1
00:00:07,166 --> 00:00:09,286
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:12,708 --> 00:01:15,788
‎ฉันชื่อแฮนนาห์ โกรส ปีนี้คือปี 1987

3
00:01:17,625 --> 00:01:18,705
‎โดมินิคตายแล้ว

4
00:01:20,375 --> 00:01:23,125
‎ชาร์ล็อตต์ตายแล้ว
‎รีเบกก้ากับปีเตอร์ตายแล้ว

5
00:01:25,791 --> 00:01:26,631
‎ฉันตายแล้ว

6
00:01:29,208 --> 00:01:30,038
‎ใช่ครับ

7
00:01:31,458 --> 00:01:32,668
‎ฉันอยากช่วยพวกเขา

8
00:01:33,416 --> 00:01:34,246
‎แต่คุณทำไม่ได้

9
00:01:34,791 --> 00:01:35,631
‎ใช่

10
00:01:36,083 --> 00:01:38,673
‎- แล้วเพราะอะไรกัน
‎- ฉันกำลังจะหลุดลอย โอเว่น

11
00:01:39,458 --> 00:01:40,918
‎ฉันรู้สึกได้ แม้กระทั่งตอนนี้ และ…

12
00:01:42,250 --> 00:01:43,670
‎ฉันไม่อยากหลุดลอยไป

13
00:01:44,375 --> 00:01:46,165
‎ฉันอยากอยู่ที่นี่กับนาย

14
00:01:46,708 --> 00:01:47,538
‎แต่คุณทำไม่ได้

15
00:01:52,500 --> 00:01:53,880
‎ใช่ ฉันทำไม่ได้

16
00:01:57,583 --> 00:01:58,423
‎นี่แหละ

17
00:01:58,875 --> 00:02:00,165
‎ตอนนี้ เวลานี้เลย

18
00:02:01,083 --> 00:02:03,963
‎ที่ฉันคิดว่า "ช่างเป็นชายที่น่าค้นหา
‎และมีเสน่ห์จริงๆ"

19
00:02:05,250 --> 00:02:08,250
‎โอ มันผ่านไปนานจนฉัน
‎ลืมความรู้สึกนั้นแล้ว แต่…

20
00:02:11,166 --> 00:02:12,326
‎ฉันมองหน้านาย  และ…

21
00:02:13,416 --> 00:02:15,246
‎ฉันเกือบลืมตัวเองไปชั่วขณะ

22
00:02:16,000 --> 00:02:18,130
‎ฉันพยายามจะไม่นึกถึงนายแล้ว

23
00:02:18,500 --> 00:02:19,790
‎ฉันพยายามมาก แต่…

24
00:02:22,875 --> 00:02:24,205
‎ฉันก็นึกถึงนายบ่อยๆ

25
00:02:26,000 --> 00:02:29,420
‎นึกถึงที่ที่เราจะไปด้วยกัน
‎ถ้าหากเราไปจากบลายได้

26
00:02:31,750 --> 00:02:32,670
‎ที่ที่เราจะตั้งตัว

27
00:02:34,750 --> 00:02:36,420
‎นายจะเปิดภัตตาคาร

28
00:02:37,000 --> 00:02:39,880
‎ให้ฉันชิมอาหารแสนวิเศษทั้งหลาย
‎ที่นายคิดค้นสูตร

29
00:02:39,958 --> 00:02:42,998
‎ด้วยสมองเพี้ยนๆ และงดงามของนาย

30
00:02:44,916 --> 00:02:47,746
‎ฉันคิดตลอดว่าฉันยินดีมาก

31
00:02:48,458 --> 00:02:50,458
‎ที่จะใช้เวลาที่เหลืออยู่กับนาย

32
00:02:52,041 --> 00:02:54,041
‎ฟังมุกคำพ้องห่วยๆ ของนาย

33
00:02:54,500 --> 00:02:55,670
‎กุมมือนาย และ…

34
00:02:59,416 --> 00:03:00,496
‎ฉันรักนาย โอเว่น

35
00:03:05,041 --> 00:03:06,251
‎ฉันน่าจะบอกนายไป

36
00:03:07,416 --> 00:03:08,916
‎ชีวิตเราคงวิเศษน่าดู

37
00:03:09,250 --> 00:03:11,380
‎โธ่ โอเว่น ไม่คิดว่าเหรอมันจะวิเศษมาก

38
00:03:15,958 --> 00:03:16,958
‎ฉันชอบที่นี่

39
00:03:19,625 --> 00:03:20,455
‎ความทรงจำนี้

40
00:03:22,041 --> 00:03:23,171
‎วันนี้ที่อยู่กับนาย

41
00:03:23,958 --> 00:03:24,788
‎ผมรู้ ที่รัก

42
00:03:27,083 --> 00:03:28,173
‎แต่ผมเกรงว่า…

43
00:03:30,000 --> 00:03:32,080
‎คุณต้องไปเตือนผม ใช่ไหมล่ะ

44
00:03:33,791 --> 00:03:35,001
‎คุณต้องช่วยผม

45
00:03:35,500 --> 00:03:36,580
‎ฉันก็ทำอยู่นี่ไง

46
00:03:38,166 --> 00:03:38,996
‎ข้างนอกนั่น

47
00:03:40,833 --> 00:03:43,213
‎คุณต้องช่วยผมที่อยู่ข้างนอกนั่น

48
00:03:44,375 --> 00:03:47,245
‎คุณต้องช่วยเราทุกคนที่อยู่ข้างนอกนั่น

49
00:03:47,833 --> 00:03:49,673
‎ในนี้ ผมคือคุณ

50
00:03:50,375 --> 00:03:51,245
‎นี่ไม่ใช่ตัวผม

51
00:03:52,166 --> 00:03:53,456
‎นี่เป็นแค่คุณ

52
00:03:55,833 --> 00:03:56,753
‎คุณรักผม…

53
00:03:58,125 --> 00:03:59,665
‎ดังนั้นผมจะอยู่ในนี้เสมอ

54
00:04:02,041 --> 00:04:03,711
‎แต่คุณไม่อยากให้ผมบาดเจ็บ

55
00:04:04,750 --> 00:04:05,630
‎หรือว่าเด็กๆ

56
00:04:06,041 --> 00:04:08,711
‎ถ้าฉันไป ฉันไม่รู้ว่าต่อจากนี้
‎ฉันจะไปไหนต่อ ฉัน…

57
00:04:08,791 --> 00:04:10,581
‎จงกล้าเผชิญหน้ากับความตาย แฮนนาห์

58
00:04:13,125 --> 00:04:15,125
‎เราทั้งคู่รู้ว่าคุณไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว

59
00:04:16,125 --> 00:04:17,745
‎จนจะซ่อนอยู่ในความทรงจำไปเรื่อยๆ

60
00:04:32,291 --> 00:04:33,421
‎หยุดนะ

61
00:04:35,000 --> 00:04:36,000
‎หยุด

62
00:04:37,083 --> 00:04:38,173
‎หยุด

63
00:04:38,250 --> 00:04:39,920
‎ฟลอร่า เข้าบ้านเร็ว

64
00:04:40,541 --> 00:04:41,381
‎หนีไปซ่อนก่อน

65
00:04:49,333 --> 00:04:50,173
‎ปล่อยเธอไป

66
00:04:51,708 --> 00:04:52,538
‎เดี๋ยวนี้

67
00:04:53,541 --> 00:04:54,421
‎หยุดนะ

68
00:06:15,875 --> 00:06:16,705
‎ได้โปรด

69
00:06:17,500 --> 00:06:18,790
‎ปล่อยเธอไปเถอะค่ะ

70
00:06:23,458 --> 00:06:24,288
‎หนูขอร้อง

71
00:06:46,083 --> 00:06:49,003
‎ก่อนเคยนอนข้างคู่เคียง

72
00:06:50,291 --> 00:06:52,631
‎ร่วมเรียงที่ใต้ต้นหลิวกัน

73
00:07:00,041 --> 00:07:00,881
‎ฟลอร่า

74
00:07:02,583 --> 00:07:03,463
‎ฟลอร่า

75
00:07:18,708 --> 00:07:19,958
‎คุณเจสเซิล

76
00:07:21,250 --> 00:07:22,170
‎ช่วยหนูด้วย

77
00:07:23,250 --> 00:07:25,210
‎ไมลส์ ช่วยฉันด้วย

78
00:07:25,291 --> 00:07:27,171
‎ผมให้อิสรภาพคุณ

79
00:07:27,250 --> 00:07:28,290
‎ไมลส์

80
00:07:28,541 --> 00:07:30,831
‎แล้วคุณก็จะปล่อยให้มันจมหายไป

81
00:07:31,166 --> 00:07:32,076
‎ช่วยฉันด้วย

82
00:07:33,958 --> 00:07:35,038
‎ช่วยด้วย

83
00:07:38,541 --> 00:07:40,001
‎คุณเจสเซิล

84
00:07:50,500 --> 00:07:51,330
‎เฮ้ย

85
00:07:53,416 --> 00:07:54,496
‎อาเฮนรี่

86
00:07:56,625 --> 00:07:57,495
‎วางเธอลงนะ

87
00:07:58,083 --> 00:07:59,333
‎อาเฮนรี่

88
00:08:00,375 --> 00:08:02,375
‎- ช่วยด้วยค่ะ
‎- เร็วสิ วางเธอลง

89
00:08:04,708 --> 00:08:05,998
‎บอกให้วางเธอลง

90
00:08:07,833 --> 00:08:09,293
‎อาเฮนรี่

91
00:08:09,750 --> 00:08:10,580
‎ช่วยด้วย

92
00:08:12,708 --> 00:08:13,828
‎อย่าฆ่าเขา

93
00:08:14,250 --> 00:08:16,250
‎ช่วยด้วย หยุดนะ

94
00:08:23,083 --> 00:08:23,963
‎ช่วยด้วย

95
00:08:25,166 --> 00:08:26,576
‎อาเฮนรี่

96
00:08:27,125 --> 00:08:28,075
‎ช่วยด้วย

97
00:08:29,541 --> 00:08:30,631
‎ช่วยด้วย

98
00:08:52,208 --> 00:08:53,378
‎นั่นรถของเฮนรี่เหรอ

99
00:08:59,083 --> 00:09:00,963
‎โธ่ พวกเธอ ไม่นะ

100
00:09:01,333 --> 00:09:03,583
‎ไม่นะ พวกเธอมาที่นี่ทำไม

101
00:09:04,416 --> 00:09:08,126
‎ฟังแล้วคุณต้องว่าบ้าแน่ๆ
‎แต่เราทั้งคู่ฝันร้ายเหมือนกัน

102
00:09:08,208 --> 00:09:09,998
‎เราก็เลยขับรถมา และ…

103
00:09:10,083 --> 00:09:10,923
‎ทะเลสาบ

104
00:09:11,000 --> 00:09:11,830
‎พวกเขา…

105
00:09:12,250 --> 00:09:13,580
‎ไปช่วยพวกเขาที่ทะเลสาบ

106
00:09:24,833 --> 00:09:25,673
‎ช่วยด้วย

107
00:09:27,666 --> 00:09:28,496
‎ช่วยด้วย

108
00:09:30,791 --> 00:09:32,711
‎ช่วยหนูด้วย

109
00:09:34,375 --> 00:09:35,665
‎ช่วยหนูที ได้โปรด

110
00:09:36,083 --> 00:09:37,543
‎ไม่เป็นไรนะ เด็กดี

111
00:09:38,458 --> 00:09:39,458
‎เธอจะไม่รู้สึกหรอก

112
00:09:40,208 --> 00:09:42,328
‎เข้าใจไหม ฉันจะรู้สึกแทนเธอเอง

113
00:09:43,500 --> 00:09:46,000
‎ฉันจะลักเธอไปซ่อนเป็นครั้งสุดท้าย

114
00:09:47,125 --> 00:09:47,955
‎เอาเลย ที่รัก

115
00:09:48,750 --> 00:09:50,290
‎ให้ฉันจัดการตรงนี้เอง

116
00:09:51,291 --> 00:09:52,131
‎ให้ฉันเข้าไป

117
00:09:54,125 --> 00:09:54,955
‎ให้ฉันเข้าไป

118
00:09:57,583 --> 00:09:58,423
‎ตัวคุณ

119
00:09:59,375 --> 00:10:00,205
‎ตัวหนู

120
00:10:02,041 --> 00:10:03,171
‎ตัวเรา

121
00:10:12,041 --> 00:10:12,881
‎แม่ขา

122
00:10:13,708 --> 00:10:14,878
‎โอ๋ ลูกรักของแม่

123
00:10:16,250 --> 00:10:17,420
‎ไม่เป็นไรนะ

124
00:10:18,333 --> 00:10:19,213
‎ไม่เป็นไร

125
00:10:20,333 --> 00:10:21,633
‎ไม่เป็นไร

126
00:10:24,500 --> 00:10:25,330
‎โอเว่น

127
00:10:25,958 --> 00:10:26,788
‎ไปเถอะ

128
00:10:28,666 --> 00:10:30,076
‎- แดนี่
‎- เฮนรี่ นี่

129
00:10:31,791 --> 00:10:33,791
‎โอเว่นพยายามคืนลมหายใจให้เฮนรี่

130
00:10:33,875 --> 00:10:35,875
‎ผู้ที่โฉบไปมาระหว่างความเป็นและความตาย

131
00:10:36,333 --> 00:10:39,793
‎ไม่ช้า ฟลอร่าก็จะพบว่าตัวเองท่องฝัน
‎โดยไม่รู้จบสิ้นที่บลาย

132
00:10:40,541 --> 00:10:42,921
‎และทุกอย่างก็จะเป็นไปตามนั้น
‎หากไม่ได้พี่เลี้ยงสาว

133
00:10:43,000 --> 00:10:45,880
‎พูดคำคำนั้นออกมาในเวลาที่ชี้เป็นชี้ตาย

134
00:10:46,416 --> 00:10:48,536
‎คำพูดที่หล่อนยังไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้

135
00:10:48,625 --> 00:10:51,245
‎แต่เป็นคำที่หล่อนรู้สึกได้ในกายา

136
00:10:51,333 --> 00:10:52,383
‎หล่อนต้องลองสักตั้ง

137
00:10:52,458 --> 00:10:53,578
‎ตัวเธอ

138
00:10:55,416 --> 00:10:56,246
‎ตัวฉัน

139
00:10:57,750 --> 00:10:58,750
‎ตัวเรา

140
00:11:13,458 --> 00:11:14,288
‎แดนี่

141
00:11:26,208 --> 00:11:28,128
‎ตัวเรา

142
00:11:50,916 --> 00:11:51,996
‎รู้สึกหรือเปล่า

143
00:11:55,625 --> 00:11:56,955
‎เมื่อเขาไปดูที่บ่อน้ำ

144
00:11:57,791 --> 00:11:59,331
‎ฝากบอกโอเว่นด้วยว่าฉันขอโทษ

145
00:12:00,500 --> 00:12:01,580
‎บอกเขาว่าฉันรักเขา

146
00:12:02,000 --> 00:12:03,210
‎และคนอื่นๆ ด้วย…

147
00:12:03,708 --> 00:12:04,538
‎มันแค่…

148
00:12:31,583 --> 00:12:33,883
‎ฉันขอโทษจริงๆ นะ ไมลส์

149
00:12:36,041 --> 00:12:36,881
‎ฉันขอโทษ

150
00:12:43,875 --> 00:12:45,785
‎ตัวเรา

151
00:12:48,958 --> 00:12:51,378
‎- ไม่
‎- ไม่เป็นไร

152
00:12:51,875 --> 00:12:55,125
‎ไม่เป็นไร

153
00:12:55,875 --> 00:12:56,915
‎ไม่เป็นไร

154
00:13:02,000 --> 00:13:02,830
‎เอาล่ะ

155
00:13:06,375 --> 00:13:08,205
‎- จ้ะ
‎- ไม่เป็นไร

156
00:13:09,708 --> 00:13:12,418
‎พี่เลี้ยงสาวเชื้อเชิญไวโอล่า
‎เข้ามาในตัวหล่อน

157
00:13:13,291 --> 00:13:15,211
‎และคำเชิญนั้นก็ได้รับการตอบรับ

158
00:13:19,166 --> 00:13:22,706
‎วินาทีนั้นเอง
‎คำสาปแห่งบลายของไวโอล่าก็ถูกทำลาย…

159
00:13:23,208 --> 00:13:24,038
‎ฟลอร่า

160
00:13:24,125 --> 00:13:25,495
‎อาเฮนรี่

161
00:13:25,750 --> 00:13:28,330
‎และทุกวิญญาณที่ถูกขัง
‎ในแรงโน้มถ่วงของหล่อนก็เป็นอิสระ

162
00:13:28,416 --> 00:13:29,326
‎อาเฮนรี่

163
00:13:30,125 --> 00:13:30,955
‎ไมลส์

164
00:13:34,041 --> 00:13:35,211
‎อาขอโทษนะเด็กๆ

165
00:13:36,083 --> 00:13:37,423
‎อาขอโทษจริงๆ

166
00:13:40,083 --> 00:13:41,173
‎แฮนนาห์ เขา…

167
00:13:41,750 --> 00:13:42,580
‎แฮนนาห์อยู่ไหน

168
00:13:58,208 --> 00:14:01,168
‎วันต่อมา โอเว่นช่วยชายอีกห้าคนจากในเมือง

169
00:14:01,250 --> 00:14:04,210
‎ค่อยๆ นำร่างของหญิงแม่บ้านขึ้นมาจากบ่อน้ำ

170
00:14:04,833 --> 00:14:06,833
‎สันนิษฐานว่าหล่อนตายด้วยอุบัติเหตุ

171
00:14:07,500 --> 00:14:08,790
‎เป็นการเคราะห์ร้ายพลัดตก

172
00:14:13,916 --> 00:14:16,996
‎ในวันต่อๆ มาความสงบสุข
‎ก็เข้าปกคลุมคฤหาสน์บลาย

173
00:14:17,083 --> 00:14:18,713
‎เป็นครั้งแรกในหลายศตวรรษ

174
00:14:19,416 --> 00:14:21,996
‎บรรยากาศเบาสบาย
‎ต่างจากเมื่อก่อนโดยสิ้นเชิง

175
00:14:22,375 --> 00:14:25,575
‎ทุกคนที่เคยถูกขังบนผืนดินนี้
‎ได้จากไปหมดแล้ว

176
00:14:26,208 --> 00:14:27,328
‎ไปยังสถานที่อื่น

177
00:14:27,791 --> 00:14:28,831
‎พ่อของเธอ…

178
00:14:29,208 --> 00:14:30,668
‎เป็นคนสอนอาผูกหูกระต่าย

179
00:14:31,458 --> 00:14:33,038
‎เขามีเคล็ดลับการผูก

180
00:14:33,791 --> 00:14:35,501
‎ที่จริงเขาก็มีเคล็ดลับหลายอย่าง

181
00:14:36,750 --> 00:14:37,790
‎เคล็ดลับที่อาชอบ…

182
00:14:38,750 --> 00:14:42,540
‎คือตอนที่เขาสอนอาปะรูกางเกงที่หัวเข่า

183
00:14:42,625 --> 00:14:44,125
‎พ่อเย็บผ้าเป็นด้วยเหรอคะ

184
00:14:44,458 --> 00:14:46,458
‎อ๋อ เขาเย็บเก่งเชียวล่ะ

185
00:14:48,916 --> 00:14:51,746
‎อาช่วยสอนหนูปะผ้าบ้างได้ไหม

186
00:14:53,458 --> 00:14:54,288
‎ได้ถ้าเธอต้องการ

187
00:15:12,083 --> 00:15:14,713
‎มีเรื่องอื่นอีกไหมครับ อาเฮนรี่

188
00:15:15,166 --> 00:15:16,166
‎เรื่องของพ่อเธอเหรอ

189
00:15:17,333 --> 00:15:18,213
‎มี มีสิ

190
00:15:18,750 --> 00:15:19,580
‎มีเยอะเลยล่ะ

191
00:15:20,083 --> 00:15:21,173
‎เรื่องของแม่พวกเธอด้วย

192
00:15:26,875 --> 00:15:29,075
‎อาจะเล่าให้ฟังทุกเรื่องที่รู้เลย

193
00:15:32,958 --> 00:15:35,628
‎หลังจากที่ศพของหญิงแม่บ้าน
‎ถูกนำขึ้นจากบ่อน้ำ

194
00:15:35,708 --> 00:15:39,498
‎คนในหมู่บ้านก็เล่าว่าพ่อครัว
‎นั่งรถไปกับหล่อนจนถึงสถานชันสูตร

195
00:15:40,875 --> 00:15:43,955
‎และที่นั่น เขายืนกรานว่า
‎จะทำความสะอาดศพด้วยตัวเอง

196
00:15:44,583 --> 00:15:48,043
‎ซึ่งเขาทำโดยใช้ผ้าขนหนูเนื้อนิ่ม
‎สบู่กลิ่นลาเวนเดอร์

197
00:15:48,500 --> 00:15:49,830
‎และความทะนุถนอมอย่างยิ่ง

198
00:15:51,541 --> 00:15:53,711
‎เขาอยู่ข้างหล่อนจนกระทั่งศพถูกฝัง

199
00:15:55,083 --> 00:15:56,673
‎และเขารักหล่อนจนวินาทีสุดท้าย

200
00:15:58,666 --> 00:16:00,246
‎มีคนบอกฉัน และฉันก็เชื่อว่า

201
00:16:01,000 --> 00:16:02,330
‎จนตอนนี้เขาก็ยังรักอยู่

202
00:16:09,708 --> 00:16:10,878
‎เก็บของใกล้เสร็จหรือยัง

203
00:16:16,083 --> 00:16:17,083
‎ฉันมัวแต่ใจลอยน่ะ

204
00:16:18,541 --> 00:16:20,501
‎ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันช่วย

205
00:16:28,375 --> 00:16:29,205
‎เป็นอะไรไป

206
00:16:30,791 --> 00:16:31,631
‎ไม่รู้สิ

207
00:16:33,791 --> 00:16:34,631
‎แดนี่

208
00:16:41,291 --> 00:16:42,291
‎ฉันรู้สึกถึงหล่อน

209
00:16:44,291 --> 00:16:45,171
‎ในนี้

210
00:16:47,875 --> 00:16:50,535
‎มันเงียบมาก แต่…

211
00:16:53,791 --> 00:16:54,881
‎หล่อนอยู่ในนี้

212
00:16:58,791 --> 00:16:59,711
‎และส่วนนี้…

213
00:17:03,791 --> 00:17:04,711
‎ส่วนนี้ของหล่อน

214
00:17:07,166 --> 00:17:08,576
‎ที่อยู่ในนี้ มันไม่…

215
00:17:14,500 --> 00:17:15,330
‎เป็นสุข

216
00:17:20,166 --> 00:17:21,326
‎มันเงียบ แต่…

217
00:17:23,208 --> 00:17:24,038
‎มันไม่…

218
00:17:26,791 --> 00:17:27,961
‎ไม่เป็นสุข มัน…

219
00:17:29,625 --> 00:17:30,495
‎เกรี้ยวกราด

220
00:17:31,375 --> 00:17:34,205
‎และฉันรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเดินอยู่ใน…

221
00:17:34,833 --> 00:17:35,673
‎ป่า…

222
00:17:36,708 --> 00:17:37,788
‎ที่รกชัฏ…

223
00:17:38,916 --> 00:17:39,746
‎และหนาทึบ…

224
00:17:40,666 --> 00:17:43,786
‎และฉันมองไม่เห็นอะไร
‎นอกจากเส้นทางข้างหน้า

225
00:17:44,291 --> 00:17:45,131
‎แต่ฉันรู้…

226
00:17:46,083 --> 00:17:47,043
‎ว่ามันมี…

227
00:17:48,458 --> 00:17:49,288
‎สิ่งนี้…

228
00:17:51,041 --> 00:17:51,921
‎ซุกซ่อนอยู่

229
00:17:53,208 --> 00:17:57,788
‎สัตว์ร้ายที่เดียวดาย ว่างเปล่า
‎และโกรธเกรี้ยว

230
00:17:58,250 --> 00:17:59,420
‎มันกำลังมองฉัน

231
00:18:01,708 --> 00:18:03,418
‎เลียนแบบทุกท่วงท่าของฉัน

232
00:18:04,750 --> 00:18:06,210
‎ฉันแค่มองไม่เห็นมัน…

233
00:18:06,958 --> 00:18:07,918
‎แต่ฉันรู้สึกได้

234
00:18:08,250 --> 00:18:09,330
‎ฉันรู้ว่ามันอยู่ที่นั่น

235
00:18:12,500 --> 00:18:13,460
‎และมันกำลังรอ

236
00:18:19,416 --> 00:18:20,286
‎หล่อนกำลังรอ

237
00:18:22,208 --> 00:18:23,248
‎และเมื่อถึงจุดจุดหนึ่ง…

238
00:18:25,625 --> 00:18:26,875
‎หล่อนจะมาพาฉันไป

239
00:18:49,750 --> 00:18:50,750
‎เธอต้องการเพื่อนไหม

240
00:18:53,333 --> 00:18:55,503
‎ระหว่างที่รอสัตว์ร้ายจากในป่า

241
00:18:56,500 --> 00:18:57,500
‎เธอต้องการเพื่อนไหม

242
00:19:16,000 --> 00:19:17,210
‎คุณจะไปเยี่ยมเราไหม

243
00:19:19,041 --> 00:19:20,541
‎ขึ้นอยู่กับว่าเธอจะไปที่ไหนกัน

244
00:19:21,000 --> 00:19:22,790
‎อเมริกา คิดว่านะ

245
00:19:25,583 --> 00:19:26,583
‎เหรอ…

246
00:19:27,416 --> 00:19:28,536
‎งั้นฉันก็ไปได้จ้ะ

247
00:19:30,125 --> 00:19:32,745
‎ฉันว่าเราจะไปที่นั่นกันล่ะ

248
00:19:33,208 --> 00:19:36,168
‎เป็นที่แรก แล้วอย่างน้อยก็อยู่สักระยะ

249
00:19:37,041 --> 00:19:38,041
‎จากนั้นจะไปไหนต่อคะ

250
00:19:40,458 --> 00:19:44,378
‎เสน่ห์ของการเดินทาง
‎คือเราต้องไม่รู้ที่หมายนี่แหละ

251
00:19:45,500 --> 00:19:46,500
‎ไม่งั้นความสนุกจะลดลง

252
00:19:50,708 --> 00:19:51,538
‎หนูให้ค่ะ

253
00:19:59,458 --> 00:20:02,418
‎- แน่ใจเหรอว่าจะเอาตัวนี้ให้ฉัน
‎- คุณต้องเก็บไว้ค่ะ

254
00:20:03,916 --> 00:20:04,746
‎มันคือคุณ

255
00:20:10,416 --> 00:20:11,496
‎ขอบคุณนะฟลอร่า

256
00:20:14,375 --> 00:20:16,535
‎โชว์สนุกมาก เจ้านาย

257
00:20:17,208 --> 00:20:18,038
‎รักษาตัวนะ

258
00:20:18,416 --> 00:20:19,376
‎- ค่ะ
‎- ขอให้ปลอดภัย

259
00:20:22,875 --> 00:20:23,705
‎เอ่อ…

260
00:20:25,541 --> 00:20:26,791
‎ผมว่าผมคง…

261
00:20:27,500 --> 00:20:29,540
‎ผมไม่รู้ว่าชาตินี้จะขอบคุณคุณยังไงดี

262
00:20:43,000 --> 00:20:44,210
‎ฉันดีใจจริงๆ ค่ะ

263
00:20:45,750 --> 00:20:47,170
‎พวกคุณมีกันและกันแล้ว

264
00:20:48,458 --> 00:20:49,288
‎ผมรู้

265
00:20:51,791 --> 00:20:52,961
‎ใช่แล้ว

266
00:20:55,458 --> 00:20:56,418
‎ผม…

267
00:20:58,625 --> 00:21:01,125
‎ผมก็แค่โชคดีเป็นบ้า ว่าไหม

268
00:21:02,208 --> 00:21:04,208
‎คุณก็ด้วย คุณเคลย์ตัน

269
00:21:05,916 --> 00:21:08,076
‎คนโชคร้ายอย่างพวกเราจะไปอยู่ที่ไหน…

270
00:21:09,458 --> 00:21:11,498
‎ถ้าไม่ได้น้ำใจจากคนที่เหนือกว่าเรา

271
00:21:13,125 --> 00:21:13,955
‎และโชคด้วย

272
00:21:24,916 --> 00:21:26,076
‎ไม่เป็นไรใช่ไหม ป็อบปินส์

273
00:21:27,541 --> 00:21:28,381
‎จ้ะ

274
00:21:56,208 --> 00:21:58,498
‎ถ้าเราขับขึ้นเหนือต่อก็จะเข้าเขตชนบท

275
00:21:58,583 --> 00:21:59,713
‎มีแต่ป่ากับเขา

276
00:22:01,541 --> 00:22:03,501
‎บางทีอีกสองสามสัปดาห์เราน่าจะขึ้นรถไฟ

277
00:22:03,583 --> 00:22:05,213
‎ไปเวอร์มอนต์ในช่วงคริสต์มาส

278
00:22:07,375 --> 00:22:08,375
‎ว่าไง น่าจะเข้าท่านะ

279
00:22:11,166 --> 00:22:12,576
‎ฟังแล้วจะหัวเราะ แต่…

280
00:22:13,916 --> 00:22:16,126
‎ฉันอยากไปที่นั่นตั้งแต่ได้ดูไวท์คริสต์มาส

281
00:22:16,208 --> 00:22:17,168
‎ตอนเป็นเด็กๆ แล้ว

282
00:22:22,333 --> 00:22:24,793
‎- ไม่ต้องไปเวอร์มอนต์ก็ได้
‎- ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น

283
00:22:25,250 --> 00:22:26,630
‎หิมะฟังดูแจ๋วดี

284
00:22:27,208 --> 00:22:28,038
‎ฉันแค่…

285
00:22:29,166 --> 00:22:31,166
‎ฉันไม่คิดว่าเราควรวางแผนคริสต์มาสน่ะ

286
00:22:32,000 --> 00:22:33,080
‎มันยังอีกตั้งนาน

287
00:22:33,458 --> 00:22:34,458
‎ค่อยๆ คิดค่อยๆ ทำ

288
00:22:34,916 --> 00:22:37,626
‎จ้ะ ฉันรู้ ขอโทษนะ ฉันแค่…

289
00:22:38,875 --> 00:22:40,165
‎- แค่มอง…
‎- ความจริงเหรอ

290
00:22:41,750 --> 00:22:42,580
‎ไม่เป็นไร

291
00:22:44,416 --> 00:22:46,076
‎ค่อยเป็นค่อยไปในแต่ละวันก็ได้

292
00:22:47,791 --> 00:22:49,791
‎แค่ฉันได้อยู่กับเธอในวันที่ว่าก็พอ ป็อบปินส์

293
00:22:50,416 --> 00:22:52,286
‎เราทำได้แค่ค่อยเป็นค่อยไป

294
00:22:53,916 --> 00:22:56,376
‎ทุกคนก็ทำได้แค่นี้เวลาจริงจังกับใครสักคน

295
00:22:58,666 --> 00:23:00,036
‎จากวันกลายเป็นเดือน

296
00:23:00,875 --> 00:23:01,825
‎ล่วงเลยไปเรื่อยๆ

297
00:23:02,500 --> 00:23:03,960
‎และก่อนที่พี่เลี้ยงสาวจะทันรู้ตัว

298
00:23:04,750 --> 00:23:06,170
‎เวลาก็ผ่านไปแล้วหนึ่งปี

299
00:23:06,458 --> 00:23:09,328
‎โลกหมุนรอบดวงอาทิตย์ไปหนึ่งรอบ
‎และหล่อนก็ยังอยู่

300
00:23:10,208 --> 00:23:11,288
‎หล่อนยังเป็นคนเดิม

301
00:23:12,041 --> 00:23:13,291
‎ฉันมีอะไรจะให้เธอ

302
00:23:13,375 --> 00:23:14,285
‎งั้นเหรอ

303
00:23:20,625 --> 00:23:21,455
‎ใช่

304
00:23:25,208 --> 00:23:26,458
‎นั่นดอกชมจันทร์เหรอ

305
00:23:27,041 --> 00:23:27,961
‎ใช่

306
00:23:30,958 --> 00:23:32,458
‎ดอกพวกนี้หายากมากรู้ไหม

307
00:23:34,083 --> 00:23:35,043
‎ฉันมีปัญหาแล้วล่ะ

308
00:23:36,541 --> 00:23:39,381
‎อันที่จริง เรามีปัญหาแล้ว ป็อบปินส์

309
00:23:40,166 --> 00:23:40,996
‎ไม่นะ

310
00:23:41,333 --> 00:23:42,173
‎คืออย่างนี้…

311
00:23:43,416 --> 00:23:44,456
‎ฉันไม่ได้เบื่อเธอ

312
00:23:46,125 --> 00:23:46,955
‎ไม่เลยสักนิด

313
00:23:48,375 --> 00:23:50,875
‎กลายเป็นว่าฉันรักเธอมากเลยทีเดียว

314
00:24:05,666 --> 00:24:06,956
‎หนึ่งปีกลายเป็นสอง

315
00:24:08,541 --> 00:24:11,171
‎และจากสอง ก็ดูเหมือนว่าเวลา
‎จะยืดยาวออกไป

316
00:24:11,500 --> 00:24:12,420
‎อย่างไม่รู้จบ

317
00:24:14,583 --> 00:24:15,423
‎สามปี…

318
00:24:16,458 --> 00:24:19,208
‎สี่ปี ห้าปีได้ผ่านไป

319
00:24:22,791 --> 00:24:25,041
‎และเป็นวันคืนอันสงบสุข

320
00:24:25,666 --> 00:24:27,626
‎- สองหมื่นห้าโครเนอร์
‎- ไม่ค่ะ

321
00:24:27,708 --> 00:24:29,578
‎- สองหมื่นห้าดอลลาร์
‎- ไม่

322
00:24:30,375 --> 00:24:32,035
‎เงินดอลลาร์เข้ามาเกี่ยวได้ยังไง

323
00:24:34,333 --> 00:24:35,253
‎หลังผ่านไปเนิ่นนาน

324
00:24:35,708 --> 00:24:39,038
‎ส่วนลึกในจิตใจของพี่เลี้ยงสาวก็สงบสุข

325
00:24:42,916 --> 00:24:44,826
‎และความสงบสุขนั้นก็อยู่มาหลายปี

326
00:24:45,583 --> 00:24:48,043
‎ซึ่งนานกว่าที่เราบางคน
‎จะได้ครอบครองเสียอีก

327
00:25:16,208 --> 00:25:19,628
‎ฉันอยู่ในครัวมากี่ปีแล้วนะ
‎ฝีมือฉันยังห่วยแตกอยู่เลย

328
00:25:24,458 --> 00:25:25,668
‎เกิดอะไรขึ้นล่ะนั่น

329
00:25:26,166 --> 00:25:27,376
‎เจอนี่บนถนน

330
00:25:29,291 --> 00:25:30,381
‎เลยอยากช่วยมัน

331
00:25:34,291 --> 00:25:35,251
‎งั้นก็ส่งมาทางนี้

332
00:25:39,916 --> 00:25:41,246
‎ให้ฉันคนต่อไหม

333
00:25:42,125 --> 00:25:43,955
‎เอาสิ ฝากกอบกู้มันด้วยแล้วกัน

334
00:25:48,000 --> 00:25:49,580
‎ไหนดูสิแกเป็นอะไร

335
00:25:53,541 --> 00:25:56,421
‎ปัญหาอยู่นี่เอง รากของแกมัน…

336
00:26:04,000 --> 00:26:06,130
‎- แดนี่ ทำไมถึงมี…
‎- คืออย่างนี้…

337
00:26:08,416 --> 00:26:09,706
‎เธอคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน

338
00:26:11,250 --> 00:26:12,420
‎และฉันรักชีวิตของฉัน

339
00:26:14,125 --> 00:26:16,125
‎และฉันไม่รู้ว่าเราเหลือเวลามากแค่ไหน

340
00:26:17,458 --> 00:26:18,708
‎แต่ไม่ว่ามันจะเป็นเท่าไร

341
00:26:19,833 --> 00:26:21,173
‎ฉันก็อยากใช้มันกับเธอ

342
00:26:22,666 --> 00:26:24,916
‎และฉันรู้ว่าตามหลักแล้ว
‎เราแต่งงานกันไม่ได้

343
00:26:25,000 --> 00:26:26,670
‎แต่ฉันก็ไม่สนใจเหมือนกัน

344
00:26:28,208 --> 00:26:29,748
‎เราสวมแหวนได้ และเราจะได้รู้

345
00:26:30,333 --> 00:26:31,713
‎ตกลงไหม และ…

346
00:26:33,000 --> 00:26:34,080
‎แค่นั้นฉันก็พอใจแล้ว

347
00:26:35,416 --> 00:26:36,576
‎ถ้าเธอพอใจนะ

348
00:26:38,541 --> 00:26:40,421
‎ฉันว่าแค่นั้นฉันก็พอใจแล้วล่ะ

349
00:27:03,583 --> 00:27:05,253
‎- ฉันรักเธอ
‎- ฉันก็รักเธอ

350
00:27:18,208 --> 00:27:21,498
‎นี่เป็นข่าวดีที่สุด ผมดีใจกับพวกคุณจริงๆ

351
00:27:21,583 --> 00:27:23,173
‎- ชนหน่อยพวก
‎- ขอบคุณนะ

352
00:27:23,541 --> 00:27:25,961
‎โอเว่น ที่นี่สวยมากๆ เลยล่ะ

353
00:27:26,041 --> 00:27:26,921
‎ขอบคุณ

354
00:27:27,291 --> 00:27:28,171
‎ผม…

355
00:27:28,916 --> 00:27:29,956
‎ผมมีความสุขกับมันนะ

356
00:27:30,291 --> 00:27:33,251
‎ตอนนี้เรามีลูกค้าประจำเยอะแล้ว
‎ซึ่งก็เป็นเรื่องดี

357
00:27:33,833 --> 00:27:35,963
‎พวกเขาจะเข้ามา
‎ส่วนผมก็เตรียมอาหารไว้พร้อม

358
00:27:36,541 --> 00:27:38,211
‎เป็นเรื่องพิเศษที่ได้รู้ว่าเรา…

359
00:27:38,875 --> 00:27:40,575
‎เราได้สร้างที่ที่ผู้คนอยากกลับมาอีก

360
00:27:40,666 --> 00:27:41,576
‎- แจ๋ว
‎- จ้ะ

361
00:27:42,833 --> 00:27:45,673
‎แล้วไม่มีใครบ่นเรื่องชื่อร้านบ้างเหรอ

362
00:27:45,750 --> 00:27:47,250
‎(อะ บัตเตอร์ เพลซ)

363
00:27:47,333 --> 00:27:48,423
‎มีก็ได้

364
00:27:48,833 --> 00:27:50,963
‎ก็ได้ มีคนกลอกตาใส่บ้างเป็นครั้งคราว

365
00:27:51,250 --> 00:27:52,670
‎แต่ผมจะไม่มีวันลืมเลย

366
00:27:53,000 --> 00:27:56,330
‎ว่ามันทำให้หล่อนหงุดหงิดแค่ไหน
‎จนกระทั่งหล่อนต้องหัวเราะ

367
00:27:56,416 --> 00:27:59,496
‎และไม่มีอะไรจะดีไปกว่าเสียงหัวเราะ
‎ของผู้หญิงคนนั้นแล้ว

368
00:28:00,541 --> 00:28:01,381
‎ใช่

369
00:28:02,916 --> 00:28:03,746
‎แด่แฮนนาห์

370
00:28:04,458 --> 00:28:05,288
‎แด่แฮนนาห์

371
00:28:07,416 --> 00:28:08,246
‎แฮนนาห์

372
00:28:13,291 --> 00:28:14,791
‎ช่วงนี้ได้ข่าวจากเฮนรี่บ้างไหม

373
00:28:15,250 --> 00:28:17,210
‎- ฉันถามไถ่เขาเป็นบางครั้ง
‎- ขอบคุณค่ะ

374
00:28:17,625 --> 00:28:19,875
‎แต่เราไม่ได้คุยกับเด็กๆ มาหลายปีแล้ว

375
00:28:20,166 --> 00:28:22,626
‎แต่ว่า พวกเขากำลังโต

376
00:28:22,708 --> 00:28:24,288
‎และกำลังออกไปเผชิญโลกภายนอก

377
00:28:25,333 --> 00:28:27,793
‎เด็กที่ไหนจะอยากคุยกับคนแก่กันล่ะ

378
00:28:29,625 --> 00:28:31,415
‎- เป็นอะไรไหม
‎- ไม่จ้ะ ไม่เป็นไร

379
00:28:32,416 --> 00:28:34,876
‎ผมเองก็พยายามหาเวลา
‎ไปเยี่ยมพวกเขานะ

380
00:28:35,125 --> 00:28:39,325
‎ที่จริง ทุกคนมาที่นี่
‎เมื่อหลายเดือนก่อน ช่วงวันหยุด

381
00:28:39,583 --> 00:28:41,463
‎เพิ่งกลับจากการผจญภัยจากอีกฟากทะเล

382
00:28:42,000 --> 00:28:43,750
‎เฮนรี่ ไมลส์ ฟลอร่า

383
00:28:44,333 --> 00:28:45,543
‎แฟนหนุ่มของฟลอร่า

384
00:28:46,791 --> 00:28:47,921
‎ฟลอร่ามีแฟนแล้วเหรอ

385
00:28:48,916 --> 00:28:50,036
‎เธออายุ 12 เอง

386
00:28:50,125 --> 00:28:51,035
‎เธออายุ 17 แล้ว

387
00:28:52,000 --> 00:28:53,170
‎- ใช่
‎- ให้ตายเถอะ

388
00:28:53,250 --> 00:28:54,580
‎และหวานกันสุดๆ

389
00:28:54,666 --> 00:28:56,666
‎เฮนรี่กลัวน่าดูเลยล่ะ

390
00:28:57,041 --> 00:28:59,711
‎โชคดีที่เขาเลิกดื่มแล้ว
‎ไม่งั้นเขาคงดื่มจนตายแน่

391
00:29:01,708 --> 00:29:02,828
‎ทุกคนมีความสุขดีสินะ

392
00:29:04,041 --> 00:29:04,881
‎ใช่

393
00:29:07,916 --> 00:29:10,786
‎แต่เวลาที่พวกเขาพูดถึงบลาย
‎มันน่าสนใจทีเดียว

394
00:29:11,291 --> 00:29:12,631
‎คุยเรื่องตอนนั้นกันด้วยเหรอ

395
00:29:14,791 --> 00:29:16,711
‎เปล่า นั่นแหละที่น่าสนใจ

396
00:29:18,083 --> 00:29:20,083
‎พวกเขาจำเรื่องตอนนั้นไม่ได้เลย

397
00:29:20,583 --> 00:29:22,333
‎- หา
‎- ลืมหมดเลยเหรอ

398
00:29:23,041 --> 00:29:23,881
‎ใช่

399
00:29:24,208 --> 00:29:25,878
‎เฉพาะเด็กๆ นะ เฮนรี่ยัง…

400
00:29:27,458 --> 00:29:28,538
‎จำทุกอย่างได้

401
00:29:28,958 --> 00:29:29,958
‎แต่พอฉันพูดถึงแฮนนาห์

402
00:29:30,041 --> 00:29:32,581
‎ฟลอร่าก็ถามว่าฉันพูดถึงใคร

403
00:29:34,083 --> 00:29:36,253
‎- ดูเหมือนจะเป็นแบบนี้มานานแล้ว
‎- งั้น…

404
00:29:37,875 --> 00:29:41,075
‎ถ้าหากพวกเขาจำแฮนนาห์ไม่ได้
‎งั้นพวกเขาก็ลืม…

405
00:29:42,250 --> 00:29:44,290
‎งั้นพวกเขาก็ลืมเรื่องทั้งหมดเหรอ

406
00:29:44,458 --> 00:29:47,418
‎พวกเขารู้ว่าตัวเองเคยอยู่ที่บลาย
‎เมื่อสมัยเป็นเด็ก

407
00:29:47,625 --> 00:29:49,995
‎พวกเขาบอกว่าจำแฮนนาห์จากรูปได้

408
00:29:50,083 --> 00:29:52,333
‎แต่จำได้แค่ว่าหล่อนเป็นผู้หญิง
‎ที่เคยอยู่กับพวกเขา

409
00:29:52,708 --> 00:29:55,328
‎ส่วนรายละเอียด ช่วงเวลาที่เจาะจง…

410
00:29:58,208 --> 00:29:59,168
‎ความกลัวทั้งหมด

411
00:29:59,250 --> 00:30:02,170
‎ที่เรากลัวกันว่ามันจะมีผล
‎ไปตลอดชีวิตพวกเขา มันกลับ…

412
00:30:03,750 --> 00:30:04,790
‎เลือนหายไปทั้งหมด

413
00:30:05,458 --> 00:30:07,418
‎และเหลือเพียงเค้าโครงเท่านั้น

414
00:30:08,041 --> 00:30:09,501
‎บลายคือบ้านฤดูร้อนของพวกเขา

415
00:30:11,041 --> 00:30:13,131
‎พวกเขาเคยอยู่ที่นั่นตอนเป็นเด็ก

416
00:30:15,250 --> 00:30:16,460
‎คุณว่าเฮนรี่จะ…

417
00:30:17,500 --> 00:30:18,330
‎บอกพวกเขาไหม

418
00:30:19,541 --> 00:30:20,381
‎เป็นคุณจะบอกไหม

419
00:30:22,625 --> 00:30:24,535
‎เพราะเท่าที่ดู ชีวิตพวกเขากำลังรุ่งเรือง

420
00:30:24,625 --> 00:30:25,625
‎ผมว่า…

421
00:30:26,375 --> 00:30:27,575
‎ปล่อยไว้อย่างนั้นแหละ

422
00:30:28,708 --> 00:30:31,378
‎ให้พวกเขาได้ใช้ชีวิตอย่างที่ควร

423
00:30:31,458 --> 00:30:33,208
‎โดยไม่มีอะไรมากวนใจ

424
00:30:35,083 --> 00:30:36,003
‎พวกเขาควรได้รับมัน

425
00:30:37,833 --> 00:30:38,753
‎เราทุกคนด้วย

426
00:30:47,458 --> 00:30:48,578
‎มีอะไรจะพูดไหม

427
00:30:55,208 --> 00:30:56,458
‎จะถือว่าไม่ก็แล้วกัน

428
00:31:05,333 --> 00:31:06,173
‎ให้ตายเถอะ

429
00:31:07,666 --> 00:31:08,666
‎เกิดอะไรขึ้น

430
00:31:09,125 --> 00:31:09,955
‎เธอไม่เป็นไรนะ

431
00:31:11,416 --> 00:31:12,246
‎มันเกิดอะไรขึ้น

432
00:31:12,541 --> 00:31:14,211
‎ฉันเห็นหล่อน

433
00:31:16,166 --> 00:31:16,996
‎หล่อนอยู่ตรงนั้น

434
00:31:19,500 --> 00:31:20,380
‎เธอเห็นอะไร

435
00:31:21,625 --> 00:31:22,455
‎หล่อน

436
00:31:25,125 --> 00:31:26,995
‎ฉันเห็นหล่อนอยู่เรื่อยๆ

437
00:31:27,625 --> 00:31:28,455
‎เอาล่ะ

438
00:31:29,375 --> 00:31:30,205
‎ไม่เป็นไร

439
00:31:34,041 --> 00:31:34,881
‎ไม่เป็นไร

440
00:31:36,041 --> 00:31:37,421
‎- มันไปแล้ว
‎- ไปแล้วเหรอ

441
00:31:37,958 --> 00:31:39,288
‎- จริงเหรอ
‎- ไม่เป็นไร

442
00:31:40,083 --> 00:31:41,253
‎เราจะต้องไม่เป็นไร

443
00:31:41,333 --> 00:31:43,043
‎- อย่าคิดในแง่ร้ายสิ
‎- เจมี่

444
00:31:43,125 --> 00:31:45,665
‎- เราไม่รู้ว่ามันหมายความว่าอะไร…
‎- เจมี่

445
00:31:46,000 --> 00:31:48,080
‎เรายังอยู่ด้วยกันได้อีกหลายปี

446
00:31:48,833 --> 00:31:49,673
‎แดนี่

447
00:31:50,083 --> 00:31:51,923
‎เรายังมีเวลาอีกหลายปี

448
00:31:52,000 --> 00:31:54,460
‎เราจะคอยระวังไว้
‎แล้วทุกอย่างจะเรียบร้อย

449
00:31:56,208 --> 00:31:57,038
‎ตกลงนะ

450
00:31:58,375 --> 00:31:59,625
‎ไม่เป็นไรหรอก

451
00:32:00,625 --> 00:32:02,125
‎มันจะต้องไม่เป็นไร

452
00:32:02,833 --> 00:32:04,673
‎ต่อไปฉันจะล้างจานเอง

453
00:32:05,583 --> 00:32:06,423
‎ตกลงไหม

454
00:32:07,791 --> 00:32:09,251
‎เธอล้างจานไม่ได้เรื่องอยู่แล้ว

455
00:32:13,291 --> 00:32:14,501
‎ที่รัก มานี่มา

456
00:32:16,208 --> 00:32:17,038
‎ไม่เป็นไร

457
00:32:20,083 --> 00:32:20,963
‎ไม่เป็นไร

458
00:32:22,000 --> 00:32:23,290
‎ทุกอย่างจะต้องไม่เป็นไร

459
00:32:27,666 --> 00:32:30,206
‎แถวยาวเป็นบ้า แต่ฉันได้มันมาแล้ว

460
00:32:31,750 --> 00:32:35,420
‎เราได้เป็นคู่ชีวิตแล้ว

461
00:32:36,625 --> 00:32:38,245
‎ถ้ากฎหมายผ่านเราค่อยแต่งงานอีกที

462
00:32:39,541 --> 00:32:41,381
‎ตอนนี้ได้แค่นี้ก็คงพอ

463
00:32:46,500 --> 00:32:47,330
‎แดนี่

464
00:32:50,000 --> 00:32:50,830
‎แดนี่

465
00:32:57,250 --> 00:32:58,880
‎แดนี่

466
00:32:59,833 --> 00:33:00,673
‎แดนี่

467
00:33:00,875 --> 00:33:02,325
‎ไม่เป็นไรนะ

468
00:33:03,291 --> 00:33:04,131
‎ไม่เป็นไร

469
00:33:06,125 --> 00:33:06,955
‎ตั้งสตินะ

470
00:33:09,958 --> 00:33:11,288
‎เห็นหล่อนไหม

471
00:33:13,458 --> 00:33:14,498
‎ฉันเห็นแค่เธอ

472
00:33:17,625 --> 00:33:18,455
‎ขอโทษนะ

473
00:33:18,541 --> 00:33:21,501
‎- น้ำเจิ่งทั่วเลย ฉันไม่รู้ตัว
‎- ไม่เป็นไร

474
00:33:22,541 --> 00:33:24,041
‎น้ำเช็ดออกง่ายจะตาย

475
00:33:27,833 --> 00:33:29,963
‎ฉันเหนื่อยจังเลย เจมี่

476
00:33:31,791 --> 00:33:32,631
‎ฉันรู้

477
00:33:35,875 --> 00:33:36,915
‎ฉันรู้

478
00:33:39,916 --> 00:33:42,576
‎เหมือนฉันรู้สึกว่าตัวเองเลือนหายไป
‎ในทุกๆ วัน

479
00:33:42,666 --> 00:33:44,246
‎แต่ฉันยังอยู่ที่นี่ และ…

480
00:33:44,333 --> 00:33:45,173
‎นี่

481
00:33:45,458 --> 00:33:48,418
‎- ฉันไม่เข้าใจว่าความรู้สึกนั้นคืออะไร
‎- เธอยังอยู่ที่นี่

482
00:33:49,875 --> 00:33:50,785
‎เธออยู่ที่นี่

483
00:33:53,791 --> 00:33:55,831
‎เหมือนกับว่าฉันเห็นเธออยู่ตรงหน้า…

484
00:33:57,708 --> 00:33:59,288
‎และฉันรู้สึกได้ว่าเธอสัมผัสฉัน…

485
00:34:02,208 --> 00:34:03,328
‎และทุกๆ วัน…

486
00:34:04,500 --> 00:34:06,040
‎ที่เราใช้ชีวิตกัน

487
00:34:07,416 --> 00:34:08,576
‎และฉันก็รู้ตัวนะ…

488
00:34:09,750 --> 00:34:11,920
‎แต่เหมือนฉันไม่ได้รู้สึกถึงมันทั้งหมด

489
00:34:12,625 --> 00:34:15,325
‎ฉันไม่กลัวหล่อนอีกแล้วด้วยซ้ำ

490
00:34:19,208 --> 00:34:20,878
‎ฉันแค่จ้องหล่อนและ…

491
00:34:23,666 --> 00:34:26,076
‎ฉันก็มองเห็นตัวเองได้ยากขึ้นทุกที

492
00:34:30,958 --> 00:34:33,078
‎บางทีฉันน่าจะยอมรับมันซะ

493
00:34:33,625 --> 00:34:38,035
‎- ไม่
‎- ฉันน่าจะยอมรับมันแล้วไปซะ

494
00:34:38,708 --> 00:34:39,538
‎ไม่

495
00:34:41,166 --> 00:34:41,996
‎ยังไม่ใช่ตอนนี้

496
00:34:43,958 --> 00:34:45,788
‎- เจมี่…
‎- ฟังนะ ไม่เป็นไร

497
00:34:46,375 --> 00:34:48,625
‎ถ้าเธอไม่รู้สึกอะไร…

498
00:34:50,333 --> 00:34:52,543
‎งั้นฉันก็จะรู้สึกทุกอย่างแทนเราสองคนเอง

499
00:34:55,541 --> 00:34:57,881
‎แต่จะไม่มีใครไปไหนทั้งนั้น

500
00:34:59,041 --> 00:34:59,881
‎เข้าใจไหม

501
00:35:01,958 --> 00:35:03,788
‎เธอยังอยู่ที่นี่

502
00:35:09,750 --> 00:35:10,630
‎ถ้าเกิด…

503
00:35:12,000 --> 00:35:15,330
‎ฉันนั่งอยู่ตรงนี้ข้างๆ เธอ…

504
00:35:18,875 --> 00:35:20,205
‎แต่ความจริงแล้วฉันคือหล่อนล่ะ

505
00:35:24,750 --> 00:35:25,790
‎ค่อยเป็นค่อยไปเถอะ

506
00:36:30,291 --> 00:36:32,331
‎พี่เลี้ยงสาวรู้ว่าช่วงเวลานั้นมาถึงแล้ว

507
00:36:33,625 --> 00:36:37,535
‎สัตว์ร้ายตัวนั้นซุ่มซ่อนอยู่
‎และสัตว์ร้ายก็ได้ปรากฏตัวแล้ว

508
00:36:40,291 --> 00:36:42,671
‎และหล่อนไม่อาจยอมเสียสิ่งที่สำคัญที่สุด

509
00:36:43,125 --> 00:36:44,745
‎คนที่สำคัญที่สุดของหล่อน

510
00:36:45,666 --> 00:36:46,996
‎ไม่แม้แต่อีกวันเดียว

511
00:36:53,166 --> 00:36:58,326
‎แล้วหญิงคนสวนก็ได้กลับมาที่บลาย
‎เป็นครั้งสุดท้าย

512
00:38:18,083 --> 00:38:21,293
‎หญิงคนสวนเอ่ยถ้อยคำที่เคยได้ยิน
‎เมื่อหลายปีก่อน

513
00:38:21,916 --> 00:38:24,126
‎หล่อนตั้งจิตปรารถนาด้วยทุกอย่างที่มี

514
00:38:24,958 --> 00:38:27,498
‎ตัวเธอ ตัวฉัน ตัวเรา

515
00:38:28,125 --> 00:38:28,955
‎เรา

516
00:38:29,500 --> 00:38:31,630
‎"พาฉันไปด้วย" หล่อนกรีดร้องในใจ

517
00:38:31,708 --> 00:38:34,248
‎"พาฉันไปสิ ลากฉันลงไป
‎เหมือนที่ทำกับคนอื่นๆ"

518
00:38:35,125 --> 00:38:37,125
‎แต่สุภาพสตรีในทะเลสาบ
‎ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

519
00:38:38,791 --> 00:38:40,541
‎สุภาพสตรีในทะเลสาบคือแดนี่เช่นกัน

520
00:38:41,375 --> 00:38:42,375
‎และแดนี่ไม่ยอม

521
00:38:43,291 --> 00:38:44,421
‎แดนี่จะไม่มีวันยอม

522
00:38:47,000 --> 00:38:49,960
‎อันที่จริง จะไม่มีใครถูกพาตัวไปอีก

523
00:38:50,625 --> 00:38:52,575
‎และยังไม่มีใครถูกพาไปจนถึงวันนี้

524
00:39:25,000 --> 00:39:28,790
‎ในช่วงชีวิตที่เหลือ หญิงคนสวนมักจ้องมอง
‎เงาสะท้อนของตน

525
00:39:29,375 --> 00:39:30,705
‎ด้วยหวังจะได้เห็นหน้าเธอ

526
00:39:31,208 --> 00:39:33,128
‎หญิงสาวในทะเลสาบของหล่อน

527
00:39:34,208 --> 00:39:36,878
‎หล่อนจะแง้มประตูไว้ในตอนกลางคืน

528
00:39:37,416 --> 00:39:38,786
‎เผื่อสักวันเธอจะกลับมา

529
00:39:39,958 --> 00:39:42,788
‎รอคอยให้คนรักของหล่อนหวนคืน

530
00:39:46,125 --> 00:39:47,625
‎เวลาผ่านไปหลายปี

531
00:39:48,000 --> 00:39:50,000
‎และขณะที่หล่อนหลับใหลใต้ผืนน้ำ

532
00:39:50,500 --> 00:39:52,580
‎ความทรงจำของพี่เลี้ยงสาวก็จะเลือนหาย

533
00:39:52,666 --> 00:39:57,786
‎เหมือนที่ไวโอล่าเป็นมาก่อน
‎เหมือนเด็กๆ หล่อนเองก็จะลืมอดีต

534
00:39:59,250 --> 00:40:03,000
‎หล่อนจะลืมหญิงคนสวน
‎ลืมชีวิตที่พวกเขาใช้ร่วมกัน

535
00:40:04,833 --> 00:40:08,713
‎รายละเอียด และช่วงเวลาต่างๆ
‎จะเลือนหายไปจนสิ้น

536
00:40:10,250 --> 00:40:11,790
‎เวลาจะยังคงผ่านไป และ…

537
00:40:12,541 --> 00:40:15,251
‎สายน้ำจะชำระใบหน้าอันบอบบางของหล่อน

538
00:40:17,458 --> 00:40:19,628
‎ใบหน้าอันงดงามไร้ที่ติของหล่อน

539
00:40:20,500 --> 00:40:22,670
‎แต่หล่อนจะไม่ว่างเปล่า

540
00:40:23,791 --> 00:40:25,791
‎และจะไม่ดึงใครเข้าสู่ชะตากรรมของตัวเอง

541
00:40:27,041 --> 00:40:29,631
‎หล่อนเพียงแต่จะเดินไปตามผืนดินแห่งบลาย

542
00:40:30,375 --> 00:40:31,745
‎ไร้พิษสงราวกับนกพิราบ

543
00:40:32,458 --> 00:40:33,788
‎ไปจนขั่วชีวิตของหล่อน

544
00:40:34,750 --> 00:40:37,130
‎เหลือไว้เพียงร่องรอยของตัวตนในอดีต

545
00:40:37,916 --> 00:40:40,166
‎ในความทรงจำของผู้หญิง
‎ที่รักหล่อนมากที่สุด

546
00:40:44,375 --> 00:40:45,205
‎ขอโทษด้วย

547
00:40:46,708 --> 00:40:47,628
‎ฉันบอกแล้ว

548
00:40:48,333 --> 00:40:50,463
‎ว่าเรื่องนี้ค่อนข้างยาว

549
00:40:51,750 --> 00:40:52,790
‎พระเจ้า

550
00:40:53,958 --> 00:40:54,828
‎แล้วมันจริงไหมคะ

551
00:40:56,250 --> 00:40:57,080
‎ช่วงไหนล่ะ

552
00:40:57,666 --> 00:40:58,576
‎ฉันหมายถึง…

553
00:40:59,291 --> 00:41:02,831
‎ถ้าฉันบินไปอังกฤษ
‎และได้ไปเยือนคฤหาสน์บลาย

554
00:41:04,208 --> 00:41:05,038
‎ฉันอาจจะ…

555
00:41:06,666 --> 00:41:10,036
‎ได้เห็นสุภาพสตรีในทะเลสาบคนนี้ใช่ไหม

556
00:41:10,583 --> 00:41:11,423
‎ไม่ค่ะ

557
00:41:12,333 --> 00:41:14,633
‎ฉันคิดว่าถ้าคุณบินไปอังกฤษ

558
00:41:15,125 --> 00:41:17,245
‎คุณคงไม่เจอสถานที่ที่ชื่อนั้น

559
00:41:19,458 --> 00:41:21,128
‎แต่ถ้าคุณหาคฤหาสน์หลังนั้นพบ

560
00:41:22,125 --> 00:41:23,285
‎คุณอาจได้เห็นหล่อนก็ได้

561
00:41:24,458 --> 00:41:27,248
‎ถึงเราจะไม่มีทางรู้
‎ว่าหล่อนตื่นหรือหลับอยู่ก็ตาม

562
00:41:28,250 --> 00:41:29,670
‎ให้ตายสิ ป่านนี้แล้วเหรอ

563
00:41:32,125 --> 00:41:33,205
‎พรุ่งนี้เป็นวันสำคัญ

564
00:41:33,750 --> 00:41:34,750
‎ไปพักผ่อนกันเถอะ

565
00:41:52,458 --> 00:41:53,458
‎เอาล่ะ จะไปเลยไหม

566
00:41:54,333 --> 00:41:56,133
‎ฉันขออยู่ตรงนี้สักพักดีกว่า

567
00:41:56,791 --> 00:41:57,631
‎เป็นอะไรหรือเปล่า

568
00:41:58,041 --> 00:41:59,081
‎ฉันสบายดีค่ะ

569
00:42:00,041 --> 00:42:01,291
‎แค่อยากนั่งผิงไฟ

570
00:42:01,833 --> 00:42:04,003
‎- ก็ได้ ผมรักคุณนะ
‎- รักคุณเหมือนกันค่ะ

571
00:42:06,000 --> 00:42:07,250
‎- ราตรีสวัสดิ์
‎- ราตรีสวัสดิ์

572
00:42:08,416 --> 00:42:09,416
‎เขาติงต๊องที่สุดเลยค่ะ

573
00:42:09,875 --> 00:42:12,625
‎แต่ฉันก็รักเขาที่สุดเหมือนกัน

574
00:42:13,375 --> 00:42:14,575
‎มันควรเป็นแบบนั้นแหละ

575
00:42:18,041 --> 00:42:19,081
‎ฉันชอบเรื่องที่คุณเล่าค่ะ

576
00:42:19,750 --> 00:42:20,580
‎ดีใจจัง

577
00:42:21,958 --> 00:42:23,998
‎แต่ฉันว่าคุณบอกประเภทเรื่องผิด

578
00:42:24,666 --> 00:42:25,536
‎งั้นเหรอจ๊ะ

579
00:42:26,250 --> 00:42:27,080
‎ค่ะ

580
00:42:28,041 --> 00:42:29,711
‎คุณบอกว่ามันเป็นเรื่องผี

581
00:42:30,833 --> 00:42:32,423
‎- ไม่ใช่ซะหน่อย
‎- งั้นเหรอ

582
00:42:33,875 --> 00:42:34,915
‎มันคือเรื่องรักต่างหาก

583
00:42:38,625 --> 00:42:39,575
‎เรื่องเดียวกัน

584
00:42:42,666 --> 00:42:45,916
‎งั้นถ้าเธอจะเอาไปเล่าต่อ
‎ก็เปลี่ยนช่วงแรกๆ ให้ด้วยล่ะ

585
00:42:49,500 --> 00:42:50,710
‎มีเรื่องกังวลใจงั้นเหรอ

586
00:42:51,541 --> 00:42:52,381
‎เปล่าค่ะ

587
00:42:53,916 --> 00:42:54,746
‎ก็ไม่เชิง

588
00:42:57,833 --> 00:42:59,333
‎ฉันแค่เอาแต่คิดถึง…

589
00:43:00,166 --> 00:43:04,326
‎ผู้ชายเพี้ยน ติงต๊อง หล่อเหลา
‎ที่พรุ่งนี้ฉันจะแต่งงานด้วย

590
00:43:05,041 --> 00:43:05,881
‎ฉันรักเขา

591
00:43:06,250 --> 00:43:08,500
‎มากกว่าที่ฉันเคยคิดว่าจะรักใครได้

592
00:43:09,166 --> 00:43:12,826
‎และสิ่งที่บ้าก็คือเขารักฉัน
‎เท่าที่ฉันรักเขาเลย

593
00:43:15,458 --> 00:43:16,288
‎เราสองคนโชคดี

594
00:43:17,208 --> 00:43:21,708
‎บางครั้งเวลาที่ฉันนั่งข้างเขาเงียบๆ
‎อย่างสบายใจ…

595
00:43:23,958 --> 00:43:25,998
‎ที่จะได้จากคู่ชีวิตของคุณเท่านั้น

596
00:43:26,750 --> 00:43:28,710
‎คนที่รักคุณมากเท่าที่คุณรักเขา

597
00:43:28,958 --> 00:43:31,038
‎ฉันเริ่มจะกลัวเอามากๆ

598
00:43:32,291 --> 00:43:33,211
‎ว่าเขาจะไป…

599
00:43:34,291 --> 00:43:36,961
‎ก่อนฉัน แล้วถ้าถึงวันนั้นฉันจะทำยังไง

600
00:43:38,250 --> 00:43:41,250
‎ฉันจะใช้ชีวิตที่ไม่มีเขาอยู่ได้ยังไง

601
00:43:43,958 --> 00:43:44,788
‎ขอโทษนะคะ

602
00:43:45,458 --> 00:43:46,958
‎ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

603
00:43:47,500 --> 00:43:48,420
‎ฉันนี่มันบ้าจริงๆ

604
00:43:49,125 --> 00:43:50,955
‎ไม่ ไม่เลย

605
00:43:51,916 --> 00:43:54,326
‎ฉันร้องไห้โดยไม่มีเหตุผลตลอด

606
00:43:57,208 --> 00:43:59,708
‎เธออย่าไปคิดเรื่องการสูญเสียกันและกันเลย

607
00:44:00,458 --> 00:44:02,918
‎อย่าให้มันมารบกวนความสุขของเธอในตอนนี้

608
00:44:04,291 --> 00:44:06,081
‎มีความสุขกับความเงียบที่สบายใจกับเขา

609
00:44:07,291 --> 00:44:09,041
‎สิ่งที่เธอมีไม่ได้หาง่ายๆ

610
00:44:11,500 --> 00:44:13,580
‎แต่ เมื่อเวลานั้นมาถึง

611
00:44:14,708 --> 00:44:17,208
‎หลายต่อหลายปีต่อจากนี้

612
00:44:18,500 --> 00:44:21,000
‎มันจะยากลำบากทุกวัน
‎และจะไม่มีวันง่ายขึ้น

613
00:44:21,875 --> 00:44:22,705
‎แต่ว่า…

614
00:44:24,458 --> 00:44:26,248
‎ไม่ช้าหลังผ่านไปสักระยะ

615
00:44:26,708 --> 00:44:30,708
‎เธอจะพบช่วงเวลาเล็กๆ น้อยๆ
‎ส่วนเสี้ยวเล็กๆ ในชีวิตเธอ

616
00:44:31,416 --> 00:44:32,576
‎ที่ทำให้เธอนึกถึงเขา

617
00:44:33,625 --> 00:44:35,165
‎และมันจะเป็นช่วงที่ติงต๊อง โง่เง่า

618
00:44:35,250 --> 00:44:38,420
‎หรือไม่ก็โศกเศร้า
‎และเธอจะร้องไห้นานหลายชั่วโมง

619
00:44:39,666 --> 00:44:41,496
‎แต่พวกมันจะยังเป็นเศษเสี้ยวของเขา

620
00:44:42,750 --> 00:44:44,130
‎และเธอจะกอดมันไว้แน่น

621
00:44:45,583 --> 00:44:47,423
‎เธอจะรู้สึกเหมือนเขาอยู่ที่นี่

622
00:44:48,166 --> 00:44:48,996
‎กับเธอ

623
00:44:50,583 --> 00:44:51,753
‎แม้ว่าเขาจะจากไปแล้ว

624
00:44:54,250 --> 00:44:57,540
‎เอาล่ะ พรุ่งนี้เป็นวันสำคัญของเธอ

625
00:44:58,666 --> 00:45:02,916
‎วันแห่งความสุขกับผู้ชายเพี้ยน
‎ติงต๊อง และหล่อเหลาของเธอ

626
00:45:04,208 --> 00:45:05,078
‎เธอควรไปนอนซะ

627
00:45:06,458 --> 00:45:07,288
‎ขอบคุณค่ะ

628
00:45:09,708 --> 00:45:11,208
‎ฉันรู้สึกว่าฉันน่าจะกอดคุณนะ

629
00:45:12,125 --> 00:45:12,995
‎ได้สิ

630
00:45:24,375 --> 00:45:25,205
‎รู้ไหม…

631
00:45:26,041 --> 00:45:26,881
‎มันตลกดีนะคะ

632
00:45:28,250 --> 00:45:31,210
‎พอได้ยินชื่อนั้นฉันก็คิดว่า
‎คุณอาจแต่งเรื่องขึ้นซะอีก

633
00:45:32,291 --> 00:45:33,251
‎ชื่อนั้นเหรอ

634
00:45:33,333 --> 00:45:35,713
‎แต่แล้วฉันก็คิดได้ว่า "คุณจะไปรู้ได้ยังไง"

635
00:45:37,791 --> 00:45:39,881
‎คงเป็นความบังเอิญที่น่าขันดีนะคะ

636
00:45:41,333 --> 00:45:43,003
‎ชื่อกลางของฉันคือฟลอร่า

637
00:45:44,583 --> 00:45:45,423
‎งั้นเหรอจ๊ะ

638
00:45:49,375 --> 00:45:50,205
‎ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

639
00:45:50,291 --> 00:45:51,171
‎ราตรีสวัสดิ์จ้ะ

640
00:50:15,875 --> 00:50:18,785
‎คำบรรยายโดย: ชญาธิป วีระขจร