1
00:00:07,187 --> 00:00:09,354
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:20,229 --> 00:01:23,354
‎แม่บ้านไม่รู้สึกประหลาดใจ
‎ที่ได้เห็นรอยเท้าเปื้อนโคลน

3
00:01:24,062 --> 00:01:27,479
‎มีหลายครั้งในหนึ่งปี
‎ที่หล่อนจะเริ่มวันใหม่ด้วยการถูพื้น

4
00:01:28,146 --> 00:01:29,479
‎ไปตามเส้นทางเดิมเสมอ

5
00:01:29,687 --> 00:01:32,396
‎จากประตู ไล่ไปถึงปีกอาคารต้องห้าม
‎แล้วก็กลับมาที่เดิม

6
00:01:41,979 --> 00:01:43,104
‎ประตูมันติดครับ

7
00:01:47,062 --> 00:01:49,146
‎มันติด เราก็เลยเปิดไม่ได้

8
00:01:49,979 --> 00:01:50,812
‎จริงๆ นะครับ

9
00:01:53,187 --> 00:01:54,521
‎แล้วรอยเลอะตรงทางเดินล่ะ

10
00:01:55,271 --> 00:01:56,437
‎ก็แค่โคลนนิดหน่อยเอง

11
00:02:00,812 --> 00:02:01,854
‎ฉันจะยกโทษให้พวกเธอ

12
00:02:03,771 --> 00:02:04,896
‎แต่เกรงว่าฉัน…

13
00:02:06,187 --> 00:02:07,354
‎จะไม่เชื่อที่เธอพูด

14
00:02:09,979 --> 00:02:11,021
‎นั่นแหละปัญหา

15
00:02:26,479 --> 00:02:27,312
‎ไมลส์

16
00:02:29,562 --> 00:02:31,896
‎ไมลส์ ฉันเพิ่งถูตรงนั้นไปนะ

17
00:02:37,604 --> 00:02:38,812
‎ขอยืมหน่อยได้ไหมคะ

18
00:02:48,854 --> 00:02:50,021
‎- คุณจะทำ…
‎- ไม่ใช่ฉัน

19
00:02:51,396 --> 00:02:52,229
‎เธอต่างหาก

20
00:02:52,979 --> 00:02:56,562
‎เธอทำเรื่องที่ไม่น่ายอมรับลงไป
‎ฉะนั้นเธอจะต้องถูพื้นให้เสร็จ

21
00:02:56,979 --> 00:02:58,396
‎- ไม่ยุติธรรมเลย
‎- นี่

22
00:02:58,854 --> 00:03:00,187
‎ก็แค่เศษโคลนเอง

23
00:03:05,271 --> 00:03:06,687
‎เธอต้องถูพื้นให้เสร็จ

24
00:03:07,187 --> 00:03:09,146
‎ระหว่างที่ฟลอร่ากับฉันไปเก็บตุ๊กตา

25
00:03:10,354 --> 00:03:11,521
‎ถ้าหากว่า…

26
00:03:12,812 --> 00:03:14,729
‎คุณไม่ถือสานะคะ คุณโกรส

27
00:03:14,937 --> 00:03:17,562
‎อ๋อ ไม่จ้ะ ไม่มีปัญหา

28
00:03:18,104 --> 00:03:20,354
‎ที่จริงเราก็เคยคุยเรื่องนี้กันแล้ว

29
00:03:20,437 --> 00:03:21,479
‎ใช่ไหม ไมลส์

30
00:03:21,937 --> 00:03:24,937
‎ทุกๆ สองสามสัปดาห์ เด็กสองคนนี้
‎จะออกไปวิ่งเล่นตอนกลางคืน

31
00:03:25,021 --> 00:03:27,229
‎ส่วนสาวใช้คนนี้
‎ก็ต้องคอยเช็ดโคลนให้พวกเขา

32
00:03:37,896 --> 00:03:39,229
‎อรุณสวัสดิ์

33
00:03:39,312 --> 00:03:40,604
‎ขอตัวก่อนนะโอเว่น

34
00:03:43,479 --> 00:03:45,354
‎- ไงคะโอเว่น
‎- ไงฟลอร่า

35
00:03:45,854 --> 00:03:46,729
‎มาเร็ว

36
00:03:46,854 --> 00:03:48,271
‎หนูไม่ชอบห้องใต้ดินเลย

37
00:03:48,979 --> 00:03:50,812
‎ข้างล่างนั่นน่ากลัวสุดๆ

38
00:03:51,854 --> 00:03:54,979
‎หนูขอนั่งดื่มน้ำส้มรอกับโอเว่นได้ไหม

39
00:03:55,437 --> 00:03:57,812
‎ขอโทษค่ะ
‎หนูไม่ได้อยากทำตัวเสียมารยาทนะ

40
00:03:58,021 --> 00:04:00,396
‎หนูก็แค่ไม่ค่อยชอบห้องใต้ดิน

41
00:04:00,896 --> 00:04:02,479
‎มันน่ากลัวสุดๆ น่ะค่ะ

42
00:04:04,396 --> 00:04:05,396
‎ได้ไหมล่ะคะ

43
00:04:05,896 --> 00:04:07,062
‎ฉันไปแป๊บเดียวค่ะ

44
00:04:07,604 --> 00:04:10,687
‎พี่ชายใครก็ไม่รู้โยนตุ๊กตาของน้อง
‎ลงไปในปล่องทิ้งผ้า

45
00:04:10,896 --> 00:04:12,896
‎อ๋อ ได้สิครับ

46
00:04:13,354 --> 00:04:14,187
‎ขอบคุณค่ะ

47
00:04:27,104 --> 00:04:30,729
‎บางครั้งพี่ชายก็น่ากลัวสุดๆ ว่าไหม

48
00:04:32,021 --> 00:04:33,062
‎เขาไม่ได้น่ากลัวนะคะ

49
00:04:34,771 --> 00:04:35,979
‎จริงๆ นะ

50
00:04:38,479 --> 00:04:40,687
‎เธอเป็นเด็กที่จิตใจดีมาก

51
00:05:31,187 --> 00:05:32,146
‎ดูสิฉันเจอใคร

52
00:05:34,229 --> 00:05:35,229
‎มันชื่ออะไรเหรอ

53
00:05:36,104 --> 00:05:37,354
‎หล่อนจำไม่ได้ค่ะ

54
00:05:42,729 --> 00:05:44,479
‎เธอจะแขวนมันไว้ในห้องไหม

55
00:05:45,229 --> 00:05:46,146
‎ไว้ป้องกันภัยร้ายน่ะ

56
00:05:46,604 --> 00:05:48,104
‎ไม่ค่ะ หนูปลดมันลงแล้ว

57
00:05:48,646 --> 00:05:49,479
‎ทำไมล่ะ

58
00:05:49,604 --> 00:05:50,937
‎เพราะมันไม่ได้ผลค่ะ

59
00:05:54,896 --> 00:05:56,979
‎ไมลส์

60
00:05:58,979 --> 00:06:00,146
‎เธอไปแต่งตัวเลยก็ได้

61
00:06:31,604 --> 00:06:32,437
‎ไมลส์

62
00:06:37,396 --> 00:06:38,229
‎ไมลส์

63
00:06:41,771 --> 00:06:43,104
‎ไมลส์ เป็นอะไรหรือเปล่า

64
00:06:50,437 --> 00:06:55,104
‎(หกเดือนก่อน)

65
00:06:55,521 --> 00:06:56,354
‎เอาล่ะ เด็กๆ

66
00:06:56,437 --> 00:06:57,354
‎ไปนั่งที่นะ

67
00:06:58,104 --> 00:06:59,729
‎นั่งตามที่ของตัวเองได้

68
00:07:01,104 --> 00:07:02,562
‎สวัสดี อรุณสวัสดิ์

69
00:07:03,729 --> 00:07:04,562
‎ยินดีต้อนรับ

70
00:07:05,062 --> 00:07:06,437
‎อรุณสวัสดิ์สุภาพบุรุษทั้งหลาย

71
00:07:06,604 --> 00:07:08,896
‎- อรุณสวัสดิ์คุณพ่อสแต็ก
‎- อรุณสวัสดิ์คุณพ่อสแต็ก

72
00:07:09,979 --> 00:07:13,229
‎คริสต์มาสของพวกเธอ
‎คงจะสนุกสนานรื่นเริงดีนะ

73
00:07:13,437 --> 00:07:14,896
‎- ครับ
‎- ครับ

74
00:07:14,979 --> 00:07:15,854
‎วิเศษมาก

75
00:07:16,354 --> 00:07:17,729
‎มากันเกือบทุกคนแล้วสินะ

76
00:07:18,354 --> 00:07:19,187
‎ถ้าอย่างนั้นก็…

77
00:07:19,854 --> 00:07:21,187
‎เปิดเทอมใหม่

78
00:07:21,521 --> 00:07:23,979
‎ยินดีด้วย ดูเหมือนทุกคนจะผ่านพ้น
‎ปิดเทอมฤดูหนาวมาได้

79
00:07:24,062 --> 00:07:26,104
‎แม้จะมีบางคนหายหน้าหายตาไป

80
00:07:26,187 --> 00:07:28,771
‎เกรงว่าไบรอัน ดันแคน
‎จะต้องขาดเรียนไปสักระยะ

81
00:07:28,854 --> 00:07:30,562
‎- ว่ามา
‎- เขาไม่สบายเหรอครับ

82
00:07:30,646 --> 00:07:32,812
‎เปล่าหรอกคุณฮูเปอร์
‎ไม่มีอะไรสาหัสมาก

83
00:07:32,896 --> 00:07:34,229
‎เขาหกล้มบาดเจ็บนิดหน่อย

84
00:07:34,396 --> 00:07:37,437
‎ตอนนี้เขาพักรักษาตัวอยู่
‎ไม่นานก็จะกลับมา

85
00:07:37,854 --> 00:07:38,687
‎ถ้าอย่างนั้นก็…

86
00:07:39,146 --> 00:07:40,021
‎เริ่มเรียนเลยดีไหม

87
00:07:40,729 --> 00:07:41,562
‎พระคัมภีร์

88
00:07:43,937 --> 00:07:47,729
‎"ที่ไหล่เขามีสุกรฝูงใหญ่กำลังหากิน

89
00:07:47,812 --> 00:07:50,187
‎เหล่าผีชั่วร้ายนั้นอ้อนวอนพระองค์

90
00:07:50,521 --> 00:07:52,271
‎ขอพวกข้าเข้าสุกรนี้

91
00:07:52,979 --> 00:07:53,979
‎ให้พวกข้าสิงมัน

92
00:07:54,312 --> 00:07:57,146
‎ดังนั้นพระเยซูทรงอนุญาต

93
00:07:57,729 --> 00:08:01,062
‎ผีโสโครกจึงออกไปเข้าสิงสุกร

94
00:08:01,479 --> 00:08:04,354
‎ฝูงสุกรวิ่งกระโดดจากหน้าผา

95
00:08:04,437 --> 00:08:07,187
‎ลงทะเลสาบ แล้วสำลักน้ำตาย"

96
00:08:08,187 --> 00:08:09,021
‎ทีนี้…

97
00:08:10,229 --> 00:08:11,146
‎เราก็ได้รู้จักกันแล้ว

98
00:08:12,354 --> 00:08:13,271
‎พระวรสารทั้งสาม

99
00:08:13,687 --> 00:08:16,771
‎สามเรื่องราวที่เล่าต่างกันเล็กน้อย
‎จากเหตุการณ์เดียวกัน

100
00:08:17,021 --> 00:08:19,229
‎สามสถานที่ที่อาจเป็นจุดกำเนิดเรื่อง

101
00:08:19,604 --> 00:08:21,687
‎แต่ใจความหลักๆ ยังคงเหมือนกัน

102
00:08:22,437 --> 00:08:26,437
‎ลูกากับมาระโกบันทึกว่า
‎พระเยซูเรียกขานผีชื่อกอง

103
00:08:26,521 --> 00:08:27,687
‎แต่มัทธิวละชื่อมันไว้

104
00:08:28,021 --> 00:08:30,521
‎ลูกากับมาระโกเล่าว่า
‎ให้ผีออกจากร่างชายคนหนึ่ง

105
00:08:30,604 --> 00:08:32,396
‎มัทธิวเล่าว่าจากชายสองคนให้เข้าสิง…

106
00:08:32,687 --> 00:08:34,979
‎ตรงส่วนนี้ผู้นิพนธ์ทุกคนเห็นพ้องกัน

107
00:08:35,521 --> 00:08:36,562
‎สุกรฝูงหนึ่ง

108
00:08:36,896 --> 00:08:38,187
‎ซึ่งกระโดดลงทะเลสาบไป

109
00:08:38,687 --> 00:08:41,062
‎ซึ่งกระโดดลงทะเลสาบไป ถูกต้อง

110
00:08:42,187 --> 00:08:44,396
‎แต่ทำไมแมทธิวต้องทำตัวขวางโลก
‎ด้วยล่ะครับ

111
00:08:44,479 --> 00:08:45,437
‎ขวางโลกแปลว่าอะไร

112
00:08:45,521 --> 00:08:47,229
‎แปลว่าเขาปัญญานิ่มไงล่ะ

113
00:08:47,437 --> 00:08:50,604
‎นี่ ระวังคำพูดคำจาด้วย
‎โอเบอร์เมินน์ เตือนครั้งสุดท้ายนะ

114
00:08:50,979 --> 00:08:53,021
‎มิลเลอร์ ถามได้ดีมาก

115
00:08:54,187 --> 00:08:55,937
‎ทำไมเนื้อหาในพระวรสารถึงแตกต่างกัน

116
00:08:56,646 --> 00:08:57,479
‎นั่นก็เพราะ…

117
00:08:59,146 --> 00:09:00,562
‎ใครๆ ก็ผิดพลาดได้

118
00:09:01,437 --> 00:09:03,312
‎แม้กระทั่งผู้นิพนธ์พระวรสารเหล่านี้

119
00:09:04,521 --> 00:09:08,187
‎แม้กระทั่งพ่อ ซึ่งพ่อต้องย้ำกับ
‎พ่อแม่ของพวกเธอบางคนด้วย

120
00:09:08,271 --> 00:09:09,979
‎ถ้าพวกเขาบังเอิญรู้ว่าเราคุยอะไรกัน

121
00:09:10,062 --> 00:09:11,521
‎พวกมันต้องได้รับอนุญาตเหรอครับ

122
00:09:11,646 --> 00:09:12,562
‎ปีศาจน่ะ

123
00:09:12,646 --> 00:09:14,771
‎- คำอนุญาตเรื่อง…
‎- เข้าสิงสุกร

124
00:09:15,979 --> 00:09:17,104
‎แน่นอน

125
00:09:19,104 --> 00:09:20,812
‎แล้วพวกมันต้องขออนุญาตสิงเขาไหม

126
00:09:21,687 --> 00:09:23,271
‎พวกมันต้องขอสิงชายคนนั้นไหม

127
00:09:26,562 --> 00:09:28,062
‎เป็นคำถามที่ดีมาก วินเกรฟ

128
00:09:28,979 --> 00:09:31,187
‎และนั่นเป็นบทเรียนของเรื่องที่สำคัญมาก

129
00:09:31,271 --> 00:09:32,729
‎ดังนั้นขอบคุณที่ถามขึ้นมานะ

130
00:09:33,187 --> 00:09:36,562
‎เราทุกคนมีอิสระในการตัดสินใจ

131
00:09:37,146 --> 00:09:40,396
‎มันคือหนึ่งในพรล้ำค่า
‎ที่พระเจ้าทรงประทานให้เรา

132
00:09:42,021 --> 00:09:45,229
‎พรที่แม้แต่ปีศาจในเรื่องก็ช่วงชิงไปไม่ได้

133
00:09:46,354 --> 00:09:48,187
‎ปีศาจร้ายมีอยู่บนโลก

134
00:09:48,937 --> 00:09:50,271
‎และเราต่างถูกล่อหลอก

135
00:09:50,771 --> 00:09:52,312
‎แต่เราไม่ได้ถูกควบคุม

136
00:09:53,729 --> 00:09:54,562
‎ดังนั้น ใช่แล้ว

137
00:09:55,937 --> 00:09:57,187
‎ต้องมีคำอนุญาตจากชายคนนั้น

138
00:10:00,271 --> 00:10:01,604
‎เช่นเดียวกับคำอนุญาตจากเรา

139
00:10:02,354 --> 00:10:03,437
‎วันนี้พอแค่นี้

140
00:10:03,521 --> 00:10:04,521
‎วินเกรฟ

141
00:10:05,146 --> 00:10:05,979
‎ขอคุยด้วยหน่อย

142
00:10:12,396 --> 00:10:14,979
‎เช้านี้ครูใหญ่ฝากสิ่งนี้มาให้พ่อ

143
00:10:15,729 --> 00:10:20,062
‎ไม่บ่อยที่นักเรียนจะได้จดหมาย
‎ตั้งแต่เปิดเทอมวันแรก

144
00:10:20,437 --> 00:10:22,271
‎และดูจากลายมือบนหน้าซองแล้ว

145
00:10:22,354 --> 00:10:23,979
‎- น่าจะส่งมาจาก…
‎- น้องสาวผม

146
00:10:24,479 --> 00:10:27,146
‎เขาใส่ใจมากที่ส่งจดหมายมารอเธอ

147
00:10:27,771 --> 00:10:30,646
‎มันคงทำให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้นแน่ๆ

148
00:10:32,312 --> 00:10:35,396
‎จะว่าไป วันนี้เธอถามคำถามได้ดีนะ

149
00:10:35,937 --> 00:10:36,854
‎ขอบคุณครับ

150
00:10:37,396 --> 00:10:38,771
‎ด้วยความยินดีอย่างยิ่ง

151
00:10:39,521 --> 00:10:40,562
‎แล้วก็ วินเกรฟ…

152
00:10:41,062 --> 00:10:44,687
‎พ่ออยากให้เธอรู้ว่าห้องนี้
‎เปิดรับคำถามทุกรูปแบบ

153
00:10:45,062 --> 00:10:46,354
‎ไม่ใช่เฉพาะเรื่องเรียน

154
00:10:47,104 --> 00:10:48,437
‎แต่เป็นเรื่องอะไรก็ได้

155
00:10:49,062 --> 00:10:51,937
‎พ่อพร้อมรับฟัง
‎เช่นเดียวกับครูท่านอื่นๆ

156
00:10:52,021 --> 00:10:54,229
‎ดังนั้นหากเธอต้องการปรึกษา

157
00:10:54,854 --> 00:10:55,687
‎เราก็ยินดีรับฟัง

158
00:10:56,854 --> 00:10:59,229
‎ที่พ่อจะบอกคือ
‎เธอไม่ได้สู้ตามลำพังหรอกนะ

159
00:10:59,312 --> 00:11:00,229
‎ขอบคุณครับ

160
00:11:00,979 --> 00:11:02,854
‎เอาล่ะ เธอไปได้แล้ว

161
00:11:07,146 --> 00:11:07,979
‎อ้อ

162
00:11:10,562 --> 00:11:12,062
‎ยอห์น บท 16 ข้อ 22

163
00:11:14,062 --> 00:11:17,229
‎ไม่ยาวมาก เชื่อพ่อสิ
‎แต่มันช่วยได้ในหลายๆ โอกาส

164
00:11:18,021 --> 00:11:19,937
‎ยอห์น บท 16 ข้อ 22

165
00:11:36,187 --> 00:11:39,396
‎"ขณะนี้ท่านมีความทุกข์โศก

166
00:11:40,271 --> 00:11:42,021
‎แต่เราจะเห็นท่านอีก

167
00:11:43,396 --> 00:11:44,854
‎และใจท่านจะยินดี

168
00:11:45,521 --> 00:11:48,479
‎จะไม่มีผู้ใดช่วงชิงความยินดีจากท่านได้"

169
00:12:03,604 --> 00:12:04,437
‎วินเกรฟ

170
00:12:05,896 --> 00:12:06,812
‎วินเกรฟ

171
00:12:16,229 --> 00:12:17,354
‎ใกล้ได้เวลาแล้ว

172
00:12:17,687 --> 00:12:18,687
‎เราลงไปดีไหม

173
00:12:22,437 --> 00:12:23,271
‎วินเกรฟ

174
00:12:24,896 --> 00:12:25,729
‎วินเกรฟ

175
00:12:29,937 --> 00:12:32,229
‎ปัญหาเริ่มจากสิ่งที่มักจะเป็น
‎จุดเริ่มต้นของเรื่องร้าย

176
00:12:32,896 --> 00:12:34,104
‎อุบัติเหตุ

177
00:12:34,562 --> 00:12:36,146
‎หรือตามที่ถูกเรียกเช่นนั้น

178
00:12:57,271 --> 00:12:58,396
‎วินเกรฟ

179
00:13:03,646 --> 00:13:04,687
‎ไมลส์

180
00:13:07,979 --> 00:13:08,812
‎วินเกรฟ

181
00:13:18,104 --> 00:13:19,312
‎วินเกรฟ

182
00:13:41,271 --> 00:13:42,729
‎นายนอนเตียงล่างก็ได้

183
00:13:44,187 --> 00:13:45,021
‎ขอบใจ

184
00:13:55,854 --> 00:13:57,562
‎- ฉันดีใจนะที่นายไม่เป็นไร
‎- อือ

185
00:14:12,687 --> 00:14:13,687
‎นายทำแบบนั้นทำไม

186
00:14:15,437 --> 00:14:16,271
‎ทำอะไร

187
00:14:17,062 --> 00:14:18,062
‎นายกระโดดลงไปทำไม

188
00:14:20,479 --> 00:14:22,187
‎แค่ตามหากุญแจดอกที่ใช่

189
00:14:22,687 --> 00:14:23,687
‎ว่าไงนะ

190
00:14:24,979 --> 00:14:25,812
‎ฉันไม่ได้กระโดด

191
00:14:26,687 --> 00:14:27,521
‎ฉันตกต้นไม้

192
00:14:28,646 --> 00:14:30,396
‎- ฉันเห็นกับตา
‎- ฉันตก

193
00:14:33,104 --> 00:14:34,062
‎แล้วแต่

194
00:14:35,187 --> 00:14:36,562
‎ถ้านายอยากได้อะไร

195
00:14:36,937 --> 00:14:38,771
‎ก็บอกฉันได้นะ เข้าใจไหม

196
00:14:45,812 --> 00:14:46,687
‎ราตรีสวัสดิ์ ไมลส์

197
00:14:59,937 --> 00:15:00,854
‎คุณพ่อสแต็ก

198
00:15:00,937 --> 00:15:02,062
‎มีอะไรเหรอคุณแบงก์ส

199
00:15:07,104 --> 00:15:10,937
‎- สู้กัน
‎- สู้กัน

200
00:15:17,854 --> 00:15:19,062
‎นี่ แยกเดี๋ยวนี้

201
00:15:19,562 --> 00:15:20,479
‎แยกเดี๋ยวนี้

202
00:15:21,104 --> 00:15:21,937
‎วินเกรฟ

203
00:15:22,812 --> 00:15:23,646
‎วินเกรฟ

204
00:15:24,771 --> 00:15:25,604
‎ฮูเปอร์

205
00:15:26,271 --> 00:15:27,104
‎ฮูเปอร์

206
00:15:29,396 --> 00:15:30,229
‎ฮูเปอร์

207
00:15:31,187 --> 00:15:32,021
‎ครับ

208
00:15:32,437 --> 00:15:34,312
‎- เป็นอะไรไหม หายใจออกไหม
‎- ครับ

209
00:15:34,396 --> 00:15:35,937
‎ดี พ่อจะพยุงเธอนั่งนะ

210
00:15:36,354 --> 00:15:37,187
‎ขอบคุณพระเจ้า

211
00:15:37,604 --> 00:15:39,396
‎คลายเน็กไทออก

212
00:15:39,479 --> 00:15:40,312
‎ดีมาก

213
00:15:40,646 --> 00:15:42,562
‎เอาล่ะ ทุกคนกลับไปที่ห้องเรียนเดี๋ยวนี้

214
00:15:42,646 --> 00:15:43,604
‎ไปซะ ทุกคนเลย

215
00:15:46,687 --> 00:15:48,187
‎เธอเป็นคนเริ่มก่อนงั้นเหรอ

216
00:15:49,271 --> 00:15:50,854
‎เขาทำเรื่องไม่ดีกับเธอหรือยังไง

217
00:15:52,354 --> 00:15:53,521
‎หรือว่าเขาพูดจาไม่ดี

218
00:15:54,021 --> 00:15:55,312
‎ถึงทำให้เธอโมโห

219
00:15:57,979 --> 00:15:59,896
‎ฟังนะ ไมลส์

220
00:16:00,396 --> 00:16:03,187
‎พ่ออยากช่วยเธอ
‎แต่เธอก็ต้องยอมให้พ่อช่วย

221
00:16:03,271 --> 00:16:04,354
‎ให้พ่อเข้าใจเรื่องราว

222
00:16:04,812 --> 00:16:07,104
‎และไม่ใช่แค่พ่อ พ่อแม่ของฮูเปอร์

223
00:16:07,812 --> 00:16:09,479
‎พวกเขาอาจกดดันให้พักการเรียนเธอ

224
00:16:09,854 --> 00:16:12,062
‎และครูใหญ่ก็จะยินดีช่วยกล่อมพวกเขา

225
00:16:12,521 --> 00:16:13,354
‎แต่ว่า…

226
00:16:14,062 --> 00:16:15,646
‎พ่อจัดการก่อนจะเกิดเรื่องนั้นแล้ว

227
00:16:15,729 --> 00:16:17,937
‎ครูใหญ่กับพ่อคุยกันแล้ว

228
00:16:19,271 --> 00:16:23,937
‎และพ่อพูดชัดเจนว่า
‎พ่อมีหน้าที่ดูแลความเป็นอยู่ของเธอ

229
00:16:24,312 --> 00:16:25,187
‎และผลักดัน…

230
00:16:26,021 --> 00:16:26,896
‎การทำใจ

231
00:16:28,937 --> 00:16:29,854
‎แต่ว่านะ วินเกรฟ

232
00:16:31,021 --> 00:16:32,146
‎นี่ไม่ใช่หนทางที่ถูก

233
00:16:35,062 --> 00:16:37,271
‎ฟังนะ พ่อเข้าใจว่าเธอกำลังเผชิญกับอะไร

234
00:16:37,812 --> 00:16:39,937
‎หรือไม่ พ่อก็อาจไม่เข้าใจ

235
00:16:40,396 --> 00:16:41,604
‎พ่อคงไม่เข้าใจ ดังนั้น…

236
00:16:42,437 --> 00:16:43,479
‎เล่าให้พ่อฟังได้ไหม

237
00:16:44,646 --> 00:16:45,687
‎ช่วยสอนให้พ่อรู้

238
00:16:48,437 --> 00:16:50,562
‎บางครั้งเราทุกคนก็เผลอทำเรื่องเลวร้าย

239
00:16:51,437 --> 00:16:54,521
‎มันเกิดขึ้นได้ เพราะมันถูกฝังไว้
‎ในตัวเราตั้งแต่แรก

240
00:16:56,104 --> 00:16:58,229
‎แต่จะมีความเสียใจ

241
00:16:58,562 --> 00:16:59,937
‎ความรู้สึกผิด

242
00:17:00,146 --> 00:17:01,812
‎ความรู้สึกผิดบาปมหันต์

243
00:17:02,104 --> 00:17:03,937
‎ที่เผาไหม้อยู่ในอกของเธอ นั่นแหละ...

244
00:17:04,354 --> 00:17:07,229
‎คือสิ่งที่จำแนกเราจากปีศาจ
‎ในสายตาพระผู้เป็นเจ้า

245
00:17:09,271 --> 00:17:10,521
‎ไม่มีใครปราศจากความผิด

246
00:17:11,562 --> 00:17:15,937
‎เว้นแต่ดวงจิตที่ยังไม่เกิดและสรรพสัตว์

247
00:17:17,771 --> 00:17:18,896
‎เหมือนพิดจ์ที่อยู่ตรงนั้น

248
00:17:21,271 --> 00:17:22,646
‎มีเพียงพวกมันที่เป็นผู้บริสุทธิ์

249
00:17:24,646 --> 00:17:26,229
‎งั้นก็ไม่ยุติธรรมน่ะสิครับ

250
00:17:27,271 --> 00:17:28,104
‎อะไรไม่ยุติธรรมล่ะ

251
00:17:28,937 --> 00:17:30,812
‎สิ่งที่พระเยซูทำกับหมูพวกนั้น

252
00:17:31,437 --> 00:17:32,604
‎ในเรื่องเล่าของปีศาจ

253
00:17:33,979 --> 00:17:34,812
‎ก็อาจจะใช่

254
00:17:35,604 --> 00:17:37,771
‎นี่เป็นหนทางที่พระเจ้ามอบให้

255
00:17:38,021 --> 00:17:39,771
‎ฟังดูซ้ำซาก พ่อรู้ แต่มันก็…

256
00:17:41,146 --> 00:17:41,979
‎เป็นเรื่องจริง

257
00:17:42,729 --> 00:17:45,521
‎และความตายคือสิ่งที่มีเพื่ออาลัย

258
00:17:45,937 --> 00:17:46,771
‎ไม่ใช่เกรงกลัว

259
00:17:47,812 --> 00:17:49,521
‎และเธอต้องรับมือกับความตาย…

260
00:17:50,521 --> 00:17:52,771
‎ยิ่งกว่าที่เด็กวัยเดียวกันควรจะได้เจอ

261
00:17:53,979 --> 00:17:54,812
‎มากมายนัก

262
00:17:59,854 --> 00:18:01,521
‎พวกเขาไปที่ชอบๆ แล้ว ไมลส์

263
00:18:03,146 --> 00:18:04,604
‎พ่อไม่ได้รู้ทุกเรื่อง แต่ว่า…

264
00:18:05,646 --> 00:18:06,771
‎พ่อรู้เรื่องนั้นดี

265
00:18:07,729 --> 00:18:09,104
‎พวกเขาไปที่ชอบๆ แล้ว

266
00:18:12,854 --> 00:18:14,146
‎พวกเขาจะไม่กลับมาแล้ว

267
00:18:17,271 --> 00:18:18,271
‎ใช่แล้วล่ะ

268
00:18:21,146 --> 00:18:22,312
‎ไม่ยุติธรรมอีกแล้ว

269
00:18:23,354 --> 00:18:24,812
‎เธอพูดถูก

270
00:18:28,354 --> 00:18:30,521
‎ทำไมคนเลวถึงได้ฟื้นขึ้นมา

271
00:18:31,312 --> 00:18:32,146
‎แต่พวกเขากลับตาย

272
00:20:08,312 --> 00:20:09,812
‎เด็กชายวินเกรฟ…

273
00:20:10,771 --> 00:20:12,771
‎เธอมีอะไรอยากจะพูดไหม

274
00:20:14,021 --> 00:20:14,896
‎มีหรือเปล่า

275
00:20:18,062 --> 00:20:21,187
‎ฉันตั้งใจจะไล่เธอออกนะ หนุ่มน้อย
‎ฉันหมายความตามนั้น

276
00:20:21,854 --> 00:20:23,312
‎แต่คุณพ่อสแต็ก…

277
00:20:24,312 --> 00:20:26,021
‎ผมจะให้คุณพ่อเป็นคนพูดแล้วกัน

278
00:20:29,104 --> 00:20:30,062
‎วินเกรฟ

279
00:20:30,729 --> 00:20:31,604
‎ไมลส์

280
00:20:32,646 --> 00:20:35,604
‎ความผิดของเธอไม่อาจถูกลดทอน

281
00:20:36,229 --> 00:20:39,937
‎ไม่อาจหลีกเลี่ยงด้วยการไม่พูดถึง
‎หรือส่งเธอกลับบ้านได้

282
00:20:41,271 --> 00:20:42,104
‎มันจะติดตัวเธอไป

283
00:20:43,562 --> 00:20:44,687
‎เข้าใจหรือเปล่า มัน…

284
00:20:45,104 --> 00:20:45,937
‎จะคงอยู่กับเธอ

285
00:20:47,187 --> 00:20:48,312
‎แต่ความเสียใจ

286
00:20:48,479 --> 00:20:49,937
‎หรือการแสดงความสำนึกผิด

287
00:20:50,437 --> 00:20:52,021
‎ก็ไม่อาจลบล้างความผิดได้

288
00:20:52,104 --> 00:20:54,562
‎พ่อจะไม่โกหกเธอหรอก แต่มันเป็นขั้นแรก

289
00:20:54,646 --> 00:20:57,479
‎ที่จะนำไปสู่การแก้ปัญหา

290
00:20:59,146 --> 00:21:00,104
‎สู่ความดีงาม

291
00:21:01,021 --> 00:21:03,104
‎พ่อรู้ว่าเธอเจอเรื่องร้ายๆ มามาก

292
00:21:03,187 --> 00:21:04,437
‎ไม่ต้องมาสงสารผม

293
00:21:04,854 --> 00:21:06,104
‎พ่อแม่ของเธอ…

294
00:21:06,479 --> 00:21:07,479
‎และพี่เลี้ยงของเธอ

295
00:21:07,562 --> 00:21:10,271
‎- มันเลวร้ายเกินกว่าที่เราจะเข้าใจ
‎- งั้นก็อย่า

296
00:21:10,354 --> 00:21:13,146
‎และภาระนั้นอาจทำให้คนคนหนึ่ง ใครก็ตาม

297
00:21:13,271 --> 00:21:15,854
‎ลงมือกระทำเรื่องเลวร้าย
‎แม้ว่าเขาจะไม่ได้ตั้งใจ

298
00:21:16,312 --> 00:21:17,271
‎มันอาจกดดันคนคนหนึ่ง

299
00:21:17,354 --> 00:21:20,896
‎- ดลใจให้เขาทำเรื่องที่…
‎- เราไม่ได้ถูกบังคับ

300
00:21:21,396 --> 00:21:22,979
‎สิ่งที่ท่านอนุศาสนาจารย์อยากบอก

301
00:21:23,062 --> 00:21:26,937
‎คือให้เราเริ่มจากการขอโทษ
‎จากนั้นก็แก้ปัญหาต่อ

302
00:21:27,646 --> 00:21:30,854
‎เขาพูดถูกเรื่องสถานการณ์พิเศษของเธอ

303
00:21:32,104 --> 00:21:35,479
‎แต่อย่างน้อยเธอก็ต้องขอโทษให้ได้

304
00:21:36,062 --> 00:21:38,312
‎เห็นแก่สวรรค์เถอะ
‎อย่างน้อยเธอก็ต้องขอโทษ

305
00:21:41,979 --> 00:21:43,021
‎พูดสิ

306
00:21:44,771 --> 00:21:48,104
‎นกตัวนั้นตายก็เพราะเธอนะ วินเกรฟ

307
00:21:50,187 --> 00:21:51,396
‎ไม่ได้แปลว่ามันจากไปนี่

308
00:21:52,312 --> 00:21:53,187
‎ว่ายังไงนะ

309
00:21:55,771 --> 00:21:56,604
‎ผมเสียใจครับ

310
00:21:57,146 --> 00:21:58,354
‎พ่อรู้ว่าเธอเสียใจ ไมลส์

311
00:21:59,104 --> 00:22:00,854
‎พ่อรู้ และพ่อก็รู้ด้วยว่า…

312
00:22:01,354 --> 00:22:03,937
‎- ถ้าเราร่วมใจ…
‎- ผมเสียใจที่ไม่ได้เล่นแรงกว่านี้

313
00:22:05,104 --> 00:22:09,396
‎ตัดหัวมัน ลากไส้มันออกมาละเลง
‎หรือไม่ก็เผามัน

314
00:22:10,812 --> 00:22:12,354
‎ผมเสียใจที่ไม่ได้ทำให้หนักกว่านี้

315
00:22:16,062 --> 00:22:17,062
‎ดี ถ้าอย่างนั้น

316
00:22:18,854 --> 00:22:21,521
‎ช่วยต่อสายถึงคุณอา
‎ของเด็กชายวินเกรฟให้ด้วย

317
00:22:26,687 --> 00:22:29,271
‎(ห้องอาจารย์ใหญ่)

318
00:22:33,271 --> 00:22:34,312
‎ขอโทษนะครับคุณพ่อ

319
00:22:35,812 --> 00:22:36,646
‎ผม…

320
00:22:40,021 --> 00:22:41,521
‎ผมต้องหากุญแจที่คุณบอกให้เจอ

321
00:22:43,521 --> 00:22:44,354
‎เท่านั้นเอง

322
00:22:50,021 --> 00:22:54,104
‎ดังนั้นจึงยากที่ระบุสาเหตุ
‎ที่ไมลส์ถูกไล่ออก

323
00:22:54,562 --> 00:22:57,229
‎เขาถูกไล่ออกโทษฐานทำร้ายร่างกาย

324
00:22:58,062 --> 00:23:00,354
‎อุบัติเหตุ การกระทำผิด

325
00:23:01,271 --> 00:23:02,146
‎การทะเลาะวิวาท

326
00:23:02,646 --> 00:23:03,729
‎และท้ายที่สุด

327
00:23:04,562 --> 00:23:05,521
‎หมิ่นประมาท

328
00:23:06,271 --> 00:23:09,187
‎ไม่มีใครล่วงรู้ได้ว่า
‎เขาทำเรื่องพวกนั้นทำไม

329
00:23:12,687 --> 00:23:14,437
‎มีเพียงจดหมายจากฟลอร่า

330
00:23:14,604 --> 00:23:17,271
‎ซึ่งถูกส่งมาเมื่อเขาเข้าเรียน
‎และถูกลืมอยู่ในหอนอน

331
00:23:17,812 --> 00:23:19,521
‎ที่พอจะเป็นคำใบ้ให้ได้

332
00:23:20,312 --> 00:23:24,479
‎ว่าเหตุใดเขาจึงดิ้นรนให้ตัวเอง
‎ถูกส่งกลับบ้านเหลือเกิน

333
00:23:24,562 --> 00:23:26,521
‎(กลับบ้านนะ)

334
00:23:26,979 --> 00:23:27,854
‎"กลับบ้านนะ"

335
00:23:54,354 --> 00:23:55,187
‎เสร็จแล้วครับ

336
00:23:56,229 --> 00:23:58,104
‎จ้ะ เดี๋ยวฉันเข้าไปดูนะ

337
00:23:59,396 --> 00:24:02,146
‎- จะพาพวกมันเข้าบ้านหรือยัง
‎- อีกเดี๋ยวค่ะ

338
00:24:03,812 --> 00:24:04,646
‎ตามใจ

339
00:24:24,729 --> 00:24:26,271
‎สะอาดเอี่ยมเชียว

340
00:24:27,062 --> 00:24:29,271
‎- เธอคงเรียนรู้มาจาก…
‎- โรงเรียนประจำ

341
00:24:29,729 --> 00:24:32,104
‎จ้ะ สะอาดเหมือนมืออาชีพทำเลยล่ะ

342
00:24:33,979 --> 00:24:35,937
‎ไม่ลองไปสอนน้องเธอจัดห้องดูล่ะ

343
00:24:36,396 --> 00:24:37,729
‎เขาคงคิดว่ามันวิเศษไปเลย

344
00:24:38,521 --> 00:24:40,687
‎- แต่…
‎- วิเศษเลยจ้ะ

345
00:24:55,854 --> 00:24:57,021
‎ทำอะไรกันอยู่

346
00:24:57,437 --> 00:24:59,187
‎ดูเหมือนแฮนนาห์จะได้พักหนึ่งวัน

347
00:24:59,479 --> 00:25:01,812
‎- คุณหนูเขาพาเด็กๆ ทำงานบ้านน่ะ
‎- แหงล่ะ

348
00:25:04,271 --> 00:25:05,104
‎จริงเหรอเนี่ย

349
00:25:08,354 --> 00:25:09,187
‎ดีมาก

350
00:25:10,146 --> 00:25:11,271
‎เด็กๆ ทำได้ดีไหม

351
00:25:12,062 --> 00:25:12,979
‎ไร้ที่ติเลย

352
00:25:14,729 --> 00:25:15,979
‎แบบนี้ก็สบายดีนะ

353
00:25:16,062 --> 00:25:20,187
‎ไม่รู้สิ ฉันกลับรู้สึกขี้เกียจ
‎เหมือนคนสันหลังยาว

354
00:25:20,896 --> 00:25:21,979
‎แหม ยอมรับมาเถอะน่า

355
00:25:22,062 --> 00:25:24,729
‎- คุณดีใจจะตายที่ได้พักบ้าง
‎- คงใช่มั้ง

356
00:25:25,312 --> 00:25:27,812
‎ฉันแค่ไม่ชอบเห็นพวกเขา
‎ถูกลงโทษก็เท่านั้น

357
00:25:28,271 --> 00:25:30,312
‎เด็กๆ ไม่ใช่คนแรก
‎ที่ย่ำโคลนเลอะทางเดินนี่นา

358
00:25:30,396 --> 00:25:31,271
‎เธอก็น่าจะรู้นี่

359
00:25:31,604 --> 00:25:33,521
‎ทุกครั้งที่ฉันเห็นเธอเดินดุ่มๆ เข้าบ้าน

360
00:25:33,604 --> 00:25:35,604
‎มือฉันก็เอื้อมไปหาไม้ถูพื้นทันที

361
00:25:37,062 --> 00:25:37,896
‎อย่างแรกนะ…

362
00:25:38,562 --> 00:25:41,437
‎จะบอกให้รู้ว่าฉันเช็ดเท้าตลอด
‎และอย่างที่สอง…

363
00:25:42,271 --> 00:25:43,979
‎แล้วตอนที่พวกเขาขังหล่อนไว้ในตู้ล่ะ

364
00:25:44,062 --> 00:25:46,062
‎เรื่องนั้นจะโทษพวกเขาก็ไม่ถูก

365
00:25:46,562 --> 00:25:48,937
‎พวกเขาเจอการสูญเสียมา
‎เป็นธรรมดาที่จะทำตัวแปลกๆ

366
00:25:49,521 --> 00:25:50,979
‎คุณแก้ตัวให้พวกเขาตลอดไม่ได้นะ

367
00:25:51,479 --> 00:25:54,687
‎คุณตามเก็บกวาดให้พวกเขา
‎โอเว่นหุงหาอาหาร รีเบกก้า…

368
00:25:57,062 --> 00:25:58,187
‎รีเบกก้าคอยโอ๋พวกเขา

369
00:25:59,396 --> 00:26:00,271
‎แต่ผู้หญิงคนนี้…

370
00:26:00,937 --> 00:26:03,396
‎- สั่งให้พวกเขาทำงานหนัก
‎- ขอทีเถอะ

371
00:26:03,479 --> 00:26:04,312
‎ทำไมล่ะ

372
00:26:04,437 --> 00:26:05,812
‎มันได้ผลดีออก

373
00:26:05,937 --> 00:26:07,229
‎ได้ผลกับฉันก็แล้วกัน

374
00:26:07,562 --> 00:26:09,896
‎ดูแสงแห่งความหวัง
‎ของการดัดนิสัยอย่างฉันสิ

375
00:26:11,396 --> 00:26:13,271
‎ขอบคุณพระเจ้า ทำดีมาก

376
00:26:14,396 --> 00:26:15,437
‎- แจ๋ว
‎- แฮนนาห์

377
00:26:16,562 --> 00:26:17,896
‎- จินโทนิคไหม
‎- ไม่ล่ะ

378
00:26:17,979 --> 00:26:19,646
‎ขอบคุณนะ แต่ฉันไม่เอา

379
00:26:19,979 --> 00:26:21,771
‎เหล้าจินมีไว้ให้คนเศร้าดื่ม

380
00:26:24,437 --> 00:26:25,437
‎นี่ โอเว่น

381
00:26:26,104 --> 00:26:27,521
‎คิดยังไงกับพี่เลี้ยงคนใหม่

382
00:26:27,604 --> 00:26:29,021
‎- นินทาไม่ดีนะ
‎- อะไรกัน

383
00:26:29,104 --> 00:26:30,604
‎แค่ถามตามประสาชาวคริสต์เอง

384
00:26:30,771 --> 00:26:31,604
‎เอาอย่างนี้ก็ได้

385
00:26:32,021 --> 00:26:33,771
‎ถ้าให้คะแนนจากศูนย์ถึงอเมริกัน

386
00:26:33,854 --> 00:26:35,021
‎จะให้หล่อนเท่าไร

387
00:26:35,729 --> 00:26:36,729
‎- อเมริกัน
‎- อเมริกัน

388
00:26:39,479 --> 00:26:40,437
‎สรุปตามนี้สินะ

389
00:26:41,271 --> 00:26:43,062
‎ถึงฉันจะคิดว่าสวยไปหน่อยก็เถอะ

390
00:26:43,812 --> 00:26:45,479
‎นายว่าเขาสวยไหมล่ะ โอเว่น

391
00:26:45,604 --> 00:26:46,437
‎เจมี่

392
00:26:47,896 --> 00:26:48,937
‎ดูเขาทำหน้าสิ

393
00:26:49,021 --> 00:26:50,187
‎ถึงกับพูดไม่ออกเลย

394
00:26:50,521 --> 00:26:51,521
‎เขาตอบไม่ได้ล่ะ

395
00:26:52,437 --> 00:26:54,687
‎ความรักไม่เคยราบรื่นในบลายนี่นา

396
00:26:55,437 --> 00:26:57,187
‎- เราแค่พูดเล่นน่า
‎- ฉันรู้

397
00:26:57,271 --> 00:26:58,937
‎แต่มันก็เริ่มจากการพูดเล่นนี่แหละ

398
00:27:00,229 --> 00:27:02,521
‎ไม่ต้องห่วง ในสายตาผมมีแค่คุณ
‎แฮนนาห์

399
00:27:03,604 --> 00:27:04,979
‎พักผ่อนกันตามสบายนะคุณผู้หญิง

400
00:27:08,646 --> 00:27:09,812
‎อุ๊ย เกือบลืมไปเลย

401
00:27:10,354 --> 00:27:12,187
‎บนเพดานในห้องครัวมีรอยร้าว

402
00:27:12,271 --> 00:27:14,229
‎อีกสักพักช่วยเข้าไปดูให้ทีได้ไหม

403
00:27:14,437 --> 00:27:15,271
‎ตรงไหนล่ะ

404
00:27:15,479 --> 00:27:18,562
‎ข้างเตา อยู่สูงขึ้นไปทางเพดาน
‎มองยังไงก็เห็น

405
00:27:19,146 --> 00:27:20,229
‎ฉันจะไปดูให้

406
00:27:21,312 --> 00:27:22,979
‎เก่งมากเด็กๆ สู้ๆ นะ

407
00:27:31,437 --> 00:27:33,604
‎ฟลอร่า ทำความสะอาดให้ด้วยเหรอ

408
00:27:33,687 --> 00:27:35,021
‎น่ารักมากเลยจ้ะ

409
00:27:35,937 --> 00:27:36,771
‎ด้วยความยินดีค่ะ

410
00:27:37,312 --> 00:27:40,604
‎หนูเอาของของคุณใส่ตู้เสื้อผ้า
‎กับลิ้นชักให้หมดแล้ว

411
00:27:48,187 --> 00:27:49,312
‎คุณโกรธหนูเหรอคะ

412
00:27:58,646 --> 00:28:00,187
‎หนูเจอแว่นอันนี้ด้วย

413
00:28:00,312 --> 00:28:02,812
‎หนูไม่ได้ทำเลนส์แตกนะคะ จริงๆ นะ

414
00:28:04,062 --> 00:28:06,104
‎- มันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว
‎- ไม่เป็นไรจ้ะ

415
00:28:06,979 --> 00:28:07,854
‎ฉันไม่โกรธ

416
00:28:19,979 --> 00:28:20,979
‎ฉันขอตัวแป๊บนะจ๊ะ

417
00:28:44,521 --> 00:28:45,396
‎เป็นอะไรหรือเปล่า

418
00:28:53,479 --> 00:28:54,312
‎ก็เด็กนี่นะ

419
00:28:54,979 --> 00:28:55,812
‎ชอบทำให้เหนื่อย

420
00:28:56,854 --> 00:28:57,687
‎ใช่

421
00:28:59,521 --> 00:29:01,146
‎พูดให้ถูกก็คือคน

422
00:29:01,562 --> 00:29:02,396
‎ทุกคนนั่นแหละ

423
00:29:02,812 --> 00:29:04,187
‎ฉันถึงได้ชอบต้นไม้มากกว่า

424
00:29:04,937 --> 00:29:06,146
‎ต้นไม้คุยด้วยง่าย

425
00:29:07,646 --> 00:29:09,229
‎และถ้าฉันไม่ชอบต้นไหน

426
00:29:09,312 --> 00:29:10,979
‎หรือมีต้นไหนมองฉันแปลกๆ

427
00:29:11,187 --> 00:29:12,312
‎ฉันก็จัดการได้ตลอด

428
00:29:12,979 --> 00:29:13,812
‎นึกออกใช่ไหม

429
00:29:18,187 --> 00:29:20,771
‎ดังนั้นถ้าเธออยากได้คำแนะนำ
‎ในการเลี้ยงเด็ก ฉันก็จะ…

430
00:29:22,521 --> 00:29:23,646
‎เริ่มจากตรงนั้นแหละ

431
00:29:25,104 --> 00:29:25,937
‎ยิ้มออกแล้วนี่

432
00:29:27,187 --> 00:29:28,354
‎ไม่แย่เท่าไรใช่ไหมล่ะ

433
00:29:29,896 --> 00:29:30,729
‎อือ

434
00:29:31,271 --> 00:29:34,646
‎อยู่ที่นี่ฉันร้องไห้
‎วันละสามหรือไม่ก็สี่ครั้ง

435
00:29:35,687 --> 00:29:37,562
‎ถ้าให้พูดตรงๆ ก็ห้าครั้ง

436
00:29:37,979 --> 00:29:40,729
‎คิดว่าฉันใช้อะไรรดน้ำต้นไม้บ้าๆ พวกนี้ล่ะ

437
00:29:41,062 --> 00:29:44,771
‎น้ำตาแห่งความระทมจากบ่อที่ไร้ก้นบึ้ง

438
00:29:45,104 --> 00:29:45,937
‎น้ำตานี่แหละ

439
00:29:46,854 --> 00:29:48,687
‎ฉันถึงได้ได้งานนี้ไงล่ะ

440
00:29:50,646 --> 00:29:51,771
‎เธอทำดีแล้วรู้ไหม

441
00:29:55,854 --> 00:29:56,812
‎เธอทำดีแล้ว

442
00:29:58,354 --> 00:29:59,187
‎ขอบคุณนะ

443
00:29:59,729 --> 00:30:00,562
‎ยินดีเสมอ

444
00:30:02,812 --> 00:30:03,646
‎เอาล่ะ

445
00:30:04,104 --> 00:30:05,271
‎งั้นก็กลับไปทำงานกันเถอะ

446
00:30:05,854 --> 00:30:06,812
‎สู้เขา คุณพี่เลี้ยง

447
00:30:35,187 --> 00:30:36,271
‎จะไปไหนน่ะ

448
00:30:37,979 --> 00:30:40,937
‎กลับไปที่สวนครับ
‎ยังเหลือวัชพืชที่ต้องถอนต่อ

449
00:30:41,021 --> 00:30:42,979
‎ตั้งใจจะทำตัวดีๆ แลกเวลาพักสินะ

450
00:30:44,396 --> 00:30:46,521
‎ขอให้เป็นบ่ายที่ดีนะ เจมี่ที่รัก

451
00:30:51,146 --> 00:30:51,979
‎ที่รักงั้นเหรอ

452
00:31:27,521 --> 00:31:30,562
‎อย่าๆ อย่าใส่มาก
‎ไม่งั้นเขาจะมาจับเธอนะ

453
00:31:30,771 --> 00:31:31,687
‎ใครคะ

454
00:31:31,896 --> 00:31:32,937
‎ตำรวจอาหาร

455
00:31:33,146 --> 00:31:34,437
‎ข้อหาทำร้ายร่างเกลือ

456
00:31:36,062 --> 00:31:37,271
‎มุกอะไรเนี่ย

457
00:31:37,437 --> 00:31:40,104
‎นายเป็นคนน่ารักนะโอเว่น
‎แต่ช่วยหุบปากได้ไหม

458
00:31:40,937 --> 00:31:41,771
‎คุณเคลย์ตัน

459
00:31:42,937 --> 00:31:44,062
‎ขอคุยด้วยได้ไหมครับ

460
00:31:45,104 --> 00:31:46,104
‎จ้ะ ได้สิ

461
00:31:46,896 --> 00:31:47,854
‎สองต่อสองครับ

462
00:31:54,229 --> 00:31:55,354
‎เราทำกันเองได้ ใช่ไหม

463
00:31:55,771 --> 00:31:56,604
‎ค่ะ

464
00:31:58,729 --> 00:32:00,229
‎บ้านวินเกรฟค่ะ

465
00:32:01,854 --> 00:32:03,396
‎สวัสดีค่ะ

466
00:32:10,187 --> 00:32:11,021
‎สวัสดีครับ

467
00:32:19,396 --> 00:32:20,229
‎ว่าไงจ๊ะ

468
00:32:20,687 --> 00:32:21,979
‎ผมอยากขอโทษครับ

469
00:32:23,604 --> 00:32:24,437
‎สำหรับทุกอย่าง

470
00:32:24,687 --> 00:32:27,896
‎ที่ขังคุณไว้ในตู้เสื้อผ้าและทำทางเดินเลอะ

471
00:32:28,396 --> 00:32:29,229
‎ทั้งหมดเลย

472
00:32:29,562 --> 00:32:32,062
‎แต่ที่สำคัญที่สุด
‎คือการที่ผมงอแงเหมือนเด็ก

473
00:32:32,646 --> 00:32:34,979
‎บางครั้งผมก็ลืมตัวเวลาอยู่กับฟลอร่า

474
00:32:40,729 --> 00:32:41,562
‎โอ้โฮ

475
00:32:42,062 --> 00:32:43,146
‎นี่มัน…

476
00:32:49,729 --> 00:32:52,271
‎ผมคิดว่าฟลอร่าก็แค่
‎คิดถึงคุณเจสเซิลเอามากๆ

477
00:32:52,771 --> 00:32:55,854
‎เราเลยหาเกมเล็กๆ น้อยๆ เล่น
‎เพื่อไม่ให้เขาเศร้า

478
00:32:56,771 --> 00:32:58,104
‎เหนื่อยน่าดูเลยนะครับ

479
00:32:59,729 --> 00:33:00,979
‎ที่ต้องรับมือกับเด็กๆ

480
00:33:16,562 --> 00:33:17,479
‎เด็กเวร

481
00:33:17,854 --> 00:33:18,687
‎นี่

482
00:33:19,771 --> 00:33:21,396
‎ไอ้เด็กเปรต

483
00:33:21,479 --> 00:33:22,771
‎นี่ เขาก็แค่เด็กน่า

484
00:33:23,229 --> 00:33:24,187
‎ฉันจะฆ่าเขา

485
00:33:24,479 --> 00:33:27,187
‎- สาบานว่าฉันจะ...
‎- นี่ แค่ดอกไม้ไม่กี่ดอกเอง

486
00:33:27,562 --> 00:33:29,062
‎แหงล่ะ ช่างมันก็ได้

487
00:33:29,396 --> 00:33:30,979
‎เด็กผู้ชายตัดดอกไม้ไปไม่กี่ดอก

488
00:33:31,062 --> 00:33:33,729
‎- จะโวยวายทำไม
‎- มันยังไม่ถึงเวลาตัด

489
00:33:39,146 --> 00:33:40,062
‎คือฉันแค่…

490
00:33:40,937 --> 00:33:42,937
‎ฉันมีวิธีทำงานของฉัน
‎และฉันไม่ชอบให้ใคร

491
00:33:43,021 --> 00:33:45,312
‎- เข้ามายุ่มย่ามในสวน
‎- เธอพูดถูกแล้วล่ะ

492
00:33:46,354 --> 00:33:47,187
‎เธอพูดถูกแล้ว

493
00:33:49,937 --> 00:33:50,896
‎ฉันจะไปคุยกับเขาให้

494
00:33:53,521 --> 00:33:54,354
‎แน่ล่ะ

495
00:33:57,937 --> 00:34:01,604
‎นี่ ลองมองย้อนกลับไป
‎ตอนที่เธอประสาทเสีย

496
00:34:01,687 --> 00:34:03,104
‎จนฉันต้องปลอบเธอได้ไหม

497
00:34:10,854 --> 00:34:12,271
‎สิบนาทีพอนะ

498
00:34:12,354 --> 00:34:15,646
‎พวกเธอต้องแปรงฟัน ล้างมือ
‎ใส่ชุดนอนให้เรียบร้อย

499
00:34:16,396 --> 00:34:17,229
‎ราบรื่นดีไหมวันนี้

500
00:34:17,521 --> 00:34:18,354
‎ยอดเยี่ยมเลยล่ะค่ะ

501
00:34:18,937 --> 00:34:19,771
‎ตอนนี้...

502
00:34:20,437 --> 00:34:23,562
‎ฉันเตรียมเรื่องเซอร์ไพรส์ไว้ให้พวกเด็กๆ

503
00:34:23,646 --> 00:34:24,896
‎มาเล่นด้วยกันได้นะคะ

504
00:34:26,021 --> 00:34:26,854
‎โอ…

505
00:34:28,021 --> 00:34:29,271
‎คงไม่ได้หรอกจ้ะ

506
00:34:29,437 --> 00:34:30,812
‎- ไม่สบายเหรอคะ
‎- เปล่าจ้ะ

507
00:34:30,896 --> 00:34:32,896
‎คือว่า ช่วงนี้ฉันนอนไม่ค่อยหลับ

508
00:34:32,979 --> 00:34:34,729
‎ฉันเลยว่าจะเข้านอนแล้ว

509
00:34:34,812 --> 00:34:36,187
‎- ค่ะ
‎- ราตรีสวัสดิ์จ้ะ

510
00:34:36,271 --> 00:34:37,479
‎- ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
‎- ฝันดี

511
00:34:38,937 --> 00:34:40,979
‎เอาล่ะ เด็กๆ ตั้งแถว

512
00:34:45,854 --> 00:34:48,021
‎ชุดนอนท่าทางเรียบร้อยดี

513
00:34:49,604 --> 00:34:50,729
‎ไหนขอดูมือหน่อย

514
00:34:52,521 --> 00:34:54,271
‎ดีมาก

515
00:34:54,646 --> 00:34:56,271
‎ดี ฟันล่ะ

516
00:35:04,062 --> 00:35:05,271
‎พวกเธอทำได้ดีมาก

517
00:35:06,021 --> 00:35:07,229
‎ดังนั้นฉันจะให้รางวัล

518
00:35:08,729 --> 00:35:09,979
‎เราจะเล่นเกมกัน

519
00:35:12,146 --> 00:35:13,187
‎เกมอะไรก็ได้

520
00:35:13,562 --> 00:35:16,937
‎รีบเล่นรีบเข้านอนได้ใช่ไหมคะ

521
00:35:17,479 --> 00:35:19,479
‎เราไม่ควรอยู่นอกห้องจนดึกดื่น

522
00:35:19,896 --> 00:35:20,729
‎แน่นอนจ้ะ

523
00:35:25,646 --> 00:35:26,646
‎งั้นเล่นซ่อนหา

524
00:35:27,312 --> 00:35:29,312
‎ได้สิ เล่นซ่อนหา ได้เลย

525
00:35:29,771 --> 00:35:31,979
‎- เธออยากเล่นไหมไมลส์
‎- นะคะ

526
00:35:39,604 --> 00:35:43,604
‎สิบ เก้า แปด

527
00:35:44,521 --> 00:35:47,104
‎เจ็ด หก

528
00:35:47,854 --> 00:35:50,521
‎ห้า สี่

529
00:35:51,062 --> 00:35:51,937
‎สาม

530
00:35:52,354 --> 00:35:55,021
‎สอง หนึ่ง

531
00:35:55,146 --> 00:35:56,812
‎พร้อมหรือไม่ ฉันจะหาแล้วนะ

532
00:38:22,062 --> 00:38:23,812
‎พวกเธอไม่ได้มาซ่อนที่นี่ใช่ไหม

533
00:38:29,604 --> 00:38:31,562
‎ปีกนี้เข้าไม่ได้ ไม่ว่ากรณีไหน

534
00:38:33,187 --> 00:38:34,021
‎เข้าใจไหม

535
00:40:28,812 --> 00:40:30,687
‎- จับได้แล้ว
‎- พระเจ้า ไมลส์

536
00:40:30,771 --> 00:40:32,521
‎- จับได้แล้ว
‎- ฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายหา

537
00:40:32,604 --> 00:40:34,604
‎- และปีกนี้ก็ห้าม…
‎- ฉันจะเริ่มนับถึงสิบ

538
00:40:34,687 --> 00:40:36,854
‎ตอนนี้ถึงตาเธอวิ่งไปซ่อนแล้ว

539
00:40:37,979 --> 00:40:38,812
‎ฉันจะหาเธอให้เจอ

540
00:40:39,146 --> 00:40:39,979
‎ใจเย็นก่อนนะ

541
00:40:40,937 --> 00:40:41,771
‎ใจเย็นก่อน

542
00:40:45,896 --> 00:40:46,729
‎หนึ่ง

543
00:40:47,146 --> 00:40:48,812
‎สอง สาม

544
00:40:49,354 --> 00:40:50,396
‎- สี่
‎- ไมลส์

545
00:40:50,604 --> 00:40:52,437
‎- ห้า
‎- พอแล้ว เลิกเล่น

546
00:40:52,812 --> 00:40:54,604
‎- เจ็ด แปด
‎- ไมลส์

547
00:40:55,146 --> 00:40:56,062
‎เก้า

548
00:40:58,187 --> 00:40:59,021
‎ไมลส์

549
00:41:01,812 --> 00:41:03,062
‎ฟลอร่า

550
00:41:07,604 --> 00:41:09,437
‎ออกมาได้แล้ว เลิกเล่นแล้ว

551
00:41:18,854 --> 00:41:19,687
‎นี่

552
00:41:33,271 --> 00:41:34,146
‎บ้าเอ๊ย

553
00:42:16,562 --> 00:42:18,021
‎ฉันจะเรียกตำรวจนะ

554
00:42:18,521 --> 00:42:19,521
‎ฉันจะ…

555
00:42:19,604 --> 00:42:21,729
‎ฉันจะเรียกตำรวจนะ

556
00:42:24,521 --> 00:42:25,396
‎แดนี่

557
00:42:28,729 --> 00:42:30,396
‎ผมรู้สึกไม่ค่อยดี

558
00:42:39,229 --> 00:42:40,479
‎- ตายแล้ว
‎- ฉันเห็นเขาค่ะ

559
00:42:40,812 --> 00:42:41,937
‎สาบานเลยก็ได้

560
00:42:42,021 --> 00:42:42,896
‎ที่หน้าต่าง

561
00:42:42,979 --> 00:42:44,937
‎ผู้ชายคนเดียวกันกับเมื่อวาน

562
00:42:45,021 --> 00:42:46,104
‎ฉันจะไปล็อกประตูนะ

563
00:42:48,937 --> 00:42:50,771
‎นี่

564
00:42:50,896 --> 00:42:53,646
‎ไม่เป็นไรนะๆ เขาฟื้นแล้วค่ะ

565
00:42:55,521 --> 00:42:57,604
‎- ขอบคุณสวรรค์
‎- เขาฟื้นแล้ว

566
00:42:57,687 --> 00:42:58,937
‎- โล่งอกไปที
‎- เขาฟื้นแล้ว

567
00:42:59,479 --> 00:43:00,354
‎เขาฟื้นแล้ว

568
00:44:17,896 --> 00:44:20,812
‎คำบรรยายโดย: ชญาธิป วีระขจร