:17:20,373
ไม่เลว ข้าควรจำคาถานั้นไว้

214
00:17:28,548 --> 00:17:30,550
ทีนี้ก็ออกไปอย่างอลังการ

215
00:17:38,933 --> 00:17:41,144
- หรือไม่ออกแล้ว
- จะไปไหนงั้นเหรอ

216
00:17:43,688 --> 00:17:46,399
เย็นนี้ยุ่งเหรอ พ่อตัวจ้อย

217
00:17:47,650 --> 00:17:49,652
เจ้าเป็นหนอนตัวกะเปี๊ยก

218
00:17:49,736 --> 00:17:52,697
แต่หัวเจ้าจะเข้ากับผนังบ้านข้าได้ดี

219
00:17:58,453 --> 00:17:59,537
ที่รัก

220
00:18:00,622 --> 00:18:03,374
สแกนแลนคงกำลังถลำลึกอยู่ที่ซ่องตอนนี้

221
00:18:03,458 --> 00:18:05,835
ใครปล่อยให้
เจ้าภูติแคระบ้ากามนั่นไปลุยเดี่ยวนะ

222
00:18:07,420 --> 00:18:10,715
- เจ้าไง
- อย่าฟังข้าอีกนะ

223
00:18:11,841 --> 00:18:14,761
- พอกันที ข้าจะไปลุย
- เจ้าจะเข้าไปดื้อๆ เลยเหรอ

224
00:18:14,844 --> 00:18:17,931
ยิ่งรอ เราก็ยิ่งเสี่ยงที่จะถูกจับได้

225
00:18:18,014 --> 00:18:21,476
- พอข้ายิง เราก็บุก
- อย่าผลีผลามสิ เพอร์ซี่

226
00:18:21,559 --> 00:18:24,646
แม่เจ้า เขาทำสำเร็จ

227
00:18:25,563 --> 00:18:27,482
และดูเหมือนเขาจะทุ่มสุดตัว

228
00:18:27,565 --> 00:18:30,318
ใช่ เขาชอบเรื่องพิสดารแบบนั้น

229
00:18:30,401 --> 00:18:32,403
- เร็วเข้า ทหาร
- บุก

230
00:18:32,487 --> 00:18:34,989
เป็นแผนที่ดีเยี่ยม วอกซ์มาคินา

231
00:18:35,073 --> 00:18:37,700
คือว่า เราขึ้นชื่อเรื่องแบบนี้แหละ

232
00:18:37,784 --> 00:18:41,412
ข้าจะไปรวบรวมพวกกบฏ
เมื่อช่วยนางได้แล้ว เจ้าก็ส่งสัญญาณ

233
00:18:41,496 --> 00:18:44,499
และเพอร์ซี่ พยายามอย่าถูกฆ่าตายล่ะ

234
00:18:44,582 --> 00:18:46,751
ข้าตายเมื่อวาน จำได้ไหม

235
00:18:46,835 --> 00:18:48,461
จากนี้มีแต่ดีขึ้น

236
00:18:59,973 --> 00:19:01,724
ข้างในดูปลอดคนแล้ว

237
00:19:02,308 --> 00:19:05,061
เดี๋ยวก่อน นี่อาจเป็นกับดัก

238
00:19:07,272 --> 00:19:09,816
ไม่ใช่ทุกอย่างจะเป็นกับดัก เจ้าเบื๊อก

239
00:19:09,899 --> 00:19:11,276
ลุยกันเลยดีกว่า

240
00:19:15,113 --> 00:19:16,197
มันเป็นกับดัก

241
00:19:31,254 --> 00:19:32,797
รอก่อนนะ

242
00:20:00,825 --> 00:20:02,118
ไหวไหม เพื่อน

243
00:20:03,286 --> 00:20:05,955
โห ตอนนี้พวกมันหมดสภาพ

244
00:20:22,805 --> 00:20:23,973
แอนเดอส์

245
00:20:28,019 --> 00:20:30,897
เจ้าคิดจริงๆ เหรอว่า
จะเอาชนะข้าได้ตามลำพัง

246
00:20:35,944 --> 00:20:38,488
ข้าเกรงว่าการแสดงนี้จบแล้วละ

247
00:20:38,571 --> 00:20:40,865
เจ้าอ่อนแอ เจ้าตัวเล็ก

248
00:20:40,949 --> 00:20:43,993
และในโลกนี้ นั่นแปลว่าเจ้าแพ้

249
00:20:45,328 --> 00:20:47,538
เดี๋ยว เป็นเรื่องจริง

250
00:20:48,122 --> 00:20:49,332
ข้าดีแต่พูด

251
00:20:49,916 --> 00:20:51,709
ทุกคนคิดว่าข้าไม่ได้เรื่อง

252
00:20:52,168 --> 00:20:55,964
แต่ซ่องได้สอนข้าอย่างหนึ่งนะ
ขนาดไม่ใช่สิ่งสำคัญ

253
00:20:56,965 --> 00:20:58,675
แต่อยู่ที่ใช้มันยังไงต่างหาก

254
00:21:17,318 --> 00:21:18,903
ไอ้เตี้ยหมาตื่น

255
00:21:19,445 --> 00:21:21,990
เจ้านี่โคตรน่ารำคาญเลย

256
00:21:25,118 --> 00:21:27,161
ส่วนเจ้าเป็นผู้ชมที่น่ารัก

257
00:21:28,871 --> 00:21:30,832
และอย่าลืมทิปบ๋อยนะ

258
00:21:33,793 --> 00:21:35,294
แสดงได้ดี สแกนแลน

259
00:21:47,640 --> 00:21:49,017
แอนเดอส์

260
00:21:50,435 --> 00:21:52,478
เปิดประตู ไอ้ขี้ขลาด

261
00:21:59,902 --> 00:22:01,195
คาส

262
00:22:03,197 --> 00:22:04,323
เพอร์ซี่

263
00:22:05,074 --> 00:22:08,494
มาเรียนก่อนเวลาเสมอนะ เพอร์ซิวัล

264
00:22:08,578 --> 00:22:11,330
ปล่อยนาง แอนเดอส์ นั่นเป็นคำสั่ง

265
00:22:11,414 --> 00:22:12,582
คำสั่งเหรอ

266
00:22:13,833 --> 00:22:16,586
เดโรโลอย่างพวกเจ้า
ชอบคิดว่ามีสิทธิ์ออกคำสั่งเสมอ

267
00:22:16,669 --> 00:22:21,299
นายจ้างคนใหม่ของข้า
สนับสนุนให้ข้าตัดสินใจเอง

268
00:22:21,382 --> 00:22:24,886
ถ้าเจ้าทำร้ายนาง ข้าฆ่าเจ้าแน่

269
00:22:24,969 --> 00:22:28,931
ปล่อยนางไปและเราค่อยคุยเรื่องอนาคต
ที่เจ้ายังหายใจอยู่

270
00:22:30,099 --> 00:22:33,269
- ดูเหมือนเจ้าจะคิดว่านี่คือการต่อรอง
- อย่า!

271
00:23:40,753 --> 00:23:42,755
คำบรรยายโดย:
สุดาภรณ์ ปลื้มปิติวิริยะเวช

272
00:23:42,839 --> 00:23:44,841
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ลลวรรณ