1
00:00:06,000 --> 00:00:09,458
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:10,791 --> 00:00:13,166
‎สวัสดี ฮิวแมน รีซอร์เซส ติดต่อแผนกอะไรครับ

3
00:00:13,250 --> 00:00:16,708
‎เข้าใจสุดๆ เลยครับ ลูกชายผม
‎ก็เพิ่งย้ายออกไปเรียนมหาลัยเหมือนกัน

4
00:00:17,416 --> 00:00:21,083
‎เดี๋ยวผมต่อสายให้
‎ศูนย์วิกฤตอัตลักษณ์นะครับ รอสักครู่

5
00:00:21,166 --> 00:00:22,291
‎เกรซ ฉันไปพักนะ

6
00:00:22,375 --> 00:00:25,375
‎ฉันไม่เข้าใจ ทำไมฟิลไม่กินอาหารเอง

7
00:00:25,458 --> 00:00:26,958
‎- หวัดดี
‎- ตรงนั้นแหละ

8
00:00:27,041 --> 00:00:29,333
‎อึ๊บกันในครัวอีกแล้วนะ เย่ หนุกจัง

9
00:00:29,416 --> 00:00:33,083
‎ก็รายการห่านั่นมันชื่อว่า
‎"ตะลอนชิมไปกับฟิล" ที่รัก แม่เจ้า!

10
00:00:33,166 --> 00:00:34,833
‎อุ๊ย โทษทีๆ

11
00:00:34,916 --> 00:00:38,875
‎ทุกคำที่กินกับเขา
‎มันเหมือนเขาอยู่บนโลกมาแค่สองนาที

12
00:00:38,958 --> 00:00:40,958
‎เขาดูเหมือนเด็กเล็กโดนส่องกล้องลำไส้ใหญ่

13
00:00:41,041 --> 00:00:43,000
‎แตกใส่หน้าหรือนมดี เลือกเร็ว หน้าหรือนม

14
00:00:43,083 --> 00:00:44,958
‎ไม่ทั้งสองอย่าง ขนฉันจะเป็นก้อนหมด

15
00:00:45,041 --> 00:00:47,750
‎หรือพวกนายอาจจะหลั่งในครัวไม่ได้นะ

16
00:00:47,833 --> 00:00:50,666
‎- แตกใส่พื้นละกัน
‎- น้ำแตกแล้ว!

17
00:00:50,750 --> 00:00:52,875
‎ฉันแค่จะมาหยิบสลัดของฉัน

18
00:00:52,958 --> 00:00:57,291
‎- ได้ ฉันจะดูไอ้รายการนั่น
‎- อย่าลำบากเลย ดูก็รู้ว่าเธอจะไม่ชอบ

19
00:00:57,375 --> 00:01:00,708
‎รู้ไหม ฟิล โรเซนธัลทำซิตคอมเรื่องใครๆ ก็รัก…

20
00:01:00,791 --> 00:01:04,583
‎บ้าเอ๊ย! ฉันลื่นล้มกลางกองน้ำว่าว

21
00:01:05,958 --> 00:01:07,875
‎ฉันคิดว่าขาฉันหักไปหก…

22
00:01:07,958 --> 00:01:09,791
‎เจ็ดข้างแล้ว!

23
00:01:11,916 --> 00:01:14,000
‎และสลัดของฉันเสียหายหมด

24
00:01:49,916 --> 00:01:52,625
‎ทีนี้โฮเซ่จะรับโทรศัพท์ยังไง

25
00:01:52,708 --> 00:01:54,250
‎ฉันยังรับได้นะ

26
00:01:54,333 --> 00:01:57,166
‎อย่ามาทำตัวเป็นฮีโร่เลย
‎โอนเข้าระบบฝากข้อความเหอะ

27
00:01:57,250 --> 00:01:58,458
‎เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

28
00:01:58,541 --> 00:02:02,333
‎โมนากับแกวินแอบอึ๊บกันในครัวอีกแล้ว

29
00:02:02,416 --> 00:02:04,333
‎และทิ้งคราบน้ำอสุจิไว้

30
00:02:04,416 --> 00:02:07,125
‎โทษนะ แต่เป็นกองอสุจิต่างหาก

31
00:02:07,208 --> 00:02:09,541
‎มันเหมือนรังมดที่ทำมาจากมายองเนส

32
00:02:09,625 --> 00:02:12,208
‎โฮเซ่เกือบตายบนรังมดนั่นเลยนะ

33
00:02:12,291 --> 00:02:18,416
‎เขาตายไม่ได้นะ เขาคือสุดยอดแมงมุม
‎เขาอยู่ในโซนี่ เขาอยู่ในมาร์เวล…

34
00:02:18,500 --> 00:02:22,166
‎กำลังนึกถึงไอ้แมงมุมมาดเท่ใช่ไหม
‎ฉันเป็นแค่ไอ้แมงมุมขาเป๋น่ะ

35
00:02:22,250 --> 00:02:23,166
‎โฮเซ่ หวัดดี

36
00:02:23,250 --> 00:02:26,083
‎- หวัดดี!
‎- เงียบเหอะ โฮเซ่ อย่าไปญาติดีกับสัตว์พวกนี้

37
00:02:26,166 --> 00:02:28,083
‎"สัตว์" เหรอ เราไม่ใช่สัตว์นะ

38
00:02:28,166 --> 00:02:29,291
‎เราคือมอนสเตอร์

39
00:02:29,375 --> 00:02:33,000
‎มอนสเตอร์น้ำว่าวขนดกจอมมักมากผู้ไร้ข้อจำกัด

40
00:02:33,625 --> 00:02:38,083
‎อยากจะตัดกระปู๋ออกได้จริงๆ เธอจะได้
‎เอามันไปรัดสายหนังและเย่อกับมันตอนนี้เลย

41
00:02:38,166 --> 00:02:41,333
‎นี่ โมนา กาวิโน ใจเย็นกันหน่อยดีไหม

42
00:02:41,416 --> 00:02:44,041
‎ฉันว่าเพื่อนร่วมงานของเราอยากให้ขอโทษนะ

43
00:02:44,125 --> 00:02:50,958
‎โอเค ได้ ฉันขอโทษจริงๆ
‎ที่เราทิ้งน้ำว่าวไว้บนพื้นครัวของออฟฟิศเยอะมาก

44
00:02:51,041 --> 00:02:55,000
‎- และฉี่อีกนิดหน่อย
‎- ขอโทษจริงๆ เรื่องน้ำว่าวของฉัน

45
00:02:55,083 --> 00:02:56,958
‎โอเค ทุกคนพอใจแล้วเนอะ

46
00:02:57,041 --> 00:03:01,125
‎อัครมุขมณฑลแห่งบัลติมอร์ยังขอโทษได้ดีกว่านี้เลย

47
00:03:01,208 --> 00:03:04,375
‎และไม่ใช่แค่สองคนนี้นะที่ควรขอโทษ

48
00:03:04,458 --> 00:03:06,708
‎พวกเธอทุกคนควรขอโทษ ท็อดด์ เปิดคลิปเลย

49
00:03:06,791 --> 00:03:10,625
‎- พวกเธอเอากันบนรถเข็นเอกสาร
‎- ไง นี่เกรซ คุณป้าคนโปรดของเธอเอง

50
00:03:10,708 --> 00:03:13,166
‎ปู๊นๆ ขอทางให้รถไฟรักหน่อย

51
00:03:13,250 --> 00:03:16,541
‎คุณอมนกเขากันในช่องแอร์และบนโต๊ะเรา

52
00:03:16,625 --> 00:03:18,833
‎นี่ กิล นายเปลี่ยนแชมปูสระจู๋เหรอ

53
00:03:18,916 --> 00:03:21,500
‎แม้แต่ในเครื่องขายขนมก็เอา

54
00:03:21,583 --> 00:03:26,125
‎ขนมที่ฉันชอบกินคือหูฟังบีตส์ บาย เดรที่สนามบิน

55
00:03:26,208 --> 00:03:29,416
‎การทำงานกับพวกเธอกำลังทำลายชีวิตพวกเรา

56
00:03:29,916 --> 00:03:31,833
‎คลิปสุดท้ายนั่นใช่บ้านฉันรึเปล่า

57
00:03:31,916 --> 00:03:35,750
‎ใช่ โฮเซ่ บางทีเราก็ไปเอากัน
‎ที่บ้านนายและดูช่องสตาร์ซ

58
00:03:35,833 --> 00:03:37,458
‎สตาร์ซที่มี "ซ.โซ่" ด้วยน่ะที่รัก

59
00:03:37,541 --> 00:03:40,166
‎พอกันที ฉันจะโทรไปแจ้งองค์กรแล้ว

60
00:03:40,250 --> 00:03:41,666
‎- อะไรนะ
‎- องค์กรเหรอ

61
00:03:41,750 --> 00:03:43,458
‎ไอ้คนโง่เจ้าระเบียบพวกนั้น

62
00:03:43,541 --> 00:03:46,375
‎ต่อให้เอาจู๋แข็งๆ ไล่พวกเขา
‎ก็ยังไม่รู้เลยว่าเป็นจู๋

63
00:03:46,458 --> 00:03:49,166
‎พวกนายลำบากแล้วละ

64
00:03:49,250 --> 00:03:51,916
‎นายด้วย! นายกำลังชักว่าวอยู่นะ

65
00:03:52,000 --> 00:03:52,958
‎เปล่าซะหน่อย

66
00:03:53,041 --> 00:03:55,000
‎- เปล่าซะที่ไหนล่ะ
‎- เปล่าจริงๆ นะ

67
00:03:55,083 --> 00:03:57,541
‎- นายชักว่าว
‎- เปล่าซะหน่อย

68
00:03:59,166 --> 00:04:00,000
‎เปล่าซะหน่อย

69
00:04:00,083 --> 00:04:05,916
‎ไง วอลเตอร์! ฉันกำลังสำรวจอยู่
‎นายอยากตดเป็นไฟหรือฉี่เป็นน้ำแข็งมากกว่า

70
00:04:06,000 --> 00:04:09,000
‎ฉันขอฉี่เป็นน้ำแข็ง ถามได้!

71
00:04:09,083 --> 00:04:11,458
‎เดี๋ยวนะ ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่ ไม่อยู่กับเบ็กก้าล่ะ

72
00:04:11,541 --> 00:04:14,708
‎ไปหานางก็รบกวนนางเปล่าๆ
‎นางเพิ่งคลอดลูกนะ

73
00:04:14,791 --> 00:04:19,583
‎- เธอหลบหน้านางอยู่นี่เอง
‎- เปล่านะ ฉันให้พื้นที่ส่วนตัวนางต่างหาก

74
00:04:19,666 --> 00:04:25,125
‎ความรักเป็นเรื่องของอะไรหลายอย่าง ยัยแมลง
‎แต่ "พื้นที่ส่วนตัว" ไม่ใช่หนึ่งในนั้น

75
00:04:25,208 --> 00:04:30,750
‎ความรักนั้นหายใจไม่ออก
‎ราวกับพยาบาลชั่วที่ฆ่าคนไข้เองอย่างไม่ปรานี

76
00:04:30,833 --> 00:04:33,291
‎ท่าทางฉันต้องเรียนรู้เรื่องความรักอีกเยอะเลย

77
00:04:33,375 --> 00:04:36,750
‎ใช่เลย ฉันคิดอะไรเริ่ดๆ ออกแล้ว

78
00:04:36,833 --> 00:04:40,666
‎เธอควรเรียนรู้ความรัก
‎จากแมลงที่รู้จักความรักดีที่สุด

79
00:04:40,750 --> 00:04:45,041
‎และแมลงตัวนั้น
‎บังเอิญกำลังกระชากคอเสื้อเธออยู่ตอนนี้นี่แหละ

80
00:04:45,125 --> 00:04:49,541
‎- นายจะฆ่าฉันเหรอ
‎- ดีกว่านั้นจ้ะที่รัก ฉันจะสอนเธอ

81
00:04:49,625 --> 00:04:54,166
‎มันคือการเกาะติด
‎ชีวิตแมลงปิ๊งรักย่ะหล่อน ไปกันเถอะ

82
00:04:57,583 --> 00:04:59,375
‎จู๋แมงมุมของฉัน!

83
00:04:59,458 --> 00:05:01,583
‎โรเชลล์ อยากบอกไหมว่านี่อะไร

84
00:05:01,666 --> 00:05:05,500
‎ใบสมัครบัตรเครดิตฟีนิกซ์ ซันส์
‎ที่ดั๊ก ลูกค้าของเราอยากได้ใช่ไหม

85
00:05:05,583 --> 00:05:08,708
‎- ใช่ ทุกคนก็ต้องตอบว่างั้นแหละ
‎- แล้วนายจะตอบว่าไงเหรอ

86
00:05:08,791 --> 00:05:13,375
‎การตัดสินใจที่แย่ นี่มันบัตรเครดิตกะโหลกกะลา
‎และประโยคเด็ดก็คือหนี้ตลอดชีวิต

87
00:05:13,458 --> 00:05:15,541
‎นายนี่มันศิลาตรรกะจริงๆ

88
00:05:15,625 --> 00:05:20,208
‎คอนเนตทิคัตคอสต์โกเครดิตยูเนียน
‎มีบัตรที่สมเหตุสมผล และไม่ใช่สีม่วงด้วย

89
00:05:20,291 --> 00:05:24,500
‎แต่ดั๊กรักฟีนิกซ์ ซันส์
‎เขาเป็นแฟนพันธุ์แท้ทีมนี้เลยนะ

90
00:05:24,583 --> 00:05:27,250
‎และถ้าเขาใช้บัตรเกิน 30,000
‎ในสามเดือนแรก

91
00:05:27,333 --> 00:05:31,125
‎เขาจะได้รับแจ็กเก็ตหนังแท้ของทีมซันส์
‎สีม่วงจี๊ดมาก

92
00:05:31,208 --> 00:05:35,250
‎ไม่ได้! ดั๊กต้องประหยัดเงิน
‎เพื่อซื้อแหวนหมั้นให้ดอนน่า

93
00:05:35,333 --> 00:05:38,000
‎นั่นอาจเป็นของชิ้นแรก
‎ที่เขาใช้บัตรของซันส์ซื้อก็ได้นะ

94
00:05:38,083 --> 00:05:41,458
‎นี่ ฉันรู้นะว่าเธอประสบความสำเร็จเร็วมาก

95
00:05:41,541 --> 00:05:43,666
‎- และเธอก็หน้าตาดี…
‎- ฉันเกิดมาเป็นแบบนี้

96
00:05:43,750 --> 00:05:45,166
‎- ใครๆ ก็ชอบเธอ…
‎- พอเถอะ

97
00:05:45,250 --> 00:05:49,750
‎แต่เธอเข้าใจผิดว่าเรื่องนี้เธอคิดถูก
‎ทั้งที่เธอคิดผิดมากๆ

98
00:05:49,833 --> 00:05:53,208
‎บัตรนี่ไม่ได้แค่ขาดความรับผิดชอบ
‎มันยังบ้องตื้นและเป็นสีม่วงด้วย

99
00:05:54,041 --> 00:05:55,791
‎นายพูดถูกเผงเลยละ

100
00:05:55,875 --> 00:06:01,041
‎บัตรคอสต์โกเข้าท่ากว่ามาก
‎ฉันไม่เห็นมาก่อนได้ไงนะ โง่จัง

101
00:06:01,583 --> 00:06:04,083
‎อย่าโทษตัวเองนักเลย ตัวหนังสือมันเล็กน่ะ

102
00:06:04,166 --> 00:06:09,291
‎เห็นไหม เพราะงี้ไงเราถึงทำงานเข้าขากันมาก
‎ฉันมีไอเดีย และนายก็บอกฉันว่ามันบ้องตื้นยังไง

103
00:06:09,375 --> 00:06:13,500
‎- ฉันจะคุยเรื่องนี้กับดั๊ก ขอบใจนะ
‎- ด้วยความยินดี ที่จริง ขอบใจนะ

104
00:06:13,583 --> 00:06:14,666
‎ไม่หรอก ฉันสิขอบใจ

105
00:06:14,750 --> 00:06:18,041
‎โอเค เพื่อให้มันไม่วนไปเรื่อยๆ
‎ฉันจะพูดแค่ "ด้วยความยินดี"

106
00:06:18,125 --> 00:06:21,458
‎ไร้สาระชะมัด เราไม่ต้องการ
‎การฝึกอบรมเพื่อกระตุ้นความรู้สึกหรอก

107
00:06:21,541 --> 00:06:25,250
‎ใช่ ฉันความรู้สึกไวมาก
‎ฉันดูโฆษณาของฮอลล์มาร์ค

108
00:06:25,333 --> 00:06:27,333
‎โดยที่น้ำไม่แตกไม่ได้เลย

109
00:06:27,416 --> 00:06:32,125
‎พอไอ้ตัวตลกจากองค์กรมาถึง
‎เรามาตัดจู๋ฉันแล้วโยนใส่เขากันดีกว่า

110
00:06:32,208 --> 00:06:33,250
‎- ดี!
‎- ใช่เลย

111
00:06:33,333 --> 00:06:36,458
‎- นายอยากตัดจู๋ตัวเองจริงเหรอ
‎- ก็อาจจะจริง

112
00:06:36,541 --> 00:06:39,416
‎นายจะทำยังไงกับมันล่ะ ตัดจู๋ฉันไหม เอ้านี่ มีด

113
00:06:39,500 --> 00:06:41,791
‎เอาละ เพื่อนๆ ชาวมอนสเตอร์

114
00:06:41,875 --> 00:06:46,250
‎เก็บมีดไปซะ
‎และเก็บอวัยวะเพศไว้กับตัวกันดีกว่านะ

115
00:06:46,333 --> 00:06:47,166
‎ฟังดูดีไหม

116
00:06:47,250 --> 00:06:49,375
‎คุณคงเป็นตัวทำลายความสุขจากองค์กรสินะ

117
00:06:49,458 --> 00:06:52,750
‎ฉันได้ยินเสียงรูตูดตึงเปรี๊ยะของคุณ
‎เบียดเสียดกันมาตามทางเดินเลย

118
00:06:54,333 --> 00:06:58,708
‎ใช่ ฉันมาจากองค์กร
‎และฉันเป็นคนตึงเปรี๊ยะจริงๆ แต่ฉันก็มีชื่อนะ

119
00:06:58,791 --> 00:07:02,916
‎ฉันชื่อเข้าใจผู้อื่น มัลฮอลแลนด์
‎และทุกคน ฉันเข้าใจดี

120
00:07:03,000 --> 00:07:04,375
‎คุณไม่อยากให้ฉันมาที่นี่

121
00:07:04,458 --> 00:07:07,375
‎ใช่ เราอยากฆ่าคุณและขี้ใส่ศพคุณ

122
00:07:07,458 --> 00:07:11,625
‎ไทเลอร์! แต่ใช่ ไอ้คนโง่
‎พูดแทนพวกเราทุกคนเหมือนเดิม

123
00:07:11,708 --> 00:07:16,375
‎แต่มอนสเตอร์ทั้งหลาย เรามีปัญหาแล้วละ
‎เพื่อนร่วมงานคุณเคืองกันนะ

124
00:07:16,458 --> 00:07:19,750
‎ให้เพื่อนร่วมงานเราดูดจู๋ที่โดนตัดของกาวินก็ได้

125
00:07:19,833 --> 00:07:23,708
‎- ใช่
‎- ฉันเข้าใจคุณ พวกคุณคือฮอร์โมน มอนสเตอร์

126
00:07:23,791 --> 00:07:26,166
‎คุณอยากซั่มกันทุกที่ทุกเวลาที่ต้องการ

127
00:07:26,250 --> 00:07:28,000
‎- ใช่
‎- นางเข้าใจ

128
00:07:28,083 --> 00:07:31,875
‎พวกคุณหลงใหลการร่วมเพศซึ่งมันงดงามมาก

129
00:07:31,958 --> 00:07:36,041
‎แต่คุณแค่ทำแบบนั้นในออฟฟิศอีกไม่ได้เด็ดขาด
‎เริ่มตั้งแต่ตอนนี้เลย

130
00:07:36,125 --> 00:07:37,000
‎อะไรเนี่ย

131
00:07:38,083 --> 00:07:41,000
‎อารมณ์เสียนะ ฉันอยากซั่มในที่ทำงาน!

132
00:07:41,083 --> 00:07:45,416
‎ไปกันเถอะ เราไป "ร่วมเพศ"
‎ที่บ้านโฮเซ่และดูช่องสตาร์ซกันก็ได้

133
00:07:45,500 --> 00:07:46,791
‎มี "ซ.โซ่" ด้วย

134
00:07:46,875 --> 00:07:49,791
‎ฟังดูเป็นยามบ่ายที่ดี๊ดี

135
00:07:49,875 --> 00:07:53,583
‎แต่น่าเสียดาย ถ้าฉันไม่ได้ยืนยัน
‎ว่าการอบรมน่าพอใจ

136
00:07:53,666 --> 00:07:55,750
‎พวกคุณจะโดนไล่ออกหมด แย่จุง

137
00:07:55,833 --> 00:07:57,083
‎อะไรวะเนี่ย

138
00:07:57,166 --> 00:08:00,750
‎ฉันกลับไปทำงานในโรงงานรองเท้าแตะไม่ได้นะ

139
00:08:00,833 --> 00:08:02,208
‎มันเรียกยากเกินไป

140
00:08:02,291 --> 00:08:06,208
‎และฉันก็ย้ายกลับไปอยู่กับพ่อแม่ไม่ได้
‎พวกเขาไม่ยอมให้ฉันไปปาร์ตี้

141
00:08:06,291 --> 00:08:09,041
‎- โมนาล่ะ
‎- ก็ได้ ฉันจะอยู่ต่อ

142
00:08:09,125 --> 00:08:11,708
‎แต่ฉันจะไม่พอใจแบบสุดๆ ไปเลย

143
00:08:11,791 --> 00:08:13,125
‎เหมือนพ่อแม่ฉันเลย

144
00:08:13,208 --> 00:08:17,500
‎ตอนที่พวกเขาจับได้
‎ว่าฉันปุ๊นกับเพื่อนๆ สุดเจ๋งของฉัน

145
00:08:21,000 --> 00:08:23,708
‎อรุณสวัสดิ์ ลองไอส์แลนด์

146
00:08:23,791 --> 00:08:28,250
‎ความรักอบอวลไปทั่วเลย
‎ได้กลิ่นไหม ได้กลิ่นความรักไหม

147
00:08:28,333 --> 00:08:31,541
‎มันก็อยู่ที่ว่าความรักกลิ่นเหมือนขยะรึเปล่า

148
00:08:31,625 --> 00:08:33,375
‎ไม่ ลองไอส์แลนด์ก็แบบนี้แหละ

149
00:08:33,457 --> 00:08:39,875
‎ลูกค้าคนแรกของฉัน ความรักของเขายิ่งใหญ่มาก
‎เติมทะเลสาบรอนคอนโคมาให้เต็มได้เลย

150
00:08:39,957 --> 00:08:44,375
‎ลากยาวมาตั้งแต่ถนนเลคชอร์
‎ไปจนถึงร้านลิตเติลวินเซนต์สพิซซาเรีย

151
00:08:44,458 --> 00:08:47,583
‎และถ้าเธอไม่รู้จักลองไอส์แลนด์
‎นั่นมันไกลมากเลยละ

152
00:08:47,666 --> 00:08:51,000
‎นายต้องจริงจัง 100%
‎ตลอดเวลาเลยใช่ไหมเนี่ย

153
00:08:51,083 --> 00:08:52,625
‎บทเรียนรักบทที่หนึ่ง

154
00:08:52,708 --> 00:08:56,458
‎ถ้าเธอไม่ทุ่มเทจริงจัง 100%
‎มันจะมีประโยชน์ห่าอะไร

155
00:08:56,541 --> 00:08:59,500
‎เดินตามฉันมา จับมือฉันไว้ บีบเลย แรงๆ เลย

156
00:08:59,583 --> 00:09:02,541
‎- ฉันไม่อยาก
‎- แรงอีก ฉันอยากได้ยินเสียงกระดูก

157
00:09:02,625 --> 00:09:04,958
‎อรุณสวัสดิ์ เบรนท์

158
00:09:05,458 --> 00:09:07,500
‎อรุณสวัสดิ์ มาทันเวลาพอดีเลย

159
00:09:07,583 --> 00:09:11,000
‎มีคนรมณ์บ่จอยเพราะยังไม่ได้กินอาหารเช้าแหละ

160
00:09:11,083 --> 00:09:12,291
‎กุ้งใกล้เสร็จแล้ว!

161
00:09:12,375 --> 00:09:17,583
‎อุ๊ย โอเคเลย คุณสามีน่ารัก
‎และเขากำลังทอดกุ้งแต่เช้า และฉันชอบกุ้ง

162
00:09:18,083 --> 00:09:19,041
‎เจอรัลด์น่ะโอเค

163
00:09:19,125 --> 00:09:25,458
‎เราแค่อยู่กับเขาเพราะเราไม่มีวัน
‎แบ่งสิทธิ์การเลี้ยงดูมิสเตอร์เทลส์ให้ได้

164
00:09:25,541 --> 00:09:28,125
‎โอ้ ใช่เลย นักล่า สุดยอด

165
00:09:28,208 --> 00:09:32,000
‎หมวดเหมียวนี้คือสาวร่างใหญ่มาดมั่น

166
00:09:32,083 --> 00:09:35,208
‎- เดินไปๆ
‎- นายมาที่นี่เพราะเบรนท์รักแมวเนี่ยนะ

167
00:09:35,291 --> 00:09:36,375
‎- ก็ใช่น่ะสิ
‎- ใช่เลย!

168
00:09:36,458 --> 00:09:41,791
‎มิสเตอร์เทลส์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ปังที่สุด
‎ที่เคยทำให้เมืองน่าขยะแขยงนี้ดีงาม

169
00:09:41,875 --> 00:09:44,250
‎ใครคือนุ้งแมวตัวโปรดของเราเอ่ย

170
00:09:44,333 --> 00:09:47,458
‎ใครนะที่ทำให้ป๊ะป๋ายังทน
‎ใช้ชีวิตแต่งงานที่ตายซากนี้ ลูกไง!

171
00:09:47,541 --> 00:09:51,541
‎ฉันพลาดอะไรไปรึเปล่า
‎นั่นมันก็แค่แมวโง่ตัวนึงใช่ไหม

172
00:09:51,625 --> 00:09:53,500
‎บทเรียนรักบทที่สอง!

173
00:09:53,583 --> 00:09:56,000
‎โลกนี้สร้างมาจากความรักมากมายหลายแบบ

174
00:09:56,083 --> 00:10:00,666
‎และมันล้วนสมบูรณ์แบบ และล้วนสำคัญเท่ากัน

175
00:10:02,166 --> 00:10:04,166
‎ตายแล้ว วอลเตอร์ นั่นโคเคนรึเปล่าเนี่ย

176
00:10:04,250 --> 00:10:07,541
‎มันคือกัญชาแมว ที่รัก
‎โคเคนน้องเหมียว พลังเหมียว

177
00:10:09,000 --> 00:10:11,208
‎นายข่วนฉัน ไอ้โรคจิต!

178
00:10:12,750 --> 00:10:15,583
‎บทเรียนรักบทที่สามจากล้านบทเรียน

179
00:10:15,666 --> 00:10:19,000
‎ความรักคือไอ้โรคจิต

180
00:10:19,750 --> 00:10:23,083
‎เมื่อฉันและความรักอยู่ด้วยกัน
‎ฉันทิ้งการควบคุมทุกอย่าง

181
00:10:23,166 --> 00:10:26,666
‎ฉันเทเพื่อนๆ และให้ครอบครัวรอก่อน

182
00:10:26,750 --> 00:10:29,958
‎ฉันเมินใส่ทุกอย่าง ลืมใบแจ้งหนี้และค่าเช่าบ้าน

183
00:10:30,041 --> 00:10:33,125
‎ความรักไม่ชอบครึ่งๆ กลางๆ
‎มันต้องการให้จัดเต็ม

184
00:10:33,208 --> 00:10:36,750
‎มันคือความหลงใหลสุดติ่งและเทหมดหน้าตัก

185
00:10:36,833 --> 00:10:40,375
‎ฉันอยากฆ่ามันมากกว่าเสียมันไป
‎ความรักรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน

186
00:10:40,458 --> 00:10:47,375
‎เพราะรักคือไอ้โรคจิต
‎และฉันเป็นไอ้โรคจิตเพื่อความรัก

187
00:10:47,458 --> 00:10:53,583
‎ความรักคือไอ้โรคจิต
‎และฉันเป็นไอ้โรคจิตเพื่อความรัก

188
00:10:53,666 --> 00:10:57,458
‎ฉันและความรัก
‎เราชอบความรักของเราแบบสุดขั้ว

189
00:10:57,541 --> 00:11:00,708
‎มันเหมือนหนังเรื่องเสน่ห์มรณะ
‎แต่เราเป็นเกล็นน์ โคลสทั้งคู่

190
00:11:00,791 --> 00:11:04,416
‎มันผลาญทุกชั่วโมงของฉัน
‎และหลอกหลอนทุกความฝัน

191
00:11:04,500 --> 00:11:07,666
‎มันโผล่มาที่ทำงานฉัน โวยวายอย่างน่าอับอาย

192
00:11:07,750 --> 00:11:10,916
‎ใช่ เรายื้อยุดฉุดกระชากกัน เราข่วนและเรากัด

193
00:11:11,000 --> 00:11:14,416
‎แต่ถ้ามันไม่ได้น่ากลัวนิดๆ แปลว่าเธอทำมันไม่ถูก

194
00:11:14,500 --> 00:11:17,166
‎เพราะความรักคือไอ้โรคจิต

195
00:11:17,250 --> 00:11:21,708
‎และฉันเป็นไอ้โรคจิตเพื่อความรัก

196
00:11:21,791 --> 00:11:27,458
‎ความรักคือไอ้โรคจิต
‎และฉันเป็นไอ้โรคจิตเพื่อความรัก

197
00:11:28,166 --> 00:11:31,625
‎และฉันรู้ว่ารักจะไม่มีวันจากไป

198
00:11:31,708 --> 00:11:35,041
‎เพราะฉันเจาะยางและขโมยกุญแจมันมาแล้ว

199
00:11:35,125 --> 00:11:41,333
‎ใช่ ความรักคือไอ้โรคจิต
‎และฉันเป็นไอ้โรคจิตเพื่อความรัก

200
00:11:42,041 --> 00:11:49,041
‎ใช่ ความรักคือไอ้โรคจิต
‎และฉันเป็นไอ้โรคจิตเพื่อความรัก

201
00:11:49,125 --> 00:11:53,375
‎โอเค แน่ใจนะว่ากัญชาแมวนั่นไม่ใช่โคเคนจริงๆ

202
00:11:53,458 --> 00:11:54,541
‎ไม่แน่ใจหรอก

203
00:11:58,000 --> 00:11:58,833
‎บ้าเอ๊ย

204
00:11:58,916 --> 00:11:59,958
‎โรเชลล์

205
00:12:00,041 --> 00:12:01,291
‎นายพีท พีท พีท

206
00:12:01,375 --> 00:12:05,375
‎ฉันรู้สึกว่าก่อนหน้านี้ฉันพูดแรงไปหน่อย
‎ที่บอกว่าไอเดียเธอมันบ้องตื้น

207
00:12:05,458 --> 00:12:09,500
‎ฉันเข้าใจ นายเป็นศิลาตรรกะ
‎นายแค่ทำสิ่งที่นายคิดว่าถูกต้อง

208
00:12:09,583 --> 00:12:10,666
‎ใช่เลย

209
00:12:10,750 --> 00:12:13,708
‎ส่วนฉันก็แค่ทำสิ่งที่ฉันคิดว่าดั๊กจะชอบ

210
00:12:13,791 --> 00:12:16,125
‎ใช่เลย เดี๋ยวนะ เธอทำอะไรลงไป

211
00:12:16,916 --> 00:12:18,166
‎เดี๋ยวก็รู้

212
00:12:18,250 --> 00:12:21,416
‎คุณทำอะไรลงไป รถนี่เช่ามานะ

213
00:12:21,500 --> 00:12:25,208
‎ไม่เจ๋งเหรอ ตอนนี้รถฉัน
‎ก็เหมือนแจ็กเก็ตของฉันแล้ว

214
00:12:25,291 --> 00:12:26,708
‎คุณชอบไหมคะ ดั๊ก

215
00:12:26,791 --> 00:12:30,041
‎ชาร์ลส์ บาร์กเลย์เป็นเพาเวอร์ฟอร์เวิร์ด
‎ที่มีบทบาทสำคัญสุด

216
00:12:30,125 --> 00:12:33,000
‎ในประวัติศาสตร์เอ็นบีเอ
‎ทั้งๆ ที่สูงแค่ 195 ซม.ใช่ไหม

217
00:12:33,083 --> 00:12:34,041
‎ใช่เลยค่ะ

218
00:12:34,125 --> 00:12:38,333
‎แมลงปิ๊งรักอย่างพวกเธอนี่
‎ตัดสินใจได้ไร้สาระจริงๆ ร่วมงานด้วยไม่ได้เลย

219
00:12:38,416 --> 00:12:40,791
‎ไม่เอาน่า นายชอบมัน นายศิลาหน้าโง่

220
00:12:40,875 --> 00:12:42,125
‎ฉันชอบมากจริงๆ

221
00:12:42,208 --> 00:12:45,833
‎และคุณคงจ่ายทุกอย่าง
‎ด้วยบัตรเครดิตฟีนิกซ์ ซันส์สีม่วงของคุณสินะ

222
00:12:45,916 --> 00:12:47,958
‎ใช่แล้ว ในที่สุดก็ตามทันนะ

223
00:12:48,041 --> 00:12:52,125
‎ดูสิ มีลูกบาสบนบัตรด้วย
‎และลูกบาสก็มีไฟลุกโชนด้วย

224
00:12:52,208 --> 00:12:54,458
‎ให้ตายสิ มันคือพระอาทิตย์ ดั๊ก!

225
00:12:54,541 --> 00:12:56,208
‎(ความเห็นใจผู้อื่น)

226
00:12:56,291 --> 00:13:01,583
‎มาวิเคราะห์คำนี้ผ่านกิจกรรมสุดโปรดของฉันกัน
‎บทบาทสมมติในองค์กร

227
00:13:01,666 --> 00:13:04,666
‎ให้จู๋ผมสวมบทบาทเป็นซาลามี

228
00:13:04,750 --> 00:13:08,375
‎และคุณต้องหั่นมันเพื่อทำชากูเตอรี่แสนอร่อยดีไหม

229
00:13:09,458 --> 00:13:11,791
‎คอนนี่ ออกมายืนหน้าห้องกับฉันสิ

230
00:13:11,875 --> 00:13:14,000
‎ได้เลย ฉันชอบการแสดง

231
00:13:14,083 --> 00:13:16,500
‎คอนนี่ สิ่งที่คุณเกลียดคืออะไร

232
00:13:16,583 --> 00:13:18,375
‎โอ๊ย เพียบเลย

233
00:13:18,458 --> 00:13:22,208
‎รีโมตแอปเปิลทีวี
‎อดอล์ฟ ฮิตเลอร์จากนาซีเยอรมนี

234
00:13:22,291 --> 00:13:25,250
‎แล้วก็เสียงเล็บเท้าโดนตัดด้วย

235
00:13:25,333 --> 00:13:26,708
‎โอเค เยี่ยม

236
00:13:26,791 --> 00:13:30,958
‎มาสมมติว่าคุณอยู่ที่โต๊ะทำงานคุณกัน
‎และฉันแวะมาเม้าท์มอยนะ

237
00:13:31,041 --> 00:13:33,958
‎ได้เลย เริ่มได้เลย

238
00:13:34,041 --> 00:13:35,250
‎อ้าว ไง คอนนี่

239
00:13:35,333 --> 00:13:38,416
‎โทษทีที่ฉันมาทำงานสาย แม่ป่วยอีกแล้วละ

240
00:13:38,500 --> 00:13:41,708
‎อยากรู้จังว่าเมื่อไหร่
‎ฉันจะได้มีชีวิตเป็นของตัวเอง

241
00:13:41,791 --> 00:13:45,041
‎ไม่มีแม่ ไม่ต้องฟังเสียงแหลมยาว

242
00:13:45,125 --> 00:13:47,416
‎โอ๊ยตายแล้ว เกรงใจกันมั่งได้ปะ

243
00:13:47,500 --> 00:13:51,208
‎จบฉาก เอาละคอนนี่ คุณรู้สึกยังไงบ้าง

244
00:13:51,291 --> 00:13:54,375
‎แย่! เหมือนฉันต้องขี้ที่ปาร์ตี้ตามบ้านเลย

245
00:13:54,458 --> 00:13:57,791
‎คุณคิดว่าฉันมีความเห็นใจผู้อื่นในปฏิกิริยานั้นไหม

246
00:13:57,875 --> 00:14:00,291
‎ไม่มี และคุณก็รู้ว่าฉันไม่ชอบ

247
00:14:00,375 --> 00:14:02,458
‎ใช่เลย แต่ฉันก็ทำอยู่ดี

248
00:14:03,250 --> 00:14:06,791
‎นั่นคือสิ่งที่เราแม่งทำ
‎ต่อหน้าเพื่อนร่วมงานกันมาตลอด

249
00:14:06,875 --> 00:14:10,375
‎- เราเป็นนกน้อยนิสัยไม่ดีมาตลอด
‎- ไร้สาระชะมัดยาด

250
00:14:10,458 --> 00:14:14,208
‎กาวิน การต่อต้านนี้มาจากไหนเหรอ

251
00:14:14,291 --> 00:14:19,041
‎ไม่รู้สิ จู๋ผมมั้ง แต่คุณตัดมันทิ้งได้เสมอนะ

252
00:14:19,125 --> 00:14:20,166
‎- กาวิน
‎- ครับ

253
00:14:20,250 --> 00:14:22,750
‎- ช่วยเอาพวงสวรรค์ออกมาหน่อย
‎- เหรอ ทำไมล่ะ

254
00:14:22,833 --> 00:14:26,125
‎ก็คุณบอกว่าฉันตัดมันทิ้งได้
‎ฉันเลยอยากตัดมันทิ้งน่ะ

255
00:14:26,208 --> 00:14:28,500
‎ตัดให้เหี้ยนถึงไข่เลย

256
00:14:28,583 --> 00:14:30,375
‎อย่าเอาจู๋ผมไปเลยนะ

257
00:14:30,458 --> 00:14:32,375
‎ทำไมฉันถึงไม่ควรเอาจู๋คุณไปล่ะ

258
00:14:32,458 --> 00:14:36,666
‎เพราะผมต้องการมัน ผมแค่…
‎ผมคิดว่าผมไม่คู่ควรกับมัน!

259
00:14:36,750 --> 00:14:38,250
‎แล้วทำไมคุณถึงไม่คู่ควรกับมัน

260
00:14:38,333 --> 00:14:44,166
‎เพราะมันเป็นปีกาจู้ที่ดีมาก
‎และผมเป็นมอนสเตอร์ที่แย่มาก

261
00:14:44,250 --> 00:14:47,083
‎ว้าว นี่คือการพัฒนาครั้งใหญ่เลย

262
00:14:47,166 --> 00:14:50,083
‎คืนนี้ขุ่นแม่ต้องได้ดื่มเลือดหนูเป็นรางวัลแล้ว

263
00:14:50,708 --> 00:14:51,583
‎วิเคราะห์ผมบ้าง

264
00:14:51,666 --> 00:14:54,416
‎ผมอยากรู้ว่าทำไมผมถึงยึดติด
‎เสื้อกันหนาวหลายตัวนัก

265
00:14:54,500 --> 00:14:56,375
‎ผมอยากรู้ว่าทำไมผมกลัวตุ๊กตา

266
00:14:56,875 --> 00:15:00,375
‎ฉันอยากรู้ว่าทำไมฉันถึงต้องทำงาน
‎กับพวกขี้ป๊อดน่าสมเพชตั้งหลายคน

267
00:15:00,458 --> 00:15:02,083
‎โอเค ฉันว่านางตอบเธอได้

268
00:15:02,166 --> 00:15:04,250
‎เธอต้องชอบยาราแน่ๆ

269
00:15:04,333 --> 00:15:09,458
‎ฉันชอบลูกค้าของฉันทุกคน
‎แต่ยารายืนหนึ่งในใจฉัน

270
00:15:09,541 --> 00:15:11,416
‎ฉันเป็นคนที่นางไว้ใจที่สุด

271
00:15:11,500 --> 00:15:14,916
‎น่าจะเตือนกันก่อนนะว่าลูกค้านายเป็นคนแก่

272
00:15:15,000 --> 00:15:18,791
‎รู้นะว่าไม่ควรพูดแบบนี้
‎แต่คนแก่กลิ่นเหมือนสตูว์น่ะ

273
00:15:18,875 --> 00:15:22,083
‎ถ้าเราไม่ควรพูด งั้นก็อย่าพูดย่ะ

274
00:15:22,166 --> 00:15:24,083
‎ก๊อกๆ ทายซิใครมา

275
00:15:24,166 --> 00:15:27,958
‎- ซาฟี
‎- ใช่แล้ว ที่รัก ได้เวลาซาฟีแล้ว

276
00:15:28,041 --> 00:15:30,625
‎วอลเตอร์ เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ใครคือซาฟี

277
00:15:30,708 --> 00:15:33,083
‎เตรียมตัวสนุกสุดเหวี่ยงได้เลยจ้ะ

278
00:15:33,166 --> 00:15:36,708
‎นายคือซาฟีเหรอ ตายแล้ว ฉันคือซาฟีเหรอ

279
00:15:37,833 --> 00:15:40,500
‎เบรุต ปี 1972

280
00:15:40,583 --> 00:15:43,750
‎- อะไรนะ เรามาที่นี่ได้ไง
‎- เป็นเพราะโรคสมองเสื่อมของยาราน่ะ

281
00:15:43,833 --> 00:15:46,000
‎แย่จัง ยาราจิตเสื่อมเหรอ

282
00:15:46,083 --> 00:15:50,791
‎ยาราสมองเสื่อมต่างหาก
‎เพราะยาราเป็นอัลไซเมอร์

283
00:15:50,875 --> 00:15:54,000
‎มันเป็นโรคที่มนุษย์บางคนเป็นเมื่อแก่ตัวน่ะ

284
00:15:54,083 --> 00:15:56,750
‎มันทำให้เกิดการบิดเบือนเวลาอย่างไม่น่าเชื่อ

285
00:15:57,500 --> 00:16:01,916
‎ยารา ที่รัก เรามีนัดกับพรหมลิขิตนะ

286
00:16:04,541 --> 00:16:07,208
‎รู้ไหม ผมมักจะแต่งตัวดีๆ มาเพื่อ…

287
00:16:07,291 --> 00:16:08,625
‎ซาฟี!

288
00:16:10,833 --> 00:16:14,000
‎ฉันจะสั่งค็อกเทลเลบานอน

289
00:16:14,083 --> 00:16:17,083
‎อะไรเล่า นี่ห้าโมง
‎ในการจิตเสื่อมของคนบางคนแล้วนะ

290
00:16:17,166 --> 00:16:20,583
‎เงียบก่อน พรหมลิขิตกำลังจะเข้าฉาก

291
00:16:21,125 --> 00:16:22,041
‎ซาฟี

292
00:16:23,666 --> 00:16:26,416
‎โอ้ ซาฟีเป็นบริกร

293
00:16:26,500 --> 00:16:29,666
‎เธอมาที่นี่ทุกวันหลังเลิกเรียนที่มหาลัยเพื่อพบเขา

294
00:16:29,750 --> 00:16:33,291
‎เขาเสิร์ฟชากุหลาบ
‎ที่เธอโปรดปรานให้โดยไม่ต้องถาม

295
00:16:33,375 --> 00:16:36,291
‎และคุกกี้อัลมอนด์ที่เขาไม่เคยคิดเงินเธอ

296
00:16:36,375 --> 00:16:39,000
‎ที่จริงเขาแอบขโมยของหลายอย่างเลยละ

297
00:16:39,083 --> 00:16:43,916
‎แต่อนิจจา เพราะครอบครัวของเธอ
‎พวกเขาจึงคบกันอย่างเปิดเผยไม่ได้

298
00:16:44,000 --> 00:16:45,875
‎โอเคเลย รักต้องห้าม

299
00:16:45,958 --> 00:16:48,750
‎นายกำลังใช้ภาษาแบบแดเนียล สตีลที่ฉันชอบ

300
00:16:48,833 --> 00:16:50,416
‎หนังสือพวกนั้นมันโป๊ดี

301
00:16:50,500 --> 00:16:53,208
‎แล้วยารากล้าหาญไหมล่ะ

302
00:16:53,291 --> 00:16:56,416
‎นางทำตามหัวใจ ธรรมเนียมจะว่าไงก็ไม่แคร์

303
00:16:56,958 --> 00:16:58,375
‎ดูสิ มันกำลังเกิดขึ้น

304
00:16:58,458 --> 00:17:00,166
‎ตายแล้ว มันเขียนว่าไง

305
00:17:00,791 --> 00:17:06,665
‎"คืนนี้ ชายหาด เจอกันนะ"
‎ใช้ภาษาสั้นกระชับดีจริงๆ

306
00:17:06,750 --> 00:17:10,083
‎แม่เจ้า หัวใจฉันรู้สึกปึ๋งปั๋งแทนสองคนนี้เลย

307
00:17:10,165 --> 00:17:14,165
‎เหมือนที่แดเนียล สตีลบอกว่า
‎"องคชาติของฉันกำลังสั่นรัว"

308
00:17:14,250 --> 00:17:17,458
‎ติดสติ๊กเกอร์รถทั้งคัน
‎ไฟใต้ท้องรถสีม่วงสะท้อนแสงเหรอ

309
00:17:17,540 --> 00:17:19,375
‎สั่งทำแอร์แบ็กลายซันส์ด้วยเหรอ

310
00:17:19,875 --> 00:17:22,165
‎ใช่ ทำให้ฉันอยากขับรถไปชนเลย

311
00:17:22,250 --> 00:17:26,040
‎คุณจะมีปัญญาซื้อของพวกนี้ได้ยังไง ดั๊ก
‎คุณเป็นแทสก์แร็บบิตนะ

312
00:17:26,125 --> 00:17:28,916
‎- ที่จริง อันดับฉันร่วงหนักมาก
‎- ให้ตายสิ

313
00:17:29,000 --> 00:17:33,041
‎มันมีหลักฐานมากขึ้น
‎ว่ามีอุบัติเหตุในการติดตั้งทีวีน่ะ

314
00:17:33,125 --> 00:17:36,083
‎ตอนนี้ฉันเลยเป็นแค่กระต่ายแล้ว
‎เพราะฉันยังชอบอึ๊บอยู่

315
00:17:36,166 --> 00:17:38,916
‎- แหงละ
‎- เบาๆ กับเขาหน่อยนะ เขาเพิ่งตกงาน

316
00:17:39,000 --> 00:17:41,375
‎งานฟรีแลนซ์ที่ตรงกับความต้องการชั่วคราว

317
00:17:41,458 --> 00:17:44,125
‎ผ่านแอปแสวงหากำไรไม่เรียกว่างาน โรเชลล์

318
00:17:44,208 --> 00:17:47,375
‎- ฉันว่าก็เหมือนงานนะ เงินก็คือเงิน
‎- เขาเรียกงานชั่วคราว ชั่วคราว!

319
00:17:47,458 --> 00:17:50,291
‎โห พีท นายพูดจาเหมือนดอนน่ามากเลย

320
00:17:50,375 --> 00:17:51,833
‎แล้วเรื่องดอนน่านี่ยังไง ดั๊ก

321
00:17:51,916 --> 00:17:54,875
‎คุณควรเก็บเงินเพื่อซื้อแหวนหมั้นให้เธอนะ

322
00:17:54,958 --> 00:17:57,916
‎- บ้าเอ๊ย ไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย
‎- ใช่ เธอไม่ได้คิด

323
00:17:58,000 --> 00:17:59,875
‎ฉันติดอยู่ในความปีติแห่งความรักน่ะ

324
00:17:59,958 --> 00:18:04,375
‎- คราวนี้คุณทำบ้าอะไรลงไปอีกเนี่ย
‎- เอาแล้วไง

325
00:18:04,458 --> 00:18:06,958
‎- ผมอธิบายได้
‎- สีโคตรม่วงเลย

326
00:18:07,041 --> 00:18:12,000
‎- มันก็มีสีส้มกับเหลืองด้วยนะ
‎- ไม่อยากจะเชื่อเลย คุณทำแบบนี้อีกแล้ว

327
00:18:12,083 --> 00:18:14,500
‎พระเจ้า ทำแบบไหนเหรอ ที่รัก

328
00:18:14,583 --> 00:18:19,125
‎ทำให้ฉันตกหลุมรักคุณน่ะสิ ฉันรักมัน และฉันรักคุณ

329
00:18:19,208 --> 00:18:21,625
‎โอ้ ที่รัก ผมรักคุณ!

330
00:18:24,250 --> 00:18:26,208
‎ไม่เข้าใจเลยจริงๆ

331
00:18:26,291 --> 00:18:27,375
‎นี่แหละความรัก ที่รัก

332
00:18:27,458 --> 00:18:32,208
‎รู้ไหม ฉันรอจะทำแบบนี้
‎ตอนที่ซันส์กับเน็ตส์แข่งกันสัปดาห์หน้า

333
00:18:32,291 --> 00:18:38,416
‎แต่ตอนนี้ฉันน้ำเดินไปหมดแล้ว
‎ดักลาส เฟรเดริก แต่งงานกับฉันนะ

334
00:18:40,000 --> 00:18:42,958
‎แต่ง! แต่ง! ตอบซ้ำๆ เลย แต่ง!

335
00:18:43,041 --> 00:18:47,875
‎ตอนนี้เราเข้าไปยัดห่วง
‎ในรถม้าของคุณกันดีกว่า ซันส์สู้ๆ!

336
00:18:47,958 --> 00:18:49,041
‎ซันส์สู้ๆ!

337
00:18:49,125 --> 00:18:50,625
‎ซันส์สู้ๆ!

338
00:18:50,708 --> 00:18:52,000
‎ซันส์สู้ๆ

339
00:18:52,083 --> 00:18:55,291
‎ยาราอยู่ตรงนี้
‎เธอพร้อมแล้ว แต่ซาฟีจะโผล่มาไหม

340
00:18:55,375 --> 00:18:57,791
‎ซาฟีโดนตำรวจลับฆ่าตายไปแล้วรึเปล่า

341
00:18:57,875 --> 00:18:59,916
‎ล้อเล่นๆ ไม่หรอก

342
00:19:00,000 --> 00:19:04,250
‎เราทำแบบนี้มาเป็นร้อยครั้งแล้ว
‎แต่ฉันก็ยังชอบอยู่ดี ฉันชอบมาก!

343
00:19:04,333 --> 00:19:06,041
‎แล้วนายไม่เคยหงุดหงิดเลยเหรอ

344
00:19:06,125 --> 00:19:06,958
‎ส่วนไหนล่ะ

345
00:19:07,041 --> 00:19:11,083
‎ก็ส่วนที่นางติดอยู่ในวงจรไร้ที่สิ้นสุด
‎ของความทรงจำที่หายไปอันแสนเศร้าไง

346
00:19:11,166 --> 00:19:15,000
‎เอ็มมี่ ปล่อยให้ฉันกับยารา
‎ทำแบบนี้เถอะ เขามาแล้ว

347
00:19:15,708 --> 00:19:17,375
‎หนุ่มล่ำฟินิเชียสุดแซ่บ

348
00:19:17,458 --> 00:19:18,958
‎แม่เจ้า!

349
00:19:19,041 --> 00:19:20,333
‎นึกว่าคุณจะไม่มาแล้ว

350
00:19:20,416 --> 00:19:23,583
‎ผมรักคุณนะ ต่อให้ต้องเดิน 500 กม.
‎มาหาคุณผมก็จะทำ

351
00:19:23,666 --> 00:19:25,166
‎และผมจะยอมเดินอีก 500 กม.

352
00:19:25,250 --> 00:19:27,125
‎เพียงเพื่อจะเป็น…

353
00:19:27,208 --> 00:19:28,791
‎เลิกพูดแล้วจูบฉันเถอะค่ะ

354
00:19:30,125 --> 00:19:33,750
‎ดูพวกเขาสิ ความหลงใหลแบบนั้น
‎พระอาทิตย์ตกแบบนั้น

355
00:19:33,833 --> 00:19:35,916
‎ฉันอยากอยู่ตรงนี้ไปตลอดกาลเลย

356
00:19:36,000 --> 00:19:39,000
‎แม่! นี่ผมลูกแม่เอง อามีร์

357
00:19:39,083 --> 00:19:41,458
‎รู้ไหมว่าพวกเขาเก็บผ้าห่มที่ผมซื้อให้แม่ไว้ที่ไหน

358
00:19:41,541 --> 00:19:42,375
‎อามีร์

359
00:19:43,416 --> 00:19:46,166
‎ผืนที่มีลายยอร์กเชียร์ เทอร์เรียร์ที่แม่ชอบน่ะ

360
00:19:46,250 --> 00:19:47,625
‎- ซาฟี
‎- ไม่ใช่ซาฟี

361
00:19:47,708 --> 00:19:48,958
‎- ทำไมไม่ใช่ซาฟี
‎- นี่อามีร์

362
00:19:49,041 --> 00:19:52,250
‎โทษนะครับ ผ้าห่มของเราอยู่ไหน ที่นี่หนาวมาก

363
00:19:52,333 --> 00:19:54,250
‎- ผมเห็นหัวนมแม่เลย
‎- ซาฟี

364
00:19:54,333 --> 00:19:57,541
‎- ทำไมผู้ชายคนนั้นถึงพูดถึงหัวนมคุณ
‎- เราอยู่ที่ไหนเนี่ย

365
00:19:57,625 --> 00:20:02,833
‎เรากลับมาที่สหรัฐอเมริก้นแล้ว
‎เขาทำแบบนี้ตลอดเวลา

366
00:20:02,916 --> 00:20:03,875
‎นายเหงื่อแตกนะ

367
00:20:03,958 --> 00:20:06,333
‎ทำให้เธอเครียด ขังเธอไว้ให้ตายอยู่ในนี้

368
00:20:06,416 --> 00:20:12,041
‎ทำไมเธอถึงกลับไปอยู่ที่เลบานอนกับซาฟีไม่ได้
‎โคตรไม่ยุติธรรมเลย

369
00:20:12,125 --> 00:20:15,208
‎วอลเตอร์ ระวังนะ
‎นายกำลังกลายเป็นหนอนขี้เกลียด

370
00:20:15,291 --> 00:20:18,291
‎บทเรียนรักบทที่หนึ่งล้านเอ็ด

371
00:20:18,375 --> 00:20:24,083
‎เส้นกั้นระหว่างความรัก
‎และความเกลียดมันบางโคตรๆ

372
00:20:24,166 --> 00:20:26,041
‎เราคิดว่าถ้าเราหลั่งมากพอ

373
00:20:26,125 --> 00:20:30,625
‎สุดท้ายแล้วไขมันบนหน้าใหญ่ๆ ของเราจะหมดไป

374
00:20:30,708 --> 00:20:33,250
‎แต่นั่นมันเป็นแค่เรื่องที่แม่บอกเรา

375
00:20:34,458 --> 00:20:35,958
‎รู้สึกดีไหมล่ะ

376
00:20:36,041 --> 00:20:38,125
‎ดี ผมรู้สึกโคตรผอมเลย

377
00:20:39,041 --> 00:20:42,333
‎ไม่เอาน่า มัวริซ
‎ไม่เห็นเหรอว่านางพยายามทำอะไรอยู่

378
00:20:42,416 --> 00:20:45,041
‎ช่วยแยกการเห็นคุณค่าในตัวเอง
‎ออกจากร่างใหญ่ๆ ของฉัน

379
00:20:45,125 --> 00:20:48,750
‎ไม่ใช่ นางพยายามควบคุมนาย
‎นางพยายามควบคุมพวกเราทุกคน

380
00:20:48,833 --> 00:20:52,083
‎ฉันนึกภาพออกนะว่าคุณรู้สึกว่ามันน่ากลัวขนาดไหน

381
00:20:52,166 --> 00:20:54,333
‎ฉันนึกภาพออกเลยว่าฉันควักลูกตาคุณออกมา

382
00:20:54,416 --> 00:20:57,291
‎และแขวนมันไว้ที่หว่างขาเหมือนลูกกระโปก

383
00:20:57,375 --> 00:20:58,208
‎ขอบคุณ

384
00:20:58,291 --> 00:21:00,958
‎เราคือฮอร์โมน มอนสเตอร์นะ อย่าลืมสิ

385
00:21:01,041 --> 00:21:04,375
‎เราคือเหล่าคนเจ๋งที่ทำให้ร็อกสตาร์ได้อึ๊บกัน

386
00:21:04,458 --> 00:21:07,583
‎นับสตีฟ วินวูดด้วยไหม เพราะฉันทำงานกับเขา

387
00:21:07,666 --> 00:21:11,000
‎และพวกเขาแต่งเพลง
‎เกี่ยวกับการอึ๊บที่ทำให้คนอึ๊บกัน

388
00:21:11,083 --> 00:21:13,500
‎- ใช่เลย
‎- สตีฟอึ๊บ… มากกว่าที่นายคิด

389
00:21:13,583 --> 00:21:18,125
‎คุณควบคุมเราก็เท่ากับควบคุมพวกเขา
‎และถ้ามนุษย์เลิกอึ๊บกัน ก็จะไม่มีมนุษย์

390
00:21:18,208 --> 00:21:21,291
‎- ใช่!
‎- พอไม่มีมนุษย์ ก็จะไม่มีฮิวแมน รีซอร์เซส

391
00:21:21,375 --> 00:21:24,625
‎ใช่ จากนั้นทุกคนก็จะต้อง
‎ทำงานกับเผ่าพันธุ์ต่าวดาว

392
00:21:24,708 --> 00:21:27,000
‎ที่ไม่มีวิวัฒนาการก้าวผ่านการดูดจู๋ตัวเอง

393
00:21:27,083 --> 00:21:29,333
‎คุณอยากคุยเรื่องเซ็กซ์ในที่ทำงานงั้นเหรอ

394
00:21:29,416 --> 00:21:32,333
‎ที่รักจ๋า เซ็กซ์คือที่ทำงานของฉันเลยละ

395
00:21:32,416 --> 00:21:35,625
‎- ใช่!
‎- สั่งสอนเลย โมนา สั่งสอนเลย

396
00:21:35,708 --> 00:21:37,250
‎- เราต้องการอะไร
‎- เซ็กซ์!

397
00:21:37,333 --> 00:21:39,000
‎และเราต้องการมันเมื่อไหร่

398
00:21:39,083 --> 00:21:40,791
‎ตลอดเวลา!

399
00:21:40,875 --> 00:21:42,250
‎เซ็กซ์! เซ็กซ์! เซ็กซ์! เซ็กซ์!

400
00:21:42,333 --> 00:21:44,458
‎เค้ก! เค้ก! เค้ก! เค้ก!

401
00:21:44,541 --> 00:21:46,708
‎นี่ ริค เราตะโกนว่า "เซ็กซ์" กันนะ

402
00:21:46,791 --> 00:21:48,958
‎ตาคุณแล้ว เข้าใจผู้อื่น

403
00:21:49,041 --> 00:21:52,083
‎หยุดเถอะ โอเค ถ้าเราประนีประนอมกัน

404
00:21:52,166 --> 00:21:56,208
‎โดยที่ฉันทำให้องค์กร
‎จัดห้องอึ๊บส่วนตัวให้พวกคุณได้ล่ะ

405
00:21:56,291 --> 00:21:58,833
‎แบบมีท่อกลางห้องไว้ล้างน้ำว่าวทิ้งได้ใช่ไหม

406
00:21:58,916 --> 00:22:00,916
‎ฟังดูเหมือนห้องฆาตกรรมมากกว่านะ

407
00:22:01,000 --> 00:22:03,500
‎ใช่ เอาไว้ฆาตกรรมอวัยวะส่วนตัวของเราไง

408
00:22:03,583 --> 00:22:05,000
‎โมนา คุณคิดว่าไง

409
00:22:08,666 --> 00:22:11,083
‎พวกเขากำลังตกหลุมรักกัน

410
00:22:11,166 --> 00:22:14,041
‎ติดทีวีจอแบนและสมัครช่องสตาร์ซให้ด้วย

411
00:22:14,125 --> 00:22:14,958
‎ที่มี "ซ.โซ่"

412
00:22:15,041 --> 00:22:17,250
‎- ฉันว่าเราตกลงกันได้แล้วนะ
‎- ตกลง

413
00:22:18,166 --> 00:22:20,416
‎- นี่ ขอตู้วางดิลโด้ด้วยได้ไหม
‎- ใช่

414
00:22:20,500 --> 00:22:21,625
‎แค่คิดล่วงหน้าน่ะ

415
00:22:21,708 --> 00:22:24,458
‎เราอยู่ที่ไหน ฉันสับสนเหลือเกิน

416
00:22:24,541 --> 00:22:26,000
‎แม่ครับ ไม่เอาน่า

417
00:22:26,083 --> 00:22:29,666
‎กล้าดียังไงถึงจับแม่นาย
‎มาไว้ในสวนสัตว์สำหรับคนแก่นี่

418
00:22:29,750 --> 00:22:30,625
‎ใจเย็นครับ

419
00:22:32,625 --> 00:22:35,916
‎รู้ไหมว่ามันเป็นการดูถูกแม่นายแค่ไหน

420
00:22:36,000 --> 00:22:37,833
‎นางทำทุกอย่างเพื่อนายนะ

421
00:22:38,750 --> 00:22:39,625
‎วอลเตอร์!

422
00:22:39,708 --> 00:22:42,375
‎ฉันโคตรเกลียดการที่นางแก่เลย

423
00:22:43,208 --> 00:22:45,708
‎เขาแค่อยากให้แม่เขาห่มผ้าห่มดีๆ

424
00:22:45,791 --> 00:22:48,458
‎อย่างน้อยเขาก็มาเยี่ยมนาง เขาทำเต็มที่แล้ว

425
00:22:48,541 --> 00:22:50,250
‎จริงด้วยแม่ เกือบลืมแน่ะ

426
00:22:50,916 --> 00:22:51,833
‎นั่นอะไรน่ะ

427
00:22:52,750 --> 00:22:56,125
‎นี่ชากุหลาบจากร้านกาแฟเหรอ

428
00:22:56,208 --> 00:23:00,041
‎ใช่ ที่ผมบอกไง ผมสั่งมาจากเว็บ
‎ชาแม่ชาวเลบานอนของคุณด็อตคอม

429
00:23:00,125 --> 00:23:01,041
‎ราคาไม่ถูกนะแม่

430
00:23:01,125 --> 00:23:03,500
‎นี่ วอลเตอร์ ดมสิ ดมกลิ่นชาสิ

431
00:23:06,333 --> 00:23:08,958
‎กลิ่นเหมือน… ซาฟี

432
00:23:10,791 --> 00:23:15,000
‎มาซะที ผมซื้อผ้าห่มนี่มาให้แม่ผม
‎แล้วคุณเอาไปซ่อนเนี่ยนะ

433
00:23:15,083 --> 00:23:16,416
‎เราจ่ายเงินคุณเพื่ออะไรเนี่ย

434
00:23:16,500 --> 00:23:18,583
‎นี่อามีร์ ลูกชายฉัน

435
00:23:18,666 --> 00:23:23,125
‎เขามาเยี่ยมฉันทุกวัน และดูแลฉันอย่างดีที่สุด

436
00:23:23,208 --> 00:23:25,708
‎แหม แม่ก็ อย่าชมต่อหน้าหมาสิ

437
00:23:26,916 --> 00:23:29,583
‎ฉันลืมส่วนนี้ตลอดเลย มันดี๊ดี

438
00:23:29,666 --> 00:23:31,916
‎"ตลอด" เหรอ เกิดเรื่องแบบนี้ทุกครั้งเลยเหรอ

439
00:23:32,000 --> 00:23:34,083
‎ไม่หรอก บางทีฉันก็โกรธมากจริงๆ

440
00:23:34,166 --> 00:23:37,125
‎แล้วเขาก็ยังมาเยี่ยมเรื่อยๆ ทั้งที่นายสติแตก

441
00:23:37,208 --> 00:23:39,958
‎และส่วนใหญ่นางก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นใครเนี่ยนะ

442
00:23:40,041 --> 00:23:41,500
‎ก็เขารักนาง

443
00:23:42,208 --> 00:23:44,708
‎ความรักคงแปลว่าการโผล่หน้ามาสินะ

444
00:23:44,791 --> 00:23:49,416
‎ดูเธอสิ เดินทางมาถึงบทเรียนที่หนึ่งล้านสองแล้ว

445
00:23:49,958 --> 00:23:53,833
‎แปลว่าฉันควรจะโผล่หน้าไปหาเบ็กก้าสินะ

446
00:23:53,916 --> 00:23:57,916
‎เฮ้ย ตอนนี้เธอไม่ได้กระจอกงอกง่อย
‎เหมือนที่เธออ้างแล้วนะ

447
00:23:58,000 --> 00:23:59,208
‎ฉันไม่เคยพูดงั้นนะ

448
00:23:59,291 --> 00:24:03,833
‎แล้วใครพูดล่ะ มีคนพูดละกัน
‎ฉันพูดรึเปล่านะ ฉันอาจจะพูดแหละ

449
00:24:06,125 --> 00:24:09,416
‎ไง พีทตี้-พีทตี้ ที่รักผู้แข็งแกร่ง ยังโกรธอยู่ป่าว

450
00:24:09,500 --> 00:24:14,583
‎ไง โรเชลล์-โรเชลล์
‎เธอเป็นแมลงปิ๊งรัก เราทำงานร่วมกัน

451
00:24:14,666 --> 00:24:15,541
‎แปลว่าไม่โกรธแล้วเนอะ

452
00:24:15,625 --> 00:24:20,250
‎ดูเหมือนว่ารถสีม่วงแสนอุบาทว์ของดั๊ก
‎จะได้ผลดีกว่าที่เธอคิดอีกนะ

453
00:24:20,333 --> 00:24:21,500
‎ว่าไง ทุกคน

454
00:24:21,583 --> 00:24:25,500
‎วันนี้ผมอยู่ที่ฮาร์ตฟอร์ด‎ ‎คอนเนตทิคัต
‎และไอ้โง่คนนี้ขับรถให้ผม

455
00:24:25,583 --> 00:24:27,000
‎ดูรถเขาสิ

456
00:24:27,083 --> 00:24:30,916
‎ไง เซอร์ชาร์ลส์ ลูกบาสก็เป็นพระอาทิตย์ด้วยนะ

457
00:24:31,750 --> 00:24:35,250
‎แม่เจ้า หมอนี่มันโง่จริงๆ โดนใจผมเลย

458
00:24:35,333 --> 00:24:37,541
‎- ดั๊กได้งานทำเหรอ
‎- ชั่วคราว เขาได้งานชั่วคราว

459
00:24:37,625 --> 00:24:39,916
‎- เย่ ทำกับฮีโร่ของเขา!
‎- มันคือการเริ่มต้นน่ะ

460
00:24:40,000 --> 00:24:42,333
‎ฉันมีของจะให้นาย ของขวัญเพื่อสงบศึก

461
00:24:43,083 --> 00:24:46,500
‎เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันเป็นหิน ฉันไม่หนาวหรอก

462
00:24:46,583 --> 00:24:49,125
‎นายไม่หนาวอยู่แล้ว แต่ใส่แล้วหล่อนะ

463
00:24:49,208 --> 00:24:50,041
‎จริงเหรอ

464
00:24:50,125 --> 00:24:51,750
‎- ขอบใจนะ
‎- ด้วยความยินดี

465
00:24:51,833 --> 00:24:53,583
‎- ตอนนี้เราโอเคกันแล้วเนอะ
‎- ใช่

466
00:24:53,666 --> 00:24:55,750
‎ความเป็นมิตรถูกจารึกไว้ในวัตถุที่มีค่า

467
00:24:55,833 --> 00:24:59,625
‎- ก็ได้ ถ้านายอยากเรียกมันว่าอย่างนั้น
‎- ฉันชอบนะ ถึงจะไม่ช่วยให้อุ่นขึ้นก็เถอะ

468
00:24:59,708 --> 00:25:01,500
‎โอเค ฉันไปละ ราตรีสวัสดิ์นะ

469
00:25:01,583 --> 00:25:02,916
‎ราตรีสวัสดิ์ โรเชลล์

470
00:25:03,000 --> 00:25:05,833
‎พวกเราชาวฮอร์โมน มอนสเตอร์อยากให้คุณรู้…

471
00:25:05,916 --> 00:25:06,875
‎ว่าเราฟังคุณ

472
00:25:06,958 --> 00:25:08,125
‎เราเข้าใจคุณ

473
00:25:08,208 --> 00:25:10,500
‎เราให้เกียรติคุณ ทั้งหนุ่มและสาว

474
00:25:10,583 --> 00:25:13,041
‎และเราขอโทษที่เราหยาบคาย

475
00:25:13,125 --> 00:25:14,791
‎แต่เราได้เรียนรู้บางอย่าง

476
00:25:14,875 --> 00:25:17,208
‎เราคู่ควรกับจู๋ที่ดีของเรา

477
00:25:17,291 --> 00:25:21,875
‎- และเราจะพยายามเห็นใจผู้อื่นให้มากขึ้น
‎- ใช่ และเป็นมืออาชีพมากขึ้น

478
00:25:21,958 --> 00:25:25,416
‎โดยที่เราก็ยังเป็นคนโคตรเจ๋งอย่างที่เราเป็นกัน

479
00:25:25,500 --> 00:25:28,291
‎การทำงานเป็นทีมคืองานในฝัน!

480
00:25:28,375 --> 00:25:30,166
‎มีท่ออยู่กลางห้องด้วย

481
00:25:30,250 --> 00:25:31,083
‎เจ๋งเลย

482
00:25:31,791 --> 00:25:32,875
‎สุดยอด!

483
00:25:33,958 --> 00:25:34,916
‎(กำลังอึ๊บกัน)

484
00:25:35,000 --> 00:25:36,458
‎รับโทรศัพท์ที!

485
00:25:36,541 --> 00:25:39,958
‎ให้ตายสิวะ เพทรา! ฉันพักเที่ยงอยู่

486
00:26:28,041 --> 00:26:29,958
‎คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล