1
00:00:09,000 --> 00:00:10,700
เจ้าจะบอกว่าข้า...
2
00:00:10,900 --> 00:00:11,660
ว่าข้า...
3
00:00:11,860 --> 00:00:14,200
เจ้าขึ้นมานี่เพื่อหลับนอนกับลูกสาวตัวเอง
4
00:00:14,400 --> 00:00:15,830
ไม่ๆ ข้าหมายถึง...
5
00:00:16,030 --> 00:00:19,010
ไม่ ข้าว่าข้าคงไม่ยอมให้
เรื่องมันไปไกลขนาดนั้นแน่
6
00:00:20,140 --> 00:00:23,100
เดี๋ยวๆ ข้าไม่รู้เลยว่ามีเจ้า
7
00:00:25,310 --> 00:00:29,130
แต่ฟังนะ ตอนนี้ข้ารู้แล้ว
ข้าจำดวงตาของเจ้าได้
8
00:00:29,330 --> 00:00:31,740
หูของเจ้า ผมของเจ้า
9
00:00:32,490 --> 00:00:34,030
เหมือนกับแม่ของเจ้ามากเลย
10
00:00:35,530 --> 00:00:37,320
ข้าไม่มีวันลืมตอนที่ได้พบนางหรอก
11
00:00:44,500 --> 00:00:46,250
มันเป็นรักแรกพบ
12
00:00:48,000 --> 00:00:52,410
เราคุยกันจนกระทั่งตะวันขึ้น
เรื่องเพลงกับมุกลามกๆ
13
00:00:52,610 --> 00:00:54,050
ความหวังและความกลัวของเรา
14
00:00:58,890 --> 00:01:02,180
ทุกช่วงเวลาที่มีนางแสดงให้ข้าเห็น
ถึงหนทางใหม่ในการมีความสุข
15
00:01:04,060 --> 00:01:06,560
ข้าใช้เวลาทั้งชีวิตตามหาความสุข
16
00:01:07,650 --> 00:01:09,770
ข้าไม่เคยคิดว่าข้าจะได้พบเจอกับความรัก
17
00:01:12,490 --> 00:01:14,070
นางปลดล็อกวิญญาณของข้า
18
00:01:19,700 --> 00:01:22,240
แต่แล้ว มันก็เร็ว
เหมือนตอนที่มันเริ่มขึ้น...
19
00:01:30,630 --> 00:01:32,340
ชีวิตต้องดำเนินต่อไป
20
00:01:36,470 --> 00:01:39,510
ตลอดหลายปีมานี้
ข้าไม่เคยก้าวข้ามเรื่องของลีอาได้เลย
21
00:01:41,560 --> 00:01:43,470
ข้ายึดมั่นและหวังไว้เสมอว่า
22
00:01:44,060 --> 00:01:47,690
บางที บางแห่ง
รักของเราสามารถคงอยู่ตลอดไปได้
23
00:01:50,730 --> 00:01:52,190
นั่นไม่ใช่แม่ข้า
24
00:01:54,400 --> 00:01:56,570
- เจ้าแน่ใจนะ
- ไอ้เวรตะไลเอ๊ย
25
00:01:56,990 --> 00:01:58,010
เดี๋ยวๆ
26
00:01:58,210 --> 00:02:00,410
ฟีบี้ เจเน็ต หรือเบิร์ท
27
00:03:03,140 --> 00:03:06,680
ตำนานยอดนักรบ
28
00:03:07,810 --> 00:03:10,130
คริสตี้ คลาร่า คอรีอันเดอร์
29
00:03:10,330 --> 00:03:12,130
ข้ารู้สึกเหมือนขึ้นต้นด้วย ค.นะ
30
00:03:12,330 --> 00:03:15,690
นางชื่อซีบิล
และเจ้าทิ้งนางเหมือนนางไม่มีค่าอะไร
31
00:03:16,150 --> 00:03:18,650
ก็แค่ผู้หญิงอีกคนที่เจ้านอนด้วย
32
00:03:20,070 --> 00:03:21,280
แม่เลี้ยงข้ามาตามลำพัง
33
00:03:21,950 --> 00:03:23,950
ดิ้นรนอย่างหนักเพื่อเลี้ยงพวกเรา
34
00:03:24,700 --> 00:03:25,950
นางสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่านี้
35
00:03:26,330 --> 00:03:28,080
ถึงอย่างนั้น นางกลับมีเจ้า
36
00:03:28,450 --> 00:03:31,460
ไอ้โนมเห็นแก่ตัวที่จำแม้กระทั่ง
ชื่อของนางยังไม่ได้ด้วยซ้ำ
37
00:03:33,380 --> 00:03:34,820
ข้ามันแย่จริงๆ
38
00:03:35,020 --> 00:03:36,360
อย่ามาใช้ไม้นั้นกับข้า
39
00:03:36,560 --> 00:03:37,800
ไม่ มันคือความจริง
40
00:03:38,880 --> 00:03:43,640
ข้าทำผิดพลาดมาตลอดชีวิต
และข้าไม่แน่ใจว่าทำไมข้าถึงเป็นแบบนี้
41
00:03:44,390 --> 00:03:48,310
แต่หัวใจข้าแตกสลายเป็นร้อยๆ ครั้ง
ที่ไม่ได้รู้เรื่องของเจ้า
42
00:03:49,810 --> 00:03:51,810
เอาเลย แทงข้าสิ
43
00:03:53,810 --> 00:03:56,570
ข้าไม่ขัดขืนหรอก เจ้าสมควรทำแล้ว
44
00:04:05,370 --> 00:04:06,370
ไม่
45
00:04:07,330 --> 00:04:08,240
ไม่
46
00:04:09,450 --> 00:04:11,750
นั่นจะช่วยให้เจ้าได้หนีไปอีกครั้ง
47
00:04:15,710 --> 00:04:17,500
เพราะงั้นข้าจะทำสิ่งที่เลวร้ายกว่าฆ่าเจ้า
48
00:04:17,960 --> 00:04:19,670
ข้าจะทิ้งภาระนี้ไว้กับเจ้า
49
00:04:20,380 --> 00:04:21,550
มันเป็นของเจ้าแล้ว
50
00:04:22,550 --> 00:04:23,470
พ่อ
51
00:04:24,640 --> 00:04:25,550
เคย์ลี่ เดี๋ยว
52
00:04:26,600 --> 00:04:27,720
ถ้าเจ้าแค่...
53
00:04:33,810 --> 00:04:34,980
ไอ้ดาบโง่
54
00:04:35,690 --> 00:04:38,320
ได้โปรด ขอให้ข้า...
55
00:04:42,070 --> 00:04:43,110
- ชน
- ชน
56
00:04:53,540 --> 00:04:57,580
กร็อก ทำไมถังเบียร์ของเจ้าถึงเขียนว่า
"สำหรับสัตว์บริโภคเท่านั้น" ล่ะ
57
00:04:58,210 --> 00:04:59,130
ไม่รู้สิ
58
00:05:01,090 --> 00:05:03,160
แต่ข้าขอเติมอีกรอบ
59
00:05:03,360 --> 00:05:05,790
- ข้าเลยพูดว่า "เจ้านี่ช่าง..."
- ของข้าเหรอ
60
00:05:05,980 --> 00:05:06,830
ขอบใจนะจ๊ะ
61
00:05:07,030 --> 00:05:08,700
เฮ้ย นั่นของข้านะ
62
00:05:08,900 --> 00:05:10,970
เอาละ พี่ชาย ข้าเอาเครื่องดื่มมาให้
63
00:05:46,470 --> 00:05:47,470
อะไรวะเนี่ย
64
00:05:53,140 --> 00:05:55,960
- ขอร้องละ นักรบ
- ปลดปล่อยเราจากโลกใบนี้ที
65
00:05:56,160 --> 00:05:59,270
ได้โปรดนำเราไปสู่โลกหน้า
66
00:06:16,250 --> 00:06:18,670
ต้องการอะไรจากข้าวะ
67
00:06:26,510 --> 00:06:27,590
นางกำลังดูอยู่
68
00:06:38,100 --> 00:06:39,480
คืนนี้เจอมาหนักสินะ
69
00:06:40,560 --> 00:06:41,560
ลืมไม่ลงเลยละ
70
00:06:42,860 --> 00:06:44,150
เจ้าเคย...
71
00:06:44,940 --> 00:06:46,530
เรื่องโง่ๆ น่ะ ช่างเถอะ
72
00:06:47,280 --> 00:06:48,570
ไม่ พูดมาเลย
73
00:06:49,150 --> 00:06:49,990
ก็...
74
00:06:50,700 --> 00:06:55,540
ชีวิตเจ้าเคยเปลี่ยนไป
และเจ้าก็ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไหม
75
00:06:57,040 --> 00:07:01,580
ตั้งแต่ที่เราอยู่ด้วยกันมาเหรอ ทุกวันแหละ
การเปลี่ยนแปลงคือเรื่องปกติ
76
00:07:02,330 --> 00:07:04,340
การหนีเคยเป็นคำตอบของข้ามาตลอด
77
00:07:04,590 --> 00:07:08,920
ข้าก็เริ่มจะคิดแล้ว ใช่
สิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตมาจากความกลัว
78
00:07:09,260 --> 00:07:11,220
แต่บางทีสิ่งนั้นก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดเช่นกัน
79
00:07:12,390 --> 00:07:14,910
เจ้าไม่มีทางเลือกบทที่จะได้เล่น
80
00:07:15,110 --> 00:07:17,180
แต่นักแสดงที่แท้จริงก็จะแสดงมันอยู่ดี
81
00:07:20,140 --> 00:07:22,150
โทษที นี่มันไม่ช่วยเท่าไหร่
82
00:07:22,940 --> 00:07:25,730
เจ้าจะบอกว่าเจ้าไม่ยอมปล่อยให้
ความกลัวมารั้งเจ้าไว้สินะ
83
00:07:26,280 --> 00:07:27,320
ก็คงอย่างนั้น
84
00:07:28,570 --> 00:07:29,570
มุ่งไปข้างหน้า
85
00:07:35,280 --> 00:07:38,770
เวสตรูนไม่เหลืออะไรแล้ว ธอร์แด็ก
86
00:07:38,970 --> 00:07:42,330
แล้วทำไมเจ้าถึงไม่ส่งทองของข้ามา
87
00:07:42,620 --> 00:07:45,040
ยังมีของเหลืออยู่อีกชิ้น
88
00:07:45,290 --> 00:07:46,780
ชิ้นส่วนอีกอัน
89
00:07:46,980 --> 00:07:49,030
ทรงพลังยิ่งกว่าสิ่งนี้เสียอีก
90
00:07:49,230 --> 00:07:50,990
สิ่งที่ทำให้ไขว้เขวมากขึ้นน่ะสิ
91
00:07:51,190 --> 00:07:54,290
ข้าขอยืนยันกับท่าน กษัตริย์ของข้า
ของทั้งหมดจะถูกส่งไป
92
00:07:54,490 --> 00:07:58,000
ให้ทันเวลาที่ท่านปรากฏกายแน่
93
00:07:58,200 --> 00:08:02,250
ถ้านี่มันทำให้เจ้าช้าลง
แม้วันเดียวละก็ อัมบราซิล
94
00:08:02,450 --> 00:08:06,110
เจ้าถูกเผาทั้งเป็นแน่
95
00:08:13,660 --> 00:08:16,020
เขาประเมินพลังของเจ้าต่ำไป
96
00:08:16,220 --> 00:08:19,950
ด้วยถุงมือพวกนั้น เจ้าคงไม่ต้อง
ประจบประแจงธอร์แด็กอีกต่อไปแล้ว
97
00:08:20,450 --> 00:08:22,580
การเก็บส่วยครั้งสุดท้าย
98
00:08:23,000 --> 00:08:26,690
จากนั้นข้าจะละลายเมืองนี้
และดึงพวกมันออกมาจากซาก
99
00:08:26,890 --> 00:08:30,710
เจ้าได้อำนาจส่วนเข้าได้ทรัพยากร
100
00:08:32,720 --> 00:08:34,760
ข้อตกลงก็คือข้อตกลง
101
00:08:40,600 --> 00:08:42,020
หวังว่านี่จะเป็นเรื่องดีนะ
102
00:08:42,980 --> 00:08:46,090
บอกข้าด้วยเมื่อคณะพร้อมจะไป
ดร.แดรนเซล
103
00:08:46,290 --> 00:08:48,220
อยากออกจากที่นี่ใจจะขาด
104
00:08:48,420 --> 00:08:50,190
น่าจะพร้อมเร็วๆ นี้ เคย์ลี่
105
00:08:52,190 --> 00:08:53,720
วันหลังก็ปาร์ตี้เบาๆ หน่อย
106
00:08:53,920 --> 00:08:55,780
ดูเหมือนเจ้าไม่ได้นอนเลยสักนิด
107
00:08:56,280 --> 00:08:59,740
นี่ ไพค์ ข้าขอคำแนะนำหน่อยได้ไหม
108
00:09:00,990 --> 00:09:03,080
คงได้มั้ง มีอะไรเหรอ
109
00:09:03,540 --> 00:09:04,690
โอเค
110
00:09:04,890 --> 00:09:08,030
สมมติเจ้าเพิ่งรู้ว่าตัวเองมีลูกหมา
111
00:09:08,230 --> 00:09:12,460
และเจ้าพยายามจะนอนกับลูกหมาตัวนั้น
112
00:09:14,170 --> 00:09:17,040
ได้โปรดเถอะ บอกข้าทีว่านี่เป็นแค่คำอุปมา
113
00:09:17,240 --> 00:09:19,500
ใช่ ฟังให้ดี
114
00:09:19,700 --> 00:09:24,310
ถ้าเราจะสู้กับมังกร เราต้องมีแผนที่ดี
115
00:09:26,230 --> 00:09:29,800
แล้วเจ้ามีไหม
116
00:09:30,000 --> 00:09:31,090
มีอะไร
117
00:09:31,290 --> 00:09:33,140
บางทีข้าอาจจะช่วยได้
118
00:09:33,340 --> 00:09:36,430
สำหรับข้อแรก
มังกรมีข้อได้เปรียบทางอากาศ
119
00:09:36,630 --> 00:09:38,600
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญ
ที่เราต้องให้มันอยู่บนพื้นดิน
120
00:09:38,800 --> 00:09:42,350
ข้ากำลังคิดว่าเราจะใช้กฎของเกอร์ชา
ว่าด้วยกองกำลังฝ่ายตรงข้าม
121
00:09:42,550 --> 00:09:45,400
และติดตั้งกับดัก
ที่ศัตรูของเราจะเป็นผู้เปิดกลไก
122
00:09:45,600 --> 00:09:47,820
เห็นได้ชัดว่าเราต้องการ
แผนสำรองสักสองสามแผน
123
00:09:48,020 --> 00:09:50,280
แต่ข้าคิดว่าถ้าเรามีวัสดุที่เหมาะสม...
124
00:09:50,480 --> 00:09:52,300
นี่คือวิธีสร้าง
125
00:10:08,060 --> 00:10:09,670
ออกมาเถอะ เว็กซ์
126
00:10:09,870 --> 00:10:11,440
ข้าได้ยินเจ้าตั้งแต่สี่ช่วงตึกที่แล้ว
127
00:10:13,400 --> 00:10:14,820
อย่ามาอวดหน่อยเลย
128
00:10:15,280 --> 00:10:17,240
ข้าไม่ใช่คนที่ทำเสียงนั่น
129
00:10:19,360 --> 00:10:20,280
หวัดดี
130
00:10:21,870 --> 00:10:23,020
พวกเจ้านี่เก่งจริงๆ
131
00:10:23,220 --> 00:10:24,540
ข้าเสียงดังขนาดนั้นเลยเหรอ
132
00:10:24,950 --> 00:10:27,620
อยากบอกเราหน่อยไหม
ทำไมพี่ถึงแอบออกมา
133
00:10:28,920 --> 00:10:30,420
ผู้คุมแห่งเรเวนส์
134
00:10:31,040 --> 00:10:33,710
นางอยู่ในหัวข้า เพรียกหาข้า
135
00:10:34,550 --> 00:10:36,470
ข้าเลยคิดจะตอบรับการเรียกหานั้น
136
00:10:36,920 --> 00:10:38,130
เราจะไปกับพี่ด้วย
137
00:10:38,930 --> 00:10:40,410
ข้าเป็นคนทำให้พี่เป็นแบบนี้
138
00:10:40,610 --> 00:10:42,430
ไม่มีใครทำทั้งนั้น
139
00:10:43,220 --> 00:10:46,020
และข้าต้องหาคำตอบของเรื่องนี้ด้วยตัวเอง
140
00:10:47,310 --> 00:10:49,140
อย่าอยู่ห่างจากข้านะ
141
00:11:06,240 --> 00:11:07,370
ฮัลโหล
142
00:11:10,080 --> 00:11:11,000
แปลกแฮะ
143
00:11:20,760 --> 00:11:25,620
เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่ข้าเคยได้ยิน
เกี่ยวกับกลุ่มของผู้คุมมันน่าขนลุกสุดๆ เลย
144
00:11:25,820 --> 00:11:28,250
พวกเขาทรมานตัวเองและอดอาหาร
145
00:11:28,450 --> 00:11:31,460
มีพิธีการถลกหนัง
แล้วก็สวนทวาร และ...
146
00:11:31,660 --> 00:11:33,110
คีย์เลท หยุดเลย
147
00:11:34,940 --> 00:11:37,320
เวลากังวลข้ามักจะพูดไม่หยุดน่ะ
148
00:11:38,070 --> 00:11:40,860
หลังๆ มานี้เขาดูชอบเก็บตัว
149
00:11:42,570 --> 00:11:44,620
ข้ารู้ว่าเจ้าชอบเขา
150
00:11:47,240 --> 00:11:52,580
ใช่ นี่ไม่ใช่เรื่องที่เราต้องคุยกันตอนนี้
หรือตอนไหนก็แล้วแต่
151
00:11:52,870 --> 00:11:57,920
ข้ารู้จักพี่ชายข้า ข้ารู้ว่าเขายังห่วงใยเจ้า
152
00:11:58,880 --> 00:11:59,880
เจ้าคิดงั้นเหรอ
153
00:12:00,880 --> 00:12:01,910
ข้าหมายถึง ก็อาจจะ
154
00:12:02,110 --> 00:12:06,180
แต่ด้วยเรื่องทั้งหมดนี่ มันสำคัญด้วยเหรอ
155
00:12:11,810 --> 00:12:13,310
มันสำคัญเสมอ
156
00:12:15,310 --> 00:12:17,360
เว็กซ์ ข้าควรทำยังไงดี
157
00:12:21,490 --> 00:12:22,950
อย่าปล่อยเขาไป
158
00:12:32,120 --> 00:12:33,920
ข้าไม่เข้าใจ
159
00:12:36,040 --> 00:12:37,040
ข้าต้องไป...
160
00:12:44,840 --> 00:12:48,510
ถ้ามีข้อตกลงบางอย่างระหว่างเรา
ข้าก็มาที่นี่เพื่อทำตามนั้น
161
00:12:49,560 --> 00:12:51,310
ท่านต้องการอะไรจากข้า
162
00:13:15,460 --> 00:13:16,710
ก้าวไปข้างหน้า
163
00:14:08,220 --> 00:14:09,720
นักรบ
164
00:14:18,560 --> 00:14:20,110
แวกซิลแดน
165
00:14:21,860 --> 00:14:24,320
ในที่สุดเจ้าก็มา
166
00:14:25,110 --> 00:14:26,400
น้องสาวข้ายังมีชีวิตอยู่
167
00:14:26,990 --> 00:14:28,910
หนี้นั้นจะต้องชดใช้
168
00:14:29,910 --> 00:14:31,160
ท่านต้องการสิ่งใด
169
00:14:31,870 --> 00:14:32,910
ชีวิตข้าเหรอ
170
00:14:33,950 --> 00:14:35,040
วิญญาณของข้า
171
00:14:35,830 --> 00:14:37,750
หรือว่าข้าต้องเป็นหุ่นเชิดของท่าน
172
00:14:38,370 --> 00:14:42,210
เส้นด้ายแห่งโชคชะตาไม่ใช่สายเชิดหุ่น
173
00:14:43,550 --> 00:14:46,590
มันเชื่อมโยงชีวิตกับโชคชะตา
174
00:14:49,010 --> 00:14:51,200
เจ้าถูกโชคชะตากำหนด
175
00:14:51,400 --> 00:14:55,720
ให้สามารถมองเห็น
เส้นด้ายรอบตัวของเจ้าได้
176
00:14:56,810 --> 00:15:01,810
เข้าใจทุกสรรพสิ่งที่เจ้ารับใช้ นักรบ
177
00:15:02,610 --> 00:15:05,400
ชีวิตทั้งหมดแบ่งปันประสบการณ์เดียว...
178
00:15:06,320 --> 00:15:07,280
ความตาย
179
00:15:07,860 --> 00:15:10,910
แม่เจ้า น้องสาวเจ้า แม้แต่เจ้าเอง
180
00:15:11,700 --> 00:15:15,060
เราต้องปกป้องช่วงเวลาที่สวยงามนั้น
181
00:15:15,260 --> 00:15:18,910
เมื่อจิตวิญญาณเปลี่ยนไปหาประสงค์ใหม่
182
00:15:20,000 --> 00:15:24,130
วิญญาณที่ข้าได้เห็น
ท่านต้องการให้ข้านำทางมันเหรอ
183
00:15:25,130 --> 00:15:27,340
ในแง่หนึ่งก็ใช่
184
00:15:27,920 --> 00:15:31,830
ปกป้องความศักดิ์สิทธิ์
ระหว่างชีวิตและความตาย
185
00:15:32,030 --> 00:15:34,430
นั่นคือหน้าที่ของเรา
186
00:15:34,800 --> 00:15:36,310
หน้าที่ของเจ้า
187
00:15:37,020 --> 00:15:40,140
เจ้าจะยอมรับภาระนี้หรือไม่
188
00:15:40,520 --> 00:15:42,190
ข้ามีทางเลือกด้วยรึไง
189
00:15:43,480 --> 00:15:44,650
ข้ายอมรับ
190
00:15:45,860 --> 00:15:48,360
เจ้ากลัวการตายหรือไม่
191
00:15:48,780 --> 00:15:51,240
- แน่นอนว่าข้ากลัว
- อย่ากลัวไปเลย
192
00:15:51,860 --> 00:15:54,570
ข้าเฝ้ามองเจ้ามานาน
กว่าที่เจ้าจะรู้ตัวเสียอีก
193
00:15:55,830 --> 00:15:58,750
ถูกดึงดูดเข้าหา
โชคชะตาของเจ้าอย่างบุ่มบ่าม
194
00:15:59,370 --> 00:16:00,750
เหมือนเปลวไฟ
195
00:16:01,920 --> 00:16:04,290
นักรบผู้งามสง่าของข้า
196
00:16:04,750 --> 00:16:07,320
มีหลายอย่างให้ต้องกลัว
197
00:16:07,520 --> 00:16:08,800
แต่มิใช่ความตาย
198
00:16:09,090 --> 00:16:11,880
เพราะมันให้ความหมายในการมีชีวิต
199
00:16:39,240 --> 00:16:42,460
นางอยู่ที่นั่นมาตลอดใช่ไหม
200
00:16:51,260 --> 00:16:52,070
แวกซ์
201
00:16:52,270 --> 00:16:54,870
เราเป็นห่วงเจ้ามากเรื่อง...
อะไรวะนั่น
202
00:16:55,070 --> 00:16:57,250
ข้าไม่เป็นไร สบายมากๆ
203
00:16:57,450 --> 00:16:59,920
เจ้าเป็นแน่ นี่เลือดของใครเนี่ย
204
00:17:00,110 --> 00:17:01,710
ข้าเห็นนาง
205
00:17:01,910 --> 00:17:04,500
เส้นทางที่เราเดินไปเป็นทางที่ถูกต้อง
206
00:17:04,700 --> 00:17:05,940
และนางกำลังเฝ้ามองอยู่
207
00:17:06,600 --> 00:17:08,230
- แต่...
- กลับกันเถอะ
208
00:17:08,730 --> 00:17:10,300
เดี๋ยวจะอธิบายให้ฟังระหว่างทาง
209
00:17:10,500 --> 00:17:11,360
โอเค
210
00:17:15,860 --> 00:17:19,850
ดังนั้นการเพิ่มแรงกดดัน
กระตุ้นขดลวดของฝั่งตรงข้ามให้ทำงาน
211
00:17:20,050 --> 00:17:24,150
ซึ่งเมื่อควบคู่กับบานพับสกรู
จะทำให้สามารถกักขังได้
212
00:17:24,350 --> 00:17:26,360
ยึดเป้าหมายไว้กับแผ่นฐาน
213
00:17:26,560 --> 00:17:28,250
เป็นความเรียบง่ายของตัวมันเอง
214
00:17:31,500 --> 00:17:32,710
อะไรนะ
215
00:17:33,090 --> 00:17:37,090
ขุดตรงนั้น
216
00:17:42,640 --> 00:17:45,000
การขุดไม่ใช่ส่วนสำคัญสักหน่อย
217
00:17:45,200 --> 00:17:48,270
ตรงนี้ สนใจตรงที่กับดักจะ...
218
00:17:49,480 --> 00:17:51,110
ไอ้เวรเอ๊ย
219
00:17:52,360 --> 00:17:54,530
หมอนี่ไม่ฉลาดเท่าไหร่ใช่ไหม
220
00:17:54,940 --> 00:17:55,820
กร็อก
221
00:17:56,530 --> 00:17:58,360
นี่เป็นของเจ้าแล้ว
222
00:17:59,160 --> 00:18:00,950
ขวานโลหิตของเคฟแด็กเหรอ
223
00:18:02,490 --> 00:18:05,580
ขอให้เจ้าใช้มันได้อย่างน่านับถือ
กว่าที่พ่อของข้าใช้
224
00:18:07,830 --> 00:18:09,040
เจ้าพูดได้ไหม
225
00:18:11,000 --> 00:18:12,130
ไม่มีอะไรจะพูดสินะ
226
00:18:15,050 --> 00:18:16,260
ข้าเอาละกัน
227
00:18:17,220 --> 00:18:18,260
เกวียนพร้อมแล้ว
228
00:18:18,800 --> 00:18:19,800
เคย์ลี่ ข้า...
229
00:18:20,140 --> 00:18:21,100
ฟังนะ
230
00:18:21,720 --> 00:18:23,710
เจ้าไม่ต้องพูดกับข้าก็ได้ โอเคไหม
231
00:18:23,910 --> 00:18:27,640
ข้าแค่อยากจะบอกว่า ข้าเปลี่ยนได้
จะไม่เที่ยวซ่องอีกแล้ว
232
00:18:28,310 --> 00:18:33,070
ใช่ ข้ารู้มันฟังดูน่าขยะแขยงโคตรๆ
แต่ที่จริงมันเป็นก้าวใหญ่ของข้า ข้า...
233
00:18:35,110 --> 00:18:37,220
เดี๋ยว บอกได้ไหมว่าเจ้าจะไปไหน
234
00:18:37,420 --> 00:18:40,350
ไปให้ไกลที่สุดจากมังกรพวกนี้
อาจจะเป็นอังก์คาเรล
235
00:18:40,550 --> 00:18:41,410
ในมาร์เค็ตน่ะเหรอ
236
00:18:42,660 --> 00:18:43,660
เจ้าจะสนทำไม
237
00:18:44,740 --> 00:18:47,650
ฟังนะ มีบางอย่างที่ตัวข้าไม่มีมาเสมอ
238
00:18:47,850 --> 00:18:49,520
และข้าคิดว่ามันอาจเป็นเจ้า
239
00:18:49,720 --> 00:18:53,460
ข้ารู้ว่าข้าไม่ใช่พ่อในแบบที่เจ้าต้องการ
แต่ข้าพยายามเป็นได้นะ
240
00:18:53,960 --> 00:18:58,420
จากความผิดทั้งหมดที่เจ้าทำลงไป
เจ้าคงต้องทำสิ่งที่ถูกต้องอีกมากโขเลย
241
00:18:59,430 --> 00:19:01,540
อย่างน้อยก็เอานี่กลับไปด้วย
242
00:19:01,740 --> 00:19:03,600
ข้าไม่อยากได้อะไรจากเจ้าทั้งนั้น
243
00:19:10,190 --> 00:19:11,190
ทุกคนพร้อมรึยัง
244
00:19:12,480 --> 00:19:14,980
เอาละ ไปฆ่ามังกรกัน
245
00:19:30,160 --> 00:19:34,280
ครึ่งยักษ์ 20 ตน ชิ้นส่วนสามชิ้น
และกับดักหนึ่งอันของเพอร์ซี่
246
00:19:34,480 --> 00:19:36,530
ทำไมข้ารู้สึกเหมือนมันยังไม่พอเลย
247
00:19:36,730 --> 00:19:39,170
ตราบใดที่อัมบราซิลก้าวเข้ามาเหยียบ
บนฐานความดัน...
248
00:19:40,590 --> 00:19:41,680
มันจะได้ผล
249
00:19:42,430 --> 00:19:47,060
- แล้วถ้าไม่ล่ะ
- งั้นก็เตรียมตัวนรกแตกได้เลย
250
00:20:11,160 --> 00:20:14,130
นี่เป็นส่วยที่น้อยที่สุดที่ข้าเคยได้
251
00:20:14,500 --> 00:20:18,250
เจ้าฉลาดนะที่วันนี้ไม่โผล่หัวออกมา
252
00:20:36,400 --> 00:20:37,400
บ้าเอ๊ย
253
00:20:50,660 --> 00:20:51,750
ยิง
254
00:20:57,420 --> 00:20:59,920
ตรึงมังกรนั่นไว้บนพื้นดิน
255
00:21:03,010 --> 00:21:05,300
ฟ้าผ่าบนใบหน้าของเจ้า
256
00:21:10,770 --> 00:21:11,890
จะไปไหนงั้นเหรอ
257
00:21:23,490 --> 00:21:26,450
จัดให้เต็มที่เลย
เราได้ตัวมันไว้ตรงที่เรา...
258
00:21:37,420 --> 00:21:40,340
ไม่มีอะไรควบคุมพลังข้าได้
259
00:21:46,470 --> 00:21:47,470
นั่นของใหม่แฮะ
260
00:21:49,300 --> 00:21:51,160
- มันไปที่ไหน
- ข้ามองไม่เห็นอะไรเลย
261
00:21:51,360 --> 00:21:53,600
- หามันไม่เจอ
- แด่เลือดเนื้อ
262
00:21:56,890 --> 00:21:58,190
แม่งเอ๊ย
263
00:22:00,650 --> 00:22:01,520
เวรละ
264
00:22:02,110 --> 00:22:03,440
โวแลนเทียร์
265
00:22:10,410 --> 00:22:11,990
คีย์เลท
266
00:22:16,330 --> 00:22:17,480
ไม่มีอะไรไม่ได้ผลสักอย่าง
267
00:22:17,680 --> 00:22:19,420
ใช้สนับมือไททันสโตนเลย
268
00:22:19,630 --> 00:22:21,130
ก็ได้ มาลุยกันเลย
269
00:22:33,680 --> 00:22:36,350
เจ้าโจมตีสิ่งที่มองไม่เห็นไม่ได้หรอก
270
00:22:39,100 --> 00:22:41,560
แต่ข้าเห็นเจ้า
271
00:22:45,780 --> 00:22:46,650
สแกนแลน
272
00:22:50,070 --> 00:22:51,980
อยากโดนฆ่ามากเลยรึไง
273
00:22:52,170 --> 00:22:54,940
โทษที ข้าแค่... ข้ามีเรื่องต้องพิสูจน์น่ะ
274
00:22:55,140 --> 00:22:56,250
เจ้าน่ะเหรอ
275
00:22:56,500 --> 00:22:59,360
ข้าพบว่าตัวเองคือนักรบแห่งผู้คุมเรเวนส์
276
00:22:59,560 --> 00:23:01,000
ข้าพบว่าตัวเองเป็นพ่อคน
277
00:23:02,290 --> 00:23:03,210
เจ้าชนะ
278
00:23:05,880 --> 00:23:08,490
ฟังนะ ข้ามีแผน แต่มันบ้าโคตรๆ
279
00:23:08,690 --> 00:23:10,040
นั่นน่าจะดีที่สุดแล้วแหละ
280
00:23:10,230 --> 00:23:12,410
เราต้องเข้าไปข้างในตัวมังกรนั่น
281
00:23:12,610 --> 00:23:13,580
ข้างในเหรอ
282
00:23:13,780 --> 00:23:16,560
- ผ่านปากที่มีแต่กรดน่ะเหรอ ไม่มีทาง
- มีทางนึง
283
00:23:17,230 --> 00:23:18,600
อีกรูนึง
284
00:23:22,610 --> 00:23:23,520
เสร็จข้า
285
00:23:35,830 --> 00:23:37,080
พวกนั้นจะไปไหนน่ะ
286
00:23:37,700 --> 00:23:39,460
ฝ่ามือสแกนแลน
287
00:23:46,460 --> 00:23:47,550
คุณพระช่วย
288
00:23:54,100 --> 00:23:56,250
ไม่คิดว่าจะได้ผลจริงๆ นะเนี่ย
289
00:23:56,450 --> 00:23:57,930
มันไม่น่าจะได้ผลเลย
290
00:24:01,730 --> 00:24:04,770
เอาละ มาดูไอ้บ้านี่
ตอนมันพยายามบินหนีกันดีกว่า
291
00:24:08,400 --> 00:24:11,530
แกจะไปได้ก็ต่อเมื่อ
สแกนแลน ชอร์ตฮัลต์บอกให้แกไปเท่านั้น
292
00:24:15,160 --> 00:24:18,040
มันล้มลงแล้ว
โจมตีด้วยทุกอย่างที่เรามีเลย
293
00:24:25,540 --> 00:24:26,380
พร้อมรึยัง
294
00:24:38,140 --> 00:24:40,670
เจ้าไม่สามารถยับยั้งข้าได้
295
00:24:40,870 --> 00:24:42,730
ไม่มีทาง
296
00:24:50,570 --> 00:24:51,570
สแกนแลน
297
00:24:53,910 --> 00:24:55,430
ล้มเหลว
298
00:24:55,630 --> 00:24:59,990
ข้ามีชิ้นส่วนของพวกเจ้า
และข้าจะครอบครองทุกชิ้น
299
00:25:02,370 --> 00:25:04,080
เราปล่อยให้มันหนีไปไม่ได้
300
00:25:15,300 --> 00:25:16,300
ไม่นะ
301
00:26:00,600 --> 00:26:02,540
คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
302
00:26:02,740 --> 00:26:04,680
{\an8}ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิสาขา ภูริไกร