1
00:00:12,221 --> 00:00:15,061
ว้าว อุปกรณ์สายลับ
จากยุค 50 เท่จริงๆ

2
00:00:18,268 --> 00:00:21,768
เจอลายนิ้วมือเต็มไปหมด
แต่ไม่มีใครซื้อหนังสือเล่มนี้เลย

3
00:00:22,689 --> 00:00:24,529
คนทำเหมือนที่นี่เป็นห้องสมุดเลย

4
00:00:24,608 --> 00:00:28,488
เราเลิกคุยเล่นกันได้มั้ย
แฟรงก์อาจจะมาที่นี่เมื่อไหร่ก็ได้

5
00:00:29,363 --> 00:00:33,163
ลูกค้าสองคนกำลังเถียงกันว่าจะซื้อ
หนังสือโต๊ะกาแฟอะไรเป็นของขวัญ

6
00:00:33,242 --> 00:00:35,702
พวกเขาเลือกระหว่าง
หนังสือศิลปะสมัยใหม่

7
00:00:35,786 --> 00:00:39,326
กับสถาปัตยกรรมศตวรรษที่สิบสอง
พวกเขาจะตัดสินใจยังไงนะ

8
00:00:39,414 --> 00:00:41,044
เคอร์ติส เลิกเถอะน่า

9
00:00:42,626 --> 00:00:44,996
โอเค ฉันอ่านกลอนนี้เป็นพันรอบแล้ว

10
00:00:45,087 --> 00:00:48,217
ไม่เห็นเอ่ยถึงเลยว่า
คนขับแท็กซี่เป็นสายลับ

11
00:00:48,298 --> 00:00:50,878
ไม่เข้าใจเลย
แฟรงก์ถูกปล่อยออกมาจากกลอนนั้น

12
00:00:50,968 --> 00:00:53,718
- ทำไมถึงไม่มีในกลอน
- เพราะไม่มีสายลับคนไหน

13
00:00:53,804 --> 00:00:55,394
ยอมรับว่าตัวเองเป็นสายลับ

14
00:00:55,472 --> 00:00:58,682
เราต้องเอาของพวกนี้กลับไปที่เดิม
ก่อนที่เขาจะรู้ว่าหายไป

15
00:00:58,767 --> 00:01:00,977
เราไม่น่าเอาออกมาตั้งแต่แรก

16
00:01:01,061 --> 00:01:03,481
เราจะกลับไปวางยังไง
ถ้าแฟรงก์อยู่ตรงนั้นตลอดเวลา

17
00:01:04,522 --> 00:01:05,522
หน้าที่ฉันเอง

18
00:01:07,192 --> 00:01:08,192
คิดอะไรออกละ

19
00:01:15,492 --> 00:01:17,202
แฟรงก์ เฮ้

20
00:01:18,579 --> 00:01:19,579
อรุณสวัสดิ์ รูเบ็น

21
00:01:20,539 --> 00:01:22,709
คุณตื่นเช้าจังฮะ นอนหลับสบายมั้ย

22
00:01:22,791 --> 00:01:24,211
หลับสนิทเลย

23
00:01:25,127 --> 00:01:29,417
ถ้าคุณอยากตื่นเต็มที่
เดินเล่นตอนเช้าสักหน่อยก็ช่วยนะฮะ

24
00:01:31,800 --> 00:01:33,180
ไปสิ ผมจะเฝ้ารถให้เอง

25
00:01:33,260 --> 00:01:34,760
ไม่สำคัญแล้ว

26
00:01:35,345 --> 00:01:37,845
มีคนแอบเข้ารถ
แล้วขโมยของฉันไป

27
00:01:38,682 --> 00:01:39,682
ไม่จริงน่ะ

28
00:01:39,766 --> 00:01:41,556
- มันเอาอะไรไปฮะ
- กระเป๋า

29
00:01:41,643 --> 00:01:43,443
กระเป๋า แย่จังนะฮะ

30
00:01:44,396 --> 00:01:46,856
- ในกระเป๋ามีอะไรเหรอ
- เสื้อไว้เปลี่ยนเฉยๆ

31
00:01:46,940 --> 00:01:49,650
ไม่รู้พวกมันแอบหยิบไปตอนไหน

32
00:01:49,735 --> 00:01:51,855
ฉันเฝ้ารถคันนี้ดีแล้วนะ

33
00:01:52,321 --> 00:01:55,491
แปลกจริงด้วย
ปกติตรอกนี้ออกจะปลอดภัย

34
00:01:57,367 --> 00:01:58,367
ไม่ใช่เรื่องใหญ่

35
00:02:01,121 --> 00:02:03,711
ผมต้องเตรียมตัวไปโรงเรียนแล้วฮะ

36
00:02:03,790 --> 00:02:04,880
ระวังตัวไว้ด้วยล่ะ

37
00:02:06,793 --> 00:02:09,383
ตรอกนี้ไม่ปลอดภัยอย่างที่เธอคิดแล้ว

38
00:02:10,672 --> 00:02:11,672
ผมจะระวัง

39
00:02:25,395 --> 00:02:30,105
นักเขียนสื่อวิญญาณ

40
00:02:31,985 --> 00:02:35,275
ฟังนะ เขาโกหกและบอกว่า
กระเป๋ามีเสื้อไว้เปลี่ยน

41
00:02:35,364 --> 00:02:38,744
แต่ฉันค่อนข้างมั่นใจว่า
เขาไม่สงสัยพวกเรา

42
00:02:41,495 --> 00:02:42,495
อะไรเล่า

43
00:02:43,622 --> 00:02:45,502
รูเบ็น เขาเป็นสายลับนะ

44
00:02:45,582 --> 00:02:48,592
นอกจากว่าเขาเป็นสายลับที่ห่วยมาก
คิดว่าเขาจะสงสัยใครล่ะ

45
00:02:48,669 --> 00:02:50,749
พูดถูก ฉันไม่มั่นใจเท่าไหร่แล้ว

46
00:02:51,171 --> 00:02:53,301
แล้วนายไม่ได้เอากระเป๋า
กลับเข้าในรถรึ

47
00:02:53,382 --> 00:02:55,382
จะทำยังไงเล่า
เขาอยู่ตรงนั้นตลอดเวลา

48
00:02:57,177 --> 00:02:59,507
ไม่นะ ถ้าเขามาตามหามันล่ะ

49
00:03:04,726 --> 00:03:06,896
- ไม่มีทาง ฉันไม่เอาหรอก
- ฉันก็ไม่เอา

50
00:03:06,979 --> 00:03:10,519
ฉันเก็บไว้เอง ใจเย็นน่า
เราแค่ต้องระวังเวลาอยู่ใกล้แฟรงก์

51
00:03:10,607 --> 00:03:12,477
จนกว่าเราจะเอากลับไปไว้ที่รถได้

52
00:03:18,657 --> 00:03:19,657
ดีมาก รูเบ็น

53
00:03:21,577 --> 00:03:25,037
โอเค เดี๋ยวครูกลับมา
เริ่มอ่านบทถัดไป

54
00:03:28,375 --> 00:03:31,375
- เธอได้เกรดอะไร
- เอบวก

55
00:03:31,879 --> 00:03:35,299
- แต่เขาไม่ได้ชมเธอว่า "ดีมาก"
- มันก็บอกในตัวอยู่แล้ว ทำไม

56
00:03:36,383 --> 00:03:40,263
- นายได้เกรดอะไร
- ครูให้ฉันเอ แปลกชอบกล

57
00:03:40,888 --> 00:03:42,058
คนส่วนใหญ่ดีใจนะ

58
00:03:42,139 --> 00:03:45,389
ใช่ ถ้าฉันสมควรได้น่ะ
ปกติวิชานี้ฉันได้บีมาตลอด

59
00:03:45,475 --> 00:03:46,475
แล้วไง

60
00:03:46,560 --> 00:03:50,060
ฉันคิดว่าครูดีกับฉันเป็นพิเศษ
เพราะครูชอบแม่ฉัน

61
00:03:51,064 --> 00:03:53,324
เธออาจจะคิดมากเกินไปหน่อยนะ

62
00:03:54,818 --> 00:03:57,108
อือ เธออาจจะพูดถูก

63
00:03:58,155 --> 00:03:59,485
ถ้าฉันไม่ได้คิดมากล่ะ

64
00:04:14,796 --> 00:04:15,796
(โหวตลีแอนนา
เป็นเลขา)

65
00:04:16,507 --> 00:04:18,837
- พวก ทำอะไรน่ะ
- ช่วยเหลือเพื่อน

66
00:04:18,926 --> 00:04:20,886
คนที่อยากจะทำลายทีมบาสน่ะนะ

67
00:04:20,969 --> 00:04:23,599
ฉันไม่ได้เห็นด้วยกับทุกอย่าง
ที่เชวอนพูดตอนปราศรัย

68
00:04:23,680 --> 00:04:26,020
แต่ทำลายโปสเตอร์ของเธอ
ไม่ใช่คำตอบ

69
00:04:26,099 --> 00:04:29,139
- คนโกรธกันมาก
- นายเห็นมั้ยว่าใครเป็นคนดึงออก

70
00:04:29,228 --> 00:04:30,768
ไม่เห็นเลย

71
00:04:30,854 --> 00:04:32,694
ไปละ เดี๋ยวไม่ทันรถเมล์
แล้วเจอกัน

72
00:04:36,693 --> 00:04:37,693
(โหวตเชวอน
เป็นประธานนักเรียน)

73
00:04:38,862 --> 00:04:40,412
(กิจกรรมในชุมชนเมือง)

74
00:04:41,532 --> 00:04:44,242
ว่าไง ตกลงคืนสาวๆ นี้
เราทำอะไรกันดี

75
00:04:45,577 --> 00:04:49,207
แม่ขา หนูขอโทษ
หนูยุ่งมาก ลืมไปเลย

76
00:04:49,289 --> 00:04:52,209
ไม่เป็นไรจ้ะ คิดตอนนี้ก็ได้
ลูกนึกอะไรออกมั้ย

77
00:04:52,292 --> 00:04:53,212
(อ่านกลอน)

78
00:04:54,169 --> 00:04:56,589
ที่จริงหนูรู้แล้วว่าเราจะไปไหนกันดี

79
00:04:56,672 --> 00:04:58,882
เหรอจ๊ะ รอฟังเลย

80
00:04:58,966 --> 00:05:02,676
กวีที่ชื่อความี อเล็กซานเดอร์
เขาอ่านกลอนที่ร้านกาแฟในเมือง

81
00:05:02,761 --> 00:05:04,471
เยี่ยมเลย แม่รู้จักที่นั่น

82
00:05:05,138 --> 00:05:07,308
ใกล้ๆ กับร้านคาเฟ่แอนเจลินี
ที่ลูกชอบ

83
00:05:08,392 --> 00:05:09,482
ลาซานญ่าอร่อยสุด

84
00:05:09,560 --> 00:05:11,270
โอเค แม่ไปด้วย เตรียมตัวเร็ว

85
00:05:18,485 --> 00:05:21,405
แม่ดีใจที่เราได้ใช้เวลาด้วยกัน

86
00:05:21,488 --> 00:05:22,488
แค่เราสองคน

87
00:05:25,659 --> 00:05:26,739
กับเพื่อนๆ ของลูก

88
00:05:28,412 --> 00:05:29,452
รูเบ็น เชวอน

89
00:05:33,375 --> 00:05:35,415
ฉันมีคำถามสุดท้ายจะถามคุณ

90
00:05:35,502 --> 00:05:37,802
แล้วเดี๋ยวเราจะให้
ผู้ฟังเป็นคนถามบ้าง

91
00:05:37,880 --> 00:05:41,380
เรื่องที่ยากที่สุดสำหรับ
การเป็นนักเขียนคืออะไร

92
00:05:42,259 --> 00:05:43,259
การเริ่มเขียน

93
00:05:43,343 --> 00:05:44,933
การเขียนจบมากกว่า

94
00:05:46,346 --> 00:05:48,386
ทุกขั้นตอนยากหมดครับ
พอคิดดูแล้ว

95
00:05:48,473 --> 00:05:52,313
จริงค่ะ ฉันอยากให้ผู้ฟัง
ถามคำถามเข้ามาได้

96
00:05:52,895 --> 00:05:54,015
เชิญค่ะ

97
00:05:54,104 --> 00:05:55,314
ความี สวัสดีค่ะ

98
00:05:55,397 --> 00:05:59,277
หนูชอบกลอน "บทกวีสรรเสริญ
คนขับแท็กซี่" คุณช่วยพูดถึงหน่อยค่ะ

99
00:05:59,359 --> 00:06:03,109
ที่จริงผมเขียนเพื่อสรรเสริญต่อ
นักเขียนโปรดที่ชื่อเมสัน บริกส์

100
00:06:03,655 --> 00:06:07,195
เมสัน บริกส์ เขาคือคนที่เขียน
หนังสือเรื่องที่เราเห็นแสงวิบวับ

101
00:06:07,659 --> 00:06:11,329
เมสัน บริกส์ เขาเป็นนักเขียน
แนวนักสืบจากทศวรรษที่ 50 ใช่มั้ยคะ

102
00:06:11,413 --> 00:06:13,253
ใช่แล้ว คนขับแท็กซี่ในกลอนนั้น

103
00:06:13,332 --> 00:06:15,382
คือตัวประกอบจากหนังสือเล่มนั้น

104
00:06:15,834 --> 00:06:18,504
เขาช่วยนักสืบโอเวน ควินน์สืบคดี

105
00:06:18,587 --> 00:06:20,257
เขาควรมีกลอนเป็นของตัวเอง

106
00:06:20,923 --> 00:06:22,593
ค่ะ คนแถวที่สาม

107
00:06:23,675 --> 00:06:26,465
ขอโทษค่ะ ขอถามกลอนนั้นต่อ

108
00:06:26,553 --> 00:06:30,353
คุณหมายถึงอะไรตอนที่เขียนว่า
"กระโปรงสีแดงที่หน้าต่าง"

109
00:06:31,308 --> 00:06:35,768
ในกลอนบางครั้ง
เธอต้องตีความจากถ้อยคำ

110
00:06:36,647 --> 00:06:38,147
บางครั้งกระโปรงไม่ใช่กระโปรง

111
00:06:38,232 --> 00:06:41,282
ในกรณีนี้หมายถึง
ผ้าคลุมโต๊ะสีแดงในร้านอาหาร

112
00:06:41,360 --> 00:06:45,360
ผมดึงสถานที่ในกลอน
มาจากหนังสือของเมสันโดยตรง

113
00:06:45,447 --> 00:06:47,567
- คุณควรอ่านดูนะ
- อ้อ แน่นอนค่ะ

114
00:06:48,742 --> 00:06:53,042
เอ่อ ขอถามเรื่องกลอนนั้นอีกอย่างฮะ
แฟรงก์... ผมหมายถึงคนขับแท็กซี่

115
00:06:53,121 --> 00:06:55,251
เขาเป็นคนดีหรือเลวครับ

116
00:06:55,332 --> 00:06:58,712
ไม่มีคนดีหรือเลวหมดจด
ในหนังสือของเมสัน บริกส์

117
00:06:58,794 --> 00:07:01,094
แค่คนที่ทำอะไร
ด้วยเหตุผลต่างๆ กันไป

118
00:07:01,171 --> 00:07:02,761
เหมือนกับศิลปะทุกประเภท

119
00:07:02,840 --> 00:07:05,970
คำตอบขึ้นอยู่กับสายตาของคนอ่าน
เป็นเรื่องของมุมมองน่ะ

120
00:07:06,051 --> 00:07:09,141
ว่าคุณเห็นแบบไหน
ผมตอบคำถามตรงใจคุณมั้ย

121
00:07:10,472 --> 00:07:12,682
ไม่ค่อย แต่ขอบคุณฮะ

122
00:07:13,684 --> 00:07:16,904
โอเค งั้นไปต่อกันที่...
ค่ะ คนจากแถวสาม

123
00:07:18,105 --> 00:07:20,015
โอเค แฟรงก์มาจากกลอน

124
00:07:20,107 --> 00:07:22,987
แต่ก็มาจากหนังสือทั้งกอง
ของเมสัน บริกส์ด้วย

125
00:07:23,068 --> 00:07:25,318
เราไม่รู้ว่าเขาเป็นคนดีหรือเลว

126
00:07:27,573 --> 00:07:28,913
แต่เรารู้อย่างหนึ่งละ

127
00:07:31,076 --> 00:07:32,076
เขาหายไปแล้ว

128
00:07:35,205 --> 00:07:37,035
รูเบ็นกับเชวอนนิสัยดีนะ

129
00:07:37,124 --> 00:07:39,464
แม่ดีใจที่ลูกเข้ากับเคอร์ติส
และเพื่อนๆ เขาได้

130
00:07:39,543 --> 00:07:41,423
เพื่อนหนูเหมือนกันค่ะแม่

131
00:07:41,503 --> 00:07:43,763
รู้แล้ว รู้แล้ว
แม่แค่คิดว่าพวกเขาโตกว่า

132
00:07:43,839 --> 00:07:47,009
ไม่ได้โตกว่าขนาดนั้น
อีกอย่าง หนูโตเกินวัยด้วย

133
00:07:47,092 --> 00:07:50,512
จริงของลูก ลูกถามคำถามเยอะเลย
เกี่ยวกับบทกลอนนั้น

134
00:07:50,596 --> 00:07:51,966
มันทำไมเหรอ

135
00:07:52,055 --> 00:07:55,845
เปล่าค่ะ เราแค่ชอบมันมาก

136
00:07:55,934 --> 00:07:59,024
แม่ไม่ยักรู้ว่าได้แรงบันดาลใจ
จากหนังสือของเมสัน บริกส์

137
00:07:59,104 --> 00:08:01,024
หนูก็ไม่รู้เหมือนกัน

138
00:08:01,106 --> 00:08:03,226
หนูว่าจะลองอ่านดู
เริ่มคืนนี้เลย

139
00:08:03,317 --> 00:08:05,897
หนังสือดีจริงๆ
แต่แม่แปลกใจนิดหน่อย

140
00:08:05,986 --> 00:08:09,156
- ไม่ยักรู้ว่าลูกชอบเรื่องลึกลับ
- หนูชอบมากค่ะ

141
00:08:09,239 --> 00:08:11,529
- หนูไขปริศนาเก่งด้วย
- เหรอจ๊ะ

142
00:08:12,159 --> 00:08:14,079
กินอะไรดีคะ

143
00:08:14,578 --> 00:08:17,578
ลูกดูเมนูทำไมล่ะ
รู้อยู่แล้วว่าตัวเองจะสั่งลาซานญ่า

144
00:08:17,664 --> 00:08:18,834
มันอร่อยมากค่ะ

145
00:08:18,916 --> 00:08:20,576
คุณดูเมนูแล้วรึยังคะ

146
00:08:20,667 --> 00:08:22,707
มีพาสต้าแบบไหนบ้างคะ

147
00:08:22,794 --> 00:08:25,964
เรามีริกาโตนี รัสติกาคืนนี้
เป็นพาสต้าผัดกับไส้กรอก

148
00:08:26,048 --> 00:08:28,928
ไก่ มะเขือเทศแห้ง และหน่อไม้ฝรั่ง
ในซอสครีมกระเทียม

149
00:08:29,009 --> 00:08:30,679
- ฟังดูน่ากิน ฉันขอที่หนึ่งค่ะ
- โอเคค่ะ

150
00:08:30,761 --> 00:08:32,101
ดอนน่า เอาแบบเดิมใช่มั้ย

151
00:08:32,679 --> 00:08:34,259
(C=2 2=S)

152
00:08:34,347 --> 00:08:35,807
ดอนน่า

153
00:08:36,517 --> 00:08:38,557
โทษค่ะ หนูทำของหล่น

154
00:08:38,644 --> 00:08:40,774
หนูขอซุปมินิสโตรนี่

155
00:08:40,854 --> 00:08:43,074
อะไรนะ ลูกเพิ่งบอกว่า
ลาซานญ่าอร่อยมาก

156
00:08:43,941 --> 00:08:46,191
ค่ะ แต่มันทำนาน

157
00:08:46,610 --> 00:08:49,780
ดอนน่า เรามีเวลาเหลือเฟือ
สั่งลาซานญ่าสิ ของโปรดลูกนี่

158
00:08:50,364 --> 00:08:53,874
ค่ะ แต่หนูไม่รู้สึกอยากกินแล้ว

159
00:08:53,951 --> 00:08:55,331
หนูอยากกินซุปมากกว่า

160
00:08:57,454 --> 00:08:58,464
ซุปค่ะ

161
00:09:06,755 --> 00:09:09,465
ซีเท่ากับสอง สองเท่ากับเอส

162
00:09:10,217 --> 00:09:12,387
เดี๋ยวนี้นักเขียนผีให้สมการเลขเรารึ

163
00:09:12,469 --> 00:09:13,759
ไม่รู้เลยหมายถึงอะไร

164
00:09:13,846 --> 00:09:16,676
เดี๋ยวก็รู้เอง ตอนนี้
ฉันกำลังหาข้อมูลเมสัน บริกส์

165
00:09:16,765 --> 00:09:20,635
นี่เป็นครั้งที่สามที่ชื่อเขาโผล่มา
เขาต้องเกี่ยวข้องสักอย่าง

166
00:09:20,727 --> 00:09:23,477
บทความนี้เขียนว่า
"เมสัน บริกส์อยู่ที่รัฐแอริโซนา

167
00:09:23,564 --> 00:09:26,824
และเขียนนิยายนักสืบช่วง
ทศวรรษที่ 50 ถึง 60"

168
00:09:26,900 --> 00:09:30,240
พอถึงจุดหนึ่งเขาหายตัวไป
แล้วก็เลิกเขียนไปเลย

169
00:09:30,320 --> 00:09:32,110
ไม่ลึกลับอะไรเล้ย

170
00:09:32,197 --> 00:09:35,027
น่าสนใจมากจริงๆ
แต่เรายังต้องตามหาแฟรงก์

171
00:09:35,117 --> 00:09:36,987
คำถามคือทำยังไง

172
00:09:44,835 --> 00:09:47,045
รูเบ็น นี่อะไรน่ะ

173
00:09:48,255 --> 00:09:49,455
ไม่มีอะไรฮะ

174
00:09:51,133 --> 00:09:53,643
ลูกพยายามจะซ่อนคะแนนไม่ดีกับแม่เหรอ

175
00:09:56,680 --> 00:10:00,560
ลูกได้เกรดเอ แล้วลูกขยำทำไมน่ะ

176
00:10:01,518 --> 00:10:04,098
ผมเห็นครูซอนเดอร์ส
มาที่ร้านหนังสือวันก่อน

177
00:10:04,188 --> 00:10:07,568
ผมคิดว่าครูทำดีกับผมเป็นพิเศษ
เพราะครูชอบแม่

178
00:10:09,860 --> 00:10:13,410
แต่พอพูดออกมาก็ฟังดูงี่เง่า

179
00:10:13,488 --> 00:10:16,488
แม่ไม่คิดว่า
เขาลำเอียงให้คะแนนลูกหรอก

180
00:10:18,577 --> 00:10:22,617
แต่ครูซอนเดอร์สก็แวะมา
ชวนแม่ไปคอนเสิร์ต

181
00:10:22,706 --> 00:10:23,706
เขาชวนแม่ออกเดทเหรอฮะ

182
00:10:23,790 --> 00:10:26,170
เปล่าๆ มันไม่ใช่เดท
เราเป็นเพื่อนเก่า

183
00:10:26,251 --> 00:10:29,091
และวงที่เล่นดนตรี
คือวงที่เราทั้งคู่ชอบสมัยเด็กๆ

184
00:10:29,171 --> 00:10:31,921
แปลก แต่ก็ตามใจฮะ

185
00:10:33,175 --> 00:10:35,835
งั้นแม่คิดว่าครูไม่ได้ลำเอียง
กับผมเป็นพิเศษใช่มั้ย

186
00:10:37,054 --> 00:10:41,184
ไม่เลย แม่คิดว่าลูกขยัน
และลูกก็ฉลาด

187
00:10:42,809 --> 00:10:43,809
ขอบคุณฮะแม่

188
00:10:45,938 --> 00:10:47,268
เกรดเอเชียว

189
00:10:47,356 --> 00:10:48,566
ว้าว

190
00:10:50,817 --> 00:10:53,107
เฮ้ พวก ซ้อมชู้ตบาส
หลังเลิกเรียนกันมั้ย

191
00:10:53,195 --> 00:10:56,365
ไม่ล่ะ โทษที
เฮ้ ถือนี่ให้หน่อยแป๊บนึง ขอบใจ

192
00:11:00,953 --> 00:11:02,453
- ขอบใจพวก
- ไม่เป็นไร

193
00:11:02,538 --> 00:11:03,958
- เดี๋ยวตามไป
- แล้วเจอกัน

194
00:11:09,086 --> 00:11:13,416
อยู่นั่นเอง มีข่าวดีจะบอก
คิดเรื่องคำใบ้ของนักเขียนผีออกแล้ว

195
00:11:13,507 --> 00:11:14,837
ฉันนึกว่าพี่เกลียดเลข

196
00:11:14,925 --> 00:11:17,965
มันไม่ใช่สมการเลข
ฉันว่ามันคือรหัสบางอย่าง

197
00:11:18,053 --> 00:11:20,893
และในเมื่อแฟรงก์คือสายลับ
เขาน่าจะช่วยไขรหัสได้

198
00:11:21,390 --> 00:11:23,480
เยี่ยมมาก ไว้เราถามเขาเมื่อเราเจอ

199
00:11:23,559 --> 00:11:25,099
เรื่องนั้น ฉันคิดอะไรออกละ

200
00:11:25,185 --> 00:11:27,975
ฉันคิดว่าเราต้องตามรอยเส้นทาง
ของแฟรงก์เพื่อหาเขา

201
00:11:28,063 --> 00:11:29,273
เส้นทางอะไร

202
00:11:29,356 --> 00:11:32,026
กลอนบรรยายทุกอย่าง
ที่แฟรงก์เห็นในระหว่างวัน

203
00:11:32,109 --> 00:11:34,359
เพราะเขาไม่รู้ว่าเขามาจากกลอน
เขาคงขับรถไปทั่ว

204
00:11:34,444 --> 00:11:35,654
พยายามไปตามสถานที่ต่างๆ

205
00:11:35,737 --> 00:11:36,737
(บทกวีสรรเสริญคนขับแท็กซี่
โดยความี อเล็กซานเดอร์)

206
00:11:36,822 --> 00:11:38,822
แต่กลอนนั้นไม่ได้มีฉากหลัง
เป็นเมืองเรา

207
00:11:38,907 --> 00:11:41,447
เขาคงพยายามล่ะ
เป็นสิ่งเดียวที่เขาทำได้

208
00:11:42,411 --> 00:11:46,831
เช่นท่อนนี้
"เคยมีบาร์แห่งหนึ่งชื่อเอ็ตต้า เม

209
00:11:46,915 --> 00:11:48,245
ที่ซึ่งคนขับรถไปหาอาหารกิน"

210
00:11:49,209 --> 00:11:51,129
"บาร์แห่งหนึ่ง"
อาจจะหมายถึงร้านอาหาร

211
00:11:51,211 --> 00:11:54,261
อธิบายได้ว่าทำไมเขาจึง
อยากไปที่ร้านเมื่อวานนี้

212
00:11:54,339 --> 00:11:56,589
แล้วสถานที่ต่อไป
ในเส้นทางของเขาคืออะไร

213
00:11:59,094 --> 00:12:01,014
"มีรถจอดอยู่ที่นี่มากมาย"

214
00:12:01,096 --> 00:12:03,556
มีที่จอดรถอยู่เป็นร้อยในเมืองนี้

215
00:12:04,308 --> 00:12:06,848
- อาคารที่จอดรถเหรอ
- ไม่น่าใช่ อ่านต่อสิ

216
00:12:07,853 --> 00:12:11,523
"...เพราะมีเรือบรรทุกเก่าลำใหญ่
อยู่ข้างล่างแล่นเอื่อยเฉื่อย"

217
00:12:12,024 --> 00:12:14,994
- "เรือ" บรรทุกสินค้าเหรอ
- เหมือนที่จอดรถ

218
00:12:15,068 --> 00:12:18,358
เพราะว่าการจราจรจะต้องหยุด
ถ้ามีเรือแล่นผ่านด้านล่างไง

219
00:12:18,447 --> 00:12:19,777
เขาพูดถึงสะพานนี่เอง

220
00:12:19,865 --> 00:12:23,785
ใช่แล้ว มีสะพานชักเหนือแม่น้ำสปรูซ
เขาอาจจะไปที่นั่น

221
00:12:23,869 --> 00:12:25,249
มีทางเดียวที่จะรู้

222
00:12:31,210 --> 00:12:32,460
เขาอยู่นั่น

223
00:12:34,671 --> 00:12:35,881
แฟรงก์ รอก่อน

224
00:12:40,260 --> 00:12:41,640
เรามาช้าไป

225
00:12:41,720 --> 00:12:45,720
เขาทิ้งไพ่ไว้ที่ร้านอาหาร
บางทีเขาอาจจะทิ้งอะไรไว้ที่นี่

226
00:12:50,562 --> 00:12:51,562
ดูนี่

227
00:12:56,652 --> 00:12:58,652
เขาทิ้งไพ่ไว้อีกแล้วเหรอ

228
00:12:59,071 --> 00:13:01,621
- ไม่คิดว่าบังเอิญนะ
- ไม่มีเหตุผลเลย

229
00:13:01,698 --> 00:13:04,448
ไพ่สี่โพธิ์ดำ
สงสัยจังว่าหมายถึงอะไร

230
00:13:08,622 --> 00:13:11,382
สายแล้ว วันนี้พอแค่นี้
ไปกันเถอะ

231
00:13:16,088 --> 00:13:17,298
- แม่ฮะ
- ดีจ้ะ

232
00:13:17,381 --> 00:13:19,261
แม่เห็นหนังสือเลขของหนูมั้ยคะ

233
00:13:19,758 --> 00:13:21,718
ไม่รู้จ้ะ ดูตรงที่วางไว้ล่าสุดสิ

234
00:13:23,220 --> 00:13:25,220
โอเค ช่วยสักหน่อยก็ไม่ได้

235
00:13:36,984 --> 00:13:39,154
แม่เป็นอะไรน่ะ ดูหงุดหงิดแปลกๆ

236
00:13:39,236 --> 00:13:42,276
ไม่รู้สิ แม่เป็นแบบนี้ตลอด
ก่อนที่เราจะไปบ้านพ่อ

237
00:13:42,781 --> 00:13:46,201
โธ่ ฉันลืมไปเลยว่า
เราจะต้องไปบ้านพ่อคืนนี้

238
00:13:46,285 --> 00:13:48,155
แต่เราไปทุกคืนวันพฤหัสบดีนี่

239
00:13:48,245 --> 00:13:51,035
ฉันแค่ลืม เข้าใจมั้ย
ฉันไปเก็บของก่อนดีกว่า

240
00:13:53,041 --> 00:13:54,541
- พี่ทำอะไรน่ะ
- เปล่า

241
00:14:03,844 --> 00:14:06,684
ว่าแล้วเชียว
ลายนิ้วมือเหมือนกันเป๊ะ

242
00:14:08,432 --> 00:14:11,942
เชวอนส่งข้อความมา บอกว่ารู้แล้ว
ว่าแฟรงก์จะไปที่ไหน ไปกันเถอะ

243
00:14:14,271 --> 00:14:16,481
(เทศกาลภาพยนตร์ฟิล์มนัวร์)

244
00:14:16,565 --> 00:14:18,855
ทำไมเธอแน่ใจขนาดนั้น
ว่าเขาจะไปที่ไหน

245
00:14:19,401 --> 00:14:21,321
กลอนพูดถึงหนังควบน่ะ

246
00:14:21,403 --> 00:14:25,123
ถ้าแฟรงก์คิดว่ามิลก์เชคห้าแก้ว
ราคา 50 เซนต์

247
00:14:25,199 --> 00:14:27,529
ตอนที่เขาเห็นราคาตั๋วหนัง
จะทำหน้ายังไงนะ

248
00:14:28,911 --> 00:14:30,201
ฉันว่าแฟรงก์มาที่นี่

249
00:14:36,376 --> 00:14:38,206
เหรียญนี้น้ำหนักเบาเกิน

250
00:14:42,341 --> 00:14:45,761
- เจ๋ง ขอดูหน่อย
- เขียนว่าอะไร

251
00:14:46,303 --> 00:14:47,973
(SH8 T:TQ EOA FOHA)

252
00:14:48,055 --> 00:14:50,425
เป็นข้อความรหัส

253
00:14:52,976 --> 00:14:56,516
"T:TQ"

254
00:14:58,482 --> 00:15:02,192
ตรงนี้เขียนเหมือนเวลาเลย
บางทีตัวอักษรหมายถึงตัวเลข

255
00:15:02,277 --> 00:15:07,447
คำใบ้นักเขียนผีไง ซีเท่ากับสอง
สองเท่ากับเอส คงเป็นกุญแจรหัส

256
00:15:07,866 --> 00:15:10,156
แต่ไม่มีทั้งเอส ซี หรือสองในนี้

257
00:15:12,079 --> 00:15:13,579
รู้ละว่าเราต้องทำอะไรคืนนี้

258
00:15:17,417 --> 00:15:20,047
ดอนน่า เธอทำอะไรน่ะ
ทิ้งไว้ที่เดิมสิ

259
00:15:20,128 --> 00:15:22,878
เขาทิ้งมันไว้ให้ใครสักคน
ถ้าเราเอาไป เขาจะรู้ว่าเราทำ

260
00:15:22,965 --> 00:15:25,925
- แล้วเขาจะไม่ทิ้งข้อความไว้อีก
- โอเค เธอพูดถูก

261
00:15:30,639 --> 00:15:33,929
(ร้านหนังสือวิลเลจ)

262
00:15:38,063 --> 00:15:40,153
แม่ ทำไมอยู่ที่บ้านล่ะฮะ

263
00:15:40,232 --> 00:15:42,822
ผมนึกว่าแม่จะออกไปกับ
ครูซอนเดอร์ส

264
00:15:42,901 --> 00:15:46,111
แม่คิดดูแล้ว
รู้สึกไม่ถูกต้องก็เลยยกเลิกน่ะ

265
00:15:46,196 --> 00:15:49,196
แม่ตัดสินใจถูกแล้วล่ะ
ใส่ชุดแบบนี้ไปคอนเสิร์ตไม่ได้

266
00:15:49,283 --> 00:15:52,083
ผมไม่เข้าใจ
ผมนึกว่าแม่ไปกับเขาแบบเพื่อน

267
00:15:52,911 --> 00:15:54,581
แบบนี้แหละดีแล้ว เชื่อแม่

268
00:15:54,663 --> 00:15:58,253
เขาเคยเป็นเพื่อนแม่สมัยเรียนก็จริง
แต่ตอนนี้เขาเป็นครูของลูก

269
00:15:58,333 --> 00:16:01,343
- แม่ว่าแม่ไม่ควรไปยุ่ง
- แม่ชอบครูซอนเดอร์สรึเปล่า

270
00:16:01,420 --> 00:16:03,170
อะไรนะ เปล่า

271
00:16:04,089 --> 00:16:06,009
ก็ได้

272
00:16:06,091 --> 00:16:07,931
- แม่เคยชอบเขาสมัยเรียน...
- ไม่เป็นไรฮะแม่

273
00:16:08,010 --> 00:16:12,220
แต่มันผ่านมานานแล้ว ให้ตาย
พอมายอมรับกับลูกแล้วยิ่งแปลก

274
00:16:12,306 --> 00:16:14,676
จริงๆ นะ ทำแบบนี้ล่ะถูกแล้ว

275
00:16:16,435 --> 00:16:17,895
- โอเคฮะ
- โอเค

276
00:16:26,612 --> 00:16:29,112
ดอนน่า ทำไมลูกอยู่ที่นี่
คืนนี้ค้างบ้านพ่อนี่

277
00:16:29,198 --> 00:16:31,738
ที่จริงหนูขอพ่อว่าอยู่ที่นี่แทน

278
00:16:32,159 --> 00:16:34,869
- มีอะไรรึเปล่าจ๊ะ
- นิดหน่อยค่ะ

279
00:16:34,953 --> 00:16:38,373
หนูรู้สึกผิดที่เราไม่ได้ใช้เวลา
ร่วมกันมากนักเมื่อคืนนี้

280
00:16:38,457 --> 00:16:42,877
ฟังนะ แม่เข้าใจ ลูกไม่ใช่เด็กแล้ว
อยากเที่ยวเล่นกับเพื่อนมากกว่า

281
00:16:42,961 --> 00:16:44,301
ไม่จริงค่ะ

282
00:16:44,379 --> 00:16:47,589
ดอนน่า เชื่อมั้ยว่า
แม่เคยอายุเท่าลูกมาก่อนนะ

283
00:16:49,218 --> 00:16:50,508
ลูกกำลังโต

284
00:16:51,678 --> 00:16:54,008
หนูยังโตไม่มากนักหรอก

285
00:16:54,097 --> 00:16:55,677
เพราะงั้น เขยิบไปค่ะ

286
00:16:58,227 --> 00:17:01,147
หนูสั่งอาหารเย็นให้เราด้วย
แต่ไม่ใช่อาหารธรรมดา

287
00:17:01,230 --> 00:17:04,360
- ลาซานญ่าจากร้านคาเฟ่แอนเจลินี
- ของโปรดเรา

288
00:17:04,441 --> 00:17:07,151
หนูว่าเราน่าจะดูหนังด้วยกัน

289
00:17:07,236 --> 00:17:11,156
ในเมื่อหนูโตแล้ว
หนูชอบหนังสยองขวัญค่ะ

290
00:17:11,240 --> 00:17:12,410
พยายามได้ดีนะ

291
00:17:14,535 --> 00:17:16,365
แม่ไปเปิดประตูสิคะ

292
00:17:16,453 --> 00:17:20,543
- อย่าลืมหยิบบัตรเครดิตไปด้วย
- หวังว่าลูกสั่งของหวานด้วยนะ

293
00:17:20,624 --> 00:17:23,004
อาจจะมีหรือไม่มีทิรามิสุ
ในอนาคตก็ได้

294
00:17:30,425 --> 00:17:32,335
นายเป็นคนฉีกโปสเตอร์ของเชวอน

295
00:17:33,178 --> 00:17:35,558
อะไรนะ ฉันเปล่า
ฉันบอกนายแล้วนี่

296
00:17:35,639 --> 00:17:37,469
อย่าโกหก เจค ฉันรู้ว่าผีมือนาย

297
00:17:37,558 --> 00:17:38,848
รู้ได้ไง

298
00:17:41,186 --> 00:17:42,396
ดั๊กบอกนายใช่มั้ย

299
00:17:42,479 --> 00:17:44,569
ไม่สำคัญซะหน่อย ตอบฉันมา

300
00:17:46,525 --> 00:17:49,815
โอเค ก็ได้ บางคนโมโหมาก
ที่เชวอนพยายามตัดงบ

301
00:17:49,903 --> 00:17:50,903
ของทีมเรา

302
00:17:52,072 --> 00:17:54,532
ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว

303
00:17:56,618 --> 00:17:58,038
นายต้องทำให้ถูก

304
00:18:01,957 --> 00:18:05,917
ถ้าซีเท่ากับสอง แล้วสองเท่ากับเอส
ทางคณิตศาสตร์ ซีเท่ากับเอส

305
00:18:06,295 --> 00:18:08,375
- ช่วยอะไรมั้ย
- ไม่ค่อยอะ

306
00:18:08,463 --> 00:18:09,553
ฉันเริ่มปวดหัวแล้ว

307
00:18:09,631 --> 00:18:11,971
เราพักสักหน่อย
แล้วคุยเรื่องอื่นดีมั้ย

308
00:18:12,050 --> 00:18:14,430
ในที่สุดฉันก็ขายช็อกโกแลต
สำหรับยูเอ็นจำลองหมดแล้ว

309
00:18:14,511 --> 00:18:15,681
ว้าว ยินดีด้วย

310
00:18:16,096 --> 00:18:19,176
แปลกมาก ทีมบาสเป็นคนมาซื้อทั้งหมดไป

311
00:18:19,266 --> 00:18:22,806
ฉันนึกว่าพวกเขาคือคนที่
ฉีกโปสเตอร์เลือกตั้งของเธอซะอีก

312
00:18:22,895 --> 00:18:25,805
ฉันก็ด้วย เคอร์ติสบอกว่า
พวกเขาเป็นคนดี เขาคงพูดถูก

313
00:18:25,898 --> 00:18:27,858
ได้แล้ว ฉันคิดออกละ ดูนี่

314
00:18:29,359 --> 00:18:32,909
ถ้าซีเท่ากับสอง แล้วบีเท่ากับหนึ่ง
แล้วเอเท่ากับศูนย์

315
00:18:33,614 --> 00:18:36,744
- โอเค ฟังดูเข้าเค้า
- ทำให้เกิดสองคอลัมน์ใช่มั้ย

316
00:18:37,159 --> 00:18:39,329
- โอเค
- ฉันก็เลยลองเติมดู

317
00:18:39,411 --> 00:18:41,751
ฝั่งซ้ายคือเอถึงแซด
ตามด้วยศูนย์ถึงเก้า

318
00:18:41,830 --> 00:18:44,790
ฝั่งขวาคือศูนย์ถึงเก้า
ต่อด้วยเอถึงแซด แล้วดูสิ

319
00:18:45,751 --> 00:18:48,841
สองเท่ากับเอส
ตามคำใบ้ของนักเขียนผีเลย

320
00:18:49,254 --> 00:18:51,174
- เคอร์ติส นายนี่อัจฉริยะ
- แหงล่ะ

321
00:18:52,674 --> 00:18:55,394
รออะไรอยู่ล่ะ
เริ่มแปลข้อความกัน

322
00:18:58,013 --> 00:19:02,523
เอฟ อาร์ ไอ สาม สาม ศูนย์

323
00:19:02,601 --> 00:19:06,061
โอ เอ เค พี เอ อาร์ เค

324
00:19:06,730 --> 00:19:08,860
วันศุกร์ เวลาบ่าย 3:30
ที่สวนสาธารณะโอ๊ก

325
00:19:08,941 --> 00:19:09,941
วันนี้วันศุกร์

326
00:19:10,025 --> 00:19:13,235
ตอนนี้บ่าย 3:15 แล้ว
หมายความว่า...

327
00:19:25,082 --> 00:19:26,172
พวกเธอหาฉันเจอได้ไง

328
00:19:26,250 --> 00:19:28,630
เราเจอเหรียญที่คุณทิ้งไว้ที่โรงหนัง

329
00:19:28,710 --> 00:19:30,710
ฉันไม่ได้ทิ้งไว้
มีคนทิ้งให้ฉันต่างหาก

330
00:19:32,464 --> 00:19:35,764
ถ้าเขาไม่ได้ทิ้งไว้ หมายความว่า
มีตัวละครอื่นออกมาจากกลอน

331
00:19:35,843 --> 00:19:38,643
- แล้วตอนนี้ก็ตะลอนไปทั่วเมืองเหรอ
- ใช่ แต่ใครล่ะ

332
00:19:40,097 --> 00:19:43,927
ท่อนสุดท้ายในกลอน
ผู้ชายที่สวมหมวกสักหลาด

333
00:19:44,017 --> 00:19:45,687
โอเวน ควินน์ นักสืบ

334
00:19:46,687 --> 00:19:47,977
พวกเธอรู้จักโอเวนได้ยังไง

335
00:19:48,689 --> 00:19:51,569
ไม่รู้จักหรอก แต่คุณ
พยายามติดต่อเขาคนนั้น

336
00:19:51,650 --> 00:19:53,320
ตลอดเวลาที่ผ่านมางั้นเหรอ

337
00:19:53,402 --> 00:19:55,282
ฉันพยายามบอกว่าเขาอยู่ในอันตราย

338
00:19:55,362 --> 00:19:57,362
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
หรือจะเชื่อใจใครดี

339
00:19:57,447 --> 00:19:59,987
แต่โลกใบนี้กลับตาลปัตรหมด

340
00:20:01,034 --> 00:20:03,544
การทิ้งไพ่ไว้
จะสื่อข้อความถึงเขาได้ไง

341
00:20:03,620 --> 00:20:04,870
หมึกล่องหนไง

342
00:20:04,955 --> 00:20:08,535
แน่นอน เราถึงมองไม่เห็น
เราไม่มีไฟฉายพิเศษ

343
00:20:08,917 --> 00:20:11,707
เฮ้ คุณถอดรหัสได้เร็วขนาดนั้นได้ไง
มันยากจะตาย

344
00:20:16,550 --> 00:20:20,930
ไม่ใช่แหวนแต่งงาน
แต่เป็นแหวนถอดรหัสใช่มั้ย

345
00:20:31,231 --> 00:20:35,241
ดีกว่าแฟรงก์เสียอีก
น.ผ. อยากให้เราคุยกับนักสืบ

346
00:20:35,319 --> 00:20:36,899
โอเวนต้องมีคำใบ้ให้เราแน่

347
00:20:36,987 --> 00:20:38,607
ใช่ เช่นบอกว่านักเขียนผีคือใคร

348
00:20:43,702 --> 00:20:44,702
พวกเขาหายไปแล้ว

349
00:20:47,706 --> 00:20:50,206
(เสียงของเมือง
รวมบทกลอนเมืองใหญ่)

350
00:20:52,211 --> 00:20:55,341
- พวกเขากลับไปในหนังสือ
- แหงล่ะ

351
00:20:55,422 --> 00:20:58,762
จำท่อนสุดท้ายของกลอนได้มั้ย
"รับผู้โดยสารอีกไม่ได้แล้ววันนี้

352
00:20:58,842 --> 00:21:02,052
ต้องไปพบกับชายสวม
หมวกสักหลาด ปิดคดีได้"

353
00:21:02,513 --> 00:21:04,223
แฟรงก์เจอโอเวน
ชายสวมหมวกสักหลาด

354
00:21:04,306 --> 00:21:07,136
พวกเขามาถึงตอนจบของกลอน
ตอนนี้เลยกลับเข้าไปในหนังสือ

355
00:21:07,226 --> 00:21:08,386
ปิดคดีได้

356
00:21:08,477 --> 00:21:11,187
ปิดคดียังไงล่ะ
ไม่เห็นได้เรื่องได้ความอะไรเลย

357
00:21:11,271 --> 00:21:14,111
ทำไมนักเขียนผีถึงปล่อยกลอนนี้
ออกมาตั้งแต่แรก

358
00:21:14,191 --> 00:21:17,151
เราทำได้แต่วิ่งวนไปรอบเมือง
ไปทุกๆ ที่ที่อยู่ในกลอน

359
00:21:17,569 --> 00:21:18,989
เสียเวลาชะมัด บ้าจริง

360
00:21:19,071 --> 00:21:20,071
เดี๋ยวก่อน

361
00:21:21,406 --> 00:21:24,826
"เราเรียกที่นี่ว่าลานกว้าง
เพราะว่ามีน้ำพุ

362
00:21:24,910 --> 00:21:27,080
และต้นโอ๊กอยู่ตรงกลางของโลกนี้

363
00:21:27,788 --> 00:21:29,248
ธงสีขาวและสีน้ำเงิน"

364
00:21:29,915 --> 00:21:32,625
นั่นคือคำบรรยายสถานที่
ที่เรายืนอยู่ตรงนี้นี่

365
00:21:33,460 --> 00:21:37,420
พูดอะไรน่ะ เมสัน บริกส์
เจาะจงเขียนถึงสถานที่นี้เหรอ

366
00:21:37,506 --> 00:21:39,216
นึกว่าเขาไม่เคยออกจากรัฐแอริโซนา

367
00:21:40,259 --> 00:21:44,009
มีต้นโอ๊กแล้ว
แต่ไม่เห็นธงสีน้ำเงินขาวเลย

368
00:21:49,268 --> 00:21:53,058
ป้ายชื่อถนนไง สีน้ำเงินขาว
จำที่ความีบอกได้มั้ย

369
00:21:53,146 --> 00:21:56,276
บางครั้งกระโปรงก็คือผ้าปูโต๊ะ
เป็นเรื่องของการตีความล้วนๆ

370
00:21:56,358 --> 00:22:00,148
เขาเรียกป้ายชื่อถนนว่าธง
เพราะว่ามันดูเหมือนเสา

371
00:22:01,738 --> 00:22:04,448
เดี๋ยวนะ
อ่านตรงที่พูดถึงสะพานซิ

372
00:22:04,867 --> 00:22:07,037
"มันบอกให้ผมตรงไปที่
หอคอยนาฬิกา

373
00:22:07,119 --> 00:22:09,159
และขับตรงไปอย่างเร็ว"

374
00:22:10,330 --> 00:22:11,830
ฉันจำหอคอยนาฬิกานั่นได้

375
00:22:16,545 --> 00:22:18,295
อาจจะเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้

376
00:22:18,380 --> 00:22:20,760
หลายๆ เมืองก็มีสะพาน
ที่มีหอคอยนาฬิกา

377
00:22:21,341 --> 00:22:23,301
เป็นความบังเอิญครั้งใหญ่เลยนะ

378
00:22:24,469 --> 00:22:25,679
แล้วร้านอาหารล่ะ

379
00:22:26,972 --> 00:22:30,772
"ก่อตั้งปี 1946 โดยฮาร์แลนด์
กับเอ็ตต้า เม วิลเลียมส์"

380
00:22:30,851 --> 00:22:35,401
ไม่น่าเชื่อ "บาร์แห่งหนึ่งที่เรียก
ว่าเอ็ตต้า เม" จะเป็นร้านนี้จริงๆ

381
00:22:35,480 --> 00:22:37,690
เมสัน บริกส์เขียนถึงเมืองของเรา

382
00:22:38,108 --> 00:22:40,528
เขาไม่ได้แค่เขียนถึงเมืองของเรา

383
00:22:40,611 --> 00:22:42,821
เมสัน บริกส์เขียนถึง
ละแวกบ้านของเราด้วย

384
00:22:42,905 --> 00:22:45,775
ผมจมจ่อมไปกับโลกของเมสัน บริกส์
เพื่อเตรียมตัวสำหรับบทบาทนี้

385
00:22:45,866 --> 00:22:46,866
(จากนิยายที่เขียนโดยเมสัน บริกส์
ชายผู้ไร้กระดูก)

386
00:22:46,950 --> 00:22:49,200
ผมอ่านทุกเล่มที่วางขาย

387
00:22:49,286 --> 00:22:52,286
- พวกนายน่าจะดูรายการนี้
- ทุกเล่มหรือคะ

388
00:22:52,372 --> 00:22:55,252
- น่าประทับใจจริงๆ
- โอเค ไม่ใช่ทุกเล่มครับ

389
00:22:55,334 --> 00:22:56,544
คือมีข่าวลือว่า

390
00:22:56,627 --> 00:22:59,627
มีต้นฉบับที่ยังไม่ตีพิมพ์
อยู่ที่ไหนสักแห่ง

391
00:22:59,713 --> 00:23:03,183
น่าเสียดายที่ผมไม่เก่งเท่า
นักสืบโอเวน ควินน์

392
00:23:03,258 --> 00:23:04,928
มันก็เลยยังหายสาบสูญอยู่

393
00:23:05,511 --> 00:23:07,351
ถ้าเรื่อง "หน้ากากโคบอลต์"
ไม่เคยวางขาย

394
00:23:07,429 --> 00:23:10,559
เราเลยไม่เจอหนังสือนั้นในที่ไหนๆ
มันไม่เคยตีพิมพ์

395
00:23:10,641 --> 00:23:12,431
ฟังดูเป็นเรื่องค้างคาใจก่อนตาย

396
00:23:12,518 --> 00:23:16,398
ถ้าเมสัน บริกส์เคยอยู่ที่นี่
แล้วมีต้นฉบับที่ยังไม่ตีพิมพ์...

397
00:23:16,939 --> 00:23:20,399
เมสัน บริกส์ก็คือ... นักเขียนผี

398
00:24:16,456 --> 00:24:18,456
(คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร)