1 00:00:27,069 --> 00:00:29,863 ครับ นี่เป็นข่าวดีมากๆ 2 00:00:30,197 --> 00:00:33,742 เกรดของแกดีมาก และแกตั้งใจมากเวลาอยู่ในชั้นเรียน 3 00:00:33,825 --> 00:00:37,579 แกถามคำถามดีๆ และแกมีความคิดเห็นเป็นของตัวเอง 4 00:00:37,663 --> 00:00:40,457 ผมมั่นใจว่าพอแกโตขึ้น 5 00:00:40,541 --> 00:00:43,210 แกจะสามารถทำอะไรก็ตามที่แกอยากทำในชีวิต 6 00:00:43,710 --> 00:00:44,711 ค่ะ 7 00:00:45,796 --> 00:00:46,797 ว่าไงนะครับ 8 00:00:47,631 --> 00:00:51,552 เปล่าค่ะ ขอบคุณนะคะ คุณใจดีจัง 9 00:00:52,344 --> 00:00:53,554 ผมหมายความอย่างนั้นจริงๆ 10 00:00:53,637 --> 00:00:55,055 เปล่าค่ะ ฉันรู้ว่าคุณพูดจริง 11 00:00:57,474 --> 00:01:00,602 - โอเค งั้นก็… มีคำถามอะไร… - ฉันแค่… 12 00:01:00,686 --> 00:01:02,312 ฉันเคยเป็นแบบแก 13 00:01:03,856 --> 00:01:06,149 - เข้าใจครับ - ค่ะ ใช่ 14 00:01:06,233 --> 00:01:09,695 ตายจริง ฉันเนี่ยได้เกรดเอทุกวิชาตอนอายุ 11 15 00:01:09,778 --> 00:01:11,280 - แจ๋ว - โอ๊ยตาย 16 00:01:11,363 --> 00:01:13,574 ส่วนเกรดห้าน่ะเหรอ ให้ตายเถอะ ฉันนี่โคตรเก่งเลขเลย 17 00:01:13,657 --> 00:01:16,869 - ฉันสอบเลขได้ 100 เต็ม - วิเศษไปเลย 18 00:01:16,952 --> 00:01:20,247 มันไม่ได้สำคัญอะไรหรอก แต่ตอนนั้นมันรู้สึกดีจริงๆ 19 00:01:21,915 --> 00:01:24,418 และทุกคนก็จะบอกฉันเหมือนๆ กัน รู้ไหม 20 00:01:24,501 --> 00:01:28,338 "เธอฉลาดจัง เธอทำได้ทุกอย่าง ตราบใดที่เธอตั้งใจ" 21 00:01:29,256 --> 00:01:30,883 แล้วมันพาฉันมาถึงจุดไหนล่ะ 22 00:01:33,427 --> 00:01:34,636 คุณต้องรับสายรึเปล่าคะ 23 00:01:34,720 --> 00:01:37,181 - ไม่ครับ ไม่ๆ - ไม่เป็นไรค่ะ สบายมาก 24 00:01:37,681 --> 00:01:40,100 ยังไงฉันต้องวางแล้ว คุณไปรับสายได้เลย 25 00:01:40,184 --> 00:01:42,311 - ขอบคุณนะคะ ไม่ ไม่เป็นไร - ไม่เป็นไรจริงๆ ครับ เรา… 26 00:01:42,394 --> 00:01:44,563 ไม่เป็นไร ขอบคุณที่สละเวลานะคะ 27 00:01:45,063 --> 00:01:46,440 โอเค ขอบคุณครับ 28 00:01:46,523 --> 00:01:48,317 - บายค่ะ - บ๊ายบายครับ 29 00:02:13,258 --> 00:02:15,719 โย่ นายช่วยคุยกับพ่อนายหน่อยเถอะ 30 00:02:15,802 --> 00:02:17,846 - เขาโทรหานายเหรอ - โทรมาตลอดเลยพวก 31 00:02:17,930 --> 00:02:20,641 - บอกแล้วว่าอย่าเอาเบอร์ไปให้เขา - แม่งตั้งสิบปีแล้วเนี่ยนะ 32 00:02:20,724 --> 00:02:22,601 - จะให้ฉันทำไง - ไม่ต้องรับ 33 00:02:22,684 --> 00:02:25,437 - นี่พวก เขาไม่หยุดโทรแน่ - งั้นก็ปิดเครื่องสิ 34 00:02:26,396 --> 00:02:28,690 ฉันมีลูกสาวนะว้อย ฉันปิดโทรศัพท์ไม่ได้ 35 00:02:28,774 --> 00:02:31,568 - นาย… เดี๋ยวเขาก็หยุดเองแหละ โอเคนะ - รับโทรศัพท์ทีเถอะ 36 00:02:31,652 --> 00:02:35,072 - ไม่ได้ๆ อย่าทำแบบนี้ - ฉันจะรับสายละ เอาจริงนะ 37 00:02:35,155 --> 00:02:36,698 โย่ อาร์ตี้ เฮ้ เป็นไงครับ 38 00:02:38,408 --> 00:02:40,118 ฮัลโหล วิกเตอร์เหรอ 39 00:02:40,202 --> 00:02:41,203 หวัดดีครับพ่อ 40 00:02:41,912 --> 00:02:44,373 จอช ให้ตายสิ ค่อยยังชั่ว 41 00:02:44,456 --> 00:02:47,000 พ่อโทรหาวิกเตอร์ดึกๆ แบบนี้ไม่ได้ 42 00:02:47,084 --> 00:02:50,462 พ่อหัวใจวาย แกได้ยินไหม 43 00:02:51,880 --> 00:02:53,298 ขอร้องล่ะ พ่อกลัว 44 00:02:53,382 --> 00:02:54,508 เสียงยังสบายดีอยู่เลย 45 00:02:55,259 --> 00:02:57,803 - พ่อต้องไปโรงพยาบาล - งั้นก็ไปโรงพยาบาลสิ 46 00:02:58,762 --> 00:03:02,015 - พ่อไม่มีรถ - คราวก่อนที่ผมเจอพ่อ ผมเห็นพ่อมีคันนึง 47 00:03:02,891 --> 00:03:05,394 อือ แล้วมันผ่านมานานแค่ไหนแล้วล่ะ 48 00:03:05,894 --> 00:03:09,606 นี่ ถ้าพ่อหัวใจวายจริงๆ พ่อควรโทร 911 นะ 49 00:03:10,107 --> 00:03:11,692 ไม่ พวกเขาไม่มีทางมาถึงได้ทันเวลา 50 00:03:11,775 --> 00:03:14,486 ให้ตายสิ แกคิดว่าพ่อล้อแกเล่นงั้นเหรอ พ่อเปล่านะ 51 00:03:14,570 --> 00:03:17,239 แขนซ้ายพ่อไม่รู้สึกอะไรมาตั้งแต่ 7.30 น.แล้ว 52 00:03:17,322 --> 00:03:20,033 นั่นคือตอนที่พ่อโทรหาแกครั้งแรก แต่แกไม่รับ 53 00:03:20,117 --> 00:03:21,660 แล้วอาการมันแย่ลงเรื่อยๆ เข้าใจไหม 54 00:03:21,743 --> 00:03:24,288 พ่อรู้สึกเจ็บหน้าอก หายใจไม่ออก 55 00:03:24,371 --> 00:03:27,541 พ่อเวียนหัวจัง โอ๊ย ให้ตาย ตอนนี้เวียนหัวจะแย่แล้ว 56 00:03:27,624 --> 00:03:29,835 บ้านหมุนเลย หมุนติ้วๆ 57 00:03:29,918 --> 00:03:34,214 แย่ละสิ บ้านหมุนแล้ว บ้านหมุนๆ โอ๊ย บ้านหมุนติ้วเลย 58 00:03:46,894 --> 00:03:47,978 ให้ตายสิ 59 00:03:49,021 --> 00:03:51,315 - ไปนั่งเบาะหลัง - ว่าไงนะ 60 00:03:51,398 --> 00:03:53,233 ช่วงนี้มีโรคระบาดอยู่ พ่อไม่สวมหน้ากากด้วยซ้ำ 61 00:03:53,317 --> 00:03:54,693 - ไปนั่งข้างหลังเลย - โอเค 62 00:04:00,782 --> 00:04:04,161 - บ้านสวยนะ - ออกรถซะทีเถอะ 63 00:04:10,083 --> 00:04:12,336 พ่อทำบัตรเครดิตเป็นชื่อผม 64 00:04:12,419 --> 00:04:13,420 ว่าไงนะ 65 00:04:13,504 --> 00:04:15,714 ผมบอกว่าพ่อทำบัตรเครดิตเป็นชื่อผม 66 00:04:17,257 --> 00:04:21,512 - พ่อไม่รู้ว่าแกพูดเรื่องอะไร - พวกเขาส่งคนมาตามเก็บเงินที่ผม 67 00:04:21,595 --> 00:04:23,222 พวกนั้นมันสแกมเมอร์ 68 00:04:23,305 --> 00:04:25,807 มีค่าใช้จ่ายที่ร้านเชซเจย์ในแซนตาโมนิกา 69 00:04:25,891 --> 00:04:28,685 - ใครๆ ก็ไปร้านนั้น - ผมไม่ได้ไป แต่พ่อไป 70 00:04:28,769 --> 00:04:31,104 แล้วไง พวกเขารู้ว่าพ่อแกชอบกินที่ไหน 71 00:04:31,188 --> 00:04:32,773 ไม่ใช่เรื่องที่หาคำตอบได้ยากซะหน่อย 72 00:04:33,482 --> 00:04:35,776 พ่อบอกแกได้เลยว่าพ่อของคนนั้นชอบกินอะไร 73 00:04:35,859 --> 00:04:38,695 ขอเวลาถึงพรุ่งนี้นะ เดี๋ยวเอาคำตอบมาบอก 74 00:04:40,614 --> 00:04:42,741 แกไม่ได้บอกเลขประกันสังคมให้พวกเขารู้ใช่ไหม 75 00:04:47,120 --> 00:04:48,622 (โรงพยาบาลอีสต์ฮอลลีวูด รถพยาบาล) 76 00:04:51,458 --> 00:04:52,960 เอาละ ราตรีสวัสดิ์ครับ 77 00:04:53,043 --> 00:04:56,547 อะไร แกจะมาส่งพ่อเหมือนเป็นคนขับแท็กซี่รึไง 78 00:04:56,630 --> 00:04:58,131 ใช่ ก็พ่อต้องการให้มาส่ง 79 00:04:58,215 --> 00:05:00,634 - เออ - ไปได้แล้ว 80 00:05:00,717 --> 00:05:02,302 แกจะไม่ไปกับพ่อเหรอ 81 00:05:02,386 --> 00:05:04,680 ไม่ ผมจะไม่เข้าไปในโรงพยาบาลกับพ่อตอนนี้ 82 00:05:04,763 --> 00:05:06,723 พ่อรู้บ้างไหมว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง 83 00:05:06,807 --> 00:05:09,434 โอเค ถ้าแกไม่ไป พ่อก็ไม่ไป 84 00:05:09,518 --> 00:05:12,479 - พ่อต้องไป - ทำไม มันไม่มีประโยชน์อะไรหรอก 85 00:05:12,563 --> 00:05:15,190 - มีสิ ถ้าพ่อหัวใจจะวาย - ไม่จำเป็น 86 00:05:15,274 --> 00:05:17,568 โอเค สรุปพ่อไม่ได้จะหัวใจวายสินะ 87 00:05:17,651 --> 00:05:21,071 อ้อ เปล่า พ่อคิดว่าจะวายจริงๆ แต่ตอนนี้คิดว่าไม่แล้ว 88 00:05:22,030 --> 00:05:25,450 อะไร มันแย่นักรึไง แกอยากให้พ่อตายซะตอนนี้เลยเหรอ 89 00:05:25,534 --> 00:05:28,829 ก่อนหน้านี้อาการมันแย่ แต่ตอนนี้เบาลงแล้ว ค่อยยังชั่ว 90 00:05:28,912 --> 00:05:30,289 เราไปหาอะไรดื่มกันเถอะ 91 00:05:30,998 --> 00:05:31,999 - ลงไป - ไม่เอาน่า 92 00:05:32,082 --> 00:05:33,625 - แกจะไปไหน - กลับบ้าน 93 00:05:33,709 --> 00:05:36,545 - จะทำอะไรที่นั่น - นอนสิ นี่มันตีสองแล้ว 94 00:05:36,628 --> 00:05:39,423 ถึงแกกลับบ้านตอนนี้ แกก็นอนไม่หลับอยู่ดี 95 00:05:39,506 --> 00:05:40,674 เถอะน่า กรึ๊บเดียว 96 00:05:40,757 --> 00:05:44,011 - บาร์ปิดหมดแล้ว - พ่อรู้จักอยู่ที่นึงที่เราไปได้ มันอยู่แค่… 97 00:05:44,094 --> 00:05:47,181 พ่อก็รู้ว่าผมสะอาดแล้วใช่ไหม ผมไม่ดื่มอะไรเลยตั้งแต่อายุ 13 98 00:05:47,264 --> 00:05:48,640 จำไม่ได้รึไง 99 00:05:50,475 --> 00:05:52,811 โอเค ก็ได้ งั้นไปดื่มกาแฟกัน 100 00:05:52,895 --> 00:05:56,231 - ร้านปิดหมดแล้วพ่อ - งั้นไปแมคโดนัลด์แม่งเลย 101 00:05:56,315 --> 00:05:58,358 ผมจะไม่เข้าไปในร้านแมคโดนัลด์ 102 00:06:00,736 --> 00:06:01,945 (แมคคาเฟ่) 103 00:06:02,988 --> 00:06:05,699 แกเอาไปแก้วนึงสิ พ่อซื้อมาให้ 104 00:06:05,782 --> 00:06:06,825 ไม่ครับ ขอบคุณ 105 00:06:06,909 --> 00:06:09,661 โอเค งั้นพ่อจะดื่มแก้วนึงละกัน 106 00:06:09,745 --> 00:06:11,288 เผื่อแกเปลี่ยนใจ 107 00:06:11,788 --> 00:06:13,874 - ผมไม่เปลี่ยนใจหรอก - โอเค 108 00:06:16,543 --> 00:06:19,671 อ๊ะ เวร พ่อว่าพ่อดื่มจากทั้งสองแก้วไปแล้ว 109 00:06:19,755 --> 00:06:22,007 - ผมไม่สน - ก็ได้ 110 00:06:24,051 --> 00:06:27,012 ว่าแต่… แกเป็นไงบ้าง 111 00:06:27,513 --> 00:06:29,431 สบายดี พ่อล่ะ 112 00:06:29,515 --> 00:06:31,892 แกอยากให้พ่อตอบว่ายังไง 113 00:06:31,975 --> 00:06:35,812 แกอยากรู้จริงๆ จากใจว่าพ่อเป็นไง หรือแกแค่พูดกับพ่อให้มันจบๆ 114 00:06:36,730 --> 00:06:39,399 - ช่วงนี้แกเป็นไงบ้าง - พ่ออยากรู้ไปทำไม 115 00:06:39,900 --> 00:06:43,612 เพราะว่าพ่ออยากรู้จริงๆ จากใจน่ะสิ ว่าแกเป็นยังไง 116 00:06:43,695 --> 00:06:47,324 แกอาจจะไม่ได้อยากรู้เกี่ยวกับพ่อ แต่พ่อแก่แล้ว พ่อมันน่าเบื่อ 117 00:06:47,407 --> 00:06:50,118 ส่วนแกก็ยังหนุ่ม แกต้องมีเรื่องอะไรในชีวิตเยอะแยะเลยสิ 118 00:06:50,202 --> 00:06:52,538 ขอโทษที่ทำให้พ่อผิดหวัง 119 00:06:53,038 --> 00:06:55,249 - ไม่เอาน่า แกไม่เคย… - พ่อต้องการอะไร 120 00:06:55,916 --> 00:06:58,460 พ่อไม่ได้ต้องการอะไรทั้งนั้น พ่อแค่อยากรู้เรื่องของแก 121 00:06:58,544 --> 00:07:01,421 พ่ออยากฟังเรื่องชีวิตแก ว่าแกคิดอะไรยังไง 122 00:07:01,505 --> 00:07:03,841 แกเป็นลูกพ่อนะ พ่ออยากรู้ทุกอย่างแหละ 123 00:07:05,300 --> 00:07:09,137 เถอะน่า พ่อคุยได้หมดทุกเรื่องแหละ วันนี้ลูกทำไรมาบ้าง 124 00:07:09,221 --> 00:07:10,931 อบขนมปังเหมือนคนอื่นๆ ไหม 125 00:07:11,014 --> 00:07:13,642 พ่อได้ยินแต่คนพูดเรื่องอบขนมปัง ในช่วงเวลาแบบนี้ 126 00:07:13,725 --> 00:07:16,562 ใครๆ ก็ตามหายีสต์ แต่หาซื้อกันไม่ได้สักคน 127 00:07:16,645 --> 00:07:18,230 แกมียีสต์ไหม 128 00:07:18,313 --> 00:07:20,566 ไม่ครับ ผมแค่ทำงาน 129 00:07:20,649 --> 00:07:23,777 - มีคอนเสิร์ตเหรอ เล่นผ่านสไกป์หรือว่า… - ไม่ใช่คอนเสิร์ต งานจริงๆ 130 00:07:23,861 --> 00:07:26,738 อ้อ ไม่ พ่อรู้ว่ามันยากเวลาที่ทำงานนี้เป็นอาชีพ 131 00:07:27,239 --> 00:07:28,323 ผมเป็นครู 132 00:07:28,407 --> 00:07:30,742 อ้อ อือ โอเค แบบไหนล่ะ สอนชั้นเรียนส่วนตัวเหรอ 133 00:07:30,826 --> 00:07:33,787 ผมสอนเกรดห้าที่โรงเรียนประถมแวนนายส์เวสต์ 134 00:07:39,668 --> 00:07:42,880 เดี๋ยวนะ แก… แกสอนในโรงเรียนเหรอ 135 00:07:42,963 --> 00:07:45,841 ใช่ ตอนนี้สอนผ่านซูม แต่ก็ใช่ 136 00:07:46,425 --> 00:07:49,386 - ไม่ต้องใช้คุณวุฒิเหรอ - ผมมีใบปริญญาด้านการสอน 137 00:07:49,469 --> 00:07:50,637 โอ้โฮ 138 00:07:53,223 --> 00:07:57,019 แล้วมันเป็นยังไงบ้างล่ะ 139 00:08:00,272 --> 00:08:01,273 ผมรักงานนี้ 140 00:08:01,356 --> 00:08:04,568 เยี่ยมไปเลย บอกตามตรงนะ พ่อภูมิใจในตัวแกโคตรๆ 141 00:08:04,651 --> 00:08:07,571 ที่แกเพิ่งทำให้วันนี้พ่อมีความสุขที่สุด เป็นปีที่สุขที่สุดด้วยซ้ำไป 142 00:08:07,654 --> 00:08:10,407 แก… แกเจอสิ่งที่แกชอบทำ และแกก็ได้ทำมัน 143 00:08:10,490 --> 00:08:13,827 มีอะไรอีกล่ะ แกได้สอนหนังสือ ได้ช่วยเด็กๆ 144 00:08:13,911 --> 00:08:16,246 แค่ได้ยืนข้างๆ แก พ่อก็รู้สึกเป็นคนดีขึ้นมาเลย 145 00:08:16,330 --> 00:08:19,541 พ่ออยากโทรหาทุกคนที่พ่อรู้จักเดี๋ยวนี้ และบอกพวกเขาว่าลูกชายพ่อเป็นครู 146 00:08:19,625 --> 00:08:20,626 โอเค 147 00:08:22,628 --> 00:08:24,671 ยังไงก็เถอะ พ่อว่าสิ่งที่แกทำอยู่มันเยี่ยมมาก 148 00:08:24,755 --> 00:08:26,340 - พูดจริงนะ - ขอบคุณครับ 149 00:08:29,551 --> 00:08:30,969 แล้วพ่อล่ะทำอะไรบ้าง 150 00:08:31,720 --> 00:08:32,971 พ่อเหรอ อ้อ ก็นะ 151 00:08:33,639 --> 00:08:36,850 พ่อ… พ่ออ่านหนังสือเยอะมากเลยช่วงนี้ 152 00:08:36,933 --> 00:08:39,561 ออกห่างจากทีวี หันมาอ่านหนังสือแทน 153 00:08:39,645 --> 00:08:41,980 - แกเคยอ่านอาชญากรรมกับการลงทัณฑ์ไหม - ไม่ครับ 154 00:08:42,063 --> 00:08:44,441 มันเยี่ยมมากๆ ออกแนวรัสเซียจ๋าเลย 155 00:08:44,525 --> 00:08:47,361 เป็นเรื่องของชายคนนึงที่ฆ่ามนุษย์ป้าตาย 156 00:08:47,444 --> 00:08:48,862 ไม่ใช่เพื่อเงินหรืออะไรนะ 157 00:08:48,946 --> 00:08:51,323 เขาไม่มีเหตุผลจริงๆ ที่ฆ่าเธอ 158 00:08:51,406 --> 00:08:53,909 แต่ประเด็นคือเราเข้าใจว่าเขาทำไปทำไม 159 00:08:53,992 --> 00:08:57,329 เขาเสียสติ แต่เรารู้สึกเชื่อมโยงกับเนื้อเรื่อง 160 00:08:57,412 --> 00:09:00,040 - เพราะเขาไม่มีคนให้คุยด้วย… - นี่เราทำอะไรกันอยู่ 161 00:09:00,541 --> 00:09:03,418 อะไร… คือว่าพ่อพูดอยู่ เราเพิ่งได้คุยกันอีกครั้ง 162 00:09:03,502 --> 00:09:07,256 - แต่เราไม่ได้คุยอะไรเลย - โอเค แล้วแกอยากคุยเรื่องอะไร 163 00:09:07,339 --> 00:09:08,757 เอางี้ไหม ทำไมเราไม่… 164 00:09:08,841 --> 00:09:10,884 - ผมกลับดีกว่า - เบธเป็นไงบ้าง 165 00:09:12,803 --> 00:09:15,013 - เด็กๆ ล่ะเป็นไงบ้าง - พวกเขาสบายดี 166 00:09:15,097 --> 00:09:18,433 - ผมไม่ได้เจอหน้าพวกเขาบ่อยนัก - บ่อยกว่าพ่อละกัน 167 00:09:18,517 --> 00:09:22,980 พ่อยังไม่เคยเจอเจ้าตัวเล็กด้วยซ้ำ ซาร่าน่ะ ใช่ชื่อแกไหม 168 00:09:23,063 --> 00:09:26,024 - ครับ - พ่อมั่นใจว่าพ่อไม่ต้องบอกแกหรอก 169 00:09:26,108 --> 00:09:27,818 แต่มันทำให้พ่อเจ็บปวดเหลือเกิน 170 00:09:27,901 --> 00:09:30,320 ที่มีหลานสาวแต่ไม่ได้รับอนุญาตให้ไปเจอแก 171 00:09:30,404 --> 00:09:33,574 พอจะรู้ไหมว่ามันเป็นเพราะอะไร เพราะพ่องงจริงๆ บอกตามตรง 172 00:09:33,657 --> 00:09:36,159 น้องสาวแกชอบตีโพยตีพายไปทุกเรื่อง 173 00:09:36,243 --> 00:09:38,203 แต่นี่มันเป็นเรื่องที่สำคัญมากนะ 174 00:09:38,287 --> 00:09:41,623 พ่อโผล่ไปสนามเด็กเล่นเลยเวลาแค่ไม่กี่ครั้ง แล้วจู่ๆ… 175 00:09:41,707 --> 00:09:45,377 ไม่ใช่เพราะพ่อไปสายหรอก พ่อเมาต่างหาก แล้วพ่อทำเดวิดร่วง 176 00:09:45,460 --> 00:09:48,130 - โทษนะ วันนั้นพ่อไม่ได้เมา - ผมก็อยู่ที่นั่นด้วย 177 00:09:48,213 --> 00:09:50,966 - พ่อรู้ว่าแกเคยเห็นพ่อเมา - วันนั้นพ่อเมา 100% 178 00:09:51,049 --> 00:09:53,093 - แกไม่ฟังเลย - ผมไม่ได้ฟังอะไรล่ะ 179 00:09:53,177 --> 00:09:56,013 พ่อพยายามช่วยเด็กอีกคนที่กำลังจะร่วงลงมา 180 00:09:56,096 --> 00:09:58,599 พ่อไม่รู้ว่าแกจำได้ไหม เพราะเห็นได้ชัดว่าแกเลือก 181 00:09:58,682 --> 00:10:00,976 ที่จะทำให้พ่อเป็นตัวร้ายในเรื่องนี้ 182 00:10:01,059 --> 00:10:04,521 แต่มีเด็กอีกคนที่ปีนไอ้เครื่องเล่นนั่น เรียกว่าอะไรก็ช่าง 183 00:10:04,605 --> 00:10:08,317 แล้วพ่อแม่อยู่ไหนก็ไม่รู้ น่าจะคุยโทรศัพท์อยู่ละมั้ง 184 00:10:08,400 --> 00:10:11,403 และพ่อเป็นคนเดียวที่อยู่ตรงนั้น แล้วเด็กนั่นก็กำลังจะร่วงลงมา 185 00:10:11,486 --> 00:10:13,614 พ่อก็ยื่นมือข้างนึงไปคว้ามาได้ 186 00:10:13,697 --> 00:10:16,658 ถ้าพ่อไม่ได้ทำแบบนั้น เด็กนั่นคงคอหักไปแล้ว 187 00:10:16,742 --> 00:10:19,494 และใช่ พ่อต้องละมือข้างนึงออกจากเดวิด 188 00:10:19,578 --> 00:10:23,081 แล้วเขาก็หลุดมือร่วงลงพื้นไป เอาหลังลงเต็มๆ 189 00:10:23,165 --> 00:10:24,917 ไม่บาดเจ็บสักนิด แค่ทำให้กลัวเอง 190 00:10:25,000 --> 00:10:28,170 แต่เห็นได้ชัดว่าบทเรียนที่ได้คือพ่อเป็นตัวอันตราย 191 00:10:30,714 --> 00:10:32,466 ไม่ใช่เรื่องที่ผมจะตัดสินใจได้ 192 00:10:34,718 --> 00:10:37,471 พ่อซึ้งใจนะที่แกมาช่วย 193 00:10:38,931 --> 00:10:42,476 ยังไงก็เถอะ ใครจะไปสนเดวิดกันล่ะ แกเป็นเด็กวายร้ายอยู่แล้วนี่ 194 00:10:43,936 --> 00:10:45,229 ซาร่าเป็นคนยังไง 195 00:10:48,440 --> 00:10:51,818 แกต่างจากเดวิดมาก แกวิเศษจริงๆ 196 00:10:53,028 --> 00:10:54,738 ขอบคุณสวรรค์ 197 00:10:54,821 --> 00:10:56,615 เล่าเรื่องแกให้ฟังบ้างสิ 198 00:10:56,698 --> 00:10:58,867 - ตอนนี้แกกี่ขวบแล้ว - ห้าขวบ 199 00:11:00,744 --> 00:11:01,745 โอ๊ยตาย 200 00:11:14,967 --> 00:11:15,968 แก… 201 00:11:18,262 --> 00:11:21,056 แกชอบเสียงเงียบๆ 202 00:11:22,307 --> 00:11:25,102 เราจะ… เราจะนั่งอยู่ในสวนหลังบ้านด้วยกัน 203 00:11:25,185 --> 00:11:26,520 ถ้าเรามีเวลาได้อยู่ด้วยกันนะ 204 00:11:26,603 --> 00:11:31,233 และเราจะฟังเสียงลมพัด เสียงนกฮูก หรืออะไรก็ตาม 205 00:11:31,316 --> 00:11:33,819 แล้วเราก็บอกกันและกันว่าได้ยินเสียงอะไร 206 00:11:33,902 --> 00:11:39,491 เราพยายามคุยกันเงียบๆ ด้วย เหมือนอยากรู้ว่าใครจะกระซิบได้เบากว่ากัน 207 00:11:39,575 --> 00:11:41,869 - ก็ประมาณนั้นแหละ - ดีเลย 208 00:11:41,952 --> 00:11:45,038 - เราก็เคยทำแบบนั้นกัน - เราเคยทำแบบไหน 209 00:11:45,539 --> 00:11:49,042 ใครกระซิบได้เบากว่า นั่นคือหนึ่งในเกมที่เราเล่นกัน 210 00:11:50,002 --> 00:11:52,963 - ไม่ใช่ซะหน่อย - ใช่สิ 211 00:11:53,046 --> 00:11:55,716 - ล้อเล่นรึเปล่า แกจำไม่ได้เหรอ - ไม่ได้ 212 00:11:57,926 --> 00:12:00,012 ตอนนั้นแกยังเด็กมาก อายุพอๆ กับซาร่าเลย 213 00:12:00,095 --> 00:12:02,389 ซาร่าก็คงจะจำไม่ได้ที่ทำแบบนี้กับแก 214 00:12:02,472 --> 00:12:04,933 - พอโตขึ้นน่ะ - ผมว่าแกจะจำได้ 215 00:12:07,060 --> 00:12:09,646 แบบนี้มันไม่แฟร์เลย ไอ้เรื่องไร้สาระนี่น่ะ 216 00:12:09,730 --> 00:12:12,441 แกกับพ่อเนี่ย แน่นอนว่าตอนที่แกยังเล็ก 217 00:12:12,524 --> 00:12:14,401 เราเคยกระซิบกันไปมา 218 00:12:14,484 --> 00:12:18,238 - ใครเสียงเบากว่าก็ชนะ - โทษครับ แต่ผมจำไม่ได้ 219 00:12:22,534 --> 00:12:24,119 ไม่รู้จะพูดยังไงเลยทีนี้ 220 00:12:25,370 --> 00:12:26,705 ปวดใจสุดๆ 221 00:12:33,629 --> 00:12:37,049 แกคงจำอีกหลายอย่างที่เราทำด้วยกันไม่ได้ 222 00:12:38,967 --> 00:12:42,012 จำคืนที่พ่อเล่นที่ทรูบาดอร์ได้ไหม 223 00:12:42,095 --> 00:12:43,388 พ่อพูดถึงมันบ่อยมาก 224 00:12:43,472 --> 00:12:46,725 เปล่า ไม่ใช่ที่พ่อพูดถึงสิ แต่แกก็อยู่ที่นั่น 225 00:12:46,808 --> 00:12:50,771 - ครับ ผมรู้ ผมเคยเห็นรูป - ไม่ใช่จากรูปสิ แกจำได้ไหม 226 00:12:52,898 --> 00:12:54,983 อาจจะ มันก็บอกยาก ผมยังเด็กอยู่ 227 00:12:55,067 --> 00:12:57,986 แกอยากไปที่นั่นมาก จำได้ไหม 228 00:12:58,904 --> 00:13:03,033 พ่อเตรียมพร้อมออกจากบ้านแล้ว และแกก็อยากไปกับพ่อเหลือเกิน 229 00:13:03,116 --> 00:13:06,453 พ่อเลยบอกรูธว่า "ผมอยากให้ลูกชายเรา ได้เห็นผมเล่นที่ทรูบาดอร์" 230 00:13:06,537 --> 00:13:09,957 เธอบอกว่าแกยังเด็กเกินไป แกเข้านอนไปแล้ว และพ่อบอกว่า… 231 00:13:10,958 --> 00:13:12,709 "โอเค เรื่องนี้จะไม่เถียง 232 00:13:12,793 --> 00:13:14,920 แต่นี่คือค่ำคืนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตศิลปินของผม 233 00:13:15,003 --> 00:13:16,880 ผมจะไม่นั่งเถียงกับคุณอยู่ที่บ้านหรอก" 234 00:13:16,964 --> 00:13:20,467 พ่อเลยเดินออกประตูไปขึ้นรถ 235 00:13:20,551 --> 00:13:24,221 พ่อขับรถวนรอบบล็อกให้เธอได้ยินพ่อขับรถออกไป 236 00:13:24,304 --> 00:13:28,183 พ่อลงจากรถแล้วเดินกลับเข้าไปในบ้าน 237 00:13:28,267 --> 00:13:31,103 พ่อปีนขึ้นไปทางหน้าต่างห้องนอนของแก แล้วพาแกออกมา 238 00:13:31,186 --> 00:13:35,107 เพราะงี้แกถึงใส่ชุดนอนในรูปนั้นไง เพราะพ่อแอบพาแกมาด้วย 239 00:13:36,358 --> 00:13:38,735 ใช่ไหมล่ะ แล้วเราก็ขับรถไปด้วยกัน 240 00:13:38,819 --> 00:13:43,240 มีแค่แกกับพ่อ ผ่านโคลด์วอเทอร์แคนยอน ไปจนถึงฮอลลีวูด 241 00:13:46,034 --> 00:13:47,536 แกจำไม่ได้เหรอ 242 00:13:48,996 --> 00:13:51,999 - อาจจะ - เถอะน่า ลองนึกดูดีๆ 243 00:13:54,209 --> 00:13:57,504 มันพูดยาก ใช่ ผมอาจจะจำได้ 244 00:13:58,547 --> 00:14:02,759 มันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตพ่อ พ่อไม่ได้โม้นะ มันเป็นงั้นจริงๆ 245 00:14:03,552 --> 00:14:07,389 ขับรถไปทรูบาดอร์โดยมีแกนั่งอยู่ที่เบาะข้างคนขับ 246 00:14:07,472 --> 00:14:10,726 มันเป็นช่วงเวลาที่ทำให้พ่ออิ่มใจจนถึงทุกวันนี้ 247 00:14:10,809 --> 00:14:15,230 เพราะตอนนั้นการขึ้นแสดงมัน… ไม่ใช่ว่ามันน่าผิดหวังหรอก 248 00:14:15,314 --> 00:14:17,941 แต่มันไม่ใช่อะไรที่จะเอามาคุยอวดใครได้ 249 00:14:18,025 --> 00:14:21,195 คนดูไม่เต็มร้าน วันนั้นเป็นคืนวันอังคาร 250 00:14:21,278 --> 00:14:23,655 คนที่มาก็มีแต่พวกเห่อตามกระแส 251 00:14:23,739 --> 00:14:25,949 ทุกคนคิดว่าตัวเองเก๋า เกินกว่าจะฟังเพลงร็อกแอนด์โรล 252 00:14:26,033 --> 00:14:27,951 และชื่นชมในการแต่งเพลงของจริง 253 00:14:28,035 --> 00:14:32,331 ถ้าเราไม่มีตู้แอมป์มาร์แชลล์เป็นตั้ง กับเอฟเฟ็กต์เสียงวาว 254 00:14:32,414 --> 00:14:35,459 และใช้ชื่องี่เง่าอย่างสแลชหรือพัฟฟ์ 255 00:14:35,542 --> 00:14:39,796 หรือไอ้พวกวงแฮร์แบนด์ที่อยากเป็นแบบเซปเปลิน ก็ไม่มีใครสนใจเราหรอก 256 00:14:39,880 --> 00:14:44,218 แกได้รู้เรื่องราวเส้นทางอาชีพของพ่อแล้ว 257 00:14:44,301 --> 00:14:45,302 แต่แกน่ะ… 258 00:14:46,553 --> 00:14:48,013 แกสนุกกับมันมาก 259 00:14:48,096 --> 00:14:50,182 แกยืนอยู่ติดขอบเวที 260 00:14:50,265 --> 00:14:52,309 เพราะที่ทรูบาดอร์ไม่มีหลังเวที 261 00:14:52,392 --> 00:14:53,810 พ่อจะได้เห็นแกไง 262 00:14:54,520 --> 00:14:58,649 ทุกครั้งที่พ่อรู้สึกเบื่อหน่าย ไอ้พวกงี่เง่าที่ใส่กางเกงหนัง 263 00:14:58,732 --> 00:15:01,818 และคุยเรื่องที่พวกเขาอยากจะคุย ระหว่างที่พ่อพยายามร้องเพลงอยู่ 264 00:15:02,653 --> 00:15:06,740 พ่อจะมองไปและเห็นแกมองกลับมา 265 00:15:06,823 --> 00:15:09,910 มันชัดเจนมากจากสีหน้าของแก… 266 00:15:11,620 --> 00:15:14,623 ว่าแกกำลังฟังดนตรีอยู่จริงๆ ใช่ไหมล่ะ และ… 267 00:15:17,835 --> 00:15:22,130 แกจำได้สักนิดนึงไหม จำพ่อร้องเพลงได้ไหม 268 00:15:26,802 --> 00:15:27,803 ครับ 269 00:15:28,345 --> 00:15:30,013 อือ แกจำได้ ใช่ไหม 270 00:15:32,516 --> 00:15:35,978 พ่อไม่ได้พูดเกินจริงนะ แต่นับตั้งแต่วันที่แกเกิด 271 00:15:36,061 --> 00:15:39,147 ทุกครั้งที่พ่อร้องเพลงให้แกฟัง แกจะเคลิ้มตามไปด้วย 272 00:15:39,231 --> 00:15:43,110 พ่อรู้ตั้งแต่ก่อนที่แกจะคลานเป็นซะอีก แกเกิดมาเพื่อเป็นนักดนตรี 273 00:15:43,193 --> 00:15:45,487 พ่อไม่ได้หมายถึงในวงการดนตรีนะ แต่พ่อหมายถึง… 274 00:15:45,571 --> 00:15:50,534 นักดนตรีตัวจริง ศิลปินจริงๆ เพราะแกมักรู้สึกถึงอะไรอย่างล้ำลึกอยู่เสมอ 275 00:15:51,493 --> 00:15:55,414 พ่อเคยอุ้มแกเดินไปรอบๆ บ้าน แล้วร้องเพลงให้ฟัง 276 00:15:55,497 --> 00:15:57,583 เป็นสิ่งที่ต้องทำเลยตอนที่แกยังเด็ก 277 00:15:57,666 --> 00:16:01,128 ถ้าแกอารมณ์เสียหรือร้องไห้อยู่ พ่อก็แค่ "ส่งลูกมานี่" 278 00:16:01,211 --> 00:16:04,840 หลังจากร้องไปสองสามเพลง แกก็สงบลง 279 00:16:06,175 --> 00:16:10,762 ก่อนนอนด้วย พ่อจะร้องเพลงกล่อมแกทุกคืน ร้องเพลงเดิมๆ อยู่ตั้งหลายปี 280 00:16:12,097 --> 00:16:14,391 แกจำได้ใช่ไหม 281 00:16:16,894 --> 00:16:18,478 แกจำเพลงนั้นได้ไหม 282 00:16:20,355 --> 00:16:22,774 - ลำน้ำแห่งจันทรา - พ่อ 283 00:16:22,858 --> 00:16:24,651 พ่อ ไม่เอา 284 00:16:24,735 --> 00:16:27,529 กว้างใหญ่สุดคณา 285 00:16:28,238 --> 00:16:33,869 สักวันฉันจะข้ามมันไปอย่างใจหวัง 286 00:16:34,536 --> 00:16:41,293 โอ้ มีทั้งความฝัน ทั้งความเจ็บปวด 287 00:16:41,376 --> 00:16:48,175 ไม่ว่าเธอจะไปหนใด ฉันจะไปทางนั้น 288 00:16:48,884 --> 00:16:52,930 นักพเนจรทั้งสอง 289 00:16:53,013 --> 00:16:56,099 ออกท่องไปในโลกกว้าง 290 00:16:56,183 --> 00:17:01,021 โลกนี้มีอะไรอีกมากให้มองดู 291 00:17:01,522 --> 00:17:08,153 เราไล่ตามความฝันเดียวกันที่ปลายสายรุ้ง 292 00:17:09,195 --> 00:17:12,074 รอคอยด้วยใจมุ่ง 293 00:17:12,156 --> 00:17:15,702 เพื่อนที่แสนดีของฉัน 294 00:17:15,786 --> 00:17:20,832 ลำน้ำแห่งจันทรากับตัวฉันเอง 295 00:17:24,627 --> 00:17:28,464 จากนั้นพ่อก็จะบอกว่า "ฝันดีนะ พ่อรักลูก" 296 00:17:31,760 --> 00:17:33,220 แล้วแกจะบอกว่าไง 297 00:17:40,811 --> 00:17:43,480 ผมควรกลับบ้านได้แล้ว พรุ่งนี้ผมมีงานแต่เช้า 298 00:17:44,439 --> 00:17:47,067 อือ พ่อก็ด้วย 299 00:17:47,150 --> 00:17:48,151 พ่อด้วยเหรอ 300 00:17:48,235 --> 00:17:51,071 - ใช่ อะไรล่ะ แปลกใจรึไง - ครับ 301 00:17:51,154 --> 00:17:54,992 หลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นได้ในช่วงปีสองปี นี่มันนานเท่าไรแล้ว สองปีได้ไหม 302 00:17:55,659 --> 00:17:57,744 - เกือบสามแล้ว - อือ ก็นะ… 303 00:18:02,833 --> 00:18:05,419 - พ่อทำอะไรเหรอ - หมายถึงอะไร 304 00:18:05,502 --> 00:18:07,296 พ่อบอกว่าพ่อมีงาน พ่อทำงานอะไร 305 00:18:07,379 --> 00:18:11,675 อ้อใช่ เออ คือพ่อ… กลับเป็นไปพนักงานขายเหมือนเดิม 306 00:18:11,758 --> 00:18:14,303 คอยรับโทรศัพท์ เอาเช็คไปขึ้นเงิน 307 00:18:14,386 --> 00:18:15,971 หายนะชัดๆ 308 00:18:16,054 --> 00:18:19,600 - มีคนซื้อของช่วงโรคระบาดด้วยเหรอ - บางคนก็ใช่ 309 00:18:19,683 --> 00:18:22,186 แต่งานก็เปลี่ยนไปตั้งแต่ก่อนจะเกิดโรคบ้าๆ นี่ละ 310 00:18:22,269 --> 00:18:23,896 ไม่เหลือศักด์ศรีอะไรเลย 311 00:18:23,979 --> 00:18:26,899 พวกลูกค้าเกลียดเรา ตั้งแต่ยังไม่รับโทรศัพท์ด้วยซ้ำ 312 00:18:26,982 --> 00:18:30,861 มัน… มันไม่ยั่งยืนเลย พ่อจะหาทางออกจากงานนี้ 313 00:18:31,486 --> 00:18:32,487 - อาฮะ - อือ 314 00:18:32,571 --> 00:18:33,906 ตอนนี้พ่อเก็บเงินอยู่ 315 00:18:33,989 --> 00:18:38,160 ทันทีที่เก็บได้ถึง 20,000 และถ้าเก็บได้ทันเวลา พ่อก็จะทำตามแผนที่วางไว้ 316 00:18:39,620 --> 00:18:40,621 อะไรล่ะ 317 00:18:41,330 --> 00:18:44,249 จู่ๆ พ่อก็พยายามเก็บเงินให้ได้ 20,000 318 00:18:44,333 --> 00:18:46,752 แล้วพ่อก็แกล้งหัวใจวายและโทรหาผมเนี่ยนะ 319 00:18:46,835 --> 00:18:50,088 ก็แกถามว่าพ่อทำอะไร พ่อไม่ได้จุดประเด็นนะ แกพูดเรื่องนี้ขึ้นมาเอง 320 00:18:50,172 --> 00:18:51,590 พ่อกำลังไขว่คว้าหาโอกาส 321 00:18:51,673 --> 00:18:54,384 และพ่อก็เล่าให้แกฟังตามที่เราคุยกัน 322 00:18:54,468 --> 00:18:56,595 - เพราะแกถามไง ก็แค่นั้น - โอเค 323 00:18:56,678 --> 00:19:00,015 ไม่เอาน่า นี่ชัค เฟอร์กูสันเชียวนะ แกก็รู้จักชัค 324 00:19:00,516 --> 00:19:03,644 เราใช้เวลาวันนั้นอยู่บนเรือบ้านของเขา ที่ท่าจอดเรือ 325 00:19:03,727 --> 00:19:07,189 - แกก็จำเรือลำนั้นได้ - ผมว่าผมจำได้ ใช่ 326 00:19:07,272 --> 00:19:12,236 ใช่ ชัคทำได้ดีมากในการสร้างพื้นที่เก็บของเล็กๆ ตลอด 20 ปีที่ผ่านมา 327 00:19:12,319 --> 00:19:14,238 คนเราชอบมีข้าวของบ้าบอที่พวกเขาไม่ต้องการ 328 00:19:14,321 --> 00:19:17,032 พวกเขาไม่อยากโยนทิ้ง เลยต้องหาที่เก็บตรงไหนสักแห่ง 329 00:19:17,533 --> 00:19:19,660 ชัคทำธุรกิจกับคนพวกนั้นหลายคน 330 00:19:19,743 --> 00:19:21,036 ส่วนใหญ่มาจากแคลิฟอร์เนียตอนกลาง 331 00:19:21,119 --> 00:19:24,623 แต่เขากำลังมองหาที่ใหม่ในแลงคาสเตอร์ เขาบอกพ่อเอง 332 00:19:24,706 --> 00:19:27,459 การบริหารจัดการมันไม่ดี เขาเลยจะซื้อไว้ แล้วเพิ่มรายได้ 333 00:19:27,543 --> 00:19:30,045 ผลตอบแทนดีมาก อีกอย่าง มันไม่โดนกระทบจากเศรษฐกิจถดถอย 334 00:19:30,128 --> 00:19:32,965 ยิ่งช่วงเวลาแบบนี้พวกเขายิ่งไปได้สวย 335 00:19:33,048 --> 00:19:34,925 ตอนที่คนเราเริ่มเสียบ้านของตัวเอง 336 00:19:35,008 --> 00:19:37,010 พวกเขาต้องการสถานที่ไว้เก็บข้าวของ 337 00:19:37,094 --> 00:19:39,054 เดี๋ยวก็คืนทุนได้ภายในไม่กี่ปี 338 00:19:39,137 --> 00:19:42,099 พ่อต้องถามชัคก่อน แต่พ่อน่าจะใส่ชื่อแกเข้าไปด้วยได้ 339 00:19:42,182 --> 00:19:43,684 - ถ้าแกต้องการ - เห็นไหม นั่นไงล่ะ 340 00:19:43,767 --> 00:19:46,770 - เปล่า ฟังนะ พ่อไม่ได้พยายามจะ… - พ่อ ผมไม่มีเงิน 20,000 หรอก 341 00:19:46,854 --> 00:19:49,231 - ผมไม่มีเงินสักแดง - พ่อไม่ได้มาขอเงินแก 342 00:19:49,314 --> 00:19:51,316 ต่อให้ผมมีเงินในบัญชี ซึ่งผมไม่มี 343 00:19:51,400 --> 00:19:54,319 ผมก็ไม่ให้พ่อหรอก เพราะเราทั้งคู่รู้ดีว่าพ่อจะเอาไปทำอะไร 344 00:19:54,403 --> 00:19:56,071 - ไม่จริงซะหน่อย - ผมจะกลับบ้านละ 345 00:19:56,572 --> 00:20:00,409 เฮ้ พ่อบอกว่ามันไม่… แกไม่รู้หรอกว่าชีวิตพ่อเป็นยังไง 346 00:20:00,492 --> 00:20:01,493 เฮ้ย 347 00:20:02,077 --> 00:20:04,079 เฮ้ย อย่าเดินหนีพ่อแบบนี้สิ 348 00:20:06,665 --> 00:20:11,712 ฟังนะ พ่อ… พ่อไม่ได้เป็นแบบเมื่อก่อนแล้ว ไม่เลย 349 00:20:13,380 --> 00:20:16,008 พ่อเป็นเหมือนเมื่อก่อนเป๊ะ 350 00:20:16,091 --> 00:20:17,718 และผมช่วยพ่อไม่ได้หรอก 351 00:20:20,470 --> 00:20:21,847 รู้ไหม แกก็เหมือนพ่อนั่นแหละ 352 00:20:21,930 --> 00:20:24,683 ไม่เลย ผมใช้เวลาทั้งชีวิตพยายามไม่เป็นแบบพ่อ 353 00:20:24,766 --> 00:20:26,977 แกเกลียดตัวเอง เหมือนที่พ่อเป็นนี่ไง 354 00:20:28,520 --> 00:20:31,356 แกหยุดคิดถึงทุกสิ่งที่แกน่าจะทำลงไป 355 00:20:31,440 --> 00:20:32,858 และทำไมแกถึงไม่ทำไม่ได้ 356 00:20:33,692 --> 00:20:35,319 ตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว 357 00:20:35,402 --> 00:20:38,238 สมองแกก็ได้แต่คิดวนไปวนมา เหมือนพ่อแหละ 358 00:20:38,322 --> 00:20:41,742 แต่มันต่างกันตรงที่พ่อไม่โทษคนอื่นนอกจากตัวเอง 359 00:20:42,993 --> 00:20:45,120 ส่วนแกน่ะเอาแต่โทษพ่อ 360 00:20:45,996 --> 00:20:47,748 ดีจริงๆ เลย ว่าไหมล่ะ 361 00:20:48,665 --> 00:20:51,543 ที่โยนความผิดให้คนอื่นรับไป ไม่ต้องโทษตัวเอง 362 00:20:53,003 --> 00:20:54,630 ใช่ รู้สึกดีละสิ 363 00:20:56,131 --> 00:20:57,716 ไม่ต่างจากยาเสพติดเลย 364 00:21:06,767 --> 00:21:09,019 เฮ้ พ่อมีที่ไปรึเปล่า 365 00:21:11,563 --> 00:21:13,398 ไม่ต้องมาห่วงพ่อหรอก 366 00:21:50,853 --> 00:21:53,689 จอช เฮ้ ตื่นได้แล้ว พ่อจะไม่ปล่อยให้ลูกพลาดงานนี้แน่ 367 00:21:53,772 --> 00:21:55,983 เดี๋ยวลูกจะได้เห็น มาเร็ว ไปกันเถอะ 368 00:21:56,066 --> 00:21:58,277 พ่อรู้ พ่อรู้ว่ามันยาก แต่เราทำได้ 369 00:21:58,360 --> 00:22:01,864 มันต้องคุ้มค่าแน่นอน พ่อบอกลูกรึยังว่ากำลังจะมีดาวตก 370 00:22:01,947 --> 00:22:04,074 พ่อบอกแล้วว่านี่คือจุดจบของทุกอย่าง 371 00:22:07,661 --> 00:22:12,332 นั่นไง เห็นไหม พ่อไม่อยากให้ลูกกลัว 372 00:22:12,416 --> 00:22:14,877 มันไม่ทำอันตรายเราหรอก มันจะเกิดขึ้นเร็วมาก 373 00:22:14,960 --> 00:22:18,922 มันจะเป็นอะไรที่สว่างที่สุดที่ลูกเคยเห็น แล้วมันก็จะดับลง 374 00:22:19,006 --> 00:22:22,801 แต่ไม่เป็นไรนะ เพราะเราได้เห็นมันแล้ว พ่อรักลูกนะ 375 00:22:22,885 --> 00:22:27,139 พ่อรักลูกทั้งสองคนมาก พ่อรักลูกนะ พ่อรักลูก 376 00:22:28,849 --> 00:22:30,058 พ่อรักลูกนะ 377 00:24:22,129 --> 00:24:24,131 คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี