1
00:00:07,187 --> 00:00:09,187
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:29,562 --> 00:01:30,562
‎จดหมายค่ะ

3
00:01:31,854 --> 00:01:33,229
‎- ขอบคุณ
‎- ยินดีค่ะ

4
00:01:47,187 --> 00:01:49,396
‎(นายโดมินิค วินเกรฟ
‎วินเกรฟแอนด์วินเกรฟคิวซี)

5
00:01:59,146 --> 00:02:02,021
‎ลอร์ดวินเกรฟพอใจที่จะอยู่อย่างอุดอู้
‎ในห้องทำงาน

6
00:02:02,104 --> 00:02:03,854
‎มากกว่าห้องชุดแสนสบายที่ลอนดอน

7
00:02:06,187 --> 00:02:09,646
‎เขาขังตัวเองไว้ที่นั่นทั้งวันทั้งคืน
‎โดยหมกตัวอยู่กับงาน

8
00:02:10,312 --> 00:02:11,687
‎ในกิจวัตรยามค่ำคืน

9
00:02:12,562 --> 00:02:14,104
‎จนกระทั่งถูกฝังไว้ในงาน

10
00:02:14,771 --> 00:02:17,812
‎จนกระทั่งภายในใจเขา
‎ไม่เหลือที่ว่างให้กับสิ่งอื่นใด

11
00:02:18,937 --> 00:02:20,104
‎จนกระทั่งเขารู้สึก…

12
00:02:20,771 --> 00:02:22,146
‎เป็นตัวเองอย่างถึงที่สุด

13
00:02:22,896 --> 00:02:24,437
‎ไม่ว่าจะดีหรือร้ายก็ตามที

14
00:02:25,021 --> 00:02:26,021
‎คุณเคลย์ตันโทรมาค่ะ

15
00:02:27,146 --> 00:02:28,729
‎- ว่า
‎- แค่รายงานสถานการณ์ค่ะ

16
00:02:29,187 --> 00:02:30,854
‎เธออยากรายงานเรื่องเด็กๆ

17
00:02:30,937 --> 00:02:32,271
‎แล้วเด็กๆ เป็นยังไงบ้าง

18
00:02:32,604 --> 00:02:35,604
‎เธอบอกว่าเด็กๆ สบายดี
‎แต่เธอรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย

19
00:02:35,687 --> 00:02:39,062
‎และยินดีจะอธิบายเพิ่ม
‎ถ้าคุณต้องการนัดเวลาโทรคุยอีกที

20
00:02:39,687 --> 00:02:42,062
‎เธอบอกว่ามีเรื่องบางอย่าง

21
00:02:42,146 --> 00:02:43,979
‎ไม่ใช่เรื่องน่าตกใจ แต่…

22
00:02:44,479 --> 00:02:46,562
‎เป็นเรื่องที่คุณน่าจะอยากฟัง

23
00:02:47,271 --> 00:02:48,187
‎ไม่จำเป็นหรอก

24
00:02:48,271 --> 00:02:49,896
‎ผมดีใจที่เด็กๆ สบายดี

25
00:02:52,437 --> 00:02:53,271
‎แน่นอนค่ะ

26
00:02:57,896 --> 00:02:59,187
‎สุขสันต์วันหยุดนะ

27
00:03:02,021 --> 00:03:02,854
‎ขอบคุณค่ะ

28
00:03:48,979 --> 00:03:51,479
‎คืนนี้เอาเป็นสก็อตช์หรือเบอร์เบินดี

29
00:04:00,646 --> 00:04:02,187
‎สก็อตช์ดีกว่า

30
00:05:30,812 --> 00:05:31,687
‎ชาร์ล็อตต์

31
00:05:32,604 --> 00:05:33,437
‎ชาร์ล็อตต์

32
00:05:34,937 --> 00:05:35,771
‎ไม่ทันเหรอ

33
00:05:35,854 --> 00:05:37,354
‎- ทันพอดี
‎- พอดีเหรอ

34
00:05:37,437 --> 00:05:40,021
‎- ใช่ ใกล้คลอดแล้ว แต่ก็ยัง
‎- ขอบคุณพระเจ้า

35
00:05:40,104 --> 00:05:41,062
‎ชาร์ล็อตต์ ผมมาแล้ว

36
00:05:41,146 --> 00:05:43,604
‎บอกตามตรง ฉันว่าตอนนี้
‎เธอไม่สนหรอกว่านายจะมาไหม

37
00:05:44,937 --> 00:05:45,979
‎คลอดก่อนกำหนดนี่

38
00:05:46,062 --> 00:05:47,187
‎เร็วกว่ากำหนดไปมาก

39
00:05:47,271 --> 00:05:48,646
‎มันก็ปกติไม่ใช่เหรอ

40
00:05:48,729 --> 00:05:50,896
‎ถ้ารู้ว่าจะคลอดเร็วขนาดนี้
‎ฉันคงไม่ออกไปแน่

41
00:05:50,979 --> 00:05:52,687
‎แต่ก็กลับมาทันนี่นา

42
00:05:52,771 --> 00:05:54,812
‎ฉันไม่ยอมพลาดช่วงคลอด
‎ของลูกสาวฉันแน่นอน

43
00:05:54,896 --> 00:05:55,771
‎ไม่มีวัน

44
00:05:55,854 --> 00:05:57,062
‎ทำไมไม่ไปโรงพยาบาลล่ะ

45
00:05:57,146 --> 00:05:58,854
‎ตามหมอมาที่นี่มันเร็วกว่า

46
00:05:58,937 --> 00:06:00,604
‎คลอดก่อนกำหนด
‎ควรไปโรงพยาบาลสิ

47
00:06:00,687 --> 00:06:03,937
‎โรงพยาบาลอยู่ห่างไปสองชม.
‎หมออยู่ห่างไป 40 นาที

48
00:06:04,021 --> 00:06:05,854
‎- ไมลส์ล่ะ
‎- เขาไม่เป็นไร เขาหลับอยู่

49
00:06:05,937 --> 00:06:06,771
‎ดี

50
00:06:07,521 --> 00:06:08,521
‎ผมมาแล้วที่รัก

51
00:06:09,729 --> 00:06:10,562
‎ที่รักของผมอยู่นี่เอง

52
00:06:10,979 --> 00:06:11,812
‎ดวงใจของผม

53
00:06:12,562 --> 00:06:13,479
‎ลูกเมียผมเป็นไงบ้าง

54
00:07:58,062 --> 00:08:00,312
‎ไม่ค่อยเห็นเธอตื่นเช้าขนาดนี้นะ

55
00:08:02,312 --> 00:08:03,562
‎ใช่ คือ ฉันรู้…

56
00:08:04,771 --> 00:08:07,104
‎ฉันรู้ว่าเธอเริ่มงานแต่เช้า
‎ในวันพฤหัสบดี

57
00:08:08,271 --> 00:08:09,104
‎ดังนั้น

58
00:08:09,187 --> 00:08:11,229
‎ฉันเลยคิดว่าน่าจะเอากาแฟมาให้

59
00:08:12,229 --> 00:08:13,604
‎คนอเมริกันก็กินแต่กาแฟ

60
00:08:14,354 --> 00:08:15,271
‎เธออาจจะชอบก็ได้

61
00:08:19,021 --> 00:08:19,854
‎ชนหน่อย

62
00:08:20,396 --> 00:08:21,229
‎ชน

63
00:08:26,979 --> 00:08:28,854
‎ฉันชงกาแฟไม่เก่งด้วย

64
00:08:31,687 --> 00:08:32,771
‎สัปดาห์นี้เป็นยังไงบ้าง

65
00:08:33,687 --> 00:08:34,646
‎ก็เรื่อยๆ ดีนะ

66
00:08:36,354 --> 00:08:37,271
‎จริงสิ…

67
00:08:39,604 --> 00:08:41,687
‎ช่วงนี้เด็กๆ ทำตัวแปลกนิดหน่อย

68
00:08:42,312 --> 00:08:43,854
‎ทุกอย่างดูแปลกๆ มาสักพักแล้ว

69
00:08:45,479 --> 00:08:46,521
‎แถมยังไม่มีโอเว่น

70
00:08:48,146 --> 00:08:49,187
‎ไม่มีเธอ

71
00:08:52,396 --> 00:08:54,437
‎ฉันเจอหน้าแฮนนาห์น้อยลงทุกที

72
00:08:55,354 --> 00:08:56,187
‎หล่อนเอาแต่…

73
00:08:56,521 --> 00:08:57,937
‎ออกไปข้างนอก

74
00:08:59,229 --> 00:09:00,104
‎ไปคนเดียวด้วย

75
00:09:00,479 --> 00:09:03,979
‎บางครั้งแค่ฉันหันหลัง
‎หล่อนก็หายไปแล้ว

76
00:09:06,062 --> 00:09:08,062
‎บางครั้งคนเราก็อยากอยู่คนเดียวบ้าง

77
00:09:15,729 --> 00:09:17,437
‎เธอตั้งใจตื่นมาหาฉันโดยเฉพาะเหรอ

78
00:09:18,271 --> 00:09:19,146
‎เปล่า

79
00:09:20,437 --> 00:09:22,271
‎เธอเพิ่งรอให้ฉันกลับมาเองนะ

80
00:09:22,812 --> 00:09:25,354
‎ฉันรู้ว่าเธอจะกลับมาวันนี้ แต่…

81
00:09:26,896 --> 00:09:28,896
‎เปล่า ฉันไม่ได้มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษ

82
00:09:29,437 --> 00:09:30,437
‎เด็กๆ ตื่นแล้วเหรอ

83
00:09:31,271 --> 00:09:32,896
‎ยัง พวกเขาหลับอยู่

84
00:09:32,979 --> 00:09:34,771
‎งั้นเธอก็ตื่นมาตั้งแต่ไก่โห่

85
00:09:35,479 --> 00:09:36,312
‎แล้วเธอก็…

86
00:09:36,646 --> 00:09:40,479
‎ย่องไปย่องมาในครัว
‎ชงกาแฟห่วยๆ ตามลำพัง

87
00:09:41,187 --> 00:09:43,437
‎เพื่อมาทักทายฉันตอนหกโมงเช้า

88
00:09:43,521 --> 00:09:44,771
‎โดยไม่มีเหตุผลเป็นพิเศษ

89
00:09:47,771 --> 00:09:49,604
‎ป็อบปินส์ เธออ่อยฉันนี่

90
00:09:51,062 --> 00:09:51,896
‎ก็ได้

91
00:09:52,562 --> 00:09:55,396
‎ฉันไม่ชอบที่เราค้างไว้แบบนั้น

92
00:09:57,854 --> 00:09:59,062
‎แล้วเราค้างไว้แบบไหนล่ะ

93
00:09:59,729 --> 00:10:00,562
‎แบบที่ไม่ถูกต้อง

94
00:10:01,729 --> 00:10:02,896
‎และฉันอยาก…

95
00:10:03,562 --> 00:10:05,479
‎ฉันอยากเริ่มทำอะไรที่ถูกต้องสักที

96
00:10:06,229 --> 00:10:08,146
‎ฉันเลยคิดว่าน่าจะเริ่มจากกาแฟ

97
00:10:11,021 --> 00:10:12,104
‎เธอแน่ใจแล้วเหรอ

98
00:10:12,979 --> 00:10:15,021
‎เพราะทุกครั้งที่ฉันคิดว่าเธอแน่ใจ

99
00:10:15,562 --> 00:10:17,896
‎เธอก็จะทำนิสัยน่ารำคาญ
‎อย่างการกระโดดหนี

100
00:10:17,979 --> 00:10:19,312
‎เหมือนเพิ่งเห็นแมลงน่ากลัว

101
00:10:20,396 --> 00:10:21,854
‎แต่ทำแบบนั้นก็น่าจะดีที่สุดแล้ว

102
00:10:22,396 --> 00:10:23,396
‎ฉันชอบเธอนะ

103
00:10:24,812 --> 00:10:26,729
‎แต่ฉันก็ชอบชีวิตที่เป็นอยู่ด้วย

104
00:10:27,104 --> 00:10:28,771
‎สุขสบายและน่าเบื่อ

105
00:10:29,271 --> 00:10:31,187
‎ฉันก็คงไม่อยากเข้าไป
‎รบกวนชีวิตเธอหรอก

106
00:10:32,396 --> 00:10:35,104
‎ต้องทำให้ทุกอย่างน่าเบื่อเข้าไว้

107
00:10:35,854 --> 00:10:36,937
‎ใช่ไหมล่ะ

108
00:10:41,937 --> 00:10:44,896
‎นี่ ที่บลายมีร้านเหล้าอยู่ใช่ไหม

109
00:10:46,312 --> 00:10:47,146
‎ใช่

110
00:10:49,229 --> 00:10:50,729
‎เธออยากไปดื่มไหม

111
00:10:52,187 --> 00:10:53,229
‎ไปจากบ้านหลังนี้

112
00:10:53,979 --> 00:10:55,354
‎ไปจากเรื่องทุกอย่าง

113
00:10:57,896 --> 00:10:59,771
‎แบบนั้นคงจะน่าเบื่อน่าดู จริงไหม

114
00:11:00,854 --> 00:11:02,271
‎คงจะน่าเบื่อสุดๆ เลยล่ะ

115
00:11:02,729 --> 00:11:05,437
‎เอาล่ะ ฉันจะลองวานให้แฮนนาห์
‎ช่วยดูเด็กๆ แทนสักคืน

116
00:11:06,437 --> 00:11:08,312
‎ส่วนเธอกับฉัน…

117
00:11:09,646 --> 00:11:11,229
‎ก็จะได้ไปดื่มเหล้าเก่าน่าเบื่อ…

118
00:11:12,187 --> 00:11:13,521
‎ในร้านเก่าๆ ที่น่าเบื่อ…

119
00:11:15,021 --> 00:11:16,437
‎และดูว่าเราจะเอายังไงต่อ

120
00:11:19,479 --> 00:11:21,479
‎เธอรู้สินะ
‎ว่าฉันพักบนร้านเหล้าร้านนั้น

121
00:11:23,396 --> 00:11:25,104
‎ฉันเล่าให้เธอฟังแล้วล่ะสิ

122
00:11:26,271 --> 00:11:27,312
‎มีห้องเช่าเล็กๆ

123
00:11:27,854 --> 00:11:29,854
‎ที่อยู่บนร้านเหล้าเล็กๆ น่าเบื่อ

124
00:11:36,396 --> 00:11:37,229
‎ฟลอร่า

125
00:11:44,521 --> 00:11:46,771
‎ฟลอร่า

126
00:11:46,854 --> 00:11:48,521
‎นี่

127
00:11:49,187 --> 00:11:50,146
‎ทำอะไรของเธอน่ะ

128
00:11:53,229 --> 00:11:54,437
‎หนูรู้สึกไม่สบาย

129
00:11:54,896 --> 00:11:56,562
‎เธออยู่ข้างนอกนานแค่ไหนแล้ว

130
00:12:00,812 --> 00:12:02,187
‎หนูเพิ่งตื่นค่ะ

131
00:12:04,396 --> 00:12:05,354
‎หนูไม่รู้

132
00:12:24,771 --> 00:12:25,604
‎ใครน่ะ

133
00:12:29,104 --> 00:12:29,937
‎ไมลส์เหรอ

134
00:12:31,479 --> 00:12:32,312
‎ใช่พี่หรือเปล่า

135
00:12:52,396 --> 00:12:53,229
‎เดี๋ยว

136
00:12:58,562 --> 00:12:59,437
‎เธอเป็นใครน่ะ

137
00:13:03,854 --> 00:13:04,812
‎ได้ยินฉันไหม

138
00:13:07,896 --> 00:13:08,896
‎ฉันชื่อฟลอร่า

139
00:13:14,812 --> 00:13:15,812
‎แม่คะ

140
00:13:19,687 --> 00:13:20,521
‎แม่คะ

141
00:13:21,979 --> 00:13:22,854
‎แม่คะ

142
00:13:24,396 --> 00:13:25,271
‎มีอะไรลูก

143
00:13:25,354 --> 00:13:27,354
‎มีใครไม่รู้อยู่ในห้องหนู เด็กผู้ชาย

144
00:13:28,104 --> 00:13:29,021
‎ไมลส์

145
00:13:29,646 --> 00:13:31,604
‎- ให้ตายเถอะ
‎- ไม่ใช่ไมลส์ค่ะ

146
00:13:32,104 --> 00:13:33,896
‎ไม่ใช่ เขา…

147
00:13:37,354 --> 00:13:38,187
‎อาเฮนรี่

148
00:13:40,104 --> 00:13:41,146
‎สวัสดีฟลอร่า

149
00:13:42,396 --> 00:13:43,604
‎อามาทำอะไรที่นี่คะ

150
00:13:44,562 --> 00:13:47,021
‎เมื่อคืนอาไม่ได้ขับรถกลับเข้าเมือง

151
00:13:47,104 --> 00:13:48,521
‎อาเฮนรี่นอนค้างจ้ะ

152
00:13:48,604 --> 00:13:49,937
‎ในห้องนอนแขก

153
00:13:50,437 --> 00:13:52,562
‎และเมื่อกี้อาแค่เข้ามาทักทายตอนเช้า

154
00:13:52,687 --> 00:13:53,521
‎ใช่จ้ะ

155
00:13:53,604 --> 00:13:56,437
‎และอาเพิ่งได้ยินว่ามีคนอยู่ในห้องหนู

156
00:13:56,562 --> 00:13:58,812
‎มาเร็ว รีบไปดู

157
00:14:08,937 --> 00:14:10,687
‎เห็นไหม ไม่มีใครเลย

158
00:14:12,646 --> 00:14:13,562
‎ไม่ใช่ตอนนี้

159
00:14:14,312 --> 00:14:15,146
‎แต่ก่อนหน้านี้มี

160
00:14:15,604 --> 00:14:17,104
‎มีจริงๆ นะคะ

161
00:14:17,646 --> 00:14:19,562
‎และเลิกพูดว่าไม่มีใครได้แล้ว

162
00:14:19,646 --> 00:14:21,729
‎ก็ได้จ้ะ มีคนอยู่

163
00:14:22,979 --> 00:14:24,604
‎ลูกบอกว่ามีเด็กผู้ชายใช่ไหม

164
00:14:25,521 --> 00:14:27,187
‎เด็กน้อย เหมือนกับหนู

165
00:14:27,646 --> 00:14:30,187
‎ไม่มีใครตัวเล็กเท่าหลานอาหรอก

166
00:14:33,479 --> 00:14:35,771
‎เอาล่ะ ถ้ามีเด็กผู้ชายอยู่จริงๆ

167
00:14:36,021 --> 00:14:38,021
‎และลูกเป็นคนเดียวที่เห็นเขา

168
00:14:38,646 --> 00:14:40,354
‎งั้นเขาก็คงอยากเป็นเพื่อนลูก

169
00:14:41,812 --> 00:14:44,479
‎ไม่ค่ะ เขามีบางอย่างผิดปกติ

170
00:14:45,354 --> 00:14:46,979
‎หน้าเขามีอวัยวะไม่ครบ

171
00:14:47,062 --> 00:14:48,021
‎ไม่นะ

172
00:14:49,354 --> 00:14:50,937
‎เขาไม่มีปากด้วยซ้ำ

173
00:14:51,271 --> 00:14:54,146
‎งั้นอาว่าเขาคงเป็นผู้ฟังที่ดีมากเลยล่ะ

174
00:14:54,479 --> 00:14:58,021
‎และแทบไม่มีคุณสมบัติไหนในตัวเพื่อน
‎ที่จะสำคัญกว่านั้นแล้ว

175
00:14:58,104 --> 00:14:58,979
‎ใช่แล้ว

176
00:14:59,396 --> 00:15:03,146
‎และถ้าเขาฟังได้ เขาก็คงอยากฟัง
‎เรื่องเล่าของลูกนะ ฟลอร่า

177
00:15:03,771 --> 00:15:06,312
‎แต่เขาจะเป็นเพื่อนกับหนูได้ยังไง

178
00:15:06,604 --> 00:15:09,146
‎ถ้าเขาบอกชื่อตัวเองไม่ได้

179
00:15:10,062 --> 00:15:12,146
‎งั้นหนูก็ตั้งชื่อให้เขาสิ

180
00:15:12,479 --> 00:15:14,812
‎หนูแต่งเรื่องราวของเขาขึ้นมาก็ได้

181
00:15:14,896 --> 00:15:17,479
‎ตอนที่อายุเท่าหนู
‎อาก็เคยมีเพื่อนคนหนึ่ง

182
00:15:17,812 --> 00:15:19,354
‎ในบ้านหลังนี้เลยล่ะ

183
00:15:19,771 --> 00:15:20,854
‎เขาเป็นทหาร

184
00:15:21,646 --> 00:15:23,312
‎และอาก็กลัวเขามาก

185
00:15:23,771 --> 00:15:25,146
‎จนกระทั่งอาแต่งเรื่องให้เขา

186
00:15:25,396 --> 00:15:27,396
‎เขาดีใจไหมคะตอนที่อาแต่งเรื่องให้

187
00:15:27,479 --> 00:15:28,646
‎อ๋อ ดีใจสิ

188
00:15:29,437 --> 00:15:31,729
‎งั้นหนูจะลองดูแล้วกัน

189
00:15:32,604 --> 00:15:33,646
‎หนูจะแต่งเรื่องให้เขา

190
00:15:33,979 --> 00:15:35,354
‎ต้องอย่างนี้สิลูกแม่

191
00:15:44,021 --> 00:15:47,521
‎เมื่อไหร่พ่อจะกลับมา
‎จากสกอตแลนด์คะแม่

192
00:15:51,854 --> 00:15:53,229
‎อีกไม่นานหรอกจ้ะ

193
00:15:53,687 --> 00:15:55,187
‎แปลกจัง

194
00:15:56,312 --> 00:15:57,187
‎งั้นเหรอจ๊ะ

195
00:15:58,062 --> 00:15:58,979
‎หนูคิดว่า…

196
00:16:00,187 --> 00:16:01,021
‎เป็นเพราะ…

197
00:16:02,396 --> 00:16:05,896
‎คงเป็นเพราะหนูโตเกินไปมั้งคะ

198
00:16:06,854 --> 00:16:07,687
‎แม่ว่าไหม

199
00:16:09,312 --> 00:16:10,896
‎จ้ะ แม่ก็ว่าอย่างนั้น

200
00:16:11,646 --> 00:16:13,562
‎หนูรู้สึกว่าหนูควรจะเด็กกว่านี้

201
00:16:14,104 --> 00:16:16,687
‎ที่จริง ลูกควรจะเป็นเด็กห้าขวบจ้ะ

202
00:16:17,271 --> 00:16:19,437
‎ลูกอายุห้าขวบตอนที่เกิดเรื่องนี้

203
00:16:19,896 --> 00:16:20,729
‎ถ้าอย่างนั้น

204
00:16:20,812 --> 00:16:22,562
‎ทำไมหนูถึงไม่อายุห้าขวบล่ะ

205
00:16:23,979 --> 00:16:27,271
‎หนูไม่ได้อายุห้าขวบ
‎หนูอายุแปดขวบ

206
00:16:27,354 --> 00:16:29,187
‎ทำไมอายุของหนูถึงไม่ตรงตามจริง

207
00:16:29,271 --> 00:16:30,812
‎หนูก็รู้นี่ว่าทำไม

208
00:16:33,479 --> 00:16:34,896
‎เพราะนี่เป็นความทรงจำ

209
00:16:35,354 --> 00:16:36,271
‎ใช่แล้ว

210
00:16:37,354 --> 00:16:40,062
‎หนูถูกลักซ่อน
‎ไว้ในความทรงจำอีกอันอีกแล้ว

211
00:16:40,646 --> 00:16:41,479
‎ใช่จ้ะ

212
00:16:41,562 --> 00:16:43,354
‎มันเป็นแบบนี้บ่อยขึ้นเรื่อยๆ

213
00:16:43,437 --> 00:16:44,354
‎ใช่ไหมคะ

214
00:16:45,021 --> 00:16:45,896
‎ใช่จ้ะ

215
00:16:46,312 --> 00:16:49,437
‎หนูคอยแต่จะถูกลักมาซ่อน
‎ไว้ในความทรงจำต่างๆ

216
00:16:50,021 --> 00:16:51,896
‎จากนั้นหนูก็เริ่มรู้ตัว

217
00:16:52,229 --> 00:16:54,437
‎และอีกไม่นานมันก็จะจบลงเมื่อ…

218
00:16:54,854 --> 00:16:55,687
‎ตื่นสิ

219
00:16:56,479 --> 00:16:57,312
‎ตื่นได้แล้ว

220
00:16:58,312 --> 00:17:00,021
‎นี่

221
00:17:00,771 --> 00:17:01,812
‎นี่ เมื่อกี้เธอ…

222
00:17:02,854 --> 00:17:04,437
‎เธอผล็อยหลับไปดื้อๆ

223
00:17:04,771 --> 00:17:05,812
‎เมื่อกี้…

224
00:17:06,312 --> 00:17:07,521
‎เกิดอะไรขึ้น

225
00:17:08,312 --> 00:17:09,271
‎หนูไม่รู้ค่ะ

226
00:17:11,146 --> 00:17:12,271
‎ขอโทษนะคะ

227
00:17:13,354 --> 00:17:15,187
‎ใจหนูไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว

228
00:17:15,729 --> 00:17:16,896
‎ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ เรา…

229
00:17:17,437 --> 00:17:20,021
‎เราแค่อยากดูให้แน่ใจ
‎ว่าเธอไม่เป็นไร

230
00:17:20,396 --> 00:17:21,437
‎พวกคุณทำอะไรกัน

231
00:17:22,062 --> 00:17:22,979
‎เราคุยกันอยู่

232
00:17:23,479 --> 00:17:25,271
‎เราคุยกันเรื่องเดินละเมอ

233
00:17:26,396 --> 00:17:27,937
‎เมื่อคืนเธอเดินละเมอ

234
00:17:28,521 --> 00:17:29,521
‎แล้ว…

235
00:17:30,229 --> 00:17:31,354
‎แล้วเธอก็…

236
00:17:32,479 --> 00:17:35,229
‎ดูเหมือนเธอจะเป็นลม

237
00:17:36,187 --> 00:17:37,021
‎แต่เธอ…

238
00:17:37,396 --> 00:17:38,396
‎ไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม

239
00:17:39,437 --> 00:17:40,937
‎หนูเหนื่อยนิดหน่อย

240
00:17:42,354 --> 00:17:43,729
‎หนูอยากนอนต่อ

241
00:17:44,979 --> 00:17:46,062
‎แต่ขอให้เจอความฝัน…

242
00:17:47,271 --> 00:17:48,187
‎ไม่ใช่ความทรงจำ

243
00:17:49,271 --> 00:17:50,479
‎ครั้งนี้หนูอยากฝัน

244
00:17:52,354 --> 00:17:53,187
‎จ้ะ

245
00:17:58,437 --> 00:17:59,271
‎ตกลง

246
00:18:04,312 --> 00:18:05,271
‎คุณเคลย์ตันโทรมาค่ะ

247
00:18:06,312 --> 00:18:07,937
‎บอกว่าฟลอร่าเดินละเมอ

248
00:18:08,521 --> 00:18:09,521
‎แล้วเธอเป็นอะไรไหม

249
00:18:09,979 --> 00:18:10,812
‎ฉันไม่แน่ใจค่ะ

250
00:18:10,896 --> 00:18:12,771
‎ถ้าเธอไม่เป็นไร ก็แค่นั้น

251
00:18:12,854 --> 00:18:13,896
‎ถ้าเป็นล่ะคะ

252
00:18:15,396 --> 00:18:18,062
‎ถ้าเป็น งั้นทำไม
‎หล่อนถึงไม่โทรตามหมอล่ะ

253
00:18:18,562 --> 00:18:19,396
‎ค่ะ

254
00:18:39,937 --> 00:18:41,437
‎บ้านฟลอร่าค่ะ

255
00:18:42,396 --> 00:18:43,729
‎ว่าไง ฟลอร่า

256
00:18:44,604 --> 00:18:45,604
‎นี่อาเฮนรี่นะ

257
00:18:46,062 --> 00:18:46,896
‎สวัสดีค่ะ

258
00:18:47,521 --> 00:18:48,937
‎สบายดีไหมหลานรัก

259
00:18:49,521 --> 00:18:50,687
‎แม่ของหนู…

260
00:18:51,729 --> 00:18:52,771
‎แม่ทำไมเหรอคะ

261
00:18:54,812 --> 00:18:56,354
‎เอ่อ อาตั้งใจจะถามว่า…

262
00:18:56,687 --> 00:18:58,687
‎หนูได้เห็นเด็กผู้ชายคนนั้นอีกไหม

263
00:18:59,354 --> 00:19:01,771
‎อ๋อ ไม่ค่ะ ยังไม่เห็น

264
00:19:02,312 --> 00:19:03,937
‎อ๋อ งั้นก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ

265
00:19:04,646 --> 00:19:06,729
‎แล้วตอนนี้
‎หนูแต่งเรื่องของเขาอยู่หรือเปล่า

266
00:19:07,437 --> 00:19:08,271
‎หนูพยายามอยู่ค่ะ

267
00:19:08,729 --> 00:19:11,396
‎แต่พ่อบอกว่าเขามาจากฝน

268
00:19:12,437 --> 00:19:13,312
‎มาจากไหนนะ

269
00:19:13,646 --> 00:19:17,312
‎พ่อบอกว่าเขาเป็นเพื่อนแบบพิเศษ
‎แค่นั้นแหละค่ะ

270
00:19:18,062 --> 00:19:20,521
‎เป็นเพื่อนในฝน

271
00:19:20,854 --> 00:19:22,646
‎ในจินตนาการของหนู

272
00:19:24,396 --> 00:19:28,021
‎งั้นบอกพ่อนะว่าแม้แต่จินตนาการ
‎ก็ต้องการเรื่องของตัวเอง

273
00:19:28,479 --> 00:19:29,771
‎อาบอกเขาเองสิคะ

274
00:19:30,271 --> 00:19:32,979
‎พ่อขา อาเฮนรี่โทรมา

275
00:19:34,187 --> 00:19:35,021
‎หา

276
00:19:35,312 --> 00:19:36,146
‎แป๊บนะคะ

277
00:19:36,521 --> 00:19:39,312
‎คุณอาบอกว่า
‎จินตนาการก็ต้องการเรื่องราวค่ะ

278
00:19:39,896 --> 00:19:40,854
‎ขอบใจจ้ะลูก

279
00:19:42,229 --> 00:19:43,146
‎มีเรื่องอะไรล่ะ

280
00:19:43,812 --> 00:19:46,104
‎ไง กลับมาแล้วเหรอ

281
00:19:46,187 --> 00:19:47,687
‎ใช่ กลับมาแป๊บหนึ่ง

282
00:19:48,104 --> 00:19:50,437
‎บินกลับมาเมื่อคืน
‎เที่ยวบินสุดท้ายของกลาสโกว์

283
00:19:50,521 --> 00:19:52,312
‎จู่ๆ ก็อยากมาน่ะ แต่…

284
00:19:52,562 --> 00:19:54,854
‎ไม่ต้องห่วงเรื่องคดีนะ
‎พรุ่งนี้ฉันก็กลับแล้ว

285
00:19:55,396 --> 00:19:56,229
‎ดีมาก

286
00:19:56,937 --> 00:20:00,312
‎เด็กๆ คงยิ่งกว่าดีใจแน่ๆ
‎ที่ได้เจอนาย

287
00:20:01,396 --> 00:20:02,312
‎นายรู้ได้ยังไง

288
00:20:03,396 --> 00:20:04,312
‎รู้อะไร

289
00:20:04,729 --> 00:20:05,646
‎ว่าฉันกลับมาแล้ว

290
00:20:05,896 --> 00:20:07,937
‎หรือยังไง นายโทรมาทำไม

291
00:20:08,812 --> 00:20:09,729
‎ฉัน…

292
00:20:10,479 --> 00:20:12,687
‎ฉันหาตัวนายอยู่น่ะสิ ฉัน…

293
00:20:13,646 --> 00:20:16,854
‎ฉันลองโทรไปที่กลาสโกว์
‎แต่ก็ติดต่อนายไม่ได้

294
00:20:18,354 --> 00:20:22,062
‎เลยคิดว่าชาร์ล็อตต์น่าจะรู้
‎ถ้าเกิดว่านายเปลี่ยนโรงแรม

295
00:20:22,479 --> 00:20:23,937
‎เปล่า ฉันยังพักที่…

296
00:20:24,187 --> 00:20:26,312
‎ช่างเถอะ ตอนนี้ก็ติดต่อได้แล้ว
‎มีเรื่องอะไรล่ะ

297
00:20:26,396 --> 00:20:27,646
‎คือฉัน…

298
00:20:29,521 --> 00:20:32,437
‎อันที่จริงฉันตอบคำถาม
‎ของตัวเองได้แล้วล่ะ

299
00:20:32,521 --> 00:20:34,979
‎ระหว่างที่เราคุยกันอยู่

300
00:20:35,062 --> 00:20:36,646
‎ฉันก็ได้คำตอบแล้ว

301
00:20:37,354 --> 00:20:38,646
‎งั้นก็ดี

302
00:20:38,729 --> 00:20:39,646
‎ดีมาก

303
00:20:40,646 --> 00:20:41,479
‎อือ

304
00:20:43,187 --> 00:20:44,187
‎เดินทางปลอดภัยนะ

305
00:20:57,937 --> 00:20:59,146
‎บัดซบ

306
00:21:06,312 --> 00:21:08,521
‎คิดว่าซ่อนตัวมิดงั้นเหรอ

307
00:21:12,271 --> 00:21:13,396
‎จะเข้าก็เข้ามาสิ

308
00:21:21,271 --> 00:21:22,229
‎สรุปว่า…

309
00:21:22,771 --> 00:21:25,854
‎คืนนี้เราจะดื่มสก็อตช์และเบอร์เบิน

310
00:21:27,021 --> 00:21:29,229
‎แล้วก็ดัลมอร์ปี 62 ด้วย

311
00:21:30,479 --> 00:21:32,646
‎แน่ใจเหรอว่าเรายังมีปัญญาซื้อ

312
00:21:32,729 --> 00:21:34,604
‎หลังจากที่ปีเตอร์
‎ปอกลอกนายจนหมดตัว

313
00:21:34,687 --> 00:21:36,021
‎ไม่ได้หมดตัวสักหน่อย

314
00:21:36,687 --> 00:21:39,771
‎เงินตั้งสองแสนห้า
‎แล้วก็เงินของไมลส์อีกล่ะ

315
00:21:39,854 --> 00:21:41,437
‎ยังไงมันก็ใช่เงินนายนี่นา

316
00:21:41,687 --> 00:21:43,437
‎ฉันก็เอาเงินไปโปะแทน…

317
00:21:44,354 --> 00:21:45,646
‎นายก็รู้นี่

318
00:21:46,896 --> 00:21:49,979
‎ทำไมฉันจะต้องเสียเวลา
‎แก้ตัวให้นายฟังด้วย

319
00:21:50,521 --> 00:21:51,771
‎นายรู้ทุกอย่าง

320
00:21:54,896 --> 00:21:56,562
‎ตอนนี้เธอคงหลับไปแล้ว

321
00:21:56,937 --> 00:21:59,896
‎ยังไงคนรับก็คงเป็นพ่อครัวตามเคย
‎ไม่ก็แม่บ้าน

322
00:22:00,521 --> 00:22:02,396
‎ไม่ก็แม่สาวอเมริกันน่ารักคนนั้น

323
00:22:04,021 --> 00:22:06,062
‎โทรศัพท์นายทำให้พวกเขากลัว

324
00:22:06,396 --> 00:22:07,229
‎นายก็รู้

325
00:22:13,687 --> 00:22:15,604
‎สมาคมนักเรียนทุน

326
00:22:16,896 --> 00:22:18,771
‎พวกเขาน่าจะคิดได้ ว่าไหม

327
00:22:19,729 --> 00:22:21,646
‎อุตส่าห์มีเวลาหาคำตอบตั้งหลายปี

328
00:22:22,771 --> 00:22:24,646
‎พนักงานต้อนรับก็น่าจะรับมือได้

329
00:22:25,229 --> 00:22:28,271
‎ทั้งเรื่องนี้
‎และจดหมายทั้งหมดของเขา

330
00:22:28,396 --> 00:22:30,021
‎ฉันจัดการเองได้ไม่มีปัญหา

331
00:22:30,104 --> 00:22:33,396
‎หล่อนคงช่วยแจ้งการเสียชีวิตได้
‎จะได้ไม่ต้องมีจดหมายมาอีก

332
00:22:33,479 --> 00:22:34,604
‎คงช่วยส่งจดหมายได้เยอะ

333
00:22:35,062 --> 00:22:37,646
‎น่าจะช่วยส่งจดหมายแจ้งได้
‎ทุกครั้งที่มีคนยื่นเรื่องเข้ามา

334
00:22:37,729 --> 00:22:39,479
‎โดยไม่ต้องรบกวนให้ถึงมือนาย

335
00:22:40,021 --> 00:22:41,437
‎นายไม่จำเป็นต้องรู้ด้วยซ้ำ

336
00:22:42,062 --> 00:22:43,687
‎ฉันจัดการเองได้

337
00:22:44,771 --> 00:22:47,812
‎นายยืนกรานจะจัดการเอง
‎เพื่อไม่ให้คนอื่นต้องทำ

338
00:22:48,729 --> 00:22:52,479
‎เพราะทุกครั้งที่นายส่งจดหมาย
‎แจ้งข่าวการตาย

339
00:22:52,562 --> 00:22:55,604
‎โลกที่นายเสแสร้งได้ว่า
‎พี่ชายยังมีชีวิตอยู่

340
00:22:55,687 --> 00:22:57,104
‎ก็จะเล็กลงทีละนิด

341
00:22:57,562 --> 00:22:58,396
‎ใช่ไหมล่ะ

342
00:22:58,479 --> 00:23:00,312
‎ฉันไม่ได้เสแสร้งอะไรทั้งนั้น

343
00:23:00,604 --> 00:23:03,771
‎งั้นก็จ่าหน้าซองจดหมายซองนี้

344
00:23:04,229 --> 00:23:07,187
‎แล้วก็ร่างจดหมายแจ้งการตาย
‎ของโดมินิค วินเกรฟ

345
00:23:07,271 --> 00:23:09,312
‎แล้วก็เอาไปหย่อนตู้ไปรษณีย์สิ

346
00:23:39,271 --> 00:23:40,104
‎เธอเป็นยังไงบ้าง

347
00:23:41,687 --> 00:23:42,771
‎หลับทั้งวันเลยค่ะ

348
00:23:44,729 --> 00:23:46,479
‎แต่ไม่มีไข้ ฉันคอยวัดอยู่

349
00:23:47,354 --> 00:23:48,937
‎คงจะเพลียเอามากๆ ล่ะสิ

350
00:23:50,562 --> 00:23:52,354
‎บ่ายนี้เราไม่เห็นคุณเลย

351
00:23:52,437 --> 00:23:53,771
‎คุณไปไหนมาคะ

352
00:23:54,854 --> 00:23:55,687
‎ฉันไม่ได้…

353
00:23:56,937 --> 00:23:58,979
‎ฉันน่าจะอยู่แถวๆ นี้แหละ

354
00:24:00,604 --> 00:24:03,937
‎ฉันเป็นอะไรของฉันเนี่ย
‎จำแทบไม่ได้เลยว่าบ่ายนี้ทำอะไรมา

355
00:24:04,021 --> 00:24:06,104
‎ถ้าพรุ่งนี้เธอยังไม่ดีขึ้น
‎ฉันจะโทรเรียกหมอนะคะ

356
00:24:06,187 --> 00:24:07,687
‎จ้ะ เอาตามที่เธอว่าเลย

357
00:24:08,187 --> 00:24:09,187
‎ฉันโทรหาเฮนรี่ แต่…

358
00:24:10,187 --> 00:24:11,187
‎เขาไม่โทรกลับ

359
00:24:11,896 --> 00:24:14,729
‎ฉันไม่เข้าใจเลย ฉันหมายถึง…

360
00:24:15,854 --> 00:24:16,854
‎ทำไมคนๆ หนึ่งถึง…

361
00:24:17,979 --> 00:24:19,562
‎เด็กๆ เป็นครอบครัวเดียวที่เขามีนะ

362
00:24:20,771 --> 00:24:23,187
‎เฮนรี่ไม่ได้เป็นคนเดิมอีกต่อไปแล้ว

363
00:24:24,812 --> 00:24:25,771
‎ก็ไม่เชิง คือ…

364
00:24:26,771 --> 00:24:28,396
‎เขาเปลี่ยนไปนานแล้ว

365
00:24:29,396 --> 00:24:32,354
‎ตั้งแต่วันที่ชาร์ล็อตต์กับโดมินิค
‎ไปเที่ยวครั้งนั้น

366
00:24:33,521 --> 00:24:35,521
‎คงไม่มีใครได้กลับมาอีก

367
00:24:35,604 --> 00:24:37,479
‎ชาร์ล็อตต์กับโดมินิคน่ะ
‎ไม่ได้กลับมา แต่…

368
00:24:38,229 --> 00:24:39,896
‎พูดตามตรงว่าเฮนรี่ก็เช่นกัน

369
00:24:42,729 --> 00:24:43,937
‎พวกเขาทั้งสาม…

370
00:24:46,104 --> 00:24:46,937
‎จากไปแล้ว

371
00:24:49,771 --> 00:24:50,771
‎จะลงไปเลยไหม

372
00:24:52,312 --> 00:24:53,146
‎อีกแป๊บค่ะ

373
00:24:54,521 --> 00:24:55,354
‎ตามใจจ้ะ

374
00:25:36,771 --> 00:25:37,604
‎เอาไว้เราไป…

375
00:25:37,687 --> 00:25:40,187
‎ไปช่วงสุดสัปดาห์นี้ก็ได้
‎แพทริก สเวซีมาเลยนะ

376
00:25:40,271 --> 00:25:42,354
‎ในคอนเสิร์ตน่ะ

377
00:25:43,437 --> 00:25:44,646
‎ยังอยู่อีกเหรอคะ

378
00:25:45,021 --> 00:25:46,937
‎- อ๋อ จ้ะ
‎- ใช่ ผมต้องล้างจานน่ะ

379
00:25:47,062 --> 00:25:48,896
‎อีกอย่าง มีคนขอให้ผมอยู่ต่อ

380
00:25:50,312 --> 00:25:52,604
‎ใครกันที่ขอให้คุณอยู่ต่อ

381
00:25:56,771 --> 00:25:58,062
‎อย่าแตะนะ

382
00:25:58,479 --> 00:25:59,771
‎เดี๋ยวจะเป็นการลบหลู่ชา

383
00:26:00,604 --> 00:26:02,979
‎นึกว่าเธอกลับไปสักพักแล้วซะอีก

384
00:26:03,437 --> 00:26:06,187
‎ฉันกลับไปได้ครึ่งทางก็นึกขึ้นได้ว่า
‎"วันนี้โคตรเหนื่อย

385
00:26:07,646 --> 00:26:09,812
‎บางทีป็อบปินส์น่าจะแก่เบื่อให้ฉันได้"

386
00:26:10,812 --> 00:26:11,812
‎คิดว่าไงล่ะ

387
00:26:12,062 --> 00:26:14,312
‎- เด็กๆ ล่ะ ฉัน…
‎- มีคนจัดการให้แล้ว

388
00:26:14,646 --> 00:26:16,396
‎ฉันดูแลความเรียบร้อย
‎ให้หมดแล้ว เธอ…

389
00:26:16,979 --> 00:26:18,437
‎เธอออกไปเที่ยวให้สนุกเถอะ

390
00:26:18,687 --> 00:26:20,604
‎- เราจัดการให้ได้
‎- ใช่

391
00:26:20,687 --> 00:26:23,187
‎จะเป็นฝันร้าย ภูติผี
‎หรือปีศาจใต้เตียง

392
00:26:23,271 --> 00:26:24,937
‎ก็จะถูกจัดการอย่างเร็วและเป็นกลาง

393
00:26:26,062 --> 00:26:27,229
‎ในศาลที่ทรงความยุติธรรม

394
00:26:28,729 --> 00:26:29,562
‎มาเถอะ

395
00:26:36,812 --> 00:26:37,646
‎เรา…

396
00:26:38,562 --> 00:26:39,687
‎เราจะไปไหนกันเหรอ

397
00:26:41,979 --> 00:26:44,229
‎เธอพาฉันออกมาฆ่าหมกป่าใช่ไหม

398
00:26:45,229 --> 00:26:46,687
‎พูดต่อสิ ฉันทำจริงแน่

399
00:26:50,104 --> 00:26:51,187
‎คืออย่างนี้…

400
00:26:51,937 --> 00:26:55,187
‎ที่ดินกว้างใหญ่ผืนนี้
‎ไม่ค่อยมีที่ลับๆ เยอะเท่าไร

401
00:26:56,604 --> 00:26:58,562
‎แต่ที่นี่เป็นที่พิเศษ

402
00:26:58,646 --> 00:26:59,812
‎โอ้โฮ สวยมากเลย

403
00:27:00,604 --> 00:27:02,187
‎- เธอปลูกเองเหรอ
‎- ใช่

404
00:27:03,271 --> 00:27:04,229
‎มันคือดอกชมจันทร์

405
00:27:06,479 --> 00:27:07,937
‎ปลุกให้ขึ้นในอังกฤษยากมาก

406
00:27:09,854 --> 00:27:10,729
‎จ้ะ แต่ก็…

407
00:27:13,229 --> 00:27:14,062
‎คุ้มกับที่ลงแรงนะ

408
00:27:15,146 --> 00:27:15,979
‎งั้นเหรอ

409
00:27:18,021 --> 00:27:18,854
‎ไม่หรอกเหรอ

410
00:27:21,146 --> 00:27:23,229
‎ดอกนี้จะบานแค่ปีละสองครั้ง

411
00:27:23,479 --> 00:27:24,396
‎และเฉพาะกลางคืน

412
00:27:25,271 --> 00:27:26,937
‎ทุกดอกจะบานแค่ครั้งเดียว

413
00:27:28,354 --> 00:27:30,354
‎พรุ่งนี้เช้าดอกพวกนี้ก็จะเหี่ยว

414
00:27:31,021 --> 00:27:34,104
‎และคืนพรุ่งนี้ดอกใหม่ๆ
‎ก็จะบาน จากนั้นก็เหี่ยว

415
00:27:35,479 --> 00:27:37,812
‎ภายในสามสัปดาห์ ต้นทั้งต้นก็จะตาย

416
00:27:38,021 --> 00:27:41,021
‎และในฤดูใบไม้ผลิ
‎ฉันก็ต้องปลูกต้นชมจันทร์ต้นใหม่

417
00:27:45,771 --> 00:27:48,521
‎ลำบากมากเลยนะ
‎สำหรับดอกไม้ที่บานแค่ครั้งเดียว

418
00:27:49,771 --> 00:27:51,604
‎ผู้คนในความรู้สึกของฉัน
‎ก็เป็นแบบนั้นแหละ

419
00:27:53,187 --> 00:27:54,312
‎ต้องพยายามจนสุดกำลัง…

420
00:27:55,479 --> 00:27:56,854
‎แต่เห็นผลลัพธ์เท่าปลายก้อย

421
00:27:59,646 --> 00:28:00,479
‎ทุกคนเลยงั้นเหรอ

422
00:28:01,771 --> 00:28:02,729
‎ทุกคนเลย

423
00:28:03,937 --> 00:28:04,854
‎แม้แต่เธอ

424
00:28:06,812 --> 00:28:07,646
‎แม้แต่ฉัน

425
00:28:09,562 --> 00:28:10,396
‎โดยเฉพาะฉัน

426
00:28:13,354 --> 00:28:15,396
‎ฉันเลยคิดว่าจะช่วยเธอประหยัดแรง

427
00:28:23,646 --> 00:28:24,854
‎โดยการข้ามไปขั้นสุดท้าย

428
00:28:26,271 --> 00:28:27,104
‎ลองดูสักตั้ง

429
00:28:27,812 --> 00:28:28,646
‎ก็ไม่น่าเสียหาย

430
00:28:30,604 --> 00:28:31,812
‎งั้นฉันจะเล่าให้ฟังเลยนะ

431
00:28:37,937 --> 00:28:38,771
‎เอาล่ะ

432
00:28:41,979 --> 00:28:42,896
‎แม่ชื่อลูอีส

433
00:28:43,521 --> 00:28:44,479
‎พ่อชื่อเดนนิส

434
00:28:45,187 --> 00:28:47,146
‎เดนนิสเจอลูอีสเมื่อหล่อนอายุ 18

435
00:28:47,979 --> 00:28:48,812
‎เขาอายุ 24

436
00:28:49,937 --> 00:28:52,854
‎ปุบปับหนึ่งปีต่อมาก็มีพี่ชายฉัน เดนนี่

437
00:28:53,687 --> 00:28:56,437
‎แล้วก็ฉัน ซึ่งไม่ค่อยปุบปับเท่าไร

438
00:28:57,896 --> 00:28:59,604
‎พ่อเริ่มทำงานในเหมืองถ่านหิน

439
00:29:00,146 --> 00:29:01,271
‎เพราะได้ค่าแรงเยอะกว่า

440
00:29:01,937 --> 00:29:02,896
‎เยอะกว่านิดหน่อย

441
00:29:03,396 --> 00:29:07,396
‎แต่จากนั้นเขาไม่ก็ค่อยได้กลับบ้าน
‎ส่วนลูอีสก็…

442
00:29:08,104 --> 00:29:11,562
‎ลูอีสอยู่บ้านกับลูกๆ
‎แต่ตัวหล่อนเองก็ไม่ต่างจากเด็ก

443
00:29:12,521 --> 00:29:15,854
‎เด็กสาวกับเด็กอีกสองคน
‎ส่วนสามีก็อยู่ลึกลงไป 600 เมตร

444
00:29:15,937 --> 00:29:17,604
‎หล่อนจึงทำตัวตามประสาเด็ก

445
00:29:18,521 --> 00:29:19,354
‎หล่อนเล่นสนุก

446
00:29:21,146 --> 00:29:25,104
‎ดังนั้นพ่อฉันเลยอยู่ใต้ดิน
‎ส่วนแม่ก็อยู่ใต้ตัวผู้ชาย และ…

447
00:29:25,896 --> 00:29:27,312
‎สิ่งหนึ่งที่เกี่ยวกับเหมืองถ่านหิน…

448
00:29:28,896 --> 00:29:31,312
‎สิ่งที่ฉันนึกถึงมากที่สุด
‎เมื่ออายุมากขึ้น…

449
00:29:34,229 --> 00:29:35,354
‎ข้างใต้นั่นไม่มีต้นไม้

450
00:29:37,021 --> 00:29:37,854
‎ไม่มีชีวิตใดๆ เลย

451
00:29:39,562 --> 00:29:40,562
‎ผู้ชายเหล่านี้…

452
00:29:41,312 --> 00:29:46,521
‎เราส่งพวกเขาลงไปยังความมืด
‎เพื่อขุดหาสิ่งที่ตายแล้ว

453
00:29:47,062 --> 00:29:50,562
‎ตายซากเสียจนกองทับถม
‎บนซากสิ่งที่ตายแล้ว

454
00:29:50,646 --> 00:29:54,562
‎เก่าแก่และไร้ชีวิตเสียจนไฟลุกติดได้

455
00:29:54,646 --> 00:29:55,854
‎และนั่นก็คือชีวิตของเขา

456
00:29:56,979 --> 00:29:59,312
‎ขณะที่หล่อนทำทุกอย่างที่ทำได้
‎ให้ตัวเองรู้สึกมีชีวิต

457
00:30:00,646 --> 00:30:01,562
‎ความตายเหล่านั้น

458
00:30:01,854 --> 00:30:05,812
‎ความตายสีดำเป็นผุยผง
‎ปกคลุมทั่วใบหน้าของเขา

459
00:30:06,646 --> 00:30:09,354
‎รวมถึงมือ และปอดของเขา
‎เมื่อเขาขึ้นมาบนดิน

460
00:30:11,271 --> 00:30:14,312
‎ไม่มีใบไม้ กิ่งไม้
‎หรือดอกไม้ในโลกของเขา

461
00:30:14,396 --> 00:30:16,604
‎และเมื่อเขาไต่ขึ้นมา
‎จากหลุมศพที่ว่าได้

462
00:30:17,604 --> 00:30:19,854
‎เมื่อไต่กลับมายัง
‎โลกแห่งชีวิตได้ในที่สุด…

463
00:30:22,479 --> 00:30:23,396
‎ผู้คนก็หัวเราะเยาะ

464
00:30:24,521 --> 00:30:28,271
‎พวกเขาหัวเราะเพราะคนทั้งเมืองรู้ว่า
‎ลูกคนล่าสุดนั้น

465
00:30:28,729 --> 00:30:31,229
‎น้องชายของฉัน ไมกี้ ไม่ใช่ลูกเขา

466
00:30:34,562 --> 00:30:36,854
‎ดังนั้นเดนนิส
‎จึงทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่

467
00:30:37,396 --> 00:30:40,562
‎แล้วคนก็พากันชื่นชมความภักดีของเขา

468
00:30:41,062 --> 00:30:42,812
‎ขณะที่ล้อว่าเขาถูกสวมเขาไปด้วย

469
00:30:43,479 --> 00:30:44,854
‎ส่วนลูอีสนั้น

470
00:30:45,312 --> 00:30:48,437
‎เธอประกาศโดยไม่กระดากปาก
‎แล้วคนก็เรียกแม่ฉันว่าอีตัว

471
00:30:51,187 --> 00:30:52,562
‎คำด่าลามมาถึงลูกสาว

472
00:30:53,479 --> 00:30:55,562
‎ทั้งตอนไปโรงเรียน
‎ตอนเดินอยู่บนถนน

473
00:30:55,979 --> 00:30:57,229
‎และลามมาถึงในบ้าน

474
00:30:57,979 --> 00:30:59,229
‎เดนนี่น้อยเริ่มเก็บกด

475
00:30:59,937 --> 00:31:03,354
‎เขาพยายามเอาตัวรอด
‎ด้วยการโทษผู้หญิงทุกคนในครอบครัว

476
00:31:03,604 --> 00:31:06,437
‎และในปี 1967 ลูอีสก็หนีไป

477
00:31:07,646 --> 00:31:08,479
‎หล่อนแยกทางกับพ่อ

478
00:31:09,437 --> 00:31:11,604
‎ส่วนฉันที่กลับมาจากโรงเรียน
‎ก็เจอไมกี้…

479
00:31:12,562 --> 00:31:13,396
‎อยู่ตามลำพัง…

480
00:31:14,729 --> 00:31:16,229
‎ร้องไห้จ้าจนคอแทบแตก

481
00:31:17,062 --> 00:31:18,104
‎เขายังเป็นแค่เด็กเล็ก

482
00:31:18,604 --> 00:31:20,812
‎และเขาไม่เข้าใจว่าตัวเองทำอะไรผิด

483
00:31:24,479 --> 00:31:25,896
‎ฉันพยายามเลี้ยงดูเขา

484
00:31:28,396 --> 00:31:29,312
‎ฉันเป็นแค่เด็ก

485
00:31:30,271 --> 00:31:31,479
‎เด็กไม่รู้วิธีเลี้ยงเด็กด้วยกัน

486
00:31:32,646 --> 00:31:33,646
‎ฉันลืมอะไรต่อมิอะไร

487
00:31:36,021 --> 00:31:37,979
‎เช่นลืมเฝ้าหม้อต้มน้ำเวลามันเดือด

488
00:31:44,312 --> 00:31:45,937
‎วันหนึ่งก็เลยเกิดอุบัติเหตุ

489
00:31:47,312 --> 00:31:49,604
‎นักสังคมสงเคราะห์เข้ามามีเอี่ยว
‎แล้วเราก็ถูกจับแยก

490
00:31:50,646 --> 00:31:51,771
‎พ่อทำดีที่สุดแล้ว

491
00:31:52,354 --> 00:31:55,271
‎เขาอยู่ใต้ดินมานานเลยไม่รู้วิธีเลี้ยงเด็ก
‎นับประสาอะไรกับ…

492
00:31:56,562 --> 00:31:57,521
‎เด็กสามคน

493
00:31:59,396 --> 00:32:01,104
‎ดังนั้นเขาจึงหายเข้ากลีบเมฆ

494
00:32:02,604 --> 00:32:03,854
‎แล้วเราก็มีครอบครัวอุปถัมภ์

495
00:32:04,729 --> 00:32:07,771
‎ที่ที่มีแต่เฒ่าหัวงู

496
00:32:08,271 --> 00:32:09,479
‎กับเมียขี้บ่น

497
00:32:09,937 --> 00:32:12,937
‎ที่หวังจะหาเศษเงิน
‎จากการดูแลสวะสังคม

498
00:32:14,187 --> 00:32:16,271
‎หลังออกมาได้
‎ฉันก็หนีไปลอนดอนทันที

499
00:32:17,562 --> 00:32:19,562
‎พออยู่ที่นั่นฉันก็แส่หาเรื่องไปทั่ว

500
00:32:20,604 --> 00:32:22,354
‎สุดท้ายก็ติดคุกอยู่สองสามปี

501
00:32:24,437 --> 00:32:26,104
‎แล้วฉันก็เริ่มทำสวนในคุก

502
00:32:26,604 --> 00:32:28,354
‎เป็นงานที่วุ่นวายสำหรับคนขี้เกียจ

503
00:32:30,104 --> 00:32:31,229
‎แต่เป็นงานที่ฉันโคตรชอบ

504
00:32:32,687 --> 00:32:33,521
‎รักเลยล่ะ

505
00:32:35,771 --> 00:32:37,062
‎แล้วตอนนั้นฉันก็เข้าใจชัด…

506
00:32:38,062 --> 00:32:39,146
‎ว่าผู้คน…

507
00:32:39,812 --> 00:32:40,687
‎ไม่คู่ควรกับเวลา

508
00:32:42,479 --> 00:32:43,437
‎แต่ต้นไม้…

509
00:32:46,229 --> 00:32:47,229
‎พอเราทุ่มเทความรัก

510
00:32:47,812 --> 00:32:48,687
‎และความพยายาม

511
00:32:49,354 --> 00:32:50,937
‎และการบำรุงรักษาลงไป…

512
00:32:52,979 --> 00:32:54,437
‎เราก็จะเห็นมันผลิดอกออกผล

513
00:32:55,604 --> 00:32:56,729
‎พอได้ดูพวกมันเติบโต

514
00:32:57,312 --> 00:32:58,479
‎เราก็จะเข้าใจทุกอย่าง

515
00:33:03,229 --> 00:33:04,062
‎ดังนั้นใช่แล้ว

516
00:33:06,104 --> 00:33:07,521
‎คนทุกคนทำให้ฉันเหนื่อย

517
00:33:08,812 --> 00:33:09,896
‎แม้แต่พวกที่นิสัยดีที่สุด

518
00:33:12,729 --> 00:33:13,771
‎แต่บางครั้ง…

519
00:33:14,604 --> 00:33:16,687
‎คงจะสักนานทีปีหนละมั้ง…

520
00:33:17,854 --> 00:33:18,771
‎ที่ใครสักคน…

521
00:33:19,896 --> 00:33:22,521
‎จะคุ้มค่าแก่ความพยายาม
‎เหมือนดอกชมจันทร์ดอกนี้

522
00:33:27,562 --> 00:33:29,146
‎ฟังนะ ฉันรู้ว่าเธอกำลังดิ้นรน

523
00:33:30,771 --> 00:33:31,604
‎ฉันดูออก

524
00:33:33,021 --> 00:33:35,104
‎ฉันรู้ว่าเธอแบกความรู้สึกผิดไว้กับตัว

525
00:33:35,604 --> 00:33:38,979
‎แต่ฉันก็รู้ด้วยว่าเธอไม่มีสิทธิ์เลือก
‎ว่าจะให้ใครอยู่หรือตาย

526
00:33:39,979 --> 00:33:41,437
‎ขอโทษนะแดนี่ แต่เธอไม่มีสิทธิ์

527
00:33:42,687 --> 00:33:43,771
‎มนุษย์คืออินทรีย์สาร

528
00:33:45,896 --> 00:33:46,812
‎นั่นคือข้อเท็จจริง

529
00:33:47,562 --> 00:33:48,521
‎คนเราเกิดมาต้องตาย

530
00:33:49,687 --> 00:33:50,521
‎เป็นเรื่องธรรมดา…

531
00:33:51,312 --> 00:33:52,146
‎และสวยงาม

532
00:33:54,646 --> 00:33:57,562
‎ทุกอย่างสลายและฟื้นขึ้นใหม่

533
00:33:58,021 --> 00:33:59,146
‎จากนั้นก็สลายลงไปใหม่

534
00:33:59,229 --> 00:34:01,896
‎และสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย
‎ล้วนกำเนิดจากทุกสิ่งที่ตายไป

535
00:34:03,229 --> 00:34:05,646
‎เราทิ้งชีวิตมากมายไว้แทนที่เรา

536
00:34:06,937 --> 00:34:10,437
‎ชีวิตนั้นเริ่มต้นใหม่และหมุนเวียน

537
00:34:10,521 --> 00:34:11,937
‎ทดแทนกันไปอย่างไม่รู้จบ

538
00:34:12,562 --> 00:34:14,146
‎และนั่นเป็นเรื่องที่ดี

539
00:34:14,687 --> 00:34:16,937
‎ดียิ่งกว่าชีวิตที่ถูกบดขยี้

540
00:34:17,854 --> 00:34:18,979
‎ให้จมลึกลงไปในดิน

541
00:34:20,146 --> 00:34:22,646
‎และฝังอยู่ในหินที่จะลุกไหม้
‎เมื่อมันมีอายุมากพอ

542
00:34:23,062 --> 00:34:27,187
‎การได้เห็นใบไม้และดอกไม้
‎นั้นดีกว่ามาก

543
00:34:29,979 --> 00:34:32,187
‎เราฝากชีวิตมากมายไว้แทนที่เรา

544
00:34:34,937 --> 00:34:36,062
‎เหมือนดอกชมจันทร์ดอกนี้

545
00:34:38,271 --> 00:34:42,062
‎ความสวยงามทั้งมวลของสิ่งหนึ่ง
‎อยู่ในความตายของมันนั่นเอง

546
00:35:32,021 --> 00:35:32,854
‎โธ่ ที่รัก

547
00:35:35,437 --> 00:35:37,437
‎เราจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี

548
00:35:40,479 --> 00:35:41,646
‎ผมไม่รู้

549
00:35:44,562 --> 00:35:45,979
‎ผมไม่รู้เลยจริงๆ

550
00:36:14,104 --> 00:36:15,187
‎มีแค่นี้ใช่ไหมครับ

551
00:36:15,604 --> 00:36:18,021
‎- เหลืออีกชิ้นในรถ
‎- ได้ ผมจะไปหยิบให้

552
00:36:25,312 --> 00:36:27,271
‎คุณพระคุณเจ้า

553
00:36:27,854 --> 00:36:28,937
‎คุณทำอะไรลงไปเนี่ย

554
00:36:29,271 --> 00:36:32,021
‎ผมพบสุภาพบุรุษคนหนึ่งในซัสเซ็ก
‎ที่ทำบ้านตุ๊กตา

555
00:36:32,562 --> 00:36:33,896
‎มัน เอ่อ…

556
00:36:34,271 --> 00:36:35,937
‎มันน่าจะใกล้เคียงแล้วล่ะ

557
00:36:36,854 --> 00:36:38,812
‎แต่ก็ไม่ได้เหมือนเป๊ะ

558
00:36:39,479 --> 00:36:42,021
‎เธอต้องดีใจจนคลั่งแน่ๆ

559
00:36:43,021 --> 00:36:44,687
‎ขอโทษนะที่ผมไปร่วมงานเลี้ยงไม่ได้

560
00:36:45,354 --> 00:36:46,979
‎หวังว่าของขวัญนี่จะปลอบใจได้

561
00:36:47,062 --> 00:36:49,479
‎เธออายุหกขวบ เธอจะสนใจ
‎แค่ของขวัญเท่านั้นแหละ

562
00:36:51,896 --> 00:36:52,729
‎ไม่ใช่ที่นี่

563
00:36:58,021 --> 00:36:59,229
‎ผมจะไปเอาชิ้นส่วนสุดท้าย

564
00:36:59,646 --> 00:37:01,646
‎เราน่าจะเอามันไปซ่อนไว้
‎ในห้องอ่านหนังสือ

565
00:37:01,729 --> 00:37:02,604
‎จนกว่างานจะเริ่ม

566
00:37:05,021 --> 00:37:06,187
‎เข้าท่าดีค่ะ

567
00:37:06,271 --> 00:37:08,396
‎ที่รัก มาดูของ
‎ที่น้องชายคุณเอามาสิคะ

568
00:37:09,021 --> 00:37:09,937
‎วิเศษมาก

569
00:37:11,437 --> 00:37:14,146
‎ขอโทษที่ไปร่วมงานวันเกิดไม่ได้นะ
‎นายก็รู้ว่าฉันยุ่ง

570
00:37:14,229 --> 00:37:17,187
‎- ไว้ถึงเบอร์ลินฉันจะโทรหา
‎- เยี่ยมเลย

571
00:38:01,146 --> 00:38:02,104
‎ตายแล้ว

572
00:38:03,437 --> 00:38:04,271
‎นี่คุณ…

573
00:38:04,604 --> 00:38:07,396
‎มานั่งทำอะไรมืดๆ อยู่ตรงนี้คะ

574
00:38:08,062 --> 00:38:10,687
‎ฉันอยากดื่มอะไรเบาๆ ก่อนนอน

575
00:38:11,562 --> 00:38:14,354
‎เติมพลังสักหน่อย
‎พรุ่งนี้เช้าต้องได้ใช้แรงเยอะแน่

576
00:38:15,062 --> 00:38:17,062
‎มีเด็กๆ มากมายวิ่งวุ่นไปทั่ว

577
00:38:17,687 --> 00:38:20,229
‎คุณเองก็ควรพักบ้างนะ
‎จะเข้านอนเลยไหมคะ

578
00:38:24,521 --> 00:38:25,479
‎วันเกิดของฟลอร่า…

579
00:38:27,437 --> 00:38:28,437
‎ชวนให้ผมคิดว่า…

580
00:38:30,812 --> 00:38:32,396
‎คืนนั้นเป็นคืนที่แปลกมาก

581
00:38:34,437 --> 00:38:35,271
‎เหรอคะ

582
00:38:37,479 --> 00:38:38,771
‎ฉันจำอะไรไม่ค่อยได้

583
00:38:39,896 --> 00:38:41,146
‎ความงดงามของการคลอดลูก

584
00:38:42,771 --> 00:38:44,521
‎เขาว่ายังไงเราก็ต้องลืมช่วงเวลานั้น

585
00:38:45,562 --> 00:38:47,229
‎แต่จริงๆ เป็นเพราะสารเคมีในสมอง

586
00:38:48,729 --> 00:38:50,854
‎เป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เรากล้ามีลูกอีก

587
00:38:52,312 --> 00:38:53,937
‎ลูกคลอดก่อนกำหนดไวมาก

588
00:39:00,604 --> 00:39:01,479
‎ใช่ค่ะ

589
00:39:03,687 --> 00:39:04,521
‎นั่นสินะ

590
00:39:05,146 --> 00:39:06,479
‎และผมก็ประหลาดใจมาก

591
00:39:07,687 --> 00:39:09,021
‎แต่ทั้งที่คลอดก่อนกำหนด…

592
00:39:10,146 --> 00:39:12,562
‎ลูกกลับไม่ตัวเล็กเท่าที่ผมคิดไว้

593
00:39:35,229 --> 00:39:36,562
‎มันไม่สมเหตุสมผล ว่าไหม

594
00:39:40,062 --> 00:39:41,479
‎ฉันไม่รู้ว่าคุณหมายถึงอะไร

595
00:39:44,021 --> 00:39:45,687
‎ก็ถ้าลูกไม่ได้คลอดก่อนกำหนด

596
00:39:46,312 --> 00:39:48,062
‎ถ้าจริงๆ แล้วลูกคลอดตามกำหนด

597
00:39:48,479 --> 00:39:49,687
‎งั้นเวลาก็จะไม่สมเหตุสมผล

598
00:39:50,729 --> 00:39:52,729
‎ลูกจำต้องคลอดก่อนกำหนด ถูกไหม

599
00:39:54,187 --> 00:39:56,646
‎ไม่งั้นก็จะแปลว่า
‎คุณท้องเมื่อเดือนสิงหาคม

600
00:39:58,646 --> 00:39:59,812
‎ตอนที่ผมอยู่รัสเซีย

601
00:40:02,521 --> 00:40:03,562
‎หกปี

602
00:40:06,062 --> 00:40:08,229
‎ผมใช้เวลาคำนวณถึงหกปี

603
00:40:10,437 --> 00:40:12,146
‎ผมคงไม่อยากรู้คำตอบ ว่าไหม

604
00:40:16,854 --> 00:40:18,771
‎ผมไม่อยู่บ้านเสียนาน ใช่ไหมล่ะ

605
00:40:23,396 --> 00:40:24,229
‎ดูเหมือนว่า…

606
00:40:25,646 --> 00:40:26,937
‎บ้านหลังใหญ่…

607
00:40:28,479 --> 00:40:29,562
‎ที่มีแค่คุณกับไมลส์

608
00:40:31,771 --> 00:40:32,604
‎เดียวดาย

609
00:40:38,521 --> 00:40:39,437
‎คุณรักเขาไหม

610
00:41:04,812 --> 00:41:08,312
‎พี่เลี้ยงสาวจำไม่ได้ว่ามีครั้งไหน
‎ที่หล่อนเคยหลับสบายเท่านี้

611
00:41:09,187 --> 00:41:11,562
‎และหล่อนก็คิดว่าที่ผ่านมา
‎คงไม่เคยสักครั้ง

612
00:41:44,271 --> 00:41:45,104
‎ฟลอร่า

613
00:41:46,896 --> 00:41:49,062
‎ฟลอร่า ทำอะไรน่ะ

614
00:41:51,062 --> 00:41:51,896
‎หนูอยู่ที่ไหนคะ

615
00:41:52,437 --> 00:41:55,437
‎เกิดอะไรขึ้น เป็นอะไรไหม
‎เธอเดินละเมออีกแล้วเหรอ

616
00:41:55,729 --> 00:41:56,562
‎หนูไม่…

617
00:41:57,479 --> 00:41:58,312
‎หนูไม่รู้ค่ะ

618
00:41:59,146 --> 00:42:00,979
‎หนูว่าหนูถูกลักซ่อนอีกแล้ว

619
00:42:02,354 --> 00:42:04,062
‎มาเถอะ เข้าไปข้างในกัน

620
00:42:04,771 --> 00:42:06,229
‎ทำไมหนูถึงเป็นแบบนี้อยู่เรื่อย

621
00:42:22,771 --> 00:42:24,729
‎ขอโทษจริงๆ ที่สร้างปัญหานะคะ

622
00:42:25,604 --> 00:42:26,854
‎หนูแค่ออกมาเดินเล่น

623
00:42:27,271 --> 00:42:28,646
‎ไม่ได้จะทำให้คุณตกใจ

624
00:42:29,812 --> 00:42:31,229
‎ไปกินมื้อเช้ากันดีไหมคะ

625
00:42:31,729 --> 00:42:33,771
‎หนูหิวจะแย่แล้ว

626
00:42:53,479 --> 00:42:54,646
‎ขอโทษที่รบกวนค่ะ

627
00:42:55,229 --> 00:42:57,021
‎คุณเคลย์ตันโทรมาอีกแล้ว

628
00:42:57,771 --> 00:42:59,979
‎- ฉันว่าบางทีคุณน่าจะ…
‎- มีใครบาดเจ็บเหรอ

629
00:43:00,271 --> 00:43:01,646
‎มีใครต้องไปโรงพยาบาลไหม

630
00:43:02,437 --> 00:43:04,437
‎ไม่ค่ะ ฉันว่าปัญหาไม่ได้มีแค่นั้น

631
00:43:04,521 --> 00:43:05,979
‎บ้าเอ๊ย ผมบอกไปแล้วไง

632
00:43:06,479 --> 00:43:08,521
‎ผมไม่ว่างนอกจากจะมีใครบาดเจ็บ

633
00:43:18,687 --> 00:43:20,271
‎ให้ตายเถอะ

634
00:43:21,687 --> 00:43:22,562
‎ก็ได้

635
00:43:25,937 --> 00:43:26,771
‎ก็ได้

636
00:43:27,687 --> 00:43:29,104
‎ต่อสายหาหล่อน

637
00:43:35,729 --> 00:43:36,562
‎เฮ้ย

638
00:43:37,396 --> 00:43:38,729
‎นี่มันเรื่องอะไรกัน

639
00:43:39,062 --> 00:43:40,812
‎ของพวกนั้นเอาไปใส่รถแล้วกัน

640
00:43:42,562 --> 00:43:44,979
‎เรื่องก็คือฉันยกสำนักงานให้นายไงล่ะ

641
00:43:45,729 --> 00:43:47,146
‎พูดอะไรของนายน่ะ

642
00:43:47,562 --> 00:43:49,854
‎ฉันไม่อยากเห็นอะไรพวกนี้อีก
‎เป็นครั้งที่สอง

643
00:43:51,021 --> 00:43:53,062
‎นายคงคิดว่าฉันโง่มาก

644
00:43:54,146 --> 00:43:55,271
‎โง่เป็นควายเลยสินะ

645
00:43:56,396 --> 00:43:59,354
‎- ฉันไม่…
‎- เด็กมักไม่คลอดตามกำหนด ดอม

646
00:44:00,812 --> 00:44:01,646
‎แต่ฟังให้ดี

647
00:44:02,437 --> 00:44:04,021
‎และนี่เป็นส่วนที่สำคัญที่สุด

648
00:44:05,271 --> 00:44:06,479
‎เธอเป็นลูกสาวของฉัน

649
00:44:07,521 --> 00:44:08,979
‎ในทุกๆ ทางที่จะเป็นได้

650
00:44:10,062 --> 00:44:11,312
‎เมื่อเธอหกล้มเข่าถลอก

651
00:44:12,021 --> 00:44:13,562
‎เรียกหาพ่อเมื่อฝันร้าย…

652
00:44:14,521 --> 00:44:15,354
‎คนนั้นจะเป็นฉัน

653
00:44:16,604 --> 00:44:19,229
‎ครั้งแรกที่มีไอ้สวะทำให้เธอใจสลาย…

654
00:44:20,437 --> 00:44:21,896
‎ฉันจะเป็นคนที่ปลอบใจเธอ

655
00:44:23,562 --> 00:44:26,896
‎และเมื่อเธอขอให้พ่อเป็นคนส่งเธอ
‎เข้าพิธีวิวาห์…

656
00:44:29,312 --> 00:44:30,812
‎คนคนนั้นคือฉัน ไม่ใช่นาย

657
00:44:32,187 --> 00:44:33,354
‎เข้าใจที่พูดไหม

658
00:44:34,562 --> 00:44:35,562
‎หล่อนไม่ได้บอกเหรอ

659
00:44:36,979 --> 00:44:37,937
‎ดูทำหน้าเข้าสิ

660
00:44:38,562 --> 00:44:40,479
‎ฉันได้เห็นหน้านายตอนความจริงกระจ่าง

661
00:44:42,479 --> 00:44:43,521
‎ฉันคิดมาตลอดเลยนะ

662
00:44:44,854 --> 00:44:47,271
‎ฉันคิดว่าต้องพูดคำไหนดีถึงจะสาสม

663
00:44:47,937 --> 00:44:49,937
‎แล้วฉันก็วนเวียนอยู่กับคำว่า "เนรเทศ"

664
00:44:50,687 --> 00:44:51,521
‎มันใกล้เคียง

665
00:44:51,896 --> 00:44:52,729
‎มันเจ็บแสบ

666
00:44:53,396 --> 00:44:54,521
‎แต่ก็ไม่ใกล้กับคำว่าสาสม

667
00:44:57,396 --> 00:44:58,479
‎แต่ก็น่าจะพอถูไถได้

668
00:45:00,479 --> 00:45:02,312
‎นายถูกเนรเทศแล้ว น้องชาย

669
00:45:03,812 --> 00:45:05,437
‎นายถูกเนรเทศจากบ้านฉัน

670
00:45:06,312 --> 00:45:09,146
‎นายถูกเนรเทศจากเมียและลูกฉัน

671
00:45:10,312 --> 00:45:11,146
‎นายถูกเนรเทศ

672
00:45:12,937 --> 00:45:14,604
‎นายไม่มีพี่ชายอีกต่อไป

673
00:45:16,062 --> 00:45:16,937
‎หรือหลานสาว

674
00:45:17,771 --> 00:45:18,604
‎หรือว่าหลานชาย

675
00:45:20,187 --> 00:45:21,021
‎ไม่มี

676
00:45:22,437 --> 00:45:23,354
‎มีแค่นาย

677
00:45:24,604 --> 00:45:25,812
‎และตัวนายคนเดียว เฮนรี่…

678
00:45:27,854 --> 00:45:29,021
‎ตัวตนที่แท้จริงของนาย…

679
00:45:31,604 --> 00:45:32,854
‎คือไอ้คนสารเลว

680
00:45:35,271 --> 00:45:37,521
‎ปีศาจตัวเล็กๆ ที่น่าขยะแขยง ถูกไหม

681
00:45:40,729 --> 00:45:41,687
‎ฉันสมเพชนาย

682
00:45:43,771 --> 00:45:45,437
‎เพราะนายต้องอยู่กับมัน

683
00:45:47,979 --> 00:45:49,562
‎นายต้องทนอยู่กับตัวเอง

684
00:45:52,021 --> 00:45:54,687
‎และตัวนายที่ว่าก็คือ
‎ไอ้ปีศาจสารเลวหน้าเป็น

685
00:45:55,604 --> 00:45:56,437
‎ใช่ไหมล่ะ

686
00:46:16,146 --> 00:46:17,812
‎อินเดียอยู่ไกลแค่ไหนคะ

687
00:46:18,979 --> 00:46:21,812
‎ไกลพอให้แม่คิดถึงลูก
‎แต่ใกล้เกินจะจากลาจ้ะ

688
00:46:22,896 --> 00:46:25,521
‎แม่รู้ว่าลูกคิดอะไรอยู่
‎แต่อย่ากังวลไปเลย

689
00:46:25,604 --> 00:46:28,437
‎ทุกอย่างจะเรียบร้อย
‎แม่ไปแค่ไม่กี่อาทิตย์เองจ้ะ

690
00:46:29,646 --> 00:46:30,729
‎ให้หนูไปด้วยได้ไหมคะ

691
00:46:31,604 --> 00:46:34,687
‎สองสามอาทิตย์เป็นเวลาที่นานมาก

692
00:46:35,104 --> 00:46:38,771
‎และหนูก็ไม่อยากอยู่ที่นี่ตามลำพัง
‎กับไมลส์และคุณโกรส

693
00:46:47,604 --> 00:46:48,437
‎เจอแล้ว

694
00:46:49,854 --> 00:46:52,312
‎สิ่งนี้เรียกว่าเครื่องราง

695
00:46:53,187 --> 00:46:54,271
‎เมื่อก่อนแม่เคยทำ

696
00:46:54,896 --> 00:46:57,354
‎แต่บางครั้งก็ยังทำอยู่ นิสัยเก่าน่ะ

697
00:46:58,646 --> 00:47:00,812
‎แม่ทำพวกมันตั้งแต่ตอนที่อายุเท่าลูก

698
00:47:00,896 --> 00:47:01,771
‎มันมีไว้ทำอะไรคะ

699
00:47:02,187 --> 00:47:04,646
‎มันช่วยคุ้มครองผู้คน
‎และคอยทำให้พวกเขามีความสุข

700
00:47:08,854 --> 00:47:10,062
‎มันเกิดขึ้นอีกแล้ว…

701
00:47:11,104 --> 00:47:11,937
‎ใช่ไหมคะ

702
00:47:12,687 --> 00:47:13,521
‎อะไรจ๊ะ

703
00:47:14,771 --> 00:47:16,062
‎ตัวหนูไม่ได้อยู่ที่นี่

704
00:47:17,104 --> 00:47:18,271
‎หนูโตเกินไป

705
00:47:19,604 --> 00:47:20,437
‎เหมือนกับว่า…

706
00:47:20,771 --> 00:47:22,271
‎เวลามันไม่สมเหตุสมผล

707
00:47:22,687 --> 00:47:23,521
‎ใช่จ้ะ

708
00:47:25,312 --> 00:47:28,021
‎หนูถูกลักซ่อนไว้
‎ในความทรงจำอีกอันอีกแล้ว

709
00:47:29,562 --> 00:47:30,646
‎ถูกพามาซ่อนให้ปลอดภัย

710
00:47:33,937 --> 00:47:35,146
‎แม่ขา หนูคิดถึงแม่

711
00:47:39,021 --> 00:47:39,854
‎ลูกรัก

712
00:47:42,854 --> 00:47:44,562
‎ตอนนี้ลูกคงใกล้จะตื่นแล้วล่ะ

713
00:48:01,729 --> 00:48:03,062
‎- จำไอ้นี่ได้ไหม
‎- คุณจำได้

714
00:48:03,146 --> 00:48:04,271
‎ตอนฤดูใบไม้ผลิไง

715
00:48:07,937 --> 00:48:09,146
‎กินไปได้ยังไงตั้งสองจาน

716
00:48:09,854 --> 00:48:10,729
‎ดูเขากินสิ

717
00:48:12,229 --> 00:48:14,229
‎ทุกคน…

718
00:48:15,312 --> 00:48:16,354
‎ทุกคนทำอะไรกัน

719
00:48:16,646 --> 00:48:17,479
‎ฟลอร่า

720
00:48:17,937 --> 00:48:18,771
‎ไงจ๊ะ

721
00:48:19,104 --> 00:48:21,479
‎ทุกคนกินมื้อเย็นโดยไม่รอหนู

722
00:48:21,937 --> 00:48:22,812
‎อะไรนะ

723
00:48:23,604 --> 00:48:25,937
‎- อะไรกันฟลอร่า
‎- เธอกินในห้องไปแล้วนี่

724
00:48:26,354 --> 00:48:28,729
‎- โอเว่นทำซุปให้เธอ
‎- หนึ่งในจานเด็ดของฉันเลยนะ

725
00:48:29,562 --> 00:48:30,896
‎หนูจำไม่เห็นได้เลย

726
00:48:31,646 --> 00:48:33,104
‎บอกแล้วว่าเขาไม่เป็นตัวเอง

727
00:48:33,479 --> 00:48:34,479
‎เขาดูสบายดีนี่นา

728
00:48:35,604 --> 00:48:36,437
‎แต่แปลกๆ

729
00:48:37,187 --> 00:48:38,521
‎หนูไม่ชอบเกมนี้เลย

730
00:48:39,812 --> 00:48:40,646
‎ไม่เป็นไรนะ

731
00:48:40,729 --> 00:48:41,771
‎หนูไม่ชอบ

732
00:48:41,854 --> 00:48:43,521
‎อุ๊ย สงสัยคุณอาของพวกเธอโทรมา

733
00:48:43,604 --> 00:48:46,021
‎ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย ฟลอร่า
‎ไม่ต้องห่วงนะ

734
00:48:46,479 --> 00:48:47,312
‎สวัสดีค่ะ

735
00:48:48,479 --> 00:48:49,312
‎สวัสดีค่ะ

736
00:48:51,354 --> 00:48:52,187
‎สวัสดีค่ะ

737
00:48:54,229 --> 00:48:55,896
‎มีไอ้บ้าโทรมาแกล้งอีกแล้ว

738
00:48:59,187 --> 00:49:02,437
‎นายคิดจริงๆ เหรอ
‎ว่าวันหนึ่งเธอจะรับสาย

739
00:49:04,146 --> 00:49:05,479
‎น่าหดหู่ขึ้นทุกที

740
00:49:07,854 --> 00:49:10,062
‎ฉันว่ามันคงไม่มีอะไรต่าง
‎สำหรับนายหรอกนะ

741
00:49:10,146 --> 00:49:13,312
‎อาจมีสักครั้งจากสิบสายที่เธอรับ

742
00:49:14,271 --> 00:49:17,187
‎นายอาจได้ยินเธอพูดว่า "บ้านฟลอร่าค่ะ"

743
00:49:18,104 --> 00:49:18,979
‎เป็นไปไม่ได้หรอก

744
00:49:20,646 --> 00:49:21,646
‎ในระหว่างนั้น

745
00:49:22,687 --> 00:49:24,896
‎พวกเขาก็จะคิดว่านายเป็นไอ้โรคจิต

746
00:49:24,979 --> 00:49:26,479
‎ที่หอบหายใจใส่โทรศัพท์

747
00:49:26,854 --> 00:49:27,896
‎เป็นแค่คนบ้า

748
00:49:28,562 --> 00:49:30,229
‎น่าสมเพชจริงๆ

749
00:49:33,229 --> 00:49:34,687
‎มาถึงตอนนี้อีกแล้ว

750
00:49:35,396 --> 00:49:39,021
‎ถึงมันจะไม่จริง
‎แต่ยังไงนายก็ควรให้แขกเข้ามานะ

751
00:49:51,021 --> 00:49:52,312
‎ขอโทษที่มารบกวน

752
00:49:55,104 --> 00:49:56,521
‎ฉันอยู่แถวนี้พอดี และ…

753
00:49:59,479 --> 00:50:00,729
‎ฉันไม่ได้แวะมาแถวนี้

754
00:50:02,104 --> 00:50:04,271
‎ฉันหลอกว่ามีธุระ ฉันมีเวลาไม่มาก

755
00:50:08,896 --> 00:50:10,271
‎คุณมานั่งทำอะไรในนี้

756
00:50:11,021 --> 00:50:11,896
‎อ๋อ ผม…

757
00:50:16,021 --> 00:50:17,312
‎ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน

758
00:50:24,021 --> 00:50:24,896
‎ขอโทษนะ

759
00:50:27,479 --> 00:50:28,312
‎ฟลอร่า

760
00:50:28,687 --> 00:50:29,937
‎ฉันเสียใจจริงๆ

761
00:50:30,646 --> 00:50:32,062
‎ฉันน่าจะบอกคุณ

762
00:50:34,396 --> 00:50:36,771
‎มีหลายอย่างที่ฉันไม่น่าจะทำแบบนั้น

763
00:50:38,354 --> 00:50:39,521
‎คืนนี้เราจะไปกันแล้ว

764
00:50:40,771 --> 00:50:41,729
‎อินเดีย

765
00:50:43,854 --> 00:50:44,771
‎สองสามสัปดาห์

766
00:50:45,146 --> 00:50:46,437
‎ตามรอยฮันนีมูนของเรา

767
00:50:48,812 --> 00:50:49,687
‎งั้นเหรอ

768
00:50:52,687 --> 00:50:53,854
‎ฉันอยากมาบอกลาคุณ

769
00:50:53,937 --> 00:50:55,312
‎- ชาร์ล็อตต์
‎- ฉันพูดจริง

770
00:50:56,854 --> 00:50:58,312
‎ฉันจะกอบกู้ให้สำเร็จ

771
00:50:59,604 --> 00:51:01,354
‎สามีฉัน ครอบครัวฉัน

772
00:51:02,854 --> 00:51:04,312
‎ฉันอยากให้คุณฟังจากปากฉัน…

773
00:51:05,229 --> 00:51:06,687
‎ว่าทำไมฉันถึงไปเที่ยวในครั้งนี้

774
00:51:09,312 --> 00:51:10,479
‎ฉันแก้ไขมันได้

775
00:51:14,812 --> 00:51:16,854
‎แต่ฉันไม่สามารถไปโดยไม่…

776
00:51:18,479 --> 00:51:19,937
‎ผมรักคุณ ชาร์ล็อตต์

777
00:51:26,146 --> 00:51:26,979
‎ฉันรู้ค่ะ

778
00:51:31,854 --> 00:51:33,437
‎แต่ความรักอย่างเดียวมันไม่พอ

779
00:51:34,896 --> 00:51:36,187
‎ยังมีอะไรอีกหลายอย่าง

780
00:52:28,437 --> 00:52:30,104
‎ถ้านายไม่ว่าอะไร งั้นข้ามไปเลยนะ

781
00:52:30,187 --> 00:52:32,062
‎ไปยังตอนโปรดของฉัน

782
00:52:32,146 --> 00:52:33,562
‎อย่านะ ได้โปรด

783
00:52:34,104 --> 00:52:36,479
‎มันเจ็บ เจ็บมากจริงๆ

784
00:52:37,062 --> 00:52:38,271
‎ฉันอยากเห็นมันอีก

785
00:52:38,354 --> 00:52:40,521
‎- ไม่เอา
‎- คืนที่เราเจอกัน

786
00:52:42,604 --> 00:52:43,437
‎เร็วเข้า

787
00:52:44,104 --> 00:52:44,937
‎รับสายสิ

788
00:52:47,146 --> 00:52:48,812
‎- ไม่
‎- แต่นายต้องรับ

789
00:52:49,312 --> 00:52:50,146
‎นายก็รู้นี่นา

790
00:52:50,937 --> 00:52:53,521
‎- ฉันไม่อยากรับ
‎- แต่นายก็รับเสมอ

791
00:52:53,604 --> 00:52:56,937
‎เร็วสิ ไม่มีอะไรต้องกลัวหรอก
‎นายก็รู้ว่าใครโทรมา

792
00:52:57,021 --> 00:52:59,104
‎สถานทูตอังกฤษในอินเดียไง

793
00:52:59,187 --> 00:53:00,562
‎ไม่เอา ขอร้องล่ะ

794
00:53:00,646 --> 00:53:02,229
‎พวกเขามีข่าวร้ายจะบอก

795
00:53:02,312 --> 00:53:04,896
‎- ได้โปรด
‎- มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น

796
00:53:24,562 --> 00:53:25,396
‎สวัสดีครับ

797
00:53:28,854 --> 00:53:29,979
‎ครับ ผมเอง

798
00:53:33,896 --> 00:53:35,854
‎ขอโทษนะ ช่วยพูดอีกทีได้ไหมครับ

799
00:53:46,271 --> 00:53:47,979
‎อุบัติเหตุแบบไหนครับ

800
00:53:56,187 --> 00:53:57,812
‎พวกเขาไม่เป็นไรใช่ไหมครับ

801
00:54:10,646 --> 00:54:11,521
‎ไม่จริง

802
00:54:16,104 --> 00:54:17,062
‎คุณเข้าใจผิดแล้ว

803
00:54:59,604 --> 00:55:01,521
‎ไม่เลวนักใช่ไหมล่ะ

804
00:55:02,104 --> 00:55:02,937
‎มันคือนรกชัดๆ

805
00:55:03,896 --> 00:55:05,062
‎ทุกครั้งคือนรก

806
00:55:05,479 --> 00:55:06,437
‎ไม่หรอก

807
00:55:06,979 --> 00:55:08,854
‎นั่นยังไม่ใช่ส่วนที่แย่ที่สุด

808
00:55:08,937 --> 00:55:10,937
‎ไม่ใช่กระทั่งการจัดงานศพของพวกเขา

809
00:55:11,021 --> 00:55:13,021
‎หรือการฝังโลงศพเปล่าๆ

810
00:55:13,479 --> 00:55:14,312
‎ไม่เลย

811
00:55:14,812 --> 00:55:17,396
‎นรกคือการที่ต้องโทรไปที่บลาย

812
00:55:17,937 --> 00:55:19,937
‎การที่ต้องบอกข่าวร้าย

813
00:55:20,312 --> 00:55:23,854
‎และการได้ยินเสียงของเธอเป็นเสียงแรก

814
00:55:23,937 --> 00:55:25,521
‎เมื่อเธอรับโทรศัพท์ต่างหาก

815
00:55:26,021 --> 00:55:28,687
‎เสียงเล็กๆ ของเธอที่พูดว่า…

816
00:55:29,229 --> 00:55:30,979
‎บ้านฟลอร่าค่ะ

817
00:55:38,937 --> 00:55:41,271
‎นอนละเมอ เดินละเมอ

818
00:55:42,104 --> 00:55:43,771
‎สภาพจิตใจคงเครียดน่าดู

819
00:55:44,521 --> 00:55:45,354
‎ใช่

820
00:55:46,312 --> 00:55:47,354
‎ใช่ ฉัน…

821
00:55:50,062 --> 00:55:51,896
‎ฉันไม่รู้แล้วว่าควรทำยังไงดี

822
00:55:51,979 --> 00:55:55,521
‎ดังนั้นฉันเลยคิดว่า
‎พรุ่งนี้เช้าจะพาแกไปหาหมอ

823
00:55:56,271 --> 00:55:57,646
‎งานนี้ต้องพึ่งนักจิตวิทยาแล้ว

824
00:55:59,646 --> 00:56:01,354
‎ในคุกเรามีมาตรการบำบัดให้นักโทษ

825
00:56:02,271 --> 00:56:04,562
‎ฉันเกลียดมัน
‎ฉันไม่คิดว่ามันจะช่วยได้

826
00:56:06,104 --> 00:56:09,812
‎นักจิตวิทยาของฉัน ทามาร่า
‎หล่อนคาดคั้นฉันไม่หยุด

827
00:56:10,187 --> 00:56:12,062
‎ตื๊อเหมือนหมาไล่ตามกระดูก

828
00:56:14,062 --> 00:56:16,187
‎ฉันเลยเริ่มพูดเพื่อให้หล่อนหุบปาก

829
00:56:17,271 --> 00:56:20,062
‎ผ่านไปหนึ่งเดือนฉันถึงรู้ตัวว่า
‎ได้หลับสนิทกับเขาแล้ว

830
00:56:21,062 --> 00:56:21,896
‎โอ้โฮ

831
00:56:23,396 --> 00:56:24,229
‎นั่นสิ

832
00:56:25,687 --> 00:56:26,687
‎เธออาจพูดถูก

833
00:56:30,979 --> 00:56:31,812
‎ฉันไปก่อนนะ

834
00:56:33,854 --> 00:56:36,104
‎อย่างน้อยฉันก็น่าจะเปลี่ยนเสื้อผ้า

835
00:56:39,354 --> 00:56:40,187
‎เอ่อ…

836
00:56:42,146 --> 00:56:43,354
‎เธอจะ…

837
00:56:44,396 --> 00:56:45,312
‎กลับมาก็ได้นะ

838
00:56:46,396 --> 00:56:47,937
‎- คืนนี้เหรอ
‎- ใช่

839
00:56:48,854 --> 00:56:49,771
‎คืนนี้

840
00:56:51,937 --> 00:56:53,229
‎ไม่รู้สิ ป็อบปินส์

841
00:56:54,271 --> 00:56:55,979
‎เธอดูมีเรื่องที่ต้องทำเยอะ

842
00:57:00,687 --> 00:57:04,354
‎ยังไงฉันก็ต้องอยู่เฝ้าฟลอร่า
‎ทั้งคืนอยู่แล้ว

843
00:57:07,396 --> 00:57:08,229
‎ราตรีสวัสดิ์

844
00:57:09,479 --> 00:57:10,437
‎บอกฝันดีเฉยๆ

845
00:57:13,229 --> 00:57:14,604
‎เรายังมีคืนอื่นๆ

846
00:57:15,187 --> 00:57:16,771
‎และต่อไปก็จะมีคืนอื่นๆ อีก

847
00:57:17,604 --> 00:57:18,604
‎สัญญานะ

848
00:57:29,771 --> 00:57:30,729
‎สัญญา

849
00:57:40,937 --> 00:57:41,937
‎บัดซบ

850
00:57:42,937 --> 00:57:43,896
‎เอาอีกแล้ว

851
00:57:49,562 --> 00:57:50,604
‎ขาดการเชื่อมต่อ

852
00:57:51,062 --> 00:57:52,312
‎โทรศัพท์มีปัญหาเหรอ

853
00:57:59,396 --> 00:58:00,937
‎โทรศัพท์ขาดการเชื่อมต่อ

854
00:58:01,646 --> 00:58:02,479
‎แล้วยังไง

855
00:58:02,896 --> 00:58:06,229
‎มันไม่น่าเป็นแบบนี้น่ะสิ
‎ก่อนหน้านี้มันไม่เคยเป็น

856
00:58:07,021 --> 00:58:08,646
‎ฉันแน่ใจว่าไม่มีอะไรหรอก

857
00:58:15,396 --> 00:58:17,187
‎- คิดจะทำอะไรน่ะ
‎- ฉันจะไป

858
00:58:17,812 --> 00:58:19,979
‎- หา
‎- ฉันจะไปบลาย

859
00:58:21,187 --> 00:58:22,354
‎บ้าไปแล้ว

860
00:58:22,437 --> 00:58:23,646
‎นายต้องขับรถสามชั่วโมง

861
00:58:23,729 --> 00:58:26,687
‎แถมนายยังดื่มมาตลอดสองปีเลยนะ

862
00:58:26,771 --> 00:58:27,937
‎มันไม่มีเหตุผล

863
00:58:29,062 --> 00:58:31,437
‎จะไปทำไม พี่เลี้ยงคนนั้นจัดการได้

864
00:58:31,521 --> 00:58:33,229
‎ถึงนายไปก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

865
00:58:33,312 --> 00:58:34,812
‎ฉันสังหรณ์ใจไม่ดี

866
00:58:35,354 --> 00:58:36,687
‎อ๋อ ตัดสินใจได้แล้วสิ

867
00:58:38,354 --> 00:58:41,312
‎ฉันไม่ได้รู้สึกแบบนี้ตั้งแต่ตอนที่…

868
00:58:41,396 --> 00:58:44,896
‎งั้นนายก็จะไปบลายสินะ
‎พวกเขาต้องดีใจแน่ที่เจอนาย

869
00:58:44,979 --> 00:58:47,687
‎และบางที
‎นายน่าจะบอกเด็กๆ ต่อหน้าได้

870
00:58:47,771 --> 00:58:49,646
‎ว่าพ่อแม่ของพวกเขาตายได้ยังไง

871
00:58:49,729 --> 00:58:52,354
‎และนายน่าจะบอกพวกเขาได้
‎ว่าทำไมพ่อแม่พวกเขา

872
00:58:52,437 --> 00:58:53,687
‎ถึงไปเที่ยวตั้งแต่แรก

873
00:59:20,229 --> 00:59:21,104
‎ว่าไง

874
00:59:25,937 --> 00:59:26,771
‎เดี๋ยว

875
00:59:40,687 --> 00:59:41,521
‎สวัสดี

876
01:00:01,104 --> 01:00:01,937
‎อยู่นี่เอง

877
01:00:03,146 --> 01:00:04,271
‎ไม่ต้องกลัวนะ

878
01:00:06,937 --> 01:00:08,521
‎ขอโทษที่ตอนนั้นฉันกลัวนาย

879
01:00:09,604 --> 01:00:11,979
‎ฉันทำตัวเสียมารยาทมาก แต่ว่า…

880
01:00:12,687 --> 01:00:14,104
‎ฉันคิดว่าฉันน่าจะแต่งเรื่องให้นาย

881
01:00:16,187 --> 01:00:17,396
‎นายคนน่าสงสาร

882
01:00:18,312 --> 01:00:20,271
‎เสียใจด้วยนะเรื่องหน้าของนาย

883
01:00:25,396 --> 01:00:26,229
‎นี่

884
01:00:30,479 --> 01:00:31,354
‎ลองใส่อันนี้สิ

885
01:00:39,812 --> 01:00:40,812
‎เรียบร้อย

886
01:00:40,896 --> 01:00:41,771
‎นายมีหน้าแล้ว

887
01:00:43,562 --> 01:00:45,479
‎ทีนี้เรามาแต่งเรื่องกัน…

888
01:00:46,396 --> 01:00:47,229
‎สำหรับนายคนเดียว

889
01:00:50,271 --> 01:00:52,771
‎ฉันเอาอีกแล้วใช่ไหม

890
01:00:54,479 --> 01:00:57,396
‎ฉันถูกลักซ่อน
‎ไว้ในความทรงจำอีกอันอีกแล้ว

891
01:00:58,021 --> 01:00:59,729
‎เพราะคืนที่ฉันทำแบบนี้

892
01:01:00,312 --> 01:01:02,312
‎คืนที่ฉันมอบใบหน้าใหม่ให้นาย

893
01:01:02,396 --> 01:01:04,812
‎ฉันอายุแค่ห้าขวบ

894
01:01:05,687 --> 01:01:06,521
‎ใช่ไหม

895
01:01:09,062 --> 01:01:10,979
‎ทำไมต้องคอยทำแบบนี้กับหนูอยู่เรื่อย

896
01:01:11,771 --> 01:01:12,937
‎บอกหนูมาเถอะค่ะ

897
01:01:13,687 --> 01:01:15,812
‎ทำไมคุณต้องคอยเมินหนูด้วย

898
01:01:16,104 --> 01:01:17,437
‎คุณเจสเซิล

899
01:01:24,354 --> 01:01:25,312
‎พอสักที

900
01:01:26,104 --> 01:01:27,271
‎ไม่เอาแล้ว

901
01:01:28,687 --> 01:01:30,437
‎หนูไม่ชอบเกมนี้

902
01:01:31,354 --> 01:01:33,229
‎เลิกซ่อนตัวจากหนูได้แล้ว

903
01:01:33,646 --> 01:01:35,312
‎หนูอยากคุยกับคุณ

904
01:01:40,312 --> 01:01:41,854
‎หนูโกรธคุณมากๆ นะ

905
01:01:42,771 --> 01:01:43,646
‎แต่ทำไมล่ะ

906
01:01:44,187 --> 01:01:45,521
‎ทุกอย่างก็ไปได้สวยนี่นา

907
01:01:45,604 --> 01:01:47,146
‎- มันวิเศษ…
‎- ไม่จริง

908
01:01:48,021 --> 01:01:50,312
‎หนูเหนื่อยกับการถูกลักซ่อนแล้ว

909
01:01:50,396 --> 01:01:54,562
‎หนูเบื่อที่ต้องลืมเรื่องต่างๆ
‎และเบื่อกับการทำตัวแปลกๆ

910
01:01:55,104 --> 01:01:56,896
‎และกับการที่ไมลส์ทำตัวแปลกๆ

911
01:01:58,646 --> 01:02:00,146
‎ไมลส์ทำไมงั้นเหรอ

912
01:02:00,229 --> 01:02:02,146
‎ไมลส์วิเศษสุดๆ

913
01:02:02,562 --> 01:02:04,479
‎ยกเว้นตอนที่เขาไม่เป็นแบบนั้น

914
01:02:05,021 --> 01:02:06,354
‎ไม่วิเศษน่ะเหรอ

915
01:02:06,437 --> 01:02:07,771
‎ไม่เป็นตัวไมลส์ค่ะ

916
01:02:12,354 --> 01:02:13,187
‎ไม่นะ

917
01:02:13,562 --> 01:02:14,896
‎อย่าทำแบบนั้น

918
01:02:15,229 --> 01:02:17,062
‎อย่าเอาแต่ทำแบบนั้นสิคะ

919
01:02:18,271 --> 01:02:20,896
‎กลับมาให้หนูเห็นเดี๋ยวนี้

920
01:02:22,312 --> 01:02:23,812
‎คุณทำอะไรกับหนู

921
01:02:24,729 --> 01:02:26,187
‎- ฉัน…
‎- ฟลอร่า

922
01:02:32,771 --> 01:02:33,604
‎ฟลอร่า

923
01:02:34,187 --> 01:02:35,021
‎มานี่

924
01:02:38,104 --> 01:02:38,979
‎ไม่เป็นไรหรอกค่ะ

925
01:02:40,354 --> 01:02:41,521
‎ก็แค่คุณเจสเซิล

926
01:02:46,646 --> 01:02:47,479
‎ไมลส์

927
01:02:48,521 --> 01:02:49,354
‎ไมลส์

928
01:02:50,979 --> 01:02:51,812
‎แหม…

929
01:02:52,271 --> 01:02:53,312
‎รู้สึกกระอักกระอ่วนจัง

930
01:02:55,479 --> 01:02:56,312
‎ไมลส์

931
01:02:59,937 --> 01:03:00,771
‎อะไรกัน

932
01:03:00,854 --> 01:03:02,104
‎ฟลอร่า

933
01:03:02,187 --> 01:03:03,812
‎ไม่นะ ฟลอร่า

934
01:03:06,104 --> 01:03:07,229
‎ฟลอร่า

935
01:03:09,646 --> 01:03:10,479
‎ฟลอร่า

936
01:03:13,312 --> 01:03:14,396
‎ฟลอร่า เธออยู่ไหน

937
01:03:16,521 --> 01:03:17,437
‎ฟลอร่า

938
01:03:19,396 --> 01:03:20,521
‎ฟลอร่า เราต้องไปแล้ว

939
01:03:22,062 --> 01:03:22,896
‎มาเถอะ

940
01:03:24,979 --> 01:03:25,937
‎ขอโทษนะคะ

941
01:04:39,854 --> 01:04:42,771
‎คำบรรยายโดย: ชญาธิป วีระขจร