1
00:00:07,187 --> 00:00:09,354
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:15,021 --> 00:01:17,146
‎หญิงแม่บ้านรู้ดีกว่าคนส่วนใหญ่

3
00:01:17,396 --> 00:01:19,729
‎ว่าประสบการณ์อันโชกโชน
‎จะมิร้างลาความเจ็บปวด

4
00:01:20,104 --> 00:01:23,354
‎และเพราะหล่อนตระหนักถึงเรื่องนี้
‎ตั้งแต่เริ่มเรียกบลายว่าบ้าน

5
00:01:23,521 --> 00:01:25,729
‎หล่อนจึงมักหาทางสงบจิตใจ

6
00:01:25,812 --> 00:01:27,229
‎ในกิจวัตรประจำวัน

7
00:01:27,854 --> 00:01:29,354
‎และมันมักได้ผลเสมอ

8
00:01:30,729 --> 00:01:31,604
‎ทุกเวลา

9
00:01:32,021 --> 00:01:34,354
‎เราหวังพึ่งอดีตไม่ได้

10
00:01:36,646 --> 00:01:38,812
‎เราหวังพึ่งอดีตไม่ได้

11
00:01:40,271 --> 00:01:42,396
‎นั่นคือสิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากการดูแลแม่

12
00:01:44,646 --> 00:01:46,771
‎โรคจิตเสื่อมเป็นแบบนี้ใช่ไหมล่ะครับ

13
00:01:49,354 --> 00:01:51,104
‎มันให้บทเรียนผมไว้มากทีเดียว

14
00:01:51,854 --> 00:01:55,854
‎เราคิดว่าเรื่องราวต่างๆ
‎ถูกกักเก็บไว้ในความทรงจำแล้ว แต่…

15
00:01:57,396 --> 00:01:59,521
‎ความทรงจำก็เลือนหาย ไม่ก็ผิดพลาด

16
00:02:00,937 --> 00:02:03,771
‎เราทุกคนมีสิทธิ์ตายได้ทุกเมื่อ

17
00:02:04,646 --> 00:02:07,521
‎หรือไม่ก็หลงลืมทั้งชีวิตที่ผ่านมา
‎ซึ่งไม่ต่างอะไรจากการตาย

18
00:02:08,187 --> 00:02:10,437
‎ดังนั้นคุณลองคิดดูสิ

19
00:02:11,896 --> 00:02:14,187
‎เราจะไปหวังพึ่งอนาคตก็ไม่ได้

20
00:02:17,854 --> 00:02:18,729
‎ไม่มีอดีต

21
00:02:19,271 --> 00:02:20,229
‎ไม่มีอนาคต

22
00:02:22,229 --> 00:02:24,812
‎พระเจ้า ฉันรู้ว่ามันน่ากลัว
‎แต่ว่านะโอเว่น…

23
00:02:25,937 --> 00:02:26,937
‎นายยังหนุ่มอยู่

24
00:02:27,979 --> 00:02:30,354
‎นายมีอดีต และนายมีอนาคต

25
00:02:30,687 --> 00:02:33,187
‎ฉันขอเถียงว่านายพึ่งพามันได้ทั้งคู่

26
00:02:34,271 --> 00:02:36,271
‎พ่อหนุ่มเมาแอ๋ที่น่าสงสารเอ๊ย

27
00:02:42,146 --> 00:02:44,062
‎- รู้ไหมผมเห็นอะไร
‎- อะไรเหรอ

28
00:02:45,812 --> 00:02:49,479
‎คุณใช้เวลามากมาย
‎เพื่อดูแลเอาใจใส่คนอื่น

29
00:02:49,562 --> 00:02:50,646
‎มันคืองานของฉัน

30
00:02:52,271 --> 00:02:53,771
‎มันมีมากกว่านั้นใช่ไหมล่ะ

31
00:02:54,854 --> 00:02:57,687
‎ถ้าคุณจะลองยกความรับผิดชอบนั้น
‎ออกจากบ่า

32
00:02:57,771 --> 00:02:59,354
‎แล้ววางมันลงสักหนึ่งนาที…

33
00:03:00,104 --> 00:03:00,937
‎ตัวผมทำได้

34
00:03:01,854 --> 00:03:02,687
‎ช่างแม่ง

35
00:03:03,646 --> 00:03:04,479
‎ผม…

36
00:03:05,062 --> 00:03:06,146
‎ขอโทษที่พูดแบบนั้น

37
00:03:07,312 --> 00:03:08,271
‎ผมไม่น่าพูดเลย

38
00:03:08,354 --> 00:03:11,979
‎มันเป็นคำพูดที่เลวร้าย
‎แต่ผมก็จะพูดอยู่ดี

39
00:03:15,021 --> 00:03:16,396
‎มันทำให้เราโล่งใจได้นิดหนึ่ง

40
00:03:18,979 --> 00:03:20,021
‎มันไม่เลวร้ายหรอก

41
00:03:23,271 --> 00:03:25,521
‎ไม่ว่าจะชอบใจหรือไม่
‎ผมก็หลุดจากพันธนาการแล้ว

42
00:03:27,354 --> 00:03:28,562
‎และตอนนี้ผมก็คิดว่า…

43
00:03:31,812 --> 00:03:33,312
‎ผมอาจจะกลับไปอยู่ปารีส

44
00:03:36,521 --> 00:03:37,354
‎ก็นาย…

45
00:03:39,104 --> 00:03:39,937
‎คือ นาย…

46
00:03:40,646 --> 00:03:42,229
‎นายทำได้ไม่ใช่เหรอ นาย…

47
00:03:42,562 --> 00:03:44,146
‎- ผมทำได้
‎- ใช่

48
00:03:45,021 --> 00:03:45,854
‎และรู้ไหม…

49
00:03:49,521 --> 00:03:50,354
‎คุณก็ทำได้เหมือนกัน

50
00:03:58,062 --> 00:03:59,062
‎พูดตามผมนะ

51
00:03:59,479 --> 00:04:02,104
‎แฮนนาห์ โกรสในปารีส

52
00:04:02,812 --> 00:04:04,354
‎จะให้ฉันไปทำอะไรที่ปารีสล่ะ

53
00:04:04,896 --> 00:04:07,729
‎กินครัวซองต์ ดื่มไวน์ดีๆ

54
00:04:08,062 --> 00:04:09,187
‎และใช้ชีวิตไง แฮนนาห์

55
00:04:09,729 --> 00:04:10,562
‎ใช้ชีวิต

56
00:04:12,896 --> 00:04:15,604
‎ทำอะไรก็ได้
‎ที่ใจเรานึกอยากในขณะนั้น

57
00:04:16,979 --> 00:04:17,937
‎คุณกับผม

58
00:04:20,062 --> 00:04:21,104
‎ขณะที่เรายังไปได้

59
00:04:26,271 --> 00:04:28,979
‎ขอโทษที่ขัดจังหวะ
‎แต่ฉันจะไปเค้งแล้ว

60
00:04:29,937 --> 00:04:31,646
‎มาเถอะโอเว่น ได้เวลากลับแล้ว

61
00:04:34,604 --> 00:04:36,604
‎ก็ได้ ถึงเวลานอนแล้วสินะ

62
00:04:40,687 --> 00:04:42,104
‎ไว้ผมจะยกหูหานะ

63
00:04:43,312 --> 00:04:44,562
‎มุกเจื่อนเหลือเกิน

64
00:04:46,896 --> 00:04:47,729
‎ขับรถดีๆ นะ

65
00:04:47,812 --> 00:04:49,437
‎ฉันรู้จักเส้นทางดี ไม่เป็นไรหรอก

66
00:04:53,187 --> 00:04:54,021
‎ไม่เป็นไร

67
00:05:03,729 --> 00:05:04,562
‎แฮนนาห์ใช่ไหมครับ

68
00:05:07,021 --> 00:05:07,854
‎โอเว่น ชาร์มาครับ

69
00:05:08,854 --> 00:05:10,271
‎ยินดีที่ได้พบ

70
00:05:12,271 --> 00:05:13,104
‎ค่ะ

71
00:05:13,854 --> 00:05:14,812
‎ค่ะ ใช่แล้ว

72
00:05:15,521 --> 00:05:18,896
‎ขอโทษนะคะ
‎วันนี้ฉันสับสนนิดหน่อย

73
00:05:19,521 --> 00:05:21,604
‎แถมปกติ
‎ฉันไม่ค่อยถนัดสัมภาษณ์งาน…

74
00:05:21,687 --> 00:05:24,562
‎คือฉันจะสะดวกใจกว่า
‎ถ้าเป็นคนที่นั่งอีกฝั่งของโต๊ะแทน

75
00:05:25,187 --> 00:05:27,312
‎แต่ชาร์ล็อตต์ คุณนายวินเกรฟน่ะ

76
00:05:27,396 --> 00:05:28,687
‎เธอต้อง…

77
00:05:29,396 --> 00:05:30,229
‎เธอต้อง…

78
00:05:33,312 --> 00:05:34,979
‎ค่ะ เอาล่ะ ฉันพร้อมแล้ว

79
00:05:35,271 --> 00:05:36,396
‎แฮนนาห์ โกรสค่ะ ยินดี…

80
00:05:36,729 --> 00:05:38,187
‎ยินดีที่ได้พบ เชิญค่ะ

81
00:05:40,896 --> 00:05:42,104
‎ถ้าอย่างนั้นคุณ…

82
00:05:42,937 --> 00:05:45,146
‎คุณก็เคยเรียนที่ปารีสเหรอคะ

83
00:05:46,854 --> 00:05:48,521
‎ครับ สองปี

84
00:05:48,771 --> 00:05:51,104
‎ครับ ถ้าให้พูดตามตรง
‎ก็เป็นสองปีที่ดีที่สุดในชีวิต

85
00:05:51,187 --> 00:05:53,146
‎ผมเคยอยู่ที่ภัตตาคารในเลอ มาเรส์

86
00:05:55,312 --> 00:05:57,396
‎เกรงว่างานนี้อาจจะน่าเบื่อ
‎สำหรับคุณแล้วล่ะ

87
00:05:58,021 --> 00:06:00,521
‎ฉันแน่ใจว่ามีภัตตาคารหรู
‎ที่ต้องการฝีมือคุณอยู่

88
00:06:00,604 --> 00:06:01,437
‎ฉันหมายถึง…

89
00:06:02,312 --> 00:06:03,604
‎ทำไมอยากทำงานที่บลายล่ะ

90
00:06:04,104 --> 00:06:06,562
‎- เพราะมันใกล้บ้านครับ
‎- ตอบตรงดีนะคะ

91
00:06:06,646 --> 00:06:09,979
‎ผมซื่อเกินไปต่างหาก
‎คงเป็นอาการทางจิตอย่างหนึ่ง

92
00:06:10,062 --> 00:06:12,062
‎ไม่หรอกค่ะ ความซื่อสัตย์
‎ไม่ใช่โรคทางจิตเลย

93
00:06:12,604 --> 00:06:15,437
‎ผมมองว่างานนี้เป็นโอกาสที่ผม
‎จะได้ขัดเกลาฝีมือ

94
00:06:15,521 --> 00:06:16,979
‎ที่ปารีสผมเป็นรองหัวหน้าเชฟ

95
00:06:17,062 --> 00:06:19,104
‎ซึ่งแปลว่าผมได้ทำแค่งานหั่นผัก

96
00:06:19,187 --> 00:06:20,812
‎ที่นี่ผมจะได้ประกอบอาหารเอง

97
00:06:20,896 --> 00:06:22,979
‎ผมว่ามันจะเป็นประสบการณ์
‎ในการเรียนรู้ที่ดี

98
00:06:23,729 --> 00:06:25,854
‎แต่คุณจะได้ทำอาหารให้เด็กสองคน

99
00:06:25,937 --> 00:06:28,271
‎ฉันไม่แน่ใจว่านี่เป็นประสบการณ์
‎แบบที่คุณต้องการนะ

100
00:06:28,354 --> 00:06:31,812
‎ไมลส์อายุเจ็ดขวบและเลือกกิน
‎ฟลอร่าห้าขวบ และ…

101
00:06:32,562 --> 00:06:33,396
‎น่ารักอ่อนหวาน

102
00:06:33,604 --> 00:06:34,687
‎จริงๆ ก็ทั้งคู่นั่นแหละ

103
00:06:35,104 --> 00:06:37,312
‎พวกวินเกรฟจะมาพักที่นี่
‎ในช่วงวันหยุดและฤดูร้อน

104
00:06:38,062 --> 00:06:39,021
‎พวกเขาดีกับฉันเสมอ

105
00:06:39,104 --> 00:06:41,521
‎ฉันรู้ว่าพูดแบบนี้ฟังดูแบ่งชนชั้น
‎เจ้านายกับคนใช้ แต่…

106
00:06:42,729 --> 00:06:45,062
‎ที่นี่คือบ้านของฉัน
‎และฉันภูมิใจในบ้านหลังนี้มาก

107
00:06:45,729 --> 00:06:47,812
‎เราต้องการคนครัว
‎ที่ตั้งใจจะอยู่ยาวสักระยะ

108
00:06:48,271 --> 00:06:49,146
‎เอ่อ…

109
00:06:50,396 --> 00:06:51,354
‎เมื่อไหร่ที่แม่ผม…

110
00:06:53,021 --> 00:06:55,521
‎นั่นแหละครับ เมื่อไหร่ที่ท่าน…

111
00:06:58,229 --> 00:06:59,396
‎ผมไม่ได้จะพูดเรื่องนี้เลย

112
00:07:00,646 --> 00:07:01,979
‎แต่มันเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผล

113
00:07:02,062 --> 00:07:04,146
‎ถ้าคุณอยากรู้
‎ว่าทำไมผมถึงมาสมัครงานนี้

114
00:07:05,354 --> 00:07:08,354
‎เมื่อวานแม่ผมคิดว่าปีนี้คือปี 1962

115
00:07:09,021 --> 00:07:11,146
‎และคิดว่าผมเป็นคุณตา

116
00:07:13,687 --> 00:07:14,896
‎นี่แหละสาเหตุที่ผมมาที่นี่

117
00:07:15,562 --> 00:07:17,562
‎เพื่อหาเงินเลี้ยงตัวเอง
‎ระหว่างที่ดูแลแม่และ…

118
00:07:18,229 --> 00:07:19,937
‎ผมไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร…

119
00:07:21,687 --> 00:07:23,062
‎แต่ผมไม่ชิ่งหนีไปแน่

120
00:07:24,396 --> 00:07:26,646
‎ผมสัญญาได้ ผมไม่ใช่คนแบนนั้น

121
00:07:27,104 --> 00:07:28,479
‎คุณคงลำบากมากสินะ

122
00:07:30,146 --> 00:07:31,104
‎ใช่ครับ

123
00:07:32,479 --> 00:07:33,354
‎และก็ไม่

124
00:07:36,979 --> 00:07:39,229
‎เคยอ่านงานของโทมัส เมอร์ตันไหมครับ

125
00:07:41,187 --> 00:07:43,021
‎ไม่ค่ะ ไม่เคย

126
00:07:43,104 --> 00:07:45,437
‎- มันเป็นยังไงเหรอ
‎- ท่านเป็นนักพรต

127
00:07:46,354 --> 00:07:47,229
‎ท่านกล่าวไว้ว่า

128
00:07:47,521 --> 00:07:50,812
‎เมื่อเราก้าวข้ามจิตสำนึกและอัตลักษณ์

129
00:07:50,896 --> 00:07:53,854
‎และทุกสิ่งที่ยึดครอง
‎สมองใหญ่ของเราได้…

130
00:07:54,979 --> 00:07:55,812
‎เราก็จะ…

131
00:07:57,812 --> 00:07:59,271
‎เข้าถึงวิชชา…

132
00:08:00,562 --> 00:08:03,771
‎แหล่งความรู้มหาศาลที่ไม่สิ้นสุด
‎หรืออะไรทำนองนั้น

133
00:08:05,437 --> 00:08:09,104
‎ดังนั้นถ้าเราลองยกตัวอย่าง
‎คนที่เป็นโรคจิตเสื่อม

134
00:08:09,187 --> 00:08:12,437
‎ซึ่งจิตสำนึกของพวกเขา
‎โรยราลงทุกวัน ถูกไหมครับ

135
00:08:13,312 --> 00:08:16,187
‎เราก็จะเห็นสิ่งที่อยู่ข้างใต้ และมัน…

136
00:08:18,771 --> 00:08:19,604
‎ฟังนะ ผม…

137
00:08:20,187 --> 00:08:22,521
‎ผมไม่รู้ว่ามันคือวิชชาไหม

138
00:08:23,354 --> 00:08:24,187
‎แต่…

139
00:08:24,812 --> 00:08:26,687
‎ผมกำลังเรียนรู้หลายสิ่ง
‎เกี่ยวกับการมีชีวิต

140
00:08:28,687 --> 00:08:29,562
‎เยอะมากจริงๆ

141
00:08:34,396 --> 00:08:35,229
‎คุณโกรส

142
00:08:36,062 --> 00:08:36,937
‎พวกเขามาแล้ว

143
00:08:39,437 --> 00:08:40,437
‎ขอโทษนะคะ ฉันขอ…

144
00:08:41,104 --> 00:08:42,354
‎ขออนุญาต…

145
00:08:59,187 --> 00:09:00,104
‎คุณโกรส

146
00:09:02,354 --> 00:09:03,521
‎พวกวินเกรฟมาแล้วค่ะ

147
00:09:03,896 --> 00:09:05,021
‎จ้ะ ขอบคุณที่มาบอก

148
00:09:31,687 --> 00:09:32,646
‎- ว่าไงไมลส์
‎- ไงฮะ

149
00:09:32,729 --> 00:09:34,271
‎- แฮนนาห์ที่รัก
‎- สวัสดีค่ะ

150
00:09:36,229 --> 00:09:37,312
‎สวัสดีค่ะคุณโกรส

151
00:09:37,396 --> 00:09:40,354
‎สวัสดีจ้ะฟลอร่า
‎เทอมนี้เรียนหนังสือสนุกไหม

152
00:09:40,937 --> 00:09:42,521
‎- ระวังด้วยจ้ะ
‎- ไปซะแล้ว

153
00:09:42,979 --> 00:09:43,979
‎ขึ้นบันไดไปเลยนะ

154
00:09:44,062 --> 00:09:45,062
‎เฮ้อ ว่าไปนั่น

155
00:09:45,146 --> 00:09:47,062
‎คำพูดฉัน
‎เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาเด็กๆ ทั้งวัน

156
00:09:47,521 --> 00:09:48,354
‎เป็นยังไงบ้างคะ

157
00:09:48,437 --> 00:09:51,229
‎อ๋อ ก็เหมือนเดิมค่ะคุณนาย

158
00:09:51,312 --> 00:09:53,396
‎คุณโกรส ดีใจที่ได้กลับมาครับ

159
00:09:53,479 --> 00:09:55,187
‎ยินดีที่ได้ต้อนรับคุณกลับค่ะ

160
00:09:55,271 --> 00:09:56,104
‎สวัสดีแฮนนาห์

161
00:09:56,187 --> 00:09:58,562
‎- ดีใจที่ได้เจอคุณนะ
‎- เช่นกันค่ะ

162
00:10:00,687 --> 00:10:01,937
‎อาทิตย์นี้เราจะดื่มชากัน

163
00:10:02,021 --> 00:10:04,521
‎ฉันจะรอฟังคุณเล่านะ
‎ว่าทุกอย่างเฉื่อยชาไม่เปลี่ยนแค่ไหน

164
00:10:04,604 --> 00:10:06,687
‎ด้วยความยินดีอย่างยิ่งเลยค่ะ

165
00:10:12,729 --> 00:10:14,812
‎คุณจะขนกระเป๋าพวกนั้น
‎เข้ามาเองใช่ไหม

166
00:10:17,437 --> 00:10:18,312
‎จะไปเดี๋ยวนี้แหละ

167
00:11:18,771 --> 00:11:19,604
‎แฮนนาห์

168
00:11:21,354 --> 00:11:22,396
‎พระเจ้าช่วย

169
00:11:23,812 --> 00:11:24,646
‎ฉัน…

170
00:11:25,104 --> 00:11:26,521
‎ขอโทษค่ะ ฉัน…

171
00:11:28,437 --> 00:11:29,271
‎ฉัน…

172
00:11:30,521 --> 00:11:31,771
‎นึกว่าคุณกลับไปแล้วซะอีก

173
00:11:32,521 --> 00:11:34,187
‎ปกติคุณจะกลับไปก่อน…

174
00:11:35,896 --> 00:11:37,312
‎แซมจะมารับคุณไหม

175
00:11:39,896 --> 00:11:40,729
‎ไม่ค่ะ

176
00:11:41,479 --> 00:11:42,604
‎เขาเป็นอะไรหรือเปล่า

177
00:11:45,854 --> 00:11:47,687
‎ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นยังไงหรอกค่ะ

178
00:11:48,646 --> 00:11:50,604
‎ดูเหมือนตอนนี้เขา…

179
00:11:52,021 --> 00:11:53,146
‎เขาจะสบายดี

180
00:11:54,104 --> 00:11:55,437
‎ยังไงเขากับ…

181
00:11:57,104 --> 00:11:58,354
‎ผู้หญิงคนนั้น พวกเขา…

182
00:12:00,646 --> 00:12:02,229
‎พวกเขาสบายดี

183
00:12:03,604 --> 00:12:04,812
‎ตายแล้ว

184
00:12:06,771 --> 00:12:07,646
‎ตายแล้ว

185
00:12:09,771 --> 00:12:11,312
‎ฉันให้คนไปส่งคุณได้นะ

186
00:12:12,187 --> 00:12:14,562
‎ฉันไม่ปล่อยให้คุณ
‎เดินกลับเมืองเด็ดขาด

187
00:12:15,104 --> 00:12:16,437
‎ฉันจะหาคนไปส่งให้

188
00:12:16,521 --> 00:12:18,437
‎- ไม่งั้นก็ขับไปเอง
‎- ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉัน…

189
00:12:19,312 --> 00:12:21,146
‎หรือไม่คุณก็อยู่ที่นี่ได้

190
00:12:21,937 --> 00:12:23,229
‎นานเท่าที่คุณต้องการ

191
00:12:23,937 --> 00:12:25,312
‎จะอยู่ตลอดไปก็ได้

192
00:12:26,854 --> 00:12:28,812
‎มาเถอะ ไปหาอะไรดื่มกัน

193
00:13:13,271 --> 00:13:14,187
‎จะเอาอะไรล่ะ

194
00:13:23,771 --> 00:13:24,604
‎เฮ้ย

195
00:13:25,271 --> 00:13:26,229
‎- หยุดนะ
‎- ไมลส์

196
00:13:26,312 --> 00:13:27,896
‎หยุดเดี๋ยวนี้เลย

197
00:13:29,312 --> 00:13:31,979
‎ไม่ตลกนะพวก
‎อย่าเล่นแบบนี้อีก เข้าใจไหม

198
00:13:32,479 --> 00:13:34,312
‎ไม่งั้นฉันจะอัดนายให้ไส้แตก

199
00:13:34,396 --> 00:13:35,229
‎ไม่ได้ล้อเล่น

200
00:13:35,687 --> 00:13:37,104
‎ฉันจะฆ่านายแน่

201
00:13:38,479 --> 00:13:39,312
‎ลองหือดูสิ

202
00:13:40,896 --> 00:13:42,271
‎แหม หน้าคุณแดงแจ๋เชียว

203
00:13:43,646 --> 00:13:45,104
‎เวลาคุณหน้าแดงก็สวยดีนะ

204
00:13:45,521 --> 00:13:46,396
‎ไมลส์

205
00:14:08,187 --> 00:14:10,687
‎เราทุกคนมีสิทธิ์ตายได้ทุกเมื่อ

206
00:14:11,354 --> 00:14:14,229
‎หรือไม่ก็หลงลืมทั้งชีวิตที่ผ่านมา
‎ซึ่งไม่ต่างอะไรจากการตาย

207
00:14:14,521 --> 00:14:16,354
‎ดังนั้นคุณลองคิดดูสิ

208
00:14:18,271 --> 00:14:20,437
‎เราจะไปหวังพึ่งอนาคตก็ไม่ได้

209
00:14:22,687 --> 00:14:23,604
‎ไม่มีอดีต

210
00:14:24,271 --> 00:14:25,104
‎ไม่มีอนาคต

211
00:14:27,354 --> 00:14:29,312
‎ช่วงเวลาของเราคงจะเป็นเหมือน…

212
00:14:30,937 --> 00:14:31,937
‎บทในหนังสือ

213
00:14:32,896 --> 00:14:33,729
‎ไม่สิ

214
00:14:35,521 --> 00:14:36,396
‎เครื่องหมายเหรอ

215
00:14:39,271 --> 00:14:40,604
‎ไม่ใช่เครื่องหมายหรอกครับ

216
00:14:41,604 --> 00:14:42,437
‎ไม่ใช่

217
00:14:43,646 --> 00:14:44,521
‎พวกมันเหมือน…

218
00:14:46,687 --> 00:14:47,521
‎เหมือน…

219
00:15:03,729 --> 00:15:04,562
‎ขอโทษครับ

220
00:15:11,812 --> 00:15:12,812
‎รอก่อนสิ

221
00:15:13,646 --> 00:15:15,104
‎- งั้นเหรอ
‎- ปีเตอร์

222
00:15:15,187 --> 00:15:17,646
‎ใกล้ได้เวลามื้อเที่ยงแล้ว
‎ไปที่ห้องครัวเดี๋ยวนี้

223
00:15:17,729 --> 00:15:19,562
‎กินเสร็จค่อยมาเล่นกับอาปีเตอร์

224
00:15:23,771 --> 00:15:26,562
‎ช้าหน่อย
‎เดี๋ยวก็หัวแตกเพราะล้มหรอก

225
00:15:30,646 --> 00:15:31,771
‎อย่ามาแตะตัวฉัน

226
00:15:34,896 --> 00:15:36,937
‎อย่ามาพูดกับฉัน
‎เหมือนฉันเป็นแค่อีตัวคนหนึ่ง

227
00:15:37,021 --> 00:15:39,771
‎หายหัวไป แล้วพอกลับมา
‎ก็ทำเหมือนว่าทุกอย่างปกตินะ

228
00:15:39,854 --> 00:15:41,604
‎- ฉันไม่ยกโทษให้หรอก
‎- ว่าไงนะ

229
00:15:41,687 --> 00:15:44,187
‎คุณพูดจาสั่วๆ ใส่ฉัน
‎แล้วก็ไม่ยอมติดต่อมาตั้งหลายวัน

230
00:15:44,271 --> 00:15:46,396
‎- เบาหน่อยสิ
‎- อย่ามาสั่งฉันนะ

231
00:15:46,479 --> 00:15:48,979
‎ไม่ได้สั่ง ผมแค่ไม่เข้าใจ
‎ว่าทำไมคุณโมโหนัก

232
00:15:49,062 --> 00:15:50,271
‎ครั้งล่าสุดที่ฉันเจอคุณ

233
00:15:50,354 --> 00:15:53,187
‎คุณเอาแต่ด่าเรื่องที่ฉันยัดแป้งเค้ก
‎ของโอเว่นเข้าปาก

234
00:15:55,479 --> 00:15:57,854
‎ไม่เอาน่า ผมลืมไปหมดแล้วเบ็กส์

235
00:15:58,604 --> 00:16:00,687
‎- แต่ฉันไม่ลืม
‎- เบ็กส์ ผม…

236
00:16:01,896 --> 00:16:03,479
‎ฟังนะ ผมขอโทษ

237
00:16:04,104 --> 00:16:04,937
‎ผมขอโทษ

238
00:16:05,729 --> 00:16:06,562
‎มานี่มา

239
00:16:07,937 --> 00:16:09,687
‎ขอร้องล่ะ นี่

240
00:16:12,021 --> 00:16:14,062
‎ผมไม่รู้จักตัวเองในตอนนั้นด้วยซ้ำ

241
00:16:15,646 --> 00:16:17,854
‎ผมคงแค่หึงคุณมากกว่าที่คิด

242
00:16:22,937 --> 00:16:24,771
‎อย่าริอ่านพูดกับฉันแบบนั้นอีก

243
00:16:24,854 --> 00:16:26,146
‎ไม่ ไม่ทำแล้ว

244
00:16:26,229 --> 00:16:27,854
‎ผมสัญญา จริงๆ นะ

245
00:16:27,937 --> 00:16:28,771
‎ผมสัญญา

246
00:16:29,771 --> 00:16:30,604
‎ตกลงไหม

247
00:16:31,312 --> 00:16:32,229
‎ตกลง

248
00:16:33,187 --> 00:16:34,021
‎ดีกันนะ

249
00:16:34,771 --> 00:16:35,604
‎ขอจูบได้ไหม

250
00:17:00,937 --> 00:17:01,979
‎จริงๆ เลยแฮนนาห์

251
00:17:05,604 --> 00:17:07,354
‎คุณน่าจะให้เครื่องดูดฝุ่นพักบ้างนะ

252
00:17:08,312 --> 00:17:09,146
‎ใช้ชีวิตบ้างเถอะ

253
00:17:52,146 --> 00:17:52,979
‎แฮนนาห์

254
00:17:53,312 --> 00:17:54,146
‎คุณทำผมตกใจหมด

255
00:17:54,729 --> 00:17:56,146
‎คุณขึ้นมาทำอะไรบนนี้

256
00:17:58,437 --> 00:18:00,437
‎เฮนรี่ขอให้ผมมาเอาของให้

257
00:18:00,979 --> 00:18:02,479
‎จากโต๊ะเครื่องแป้งของชาร์ล็อตต์

258
00:18:04,854 --> 00:18:06,521
‎เขาเป็นผู้ชายที่อ่อนไหว

259
00:18:07,562 --> 00:18:08,979
‎เอาของในกระเป๋าเสื้อออกมา

260
00:18:10,687 --> 00:18:13,146
‎ให้ตายเถอะแฮนนาห์
‎เลี้ยงข้าวผมก่อนสิ

261
00:18:17,479 --> 00:18:18,312
‎ก็ดี

262
00:18:22,229 --> 00:18:24,312
‎เฮนรี่วานให้คุณมาเอาสร้อยนั่นงั้นเหรอ

263
00:18:24,979 --> 00:18:25,812
‎ใช่ครับ

264
00:18:26,896 --> 00:18:28,812
‎- เขาจะเอามันไปทำอะไร
‎- ผมไม่รู้หรอก

265
00:18:28,896 --> 00:18:30,312
‎ผมแค่มาทำตามคำสั่ง

266
00:18:32,187 --> 00:18:36,354
‎รู้ไหม ชาร์ล็อตต์เคยบอกฉันว่า
‎สร้อยเส้นนั้นมีอายุมากกว่า 400 ปี

267
00:18:37,187 --> 00:18:39,229
‎ราคาของมันคงหลายพันปอนด์

268
00:18:40,729 --> 00:18:42,896
‎ใครเห็นก็คงไม่คิด
‎ว่ามันจะแพงขนาดนั้น จริงไหม

269
00:18:42,979 --> 00:18:44,312
‎คุณคงเดาไม่ออกเลย

270
00:18:45,104 --> 00:18:46,854
‎คนเราพอทำความสะอาดบ้านมาหลายปี

271
00:18:46,937 --> 00:18:48,771
‎ก็จะรู้ตำแหน่งของของทุกอย่างในบ้าน

272
00:18:48,854 --> 00:18:52,229
‎เฮนรี่อาจวุ่นวายจนไม่ทันสังเกต
‎ว่าคุณกำลังทำอะไร

273
00:18:52,521 --> 00:18:53,354
‎แต่ฉันรู้

274
00:18:53,437 --> 00:18:56,646
‎- แล้วผมทำอะไรอยู่ล่ะ
‎- หยิบฉวยของที่ไม่ใช่ของตัวเอง

275
00:19:08,062 --> 00:19:08,896
‎รู้ใช่ไหม…

276
00:19:11,479 --> 00:19:13,479
‎ว่ามันเป็นความผิดพลาด

277
00:19:15,396 --> 00:19:17,812
‎ที่คิดว่าพวกเขาเป็นครอบครัวของคุณ

278
00:19:18,896 --> 00:19:20,312
‎ว่าบ้านหลังนี้เป็นบ้านคุณ

279
00:19:22,521 --> 00:19:25,562
‎พวกเขาก็อยู่ส่วนพวกเขา
‎เราก็อยู่ส่วนเรา แฮนนาห์

280
00:19:26,312 --> 00:19:27,521
‎เราคือคนรับใช้

281
00:19:30,146 --> 00:19:32,521
‎คิดว่าอะไรจะเกิดขึ้น
‎ตอนที่เขาสั่งให้คุณถูพื้นล่ะ

282
00:19:34,687 --> 00:19:37,271
‎หือ คิดว่าเฮนรี่จะรับดูแลคุณเหรอ

283
00:19:37,937 --> 00:19:38,937
‎หรือคิดว่าจะเป็นเด็กๆ

284
00:19:40,062 --> 00:19:42,896
‎รู้ไหมว่ามีแม่บ้านกี่คน
‎ที่ยังอยู่บ้านเจ้านายต่อหลังเกษียณ

285
00:19:45,187 --> 00:19:47,312
‎พวกเขาใช้ชีวิตต่อไป แฮนนาห์

286
00:19:48,479 --> 00:19:51,271
‎สลัดคนซื่อสัตย์อย่างเราๆ
‎ทิ้งไว้ข้างหลัง

287
00:19:51,354 --> 00:19:52,354
‎คุณน่ะเหรอซื่อสัตย์

288
00:19:55,479 --> 00:19:57,104
‎ขอสร้อยคอคืนด้วย

289
00:20:05,771 --> 00:20:06,604
‎นี่ครับ

290
00:20:07,687 --> 00:20:08,521
‎ขอบคุณ

291
00:20:12,896 --> 00:20:13,729
‎รู้ไหม…

292
00:20:16,479 --> 00:20:18,229
‎คุณน่าจะดีกับผมกว่านี้นะ แฮนนาห์

293
00:20:19,896 --> 00:20:21,562
‎เพราะแค่ผมพูดคำเดียว…

294
00:20:22,146 --> 00:20:24,771
‎คุณก็จะถูกไล่ออกโดยที่ไม่ได้อะไร
‎นอกจากค่าจ้างงวดสุดท้าย

295
00:20:26,062 --> 00:20:27,854
‎ที่นี่คือบ้านของฉัน ปีเตอร์ ควินท์

296
00:20:28,896 --> 00:20:30,562
‎คุณต่างหากที่ต้องไปก่อนฉัน

297
00:21:28,771 --> 00:21:31,521
‎ผมมองว่างานนี้เป็นโอกาสที่ผม
‎จะได้ขัดเกลาฝีมือ

298
00:21:31,604 --> 00:21:33,229
‎ที่ปารีสผมเป็นรองหัวหน้าเชฟ

299
00:21:33,312 --> 00:21:35,312
‎ซึ่งแปลว่าผมได้ทำแค่งานหั่นผัก

300
00:21:35,396 --> 00:21:37,396
‎ที่นี่ผมจะได้ประกอบอาหารเอง

301
00:21:37,479 --> 00:21:39,604
‎ผมว่ามันจะเป็นประสบการณ์
‎ในการเรียนรู้ที่ดี

302
00:21:40,062 --> 00:21:42,187
‎คุณจะได้ทำอาหารให้เด็กสองคน และ…

303
00:21:44,479 --> 00:21:45,312
‎ขอโทษนะคะ

304
00:21:47,896 --> 00:21:50,062
‎คือว่า มันอาจฟังดูแปลกๆ แต่…

305
00:21:51,187 --> 00:21:52,771
‎เราคุยเรื่องนี้ไปแล้วไม่ใช่เหรอ

306
00:21:55,937 --> 00:21:56,771
‎ครับ

307
00:21:58,021 --> 00:21:59,437
‎แต่เราต้องทำอีกรอบ

308
00:22:01,104 --> 00:22:01,937
‎ทำไมล่ะ

309
00:22:03,937 --> 00:22:04,771
‎คุณบอกผมสิ

310
00:22:05,562 --> 00:22:06,396
‎หา

311
00:22:07,771 --> 00:22:08,604
‎ไม่เป็นไรครับ

312
00:22:09,396 --> 00:22:10,271
‎มาคุยกันต่อดีกว่า

313
00:22:10,354 --> 00:22:13,146
‎ที่ปารีสผมเป็นรองหัวหน้าเชฟ
‎ซึ่งแปลว่าผมได้ทำแค่งานหั่นผัก

314
00:22:13,562 --> 00:22:15,521
‎ที่นี่ผมจะได้ประกอบอาหารเอง

315
00:22:15,604 --> 00:22:17,521
‎ผมว่ามันจะเป็นประสบการณ์
‎ในการเรียนรู้ที่ดี

316
00:22:21,396 --> 00:22:23,271
‎คุณจะได้ทำอาหารให้เด็กสองคน

317
00:22:23,979 --> 00:22:26,437
‎ฉันไม่แน่ใจว่านั่นจะเป็นประสบการณ์
‎แบบที่คุณต้องการ

318
00:22:26,729 --> 00:22:29,521
‎- ไมลส์อายุเจ็ดขวบและเลือกกิน
‎- ไมลส์

319
00:22:31,062 --> 00:22:32,271
‎เล่าเรื่องของเขาอีกสิครับ

320
00:22:33,354 --> 00:22:34,521
‎เขาเป็นเด็กแบบไหน

321
00:22:35,521 --> 00:22:36,396
‎โอ

322
00:22:37,854 --> 00:22:38,979
‎ไมลส์เป็นเด็กดีค่ะ

323
00:22:40,812 --> 00:22:41,646
‎เขาน่ารักมาก

324
00:22:42,979 --> 00:22:45,562
‎เขาเป็นเด็กมีปัญหา
‎แต่ลึกๆ แล้ว เขาเป็นเด็กดี

325
00:22:45,646 --> 00:22:46,521
‎มีปัญหาเหรอ

326
00:22:46,604 --> 00:22:49,396
‎ค่ะ เขาเปลี่ยนไป
‎ตั้งแต่ตอนที่พ่อแม่ตาย

327
00:22:50,271 --> 00:22:51,771
‎แต่จะมีเด็กคนไหนบ้างที่ไม่เปลี่ยน

328
00:22:52,604 --> 00:22:53,646
‎เขาเคยใจร้ายไหม

329
00:22:54,479 --> 00:22:56,146
‎ทำไมถึงถามแบบนั้นล่ะ

330
00:22:57,146 --> 00:22:58,979
‎เด็กผู้ชายใจร้าย
‎ได้อย่างน่าเหลือเชื่อ

331
00:23:00,479 --> 00:23:01,312
‎ผมน่าจะรู้ดี

332
00:23:02,062 --> 00:23:04,021
‎- ผมก็เคยเป็น
‎- โอ ไมลส์เป็นเด็กดีค่ะ

333
00:23:04,896 --> 00:23:05,854
‎ตามที่คุณพูด

334
00:23:05,937 --> 00:23:06,771
‎เขาเป็นจริงๆ

335
00:23:06,854 --> 00:23:08,021
‎เขาเป็นเด็กดี

336
00:23:08,104 --> 00:23:10,437
‎- และเขาไม่มีวันทำให้ฉัน…
‎- เสียใจ

337
00:23:10,521 --> 00:23:11,854
‎จะพูดแบบนี้ใช่ไหม

338
00:23:12,271 --> 00:23:14,896
‎- อะไรดลใจให้คุณพูดแบบนั้น
‎- ฉันไม่รู้ ก็คุณถามนี่

339
00:23:14,979 --> 00:23:16,687
‎ก็ได้ เขาจะไม่ทำให้คุณเสียใจ

340
00:23:18,354 --> 00:23:20,646
‎แต่คุณยอมรับเองว่าเขาไม่เหมือนเดิม

341
00:23:20,729 --> 00:23:21,896
‎ตั้งแต่พ่อแม่เขาตาย

342
00:23:21,979 --> 00:23:23,437
‎ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น

343
00:23:25,104 --> 00:23:26,271
‎ไมลส์ โดมินิค วินเกรฟ

344
00:23:26,354 --> 00:23:28,062
‎เธอคิดว่าตัวเองกำลังทำอะไร

345
00:23:28,437 --> 00:23:29,271
‎นี่

346
00:23:29,354 --> 00:23:31,437
‎อะไรเข้าสิงเธอถึงได้ทำแบบนี้

347
00:23:32,562 --> 00:23:34,562
‎สูบบุหรี่ในวันที่อากาศแจ่มใสไงครับ

348
00:23:35,354 --> 00:23:36,312
‎คุณล่ะทำอะไร

349
00:23:40,771 --> 00:23:41,771
‎ฟังนะ ไมลส์…

350
00:23:42,854 --> 00:23:44,229
‎ฉันรู้ว่าเธอคิดถึงปีเตอร์

351
00:23:44,854 --> 00:23:47,271
‎และฉันรู้ว่าการที่เขาหนีไป
‎ทำให้เธอสับสน

352
00:23:47,521 --> 00:23:49,396
‎เธออยากเก็บไฟแช็กของเขาไว้ฉันไม่ว่า

353
00:23:49,479 --> 00:23:51,062
‎ตราบใดที่เธอใช้มันอย่างปลอดภัย

354
00:23:51,396 --> 00:23:54,396
‎แต่ไม่ว่ายังไง
‎เธอก็ห้ามสูบบุหรี่เด็ดขาด

355
00:23:54,729 --> 00:23:56,729
‎หรือว่าเธออยากจะป่วยตาย
‎อย่างทรมานล่ะ

356
00:23:58,937 --> 00:23:59,771
‎โถ แฮนนาห์

357
00:24:00,687 --> 00:24:01,521
‎จริงๆ เลย

358
00:24:04,271 --> 00:24:05,104
‎ไมลส์

359
00:24:07,146 --> 00:24:07,979
‎จริงๆ เลย

360
00:24:09,979 --> 00:24:10,812
‎ไมลส์

361
00:24:11,979 --> 00:24:13,646
‎ไมลส์ เรายังคุยกันไม่จบนะ

362
00:24:15,896 --> 00:24:16,729
‎ไมลส์

363
00:24:17,229 --> 00:24:18,062
‎คุณพระคุณเจ้า

364
00:24:18,521 --> 00:24:19,354
‎ไมลส์

365
00:24:22,729 --> 00:24:23,854
‎อ้าว ไงคะ

366
00:24:23,937 --> 00:24:26,312
‎ไงคะ ไมลส์ได้เข้ามาในนี้ไหม

367
00:24:26,854 --> 00:24:27,687
‎เมื่อกี้

368
00:24:28,521 --> 00:24:29,437
‎มานั่งสิ

369
00:24:33,937 --> 00:24:36,187
‎ฉันจุดเทียนให้คุณแล้ว
‎หวังว่าคุณคงไม่ถือนะ

370
00:24:39,687 --> 00:24:40,687
‎จุดเทียนให้ใครคะ

371
00:24:41,146 --> 00:24:42,562
‎ต้องอย่างนี้สิ

372
00:24:42,646 --> 00:24:44,104
‎ตัดใจแล้วก้าวไปสู่สิ่งที่ดีกว่า

373
00:24:44,687 --> 00:24:45,729
‎จุดให้แซมไงล่ะ

374
00:24:46,396 --> 00:24:49,187
‎เขาอาจยังไม่ตาย
‎แต่ก็ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ จริงไหม

375
00:24:51,104 --> 00:24:53,687
‎ฉันว่าคนเขาไม่จุดเทียนเพื่อ
‎แสดงความอาลัยถึงคนเป็นนะ

376
00:24:53,812 --> 00:24:55,146
‎ปกติเขาก็ไม่ทำกันหรอก

377
00:24:55,604 --> 00:24:57,521
‎แต่สำหรับเขาเป็นกรณีพิเศษ

378
00:24:58,437 --> 00:25:00,854
‎มานั่งสิ ฉันมีเรื่องที่อยากคุยกับคุณ

379
00:25:06,062 --> 00:25:10,479
‎คุณจะว่ายังไง
‎ถ้าฉันจะให้คุณมาประจำที่บ้าน

380
00:25:11,562 --> 00:25:12,437
‎โอ…

381
00:25:16,187 --> 00:25:18,896
‎- งั้นฉันก็ต้องขายบ้าน
‎- ใช่แล้ว

382
00:25:19,562 --> 00:25:21,646
‎และคุณจะได้เงินเก็บไว้ตั้งตัวกองใหญ่

383
00:25:21,729 --> 00:25:24,312
‎และแน่นอนว่า
‎เราจะจ่ายเงินชดเชยให้คุณด้วย

384
00:25:24,937 --> 00:25:26,229
‎เอ่อ แต่แซม…

385
00:25:26,312 --> 00:25:28,562
‎เราจุดเทียนให้เขาแล้วไม่ใช่เหรอ

386
00:25:30,979 --> 00:25:32,229
‎เพราะแซมจากไปแล้ว

387
00:25:32,312 --> 00:25:33,729
‎เพราะแซมจากไปแล้ว

388
00:25:36,937 --> 00:25:38,396
‎ขอบคุณสำหรับข้อเสนอนะคะ

389
00:25:38,729 --> 00:25:40,479
‎ขอบคุณจริงๆ ชาร์ล็อตต์ แต่ว่า…

390
00:25:41,187 --> 00:25:42,104
‎แซมเขา…

391
00:25:42,479 --> 00:25:44,146
‎เขาแค่กำลังสับสนในตัวเอง

392
00:25:44,646 --> 00:25:45,604
‎เดี๋ยวเขาก็กลับมา

393
00:25:47,187 --> 00:25:48,021
‎อย่างแน่นอน

394
00:25:49,812 --> 00:25:50,687
‎เขาจะกลับมา

395
00:25:51,937 --> 00:25:52,896
‎ตลกดีนะ

396
00:25:54,104 --> 00:25:56,396
‎การแต่งงานก็มีมุม
‎ที่คล้ายศาสนาเหมือนกัน

397
00:25:58,271 --> 00:26:02,687
‎คุณถูกสอนให้งมงายในพระเจ้า
‎แม้จะมองไม่เห็นพระองค์

398
00:26:03,771 --> 00:26:05,979
‎และคุณถูกสอนในเชื่อในตัวสามี
‎โดยไม่ลืมหูลืมตา

399
00:26:06,062 --> 00:26:07,854
‎แม้ว่าคุณแทบจะไม่ได้เจอหน้าเขา

400
00:26:09,396 --> 00:26:10,812
‎แต่มันอยู่บนความเป็นจริงไหม

401
00:26:11,854 --> 00:26:14,437
‎คุณจะเชื่อมั่นในสิ่งๆ หนึ่ง
‎ได้จนถึงเมื่อไหร่

402
00:26:14,937 --> 00:26:16,437
‎ฉันหมายถึงเชื่ออย่างสุดหัวใจ

403
00:26:17,187 --> 00:26:18,187
‎ทั้งที่ไม่เห็นมัน

404
00:26:19,271 --> 00:26:21,396
‎ความเชื่อในทั้งสองสิ่งล้วนมีขอบเขตนะ

405
00:26:21,937 --> 00:26:23,437
‎แล้วทางเลือกอื่นคืออะไรคะ

406
00:26:24,479 --> 00:26:25,479
‎ไม่เชื่อในสิ่งใดเหรอ

407
00:26:26,312 --> 00:26:27,187
‎แล้วยังไงต่อ

408
00:26:27,646 --> 00:26:30,187
‎คุณยังจะเหลืออะไร
‎เมื่อถึงคราวจนตรอกถ้าคุณ…

409
00:26:30,271 --> 00:26:32,271
‎ไม่เหลืออะไรเลยนอกจากศรัทธา

410
00:26:33,187 --> 00:26:34,021
‎ฉันหมายถึง…

411
00:26:35,604 --> 00:26:37,521
‎ฉันยังรักเขา

412
00:26:38,979 --> 00:26:40,479
‎ให้ตายเถอะ ฉันรักเขา

413
00:26:41,187 --> 00:26:42,104
‎ฉันยังรักเขาอยู่

414
00:26:44,604 --> 00:26:45,812
‎และสิ่งที่เขาทำก็…

415
00:26:45,896 --> 00:26:47,354
‎มันเลวร้าย แต่ว่า…

416
00:26:49,937 --> 00:26:50,771
‎ค่ะ

417
00:26:51,812 --> 00:26:52,771
‎ใช่ มันเลวร้าย

418
00:26:56,979 --> 00:26:58,437
‎ฉันเคยเป็นลูกแหง่ติดพ่อ

419
00:27:02,812 --> 00:27:03,646
‎ว่าไงนะ

420
00:27:04,187 --> 00:27:06,729
‎จนกระทั่งฉันโตขึ้น
‎แล้วก็เลิกติดพ่อไปโดยปริยาย

421
00:27:07,812 --> 00:27:09,521
‎ฉันเป็นหญิงที่มีความคิดอ่าน

422
00:27:09,604 --> 00:27:11,396
‎ความปรารถนา  และความทะเยอทะยาน

423
00:27:11,479 --> 00:27:13,812
‎และพ่อฉันก็ไม่ส่งเสริมเรื่องพวกนั้นเลย

424
00:27:16,271 --> 00:27:20,354
‎ในความเห็นพ่อ
‎ความฝันของฉันมันไกลเกินตัว

425
00:27:21,562 --> 00:27:24,562
‎และเขารู้สึกว่าจำเป็นต้อง
‎คอยย้ำฉันให้เจียมตัวเสมอ

426
00:27:27,062 --> 00:27:28,562
‎ดังนั้นเมื่อคุณเจอใครสักคน…

427
00:27:29,687 --> 00:27:31,104
‎ที่มองเห็นตัวตนคุณจริงๆ

428
00:27:31,354 --> 00:27:32,854
‎คนที่เชื่อมั่นในตัวคุณจริงๆ

429
00:27:32,937 --> 00:27:35,104
‎บางครั้งก็มากกว่าที่คุณเชื่อในตัวเอง

430
00:27:35,729 --> 00:27:37,521
‎ว่าคุณมีสติปัญญาพอ

431
00:27:37,812 --> 00:27:39,979
‎และมีความสามารถพอ
‎และบอกคุณเช่นนั้น…

432
00:27:40,604 --> 00:27:43,146
‎คุณจะยึดเหนี่ยวพวกเขาไว้
‎และไม่ยอมปล่อยไป

433
00:27:44,812 --> 00:27:47,187
‎แม้ว่าพวกเขาจะมีข้อบกพร่อง

434
00:27:47,687 --> 00:27:49,396
‎แม้ว่าพวกเขาจะไม่สมบูรณ์แบบ

435
00:27:50,729 --> 00:27:52,812
‎ต่อให้ต้องยอมสูญเสียตัวตนไปเล็กน้อย

436
00:27:53,229 --> 00:27:55,979
‎เธอก็รู้ว่าเธอไม่จำเป็น
‎ต้องสูญเสียตัวตน เพื่อตามหาความสุข

437
00:27:56,271 --> 00:27:57,187
‎ไม่เหรอคะ

438
00:27:57,937 --> 00:27:59,271
‎ทุกคนก็ทำแบบนี้นี่นา

439
00:27:59,854 --> 00:28:01,729
‎ไม่เสมอไปหรอก

440
00:28:04,396 --> 00:28:06,229
‎ฉันรู้ว่าคุณจะพูดอะไร
‎ดังนั้นอย่าพูดเลย

441
00:28:06,312 --> 00:28:09,062
‎ถ้าเธอรู้ว่าฉันจะพูดอะไร
‎งั้นเธอก็คงรู้ว่าทำไมฉันถึงพูด

442
00:28:09,146 --> 00:28:10,771
‎ฉันรู้ค่ะ ฉันรู้

443
00:28:12,271 --> 00:28:14,229
‎ฉันไม่เคยเจอใครที่เหมือนเขา

444
00:28:14,354 --> 00:28:17,021
‎- ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้สมบูรณ์แบบ
‎- มันมีมากกว่านั้นไม่ใช่เหรอ

445
00:28:18,229 --> 00:28:20,187
‎ขอโทษที่ต้องพูดแบบนี้นะ
‎รีเบกก้า แต่…

446
00:28:21,146 --> 00:28:22,396
‎เขาทำให้ฉันกลัวจนหัวหด

447
00:28:25,062 --> 00:28:27,646
‎คุณไม่รู้จักเขา แฮนนาห์ คุณไม่รู้

448
00:28:33,812 --> 00:28:35,146
‎เขาทำให้ฉันกลัวเหมือนกัน

449
00:28:36,312 --> 00:28:38,979
‎แต่เป็นความกลัวที่ดีที่สุด

450
00:28:40,771 --> 00:28:43,021
‎บางครั้งการอยู่กับเขา
‎ก็ทำให้ฉันกลัว แต่…

451
00:28:43,896 --> 00:28:45,896
‎มันก็ทำให้ฉันตื่นเต้นและสนุก

452
00:28:45,979 --> 00:28:47,771
‎และเป็นครั้งแรกในชีวิต

453
00:28:47,854 --> 00:28:51,312
‎ที่เสียงเล็กๆ ในหัวที่คอยบอกว่า
‎ฉันไม่ดีพอหายไป

454
00:28:51,396 --> 00:28:52,271
‎มันหายไป

455
00:28:53,104 --> 00:28:55,021
‎และฉันไม่เคยรู้สึกมีชีวิตเท่านี้มาก่อน

456
00:28:56,729 --> 00:28:57,687
‎โธ่ ที่รัก

457
00:28:59,771 --> 00:29:01,771
‎นี่ มันมีความแตกต่าง

458
00:29:02,229 --> 00:29:05,396
‎ระหว่างรู้สึกดีกับรู้สึกมีชีวิตอยู่นะ

459
00:29:06,229 --> 00:29:07,854
‎สองอย่างนี้ไม่เหมือนกันเสมอไป

460
00:29:09,396 --> 00:29:10,479
‎ดูเธอสิ

461
00:29:12,896 --> 00:29:15,604
‎สารรูปเธออย่างกับคนที่ไม่ได้นอน
‎มาหนึ่งสัปดาห์

462
00:29:18,521 --> 00:29:20,437
‎คุณกังวลเกินไปเองค่ะ

463
00:29:20,521 --> 00:29:22,729
‎- ฉันเคยคบผู้ชายแบบเขามาแล้ว
‎- ไม่

464
00:29:23,687 --> 00:29:25,312
‎ไม่ ไม่จริงหรอก

465
00:29:25,521 --> 00:29:26,646
‎เธอเป็นคนบอกฉันเอง

466
00:29:26,854 --> 00:29:29,229
‎เธอบอกฉันว่า
‎เธอไม่เคยเจอใครที่เหมือนเขา

467
00:29:29,312 --> 00:29:31,062
‎และถ้าเธอได้อย่างก็ต้องเสียอย่าง

468
00:29:31,521 --> 00:29:32,646
‎จริงๆ เลย แฮนนาห์

469
00:29:34,604 --> 00:29:35,437
‎รีเบกก้า

470
00:29:35,521 --> 00:29:36,854
‎ขอโทษแล้วกันที่พูดถึงเรื่องนั้น

471
00:29:37,271 --> 00:29:38,229
‎รีเบกก้า

472
00:30:05,312 --> 00:30:06,146
‎นี่

473
00:30:07,021 --> 00:30:08,729
‎ขอความเห็นหน่อยสิรีเบกก้า

474
00:30:09,062 --> 00:30:10,187
‎ต้องเติมเกลือในสตูไหม

475
00:30:11,021 --> 00:30:11,854
‎คะ

476
00:30:13,354 --> 00:30:14,562
‎หงุดหงิดอะไรอยู่เหรอ

477
00:30:17,771 --> 00:30:19,646
‎ไม่ละค่ะ ขอบคุณ ฉันไม่หิว

478
00:30:22,354 --> 00:30:25,354
‎น้ำผึ้งหวานที่สุดไซร้
‎ย่อมน่าระอาไปเพราะโอชะนั้นเองหนอ

479
00:30:25,854 --> 00:30:28,937
‎และรสที่หวานล้างความอยากกินได้ที่ก่อ

480
00:30:29,312 --> 00:30:30,729
‎กลิ่นหอมน่าอร่อยเชียว

481
00:30:31,771 --> 00:30:33,396
‎เบ็กส์ ขอยืมตัวคุณสักแป๊บได้ไหม

482
00:30:42,646 --> 00:30:44,729
‎หลายปีก่อนเราเจอปัญหาหนูรุกราน

483
00:30:45,562 --> 00:30:47,729
‎คนสวนคนก่อนเอากาวดักหนูพวกนี้มา

484
00:30:47,812 --> 00:30:50,604
‎กับแผ่นกระเบื้องเคลือบกาว
‎ที่ใหญ่ประมาณนี้

485
00:30:51,646 --> 00:30:53,604
‎ไม่มีขดลวด ไม่มีกรง

486
00:30:54,396 --> 00:30:56,104
‎ไม่มีความรุนแรง เขาว่าอย่างนั้น

487
00:30:57,354 --> 00:30:58,479
‎ไม่มีความรุนแรง

488
00:30:59,979 --> 00:31:00,854
‎ไม่กี่วันต่อมา

489
00:31:00,937 --> 00:31:03,271
‎ฉันเจอกับดักอันหนึ่งที่มีบางอย่างติดอยู่

490
00:31:03,354 --> 00:31:06,062
‎บางอย่างที่ค่อนข้างเล็ก แต่ไม่ใช่หนู

491
00:31:06,812 --> 00:31:08,479
‎ฉันคิดว่าน่าจะเป็นหนอนผีเสื้อ

492
00:31:09,812 --> 00:31:11,646
‎แล้วฉันก็หยิบมันขึ้นมา ฉันมองมัน

493
00:31:13,812 --> 00:31:14,646
‎มันคือขา

494
00:31:15,771 --> 00:31:16,854
‎ขาของหนู

495
00:31:17,979 --> 00:31:21,396
‎หนูเคราะห์ร้ายอยู่ห่างออกไปไม่กี่ฟุต
‎มันกัดขาตัวเองให้ขาดเพื่อหนี

496
00:31:22,687 --> 00:31:24,187
‎สัตว์ที่น่าสงสารเลือดไหลจนตาย

497
00:31:27,812 --> 00:31:29,312
‎ผู้ชายคนนั้นคือกาวดักหนู

498
00:31:30,729 --> 00:31:33,896
‎และเมื่อรีเบกก้ารู้ตัว
‎เธอจะพาตัวเองออกมาไม่ได้ทั้งหมด…

499
00:31:36,354 --> 00:31:37,562
‎เธอจะคิดว่าตัวเองไหว

500
00:31:39,021 --> 00:31:40,896
‎จนกระทั่งรู้ตัวว่าติดหล่ม

501
00:31:44,937 --> 00:31:45,771
‎ไม่ยอมรับความจริง

502
00:31:50,979 --> 00:31:53,146
‎ผมมองว่างานนี้เป็นโอกาส
‎ที่ผมจะได้ขัดเกลาฝีมือ

503
00:31:53,229 --> 00:31:56,104
‎ที่ปารีสผมเป็นรองหัวหน้าเชฟ
‎ซึ่งแปลว่าผมได้ทำแค่งานหั่นผัก

504
00:31:56,187 --> 00:31:58,062
‎ที่นี่ผมจะได้ประกอบอาหารเอง

505
00:31:58,146 --> 00:31:59,687
‎มันจะเป็นประสบการณ์การเรียนรู้ที่ดี

506
00:32:03,104 --> 00:32:05,062
‎เราต้องการคนครัว
‎ที่ตั้งใจจะอยู่ยาวสักระยะ

507
00:32:05,146 --> 00:32:07,521
‎เมื่อถึงเวลานั้นผมไม่ชิ่งหนีไปแน่

508
00:32:08,729 --> 00:32:09,729
‎ผมสัญญาได้

509
00:32:11,479 --> 00:32:12,312
‎ไม่สิ

510
00:32:14,021 --> 00:32:17,062
‎ผมจะติดอยู่ในกาวดักหนู
‎ของเมืองนี้เหมือนทุกคน

511
00:32:18,229 --> 00:32:19,896
‎คุณคงเคยได้ยินเรื่องกาวดักหนูแล้ว

512
00:32:20,146 --> 00:32:21,646
‎เราเคยคุยเรื่องนั้นครั้งหนึ่ง

513
00:32:22,062 --> 00:32:23,062
‎ยังครับ ยังไม่เคย

514
00:32:24,229 --> 00:32:25,146
‎ในทางเทคนิค

515
00:32:27,771 --> 00:32:30,021
‎แต่ผมคิดเรื่องนั้นอยู่หลายสัปดาห์
‎หลังจากที่เราคุยกัน

516
00:32:30,812 --> 00:32:32,771
‎ใคร่ครวญว่ามันจะรู้สึกยังไงบ้าง

517
00:32:33,271 --> 00:32:34,312
‎เวลาที่กาว…

518
00:32:35,521 --> 00:32:36,771
‎เกาะกุมตัวเรา…

519
00:32:37,937 --> 00:32:39,271
‎ก่อนที่เราจะทันรู้ตัว

520
00:32:41,604 --> 00:32:43,021
‎ความน่าสะพรึงกลัว

521
00:32:44,104 --> 00:32:45,437
‎ที่เย็นเยียบและไร้ก้นบึ้ง…

522
00:32:47,021 --> 00:32:49,437
‎เมื่อตระหนักว่า
‎เราอาจติดอยู่ตรงนั้นไปตลอด

523
00:32:50,271 --> 00:32:53,312
‎คุณว่าหนูจะมีสติปัญญา
‎ระลึกถึงเรื่องนั้นได้ไหม

524
00:32:56,687 --> 00:32:58,812
‎หนูมันจะรู้หรือเปล่าเมื่อถึงจุดจบ

525
00:33:01,104 --> 00:33:01,937
‎เราล่ะ

526
00:33:03,271 --> 00:33:04,104
‎เราเหรอ

527
00:33:05,854 --> 00:33:06,687
‎ผู้คน

528
00:33:08,854 --> 00:33:10,437
‎เราจะรู้ตัวหรือเปล่าเมื่อติดกาวนั่น

529
00:33:10,979 --> 00:33:12,937
‎หรือเมื่อน้ำรอบกายเราเดือดพล่าน

530
00:33:13,021 --> 00:33:14,187
‎หรือเราจะนั่งเฉยๆ

531
00:33:14,687 --> 00:33:16,354
‎ทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อน

532
00:33:17,687 --> 00:33:18,604
‎ผมไม่เป็นไร

533
00:33:20,104 --> 00:33:21,146
‎ไม่ยอมรับความจริง

534
00:33:23,271 --> 00:33:24,104
‎น่ากลัว

535
00:33:24,562 --> 00:33:26,896
‎น่ากลัว นี่มันน่ากลัว

536
00:33:27,979 --> 00:33:29,646
‎- ระวังล่ะ
‎- น่ากลัว

537
00:33:53,021 --> 00:33:53,979
‎อยู่ต่อนะ

538
00:33:54,521 --> 00:33:58,187
‎- พรุ่งนี้เช้าผมต้องไปธนาคาร
‎- อยู่ต่ออีกหน่อยเถอะ

539
00:33:58,271 --> 00:33:59,146
‎ก็อยากอยู่หรอก

540
00:34:04,771 --> 00:34:06,437
‎ผมมีเรื่องที่ต้องบอกคุณ

541
00:34:07,562 --> 00:34:08,396
‎อะไรคะ

542
00:34:13,354 --> 00:34:14,187
‎เรื่องอะไร

543
00:34:19,021 --> 00:34:20,854
‎ชีวิตนี้ผมไม่เคยมีอะไร
‎เป็นของตัวเองเลย

544
00:34:22,562 --> 00:34:23,396
‎ผมไม่เคยมี…

545
00:34:24,312 --> 00:34:26,062
‎เงิน หรือว่า…

546
00:34:26,771 --> 00:34:27,604
‎ครอบครัว…

547
00:34:28,521 --> 00:34:29,354
‎หรือว่า…

548
00:34:32,229 --> 00:34:33,062
‎ความรัก

549
00:34:33,479 --> 00:34:34,521
‎หรือความปลอดภัย

550
00:34:37,271 --> 00:34:38,562
‎จนกระทั่งผมเจอคุณ

551
00:34:41,729 --> 00:34:42,646
‎เกิดอะไรขึ้น

552
00:34:44,229 --> 00:34:45,562
‎ผมกำลังทำการใหญ่

553
00:34:45,646 --> 00:34:47,187
‎การใหญ่เพื่อเราทั้งคู่

554
00:34:49,146 --> 00:34:50,687
‎ฉันไม่ค่อยเข้าใจที่คุณพูดเลย

555
00:34:52,937 --> 00:34:54,729
‎เราไม่เหมือนพวกเขา เบ็กส์

556
00:34:56,229 --> 00:34:57,437
‎เข้าใจไหม ไม่เหมือน

557
00:34:58,646 --> 00:35:00,562
‎เฮนรี่ไม่มีวันรับคุณเป็นศิษย์

558
00:35:00,646 --> 00:35:02,146
‎เขาไม่มีวันยกผมเป็นหุ้นส่วน

559
00:35:02,812 --> 00:35:05,187
‎สิ่งเดียวที่คนอังกฤษให้ค่าก็คือชนชั้น

560
00:35:06,646 --> 00:35:07,646
‎และคุณกับผม…

561
00:35:08,562 --> 00:35:11,354
‎เราจะเป็นแค่คนรับใช้เสมอ
‎ในสายตาพวกเขา

562
00:35:12,521 --> 00:35:13,354
‎ใช่ไหมล่ะ

563
00:35:15,271 --> 00:35:16,979
‎และลึกๆ เราต่างก็รู้ดีแก่ใจ

564
00:35:17,937 --> 00:35:20,396
‎แต่สิ่งเดียวที่คนอเมริกันสนใจ…

565
00:35:22,271 --> 00:35:23,104
‎ก็คือเงิน

566
00:35:24,854 --> 00:35:25,687
‎และ…

567
00:35:27,104 --> 00:35:28,604
‎ผมก็มีเงินมากพอ

568
00:35:29,104 --> 00:35:30,187
‎ที่สหรัฐฯ

569
00:35:31,104 --> 00:35:34,187
‎คุณจะเป็นทนายความแบบไหนก็ได้
‎ตามที่ใจปรารถนา

570
00:35:34,271 --> 00:35:36,396
‎ผมจะเป็นอะไรก็ได้

571
00:35:37,312 --> 00:35:40,354
‎และเราจะได้สิ่งที่เราเป็นได้ไว้ในมือ
‎เมื่ออยู่อเมริกา

572
00:35:43,187 --> 00:35:44,021
‎ด้วยเงิน

573
00:35:45,729 --> 00:35:47,437
‎เข้าใจที่ผมพูดไหม

574
00:35:48,604 --> 00:35:49,604
‎ดังนั้นผม…

575
00:35:50,271 --> 00:35:52,771
‎ผมต้องการให้คุณเก็บกระเป๋า
‎และเตรียมไปจากที่นี่

576
00:35:52,854 --> 00:35:54,646
‎- คืนพรุ่งนี้
‎- พูดอะไรของคุณ

577
00:35:54,729 --> 00:35:56,354
‎- ฉันไปเฉยๆ ไม่…
‎- เถอะนะ

578
00:35:56,437 --> 00:35:58,021
‎ได้โปรด ทำเพื่อผมทีเถอะ

579
00:35:58,937 --> 00:36:01,646
‎แล้วผมสัญญาว่าจะอธิบายทุกอย่าง
‎เมื่อผมกลับมา

580
00:36:02,021 --> 00:36:02,937
‎คุณเชื่อใจผมไหม

581
00:36:04,062 --> 00:36:05,021
‎ค่ะ ฉันเชื่อ

582
00:36:10,437 --> 00:36:11,479
‎เตรียมตัวให้พร้อม

583
00:36:13,396 --> 00:36:15,354
‎และห้ามบอกใครทั้งนั้น

584
00:36:15,854 --> 00:36:17,729
‎ไม่ว่าใคร เข้าใจไหม

585
00:36:18,437 --> 00:36:20,146
‎ผมมีเรื่องที่ต้องจัดการ

586
00:36:20,396 --> 00:36:23,271
‎แล้วผมจะกลับมาหาคุณ ผมสัญญา

587
00:36:25,187 --> 00:36:26,021
‎ผมสัญญา

588
00:36:27,896 --> 00:36:28,854
‎ผมรักคุณนะ

589
00:36:31,854 --> 00:36:33,187
‎เราจะไปจากที่นี่

590
00:36:35,437 --> 00:36:38,229
‎เราจะไปจากที่นี่กัน

591
00:36:42,062 --> 00:36:45,354
‎นึกถึงอนาคตของเราสิ คุณกับผม

592
00:36:45,854 --> 00:36:46,771
‎ที่อเมริกา

593
00:36:47,937 --> 00:36:49,146
‎ท่านลอร์ด…

594
00:36:49,937 --> 00:36:50,937
‎กับท่านหญิง

595
00:36:51,187 --> 00:36:55,187
‎ไม่สิ ราชินีกับเด็กคอกม้าต่างหาก

596
00:37:00,562 --> 00:37:01,396
‎เอาล่ะ

597
00:37:10,979 --> 00:37:12,812
‎นี่เป็นหนึ่งในตอนโปรดของฉัน

598
00:37:17,771 --> 00:37:20,562
‎ฉันไม่ค่อยได้เข้ามา
‎ในตอนนี้บ่อยนัก แต่…

599
00:37:21,937 --> 00:37:23,104
‎ฉันชอบทุกครั้งที่มา

600
00:37:24,812 --> 00:37:25,687
‎เพราะว่าเขา…

601
00:37:27,771 --> 00:37:28,896
‎คุณก็เห็นแล้วนี่

602
00:37:29,312 --> 00:37:31,229
‎เขาเป็นตัวเองมากจริงๆ ในตอนนี้

603
00:37:33,021 --> 00:37:34,271
‎ก่อนที่เรื่องจะเลวร้าย

604
00:37:39,562 --> 00:37:41,812
‎แต่ฉันไม่เคยเจอคุณในตอนนี้เลย

605
00:37:42,771 --> 00:37:43,979
‎คุณมาทำอะไรที่นี่

606
00:37:44,896 --> 00:37:47,021
‎- คุณเข้ามาในความ…
‎- ขอโทษจริงๆ

607
00:37:47,437 --> 00:37:49,687
‎- ฉันขอโทษ…
‎- อย่าออกไปจะดีกว่า

608
00:37:50,771 --> 00:37:52,729
‎เรื่องมันน่าจะเกิดตอนนี้แหละ

609
00:37:53,729 --> 00:37:55,854
‎ฉันไม่เคยกล้าดูมันเลย

610
00:37:57,146 --> 00:37:58,771
‎- ขอโทษจริงๆ คุณ…
‎- แฮนนาห์

611
00:37:59,271 --> 00:38:00,271
‎ฉันขอโทษ

612
00:38:01,812 --> 00:38:03,104
‎ทำไมยังไม่นอนอีก

613
00:38:04,562 --> 00:38:05,396
‎ฉัน…

614
00:38:07,854 --> 00:38:09,104
‎นอนไม่หลับเหรอ

615
00:38:10,729 --> 00:38:11,687
‎เราได้ยินเสียง

616
00:38:12,979 --> 00:38:14,396
‎เสียงจากข้างล่าง

617
00:38:16,479 --> 00:38:17,771
‎แล้วบ้านตุ๊กตาของฟลอร่าก็…

618
00:38:18,646 --> 00:38:19,687
‎มีอะไรแปลกๆ

619
00:38:21,937 --> 00:38:22,937
‎ฉันว่ามันไม่มีอะไรหรอก

620
00:38:23,562 --> 00:38:25,437
‎พวกเธอสองคนกลับไปนอนเถอะ

621
00:39:32,437 --> 00:39:34,562
‎ฉันบอกให้กลับไปนอนไม่ใช่เหรอ

622
00:39:36,687 --> 00:39:37,729
‎ปีเตอร์

623
00:39:38,479 --> 00:39:39,646
‎อย่า ไมลส์ อย่าไป

624
00:40:16,229 --> 00:40:18,062
‎ฉันบอกให้กลับไปนอนไม่ใช่เหรอ

625
00:40:21,937 --> 00:40:23,104
‎ทำหน้าแบบนั้นทำไม

626
00:40:24,437 --> 00:40:25,521
‎กลับไปนอนไป

627
00:40:28,562 --> 00:40:29,646
‎เกิดอะไรขึ้น

628
00:40:30,646 --> 00:40:32,854
‎- หมายความว่ายังไง
‎- หล่อนทำอะไรคุณ

629
00:40:33,729 --> 00:40:34,562
‎ใครกัน

630
00:40:35,146 --> 00:40:35,979
‎รีเบกก้าเหรอ

631
00:40:39,146 --> 00:40:41,146
‎นายยังเด็กเกินกว่าที่จะฟังนะ หนุ่มน้อย

632
00:40:44,771 --> 00:40:45,604
‎นั่นอะไรน่ะ

633
00:40:47,146 --> 00:40:48,021
‎มันคือ…

634
00:40:50,187 --> 00:40:51,021
‎หญิงสาวค่ะ

635
00:40:52,396 --> 00:40:53,229
‎จากทะเลสาบ

636
00:40:55,062 --> 00:40:55,896
‎หล่อน…

637
00:40:57,854 --> 00:40:58,937
‎คุณจำไม่ได้เหรอ

638
00:41:09,229 --> 00:41:10,062
‎ไม่

639
00:41:19,104 --> 00:41:19,937
‎อะไรกัน

640
00:41:24,854 --> 00:41:26,771
‎ไม่นะ ไม่

641
00:41:34,979 --> 00:41:36,812
‎ตุ๊กตาตัวนี้น่าขนลุกดีนะ

642
00:41:39,021 --> 00:41:40,312
‎เธอทำเองเหรอ

643
00:41:42,937 --> 00:41:44,104
‎หนูเคยเห็นหล่อน

644
00:41:45,479 --> 00:41:46,312
‎คนอื่นๆ

645
00:41:47,354 --> 00:41:48,229
‎พวกเขาบอกว่า…

646
00:41:48,646 --> 00:41:49,896
‎"อย่าอยู่ใกล้หล่อน"

647
00:41:52,021 --> 00:41:53,021
‎คนอื่นๆ นี่ใคร

648
00:41:59,104 --> 00:42:00,062
‎ไม่นะ

649
00:42:00,562 --> 00:42:01,687
‎หล่อนกำลังกลับมา

650
00:42:19,937 --> 00:42:20,771
‎หยุดนะ

651
00:42:22,562 --> 00:42:23,396
‎หยุดสิ

652
00:42:24,104 --> 00:42:25,312
‎หยุดนะ ปล่อยฉัน

653
00:42:31,521 --> 00:42:33,396
‎ปล่อยฉัน

654
00:42:34,062 --> 00:42:35,896
‎นังสารเลว

655
00:42:36,312 --> 00:42:37,312
‎ปล่อยฉัน

656
00:43:59,937 --> 00:44:02,396
‎ผมมองว่างานนี้เป็นโอกาส
‎ที่ผมจะได้ขัดเกลาฝีมือ

657
00:44:02,479 --> 00:44:05,687
‎ที่ปารีสผมเป็นรองหัวหน้าเชฟ
‎ซึ่งแปลว่าผมได้ทำแค่งานหั่นผัก

658
00:44:05,771 --> 00:44:07,437
‎ที่นี่ผมจะได้ประกอบอาหารเอง

659
00:44:07,521 --> 00:44:10,104
‎- มันจะเป็นประสบการณ์การเรียนรู้ที่ดี
‎- อีกแล้วเหรอ

660
00:44:10,187 --> 00:44:12,687
‎- ครับ ดูเหมือนเราจะทำแบบนี้อีกแล้ว
‎- ทำไมกัน

661
00:44:13,271 --> 00:44:14,146
‎คุณบอกผมสิ

662
00:44:14,854 --> 00:44:16,062
‎ทั้งหมดนี่คือคุณนี่นา

663
00:44:16,146 --> 00:44:17,729
‎ผมก็คือคุณ ไม่ใช่เหรอ

664
00:44:17,812 --> 00:44:20,479
‎เราทำแบบนี้มาตั้งแต่เกิดเรื่อง จริงไหม

665
00:44:22,646 --> 00:44:23,687
‎ขอโทษทีค่ะ

666
00:44:24,312 --> 00:44:25,729
‎ช่วงนี้ฉันกำลังกลุ้ม

667
00:44:27,479 --> 00:44:28,854
‎โอเว่นใช่ไหมคะ

668
00:44:32,062 --> 00:44:32,896
‎รู้อะไรไหม

669
00:44:34,562 --> 00:44:35,854
‎ครับ ใช่แล้ว

670
00:44:37,146 --> 00:44:38,646
‎- โอเว่น
‎- คืออย่างนี้…

671
00:44:39,312 --> 00:44:41,229
‎ตอนนี้ฉันกำลังฝันอะไรที่แปลกที่สุด

672
00:44:41,312 --> 00:44:43,146
‎- เหรอครับ
‎- ค่ะ แต่…

673
00:44:46,104 --> 00:44:47,229
‎มันแปลกมาก

674
00:44:48,104 --> 00:44:49,771
‎ฉันกำลังฝันด้วยฝันของคนอื่น

675
00:44:49,854 --> 00:44:50,771
‎นอนหลับ

676
00:44:51,146 --> 00:44:53,021
‎ในยามหลับนั้นยังฝัน

677
00:44:54,146 --> 00:44:56,437
‎โอ ยากจริงหนอ

678
00:44:57,104 --> 00:44:58,479
‎หากหลับใหลเมื่อมรณา

679
00:44:58,562 --> 00:45:00,396
‎เราจักพานพบฝันใด

680
00:45:01,062 --> 00:45:03,437
‎หลังดับวังวนทุกข์ของชีวิตเสีย

681
00:45:07,062 --> 00:45:07,896
‎ฝันถึงอะไรครับ

682
00:45:08,771 --> 00:45:10,312
‎เอ่อ ปีเตอร์ค่ะ

683
00:45:10,729 --> 00:45:11,562
‎แล้วก็…

684
00:45:14,062 --> 00:45:15,354
‎จริงๆ ฉันก็ไม่รู้

685
00:45:16,646 --> 00:45:17,479
‎มีผู้หญิง

686
00:45:17,562 --> 00:45:19,021
‎ค่ะ มีผู้หญิงนอนบนเตียงกับเขา

687
00:45:19,104 --> 00:45:20,104
‎ตายจริง

688
00:45:21,396 --> 00:45:23,687
‎- ฉันไม่เคยเจอผู้หญิงคนนี้ใช่ไหม
‎- ไม่เคยเหรอ

689
00:45:25,354 --> 00:45:26,271
‎รีเบกก้า

690
00:45:26,937 --> 00:45:28,479
‎อีกสองปีต่อจากนี้

691
00:45:31,896 --> 00:45:32,854
‎ยังไม่ถึงเวลาสินะ

692
00:45:35,479 --> 00:45:37,687
‎คงต้องปรุงแต่งต่ออีกหน่อยสินะ

693
00:45:39,104 --> 00:45:39,937
‎เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น

694
00:45:40,896 --> 00:45:41,729
‎อีกครั้งนะครับ

695
00:45:42,729 --> 00:45:44,771
‎- คุณคือแฮนนาห์ โกรส
‎- ค่ะ

696
00:45:44,854 --> 00:45:46,854
‎ปีนี้คือปี 1987

697
00:45:47,521 --> 00:45:48,354
‎คุณอยู่ที่บลาย

698
00:45:49,396 --> 00:45:51,312
‎โดมินิคตายแล้ว ชาร์ล็อตต์ตายแล้ว

699
00:45:52,021 --> 00:45:53,229
‎รีเบกก้าตายแล้ว

700
00:45:53,521 --> 00:45:55,562
‎ปีเตอร์หายตัวไป

701
00:45:56,312 --> 00:45:57,146
‎คุณคิดว่าอย่างนั้น

702
00:45:57,854 --> 00:45:58,896
‎ฟลอร่าอายุแปดขวบ

703
00:46:00,729 --> 00:46:01,729
‎ส่วนไมลส์…

704
00:46:03,479 --> 00:46:07,187
‎มีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับไมลส์

705
00:46:30,979 --> 00:46:31,812
‎ปีเตอร์ ควินท์

706
00:46:32,437 --> 00:46:34,646
‎ถอยออกมาจากเขาเดี๋ยวนี้ ได้ยินไหม

707
00:46:35,104 --> 00:46:37,521
‎ตำรวจตามหาตัวนายกันให้วุ่น

708
00:46:37,604 --> 00:46:39,687
‎และเมื่อพวกเขารู้ว่านายกลับมา…

709
00:46:40,812 --> 00:46:42,396
‎แฮนนาห์ โกรส

710
00:46:44,687 --> 00:46:45,604
‎ถอยไป ไมลส์

711
00:46:45,687 --> 00:46:46,771
‎- ไม่หรอก
‎- ต้องถอย

712
00:46:47,562 --> 00:46:48,979
‎ไมลส์ ถอยออกไป

713
00:46:49,062 --> 00:46:51,562
‎จริงๆ เลยแฮนนาห์
‎เคยเบื่อตัวเองที่เป็น…

714
00:46:51,646 --> 00:46:54,354
‎- ไมลส์
‎- คุณมันน่าเบื่อจริงๆ

715
00:46:54,437 --> 00:46:57,229
‎- แล้วคุณก็ไม่รู้ตัวว่า…
‎- ต้องเลิกแส่ตอนไหน

716
00:47:00,687 --> 00:47:02,021
‎ให้ตายเถอะ นังบ้านี่

717
00:47:03,312 --> 00:47:05,771
‎ทำไมไม่รู้จักเลิกแส่เรื่องชาวบ้านนะ

718
00:47:07,354 --> 00:47:08,271
‎- ไมลส์
‎- ไม่

719
00:47:08,937 --> 00:47:10,937
‎ตอนอื่นผมอาจฟัง แต่ไม่ใชตอนนี้

720
00:47:12,187 --> 00:47:13,146
‎และเชื่อผมสิ

721
00:47:13,229 --> 00:47:15,646
‎ไม่มีอะไรจะทำให้ผมดีใจไปกว่า

722
00:47:15,937 --> 00:47:18,812
‎การถูกตำรวจที่คุณพูดถึงจับอีกแล้ว

723
00:47:19,271 --> 00:47:21,979
‎ที่จะได้ถูกลากออกจากที่ดินผืนนี้

724
00:47:22,604 --> 00:47:25,646
‎ไปให้พ้นจากกับดักที่น่ารังเกียจนี่

725
00:47:27,062 --> 00:47:29,271
‎แต่ผมก็ทำไม่ได้ใช่ไหมล่ะ

726
00:47:30,646 --> 00:47:31,937
‎ไม่ได้

727
00:47:33,146 --> 00:47:33,979
‎เพราะอะไร

728
00:47:35,271 --> 00:47:36,146
‎เพราะเธอตายแล้ว

729
00:47:40,437 --> 00:47:42,187
‎และมันก็น่าเสียดาย…

730
00:47:43,187 --> 00:47:44,854
‎ที่คุณต้องตามเรามา

731
00:47:45,354 --> 00:47:46,729
‎มันกำลังไปได้สวยแท้ๆ

732
00:47:50,437 --> 00:47:51,479
‎จริงๆ เลย แฮนนาห์

733
00:48:16,771 --> 00:48:18,812
‎คุณโกรส เกิดอะไรขึ้นครับ

734
00:48:21,229 --> 00:48:22,062
‎อะไรกัน

735
00:48:22,479 --> 00:48:24,979
‎คุณโกรส
‎ผมกำลังฝันอะไรที่ประหลาดมาก

736
00:48:26,479 --> 00:48:28,104
‎ไมลส์ เขามาแล้วๆ

737
00:48:28,437 --> 00:48:31,396
‎เขามาแล้ว
‎แถมเขายังสวยกว่าที่ฉันคิดไว้อีก

738
00:48:33,187 --> 00:48:34,271
‎เขามาแล้วเหรอ

739
00:48:35,229 --> 00:48:37,062
‎ไงจ๊ะไมลส์ ยินดีที่ได้พบ

740
00:48:37,146 --> 00:48:38,854
‎ยินดีที่ได้พบครับ คุณผู้หญิง

741
00:48:41,104 --> 00:48:42,687
‎แหม เป็นสุภาพบุรุษซะด้วย

742
00:48:43,687 --> 00:48:45,271
‎ส่วนคุณคงจะเป็นคุณโกรสสินะคะ

743
00:48:46,604 --> 00:48:48,312
‎สวัสดีค่ะ แดนี่ค่ะ

744
00:48:50,479 --> 00:48:51,896
‎อ้อ ขอโทษที ฉัน…

745
00:48:52,396 --> 00:48:53,812
‎ตายจริง ฉันมัวแต่เหม่ออยู่

746
00:48:54,396 --> 00:48:56,062
‎จ้ะ ฉันชื่อแฮนนาห์ โกรส ยินดี…

747
00:48:56,146 --> 00:48:58,062
‎- ยินดีที่ได้พบนะ
‎- เช่นกันค่ะ

748
00:48:58,146 --> 00:49:00,812
‎เดินทางสะดวกไหม
‎เธอมาถึงครบ 32 สินะ

749
00:49:02,021 --> 00:49:03,354
‎ค่ะ ราบรื่นดีมาก

750
00:49:03,437 --> 00:49:04,854
‎อ๋อ ดีแล้วจ้ะ

751
00:49:04,937 --> 00:49:07,937
‎วิเศษมาก โอเว่นเป็นคนหนุ่มที่ใช้ได้

752
00:49:08,021 --> 00:49:09,229
‎- เขาเป็นคนดีนะ
‎- ค่ะ

753
00:49:11,479 --> 00:49:13,146
‎เอาล่ะ เข้าไปในบ้านกันดีกว่า

754
00:49:13,229 --> 00:49:14,812
‎คุณเคลย์ตันคงอยากเห็นตัวบ้าน

755
00:49:14,896 --> 00:49:16,229
‎- จะแย่แล้ว
‎- ค่ะ

756
00:49:16,312 --> 00:49:17,687
‎งั้นก็ตามมาเลย

757
00:49:18,187 --> 00:49:20,187
‎- เอาล่ะ จะให้เรียก…
‎- เรียกว่าแดนี่ก็ได้ค่ะ

758
00:49:20,271 --> 00:49:21,771
‎เราหวังพึ่งอดีตไม่ได้

759
00:49:26,396 --> 00:49:28,312
‎เราหวังพึ่งอดีตไม่ได้

760
00:49:28,771 --> 00:49:29,937
‎นั่นคือสิ่งที่ผมได้เรียนรู้

761
00:49:30,521 --> 00:49:31,562
‎จากการดูแลแม่

762
00:49:32,687 --> 00:49:34,729
‎โรคจิตเสื่อมเป็นแบบนี้ใช่ไหมล่ะครับ

763
00:49:36,687 --> 00:49:39,062
‎มันให้บทเรียนผมไว้มากทีเดียว
‎หรืออาจจะไม่

764
00:49:40,521 --> 00:49:41,979
‎แต่นั่นคือบทเรียนสำคัญที่สุด

765
00:49:42,812 --> 00:49:45,271
‎เราหวังพึ่งอดีตไม่ได้

766
00:49:46,854 --> 00:49:50,979
‎เราคิดว่าเรื่องราวต่างๆ
‎ถูกกักเก็บไว้ในความทรงจำแล้ว แต่…

767
00:49:52,146 --> 00:49:53,354
‎ความทรงจำนั้นเลือนหาย

768
00:49:54,271 --> 00:49:55,687
‎เราอาจเลือนหายได้ทุกเมื่อ

769
00:49:59,021 --> 00:49:59,854
‎ปารีส

770
00:50:01,521 --> 00:50:05,062
‎พูดตามผมนะ
‎แฮนนาห์ โกรสในกรุงปารีส

771
00:50:05,146 --> 00:50:07,271
‎จะให้ฉันไปทำอะไรที่ปารีสล่ะ

772
00:50:07,354 --> 00:50:08,812
‎ไม่รู้สิ

773
00:50:09,354 --> 00:50:12,146
‎กินครัวซองต์กับดื่มไวน์ชั้นดี

774
00:50:12,229 --> 00:50:13,354
‎และใช้ชีวิตไง แฮนนาห์

775
00:50:14,021 --> 00:50:15,021
‎ใช้ชีวิต

776
00:50:15,104 --> 00:50:17,271
‎ทำอะไรก็ได้
‎ที่ใจเรานึกอยากในขณะนั้น

777
00:50:18,979 --> 00:50:20,146
‎ไปกับผม

778
00:50:21,521 --> 00:50:22,479
‎ตอนที่เรายังไปได้

779
00:50:24,229 --> 00:50:25,062
‎ตกลง

780
00:50:28,062 --> 00:50:29,729
‎ตกลง โอเว่น ฉัน…

781
00:50:31,479 --> 00:50:33,187
‎ฉันจะไปปารีสกับนาย

782
00:50:34,812 --> 00:50:35,646
‎ตกลง

783
00:50:37,021 --> 00:50:37,937
‎ตกลง

784
00:50:40,979 --> 00:50:43,146
‎- ไว้จะยกหูหานะ
‎- ไม่ เดี๋ยว

785
00:50:43,937 --> 00:50:45,104
‎ไม่…

786
00:50:45,187 --> 00:50:46,854
‎ฉันรู้จักเส้นทางดี ไม่เป็นไรหรอก

787
00:50:47,562 --> 00:50:48,646
‎รอก่อนสิ

788
00:50:49,354 --> 00:50:50,187
‎ได้โปรด

789
00:50:50,271 --> 00:50:51,104
‎ไม่เป็นไร

790
00:50:52,854 --> 00:50:54,187
‎ให้ตาย ดูสารรูปนายสิ

791
00:51:06,812 --> 00:51:07,687
‎โอเว่น

792
00:51:08,146 --> 00:51:08,979
‎เดี๋ยว

793
00:51:11,396 --> 00:51:12,229
‎อย่าเพิ่งไป

794
00:51:17,146 --> 00:51:17,979
‎รอด้วย

795
00:51:32,771 --> 00:51:33,854
‎เธอคือแฮนนาห์ โกรส

796
00:51:34,646 --> 00:51:36,646
‎ปีนี้คือปี 1987 เธออยู่ที่บลาย

797
00:51:37,312 --> 00:51:38,937
‎ไมลส์อายุสิบขวบ

798
00:51:39,479 --> 00:51:40,354
‎ฟลอร่าอายุแปดขวบ

799
00:51:41,562 --> 00:51:44,271
‎เธอคือแฮนนาห์ โกรส
‎ปีนี้คือปี 1987 เธออยู่ที่บลาย

800
00:51:44,729 --> 00:51:46,437
‎ไมลส์สิบขวบ ฟลอร่าแปดขวบ

801
00:51:47,062 --> 00:51:47,896
‎เธอคือ…

802
00:51:50,729 --> 00:51:51,812
‎เธอคือแฮนนาห์ โกรส

803
00:51:52,937 --> 00:51:53,854
‎แฮนนาห์ โกรส

804
00:51:55,229 --> 00:51:56,562
‎เธอคือแฮนนาห์ โกรส

805
00:53:07,187 --> 00:53:10,104
‎คำบรรยายโดย: ชญาธิป วีระขจร