1
00:00:13,805 --> 00:00:17,555
งงไปหมด ทำไมเมสัน บริกส์
ถึงเลือกเราให้ไขปริศนาของเขา

2
00:00:17,643 --> 00:00:19,693
ใครสนล่ะ ถือเป็นเกียรติครั้งใหญ่

3
00:00:19,770 --> 00:00:20,650
(แนวสืบสวน)

4
00:00:20,729 --> 00:00:23,109
อะไรล่ะ
ตามหาต้นฉบับที่ยังไม่ตีพิมพ์

5
00:00:23,190 --> 00:00:26,150
แล้วส่งให้สำนักพิมพ์บอกว่า
"เฮ้ พิมพ์นี่ให้หน่อย" รึ

6
00:00:26,568 --> 00:00:29,528
รูเบ็นพูดถูก
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราต้องทำอะไรต่อ

7
00:00:29,613 --> 00:00:30,613
หรือทำไม

8
00:00:30,697 --> 00:00:33,737
ไม่อยากจะพูดเลย
แต่ฉันเบื่อปริศนานี่แล้วสิ

9
00:00:34,284 --> 00:00:37,334
เรายอมแพ้ไปอย่างนี้ไม่ได้นะ
ผีต้องการให้เราช่วยเขา

10
00:00:37,412 --> 00:00:39,292
ถ้าไม่ทำล่ะ
เขาจะมาหลอกเราตลอดไปเหรอ

11
00:00:39,373 --> 00:00:42,333
ฉันไม่อยากคอยมองหาข้อความ
ทุกครั้งที่ฉันผ่านกระดานดำ

12
00:00:43,001 --> 00:00:46,341
ไม่เอาน่า เรามากันไกลขนาดนี้
ยอมแพ้ไม่ได้นะ

13
00:00:55,514 --> 00:00:57,224
มีคนจัดงานปาร์ตี้คอสตูมเหรอ

14
00:01:00,811 --> 00:01:02,901
ตัวละครหนังสือยุคโบราณอีกแล้ว

15
00:01:04,397 --> 00:01:06,857
ออกมาจากหนังสือ
การ์ตูนบ้างไม่ได้หรือไง

16
00:01:08,068 --> 00:01:08,898
คุณครับ

17
00:01:08,986 --> 00:01:10,856
(นักเดินทางบนดวงจันทร์)

18
00:01:10,946 --> 00:01:13,066
(วิทยาศาสตร์)

19
00:01:14,074 --> 00:01:15,494
สวัสดี เด็กๆ

20
00:01:16,034 --> 00:01:19,664
ขอโทษด้วยจ้ะ ฉันมัวแต่ง่วน
อยู่กับหนังสือเล่มนี้

21
00:01:19,746 --> 00:01:23,576
นิยายชั้นดีทีเดียว
คนแต่งช่างมีจินตนาการเลิศล้ำ

22
00:01:23,667 --> 00:01:24,747
นิยายรึ

23
00:01:24,835 --> 00:01:26,455
เธอคงอยู่ก่อนยุคสร้างจรวด

24
00:01:27,045 --> 00:01:29,295
ใช่ มันไม่ใช่นิยายสักหน่อย

25
00:01:30,048 --> 00:01:31,218
หนูขอทราบชื่อคุณได้มั้ยคะ

26
00:01:32,134 --> 00:01:34,974
โจน วัตสัน แพทย์หญิงจ้ะ
ยินดีที่ได้รู้จัก

27
00:01:36,638 --> 00:01:40,308
เป็นคุณหมอจากทศวรรษที่ 1800
ยอดไปเลย

28
00:01:40,392 --> 00:01:43,272
ไม่ยักรู้ว่ายุคสมัยนั้น
มีแพทย์หญิงแล้วด้วย

29
00:01:43,353 --> 00:01:46,063
เดี๋ยวนะ คุณคือคุณหมอวัตสันเหรอฮะ

30
00:01:46,857 --> 00:01:49,357
ใช่จ้ะ คนส่วนใหญ่เรียกฉันแบบนั้น

31
00:01:49,443 --> 00:01:52,403
ขออ่านต่อนะ
มาถึงช่วงที่ตื่นเต้นมากๆ แล้ว

32
00:01:52,487 --> 00:01:54,907
พวกเขากำลังจะไปดวงจันทร์
เหลวไหลสิ้นดี

33
00:02:00,204 --> 00:02:02,294
นึกว่าหมอวัตสันคือผู้ชายซะอีก

34
00:02:03,081 --> 00:02:04,171
รู้จักคนนี้ด้วยเหรอ

35
00:02:04,249 --> 00:02:08,539
ฉันไม่รู้จักหรอก แต่หมอวัตสัน
คือเพื่อนของเชอร์ล็อก โฮมส์

36
00:02:08,628 --> 00:02:11,008
เชอร์ล็อก โฮมส์ นักสืบน่ะเหรอ

37
00:02:11,089 --> 00:02:14,469
ใช่ นักสืบโด่งดังจากหนังสือ
ของอาร์เธอร์ โคนัน ดอยล์

38
00:02:14,551 --> 00:02:16,261
เรื่องพื้นๆ น่า วัตสันเอ๋ย

39
00:02:16,720 --> 00:02:19,970
แต่วัตสันเป็นผู้ชาย
ไม่น่าใช่เธอคนนี้นะ

40
00:02:20,474 --> 00:02:22,314
มีทางเดียวที่จะรู้ได้

41
00:02:24,895 --> 00:02:28,515
ขอโทษที่รบกวนนะคะ
แต่คุณรู้จักเชอร์ล็อก โฮมส์รึเปล่า

42
00:02:30,901 --> 00:02:33,611
ชื่อเสียงของเพื่อนฉัน
ทำให้ฉันแปลกใจไม่หยุด

43
00:02:33,695 --> 00:02:37,485
กระทั่งตอนนี้ เรื่องราวชีวิต
ของเชิร์ลก็ดังกระฉ่อนข้ามทวีปได้

44
00:02:37,574 --> 00:02:38,584
เชิร์ลเหรอฮะ

45
00:02:39,034 --> 00:02:41,044
หล่อนไม่ชอบให้ใครเรียกว่า
"เชอร์ล็อก"

46
00:02:41,119 --> 00:02:42,159
หล่อน

47
00:02:42,871 --> 00:02:47,041
ฉันเพิ่งนึกได้ สหายตัวน้อย
พวกเธอคงไม่ได้ข่าวว่าเชิร์ลเสียแล้ว

48
00:02:47,584 --> 00:02:49,214
เชอร์ล็อก โฮมส์ตายแล้วเหรอฮะ

49
00:02:51,421 --> 00:02:54,421
สามปีมาแล้วล่ะ

50
00:02:54,508 --> 00:02:55,968
เรื่องน่าเศร้าแท้ๆ

51
00:02:57,678 --> 00:02:59,388
ฉันคิดถึงเพื่อนของฉันทุกวัน

52
00:03:02,057 --> 00:03:03,307
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

53
00:03:05,227 --> 00:03:11,067
นักสืบชื่อดังที่น่าจะช่วยเรา
ไขปริศนาได้ตายแล้วเหรอ

54
00:03:23,453 --> 00:03:28,173
นักเขียนสื่อวิญญาณ

55
00:03:31,545 --> 00:03:32,795
หวังว่าคุณคงชอบ

56
00:03:36,717 --> 00:03:38,717
ผมไม่เคยชงชามาก่อน

57
00:03:44,308 --> 00:03:47,938
เอิร์ลเกรย์กับมะนาวฝานบางๆ
เยี่ยมที่สุด

58
00:03:49,730 --> 00:03:51,650
อย่างที่ฉันบอกไป

59
00:03:51,732 --> 00:03:55,652
เชิร์ลมีคนนับหน้าถือตาอยู่เยอะ
พอๆ กับที่มีศัตรูมากมาย

60
00:03:55,736 --> 00:03:57,606
ศัตรูตัวฉกาจคนหนึ่งก็คือมอริอาร์ตี

61
00:03:58,322 --> 00:04:02,742
เชิร์ลจับหล่อนเขาคุกหลายครั้ง
มอริอาร์ตีสาบานจะเล่นงานคืนให้ได้

62
00:04:03,493 --> 00:04:06,873
ทั้งคู่ก็เลยเสียชีวิต

63
00:04:07,623 --> 00:04:09,253
ว้าว มืดหม่นจัง

64
00:04:09,333 --> 00:04:11,463
หลังจากนั้นคุณทำอะไรต่อ

65
00:04:11,543 --> 00:04:14,343
ฉันรู้สึกโศกเศร้าอาลัย
ถึงเพื่อนรักมาตลอด

66
00:04:15,047 --> 00:04:19,127
ฉันคิดว่าคงจะดีถ้าได้เดินทาง
มาเจอสิ่งใหม่ๆ

67
00:04:20,886 --> 00:04:25,346
แต่โลกเปลี่ยนไปมากภายในสามปีนี้

68
00:04:25,766 --> 00:04:27,096
ในหนังสือ...

69
00:04:28,477 --> 00:04:32,307
หมายถึง ผมสงสัยว่าคุณเคย
ช่วยเชอร์ล็อกไขคดีบ้างมั้ยฮะ

70
00:04:32,981 --> 00:04:37,321
บางครั้งเราก็คลี่คลายคดีด้วยกัน
แต่ส่วนใหญ่เชิร์ลเป็นคนคิดออก

71
00:04:37,945 --> 00:04:40,695
เพราะว่าพวกเรามีปริศนา
ที่อยากให้ช่วยคลี่คลายฮะ

72
00:04:41,490 --> 00:04:46,200
ฉันไม่ใช่เชิร์ล โฮมส์ แต่ฉันอยู่กับ
หล่อนมานานพอจะเรียนรู้อะไรได้บ้าง

73
00:04:46,745 --> 00:04:50,705
ฮะ นี่ดึกแล้ว ผมจะหาห้องนอน
ข้างล่างให้คุณพักคืนนี้

74
00:04:50,791 --> 00:04:52,331
เป็นพระคุณอย่างมากจ้ะ

75
00:04:54,962 --> 00:04:58,092
พ่อฉันยื่นคำร้องเคลมประกัน
แต่ไม่เห็นมีใครตอบกลับมา

76
00:04:58,173 --> 00:05:01,513
ร้านของเราโดนรื้อค้นกระจุยกระจาย
เราอยู่ในช่วงซ่อมแซมใหม่

77
00:05:01,593 --> 00:05:04,013
และทุกอย่างต้องระงับ
จนกว่าบริษัทของคุณ

78
00:05:04,096 --> 00:05:06,306
จะจ่ายเงินประกันที่ควรให้เรา

79
00:05:07,140 --> 00:05:10,770
ไม่โอเคค่ะ ที่คุณจะ
ตรวจสอบก่อนแล้วจะติดต่อกลับมา

80
00:05:12,062 --> 00:05:13,902
ก็ได้ ฉันจะรอ

81
00:05:14,314 --> 00:05:17,034
- ลูกโมโหใครน่ะ
- บริษัทประกันค่ะ

82
00:05:17,109 --> 00:05:20,199
พวกเขาให้หนูรอสายอีกแล้ว
ยังไม่ยอมจ่ายเงินให้เราสักที

83
00:05:20,279 --> 00:05:22,989
พวกเขาบอกว่าจะตรวจสอบก่อน
แต่ขอบอกเลยนะว่า

84
00:05:23,073 --> 00:05:25,373
ต้องมีคนทำอะไรพลาด
แล้วก็ไม่เจอ...

85
00:05:25,450 --> 00:05:26,870
วางสายซะ

86
00:05:26,952 --> 00:05:30,212
อะไรนะคะ ไม่หรอก หนูรอตั้งชั่วโมง
กว่าจะได้คุยกับผู้จัดการ

87
00:05:30,289 --> 00:05:32,499
พ่อรู้ว่าทำไม
พวกเขาถึงไม่จ่ายเงินเคลม

88
00:05:33,333 --> 00:05:35,173
เพราะว่าพ่อไม่ได้จ่ายบิล

89
00:05:40,507 --> 00:05:41,507
เกิดอะไรขึ้นคะ

90
00:05:42,801 --> 00:05:45,641
พ่อคงลืมจ่ายบิลไปสองสามเดือน
ตั้งใจว่าจะบอกลูกอยู่

91
00:05:47,222 --> 00:05:48,222
โธ่ พ่อ

92
00:05:49,349 --> 00:05:51,349
ปกติแม่ของลูกจัดการเรื่องพวกนี้

93
00:05:53,103 --> 00:05:54,523
มีอะไรเหรอฮะ

94
00:05:54,605 --> 00:05:58,105
เปล่าหรอก เราแค่ไม่มีตังค์
พอที่จะปรับปรุงร้านใหม่

95
00:05:59,985 --> 00:06:01,195
ขอโทษนะ เอมี่

96
00:06:01,612 --> 00:06:02,702
ไม่เป็นไรค่ะ

97
00:06:03,322 --> 00:06:04,742
เราจะลองหาทางอื่น

98
00:06:05,741 --> 00:06:07,781
หนูจะโทรกลับหาบริษัทประกัน

99
00:06:08,577 --> 00:06:10,407
คนที่ลูกเพิ่งด่าไปน่ะเหรอ

100
00:06:10,996 --> 00:06:13,206
ค่ะ หนูจะขอโทษเขาก่อน

101
00:06:22,049 --> 00:06:25,339
เป็นเพราะโลแกน เราเลยมี
คนช่วยทำหนังสือรุ่นเพิ่มขึ้น

102
00:06:25,427 --> 00:06:26,427
ฟังดูดีนะ

103
00:06:26,512 --> 00:06:29,312
เธอมีสายข่าววงใน
เกี่ยวกับนักเรียนใช่มั้ย

104
00:06:29,389 --> 00:06:30,389
ใช่

105
00:06:30,849 --> 00:06:33,889
คิดว่าฉันมีโอกาสที่จะ
ชนะการเลือกตั้งสภานักเรียนมั้ย

106
00:06:33,977 --> 00:06:35,597
อยากรู้จริงๆ เหรอ

107
00:06:35,687 --> 00:06:36,937
ไม่ค่อยดีเท่าไหร่

108
00:06:37,022 --> 00:06:38,152
พูดตรงชะมัด

109
00:06:38,232 --> 00:06:43,112
ฟังนะ คนอื่นมองว่าเธอฉลาด
แต่คนไม่ปลื้มที่เธอต่อต้านกีฬา

110
00:06:43,195 --> 00:06:44,395
"ต่อต้านกีฬา"

111
00:06:45,197 --> 00:06:48,577
เธอกันตัวเองออกจาก
ทีมบาส ทีมเบสบอล

112
00:06:48,659 --> 00:06:51,749
ทีมฟุตบอล กระทั่งทีมวอลเลย์บอลหญิง

113
00:06:52,496 --> 00:06:53,906
นั่นก็พูดเกินไป

114
00:06:55,707 --> 00:06:56,877
โอเค ฉันควรทำยังไง

115
00:06:56,959 --> 00:06:58,459
ไม่รู้สิ แต่มีเวลาไม่มากนัก

116
00:06:58,544 --> 00:06:59,844
การเลือกตั้งอีกไม่กี่วันแล้ว

117
00:06:59,920 --> 00:07:01,670
เธอพูดอ้อมๆ ไม่เป็นใช่มั้ย

118
00:07:01,755 --> 00:07:05,255
ฉันก็แค่พูดตามที่คิด
ฉันคิดว่าเธอจะแพ้ โทษทีนะ

119
00:07:09,388 --> 00:07:11,968
ฉันนึกอะไรออกเกี่ยวกับ
หมอวัตสันแล้วล่ะ

120
00:07:12,057 --> 00:07:13,927
เธอน่าจะมาจากหนังสือฉบับดัดแปลง

121
00:07:14,017 --> 00:07:17,187
หมายถึงคนเขียนเปลี่ยนเรื่องเดิม
ของเชอร์ล็อก โฮมส์เหรอ

122
00:07:17,271 --> 00:07:19,231
- แล้วให้วัตสันเป็นผู้หญิง
- ใช่แล้ว

123
00:07:19,314 --> 00:07:22,904
เออ น่าแปลกที่ น.ผ. ไม่ส่ง

124
00:07:22,985 --> 00:07:25,025
นักสืบตัวจริงมาช่วยไขปริศนาให้เรา

125
00:07:25,112 --> 00:07:26,452
อาจมีเหตุผลบางอย่าง

126
00:07:31,952 --> 00:07:34,452
นักเรียนหญิงคนใหม่
เขาเรียนวิชาอังกฤษกับฉัน

127
00:07:34,538 --> 00:07:36,668
แอลลี่บอกว่าเธอโดนไล่ออก
จากโรงเรียนเดิม

128
00:07:36,748 --> 00:07:38,578
เพราะไปก่อเรื่องไม่ดีมากๆ

129
00:07:38,667 --> 00:07:41,037
แค่ข่าวลือน่า เธอน่าจะนิสัยดี

130
00:07:41,128 --> 00:07:42,128
เฮ้

131
00:07:44,256 --> 00:07:45,336
หรือไม่ดี

132
00:07:50,804 --> 00:07:54,064
ทุกคน เปิดหนังสือไปที่หน้า 124

133
00:07:58,312 --> 00:07:59,692
ยังไม่มีหนังสือเหรอ สโลน

134
00:08:02,941 --> 00:08:05,491
ดอนน่า เธอช่วยแบ่งให้เขาดูหน่อย

135
00:08:14,453 --> 00:08:15,753
สวัสดี ฉันชื่อดอนน่า

136
00:08:20,250 --> 00:08:24,380
ดอนน่า สโลนเพิ่งเข้าเรียนใหม่
ครูขอให้เธอคอยแนะนำเขาด้วยนะ

137
00:08:38,227 --> 00:08:39,597
เพื่อนๆ ลูกอยู่ข้างบนจ้ะ

138
00:08:39,686 --> 00:08:44,266
รู้แล้วฮะ ต้องทำรายงาน
เรื่อง... ชีววิทยาของปลาวาฬ

139
00:08:44,942 --> 00:08:46,942
ชีววิทยาของปลาวาฬ
มัธยมต้นเนี่ยนะ

140
00:08:50,239 --> 00:08:51,409
ขำอะไรเหรอฮะ

141
00:08:51,490 --> 00:08:53,620
- ดูนี่สิ
- นั่นแม่เหรอ

142
00:08:53,700 --> 00:08:56,040
ใช่ นั่นคือแม่กับเกรก

143
00:08:56,119 --> 00:08:58,369
ถ่ายหลังจากการแข่งขันโฮมคัมมิ่ง

144
00:08:58,455 --> 00:09:00,415
ทรงผมของครูซอนเดอร์สเท่นะฮะ

145
00:09:00,499 --> 00:09:02,379
ใช่ แม่ชอบมาก

146
00:09:05,295 --> 00:09:09,715
แม่ชนะพนันแล้ว เขาจำไม่ได้ว่า
เขาแต่งตัวเป็นฮอทดอกไปงานฮัลโลวีน

147
00:09:09,800 --> 00:09:11,640
ตกลงแม่ยังคุยกับเขาเหรอฮะ

148
00:09:12,052 --> 00:09:13,722
ก็ส่งข้อความหากันบ้างจ้ะ

149
00:09:14,096 --> 00:09:15,716
เหมือนแม่จะชอบเขาเลย

150
00:09:17,266 --> 00:09:19,516
เราคุยเรื่องนี้กันแล้วไง
เขาเป็นครูของลูก

151
00:09:19,601 --> 00:09:22,061
แม่จะไม่คบเขาหรอก
คงรู้สึกแปลกพิกล

152
00:09:23,105 --> 00:09:24,935
ไม่รู้สิ เขาก็เท่ดีนะฮะ

153
00:09:25,482 --> 00:09:26,982
แล้วลูกจะไม่อึดอัดเหรอ

154
00:09:27,067 --> 00:09:29,437
ตราบเท่าที่ผมไม่ต้อง
ไปไหนมาไหนกับเขา

155
00:09:33,615 --> 00:09:34,615
ไง

156
00:09:35,742 --> 00:09:38,162
ฉันว่าแม่คงจะคบกับครูซอนเดอร์ส

157
00:09:38,245 --> 00:09:40,115
จริงดิ ยอดไปเลย

158
00:09:40,205 --> 00:09:41,415
จริงด้วย ฉันชอบครูนะ

159
00:09:41,498 --> 00:09:43,498
เลิกคุยเรื่องครูซอนเดอร์สเถอะ

160
00:09:43,584 --> 00:09:46,594
เรามีเรื่องสำคัญอย่างอื่นต้องคุย
เช่นปริศนานี่ไง

161
00:09:46,670 --> 00:09:49,130
ใช่ เจออะไรบ้างมั้ย

162
00:09:49,214 --> 00:09:51,514
โอเค เราหาเจอว่าเชิร์ลกับโจน

163
00:09:51,592 --> 00:09:54,512
มาจากหนังสือฉบับดัดแปลงจาก
เรื่องดั้งเดิมของเชอร์ล็อก โฮมส์

164
00:09:54,595 --> 00:09:55,925
นี่คือหนังสือรวบรวมเรื่องราว

165
00:09:56,013 --> 00:09:57,893
ชื่อว่า
"ปริศนาอันยิ่งใหญ่ของเชอร์ล็อก:

166
00:09:57,973 --> 00:10:00,143
การผจญภัยของเชิร์ลกับวัตสัน"

167
00:10:00,225 --> 00:10:02,765
เรื่องที่พวกเขาออกมาคือ
"การผจญภัยในบ้านร้าง"

168
00:10:02,853 --> 00:10:04,153
(ปริศนาอันยิ่งใหญ่ของเชอร์ล็อก
การผจญภัยของเชิร์ลกับวัตสัน)

169
00:10:07,482 --> 00:10:08,482
ว่างเปล่า

170
00:10:11,570 --> 00:10:14,320
- ไปเอามาจากไหนน่ะ
- ร้านหนังสือที่ไม่มีผี

171
00:10:14,406 --> 00:10:15,816
ฟังนะ

172
00:10:15,908 --> 00:10:19,118
ท้ายเรื่องเชอร์ล็อกกับ
มอริอาร์ตีไปที่น้ำตก

173
00:10:19,203 --> 00:10:20,703
ทุกคนคิดว่าทั้งคู่ตายแล้ว

174
00:10:20,787 --> 00:10:23,617
แต่ปรากฏว่าเชิร์ลแค่แกล้งตาย

175
00:10:23,707 --> 00:10:26,747
เดี๋ยว เชอร์ล็อกยังไม่ตายเหรอ

176
00:10:26,835 --> 00:10:29,915
เธอตามหาผู้ชายที่ชื่อโมแรน
ลูกน้องคนหนึ่งของมอริอาร์ตี

177
00:10:30,005 --> 00:10:32,125
ในหนังสือเธอปลอมตัวเป็นคนขายผัก

178
00:10:32,216 --> 00:10:34,046
ขนาดวัตสันยังไม่รู้เลย
ว่าเธอมีชีวิตอยู่

179
00:10:34,134 --> 00:10:37,014
ในเรื่องบอกมั้ยว่าเราจะหา
เชอร์ล็อก เอ้ย เชิร์ล ยังไง

180
00:10:37,095 --> 00:10:39,425
เธอจงใจขายผลไม้เน่าให้วัตสัน

181
00:10:39,515 --> 00:10:42,385
พอวัตสันเอาผลไม้มาคืน
เธอจะเผยตัว

182
00:10:42,476 --> 00:10:43,476
สนุกจริงๆ

183
00:10:43,560 --> 00:10:45,810
งั้นเราก็ควรไปที่ตลาดขายผักผลไม้

184
00:10:45,896 --> 00:10:47,056
พรุ่งนี้หลังเลิกเรียนมั้ย

185
00:10:47,147 --> 00:10:49,727
เหมาะเลย
ลูกพลัมฉันหมดแล้วด้วย

186
00:10:49,816 --> 00:10:51,436
เธอเป็นอะไรมากกับพลัมเนี่ย

187
00:10:53,153 --> 00:10:54,863
น.ผ. ไม่เคยทำให้เราผิดหวัง

188
00:10:58,033 --> 00:11:00,743
ไม่อยากเชื่อว่าครูเมนโดซา
จะสั่งให้ฉันคอยดูแลสโลน

189
00:11:00,827 --> 00:11:04,247
ฉันคงต้องกินมื้อเที่ยงกับเขาวันนี้
แต่ฉันยังไม่เข้าใจเขาเลย

190
00:11:04,748 --> 00:11:06,918
ระวังล่ะ เดี๋ยวเขาจะกินเธอเป็นๆ

191
00:11:07,000 --> 00:11:09,380
เขาคิดยังไงกับ
การเลือกตั้งสภานักเรียน

192
00:11:09,461 --> 00:11:11,461
- เขาจะโหวตให้ฉันมั้ย
- คิดว่าไม่

193
00:11:12,339 --> 00:11:14,419
ฉันอ่านเรื่องนั้นเมื่อคืน

194
00:11:14,508 --> 00:11:17,968
ปริศนาซับซ้อนดี
ฉันชอบที่พวกเขาเป็นผู้หญิง

195
00:11:18,053 --> 00:11:21,893
ในฐานะที่เป็นเฟมินิสต์ ดีนะที่
สร้างตัวละครเก่าๆ เป็นผู้หญิงบ้าง

196
00:11:21,974 --> 00:11:25,394
ก็ดีอยู่นะ ดอนน่า แต่คำถามคือ
เชอร์ล็อกอยู่ที่ไหน

197
00:11:32,442 --> 00:11:34,072
ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

198
00:11:34,152 --> 00:11:37,242
ฉันรู้ จำได้มั้ยว่านักเขียนผี
เคยใช้น้ำผลไม้เขียนข้อความ

199
00:11:44,788 --> 00:11:46,788
เดี๋ยวค่ะ อย่าเพิ่งเช็ดออก

200
00:11:47,833 --> 00:11:49,043
เรากำลังจะ...

201
00:11:51,837 --> 00:11:53,207
คิดอะไรไม่ออกเลย

202
00:11:55,090 --> 00:11:56,220
ขอบคุณฮะ

203
00:11:56,717 --> 00:12:00,097
เรื่องปกติน่ะ
เด็กๆ ชอบทำเลอะเทอะเสมอล่ะ

204
00:12:03,015 --> 00:12:04,095
คุณเพิ่งทำงานที่นี่เหรอฮะ

205
00:12:04,808 --> 00:12:07,018
นั่นสิ เราไม่เคยเห็นคุณมาก่อน

206
00:12:08,187 --> 00:12:09,227
แต่...

207
00:12:10,731 --> 00:12:12,481
ผมรู้แล้วว่าคุณเป็นใคร

208
00:12:15,485 --> 00:12:18,695
คุณคือเชอร์ล็อก โฮมส์
แต่ชอบให้เรียกว่าเชิร์ล

209
00:12:18,780 --> 00:12:20,240
คุณแกล้งตาย

210
00:12:20,324 --> 00:12:21,954
พวกเธอรู้เรื่องนั้นได้ยังไง

211
00:12:23,911 --> 00:12:24,911
เราเป็น...

212
00:12:25,996 --> 00:12:27,206
- พันธมิตรค่ะ
- อือฮึ

213
00:12:27,289 --> 00:12:29,709
วัตสันเพื่อนคุณจะต้อง
ดีใจที่ได้เจอคุณแน่

214
00:12:30,209 --> 00:12:31,789
โอ้ วัตสันที่รัก

215
00:12:32,252 --> 00:12:33,922
ฉันอยากเจอหล่อนอีกครั้ง

216
00:12:34,004 --> 00:12:37,014
แม้ว่าหล่อนอาจจะโกรธ
ที่ฉันหายตัวไปนาน

217
00:12:37,090 --> 00:12:38,720
เธอจะเข้าใจค่ะ

218
00:12:39,426 --> 00:12:41,046
ฉันไม่เข้าใจ

219
00:12:41,803 --> 00:12:42,933
เธอยังไม่ตายเหรอ

220
00:12:45,599 --> 00:12:46,679
วัตสัน

221
00:12:47,434 --> 00:12:50,694
ใจเย็น เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง
หล่อนเป็นคนอารมณ์อ่อนไหวน่ะ

222
00:12:51,063 --> 00:12:53,523
ตอนนี้ฉันพูดถึงไหนนะ อ้อ ใช่

223
00:12:53,607 --> 00:12:56,737
อย่างหนึ่งที่ฉันไม่เข้าใจ
คือฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

224
00:12:56,818 --> 00:12:59,398
นาทีหนึ่งฉันกำลังปลอมตัว
เป็นคนขายผักในลอนดอน

225
00:12:59,488 --> 00:13:01,818
นาทีต่อมา
ฉันก็มาอยู่ในโลกแปลกๆ นี้

226
00:13:01,907 --> 00:13:04,027
เราบอกคุณได้ฮะ
แต่คุณจะอึ้งแน่นอน

227
00:13:04,117 --> 00:13:05,827
ไม่ต้องบอกหรอก
บอกก็ไม่สนุกสิ

228
00:13:05,911 --> 00:13:07,581
ฉันจะไขปริศนานี้ด้วยตัวเอง

229
00:13:09,373 --> 00:13:11,293
มันไม่ใช่ความฝันใช่มั้ย

230
00:13:12,084 --> 00:13:13,464
เธอยังมีชีวิตอยู่จริงๆ

231
00:13:13,544 --> 00:13:17,094
ใช่จ้ะ วัตสันที่รัก
ฉันขอโทษจริงๆ ที่หายตัวไป

232
00:13:17,172 --> 00:13:19,632
แต่ฉันปล่อยให้ศัตรู
คิดว่าฉันยังไม่ตายไม่ได้

233
00:13:19,716 --> 00:13:21,796
แต่เธอน่าจะไว้ใจฉัน

234
00:13:21,885 --> 00:13:23,425
ฉันไว้ใจแน่นอน

235
00:13:23,512 --> 00:13:26,392
แต่ฉันไม่อยากจะทิ้งร่องรอยไว้
จนกว่าจะมีแผนดีๆ

236
00:13:29,852 --> 00:13:33,692
ฉันดีใจอย่างมาก
ที่ได้เจอกับเธออีกครั้ง

237
00:13:35,524 --> 00:13:37,284
อ้อ แน่นอนล่ะ
ตอนนี้ออกนอกเรื่องแล้ว

238
00:13:37,609 --> 00:13:40,529
มาดูสมุดจดคำใบ้เล่มนี้
ที่เด็กคนนี้ทำขึ้นมา

239
00:13:40,612 --> 00:13:42,492
พวกเขากำลังไขปริศนา
ที่ซับซ้อนกันอยู่

240
00:13:43,365 --> 00:13:45,825
มีผีที่คอยส่งข้อความมาหาพวกเรา

241
00:13:45,909 --> 00:13:47,409
ทีแรกเราคิดว่าเป็นคุณยายของผม

242
00:13:47,494 --> 00:13:50,374
แต่ตอนนี้เรารู้แล้วว่าเป็นนักเขียน
นิยายลึกลึบชื่อเมสัน บริกส์

243
00:13:50,455 --> 00:13:52,365
เราคิดว่าเขามี
ต้นฉบับที่ยังไม่ตีพิมพ์

244
00:13:52,457 --> 00:13:54,207
ที่เขาต้องการให้เราตามหา
แล้วตีพิมพ์ซะ

245
00:13:54,293 --> 00:13:57,383
แต่เราไม่รู้ว่าจะเริ่มตรงไหน
และนานแล้วที่เขาไม่ได้ให้คำใบ้

246
00:13:57,462 --> 00:14:00,012
น่าสนใจจริงๆ
ขอดูทุกอย่างหน่อยสิ

247
00:14:02,968 --> 00:14:07,758
ชายแปลกหน้ายกหนังสือเล่มนี้ให้
คุณยายของเธอ ซึ่งมีเช็คอยู่ข้างใน

248
00:14:07,848 --> 00:14:09,058
ครับ และเราแน่ใจว่า

249
00:14:09,141 --> 00:14:11,481
คุณยายน่าจะเกี่ยวข้อง
บางอย่างกับเรื่องนี้

250
00:14:12,019 --> 00:14:13,729
แต่เราไม่รู้ว่ายังไง

251
00:14:13,812 --> 00:14:15,482
และอย่าลืมเรื่องจดหมาย

252
00:14:16,148 --> 00:14:17,518
ผีพาเราไปเจอจดหมายนี้

253
00:14:17,608 --> 00:14:20,438
มาจากคนที่ชื่อ "เอส"
แต่เราไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร

254
00:14:21,486 --> 00:14:24,276
ต่อจากนี้พวกเธอต้องค้นหา
ทุกอย่างเกี่ยวกับเมสัน บริกส์

255
00:14:24,364 --> 00:14:25,204
(ด้วยรัก
เอส)

256
00:14:25,282 --> 00:14:28,792
ฉันจะไปที่ศาลากลาง
เพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับคนนี้

257
00:14:28,869 --> 00:14:30,079
ไปไม่ได้ฮะ

258
00:14:30,996 --> 00:14:32,246
เราไปเองดีกว่า

259
00:14:32,331 --> 00:14:34,831
เธอจะหาข้อมูลของเมสัน บริกส์ไม่เจอ

260
00:14:34,917 --> 00:14:35,957
ทำไมฮะ

261
00:14:36,043 --> 00:14:39,003
เรื่องพื้นๆ น่ะเคอร์ติสที่รัก
แต่ถ้าฉันเฉลยออกมา

262
00:14:39,087 --> 00:14:42,007
ฉันก็คงสอนให้พวกเธอ
เป็นนักสืบที่เก่งไม่ได้

263
00:14:42,090 --> 00:14:45,140
คุณจะสอนวิธีการเป็นนักสืบ
ให้พวกเราเหรอฮะ แจ๋วเลย

264
00:14:45,594 --> 00:14:47,514
ฉันทึ่งกับทักษะพวกเธอมาก

265
00:14:47,596 --> 00:14:51,056
ถ้าได้ฝึกเพิ่มสักหน่อย
จะไม่มีปริศนาไหนที่พวกเธอไขไม่ได้

266
00:14:51,141 --> 00:14:54,311
เอาล่ะ มองดูชัดๆ
แล้วบอกว่าพวกเธอเห็นอะไร

267
00:14:55,270 --> 00:14:56,900
นั่นคือลานกว้าง

268
00:14:56,980 --> 00:14:58,400
แล้วนั่นก็ร้านอาหาร

269
00:14:59,942 --> 00:15:00,982
แล้วภาพนี้ล่ะ

270
00:15:03,195 --> 00:15:04,565
สะพาน

271
00:15:04,655 --> 00:15:05,485
แล้ว

272
00:15:09,952 --> 00:15:11,622
มีข้อความบางอย่างบนสะพาน

273
00:15:16,208 --> 00:15:18,248
เขียนคล้ายๆ ว่า "เหล็ก"

274
00:15:22,381 --> 00:15:24,051
"เหล็กของครอบครัวเมสัน"

275
00:15:25,092 --> 00:15:27,642
เมสันเหรอ ไม่เข้าใจเลย

276
00:15:27,719 --> 00:15:28,929
แล้วภาพนี้ล่ะ

277
00:15:32,766 --> 00:15:34,056
รูปปั้นสิงโต

278
00:15:34,768 --> 00:15:36,138
มีข้อความเขียนไว้

279
00:15:39,565 --> 00:15:43,395
"ด้วยความอาลัยถึง
นายพลเจมส์ บริกส์"

280
00:15:43,485 --> 00:15:44,735
เจมส์ บริกส์

281
00:15:45,195 --> 00:15:48,525
เขาเป็นญาติกับเมสัน บริกส์เหรอ
บังเอิญจัง

282
00:15:49,241 --> 00:15:51,951
สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้
จากเชิร์ลที่รัก

283
00:15:52,035 --> 00:15:55,905
ก็คือชีวิตเราไม่มีเรื่องบังเอิญ
มีแต่คำใบ้

284
00:15:55,998 --> 00:16:00,378
ถ้าไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่สะพาน
เขียนว่า "เหล็กของครอบครัวเมสัน"

285
00:16:00,460 --> 00:16:03,170
และรูปปั้นมีไว้อาลัยถึง
เจมส์ บริกส์

286
00:16:04,548 --> 00:16:07,218
เดี๋ยวนะ ฉันรู้ละ

287
00:16:08,802 --> 00:16:10,852
เมสัน บริกส์เป็นชื่อปลอม

288
00:16:11,471 --> 00:16:14,521
ถูกต้อง
เมสัน บริกส์เป็นนามแฝง

289
00:16:19,146 --> 00:16:20,976
ถ้าเราเห็นหน้าเขาชัดขึ้นก็ดี

290
00:16:21,064 --> 00:16:23,154
อย่างกับเขาจงใจปิดบังใบหน้า

291
00:16:23,233 --> 00:16:25,113
ถ้างั้นเมสัน บริกส์
ก็ไม่มีตัวตนจริงเหรอ

292
00:16:25,194 --> 00:16:27,204
แล้วเราจะหาต้นฉบับของเขาเจอได้ไง

293
00:16:27,613 --> 00:16:29,493
อย่าเพิ่งหมดกำลังใจ

294
00:16:29,573 --> 00:16:33,333
อุปสรรคเหล่านี้คือส่วนที่
น่าตื่นเต้นที่สุดของปริศนา

295
00:16:36,955 --> 00:16:39,365
(ชายผู้ไร้กระดูก)

296
00:16:39,458 --> 00:16:41,918
ฉันรู้แล้วว่าจะหาวิธี
ดูหน้าเขาชัดๆ ได้ไง

297
00:16:42,586 --> 00:16:44,626
ห้องศิลปะของโรงเรียน
มีโปรแกรมตกแต่งรูป

298
00:16:45,047 --> 00:16:47,467
จริงด้วย
เราเอาไว้ใช้ทำโปสเตอร์

299
00:16:47,549 --> 00:16:49,969
เราน่าจะลบเงาออกได้บ้าง

300
00:16:52,638 --> 00:16:54,428
น่าจะได้ผลนะ

301
00:16:54,515 --> 00:16:57,135
ขอบอกนะว่าถ้าสมัยเรา
มีสิ่งประดิษฐ์นี้

302
00:16:57,226 --> 00:17:00,096
- เธอตกงานแน่ เชิร์ล
- เป็นไปไม่ได้ โจน

303
00:17:00,187 --> 00:17:01,977
ของพวกนี้ทำให้หมดสนุก

304
00:17:02,064 --> 00:17:05,324
เดินไปตามถนนเย็นเฉียบ
ท่ามกลางสายฝนเพื่อหาร่องรอย

305
00:17:05,817 --> 00:17:06,977
คิดถึงช่วงเวลานั้นจัง

306
00:17:07,069 --> 00:17:10,279
เธอเกลียดฝนนี่
เคยบ่นว่าฝนชำระล้างร่องรอยหมด

307
00:17:11,823 --> 00:17:14,283
ไม่รู้สิ ยังมองไม่ออกเลย

308
00:17:14,367 --> 00:17:17,197
เหมือนเล่นเกมทายเมฆ
ที่เราต้องทายรูปร่างมัน

309
00:17:17,538 --> 00:17:19,078
ฉันชอบเกมนั้น

310
00:17:22,459 --> 00:17:23,669
เปล่าประโยชน์

311
00:17:24,086 --> 00:17:26,296
- ไม่ได้ผลสินะ
- ไม่ได้ล้อเล่นนะ เชอร์ล็อก

312
00:17:29,466 --> 00:17:30,926
ไง เจค รอก่อน

313
00:17:31,385 --> 00:17:32,795
ไง เชวอน มีอะไรเหรอ

314
00:17:33,220 --> 00:17:36,350
ขอถามตรงๆ เลยนะ
คิดว่าฉันเป็นพวกต่อต้านกีฬารึเปล่า

315
00:17:37,307 --> 00:17:41,057
ถามแปลกๆ แต่ใช่
พวกเราส่วนใหญ่โหวตให้แอชเชอร์

316
00:17:41,603 --> 00:17:44,573
มีทางไหนมั้ยที่เธอจะเปลี่ยนใจ
และเปลี่ยนโหวตให้ฉัน

317
00:17:44,648 --> 00:17:46,688
พูดตามตรงคือ
ทุกคนกลัวว่าถ้าเธอชนะ

318
00:17:46,775 --> 00:17:49,355
เธอจะตัดงบของทีมบาสเกตบอล

319
00:17:49,444 --> 00:17:52,364
ฉันจะทำแบบนั้นทำไมล่ะ
ฉันชอบกีฬาจะตาย

320
00:17:52,447 --> 00:17:55,527
ที่จริงฉันว่าจะสมัครเข้า
ทีมวอลเลย์บอลด้วย

321
00:17:55,617 --> 00:17:58,907
เข้าใจทำ ฉันมองออกน่าและ
นักกีฬาคนอื่นก็มองออกทั้งนั้นล่ะ

322
00:18:00,956 --> 00:18:01,956
เชวอน

323
00:18:03,667 --> 00:18:05,247
ฉันคงไม่มีทางชนะเลือกตั้ง

324
00:18:05,335 --> 00:18:07,625
ยกเว้นว่าฉันจะเป็นนักกีฬา
ภายในข้ามคืน

325
00:18:07,713 --> 00:18:09,923
เลิกพยายามเป็น
ในสิ่งที่เธอไม่ใช่เถอะ

326
00:18:11,091 --> 00:18:14,551
เธอพูดถูก ฉันแสร้งเป็นคนอื่นไม่ได้

327
00:18:15,262 --> 00:18:18,222
- แต่ฉันลงสมัครร่วมกับคนอื่นได้
- อาจจะได้

328
00:18:20,017 --> 00:18:21,597
เธอเอามั้ย
ลงสมัครร่วมกับฉันมั้ย

329
00:18:21,685 --> 00:18:23,475
ในสภานักเรียนน่ะเหรอ
พูดเล่นน่า

330
00:18:23,562 --> 00:18:24,902
ฉันดูเหมือนล้อเล่นรึไง

331
00:18:24,980 --> 00:18:26,020
ดูไม่ออกนี่

332
00:18:26,106 --> 00:18:27,646
เคอร์ติส เถอะนะ

333
00:18:27,733 --> 00:18:28,983
ทุกคนชอบเธอ

334
00:18:29,067 --> 00:18:31,897
ถ้าเราลงสมัครร่วมกัน
เราชนะแน่ๆ

335
00:18:31,987 --> 00:18:34,277
โทษนะ เชวอน
แต่ฉันไม่ถนัดเรื่องการเมือง

336
00:18:34,364 --> 00:18:37,704
มันคือการเลือกข้าง
และฉันเกลียดการเลือกข้าง แล้วเจอกัน

337
00:18:46,919 --> 00:18:49,959
ฉันเริ่มจะไขปริศนานี้ออกแล้ว

338
00:18:50,839 --> 00:18:52,799
เยี่ยมฮะ เพราะผมนึกไม่ออกเลย

339
00:18:52,883 --> 00:18:56,973
มีแค่เธอกับเพื่อนอีกสามคน
ที่มองเห็นวัตสันกับฉัน

340
00:18:57,888 --> 00:19:00,718
ปริศนานั่นนะเอง
ผมบอกคุณเลยก็ได้นะ

341
00:19:00,807 --> 00:19:03,517
ไม่เอาล่ะ
ไม่มีคดีไหนที่ฉันคลี่คลายไม่ได้

342
00:19:03,602 --> 00:19:05,732
มีเรื่องหนึ่งที่ฉันไม่เข้าใจ

343
00:19:05,812 --> 00:19:08,152
มีมากกว่าหนึ่งเรื่อง
ที่เธอไม่เข้าใจ โจน

344
00:19:08,232 --> 00:19:09,862
เธอไม่เข้าใจภาษาเยอรมันหรือฝรั่งเศส

345
00:19:10,901 --> 00:19:15,361
เปล่า ฉันไม่เข้าใจว่า
เธอปลอมตัวได้ยังไง

346
00:19:15,447 --> 00:19:17,157
ต้องมีใครสักคนช่วยเธอ

347
00:19:30,462 --> 00:19:31,462
ไง รูเบ็น

348
00:19:32,005 --> 00:19:35,215
สวัสดีฮะ แม่กำลังแต่งตัวอยู่
เข้ามาสิฮะ

349
00:19:35,300 --> 00:19:36,340
โอเค ขอบใจ

350
00:19:39,471 --> 00:19:41,971
จำไว้นะว่ามีแค่ผมกับเพื่อนๆ
ที่มองเห็นพวกคุณ

351
00:19:42,057 --> 00:19:43,887
เป็นนักสืบล่องหนนี่ก็ดีจริงๆ

352
00:19:43,976 --> 00:19:45,346
คอยสังเกตคนอื่นได้
โดยไม่มีใครสังเกตเห็น

353
00:19:45,435 --> 00:19:48,105
อย่าเปลี่ยนเรื่องสิ
ฉันหงุดหงิดเรื่องนี้มากนะ

354
00:19:49,356 --> 00:19:52,856
- เชิร์ล ฉันอยากจะคุยกับเธอ
- ไม่ใช่ตอนนี้ โจน เกิดเรื่องอยู่

355
00:19:57,573 --> 00:19:59,833
บอกไว้ก่อนนะฮะ
ว่าผมทำการบ้านเสร็จแล้ว

356
00:20:01,034 --> 00:20:04,004
ฉันไม่ได้มาที่นี่ในฐานะครู
รูเบ็น แต่ก็ดีแล้ว

357
00:20:08,834 --> 00:20:10,634
เกรก ไปกันรึยัง

358
00:20:11,211 --> 00:20:12,211
ไปกันเถอะ

359
00:20:12,921 --> 00:20:13,921
ไปล่ะนะ รูเบ็น

360
00:20:14,423 --> 00:20:15,843
สวัสดีครับ ครูซอนเดอร์ส

361
00:20:15,924 --> 00:20:17,474
ไปนะจ๊ะ ลูกรัก
เดี๋ยวเจอกัน

362
00:20:17,551 --> 00:20:19,761
- บายฮะ แม่ รักแม่ฮะ
- รักลูกเช่นกันจ้ะ

363
00:20:22,764 --> 00:20:24,184
แม่ดูมีความสุขมาก

364
00:20:24,558 --> 00:20:26,978
เป็นฉันจะระวังไว้
ฉันไม่เชื่อใจชายคนนั้น

365
00:20:27,561 --> 00:20:29,191
อะไรนะ ทำไมล่ะ

366
00:20:29,563 --> 00:20:31,153
อย่าไปฟังหล่อน รูเบ็น

367
00:20:31,231 --> 00:20:33,481
หล่อนทำแบบนี้เพื่อจะได้
ไม่ต้องคุยกับฉัน

368
00:20:33,567 --> 00:20:35,317
ทุกอย่างในตัวคนบอกอะไรได้เยอะ

369
00:20:35,402 --> 00:20:38,662
ตั้งแต่เชือกรองเท้าไปถึงปลายเล็บ

370
00:20:38,739 --> 00:20:41,779
กรณีครูของเธอน่ะ
เขามีรอยแผลไหม้เล็กๆ ที่นิ้ว

371
00:20:41,867 --> 00:20:45,247
เวลาเขานั่งลง เขาทำท่า
เหมือนคนที่ปวดหลังนั่ง

372
00:20:46,079 --> 00:20:47,409
ผมไม่สังเกตเห็นอะไรเลย

373
00:20:47,497 --> 00:20:49,287
เธอต้องเริ่มสังเกตสิ่งเหล่านี้แล้ว

374
00:20:49,374 --> 00:20:51,294
รายละเอียดปลีกย่อย
บอกอะไรได้มากมาย

375
00:20:52,002 --> 00:20:54,342
ถ้าเขาปวดหลัง
แล้วมันสำคัญตรงไหน

376
00:20:54,421 --> 00:20:57,341
ฉันจะบอกว่าชายคนนั้นมีความลับ

377
00:20:57,758 --> 00:20:59,968
เขาไม่ใช่คนเดียวที่มีความลับ

378
00:21:16,026 --> 00:21:18,856
เฮ้ สโลน
เธอมีหนังสือเรียนครบรึยัง

379
00:21:19,821 --> 00:21:20,991
อาฮะ

380
00:21:22,324 --> 00:21:25,794
วันนี้มีโยเกิร์ตฟรีที่โรงอาหารนะ

381
00:21:25,869 --> 00:21:27,119
ฉันไม่กินพวกผลิตภัณฑ์นม

382
00:21:28,580 --> 00:21:29,580
เธอไม่กินสินะ

383
00:21:34,336 --> 00:21:35,706
ถ้างั้น บ๊ายบาย

384
00:21:38,340 --> 00:21:40,680
ไม่เข้าใจเลย
ฉันพยายามคุยดีๆ กับเขา

385
00:21:40,759 --> 00:21:42,259
อย่าพยายามมากไป

386
00:21:42,344 --> 00:21:44,474
ครูเมนโดซาอยากให้ฉันพาเขาชมโรงเรียน

387
00:21:44,555 --> 00:21:46,595
แต่ฉันจะทำได้ไง
ในเมื่อเขาไม่คุยกับฉัน

388
00:21:46,682 --> 00:21:48,232
คิดออกแล้ว

389
00:21:48,308 --> 00:21:51,348
ฉันเป็นตัวละครในนิยายจากหนังสือ
ที่เขียนโดยนักเขียนไม่ดัง

390
00:21:51,436 --> 00:21:53,646
และถูกพามาที่นี่
โดยเพื่อนผีของพวกเธอ

391
00:21:54,481 --> 00:21:55,481
นั่นเป็นอย่างแรก

392
00:21:55,566 --> 00:21:58,936
แต่ฉันต้องยอมรับว่าผิดหวังนิดหน่อย
ที่ฉันเป็นเพียงเรื่องแต่ง

393
00:21:59,027 --> 00:22:00,817
คุณดูสมจริงเสมอสำหรับพวกเรา

394
00:22:00,904 --> 00:22:03,534
- ขอบใจจ้ะ
- คุณคิดออกได้ยังไง

395
00:22:03,615 --> 00:22:06,365
อย่างแรกฉันเจอ
หนังสือเชอร์ล็อก โฮมส์

396
00:22:06,451 --> 00:22:08,001
โดยเซอร์อาร์เธอร์ โคนัน ดอยล์

397
00:22:08,078 --> 00:22:11,208
แปลกมากที่ฉันมีชื่อเดียวกับ
ตัวละครตัวนั้น

398
00:22:11,290 --> 00:22:14,040
แล้วฉันก็นึกได้ว่า
ฉันถูกส่งมาที่นี่โดยเพื่อนผีของเธอ

399
00:22:14,126 --> 00:22:17,836
เท่ากับว่าฉันก็เป็นตัวละครเหมือนกัน
แล้วฉันก็เจอหนังสือในกระเป๋าเชวอน

400
00:22:18,547 --> 00:22:19,797
น่าทึ่งจริงๆ

401
00:22:20,215 --> 00:22:21,925
เคอร์ติสให้เราไปเจอกันที่ห้องศิลปะ

402
00:22:22,009 --> 00:22:24,429
- ทำไมล่ะ
- ไม่รู้ แต่ไปกันเถอะ

403
00:22:27,097 --> 00:22:28,557
(ห้องศิลปะ)

404
00:22:31,685 --> 00:22:34,645
เพื่อนพวกเธอมีความคิดที่ฉลาดมาก

405
00:22:34,730 --> 00:22:35,770
อะไรเหรอ

406
00:22:35,856 --> 00:22:37,816
รู้ใช่มั้ยว่าภาพหน้าเขา
ครี่งนึงเป็นเงาดำ

407
00:22:37,900 --> 00:22:38,820
อือฮึ

408
00:22:38,901 --> 00:22:41,821
ถ้าเราก็อปปี้หน้าเขาอีกครึ่งหนึ่ง
แล้วสลับด้านล่ะ

409
00:22:42,613 --> 00:22:45,033
พี่บอกว่าเราต้อง
จำลองหน้าของเขาใหม่เหรอ

410
00:22:45,115 --> 00:22:45,985
อัจฉริยะเนาะ

411
00:22:53,165 --> 00:22:55,375
เทคโนโลยีมหัศจรรย์จริงๆ

412
00:22:56,126 --> 00:22:58,706
เธอเพิ่งพูดไปไม่ใช่เหรอว่า
ยอดเยี่ยมแค่ไหน

413
00:22:58,795 --> 00:23:01,335
ที่ตามหาร่องรอย
ในคืนวันฝนตกที่ลอนดอนน่ะ

414
00:23:09,640 --> 00:23:11,060
ได้หน้าคนมาจริงๆ

415
00:23:12,059 --> 00:23:13,769
และเป็นใบหน้าที่เราเคยเห็นมาก่อน

416
00:23:17,773 --> 00:23:21,693
กระจายบรรยากาศดีๆ
ในร้านหนังสือนี้

417
00:23:22,236 --> 00:23:23,946
จำตอนที่อยู่ในแสงวิบวับได้มั้ย

418
00:23:24,029 --> 00:23:26,659
นั่นคือผู้ชายที่เอาเช็ค
มาให้ยายที่ร้านหนังสือ

419
00:23:29,868 --> 00:23:31,118
ไม่น่าเชื่อเลย

420
00:23:31,954 --> 00:23:34,874
คนที่ให้เงินคุณยาย
ทำร้านหนังสือนี้ก็คือ...

421
00:23:35,582 --> 00:23:36,792
เมสัน บริกส์

422
00:24:35,350 --> 00:24:37,350
(คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร)