1
00:00:06,958 --> 00:00:10,166
‎(แอนิเมชันซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:20,083 --> 00:00:24,291
‎(บุรุษที่อันตรายที่สุดในอีเทอร์เนีย)

3
00:00:31,458 --> 00:00:35,000
‎มีเหตุผลอยู่หรอกนะ
‎ที่เจ้าผันตัวมาเป็นโจรสลัด สเกเลทอร์

4
00:00:35,083 --> 00:00:38,041
‎เพราะหน้าเจ้าเหมือนหน้าบนธงเป๊ะ

5
00:00:41,333 --> 00:00:46,500
‎เมอร์แมนกับข้าร่วมมือกัน
‎สร้างภาคีชั่วร้ายเพื่อต่อต้านเจ้า

6
00:00:46,583 --> 00:00:50,625
‎เพราะในขณะที่เราต่างกันลิบลับหลายอย่าง

7
00:00:50,708 --> 00:00:53,375
‎ทว่าเรามีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน

8
00:00:53,458 --> 00:00:55,916
‎ความเกลียดชังในตัวฮีแมนยังไงละ

9
00:00:56,000 --> 00:01:00,333
‎พอน้ำเค็มทะลักเข้าเต็มปอดเจ้า
‎และเจ้าหมดลมหายใจเฮือกสุดท้าย

10
00:01:01,125 --> 00:01:03,750
‎จงรู้ไว้ว่าจะเป็นข้าเอง เมอร์แมน

11
00:01:03,833 --> 00:01:09,083
‎ที่จะคว้าดาบแห่งพลัง
‎จากมือไร้วิญญาณเย็นซีดของเจ้า

12
00:01:15,125 --> 00:01:17,416
‎ข้าละตั้งตารอจะสู้กับเจ้าอีกครั้งซะจริงๆ

13
00:01:17,500 --> 00:01:20,041
‎แต่ข้าคงกลั้นใจรอไม่ไหว

14
00:01:48,416 --> 00:01:51,083
‎เรามาทาสีเรือเป็นสีเทาแกรนิตกันดีไหมล่ะ

15
00:02:06,000 --> 00:02:10,416
‎เป็นเพราะแมนแอทอาร์มสแท้ๆ
‎แกดูหน้าจ๋อยถอดสีเชียวนะ สเกเลทอร์

16
00:02:10,500 --> 00:02:13,416
‎เดี๋ยวนะ เขาพูดว่า
‎"แกหน้าจ๋อยถอดสี" จริงเหรอ

17
00:02:14,375 --> 00:02:18,083
‎ฮีแมนมีอารมณ์ขันเหมือนเด็กวัยรุ่น
‎ที่ไม่ค่อยได้ออกจากบ้าน

18
00:02:18,875 --> 00:02:21,916
‎ฮีแมนเป็นคนแสนดีมีเกียรติจนน่ารำคาญ

19
00:02:23,291 --> 00:02:26,916
‎ส่วนแมนแอทอาร์มส
‎เขาเป็นภัยคุกคามที่แท้จริง

20
00:02:27,000 --> 00:02:29,958
‎ข้าพร่ำบอกชาวภูเขาอสรพิษซ้ำแล้วซ้ำเล่า

21
00:02:30,041 --> 00:02:33,750
‎ว่าเขาคือชายผู้อันตรายที่สุด
‎ในอาณาจักรอีเทอร์เนีย

22
00:02:33,833 --> 00:02:38,125
‎ชายที่มีแสงเลเซอร์ใต้น้ำ
‎ข้าต้องขอเจอพ่อหนุ่มเจ้าของสิ่งนั้นหน่อยละ

23
00:02:38,208 --> 00:02:39,875
‎ความเขลาของสาวหนุ่ม

24
00:02:39,958 --> 00:02:45,041
‎ข้าก็เคยสนใจชายร้ายๆ มาก่อน
‎ตอนเป็นแค่เด็กสาวโง่ๆ อย่างเจ้า

25
00:02:45,125 --> 00:02:46,333
‎ว่าไงนะ

26
00:02:46,416 --> 00:02:49,250
‎อย่าเสียเวลาเจ้ากับผู้ชายอันตรายเลย สาวน้อย

27
00:02:49,333 --> 00:02:50,875
‎พวกเขาคิดถึงแต่ตัวเองทั้งนั้น

28
00:02:50,958 --> 00:02:54,333
‎เจ้าแก้นิสัยพวกเขาไม่ได้
‎แถมพวกเขาไม่มีวันดีตอบเจ้าหรอก

29
00:02:56,208 --> 00:02:59,208
‎อย่าไปฟังคำแนะนำชีวิตจากคนอย่างอีวิลลิน
‎อันดร้า

30
00:02:59,291 --> 00:03:03,041
‎จำไว้ว่านางเป็นคนเดียวที่นี่
‎ที่มีความลับปกปิดไว้เพียบ

31
00:03:04,916 --> 00:03:08,666
‎แต่ข้าไม่ใช่คนเดียวที่นี่
‎ที่แอบปลื้มคนอื่นมานานแสนนานนะ ทีล่า

32
00:03:13,833 --> 00:03:18,083
‎ไม่รู้ทำไมข้าถึงคิดว่าผู้หญิงที่ชื่ออีวิลลินจะเป็นคนดี

33
00:03:47,333 --> 00:03:49,125
‎ไอ้แก่พิการงี่เง่า

34
00:03:49,208 --> 00:03:52,750
‎แถวนี้ไม่มีเวทมนตร์พอให้ทุกคน
‎หนำซ้ำแกยังทำแก้วน้ำมนตร์

35
00:03:52,833 --> 00:03:56,000
‎ที่เหลือไม่กี่แก้วในอีเทอร์เนียหกซะหมด

36
00:04:10,375 --> 00:04:12,166
‎แกต้องชดใช้

37
00:04:17,000 --> 00:04:18,750
‎หยุดพวกนอกรีต

38
00:04:18,833 --> 00:04:23,333
‎ท่านมาเธอร์บอร์ดบัญชา
‎ให้เอาเนื้อเหม็นเน่าของพวกมันมาบูชายัญ

39
00:04:28,666 --> 00:04:31,125
‎เวทมนตร์ดับสูญไปแล้ว

40
00:04:31,208 --> 00:04:34,708
‎โซ่ฟันเฟืองอันศักดิ์สิทธิ์จงเจริญ

41
00:05:30,125 --> 00:05:31,125
‎ข้าปิดมันแล้ว

42
00:05:31,208 --> 00:05:32,833
‎ใครมันช่างกล้า...

43
00:06:07,875 --> 00:06:10,375
‎ได้เวลาผนึกรวมกับมาเธอร์บอร์ดแล้ว

44
00:06:39,250 --> 00:06:43,291
‎ตาเยอะเป็นสัปปะรด แต่เจ้ากลับไม่เห็นข้าบุกมา

45
00:06:43,916 --> 00:06:46,458
‎ข้าไม่มีเรื่องบาดหมางกับเจ้า บีสท์แมน

46
00:06:46,541 --> 00:06:51,583
‎ใครก็ตามที่ข่มขู่นางย่อมเป็นศัตรูกับข้า

47
00:06:51,666 --> 00:06:56,250
‎อย่ายุ่งกับนักแสวงบุญน่าสมเพช
‎กับน้ำทิพย์ของพวกเขา แล้วไสหัวไปซะ

48
00:06:56,333 --> 00:07:01,208
‎ไม่งั้นข้าสาบานด้วยกระดูกของสเกเลทอร์
‎ว่าเจ้าตายแน่

49
00:07:03,916 --> 00:07:05,875
‎น่าเสียดายที่เราเห็นไม่ตรงกัน

50
00:07:15,750 --> 00:07:16,916
‎ข้าประทับใจนะ

51
00:07:17,791 --> 00:07:20,666
‎เจ้ารับมือได้น่าชื่นชม
‎ตอนออกโรงป้องชายชรานั่น

52
00:07:21,250 --> 00:07:25,583
‎ข้าพอรู้อยู่ว่าเป็นคนชรามันเป็นยังไง

53
00:07:25,666 --> 00:07:26,750
‎ท่านพ่อ

54
00:07:28,583 --> 00:07:30,166
‎ตะวันและจันทราของพ่อ

55
00:07:30,750 --> 00:07:32,458
‎พ่อขอให้เจ้าอภัย

56
00:07:32,541 --> 00:07:35,541
‎พ่อขอโทษที่เก็บความลับมากมาย
‎ไม่ให้เจ้ารู้มานาน

57
00:07:35,625 --> 00:07:39,333
‎หากเจ้าให้โอกาสอีกครั้ง
‎พ่อสาบานกับเจ้า ว่าพ่อจะ...

58
00:07:39,416 --> 00:07:42,375
‎เราไม่มีเวลามามัวดราม่า
‎ปัญหาครอบครัวแตกแยกนะ

59
00:07:42,458 --> 00:07:44,208
‎เราต้องการฝีมือของแมนแอทอาร์มส

60
00:07:44,791 --> 00:07:45,666
‎"เรา" เหรอ

61
00:07:46,333 --> 00:07:48,583
‎เราต้องการให้ท่านตีดาบแห่งพลังขึ้นมาใหม่

62
00:07:49,291 --> 00:07:50,666
‎อ่อ แค่นั้นเหรอ

63
00:07:50,750 --> 00:07:54,458
‎เจ้าจำได้ไหมว่า
‎ถ้าพ่อต้องหลอมเหล็กกล้าสองชิ้นเข้าด้วยกัน

64
00:07:54,541 --> 00:07:56,333
‎พ่ออาจถูกประหารชีวิตได้

65
00:07:56,416 --> 00:07:59,500
‎พ่อถูกราชโองการถอดยศ

66
00:07:59,583 --> 00:08:02,291
‎แต่ถ้าพ่อไม่เอาถ้วยนี้กลับมา

67
00:08:02,375 --> 00:08:05,041
‎พ่อคงต้องเสียมากกว่ายศแน่ๆ

68
00:08:05,125 --> 00:08:06,833
‎พ่อคงต้องเสียสหายไป

69
00:08:18,750 --> 00:08:20,833
‎(วีรบุรุษ)

70
00:08:30,166 --> 00:08:31,458
‎ออร์โก

71
00:08:33,125 --> 00:08:36,166
‎ทีล่า นั่นท่านรึ

72
00:08:37,375 --> 00:08:39,083
‎เจ้าหนุ่มน้อยนี่ดูป่วยนะ

73
00:08:39,166 --> 00:08:41,791
‎ไม่ป่วยเกินจะร่ายมนตร์หรอกนะ

74
00:08:43,833 --> 00:08:47,708
‎ห้องนี้มืดเกินไป และไม่สนุกเอาซะเลย

75
00:08:47,791 --> 00:08:50,708
‎เพิ่มแสงแดดสักหน่อยดีกว่า

76
00:08:57,416 --> 00:08:59,083
‎ขอโทษที ทีล่า

77
00:08:59,666 --> 00:09:02,833
‎เดาว่าข้าคงจะป่วยจริงๆ เข้าแล้ว

78
00:09:03,416 --> 00:09:05,041
‎นี่จะช่วยได้

79
00:09:05,125 --> 00:09:08,125
‎ดื่มน้ำทิพย์นี่ซะก่อน เพื่อนตัวน้อย

80
00:09:10,083 --> 00:09:11,541
‎มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง

81
00:09:11,625 --> 00:09:14,125
‎ตั้งแต่ไม่มีเวทมนตร์ในอีเทอร์เนีย

82
00:09:14,208 --> 00:09:18,541
‎บรรดาผู้วิเศษเช่นข้าและเจ้าตัวตลกน้อยนี่
‎ต้องระกำลำบากหนักสุด

83
00:09:18,625 --> 00:09:22,000
‎ข้าน่ะตัวตลกหลวงเชียวนะ
‎ขอบคุณมาก

84
00:09:22,083 --> 00:09:24,250
‎นี่ยังไม่รวมที่เป็นโทรลแลนเดียวในวัง

85
00:09:24,333 --> 00:09:27,500
‎ของราชาแรนดอร์และราชินีมาร์เลน่าผู้แสนดี

86
00:09:29,000 --> 00:09:32,708
‎แต่ก็จนกระทั่งราชากับราชินีขับไสข้า

87
00:09:32,791 --> 00:09:35,041
‎หลังจากเจ้าชายอดัม…

88
00:09:36,750 --> 00:09:37,916
‎หลังจากฮีแมน…

89
00:09:41,416 --> 00:09:42,833
‎เจ้ายังคิดถึงเขา

90
00:09:45,791 --> 00:09:47,000
‎ทุกวัน

91
00:09:47,708 --> 00:09:50,125
‎ข้านึกว่าเวลาจะช่วยเยียวยาให้ทำใจง่ายขึ้น

92
00:09:50,208 --> 00:09:51,416
‎ข้าก็เช่นกัน

93
00:09:52,791 --> 00:09:54,500
‎ซาบซึ้งตรึงใจซะจริงๆ

94
00:09:54,583 --> 00:09:57,750
‎แต่เห็นเจ้าออร์โก
‎ก็ชัดเจนว่าเราจะมัวเสียเวลาไม่ได้

95
00:09:57,833 --> 00:10:00,958
‎เรามาที่นี่
‎เพื่อขอให้แมนแอทอาร์มสผู้ต่ำศักดิ์ช่วยเรา

96
00:10:01,041 --> 00:10:03,000
‎ตกลงท่านจะช่วยเราหรือไม่

97
00:10:04,333 --> 00:10:05,375
‎ข้าขอโทษ

98
00:10:08,166 --> 00:10:10,666
‎แต่วันกอบกู้โลกของข้ามันจบไปแล้ว

99
00:10:15,416 --> 00:10:17,416
‎แล้วความรับผิดชอบของท่านต่ออีเทอร์เนียล่ะ

100
00:10:17,500 --> 00:10:20,416
‎ข้ารับผิดชอบเรื่องเจ้าชายอดัม

101
00:10:21,541 --> 00:10:23,583
‎แต่เขาไม่อยู่ที่นี่แล้วไม่ใช่เหรอ

102
00:10:24,125 --> 00:10:28,416
‎งั้นข้าคงไม่เหมาะรับใช้ราชวงศ์คนไหนอีก

103
00:10:29,375 --> 00:10:32,416
‎รู้ไหม ท่านเกือบทำข้าเชื่อว่าท่านเปลี่ยนไปจริงๆ

104
00:10:32,500 --> 00:10:34,916
‎แต่ท่านยังเป็นคนเดิมเหมือนตอนข้าจากไป

105
00:10:35,000 --> 00:10:38,458
‎ชายแก่ใจสลายที่ยังห่วงราชวงศ์สุดใจ

106
00:10:38,541 --> 00:10:40,625
‎โดยแทบไม่ใส่ใจตัวเอง

107
00:10:40,708 --> 00:10:43,750
‎ข้ารับรองเลยว่าไม่จริง

108
00:10:43,833 --> 00:10:45,416
‎โรบอโต้

109
00:10:45,500 --> 00:10:48,041
‎ครอบครัวเป็นได้หลายอย่าง ทีล่า

110
00:10:48,125 --> 00:10:50,625
‎ลูกสาวอุ้มบุญที่เจ้าเลี้ยงเหมือนลูกแท้ๆ

111
00:10:50,708 --> 00:10:54,916
‎ลูกชายอุ้มบุญที่เจ้าสร้างให้เป็นสุดยอดในแบบเจ้า

112
00:10:55,000 --> 00:10:58,500
‎เพื่อนผู้ไม่
‎เกรงกลัวที่ไว้ใจให้ความลับของเขา

113
00:10:59,083 --> 00:11:01,250
‎แม้แต่ภูตน้อยจากต่างมิติ

114
00:11:02,250 --> 00:11:04,083
‎ครอบครัวคือสิ่งที่เจ้าสร้างขึ้นเองต่างหาก

115
00:11:04,833 --> 00:11:06,875
‎และถึงข้าจะรักเจ้า ทีล่า

116
00:11:07,708 --> 00:11:09,500
‎ข้าจะทิ้งครอบครัวนี้ไปไม่ได้

117
00:11:10,541 --> 00:11:13,875
‎แต่ข้าทิ้งได้ ให้ข้าไปกับพวกท่านเถอะนะ

118
00:11:13,958 --> 00:11:17,208
‎เลิกคิดได้เลย เจ้าป่วยเกินเดินยังไมไหว

119
00:11:17,291 --> 00:11:19,416
‎ข้าไม่ต้องเดินหรอก

120
00:11:20,875 --> 00:11:22,416
‎ข้าลอยได้

121
00:11:22,916 --> 00:11:24,625
‎มันไม่ปลอดภัย ออร์โก

122
00:11:24,708 --> 00:11:27,666
‎เราจะไปที่ซับเทอร์เนีย
‎ดินแดนแห่งโลกความตาย

123
00:11:27,750 --> 00:11:30,208
‎เห็นหน้าเขา
‎เราก็เหมือนถึงโลกความตายแล้วละ

124
00:11:34,250 --> 00:11:38,000
‎ข้าซาบซึ้งความตั้งใจเจ้านะ เจ้าหนู
‎แต่เจ้าไม่ควรไปกับเรา

125
00:11:38,083 --> 00:11:39,666
‎ได้โปรดเถอะ ทีล่า

126
00:11:39,750 --> 00:11:43,041
‎ข้ามีช่วงเวลาชีวิตที่ดีที่สุดเมื่ออยู่กับท่าน

127
00:11:43,125 --> 00:11:48,041
‎และมันเป็นสิ่งเดียวที่จะช่วยข้าได้ตอนนี้
‎ชีวิตที่มีชีวิตกว่านี้

128
00:11:48,125 --> 00:11:50,500
‎แต่ชีวิตอยู่ข้างนอกนั่น

129
00:11:50,583 --> 00:11:53,041
‎ช่วยพาข้าออกผจญภัยทีเถอะ

130
00:11:53,625 --> 00:11:54,791
‎เหมือนที่ท่านเคย

131
00:11:56,208 --> 00:11:58,083
‎ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย

132
00:11:58,708 --> 00:12:00,833
‎ข้าจะไม่ทำท่านผิดหวังเหมือนอดีต

133
00:12:00,916 --> 00:12:03,625
‎ข้าสัญญา ข้าจะทำตัวดี

134
00:12:05,291 --> 00:12:07,083
‎ต่อให้เจ้าไปด้วย ออร์โก

135
00:12:07,166 --> 00:12:10,166
‎แต่มีดันแคนเท่านั้นที่รู้วิธี
‎ตีดาบแห่งพลังกลับมาอีกครั้ง

136
00:12:10,666 --> 00:12:12,583
‎แล้วคนที่มีความทรงจำของดันแคนได้ไหมล่ะ

137
00:12:13,166 --> 00:12:17,583
‎เจ้ารึ เจ้าจะไม่ไปกับพวกเขา
‎เจ้าโง่ไปแล้วรึไง

138
00:12:17,666 --> 00:12:20,666
‎ถ้าข้าโง่ พวกเราก็โง่กันทั้งคู่

139
00:12:20,750 --> 00:12:23,333
‎เพราะระบบกระแสประสาทของข้า
‎อ้างอิงมาจากของท่าน

140
00:12:23,416 --> 00:12:25,416
‎ข้าถูกสร้างด้วยฝีมือท่านครั้งยังหนุ่ม

141
00:12:25,500 --> 00:12:29,125
‎ข้าเลยพยายามจะทำสิ่งที่ท่านเองก็คงจะทำ

142
00:12:29,208 --> 00:12:31,833
‎ข้าทำงานโดยยึดตามความทรงจำท่าน

143
00:12:32,333 --> 00:12:36,625
‎ซึ่งแปลว่าถ้าท่านรู้วิธีหลอมดาบแห่งพลัง
‎ข้าเองก็ย่อมรู้

144
00:12:37,875 --> 00:12:42,500
‎และในเมื่อเจ้าเป็นข้า
‎ข้าก็รู้ว่าข้าจะไม่รับคำปฏิเสธเช่นกัน

145
00:12:45,000 --> 00:12:46,750
‎งั้นถ้าเจ้าทั้งคู่จะไป...

146
00:12:51,291 --> 00:12:53,916
‎ข้าก็ตามครอบครัวของข้าไปเช่นกัน

147
00:12:55,166 --> 00:12:57,041
‎- ไม่
‎- ไม่เหรอ

148
00:12:57,125 --> 00:12:59,083
‎หมายความว่ายังไงที่ว่าไม่

149
00:12:59,166 --> 00:13:01,833
‎โรบอโต้ตีดาบใหม่ได้ เขาไปกับเราได้

150
00:13:01,916 --> 00:13:03,791
‎ส่วนดันแคนจะไปเกรย์สกัลล์

151
00:13:03,875 --> 00:13:07,708
‎เกรย์สกัลล์รึ ข้ารู้ว่าเจ้าโกรธข้า
‎แต่แรนดอร์มีบัญชาว่า...

152
00:13:07,791 --> 00:13:09,166
‎มันคือซอร์เซอเรส ท่านพ่อ

153
00:13:10,625 --> 00:13:11,583
‎เธอกำลังจะตาย

154
00:13:13,000 --> 00:13:15,125
‎นางมีเพียงครินเจอร์คอยปกป้องนาง

155
00:13:15,708 --> 00:13:20,083
‎ถ้าไทรคล็อปส์กับสมุนลัทธิเทคโนฯ
‎ยังคลั่งทำลายวัตถุเวทมนตร์ให้สิ้นซาก

156
00:13:20,166 --> 00:13:22,458
‎จะนานแค่ไหนกันเชียว
‎ก่อนพวกมันจะไปถึงเกรย์สกัลล์

157
00:13:23,875 --> 00:13:27,500
‎พ่อบอกว่าไม่มีความลับอีกต่อไป
‎จึงยังมีอีกเรื่องที่พ่อต้องบอกเจ้า

158
00:13:27,583 --> 00:13:30,916
‎โอ้ ไม่ละ เราไม่มีเวลาสะสางปัญหาครอบครัว

159
00:13:31,000 --> 00:13:34,583
‎แค่เมื่อวาน ลูกเถ้าไฟก็มอดไหม้เกือบครึ่งนึงแล้ว

160
00:13:35,833 --> 00:13:37,750
‎งั้นไว้เล่าทีหลังแล้วกัน

161
00:13:37,833 --> 00:13:39,083
‎ถ้าเราโชคดีน่ะนะ

162
00:13:41,833 --> 00:13:44,041
‎ข้าไม่รู้ว่ารู้สึกกับอดีตยังไงอีกแล้ว

163
00:13:44,125 --> 00:13:46,916
‎แต่ถ้าท่านพ่ออยากชดเชยให้ข้าล่ะก็...

164
00:13:50,000 --> 00:13:52,041
‎ช่วยซอร์เซอเรสด้วยนะ ท่านพ่อ

165
00:14:08,083 --> 00:14:10,291
‎สุดยอดไปเลย

166
00:14:18,708 --> 00:14:20,458
‎ข้าชอบสถานที่แบบนี้

167
00:14:20,541 --> 00:14:24,375
‎กว้างใหญ่ ยากลำบาก เป็นธรรมชาติ

168
00:14:24,833 --> 00:14:26,875
‎เจ้าไม่ชอบมันเท่าไหร่
‎ครั้งสุดท้ายที่เรามาที่นี่

169
00:14:26,958 --> 00:14:29,208
‎ข้าชอบทะเลคริสตัล

170
00:14:29,291 --> 00:14:31,375
‎มันคือเพื่อนที่ข้าไม่สนใจ

171
00:14:31,458 --> 00:14:35,166
‎เจ้าเอาแต่พูดถึงฮีแมนไม่หยุดหย่อน

172
00:14:36,000 --> 00:14:38,083
‎เอ่อ เจ้าเองก็เคยพูดถึงสเกเลทอร์ไม่หยุด

173
00:14:39,083 --> 00:14:41,000
‎ข้านี่โง่เง่าชะมัด

174
00:14:41,083 --> 00:14:43,875
‎การอุทิศตัวของข้าให้สเกเลทอร์
‎ทำข้าตาบอดจนมาถึงจุดนี้

175
00:14:43,958 --> 00:14:47,166
‎จุดที่ข้าน่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งแห่งจักรวาลได้

176
00:14:47,250 --> 00:14:49,166
‎ข้าเกิดมาเพื่อปกครอง

177
00:14:49,250 --> 00:14:51,958
‎แต่แทนที่ข้าจะสานโชคชะตาของข้าให้เป็นจริง

178
00:14:52,041 --> 00:14:55,250
‎ข้ากลับใช้เวลาทั้งชีวิตช่วยให้เขาทำสำเร็จซะนี่

179
00:14:55,333 --> 00:14:57,458
‎แต่เขาก็ตายไปแล้ว ทำใจก้าวต่อไปเถอะ

180
00:14:58,375 --> 00:14:59,500
‎เหมือนเจ้าน่ะรึ

181
00:14:59,583 --> 00:15:02,000
‎เจ้ายังทำใจก้าวต่อไม่ได้เลย
‎เจ้าได้แต่วิ่งหนี

182
00:15:02,083 --> 00:15:05,916
‎ถ้ามีบางสิ่งตายไป เจ้าก็แค่ฝัง
‎ถ้ามันไม่ตาย เจ้าก็ดูแลถนอมมัน

183
00:15:06,583 --> 00:15:10,958
‎แต่เจ้าต้องเผชิญหน้ากับมัน
‎ไม่งั้นมันจะหลอกหลอนเจ้าไปจนวันตาย

184
00:15:11,541 --> 00:15:13,791
‎เลิกสอนข้าซะที ข้าค้นพบความสุขสงบแล้ว

185
00:15:13,875 --> 00:15:16,208
‎ฟังนักรบที่กำลังเดินทางสู่นรกพูดเข้าสิ

186
00:15:24,750 --> 00:15:27,916
‎วันแบบนี้แหละที่ท่านไม่คิดว่าจะจดจำได้

187
00:15:28,875 --> 00:15:32,625
‎อะไรนะ ดูนี่สิ แน่นอนว่าข้าจดจำวันนี้ได้แน่

188
00:15:32,708 --> 00:15:33,750
‎ทำไมจะจำไม่ได้ล่ะ

189
00:15:35,375 --> 00:15:39,250
‎ข้าใช้เวลานับปีต่อสู้เคียงข้าง
‎สุดยอดนักรบแห่งอีเทอร์เนีย

190
00:15:39,916 --> 00:15:42,875
‎แต่ตอนนี้ข้ากลับลืมมากกว่าจะจำได้ซะอีก

191
00:15:43,625 --> 00:15:46,250
‎ความทรงจำทั้งหมดของข้าพร่าเลือน

192
00:15:46,333 --> 00:15:49,958
‎ดังนั้นถ้าท่านจะใช้ชีวิตเช่นนักผจญภัย อันดร้า

193
00:15:50,541 --> 00:15:52,625
‎ท่านอาจจะอยากเขียนบันทึก

194
00:15:52,708 --> 00:15:54,791
‎เขียนทุกสิ่งที่ท่านเคยทำ

195
00:15:54,875 --> 00:15:57,875
‎แม้แต่เรื่องงี่เง่าที่ท่านคิดว่าน่าจะลืมๆ ไป

196
00:15:57,958 --> 00:16:02,375
‎เพราะเมื่อการผจญภัยสิ้นสุดลง
‎นั่นจะเป็นทุกอย่างที่ท่านเหลืออยู่

197
00:16:02,458 --> 00:16:05,500
‎มิตรสหายที่ดีและความทรงจำแสนสุข

198
00:16:09,000 --> 00:16:10,125
‎นั่นอะไรน่ะ

199
00:16:14,333 --> 00:16:15,541
‎อะควาติคันส์

200
00:17:04,333 --> 00:17:06,666
‎เมอร์แมน ปล่อยเราเดี๋ยวนี้

201
00:17:06,750 --> 00:17:11,125
‎ทะเลซีลีจไม่มีเวลาฟังพวกเจ้าคร่ำครวญขอชีวิต

202
00:17:11,208 --> 00:17:14,041
‎แต่ข้ามีเวลาเหลือเฟือจะฟังเสียงเจ้าตาย

203
00:17:14,125 --> 00:17:16,541
‎เจ้าปลาเทราต์ทรยศ

204
00:17:16,625 --> 00:17:18,916
‎เราสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับสเกเลทอร์

205
00:17:19,000 --> 00:17:24,458
‎และพอสเกเลทอร์ตาย
‎เราน่าจะยึดครองอีเทอร์เนียได้แล้ว

206
00:17:25,041 --> 00:17:27,208
‎โดยมีเจ้าปกครองแผ่นดิน
‎ส่วนข้าปกครองผืนน้ำ

207
00:17:27,291 --> 00:17:30,041
‎เราคงได้ปกครองจักรวาลนี้ด้วยกันไปแล้ว

208
00:17:30,125 --> 00:17:34,791
‎โดยไม่ต้องทนอีโก้ร้ายๆ ของสเกเลทอร์
‎และไม่มีฮีแมนมาขวางทาง

209
00:17:34,875 --> 00:17:36,750
‎เราคงกุมอำนาจทุกอย่างได้แล้ว

210
00:17:36,833 --> 00:17:40,333
‎แต่ไม่ เจ้าลืมเมอร์แมนไปซะหมด

211
00:17:40,875 --> 00:17:44,458
‎และตอนนี้เจ้าจะไม่มีวันลืมเมอร์แมนลง

212
00:18:48,041 --> 00:18:50,708
‎ให้ข้าจับเจ้าปลานี่แร่เลยไหม

213
00:18:50,791 --> 00:18:51,666
‎ไม่

214
00:18:52,333 --> 00:18:54,458
‎อำนาจปกครองทะเลของเขาช่วยเราได้

215
00:18:55,000 --> 00:18:56,958
‎ข้าบอกให้ท่านไปเกรย์สกัลล์ไงละ

216
00:18:57,541 --> 00:18:59,750
‎และพ่อบอกเจ้าว่าพ่อรักเจ้า

217
00:19:05,875 --> 00:19:07,708
‎เรามีข้อเสนอมาให้เจ้า เมอร์แมน

218
00:19:07,791 --> 00:19:11,666
‎พาเราไปประตูแห่งซับเทอร์เนียโดยสวัสดิภาพ
‎และเราจะปล่อยเจ้ากลับสู่ทะเล

219
00:19:11,750 --> 00:19:13,375
‎หากเจ้าปฏิเสธ

220
00:19:14,041 --> 00:19:18,291
‎เจ้าจะเน่าตายกลางแดด
‎ขนาดนี้ฝูงนกนางนวลยังไม่กล้ากินเจ้า

221
00:19:48,500 --> 00:19:51,458
‎เวทมนตร์ที่นี่ต้องแข็งแกร่งว่าในอีเทอร์นอสแน่ๆ

222
00:19:51,541 --> 00:19:53,333
‎ข้ารู้สึกสดชื่นแข็งแรงขึ้นมาเลย

223
00:19:53,916 --> 00:19:56,875
‎ซึ่งแปลว่าดาบแห่งพลังที่เราค้นหา
‎อยู่ไม่ไกลแล้ว

224
00:19:58,375 --> 00:20:01,041
‎ข้ายอมทำตามข้อเสนอ

225
00:20:01,916 --> 00:20:03,041
‎ปล่อยเจ้าปลาลิ้นหมานี่ซะ

226
00:20:07,958 --> 00:20:11,083
‎ท้องทะเลจะไม่มีวันลืม อีวิลลิน

227
00:20:15,791 --> 00:20:18,416
‎ข้าจะไม่ลืมเช่นกัน

228
00:20:20,166 --> 00:20:22,208
‎เจ้าหมอนั่นท่าทางมีพิรุธนะ

229
00:20:24,000 --> 00:20:26,166
‎อะไรล่ะ ทุกคนก็คิดเหมือนกันนี่นา

230
00:20:27,166 --> 00:20:29,666
‎รีบเข้าและรีบออกมาจากซับเทอร์เนียให้ไวที่สุด

231
00:20:29,750 --> 00:20:32,750
‎ไม่มีอะไรอยู่ได้นานในดินแดนแห่งความตาย

232
00:21:01,166 --> 00:21:04,416
‎สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี
‎ประตูแห่งซับเทอร์เนีย

233
00:21:07,750 --> 00:21:10,000
‎แล้วเราจะเปิดมันยังไงล่ะ

234
00:21:11,458 --> 00:21:12,375
‎ถอยไป

235
00:22:10,375 --> 00:22:14,375
‎ข้าต้องเข้าไป
‎แต่ข้าเข้าใจถ้าพวกเจ้าเลือกจะไม่ไปกับข้า

236
00:22:14,458 --> 00:22:16,666
‎ที่นี่มีเพียงความมืดมนและน่าสยดสยอง

237
00:22:17,208 --> 00:22:20,208
‎ไม่เป็นไร ทีล่า
‎ข้าไม่กลัว

238
00:22:20,291 --> 00:22:22,750
‎งั้นเจ้าก็โง่แท้ๆ

239
00:23:35,625 --> 00:23:40,625
‎คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์