1
00:00:07,229 --> 00:00:09,312
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:14,396 --> 00:01:15,312
‎เขาฟื้นแล้ว

3
00:01:16,479 --> 00:01:17,312
‎เขาฟื้นแล้ว

4
00:01:17,396 --> 00:01:19,771
‎- โล่งอกไปที
‎- เขาฟื้นแล้ว

5
00:01:29,521 --> 00:01:33,979
‎(หนึ่งปีก่อน)

6
00:02:13,687 --> 00:02:14,521
‎อรุณสวัสดิ์ครับ

7
00:02:23,979 --> 00:02:24,812
‎อรุณสวัสดิ์ครับ

8
00:02:26,896 --> 00:02:28,896
‎เป็นเช้าที่ไม่แจ่มใสเอาซะเลย

9
00:02:32,604 --> 00:02:34,062
‎แก้เมาค้างสักหน่อย…

10
00:02:35,521 --> 00:02:36,812
‎ส่วนนี่นัดตอนสิบโมงครับ

11
00:02:41,271 --> 00:02:43,312
‎ไม่รับนัดใครก่อนเที่ยง

12
00:02:43,729 --> 00:02:45,062
‎ไม่ได้หรอกครับ

13
00:02:45,437 --> 00:02:46,354
‎คุณกำชับไว้

14
00:02:46,729 --> 00:02:49,312
‎คุณบอกว่าต่อให้คุณคร่ำครวญ
‎ก็ต้องสัมภาษณ์งานนี้ให้เสร็จ

15
00:02:50,604 --> 00:02:51,437
‎ให้ตายเถอะ

16
00:02:53,354 --> 00:02:54,187
‎พี่เลี้ยงเด็ก

17
00:02:55,062 --> 00:02:56,729
‎ครูพี่เลี้ยงครับ นี่เสื้อ

18
00:02:57,521 --> 00:02:58,396
‎ครูพี่เลี้ยง

19
00:03:10,354 --> 00:03:11,187
‎คุณเจสเซิล

20
00:03:12,896 --> 00:03:15,271
‎ผมชื่อปีเตอร์ ควินท์
‎เป็นเพื่อนร่วมงานของเฮนรี่

21
00:03:15,354 --> 00:03:16,479
‎สวัสดีค่ะ

22
00:03:20,854 --> 00:03:24,062
‎คือว่า เสื้อคุณมีรอยเปื้อน ตรงนั้น

23
00:03:24,396 --> 00:03:25,437
‎อุ๊ย

24
00:03:25,521 --> 00:03:26,562
‎จะไปเช็ดออกไหมครับ

25
00:03:27,354 --> 00:03:28,187
‎ไม่ล่ะค่ะ

26
00:03:28,979 --> 00:03:29,812
‎ทีนี้ก็ไม่เห็นแล้ว

27
00:03:30,479 --> 00:03:31,729
‎ยังไงเขาก็เห็นครับ

28
00:03:32,396 --> 00:03:33,229
‎เหรอคะ

29
00:03:33,979 --> 00:03:35,229
‎- เชิญครับ
‎- ขอบคุณค่ะ

30
00:03:35,562 --> 00:03:36,646
‎คุณวินเกรฟ

31
00:03:36,729 --> 00:03:38,354
‎รีเบกก้า เจสเซิลมาแล้วครับ

32
00:03:44,604 --> 00:03:46,646
‎ฉันเพิ่งอ่านเรื่องที่คุณชนะว่าความ

33
00:03:46,729 --> 00:03:48,062
‎ในคดีเบเกอร์

34
00:03:48,479 --> 00:03:49,896
‎ต้องขอคารวะจริงๆ ค่ะ

35
00:03:49,979 --> 00:03:51,021
‎อ่านมาจากไหนครับ

36
00:03:51,479 --> 00:03:52,854
‎หนังสือพิมพ์เดอะเทเลกราฟค่ะ

37
00:03:54,479 --> 00:03:56,396
‎เสื้อคุณมีรอยเปื้อนแน่ะ

38
00:04:00,187 --> 00:04:01,646
‎เด็กๆ อายุเท่าไรคะ

39
00:04:02,229 --> 00:04:03,187
‎เจ็ดกับเก้าใช่ไหม

40
00:04:04,562 --> 00:04:07,479
‎ฉันคงทำงานได้ไม่เต็มที่
‎ถ้ามัวแต่กังวลว่าเสื้อจะเปื้อน

41
00:04:10,437 --> 00:04:11,271
‎จริงทีเดียว

42
00:04:13,854 --> 00:04:18,354
‎บริษัทนายหน้าคงแจ้งให้คุณทราบ
‎เรื่องสถานการณ์ของเราแล้วสินะ

43
00:04:18,562 --> 00:04:21,729
‎ค่ะ ฉันเสียใจอย่างสุดซึ้ง
‎กับการสูญเสียของคุณ ฉัน…

44
00:04:22,229 --> 00:04:24,271
‎นึกไม่ออกเลยว่า
‎เด็กๆ ที่น่าสงสารต้องเจอ…

45
00:04:24,354 --> 00:04:27,479
‎- ฉันไม่มีแว่นอ่านหนังสือ ปีเตอร์
‎- ได้ครับ

46
00:04:28,562 --> 00:04:30,437
‎ประวัติของคุณไร้ที่ติเลยนะ

47
00:04:32,312 --> 00:04:35,646
‎เรียนมหาวิทยาลัยลอนดอน
‎วิทยาลัยบูรพคดีศึกษาและการศึกษาแอฟริกา

48
00:04:35,729 --> 00:04:36,604
‎จบจากโซแอสเหรอ

49
00:04:37,854 --> 00:04:39,854
‎แค่เรียนวิชากวีนิพนธ์รัสเซียค่ะ

50
00:04:40,437 --> 00:04:42,937
‎แล้วก็จบจากวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์ลอนดอน

51
00:04:43,021 --> 00:04:45,229
‎ไม่ใช่ที่เรียนภาษารัสเซีย
‎หรือกวีนิพนธ์ที่ดีนะผมว่า

52
00:04:45,604 --> 00:04:47,437
‎ฉันมุ่งเป้าไปที่กฎหมายมหาชนค่ะ

53
00:04:49,104 --> 00:04:50,646
‎มีเรื่องให้ประหลาดใจอีกแล้ว

54
00:04:51,896 --> 00:04:52,896
‎งั้น…

55
00:04:52,979 --> 00:04:54,771
‎ทำไมถึงมาสมัครเป็นพี่เลี้ยง

56
00:04:54,854 --> 00:04:56,687
‎ถ้าคุณมีเป้าหมายอื่นแล้ว

57
00:04:59,146 --> 00:05:01,646
‎ฉันไม่คิดว่างานทั้งสองจะขัดแย้งกันนะคะ

58
00:05:02,312 --> 00:05:04,729
‎พูดตรงๆ ฉันเลี้ยงเด็กได้ดีมาตลอด

59
00:05:05,271 --> 00:05:07,187
‎ฉันเป็นคนช่างซักช่างถาม

60
00:05:07,271 --> 00:05:11,104
‎ฉันตั้งคำถามเกี่ยวกับตัวเอง
‎และสิ่งรอบตัวทุกวัน

61
00:05:11,354 --> 00:05:13,729
‎และนั่นคือสิ่งที่ฉันอยากปลูกฝังให้เด็กๆ ค่ะ

62
00:05:15,354 --> 00:05:18,896
‎ฉันมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่เป็นปัญหาค่ะ
‎คุณควินท์

63
00:05:24,562 --> 00:05:25,687
‎คิดว่ายังไงบ้างครับ

64
00:05:26,354 --> 00:05:27,312
‎ครูพี่เลี้ยง

65
00:05:28,521 --> 00:05:31,146
‎ใช่ครับ นี่แหละงานสำคัญของวันนี้

66
00:05:31,229 --> 00:05:32,771
‎นายเรียกงานนั้นว่างานพี่เลี้ยง

67
00:05:33,646 --> 00:05:34,646
‎งั้นเหรอ

68
00:05:34,896 --> 00:05:36,021
‎ผมคงเรียกผิดเอง

69
00:05:38,271 --> 00:05:41,396
‎เหลวไหล ปีเตอร์
‎รู้ๆ กันอยู่ว่านายไม่ทำอะไรผิดพลาด

70
00:05:49,396 --> 00:05:51,146
‎แน่ใจเหรอว่าเป็นเขา

71
00:05:51,229 --> 00:05:52,479
‎ค่ะ ไม่ผิดแน่

72
00:05:52,937 --> 00:05:55,687
‎เมื่อวานฉันเห็นเขายืนอยู่บนเชิงเทินด้วย

73
00:05:55,771 --> 00:05:57,437
‎แฮนนาห์บอกว่าเขาชื่อปีเตอร์ ควินท์

74
00:05:57,521 --> 00:06:00,062
‎- ตำรวจรู้จักเขาจ้ะ
‎- อ๋อ ผมจำควินท์ได้ครับ

75
00:06:00,146 --> 00:06:02,479
‎ป่านนี้เขาคงอยู่บนชายหาด
‎ของอีกซีกโลกแล้ว

76
00:06:02,562 --> 00:06:04,729
‎เด็กๆ ขึ้นไปข้างบนกันก่อนได้ไหม

77
00:06:04,812 --> 00:06:06,646
‎- แต่…
‎- ไม่ต้องเถียง ขึ้นไป

78
00:06:08,062 --> 00:06:09,271
‎ไปเร็ว

79
00:06:12,937 --> 00:06:15,896
‎ปีก่อนควินท์สูบเงินจากหนึ่งในบัญชี
‎ของคุณวินเกรฟจนเกลี้ยง

80
00:06:15,979 --> 00:06:17,437
‎ได้ไปมากกว่าสองแสนปอนด์

81
00:06:17,562 --> 00:06:20,104
‎เขาคงไม่กลับมาเพื่อขโมยเครื่องเงินหรอก

82
00:06:20,646 --> 00:06:21,604
‎มีใครเห็นเขาอีกไหม

83
00:06:22,396 --> 00:06:24,062
‎ฉันไม่เห็นหรอกค่ะ แต่…

84
00:06:24,521 --> 00:06:25,396
‎ฉันแน่ใจว่าเธอเห็น

85
00:06:26,187 --> 00:06:27,021
‎เด็กๆ ล่ะ

86
00:06:27,854 --> 00:06:29,104
‎พวกเขาก็ไม่เห็นค่ะ

87
00:06:29,187 --> 00:06:31,312
‎ผมลองตรวจค้นแล้ว แต่ไม่พบอะไร

88
00:06:31,937 --> 00:06:34,187
‎เขาคงตกใจหนีไปเพราะแสงจากไฟฉายผม

89
00:06:34,271 --> 00:06:35,312
‎ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร

90
00:06:35,937 --> 00:06:39,687
‎ล็อกประตูกับหน้าต่างไว้แล้วกัน
‎ถ้าเจออะไรอีกก็ค่อยโทรหาเรา

91
00:06:39,771 --> 00:06:41,604
‎เกรงว่าตอนนี้เรายังทำอะไรได้ไม่มาก

92
00:06:43,854 --> 00:06:45,896
‎งั้นก็ แค่นี้เหรอคะ

93
00:06:46,937 --> 00:06:48,104
‎ผมตรวจค้นพื้นที่ให้แล้ว

94
00:06:48,187 --> 00:06:50,146
‎ผมไม่รู้ว่าคุณยังอยากให้ผมทำอะไรอีก

95
00:06:52,562 --> 00:06:53,937
‎อะไรก็ได้ค่ะ จริงๆ นะ

96
00:06:56,104 --> 00:06:56,937
‎คุณครับ…

97
00:06:57,729 --> 00:06:59,229
‎ผมตรวจค้นแล้ว

98
00:07:00,396 --> 00:07:03,562
‎เขาอาจเป็นสวะ แต่ก็ไม่ใช่คนอันตราย

99
00:07:03,937 --> 00:07:04,854
‎เขาเป็นขโมย

100
00:07:05,104 --> 00:07:07,521
‎แค่อย่าให้เขาเข้าถึงบัญชีคุณได้

101
00:07:07,604 --> 00:07:09,187
‎ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรแล้ว

102
00:07:11,854 --> 00:07:13,437
‎ฉันจะโทรบอกคุณวินเกรฟด้วย

103
00:07:15,187 --> 00:07:17,104
‎เผื่อว่าเขาจะมีคำแนะนำอื่นให้

104
00:07:17,854 --> 00:07:21,271
‎ถ้าฉันจำไม่ผิดล่ะก็
‎เขาคาดหวังกับตำรวจมากทีเดียว

105
00:07:21,396 --> 00:07:24,146
‎และเขาน่าจะยังติดต่อกับ
‎ผู้บัญชาการของคุณด้วย

106
00:07:25,771 --> 00:07:28,271
‎ผมจะขับรถวนดูรอบบ้านอีกรอบ

107
00:07:29,271 --> 00:07:30,562
‎ตอนขากลับ

108
00:07:31,229 --> 00:07:32,062
‎ขอตัวนะครับ

109
00:07:57,354 --> 00:08:00,229
‎- จะโทรหาเฮนรี่จริงเหรอคะ
‎- จ้ะ แต่เขาอยู่ห่างออกไปสองชม.

110
00:08:00,896 --> 00:08:02,604
‎ฉันจะโทรหาโอเว่นกับเจมี่นะ

111
00:08:04,604 --> 00:08:05,812
‎เธอคิดจะออกไปไหนน่ะ

112
00:08:05,896 --> 00:08:07,562
‎ฉันจะไปตรวจรอบๆ เองค่ะ

113
00:08:14,812 --> 00:08:15,646
‎คุณควินท์

114
00:08:16,187 --> 00:08:17,437
‎ดีใจที่ได้เจอคุณอีกนะคะ

115
00:08:18,187 --> 00:08:19,854
‎ผมต่างหากที่ยินดี คุณเจสเซิล

116
00:08:40,937 --> 00:08:44,437
‎แถวนี้รับคลื่นจากสถานีได้
‎ไม่เยอะเท่าไรแฮะ

117
00:08:45,312 --> 00:08:46,812
‎ปิดเลยก็ได้นะคะ

118
00:08:50,521 --> 00:08:51,354
‎แล้ว…

119
00:08:51,896 --> 00:08:53,687
‎คุณเห็นด้วยหรือเปล่าว่าควรจ้างฉัน

120
00:08:54,729 --> 00:08:56,396
‎เรื่องนั้นสำคัญด้วยเหรอครับ

121
00:08:56,479 --> 00:08:57,312
‎แหม…

122
00:08:57,396 --> 00:08:59,812
‎คุณบอกว่าเป็นเพื่อนร่วมงานคุณวินเกรฟ

123
00:08:59,937 --> 00:09:02,687
‎แต่ฉันรู้สึกเหมือนคุณเป็นคนสัมภาษณ์เลย

124
00:09:02,812 --> 00:09:05,021
‎ยังไงผมก็ต้องจ้างคุณครับ

125
00:09:05,104 --> 00:09:08,062
‎ผมเป็นทั้งลูกจ้างจิปาถะ คนขับรถ
‎แล้วก็คนดูแลเด็กแล้ว

126
00:09:08,146 --> 00:09:10,479
‎ถ้าไม่จ้างคุณ
‎มีหวังผมต้องควบงานพี่เลี้ยงด้วย

127
00:09:10,562 --> 00:09:12,437
‎คุณเฮนรี่เป็นคนเอาใจยาก
‎นิดหน่อยสินะคะ

128
00:09:12,521 --> 00:09:13,896
‎เขาเป็นคนดีครับ

129
00:09:14,521 --> 00:09:16,354
‎แค่ช่วงนี้เขามีปัญหาให้คิดเยอะ

130
00:09:16,437 --> 00:09:19,312
‎ฉันหาเรื่องอะไรใส่ตัวกันแน่เนี่ย

131
00:09:19,396 --> 00:09:21,187
‎เด็กๆ เฉลียวฉลาดครับ

132
00:09:21,271 --> 00:09:22,937
‎แต่ออกจะแปลกๆ อยู่บ้าง

133
00:09:24,104 --> 00:09:26,062
‎หลานชายเป็นพวกเสือซ่อนเล็บ

134
00:09:26,146 --> 00:09:28,479
‎ส่วนหลานสาวคุยกับวอลเปเปอร์ได้

135
00:09:29,146 --> 00:09:30,687
‎ฉันอยากรู้ว่า…

136
00:09:31,562 --> 00:09:32,979
‎พวกเขามีวิธีทำใจยังไงคะ

137
00:09:33,062 --> 00:09:35,021
‎หลังจากที่เจอเรื่องพวกนั้นมา

138
00:09:35,646 --> 00:09:36,729
‎พวกเขาก็แค่…

139
00:09:38,562 --> 00:09:40,521
‎เข้าใจว่าพ่อแม่ไม่กลับบ้าน

140
00:09:41,104 --> 00:09:41,937
‎แค่นั้นแหละครับ

141
00:09:42,812 --> 00:09:44,812
‎มากกว่านี้พวกเขาก็ไม่เข้าใจแล้ว

142
00:10:00,104 --> 00:10:01,437
‎อ้าว สวัสดีจ้ะ

143
00:10:01,521 --> 00:10:04,729
‎เธอสวยเหมือดอกไม้เลย
‎เธอชื่ออะไรจ๊ะ

144
00:10:04,812 --> 00:10:05,937
‎ฟลอร่าค่ะ

145
00:10:06,729 --> 00:10:08,771
‎ในภาษาละตินแปลว่าดอกไม้

146
00:10:10,104 --> 00:10:11,312
‎แน่ล่ะ

147
00:10:12,062 --> 00:10:14,729
‎- ส่วนเธอคือไมลส์สินะ
‎- สวัสดีครับ

148
00:10:14,812 --> 00:10:15,896
‎ขอเดานะครับ

149
00:10:15,979 --> 00:10:17,979
‎คุณคงจะเป็น
‎แมรี่ ป๊อปปินส์ของเราแน่ๆ

150
00:10:19,812 --> 00:10:22,479
‎ฉันไม่ใช่คนที่ทำงานเก่งที่สุด

151
00:10:22,937 --> 00:10:24,604
‎แต่ว่าฉัน…

152
00:10:25,479 --> 00:10:26,521
‎วิเศษสุดๆ เลยจ้ะ

153
00:10:27,646 --> 00:10:29,187
‎- แฮนนาห์ โกรส
‎- รีเบกก้าค่ะ

154
00:10:29,271 --> 00:10:31,771
‎- ดีใจที่ได้เจอนะ
‎- ดีใจที่เจอเช่นกันค่ะ

155
00:10:31,937 --> 00:10:32,896
‎อ้อ นี่โอเว่น

156
00:10:33,979 --> 00:10:35,396
‎- ดีใจที่เจอค่ะโอเว่น
‎- และนี่…

157
00:10:35,479 --> 00:10:36,312
‎- เจมี่
‎- สวัสดีค่ะ

158
00:10:40,229 --> 00:10:41,521
‎คุณไม่ควรสูบบุหรี่นะ

159
00:10:43,854 --> 00:10:44,729
‎ถูกของเธอ

160
00:10:49,146 --> 00:10:50,021
‎ชอบหรือเปล่า

161
00:10:53,521 --> 00:10:54,354
‎แค่เปิดฝา

162
00:10:56,146 --> 00:10:56,979
‎แล้วก็กด

163
00:10:58,646 --> 00:11:00,354
‎- หนูจะพาคุณไปดูบ้านนะ
‎- แบบนั้นแหละ

164
00:11:00,437 --> 00:11:02,604
‎คุณต้องไปดูสวนรูปปั้นให้ได้เลย

165
00:11:03,104 --> 00:11:06,104
‎- ให้คุณเจสเซิลเก็บของก่อน…
‎- ไม่เป็นไรค่ะ

166
00:11:06,187 --> 00:11:07,187
‎งั้นก็ตามใจ

167
00:11:11,104 --> 00:11:13,479
‎สวนรูปปั้นเป็นที่ที่หนูชอบที่สุด

168
00:11:14,021 --> 00:11:15,604
‎แน่นอนว่าที่นี่มีดอกไม้

169
00:11:15,687 --> 00:11:17,062
‎กับอย่างอื่นอีกมากมาย

170
00:11:17,146 --> 00:11:17,979
‎และทุกอย่างก็…

171
00:11:18,687 --> 00:11:20,521
‎วิเศษสุดๆ

172
00:11:24,021 --> 00:11:25,854
‎คุณเจสเซิลนึกในใจ

173
00:11:25,937 --> 00:11:28,521
‎ขณะที่ได้ย่างเท้า
‎เข้ามาในบลายเป็นครั้งแรก

174
00:11:29,187 --> 00:11:31,021
‎ว่าหล่อนไม่อยากไปจากที่นี่เลย

175
00:11:32,187 --> 00:11:33,687
‎และในท้ายที่สุด…

176
00:11:35,479 --> 00:11:36,562
‎หล่อนก็ไม่มีวันได้จากไป

177
00:12:04,479 --> 00:12:06,021
‎- พระเจ้าช่วย
‎- ให้ตายเถอะ

178
00:12:12,562 --> 00:12:14,104
‎กระบอกนี้ยิงหนูตายมาหลายตัวแล้ว

179
00:12:14,979 --> 00:12:17,771
‎ยิ่งไอ้เวรปีเตอร์ ควินท์
‎เพิ่มอีกคนได้ก็จะดีมาก

180
00:12:17,854 --> 00:12:19,396
‎เธอไม่ชอบหน้าเขาสินะ

181
00:12:19,479 --> 00:12:20,562
‎ยังไม่รู้เรื่องที่เหลือล่ะสิ

182
00:12:21,187 --> 00:12:22,021
‎เล่ามาสิจะฟัง

183
00:12:22,104 --> 00:12:23,979
‎เธอเข้าใจถูกแล้ว

184
00:12:24,062 --> 00:12:26,479
‎เวลานี้แหละเหมาะจะสั่งสอนหมอนั่น

185
00:12:30,104 --> 00:12:31,187
‎ได้ไปหาในนั้นหรือยัง

186
00:12:53,562 --> 00:12:55,104
‎สงสัยแฮนนาห์ลืมดับเทียน

187
00:12:56,187 --> 00:12:58,312
‎หล่อนชอบจุดเทียนแล้วก็ลืมทิ้งไว้

188
00:13:00,937 --> 00:13:03,062
‎สักวันมันคงเผาที่นี่ไหม้เหลือแต่ตอ

189
00:13:16,979 --> 00:13:17,812
‎ไปกันเถอะ

190
00:13:27,479 --> 00:13:29,021
‎ไม่มีวี่แววของพีทนักย่องเบา

191
00:13:31,062 --> 00:13:32,687
‎ดื่มช็อกโกแลตร้อนไหมคะ

192
00:13:33,312 --> 00:13:35,937
‎แค่คิดว่าเขาอาจจะอยู่ข้างนอกนั่น
‎ฉันก็ขนลุกแล้ว

193
00:13:36,021 --> 00:13:38,396
‎คืนนี้ให้เราอยู่เป็นเพื่อนไหม
‎เผื่อมีเรื่องอะไร

194
00:13:38,479 --> 00:13:40,271
‎- แจ๋ว นอนค้าง
‎- ดีเลย ต้องสนุกแน่ๆ

195
00:13:40,354 --> 00:13:42,896
‎- ฟังดูวิเศษไปเลย
‎- นอนค้าง น่าสนุกนะครับ

196
00:13:42,979 --> 00:13:44,104
‎แล้วแม่ของนายล่ะ

197
00:13:44,854 --> 00:13:46,896
‎แค่คืนเดียวเอง
‎แม่ผมเขาหลับเร็วอยู่แล้ว

198
00:13:46,979 --> 00:13:47,937
‎ผมอยู่ที่นี่จะดีกว่า

199
00:13:48,021 --> 00:13:50,521
‎- เผื่อคนที่รู้ว่าใครโผล่มา
‎- เยี่ยมเลยค่ะ

200
00:13:50,604 --> 00:13:52,896
‎คุณโกรสยังไม่ได้แตะ
‎ช็อกโกแลตร้อนสักคำเลย

201
00:13:53,937 --> 00:13:54,896
‎หนูขอได้ไหม

202
00:13:54,979 --> 00:13:57,354
‎- ไม่ได้จ้ะ เดี๋ยวเธอนอนไม่หลับ
‎- จริงด้วย

203
00:13:57,437 --> 00:13:59,229
‎- คืนนี้เราโต้รุ่งกันเถอะ
‎- ฟลอร่า

204
00:13:59,312 --> 00:14:01,062
‎น่าตื่นเต้นสุดๆ เลย

205
00:14:01,146 --> 00:14:04,187
‎เราจะโต้รุ่งเล่นกันทั้งคืน
‎คืนนี้จะต้องวิเศษ…

206
00:14:13,937 --> 00:14:16,604
‎ผีตัวไหนดลใจให้หมอนั่น
‎โผล่หน้ามาแถวนี้อีกนะ

207
00:14:16,687 --> 00:14:18,771
‎คงไม่ได้จะมาขโมยเงินเพิ่มแน่ๆ

208
00:14:18,854 --> 00:14:20,687
‎ป่านนี้ยังใช้เงินที่ได้ไปไม่หมดเลยมั้ง

209
00:14:20,771 --> 00:14:22,062
‎ไม่ล่ะ ขอบใจจ้ะ

210
00:14:22,812 --> 00:14:25,104
‎ต้องเหลือคนที่ไม่เมา
‎ไว้คอยจัดการปีเตอร์สักคน

211
00:14:25,521 --> 00:14:27,229
‎เหล็กเขี่ยเตาผิงหรือปืนลูกซองดี

212
00:14:27,812 --> 00:14:29,187
‎เชิงเทียนในห้องสมุดแล้วกัน

213
00:14:31,146 --> 00:14:31,979
‎นี่ครับ

214
00:14:32,104 --> 00:14:35,146
‎ถ้าเกิดว่าเขาคือคนที่ชอบโทรมา…

215
00:14:35,604 --> 00:14:36,521
‎แล้วก็วางสายไปล่ะ

216
00:14:36,979 --> 00:14:38,646
‎ฉันนึกว่าแค่คนโทรมาแกล้งซะอีก

217
00:14:38,896 --> 00:14:40,812
‎อาจจะไม่ใช่ก็ได้

218
00:14:42,396 --> 00:14:43,604
‎งั้นเขาโทรมาหาใครล่ะ

219
00:14:44,896 --> 00:14:45,771
‎อาจเป็นรีเบกก้า

220
00:14:46,771 --> 00:14:48,104
‎ทำไมเขาต้องโทรหาคนตาย

221
00:14:48,187 --> 00:14:49,771
‎เขาอาจไม่รู้ว่าหล่อนตายแล้ว

222
00:14:54,479 --> 00:14:56,479
‎เรื่องหล่อนเป็นข่าวแค่ในเคาน์ตีของเรา

223
00:14:57,896 --> 00:14:59,271
‎เขาอาจไม่รู้ข่าว

224
00:15:02,104 --> 00:15:04,104
‎หรือไม่เขาก็ผลาญเงินหมดแล้ว
‎ไม่ก็…

225
00:15:04,604 --> 00:15:05,896
‎เกิดเปลี่ยนใจขึ้นมา

226
00:15:07,479 --> 00:15:08,812
‎หรือไม่เขาก็คิดถึงหล่อน

227
00:15:11,271 --> 00:15:12,187
‎ดังนั้น…

228
00:15:12,854 --> 00:15:14,646
‎เขาเลยโทรมาที่บ้านนี้บ่อยๆ

229
00:15:15,312 --> 00:15:16,896
‎และหวังว่าหล่อนจะรับสาย แต่…

230
00:15:18,354 --> 00:15:19,396
‎หล่อนไม่เคยรับ

231
00:15:22,687 --> 00:15:23,521
‎ดังนั้น…

232
00:15:25,146 --> 00:15:26,396
‎เขาเลยกลับมาที่นี่…

233
00:15:27,146 --> 00:15:28,187
‎เพื่อหาสาเหตุ

234
00:15:32,437 --> 00:15:34,437
‎ถ้าเป็นแบบนั้นก็ได้ซวยกันหมดน่ะสิ

235
00:15:36,396 --> 00:15:37,729
‎ฉันไม่ขออยู่ใกล้ปีเตอร์ ควินท์

236
00:15:37,812 --> 00:15:40,604
‎ในตอนที่เขารู้ว่ารีเบกก้า เจสเซิล
‎ตายแล้วแน่ๆ

237
00:15:47,479 --> 00:15:50,396
‎- สองคนนี้เป็นเพื่อนกันเหรอจ๊ะ
‎- ค่ะ

238
00:15:50,854 --> 00:15:51,729
‎เป็นเพื่อน

239
00:15:53,229 --> 00:15:54,271
‎เพื่อนรัก

240
00:15:55,437 --> 00:15:56,854
‎ตุ๊กตาไม่เห็นได้เรื่องตรงไหน

241
00:15:57,479 --> 00:15:59,146
‎ตุ๊กตาเป็นของเล่นที่วิเศษนะ

242
00:15:59,229 --> 00:16:03,437
‎เธอได้สร้างคนสมมติหลากหลายแบบ
‎ไว้เล่าเรื่องต่างๆ

243
00:16:03,521 --> 00:16:06,187
‎สวัสดีจ้ะ ฉันชื่อฟลอร่า

244
00:16:06,312 --> 00:16:07,521
‎แต่พวกมันไม่ใช่คนสมมตินะ

245
00:16:09,021 --> 00:16:10,771
‎หนูจะทำตุ๊กตาของคุณเจสเซิลด้วย

246
00:16:11,396 --> 00:16:12,896
‎คุณชอบสีอะไรคะ

247
00:16:14,146 --> 00:16:16,646
‎ฉันไม่มีสีที่ชอบเป็นพิเศษจ้ะ
‎ฉันชอบทุกสี

248
00:16:16,729 --> 00:16:19,437
‎งั้นหนูจะทำตุ๊กตาที่มีทุกสีให้คุณ

249
00:16:19,521 --> 00:16:20,354
‎ขอบคุณนะจ๊ะ

250
00:16:21,562 --> 00:16:22,396
‎เข้ามาสิคะ

251
00:16:23,187 --> 00:16:24,021
‎ผมมากวนหรือเปล่า

252
00:16:25,729 --> 00:16:28,146
‎ผมมาทำธุระให้คุณเฮนรี่ ก็เลย…

253
00:16:29,604 --> 00:16:30,771
‎ผมเจอดอกไม้พวกนี้

254
00:16:30,854 --> 00:16:34,146
‎และผมคิดว่าดอกไม้สวยๆ
‎ก็ต้องคู่ควรกับผู้หญิงสวยๆ

255
00:16:34,229 --> 00:16:35,979
‎ฉันเลยเอาดอกไม้มาให้เธอ ฟลอร่า

256
00:16:36,687 --> 00:16:38,312
‎ขอบคุณมากค่ะ

257
00:16:39,812 --> 00:16:41,437
‎พวกมันวิเศษสุดๆ

258
00:16:42,104 --> 00:16:44,479
‎ไม่เคยมีใครให้ดอกไม้หนูมาก่อน

259
00:16:44,562 --> 00:16:46,521
‎หนูนึกว่าคุณจะให้คุณเจสเซิลซะอีก

260
00:16:46,604 --> 00:16:48,854
‎ตอนนี้คุณคงอิจฉาแย่เลยล่ะสิ

261
00:16:49,437 --> 00:16:51,854
‎งั้นแบ่งกันก็ได้นี่นา ได้ไหม ฟลอร่า

262
00:16:51,937 --> 00:16:52,937
‎ได้ค่ะ

263
00:16:53,521 --> 00:16:55,396
‎รับดอกไม้ไปสิคะ

264
00:16:56,687 --> 00:16:58,437
‎แหม ขอบคุณนะจ๊ะฟลอร่า

265
00:16:59,271 --> 00:17:01,437
‎เราเอาดอกไม้ไปใส่แจกันกันดีกว่า

266
00:17:01,854 --> 00:17:02,687
‎เดี๋ยวมานะจ๊ะ

267
00:17:04,396 --> 00:17:06,562
‎คุณคงไม่ได้เก็บมาจากสวน
‎ของเจมี่หรอกนะ

268
00:17:06,646 --> 00:17:08,521
‎ไม่งั้นเขาต้องโกรธแน่ๆ

269
00:17:08,604 --> 00:17:10,562
‎ผู้หญิงคนนั้นโกรธง่ายอยู่แล้ว

270
00:17:10,646 --> 00:17:14,396
‎ผมไม่เข้าใจว่าทำไมฟลอร่าถึงดี๊ด๊า
‎กับดอกไม้โง่ๆ นัก

271
00:17:14,479 --> 00:17:17,146
‎รู้หรือเปล่าว่าชีวิตเรา
‎เป็นเรื่องของอะไร ไมลส์

272
00:17:18,729 --> 00:17:20,312
‎- ไม่ใช่ดอกไม้แน่ๆ
‎- ก็จริง

273
00:17:21,437 --> 00:17:22,437
‎กุญแจ

274
00:17:23,854 --> 00:17:24,687
‎คิดตามนะ…

275
00:17:25,271 --> 00:17:27,146
‎คนเราก็เหมือนห้องที่ล็อกไว้

276
00:17:27,229 --> 00:17:28,562
‎ทุกคนมีแม่กุญแจต่างกัน

277
00:17:28,646 --> 00:17:30,854
‎ส่วนเธอก็ต้องทายหน้าตา
‎ลูกกุญแจให้ออก

278
00:17:31,396 --> 00:17:34,104
‎เหมือนที่มีกุญแจ…

279
00:17:34,562 --> 00:17:38,812
‎สำหรับไขประตูทุกบาน
‎ในบ้านหลังใหญ่เกินความจำเป็นหลังนี้

280
00:17:38,896 --> 00:17:41,271
‎ประตูแต่ละบานใช้กุญแจไม่เหมือนกัน

281
00:17:41,812 --> 00:17:43,771
‎ดังนั้นถ้าเธออยากให้ใครสักคนเปิดประตู

282
00:17:44,521 --> 00:17:48,229
‎เธอก็ต้องลองใช้กุญแจไขทีละดอก
‎จนกว่าจะเจอดอกที่ถูกต้อง

283
00:17:48,521 --> 00:17:49,771
‎อย่างเช่น…

284
00:17:50,729 --> 00:17:52,229
‎คนแบบอาของเธอ…

285
00:17:52,312 --> 00:17:54,146
‎กุญแจของเขาคือเงิน

286
00:17:54,229 --> 00:17:55,396
‎ไม่ก็คำป้อยอ

287
00:17:55,479 --> 00:17:56,854
‎กุญแจของม้าคือแคร์รอต

288
00:17:57,396 --> 00:17:59,021
‎ส่วนกุญแจของผู้หญิงส่วนใหญ่…

289
00:18:01,354 --> 00:18:02,187
‎ก็คือดอกไม้

290
00:18:03,021 --> 00:18:05,771
‎งั้นคุณเอาดอกไม้ให้ฟลอร่าทำไม

291
00:18:07,687 --> 00:18:08,521
‎ฉันไม่ได้ให้ฟลอร่า

292
00:18:18,521 --> 00:18:19,354
‎ยังทำงานอยู่เหรอ

293
00:18:20,479 --> 00:18:21,562
‎กำลังจะเสร็จพอดีครับ

294
00:18:23,312 --> 00:18:25,146
‎แต่ผมไม่อยากรีบออกไป
‎ตากฝนข้างนอกนั่น

295
00:18:26,729 --> 00:18:27,896
‎งั้นก็อย่าเพิ่งไปสิคะ

296
00:18:28,854 --> 00:18:30,604
‎มาดื่มชารอให้ฝนซาก่อน

297
00:18:32,521 --> 00:18:33,354
‎ตกลงครับ

298
00:18:39,771 --> 00:18:41,437
‎คิดว่ายังไงบ้างครับ

299
00:18:42,354 --> 00:18:44,187
‎เป็นงานที่ดีทีเดียวนะคะ

300
00:18:44,687 --> 00:18:45,521
‎ครับ

301
00:18:46,354 --> 00:18:48,354
‎เด็กๆ น่ารักอ่อนหวานมาก

302
00:18:48,437 --> 00:18:51,521
‎ถึงฉันต้องคอยเช็ดรอยเท้าเปื้อนโคลน
‎เป็นครั้งคราวก็ตาม

303
00:18:51,604 --> 00:18:54,021
‎พวกเขาแอบออกไปข้างนอกกลางดึก
‎สองครั้งแล้วนะคะ

304
00:18:54,521 --> 00:18:56,771
‎ผมหมายถึงคิดยังไงกับที่นี่ต่างหาก

305
00:18:56,854 --> 00:18:58,687
‎ชีวิตในคฤหาสน์

306
00:18:58,771 --> 00:19:01,146
‎สวนรูปปั้น คอยสั่งงานคนใช้

307
00:19:01,229 --> 00:19:02,771
‎เรื่องเหลวไหลทั้งหมดในบ้านนี้

308
00:19:02,854 --> 00:19:03,812
‎คือฉัน…

309
00:19:03,896 --> 00:19:05,646
‎ไม่ใช่แม่บ้านแม่เรือนเท่าไร

310
00:19:06,687 --> 00:19:09,854
‎เช้านี้ฉันก็เอาแต่ล้างอ้วกออกจาก
‎เสื้อกันหนาวของไมลส์

311
00:19:12,479 --> 00:19:13,896
‎ไม่ตลกนะครับแบบนี้

312
00:19:17,229 --> 00:19:19,229
‎กับคนที่เฉลียวฉลาดแบบคุณ

313
00:19:20,979 --> 00:19:22,312
‎ผมถือเป็นการดูถูกด้วย

314
00:19:23,104 --> 00:19:24,354
‎ฉันไม่ถือหรอกค่ะ

315
00:19:25,229 --> 00:19:26,812
‎ไมลส์เป็นเด็กน่ารัก

316
00:19:29,521 --> 00:19:31,771
‎แต่ผมมั่นใจว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการ

317
00:19:34,396 --> 00:19:37,979
‎คือผมนึกภาพไม่ออกว่า
‎สาวน้อยรีเบกก้า เจสเซิล

318
00:19:38,146 --> 00:19:41,604
‎จะมองออกไปนอกหน้าต่าง
‎เหม่อมองฟ้าแล้วก็วาดฝันว่า

319
00:19:42,312 --> 00:19:45,812
‎สักวันเธอจะต้องได้นั่งล้างอ้วก
‎ให้ลูกเศรษฐี

320
00:19:45,896 --> 00:19:48,229
‎ขณะที่ผู้ปกครองของเขา
‎ดื่มเหล้าจนมีอาการโคม่า

321
00:19:49,354 --> 00:19:50,604
‎คุณมีดีกว่านั้นมาก

322
00:19:51,479 --> 00:19:52,646
‎ดีเกินไป

323
00:19:52,729 --> 00:19:54,146
‎และฉลาดเกินไป

324
00:19:56,146 --> 00:19:58,354
‎ต่อให้เฮนรี่จะมองไม่เห็นก็ช่าง
‎แต่ผมเห็น

325
00:19:58,854 --> 00:20:00,312
‎ผมเห็นตั้งแต่วันที่คุณเดินเข้ามา

326
00:20:00,396 --> 00:20:03,646
‎ผมบอกเขาว่า
‎"สักวันผมอาจเป็นลูกน้องของผู้หญิงคนนี้"

327
00:20:08,062 --> 00:20:09,187
‎คุณต้องการอะไรงั้นเหรอ

328
00:20:11,479 --> 00:20:15,312
‎ทุกคนต่างมีสิ่งที่ต้องการในชีวิต

329
00:20:15,396 --> 00:20:18,437
‎แต่คนที่เหนือกว่าเรากลับหลอกเรา
‎ว่าความต้องการนั้นไม่ดี

330
00:20:19,979 --> 00:20:22,646
‎ฉะนั้น คุณต้องการอะไรเหรอ รีเบกก้า

331
00:20:24,937 --> 00:20:26,479
‎ฉันอยากเป็นเนติบัณฑิตค่ะ

332
00:20:26,937 --> 00:20:28,312
‎ในที่สุดก็กล้าพูดสักที

333
00:20:28,396 --> 00:20:30,521
‎ไม่ใช่ทนายความที่ปรึกษา

334
00:20:30,604 --> 00:20:32,812
‎เป็นเนติบัณฑิตอย่างคุณวินเกรฟ

335
00:20:33,104 --> 00:20:35,062
‎แต่ก่อนอื่นฉันต้องเรียนรู้งาน

336
00:20:36,187 --> 00:20:38,479
‎ผู้หญิงสามคนในรุ่นฉันหาอาจารย์ได้

337
00:20:38,562 --> 00:20:40,354
‎แต่ทุกคนลาออกภายในปีแรก

338
00:20:42,479 --> 00:20:45,812
‎เราเจอแต่เฒ่าหัวงู
‎ที่พยายามล้วงใต้กระโปรงเรา

339
00:20:45,896 --> 00:20:47,437
‎ทุกๆ วันเป็นเวลาหกเดือน

340
00:20:47,521 --> 00:20:51,021
‎ขณะที่เราพยายามเกลี้ยกล่อมพวกเขา
‎ว่าสมองเราไม่ได้อยู่ที่หว่างขา

341
00:20:53,479 --> 00:20:54,854
‎คุณก็เลยหาทางอื่นแทนสินะ

342
00:20:56,687 --> 00:20:59,312
‎ประวัติอ้างอิงของคุณไร้ที่ติ

343
00:20:59,396 --> 00:21:02,812
‎ทั้งแอสเตอร์ส ไบรซ์ส เกรย์สแห่งนอร์โฟล์ก
‎คนเก่งๆ แบบนั้นได้รู้จักคุณ

344
00:21:03,396 --> 00:21:07,062
‎ได้เห็นคนที่ฉลาดและมีกึ๋น
‎ดูแลทายาทของพวกเขา

345
00:21:07,146 --> 00:21:08,021
‎แต่ตอนนี้…

346
00:21:09,312 --> 00:21:12,354
‎ภรรยาหรือไม่ก็ลูกๆ ของพวกเขา
‎เรียกร้องให้คุณกลับไป

347
00:21:12,937 --> 00:21:15,354
‎ส่วนคุณนั้นแน่วแน่
‎คุณไม่หยุดสร้างความประทับใจ

348
00:21:16,437 --> 00:21:19,354
‎คุณทะยานเหนือเงื้อมมือปลาหมึกพวกนั้น

349
00:21:19,437 --> 00:21:21,562
‎และพบคนที่คู่ควรจะสอนงานให้คุณ

350
00:21:24,562 --> 00:21:27,896
‎เฮนรี่เป็นทนายความอาวุโส
‎และแตกฉานเรื่องกฎหมายการค้า

351
00:21:27,979 --> 00:21:30,062
‎แต่คุณรู้ดีอยู่แล้วตอนที่สมัครใช่ไหมล่ะ

352
00:21:31,771 --> 00:21:33,354
‎ผมรู้นะ รีเบกก้า

353
00:21:36,021 --> 00:21:36,854
‎ผมรู้ทันนะ

354
00:21:41,937 --> 00:21:43,104
‎แล้ว…

355
00:21:44,896 --> 00:21:45,771
‎คุณมาที่นี่ทำไม

356
00:21:47,646 --> 00:21:48,687
‎คุณหมายถึง…

357
00:21:50,062 --> 00:21:51,104
‎ผมเกิดมาบนโลกทำไม

358
00:21:52,312 --> 00:21:55,271
‎ผมมาทำงานแบบนี้ให้เฮนรี่ทำไม
‎หรือว่า…

359
00:21:56,229 --> 00:21:57,646
‎ผมมานั่งอยู่กับคุณทำไม

360
00:21:57,729 --> 00:22:00,312
‎ทั้งๆ ที่ผมควรกลับลอนดอน
‎ตั้งแต่หนึ่งชั่วโมงก่อน

361
00:22:03,354 --> 00:22:04,854
‎ขอตอบทีละข้อแล้วกัน

362
00:22:06,604 --> 00:22:08,146
‎ผมเกิดมาบนโลกทำไม

363
00:22:08,771 --> 00:22:11,062
‎เพื่อสร้างสิ่งต่างๆ ทิ้งไว้
‎ให้มากกว่าที่ได้รับ

364
00:22:11,146 --> 00:22:13,437
‎ผมมาทำงานแบบนี้ให้เฮนรี่ทำไม

365
00:22:13,521 --> 00:22:16,979
‎เพราะต่อให้คุณมองผมแล้วดูไม่ออก แต่…

366
00:22:17,812 --> 00:22:20,812
‎ผมเองก็มีเพดานที่ตัวเอง
‎ทะลุผ่านไปไม่ได้เช่นกัน

367
00:22:23,187 --> 00:22:24,354
‎ที่ที่ผมเกิดและโตมา

368
00:22:24,437 --> 00:22:27,062
‎ทำให้ผมไม่ใช่ส่วนหนึ่ง
‎ของบรรดาชนชั้นสูง

369
00:22:28,979 --> 00:22:29,979
‎ฉะนั้น…

370
00:22:31,646 --> 00:22:32,521
‎ถามว่าผมมาที่ทำไม

371
00:22:41,146 --> 00:22:42,021
‎ผมไม่รู้

372
00:22:44,396 --> 00:22:45,604
‎แต่ผมรู้สึก…

373
00:22:48,812 --> 00:22:49,646
‎มีความหวัง

374
00:22:51,562 --> 00:22:53,646
‎และคนอย่างผม
‎ไม่ได้มีความหวังอยู่บ่อยๆ

375
00:23:02,604 --> 00:23:04,187
‎ผมควรกลับแล้ว ขอโทษด้วยครับ

376
00:23:05,854 --> 00:23:08,812
‎- แน่ใจเหรอคะ ฝนยัง…
‎- ครับ ไม่เป็นไร

377
00:23:08,896 --> 00:23:09,979
‎ฝนซาแล้ว

378
00:23:13,396 --> 00:23:16,771
‎แต่ก็ขอบคุณที่ชงเครื่องดื่มให้
‎และอยู่เป็นเพื่อนนะครับ

379
00:23:17,437 --> 00:23:18,312
‎ด้วยความยินดีค่ะ

380
00:23:27,437 --> 00:23:28,271
‎ขอบคุณที่…

381
00:23:28,896 --> 00:23:30,104
‎นั่งคุยกับผมนะครับ

382
00:23:31,771 --> 00:23:34,479
‎ผมไม่ได้คุยกับใครจริงๆ จังๆ
‎มานานแล้ว

383
00:23:36,729 --> 00:23:38,229
‎ราตรีสวัสดิ์ครับ รีเบกก้า เจสเซิล

384
00:23:39,562 --> 00:23:41,146
‎ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ปีเตอร์ ควินท์

385
00:24:08,521 --> 00:24:09,812
‎นี่ เป็นอะไรหรือเปล่า

386
00:24:11,729 --> 00:24:13,479
‎ตายแล้ว ขอโทษที

387
00:24:16,021 --> 00:24:18,271
‎อันที่จริงฉันนอนไม่หลับมาหลายวันแล้ว

388
00:24:19,437 --> 00:24:21,937
‎ยังไงดีล่ะคุณโกรส
‎บอกตอนนี้ก็สายไปแล้ว

389
00:24:22,729 --> 00:24:23,604
‎นอนเถอะครับ

390
00:24:24,979 --> 00:24:26,437
‎นอนพักผ่อนให้สบายสักงีบ

391
00:24:29,896 --> 00:24:31,771
‎เธอน่าจะเป็นคนนอนซุกตรงนั้นแทนนะ

392
00:24:36,771 --> 00:24:38,646
‎สาวๆ ทุกคนในหมู่บ้าน
‎หลงเขาหัวปักหัวปำ

393
00:24:39,479 --> 00:24:42,229
‎ที่แย่กว่านั้นคือหมอนั้นไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

394
00:24:46,062 --> 00:24:48,271
‎พวกเขาเหมือนบอนนีกับไคลด์เลยนะ

395
00:24:48,354 --> 00:24:49,187
‎ใช่

396
00:24:49,854 --> 00:24:51,521
‎ถ้าไคลด์หักหลังบอนนี

397
00:24:53,062 --> 00:24:53,937
‎หมอนั่นลอยนวล

398
00:24:54,562 --> 00:24:55,729
‎ส่วนหล่อนก็ต้องชดใช้

399
00:24:57,187 --> 00:24:59,354
‎แล้วยังไง เขาตามตื๊อคนตายเหรอ

400
00:25:00,229 --> 00:25:02,854
‎เสี่ยงติดคุกเพื่อคนที่เขา
‎ไม่คิดจะพาหนีไปด้วยเนี่ยนะ

401
00:25:02,937 --> 00:25:04,312
‎มันไม่สมเหตุสมผลเลยนะ

402
00:25:05,396 --> 00:25:07,604
‎ความรักที่ชั่วร้ายทำให้คนเป็นบ้าได้

403
00:25:08,687 --> 00:25:09,562
‎มันจะติดตามเรา

404
00:25:10,187 --> 00:25:13,437
‎ดลใจให้เราลงมือทำเรื่องโง่ๆ

405
00:25:18,146 --> 00:25:19,146
‎ส่วนสองคนนั้น…

406
00:25:20,396 --> 00:25:23,062
‎เชื่อสิ รักของสองคนนั้น
‎คือรักที่ชั่วร้ายอย่างไม่ต้องสงสัย

407
00:25:23,562 --> 00:25:26,104
‎เราต่างเคยมีความรักที่ชั่วร้าย
‎ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไร

408
00:25:26,187 --> 00:25:28,771
‎แต่ฉันเห็นวิธีที่เขา
‎ชอนไชเข้าไปในใจหล่อน

409
00:25:30,271 --> 00:25:31,396
‎เจาะรูเป็นโพรงลึก

410
00:25:33,562 --> 00:25:36,229
‎ฉันรู้ว่าทำไมคนมากมายถึงสับสน
‎ระหว่างความรักกับความหลง

411
00:25:38,521 --> 00:25:39,687
‎แต่รู้ไหมมันแปลว่าอะไร

412
00:25:40,979 --> 00:25:42,187
‎ไม่ใช่แค่หล่อนที่ติดกับเขา

413
00:25:43,521 --> 00:25:44,687
‎เขายังติดกับตัวเองด้วย

414
00:25:46,479 --> 00:25:49,187
‎และฉันก็หวังว่าหล่อน
‎จะหลอกหลอนมันไปชั่วชีวิต

415
00:25:59,729 --> 00:26:01,271
‎เป็นธรรมดาของคนไม่ใช่เหรอ

416
00:26:02,312 --> 00:26:03,854
‎ที่สับสนระหว่างรักกับหลง

417
00:26:06,354 --> 00:26:07,312
‎ใช่ เป็นธรรมดา

418
00:26:08,271 --> 00:26:10,104
‎ฉันว่ามันไม่น่าเป็นไปได้เลย

419
00:26:10,646 --> 00:26:14,104
‎สองสิ่งนี้ตรงข้ามกันเลยนะ
‎ความรักกับการครอบครองน่ะ

420
00:26:18,479 --> 00:26:19,312
‎ใช่

421
00:26:23,187 --> 00:26:24,896
‎เราควรให้เด็กๆ ไปนอนบนเตียงได้แล้ว

422
00:26:25,437 --> 00:26:26,479
‎อ๋อ ค่ะ

423
00:26:26,562 --> 00:26:27,937
‎จริงด้วย

424
00:26:29,979 --> 00:26:31,104
‎- ฉันอุ้มเอง
‎- ได้

425
00:26:33,521 --> 00:26:34,771
‎เอ้า ฮึบ

426
00:26:34,854 --> 00:26:35,687
‎ขอบคุณนะ

427
00:26:37,146 --> 00:26:38,812
‎คุณเท่ที่สุดเลย

428
00:26:42,312 --> 00:26:43,437
‎ผมฝันร้ายด้วยล่ะ

429
00:26:44,271 --> 00:26:45,146
‎ในฝันผมทำร้ายคุณ

430
00:26:45,979 --> 00:26:49,146
‎- และทำให้คุณเสียใจ
‎- เธอไม่มีวันทำให้ฉันเสียใจหรอก หนูน้อย

431
00:28:01,437 --> 00:28:02,562
‎เธอมีโพธิ์แดงไหม

432
00:28:04,021 --> 00:28:04,937
‎ไม่มี

433
00:28:05,979 --> 00:28:09,062
‎คนโกหก ฉันเห็นนะ
‎ว่าเธอมีตั้งสองใบ นั่นไง

434
00:28:09,146 --> 00:28:12,146
‎เลิกแอบดูไพ่ฉันซะที ไมลส์
‎คุณเจสเซิลคะ เขาโกงหนู

435
00:28:12,229 --> 00:28:15,021
‎- เธอโกหก แบบนั้นก็โกงเหมือนกัน
‎- ไม่เหมือน

436
00:28:15,104 --> 00:28:16,979
‎เลิกโกงได้แล้ว ไมลส์

437
00:28:18,146 --> 00:28:18,979
‎ปีเตอร์

438
00:28:19,479 --> 00:28:20,687
‎มาทำอะไรที่นี่คะ

439
00:28:21,771 --> 00:28:25,021
‎และที่สำคัญกว่านั้น
‎คุณมีดอกไม้มาให้หนูอีกไหม

440
00:28:25,104 --> 00:28:25,937
‎ไม่มีจ้ะ

441
00:28:26,646 --> 00:28:28,437
‎ฉันมีธุระต้องจัดการให้อาของเธอ

442
00:28:28,521 --> 00:28:30,396
‎เขาเลยส่งฉันมาที่นี่
‎อย่างน้อยก็สองสามวัน

443
00:28:30,479 --> 00:28:31,896
‎- สองสามวันเหรอคะ
‎- ใช่แล้ว

444
00:28:31,979 --> 00:28:34,437
‎ตอนนี้คุณโกรสกำลังเตรียมห้องให้ฉันอยู่

445
00:28:35,729 --> 00:28:37,354
‎คุณอาเฮนรี่จะมาในเร็วๆ นี้ไหมครับ

446
00:28:39,021 --> 00:28:40,146
‎ไม่รู้สิ

447
00:28:42,646 --> 00:28:43,771
‎ทำหน้าแบบนั้นทำไม

448
00:28:45,437 --> 00:28:46,687
‎ไม่มีอะไรครับ

449
00:28:47,604 --> 00:28:49,062
‎ฉันเองก็เสียพ่อไปเหมือนกัน

450
00:28:50,146 --> 00:28:51,521
‎ตอนนั้นฉันโตกว่าเธอไม่มาก

451
00:28:51,604 --> 00:28:53,812
‎ส่วนเขาก็ดีแต่ทำตัวโหลยโท่ย แต่ว่า…

452
00:28:59,812 --> 00:29:01,354
‎เห็นไฟแช็กอันนี้แล้วใช่ไหม

453
00:29:02,854 --> 00:29:04,229
‎นี่เป็นไฟแช็กของพ่อฉัน

454
00:29:05,812 --> 00:29:07,187
‎มันเป็นส่วนเล็กๆ ของเขา

455
00:29:08,312 --> 00:29:10,021
‎หนึ่งในส่วนดีๆ แค่ไม่กี่ส่วน

456
00:29:12,062 --> 00:29:12,896
‎ฉันขอฝากมัน…

457
00:29:13,479 --> 00:29:14,479
‎ไว้กับเธอได้ไหม

458
00:29:15,104 --> 00:29:16,104
‎ว่ายังไง

459
00:29:18,146 --> 00:29:20,104
‎ขอแค่อย่าเผาบ้านวอดก็พอ นะ

460
00:29:22,771 --> 00:29:23,729
‎มาเล่นไพ่กันเถอะ

461
00:29:24,479 --> 00:29:28,062
‎คุณต้องระวังไว้นะคะ
‎เพราะว่าไมลส์ขี้โกงมาก

462
00:29:28,146 --> 00:29:30,104
‎- จริงเหรอ
‎- แต่นอกจากนั้นแล้ว…

463
00:29:31,146 --> 00:29:33,229
‎มันก็วิเศษสุดๆ ค่ะ

464
00:29:33,312 --> 00:29:35,812
‎ใช่ ส่วนเธอก็บ๊องสุดๆ

465
00:29:35,937 --> 00:29:37,271
‎หยุดนะ ไมลส์

466
00:30:14,937 --> 00:30:16,979
‎ขอโทษที ผมไม่น่า…

467
00:30:18,271 --> 00:30:19,979
‎คือผมนอนไม่หลับ ก็เลย…

468
00:31:22,396 --> 00:31:23,229
‎อรุณสวัสดิ์ครับ

469
00:31:24,104 --> 00:31:26,187
‎อรุณสวัสดิ์จ้ะ

470
00:31:28,021 --> 00:31:28,854
‎มีวี่แววเขาบ้างไหม

471
00:31:29,687 --> 00:31:32,187
‎ไม่มีเลย ผมไปเดินดูมาลวกๆ แล้ว

472
00:31:32,271 --> 00:31:33,271
‎ปลอดภัยหายห่วง

473
00:31:33,979 --> 00:31:36,187
‎แต่วันนี้ผมน่าจะวานคุณแม็กควีนนี่
‎ที่อยู่ข้างบ้าน

474
00:31:36,271 --> 00:31:37,937
‎ช่วยดูแม่แทนได้

475
00:31:38,062 --> 00:31:40,437
‎ผมโทรบอกเขาแล้วอยู่เฝ้าที่นี่
‎เผื่อมีเรื่องอะไรได้นะ

476
00:31:40,521 --> 00:31:41,396
‎ไม่ต้องหรอก

477
00:31:42,229 --> 00:31:43,396
‎ฉันรู้สึกผิดน่ะ

478
00:31:43,479 --> 00:31:44,604
‎แค่วันเดียวเองครับ

479
00:31:44,687 --> 00:31:46,812
‎ผมไม่ไปดูแลแม่สักวันคงไม่เป็นไรหรอก

480
00:31:46,896 --> 00:31:48,729
‎มันอาจทำให้แม่อาการดีขึ้นก็ได้

481
00:31:50,312 --> 00:31:52,187
‎งั้นก็ขอบคุณที่มาช่วยเรานะ

482
00:31:52,896 --> 00:31:54,396
‎คุณช่วยผมมาตลอดอยู่แล้ว

483
00:32:17,812 --> 00:32:19,521
‎อรุณสวัสดิ์ ตื่นกันได้…

484
00:32:21,896 --> 00:32:23,021
‎อ้าว ตื่นแล้วนี่

485
00:32:25,687 --> 00:32:26,812
‎เป็นยังไงบ้างล่ะ

486
00:32:27,312 --> 00:32:29,521
‎เยี่ยมครับ วิเศษเลยก็ว่าได้

487
00:32:29,896 --> 00:32:31,646
‎เราออกไปปิกนิกกันได้ไหม

488
00:32:32,271 --> 00:32:33,729
‎วันนี้อากาศเหมาะมาก

489
00:32:34,479 --> 00:32:37,021
‎พอเราหาฟลอร่าเจอ
‎ค่อยออกไปปิกนิกกัน

490
00:32:37,604 --> 00:32:40,104
‎หาฟลอร่าเหรอ
‎เขาก็อยู่ในห้องไม่ใช่หรือไง

491
00:32:47,354 --> 00:32:48,187
‎ฟลอร่า

492
00:32:56,729 --> 00:32:58,021
‎หนูทำเสร็จแล้ว

493
00:32:59,104 --> 00:33:01,021
‎และหนูมีของอยากให้คุณดู

494
00:33:02,437 --> 00:33:04,187
‎- นี่ค่ะ
‎- ขอบใจจ้ะ

495
00:33:07,229 --> 00:33:09,437
‎คุณบอกว่าสีที่คุณชอบคือทุกสี

496
00:33:09,521 --> 00:33:10,854
‎แล้วไมลส์ก็บอกว่า

497
00:33:11,104 --> 00:33:13,646
‎ถ้าเราเอาสีทุกสีบนโลกมาผสมกัน

498
00:33:13,729 --> 00:33:14,854
‎เราจะได้สีดำ

499
00:33:14,937 --> 00:33:17,937
‎มันสวยมากเลยจ้ะ ถูกใจฉันที่สุด

500
00:33:18,687 --> 00:33:19,854
‎คุณต่างหากที่สวย

501
00:33:20,437 --> 00:33:22,854
‎เช้านี้ปีเตอร์ยังพึมพำแบบนั้นเลย

502
00:33:22,937 --> 00:33:25,062
‎เมื่อคืนเขาค้างที่บ้านด้วยนะคะ

503
00:33:25,687 --> 00:33:27,812
‎มีเขาอยู่ด้วยก็สนุกดีนะ

504
00:33:44,146 --> 00:33:45,354
‎ฟลอร่า

505
00:33:48,187 --> 00:33:50,812
‎- ฟลอร่า
‎- ไม่นะ

506
00:33:51,354 --> 00:33:52,521
‎ไม่

507
00:33:53,146 --> 00:33:55,187
‎ไม่

508
00:33:55,271 --> 00:33:56,979
‎ไม่นะ

509
00:34:05,062 --> 00:34:06,646
‎ไม่มีอาการไข้

510
00:34:07,812 --> 00:34:09,187
‎จะบอกอะไรให้นะสาวน้อย

511
00:34:10,146 --> 00:34:12,979
‎วันนี้เธอต้องนอนพักทั้งวัน

512
00:34:13,062 --> 00:34:14,646
‎เธอตรอมใจน่ะ

513
00:34:15,104 --> 00:34:17,229
‎น่ากลัวว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรก

514
00:34:18,312 --> 00:34:20,187
‎ดูจากเรื่องที่พวกเขาเจอก็ไม่แปลกหรอก

515
00:34:20,271 --> 00:34:21,771
‎ค่ะ

516
00:34:21,854 --> 00:34:25,604
‎ตอนคุยกับเฮนรี่ก็บอกไปก็ได้ว่า
‎ผมบอกว่าพวกเขาสบายดี

517
00:34:26,854 --> 00:34:27,812
‎จริงเหรอคะ

518
00:34:28,396 --> 00:34:30,854
‎ร่างกายของพวกเขาไม่มีอะไรผิดปกติ

519
00:34:30,937 --> 00:34:32,771
‎และเกรงว่าผมจะบอกได้เท่านี้

520
00:34:33,687 --> 00:34:34,896
‎ผมกลับก่อนนะ

521
00:34:36,104 --> 00:34:38,229
‎- ดีใจเสมอที่เจอ แฮนนาห์
‎- เช่นกันค่ะ

522
00:34:47,646 --> 00:34:49,396
‎ไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะไม่มา

523
00:34:50,062 --> 00:34:52,187
‎ฉันอุตส่าห์บอกว่า
‎ถึงกับต้องตามหมอเลยนะ

524
00:34:52,812 --> 00:34:54,604
‎แต่เขาตอบว่า "คอยรายงานด้วย"

525
00:34:55,104 --> 00:34:57,354
‎คราวหน้าลองบอกว่าตามสัปเหร่อมาสิ

526
00:34:57,646 --> 00:35:00,604
‎ถ้าเรื่องไม่หนักถึงขั้นนั้น
‎เฮนรี่ วินเกรฟก็ไม่ยอมกลับบลายหรอก

527
00:35:00,687 --> 00:35:03,187
‎ตอนฉันบอกเรื่องควินท์เขาก็พูดว่า
‎"คอยรายงานด้วย"

528
00:35:03,271 --> 00:35:05,229
‎ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี

529
00:35:06,187 --> 00:35:07,312
‎ฟลอร่าไปที่ริมทะเลสาบ

530
00:35:08,437 --> 00:35:09,771
‎แต่เขาเกลียดทะเลสาบนี่นา

531
00:35:09,854 --> 00:35:10,687
‎ใช่

532
00:35:11,687 --> 00:35:14,854
‎ไมลส์ ที่รัก
‎ไปช่วยโอเว่นเตรียมอาหารเช้าสิ

533
00:35:15,229 --> 00:35:16,979
‎ฟลอร่าไม่เกลียดที่นั่น

534
00:35:19,062 --> 00:35:20,646
‎ทำไมคนต้องเกลียดทะเลสาบด้วย

535
00:35:21,979 --> 00:35:23,646
‎เขาพูดตลอดเลยนะว่าเกลียด

536
00:35:25,354 --> 00:35:26,187
‎ก็ใช่ครับ

537
00:35:26,854 --> 00:35:27,812
‎แต่ฟลอร่าโกหก

538
00:35:57,646 --> 00:35:58,521
‎สวัสดียามเช้า

539
00:35:59,812 --> 00:36:01,104
‎ค่ะ เป็นเช้าที่ดีจริงๆ

540
00:36:16,396 --> 00:36:17,979
‎ตายแล้ว ฉันต้องลุกได้แล้ว

541
00:36:18,062 --> 00:36:20,229
‎- อีกแป๊บน่า
‎- ไม่ได้ พอเลย

542
00:36:20,312 --> 00:36:21,479
‎ฉันพูดจริงนะพีต

543
00:36:21,729 --> 00:36:22,729
‎กลับมาเถอะ

544
00:36:23,646 --> 00:36:25,396
‎อดใจไว้ก่อนแล้วกันนะ

545
00:36:25,479 --> 00:36:26,479
‎ฉันต้องไปแล้ว

546
00:36:27,896 --> 00:36:28,812
‎พวกเขารอได้น่า

547
00:36:29,396 --> 00:36:30,229
‎นะ

548
00:36:34,854 --> 00:36:36,521
‎คุณจะค้างอีกคืนใช่ไหมล่ะ

549
00:36:39,562 --> 00:36:40,396
‎ใช่ไหม

550
00:36:42,229 --> 00:36:43,062
‎อย่างน้อยก็อีกคืน

551
00:36:44,729 --> 00:36:47,729
‎ผมจะบอกเฮนรี่ว่า
‎ถ้าผมอยู่ไม่ถึงอาทิตย์บ้านจะระเบิด

552
00:36:49,062 --> 00:36:50,312
‎งั้นก็อดใจไว้ก่อนค่ะ

553
00:36:51,437 --> 00:36:52,521
‎คืนนี้ค่อยมาต่อ

554
00:36:59,521 --> 00:37:00,521
‎กลับขึ้นเตียงเถอะ

555
00:37:02,271 --> 00:37:03,104
‎นะ

556
00:37:08,562 --> 00:37:09,646
‎อดทนหน่อยสิ

557
00:37:21,646 --> 00:37:24,021
‎ดูเหมือนคืนนี้นายต้องทำอาหาร
‎สำหรับเจ็ดที่อีกครั้ง

558
00:37:24,104 --> 00:37:25,812
‎คืนนี้เขาก็ค้างเหรอ

559
00:37:26,187 --> 00:37:27,021
‎ดูเหมือนจะใช่

560
00:37:27,104 --> 00:37:28,937
‎ถึงฉันจะไม่แน่ใจว่ากี่คืน

561
00:37:31,562 --> 00:37:32,437
‎นั่นอะไรเหรอ

562
00:37:33,479 --> 00:37:36,104
‎นั่นเป็นไวน์บอร์โดซ์รุ่นพิเศษ

563
00:37:36,229 --> 00:37:38,479
‎และมันเด็ดอย่าบอกใครเชียว แฮนนาห์

564
00:37:38,562 --> 00:37:39,396
‎รับสักแก้วไหม

565
00:37:39,479 --> 00:37:41,271
‎คุณเข้าไปในห้องเก็บไวน์เหรอ

566
00:37:42,229 --> 00:37:43,104
‎ใช่ ไม่เป็นไรหรอก

567
00:37:43,437 --> 00:37:44,437
‎เฮนรี่อนุญาตแล้ว

568
00:37:45,437 --> 00:37:48,312
‎ผมจะเหลือไว้ให้แก้วหนึ่งนะ
‎ไวน์ปีนี้รสดีเลยล่ะ

569
00:37:54,062 --> 00:37:55,812
‎ไม่ได้ ฉันต้องกลับไปดูเด็กๆ

570
00:37:55,896 --> 00:37:58,146
‎ผมรู้ แต่ผมขอแค่ไม่กี่นาที นะ

571
00:37:58,729 --> 00:38:00,479
‎เด็กพวกนั้นเอาอีกแล้ว

572
00:38:00,562 --> 00:38:03,687
‎- ทำไมต้องเหยียบโคลนเข้ามาด้วย
‎- ให้พวกเขาเช็ดเองสิ

573
00:38:04,437 --> 00:38:07,187
‎เด็กๆ ไม่ควรมาที่นี่ พวกเราก็ด้วย

574
00:38:07,271 --> 00:38:09,146
‎ไม่เป็นไรน่า เบื้องบนอนุญาตผมแล้ว

575
00:38:09,229 --> 00:38:10,937
‎- เด็กๆ
‎- พวกเขาอยู่ได้

576
00:38:11,021 --> 00:38:12,646
‎ผมจัดการให้แล้ว ตกลงไหม

577
00:38:13,812 --> 00:38:14,646
‎ก็ได้ค่ะ

578
00:38:16,271 --> 00:38:17,104
‎คุณเชื่อใจผมไหม

579
00:38:18,437 --> 00:38:20,062
‎ค่ะ ฉันเชื่อใจคุณ

580
00:38:24,604 --> 00:38:25,437
‎- อะไรกัน
‎- เดี๋ยว

581
00:38:25,521 --> 00:38:27,146
‎- ทำอะไรเนี่ย
‎- ผมมีเซอร์ไพรส์ให้

582
00:38:27,229 --> 00:38:28,271
‎โอ๊ยตาย

583
00:38:28,396 --> 00:38:30,729
‎เอาล่ะ อีกไม่กี่ก้าวแล้ว

584
00:38:30,812 --> 00:38:32,812
‎- ฉันอยู่นานไม่ได้นะ
‎- ผมรู้

585
00:38:33,729 --> 00:38:34,562
‎เอาล่ะ

586
00:38:34,771 --> 00:38:35,687
‎ลืมตาได้

587
00:38:39,396 --> 00:38:40,229
‎นั่นเสื้อใครคะ

588
00:38:41,021 --> 00:38:42,187
‎ของคุณไง

589
00:38:43,229 --> 00:38:44,687
‎ฉันไม่เข้าใจ

590
00:38:44,979 --> 00:38:47,604
‎หนึ่งในโครงการของผมน่ะ
‎จัดของที่อยู่ปีกอาคารนี้

591
00:38:48,271 --> 00:38:50,396
‎มีของที่ต้องปล่อยประมูลอยู่บ้าง แต่…

592
00:38:50,937 --> 00:38:53,229
‎เฮนรี่บอกว่าถ้าคุณอยากได้เสื้อตัวนี้
‎เขาก็ยกให้

593
00:38:53,771 --> 00:38:54,979
‎- ไม่จริงหรอก
‎- จริงสิ

594
00:38:56,896 --> 00:38:58,271
‎ผมต้องตะล่อมเขาอยู่นาน

595
00:38:59,521 --> 00:39:00,354
‎แต่…

596
00:39:00,729 --> 00:39:02,479
‎ถ้าจำเป็นผมก็โน้มน้าวใจคนได้

597
00:39:04,187 --> 00:39:05,021
‎แต่…

598
00:39:05,146 --> 00:39:07,062
‎- นี่เป็นเสื้อของ…
‎- หล่อนไม่เคยใส่

599
00:39:07,479 --> 00:39:09,896
‎เขายืนกรานหนักแน่นเลย
‎หล่อนไม่เคยใส่ ดังนั้น…

600
00:39:10,854 --> 00:39:11,729
‎ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก

601
00:39:15,521 --> 00:39:16,354
‎ลองสวมดูสิ

602
00:39:18,896 --> 00:39:20,437
‎เอาเลย ลองสวมสิ

603
00:39:29,937 --> 00:39:30,979
‎ไม่ๆ

604
00:39:33,646 --> 00:39:34,812
‎ขนสัตว์แบบนี้…

605
00:39:36,021 --> 00:39:37,687
‎ต้องให้มันสัมผัสกับผิวโดยตรง

606
00:39:38,646 --> 00:39:41,146
‎ลองสักครั้งในชีวิต
‎แล้วจะรู้ว่าไม่มีอะไรเทียบได้

607
00:40:32,062 --> 00:40:33,354
‎ให้ผมแสดงให้ดูนะ…

608
00:40:33,937 --> 00:40:35,562
‎ว่าคุณสวยแค่ไหน

609
00:40:43,271 --> 00:40:44,812
‎- ขอดูหน่อย
‎- ไม่ได้

610
00:40:45,187 --> 00:40:46,146
‎จนกว่าจะถ่ายเสร็จ

611
00:41:07,354 --> 00:41:08,229
‎ขอโทษนะ

612
00:41:12,229 --> 00:41:14,146
‎รีเบกก้า เด็กๆ อยู่ที่สนามหญ้า

613
00:41:14,229 --> 00:41:15,562
‎- ตามลำพัง
‎- ค่ะ จริงด้วย

614
00:41:15,979 --> 00:41:18,187
‎- จริงด้วย ขอโทษค่ะ
‎- พวกเขาไม่เป็นไรหรอก

615
00:41:21,437 --> 00:41:23,104
‎อย่าลืมเสื้อล่ะ

616
00:41:23,187 --> 00:41:24,021
‎บ้าจริง

617
00:41:27,812 --> 00:41:28,646
‎ขอโทษค่ะ

618
00:41:34,479 --> 00:41:36,187
‎อาคารปีกนี้ไม่อนุญาตให้ใครเข้า

619
00:41:37,687 --> 00:41:38,729
‎ระวังหน่อยแฮนนาห์

620
00:41:39,104 --> 00:41:41,521
‎- คุณก็รู้ว่าผมทำให้…
‎- ให้อะไร ให้ฉันโดนไล่ออกเหรอ

621
00:41:43,062 --> 00:41:44,979
‎อ๋อ ฉันรู้ดีเลยล่ะ ปีเตอร์

622
00:41:45,687 --> 00:41:46,604
‎เขาเชื่อคุณ

623
00:41:47,146 --> 00:41:50,062
‎ถ้าคุณเอาจริงคุณก็ไล่เราทุกคนออกได้
‎แต่รู้อะไรไหม

624
00:41:50,354 --> 00:41:52,354
‎ตอนนี้ฉันไม่สนแล้ว

625
00:41:53,146 --> 00:41:54,187
‎ถ้าฉัน…

626
00:41:54,729 --> 00:41:57,687
‎เจอคุณเข้ามาในนี้อีก
‎เข้ามายุ่งกับของของชาร์ล็อตต์อีก

627
00:41:57,812 --> 00:41:58,771
‎ฉันสาบานต่อพระเจ้า

628
00:41:58,854 --> 00:42:01,146
‎ฉันจะลากหูคุณออกจากบ้านหลังนี้

629
00:42:01,229 --> 00:42:03,104
‎แล้วโยนคุณลงทะเลสาบเน่าๆ นั่น

630
00:42:04,521 --> 00:42:05,604
‎เข้าใจชัดไหม

631
00:42:12,646 --> 00:42:13,479
‎ดี

632
00:42:14,771 --> 00:42:16,312
‎ทีนี้ก็เก็บกวาดซะ

633
00:42:17,021 --> 00:42:18,021
‎ใกล้ถึงเวลากินข้าวแล้ว

634
00:42:31,479 --> 00:42:34,437
‎ให้ตายเถอะ อร่อยสุดๆ

635
00:42:34,896 --> 00:42:36,729
‎เค้กก้อนนี้จะต้องอร่อยพิลึกแน่

636
00:42:37,229 --> 00:42:39,646
‎ต้องปรุงรสหน่อย
‎สตรอว์เบอร์รี่หรือเลมอนดี

637
00:42:39,729 --> 00:42:41,937
‎- ผมก่อน เพราะผมโตกว่า
‎- หนูอยากชิมแป้งเค้ก

638
00:42:42,021 --> 00:42:44,271
‎พออบเสร็จ
‎ในสวนคงไม่เหลือใบไม้สักใบแน่ๆ

639
00:42:44,687 --> 00:42:46,812
‎เพราะเค้กก้อนนี้เด็ด

640
00:42:48,479 --> 00:42:50,896
‎คืนนี้มีคนหน้างอเยอะเลย
‎คงต้องอบเค้กก้อนใหญ่ๆ แล้ว

641
00:42:50,979 --> 00:42:53,146
‎- ขอชิมหน่อยค่ะ
‎- ได้สิ เอ้า

642
00:42:53,271 --> 00:42:54,104
‎เอาเลย

643
00:42:56,312 --> 00:42:57,312
‎เลิศรสมาก

644
00:42:57,396 --> 00:43:00,062
‎- แต่หนูว่าน่าจะเพิ่มสตรอว์เบอร์รี่นะ
‎- ผมบ้าง

645
00:43:04,104 --> 00:43:05,771
‎เพิ่มเลมอน ผมว่าต้องเพิ่มเลมอน

646
00:43:06,396 --> 00:43:09,021
‎ทุกคนลองชิมสิคะ มันอร่อยมาก

647
00:43:09,687 --> 00:43:10,521
‎แล้วทุกคนจะเชื่อหนู

648
00:43:10,687 --> 00:43:13,354
‎- ว่าต้องเพิ่มสตรอว์เบอรรี่
‎- เลมอนต่างหาก

649
00:43:13,646 --> 00:43:14,937
‎ไหนขอลองบ้าง

650
00:43:15,021 --> 00:43:15,979
‎ไม่ได้ เจมี่ห้ามกิน

651
00:43:16,062 --> 00:43:18,104
‎เราต้องเหลือแป้งเค้กไว้อบด้วย

652
00:43:18,187 --> 00:43:19,021
‎หลบไปเลย

653
00:43:27,354 --> 00:43:28,187
‎สตรอว์เบอร์รี่

654
00:43:31,021 --> 00:43:31,896
‎เอาล่ะคนสวย

655
00:43:32,229 --> 00:43:33,896
‎ลองชิม แล้วยิ้มให้ผมหน่อย

656
00:43:33,979 --> 00:43:35,604
‎- ไม่ล่ะ…
‎- สักหน่อยน่า

657
00:43:36,062 --> 00:43:37,312
‎นะ ไม่งั้นผมเสียใจแย่

658
00:43:37,979 --> 00:43:38,812
‎นี่ครับ

659
00:43:41,021 --> 00:43:42,146
‎โธ่ เอาจนได้

660
00:43:42,229 --> 00:43:43,146
‎หยุดเลย

661
00:43:43,521 --> 00:43:44,604
‎- คุณ…
‎- หยุด

662
00:43:44,687 --> 00:43:46,104
‎ประแป้งหนาเตอะ

663
00:43:46,187 --> 00:43:49,312
‎มุกอะไรเนี่ย

664
00:43:52,937 --> 00:43:55,187
‎อร่อยมาก แค่นี้ก็ไร้ที่ติแล้ว

665
00:43:55,271 --> 00:43:56,354
‎เปล่าประโยชน์น่ะสิแบบนี้

666
00:43:57,146 --> 00:43:58,021
‎ชิมหน่อย รีเบกก้า

667
00:43:59,021 --> 00:43:59,854
‎เงยหน้าสิ

668
00:44:02,229 --> 00:44:03,062
‎ขอบคุณค่ะ

669
00:44:06,896 --> 00:44:07,854
‎อร่อยมาก

670
00:44:08,396 --> 00:44:09,396
‎ฉันว่า…

671
00:44:09,896 --> 00:44:10,729
‎เลมอน

672
00:44:10,896 --> 00:44:13,812
‎อ้าว ศึกชิมแป้งเค้กก็เสมอสิงานนี้

673
00:44:14,646 --> 00:44:16,521
‎เอาล่ะ พีต คุณคือผู้ตัดสินแล้วล่ะ

674
00:44:17,229 --> 00:44:18,521
‎กดดันแย่เลยสิ

675
00:44:28,271 --> 00:44:29,646
‎โอ้โฮ อร่อยมาก

676
00:44:31,687 --> 00:44:33,104
‎ผมจะบอกว่า…

677
00:44:34,979 --> 00:44:35,896
‎สตรอว์เบอร์รี่

678
00:44:36,562 --> 00:44:38,146
‎เป็นไงล่ะ ไมลส์

679
00:44:39,687 --> 00:44:40,854
‎เด็กๆ หลับซะที

680
00:44:40,937 --> 00:44:43,604
‎สาบานได้ว่าแป้งที่เลอะตัวฟลอร่า
‎พอจะอบเค้กได้อีกก้อน

681
00:44:44,937 --> 00:44:45,812
‎มีอะไรเหรอคะ

682
00:44:46,896 --> 00:44:48,229
‎ผมจะกลับลอนดอน

683
00:44:49,562 --> 00:44:51,354
‎- ฉันนึกว่า…
‎- ก็นะ

684
00:44:51,437 --> 00:44:53,937
‎เย็นนี้น่าผิดหวังสำหรับเราทั้งคู่
‎ใช่ไหมล่ะ รีเบกก้า

685
00:44:55,562 --> 00:44:56,812
‎คุณจะกลับมาเมื่อไหร่

686
00:44:57,479 --> 00:44:58,312
‎ไม่รู้

687
00:44:58,771 --> 00:44:59,687
‎แล้วคุณจะไปนานไหม

688
00:45:00,604 --> 00:45:01,854
‎ผมไม่แน่ใจ

689
00:45:03,104 --> 00:45:05,146
‎แต่คุณคงอยู่ได้นี่นา ใช่ไหม

690
00:45:07,562 --> 00:45:08,604
‎หมายความว่ายังไงคะ

691
00:45:11,104 --> 00:45:11,979
‎ผมหมายถึง…

692
00:45:12,979 --> 00:45:15,562
‎ถ้าคุณจะอ้อล้อกับเขาต่อหน้าผม

693
00:45:16,021 --> 00:45:17,354
‎แล้วทำไมผมต้องอยู่ดูล่ะ

694
00:45:20,562 --> 00:45:22,771
‎ถ้าคุณหิวเวลาที่ผมไม่อยู่
‎ก็ลองขอให้โอเว่น

695
00:45:22,854 --> 00:45:24,271
‎หาอะไรยัดปากคุณดูนะ

696
00:45:24,354 --> 00:45:25,937
‎เพราะดูท่าว่าคุณจะชอบ

697
00:45:26,937 --> 00:45:28,104
‎นี่คุณบ้าไปแล้วหรือไง

698
00:45:28,187 --> 00:45:30,187
‎- พูดถึงอะไร…
‎- ผมพูดถึงผู้ชายคนนั้น

699
00:45:30,271 --> 00:45:32,312
‎ที่คุณอ้าปากให้เขา
‎เมื่อไม่ถึงสองชั่วโมงก่อน

700
00:45:32,437 --> 00:45:33,312
‎นังบ้า

701
00:45:35,729 --> 00:45:37,729
‎เธออยากให้คนอื่นนับถือเธอนี่

702
00:45:38,562 --> 00:45:41,104
‎ไหนบอกว่าที่มาทำงานนี้
‎เพราะไม่อยากถูกเฒ่าหัวงู

703
00:45:41,187 --> 00:45:44,146
‎มองใต้กระโปรงหรือมองนม
‎แต่จะเหยียบพวกเขาขึ้นไปด้วยตัวเอง

704
00:45:44,229 --> 00:45:46,146
‎แล้วตอนนี้พอมีคนสั่งให้อ้าปาก
‎ก็อ้างั้นเหรอ

705
00:45:46,771 --> 00:45:49,271
‎รู้หรือเปล่าว่าคนเขามองเธอยังไง

706
00:45:51,062 --> 00:45:51,896
‎เขาแค่…

707
00:45:51,979 --> 00:45:55,229
‎- เขาแค่ขอให้ฉันชิมแป้งเค้ก
‎- ให้ตายเถอะ

708
00:45:58,604 --> 00:46:00,104
‎บทจะซื่อก็เนียนดีนะ

709
00:46:01,104 --> 00:46:02,229
‎ดีที่ได้รู้แบบนั้น

710
00:46:05,437 --> 00:46:09,104
‎ดีที่ได้รู้ว่า
‎พอมีผู้ชายขอเอาอะไรยัดปากเธอ

711
00:46:10,146 --> 00:46:11,521
‎เขาก็ไม่ต้องขอซ้ำสอง

712
00:46:11,604 --> 00:46:14,646
‎ไม่ใช่นะ คุณเข้าใจผิดแล้ว

713
00:46:14,729 --> 00:46:15,646
‎อนาคตเธอรุ่งแน่

714
00:46:26,812 --> 00:46:29,354
‎- ไว้ฉันจะบอก
‎- แฮนนาห์ อย่าดูถูกกันสิ

715
00:46:29,437 --> 00:46:30,771
‎ยังไม่ได้พูดเลย

716
00:46:41,437 --> 00:46:42,271
‎สวัสดีค่ะ

717
00:46:49,771 --> 00:46:50,604
‎ปีเตอร์

718
00:46:55,854 --> 00:46:57,729
‎ทุกคนฟังทางนี้หน่อยครับ

719
00:46:57,812 --> 00:46:58,854
‎ฟลอร่า

720
00:46:58,937 --> 00:47:00,354
‎ขอต้อนรับสู่ช่วงเล่านิทาน

721
00:47:00,437 --> 00:47:02,271
‎เป็นยังไงบ้างจ๊ะ

722
00:47:02,354 --> 00:47:03,979
‎ตายแล้ว แต่งหน้ามาทั้งคู่เลย

723
00:47:04,062 --> 00:47:05,771
‎เพราะเป็นช่วงเล่านิทานไงคะ

724
00:47:05,854 --> 00:47:08,062
‎- ให้ตาย ช่วงเล่านิทาน
‎- แจ๋ว ช่วงเล่านิทาน

725
00:47:08,146 --> 00:47:09,146
‎ตามมาสิครับ

726
00:47:13,646 --> 00:47:14,854
‎เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

727
00:47:14,937 --> 00:47:16,771
‎จิตใจของเด็กสองคนนี้ฟื้นฟูไว

728
00:47:17,437 --> 00:47:18,312
‎ต้องทำให้ได้

729
00:47:18,396 --> 00:47:21,396
‎จริงสิ นี่เป็นช่วงเล่านิทานครั้งแรก
‎ของคุณนี่นา

730
00:47:21,479 --> 00:47:22,937
‎- ค่ะ
‎- เด็กๆ เล่นแบบนี้บ่อยมาก

731
00:47:24,646 --> 00:47:26,187
‎- มานั่งฟังให้จบๆ กัน
‎- ตื่นเต้นจัง

732
00:47:27,187 --> 00:47:29,646
‎ช่วงเล่านิทานคือช่วงพิเศษของฟลอร่า

733
00:47:30,021 --> 00:47:31,396
‎มันเหมือนการบำบัดสำหรับเด็กๆ

734
00:47:32,146 --> 00:47:34,271
‎ให้เขาได้ทำความเข้าใจ
‎เรื่องที่ทบทวนไว้

735
00:47:34,354 --> 00:47:35,521
‎- ค่ะ
‎- ฟังทางนี้

736
00:47:35,604 --> 00:47:37,729
‎ขอต้อนรับสู่ช่วงเล่านิทาน

737
00:47:37,812 --> 00:47:39,021
‎สู้เขา ฟลอร่า

738
00:47:39,521 --> 00:47:40,979
‎ฉันไม่ได้ชื่อฟลอร่า

739
00:47:41,729 --> 00:47:42,896
‎เขาไม่ได้ชื่อฟลอร่าแน่ะ

740
00:47:43,021 --> 00:47:44,562
‎ฉันคือเทลส์

741
00:47:44,646 --> 00:47:46,021
‎แล้วเธอเป็นอะไรเหรอเทลส์

742
00:47:46,646 --> 00:47:48,104
‎ฉันก็เป็นแมวไงล่ะ

743
00:47:48,229 --> 00:47:49,771
‎แมวชื่อเทลส์

744
00:47:50,271 --> 00:47:51,396
‎แปลกอะไรเช่นนี้

745
00:47:51,854 --> 00:47:55,354
‎ตอนเป็นลูกแมว ฉันพลัดตกจาก
‎รถเข็นขายแอปเปิ้ลและต้องเร่ร่อน

746
00:47:56,354 --> 00:47:58,271
‎ฉันท่องไปทั่วและร้องเหมียว

747
00:47:58,396 --> 00:48:00,646
‎และมักจะเดินตามกลิ่นแอปเปิ้ลไป

748
00:48:00,771 --> 00:48:03,687
‎เพราะมันอาจพาฉันไปเจอแม่

749
00:48:04,062 --> 00:48:05,937
‎แม่ของฉันเป็นแมวขายแอปเปิ้ล

750
00:48:06,021 --> 00:48:07,604
‎แล้วเธอล่ะทำอะไร

751
00:48:08,396 --> 00:48:10,562
‎ฉันเจอเสื้อกันหนาวตัวใหญ่ยักษ์อยู่ในป่า

752
00:48:11,062 --> 00:48:12,604
‎ฉันจึงดึงด้ายไหมพรมออกมา

753
00:48:12,896 --> 00:48:14,562
‎และดึงออกมาจนหมด

754
00:48:14,646 --> 00:48:16,979
‎กว่าจะเสร็จก็นานเต็มที

755
00:48:17,062 --> 00:48:18,479
‎เส้นไหมของนิทาน

756
00:48:19,687 --> 00:48:20,896
‎นิทานของเส้นไหม

757
00:48:20,979 --> 00:48:22,437
‎พอดึงด้ายออกหมด

758
00:48:22,521 --> 00:48:24,896
‎ด้ายช่างนุ่มและอบอุ่น

759
00:48:24,979 --> 00:48:27,021
‎ฉันหนุนซุกในผ้า

760
00:48:27,104 --> 00:48:29,646
‎อ้าขนสัตว์ มันใช่เลย

761
00:48:29,771 --> 00:48:31,312
‎เธอเอ๋ย อย่าตกใจ

762
00:48:31,396 --> 00:48:33,896
‎ให้เหมือนเพื่อนจอมเพี้ยนของฉัน

763
00:48:34,854 --> 00:48:36,396
‎พอดึงมันเสร็จแล้ว

764
00:48:36,896 --> 00:48:40,062
‎มันแจ๋วจนต้องร้องเมี้ยว

765
00:48:40,521 --> 00:48:41,979
‎สุดยอดเลย

766
00:48:44,562 --> 00:48:45,812
‎แล้วนายชื่ออะไรล่ะ

767
00:48:46,312 --> 00:48:47,521
‎ฉันชื่อพ็อพเพ็ต

768
00:48:47,604 --> 00:48:48,479
‎เป็นหุ่นเชิด

769
00:48:49,062 --> 00:48:50,646
‎แล้วนายเป็นอะไรเหรอ พ็อพเพ็ต

770
00:48:50,979 --> 00:48:52,687
‎หุ่นเชิด ชื่อพ็อพเพ็ต

771
00:48:53,729 --> 00:48:55,604
‎คนสร้างฉันชื่อคล้อด

772
00:48:56,062 --> 00:48:57,979
‎เขาทำหุ่นเชิดไว้หลากหลาย

773
00:48:58,937 --> 00:49:00,562
‎และรักหุ่นมากมาย

774
00:49:01,021 --> 00:49:02,562
‎แม้เขามีมากถึงยี่สิบตัว

775
00:49:03,479 --> 00:49:05,104
‎ตัวหนึ่งแสนติงต๊อง

776
00:49:05,687 --> 00:49:08,021
‎และอีกตัว แสนโง่งั่ง

777
00:49:09,646 --> 00:49:11,062
‎บางตัวเอาแต่ขำ

778
00:49:11,937 --> 00:49:12,812
‎ส่วนอีกตัว…

779
00:49:17,021 --> 00:49:17,854
‎แทบไม่ขำ

780
00:49:20,896 --> 00:49:22,354
‎วันหนึ่งคล้อดตัดสินใจ…

781
00:49:23,104 --> 00:49:24,312
‎ออกเดินทางไปแสนไกล

782
00:49:25,271 --> 00:49:26,812
‎และทิ้งเหล่าหุ่นเชิดไว้ที่บ้าน

783
00:49:28,729 --> 00:49:29,771
‎และเมื่อเวลาผ่านไป…

784
00:49:31,104 --> 00:49:32,104
‎ไม่ช้า…

785
00:49:32,187 --> 00:49:33,812
‎พวกมันก็ลืมว่าตัวเองมีสายชัก

786
00:49:35,604 --> 00:49:36,521
‎และต่อมา…

787
00:49:37,104 --> 00:49:39,646
‎พวกมันก็ลืมสิ้นว่าตัวเองคือหุ่นเชิด

788
00:49:41,229 --> 00:49:42,104
‎แล้วหลังจากนั้น…

789
00:49:44,812 --> 00:49:46,062
‎คล้อดก็กลับมา…

790
00:49:48,146 --> 00:49:49,271
‎ด้วยสีหน้าตื่นเต้นยินดี

791
00:49:51,062 --> 00:49:52,896
‎แต่พวกมันลืมเขาไปเสียแล้ว

792
00:49:54,937 --> 00:49:56,396
‎รวมถึงสายชักของตัวเอง

793
00:49:59,812 --> 00:50:01,979
‎พวกมันหัวเราะเมื่อเขาบอกว่า
‎เขาสร้างพวกมัน

794
00:50:03,396 --> 00:50:04,604
‎พวกมันหัวเราะเยาะเขา

795
00:50:05,771 --> 00:50:06,604
‎ส่วนเขา…

796
00:50:07,354 --> 00:50:08,312
‎ก็เศร้าเสียใจ

797
00:50:09,896 --> 00:50:11,479
‎แต่พวกมันก็ยังหัวเราะต่อ

798
00:50:11,896 --> 00:50:13,271
‎ไอ้หุ่นเชิดหน้าโง่

799
00:50:14,729 --> 00:50:16,229
‎พวกหุ่นเชิดหน้าโง่

800
00:50:16,312 --> 00:50:17,437
‎ที่บังอาจลืมเขา

801
00:50:18,562 --> 00:50:20,271
‎เขาจึงกระชากสายของพวกมัน

802
00:50:23,896 --> 00:50:24,812
‎ให้พวกมันเจ็บ

803
00:50:30,396 --> 00:50:32,396
‎ค่อยยังชั่ว ปีเตอร์ ควินท์มาช่วยแล้ว

804
00:50:41,521 --> 00:50:43,771
‎เสียใจนะพีต ข่าวร้าย หล่อนตายแล้ว

805
00:50:46,687 --> 00:50:47,562
‎ตายแล้ว

806
00:50:49,062 --> 00:50:51,229
‎ค่ะ เปล่า เขาอยู่นี่แหละ แป๊บ…

807
00:50:51,354 --> 00:50:52,479
‎แป๊บนะ

808
00:50:54,937 --> 00:50:56,229
‎เพื่อนบ้านนายโทรมา

809
00:50:56,854 --> 00:50:57,812
‎คุณแม็กควีนนี่

810
00:51:01,187 --> 00:51:03,271
‎โอเว่น ฉันเสียใจด้วยนะ

811
00:51:06,521 --> 00:51:07,562
‎เสียใจด้วยจริงๆ

812
00:52:00,354 --> 00:52:01,771
‎ฉันจะไปจุดเทียนนะ

813
00:52:20,146 --> 00:52:21,187
‎ฉันดีใจนะ…

814
00:52:21,729 --> 00:52:22,812
‎ที่เธออยู่

815
00:52:26,187 --> 00:52:27,021
‎ฉันก็ดีใจ

816
00:52:59,312 --> 00:53:00,354
‎ใครจะไปรู้ล่ะ

817
00:54:56,812 --> 00:54:58,812
‎คำบรรยายโดย: ชญาธิป วีระขจร