1
00:00:15,015 --> 00:00:16,135
- อันนี้เหรอ
- ไม่ใช่

2
00:00:16,225 --> 00:00:18,385
เล็กกว่านั้นและมีด้ามเป็นไม้เรียบๆ

3
00:00:18,977 --> 00:00:19,977
ไม่เข้าใจเลย

4
00:00:20,062 --> 00:00:22,982
ทำไมนักเขียนผีต้องสนใจด้วย
ว่านายจะใช้พู่กันอันไหนวาด

5
00:00:23,649 --> 00:00:26,489
ไม่อยู่ในลิ้นชัก
ลองดูในชั้นหนังสือ

6
00:00:30,697 --> 00:00:31,697
ชั้นหนังสือ

7
00:00:32,281 --> 00:00:35,081
เดี๋ยว ถ้าสิ่งที่เราคิดมันผิดหมดล่ะ

8
00:00:36,286 --> 00:00:38,786
ถ้านักเขียนผีไม่ได้ปล่อย
จากภาพวาดของนาย

9
00:00:38,872 --> 00:00:41,502
แต่ปล่อยพู่กันวิเศษบางอย่าง
จากหนังสือแทน

10
00:00:42,376 --> 00:00:45,746
เดี๋ยว ไม่หรอก ฉันต้องสังเกตเห็น
ถ้ามีพู่กันอื่นมาอยู่ในห้อง

11
00:00:45,838 --> 00:00:48,048
ถ้ามันดูเหมือนพู่กันอื่นๆ ของนายล่ะ

12
00:00:49,132 --> 00:00:50,132
จริงของเธอ

13
00:00:50,801 --> 00:00:54,761
โอเค ฉันอยากจะนั่งคิดให้ออกอยู่
แต่เราต้องไปที่โรงเรียนก่อน

14
00:00:55,180 --> 00:00:57,310
ร่างโคลนของฉันไปโต้วาที
ทำให้ฉันดูโง่

15
00:00:57,391 --> 00:00:59,351
ไม่หรอกมั้ง มันจะแย่แค่ไหนเชียว

16
00:00:59,434 --> 00:01:02,864
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมนักเรียน
จึงสามารถให้คะแนนครูได้

17
00:01:04,480 --> 00:01:05,480
โต้แย้งมั้ย

18
00:01:06,275 --> 00:01:09,895
ฟังนะคะ หนูสามารถอภิปรายได้ทั้งวัน
ว่าแอชเชอร์พูดผิดตรงไหนบ้าง

19
00:01:09,987 --> 00:01:11,697
แต่คุณสามารถประหยัดเวลา

20
00:01:11,780 --> 00:01:14,450
แค่เชื่อหนูก็พอ
เพราะหนูได้คะแนนสูงกว่าเขา

21
00:01:16,201 --> 00:01:18,331
เชวอน พูดจาแบบนั้นไม่ดีเลย

22
00:01:18,745 --> 00:01:21,205
ทำไมล่ะคะ หนูตั้งคำถาม
กับความน่าเชื่อถือของเขา

23
00:01:22,082 --> 00:01:23,832
ไม่ใช่ เธอพูดจาร้ายกาจ

24
00:01:23,917 --> 00:01:26,877
นายนั่นล่ะที่ร้ายกับสมุดพกตัวเอง
ที่ไม่พยายามขยันกว่านี้

25
00:01:27,671 --> 00:01:29,091
ยัยนั่นพูดอะไรออกไปเนี่ย

26
00:01:38,640 --> 00:01:44,350
นักเขียนสื่อวิญญาณ

27
00:01:45,105 --> 00:01:47,935
เฮ้ แข่งวันนี้เจ๋งเนาะ
พวกนั้นแพ้ราบคาบเลย

28
00:01:51,987 --> 00:01:54,407
โย่ เจค รอเดี๋ยว
ฉันเปลี่ยนรองเท้าก่อน

29
00:01:55,949 --> 00:01:56,949
มีอะไรเหรอ

30
00:01:57,701 --> 00:01:59,411
นายครองบอลคนเดียวทั้งเกม

31
00:02:00,078 --> 00:02:04,958
ฟังนะ วันนี้ฉันเล่นดี
แต่คราวหน้าก็อาจเป็นพวกนาย

32
00:02:05,042 --> 00:02:07,632
ยายของฉันขับรถมาสามชั่วโมง
เพื่อมาดูฉันเล่น

33
00:02:07,711 --> 00:02:10,341
ฉันไม่ได้แตะลูกบาสเลย
ขอบใจมากนะ

34
00:02:11,965 --> 00:02:13,335
เคอร์ติส ขอคุยด้วยหน่อย

35
00:02:14,301 --> 00:02:17,391
ทำได้ดีใช่มั้ยฮะ โค้ช
ผมแน่ใจว่าเราทำลายสถิติใหม่

36
00:02:17,471 --> 00:02:19,771
ถ้าทำแบบนั้นอีก
เธอออกจากทีมแน่

37
00:02:20,599 --> 00:02:23,229
อะไรนะ ทำไมทุกคนโมโหล่ะ
เราชนะแท้ๆ

38
00:02:23,310 --> 00:02:25,980
ชนะเป็นเรื่องดี
แต่เราต้องชนะเป็นทีม

39
00:02:26,730 --> 00:02:28,690
วันนี้เธอไม่เล่นเป็นทีมเลย

40
00:02:29,650 --> 00:02:30,860
เข้าใจแล้วฮะ โค้ช

41
00:02:30,943 --> 00:02:34,283
ทีมนี้ไม่ต้องการคนที่มีอีโก้
แข่งคราวหน้าเธอต้องส่งลูกให้คนอื่น

42
00:02:39,451 --> 00:02:40,621
ไม่รู้ผมจะทำได้มั้ย

43
00:02:43,163 --> 00:02:46,673
การถามว่านักเรียนประเมินครูได้มั้ย
ไม่ใช่ปัญหาที่สำคัญจริงๆ

44
00:02:47,125 --> 00:02:49,125
ระบบการให้คะแนนของเรา
ตอนนี้ไม่เพียงพอ

45
00:02:49,211 --> 00:02:53,341
เช่น หนูสมควรได้เกรดที่สูงกว่าเอ
แต่เราไม่มีตัวอักษรนั้น

46
00:02:53,841 --> 00:02:55,431
เราต้องพายัยนั่นออกมา

47
00:02:56,009 --> 00:02:57,179
ฉันจะหันเหความสนใจเอง

48
00:02:57,261 --> 00:03:00,931
...เป็นทุกโรงเรียนในเขตนี้
และหนูอยากจะพูดเรื่องนั้น

49
00:03:01,014 --> 00:03:05,694
สวัสดีครับ ทุกคน
ผมมาประเมินครูฮะ

50
00:03:08,313 --> 00:03:11,903
ครูแกลลาเกอร์ฮะ
ครูทำให้ผมเข้าใจพีชคณิต

51
00:03:11,984 --> 00:03:13,824
- ผมจะให้เกรดเอกับครู
- อะไรนะ

52
00:03:13,902 --> 00:03:16,242
รูเบ็น เธอทำอะไรน่ะ

53
00:03:16,780 --> 00:03:17,990
เรื่องที่โต้วาทีไงฮะ

54
00:03:19,157 --> 00:03:21,027
- โอเค
- ครูบูเว่ครับ

55
00:03:21,118 --> 00:03:23,908
ผมได้ยินว่าครูสอนได้ดีมาก
ผมจะให้เอกับครูฮะ

56
00:03:23,996 --> 00:03:25,866
รูเบ็น เข้าประเด็นสักที

57
00:03:25,956 --> 00:03:26,996
ครูซอนเดอร์ส...

58
00:03:29,209 --> 00:03:31,669
คุณเป็นครูที่ยุติธรรม
แต่เข้มงวด ผมเลย...

59
00:03:34,798 --> 00:03:36,338
ผมคิดว่าควรให้เอฮะ

60
00:03:38,927 --> 00:03:40,637
เธอเปลี่ยนเสื้อเหรอ

61
00:03:41,638 --> 00:03:44,848
ใช่แล้ว เพราะว่ารูเบ็นกับหนู
แสดงละครกัน

62
00:03:45,475 --> 00:03:49,765
เพื่อทำให้ชัดเจนว่านักเรียน
ยังไม่มีวุฒิภาวะพอที่จะให้คะแนนครู

63
00:03:54,943 --> 00:03:56,153
กลยุทธ์น่าสนใจ

64
00:03:56,612 --> 00:03:59,072
แต่นี่เป็นการโต้วาที
ไม่ใช่ละครเวทีนะ

65
00:04:00,282 --> 00:04:01,782
ให้คะแนนอีกฝ่ายมากกว่า

66
00:04:08,165 --> 00:04:09,995
รูเบ็นต้องแก้ไขเรื่องนี้
ก่อนแข่งเกมหน้า

67
00:04:10,083 --> 00:04:11,883
ไม่งั้นโค้ชจะไล่ฉันออกจากทีม

68
00:04:11,960 --> 00:04:12,960
หวา

69
00:04:14,296 --> 00:04:15,916
เธอนี่ไร้ระเบียบสุดๆ

70
00:04:16,298 --> 00:04:17,628
ฉันไม่ได้ทำ

71
00:04:18,800 --> 00:04:19,800
มังกรทำ

72
00:04:21,470 --> 00:04:23,140
แล้วมันเปิดตู้ได้ยังไง

73
00:04:27,601 --> 00:04:28,601
มังกรนิสัยไม่ดี

74
00:04:34,441 --> 00:04:37,571
ไม่เป็นไรนะ
เธอคงกลัวที่ต้องอยู่คนเดียว

75
00:04:37,653 --> 00:04:39,363
เธอใจดีกับมันไปแล้ว

76
00:04:39,446 --> 00:04:41,406
ดอนน่า เคอร์ติส
พ่อถึงบ้านแล้ว

77
00:04:42,407 --> 00:04:45,697
ทำไมรอคโกถึงหลบอยู่ใต้โซฟา
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

78
00:04:45,786 --> 00:04:47,286
หนูจะเก็บให้เรียบร้อยทันทีค่ะ

79
00:04:48,205 --> 00:04:51,415
รู้ละว่าทำไมมันซ่อนตัว
ฝีมือรอคโกสินะ

80
00:04:53,502 --> 00:04:55,342
ใช่ค่ะ คงงั้น

81
00:04:55,963 --> 00:04:57,633
พ่อไม่มีเวลามาจัดการเรื่องนี้

82
00:04:57,714 --> 00:04:59,634
เก็บให้เรียบร้อย
ก่อนที่พ่อจะกลับจากที่ทำงานนะ

83
00:04:59,716 --> 00:05:01,386
แต่พ่อเพิ่งกลับมาจากที่ทำงาน

84
00:05:01,468 --> 00:05:03,258
ใช่ พ่อมีงานที่สองอีก

85
00:05:03,345 --> 00:05:04,425
งานที่สอง

86
00:05:04,513 --> 00:05:06,933
อะพาร์ตเมนต์นี้ไม่ได้ฟรีนี่นา

87
00:05:07,015 --> 00:05:08,845
หนูนึกว่าพ่อได้ราคาถูก

88
00:05:08,934 --> 00:05:11,774
ใช่ แต่มันก็ยังแพงกว่าห้องเก่า

89
00:05:11,854 --> 00:05:14,234
ฟังนะ พ่อต้องไปแล้ว
มีพิซซ่าอยู่ในครัว

90
00:05:14,314 --> 00:05:16,694
ห่อส่วนที่เหลือให้ด้วย
เพราะพ่อคงกลับมาดึก

91
00:05:16,775 --> 00:05:18,605
- รักลูกนะ
- รักพ่อเช่นกัน

92
00:05:22,656 --> 00:05:24,866
รูเบ็นน่ะ
"มาที่นี่ด่วนเลย"

93
00:05:28,954 --> 00:05:32,754
เธอคิดว่าพู่กันที่หายไป
อาจจะออกมาจากหนังสือเหรอ

94
00:05:33,876 --> 00:05:34,876
ใช่

95
00:05:35,419 --> 00:05:36,419
ก็ฟังเข้าท่าอยู่

96
00:05:36,795 --> 00:05:39,505
ปกตินักเขียนผีจะปล่อย
ตัวละครออกมาจากหนังสือ

97
00:05:39,590 --> 00:05:41,630
ตัวละครครั้งนี้คงเป็นพู่กัน

98
00:05:41,717 --> 00:05:44,677
แต่ทำไมคนอื่นถึงเห็น
สิ่งที่รูเบ็นวาดล่ะ

99
00:05:45,304 --> 00:05:48,814
เหมือน "แฟรงเกนสไตน์"
ทุกคนเห็นอสุรกายตัวที่สอง...

100
00:05:48,891 --> 00:05:52,141
เพราะเราสร้างมันขึ้นมาในโลกของเรา
เหมือนกับภาพวาด

101
00:05:52,227 --> 00:05:54,857
ขอโทษนะ
ฉันไม่น่าวาดรูปอะไรเลย

102
00:05:55,314 --> 00:05:59,364
เธอแค่พยายามช่วย
เธอไม่ได้วาดอะไรให้ตัวเองเลย

103
00:06:00,110 --> 00:06:03,700
ที่จริงฉันวาดให้
คนในย่านเรามาที่ร้านนี้

104
00:06:03,780 --> 00:06:04,950
พวกเขาก็เลยมาซื้อของ

105
00:06:06,700 --> 00:06:09,660
แต่แม่ของนายคิดว่า
พวกเขามาเพราะเว็บไซต์

106
00:06:09,745 --> 00:06:12,745
ใช่ ตอนนี้แม่เลยวางแผนเรื่อง
คืนดนตรีแจ๊สพรุ่งนี้

107
00:06:12,831 --> 00:06:14,631
คุณตาฉันจะเป็นคนเล่นดนตรี

108
00:06:14,708 --> 00:06:17,958
ถ้าฉันวาดผู้ชมไม่ได้
คงไม่มีใครมา

109
00:06:18,545 --> 00:06:19,955
เราต้องหาหนังสือเล่มนั้น

110
00:06:21,298 --> 00:06:22,798
เดี๋ยว นักเขียนผี

111
00:06:30,432 --> 00:06:31,432
"จดหมาย" รึ

112
00:06:33,644 --> 00:06:35,604
ในกองนี้คงมีคำใบ้

113
00:06:38,482 --> 00:06:39,482
นั่นไง

114
00:06:39,900 --> 00:06:40,900
"มังกรทอง"

115
00:06:44,154 --> 00:06:45,864
ตรงกับคำใบ้ในสีของนักเขียนผี

116
00:06:45,948 --> 00:06:46,988
ไปกันเถอะ

117
00:06:54,665 --> 00:06:56,375
อาหารกลิ่นหอมจัง

118
00:06:57,751 --> 00:06:59,751
(นิทานจีนสำหรับทุกวัย)

119
00:07:02,422 --> 00:07:04,632
- มีอะไรให้ช่วยมั้ยจ๊ะ
- รูเบ็น ที่คั่นหนังสือ

120
00:07:05,259 --> 00:07:06,969
(ร้านหนังสือวิลเลจ)

121
00:07:07,052 --> 00:07:08,052
เห็นละ

122
00:07:08,428 --> 00:07:10,928
สวัสดีครับ ผมมาจากร้านหนังสือวิลเลจ

123
00:07:11,682 --> 00:07:15,482
ร้านของคุณตาผม
เรามาที่นี่เพราะว่า...

124
00:07:16,144 --> 00:07:19,194
เราเจอปัญหาเรื่องการพิมพ์หนังสือ
ที่มีหน้าว่างเปล่า

125
00:07:19,273 --> 00:07:21,153
หนังสือของฉันมีเรื่องที่หายไป

126
00:07:21,233 --> 00:07:22,943
เหรอคะ เยี่ยมเลย

127
00:07:23,026 --> 00:07:25,566
อะไรนะ ไม่ใช่ แย่ต่างหาก

128
00:07:26,196 --> 00:07:28,446
ค่ะ เราอยากจะแก้ปัญหานั้น

129
00:07:28,907 --> 00:07:29,907
หนังสืออะไรเหรอคะ

130
00:07:29,992 --> 00:07:32,912
เป็นหนังสือรวบรวมนิทาน
ของจีนสมัยใหม่

131
00:07:32,995 --> 00:07:35,905
แต่มีเรื่องหนึ่งที่หายไป

132
00:07:35,998 --> 00:07:37,918
"มาเลียกับพู่กันวิเศษ"

133
00:07:38,000 --> 00:07:40,380
คุณพอจะรู้เรื่องย่อ
ของเรื่องนี้มั้ยคะ

134
00:07:40,460 --> 00:07:42,090
ไม่ใช่จากเล่มนี้นะ

135
00:07:42,171 --> 00:07:45,971
แต่รู้จักนิทานต้นฉบับ
ที่พ่อแม่เล่าให้ฉันฟัง

136
00:07:47,593 --> 00:07:48,933
พวกเธอหิวมั้ยจ๊ะ

137
00:07:49,845 --> 00:07:51,255
- ครับ
- ค่ะ

138
00:07:51,597 --> 00:07:54,977
จากนั้นวันหนึ่งเศรษฐีโลภคนหนึ่ง
ก็ขโมยพู่กันวิเศษ

139
00:07:55,058 --> 00:07:57,688
เขาพยายามวาดทองเท่าภูเขาให้ตัวเอง

140
00:07:57,769 --> 00:08:00,109
แต่เด็กผู้ชายเท่านั้น
ที่ใช้พู่กันได้ใช่มั้ยคะ

141
00:08:00,189 --> 00:08:03,479
เขาเลยบังคับให้เด็กผู้ชายวาดให้เขา

142
00:08:03,942 --> 00:08:07,492
เด็กผู้ชายก็ยิ้ม
และวาดทองเท่าภูเขาให้

143
00:08:07,571 --> 00:08:10,241
บนเกาะร้างกลางทะเลแห่งหนึ่ง

144
00:08:11,200 --> 00:08:12,200
ฉลาดจริง

145
00:08:12,492 --> 00:08:14,202
ส่งเกี๊ยวมาให้หน่อยสิ

146
00:08:14,578 --> 00:08:16,868
ชายเศรษฐีโกรธมาก

147
00:08:17,414 --> 00:08:20,924
"วาดเรือซะ ฉันจะได้แล่นไปที่นั่น"
แล้วเขาก็ไปจริง

148
00:08:21,001 --> 00:08:22,291
แต่เด็กผู้ชายก็วาดพายุ

149
00:08:22,377 --> 00:08:25,757
ที่ทำให้เรือล่มก่อนที่
เขาจะไปถึงชายฝั่งของเกาะ

150
00:08:26,256 --> 00:08:31,596
เศรษฐีคนนั้นเลยต้องใช้ชีวิตที่เหลือ
ตามลำพังกับทองเท่าภูเขา

151
00:08:31,970 --> 00:08:33,470
และไม่มีอะไรให้ซื้อ

152
00:08:34,347 --> 00:08:35,637
ส่วนเด็กผู้ชายคนนั้น

153
00:08:35,724 --> 00:08:38,024
เขาก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไป

154
00:08:38,101 --> 00:08:41,981
โดยใช้พู่กันตามที่เขาตั้งใจ
ก็คือช่วยเหลือคนยากจน

155
00:08:49,321 --> 00:08:50,531
พวกเธอโอเคมั้ย

156
00:08:50,948 --> 00:08:52,278
ไม่ชอบนิทานเรื่องนี้เหรอ

157
00:08:52,783 --> 00:08:55,333
เปล่าค่ะ สนุกมาก
ขอบคุณที่เล่าให้ฟัง

158
00:08:56,119 --> 00:08:58,159
ฉันชอบนิทานสอนใจเสมอล่ะ

159
00:08:59,748 --> 00:09:01,878
- อย่าโลภมาก
- ใช่เลย

160
00:09:02,543 --> 00:09:05,843
แต่พวกเธอดูเป็นเด็กดี
ที่รู้คำสอนเรื่องนั้นดีแล้ว

161
00:09:09,883 --> 00:09:11,593
โทษนะจ๊ะ อาหารอร่อยมั้ย

162
00:09:12,594 --> 00:09:13,604
อร่อยฮะ

163
00:09:15,931 --> 00:09:17,351
เราต้องจ่ายเงินเท่าไหร่

164
00:09:17,933 --> 00:09:19,733
ไม่ต้องจ้ะ ฉันเลี้ยงเอง

165
00:09:20,686 --> 00:09:23,146
พวกเธอช่างใจดี
ที่ตามหาฉันด้วยเรื่องหนังสือ

166
00:09:24,106 --> 00:09:27,606
ขอบคุณฮะ ผมสัญญาว่า
จะเอาเล่มใหม่มาให้คุณในไม่ช้า

167
00:09:28,360 --> 00:09:29,530
ขอบใจจ้ะ

168
00:09:35,492 --> 00:09:38,702
รูเบ็นใช้พู่กันวิเศษ
จากนิทานเรื่องนั้นแน่ๆ

169
00:09:38,787 --> 00:09:42,117
ใช่ แล้วเราก็ทำตัวเหมือน
เศรษฐีโลภมากคนนั้น

170
00:09:42,749 --> 00:09:45,209
ฉันไม่น่าใช้ร่างโคลนเพื่อช่วย
เรื่องกิจกรรมและการบ้านเลย

171
00:09:45,294 --> 00:09:47,504
เปล่า ไม่ใช่ความผิดเธอหรอก

172
00:09:48,005 --> 00:09:49,005
ฉันเป็นคนวาดเอง

173
00:09:49,590 --> 00:09:52,760
แล้วดอนน่าก็ไม่ได้ขอ
ให้วาดอะพาร์ตเมนต์ใหม่ด้วย

174
00:09:53,302 --> 00:09:55,852
ใช่ แต่ฉันก็ไม่ได้ปฏิเสธ

175
00:09:56,722 --> 00:09:58,682
ไม่แปลกที่ส่งผลตรงข้าม

176
00:10:01,518 --> 00:10:03,728
แล้วเราจะทำยังไงต่อ

177
00:10:04,688 --> 00:10:06,768
คืนนี้เราต้องอ่านฉบับปรับปรุงใหม่

178
00:10:06,857 --> 00:10:08,607
ของนิทานเรื่องนั้นเพื่อหาคำใบ้

179
00:10:14,031 --> 00:10:18,121
"และไม่ใช่ของพิเศษที่มีการสลัก
อย่างหรูหราเช่นคทาหรืออะไร

180
00:10:18,202 --> 00:10:20,202
เป็นเพียงพู่กันเก่าเรียบๆ

181
00:10:20,287 --> 00:10:24,577
เธอพูดว่า สิ่งนี้จะช่วยให้วัฒนธรรม
จีนมีชีวิตชีวาสำหรับเธอ มาเลียน้อย"

182
00:10:25,125 --> 00:10:26,455
ในที่สุดก็หลับแล้ว

183
00:10:27,961 --> 00:10:29,711
ดูสงบดีนะตอนที่มันหลับ

184
00:10:29,796 --> 00:10:32,006
อย่าโดนหลอกล่ะ
มังกรนั่นตัวปัญหาเลย

185
00:10:33,217 --> 00:10:34,217
พ่อกลับมาแล้ว

186
00:10:39,431 --> 00:10:41,351
เฮ้ ทำไมลูกสองคนยังไม่นอน

187
00:10:41,725 --> 00:10:42,935
เราอยากคุยกับพ่อ

188
00:10:43,018 --> 00:10:45,018
- รอพรุ่งนี้เช้าไม่ได้เหรอ
- ไม่ได้ฮะ

189
00:10:48,232 --> 00:10:50,482
เราอยากกลับไปอยู่
ที่อะพาร์ตเมนต์เดิม

190
00:10:51,151 --> 00:10:54,281
พ่อออกจากงานที่สองเถอะ
พ่อทำงานหนักไปแล้วค่ะ

191
00:10:54,363 --> 00:10:57,823
ลูกรัก ช่างน่ารักมาก
แต่พ่ออยากให้ของที่ลูกอยากได้

192
00:10:58,492 --> 00:10:59,742
เราอยากได้พ่อค่ะ

193
00:11:03,080 --> 00:11:04,330
พ่อจะคุยกับแม่

194
00:11:04,414 --> 00:11:07,004
เราจะจัดตารางใหม่เพื่อ
ให้ได้วันหยุดสุดสัปดาห์มากขึ้น

195
00:11:07,084 --> 00:11:08,504
เราจะหาทาง โอเคนะ

196
00:11:09,878 --> 00:11:11,958
ลูกต้องปิดประตู
ห้องนอนให้สนิทด้วย

197
00:11:12,047 --> 00:11:15,717
รอคโกกัดหมอนกระจุย
พ่อว่ามันไปยุ่งกับที่โกนหนวดพ่อด้วย

198
00:11:16,260 --> 00:11:18,600
เหรอคะ หนูว่ามันคงไม่ตั้งใจ

199
00:11:18,679 --> 00:11:19,969
พ่อไม่รู้ว่ามันเป็นอะไรไป

200
00:11:20,055 --> 00:11:23,015
แต่ถ้ามันยังไม่หยุด เราอาจต้อง
ส่งมันไปที่บ้านปู่กับย่า

201
00:11:23,100 --> 00:11:24,390
อะไรนะ ไม่เอาค่ะ

202
00:11:24,476 --> 00:11:26,056
พ่อว่ามันต้องออกไปข้างนอกบ้าง

203
00:11:26,144 --> 00:11:28,404
ถ้าไปอยู่ที่ฟาร์มอาจจะดีกว่า

204
00:11:29,273 --> 00:11:33,573
พ่อต้องไปนอนสักงีบ
ก่อนที่จะตื่นไปทำงาน ราตรีสวัสดิ์

205
00:11:33,861 --> 00:11:34,861
ราตรีสวัสดิ์

206
00:11:36,113 --> 00:11:37,913
มันเข้าไปที่ห้องพ่อได้ไงนะ

207
00:11:49,710 --> 00:11:52,960
ดูนั่น มันเจาะรูที่กำแพง

208
00:11:53,046 --> 00:11:55,006
ไม่น่ารักแล้วใช่มั้ยล่ะ

209
00:11:56,758 --> 00:11:58,968
(มาเลียกับพู่กันวิเศษ)

210
00:12:06,476 --> 00:12:08,226
เธออ่านออกเสียงในใจรึเปล่า

211
00:12:08,312 --> 00:12:10,112
เธอจะอ่านได้เร็วขึ้น
ถ้าไม่ทำแบบนั้น

212
00:12:10,189 --> 00:12:11,189
ฉันเปล่า

213
00:12:11,273 --> 00:12:13,533
เชวอน ขอคุยด้วยหน่อยสิ

214
00:12:14,193 --> 00:12:15,193
กำลังไปค่ะ

215
00:12:22,201 --> 00:12:23,201
มีอะไรเหรอคะ

216
00:12:23,869 --> 00:12:24,869
นั่งลงก่อน

217
00:12:31,919 --> 00:12:33,129
โต้วาทีเป็นยังไงบ้าง

218
00:12:34,838 --> 00:12:35,838
ก็โอเค

219
00:12:37,466 --> 00:12:38,466
มั้งคะ

220
00:12:38,550 --> 00:12:41,600
- ครูใหญ่ฟงไม่ได้พูดแบบนั้น
- ครูโทรหาแม่เหรอคะ

221
00:12:42,346 --> 00:12:43,886
ครูบอกว่าลูกไม่ได้เตรียมตัว

222
00:12:43,972 --> 00:12:47,602
ลูกใช้วิธีเล่นละคร
และดูถูกเพื่อนร่วมห้อง

223
00:12:47,684 --> 00:12:48,694
หนูอธิบายได้ค่ะ

224
00:12:48,769 --> 00:12:51,269
ลูกทำกิจกรรมมากไป
และนี่คือผลของมัน

225
00:12:51,355 --> 00:12:52,395
ไม่จริงสักหน่อย

226
00:12:52,481 --> 00:12:53,481
เพื่อตัวลูกเอง

227
00:12:53,565 --> 00:12:55,355
- ลูกต้องเลิกกิจกรรมหนึ่ง
- อะไรนะ

228
00:12:55,442 --> 00:12:56,742
เลือกมาสักอัน

229
00:12:56,818 --> 00:12:59,108
ลองไปคิดดูนะ แล้วมาบอกพ่อแม่

230
00:13:04,660 --> 00:13:05,660
เป็นยังไงบ้าง

231
00:13:07,329 --> 00:13:09,119
ดีแล้วที่ฉันไม่ได้บอกพวกเขา

232
00:13:09,206 --> 00:13:11,076
ว่าฉันอยากจะลงสมัคร
เป็นประธานนักเรียน

233
00:13:23,971 --> 00:13:24,971
เข้ามาฮะ

234
00:13:26,181 --> 00:13:30,731
เฮ้ ลูกเห็นโพสต์คืนดนตรีแจ๊ส
ในเว็บไซต์หรือยัง

235
00:13:30,811 --> 00:13:32,021
ลูกคิดว่าไงบ้าง

236
00:13:32,104 --> 00:13:34,024
ก็ดีฮะ

237
00:13:34,106 --> 00:13:37,856
ดีเฉยๆ เหรอ
เพราะเราต้องทำให้ดีที่สุด

238
00:13:39,027 --> 00:13:41,067
คนจะมางานนี้ใช่มั้ยนะ

239
00:13:41,154 --> 00:13:43,994
ผมคงไม่โทษเว็บไซต์
ถ้าคนไม่มางาน

240
00:13:44,741 --> 00:13:45,741
แต่พวกเขามาแน่

241
00:13:47,494 --> 00:13:48,504
หวังว่างั้น

242
00:13:51,999 --> 00:13:54,999
ผมจะบอกว่าแม่ทำดีแล้วฮะ

243
00:13:56,920 --> 00:13:57,920
โอเค

244
00:13:58,672 --> 00:14:02,012
หลับฝันดีจ้ะ
ขอบใจอีกครั้งนะที่ช่วยแม่

245
00:14:02,426 --> 00:14:03,426
แน่นอนฮะ

246
00:14:05,012 --> 00:14:06,892
- ราตรีสวัสดิ์ฮะ
- ราตรีสวัสดิ์

247
00:14:12,728 --> 00:14:15,268
"เธอสวมรองเท้าผ้าใบ
ยี่ห้อที่หายาก เฟยเฉิน"

248
00:14:16,690 --> 00:14:18,070
แปลว่า "เทพโบยบิน"

249
00:14:19,610 --> 00:14:20,610
"เทพโบยบิน"

250
00:14:22,905 --> 00:14:25,365
ไม่ใช่แค่พู่กันที่ออกมาจากหนังสือ

251
00:14:25,449 --> 00:14:28,489
นักเขียนผีปล่อยต้าเจี๋ยออกมาด้วย
ผู้หญิงที่ใส่ผ้าใบสวยๆ

252
00:14:28,577 --> 00:14:31,537
- คนที่ขโมยพู่กันไป
- ใช่ ฉันเจอเขาที่ร้านหนังสือ

253
00:14:31,622 --> 00:14:33,712
ถ้างั้นเธอก็ไม่ได้ทำพู่กันหาย

254
00:14:33,790 --> 00:14:35,670
ต้าเจี๋ยคงขโมยไปเหมือนในหนังสือ

255
00:14:35,751 --> 00:14:37,501
ใช่ เราต้องตามหาเขา

256
00:14:38,003 --> 00:14:39,923
ฉันไม่รู้จะตามยังไง

257
00:14:40,005 --> 00:14:41,755
มองหาต่อไปนะ เดี๋ยวฉันมา

258
00:14:42,090 --> 00:14:43,090
เฮ้ เจค

259
00:14:44,218 --> 00:14:45,218
เจค

260
00:14:46,470 --> 00:14:48,430
เจค เจค

261
00:14:49,556 --> 00:14:52,096
รู้แล้วสินะว่าเวลานายเรียกหาบอล
แล้วไม่ได้เป็นยังไง

262
00:14:55,395 --> 00:14:56,555
เฮ้

263
00:14:57,773 --> 00:14:59,533
บอกเชวอนว่าให้ซ่อนตัวใต้โต๊ะ

264
00:14:59,608 --> 00:15:01,028
เธอต้องออกไปจากที่นี่

265
00:15:01,109 --> 00:15:03,699
บอกเธอให้ทำตามซะ
ไม่ว่ายังไงฉันก็จะเดินไปหา

266
00:15:05,364 --> 00:15:07,034
เชวอน ไปซ่อนข้างใต้โต๊ะ

267
00:15:07,824 --> 00:15:09,704
ทำตามเถอะ ร่างโคลนเธอมา

268
00:15:18,710 --> 00:15:19,710
มาทำอะไรที่นี่

269
00:15:19,795 --> 00:15:21,335
ฉันรู้สึกผิดเรื่องเมื่อคืน

270
00:15:21,421 --> 00:15:23,511
เราปล่อยให้พ่อแม่เธอ
มาขัดขวางเป้าหมายไม่ได้

271
00:15:23,590 --> 00:15:25,970
ฉันจะเลิกโต้วาที
ไม่ใช่เรื่องใหญ่ กลับบ้านไปซะ

272
00:15:26,051 --> 00:15:28,551
- ไม่ ยังมีอะไรที่ฉันต้องทำก่อน
- อย่านะ

273
00:15:34,518 --> 00:15:36,228
ช่วยฟังทางนี้หน่อยค่ะ

274
00:15:36,311 --> 00:15:39,271
ฉันชื่อเชวอน เรดมอนด์
ฉันจะลงสมัครเป็นประธานนักเรียน

275
00:15:39,356 --> 00:15:41,726
แค่นั้นล่ะค่ะ ขอบคุณ

276
00:15:50,534 --> 00:15:53,334
บอกไว้เผื่อๆ ฉันคิดว่า
เธอจะเป็นประธานนักเรียนที่ดี

277
00:15:54,288 --> 00:15:56,118
พ่อแม่ฉันต้องโมโหมากแน่

278
00:15:56,832 --> 00:15:58,462
เคอร์ติส นึกออกละ

279
00:15:59,084 --> 00:16:02,424
เหมือนในนิทาน
มีฉันคนเดียวที่ใช้พู่กันได้ใช่มั้ย

280
00:16:02,504 --> 00:16:03,514
ใช่

281
00:16:03,589 --> 00:16:07,219
พอต้าเจี๋ยขโมยไปแล้ว อย่างแรกที่
เขารู้ก็คือเขาใช้งานไม่ได้

282
00:16:07,301 --> 00:16:09,221
เขาก็จะต้องตามหานาย

283
00:16:09,761 --> 00:16:10,851
เราต้องเตรียมตัว

284
00:16:20,522 --> 00:16:22,772
- รองเท้านั่น ใช่เขาแน่ๆ
- ลงมือกันเถอะ

285
00:16:28,363 --> 00:16:29,363
พร้อมยัง

286
00:16:30,365 --> 00:16:31,365
น่าจะ

287
00:16:33,285 --> 00:16:34,405
ทำได้ใช่มั้ย

288
00:16:40,542 --> 00:16:42,592
สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับสู่
ร้านหนังสือวิลเลจ

289
00:16:42,669 --> 00:16:43,669
มีอะไรให้ช่วยคะ

290
00:16:44,087 --> 00:16:48,297
ฉันมาหาคนนึง อายุเท่าๆ พวกเธอ
เขาน่าจะทำงานที่นี่

291
00:16:49,051 --> 00:16:50,301
รูเบ็น คุณโชคดีนะ

292
00:16:50,719 --> 00:16:53,969
ค่ะ เขาอยู่หลังร้านนี่เอง
กำลังวาดรูป

293
00:16:54,556 --> 00:16:55,556
แจ๋ว

294
00:17:01,563 --> 00:17:02,563
เฮ้

295
00:17:03,690 --> 00:17:05,610
ดีฮะ ผู้หญิงที่รองเท้าผ้าใบสวย

296
00:17:05,692 --> 00:17:06,902
เฟยเฉินใช่มั้ย

297
00:17:06,984 --> 00:17:08,324
ใช่ ความจำดีจัง

298
00:17:08,403 --> 00:17:10,863
ขอโทษฮะ
ผมไม่ได้ถามชื่อคุณก่อนหน้านี้

299
00:17:10,948 --> 00:17:12,028
ผมชื่อรูเบ็น

300
00:17:12,907 --> 00:17:14,027
ต้าเจี๋ย

301
00:17:16,703 --> 00:17:18,753
คุณอยากให้หาหนังสือเหรอฮะ

302
00:17:19,580 --> 00:17:20,580
เปล่า

303
00:17:21,165 --> 00:17:25,125
อาจจะฟังดูแปลก
แต่ฉันเจอพู่กันอันนี้ในร้านนึง

304
00:17:25,753 --> 00:17:27,303
ด้ามจับคนละสีนี่

305
00:17:28,089 --> 00:17:29,259
เธอจะทำอะไรนะ

306
00:17:29,341 --> 00:17:32,851
ทำให้ฉันนึกถึงเธอ
เพราะว่าเธอวาดรูปเก่งมาก

307
00:17:32,928 --> 00:17:34,888
ฉันคิดว่าอาจจะเป็นสัญญาณบอก

308
00:17:35,597 --> 00:17:38,887
ว่าฉันควรจะซื้อพู่กันและขอให้
เธอช่วยวาดรูปให้ฉันหน่อย

309
00:17:39,393 --> 00:17:41,023
แน่นอนว่าถ้าเธอเต็มใจนะ

310
00:17:41,812 --> 00:17:44,062
ฉันจ่ายค่าจ้างวาดรูปให้เธอก็ได้

311
00:17:44,147 --> 00:17:47,227
ไม่ต้องหรอกฮะ ผมจะวาดให้

312
00:17:47,317 --> 00:17:48,777
- จริงเหรอ
- ฮะ

313
00:17:49,278 --> 00:17:50,698
เขาคงรู้นะว่าทำอะไรอยู่

314
00:17:50,779 --> 00:17:52,569
คุณอยากให้วาดอะไรเหรอ

315
00:17:52,656 --> 00:17:55,116
เป้าหมายคือเรื่องสำคัญต่อฉัน

316
00:17:55,534 --> 00:17:58,044
เป้าหมายแรกของฉันคือ
รวยและประสบความสำเร็จ

317
00:17:58,745 --> 00:17:59,745
โอเค

318
00:17:59,830 --> 00:18:04,920
เธอช่วยวาดฉันอยู่หน้าคฤหาสน์ใหญ่
ที่มีเงินเต็มตู้เซฟได้มั้ย

319
00:18:05,544 --> 00:18:07,214
เป็นภาพที่ให้แรงบันดาลใจน่ะ

320
00:18:16,513 --> 00:18:18,023
ฉันขอดูรูปหน่อยได้มั้ย

321
00:18:18,098 --> 00:18:21,188
ไม่ได้ฮะ ยืนนิ่งๆ ไว้
ผมบอกแล้วว่ามันสำคัญ

322
00:18:25,731 --> 00:18:27,861
คุณเรียนอยู่โรงเรียนแถวนี้เหรอ

323
00:18:29,193 --> 00:18:31,243
เปล่า ฉันแค่แวะมาเที่ยว

324
00:18:31,320 --> 00:18:32,860
ฉันดูรูปได้รึยัง

325
00:18:32,946 --> 00:18:34,736
ยังฮะ ขอผมวาดก่อน

326
00:18:35,574 --> 00:18:36,834
คุณจะชอบแน่ ผมสัญญา

327
00:18:42,956 --> 00:18:44,496
สู้ๆ รูเบ็น เร็วเข้า

328
00:18:49,213 --> 00:18:50,213
ตลกจัง

329
00:18:50,923 --> 00:18:55,223
พู่กันอันนี้ที่คุณซื้อ
ดูเหมือนอันที่ผมทำหายวันก่อนเลย

330
00:18:56,803 --> 00:18:58,513
อาจจะยี่ห้อเดียวกัน

331
00:19:07,147 --> 00:19:08,687
รูเบ็น เธอทำอะไรน่ะ

332
00:19:09,191 --> 00:19:10,531
รูเบ็น

333
00:19:11,443 --> 00:19:12,443
รูเบ็น

334
00:19:12,528 --> 00:19:16,108
คุณขโมยพู่กันของผม
แล้วทาสีอื่นที่ด้ามจับ

335
00:19:16,198 --> 00:19:17,278
เพื่อไม่ให้ผมสังเกต

336
00:19:23,580 --> 00:19:24,620
เธอหลอกฉันนี่

337
00:19:33,507 --> 00:19:35,177
รูเบ็น นายทำได้แล้ว

338
00:19:36,343 --> 00:19:38,053
เรื่องราวในหนังสือกลับมาแล้ว

339
00:19:39,680 --> 00:19:41,640
แต่พู่กันยังอยู่นี่

340
00:19:41,723 --> 00:19:43,983
ไม่กลับเข้าไปในหน้าปก

341
00:19:44,059 --> 00:19:46,809
นักเขียนผีอาจทิ้งไว้ให้รูเบ็น
แก้ไขสิ่งที่เขาวาด

342
00:19:46,895 --> 00:19:50,185
ได้ โอเค เฉพาะที่ฉันวาดเท่านั้นนะ
ไม่ใช่อย่างอื่น

343
00:19:59,074 --> 00:20:00,164
พวกเขาอยู่ที่ไหน

344
00:20:01,827 --> 00:20:05,657
อยู่ที่ดาวเคราะห์ในกาแล็คซี่
อันไกลโพ้นที่ไม่มีใครรู้จัก

345
00:20:06,123 --> 00:20:10,213
เธอจะได้เรียนรู้ทุกอย่าง
แล้วบอกกับมังกร

346
00:20:11,211 --> 00:20:12,711
- ดีมั้ย
- ดีเลย

347
00:20:13,213 --> 00:20:15,923
อันที่จริงแล้ว เรารู้อย่างหนึ่ง
เกี่ยวกับดาวเคราะห์นั้น

348
00:20:16,008 --> 00:20:18,758
มันต้องอาศัยอยู่ได้เพราะว่ามีบ้าน
ให้พูดต่อมั้ย

349
00:20:21,180 --> 00:20:23,140
ไม่ล่ะ เก็บไว้เล่าให้มังกรฟัง

350
00:20:24,016 --> 00:20:27,436
ขอแนะนำอีกอย่าง
แน่ใจนะว่ามีของมากพอให้มันเคี้ยว

351
00:20:28,270 --> 00:20:29,270
เข้าใจละ

352
00:20:34,276 --> 00:20:36,566
- ฉันรู้ว่าเธอจะพูดอะไร
- ขอบใจ

353
00:20:37,863 --> 00:20:40,953
ฉันเข้าใจแล้วว่าถ้าฉันต้องการ
ร่างโคลน แปลว่าฉันทำกิจกรรมมากไป

354
00:20:55,589 --> 00:20:56,589
โอเค

355
00:20:57,841 --> 00:20:58,841
เอาล่ะนะ

356
00:21:28,247 --> 00:21:32,707
นายเอาไอ้นี่ออกด้วยได้มั้ย ฉันจะ
แข่งในอีกชั่วโมง ฉันไม่ต้องการมัน

357
00:21:33,377 --> 00:21:36,207
ได้ แล้วฉันจะวาด
อะพาร์ตเมนต์เดิมให้พวกเธอ

358
00:21:37,047 --> 00:21:38,047
ขอบใจ

359
00:21:40,551 --> 00:21:41,801
แข่งได้ดีนะ พวกเธอ

360
00:21:42,636 --> 00:21:43,636
ดีเหรอ

361
00:21:43,720 --> 00:21:45,810
เราแพ้ฮะ ผมเล่นห่วยมาก

362
00:21:46,181 --> 00:21:47,181
ไม่เป็นไร เคอร์ติส

363
00:21:47,266 --> 00:21:50,386
เธอเล่นห่วยก็จริง
แต่ห่วยแบบเป็นทีม

364
00:21:56,233 --> 00:21:57,233
เฮ้

365
00:21:58,944 --> 00:21:59,994
ชู้ตบาสกันมั้ย

366
00:22:01,697 --> 00:22:03,947
ได้สิ เราต้องซ้อมให้เยอะสุดๆ

367
00:22:05,826 --> 00:22:09,156
นายชู้ตดีกว่า ฉันส่งลูกให้

368
00:22:09,621 --> 00:22:10,621
ก็ได้

369
00:22:14,084 --> 00:22:15,294
- เอาล่ะ
- เฮ้

370
00:22:15,377 --> 00:22:16,917
เฮ้ วู้ว

371
00:22:18,881 --> 00:22:20,381
หนูจะเลิกโต้วาที

372
00:22:21,508 --> 00:22:23,218
และเปียโน หลังจากแสดงเสร็จ

373
00:22:23,886 --> 00:22:26,096
เราขอให้ลูกเลิกแค่กิจกรรมเดียวนี่

374
00:22:26,180 --> 00:22:30,230
รู้ค่ะ แต่เพราะว่าหนูอยาก
ลงสมัครเป็นประธานนักเรียน

375
00:22:31,685 --> 00:22:33,395
หนูเชื่อว่าจะทำประโยชน์ได้มาก

376
00:22:33,478 --> 00:22:36,268
และเข้าใจดีว่าต้องใช้เวลามากขนาดไหน

377
00:22:40,235 --> 00:22:42,065
งั้นเราก็สนับสนุนลูก 100%

378
00:22:45,324 --> 00:22:47,284
อย่านั่งนิ่งสิ มากอดกันหน่อย

379
00:22:48,076 --> 00:22:49,076
มาเร็ว

380
00:22:56,084 --> 00:22:57,844
เคอร์ติส เท้าพี่จะโดนหน้าฉันแล้ว

381
00:22:57,920 --> 00:22:59,130
เธอก็เอาหน้าหลบสิ

382
00:22:59,505 --> 00:23:01,965
แน่ใจนะว่าลูกไม่คิดถึง
อะพาร์ตเมนต์ใหญ่ๆ

383
00:23:02,716 --> 00:23:04,716
ค่ะ แบบนี้รู้สึกเหมือนบ้านมากกว่า

384
00:23:05,886 --> 00:23:06,966
ไง รอคโก มานี่

385
00:23:07,888 --> 00:23:10,718
แกจะทำตัวดีๆ แล้วใช่มั้ย

386
00:23:11,475 --> 00:23:13,555
อยู่ให้ห่างจากครีมโกนหนวดฉันนะ

387
00:23:40,963 --> 00:23:42,383
ขอบคุณครับ ขอบคุณ

388
00:23:43,423 --> 00:23:46,303
เก่งมากค่ะคุณตา
ไม่ยักรู้ว่าคุณตาเล่นเป็นด้วย

389
00:23:46,385 --> 00:23:47,795
เสียใจด้วยฮะที่ไม่มีใครมา

390
00:23:48,512 --> 00:23:50,932
ผมผิดเอง ผมน่าจะช่วยมากกว่านี้

391
00:23:51,557 --> 00:23:55,097
มันไม่ใช่เพราะเว็บไซต์แม่
ซึ่งทำมาดีมาก

392
00:23:55,185 --> 00:23:58,855
โอ้ ใจเย็นจ้ะ รูเบ็น
คืนนี้ก็สนุกดีออก

393
00:23:59,731 --> 00:24:00,731
เหรอฮะ

394
00:24:01,441 --> 00:24:03,941
แน่ล่ะว่าแม่อยากให้
มีคนมามากกว่านี้...

395
00:24:05,237 --> 00:24:07,407
แต่เห็นตาของลูกเล่นดนตรีตรงนั้น

396
00:24:08,365 --> 00:24:10,485
แม่ไม่เห็นตามีความสุขขนาดนี้
มาหลายปีแล้ว

397
00:24:10,868 --> 00:24:12,658
นับตั้งแต่ที่ยายของลูกไม่อยู่

398
00:24:13,662 --> 00:24:15,752
ทำให้เห็นอะไรๆ ชัดเจนขึ้น

399
00:24:24,548 --> 00:24:27,378
พู่กันวิเศษไม่กลับ
เข้าไปในหนังสือเหรอ

400
00:24:27,467 --> 00:24:28,467
ไม่

401
00:24:29,678 --> 00:24:30,798
ไม่เข้าใจเลย

402
00:24:31,471 --> 00:24:32,511
ฉันก็ด้วย

403
00:24:33,515 --> 00:24:37,015
เรายังไม่รู้เลยว่าทำไมนักเขียนผี
ถึงปล่อยเรื่องนี้ออกมาแต่แรก

404
00:24:37,102 --> 00:24:38,772
หรือกระทั่งนักเขียนผีคือใคร

405
00:24:40,230 --> 00:24:42,320
พี่คิดว่าเรามีอะไรที่ต้องวาดอีกมั้ย

406
00:24:43,525 --> 00:24:44,525
ต้องลองหาดู

407
00:24:47,905 --> 00:24:49,695
ว้าว ภาพวาดของ น.ผ.

408
00:24:50,490 --> 00:24:53,660
(หน้ากากโคบอลต์)

409
00:24:58,665 --> 00:24:59,995
มันกลับเข้ามาในหนังสือแล้ว

410
00:25:02,419 --> 00:25:03,499
ภาพวาดนั่น

411
00:25:07,132 --> 00:25:08,432
"หน้ากากโคบอลต์" รึ

412
00:26:16,785 --> 00:26:18,785
(คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร)