1 00:00:08,708 --> 00:00:12,916 ‪(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:38,958 --> 00:00:40,416 ‪ตอนแม่สิบขวบ 3 00:00:40,500 --> 00:00:43,958 ‪ตาของลูกพาแม่ไปดูผลลัพธ์ ‪ของสงครามฮิลเดนาร์ด 4 00:00:44,500 --> 00:00:49,458 ‪ตาจะให้หนึ่งเหรียญทองต่อดาบหนึ่งเล่ม ‪ที่แม่เก็บได้จากสมรภูมิ 5 00:00:49,541 --> 00:00:51,166 ‪บอกว่าต้องการเหล็กกล้า 6 00:00:52,083 --> 00:00:53,583 ‪แต่แม่รู้ว่ามันไม่จริง 7 00:00:54,583 --> 00:00:57,791 ‪ตาอยากให้แม่รู้จักความตาย 8 00:00:58,750 --> 00:01:02,041 ‪คีโน่บอกว่าสงครามคือความล้มเหลวทางการทูต 9 00:01:02,125 --> 00:01:04,500 ‪เขาคิดว่าจะพูดเอาตัวรอดได้ทุกเรื่อง 10 00:01:04,583 --> 00:01:06,791 ‪คิดว่าตัวเองเป็นจิ้งจอกในฝูงหมาป่า 11 00:01:06,875 --> 00:01:10,708 ‪แต่ฟังแม่ไว้ ถ้าอยากอยู่รอดในโลกนี้ 12 00:01:10,791 --> 00:01:14,958 ‪ลูกต้องเรียนรู้ทั้งการเป็นจิ้งจอกและหมาป่า 13 00:01:17,458 --> 00:01:19,125 ‪เราจะทากำแพงเป็นสีทอง 14 00:01:19,916 --> 00:01:22,041 ‪สั่งโคมระย้าคริสตัลเข้ามา 15 00:01:22,125 --> 00:01:24,208 ‪ที่ปรึกษาจะเข้าทางนี้ 16 00:01:24,291 --> 00:01:28,208 ‪แต่ท่านข้าหลวงจะมีทางเข้าลับของตัวเอง 17 00:01:28,291 --> 00:01:31,041 ‪หน้าตาเธอควรอิ่มเอมและใจดี 18 00:01:31,125 --> 00:01:36,500 ‪ดูฉลาดเพื่อจูงใจเหล่าบริวาร ‪แต่ต้องว่าง่ายเราจะได้คุมเธออยู่ 19 00:01:36,583 --> 00:01:38,333 ‪อาจจะเป็นหน้าแบบลูกสาวแม่ก็ได้ 20 00:01:39,166 --> 00:01:40,958 ‪จะยกบัลลังก์ให้หนูเหรอ 21 00:01:41,041 --> 00:01:46,750 ‪โลกทั้งใบแม่ก็ยกให้ได้ ลูกรัก ‪ถ้าลูกพิสูจน์ตัวเองได้ 22 00:01:59,916 --> 00:02:01,458 ‪จะทำยังไงกับเธอดี 23 00:02:08,208 --> 00:02:10,000 ‪เธอไม่สร้างปัญหาให้เราหรอก 24 00:02:10,583 --> 00:02:13,791 ‪ถอดเธอออกจากตำแหน่ง ‪และส่งไปอยู่อาณานิคมไกลโพ้น 25 00:02:17,875 --> 00:02:19,916 ‪เธอเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจเก่า 26 00:02:20,583 --> 00:02:23,291 ‪ฆ่าตอนนี้ก็ตายแค่คนเดียว 27 00:02:23,958 --> 00:02:26,166 ‪ให้เธอรอด ลูกอาจต้องฆ่าอีกหลายพัน 28 00:02:26,250 --> 00:02:29,041 ‪เราทำให้คนเห็นได้ว่าเรามีเมตตา 29 00:02:47,208 --> 00:02:48,708 ‪หมาป่าไร้ความเมตตา 30 00:03:15,791 --> 00:03:16,791 ‪อยู่เองได้ไหม 31 00:03:17,791 --> 00:03:19,708 ‪- เดี๋ยวฉันกลับมา ‪- โอเค 32 00:03:28,250 --> 00:03:29,208 ‪จิ๊งซ์ 33 00:04:02,666 --> 00:04:03,750 ‪หายไปแล้ว 34 00:04:03,833 --> 00:04:04,750 ‪อะไรนะ 35 00:04:07,791 --> 00:04:09,041 ‪ที่เราทำไปมันสูญเปล่า 36 00:05:51,166 --> 00:05:52,833 ‪ท่านครับ เราคุมพื้นที่แล้ว 37 00:05:53,333 --> 00:05:55,583 ‪ผมต้องคุ้มกันท่านกลับเข้าเมือง 38 00:05:57,041 --> 00:05:58,291 ‪ท่านครับ 39 00:05:59,125 --> 00:06:00,125 ‪ท่านเป็นอะไรไหม 40 00:06:40,083 --> 00:06:43,291 ‪นี่บ้านใคร เพื่อนสมาชิกสภาเธอเหรอ 41 00:06:47,750 --> 00:06:49,000 ‪เคทลิน 42 00:06:49,791 --> 00:06:52,833 ‪เราเป็นห่วงมากเลย ดีใจจังที่ลูกปลอดภัย 43 00:06:52,916 --> 00:06:54,250 ‪และลูกเจอคนเร่ร่อน 44 00:06:54,833 --> 00:06:55,875 ‪เธอชื่อวาย 45 00:06:56,416 --> 00:06:58,083 ‪เธอเป็นคนเมืองชั้นล่าง 46 00:06:58,166 --> 00:06:59,208 ‪เข้าใจชัดเลย 47 00:06:59,875 --> 00:07:02,083 ‪เราขอคุยด้วยหน่อย เคทลิน 48 00:07:02,916 --> 00:07:04,125 ‪แบบส่วนตัว 49 00:07:09,333 --> 00:07:11,250 ‪แม่ต้องไปคุยกับสภา 50 00:07:11,333 --> 00:07:13,083 ‪คุยกับสภาเหรอ 51 00:07:13,166 --> 00:07:15,583 ‪รู้ตัวไหมว่าลูกทำผิดกฎหมายไปกี่ข้อแล้ว 52 00:07:15,666 --> 00:07:17,791 ‪ลูกแค่ทำในสิ่งที่คิดว่าถูกต้อง 53 00:07:19,666 --> 00:07:21,166 ‪หนูจะรับผิดชอบเอง 54 00:07:21,250 --> 00:07:23,041 ‪ลูกเป็นลูกสาวสมาชิกสภา 55 00:07:23,125 --> 00:07:25,416 ‪การกระทำของลูกสะท้อนถึงทุกคน 56 00:07:25,500 --> 00:07:26,708 ‪ของหนูเหรอ 57 00:07:27,583 --> 00:07:29,708 ‪แล้วแม่รู้ไหมสภาสะท้อนถึงอะไรอีก 58 00:07:29,791 --> 00:07:32,791 ‪พลเมืองนอนตามข้างถนน โดนวางยาพิษ 59 00:07:32,875 --> 00:07:35,625 ‪ต้องเลือกระหว่างตัวการใหญ่ที่จ้องเอาเปรียบ 60 00:07:35,708 --> 00:07:38,000 ‪กับรัฐบาลที่ไม่เคยสนอะไรเลย 61 00:07:38,083 --> 00:07:39,166 ‪เคทลิน 62 00:07:42,083 --> 00:07:45,250 ‪ลูกสาวเราต้องพักสักหน่อยหลังจากไปผจญภัยมา 63 00:07:51,791 --> 00:07:53,541 ‪แม่จะนัดหมายการประชุม 64 00:07:55,208 --> 00:07:56,458 ‪ขอบคุณค่ะ 65 00:07:56,541 --> 00:07:59,958 ‪ทั้งลูกและเพื่อนจะได้แถลงต่อสภาเอง 66 00:08:00,041 --> 00:08:02,916 ‪แม่ขอแนะนำให้เตรียมตัวให้ดีๆ ล่ะ 67 00:08:24,625 --> 00:08:28,458 ‪- เธอบาดเจ็บสาหัส ‪- คิดว่าฉันมองไม่ออกเหรอ 68 00:08:30,916 --> 00:08:35,833 ‪ฉันว่าฉันช่วยเธอได้นะ ‪แต่กระบวนการมันก็หนักเอาเรื่อง 69 00:08:37,375 --> 00:08:39,250 ‪บางครั้งตายซะยังดีกว่า 70 00:08:39,833 --> 00:08:41,458 ‪เธอรับไหวน่า 71 00:08:41,541 --> 00:08:46,541 ‪ขอถามให้แน่ใจก่อนลงมือนะ ‪เตรียมใจจะเสียเธอไปหรือยัง 72 00:08:48,416 --> 00:08:49,458 ‪จิ๊งซ์ 73 00:08:50,541 --> 00:08:51,625 ‪จิ๊งซ์ 74 00:08:55,333 --> 00:08:57,916 ‪ไม่ตายหรอก ดอกเตอร์ 75 00:08:58,541 --> 00:08:59,666 ‪เธอจะตายไม่ได้ 76 00:09:02,750 --> 00:09:03,916 ‪ฉันเข้าใจแล้ว 77 00:09:07,708 --> 00:09:10,750 ‪เข้าใจหน่อยนะ ‪ฉันทำแบบนี้นายจะได้ไม่ต้องเสียสติ 78 00:09:16,458 --> 00:09:18,708 ‪ครั้งหนึ่งฉันก็เคยมีลูกสาว 79 00:09:33,708 --> 00:09:35,500 ‪ซิลโก้ไม่รับแขกตอนนี้ 80 00:09:35,583 --> 00:09:36,708 ‪ไม่ใช่ปัญหา 81 00:09:36,791 --> 00:09:40,500 ‪ฉันไม่ได้มาหาเขา แค่อยากมาโน้มน้าวเธอหน่อย 82 00:09:43,750 --> 00:09:46,416 ‪พอฉันถามเพื่อนๆ ว่าซิลโก้กำลังทำอะไร 83 00:09:46,500 --> 00:09:48,708 ‪ชื่อเธอก็โผล่ออกมาเป็นชื่อแรกเลย 84 00:09:49,250 --> 00:09:53,250 ‪"เซวิก้าไปท่าเรือ" ‪ไม่ก็ "เซวิก้าไปจัดการไอ้พวกโง่" 85 00:09:54,083 --> 00:09:55,625 ‪เธอเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวนะ 86 00:09:57,875 --> 00:09:59,000 ‪เข้าเรื่องเลย 87 00:09:59,500 --> 00:10:01,708 ‪คุมหางเสือเก่งนะ เธอน่ะ 88 00:10:01,791 --> 00:10:03,916 ‪เว้นแต่มันไม่ใช่เรือเธอ 89 00:10:04,000 --> 00:10:06,708 ‪มันเรือเขากับและจิ๊งซ์ 90 00:10:06,791 --> 00:10:08,416 ‪นี่เหรอแผนนาย 91 00:10:08,500 --> 00:10:11,583 ‪บ่อนทำลายซิลโก้ ‪โดยการเล่นงานอีโก้ของฉันแบบง่อยๆ 92 00:10:12,583 --> 00:10:13,791 ‪ฉันยอมใจนายเลยฟินน์ 93 00:10:13,875 --> 00:10:16,791 ‪พอฉันคิดว่านายคงไม่โง่กว่านี้แล้ว นายก็โง่ได้อีก 94 00:10:18,125 --> 00:10:21,416 ‪งั้นเอาตรงๆ เลยนะ เขาน่ะจิตหลุดแล้ว 95 00:10:21,500 --> 00:10:23,666 ‪เมืองใต้ดินใกล้จะโกลาหลเต็มที 96 00:10:23,750 --> 00:10:27,250 ‪และฉันก็รู้สึกด้วยว่าเขาไม่ได้ขึ้นไปบนนั้น ‪เพื่อจัดการเรื่องบัญชีต่างๆ 97 00:10:28,958 --> 00:10:32,541 ‪จิ๊งซ์เพ้อไปเรื่อยแล้วเขาก็โอนอ่อนผ่อนตาม 98 00:10:32,625 --> 00:10:35,541 ‪แล้วดูเธอสิ คอยตามล้างตามเช็ด 99 00:10:36,791 --> 00:10:40,041 ‪อีโก้ก็เรื่องหนึ่ง ต้องใช้สมองด้วย 100 00:10:46,041 --> 00:10:49,500 ‪ไม่ได้มีเธอคนเดียวที่ไม่พอใจผลงานของเขา 101 00:10:50,166 --> 00:10:52,750 ‪ยังมีปลาตัวใหญ่กว่าซิลโก้อีก 102 00:11:27,166 --> 00:11:31,083 ‪เมล เอโลร่า ไม่เห็นต้องมารับแม่ที่นี่เลย 103 00:11:31,166 --> 00:11:34,083 ‪- ท่านแม่มาทำอะไรที่นี่ ‪- มาเยี่ยมไม่ได้เหรอ 104 00:11:34,166 --> 00:11:36,750 ‪แม่ได้ยินเรื่องการรับแขกของพิลต์โทเวอร์ 105 00:11:37,916 --> 00:11:41,625 ‪แม่คงไม่ได้ล่องเรือมาครึ่งทวีป ‪เพื่อลองชิมอาหารท้องถิ่นหรอก 106 00:11:41,708 --> 00:11:43,416 ‪มันสิบกว่าปีแล้วนะเมล 107 00:11:43,500 --> 00:11:45,208 ‪ตั้งแต่เนรเทศหนู 108 00:11:45,291 --> 00:11:46,791 ‪โวยวายไปได้ 109 00:11:46,875 --> 00:11:50,708 ‪แม่ส่งลูกมาที่นี่เพื่อดูแลผลประโยชน์ตระกูล ‪และให้ลูกได้เติบโต 110 00:11:50,791 --> 00:11:51,791 ‪ซึ่งลูกก็ทำแล้ว 111 00:11:51,875 --> 00:11:56,333 ‪แม่บอกว่า "ความใจอ่อนของลูก ‪คงเหมาะกับพวกนักอุดมคติ 112 00:11:56,416 --> 00:11:58,166 ‪เหยาะแหยะต่างชาติมากกว่า" 113 00:12:00,125 --> 00:12:01,833 ‪ลูกนี่ความจำดีเหมือนพ่อเลย 114 00:12:01,916 --> 00:12:04,083 ‪อย่ามาทำเป็นเอาอกเอาใจหนู 115 00:12:04,166 --> 00:12:06,416 ‪- เมล ‪- น้ำเสียงแบบนั้นด้วย 116 00:12:11,375 --> 00:12:12,666 ‪พี่ชายลูกตายแล้ว 117 00:12:16,291 --> 00:12:17,375 ‪เกิดอะไรขึ้น 118 00:12:19,958 --> 00:12:21,958 ‪เขาไปมีเรื่องกับคนที่ไม่ควร 119 00:12:23,000 --> 00:12:24,083 ‪แม่ไม่ทันระวัง 120 00:12:25,166 --> 00:12:27,500 ‪และนั่นคือความผิดที่แม่แก้ไขไม่ได้ 121 00:12:31,250 --> 00:12:34,708 ‪เจซ ทาลิสของลูก ‪หันมาสนใจเรื่องอาวุธเฮ็กซ์เทคแล้ว 122 00:12:35,666 --> 00:12:36,666 ‪นึกแล้วเชียว 123 00:12:36,750 --> 00:12:38,291 ‪สงครามใกล้เข้ามาแล้ว 124 00:12:38,375 --> 00:12:41,375 ‪ลูกปล่อยให้ปัญหาเมืองใต้ดิน ‪หมักหมมมานานเกินไป 125 00:12:41,458 --> 00:12:43,000 ‪พิลต์โทเวอร์ไม่เหมือนน็อกซัส 126 00:12:43,083 --> 00:12:46,000 ‪สงครามไม่ใช่ทางออกแรก ‪และทางออกเดียวของเรา 127 00:12:46,083 --> 00:12:50,416 ‪หนูออกทุนให้เฮ็กซ์เทคเพื่อปกป้องเมือง ‪ไม่ใช่เพื่อทำลายมันให้ราบ 128 00:12:50,500 --> 00:12:53,208 ‪แม่ไม่ได้เดาส่งนะ มันคือเรื่องจริง 129 00:12:53,291 --> 00:12:57,083 ‪เราปลดอาวุธไม่ได้และมันถูกใช้อยู่เสมอ 130 00:12:57,166 --> 00:13:00,958 ‪แม่มาที่นี่ก็เพื่อช่วยชี้ทาง ‪ให้ลูกตัดสินใจได้อย่างถูกต้อง 131 00:13:01,041 --> 00:13:04,250 ‪- หนูไม่ต้องการคำสอน ‪- เดี๋ยวก็รู้ 132 00:13:06,416 --> 00:13:07,541 ‪คุณเมดาร์ด้า 133 00:13:08,708 --> 00:13:09,708 ‪- คะ ‪- คะ 134 00:13:13,041 --> 00:13:14,625 ‪เขามารับแม่จ้ะ 135 00:13:18,958 --> 00:13:21,083 ‪แม่จะไปชิมอาหารท้องถิ่น 136 00:13:34,041 --> 00:13:37,791 ‪เราจะเสนอคดีของเราต่อสภา คืนนี้ 137 00:13:40,666 --> 00:13:41,833 ‪เธอทำหมดนี่เองเหรอ 138 00:13:42,666 --> 00:13:44,208 ‪โดยไม่ได้ลงไปเมืองชั้นล่างน่ะนะ 139 00:13:46,791 --> 00:13:49,083 ‪ฉันคิดว่าพาวเดอร์หมกมุ่นแล้วนะ 140 00:13:52,833 --> 00:13:55,666 ‪เรื่องที่เกิดกับเธอไม่ใช่ความผิดคุณ 141 00:13:59,958 --> 00:14:02,000 ‪ตอนที่พ่อแม่ของฉันยังอยู่ 142 00:14:03,916 --> 00:14:05,666 ‪ฉันกับพาวเดอร์เคยแบ่งเตียงกันนอนแบบนี้ 143 00:14:06,250 --> 00:14:09,166 ‪แต่ว่ามันเล็กกว่านี้ครึ่งหนึ่งได้ 144 00:14:10,208 --> 00:14:15,208 ‪พวกเราเล่นเกมกัน เราแข่งกันว่า ‪ใครจะเป็นสัตว์ประหลาดตัวที่ใหญ่กว่า 145 00:14:16,583 --> 00:14:21,125 ‪พาวเดอร์บอกว่า ‪"ฉันเป็นตัวทากประหลาดมีพิษไหลเยิ้ม" 146 00:14:22,375 --> 00:14:26,833 ‪และฉันบอกว่า ‪"ฉันเป็นปูกินทากที่มีหนามเป็นใบมีด" 147 00:14:29,125 --> 00:14:33,416 ‪บางครั้งฉันก็ติดลมจนเผลอทำน้องกลัว 148 00:14:36,708 --> 00:14:39,416 ‪ฉันไม่อยากให้เธอร้องไห้จนพ่อแม่ตื่น ก็เลย… 149 00:14:40,041 --> 00:14:42,333 ‪แกล้งทำเป็นว่าไล่สัตว์ประหลาดของตัวเองไป 150 00:14:43,958 --> 00:14:48,083 ‪ฉันพูดว่า "ถ้าฉันอยู่ด้วย ปีศาจก็จับเธอไปไม่ได้" 151 00:14:50,166 --> 00:14:51,666 ‪แล้วปีศาจตัวจริงก็โผล่มา 152 00:14:54,791 --> 00:14:56,208 ‪และฉันได้แต่วิ่งหนี 153 00:14:58,375 --> 00:14:59,541 ‪ฉันทิ้งน้อง 154 00:15:27,541 --> 00:15:30,375 ‪รู้ไหมพาวเดอร์ เธอเข้มแข็งกว่าที่ตัวเองคิด 155 00:15:31,125 --> 00:15:32,083 ‪วาย 156 00:15:33,750 --> 00:15:35,791 ‪ขอโทษนะ พาวเดอร์ 157 00:15:35,875 --> 00:15:38,291 ‪- น้องสาวคุณคือจิ๊งซ์เหรอ ‪- ไม่ 158 00:15:39,791 --> 00:15:41,125 ‪จิ๊งซ์ 159 00:15:41,208 --> 00:15:43,041 ‪ไม่ๆ 160 00:15:44,833 --> 00:15:47,250 ‪ฉันเข้าใจว่ามันคงทรมานน่าดู 161 00:15:47,333 --> 00:15:49,166 ‪ไม่ 162 00:15:49,250 --> 00:15:52,416 ‪- เกรงว่ามันมีแต่จะแย่ลงด้วยนะ ‪- เดี๋ยว 163 00:15:53,083 --> 00:15:56,625 ‪ไม่ 164 00:16:29,541 --> 00:16:31,041 ‪นายทำอะไรลงไป 165 00:16:32,375 --> 00:16:33,791 ‪ฉันช่วยชีวิตเธอไว้ 166 00:16:51,458 --> 00:16:52,750 ‪เฮ้ย ดูทางหน่อย ขนปุย 167 00:16:52,833 --> 00:16:53,916 ‪หลีกไป 168 00:17:39,041 --> 00:17:40,208 ‪แบบนี้ 169 00:17:42,166 --> 00:17:43,583 ‪อย่ามายุ่งกับเธอนะ 170 00:17:45,250 --> 00:17:46,375 ‪บาย 171 00:18:07,208 --> 00:18:08,625 ‪เข้าใจคิดดี 172 00:18:08,708 --> 00:18:12,083 ‪ถึงจะตั้งโครงใบพัดไม่ถูกก็เถอะ 173 00:18:12,875 --> 00:18:14,041 ‪คุณผิดแล้ว 174 00:18:15,166 --> 00:18:16,750 ‪มันสร้างมาให้ใช้ที่รอยแตก 175 00:18:17,416 --> 00:18:18,541 ‪อากาศขุ่นมัวกว่า 176 00:18:20,625 --> 00:18:22,125 ‪เป็นอะไรไหมพ่อหนุ่ม 177 00:18:22,208 --> 00:18:25,375 ‪ครับ สบายดีผมแค่ข้อเท้าแพลง 178 00:18:26,791 --> 00:18:29,291 ‪คุณคือท่านสมาชิกไฮเมอดิงเกอร์เหรอ 179 00:18:30,250 --> 00:18:32,750 ‪ตอนนี้เป็นแค่ไฮเมอดิงเกอร์แล้ว 180 00:18:33,375 --> 00:18:35,000 ‪คุณมาทำอะไรที่ฝั่งนี้ของแม่น้ำน่ะ 181 00:18:36,208 --> 00:18:40,291 ‪ฉันอยากไปช่วยเหลือ ‪เหล่าพลเมืองแห่งเมืองใต้ดิน แต่… 182 00:18:40,958 --> 00:18:43,958 ‪ดูเหมือนคนที่นั่นจะไม่ต้อนรับฉันนะ 183 00:18:46,250 --> 00:18:49,083 ‪- มีอะไรเหรอ ‪- เราเจอปัญหาเดียวกันเลย 184 00:18:51,041 --> 00:18:55,291 ‪ดูเหมือนจะหนักกว่าแค่ข้อเท้าแพลง ‪นายต้องไปหาหมอนะ 185 00:18:55,375 --> 00:18:58,583 ‪ผมต้องกลับบ้าน ผมอยู่นี่ไม่ปลอดภัย 186 00:18:59,583 --> 00:19:03,208 ‪ผมไม่รู้ว่าขาบวมแบบนี้จะลงไปได้ไง แล้วก็… 187 00:19:03,791 --> 00:19:05,083 ‪บอร์ดผมอยู่กับคุณ 188 00:19:18,291 --> 00:19:21,416 ‪ที่อคาเดมี่คุณ ‪สอนประวัติศาสตร์ทหารหรือเปล่า คุณทาลิส 189 00:19:22,125 --> 00:19:24,500 ‪ผม เอ่อ สมาชิกสภาทาลิส 190 00:19:25,375 --> 00:19:27,291 ‪และผมไม่แน่ใจครับ 191 00:19:27,375 --> 00:19:29,333 ‪นายพลชาวอะลอร์เนี่ยน ซอนเนม พาร์เลค 192 00:19:29,416 --> 00:19:32,333 ‪เคยปิดตาแล้วเข้าไปประชุมกับศัตรู 193 00:19:32,416 --> 00:19:35,041 ‪เขาบอกว่าจิตใจของคนเราซ่อนอยู่ในร่างกาย 194 00:19:35,750 --> 00:19:38,583 ‪แต่ฉันก็สงสัยว่าเขาเคยลองแบบนี้ไหม 195 00:19:39,333 --> 00:19:40,541 ‪คุณคือแม่ของเมล 196 00:19:41,291 --> 00:19:42,625 ‪และเป็นอีกหลายอย่าง 197 00:19:43,500 --> 00:19:46,375 ‪บีบแรงๆ ได้จ้ะ ไม่ต้องกลัวช้ำ 198 00:19:47,750 --> 00:19:49,666 ‪ผมมีเรื่องอื่นต้องทำ ถ้ายังไงต้องขอตัว… 199 00:19:49,750 --> 00:19:51,916 ‪ภัยจากเมืองชั้นล่างเป็นของจริง 200 00:19:52,000 --> 00:19:54,333 ‪และคุณก็ทำหน้าที่ผู้นำได้ไม่ดีเลย 201 00:19:55,333 --> 00:19:58,625 ‪ถึงเราจะไม่ใช่น็อกซัส ‪แต่พิลต์โทเวอร์ก็ไม่ได้สิ้นหวังอย่างที่คุณคิด 202 00:19:58,708 --> 00:20:02,083 ‪ใครพูดอะไรถึงพิลต์โทเวอร์ ‪สภาต่างหากที่เป็นปัญหา 203 00:20:02,166 --> 00:20:04,666 ‪จิตใจซ่อนอยู่ในร่างกาย 204 00:20:04,750 --> 00:20:08,958 ‪การฝ่าวิกฤติในตอนนี้ ‪ต้องพึ่งความชำนาญที่คุณขาดไป 205 00:20:09,750 --> 00:20:13,083 ‪รู้ไหมว่าอัตราความสำเร็จ ‪ของนักประดิษฐ์อาวุโสคือเท่าไร 206 00:20:13,166 --> 00:20:14,250 ‪สามเปอร์เซ็นต์ 207 00:20:14,833 --> 00:20:16,708 ‪พวกเราล้มเหลวจนชิน 208 00:20:16,791 --> 00:20:20,416 ‪สิ่งที่ทำให้ที่นี่เป็นเมืองแห่งความก้าวหน้า ‪คือเราลองจนกว่าจะสำเร็จ 209 00:20:21,000 --> 00:20:24,750 ‪ขอบคุณที่แนะนำ คุณนายเมดาร์ด้า ‪แต่ผมมีเมืองต้องดูแล 210 00:20:26,041 --> 00:20:27,208 ‪เดี๋ยว 211 00:20:32,250 --> 00:20:35,291 ‪ฉันเข้าใจแล้ว ‪ว่าทำไมเมืองนี้กับลูกสาวฉันถึงหลงคุณ 212 00:20:35,916 --> 00:20:37,416 ‪คุณมีความลุ่มหลงแห่งวัยเยาว์ 213 00:20:38,333 --> 00:20:41,000 ‪ฉันมีประสบการณ์ 214 00:20:41,083 --> 00:20:44,958 ‪ฉันอยากให้คุณประสบความสำเร็จนะ เจซ ‪เพื่อสร้างโลกด้วยเฮ็กซ์เทค 215 00:20:45,041 --> 00:20:49,833 ‪แต่ถ้าคุณไม่ยอมรับความจริงบ้าง ‪ฉันกลัวว่าคุณจะมีจุดจบเหมือนนายพลพาร์เลค 216 00:20:49,916 --> 00:20:53,291 ‪โดนฆ่าตายทั้งที่ตายังปิดอยู่ 217 00:20:56,958 --> 00:21:00,958 ‪ผู้จัดหาของผมสามคนบอกว่า ‪ต้องเลื่อนการขนส่งไปจนถึงฤดูใบไม้ร่วง 218 00:21:01,041 --> 00:21:03,333 ‪เพื่อรอให้เรื่องเย็นลงก่อน 219 00:21:03,416 --> 00:21:05,708 ‪เรามีเรื่องให้กังวลมากกว่าผลต่างกำไร 220 00:21:05,791 --> 00:21:08,666 ‪หัวหน้าหน่วยหักหลังเรา ‪เราต้องการข้อมูลมากกว่านี้ 221 00:21:08,750 --> 00:21:12,250 ‪เราต้องลงมือ ก่อนที่จะมีใครโดนฆ่าตายอีก 222 00:21:12,875 --> 00:21:15,375 ‪มาร์คัสอาจจะลงมือเองคนเดียวก็ได้ 223 00:21:15,458 --> 00:21:18,791 ‪คนชั้นล่างเสนออะไรดีๆ ‪ที่เขาหาจากชั้นบนนี้ไม่ได้งั้นเหรอ 224 00:21:18,875 --> 00:21:22,666 ‪ไม่เกี่ยวกับสิ่งที่เสนอให้ แต่เป็นสิ่งที่เขาต้องเสีย 225 00:21:24,833 --> 00:21:28,166 ‪ท่านสมาชิก ลูกสาวฉันมีข้อมูลเชิงลึก ‪เกี่ยวกับสถานการณ์ตอนนี้ 226 00:21:28,750 --> 00:21:29,666 ‪ขอบคุณค่ะ 227 00:21:31,041 --> 00:21:35,291 ‪ท่านสมาชิก นี่คือวาย ‪เธอเกิดและโตในเมืองชั้นล่าง 228 00:21:35,375 --> 00:21:38,291 ‪ถึงเราจะทำให้เธอผิดหวังนับครั้งไม่ถ้วน 229 00:21:38,375 --> 00:21:42,125 ‪เธอก็ยังเสี่ยงทุกอย่าง ‪เพื่อทำให้ฉันเห็นว่าชีวิตข้างล่างเป็นยังไง 230 00:21:42,875 --> 00:21:46,625 ‪ผู้คนกำลังอดตาย เจ็บป่วย โดนชิมเมอร์ทำลาย 231 00:21:47,541 --> 00:21:49,000 ‪พวกเขาอยู่กันอย่างหวาดกลัว 232 00:21:49,083 --> 00:21:51,750 ‪ภายใต้การจัดการของจอมอาชญากรผู้โหดเหี้ยม 233 00:21:52,291 --> 00:21:54,041 ‪ชายผู้เดียวที่เป็นคนสั่งการ 234 00:21:54,125 --> 00:21:55,208 ‪ซิลโก้ 235 00:21:55,958 --> 00:21:58,458 ‪เราสอบสวนเรื่องซิลโก้ไปแล้ว 236 00:21:58,541 --> 00:22:01,666 ‪พวกนั้นไม่ได้จัดตั้งองค์กรเลย 237 00:22:01,750 --> 00:22:03,291 ‪แล้วใครเป็นคนนำการสืบสวนล่ะ 238 00:22:05,208 --> 00:22:06,791 ‪แล้วซิลโก้นี่ต้องการอะไรจากเรา 239 00:22:06,875 --> 00:22:09,625 ‪เขาเชื่อว่าเมืองชั้นล่างควรเป็นเอกเทศ 240 00:22:09,708 --> 00:22:11,791 ‪เขาตั้งชื่อที่นั่นว่าประเทศซอน 241 00:22:14,458 --> 00:22:16,708 ‪แล้วสิ่งนี้ล่ะ รู้ไหมใครเป็นคนสร้าง 242 00:22:16,791 --> 00:22:18,416 ‪ไม่ คือ 243 00:22:19,333 --> 00:22:21,041 ‪- เอ่อ… ‪- คนสร้างชื่อจิ๊งซ์ 244 00:22:21,708 --> 00:22:23,291 ‪จิ๊งซ์เป็นคนเอาอัญมณีไปเหรอ 245 00:22:24,791 --> 00:22:27,333 ‪- งั้นเราต้องใช้กำลังทวงคืน ‪- มันอาจก่อสงคราม 246 00:22:27,416 --> 00:22:30,708 ‪- ข้างล่างมีคนดีอยู่นะ ‪- คนเลวก็ด้วย 247 00:22:30,791 --> 00:22:33,750 ‪ถึงเราอยากจะบุกเข้าไปแต่พวกเขามีชิมเมอร์ 248 00:22:34,333 --> 00:22:35,750 ‪เรามีเฮ็กซ์เทค 249 00:22:36,375 --> 00:22:37,833 ‪นายเป็นอะไรไป 250 00:22:37,916 --> 00:22:40,375 ‪เราพูดเรื่องการเจรจามาหลายสัปดาห์แล้ว 251 00:22:40,458 --> 00:22:42,666 ‪พวกเขายังล้างคราบเลือดบนสะพานอยู่เลย 252 00:22:42,750 --> 00:22:44,291 ‪เมื่อไหร่เราถึงจะรู้ว่าควรพอสักที 253 00:22:44,375 --> 00:22:45,750 ‪เจซ คุณไม่รู้จักสงคราม 254 00:22:46,333 --> 00:22:47,208 ‪ฉันรู้ 255 00:22:47,291 --> 00:22:52,083 ‪มันต้องเป็นทางเลือกสุดท้าย ‪เราอาจแก้ปัญหาด้วยศิลปะการทูตได้ 256 00:22:53,750 --> 00:22:54,791 ‪เธอพูดถูก 257 00:23:02,208 --> 00:23:04,625 ‪หา พวกคุณอยากเจรจากับเขาเหรอ 258 00:23:04,708 --> 00:23:07,666 ‪มันอาจเป็นทางเดียวที่หลีกเลี่ยงการนองเลือดอีก 259 00:23:07,750 --> 00:23:10,958 ‪บ้ากันใหญ่แล้ว พวกคุณไม่เรียนรู้กันเลยเหรอ 260 00:23:11,041 --> 00:23:13,000 ‪คุณคุยกับเขาไม่ได้ 261 00:23:13,083 --> 00:23:16,208 ‪เขาเกลียดพวกคุณ ทุกอย่างที่คุณยึดมั่น 262 00:23:16,791 --> 00:23:18,833 ‪เขาไม่มีทางถอยแน่ 263 00:23:21,791 --> 00:23:25,500 ‪- ผู้คุมกฎ พาพวกเธอออกไป ‪- ไม่ต้องลำบากหรอก 264 00:23:25,583 --> 00:23:27,916 ‪ฉันจำได้ว่าประตูแสนสวยมันอยู่ตรงไหน 265 00:23:40,333 --> 00:23:41,625 ‪วาย เดี๋ยว 266 00:23:42,375 --> 00:23:44,875 ‪รอก่อน คุณจะไปไหนเนี่ย 267 00:23:44,958 --> 00:23:47,041 ‪ไม่รู้สิ กลับไปที่เดิมมั้ง 268 00:23:47,125 --> 00:23:49,416 ‪ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่คนชั้นบนต้องการนี่ 269 00:23:49,500 --> 00:23:51,625 ‪- ฉันแก้ไขเรื่องนี้ได้ ‪- ไม่ได้หรอก 270 00:23:51,708 --> 00:23:54,416 ‪เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ เป็นมาตลอด 271 00:23:54,500 --> 00:23:57,000 ‪ฉันโง่เองที่คิดว่ามันจะเปลี่ยนได้ 272 00:23:57,083 --> 00:24:00,958 ‪ต้องมีอย่างอื่นที่เราทำได้ ต้องมีสักทางสิ 273 00:24:01,041 --> 00:24:03,291 ‪เราจะวางแผนใหม่ เราต้องลองดู 274 00:24:03,916 --> 00:24:06,541 ‪เราลองแล้ว โอเคไหม มันไม่พอหรอก 275 00:24:06,625 --> 00:24:09,833 ‪ชั้นบนกับชั้นล่าง น้ำมันกับน้ำ เป็นได้แค่นั้นแหละ 276 00:24:10,625 --> 00:24:11,833 ‪แล้วเราสองคนล่ะ 277 00:24:14,375 --> 00:24:15,458 ‪น้ำกับน้ำมัน 278 00:24:16,000 --> 00:24:17,208 ‪ไม่ควรอยู่ด้วยกัน 279 00:24:19,041 --> 00:24:22,208 ‪- คุณก็พูดไปอย่างนั้นเอง ‪- ทำเพื่อตัวเองหน่อยนะ คัปเค้ก 280 00:24:23,083 --> 00:24:26,625 ‪กลับบ้านหลังใหญ่แสนโอ่อ่าของเธอไปแล้วก็… 281 00:24:27,958 --> 00:24:30,333 ‪ลืมฉันซะ โอเคนะ 282 00:25:32,458 --> 00:25:35,708 ‪วิคเตอร์ ฉันวุ่นอยู่กับโครงการส่วนตัว 283 00:25:35,791 --> 00:25:37,333 ‪มาหลายสัปดาห์แล้ว 284 00:25:38,916 --> 00:25:39,875 ‪ไม่ดี 285 00:25:54,708 --> 00:25:58,333 ‪วิคเตอร์ ฉันทำงานนี้มาหนึ่งปีแล้ว และ… 286 00:26:00,750 --> 00:26:01,666 ‪วิคเตอร์ 287 00:26:13,916 --> 00:26:17,958 ‪วิคเตอร์ ฉันหวังว่าคุณ ‪จะช่วยดูงานที่ฉันกำลังทำอยู่หน่อย 288 00:26:23,500 --> 00:26:26,625 ‪วิคเตอร์ ฉันได้แรงบันดาลใจจาก… 289 00:26:28,291 --> 00:26:30,000 ‪ทุกอย่างที่คุณทำล้วนบันดาลใจฉัน 290 00:26:38,750 --> 00:26:39,666 ‪วิคเตอร์ 291 00:27:00,708 --> 00:27:02,625 ‪วิคเตอร์ 292 00:27:26,916 --> 00:27:27,958 ‪สกาย 293 00:27:28,041 --> 00:27:30,458 ‪สกาย ไม่นะ ไม่ 294 00:27:30,541 --> 00:27:32,958 ‪ไม่ ไม่จริง ไม่นะ 295 00:28:16,916 --> 00:28:19,083 ‪อยากให้ซิลโก้ชดใช้ในสิ่งที่เขาทำไหม 296 00:28:20,583 --> 00:28:22,000 ‪ผมสั่งจับคุณได้เลยนะ 297 00:28:22,708 --> 00:28:24,750 ‪พวกคุณนี่ชอบขู่ไปเรื่อยจริงๆ 298 00:28:25,458 --> 00:28:27,333 ‪เคยไปคุกสติลวอเตอร์หรือยัง 299 00:28:27,416 --> 00:28:28,416 ‪ยัง 300 00:28:29,333 --> 00:28:32,375 ‪งั้นคุณก็แค่โบกมือ มีคนโดนลากไปขัง 301 00:28:32,458 --> 00:28:34,750 ‪ไม่สนว่าใครจะเป็นยังไง 302 00:28:34,833 --> 00:28:39,166 ‪หลังจากที่โดนขังในซังเต ‪เป็นสัปดาห์ เป็นเดือน หรือเป็นปีเหรอ 303 00:28:41,458 --> 00:28:45,375 ‪- ใช่ ผมอยากให้ซิลโก้ชดใช้ ‪- ฉันเอาด้วย 304 00:28:46,083 --> 00:28:47,166 ‪ไม่มีอะไรแบบนั้นหรอก 305 00:28:47,250 --> 00:28:49,458 ‪- คุณก็ได้ยินสภาแล้วนี่ ‪- ช่างหัวสภาสิ 306 00:28:50,000 --> 00:28:51,625 ‪คุณพูดเองว่าไม่อยากอยู่เฉยแล้ว 307 00:28:51,708 --> 00:28:54,916 ‪จากทุกสิ่งที่ทุกคนพูดมา ‪มีแค่เรื่องนี้แหละที่ฟังดูมีเหตุผลที่สุดแล้ว 308 00:28:55,500 --> 00:28:56,791 ‪ผมไม่ได้เป็นศาลเตี้ย 309 00:28:56,875 --> 00:28:59,333 ‪ไม่ เป็นเหยื่อต่างหาก 310 00:29:10,875 --> 00:29:13,958 ‪ไว้ใช้ตอนอยากให้คนเห็น ‪เวลายกมือในสภาเหรอ 311 00:29:15,000 --> 00:29:16,583 ‪มีไว้เพื่อการทำเหมืองที่รอยแตกน่ะ 312 00:29:18,500 --> 00:29:20,458 ‪คนที่ฉันสนิทด้วยก็มีแบบนี้คู่หนึ่ง 313 00:29:22,375 --> 00:29:25,750 ‪คุณเป็นคนแรกที่เคทลินตามหา ‪หลังจากที่เราขึ้นมาข้างบนได้ 314 00:29:26,333 --> 00:29:28,208 ‪จากบรรดาคนทั้งหมดที่นี่ 315 00:29:28,291 --> 00:29:31,416 ‪คุณเป็นคนเดียวที่เธอไว้ใจให้ทำบางอย่าง 316 00:29:35,250 --> 00:29:37,500 ‪อยากให้ผมทำยังไง จับเขาเหรอ 317 00:29:38,000 --> 00:29:40,375 ‪ซิลโก้ควบคุมเมืองชั้นล่างด้วยชิมเมอร์ 318 00:29:40,458 --> 00:29:41,916 ‪ตัดเสบียงของเขา 319 00:29:42,000 --> 00:29:44,708 ‪แล้วอีกไม่นานเกินรอ ‪คนของเขาจะแว้งกัดเขาเอง 320 00:29:45,208 --> 00:29:46,375 ‪แล้วเราจะทำงั้นได้ไง 321 00:29:46,458 --> 00:29:48,500 ‪ก็กำจัดโรงงานผลิตของเขาสิ 322 00:29:48,583 --> 00:29:51,000 ‪เล่นให้หนักและเร็วก่อนจะตอบโต้ได้ 323 00:29:55,833 --> 00:29:56,791 ‪งั้น… 324 00:29:57,750 --> 00:29:59,375 ‪ตกลงตามนี้นะรูปหล่อ 325 00:30:26,875 --> 00:30:28,583 ‪ไปกัน 326 00:30:35,791 --> 00:30:37,375 ‪- เร็วเข้า ‪- บนสะพาน 327 00:30:39,541 --> 00:30:40,500 ‪คุมไว้แล้ว 328 00:30:44,625 --> 00:30:45,708 ‪ถอยไป 329 00:30:45,791 --> 00:30:47,208 ‪ไอ้ตัวแสบ 330 00:30:52,791 --> 00:30:53,833 ‪เฮ้ย 331 00:38:19,291 --> 00:38:24,291 ‪คำบรรยายโดย: มีคม วรรณรัตน์