1 00:00:11,157 --> 00:00:15,161 Każdego dnia skręcam w prawo, idąc do swojego biura najdłuższą drogą. 2 00:00:18,330 --> 00:00:21,000 Przechodzę obok starych rysunków... 3 00:00:22,376 --> 00:00:25,212 żeby dostroić się do tego, 4 00:00:25,296 --> 00:00:27,673 do czego dostrojeni byli tamci artyści. 5 00:00:32,887 --> 00:00:35,264 Patrzę na rysunki sprzed 70 lat 6 00:00:35,347 --> 00:00:38,976 i myślę, że choć technologia przez lata się zmieniła, 7 00:00:40,061 --> 00:00:47,068 to główne zasady tworzenia postaci i emocji, pochodzące jeszcze z czasów 8 00:00:47,151 --> 00:00:49,904 Królewny Śnieżki, wciąż są dziś żywe. 9 00:01:00,623 --> 00:01:07,630 JEDEN DZIEŃ W DISNEYU 10 00:01:08,506 --> 00:01:11,425 Jestem Marc Smith, dyrektor ds. fabuły w Disney Animation. 11 00:01:11,509 --> 00:01:14,512 Jestem w Disneyu od 29 lat. Pracowałem tylko tutaj. 12 00:01:14,595 --> 00:01:16,806 Dyrektor ds. fabuły, Kraina Lodu 2 13 00:01:16,889 --> 00:01:19,100 Jestem w Disneyu tak długo, 14 00:01:19,183 --> 00:01:22,103 bo nigdy nie brakuje tu wyzwań. 15 00:01:22,186 --> 00:01:25,231 Każdy film ma swoje własne trudności. 16 00:01:25,314 --> 00:01:30,653 Miałem szczęście pracować przy Zaplątanych, pierwszej Krainie Lodu, 17 00:01:31,112 --> 00:01:33,531 Wielkiej Szóstce, Zwierzogrodzie, 18 00:01:33,614 --> 00:01:36,283 a przez ostatnie trzy i pół roku przy Krainie Lodu 2. 19 00:01:37,326 --> 00:01:40,121 Jesteśmy pierwszą linią elementów wizualnych, 20 00:01:40,204 --> 00:01:46,544 w skład których wchodzą inscenizacja, gra postaci, kinematografia, 21 00:01:46,627 --> 00:01:50,089 a także montaż, żeby ujęcia płynnie po sobie następowały. 22 00:01:50,172 --> 00:01:54,385 Jednak głównym zadaniem artysty pracującego nad fabułą 23 00:01:54,468 --> 00:02:00,558 jest ustalenie, co dzieje się z postacią w sensie emocjonalnym. 24 00:02:03,310 --> 00:02:08,107 Często zamykam się w swoim biurze, 25 00:02:08,190 --> 00:02:11,152 izolując się od zgiełku świata, 26 00:02:11,235 --> 00:02:14,155 i pracuję nad daną sekwencją. 27 00:02:15,322 --> 00:02:16,866 Dział redakcyjny poinformował nas, 28 00:02:16,949 --> 00:02:20,703 że kiedy Anna spotyka generała Mattiasa, 29 00:02:21,412 --> 00:02:22,747 to go rozpoznaje. 30 00:02:22,830 --> 00:02:25,833 Układa wtedy ręce w kształt ramki. 31 00:02:31,881 --> 00:02:33,257 Pewnym wyzwaniem, 32 00:02:33,340 --> 00:02:37,386 a zarazem ważnym elementem, jest umiejętność zanurzenia się 33 00:02:37,803 --> 00:02:40,181 w dane postaci i daną chwilę 34 00:02:40,264 --> 00:02:44,060 i umiejętność poczucia, że rysunek zaczyna żyć i myśleć. 35 00:02:44,143 --> 00:02:47,188 Niektóre sceny są trudniejsze niż inne. 36 00:02:47,271 --> 00:02:52,360 Smutne sceny czy piosenki, kiedy postać przeżywa trudne emocje, 37 00:02:52,443 --> 00:02:55,905 bywają obciążające również dla mnie, bo sam muszę to poczuć, 38 00:02:55,988 --> 00:02:58,866 żeby rysunek był wiarygodny. 39 00:02:59,867 --> 00:03:02,745 Ale jest to też trochę czas relaksu, 40 00:03:03,371 --> 00:03:07,416 kiedy mogę zatracić się w świecie tych postaci. 41 00:03:10,002 --> 00:03:12,254 Patrzy na nią, jakby była szalona. 42 00:03:13,964 --> 00:03:16,759 O ten nowy moment poprosili reżyserzy. 43 00:03:18,594 --> 00:03:22,014 „Wymyślę coś. Sven, wieź nas prosto, dobrze?”. 44 00:03:22,098 --> 00:03:25,935 Częścią procesu są też spotkania z twórcami scenorysu 45 00:03:26,018 --> 00:03:30,314 i zlecanie im scen do narysowania oraz przedstawienia dyrektorom. 46 00:03:30,398 --> 00:03:33,359 Dziś spotkaliśmy się z Sylvią Lee, jedną z nich. 47 00:03:33,442 --> 00:03:35,444 Twórczyni scenorysów 48 00:03:35,528 --> 00:03:38,823 Zleciliśmy jej jedną ze scen finałowych Krainy Lodu 2. 49 00:03:40,574 --> 00:03:43,869 Przeczytaliśmy strony scenariusza, który napisała Jen Lee. 50 00:03:43,953 --> 00:03:47,331 „Na zewnątrz, z tyłu wozu. Olaf śpi słodko pod lodowym kocem. 51 00:03:47,415 --> 00:03:51,127 Elsa śpi pod szalem mamy. Anna siada na przedzie z Kristoffem. 52 00:03:51,836 --> 00:03:55,131 »Zasnęli«. »Anna?«”. 53 00:03:55,214 --> 00:03:57,091 Kierownik fabuły, Kraina Lodu 2 54 00:03:57,174 --> 00:03:58,551 „»Pamiętasz, jak powiedziałem, 55 00:03:58,634 --> 00:04:01,137 że oszalałaś, bo poślubiasz kogoś nowo spotkanego?« 56 00:04:01,637 --> 00:04:03,931 »Nie powiedziałeś tak. Myślisz, że oszalałam?«”. 57 00:04:04,014 --> 00:04:06,559 Rozmawialiśmy trochę o tym, jak to widzimy. 58 00:04:06,642 --> 00:04:10,479 Kiedy ona pyta go, co chce zrobić, to co ma na myśli? 59 00:04:10,563 --> 00:04:12,064 Chce go pocałować czy... 60 00:04:12,148 --> 00:04:15,401 On myśli, że się jej oświadczy. 61 00:04:15,484 --> 00:04:17,653 A ona, że się nachyli i ją pocałuje. 62 00:04:20,573 --> 00:04:25,828 Magia animacji polega na tym, że patrzymy na rysunki 63 00:04:25,911 --> 00:04:30,791 lub komputerowe obrazy wyświetlane w 24 klatkach na sekundę 64 00:04:30,875 --> 00:04:35,296 i wierzymy, że to żywe, oddychające postaci. 65 00:04:35,379 --> 00:04:38,340 To magiczne i wciągające. Taki właśnie jest cel. 66 00:04:38,424 --> 00:04:41,886 Wzbudzamy w ludziach emocje, a po to przecież idą do kina. 67 00:04:42,303 --> 00:04:43,888 „Myślisz, że oszalałam?”. 68 00:04:43,971 --> 00:04:45,598 To jest po prostu... 69 00:04:46,098 --> 00:04:49,018 Fantastyczne w pracy nad fabułą jest to, 70 00:04:49,101 --> 00:04:52,188 że uczestniczę w pierwszym etapie, a potem widzę, 71 00:04:52,855 --> 00:04:56,609 jak fabuła przechodzi przez pozostałe, kolejne działy 72 00:04:56,692 --> 00:04:58,819 i jak wszystko nabiera kształtu. 73 00:05:01,113 --> 00:05:03,491 Czasem chodzę do Disneylandu. 74 00:05:04,283 --> 00:05:09,121 Chłopcy i dziewczynki stoją w kolejce, żeby poznać Annę i Elsę. 75 00:05:11,916 --> 00:05:14,293 Wszyscy są ubrani w ich stroje. 76 00:05:14,377 --> 00:05:17,088 Są przebrani za małe Anny lub małe Elsy. 77 00:05:19,006 --> 00:05:20,549 To mnie zawsze uderza. 78 00:05:22,385 --> 00:05:25,012 Widzę, jak wiele to znaczy dla tych dzieci 79 00:05:25,096 --> 00:05:28,099 i jak bardzo inspiruje przyszłe pokolenie. 80 00:05:30,059 --> 00:05:31,644 Możliwość współtworzenia tego 81 00:05:31,727 --> 00:05:34,105 i świadomość, że moją pracę zobaczą 82 00:05:34,188 --> 00:05:38,317 miliony, a z czasem może i miliardy ludzi, 83 00:05:41,028 --> 00:05:42,822 to najlepsze, co może spotkać artystę. 84 00:05:42,905 --> 00:05:44,907 Napisy: Marzena Falkowska