1 00:00:14,083 --> 00:00:17,958 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:01:00,333 --> 00:01:01,583 ‎มากันแล้ว 3 00:01:41,291 --> 00:01:42,708 ‎หวัดดี เอาเลย 4 00:01:42,791 --> 00:01:43,750 ‎เต็มที่กันเลยนะ 5 00:01:47,541 --> 00:01:51,500 ‎ฟาลเก้ เอาตํารานั่นมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ‎ฉันต้องการตําราเล่มนั้น ฟาลเก้ 6 00:01:52,541 --> 00:01:54,083 ‎ฟาลเก้ เอามาเดี๋ยวนี้เลย 7 00:01:59,625 --> 00:02:01,375 ‎- มานี่ซิ ‎- หนูอยากเข้าบ้าน 8 00:02:06,375 --> 00:02:08,750 ‎แอสทริด ไงจ๊ะ 9 00:02:08,833 --> 00:02:10,375 ‎ดีใจจังที่ได้เจอ 10 00:02:10,458 --> 00:02:11,500 ‎อุ๊ย 11 00:02:15,333 --> 00:02:17,000 ‎อยากรู้ความลับอะไรไหม 12 00:02:17,958 --> 00:02:19,875 ‎ลับสุดยอดเลยนะ มาใกล้ๆ สิ 13 00:02:20,708 --> 00:02:26,458 ‎ชีวิตคืออภิมหาความสิ้นหวัง 14 00:02:37,875 --> 00:02:40,416 ‎- เข้าใจไหม ‎- ปล่อยหนูนะ 15 00:02:40,500 --> 00:02:43,458 ‎อีด้า ลูกไปไม่ได้ ลูกต้องอยู่ที่นี่ 16 00:02:43,541 --> 00:02:46,125 ‎- แม่เสียสติแล้ว หลบไป ‎- อีด้า ไม่นะ ฟังก่อน อีด้า 17 00:02:46,208 --> 00:02:47,708 ‎หนูเกลียดแม่ 18 00:02:55,500 --> 00:02:56,333 ‎ไปให้พ้น 19 00:02:57,833 --> 00:02:59,250 ‎บอกว่าไปให้พ้นไง 20 00:02:59,333 --> 00:03:00,541 ‎นี่ฉันเอง 21 00:03:09,333 --> 00:03:10,500 ‎พี่อารมณ์ไม่ดีเหรอ 22 00:03:11,041 --> 00:03:13,791 ‎เปล่าหรอก แอสทริด มันเป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิตพี่ 23 00:03:15,625 --> 00:03:17,375 ‎พี่จะอารมณ์ไม่ดีเรื่องอะไร 24 00:03:19,083 --> 00:03:20,166 ‎ฉันไม่รู้ 25 00:03:24,500 --> 00:03:25,333 ‎พี่ขอโทษนะ 26 00:03:29,041 --> 00:03:30,458 ‎พี่ขอโทษ 27 00:03:30,541 --> 00:03:32,875 ‎- ฉันไม่ชอบเวลาพี่อารมณ์เสีย ‎- ไม่ 28 00:03:48,000 --> 00:03:48,875 ‎มานี่สิ 29 00:03:50,000 --> 00:03:51,041 ‎เอาไป 30 00:03:51,625 --> 00:03:52,958 ‎มันเหมาะกับเธอมากกว่า 31 00:03:54,625 --> 00:03:55,916 ‎น่ารักใช่ไหมล่ะ 32 00:03:56,000 --> 00:03:56,833 ‎อืม 33 00:03:57,375 --> 00:03:58,708 ‎พอดีกับหัวเธอเลย 34 00:04:01,500 --> 00:04:02,916 ‎ทีนี้ไปได้แล้ว 35 00:04:11,500 --> 00:04:13,500 ‎- นี่ แอสทริด อีด้าอยู่ข้างในหรือเปล่า ‎- ค่ะ 36 00:04:13,583 --> 00:04:14,458 ‎ขอบใจ 37 00:04:25,750 --> 00:04:29,083 ‎บางคนบอกว่าชีวิตต้องเดินไปข้างหน้า ‎แต่การจะเข้าใจมันต้องมองย้อนกลับหลัง 38 00:04:29,166 --> 00:04:31,541 ‎เคียร์เคกอร์ดได้กล่าวเอาไว้ 39 00:04:32,125 --> 00:04:33,750 ‎ดูซิว่าใครมา 40 00:04:33,833 --> 00:04:37,541 ‎เด็กจบใหม่ที่อายุน้อยที่สุดในเดนมาร์ก ‎น่ารักจริงๆ เลย ลูกพ่อ 41 00:04:37,625 --> 00:04:40,416 ‎ของอีด้าเหรอ เหมาะกับลูกนะเนี่ย 42 00:04:42,125 --> 00:04:43,666 ‎เฮ้ย! อีกสองนาที! 43 00:04:47,208 --> 00:04:48,333 ‎สนุกกับมันบ้างเถอะ 44 00:04:48,416 --> 00:04:51,375 ‎ไม่ทันไรก็จบแล้ว เวลาน่ะเดินเร็วเหลือเชื่อ 45 00:04:51,458 --> 00:04:56,208 ‎จากนั้นลูกจะมองย้อนมาและเห็นว่า ‎วันนี้เป็นวันเริ่มต้นของชีวิตลูก 46 00:04:57,833 --> 00:04:59,000 ‎หนูว่าไม่ใช่หรอก 47 00:04:59,083 --> 00:05:01,458 ‎ใช่สิ อนาคตอยู่แทบเท้าลูกแล้ว 48 00:05:02,541 --> 00:05:03,375 ‎ฟังนะ 49 00:05:07,916 --> 00:05:11,125 ‎พ่อภูมิใจจริงๆ ลูกสองคนเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่พ่อมี 50 00:05:12,291 --> 00:05:13,458 ‎สาวน้อยของพ่อ 51 00:05:18,041 --> 00:05:19,208 ‎นี่! 52 00:05:19,291 --> 00:05:20,958 ‎ขึ้นรถได้แล้ว เราต้องไปกันแล้ว 53 00:05:21,041 --> 00:05:22,666 ‎มีที่อื่นให้ไปอีก 54 00:05:23,375 --> 00:05:25,875 ‎อีด้า อยู่ที่นี่แหละ 55 00:05:25,958 --> 00:05:27,625 ‎- ไม่ใช่ตอนนี้ ‎- ขอร้องล่ะ อีด้า 56 00:05:27,708 --> 00:05:28,791 ‎ลูกต้องฟังแม่ 57 00:05:29,333 --> 00:05:30,541 ‎เดี๋ยว เลเน่ หยุดนะ 58 00:05:30,625 --> 00:05:32,208 ‎- พอๆ ‎- ลูกห้ามไป 59 00:05:32,291 --> 00:05:33,125 ‎เลเน่ 60 00:05:34,708 --> 00:05:38,458 ‎ทําอะไรเนี่ย คุณกําลังจะทําให้ลูกอึดอัดตาย 61 00:05:55,125 --> 00:05:56,333 ‎ขอบใจที่แวะมานะ 62 00:06:40,625 --> 00:06:42,625 ‎(อนาคตรออยู่) 63 00:07:06,708 --> 00:07:09,000 ‎- อะไรกัน ‎- เราพบรถขนเด็กที่จบการศึกษาครับ 64 00:07:09,083 --> 00:07:11,333 ‎คนขับไม่ได้สติ ส่วนเด็กๆ หายไป 65 00:07:11,416 --> 00:07:14,750 ‎- ไม่นะ ‎- เลเน่ ใจเย็นๆ ก่อน 66 00:07:15,583 --> 00:07:18,000 ‎- อย่าเพิ่งตื่นตูม ‎- เราให้สายตรวจออกตามหาอยู่ 67 00:07:18,083 --> 00:07:20,416 ‎- หายไปเมื่อไหร่ครับ ‎- เราไม่ทราบเวลาครับ 68 00:07:21,000 --> 00:07:25,375 ‎รู้แค่ว่าหายไปกันหมด ‎และดูเหมือนว่าจะไปยังที่เดียวกัน 69 00:07:25,458 --> 00:07:27,375 ‎- ใจเย็นไว้ ‎- คุณแม่ง 70 00:07:27,458 --> 00:07:29,916 ‎ทําไมไม่ฟังฉัน 71 00:07:30,000 --> 00:07:33,208 ‎พวกเขาปาร์ตี้กันมา ‎แถมยังเป็นวัยรุ่น คุณต้องสงบสติ 72 00:07:33,291 --> 00:07:34,916 ‎ต้องอยู่ที่ไหนสักที่แหละ ถูกไหม 73 00:07:35,000 --> 00:07:36,875 ‎มันจบแล้ว 74 00:08:22,583 --> 00:08:24,916 ‎(ผลงานจาก NETFLIX) 75 00:09:05,541 --> 00:09:09,791 ‎ว่ากันว่าถ้ากระจกแตก คุณจะโชคร้ายไปเจ็ดปี 76 00:09:09,875 --> 00:09:13,166 ‎เพราะมีแนวคิดที่ว่านั่นคือจิต ‎วิญญาณของคุณที่แตกสลาย 77 00:09:13,250 --> 00:09:18,666 ‎แต่เบื้องหลังความเชื่อนี้น่าจะเป็นเพราะ ‎ในอดีตกระจกเป็นสิ่งที่มีค่ามาก 78 00:09:18,750 --> 00:09:23,875 ‎และนี่เป็นวิธีขู่ให้ข้าทาสบริวารดูแลมันให้ดี 79 00:09:23,958 --> 00:09:26,750 ‎คุณกําลังฟัง "เสียงแห่งรัตติกาล" 80 00:09:26,833 --> 00:09:29,833 ‎รายการพิศวงที่เกิดขึ้นจากฉันและคุณ 81 00:09:29,916 --> 00:09:33,833 ‎ที่ซึ่งอะไรก็เกิดขึ้นได้ ตอนนี้ ‎เป็นเวลาที่พวกคุณจะได้โทรเข้ามา 82 00:09:33,916 --> 00:09:37,833 ‎จับมือฉันและเล่าถึงความรู้สึก 83 00:09:37,916 --> 00:09:42,708 ‎เกี่ยวกับความเชื่อทางไสยศาสตร์ ‎มีผู้ฟังคนนึงอยู่ในสายแล้ว สวัสดีค่ะ 84 00:09:43,208 --> 00:09:44,541 ‎สวัสดีค่ะ ฉันชื่อกีธ่า 85 00:09:49,000 --> 00:09:51,875 ‎สวัสดีค่ะ กีธ่า คุณเปิดวิทยุไว้ข้างๆ อีกแล้ว 86 00:09:51,958 --> 00:09:53,958 ‎รบกวนปิดเวลาโทรมาด้วยนะคะ 87 00:10:20,041 --> 00:10:20,875 ‎หวัดดีครับ 88 00:10:20,958 --> 00:10:22,291 ‎ไงจ๊ะ เจ้าปูน้อย 89 00:10:22,375 --> 00:10:23,250 ‎ไงคะ 90 00:10:23,333 --> 00:10:25,916 ‎น่ารักมากเลย ให้แม่เหรอ 91 00:10:27,458 --> 00:10:30,375 ‎มันยังไม่เรียบร้อยดี หนูต้องใส่กากเพชรเพิ่ม 92 00:10:30,958 --> 00:10:32,375 ‎โรยใส่ให้ทั่วเลย 93 00:10:32,958 --> 00:10:33,958 ‎นี่ก็สวยแล้วนะ 94 00:10:34,541 --> 00:10:37,416 ‎เจ้าปูน้อยอยู่ไหนนะ ก้ามปูอยู่นี่ 95 00:10:38,583 --> 00:10:41,875 ‎เจ้าปูน้อยๆ และแล้ว 96 00:10:41,958 --> 00:10:44,041 ‎- เจ้าปูน้อยก็พร้อม ‎- เราจะทําอะไรคะเนี่ย 97 00:10:44,125 --> 00:10:47,750 ‎เจ้าปูน้อย 98 00:10:51,083 --> 00:10:52,833 ‎- หวัดดีค่ะ พ่อ ‎- ไง ลูกรัก 99 00:10:58,041 --> 00:10:59,541 ‎หนูขอดูไอแพดได้ไหม 100 00:10:59,625 --> 00:11:01,416 ‎ได้ ครึ่งชั่วโมงพอนะ 101 00:11:01,958 --> 00:11:04,291 ‎- ไงคะ ‎- เป็นไง 102 00:11:06,833 --> 00:11:08,416 ‎ว้าว คุณดูดีนะ 103 00:11:08,500 --> 00:11:10,250 ‎- กลิ่นหอมด้วย ‎- ขอบคุณนะ 104 00:11:10,791 --> 00:11:14,500 ‎- เป็นเพราะจะออกไปข้างนอกใช่ไหม ‎- ใช่แล้ว 105 00:11:14,583 --> 00:11:17,583 ‎ดีจังนะ ไปไหนเหรอคะ 106 00:11:18,166 --> 00:11:21,291 ‎- คุณไม่อยากรู้หรอก ‎- อยากสิ 107 00:11:23,333 --> 00:11:26,000 ‎ฉันแค่เห็นคุณในเมืองกับผู้หญิงคนนั้นน่ะ 108 00:11:27,958 --> 00:11:28,791 ‎คนที่ 109 00:11:29,375 --> 00:11:31,500 ‎- เป็นแฟนคุณ ไม่ก็... ‎- เปล่าๆ 110 00:11:31,583 --> 00:11:34,750 ‎- ไม่ใช่แฟน เราแค่ดื่มกาแฟกัน ‎- โอเค ค่ะ 111 00:11:35,333 --> 00:11:39,458 ‎เมืองนี้มันเล็กมาก ‎แถมฉันก็อยู่เมืองนี้ ดังนั้นถ้าคุณ... 112 00:11:39,541 --> 00:11:41,333 ‎เราแค่ไปดื่มกาแฟกันนะ 113 00:11:42,291 --> 00:11:43,708 ‎แล้วคืนนี้จะออกบ้านไม่ใช่เหรอ 114 00:11:45,000 --> 00:11:46,333 ‎คุณย้ายออกไป 115 00:11:46,416 --> 00:11:48,500 ‎- ปีนึงแล้ว ถูกไหม ‎- ใช่ 116 00:11:57,750 --> 00:11:59,250 ‎เราจะไม่ทําแบบนี้ โอเคนะ 117 00:12:00,000 --> 00:12:01,625 ‎- ไม่ทําแบบนี้ ‎- ทําไมล่ะ 118 00:12:02,833 --> 00:12:04,083 ‎ฉันคิดถึงคุณ 119 00:12:06,750 --> 00:12:09,333 ‎- คุณทําแบบนี้เพราะเห็นผมจะไปเดต ‎- ไม่ใช่เลย 120 00:12:09,416 --> 00:12:11,875 ‎- ใช่ มันใช่ ‎- ไม่ใช่สักหน่อย 121 00:12:13,416 --> 00:12:14,458 ‎มันไม่ยุติธรรม 122 00:12:19,291 --> 00:12:20,666 ‎คุณต้องการแบบนี้เอง 123 00:12:21,500 --> 00:12:22,916 ‎ฉันไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร 124 00:13:12,708 --> 00:13:13,750 ‎โดนเต็มเปา 125 00:13:13,833 --> 00:13:16,375 ‎- คุณนี่งี่เง่าจริง ‎- คุณเองก็หลอกง่าย 126 00:13:16,458 --> 00:13:18,833 ‎ไม่สําเร็จหรอกน่า 127 00:13:18,916 --> 00:13:21,500 ‎- วันนี้ผมจะให้ไซม่อนคุมคีย์บอร์ดนะ ‎- ได้ 128 00:13:21,583 --> 00:13:22,583 ‎ไม่ว่าอะไรใช่ไหม 129 00:13:47,708 --> 00:13:51,041 ‎กลับเข้าสู่รายการค่ะ มีผู้ฟังอยู่ในสายแล้ว 130 00:13:51,125 --> 00:13:53,208 ‎สวัสดีค่ะ คุณเข้าใจความรู้สึก 131 00:13:53,291 --> 00:13:55,750 ‎เวลาเคาะโต๊ะหรือ ‎ทําอะไรเพื่อปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย... 132 00:13:55,833 --> 00:13:59,791 ‎- มันไม่ช่วยหรอก ‎- สวัสดีค่ะ นี่ใครคะ 133 00:14:00,208 --> 00:14:02,166 ‎ถ้าพวกเขาต้องการเรา พวกเขาก็จะเอาเราไป 134 00:14:02,875 --> 00:14:05,041 ‎- นี่ใครคะเนี่ย ‎- มีความเป็นจริงอีกอย่าง 135 00:14:05,125 --> 00:14:07,500 ‎ที่อยู่เบื้องหลังโลกความจริงที่เราอยู่ 136 00:14:08,000 --> 00:14:10,125 ‎สัญญาณขาดๆ หายๆ นะคะ 137 00:14:10,208 --> 00:14:13,458 ‎- คุณเปิดเสียงฉันออกลําโพงหรือเปล่า ‎- ได้ยินฉันไหม 138 00:14:13,541 --> 00:14:15,583 ‎ฉันอยู่ที่นั่น แอสทริด ฉันอยู่ตรงนั้น 139 00:14:15,666 --> 00:14:17,333 ‎น่าเสียดาย ฉันว่าเราคงต้อง... 140 00:14:17,416 --> 00:14:18,583 ‎มันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง 141 00:14:18,666 --> 00:14:21,125 ‎ตัดไปที่สายถัดไป 142 00:14:21,208 --> 00:14:23,375 ‎อย่าวางนะ นี่ฉันเอง ยาคอบ 143 00:14:24,166 --> 00:14:27,416 ‎ยาคอบ สคิปเปอร์ ‎มันเหมือนเหรียญวิเศษที่ฉันให้เธอ 144 00:14:27,500 --> 00:14:28,791 ‎ไม่มีอะไรที่หายไปโดยสิ้นเชิง 145 00:14:28,875 --> 00:14:31,666 ‎- เหรียญวิเศษอะไร ‎- จําฉันไม่ได้เหรอ 146 00:14:31,750 --> 00:14:35,250 ‎ฉันรู้จักอีด้า พี่สาวเธอ ‎รู้ด้วยว่าทําไมเขาถึงหายไป 147 00:14:35,333 --> 00:14:36,750 ‎คุณเป็นใครเนี่ย 148 00:14:36,833 --> 00:14:40,916 ‎สิ่งที่เธอเรียกว่าไสยศาสตร์ ‎มันมีอยู่จริง มีบอกในตําราหมดเลย 149 00:14:41,000 --> 00:14:42,583 ‎- เราต้องมาเจอกัน ‎- นี่ใคร 150 00:14:42,666 --> 00:14:44,875 ‎ฉันอยู่ที่นั่น ฉันเห็นตอนพวกเขาหายไป 151 00:14:44,958 --> 00:14:47,458 ‎- ต้องการอะไรจากฉัน ‎- ฉันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนั้น 152 00:14:47,541 --> 00:14:49,541 ‎ฮัลโหล 153 00:14:51,000 --> 00:14:52,500 ‎ไม่ เอาเขากลับมา 154 00:14:53,000 --> 00:14:54,833 ‎ต่อสายกลับมาใหม่ 155 00:14:54,916 --> 00:14:58,000 ‎- ผมไม่ควรตัดสายทิ้งหรอกเหรอ ‎- ไม่ โทรกลับหาเขา 156 00:14:58,083 --> 00:14:59,916 ‎เป็นบ้าอะไร โทรสิ 157 00:15:01,166 --> 00:15:03,083 ‎โทรหาเขาใหม่! 158 00:15:08,208 --> 00:15:11,916 ‎- ผมไม่รู้ชื่อเขา ‎- ทําไมไม่จดเบอร์เขาไว้ 159 00:15:12,000 --> 00:15:15,208 ‎- คนที่โทรมาชื่ออะไร ‎- ผมไม่รู้ 160 00:15:15,291 --> 00:15:18,166 ‎- ไอ้มือใหม่เฮงซวย! ‎- แอสทริด เกิดอะไรขึ้น 161 00:17:06,833 --> 00:17:13,791 ‎(พบนักเรียนจบใหม่สามคน ‎แต่ที่เหลืออยู่ที่ไหน) 162 00:17:18,833 --> 00:17:23,583 ‎(ยาคอบ สคิปเปอร์ ‎อะมีเลีย ไกส์เลอร์ และฟาลเก้ กราฟเซ่น) 163 00:17:35,750 --> 00:17:39,500 ‎(นักเรียนจบใหม่ 21 คนยังสาบสูญ) 164 00:18:08,166 --> 00:18:09,750 ‎คิดอะไรอยู่เหรอ ลูกรัก 165 00:18:11,583 --> 00:18:13,583 ‎หนูคิดว่าอีด้าคงไม่กลับมา 166 00:18:33,375 --> 00:18:34,791 ‎พ่อก็คิดถึงพี่เขาเหมือนกัน 167 00:18:35,916 --> 00:18:37,583 ‎คิดถึงอยู่เสมอ 168 00:18:40,625 --> 00:18:42,708 ‎แต่ทุกคนยังมีหวังใช่ไหมล่ะ 169 00:19:19,291 --> 00:19:20,625 ‎- ว่าไง มีอะไรเหรอ ‎- ไง 170 00:19:22,291 --> 00:19:24,291 ‎ขอบคุณที่มานะ วีร่ามาด้วยหรือเปล่า 171 00:19:24,375 --> 00:19:27,208 ‎- ใช่ อยู่ในรถน่ะ ‎- โอเค งั้นเรา 172 00:19:27,791 --> 00:19:29,916 ‎- ไปเดินเล่นกันดีไหม ‎- ได้สิ 173 00:19:30,416 --> 00:19:31,250 ‎ขอบคุณนะ 174 00:19:33,625 --> 00:19:37,083 ‎ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นตอนที่อีด้าหายไป 175 00:19:37,708 --> 00:19:38,541 ‎โอเค 176 00:19:38,625 --> 00:19:41,208 ‎ฉันเลยตัดสินใจจะทํารายการวิทยุเกี่ยวกับเรื่องนี้ 177 00:19:41,291 --> 00:19:43,291 ‎แล้วก็จะกลับไปโคเปนเฮเกน 178 00:19:43,916 --> 00:19:48,041 ‎คุณไม่เคยอยากพูดถึงพี่คุณ ‎ตอนนี้จะทํารายการเรื่องนี้ซะงั้น 179 00:19:48,541 --> 00:19:49,958 ‎มันจําเป็นน่ะ 180 00:19:50,708 --> 00:19:53,333 ‎- แค่สองสามอาทิตย์ ‎- แล้ววีร่าล่ะ 181 00:19:53,416 --> 00:19:54,666 ‎เดี๋ยวฉันก็กลับ 182 00:20:23,000 --> 00:20:23,958 ‎หนูเห็นใจแม่ 183 00:20:29,333 --> 00:20:31,166 ‎พ่อเห็นใจเราทุกคน 184 00:20:36,791 --> 00:20:38,583 ‎นอนลงเถอะ 185 00:21:32,541 --> 00:21:33,916 ‎(ช่างทํากุญแจ) 186 00:21:34,000 --> 00:21:36,791 ‎นี่เป็นกุญแจคลังของเทศบาล แล้วเจอกัน 187 00:21:38,250 --> 00:21:40,333 ‎- สวัสดีครับ ‎- สวัสดีค่ะ ที่นี่เลขที่ 106 ใช่ไหม 188 00:21:40,416 --> 00:21:42,750 ‎ครับ มีอะไรให้ช่วยครับ 189 00:21:45,041 --> 00:21:46,833 ‎คุณคือยาคอบ สคิปเปอร์ หรือเปล่า 190 00:21:49,333 --> 00:21:54,208 ‎ฉันชื่อแอสทริด คุณคงพยายามติดต่อฉันอยู่ 191 00:21:54,291 --> 00:21:55,166 ‎เปล่า 192 00:21:56,666 --> 00:21:58,916 ‎- คุณไม่ใช่ยาคอบเหรอ ‎- ไม่ใช่ครับ 193 00:22:00,625 --> 00:22:01,458 ‎โอเค 194 00:22:03,166 --> 00:22:07,333 ‎- ฉันเจอที่อยู่ของเขา ‎- เขาแค่เอาที่อยู่ไปใช้น่ะ 195 00:22:08,208 --> 00:22:09,041 ‎โอเค 196 00:22:10,666 --> 00:22:12,333 ‎รู้ไหมคะว่าฉันจะหาเขาเจอได้ที่ไหน 197 00:22:13,125 --> 00:22:15,833 ‎- ไม่รู้เลยครับ ‎- เพราะว่าฉันกําลัง 198 00:22:15,916 --> 00:22:18,083 ‎ทํารายการเกี่ยวกับ 199 00:22:18,166 --> 00:22:21,250 ‎ผมไม่อยากข้องเกี่ยวอะไรด้วย ‎เก็บของของคุณแล้วไปซะ 200 00:22:21,333 --> 00:22:24,083 ‎เขาพยายามโทรหาฉันเมื่อสองวันก่อน 201 00:22:24,166 --> 00:22:25,166 ‎เขาต้องการอะไร 202 00:22:26,041 --> 00:22:27,125 ‎ฉันไม่รู้ค่ะ 203 00:22:31,125 --> 00:22:33,958 ‎พี่สาวฉันเป็นหนึ่งในคนที่หายไป 204 00:22:34,041 --> 00:22:34,875 ‎พี่คุณชื่ออะไร 205 00:22:34,958 --> 00:22:35,916 ‎อีด้าค่ะ 206 00:22:37,666 --> 00:22:40,041 ‎- ตอนนั้นพวกเขาคบกัน ‎- ใช่ 207 00:22:43,083 --> 00:22:44,041 ‎ผมจําเธอได้ 208 00:22:46,041 --> 00:22:46,875 ‎เควิน 209 00:22:49,041 --> 00:22:51,083 ‎- ดูร้านให้หน่อยได้ไหม ‎- ได้สิ 210 00:22:51,583 --> 00:22:53,083 ‎ไปหลังร้านกัน 211 00:23:03,125 --> 00:23:04,333 ‎ยาคอบเป็นน้องชายผม 212 00:23:04,416 --> 00:23:07,958 ‎เขาใช้ที่นี่เป็นที่รับเอกสารเท่านั้นแหละ ‎ผมเลยคิดว่าคงช่วยอะไรคุณไม่ได้ 213 00:23:08,041 --> 00:23:11,541 ‎- ผมไม่ได้เจอเขาเป็นชาติแล้ว ‎- คุณรู้ไหมว่าเขาน่าจะอยู่ที่ไหน 214 00:23:11,625 --> 00:23:12,875 ‎ที่ไหนก็เป็นไปได้ทั้งนั้น 215 00:23:13,583 --> 00:23:15,500 ‎ยาคอบเป็นคนที่คุณเรียกได้ว่ากําลังค้นหาอยู่ 216 00:23:17,125 --> 00:23:18,083 ‎ค้นหาอะไรคะ 217 00:23:23,000 --> 00:23:24,791 ‎เขาว่ายังไงตอนที่โทรมา 218 00:23:26,333 --> 00:23:29,208 ‎สิ่งหนึ่งที่เขาบอกคือเขาเห็นคนอื่นๆ หายไป 219 00:23:29,291 --> 00:23:34,208 ‎เขาไม่เห็นอะไรหรอก ‎ผมบอกเลย อย่าเชื่อทุกอย่างที่เขาพูด 220 00:23:35,041 --> 00:23:37,041 ‎- ทําไมล่ะคะ ‎- พวกนั้นทําชีวิตเขาพัง 221 00:23:37,125 --> 00:23:38,666 ‎ทั้งข่าวลือ ข่าวในหนังสือพิมพ์ 222 00:23:38,750 --> 00:23:41,500 ‎ป้ายความผิดให้เขากับอีกสองคนที่เหลือรอด 223 00:23:41,583 --> 00:23:44,125 ‎อะมีเลียกับฟาลเก้ พวกเขายังติดต่อกันอยู่ไหม 224 00:23:45,208 --> 00:23:46,333 ‎คิดว่าไม่นะ 225 00:23:47,041 --> 00:23:48,375 ‎คุณเจอเขาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ 226 00:23:48,458 --> 00:23:49,833 ‎นานมากแล้วล่ะ 227 00:23:53,916 --> 00:23:54,791 ‎ขอโทษด้วยนะ 228 00:23:56,291 --> 00:23:58,666 ‎ถ้าคุณได้ข่าวหรือเกิดเขา... 229 00:24:00,083 --> 00:24:03,875 ‎โผล่มา ช่วยโทรหาฉันได้ไหมคะ 230 00:24:03,958 --> 00:24:04,916 ‎ได้เลย 231 00:24:08,041 --> 00:24:10,541 ‎- คุณชื่ออะไรคะ ‎- มาเธียส 232 00:24:10,625 --> 00:24:12,333 ‎- ขอบคุณค่ะ ‎- ไม่มีปัญหา 233 00:24:15,416 --> 00:24:16,375 ‎ลาก่อนค่ะ 234 00:24:17,083 --> 00:24:17,958 ‎ลาก่อน 235 00:24:42,000 --> 00:24:42,833 ‎ไงจ๊ะ 236 00:24:43,500 --> 00:24:44,750 ‎ไง บัสเตอร์ 237 00:24:44,833 --> 00:24:46,666 ‎- เป็นไง ลูกรัก ‎- หวัดดี บัสเตอร์ 238 00:24:47,250 --> 00:24:49,291 ‎- ว่าไง ‎- สวัสดีค่ะ พ่อ 239 00:24:49,375 --> 00:24:50,708 ‎เข้ามาสิ 240 00:24:50,791 --> 00:24:52,916 ‎- ไง บัสเตอร์ที่รัก ‎- ขึ้นไปเลย 241 00:24:53,000 --> 00:24:56,375 ‎- ค่ะ ‎- สวัสดีจ้ะ ดีใจที่ได้เจอนะ 242 00:24:56,458 --> 00:24:59,208 ‎ว่าไง เข้ามาสิ 243 00:24:59,833 --> 00:25:02,416 ‎คนพูดเสมอว่าบอร์นโฮล์มเป็นเกาะที่แดดสดใส 244 00:25:02,500 --> 00:25:05,750 ‎ทุกครั้งที่พ่อไป ฝนตกไม่ลืมหูลืมตาตลอดเลย 245 00:25:05,833 --> 00:25:08,625 ‎ใช่ค่ะ ครั้งหนึ่งมีหิมะด้วยนะ 246 00:25:08,708 --> 00:25:10,708 ‎- เหรอ ‎- วันนึงค่ะ ใช่ 247 00:25:10,791 --> 00:25:11,625 ‎เราไม่มีเลยเนอะ 248 00:25:11,708 --> 00:25:15,041 ‎เราปั้นสโนว์แมนให้วีร่า ‎ปักแครอทกับของตกแต่งอื่นๆ 249 00:25:15,125 --> 00:25:15,958 ‎งั้นเหรอ 250 00:25:16,041 --> 00:25:16,875 ‎ใช่ค่ะ 251 00:25:17,375 --> 00:25:19,500 ‎- ลูกพูดสําเนียงบอร์นโฮล์มหรือเปล่า ‎- พอเถอะ 252 00:25:19,583 --> 00:25:22,791 ‎- พ่อพูดแบบนี้ทุกที ‎- ก็สําเนียงบอร์นโฮล์มมันประหลาดที่สุด 253 00:25:22,875 --> 00:25:26,583 ‎โทษที แต่มันประหลาดจริง ผมมีหลานอยู่คนนึง 254 00:25:26,666 --> 00:25:29,166 ‎- ที่พูดสําเนียงบอร์นโฮล์ม ‎- ไม่จริงสักหน่อย 255 00:25:29,250 --> 00:25:32,166 ‎- ผมโทรคุยกับหลาน ‎- ลูกหนูไม่ได้พูดสําเนียงบอร์นโฮล์ม 256 00:25:32,250 --> 00:25:35,458 ‎"นูกําลังนังรถเขาเมือง" หลานผมพูดแบบนั้น 257 00:25:36,125 --> 00:25:37,500 ‎สําเนียงเพี้ยนชัดๆ 258 00:25:37,583 --> 00:25:38,583 ‎ขําๆ น่ะค่ะ 259 00:25:38,666 --> 00:25:41,375 ‎ลูกอาจคิดว่ามันน่ารัก แต่มันประหลาดมากนะ 260 00:25:41,458 --> 00:25:43,500 ‎เธอจะอยู่โคเปนเฮเกนนานแค่ไหน 261 00:25:44,083 --> 00:25:45,875 ‎ยังไม่รู้เลยค่ะ 262 00:25:46,541 --> 00:25:50,916 ‎- ดีจังที่เธอมาที่นี่ ‎- หนูก็ดีใจที่ได้พักที่นี่ค่ะ 263 00:25:51,000 --> 00:25:54,875 ‎- มันยอดมากเลยล่ะ ‎- มาทํางานเหรอจ๊ะ 264 00:25:54,958 --> 00:25:58,916 ‎- ใช่ค่ะ ‎- งานอะไรเหรอ 265 00:26:01,625 --> 00:26:04,583 ‎หนูกําลังพัฒนารายการวิทยุ 266 00:26:05,250 --> 00:26:06,541 ‎รายการเกี่ยวกับอะไร 267 00:26:10,125 --> 00:26:11,291 ‎เรื่องในอดีตค่ะ 268 00:26:13,125 --> 00:26:14,375 ‎อะไรนะ 269 00:26:17,000 --> 00:26:19,458 ‎หนูอยากจะ... 270 00:26:20,458 --> 00:26:23,083 ‎ลองตรวจสอบเรื่องที่เกิดขึ้น 271 00:26:24,791 --> 00:26:26,125 ‎หนูต้องลองดู 272 00:26:27,833 --> 00:26:29,125 ‎จะได้เข้าใจ... 273 00:26:30,208 --> 00:26:33,125 ‎หนูว่าจะติดต่ออะมีเลีย 274 00:26:34,125 --> 00:26:37,500 ‎- เพื่อนของอีด้าที่... ‎- ไม่ อย่าทําอย่างนั้น 275 00:26:37,583 --> 00:26:41,458 ‎- หยุดเลย ‎- พ่อคะ หนูตัดสินใจเอง 276 00:26:41,541 --> 00:26:44,041 ‎ไม่ได้ ลูกต้องหยุดเดี๋ยวนี้เลย 277 00:26:44,125 --> 00:26:46,041 ‎อย่าจุดชนวนเรื่องนั้น 278 00:26:46,125 --> 00:26:48,708 ‎ลูกไม่รู้หรอกว่าจะไปเจอกับอะไร 279 00:26:48,791 --> 00:26:50,750 ‎- แต่หนูต้องลอง ‎- ไม่ 280 00:26:50,833 --> 00:26:52,500 ‎พ่อไม่ต้องการ 281 00:26:52,583 --> 00:26:54,708 ‎- หยุดเลย ‎- มันเป็นการตัดสินใจของหนู 282 00:26:54,791 --> 00:26:57,708 ‎มันไม่ใช่การตัดสินใจของลูก คดีนั้นปิดไปแล้ว 283 00:26:57,791 --> 00:27:00,583 ‎เหรอคะ แล้วพวกเขาหาอีด้าเจอไหมล่ะ 284 00:27:49,041 --> 00:27:55,500 ‎(พวกเขาปิดบังอะไรอยู่ ‎สามนักเรียนจบใหม่ที่ไม่ได้หายไป) 285 00:28:00,500 --> 00:28:02,500 ‎(ไม่น่าเป็นไปได้ว่าจะไม่เห็นอะไร) 286 00:28:02,583 --> 00:28:04,250 ‎(ผู้สืบสวนฮาราล์ด เบิร์ช กล่าว) 287 00:28:18,541 --> 00:28:21,375 ‎คุณทํางานมาหลายปี ทําคดีมาก็มาก 288 00:28:21,458 --> 00:28:25,500 ‎แต่ไม่มีคดีไหนเหมือนคดีนี้ ‎เด็กจบการศึกษาทั้งชั้นหายไปอย่างไร้ร่องรอย 289 00:28:25,583 --> 00:28:27,375 ‎- จากนั้นพวกเขาก็โผล่มา ‎- ยาคอบเหรอ 290 00:28:27,458 --> 00:28:30,083 ‎รวมทั้งอะมีเลียกับฟาลเก้ ‎เรามีแค่สามคนนี้ให้สอบสวน 291 00:28:30,166 --> 00:28:34,250 ‎นักเรียน 21 คนไม่มีทางหายไป ‎โดยไม่มีใครเห็นได้แน่ 292 00:28:34,333 --> 00:28:38,333 ‎ผมมั่นใจว่าสามคนนั้นต้องรู้อะไรสักอย่าง ‎ต้องเห็นอะไรบ้างแหละ 293 00:28:38,416 --> 00:28:41,458 ‎เรานิ่งเฉยไม่ได้ มันมีบางอย่าง ‎แต่พวกเขาแค่ไม่พูดออกมา 294 00:28:41,541 --> 00:28:43,750 ‎- ค่ะ ‎- เราเลยไม่คืบหน้า 295 00:28:44,750 --> 00:28:47,875 ‎- แล้วทําไมปิดการสอบสวนล่ะคะ ‎- ผมเปล่า 296 00:28:47,958 --> 00:28:51,291 ‎ผมถูกถอน พวกเขาบอกว่าผมจัดการไม่ได้ 297 00:28:51,375 --> 00:28:56,500 ‎บอกว่าผมหมกมุ่นและมองคดีไม่ออก ‎นั่นมันเหลวไหลสิ้นดี 298 00:28:57,000 --> 00:29:00,333 ‎ผมเลยทําสําเนาเทปทั้งหมดแล้วจากมา 299 00:29:01,083 --> 00:29:05,666 ‎ผมไม่ไหวแล้ว พอกันที ‎คุณเอาทุกอย่างที่ผมมีไปได้เลย 300 00:29:06,958 --> 00:29:08,125 ‎บทสนทนานี้... 301 00:29:10,708 --> 00:29:11,875 ‎ไม่มีการลงบันทึกเอาไว้ 302 00:29:12,375 --> 00:29:13,958 ‎- เข้าใจค่ะ ‎- มันสําคัญมาก 303 00:29:14,041 --> 00:29:14,875 ‎ค่ะ 304 00:29:20,916 --> 00:29:24,750 ‎เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว เธอเองก็ ‎นั่งอยู่นี่มาหลายชั่วโมง ยาคอบ 305 00:29:25,250 --> 00:29:28,208 ‎แต่ช่วยเล่าทุกอย่างให้เราฟังตั้งแต่ต้นอีกทีได้ไหม 306 00:29:30,458 --> 00:29:34,250 ‎รถบรรทุกกําลังแล่น จากนั้นก็เบรก ‎แล้วคนอื่นๆ ก็หายไป 307 00:29:35,416 --> 00:29:37,250 ‎- แล้วตอนนั้นเธอทํายังไง ‎- เราก็เดิน 308 00:29:37,333 --> 00:29:39,166 ‎- เดินออกมาจากจุดเกิดเหตุเหรอ ‎- ฟังนะ 309 00:29:39,250 --> 00:29:43,041 ‎เรากําลังตกใจแล้วแม่งไม่รู้ว่าควรทํายังไง 310 00:29:43,125 --> 00:29:45,583 ‎ไม่คิดจะโทรหาตํารวจเลยเหรอ 311 00:29:45,666 --> 00:29:48,583 ‎ทุกอย่างมันสับสน เราไม่ได้คิดถึงขั้นนั้น 312 00:29:48,666 --> 00:29:52,041 ‎- ทําไมคุณถึงไม่เชื่อผม ‎- มันฟังดูไม่น่าเป็นไปได้ 313 00:29:52,125 --> 00:29:56,000 ‎ผมล้มหัวกระแทกสลบไป ผมไม่รู้เรื่องบ้าอะไร... 314 00:29:58,708 --> 00:30:00,208 ‎เขาไม่มีรอยฟกช้ําหรือแผลเลย 315 00:30:00,291 --> 00:30:03,583 ‎- หัวก็ไม่ได้โดนกระแทก ‎- คิดว่าเขาโกหกเหรอคะ 316 00:30:03,666 --> 00:30:06,833 ‎ผมว่าเขาถูกบังคับให้โกหก เขาอาจสมรู้ร่วมคิด 317 00:30:06,916 --> 00:30:10,750 ‎หรือไม่ก็โดนขู่ ไม่รู้สินะ แต่เขาปิดบังอะไรแน่ๆ 318 00:30:12,500 --> 00:30:13,541 ‎ส่วนเทปนี้ 319 00:30:13,625 --> 00:30:17,041 ‎อะมีเลีย ไกส์เลอร์ ให้ปากคําหลังเกิดเหตุ 320 00:30:20,541 --> 00:30:23,125 ‎หนูนั่งอยู่หลังรถ ตรงท้ายๆ 321 00:30:24,791 --> 00:30:27,958 ‎หนูรู้สึกไม่ดีจนต้องไปอ้วก 322 00:30:28,041 --> 00:30:30,541 ‎- จากนั้นเกิดอะไรขึ้น ‎- จากนั้น‎... 323 00:30:30,625 --> 00:30:33,541 ‎- อยู่ดีๆ รถก็เบรกอย่างแรง แล้ว... ‎- อืม 324 00:30:33,625 --> 00:30:36,333 ‎หนูก็ร่วงลงมาที่พื้น หนูนึกว่าหนูจะตายซะแล้ว 325 00:30:36,416 --> 00:30:40,375 ‎อีด้า เพื่อนสนิทเธอ ‎ก็อยู่ในกลุ่มเด็กที่หายไปใช่ไหม 326 00:30:41,166 --> 00:30:42,000 ‎ค่ะ 327 00:30:43,958 --> 00:30:46,750 ‎เธอจําได้ไหมว่าตัวเองทําอะไร ‎หลังจากที่รถบรรทุกเบรก 328 00:30:47,833 --> 00:30:53,791 ‎หนูมองขึ้นไป อีด้าก็หายไปแล้ว หายไปกันหมด 329 00:30:53,875 --> 00:30:56,041 ‎ใช่ ยกเว้นพวกเธอสามคน ถูกไหม 330 00:30:56,833 --> 00:31:01,333 ‎หนูก็ไม่รู้ว่าทําไม เราไม่รู้อะไรเลยค่ะ ‎ไม่ได้ทําอะไรเลยด้วย 331 00:31:01,416 --> 00:31:04,083 ‎- แล้วทําไมถึงหนี ‎- เธอดูเสียใจจริงๆ นะคะ 332 00:31:04,166 --> 00:31:07,416 ‎- เราตกใจกลัว ก็เลยหนี ‎- จะมองว่าเสียใจก็ได้ 333 00:31:08,000 --> 00:31:09,458 ‎มองว่าสํานึกผิดก็ได้เหมือนกัน 334 00:31:12,083 --> 00:31:15,333 ‎นี่ของฟาลเก้ กราฟเซ่น 335 00:31:15,833 --> 00:31:16,708 ‎ตอนนั้นผมกลัว 336 00:31:17,291 --> 00:31:21,041 ‎- ทําไมถึงกลัว ไปทําอะไรมา ‎- เปล่า 337 00:31:21,625 --> 00:31:24,041 ‎นี่ เธอเล่าให้ฉันฟังได้นะ 338 00:31:24,541 --> 00:31:26,625 ‎ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้ทําอะไร 339 00:31:27,125 --> 00:31:29,916 ‎แต่ยาคอบล่ะ ยาคอบทําอะไรหรือเปล่า 340 00:31:30,875 --> 00:31:33,375 ‎- เขาเป็นคนเริ่มครับ ‎- เริ่มอะไร 341 00:31:33,458 --> 00:31:36,875 ‎- เรื่องทั้งหมด เขาพาเราไปที่นั่น ‎- ยาคอบน่ะเหรอ 342 00:31:38,041 --> 00:31:39,333 ‎เขาหว่านล้อมเรา 343 00:31:39,416 --> 00:31:40,916 ‎- หว่านล้อมทุกคนเหรอ ‎- ครับ 344 00:31:41,000 --> 00:31:42,958 ‎แต่หลักๆ ก็อีด้า 345 00:31:43,041 --> 00:31:45,333 ‎- อีด้าไหน ‎- อีด้า อเกอร์สคอฟ 346 00:31:45,416 --> 00:31:47,291 ‎คนที่หายไป 347 00:31:48,000 --> 00:31:51,041 ‎เธอไม่ได้อยากทํา ผมก็ไม่อยาก 348 00:31:51,625 --> 00:31:54,583 ‎- แต่พวกเขาบอกว่าผมต้องทํา ‎- ทําอะไร ฟาลเก้ 349 00:31:54,666 --> 00:31:57,541 ‎- ผมไม่รู้ว่าเรื่องทั้งหมดเกี่ยวข้องกันยังไง ‎- เขาฆ่าเหรอ 350 00:31:57,625 --> 00:31:59,208 ‎- ฆ่าใคร ‎- เพื่อนร่วมชั้นของเธอ 351 00:31:59,291 --> 00:32:01,125 ‎- มีแค่เราสี่คน ‎- ใครบ้าง 352 00:32:01,916 --> 00:32:03,791 ‎อีด้า ยาคอบ อะมีเลีย แล้วก็ผม 353 00:32:03,875 --> 00:32:06,250 ‎- แล้วคนที่เหลือล่ะ ‎- พวกเขาไม่ได้ไปด้วย 354 00:32:06,333 --> 00:32:09,000 ‎- พวกเขาก็อยู่บนรถไม่ใช่เหรอ ‎- ผมพูดถึงเกาะนะ 355 00:32:09,083 --> 00:32:10,750 ‎เกาะอะไร ฟาลเก้ 356 00:32:10,833 --> 00:32:12,541 ‎- เกาะในตําราไง ‎- ตําราอะไร 357 00:32:12,625 --> 00:32:15,875 ‎- ตําราของยาคอบ ‎- งั้นเพื่อนๆ เธอก็อยู่บนเกาะเหรอ 358 00:32:15,958 --> 00:32:17,166 ‎ไม่ใช่ มีแค่พวกเรา 359 00:32:17,250 --> 00:32:19,791 ‎ฉันไม่เข้าใจว่าเธอพูดเรื่องอะไร 360 00:32:19,875 --> 00:32:22,458 ‎ผมก็ไม่รู้ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน 361 00:32:22,541 --> 00:32:24,375 ‎ผมว่าเราคงไปทําอะไรไม่ดีไว้ที่นั่น 362 00:32:24,458 --> 00:32:27,166 ‎- ทําอะไร ที่ว่าไม่ดีน่ะ ‎- เราพังมัน 363 00:32:27,666 --> 00:32:29,375 ‎หลังจากนั้นทุกอย่างก็เลวร้ายไปหมด 364 00:32:30,333 --> 00:32:32,708 ‎เขาพูดเรื่องอะไรคะ เกาะที่ว่าคืออะไร 365 00:32:32,791 --> 00:32:35,875 ‎เราตรวจสอบดูแล้วและเจอเกาะที่เขาพูดถึง 366 00:32:35,958 --> 00:32:39,291 ‎แต่ไม่มีร่องรอยของเด็กๆ ที่หายสาบสูญ 367 00:32:41,333 --> 00:32:44,708 ‎นี่เป็นคดีที่การหาสมมติฐานนั้นแทบเป็นไปไม่ได้ 368 00:32:45,291 --> 00:32:48,375 ‎พวกเขาถูกฆ่า ถูกฝัง หนีไปกับลัทธินิกายไหน 369 00:32:48,458 --> 00:32:52,166 ‎หรือว่าถูกลักพาตัว มันเกิดอะไรขึ้น ‎สิ่งเดียวที่ผมมั่นใจ 370 00:32:52,250 --> 00:32:53,708 ‎คือสามคนนั้นต้องรู้อะไรสักอย่าง 371 00:33:11,458 --> 00:33:13,458 ‎ไม่ได้ผลหรอก 372 00:33:15,416 --> 00:33:17,791 ‎ฉันมาหาลาร์ส ไกส์เลอร์ เขาอยู่ที่นี่หรือเปล่าคะ 373 00:33:18,291 --> 00:33:19,125 ‎ลองไปที่ทูฟส์สิ 374 00:33:20,083 --> 00:33:21,875 ‎- ทูฟส์เหรอ ‎- ผับที่ชื่อทูฟส์ 375 00:33:21,958 --> 00:33:23,916 ‎ไปตามถนนนี่แหละ 376 00:33:24,666 --> 00:33:25,708 ‎โอเค ขอบคุณค่ะ 377 00:33:47,041 --> 00:33:50,083 ‎ลาร์ส ไกส์เลอร์ มาดื่มที่นี่หรือเปล่าคะ 378 00:33:50,166 --> 00:33:52,333 ‎- ลาร์สเหรอ นึกไม่ออกแฮะ ‎- เหรอคะ 379 00:33:52,416 --> 00:33:54,583 ‎- ไม่คุ้นเลย ‎- โอเค 380 00:33:54,666 --> 00:33:56,750 ‎- ขอโทษด้วย ‎- หมายถึงลาเด็นหรือเปล่า 381 00:33:57,250 --> 00:33:58,541 ‎นั่งอยู่โน่น 382 00:33:59,666 --> 00:34:02,083 ‎ลาเด็น มีคนมาหาแน่ะ 383 00:34:03,458 --> 00:34:05,916 ‎- ขอเบียร์อีกขวดนะคะ ‎- ได้เลย 384 00:34:06,666 --> 00:34:09,000 ‎- ไม่เอาแก้วเหมือนกันใช่ไหม ‎- ไม่ต้องค่ะ 385 00:34:19,916 --> 00:34:22,041 ‎ขอโทษนะคะ คุณพ่อของอะมีเลียใช่ไหม 386 00:34:28,083 --> 00:34:29,458 ‎เบียร์หน่อยไหมคะ 387 00:34:35,291 --> 00:34:38,625 ‎ไม่แน่ใจว่าคุณจําฉันได้ไหม ‎ฉันแอสทริด เป็นน้องสาวของอีด้า 388 00:34:39,375 --> 00:34:41,041 ‎ฉันอยากจะ 389 00:34:41,958 --> 00:34:44,000 ‎- คุยกับอะมีเลีย ‎- เธอไม่อยู่นี่ 390 00:34:44,625 --> 00:34:47,541 ‎- เธอหายตัวไป ‎- เอ่อ ฉันว่าไม่... 391 00:34:48,958 --> 00:34:50,333 ‎ฉันเข้าใจว่าเธอยังอยู่นะคะ 392 00:34:57,375 --> 00:34:58,541 ‎รู้ไหมคะว่าเธออยู่ที่ไหน 393 00:35:01,708 --> 00:35:04,791 ‎- ไม่เข้าใจหรือยังไง ‎- ฉันถามว่า... 394 00:35:04,875 --> 00:35:07,125 ‎ไม่เข้าใจที่พูดหรือไง 395 00:35:07,833 --> 00:35:09,083 ‎เธอไม่อยู่ที่นี่แล้ว 396 00:35:10,583 --> 00:35:11,875 ‎ตายไปแล้วเหรอคะ 397 00:35:14,541 --> 00:35:16,166 ‎ใช่ จะว่าอย่างนั้นก็ได้ 398 00:35:22,458 --> 00:35:23,833 ‎อยากรู้ความลับอะไรไหม 399 00:35:28,166 --> 00:35:29,416 ‎สมน้ําหน้าเธอแล้ว 400 00:35:55,375 --> 00:35:57,541 ‎คุณเอาแต่วุ่นวายกับลูก 401 00:35:57,625 --> 00:36:00,583 ‎หยุดเลย ก็ลูกเราไม่ยอมกินไม่ยอมนอน 402 00:36:00,666 --> 00:36:02,666 ‎มันผิดปกติ นี่ไม่ใช่แอสทริด 403 00:36:02,750 --> 00:36:05,625 ‎- ลูกต้องการความสนใจ ‎- ไม่ใช่ ลูกว้าวุ่นใจ 404 00:36:05,708 --> 00:36:08,583 ‎เหมือนกับเรา ลูกไม่ปกติ ต้องไปหาหมอ 405 00:36:08,666 --> 00:36:11,458 ‎ไม่ต้องตรวจหรอก ลูกเราไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น 406 00:36:11,541 --> 00:36:12,958 ‎คุณพูดแบบนั้นได้ยังไง 407 00:36:13,041 --> 00:36:14,625 ‎แล้วฉันเป็นบ้าด้วยไหม 408 00:36:14,708 --> 00:36:18,875 ‎พอที ให้ลูกไปคุยกับใครสักคนจะเป็นไรไป 409 00:36:18,958 --> 00:36:20,166 ‎คุยกับนักจิตวิทยาเด็ก 410 00:38:11,291 --> 00:38:12,125 ‎แอสทริด 411 00:38:12,208 --> 00:38:16,041 ‎ลูกเดินละเมอ แอสทริด ตื่น 412 00:38:16,125 --> 00:38:17,708 ‎ลูกกําลังฝัน 413 00:38:17,791 --> 00:38:19,041 ‎ตื่นเถอะ ลูกรัก 414 00:38:23,625 --> 00:38:24,833 ‎มานี่ 415 00:38:24,916 --> 00:38:25,791 ‎มา 416 00:38:36,083 --> 00:38:36,958 ‎หนูเห็นพวกเขา 417 00:38:38,333 --> 00:38:39,583 ‎เห็นพวกเขายังไง 418 00:38:41,458 --> 00:38:42,583 ‎ในความมืด 419 00:38:43,666 --> 00:38:45,208 ‎มันเป็นที่ที่น่ากลัว 420 00:38:46,166 --> 00:38:48,916 ‎เขาเรียกว่าอาการป่วย เวลาที่ลูก... 421 00:38:49,000 --> 00:38:49,833 ‎แต่มันคือเรื่องจริง 422 00:38:50,750 --> 00:38:55,583 ‎มันอาจรู้สึกสมจริง แต่เวลาเรา ‎คิดถึงใครมากๆ มันก็จะเป็นแบบนี้ 423 00:38:56,833 --> 00:38:58,708 ‎พ่อจะปกป้องลูก พ่อสัญญา 424 00:38:58,791 --> 00:39:00,375 ‎พ่อจะอยู่เคียงข้างลูก 425 00:39:00,458 --> 00:39:01,416 ‎ตลอดไป 426 00:39:05,708 --> 00:39:08,625 ‎เราหลายคนใช้เวลานานกว่าจะทําใจได้ 427 00:39:09,375 --> 00:39:11,333 ‎มันไม่ใช่เรื่องง่าย ลูกเองก็ด้วย 428 00:39:11,416 --> 00:39:12,291 ‎ใช่ค่ะ 429 00:39:14,375 --> 00:39:16,708 ‎ลูกกับเดวิดลําบากไหม 430 00:39:18,500 --> 00:39:21,666 ‎มันไม่เกี่ยวกันเลยนะคะ 431 00:39:22,958 --> 00:39:25,916 ‎พ่อเข้าใจว่ามีลูกเล็กมันไม่ง่าย 432 00:39:27,041 --> 00:39:29,333 ‎พ่อคะ ยาคอบ สคิปเปอร์ โทรหาหนู 433 00:39:30,541 --> 00:39:31,958 ‎อย่างนี้นี่เอง 434 00:39:32,708 --> 00:39:35,875 ‎เขาโทรเข้ามาในรายการสด แล้วบอกว่า 435 00:39:35,958 --> 00:39:37,500 ‎เขาเห็นเพื่อนๆ หายไป 436 00:39:37,583 --> 00:39:40,333 ‎พ่อไม่อยากพูดหรอกนะ ‎แต่ยาคอบ สคิปเปอร์ น่ะจิตป่วย 437 00:39:40,916 --> 00:39:42,458 ‎- มีบางอย่างชอบกล ‎- ค่ะ 438 00:39:42,541 --> 00:39:45,958 ‎- ซึ่งมันชอบกลตั้งแต่ตอนนั้น ‎- ค่ะ แต่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ 439 00:39:46,041 --> 00:39:48,375 ‎ที่ตอนนี้เขาโทรมาบอกว่ารู้อะไรบางอย่าง 440 00:39:48,458 --> 00:39:51,583 ‎หนูเพิ่งได้ดูเทปการสอบสวน 441 00:39:51,666 --> 00:39:53,666 ‎เขาปิดบังอะไรบางอย่างอยู่ 442 00:39:53,750 --> 00:39:56,000 ‎- ฟังนะ ‎- หนูดูออก 443 00:39:56,083 --> 00:39:58,833 ‎ฟังพ่อ ลูกรัก พ่อรู้ว่าลูกรู้สึกยังไง 444 00:39:58,916 --> 00:40:02,000 ‎- ค่ะ แต่... ‎- พ่อเข้าใจความรู้สึกลูก 445 00:40:02,083 --> 00:40:05,000 ‎พ่อตกอยู่ในสภาพนั้นมาไม่รู้กี่ครั้ง 446 00:40:07,125 --> 00:40:07,958 ‎ถูกไหม 447 00:40:09,041 --> 00:40:13,291 ‎แต่ลูกต้องยอมรับว่าตอนนั้น ‎ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 448 00:40:13,375 --> 00:40:14,208 ‎ค่ะ 449 00:40:15,250 --> 00:40:16,833 ‎และเราต้องอยู่กับมันให้ได้ 450 00:40:20,583 --> 00:40:21,416 ‎จริงไหม 451 00:40:26,125 --> 00:40:26,958 ‎มานี่มา 452 00:40:46,041 --> 00:40:48,291 ‎(เจอกันคืนนี้ ‎พ่อ) 453 00:41:16,083 --> 00:41:16,958 ‎บัสเตอร์ 454 00:41:21,750 --> 00:41:23,083 ‎ไง มีอะไร 455 00:41:26,750 --> 00:41:27,833 ‎เป็นอะไรไป 456 00:41:52,333 --> 00:41:53,416 ‎อย่า! 457 00:42:20,041 --> 00:42:21,916 ‎- จํากล่องของตัวเองนะ ‎- ครับ 458 00:42:22,958 --> 00:42:24,041 ‎ไปกันได้แล้ว 459 00:42:25,875 --> 00:42:26,708 ‎แอสทริด 460 00:42:27,375 --> 00:42:28,625 ‎แอสทริด เลิกเรียนแล้วนะ 461 00:42:49,750 --> 00:42:52,166 ‎- แอสทริดพูดค่ะ ‎- เขาโทรแล้วว่ายังไง 462 00:42:52,250 --> 00:42:54,458 ‎- หา ‎- นี่ใครคะ 463 00:42:55,000 --> 00:42:57,000 ‎ยาคอบพูดว่ายังไงตอนที่โทรไป 464 00:42:57,583 --> 00:43:00,125 ‎- บอกมา ‎- นั่นคุณเหรอ มาเธียส 465 00:43:00,625 --> 00:43:03,750 ‎คุณบอกว่าน้องผมโทรไป แล้วเขาพูดว่าอะไร 466 00:43:04,583 --> 00:43:06,416 ‎คือเขาพูดว่า... 467 00:43:07,333 --> 00:43:08,958 ‎- ว่าอะไร ‎- เอ่อ... 468 00:43:10,958 --> 00:43:14,708 ‎ช่างเถอะ ตอนนี้เขาตายแล้ว เขาฆ่าตัวตาย 469 00:43:15,208 --> 00:43:17,166 ‎- อะไรนะ ‎- เขาโดดลงมา 470 00:43:17,750 --> 00:43:19,958 ‎- อะไรกัน ‎- น้องผมตายแล้ว 471 00:43:20,041 --> 00:43:21,208 ‎เมื่อไหร่คะ 472 00:43:22,958 --> 00:43:24,041 ‎ไม่สําคัญหรอก 473 00:43:25,375 --> 00:43:28,375 ‎- คุณไม่ต้องตามหาเขาแล้ว ‎- ตั้งแต่เมื่อไหร่... 474 00:45:20,000 --> 00:45:22,000 ‎คําบรรยายโดย: พฤกษา รุ่งศิริทิพย์