1
00:00:07,166 --> 00:00:09,326
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:20,208 --> 00:01:23,328
‎แม่บ้านไม่รู้สึกประหลาดใจ
‎ที่ได้เห็นรอยเท้าเปื้อนโคลน

3
00:01:24,041 --> 00:01:27,461
‎มีหลายครั้งในหนึ่งปี
‎ที่หล่อนจะเริ่มวันใหม่ด้วยการถูพื้น

4
00:01:28,125 --> 00:01:29,455
‎ไปตามเส้นทางเดิมเสมอ

5
00:01:29,666 --> 00:01:32,376
‎จากประตู ไล่ไปถึงปีกอาคารต้องห้าม
‎แล้วก็กลับมาที่เดิม

6
00:01:41,958 --> 00:01:43,078
‎ประตูมันติดครับ

7
00:01:47,041 --> 00:01:49,131
‎มันติด เราก็เลยเปิดไม่ได้

8
00:01:49,958 --> 00:01:50,788
‎จริงๆ นะครับ

9
00:01:53,166 --> 00:01:54,496
‎แล้วรอยเลอะตรงทางเดินล่ะ

10
00:01:55,250 --> 00:01:56,420
‎ก็แค่โคลนนิดหน่อยเอง

11
00:02:00,791 --> 00:02:01,831
‎ฉันจะยกโทษให้พวกเธอ

12
00:02:03,750 --> 00:02:04,880
‎แต่เกรงว่าฉัน…

13
00:02:06,166 --> 00:02:07,326
‎จะไม่เชื่อที่เธอพูด

14
00:02:09,958 --> 00:02:10,998
‎นั่นแหละปัญหา

15
00:02:26,458 --> 00:02:27,288
‎ไมลส์

16
00:02:29,541 --> 00:02:31,881
‎ไมลส์ ฉันเพิ่งถูตรงนั้นไปนะ

17
00:02:37,583 --> 00:02:38,793
‎ขอยืมหน่อยได้ไหมคะ

18
00:02:48,833 --> 00:02:50,003
‎- คุณจะทำ…
‎- ไม่ใช่ฉัน

19
00:02:51,375 --> 00:02:52,205
‎เธอต่างหาก

20
00:02:52,958 --> 00:02:56,538
‎เธอทำเรื่องที่ไม่น่ายอมรับลงไป
‎ฉะนั้นเธอจะต้องถูพื้นให้เสร็จ

21
00:02:56,958 --> 00:02:58,378
‎- ไม่ยุติธรรมเลย
‎- นี่

22
00:02:58,833 --> 00:03:00,173
‎ก็แค่เศษโคลนเอง

23
00:03:05,250 --> 00:03:06,670
‎เธอต้องถูพื้นให้เสร็จ

24
00:03:07,166 --> 00:03:09,126
‎ระหว่างที่ฟลอร่ากับฉันไปเก็บตุ๊กตา

25
00:03:10,333 --> 00:03:11,503
‎ถ้าหากว่า…

26
00:03:12,791 --> 00:03:14,711
‎คุณไม่ถือสานะคะ คุณโกรส

27
00:03:14,916 --> 00:03:17,536
‎อ๋อ ไม่จ้ะ ไม่มีปัญหา

28
00:03:18,083 --> 00:03:20,333
‎ที่จริงเราก็เคยคุยเรื่องนี้กันแล้ว

29
00:03:20,416 --> 00:03:21,456
‎ใช่ไหม ไมลส์

30
00:03:21,916 --> 00:03:24,916
‎ทุกๆ สองสามสัปดาห์ เด็กสองคนนี้
‎จะออกไปวิ่งเล่นตอนกลางคืน

31
00:03:25,000 --> 00:03:27,210
‎ส่วนสาวใช้คนนี้
‎ก็ต้องคอยเช็ดโคลนให้พวกเขา

32
00:03:37,875 --> 00:03:39,205
‎อรุณสวัสดิ์

33
00:03:39,291 --> 00:03:40,581
‎ขอตัวก่อนนะโอเว่น

34
00:03:43,458 --> 00:03:45,328
‎- ไงคะโอเว่น
‎- ไงฟลอร่า

35
00:03:45,833 --> 00:03:46,713
‎มาเร็ว

36
00:03:46,833 --> 00:03:48,253
‎หนูไม่ชอบห้องใต้ดินเลย

37
00:03:48,958 --> 00:03:50,788
‎ข้างล่างนั่นน่ากลัวสุดๆ

38
00:03:51,833 --> 00:03:54,963
‎หนูขอนั่งดื่มน้ำส้มรอกับโอเว่นได้ไหม

39
00:03:55,416 --> 00:03:57,786
‎ขอโทษค่ะ
‎หนูไม่ได้อยากทำตัวเสียมารยาทนะ

40
00:03:58,000 --> 00:04:00,380
‎หนูก็แค่ไม่ค่อยชอบห้องใต้ดิน

41
00:04:00,875 --> 00:04:02,455
‎มันน่ากลัวสุดๆ น่ะค่ะ

42
00:04:04,375 --> 00:04:05,375
‎ได้ไหมล่ะคะ

43
00:04:05,875 --> 00:04:07,035
‎ฉันไปแป๊บเดียวค่ะ

44
00:04:07,583 --> 00:04:10,673
‎พี่ชายใครก็ไม่รู้โยนตุ๊กตาของน้อง
‎ลงไปในปล่องทิ้งผ้า

45
00:04:10,875 --> 00:04:12,875
‎อ๋อ ได้สิครับ

46
00:04:13,333 --> 00:04:14,173
‎ขอบคุณค่ะ

47
00:04:27,083 --> 00:04:30,713
‎บางครั้งพี่ชายก็น่ากลัวสุดๆ ว่าไหม

48
00:04:32,000 --> 00:04:33,040
‎เขาไม่ได้น่ากลัวนะคะ

49
00:04:34,750 --> 00:04:35,960
‎จริงๆ นะ

50
00:04:38,458 --> 00:04:40,668
‎เธอเป็นเด็กที่จิตใจดีมาก

51
00:05:31,166 --> 00:05:32,126
‎ดูสิฉันเจอใคร

52
00:05:34,208 --> 00:05:35,208
‎มันชื่ออะไรเหรอ

53
00:05:36,083 --> 00:05:37,333
‎หล่อนจำไม่ได้ค่ะ

54
00:05:42,708 --> 00:05:44,458
‎เธอจะแขวนมันไว้ในห้องไหม

55
00:05:45,208 --> 00:05:46,128
‎ไว้ป้องกันภัยร้ายน่ะ

56
00:05:46,583 --> 00:05:48,083
‎ไม่ค่ะ หนูปลดมันลงแล้ว

57
00:05:48,625 --> 00:05:49,455
‎ทำไมล่ะ

58
00:05:49,583 --> 00:05:50,923
‎เพราะมันไม่ได้ผลค่ะ

59
00:05:54,875 --> 00:05:56,955
‎ไมลส์

60
00:05:58,958 --> 00:06:00,128
‎เธอไปแต่งตัวเลยก็ได้

61
00:06:31,583 --> 00:06:32,423
‎ไมลส์

62
00:06:37,375 --> 00:06:38,205
‎ไมลส์

63
00:06:41,750 --> 00:06:43,080
‎ไมลส์ เป็นอะไรหรือเปล่า

64
00:06:50,416 --> 00:06:55,076
‎(หกเดือนก่อน)

65
00:06:55,500 --> 00:06:56,330
‎เอาล่ะ เด็กๆ

66
00:06:56,416 --> 00:06:57,326
‎ไปนั่งที่นะ

67
00:06:58,083 --> 00:06:59,713
‎นั่งตามที่ของตัวเองได้

68
00:07:01,083 --> 00:07:02,543
‎สวัสดี อรุณสวัสดิ์

69
00:07:03,708 --> 00:07:04,538
‎ยินดีต้อนรับ

70
00:07:05,041 --> 00:07:06,421
‎อรุณสวัสดิ์สุภาพบุรุษทั้งหลาย

71
00:07:06,583 --> 00:07:08,883
‎- อรุณสวัสดิ์คุณพ่อสแต็ก
‎- อรุณสวัสดิ์คุณพ่อสแต็ก

72
00:07:09,958 --> 00:07:13,208
‎คริสต์มาสของพวกเธอ
‎คงจะสนุกสนานรื่นเริงดีนะ

73
00:07:13,416 --> 00:07:14,876
‎- ครับ
‎- ครับ

74
00:07:14,958 --> 00:07:15,828
‎วิเศษมาก

75
00:07:16,333 --> 00:07:17,713
‎มากันเกือบทุกคนแล้วสินะ

76
00:07:18,333 --> 00:07:19,173
‎ถ้าอย่างนั้นก็…

77
00:07:19,833 --> 00:07:21,173
‎เปิดเทอมใหม่

78
00:07:21,500 --> 00:07:23,960
‎ยินดีด้วย ดูเหมือนทุกคนจะผ่านพ้น
‎ปิดเทอมฤดูหนาวมาได้

79
00:07:24,041 --> 00:07:26,081
‎แม้จะมีบางคนหายหน้าหายตาไป

80
00:07:26,166 --> 00:07:28,746
‎เกรงว่าไบรอัน ดันแคน
‎จะต้องขาดเรียนไปสักระยะ

81
00:07:28,833 --> 00:07:30,543
‎- ว่ามา
‎- เขาไม่สบายเหรอครับ

82
00:07:30,625 --> 00:07:32,785
‎เปล่าหรอกคุณฮูเปอร์
‎ไม่มีอะไรสาหัสมาก

83
00:07:32,875 --> 00:07:34,205
‎เขาหกล้มบาดเจ็บนิดหน่อย

84
00:07:34,375 --> 00:07:37,415
‎ตอนนี้เขาพักรักษาตัวอยู่
‎ไม่นานก็จะกลับมา

85
00:07:37,833 --> 00:07:38,673
‎ถ้าอย่างนั้นก็…

86
00:07:39,125 --> 00:07:39,995
‎เริ่มเรียนเลยดีไหม

87
00:07:40,708 --> 00:07:41,538
‎พระคัมภีร์

88
00:07:43,916 --> 00:07:47,706
‎"ที่ไหล่เขามีสุกรฝูงใหญ่กำลังหากิน

89
00:07:47,791 --> 00:07:50,171
‎เหล่าผีชั่วร้ายนั้นอ้อนวอนพระองค์

90
00:07:50,500 --> 00:07:52,250
‎ขอพวกข้าเข้าสุกรนี้

91
00:07:52,958 --> 00:07:53,958
‎ให้พวกข้าสิงมัน

92
00:07:54,291 --> 00:07:57,131
‎ดังนั้นพระเยซูทรงอนุญาต

93
00:07:57,708 --> 00:08:01,038
‎ผีโสโครกจึงออกไปเข้าสิงสุกร

94
00:08:01,458 --> 00:08:04,328
‎ฝูงสุกรวิ่งกระโดดจากหน้าผา

95
00:08:04,416 --> 00:08:07,166
‎ลงทะเลสาบ แล้วสำลักน้ำตาย"

96
00:08:08,166 --> 00:08:08,996
‎ทีนี้…

97
00:08:10,208 --> 00:08:11,128
‎เราก็ได้รู้จักกันแล้ว

98
00:08:12,333 --> 00:08:13,253
‎พระวรสารทั้งสาม

99
00:08:13,666 --> 00:08:16,746
‎สามเรื่องราวที่เล่าต่างกันเล็กน้อย
‎จากเหตุการณ์เดียวกัน

100
00:08:17,000 --> 00:08:19,210
‎สามสถานที่ที่อาจเป็นจุดกำเนิดเรื่อง

101
00:08:19,583 --> 00:08:21,673
‎แต่ใจความหลักๆ ยังคงเหมือนกัน

102
00:08:22,416 --> 00:08:26,416
‎ลูกากับมาระโกบันทึกว่า
‎พระเยซูเรียกขานผีชื่อกอง

103
00:08:26,500 --> 00:08:27,670
‎แต่มัทธิวละชื่อมันไว้

104
00:08:28,000 --> 00:08:30,500
‎ลูกากับมาระโกเล่าว่า
‎ให้ผีออกจากร่างชายคนหนึ่ง

105
00:08:30,583 --> 00:08:32,383
‎มัทธิวเล่าว่าจากชายสองคนให้เข้าสิง…

106
00:08:32,666 --> 00:08:34,956
‎ตรงส่วนนี้ผู้นิพนธ์ทุกคนเห็นพ้องกัน

107
00:08:35,500 --> 00:08:36,540
‎สุกรฝูงหนึ่ง

108
00:08:36,875 --> 00:08:38,165
‎ซึ่งกระโดดลงทะเลสาบไป

109
00:08:38,666 --> 00:08:41,036
‎ซึ่งกระโดดลงทะเลสาบไป ถูกต้อง

110
00:08:42,166 --> 00:08:44,376
‎แต่ทำไมแมทธิวต้องทำตัวขวางโลก
‎ด้วยล่ะครับ

111
00:08:44,458 --> 00:08:45,418
‎ขวางโลกแปลว่าอะไร

112
00:08:45,500 --> 00:08:47,210
‎แปลว่าเขาปัญญานิ่มไงล่ะ

113
00:08:47,416 --> 00:08:50,576
‎นี่ ระวังคำพูดคำจาด้วย
‎โอเบอร์เมินน์ เตือนครั้งสุดท้ายนะ

114
00:08:50,958 --> 00:08:52,998
‎มิลเลอร์ ถามได้ดีมาก

115
00:08:54,166 --> 00:08:55,916
‎ทำไมเนื้อหาในพระวรสารถึงแตกต่างกัน

116
00:08:56,625 --> 00:08:57,455
‎นั่นก็เพราะ…

117
00:08:59,125 --> 00:09:00,535
‎ใครๆ ก็ผิดพลาดได้

118
00:09:01,416 --> 00:09:03,286
‎แม้กระทั่งผู้นิพนธ์พระวรสารเหล่านี้

119
00:09:04,500 --> 00:09:08,170
‎แม้กระทั่งพ่อ ซึ่งพ่อต้องย้ำกับ
‎พ่อแม่ของพวกเธอบางคนด้วย

120
00:09:08,250 --> 00:09:09,960
‎ถ้าพวกเขาบังเอิญรู้ว่าเราคุยอะไรกัน

121
00:09:10,041 --> 00:09:11,501
‎พวกมันต้องได้รับอนุญาตเหรอครับ

122
00:09:11,625 --> 00:09:12,535
‎ปีศาจน่ะ

123
00:09:12,625 --> 00:09:14,745
‎- คำอนุญาตเรื่อง…
‎- เข้าสิงสุกร

124
00:09:15,958 --> 00:09:17,078
‎แน่นอน

125
00:09:19,083 --> 00:09:20,793
‎แล้วพวกมันต้องขออนุญาตสิงเขาไหม

126
00:09:21,666 --> 00:09:23,246
‎พวกมันต้องขอสิงชายคนนั้นไหม

127
00:09:26,541 --> 00:09:28,041
‎เป็นคำถามที่ดีมาก วินเกรฟ

128
00:09:28,958 --> 00:09:31,168
‎และนั่นเป็นบทเรียนของเรื่องที่สำคัญมาก

129
00:09:31,250 --> 00:09:32,710
‎ดังนั้นขอบคุณที่ถามขึ้นมานะ

130
00:09:33,166 --> 00:09:36,536
‎เราทุกคนมีอิสระในการตัดสินใจ

131
00:09:37,125 --> 00:09:40,375
‎มันคือหนึ่งในพรล้ำค่า
‎ที่พระเจ้าทรงประทานให้เรา

132
00:09:42,000 --> 00:09:45,210
‎พรที่แม้แต่ปีศาจในเรื่องก็ช่วงชิงไปไม่ได้

133
00:09:46,333 --> 00:09:48,173
‎ปีศาจร้ายมีอยู่บนโลก

134
00:09:48,916 --> 00:09:50,246
‎และเราต่างถูกล่อหลอก

135
00:09:50,750 --> 00:09:52,290
‎แต่เราไม่ได้ถูกควบคุม

136
00:09:53,708 --> 00:09:54,538
‎ดังนั้น ใช่แล้ว

137
00:09:55,916 --> 00:09:57,166
‎ต้องมีคำอนุญาตจากชายคนนั้น

138
00:10:00,250 --> 00:10:01,580
‎เช่นเดียวกับคำอนุญาตจากเรา

139
00:10:02,333 --> 00:10:03,423
‎วันนี้พอแค่นี้

140
00:10:03,500 --> 00:10:04,500
‎วินเกรฟ

141
00:10:05,125 --> 00:10:05,955
‎ขอคุยด้วยหน่อย

142
00:10:12,375 --> 00:10:14,955
‎เช้านี้ครูใหญ่ฝากสิ่งนี้มาให้พ่อ

143
00:10:15,708 --> 00:10:20,038
‎ไม่บ่อยที่นักเรียนจะได้จดหมาย
‎ตั้งแต่เปิดเทอมวันแรก

144
00:10:20,416 --> 00:10:22,246
‎และดูจากลายมือบนหน้าซองแล้ว

145
00:10:22,333 --> 00:10:23,963
‎- น่าจะส่งมาจาก…
‎- น้องสาวผม

146
00:10:24,458 --> 00:10:27,128
‎เขาใส่ใจมากที่ส่งจดหมายมารอเธอ

147
00:10:27,750 --> 00:10:30,630
‎มันคงทำให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้นแน่ๆ

148
00:10:32,291 --> 00:10:35,381
‎จะว่าไป วันนี้เธอถามคำถามได้ดีนะ

149
00:10:35,916 --> 00:10:36,826
‎ขอบคุณครับ

150
00:10:37,375 --> 00:10:38,745
‎ด้วยความยินดีอย่างยิ่ง

151
00:10:39,500 --> 00:10:40,540
‎แล้วก็ วินเกรฟ…

152
00:10:41,041 --> 00:10:44,671
‎พ่ออยากให้เธอรู้ว่าห้องนี้
‎เปิดรับคำถามทุกรูปแบบ

153
00:10:45,041 --> 00:10:46,331
‎ไม่ใช่เฉพาะเรื่องเรียน

154
00:10:47,083 --> 00:10:48,423
‎แต่เป็นเรื่องอะไรก็ได้

155
00:10:49,041 --> 00:10:51,921
‎พ่อพร้อมรับฟัง
‎เช่นเดียวกับครูท่านอื่นๆ

156
00:10:52,000 --> 00:10:54,210
‎ดังนั้นหากเธอต้องการปรึกษา

157
00:10:54,833 --> 00:10:55,673
‎เราก็ยินดีรับฟัง

158
00:10:56,833 --> 00:10:59,213
‎ที่พ่อจะบอกคือ
‎เธอไม่ได้สู้ตามลำพังหรอกนะ

159
00:10:59,291 --> 00:11:00,211
‎ขอบคุณครับ

160
00:11:00,958 --> 00:11:02,828
‎เอาล่ะ เธอไปได้แล้ว

161
00:11:07,125 --> 00:11:07,955
‎อ้อ

162
00:11:10,541 --> 00:11:12,041
‎ยอห์น บท 16 ข้อ 22

163
00:11:14,041 --> 00:11:17,211
‎ไม่ยาวมาก เชื่อพ่อสิ
‎แต่มันช่วยได้ในหลายๆ โอกาส

164
00:11:18,000 --> 00:11:19,920
‎ยอห์น บท 16 ข้อ 22

165
00:11:36,166 --> 00:11:39,376
‎"ขณะนี้ท่านมีความทุกข์โศก

166
00:11:40,250 --> 00:11:42,000
‎แต่เราจะเห็นท่านอีก

167
00:11:43,375 --> 00:11:44,825
‎และใจท่านจะยินดี

168
00:11:45,500 --> 00:11:48,460
‎จะไม่มีผู้ใดช่วงชิงความยินดีจากท่านได้"

169
00:12:03,583 --> 00:12:04,423
‎วินเกรฟ

170
00:12:05,875 --> 00:12:06,785
‎วินเกรฟ

171
00:12:16,208 --> 00:12:17,328
‎ใกล้ได้เวลาแล้ว

172
00:12:17,666 --> 00:12:18,666
‎เราลงไปดีไหม

173
00:12:22,416 --> 00:12:23,246
‎วินเกรฟ

174
00:12:24,875 --> 00:12:25,705
‎วินเกรฟ

175
00:12:29,916 --> 00:12:32,206
‎ปัญหาเริ่มจากสิ่งที่มักจะเป็น
‎จุดเริ่มต้นของเรื่องร้าย

176
00:12:32,875 --> 00:12:34,075
‎อุบัติเหตุ

177
00:12:34,541 --> 00:12:36,131
‎หรือตามที่ถูกเรียกเช่นนั้น

178
00:12:57,250 --> 00:12:58,380
‎วินเกรฟ

179
00:13:03,625 --> 00:13:04,665
‎ไมลส์

180
00:13:07,958 --> 00:13:08,788
‎วินเกรฟ

181
00:13:18,083 --> 00:13:19,293
‎วินเกรฟ

182
00:13:41,250 --> 00:13:42,710
‎นายนอนเตียงล่างก็ได้

183
00:13:44,166 --> 00:13:44,996
‎ขอบใจ

184
00:13:55,833 --> 00:13:57,543
‎- ฉันดีใจนะที่นายไม่เป็นไร
‎- อือ

185
00:14:12,666 --> 00:14:13,666
‎นายทำแบบนั้นทำไม

186
00:14:15,416 --> 00:14:16,246
‎ทำอะไร

187
00:14:17,041 --> 00:14:18,041
‎นายกระโดดลงไปทำไม

188
00:14:20,458 --> 00:14:22,168
‎แค่ตามหากุญแจดอกที่ใช่

189
00:14:22,666 --> 00:14:23,666
‎ว่าไงนะ

190
00:14:24,958 --> 00:14:25,788
‎ฉันไม่ได้กระโดด

191
00:14:26,666 --> 00:14:27,496
‎ฉันตกต้นไม้

192
00:14:28,625 --> 00:14:30,375
‎- ฉันเห็นกับตา
‎- ฉันตก

193
00:14:33,083 --> 00:14:34,043
‎แล้วแต่

194
00:14:35,166 --> 00:14:36,536
‎ถ้านายอยากได้อะไร

195
00:14:36,916 --> 00:14:38,746
‎ก็บอกฉันได้นะ เข้าใจไหม

196
00:14:45,791 --> 00:14:46,671
‎ราตรีสวัสดิ์ ไมลส์

197
00:14:59,916 --> 00:15:00,826
‎คุณพ่อสแต็ก

198
00:15:00,916 --> 00:15:02,036
‎มีอะไรเหรอคุณแบงก์ส

199
00:15:07,083 --> 00:15:10,923
‎- สู้กัน
‎- สู้กัน

200
00:15:17,833 --> 00:15:19,043
‎นี่ แยกเดี๋ยวนี้

201
00:15:19,541 --> 00:15:20,461
‎แยกเดี๋ยวนี้

202
00:15:21,083 --> 00:15:21,923
‎วินเกรฟ

203
00:15:22,791 --> 00:15:23,631
‎วินเกรฟ

204
00:15:24,750 --> 00:15:25,580
‎ฮูเปอร์

205
00:15:26,250 --> 00:15:27,080
‎ฮูเปอร์

206
00:15:29,375 --> 00:15:30,205
‎ฮูเปอร์

207
00:15:31,166 --> 00:15:31,996
‎ครับ

208
00:15:32,416 --> 00:15:34,286
‎- เป็นอะไรไหม หายใจออกไหม
‎- ครับ

209
00:15:34,375 --> 00:15:35,915
‎ดี พ่อจะพยุงเธอนั่งนะ

210
00:15:36,333 --> 00:15:37,173
‎ขอบคุณพระเจ้า

211
00:15:37,583 --> 00:15:39,383
‎คลายเน็กไทออก

212
00:15:39,458 --> 00:15:40,288
‎ดีมาก

213
00:15:40,625 --> 00:15:42,535
‎เอาล่ะ ทุกคนกลับไปที่ห้องเรียนเดี๋ยวนี้

214
00:15:42,625 --> 00:15:43,575
‎ไปซะ ทุกคนเลย

215
00:15:46,666 --> 00:15:48,166
‎เธอเป็นคนเริ่มก่อนงั้นเหรอ

216
00:15:49,250 --> 00:15:50,830
‎เขาทำเรื่องไม่ดีกับเธอหรือยังไง

217
00:15:52,333 --> 00:15:53,503
‎หรือว่าเขาพูดจาไม่ดี

218
00:15:54,000 --> 00:15:55,290
‎ถึงทำให้เธอโมโห

219
00:15:57,958 --> 00:15:59,878
‎ฟังนะ ไมลส์

220
00:16:00,375 --> 00:16:03,165
‎พ่ออยากช่วยเธอ
‎แต่เธอก็ต้องยอมให้พ่อช่วย

221
00:16:03,250 --> 00:16:04,330
‎ให้พ่อเข้าใจเรื่องราว

222
00:16:04,791 --> 00:16:07,081
‎และไม่ใช่แค่พ่อ พ่อแม่ของฮูเปอร์

223
00:16:07,791 --> 00:16:09,461
‎พวกเขาอาจกดดันให้พักการเรียนเธอ

224
00:16:09,833 --> 00:16:12,043
‎และครูใหญ่ก็จะยินดีช่วยกล่อมพวกเขา

225
00:16:12,500 --> 00:16:13,330
‎แต่ว่า…

226
00:16:14,041 --> 00:16:15,631
‎พ่อจัดการก่อนจะเกิดเรื่องนั้นแล้ว

227
00:16:15,708 --> 00:16:17,918
‎ครูใหญ่กับพ่อคุยกันแล้ว

228
00:16:19,250 --> 00:16:23,920
‎และพ่อพูดชัดเจนว่า
‎พ่อมีหน้าที่ดูแลความเป็นอยู่ของเธอ

229
00:16:24,291 --> 00:16:25,171
‎และผลักดัน…

230
00:16:26,000 --> 00:16:26,880
‎การทำใจ

231
00:16:28,916 --> 00:16:29,826
‎แต่ว่านะ วินเกรฟ

232
00:16:31,000 --> 00:16:32,130
‎นี่ไม่ใช่หนทางที่ถูก

233
00:16:35,041 --> 00:16:37,251
‎ฟังนะ พ่อเข้าใจว่าเธอกำลังเผชิญกับอะไร

234
00:16:37,791 --> 00:16:39,921
‎หรือไม่ พ่อก็อาจไม่เข้าใจ

235
00:16:40,375 --> 00:16:41,575
‎พ่อคงไม่เข้าใจ ดังนั้น…

236
00:16:42,416 --> 00:16:43,456
‎เล่าให้พ่อฟังได้ไหม

237
00:16:44,625 --> 00:16:45,665
‎ช่วยสอนให้พ่อรู้

238
00:16:48,416 --> 00:16:50,536
‎บางครั้งเราทุกคนก็เผลอทำเรื่องเลวร้าย

239
00:16:51,416 --> 00:16:54,496
‎มันเกิดขึ้นได้ เพราะมันถูกฝังไว้
‎ในตัวเราตั้งแต่แรก

240
00:16:56,083 --> 00:16:58,213
‎แต่จะมีความเสียใจ

241
00:16:58,541 --> 00:16:59,921
‎ความรู้สึกผิด

242
00:17:00,125 --> 00:17:01,785
‎ความรู้สึกผิดบาปมหันต์

243
00:17:02,083 --> 00:17:03,923
‎ที่เผาไหม้อยู่ในอกของเธอ นั่นแหละ...

244
00:17:04,333 --> 00:17:07,213
‎คือสิ่งที่จำแนกเราจากปีศาจ
‎ในสายตาพระผู้เป็นเจ้า

245
00:17:09,250 --> 00:17:10,500
‎ไม่มีใครปราศจากความผิด

246
00:17:11,541 --> 00:17:15,921
‎เว้นแต่ดวงจิตที่ยังไม่เกิดและสรรพสัตว์

247
00:17:17,750 --> 00:17:18,880
‎เหมือนพิดจ์ที่อยู่ตรงนั้น

248
00:17:21,250 --> 00:17:22,630
‎มีเพียงพวกมันที่เป็นผู้บริสุทธิ์

249
00:17:24,625 --> 00:17:26,205
‎งั้นก็ไม่ยุติธรรมน่ะสิครับ

250
00:17:27,250 --> 00:17:28,080
‎อะไรไม่ยุติธรรมล่ะ

251
00:17:28,916 --> 00:17:30,786
‎สิ่งที่พระเยซูทำกับหมูพวกนั้น

252
00:17:31,416 --> 00:17:32,576
‎ในเรื่องเล่าของปีศาจ

253
00:17:33,958 --> 00:17:34,788
‎ก็อาจจะใช่

254
00:17:35,583 --> 00:17:37,753
‎นี่เป็นหนทางที่พระเจ้ามอบให้

255
00:17:38,000 --> 00:17:39,750
‎ฟังดูซ้ำซาก พ่อรู้ แต่มันก็…

256
00:17:41,125 --> 00:17:41,955
‎เป็นเรื่องจริง

257
00:17:42,708 --> 00:17:45,498
‎และความตายคือสิ่งที่มีเพื่ออาลัย

258
00:17:45,916 --> 00:17:46,746
‎ไม่ใช่เกรงกลัว

259
00:17:47,791 --> 00:17:49,501
‎และเธอต้องรับมือกับความตาย…

260
00:17:50,500 --> 00:17:52,750
‎ยิ่งกว่าที่เด็กวัยเดียวกันควรจะได้เจอ

261
00:17:53,958 --> 00:17:54,788
‎มากมายนัก

262
00:17:59,833 --> 00:18:01,503
‎พวกเขาไปที่ชอบๆ แล้ว ไมลส์

263
00:18:03,125 --> 00:18:04,575
‎พ่อไม่ได้รู้ทุกเรื่อง แต่ว่า…

264
00:18:05,625 --> 00:18:06,745
‎พ่อรู้เรื่องนั้นดี

265
00:18:07,708 --> 00:18:09,078
‎พวกเขาไปที่ชอบๆ แล้ว

266
00:18:12,833 --> 00:18:14,133
‎พวกเขาจะไม่กลับมาแล้ว

267
00:18:17,250 --> 00:18:18,250
‎ใช่แล้วล่ะ

268
00:18:21,125 --> 00:18:22,285
‎ไม่ยุติธรรมอีกแล้ว

269
00:18:23,333 --> 00:18:24,793
‎เธอพูดถูก

270
00:18:28,333 --> 00:18:30,503
‎ทำไมคนเลวถึงได้ฟื้นขึ้นมา

271
00:18:31,291 --> 00:18:32,131
‎แต่พวกเขากลับตาย

272
00:20:08,291 --> 00:20:09,791
‎เด็กชายวินเกรฟ…

273
00:20:10,750 --> 00:20:12,750
‎เธอมีอะไรอยากจะพูดไหม

274
00:20:14,000 --> 00:20:14,880
‎มีหรือเปล่า

275
00:20:18,041 --> 00:20:21,171
‎ฉันตั้งใจจะไล่เธอออกนะ หนุ่มน้อย
‎ฉันหมายความตามนั้น

276
00:20:21,833 --> 00:20:23,293
‎แต่คุณพ่อสแต็ก…

277
00:20:24,291 --> 00:20:26,001
‎ผมจะให้คุณพ่อเป็นคนพูดแล้วกัน

278
00:20:29,083 --> 00:20:30,043
‎วินเกรฟ

279
00:20:30,708 --> 00:20:31,578
‎ไมลส์

280
00:20:32,625 --> 00:20:35,575
‎ความผิดของเธอไม่อาจถูกลดทอน

281
00:20:36,208 --> 00:20:39,918
‎ไม่อาจหลีกเลี่ยงด้วยการไม่พูดถึง
‎หรือส่งเธอกลับบ้านได้

282
00:20:41,250 --> 00:20:42,080
‎มันจะติดตัวเธอไป

283
00:20:43,541 --> 00:20:44,671
‎เข้าใจหรือเปล่า มัน…

284
00:20:45,083 --> 00:20:45,923
‎จะคงอยู่กับเธอ

285
00:20:47,166 --> 00:20:48,286
‎แต่ความเสียใจ

286
00:20:48,458 --> 00:20:49,918
‎หรือการแสดงความสำนึกผิด

287
00:20:50,416 --> 00:20:51,996
‎ก็ไม่อาจลบล้างความผิดได้

288
00:20:52,083 --> 00:20:54,543
‎พ่อจะไม่โกหกเธอหรอก แต่มันเป็นขั้นแรก

289
00:20:54,625 --> 00:20:57,455
‎ที่จะนำไปสู่การแก้ปัญหา

290
00:20:59,125 --> 00:21:00,075
‎สู่ความดีงาม

291
00:21:01,000 --> 00:21:03,080
‎พ่อรู้ว่าเธอเจอเรื่องร้ายๆ มามาก

292
00:21:03,166 --> 00:21:04,416
‎ไม่ต้องมาสงสารผม

293
00:21:04,833 --> 00:21:06,083
‎พ่อแม่ของเธอ…

294
00:21:06,458 --> 00:21:07,458
‎และพี่เลี้ยงของเธอ

295
00:21:07,541 --> 00:21:10,251
‎- มันเลวร้ายเกินกว่าที่เราจะเข้าใจ
‎- งั้นก็อย่า

296
00:21:10,333 --> 00:21:13,133
‎และภาระนั้นอาจทำให้คนคนหนึ่ง ใครก็ตาม

297
00:21:13,250 --> 00:21:15,830
‎ลงมือกระทำเรื่องเลวร้าย
‎แม้ว่าเขาจะไม่ได้ตั้งใจ

298
00:21:16,291 --> 00:21:17,251
‎มันอาจกดดันคนคนหนึ่ง

299
00:21:17,333 --> 00:21:20,883
‎- ดลใจให้เขาทำเรื่องที่…
‎- เราไม่ได้ถูกบังคับ

300
00:21:21,375 --> 00:21:22,955
‎สิ่งที่ท่านอนุศาสนาจารย์อยากบอก

301
00:21:23,041 --> 00:21:26,921
‎คือให้เราเริ่มจากการขอโทษ
‎จากนั้นก็แก้ปัญหาต่อ

302
00:21:27,625 --> 00:21:30,825
‎เขาพูดถูกเรื่องสถานการณ์พิเศษของเธอ

303
00:21:32,083 --> 00:21:35,463
‎แต่อย่างน้อยเธอก็ต้องขอโทษให้ได้

304
00:21:36,041 --> 00:21:38,291
‎เห็นแก่สวรรค์เถอะ
‎อย่างน้อยเธอก็ต้องขอโทษ

305
00:21:41,958 --> 00:21:42,998
‎พูดสิ

306
00:21:44,750 --> 00:21:48,080
‎นกตัวนั้นตายก็เพราะเธอนะ วินเกรฟ

307
00:21:50,166 --> 00:21:51,376
‎ไม่ได้แปลว่ามันจากไปนี่

308
00:21:52,291 --> 00:21:53,171
‎ว่ายังไงนะ

309
00:21:55,750 --> 00:21:56,580
‎ผมเสียใจครับ

310
00:21:57,125 --> 00:21:58,325
‎พ่อรู้ว่าเธอเสียใจ ไมลส์

311
00:21:59,083 --> 00:22:00,833
‎พ่อรู้ และพ่อก็รู้ด้วยว่า…

312
00:22:01,333 --> 00:22:03,923
‎- ถ้าเราร่วมใจ…
‎- ผมเสียใจที่ไม่ได้เล่นแรงกว่านี้

313
00:22:05,083 --> 00:22:09,383
‎ตัดหัวมัน ลากไส้มันออกมาละเลง
‎หรือไม่ก็เผามัน

314
00:22:10,791 --> 00:22:12,331
‎ผมเสียใจที่ไม่ได้ทำให้หนักกว่านี้

315
00:22:16,041 --> 00:22:17,041
‎ดี ถ้าอย่างนั้น

316
00:22:18,833 --> 00:22:21,503
‎ช่วยต่อสายถึงคุณอา
‎ของเด็กชายวินเกรฟให้ด้วย

317
00:22:26,666 --> 00:22:29,246
‎(ห้องอาจารย์ใหญ่)

318
00:22:33,250 --> 00:22:34,290
‎ขอโทษนะครับคุณพ่อ

319
00:22:35,791 --> 00:22:36,631
‎ผม…

320
00:22:40,000 --> 00:22:41,500
‎ผมต้องหากุญแจที่คุณบอกให้เจอ

321
00:22:43,500 --> 00:22:44,330
‎เท่านั้นเอง

322
00:22:50,000 --> 00:22:54,080
‎ดังนั้นจึงยากที่ระบุสาเหตุ
‎ที่ไมลส์ถูกไล่ออก

323
00:22:54,541 --> 00:22:57,211
‎เขาถูกไล่ออกโทษฐานทำร้ายร่างกาย

324
00:22:58,041 --> 00:23:00,331
‎อุบัติเหตุ การกระทำผิด

325
00:23:01,250 --> 00:23:02,130
‎การทะเลาะวิวาท

326
00:23:02,625 --> 00:23:03,705
‎และท้ายที่สุด

327
00:23:04,541 --> 00:23:05,501
‎หมิ่นประมาท

328
00:23:06,250 --> 00:23:09,170
‎ไม่มีใครล่วงรู้ได้ว่า
‎เขาทำเรื่องพวกนั้นทำไม

329
00:23:12,666 --> 00:23:14,416
‎มีเพียงจดหมายจากฟลอร่า

330
00:23:14,583 --> 00:23:17,253
‎ซึ่งถูกส่งมาเมื่อเขาเข้าเรียน
‎และถูกลืมอยู่ในหอนอน

331
00:23:17,791 --> 00:23:19,501
‎ที่พอจะเป็นคำใบ้ให้ได้

332
00:23:20,291 --> 00:23:24,461
‎ว่าเหตุใดเขาจึงดิ้นรนให้ตัวเอง
‎ถูกส่งกลับบ้านเหลือเกิน

333
00:23:24,541 --> 00:23:26,501
‎(กลับบ้านนะ)

334
00:23:26,958 --> 00:23:27,828
‎"กลับบ้านนะ"

335
00:23:54,333 --> 00:23:55,173
‎เสร็จแล้วครับ

336
00:23:56,208 --> 00:23:58,078
‎จ้ะ เดี๋ยวฉันเข้าไปดูนะ

337
00:23:59,375 --> 00:24:02,125
‎- จะพาพวกมันเข้าบ้านหรือยัง
‎- อีกเดี๋ยวค่ะ

338
00:24:03,791 --> 00:24:04,631
‎ตามใจ

339
00:24:24,708 --> 00:24:26,248
‎สะอาดเอี่ยมเชียว

340
00:24:27,041 --> 00:24:29,251
‎- เธอคงเรียนรู้มาจาก…
‎- โรงเรียนประจำ

341
00:24:29,708 --> 00:24:32,078
‎จ้ะ สะอาดเหมือนมืออาชีพทำเลยล่ะ

342
00:24:33,958 --> 00:24:35,918
‎ไม่ลองไปสอนน้องเธอจัดห้องดูล่ะ

343
00:24:36,375 --> 00:24:37,705
‎เขาคงคิดว่ามันวิเศษไปเลย

344
00:24:38,500 --> 00:24:40,670
‎- แต่…
‎- วิเศษเลยจ้ะ

345
00:24:55,833 --> 00:24:57,003
‎ทำอะไรกันอยู่

346
00:24:57,416 --> 00:24:59,166
‎ดูเหมือนแฮนนาห์จะได้พักหนึ่งวัน

347
00:24:59,458 --> 00:25:01,788
‎- คุณหนูเขาพาเด็กๆ ทำงานบ้านน่ะ
‎- แหงล่ะ

348
00:25:04,250 --> 00:25:05,080
‎จริงเหรอเนี่ย

349
00:25:08,333 --> 00:25:09,173
‎ดีมาก

350
00:25:10,125 --> 00:25:11,245
‎เด็กๆ ทำได้ดีไหม

351
00:25:12,041 --> 00:25:12,961
‎ไร้ที่ติเลย

352
00:25:14,708 --> 00:25:15,958
‎แบบนี้ก็สบายดีนะ

353
00:25:16,041 --> 00:25:20,171
‎ไม่รู้สิ ฉันกลับรู้สึกขี้เกียจ
‎เหมือนคนสันหลังยาว

354
00:25:20,875 --> 00:25:21,955
‎แหม ยอมรับมาเถอะน่า

355
00:25:22,041 --> 00:25:24,711
‎- คุณดีใจจะตายที่ได้พักบ้าง
‎- คงใช่มั้ง

356
00:25:25,291 --> 00:25:27,791
‎ฉันแค่ไม่ชอบเห็นพวกเขา
‎ถูกลงโทษก็เท่านั้น

357
00:25:28,250 --> 00:25:30,290
‎เด็กๆ ไม่ใช่คนแรก
‎ที่ย่ำโคลนเลอะทางเดินนี่นา

358
00:25:30,375 --> 00:25:31,245
‎เธอก็น่าจะรู้นี่

359
00:25:31,583 --> 00:25:33,503
‎ทุกครั้งที่ฉันเห็นเธอเดินดุ่มๆ เข้าบ้าน

360
00:25:33,583 --> 00:25:35,583
‎มือฉันก็เอื้อมไปหาไม้ถูพื้นทันที

361
00:25:37,041 --> 00:25:37,881
‎อย่างแรกนะ…

362
00:25:38,541 --> 00:25:41,421
‎จะบอกให้รู้ว่าฉันเช็ดเท้าตลอด
‎และอย่างที่สอง…

363
00:25:42,250 --> 00:25:43,960
‎แล้วตอนที่พวกเขาขังหล่อนไว้ในตู้ล่ะ

364
00:25:44,041 --> 00:25:46,041
‎เรื่องนั้นจะโทษพวกเขาก็ไม่ถูก

365
00:25:46,541 --> 00:25:48,921
‎พวกเขาเจอการสูญเสียมา
‎เป็นธรรมดาที่จะทำตัวแปลกๆ

366
00:25:49,500 --> 00:25:50,960
‎คุณแก้ตัวให้พวกเขาตลอดไม่ได้นะ

367
00:25:51,458 --> 00:25:54,668
‎คุณตามเก็บกวาดให้พวกเขา
‎โอเว่นหุงหาอาหาร รีเบกก้า…

368
00:25:57,041 --> 00:25:58,171
‎รีเบกก้าคอยโอ๋พวกเขา

369
00:25:59,375 --> 00:26:00,245
‎แต่ผู้หญิงคนนี้…

370
00:26:00,916 --> 00:26:03,376
‎- สั่งให้พวกเขาทำงานหนัก
‎- ขอทีเถอะ

371
00:26:03,458 --> 00:26:04,288
‎ทำไมล่ะ

372
00:26:04,416 --> 00:26:05,786
‎มันได้ผลดีออก

373
00:26:05,916 --> 00:26:07,206
‎ได้ผลกับฉันก็แล้วกัน

374
00:26:07,541 --> 00:26:09,881
‎ดูแสงแห่งความหวัง
‎ของการดัดนิสัยอย่างฉันสิ

375
00:26:11,375 --> 00:26:13,245
‎ขอบคุณพระเจ้า ทำดีมาก

376
00:26:14,375 --> 00:26:15,415
‎- แจ๋ว
‎- แฮนนาห์

377
00:26:16,541 --> 00:26:17,881
‎- จินโทนิคไหม
‎- ไม่ล่ะ

378
00:26:17,958 --> 00:26:19,628
‎ขอบคุณนะ แต่ฉันไม่เอา

379
00:26:19,958 --> 00:26:21,748
‎เหล้าจินมีไว้ให้คนเศร้าดื่ม

380
00:26:24,416 --> 00:26:25,416
‎นี่ โอเว่น

381
00:26:26,083 --> 00:26:27,503
‎คิดยังไงกับพี่เลี้ยงคนใหม่

382
00:26:27,583 --> 00:26:29,003
‎- นินทาไม่ดีนะ
‎- อะไรกัน

383
00:26:29,083 --> 00:26:30,583
‎แค่ถามตามประสาชาวคริสต์เอง

384
00:26:30,750 --> 00:26:31,580
‎เอาอย่างนี้ก็ได้

385
00:26:32,000 --> 00:26:33,750
‎ถ้าให้คะแนนจากศูนย์ถึงอเมริกัน

386
00:26:33,833 --> 00:26:35,003
‎จะให้หล่อนเท่าไร

387
00:26:35,708 --> 00:26:36,708
‎- อเมริกัน
‎- อเมริกัน

388
00:26:39,458 --> 00:26:40,418
‎สรุปตามนี้สินะ

389
00:26:41,250 --> 00:26:43,040
‎ถึงฉันจะคิดว่าสวยไปหน่อยก็เถอะ

390
00:26:43,791 --> 00:26:45,461
‎นายว่าเขาสวยไหมล่ะ โอเว่น

391
00:26:45,583 --> 00:26:46,423
‎เจมี่

392
00:26:47,875 --> 00:26:48,915
‎ดูเขาทำหน้าสิ

393
00:26:49,000 --> 00:26:50,170
‎ถึงกับพูดไม่ออกเลย

394
00:26:50,500 --> 00:26:51,500
‎เขาตอบไม่ได้ล่ะ

395
00:26:52,416 --> 00:26:54,666
‎ความรักไม่เคยราบรื่นในบลายนี่นา

396
00:26:55,416 --> 00:26:57,166
‎- เราแค่พูดเล่นน่า
‎- ฉันรู้

397
00:26:57,250 --> 00:26:58,920
‎แต่มันก็เริ่มจากการพูดเล่นนี่แหละ

398
00:27:00,208 --> 00:27:02,498
‎ไม่ต้องห่วง ในสายตาผมมีแค่คุณ
‎แฮนนาห์

399
00:27:03,583 --> 00:27:04,963
‎พักผ่อนกันตามสบายนะคุณผู้หญิง

400
00:27:08,625 --> 00:27:09,785
‎อุ๊ย เกือบลืมไปเลย

401
00:27:10,333 --> 00:27:12,173
‎บนเพดานในห้องครัวมีรอยร้าว

402
00:27:12,250 --> 00:27:14,210
‎อีกสักพักช่วยเข้าไปดูให้ทีได้ไหม

403
00:27:14,416 --> 00:27:15,246
‎ตรงไหนล่ะ

404
00:27:15,458 --> 00:27:18,538
‎ข้างเตา อยู่สูงขึ้นไปทางเพดาน
‎มองยังไงก็เห็น

405
00:27:19,125 --> 00:27:20,205
‎ฉันจะไปดูให้

406
00:27:21,291 --> 00:27:22,961
‎เก่งมากเด็กๆ สู้ๆ นะ

407
00:27:31,416 --> 00:27:33,576
‎ฟลอร่า ทำความสะอาดให้ด้วยเหรอ

408
00:27:33,666 --> 00:27:34,996
‎น่ารักมากเลยจ้ะ

409
00:27:35,916 --> 00:27:36,746
‎ด้วยความยินดีค่ะ

410
00:27:37,291 --> 00:27:40,581
‎หนูเอาของของคุณใส่ตู้เสื้อผ้า
‎กับลิ้นชักให้หมดแล้ว

411
00:27:48,166 --> 00:27:49,286
‎คุณโกรธหนูเหรอคะ

412
00:27:58,625 --> 00:28:00,165
‎หนูเจอแว่นอันนี้ด้วย

413
00:28:00,291 --> 00:28:02,791
‎หนูไม่ได้ทำเลนส์แตกนะคะ จริงๆ นะ

414
00:28:04,041 --> 00:28:06,081
‎- มันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว
‎- ไม่เป็นไรจ้ะ

415
00:28:06,958 --> 00:28:07,828
‎ฉันไม่โกรธ

416
00:28:19,958 --> 00:28:20,958
‎ฉันขอตัวแป๊บนะจ๊ะ

417
00:28:44,500 --> 00:28:45,380
‎เป็นอะไรหรือเปล่า

418
00:28:53,458 --> 00:28:54,288
‎ก็เด็กนี่นะ

419
00:28:54,958 --> 00:28:55,788
‎ชอบทำให้เหนื่อย

420
00:28:56,833 --> 00:28:57,673
‎ใช่

421
00:28:59,500 --> 00:29:01,130
‎พูดให้ถูกก็คือคน

422
00:29:01,541 --> 00:29:02,381
‎ทุกคนนั่นแหละ

423
00:29:02,791 --> 00:29:04,171
‎ฉันถึงได้ชอบต้นไม้มากกว่า

424
00:29:04,916 --> 00:29:06,126
‎ต้นไม้คุยด้วยง่าย

425
00:29:07,625 --> 00:29:09,205
‎และถ้าฉันไม่ชอบต้นไหน

426
00:29:09,291 --> 00:29:10,961
‎หรือมีต้นไหนมองฉันแปลกๆ

427
00:29:11,166 --> 00:29:12,286
‎ฉันก็จัดการได้ตลอด

428
00:29:12,958 --> 00:29:13,788
‎นึกออกใช่ไหม

429
00:29:18,166 --> 00:29:20,746
‎ดังนั้นถ้าเธออยากได้คำแนะนำ
‎ในการเลี้ยงเด็ก ฉันก็จะ…

430
00:29:22,500 --> 00:29:23,630
‎เริ่มจากตรงนั้นแหละ

431
00:29:25,083 --> 00:29:25,923
‎ยิ้มออกแล้วนี่

432
00:29:27,166 --> 00:29:28,326
‎ไม่แย่เท่าไรใช่ไหมล่ะ

433
00:29:29,875 --> 00:29:30,705
‎อือ

434
00:29:31,250 --> 00:29:34,630
‎อยู่ที่นี่ฉันร้องไห้
‎วันละสามหรือไม่ก็สี่ครั้ง

435
00:29:35,666 --> 00:29:37,536
‎ถ้าให้พูดตรงๆ ก็ห้าครั้ง

436
00:29:37,958 --> 00:29:40,708
‎คิดว่าฉันใช้อะไรรดน้ำต้นไม้บ้าๆ พวกนี้ล่ะ

437
00:29:41,041 --> 00:29:44,751
‎น้ำตาแห่งความระทมจากบ่อที่ไร้ก้นบึ้ง

438
00:29:45,083 --> 00:29:45,923
‎น้ำตานี่แหละ

439
00:29:46,833 --> 00:29:48,673
‎ฉันถึงได้ได้งานนี้ไงล่ะ

440
00:29:50,625 --> 00:29:51,745
‎เธอทำดีแล้วรู้ไหม

441
00:29:55,833 --> 00:29:56,793
‎เธอทำดีแล้ว

442
00:29:58,333 --> 00:29:59,173
‎ขอบคุณนะ

443
00:29:59,708 --> 00:30:00,538
‎ยินดีเสมอ

444
00:30:02,791 --> 00:30:03,631
‎เอาล่ะ

445
00:30:04,083 --> 00:30:05,253
‎งั้นก็กลับไปทำงานกันเถอะ

446
00:30:05,833 --> 00:30:06,793
‎สู้เขา คุณพี่เลี้ยง

447
00:30:35,166 --> 00:30:36,246
‎จะไปไหนน่ะ

448
00:30:37,958 --> 00:30:40,918
‎กลับไปที่สวนครับ
‎ยังเหลือวัชพืชที่ต้องถอนต่อ

449
00:30:41,000 --> 00:30:42,960
‎ตั้งใจจะทำตัวดีๆ แลกเวลาพักสินะ

450
00:30:44,375 --> 00:30:46,495
‎ขอให้เป็นบ่ายที่ดีนะ เจมี่ที่รัก

451
00:30:51,125 --> 00:30:51,955
‎ที่รักงั้นเหรอ

452
00:31:27,500 --> 00:31:30,540
‎อย่าๆ อย่าใส่มาก
‎ไม่งั้นเขาจะมาจับเธอนะ

453
00:31:30,750 --> 00:31:31,670
‎ใครคะ

454
00:31:31,875 --> 00:31:32,915
‎ตำรวจอาหาร

455
00:31:33,125 --> 00:31:34,415
‎ข้อหาทำร้ายร่างเกลือ

456
00:31:36,041 --> 00:31:37,251
‎มุกอะไรเนี่ย

457
00:31:37,416 --> 00:31:40,076
‎นายเป็นคนน่ารักนะโอเว่น
‎แต่ช่วยหุบปากได้ไหม

458
00:31:40,916 --> 00:31:41,746
‎คุณเคลย์ตัน

459
00:31:42,916 --> 00:31:44,036
‎ขอคุยด้วยได้ไหมครับ

460
00:31:45,083 --> 00:31:46,083
‎จ้ะ ได้สิ

461
00:31:46,875 --> 00:31:47,825
‎สองต่อสองครับ

462
00:31:54,208 --> 00:31:55,328
‎เราทำกันเองได้ ใช่ไหม

463
00:31:55,750 --> 00:31:56,580
‎ค่ะ

464
00:31:58,708 --> 00:32:00,208
‎บ้านวินเกรฟค่ะ

465
00:32:01,833 --> 00:32:03,383
‎สวัสดีค่ะ

466
00:32:10,166 --> 00:32:10,996
‎สวัสดีครับ

467
00:32:19,375 --> 00:32:20,205
‎ว่าไงจ๊ะ

468
00:32:20,666 --> 00:32:21,956
‎ผมอยากขอโทษครับ

469
00:32:23,583 --> 00:32:24,423
‎สำหรับทุกอย่าง

470
00:32:24,666 --> 00:32:27,876
‎ที่ขังคุณไว้ในตู้เสื้อผ้าและทำทางเดินเลอะ

471
00:32:28,375 --> 00:32:29,205
‎ทั้งหมดเลย

472
00:32:29,541 --> 00:32:32,041
‎แต่ที่สำคัญที่สุด
‎คือการที่ผมงอแงเหมือนเด็ก

473
00:32:32,625 --> 00:32:34,955
‎บางครั้งผมก็ลืมตัวเวลาอยู่กับฟลอร่า

474
00:32:40,708 --> 00:32:41,538
‎โอ้โฮ

475
00:32:42,041 --> 00:32:43,131
‎นี่มัน…

476
00:32:49,708 --> 00:32:52,248
‎ผมคิดว่าฟลอร่าก็แค่
‎คิดถึงคุณเจสเซิลเอามากๆ

477
00:32:52,750 --> 00:32:55,830
‎เราเลยหาเกมเล็กๆ น้อยๆ เล่น
‎เพื่อไม่ให้เขาเศร้า

478
00:32:56,750 --> 00:32:58,080
‎เหนื่อยน่าดูเลยนะครับ

479
00:32:59,708 --> 00:33:00,958
‎ที่ต้องรับมือกับเด็กๆ

480
00:33:16,541 --> 00:33:17,461
‎เด็กเวร

481
00:33:17,833 --> 00:33:18,673
‎นี่

482
00:33:19,750 --> 00:33:21,380
‎ไอ้เด็กเปรต

483
00:33:21,458 --> 00:33:22,748
‎นี่ เขาก็แค่เด็กน่า

484
00:33:23,208 --> 00:33:24,168
‎ฉันจะฆ่าเขา

485
00:33:24,458 --> 00:33:27,168
‎- สาบานว่าฉันจะ...
‎- นี่ แค่ดอกไม้ไม่กี่ดอกเอง

486
00:33:27,541 --> 00:33:29,041
‎แหงล่ะ ช่างมันก็ได้

487
00:33:29,375 --> 00:33:30,955
‎เด็กผู้ชายตัดดอกไม้ไปไม่กี่ดอก

488
00:33:31,041 --> 00:33:33,711
‎- จะโวยวายทำไม
‎- มันยังไม่ถึงเวลาตัด

489
00:33:39,125 --> 00:33:40,035
‎คือฉันแค่…

490
00:33:40,916 --> 00:33:42,916
‎ฉันมีวิธีทำงานของฉัน
‎และฉันไม่ชอบให้ใคร

491
00:33:43,000 --> 00:33:45,290
‎- เข้ามายุ่มย่ามในสวน
‎- เธอพูดถูกแล้วล่ะ

492
00:33:46,333 --> 00:33:47,173
‎เธอพูดถูกแล้ว

493
00:33:49,916 --> 00:33:50,876
‎ฉันจะไปคุยกับเขาให้

494
00:33:53,500 --> 00:33:54,330
‎แน่ล่ะ

495
00:33:57,916 --> 00:34:01,576
‎นี่ ลองมองย้อนกลับไป
‎ตอนที่เธอประสาทเสีย

496
00:34:01,666 --> 00:34:03,076
‎จนฉันต้องปลอบเธอได้ไหม

497
00:34:10,833 --> 00:34:12,253
‎สิบนาทีพอนะ

498
00:34:12,333 --> 00:34:15,633
‎พวกเธอต้องแปรงฟัน ล้างมือ
‎ใส่ชุดนอนให้เรียบร้อย

499
00:34:16,375 --> 00:34:17,205
‎ราบรื่นดีไหมวันนี้

500
00:34:17,500 --> 00:34:18,330
‎ยอดเยี่ยมเลยล่ะค่ะ

501
00:34:18,916 --> 00:34:19,746
‎ตอนนี้...

502
00:34:20,416 --> 00:34:23,536
‎ฉันเตรียมเรื่องเซอร์ไพรส์ไว้ให้พวกเด็กๆ

503
00:34:23,625 --> 00:34:24,875
‎มาเล่นด้วยกันได้นะคะ

504
00:34:26,000 --> 00:34:26,830
‎โอ…

505
00:34:28,000 --> 00:34:29,250
‎คงไม่ได้หรอกจ้ะ

506
00:34:29,416 --> 00:34:30,786
‎- ไม่สบายเหรอคะ
‎- เปล่าจ้ะ

507
00:34:30,875 --> 00:34:32,875
‎คือว่า ช่วงนี้ฉันนอนไม่ค่อยหลับ

508
00:34:32,958 --> 00:34:34,708
‎ฉันเลยว่าจะเข้านอนแล้ว

509
00:34:34,791 --> 00:34:36,171
‎- ค่ะ
‎- ราตรีสวัสดิ์จ้ะ

510
00:34:36,250 --> 00:34:37,460
‎- ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
‎- ฝันดี

511
00:34:38,916 --> 00:34:40,956
‎เอาล่ะ เด็กๆ ตั้งแถว

512
00:34:45,833 --> 00:34:48,003
‎ชุดนอนท่าทางเรียบร้อยดี

513
00:34:49,583 --> 00:34:50,713
‎ไหนขอดูมือหน่อย

514
00:34:52,500 --> 00:34:54,250
‎ดีมาก

515
00:34:54,625 --> 00:34:56,245
‎ดี ฟันล่ะ

516
00:35:04,041 --> 00:35:05,251
‎พวกเธอทำได้ดีมาก

517
00:35:06,000 --> 00:35:07,210
‎ดังนั้นฉันจะให้รางวัล

518
00:35:08,708 --> 00:35:09,958
‎เราจะเล่นเกมกัน

519
00:35:12,125 --> 00:35:13,165
‎เกมอะไรก็ได้

520
00:35:13,541 --> 00:35:16,921
‎รีบเล่นรีบเข้านอนได้ใช่ไหมคะ

521
00:35:17,458 --> 00:35:19,458
‎เราไม่ควรอยู่นอกห้องจนดึกดื่น

522
00:35:19,875 --> 00:35:20,705
‎แน่นอนจ้ะ

523
00:35:25,625 --> 00:35:26,625
‎งั้นเล่นซ่อนหา

524
00:35:27,291 --> 00:35:29,291
‎ได้สิ เล่นซ่อนหา ได้เลย

525
00:35:29,750 --> 00:35:31,960
‎- เธออยากเล่นไหมไมลส์
‎- นะคะ

526
00:35:39,583 --> 00:35:43,583
‎สิบ เก้า แปด

527
00:35:44,500 --> 00:35:47,080
‎เจ็ด หก

528
00:35:47,833 --> 00:35:50,503
‎ห้า สี่

529
00:35:51,041 --> 00:35:51,921
‎สาม

530
00:35:52,333 --> 00:35:55,003
‎สอง หนึ่ง

531
00:35:55,125 --> 00:35:56,785
‎พร้อมหรือไม่ ฉันจะหาแล้วนะ

532
00:38:22,041 --> 00:38:23,791
‎พวกเธอไม่ได้มาซ่อนที่นี่ใช่ไหม

533
00:38:29,583 --> 00:38:31,543
‎ปีกนี้เข้าไม่ได้ ไม่ว่ากรณีไหน

534
00:38:33,166 --> 00:38:33,996
‎เข้าใจไหม

535
00:40:28,791 --> 00:40:30,671
‎- จับได้แล้ว
‎- พระเจ้า ไมลส์

536
00:40:30,750 --> 00:40:32,500
‎- จับได้แล้ว
‎- ฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายหา

537
00:40:32,583 --> 00:40:34,583
‎- และปีกนี้ก็ห้าม…
‎- ฉันจะเริ่มนับถึงสิบ

538
00:40:34,666 --> 00:40:36,826
‎ตอนนี้ถึงตาเธอวิ่งไปซ่อนแล้ว

539
00:40:37,958 --> 00:40:38,788
‎ฉันจะหาเธอให้เจอ

540
00:40:39,125 --> 00:40:39,955
‎ใจเย็นก่อนนะ

541
00:40:40,916 --> 00:40:41,746
‎ใจเย็นก่อน

542
00:40:45,875 --> 00:40:46,705
‎หนึ่ง

543
00:40:47,125 --> 00:40:48,785
‎สอง สาม

544
00:40:49,333 --> 00:40:50,383
‎- สี่
‎- ไมลส์

545
00:40:50,583 --> 00:40:52,423
‎- ห้า
‎- พอแล้ว เลิกเล่น

546
00:40:52,791 --> 00:40:54,581
‎- เจ็ด แปด
‎- ไมลส์

547
00:40:55,125 --> 00:40:56,035
‎เก้า

548
00:40:58,166 --> 00:40:58,996
‎ไมลส์

549
00:41:01,791 --> 00:41:03,041
‎ฟลอร่า

550
00:41:07,583 --> 00:41:09,423
‎ออกมาได้แล้ว เลิกเล่นแล้ว

551
00:41:18,833 --> 00:41:19,673
‎นี่

552
00:41:33,250 --> 00:41:34,130
‎บ้าเอ๊ย

553
00:42:16,541 --> 00:42:18,001
‎ฉันจะเรียกตำรวจนะ

554
00:42:18,500 --> 00:42:19,500
‎ฉันจะ…

555
00:42:19,583 --> 00:42:21,713
‎ฉันจะเรียกตำรวจนะ

556
00:42:24,500 --> 00:42:25,380
‎แดนี่

557
00:42:28,708 --> 00:42:30,378
‎ผมรู้สึกไม่ค่อยดี

558
00:42:39,208 --> 00:42:40,458
‎- ตายแล้ว
‎- ฉันเห็นเขาค่ะ

559
00:42:40,791 --> 00:42:41,921
‎สาบานเลยก็ได้

560
00:42:42,000 --> 00:42:42,880
‎ที่หน้าต่าง

561
00:42:42,958 --> 00:42:44,918
‎ผู้ชายคนเดียวกันกับเมื่อวาน

562
00:42:45,000 --> 00:42:46,080
‎ฉันจะไปล็อกประตูนะ

563
00:42:48,916 --> 00:42:50,746
‎นี่

564
00:42:50,875 --> 00:42:53,625
‎ไม่เป็นไรนะๆ เขาฟื้นแล้วค่ะ

565
00:42:55,500 --> 00:42:57,580
‎- ขอบคุณสวรรค์
‎- เขาฟื้นแล้ว

566
00:42:57,666 --> 00:42:58,916
‎- โล่งอกไปที
‎- เขาฟื้นแล้ว

567
00:42:59,458 --> 00:43:00,328
‎เขาฟื้นแล้ว

568
00:44:17,875 --> 00:44:20,785
‎คำบรรยายโดย: ชญาธิป วีระขจร