1
00:00:08,216 --> 00:00:11,095
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:11,679 --> 00:00:12,680
‎บัมเปอร์

3
00:00:16,851 --> 00:00:20,021
‎ปี 2003 ชายร่างใหญ่ที่แทบไม่มีใครรู้จัก

4
00:00:20,104 --> 00:00:21,898
‎กำลังเพลินกับการเต้นบนโต๊ะใน...

5
00:00:22,565 --> 00:00:24,525
‎สถาบันจิตเวชร้างแห่งหนึ่ง

6
00:00:24,609 --> 00:00:27,945
‎มันเป็นหนึ่งในสถานที่น่าขนลุกที่สุดในชีวิตผม

7
00:00:28,029 --> 00:00:29,197
‎รับรองว่าบ้าแน่ๆ

8
00:00:30,490 --> 00:00:32,408
‎- จะบ้าหรือไม่...
‎- มันบ้าไปแล้ว

9
00:00:32,950 --> 00:00:36,287
‎ก็เกือบ 20 ปีแล้วล่ะ
‎ที่หนังน่ารักเหนือกาลเวลาเรื่องนี้

10
00:00:36,370 --> 00:00:38,372
‎ทำให้โลกได้อิ่มเอม
‎ด้วยคริสต์มาสเชียร์จาก...

11
00:00:38,456 --> 00:00:39,916
‎ร้องเพลงดังๆ ให้ทุกคนได้ยิน

12
00:00:39,999 --> 00:00:42,210
‎-  ด้วยดาราและทีมงานที่...
‎-  ไมมีใครรู้จักเลย

13
00:00:42,293 --> 00:00:43,503
‎และบางคนที่รู้จักดี

14
00:00:43,586 --> 00:00:47,340
‎- จิมมีในฝัน
‎- เขาเป็นความฝันของฉันจ้ะ

15
00:00:47,423 --> 00:00:51,385
‎แต่หนังคริสต์มาสเรื่องนี้
‎ไม่ไช่จู่ๆ ก็โผล่มาจากที่ไหนก็ไม่รู้หรอก

16
00:00:51,469 --> 00:00:54,597
‎- ผมอยากทำแอนิเมชั่นแบบสต็อปโมชั่น
‎- มีแรงบันดาลใจในตัวเอง

17
00:00:54,680 --> 00:00:56,182
‎เหมือนแรนกิ้นบาสเป๊ะๆ

18
00:00:56,265 --> 00:00:57,433
‎พร้อมมั้ย ซานต้า

19
00:00:57,517 --> 00:01:00,144
‎แล้วก็ตามมาด้วยปัญหาเรื่องกฎหมายทันที

20
00:01:00,228 --> 00:01:01,145
‎- อะไร
‎- อะไร

21
00:01:01,229 --> 00:01:03,898
‎นี่มันหนังสร้างโลก
‎หรือหนังสร้างเราเป็นจำเลยกันแน่เนี่ย

22
00:01:04,481 --> 00:01:06,400
‎ความสุขสันต์แบบไร้ข้อกังขาของ...

23
00:01:06,484 --> 00:01:07,318
‎เจ้าตัวเหม็น

24
00:01:08,069 --> 00:01:08,945
‎หนังตลกคริสต์มาส

25
00:01:09,028 --> 00:01:10,613
‎สตูดิโอไม่ชอบมัน

26
00:01:10,696 --> 00:01:12,198
‎ที่มีแต่ข้อกังขาเข้าไม่ขาดสาย

27
00:01:12,281 --> 00:01:14,659
‎พวกคุณนี่ต้องบ้าเต็มขั้น

28
00:01:14,742 --> 00:01:18,079
‎ถึงได้คิดว่าวิล เฟอร์เรลควรจะเป็นตัวนำ...

29
00:01:18,162 --> 00:01:20,623
‎- ไม่
‎- ไม่ว่าเรื่องอะไร

30
00:01:21,499 --> 00:01:23,167
‎และเหมือนอย่างที่บัดดี้เป็น

31
00:01:23,251 --> 00:01:28,005
‎การสร้างหนังคริสต์มาสอมตะเรื่องนี้จึงเป็น
‎เรืองราวของการเริ่มต้นที่ถ่อมตนและไร้เดียงสา

32
00:01:28,089 --> 00:01:29,298
‎โอเค แล้วผมต้องทำไง

33
00:01:29,382 --> 00:01:31,676
‎ผ่านความพากเพียร เติบโต

34
00:01:32,552 --> 00:01:36,347
‎จนเป็นหนึ่งในคริสต์มาสอมตะ
‎ที่น่าทึ่งที่สุดไปตลอดกาล

35
00:01:39,475 --> 00:01:41,936
‎ดูไว้นะ เขาจะถอดกางเกงแล้ว

36
00:01:42,019 --> 00:01:43,646
‎แล้วทำไมต้องเป็นแบบอื่นด้วยล่ะ

37
00:02:01,038 --> 00:02:03,875
‎(ปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊ก)

38
00:02:07,086 --> 00:02:10,463
‎นี่คือเรื่องราวของ
‎ภาพยนตร์คริสต์มาสเปลี่ยนโลก

39
00:02:12,216 --> 00:02:15,803
‎ได้เวลาเตรียมพร้อม
‎สำหรับคริสมาสต์ที่จะถึงกันแล้ว

40
00:02:15,887 --> 00:02:17,889
‎ปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊ก เรื่องราวชวนหลงใหล

41
00:02:17,972 --> 00:02:21,601
‎ของผู้ชายตัวสูง ท่าทางเปิ่นๆ
‎ที่คิดว่าตัวเองเป็นเอลฟ์

42
00:02:21,684 --> 00:02:23,811
‎- น่าตลกดีนะ
‎- ค่อนข้างตลกเลยล่ะ

43
00:02:23,895 --> 00:02:25,354
‎เขาออกเดินทางเพื่อตามหา...

44
00:02:25,438 --> 00:02:26,856
‎- พ่อครับ
‎- ซึ่งมีปัญหาด้านอารมณ์

45
00:02:26,939 --> 00:02:29,108
‎- แกอยากได้เงินเหรอ
‎- เขากวนประสาททุกคน

46
00:02:29,192 --> 00:02:30,484
‎- นี่
‎- ออกไปนะ

47
00:02:30,568 --> 00:02:31,986
‎เรียกฉันว่าเอลฟ์อีกทีล่ะก็

48
00:02:32,069 --> 00:02:33,779
‎และดึงเคราใครบางคน

49
00:02:36,407 --> 00:02:40,995
‎- ในขณะที่ตกหลุมรัก...
‎- ฉันมีความรักและฉันไม่สนหรอกว่าใครจะรู้บ้าง

50
00:02:41,078 --> 00:02:44,248
‎และทำให้หัวใจเย็นชาของพ่อขี้โมโหอุ่นขึ้น

51
00:02:44,749 --> 00:02:46,667
‎แล้วสุดท้าย ก็ปกป้องคริสต์มาส

52
00:02:46,751 --> 00:02:49,754
‎แต่จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ มัน...

53
00:02:50,796 --> 00:02:52,965
‎มันเริ่มไกลไปสักหน่อยจากขั้วโลกเหนือ

54
00:02:53,049 --> 00:02:57,595
‎ความจริงคือ
‎มันเริ่มที่นี่ในปี 1970 ที่ฟิลาเดเฟีย

55
00:02:57,678 --> 00:02:59,388
‎โดยเฉพาะกับหนุ่มน้อยชาวยิวคนหนึ่ง

56
00:02:59,472 --> 00:03:02,183
‎ซึ่งมีมุมมองต่อคริสต์มาส
‎ไม่ค่อยเหมือนกับชาวบ้านมากนัก

57
00:03:02,266 --> 00:03:03,434
‎ฮานุกกาห์น่าทึ่งมาก

58
00:03:03,517 --> 00:03:07,563
‎แต่คริสต์มาสมีอะไรพิเศษกว่านั้น

59
00:03:07,647 --> 00:03:09,690
‎มีเรื่องพิเศษเยอะแยะเกี่ยวกับคริสมาสต์

60
00:03:09,774 --> 00:03:11,901
‎คุณวิ่งลงไปชั้นล่าง ของขวัญกองอยู่ตรงนั้น

61
00:03:11,984 --> 00:03:15,446
‎- อย่าลืมนะว่า...
‎- ข้างนอกมันหนาว ข้างในมันอุ่น

62
00:03:15,529 --> 00:03:21,994
‎- แต่สิ่งที่เดวิดรักยิ่งกว่าอะไร...
‎- ผมรักหนังวันคริสต์มาสสุดๆ เลย

63
00:03:22,078 --> 00:03:24,580
‎- เดวิดดูหนังวันคริสต์มาส...
‎- ตลอดเวลา

64
00:03:24,664 --> 00:03:29,335
‎จนเวลาหยุดที่ปี 1993
‎ตอนที่เขาทิ้งฟิลาเดเฟียและออกเดินทาง...

65
00:03:29,418 --> 00:03:32,880
‎ผ่านทะเลแห่งลูกกวาด
‎ที่แปลกตาไปด้วยสีสันและลวดลาย

66
00:03:33,047 --> 00:03:37,677
‎ไปตามเส้นทางไล่ล่าอาชีพ
‎คนเขียนบทภาพยนตร์คริสต์มาสในฮอลลีวูด

67
00:03:37,760 --> 00:03:41,639
‎- แต่กลายเป็นว่าเขาไปทำงานที่...
‎- โรงงานชุดชั้นใน

68
00:03:41,722 --> 00:03:43,182
‎เป็นชีวิตที่แสนมหัศจรรย์ดีแท้

69
00:03:43,266 --> 00:03:46,519
‎ถ้าคุณอยากรู้เรื่องสายแบบสปาเก็ตตี้
‎ผมคือคนที่คุณตามหา

70
00:03:46,602 --> 00:03:50,439
‎แต่การใช้ชีวิตสุดเหวี่ยงตามประสาชายหนุ่ม
‎ไม่เพียงพอสำหรับเดวิด

71
00:03:50,523 --> 00:03:51,899
‎แอลเอทำให้ผมทั้งอึ้งและทั้งทึ่ง

72
00:03:51,983 --> 00:03:55,111
‎ช่วงคริสต์มาสมันทั้งร้อนและน่าขนลุก

73
00:03:55,194 --> 00:03:57,738
‎ผมเลยจัดแจงให้ตัวเองรู้สึกเหมือนอยู่บ้านเกิด

74
00:03:57,822 --> 00:04:00,116
‎ผมเช่าหนังคริสต์มาสมาดูทุกเรื่อง

75
00:04:00,199 --> 00:04:04,829
‎แต่เพื่อให้เชื่อมโยงกับเรื่องโปรด
‎ในสมัยเด็กของตัวเอง

76
00:04:04,912 --> 00:04:08,291
‎ความคิดก็บรรเจิดขึ้นในสมองเดวิด
‎ราวกับหลอดไฟ

77
00:04:08,958 --> 00:04:10,001
‎เราจะเรียกเขาว่า...

78
00:04:10,084 --> 00:04:11,002
‎รูดอล์ฟ

79
00:04:11,085 --> 00:04:14,588
‎- ซึ่งมีลัษณะคล้ายเดวิด ในแอลเอ...
‎- รูดอล์ฟมีนิสัยแปลกแยก

80
00:04:14,672 --> 00:04:18,718
‎เขาเข้ากับใครไม่ได้
‎เขาจึงออกไปข้างนอกและหาที่ที่เขาควรอยู่

81
00:04:18,800 --> 00:04:19,634
‎พร้อม ซานต้า

82
00:04:19,719 --> 00:04:22,972
‎และด้วยโชคชะตาที่น่าสงสาร
‎ของเรนเดียร์ร่างพิการตัวนี้

83
00:04:23,055 --> 00:04:24,724
‎เดวิด บาเรนบอมก็ได้ไอเดีย...

84
00:04:24,807 --> 00:04:27,977
‎- ฉันคิดออกแล้ว
‎- ที่จะเปลี่ยนคริสต์มาสไปตลอดกาล

85
00:04:28,060 --> 00:04:31,856
‎ผมจะแปลงร่างรูดอล์ฟเป็นเอลฟ์ร่างยักษ์

86
00:04:31,939 --> 00:04:34,692
‎- และความคิดที่ว่านั่นก็คือ
‎- ปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊ก

87
00:04:34,775 --> 00:04:36,235
‎โอ้ ใช่

88
00:04:36,319 --> 00:04:39,572
‎ด้วยหัวใจที่มลายหายไป
‎พร้อมกับความไร้เดียงสาของคริสต์มาส

89
00:04:39,655 --> 00:04:41,157
‎ของแรกิ้นและบาส

90
00:04:41,240 --> 00:04:43,784
‎เดวิดเริ่มร่างเรื่องราวคริสต์มาส

91
00:04:43,868 --> 00:04:46,412
‎ของเอลฟ์ชื่อบัดดี้ ที่อาศัยอยู่ในนิวยอร์ก

92
00:04:46,495 --> 00:04:47,913
‎ไม่มีที่ไหนที่ฉันอยู่ได้เลย

93
00:04:48,414 --> 00:04:49,332
‎เอลฟ์เป็นพวกตลก

94
00:04:49,415 --> 00:04:50,750
‎ถือเป็นการเริ่มเรื่องได้ดี

95
00:04:50,833 --> 00:04:52,209
‎เซ่อซ่า ไม่มีเหตุผล

96
00:04:52,293 --> 00:04:53,711
‎แต่แล้วก็...

97
00:04:53,794 --> 00:04:58,841
‎หนึ่งในบุคลิกที่สร้างความแตกต่างให้กับ
‎หนังคริสต์มาสก็คือ การมีหัวใจที่พองโต

98
00:04:58,924 --> 00:04:59,800
‎และกับเอลฟ์...

99
00:04:59,884 --> 00:05:04,805
‎อารมณ์ของเรื่องปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊ก
‎ก็จะเป็นแบบเรื่องราวของพ่อลูก...

100
00:05:05,306 --> 00:05:08,601
‎ซึ่งสำหรับเดวิด
‎นั่นเป็นเรื่องที่อยู่ในใจของเขาเลย

101
00:05:08,684 --> 00:05:11,312
‎พ่อผมเสียไปตั้งแต่ผมยังเล็กๆ

102
00:05:11,395 --> 00:05:16,108
‎อารมณ์ที่สื่อในภาพยนตร์เรื่องนี้
‎ก็คือการตามหาพ่อ

103
00:05:16,192 --> 00:05:17,985
‎และผมรู้ว่าการเล่าเรื่องแบบนี้...

104
00:05:18,069 --> 00:05:20,196
‎พ่อ ผมรักพ่อนะ

105
00:05:20,279 --> 00:05:23,115
‎จะทำให้ผมได้เชื่อมไปถึงมัน

106
00:05:23,199 --> 00:05:26,994
‎และผมรู้ว่านั่นคือการเดินทาง
‎ที่ผมอยากให้บัดดี้ดำเนินไป

107
00:05:27,078 --> 00:05:31,207
‎ตอนนี้สคริปต์ก็สมบูรณ์แล้ว
‎งั้นก็ได้เวลาช้อปปิ้งวันคริสต์มาสกันล่ะ

108
00:05:31,290 --> 00:05:33,751
‎ผมเอาสคริปต์ให้ตัวแทนของผมดู
‎เธอบอกว่ามันเยี่ยมมาก

109
00:05:33,834 --> 00:05:35,836
‎และสิ่งที่เขารู้ต่อมาก็คือ เขาได้โรงถ่าย

110
00:05:35,920 --> 00:05:38,047
‎เอ็มพีซีเอซื้อไปหนึ่งปี

111
00:05:38,130 --> 00:05:40,925
‎แล้วปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊กก็จะได้ก้าวกันล่ะ

112
00:05:41,550 --> 00:05:44,345
‎พวกเขาจึงเริ่มการคัดตัวนักแสดง

113
00:05:44,845 --> 00:05:47,098
‎และไม่มีอะไรให้แปลกใจ ที่ที่พวกเขาต้องไปก็คือ

114
00:05:47,181 --> 00:05:49,600
‎บ้านของแซเทอร์เดย์ไนท์ไลฟ์
‎รายการตลกระดับตำนาน

115
00:05:49,683 --> 00:05:51,602
‎แต่ก็ยังไม่เห็นใครเข้าตา

116
00:05:51,685 --> 00:05:54,355
‎พวกเขาอยากทำให้เหมือนหนังของคริส ฟาร์เลย์

117
00:05:54,438 --> 00:05:58,275
‎เฮ้ ดูฉันสิ ผงเอลฟ์เต็มตัวฉันไปหมดเลย

118
00:05:58,359 --> 00:06:01,654
‎- ซึ่งจะต้องเป็นหนังที่ต่างออกไป
‎- หนังที่เดวิด...

119
00:06:01,737 --> 00:06:04,198
‎- ต้องแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง
‎- ไม่ได้อยากสร้าง

120
00:06:04,824 --> 00:06:07,827
‎และก็อย่างที่รู้
‎เพราะเขาให้ความสำคัญกับสคริปต์มาก

121
00:06:07,910 --> 00:06:11,414
‎เดวิดตัดสินใจอยู่ต่อจนครบสัญญาหนึ่งปี...

122
00:06:13,207 --> 00:06:17,336
‎เพื่อจะได้ไม่ต้องต่อสัญญาปีถัดไป
‎และไปพบกับบางคนที่คาเฟ่แห่งนี้

123
00:06:17,420 --> 00:06:19,755
‎บางคนที่เข้าใจเขาอย่างแท้จริง

124
00:06:19,880 --> 00:06:22,299
‎บางคนอย่างโปรดิวเซอร์จอน เบิร์ก

125
00:06:22,383 --> 00:06:25,928
‎ผมได้พบกับคนเขียนที่เราไม่เคยเจอกันมาก่อน
‎หลังจากที่ได้อ่านสคริปต์ของเขา

126
00:06:26,011 --> 00:06:27,888
‎เขาไม่มีตัวตนโดยสิ้นเชิง...

127
00:06:27,972 --> 00:06:29,348
‎ผมไม่มีตัวตนโดยสิ้นเชิง

128
00:06:29,432 --> 00:06:31,725
‎เป็นคนซึ่งไม่ผลงานเลย แต่เขามีพรสวรรค์

129
00:06:31,809 --> 00:06:32,810
‎คำนั้นแหละ

130
00:06:32,893 --> 00:06:36,939
‎และเขาต้องการผู้จัดการ และผมบอกเขาว่า
‎"ผมจะเป็นผู้จัดการคุณเอง"

131
00:06:37,648 --> 00:06:39,900
‎นั่นแหละที่เขาต้องการ
‎บางคนที่มีผลงานผ่านมือ

132
00:06:39,984 --> 00:06:43,904
‎ผมก็ไม่มีตัวตนโดยสิ้นเชิง
‎และไม่ได้มีผลงานอะไรผ่านมือมากมาย

133
00:06:43,988 --> 00:06:46,782
‎โอ้ แต่เขามีหุ้นส่วน ทอดด์ โคมาร์นิกี

134
00:06:46,866 --> 00:06:50,244
‎- เมื่อจอนและเดวิดไปดื่มกาแฟด้วยกัน...
‎- เรามีปัญญาจ่ายแค่ค่ากาแฟ

135
00:06:50,327 --> 00:06:52,121
‎จอนฝากเรื่องไว้ให้เขาได้คิด

136
00:06:52,204 --> 00:06:54,623
‎ผมไม่มีเงินเลี้ยงมื้อกลางวันเขา

137
00:06:54,707 --> 00:06:57,626
‎แล้วมีอะไรบนโลกนี้
‎ที่จอนจะเอามาขึ้นมาวางบนโต๊ะได้บ้างล่ะเนี่ย

138
00:06:57,710 --> 00:06:59,211
‎วิล ฟาร์เรลรับบทบัดดี้

139
00:06:59,295 --> 00:07:00,671
‎โทษทีพวก มาช้าไปหน่อย...

140
00:07:01,172 --> 00:07:04,925
‎จอนกับผมรู้สึกเลยว่าบทนี้เขียนขึ้นมาเพื่อเขา

141
00:07:05,009 --> 00:07:06,760
‎ดาวเคราะห์ดวงโปรดของคุณคือดวงไหน

142
00:07:06,844 --> 00:07:09,513
‎มีบางอย่างที่วิลทำได้สุดยอด
‎ในแซเทอร์เดย์ไนท์ไลฟ์

143
00:07:09,597 --> 00:07:12,975
‎- อะไรๆ
‎- ความไร้เดียงสาตลอดกาล

144
00:07:13,058 --> 00:07:15,686
‎สูบปุ๊นที่เต็มไปด้วยมิตรภาพและความฉุน

145
00:07:15,769 --> 00:07:18,022
‎บางอย่างที่ส่องประกายเจิดจรัส
‎ออกจากตัวคนๆ นั้น

146
00:07:18,105 --> 00:07:21,108
‎- งั้นก็ดูฉันสิ
‎- และสิ่งที่จอนและทอดด์เห็น...

147
00:07:21,192 --> 00:07:24,361
‎- นั่นคือทั้งหมดที่เป็นเอลฟ์บัดดี้
‎- ผมชอบยิ้ม มันคือกิจกรรมโปรดของผม

148
00:07:24,445 --> 00:07:26,030
‎นั่นคือสาเหตุที่วิลคือคนที่เหมาะที่สุด

149
00:07:26,113 --> 00:07:27,406
‎มันต้องเจ๋งแน่ๆ

150
00:07:28,824 --> 00:07:33,204
‎แต่เรื่องชักชวนเขามาให้ได้
‎มันเป็นมาตรฐานระดับสูงสำหรับเดวิด

151
00:07:33,287 --> 00:07:35,331
‎เยี่ยม สุดยอดที่สุด จัดไปตามนั้น

152
00:07:35,414 --> 00:07:37,541
‎นอกจากราคาจะดีที่สุด
‎คุณยังตอบคำถามได้ถูกต้อง

153
00:07:37,625 --> 00:07:41,420
‎คำถามก็คือ
‎จอน เบิร์กจะพาวิล ฟาร์เรลมาได้หรือไม่

154
00:07:41,504 --> 00:07:42,630
‎ผมทำได้แน่นอน

155
00:07:43,964 --> 00:07:47,468
‎จากเสียงหัวเราะน่าหงุดหงิด
‎ที่ออกจากปากโปรดิวเซอร์มือใหม่รายนี้

156
00:07:47,551 --> 00:07:49,929
‎มันก็ตลกดีนะ ที่บางครั้งการเป็นโปรดิวเซอร์ที่ดี

157
00:07:50,012 --> 00:07:54,600
‎คือการไปเล่นบาสเก็ตบอลบนคอร์ทเทนนิส
‎ตอนเช้าวันเสาร์ที่บ้านเอเยนต์

158
00:07:54,683 --> 00:07:57,144
‎จอนผูกเชือกรองเท้าและเตรียมพร้อมจะชู้ตลูก

159
00:07:57,228 --> 00:07:58,896
‎หรือไปคุยงานกันเลยมั้ย

160
00:07:58,979 --> 00:08:02,066
‎ผมไปเล่นกับคนชื่อเจสัน เฮย์แมน
‎ซึ่งเป็นตัวแทนของวิล ฟาร์เรล

161
00:08:02,149 --> 00:08:04,193
‎เสนอภาพยนตร์ให้เขา
‎เขาอ่านแล้วเขาชอบ

162
00:08:04,276 --> 00:08:08,489
‎เขาส่งต่อให้จูลี ดาร์โมดีย์
‎ซึ่งเป็นรองผู้จัดการของวิลในตอนนั้น

163
00:08:08,572 --> 00:08:11,242
‎เธอชอบมันนะ เธอเสนอขึ้นไป
‎ยังเจ้านายเธอ

164
00:08:11,325 --> 00:08:14,245
‎ซึ่งเป็นคนสำคัญของวิลที่ชื่อจิมมี่ มิลเลอร์

165
00:08:14,328 --> 00:08:16,872
‎จิมมี่อ่านสคริปต์ เขาชอบก็เลยส่งต่อให้วิล

166
00:08:17,456 --> 00:08:21,418
‎ในที่สุดวิลก็อ่านมันและคนของเขาก็บอกว่า
‎เขาสนใจมัน

167
00:08:21,502 --> 00:08:23,045
‎และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นของเรา

168
00:08:23,128 --> 00:08:25,548
‎- ทีมของเราสามคนที่ไม่มีตัวตนเลย
‎- ใช่

169
00:08:25,631 --> 00:08:27,841
‎- มีใครบอกมั้ย
‎- บอก

170
00:08:27,925 --> 00:08:31,011
‎ต่อไปก็งานท้าทายที่สุดของพวกเขา
‎ซึ่งก็คือทำให้สตูดิโอตอบว่า...

171
00:08:31,095 --> 00:08:33,681
‎- เอา
‎- ผมโทรหาคนในสตูดิโอพวกนี้

172
00:08:33,764 --> 00:08:35,307
‎ผมมีพิทช์สรุปแล้ว

173
00:08:35,390 --> 00:08:37,308
‎ผมบอกพวกเขาว่า
‎ผมมีสคริปต์ที่เจ๋งมากๆ...

174
00:08:37,393 --> 00:08:39,477
‎- เหรอคะ
‎- และวิล ฟาร์เรลก็สนใจ

175
00:08:39,562 --> 00:08:40,729
‎ใช่แล้ว

176
00:08:40,813 --> 00:08:43,023
‎- ผมพยายามให้พวกเขาตื่นเต้นกับมัน
‎- ใช่

177
00:08:44,316 --> 00:08:47,736
‎- แต่อย่างไรก็ตาม...
‎- พวกเขาขอผ่าน

178
00:08:47,820 --> 00:08:49,822
‎ผมทำผิดทุกเรื่อง

179
00:08:49,905 --> 00:08:53,492
‎คำพูดติดปากที่พูดง่ายที่สุด
‎ของคุณในฮอลลีวูดคือ....

180
00:08:53,576 --> 00:08:55,369
‎- ไม่
‎- เกือบทั้งหมดที่คุณได้ยินคือ...

181
00:08:55,452 --> 00:08:56,829
‎- ไม่
‎- ไม่เหรอ

182
00:08:56,912 --> 00:08:57,830
‎ไม่

183
00:08:57,913 --> 00:09:01,041
‎แต่มีอย่างอื่นที่พวกเขาได้ยิน
‎และมันน่าตกใจจริงๆ

184
00:09:01,125 --> 00:09:03,711
‎พวกเขาบอกว่าพวกคุณนี่ต้องบ้าเต็มขั้น

185
00:09:03,794 --> 00:09:06,964
‎ถึงได้คิดว่าวิล เฟอร์เรลควรจะเป็นตัวนำ...

186
00:09:07,047 --> 00:09:09,133
‎ไม่

187
00:09:09,216 --> 00:09:10,259
‎ไม่ว่าเรื่องอะไร

188
00:09:10,342 --> 00:09:13,137
‎- คือว่า เขาไม่ค่อย...
‎- ไม่มีตัวตนโดยสิ้นเชิง

189
00:09:13,220 --> 00:09:15,764
‎- มันก็จริงที่วิล...
‎- ไม่ค่อยมีผลงานเท่าไหร่

190
00:09:15,848 --> 00:09:17,891
‎- ถ้าพูดถึงเรื่องหนัง
‎- นั่นก็ถูก

191
00:09:17,975 --> 00:09:19,059
‎เงียบไปเลย

192
00:09:19,143 --> 00:09:20,644
‎มันยากนะที่จะคิดว่า

193
00:09:20,728 --> 00:09:24,607
‎"โอ้ มีช่วงที่วิล ไม่ได้เป็นดาวดังด้วย"

194
00:09:24,690 --> 00:09:26,900
‎ฉันรู้สึกเหมือนอัดยาบ้าเข้าไป

195
00:09:26,984 --> 00:09:29,653
‎แต่ตอนนั้นวิลล์ดังแค่ในตลาด

196
00:09:29,737 --> 00:09:31,155
‎อะไนท์แอทเดอะร็อกซ์เบอร์รีย์

197
00:09:31,238 --> 00:09:34,575
‎ซึ่งก็ไม่ได้ติดบ็อกซ์ ออฟฟิศ

198
00:09:34,658 --> 00:09:36,994
‎และนั่นไม่ได้เป็นไปตามที่หวังไว้

199
00:09:37,077 --> 00:09:40,039
‎ยังไม่มีใครเคยจับวิลเล่นหนัง เราเลยอยากทำ

200
00:09:40,122 --> 00:09:42,249
‎แต่กลายเป็นว่าพวกเขาไม่ได้โดดเดี่ยว

201
00:09:42,333 --> 00:09:46,295
‎ผมได้รับโทรศัพทย์จากใครก็ไม่รู้
‎ชื่อเคล บอย์เตอร์

202
00:09:46,378 --> 00:09:47,880
‎เขาเป็นพี่หมีตัวใหญ่

203
00:09:47,963 --> 00:09:49,256
‎ได้ ตามนั้น บาย

204
00:09:49,340 --> 00:09:51,216
‎ยังกะพายุเข้า

205
00:09:55,429 --> 00:09:56,430
‎คุณเป็นใคร

206
00:09:56,513 --> 00:09:57,848
‎ถามดีแฮะ

207
00:09:57,931 --> 00:10:00,934
‎เคล บอยเตอร์ผู้บริหารระดับจูเนียร์
‎เน้นว่าจูเนียร์

208
00:10:01,018 --> 00:10:02,353
‎ของนิวไลน์ซินีมา

209
00:10:02,436 --> 00:10:05,314
‎เรื่องที่ดังอยู่ตอนนั้นก็มี..

210
00:10:05,397 --> 00:10:07,816
‎นิ้วเขมือบ

211
00:10:07,900 --> 00:10:11,320
‎แล้วก็หนังสยองก้บหนังตลกนำเทรนด์
‎อีกหลายเรื่อง

212
00:10:12,196 --> 00:10:14,907
‎- แต่ไม่ทำหนังครอบครัวเลย
‎- ไม่พิลึกไปหน่อยเหรอ

213
00:10:14,990 --> 00:10:17,618
‎ในกรณีของเคล ไม่มีเลยซักเรื่อง

214
00:10:17,701 --> 00:10:21,455
‎ผมไม่เคยสร้างหนังเอง
‎ผมไม่รู้หรอกว่ามันจะเป็นยังไง

215
00:10:21,538 --> 00:10:23,916
‎แต่ด้วยแรงปรารถนาเดียว...

216
00:10:23,999 --> 00:10:27,002
‎ผมโคตรรักวิล เฟอร์เรล
‎ผมอยากเจอเขาให้บ่อยขึ้นอีกหน่อย

217
00:10:27,086 --> 00:10:28,087
‎นั่นแหละรองผู้บริหาร

218
00:10:28,170 --> 00:10:32,716
‎ผมไปหยิบสคริปต์มาอ่าน แล้วผมบอกเลย
‎"นี่มันโคตรเหลือเชื่อ"

219
00:10:32,800 --> 00:10:34,468
‎"เรื่องนี้เหมาะกับเขาสุดๆ"

220
00:10:34,551 --> 00:10:37,888
‎แล้วพวกเขาก็โทรมาบอกว่า
‎"เราอยากได้เอกสิทธิ์ของเจ้าสิ่งนี้"

221
00:10:37,971 --> 00:10:41,475
‎ดีจังที่ได้รู้จักมนุษย์ที่อยากสานสัมพันธ์
‎กับวัฒนธรรมเอลฟ์ของฉัน

222
00:10:41,558 --> 00:10:45,979
‎เอาล่ะ เรากลับไปกันที่โปรดิวซิ่ง 101
‎ในที่สุดคุณก็ได้นักแสดง

223
00:10:46,063 --> 00:10:48,023
‎- ใช่
‎- คุณมีสตูดิโอที่ให้ความสนใจ

224
00:10:48,107 --> 00:10:49,024
‎ใช่

225
00:10:49,108 --> 00:10:51,276
‎- แต่ไม่ได้ให้ไฟเขียวซะหน่อย
‎- ไม่

226
00:10:52,194 --> 00:10:57,074
‎คุณก็แค่หนึ่งในสคริปต์เป็นล้านที่คนส่งไปให้ผู้กำกับ

227
00:10:57,157 --> 00:10:59,618
‎ในขณะที่สคริปต์ของพวกเขาคือหนึ่งในล้าน

228
00:10:59,702 --> 00:11:01,870
‎โอกาสที่จะได้ผู้กำกับตามคำขอ...

229
00:11:01,954 --> 00:11:03,706
‎รอน ฮาวเวิร์ด, สตีเวน สปีลเบิร์ก

230
00:11:03,789 --> 00:11:05,040
‎ก็คือหนึ่งในล้าน

231
00:11:05,124 --> 00:11:07,668
‎คุณไม่ใช่พวกระดับเอ-ลิสต์

232
00:11:07,751 --> 00:11:09,044
‎และสำหรับพวกบี-ลิสต์ล่ะก็

233
00:11:09,128 --> 00:11:13,674
‎คุณจะเจอกับคนประเภทที่อยากเปลี่ยนโจอี้
‎ให้กลายเป็นผู้หญิงกลางคืน

234
00:11:13,757 --> 00:11:15,801
‎ฉันก็แค่พยายามผ่านช่วงวันหยุดไปไห้ได้

235
00:11:15,884 --> 00:11:19,430
‎พวกนั้นจะบีบหัวใจที่มีอยู่ในสคริปต์ให้หยุดเต้น

236
00:11:19,513 --> 00:11:23,684
‎การจะเกลี้ยกล่อมผู้กำกับดีๆ สักคน
‎พวกเขาต้องไปที่โอลด์สคูลสถานเดียว

237
00:11:23,767 --> 00:11:27,438
‎เราไปจัดประชุมทุกๆ ที่ที่โอลด์สคูลจะไปถ่ายทำ

238
00:11:27,521 --> 00:11:28,981
‎โอลด์สคูลจริงๆ ซะด้วยสิ

239
00:11:31,400 --> 00:11:34,987
‎หนังเรื่องนั้นนำแสดงโดยวิล เฟอร์เรล
‎ลูค วิลสัน และวินซ์ วอห์น

240
00:11:35,070 --> 00:11:36,447
‎วันดีที่สุดเท่าที่เคยมีเลย

241
00:11:36,530 --> 00:11:40,325
‎วินซ์ไปกับเราด้วย
‎ตอนที่เรากำลังคุยกันถึงเรื่องผู้กำกับ

242
00:11:40,409 --> 00:11:42,035
‎แล้วเขาก็เสนอไอเดียว่าแฟฟโรว์สิ

243
00:11:42,745 --> 00:11:45,122
‎จอน แฟฟโรว์เป็นนักแสดงไม่ใช่เหรอ

244
00:11:45,205 --> 00:11:46,874
‎เขาแสดงหลายเรื่องอยู่

245
00:11:46,957 --> 00:11:50,461
‎นายคือจอน แฟฟโรว์
‎รอคกี มาร์ซีอาโน, ดีป อิมแพกต์, สวิงเกอส์

246
00:11:50,544 --> 00:11:54,506
‎ตอนนั้นไม่มีใครบอกได้
‎ว่าใครจะเป็นผู้กำกับได้บ้าง

247
00:11:54,590 --> 00:11:58,343
‎- วินซ์ วอห์นไง บอกได้
‎- ก็นายมันเจ๋งนี่ นายจะไปรู้อะไร

248
00:11:58,427 --> 00:11:59,678
‎แฟฟโรว์เคยสร้างมาเรื่องนึง

249
00:11:59,762 --> 00:12:02,765
‎ตอนนั้นรู้สึกจะเรื่องเมด

250
00:12:02,848 --> 00:12:03,724
‎(เมด)

251
00:12:03,807 --> 00:12:07,728
‎และหนังเรื่องเดียวนั้นก็แสดงโดยวินซ์ วอห์น
‎แต่เขาไม่ใช่ผู้กำกับระดับจ้าวสังเวียน

252
00:12:08,979 --> 00:12:10,898
‎แต่เขาก็ยังถูกเชิญมาร่วมประชุม

253
00:12:10,981 --> 00:12:13,942
‎- เราอยู่กันในห้องประชุมเล็กกระจิดริด
‎- มีอะไรว่ามาเลย

254
00:12:14,026 --> 00:12:17,696
‎เขาเข้ามา แล้วก็พุ่งประเด็นไปที่สามเรื่อง

255
00:12:17,780 --> 00:12:18,697
‎เรื่องที่หนึ่ง...

256
00:12:18,781 --> 00:12:19,656
‎(ไอเดียจอน แฟฟโรว์)

257
00:12:19,740 --> 00:12:22,367
‎เรื่องแรก เขาเอามันวางลงบนโต๊ะ

258
00:12:22,451 --> 00:12:23,827
‎เป็นหนังสือเกี่ยวกับ...

259
00:12:23,911 --> 00:12:26,872
‎- ลูกท้อในสวน
‎- ไม่นะ หนังสือเล่มนั้นมัน...

260
00:12:26,955 --> 00:12:27,790
‎แรนกิ้นบาส

261
00:12:27,873 --> 00:12:28,832
‎เดี๋ยวนะ

262
00:12:28,916 --> 00:12:30,667
‎- นั่นเป็นของ...
‎- แรนกิ้นบาส

263
00:12:30,751 --> 00:12:33,045
‎- บริษัทที่สร้าง...
‎- รูดอล์ฟ

264
00:12:33,128 --> 00:12:34,922
‎หนังคริสต์มาสเรื่องโปรดของเดวิด

265
00:12:35,005 --> 00:12:37,216
‎- รักเลย
‎- ถือว่าเริ่มได้ไม่เลว

266
00:12:37,299 --> 00:12:41,261
‎แล้วเขาก็ยังบอกว่า "นี่สื่อให้เห็นถึง
‎ความงามของชุดคอสตูม"

267
00:12:41,762 --> 00:12:43,847
‎เขาน่าจะมองไปถึงเจ้าเอลฟ์เฮอร์มี่ย์แล้วด้วยซ้ำ

268
00:12:43,931 --> 00:12:45,474
‎เฮอร์มี่ย์

269
00:12:45,557 --> 00:12:47,768
‎เจ้าทาสีเสร็จรึยัง

270
00:12:47,851 --> 00:12:51,647
‎แฟฟโรว์ไม่ใช่แค่เห็นแรงบันดาลใจ
‎ในสคริปต์ของเดวิดได้อย่างชัดเจน

271
00:12:51,730 --> 00:12:52,898
‎แต่เขาถึงกับบอกว่า...

272
00:12:52,981 --> 00:12:54,691
‎ผมอยากทำสต็อปโมชั่นแอนิเมชั่น

273
00:12:54,775 --> 00:12:58,278
‎"นี่คือภาพขั้วโลกเหนือในจินตนาการของผม
‎เหมือนแรนกิ้นบาสเป๊ะ"

274
00:12:58,362 --> 00:13:01,365
‎แล้วพวกเราก็ว่า "มันก็ดูเข้าท่านะ"

275
00:13:01,448 --> 00:13:06,078
‎นอกจากจะฟังดูเข้าท่าแล้ว
‎แต่เขายังมีเรื่องอื่นที่ยิ่งกว่านั้นอีก

276
00:13:06,161 --> 00:13:09,164
‎เรื่องที่สองคือคำว่าคริสต์มาสสำหรับเขา

277
00:13:09,832 --> 00:13:12,751
‎มันเป็นช่วงเวลาที่น่าเหลือเชื่อ

278
00:13:12,835 --> 00:13:17,089
‎แม่ของเขาเสียตอนที่เขายังเด็ก
‎และเสียตอนช่วงคริสต์มาส

279
00:13:17,172 --> 00:13:21,009
‎เขากับพ่อก็เลยดูหนังคริสต์มาสกันไปพลาง
‎ปลอบกันไปพลาง

280
00:13:21,093 --> 00:13:23,136
‎มันเป็นเรื่องที่จอนรู้ซึ้งเป็นอย่างดี...

281
00:13:23,220 --> 00:13:25,264
‎ตอนฉันมานี่
‎มันเหมือนก้อนอิฐเป็นตันๆ ถล่มใส่ฉัน

282
00:13:25,347 --> 00:13:27,391
‎เขาเองก็เพิ่งเป็นพ่อคนไปหยกๆ

283
00:13:27,474 --> 00:13:30,227
‎- มันจะเป็นหนังพ่อกับลูก
‎- เด็กผู้ชาย

284
00:13:30,310 --> 00:13:33,105
‎เขาบอกว่า "ฉันอยากสร้าง
‎อะไรที่ฉันแชร์กับลูกๆได้"

285
00:13:33,188 --> 00:13:34,982
‎แม้เขาจะไม่ชำนาญเรื่องการกำกับ...

286
00:13:35,065 --> 00:13:39,570
‎ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นผมก็คิดว่า "ต้องเขานี่แหละ"

287
00:13:39,653 --> 00:13:42,406
‎- เดี๋ยวสิคะ เรายังไม่ได้ฟังเรื่องที่สามเลย
‎- ก็ได้

288
00:13:42,489 --> 00:13:45,868
‎แล้วเรื่องที่สามที่เขาพูดก็คือ
‎เรื่องของความทะเยอทะยาน ซึ่ง...

289
00:13:45,951 --> 00:13:47,286
‎รู้อะไรมั้ย

290
00:13:47,369 --> 00:13:50,205
‎เราจะเก็บเรื่องที่สามไว้บอกคุณ
‎ตอนใกล้ๆ คริสต์มาสน่ะ

291
00:13:50,289 --> 00:13:52,207
‎แต่ตอนนี้ สิ่งที่คุณต้องรู้คือ...

292
00:13:52,291 --> 00:13:54,418
‎สิ่งที่เราอยากได้ยินจริงๆ

293
00:13:54,501 --> 00:13:57,129
‎เยี่ยม ด้วยเหตุนี้
‎จอน แฟฟโรว์จึงได้รับการว่าจ้าง

294
00:13:57,212 --> 00:13:58,171
‎ผมล่ะตื่นเต้นจริงๆ

295
00:13:58,255 --> 00:14:01,842
‎แต่บ็อบ เชย์หัวหน้าของนิวไลน์ซินีมา
‎กลับบอกว่า...

296
00:14:03,051 --> 00:14:06,763
‎- รู้มั้ยว่าฉันจะต้องจ่ายเท่าไหร่
‎- เราไม่รู้ว่าเขาไม่ใช่ติ่งพวกเอลฟ์

297
00:14:06,847 --> 00:14:09,016
‎กระนั้นนิวไลน์ก็ยังเคาะราคา

298
00:14:09,099 --> 00:14:11,768
‎หลังจากที่ทุกคนเริ่มรู้สึกดีกับทีมสร้าง...

299
00:14:11,852 --> 00:14:12,936
‎ค่ะ...

300
00:14:13,020 --> 00:14:13,979
‎มันก็

301
00:14:14,479 --> 00:14:15,439
‎ว่า

302
00:14:15,522 --> 00:14:18,483
‎เราได้ไฟเขียว เราจะได้สร้างหนังกันล่ะ

303
00:14:18,567 --> 00:14:19,902
‎- เย้
‎- จัดไป

304
00:14:19,985 --> 00:14:22,195
‎- แม้จะแทบไม่มีหวัง แต่โนเนมพวกนี้...
‎- จัดมา

305
00:14:22,279 --> 00:14:24,531
‎ก็ได้รับ 30 ล้านดอลลาร์จากนิวไลน์

306
00:14:24,615 --> 00:14:26,742
‎แล้วพวกเขาก็ปล่อยให้เราสร้างหนังเรื่องนี้

307
00:14:27,492 --> 00:14:30,037
‎หนังที่เกี่ยวกับความรักของพ่อ

308
00:14:30,120 --> 00:14:32,831
‎หนังที่เกี่ยวกับความน่าอัศจรรย์ของวันคริสต์มาส

309
00:14:32,915 --> 00:14:35,334
‎- หนังที่...
‎- ถูกกำกับโดยคนที่เคยทำมันแค่ครั้งเดียว

310
00:14:35,417 --> 00:14:38,045
‎ถูกสร้างโดยสองคนที่ไม่เคยทำอะไรมาก่อน

311
00:14:38,128 --> 00:14:39,671
‎และไม่รู้เรื่องอะไรเลยซักอย่าง

312
00:14:39,755 --> 00:14:41,965
‎เดี๋ยวงานก็สอนเราเองเนอะ

313
00:14:42,049 --> 00:14:44,927
‎นี่คือครั้งแรกของการเป็นโปรดิวเซอร์
‎ผมไม่รู้จังหวะ ไม่รู้ขั้นตอน

314
00:14:45,010 --> 00:14:47,763
‎เราไม่เข้าใจว่าอะไรควรมาก่อนมาหลัง

315
00:14:47,846 --> 00:14:51,016
‎ผมรู้แค่ว่าเราควรจ้างคนเก่งๆ
‎ที่รู้ว่าต้องทำอะไร

316
00:14:52,726 --> 00:14:54,853
‎แล้วพวกเขาก็ทำแบบนั้นจริงๆ

317
00:14:55,354 --> 00:14:58,440
‎น่าขำมาก จอนโทรมาหาผมถึงในห้องนี้

318
00:14:58,523 --> 00:14:59,983
‎ผมเดาว่าคุณอยู่บ้าน

319
00:15:00,484 --> 00:15:03,236
‎เขาเริ่มโหลดไอเดียเข้าหัวผม

320
00:15:03,320 --> 00:15:05,447
‎- แล้วผมก็รู้สึกว่า "มันเยี่ยมไปเลย"
‎- เยี่ยม

321
00:15:05,530 --> 00:15:09,409
‎ผมได้รับสายที่บอกว่า
‎จะสร้างหนังคริสต์มาสกันในนิวยอร์ก

322
00:15:10,369 --> 00:15:13,080
‎เขาถามว่าผมเชี่ยวชาญเรื่องสต็อปโมชั่นรึเปล่า

323
00:15:13,163 --> 00:15:14,623
‎- ผมเชี่ยวอยู่แล้ว
‎- ว้าว

324
00:15:14,706 --> 00:15:17,376
‎ฉันเป็นแฟนพันธุ์แท้ของวิล เฟอร์เรล

325
00:15:17,459 --> 00:15:19,753
‎และเมื่อถึงคิวของผู้ออกแบบงานสร้าง...

326
00:15:19,836 --> 00:15:23,006
‎- ผมรู้สึกว่าเขาหลักแหลมดี
‎- เราไปนั่งคุยกันดีมั้ย

327
00:15:23,090 --> 00:15:26,635
‎ผมไปเจอเขา เขาอยากให้หนัง
‎ออกมาเหมือนแรนกิ้นบาส

328
00:15:27,302 --> 00:15:30,013
‎แต่ไม่ใช่ลอกแรนกิ้นบาส มั้ยคะ

329
00:15:30,097 --> 00:15:32,975
‎เราไม่เคยคิดจะแตกหน่อมันนะ
‎เราแค่รู้สึกว่ามันคือแรงบันดาลใจ

330
00:15:33,058 --> 00:15:34,810
‎บันดาลซะเหมือนเป๊ะเลย

331
00:15:34,893 --> 00:15:35,727
‎- อะไร
‎- อะไร

332
00:15:35,811 --> 00:15:38,146
‎พวกเขาก็แค่ต้องทำงาน ทำงานนั้นออกไป

333
00:15:38,230 --> 00:15:41,900
‎ผมค่อนข้างมั่นใจ
‎ว่าพวกเขาจะตกลงกับแรนกิ้นและบาสได้

334
00:15:41,984 --> 00:15:43,610
‎คุณแน่ใจเหรอ

335
00:15:43,694 --> 00:15:47,239
‎นี่ไม่ใช่ลูคัสฟิล์ม มันไม่ใช่สตาร์วอร์สซะหน่อย...

336
00:15:47,322 --> 00:15:49,908
‎นั่นนะสิ ไม่น่าจะมีปัญหาหรอก

337
00:15:49,992 --> 00:15:54,371
‎แต่ถ้าพูดถึงเรื่องสตาร์
‎นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องหาให้ได้สักดวงเหมือนกัน

338
00:15:54,454 --> 00:15:57,916
‎หนึ่งในการตัดสินใจครั้งใหญ่สุดของเราก็คือ
‎ใครจะเล่นเป็นวอลเตอร์

339
00:15:58,417 --> 00:16:01,878
‎- ต้อนรับการกลับมาของแกรี แชนดลิง
‎- แกรี แชนดลิงคือตลกอัจฉริยะ

340
00:16:02,629 --> 00:16:04,297
‎นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับผม แต่...

341
00:16:04,923 --> 00:16:06,091
‎เขาขอผ่าน

342
00:16:06,883 --> 00:16:11,263
‎แต่โชคก็พาเราไปเจอกับตัวเลือกถัดไป

343
00:16:11,346 --> 00:16:12,597
‎ซึ่งก็คือเจมส์ คาน

344
00:16:13,348 --> 00:16:16,685
‎- จิมมี่ คานเป็นนักแสดงหนังดราม่า
‎- ดราม่าคือประมาณนี้

345
00:16:16,768 --> 00:16:18,353
‎- ฉันนี่แหละ โคตร...
‎- ดราม่า

346
00:16:20,647 --> 00:16:22,691
‎หนังดีๆ ทุกเรื่องต้องมีเขา

347
00:16:23,275 --> 00:16:25,902
‎เขาเป็นคนแข็งแกร่ง
‎เป็นผู้ช้ายผู้ชาย

348
00:16:25,986 --> 00:16:27,112
‎เขาคือซันนี่ คอร์เลโอเน

349
00:16:27,195 --> 00:16:29,614
‎นายระเบิดหัวพวกมันซะเละ
‎เต็มสูทหรูๆ ของนาย

350
00:16:29,698 --> 00:16:34,369
‎หากมีใครที่สามารถนำแรงดึงดูด
‎และความแข็งแกร่งมาใส่ลงในบทได้ คนนั้นก็คือ

351
00:16:34,453 --> 00:16:35,287
‎เจมส์...

352
00:16:36,663 --> 00:16:37,789
‎คาน

353
00:16:37,873 --> 00:16:40,667
‎- พวกเขายกหูด้วยความกระตือรือร้นและตื่นเต้น
‎- ฮัลโหล

354
00:16:40,751 --> 00:16:43,420
‎เจมส์ คานอ่านสคริปต์แล้วก็ตอบกลับ...

355
00:16:43,503 --> 00:16:44,546
‎ทำไมจะไม่ล่ะ

356
00:16:44,629 --> 00:16:46,465
‎แต่นั่นใช่การตอบตกลงรึเปล่า...

357
00:16:46,548 --> 00:16:49,342
‎ไม่มีใครในพวกเราที่ไม่เกรงใจพี่แกนะผมว่า

358
00:16:50,218 --> 00:16:53,513
‎นั่นหมายถึงเจมส์ คานจะเข้ากองถ่าย

359
00:16:54,306 --> 00:16:57,768
‎เพื่อให้เกิดความสมดุลโปรดิวเซอร์จึงเริ่มมองหา

360
00:16:57,851 --> 00:17:00,353
‎ดาราสมทบที่มาเล่นเป็นโจอี้

361
00:17:00,437 --> 00:17:05,066
‎ทางสตูดิโอพยายามผลักดันให้เรา
‎วางตัวเคที โฮลมส์เป็นโจวี่

362
00:17:05,150 --> 00:17:06,109
‎ทีของเธอล่ะ

363
00:17:06,193 --> 00:17:07,861
‎- เธอเป็นดาราใหญ่
‎- ฉันนี่แหละ

364
00:17:07,944 --> 00:17:10,197
‎เราไม่ได้รับเธอ เธอไม่อยากเล่น

365
00:17:10,781 --> 00:17:11,907
‎เรื่องมันยาว

366
00:17:11,989 --> 00:17:13,574
‎เราออดิชั่นหลายคนมาก

367
00:17:13,658 --> 00:17:14,743
‎แล้วฉันล่ะ

368
00:17:14,825 --> 00:17:16,535
‎เราออดิชั่นซูอี้ เดสชาแนล

369
00:17:16,620 --> 00:17:18,830
‎ตอนนั้นซูอี้เป็นนักแสดงที่ยังเด็กมากๆ

370
00:17:18,914 --> 00:17:20,707
‎ฉันยังไม่เคยทำงานจริงจังเลย

371
00:17:20,791 --> 00:17:24,920
‎เธอได้เปรียบตรงความกระตือรือร้น
‎แถมเป็นคนใจดีมาก

372
00:17:25,003 --> 00:17:27,631
‎ในฐานะนักแสดง เธอเป็นที่กล่าวขวัญ
‎ในเรื่องกระตือรือร้น

373
00:17:27,714 --> 00:17:29,424
‎- แถมยัง
‎- เธอร้องเพลงเก่ง

374
00:17:29,508 --> 00:17:32,219
‎และเราก็ต้องการบางอย่าง
‎ที่สามารถเผยให้โลกรับรู้

375
00:17:32,302 --> 00:17:34,638
‎- พวกเขาก็เลยบอกกับซูอี้...
‎- เธอจะต้องเย็นไว้

376
00:17:34,721 --> 00:17:37,599
‎- แล้วก็ไปแคสต์คนมาเป็นเจ้านายเธอต่อ
‎- ม้วนริบบิ้นหกนิ้ว ที่รัก

377
00:17:38,183 --> 00:17:39,893
‎จริงๆ เราอยากได้แวนด้า ไซส์มาก

378
00:17:39,976 --> 00:17:42,729
‎- นายจะเอาอะไร
‎- แต่เธอหลุดโผไปนาทีสุดท้าย

379
00:17:43,814 --> 00:17:47,275
‎แต่พอดีแฟฟโรว์รู้จักกับไฟซอน เลิฟ
‎ก็เลยเรียกเขามา

380
00:17:47,359 --> 00:17:49,027
‎เข้าทีมเพื่อจะได้ช่วยเรา

381
00:17:49,111 --> 00:17:51,530
‎แต่ป้ายชื่อของเขาจะเขียนว่าแวนด้า

382
00:17:51,613 --> 00:17:54,241
‎เพราะทีแรกเราเชื่อว่าจะได้ตัวเธอแน่ๆ
‎ก็เลยทำป้ายชื่อไว้

383
00:17:54,324 --> 00:17:56,618
‎แต่เขาก็อยากกลัดป้ายชื่อแวนด้านั่นแหละ

384
00:17:57,452 --> 00:17:59,788
‎จอน แฟฟโรว์ยังโทรไปอีกสองสามสาย

385
00:18:00,455 --> 00:18:02,332
‎เพื่อรวบรวมคนมาแคสต์เป็นเอลฟ์

386
00:18:02,415 --> 00:18:03,667
‎- แฟฟโรว์...
‎- ฮัลโหล

387
00:18:03,750 --> 00:18:05,502
‎อยากได้บ็อบ นิวฮาร์ตมาเป็นปาป้าเอลฟ์

388
00:18:05,585 --> 00:18:06,837
‎- และสำหรับ...
‎- ซานต้า

389
00:18:06,920 --> 00:18:08,547
‎เขาอยากให้เอ็ด แอสเนอร์เป็น

390
00:18:08,630 --> 00:18:11,299
‎นั่นเป็นความคิดน่าขยะแขยงที่สุด
‎ที่เคยได้ยินมาเลย

391
00:18:12,092 --> 00:18:13,802
‎ยังมีทางเลือกที่ฉลาดสุดๆ

392
00:18:13,885 --> 00:18:17,389
‎และทางเลือกที่ว่านั่นคือต้องไปถึงแมนแฮตตัน

393
00:18:17,472 --> 00:18:21,351
‎เป็นเวลา 13 วัน
‎เพื่อให้ได้ความเป็นคริสต์มาสมากที่สุด

394
00:18:21,434 --> 00:18:24,437
‎และแล้ว 13 วันแห่งการถ่ายทำ
‎ภาพยนตร์คริสต์มาสไลฟ์แอคชั่น

395
00:18:24,521 --> 00:18:28,316
‎ก็เริ่มขึ้นในมหานครนิวยอร์ก
‎วันที่ 2 ธันวาคม ปี 2002

396
00:18:28,400 --> 00:18:31,194
‎ด้วยต้นทุนสร้างที่จำกัด และเวลาที่ยิ่งจำกัด

397
00:18:31,278 --> 00:18:33,905
‎ผมพยายามหาวิธีถ่ายถนนพวกนี้

398
00:18:33,989 --> 00:18:36,241
‎เราจะรับพลังของมหานครนิวยอร์กนี้ได้ยังไง

399
00:18:36,324 --> 00:18:38,201
‎ทำยังไงถึงจะให้ออกมาไม่ดูเฟก

400
00:18:38,285 --> 00:18:39,161
‎และคำตอบก็คือ

401
00:18:39,244 --> 00:18:41,705
‎ทางที่ดีที่สุดเพื่อไม่ให้ดูเฟก
‎ก็คือทำมันจริงๆ ไปเลย

402
00:18:41,788 --> 00:18:45,125
‎และนั่นคือสาเหตุที่เราพาพวกเขา
‎ไปอยู่กันบนถนนนั่น

403
00:18:45,208 --> 00:18:48,628
‎พวกเขาจะรวมกันเป็นกลุ่มเล็กๆ
‎และเตรียมพร้อมเพื่อถ่ายทำแบบด้นสด

404
00:18:48,712 --> 00:18:51,423
‎เราตอบรับการแสดงสไตล์กองโจรนั่นทันที

405
00:18:51,506 --> 00:18:54,426
‎แล้วสิ่งแรกที่เราถ่ายก็คืออุโมงค์ลินคอล์น

406
00:18:54,509 --> 00:18:56,011
‎ผมรู้สึกกลัวแทนวิล

407
00:18:56,094 --> 00:18:58,889
‎เขาเข้าไปในอุโมงค์กับตากล้อง

408
00:18:58,972 --> 00:19:01,266
‎- พวกเขาดันตัวติดกับกำแพง
‎- บ้าชัดๆ

409
00:19:01,349 --> 00:19:03,143
‎และนั่นเป็นแค่ช็อตแรก

410
00:19:03,226 --> 00:19:07,856
‎วันนั้นสิ่งที่เราถ่ายกันก็จำพวกวิลเล่นกับประตูหมุน

411
00:19:08,356 --> 00:19:10,817
‎- วิ่งฝ่าเส้นทางจราจร
‎- เขาเจอหมากฝรั่งวันนั้น

412
00:19:11,359 --> 00:19:13,695
‎เราถ่ายกันที่พาร์ก อเวนิว

413
00:19:13,778 --> 00:19:16,323
‎ใช้กล้องระยะไกลที่เราเรียกกันว่ากล้องตุ๊ดซี่

414
00:19:16,406 --> 00:19:18,533
‎- แล้วตัวประกอบฉากล่ะ
‎- นั่นเป็นชาวบ้านจริงๆ

415
00:19:18,617 --> 00:19:19,618
‎นั่นไม่ใช่นักแสดง

416
00:19:19,701 --> 00:19:22,370
‎- ชายที่ใส่ชุดจ็อกกิงสีแดงคนนั้น...
‎- ซานต้า

417
00:19:22,913 --> 00:19:24,664
‎เขาก็แค่คนแถวนั้น

418
00:19:24,748 --> 00:19:26,833
‎การวิ่งเข้าไปหาคนอื่นแล้วแตะต้องตัวพวกเขา

419
00:19:26,917 --> 00:19:29,669
‎อะไรก็เกิดขึ้นได้ นั่นคือสิ่งที่ฉันกังวลที่สุด

420
00:19:30,629 --> 00:19:32,797
‎แล้วนักแสดงที่ทุกคนกังวลที่สุดล่ะ...

421
00:19:32,881 --> 00:19:34,049
‎ซันนี่ คอร์เลโอเน

422
00:19:34,132 --> 00:19:36,092
‎เขาพร้อมจะเข้าฉากแล้ว

423
00:19:36,176 --> 00:19:39,012
‎มีข่าวลือว่าเจมส์ คาน
‎เป็นคนที่ทำงานด้วยยากมาก

424
00:19:39,095 --> 00:19:39,930
‎สา...

425
00:19:40,013 --> 00:19:43,183
‎ฉันว่าเราทุกคนเคยได้ยินว่าเจมส์ คาน

426
00:19:43,266 --> 00:19:45,727
‎เป็นพวก... ป่าเถื่อน

427
00:19:45,810 --> 00:19:49,606
‎ด้วยชื่อเสียงอันน่ายกย่อง
‎ซึ่งประกาศให้รู้ทั่วกันว่า "ป่าเถื่อน" 

428
00:19:49,689 --> 00:19:52,275
‎- วันแรกที่เขามาถึง...
‎- เขาเข้ามาหาแล้วพูดว่า

429
00:19:52,359 --> 00:19:56,238
‎"ฉันชื่อเจมส์ คาน แต่ฉันอยากให้
‎พวกเธอรู้จักฉันในนาม...

430
00:19:56,321 --> 00:19:57,697
‎จิมมี่ในฝัน"

431
00:19:57,781 --> 00:19:58,865
‎จิมมี่ในฝัน

432
00:20:00,492 --> 00:20:03,495
‎"เมื่อมีใครถามคุณว่า
‎'ทำงานกับเจมส์ คานแล้วเป็นไง'

433
00:20:03,578 --> 00:20:07,666
‎ผมอยากให้สิ่งนี้ผุดขึ้นในหัวคุณทันที
‎'จิมมี่ในฝัน เขาคือผู้ชายในฝัน'"

434
00:20:07,749 --> 00:20:08,833
‎ฉันชอบว่ะ

435
00:20:08,917 --> 00:20:11,044
‎และต้องยกเครดิตให้ฝ่ายโปรดักชั่นของเรา

436
00:20:11,127 --> 00:20:12,545
‎วันต่อมา เราไปที่กองถ่าย

437
00:20:12,629 --> 00:20:15,882
‎พวกเขาเปลี่ยนลายปักบนเก้าอี้ให้เขาเสร็จสรรพ

438
00:20:15,966 --> 00:20:18,051
‎คำสั้นๆ "จิมมี่ในฝัน"

439
00:20:18,134 --> 00:20:19,803
‎- แล้วด้วยเรื่องนั้น...
‎- ฝันดี

440
00:20:19,886 --> 00:20:23,181
‎ฝันร้ายเกี่ยวกับการทำงานกับเจมส์ คานก็จบลง

441
00:20:23,265 --> 00:20:24,849
‎- แหม...
‎- หรือยัง

442
00:20:26,518 --> 00:20:28,979
‎เล่าเรื่องริงไลท์สุดหรูของคุณให้พวกเขาฟังสิ

443
00:20:29,062 --> 00:20:32,232
‎"คุณไม่เอาไฟ***นั่นไปทำเป็นเป้าหรอกใช่มั้ย"

444
00:20:33,942 --> 00:20:36,736
‎- ท่าจะบ๊อง
‎- นั่นคือประโยคแนะนำตัวของผมกับเจมส์

445
00:20:36,820 --> 00:20:39,614
‎ในขณะที่เกรกกับเจมส์กำลังทำความรู้จักกัน

446
00:20:39,698 --> 00:20:42,033
‎ก็ใกล้ถึงคราวต้องบอกลานิวยอ์กันแล้วล่ะ

447
00:20:42,117 --> 00:20:42,951
‎บายพวก

448
00:20:43,034 --> 00:20:45,412
‎แต่นั่นต้องหลังถ่ายฉากจบอันแสนอบอุ่นเสร็จก่อน

449
00:20:45,495 --> 00:20:47,706
‎เลื่อนหิมะที่ไถลไปด้วยจิตวิญญาณแห่งคริสต์มาส

450
00:20:47,789 --> 00:20:49,708
‎ใช่ ฉากนั้นด้วย ซึ่งพวกเขาเจอ...

451
00:20:49,791 --> 00:20:53,461
‎สถานที่เหมาะๆ ตรงสี่แยกซิกซ์อเวนิว
‎ตัดเซ็นทรัลพาร์กเซาธ์

452
00:20:53,545 --> 00:20:56,047
‎มันเป็นที่เดียวที่เราจะทำให้มันเกิดขึ้นได้

453
00:20:58,049 --> 00:21:01,219
‎ทุกคนร่วมร้องเพลงแล้วจิตวิญญาณแห่งคริสต์มาส
‎ก็ถูกสร้างขึ้นบนโลก

454
00:21:01,303 --> 00:21:04,014
‎จิตวิญญาณแห่งคริสต์มาสจะใช้เลื่อนไถลไป

455
00:21:04,097 --> 00:21:05,849
‎แล้ววอลเตอร์ก็ร้องเพลงในตอนจบ

456
00:21:05,932 --> 00:21:08,018
‎ฉันรู้สึกจับใจกับการร้องนั่น

457
00:21:08,101 --> 00:21:09,936
‎ช่วงเวลาของความรู้สึกดีๆอย่างที่เขาว่ากัน

458
00:21:10,020 --> 00:21:13,023
‎และแล้วการถ่ายทำในนิวยอร์กก็เสร็จสมบูรณ์

459
00:21:13,106 --> 00:21:17,152
‎แต่ในฐานะรองผู้บริหาร
‎เคล บอยเตอร์จะต้องนำเดลี่ส์กลับไปที่นิวไลน์

460
00:21:17,235 --> 00:21:20,155
‎แล้วความรู้สึกดีๆ ก็เปลี่ยนไปเป็นความลังเล

461
00:21:20,238 --> 00:21:23,241
‎ผมยังจำได้
‎ตอนที่บ็อบเรียกผมลงไปที่ออฟฟิศของเขา

462
00:21:23,325 --> 00:21:24,743
‎แล้วกดปุ่มเล่นหนัง

463
00:21:24,826 --> 00:21:27,287
‎มันเป็นฉากที่วิล
‎พ่อเดินผ่านแล้วหันไปเห็นเขา

464
00:21:27,370 --> 00:21:30,665
‎"พ่อ"

465
00:21:30,749 --> 00:21:33,251
‎แล้วก็พูดสั้นๆ ว่า "คิดว่ามันตลกนักรึไง"

466
00:21:33,335 --> 00:21:35,045
‎มันชัดเจนว่าบ็อบคิดอะไรอยู่

467
00:21:35,128 --> 00:21:36,880
‎เขาไม่ว่าอะไรเลย

468
00:21:37,505 --> 00:21:38,340
‎เจ้าตัวเหม็น

469
00:21:38,423 --> 00:21:41,259
‎มองเข้าไปในดวงตาของเจ้านายอย่างกล้าหาญ

470
00:21:41,343 --> 00:21:42,719
‎แล้วรองผู้บริหารก็พูดขึ้นว่า...

471
00:21:42,802 --> 00:21:44,596
‎"ผมทำ ผมว่านี่แหละตลกสุดๆ"

472
00:21:44,679 --> 00:21:46,598
‎แกมันพวกขี้จุ๊

473
00:21:46,681 --> 00:21:49,142
‎ท่าทีคุณดูขึงขังไปหมด

474
00:21:49,225 --> 00:21:51,478
‎เมื่อคุณดูเดลี่ส์แล้วรู้สึกไม่ได้ดั่งใจ

475
00:21:51,561 --> 00:21:52,979
‎คุณหัวเราะไม่ออก

476
00:21:53,063 --> 00:21:57,192
‎แต่แทนที่จะเอาปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊กยัดขึ้นหิ้ง
‎แล้วไล่รองผู้บริหารออก

477
00:21:57,275 --> 00:22:02,197
‎บางทีเขาอาจยอมรับอยู่ในใจลึกๆ
‎ที่เห็นผมกล้ายืนกราน

478
00:22:02,280 --> 00:22:03,656
‎ว่ามันตลก***ๆ

479
00:22:03,740 --> 00:22:06,785
‎ด้วยความไม่รู้อีโหน่อีเหน่
‎ถึงความกังวลของนิวไลน์

480
00:22:06,868 --> 00:22:09,454
‎นิวยอร์กถูกทิ้งไว้ในความเพ้อฝัน
‎ของจิตวิญญาณแห่งคริสต์มาส

481
00:22:09,537 --> 00:22:12,999
‎เราก็อยากจะถ่ายในนิวยอร์กทั้งหมด
‎แต่เราแบกไม่ไหว

482
00:22:13,083 --> 00:22:16,753
‎เหมือนกับหนังอีกหลายๆ เรื่อง
‎ซึ่งไปจบลงที่แวนคูเวอร์ แคนาดา

483
00:22:16,836 --> 00:22:19,589
‎การถ่ายทำบนซาวด์สเตจในแคนาดา
‎จะถูกกว่ากันมาก

484
00:22:19,672 --> 00:22:22,759
‎แต่ไม่มีสเตจไหนเลย
‎ในแวนคูเวอร์ที่กว้างพอ

485
00:22:22,842 --> 00:22:26,471
‎เพื่อสร้างขั้วโลกเหนือ
‎เราจำเป็นต้องมีระยะทางยาวๆ

486
00:22:26,554 --> 00:22:27,722
‎โดยไม่มีอะไรมาขวางเลย

487
00:22:27,806 --> 00:22:30,600
‎ดังนั้นแผนถ่ายทำก็เลยต้องถูกดองไว้ในน้ำแข็ง

488
00:22:31,184 --> 00:22:32,435
‎ตามสไตล์แคนาดา

489
00:22:32,519 --> 00:22:35,397
‎เราก็เลยสร้างฉากกันในลานฮอกกี้สาธารณะ
‎ที่เรียกกันว่าพีเอ็นอี

490
00:22:35,480 --> 00:22:37,565
‎ซึ่งมีพื้นที่กว้างขวาง

491
00:22:37,649 --> 00:22:40,443
‎มันลึกพอที่เราจะสร้างสภาพแวดล้อม

492
00:22:40,527 --> 00:22:42,112
‎และวางฉากหลังที่สามารถจัดแสงได้

493
00:22:42,195 --> 00:22:45,281
‎แล้วพวกเขาก็สร้างหมู่บ้านซานต้ากันที่นี่

494
00:22:45,365 --> 00:22:47,492
‎เรากำลังดูแรนกิ้นบาสเป็นแนวทาง

495
00:22:47,575 --> 00:22:49,494
‎- ใครไม่ดูล่ะ
‎- ฉากทั้งหมดเป็นสีขาว

496
00:22:49,577 --> 00:22:53,206
‎ซึ่งช่วยให้ตัวละครดูมีสีสันขึ้น

497
00:22:53,289 --> 00:22:56,126
‎และเราตัดสินใจว่า
‎นั่นคือภาษาสำหรับฉากของเรา

498
00:22:56,209 --> 00:22:59,129
‎แต่มันเป็นภาษาที่เขียนขึ้นตั้งแต่ปี 1964

499
00:22:59,212 --> 00:23:02,924
‎แล้วปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊กก็เอามาสร้างขึ้น
‎ในโลกปี 2003 ที่ถูกพัฒนาโดยดิจิทัล

500
00:23:03,007 --> 00:23:05,093
‎ตอนนั้นเทคโนโลยีกำลังแข่งกัน

501
00:23:05,176 --> 00:23:06,928
‎- ก็แน่สิคะ
‎- ไม่

502
00:23:07,011 --> 00:23:10,348
‎- ไม่เว้นแม้แต่คลื่นลูกใหม่ลูกนี้...
‎- กราฟิกโปรเซสเซอร์ชิปเซ็ตระดับสูง

503
00:23:10,432 --> 00:23:12,058
‎- จอน แฟฟโรว์...
‎- ไปด้วยมั้ย

504
00:23:12,142 --> 00:23:13,601
‎- ที่ไหนฮะ
‎- ไม่ได้คิดจะไปด้วย

505
00:23:13,685 --> 00:23:16,062
‎ฉันคิดว่าก็ขึ้นไปบนรถไฟไง

506
00:23:16,146 --> 00:23:18,690
‎จอนอยากอยู่ให้ห่างจากเอฟเฟกต์ดิจิทัล

507
00:23:18,773 --> 00:23:21,901
‎ผมคิดว่าสิ่งที่เขากังวลคือ
‎เขาไม่อยากให้มันดูแล้วรู้สึกเชย

508
00:23:21,985 --> 00:23:26,156
‎งั้นตอนถ่ายบัดดี้ขนาดจริงในโลกของเอลฟ์ล่ะ...

509
00:23:26,239 --> 00:23:29,033
‎เราจะใช้ฟอร์ซ เพอร์สเปกทีฟให้มากที่สุด

510
00:23:29,117 --> 00:23:31,744
‎เราจะย้ายไปถ่ายฟอร์ซ เพอร์สเปกทีฟ
‎ที่ฉากใหญ่กันนะ

511
00:23:31,828 --> 00:23:35,206
‎ฟอร์ซ เพอร์สเปกทีฟ
‎เป็นเคล็ดลับการถ่ายแบบง่ายๆ ในทางทฤษฎี

512
00:23:35,290 --> 00:23:38,585
‎มันทำได้โดยการย่อลง
‎พวกเขาจะดูเหมือนอยู่ข้างๆ กัน

513
00:23:38,668 --> 00:23:42,297
‎แต่จริงๆ แล้วนักแสดงจะอยู่ห่างกันเป็นสิบฟุต

514
00:23:42,380 --> 00:23:43,923
‎แต่มันกลับดูไม่เหมือนแบบนั้น

515
00:23:44,007 --> 00:23:47,510
‎และไม่มีใครทำแบบนี้มา 50 ถึง 60 ปีได้แล้ว

516
00:23:47,594 --> 00:23:49,095
‎มันเป็นเรื่องเสียเวลา

517
00:23:49,179 --> 00:23:52,098
‎มันเสียเวลาเพราะล้อเบี้ยวๆ นั่น
‎กลิ้งโคลงเคลงเองต่างหาก

518
00:23:52,182 --> 00:23:54,559
‎เอาล่ะนะ มาลองซ้อมกันก่อน ทุกคนพร้อมนะ

519
00:23:54,642 --> 00:23:55,643
‎วันแรกของการทดลอง

520
00:23:55,727 --> 00:23:59,481
‎โปรดัคชั่นเสียเวลาทั้งวันไปกับการตั้งค่า
‎เพื่อถ่ายแค่ช็อตเดียวแถมไม่ได้ถ่ายด้วย

521
00:23:59,564 --> 00:24:01,608
‎ในขณะที่เกรกมั่นใจเต็มร้อย...

522
00:24:01,691 --> 00:24:03,735
‎ผมรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่

523
00:24:03,818 --> 00:24:05,069
‎คนอื่นๆ ไม่ได้เป็นเช่นนั้น

524
00:24:05,153 --> 00:24:08,239
‎ทางฝั่งนิวไลน์มีความกังวลว่า
‎"มันจะได้ผลแน่เหรอ"

525
00:24:08,323 --> 00:24:11,951
‎ตามเวลาถ่ายทำเช้าวันแรก
‎โปรดิวเซอร์เป็นกังวลมาก

526
00:24:12,035 --> 00:24:15,788
‎พวกเขารีบเอาเดลี่ส์ตรงไปที่แล็บเพื่อล้างมัน

527
00:24:15,872 --> 00:24:18,124
‎แล้วเราก็ได้ดูพวกมันตอนเที่ยงของวันแรกเลย

528
00:24:18,208 --> 00:24:21,294
‎มีที่ว่างในรายชื่อเด็กดีสำหรับทุกๆ คน

529
00:24:21,377 --> 00:24:23,254
‎แล้วทุกคนก็ว่า "มันได้ผลๆ"

530
00:24:24,297 --> 00:24:27,800
‎แล้วผมก็ว่า "ใช่ มันต้องได้ผลอยู่แล้ว
‎ไม่งั้นผมก็โดนไล่ออกสิ"

531
00:24:27,884 --> 00:24:29,969
‎มองดีทุกมุมจริงๆ

532
00:24:30,053 --> 00:24:32,931
‎แต่ถึงแม้เกรกจะคอยจับตาดูอยู่

533
00:24:33,014 --> 00:24:36,392
‎- พวกเขาก็ยังต้องทำงานแข่งกับเวลา
‎- นาฬิกากำลังเดิน

534
00:24:36,476 --> 00:24:39,229
‎จอนต้องลืมเรื่องฟอร์ซ เพอร์สเปกทีฟไปซะ

535
00:24:39,312 --> 00:24:40,813
‎เรากำลังลอยเท้งเต้งอยู่ข้างหลัง

536
00:24:40,897 --> 00:24:43,483
‎ฉันน่าจะเหลือโควต้าของวันนี้อยู่อีกนิดหน่อย

537
00:24:43,566 --> 00:24:46,611
‎แต่นั่นไม่รื่นหูนักสำหรับโจ บาวเออร์
‎ซึ่งพูดว่า...

538
00:24:46,694 --> 00:24:48,363
‎ฉันขอไปนั่งคิดอะไรเล่นๆ ละกัน

539
00:24:48,446 --> 00:24:51,199
‎ฉันไม่ชอบที่ต้องทำแบบนี้กับนายเลย
‎นายช่วยทำให้มันดีขึ้นหน่อยสิ

540
00:24:51,282 --> 00:24:54,994
‎เราก็เลยสร้างยูนิตที่สองขึ้น
‎และทุกคืนเราจะอยู่กันที่นั่น

541
00:24:55,078 --> 00:24:56,371
‎เจ้าขี้เกียจ

542
00:24:56,454 --> 00:24:57,830
‎ช่วยกันจัดฉากสำหรับถ่ายทำ

543
00:24:57,914 --> 00:24:59,749
‎ผมไม่ได้พักเลยตลอดหลายเดือน

544
00:24:59,832 --> 00:25:01,960
‎แต่จริงๆ คือมันสนุกมาก

545
00:25:02,043 --> 00:25:04,254
‎ไม่มีที่อื่นแล้วที่ผมอยากไป

546
00:25:05,463 --> 00:25:06,923
‎อยู่ที่นี่กับพวกเรามั้ย

547
00:25:07,006 --> 00:25:07,840
‎โอเค

548
00:25:08,925 --> 00:25:13,680
‎ขณะที่โจนั่งบนเก้าอี้ บัดดี้ก็นั่งเหมือนกัน
‎แต่บนขาเล็กๆ ของปาป้าเอลฟ์

549
00:25:13,763 --> 00:25:16,933
‎แล้ววิลจะนั่งบนตักของบ็อบ นิวฮาร์ตได้ยังไง

550
00:25:17,016 --> 00:25:19,561
‎ขาที่ยื่นอยู่นั่นเป็นของเด็กคนหนึ่ง

551
00:25:19,644 --> 00:25:22,855
‎แล้วเราก็ใช้อุปกรณ์ช่วย
‎โดยให้เด็กนอนบนกระดานกระโดดน้ำ

552
00:25:22,939 --> 00:25:26,568
‎บ็อบ นิวฮาร์ตจะนั่งบนเก้าอี้ซึ่งอยู่ถัดออกไปสิบฟุต

553
00:25:27,277 --> 00:25:31,489
‎ดูเหมือนกลเม็ดการใช้ฟอร์ซ เพอร์สเปกทีฟ
‎จะผ่านฉลุยแล้วสินะ

554
00:25:31,573 --> 00:25:34,617
‎- อย่าใจร้อนนักบัดดี้
‎- ด้านหน้าเราจะให้เด็กขนาดตัวปกติ

555
00:25:34,701 --> 00:25:38,329
‎ด้านหลังจะมีที่นั่งเล็กๆ สำหรับเด็กสี่ขวบ

556
00:25:38,413 --> 00:25:40,373
‎กำลังเอามือจับไหล่ของเด็กข้างหน้าเอาไว้

557
00:25:40,456 --> 00:25:44,294
‎แล้วบ็อบ นิวฮาร์ตก็จะชะโงกออกมา
‎พร้อมกับ "โว้ว ระวังนะ"

558
00:25:44,377 --> 00:25:45,878
‎ทั้งหมดจบในช็อตเดียว

559
00:25:45,962 --> 00:25:50,174
‎และช็อตเดียวในตอนนี้
‎คือถ่ายทุกฉากในหมู่บ้านซานต้า

560
00:25:50,258 --> 00:25:53,595
‎ผมว่าเราน่าจะถ่าย
‎ฟอร์ซ เพอร์สเปกทีฟไปทั้งหมด 47 ฉาก

561
00:25:53,678 --> 00:25:55,263
‎ซึ่งถือว่าเยอะมาก

562
00:25:55,346 --> 00:25:56,723
‎ก็น่าจะเยอะไปนิดนึงนะ

563
00:25:56,806 --> 00:25:59,642
‎และทั้งหมดนั่นก็ไม่ได้ใส่ลงไปในหนัง

564
00:25:59,726 --> 00:26:03,104
‎- แต่แสดงถึงแรงบันดาลใจที่มีอย่างโจ่งแจ้ง
‎- รูดอล์ฟ

565
00:26:03,187 --> 00:26:05,898
‎ยังมีอีกส่วนหนึ่งที่จะต้องรวมเข้าไปด้วย

566
00:26:05,982 --> 00:26:10,194
‎- จอนรู้ว่าเขาต้องการทำสต็อปโมชั่น
‎- พระมาโปรดอีกแล้ว โจ บาวเออร์รู้ว่า...

567
00:26:10,278 --> 00:26:12,530
‎- ผมรู้ว่าต้องโทรหาใคร
‎- นั่นแหละ ไปลุยกันเลย

568
00:26:13,323 --> 00:26:16,075
‎ผมชื่อชาร์ลี คิโอโด
‎ผมมีน้องอีกคน สตีเฟน

569
00:26:16,993 --> 00:26:20,580
‎หวัดดี ผมสตีเฟน คิโอโด
‎และผมก็มีน้องอีกคน เอ็ดเวิร์ด

570
00:26:20,663 --> 00:26:23,625
‎คิโอโดเป็นครอบครัวธุรกิจ เรามีกันสามพี่น้อง

571
00:26:23,708 --> 00:26:27,378
‎เป็นพี่น้องนักสร้างเอฟเฟคสต็อปโมชั่น
‎ในลอสแอนเจลิส

572
00:26:27,462 --> 00:26:31,132
‎เราชอบคิดกันว่าพี่น้องคิโอโดนำสิ่งพิเศษมาให้คุณ

573
00:26:33,176 --> 00:26:34,135
‎ตาย...

574
00:26:36,220 --> 00:26:38,890
‎ด้วยเรซูเม่ที่ไปคนละแนวกับคริสต์มาส

575
00:26:38,973 --> 00:26:40,308
‎มันคือระเบิดท่อ โจไบรแอธ

576
00:26:40,391 --> 00:26:42,185
‎นี่คือโอกาสทองของชีวิต

577
00:26:42,268 --> 00:26:46,314
‎เราสร้างหนังกันมาตั้งแต่เด็กๆ
‎แรนกิ้นบาสคือที่สุดแรงบันดาลใจของพวกเรา

578
00:26:50,735 --> 00:26:51,944
‎อืม พอฟังขึ้นนะ

579
00:26:52,028 --> 00:26:54,739
‎แต่ช็อตแรกของพวกเขา

580
00:26:54,822 --> 00:26:57,909
‎ก็ดูเหมาะสมดีกับงายาวๆ น่ากลัวๆ
‎ของมิสเตอร์นาร์วาล

581
00:26:57,992 --> 00:27:01,621
‎ในซีนที่นาร์วาลปรากฏตัว
‎จอนอยากจะพรรณนาว่า

582
00:27:02,372 --> 00:27:05,083
‎มีงาโผล่ขึ้นมา และพุ่งขึ้นเหนือน้ำ

583
00:27:05,166 --> 00:27:06,709
‎เหมือนตึกไครสเลอร์

584
00:27:06,793 --> 00:27:08,961
‎โอ้ว ทายสิคะว่าใครให้เสียงนาร์วาล

585
00:27:09,045 --> 00:27:09,921
‎บาย บัดดี้

586
00:27:10,004 --> 00:27:11,339
‎"ขอให้หาพ่อเจอนะ"

587
00:27:11,422 --> 00:27:12,715
‎ไม่ค่ะ ไม่ใช่เขา

588
00:27:12,799 --> 00:27:15,009
‎จอน แฟฟโรว์เป็นคนให้เสียงนาร์วาล

589
00:27:15,093 --> 00:27:17,762
‎- ขอให้หาพ่อเจอนะ
‎- ขอบคุณ มิสเตอร์นาร์วาล

590
00:27:18,388 --> 00:27:20,306
‎ด้วยความขยันขันแข็งของพี่น้องคิโอโด

591
00:27:20,390 --> 00:27:22,183
‎ความภัคดีต่อแรนกิ้นบาสของจอน แฟฟโรว์

592
00:27:22,266 --> 00:27:25,603
‎ก็ดูเหมือนจะเริ่มกลายเป็นการเตะตัดขาตัวเอง

593
00:27:25,687 --> 00:27:26,521
‎โทษที

594
00:27:26,604 --> 00:27:28,940
‎เพราะเรื่องร้ายๆ บางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น

595
00:27:31,234 --> 00:27:35,405
‎- มีข่าวร้ายเข้ามา
‎- เรามีปัญหาเรื่องใบอนุญาต

596
00:27:36,072 --> 00:27:39,200
‎ฝ่ายกฎหมายของนิวไลน์เริ่มกังวล

597
00:27:39,283 --> 00:27:43,538
‎พวกเขากลัวว่าสิ่งที่เราทำกับแรนกิ้นบาส
‎จะเป็นการลักลอบมากเกินไป

598
00:27:43,663 --> 00:27:44,497
‎- อะไร
‎- อะไร

599
00:27:44,580 --> 00:27:48,251
‎มีคำถามว่าพวกเขามีสิทธิ์
‎เอาชุดคอสตูมมาทำซ้ำรึเปล่า

600
00:27:48,334 --> 00:27:50,378
‎แน่นอน ได้เวลาต้องเคลียร์กันล่ะ

601
00:27:50,461 --> 00:27:51,754
‎ใครคือผู้ผลิตสิ่งนี้กันแน่

602
00:27:51,838 --> 00:27:54,841
‎ในทางกฎหมายเราคิดว่าเราทำข้อตกลงกันแล้ว
‎ทุกอย่างเรียบร้อยดี

603
00:27:55,007 --> 00:27:56,718
‎เราก็เลยออกไปสร้างหนัง

604
00:27:56,801 --> 00:28:00,179
‎แต่ฝ่ายกฎหมายของนิวไลน์ไม่ได้มองแบบนั้นน่ะสิ

605
00:28:00,263 --> 00:28:04,350
‎แล้วทันใดนั้นเราก็มีทนายมายืนอยู่กลางวง

606
00:28:05,810 --> 00:28:07,478
‎ทนายอยู่กับคุณในกองถ่าย

607
00:28:08,521 --> 00:28:12,024
‎ทนายอยู่กับคุณในฝ่ายศิลป์และพูดว่า
‎"อ้างอิงมาจากไหน"

608
00:28:12,108 --> 00:28:14,360
‎"คุณเอาไอเดียนี้มาจากไหน"

609
00:28:14,444 --> 00:28:16,195
‎เราติดกับ

610
00:28:16,279 --> 00:28:18,531
‎พวกเขาถามประมาณว่า "พวกคุณใหญ่แค่ไหนกัน"

611
00:28:20,992 --> 00:28:23,911
‎เราก็เลยบอกไปว่า "ใหญ่พอตัว"

612
00:28:23,995 --> 00:28:26,664
‎ความเชื่อมโยงระหว่างแรนกิ้นบาส
‎มันซุกซ่อนไม่ได้

613
00:28:26,748 --> 00:28:28,374
‎- ถูก
‎- แฟฟโรว์เดินเข้ามา

614
00:28:28,458 --> 00:28:31,753
‎แล้วก็เขวี้ยงหนังสือเล่มนี้ลงบนโต๊ะในที่ประชุม

615
00:28:32,211 --> 00:28:34,839
‎แต่ตอนนี้หนังสือกำลังกระดอนใส่หน้าพวกเขา

616
00:28:35,965 --> 00:28:39,635
‎โปรดิวเซอร์เดินมาบอกกับผมว่า
‎หนังเรื่องนี้อาจปล่อยฉายไม่ได้

617
00:28:39,719 --> 00:28:43,347
‎ผมยังจำได้ว่าจอนกำลังนั่ง
‎อยู่บนโซฟาจิ๋วของพวกเอลฟ์

618
00:28:43,431 --> 00:28:45,725
‎แล้วก็เอามือกุมหัวเอาไว้แบบนี้

619
00:28:45,808 --> 00:28:48,978
‎ด้วยพายุกฎหมายที่กำลังพัดโหมกระหน่ำ

620
00:28:49,061 --> 00:28:50,480
‎ฝ่ายผลิตก็เลยต้องออกโรง

621
00:28:50,563 --> 00:28:54,442
‎- เราทำไงกันดี
‎- ทันใดนั้นชุดของเจ้าบลูบัดดี้ก็ปรากฏขึ้น

622
00:28:54,525 --> 00:28:56,152
‎เราพยายามกับมันกันทั้งวัน

623
00:28:56,736 --> 00:28:58,488
‎เราถ่ายด้วยชุดคอสตูมปกติ

624
00:28:58,571 --> 00:29:00,156
‎แต่เรากลับต้องเปลี่ยน

625
00:29:00,239 --> 00:29:02,992
‎ไปถ่ายเหมือนเดิมอีกครั้งด้วยคอสตูมชุดอื่น

626
00:29:03,075 --> 00:29:06,579
‎- นั่นปัญหาใหญ่เอาการเลยนะ
‎- เราลงสนามกันไปเต็มตัวแล้ว

627
00:29:06,662 --> 00:29:10,708
‎ถ้าไม่สามารถเคลียร์เรื่องชุดสีเขียวได้
‎พวกเขาก็ต้องถ่ายกันใหม่ทั้งหมดอีกครั้ง

628
00:29:10,792 --> 00:29:13,044
‎- เวรกรรม
‎- และไม่มีใครอยากให้เป็นแบบนั้น

629
00:29:13,127 --> 00:29:15,880
‎รบกวนบอกหน่อยเถอะว่านายอยากจะทำอะไร

630
00:29:15,963 --> 00:29:17,882
‎หนึ่งในทางแก้คือ "อ๋อ เราก็แค่..."

631
00:29:17,965 --> 00:29:20,718
‎สลับด้วยเสื้อโค้ทแบบดิจิทัล หรือ...
‎ไม่รู้เหมือนกัน

632
00:29:24,263 --> 00:29:27,266
‎อย่างไรก็ตาม ท้ายที่สุดแล้ว
‎ภัยร้ายที่คืบเข้ามา

633
00:29:27,350 --> 00:29:29,644
‎ก็เหมือนจะโดน... ถอดเขี้ยว

634
00:29:29,727 --> 00:29:31,938
‎โดยพื้นฐานแล้วเรื่องทางกฎหมาย
‎จะต้องจบให้ไว

635
00:29:32,021 --> 00:29:35,608
‎ในที่สุดเราก็ทำให้ตัวเองเป็นอิสระ
‎และโปร่งใส

636
00:29:35,691 --> 00:29:37,902
‎ดีนะที่มีคนฉลาดที่คิดออก

637
00:29:37,985 --> 00:29:40,154
‎เมื่อเจ้าอสูรร้ายโดนสยบ

638
00:29:40,238 --> 00:29:42,532
‎ก็ถึงเวลาของการถ่ายภายในอาคาร
‎ที่นิวยอร์กกันล่ะ

639
00:29:42,615 --> 00:29:44,575
‎ซึ่งพวกเขาถ่ายกันใน...เอิ่ม...

640
00:29:44,659 --> 00:29:46,994
‎มันไม่ใช่เคมาร์ทนะ แต่มันแค่ดูเหมือนเคมาร์ท

641
00:29:47,078 --> 00:29:49,497
‎มันเป็นสถาบันจิตเวชที่ปิดไปแล้ว

642
00:29:49,580 --> 00:29:51,332
‎นั่นไง มันเป็นสถาบันจิตเวช

643
00:29:55,670 --> 00:29:57,588
‎ผมว่า "นี่แหละถึงจะเข้ากับนิวไลน์"

644
00:29:57,672 --> 00:30:00,007
‎แต่มันเป็นงานที่โปรดักชั่นดีไซเนอร์ รัสตี้ สมิธ

645
00:30:00,091 --> 00:30:02,009
‎จะต้องทำให้มันเข้ากับปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊ก

646
00:30:02,093 --> 00:30:06,514
‎เราจะต้องทำให้สถาบันสยองแห่งนี่
‎กลับมาใช้ได้อีกครั้ง

647
00:30:06,597 --> 00:30:08,307
‎มันเยี่ยมมากสำหรับสถานีตำรวจ

648
00:30:08,975 --> 00:30:12,603
‎แต่มันเป็นหนึ่งในสถานที่
‎น่าขนลุกที่สุดสำหรับผม

649
00:30:12,687 --> 00:30:14,272
‎แล้วทำไมต้องเป็นแบบอื่นด้วยล่ะ

650
00:30:15,773 --> 00:30:18,025
‎แต่เมื่อเมฆฝนสลายตัวไป

651
00:30:18,109 --> 00:30:20,862
‎พวกเขาก็พบว่าจริงๆ แล้วมันเป็นสถานที่
‎ที่อเนกประสงค์มาก

652
00:30:20,945 --> 00:30:22,530
‎เพราะมันสามารถถ่ายได้ทั้งฉาก

653
00:30:22,613 --> 00:30:25,324
‎สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า กรีนเวย์เพรส

654
00:30:25,408 --> 00:30:27,201
‎ฟราซิสโก ชอบคำนี้จัง

655
00:30:27,285 --> 00:30:28,411
‎ฮอบส์ อพาร์ทเม้นท์

656
00:30:28,494 --> 00:30:30,162
‎- เราจะติดอะไรก่อนดี
‎- ไฟ

657
00:30:30,246 --> 00:30:32,331
‎ผมชอบตอนที่สตันต์ขึ้นไปแต่งต้นคริสต์มาส...

658
00:30:32,415 --> 00:30:34,959
‎- ทำไงเราถึงจะมีดาวบ้าง
‎- เขาต้องเอาดาวขึ้นไปติด

659
00:30:35,042 --> 00:30:36,043
‎คิดออกแล้ว

660
00:30:36,127 --> 00:30:37,920
‎มันเป็นเทคนิคที่เรียกว่า "เท็กซัสสวิทช์"

661
00:30:38,004 --> 00:30:40,715
‎คุณจะเห็นนักแสดงจริงวิล เฟอร์เรล

662
00:30:40,798 --> 00:30:42,383
‎เขากลับไปดูมัน

663
00:30:42,466 --> 00:30:45,720
‎จากนั้นสตันต์แมนก็วิ่งมากระโดดที่โซฟา

664
00:30:46,888 --> 00:30:48,723
‎แล้วมันก็ล้มลง

665
00:30:48,806 --> 00:30:50,308
‎และทั้งหมดในเทกเดียว

666
00:30:50,391 --> 00:30:52,643
‎คุณรู้นะว่าจริงๆ แล้วนั่นไม่ใช่ผม ใช่มั้ย

667
00:30:53,519 --> 00:30:56,355
‎ขณะที่วิล เฟอร์เรลนำเสียงฮามาสู่รพ.บ้า

668
00:30:57,231 --> 00:30:59,317
‎ซูอี้ เดสชาแนลก็นำหัวใจมาให้

669
00:30:59,400 --> 00:31:03,404
‎เธอโกรธที่ต้องติดอยู่ที่ร้านกิมเบลส์
‎และต้องสวมชุดทำงานไร้สาระ

670
00:31:03,487 --> 00:31:04,697
‎ชมวิวพอรึยัง

671
00:31:04,780 --> 00:31:07,116
‎แต่เป็นความสดใสที่สุด
‎เท่าที่เอลฟ์บัดดี้เคยเห็น

672
00:31:07,199 --> 00:31:09,535
‎รู้สึกเหมือนมีใครต้องร้องเพลงคริสต์มาสแล้วล่ะ

673
00:31:09,619 --> 00:31:11,203
‎- ไปให้พ้น
‎- เธอทำให้ใจละลาย

674
00:31:11,287 --> 00:31:15,499
‎แต่เอาตรงๆ เรารู้สึกละลายนิดนึง
‎ตอนได้ยินเธอร้องเพลงน่ะ

675
00:31:15,583 --> 00:31:18,085
‎เรารู้ว่าเธอร้องเพลงเก่ง
‎และแฟฟโรว์อยากให้ร้องเพลงคู่

676
00:31:18,169 --> 00:31:19,587
‎ระหว่างโจวี้กับบัดดี้

677
00:31:23,424 --> 00:31:25,635
‎ตอนที่คนร้องเพลงเก่งๆ เริ่มขยับปาก

678
00:31:25,718 --> 00:31:28,971
‎เราจะรู้สึกทั้งปลื้มใจ
‎และประหลาดใจไปพร้อมๆ กัน

679
00:31:29,055 --> 00:31:31,098
‎ออกไปนะ อย่ามองมาทางฉัน

680
00:31:31,182 --> 00:31:32,892
‎และความประหลาดใจยังไม่จบแค่นั้น...

681
00:31:33,726 --> 00:31:37,271
‎- แค่มุกน่ะ
‎- เมื่อวิลพยายามด้นสดเหมือนในเอสเอ็นแอล

682
00:31:37,355 --> 00:31:39,565
‎เอาอีกทีวิล เราจะได้รู้ว่ามันปิดสนิทดีรึยัง

683
00:31:39,649 --> 00:31:43,778
‎ถ่ายตามบทที่เขียนไว้หนึ่งครั้ง
‎แล้วก็ถ่ายเก็บไว้เป็นทางเลือกอีกหนึ่งครั้ง

684
00:31:43,861 --> 00:31:46,781
‎เราสนิทกัน
‎ฉันไม่รู้ว่าจะพูดว่า "สนิท" ดีรึเปล่า

685
00:31:46,864 --> 00:31:48,240
‎ต้องทำให้เหมือนบัดดี้มากขึ้นอีก

686
00:31:48,824 --> 00:31:50,701
‎ท่าทางตลกๆ ของวิลถึงกับทำให้วงแตก

687
00:31:51,369 --> 00:31:52,370
‎คัต

688
00:31:52,453 --> 00:31:54,538
‎แต่มันให้ผลที่แตกต่างเมื่อเป็นดาราสมทบของเขา

689
00:31:55,122 --> 00:31:56,165
‎พ่อ

690
00:31:58,042 --> 00:31:58,876
‎ว่าไง

691
00:31:58,960 --> 00:32:01,045
‎แม้เขาจะพยายามเต็มที่ที่จะเป็น...

692
00:32:01,128 --> 00:32:02,046
‎จิมมี่ในฝัน

693
00:32:02,129 --> 00:32:03,255
‎วิลเริ่มมีไอเดีย

694
00:32:03,339 --> 00:32:06,884
‎วิลจงใจยียวนเจมส์ คานไม่เลิก

695
00:32:06,968 --> 00:32:11,180
‎- แต่เจมส์ คานไม่ขำด้วย
‎- วันที่เราถ่ายซีนแข่งจั๊กจี้...

696
00:32:11,263 --> 00:32:14,141
‎- แข่งจั๊กจี้ๆ
‎- นึกดูสิ เจมส์ คานถูกเล่นแรงๆ

697
00:32:14,642 --> 00:32:17,937
‎หลังเทกสอง ผมว่าเขาคงคิดว่า "ต้องทำได้สิ"

698
00:32:19,063 --> 00:32:21,065
‎- พ่อ
‎- ว่าไง

699
00:32:21,148 --> 00:32:23,526
‎เจมส์พยายามจะให้มันจบ แต่วิลกลับไม่ยอมจบ

700
00:32:23,609 --> 00:32:24,860
‎- พ่อ...
‎- เขาไม่ยอมจบ

701
00:32:24,944 --> 00:32:26,904
‎- ผมรักพ่อนะ
‎- รีบนอนซะ

702
00:32:26,988 --> 00:32:27,863
‎พ่อรักผมมั้ย

703
00:32:27,947 --> 00:32:29,782
‎การยียวนไม่ยอมเลิกของวิล

704
00:32:29,865 --> 00:32:31,367
‎- พ่อ
‎- กลายเป็นข้อดี

705
00:32:31,450 --> 00:32:32,743
‎มันได้ผลโคตรดีเลย

706
00:32:32,827 --> 00:32:35,371
‎ในแง่ของความตึงเครียดระหว่างพ่อลูก

707
00:32:35,454 --> 00:32:37,289
‎- พ่อผมครับ
‎- แต่ถ้าเขายังขืนไม่ระวัง...

708
00:32:37,373 --> 00:32:40,376
‎- เขามาประกันตัวผม
‎- ฝันครั้งนี้อาจจะกลายเป็นฝันร้าย

709
00:32:40,459 --> 00:32:44,755
‎ตอนที่เขาหงุดหงิดใส่บัดดี้
‎และผลักบัดดี้ไปติดกระจก

710
00:32:44,839 --> 00:32:46,340
‎แกจะเอาอะไร เงินเหรอ

711
00:32:46,424 --> 00:32:48,134
‎ทุกคนในกองพากันร้อง "โวว"

712
00:32:48,217 --> 00:32:51,012
‎เป็นพลังในการแสดงที่อันตรายมาก

713
00:32:51,095 --> 00:32:55,433
‎แต่มีเพียงแค่คนเดียวที่สามารถแสดง
‎กับเจมส์ คานได้อย่างถึงพริกถึงขิง

714
00:32:55,516 --> 00:32:57,643
‎- และนั่นไม่ใช่วิล
‎- ไสหัวไปจากที่นี่ซะ

715
00:32:57,727 --> 00:33:00,771
‎ในวันสุดท้ายของการถ่ายทำ
‎จอน แฟฟโรว์...

716
00:33:00,855 --> 00:33:02,815
‎กระซิบบางอย่างข้างหูจิมมี่...

717
00:33:02,898 --> 00:33:04,233
‎ผมก็ชอบกระซิบด้วย

718
00:33:04,316 --> 00:33:06,318
‎แถมยังเอาเทกนั้นใส่ลงไปในหนังด้วย

719
00:33:06,402 --> 00:33:08,821
‎ฉันไม่สนว่าแกจะไปไหน ไม่สนว่าแกจะเป็นเอลฟ์

720
00:33:08,904 --> 00:33:11,741
‎ไม่สนว่าแกไม่เต็มเต็ง ไม่สนว่าแกเป็นลูกฉัน

721
00:33:12,408 --> 00:33:13,826
‎ออกไปจากชีวิตฉันซะ ไป

722
00:33:14,869 --> 00:33:16,245
‎คำถามคือ...

723
00:33:16,328 --> 00:33:18,205
‎"คุณกระซิบอะไรให้เขาฟัง"

724
00:33:18,289 --> 00:33:20,291
‎แล้วแฟฟก็เล่าว่า "ฉันเตือนเขา

725
00:33:20,374 --> 00:33:22,668
‎ว่าเขาคือไอ้***ซันนี่ คอร์เลโอเน

726
00:33:22,752 --> 00:33:25,421
‎มานี่มา
‎แกทำเป็นเรื่องส่วนตัวมากไป

727
00:33:25,504 --> 00:33:26,630
‎เยี่ยมมาก คัต

728
00:33:27,465 --> 00:33:32,053
‎จากนิวยอร์กยันแวนคูเวอร์
‎การถ่ายไลฟ์แอคชันก็เป็นอันเสร็จสิ้น

729
00:33:32,136 --> 00:33:33,888
‎ผมพูดว่า "โอ้ว จบจนได้"

730
00:33:36,807 --> 00:33:38,893
‎ต่อไปก็ไปดูกันว่าการตัดต่อจะเป็นยังไง

731
00:33:38,976 --> 00:33:41,103
‎นั่นคือตอนที่คุณต้องตัดสินใจว่าจะให้หนังเป็นยังไง

732
00:33:41,187 --> 00:33:45,232
‎ในขณะที่จอน แฟฟโรว์และผู้ตัดต่อ
‎แดน เลเบทัลกำลังทำงานอยู่นั้น...

733
00:33:45,316 --> 00:33:47,234
‎เราชอบท่อนที่เขาร้องเสียงสูงนั่น

734
00:33:47,318 --> 00:33:49,320
‎ฉันถูกเก็บมาเลี้ยง

735
00:33:49,403 --> 00:33:51,363
‎พวกพี่น้องคิโอโดขยันมากๆ

736
00:33:51,447 --> 00:33:53,115
‎หรือไม่ก็ขยันทำให้ยาก

737
00:33:53,199 --> 00:33:55,910
‎งานสต็อปโมชั่นบางชิ้นยังไม่เสร็จดี

738
00:33:55,993 --> 00:33:59,080
‎มันต้องไม่มีมนุษย์หัวโฟมเดินนวยนาดอยู่แบบนี้สิ

739
00:33:59,163 --> 00:34:02,583
‎- และอีกอย่าง อย่าไปกินหิมะสีเหลืองเข้าล่ะ
‎- อ๋อ ฉันรู้แล้วล่ะ

740
00:34:02,666 --> 00:34:06,921
‎แต่แล้วเราก็ได้รับแจ้งว่า
‎จะมีการฉายรอบตัวอย่าง

741
00:34:07,004 --> 00:34:08,798
‎พวกเขาต้องฉายตัวอย่างให้นิวไลน์ดู

742
00:34:08,881 --> 00:34:12,593
‎จอนรู้ว่าถ้าสต็อปโมชั่น
‎ยังไม่ถูกจัดเรียงให้เรียบร้อยก่อนฉาย

743
00:34:12,675 --> 00:34:13,885
‎มันจะถูกตัดออก

744
00:34:13,969 --> 00:34:18,015
‎สต็อปโมชั่นต้นฉบับของปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊ก
‎กำลังเสี่ยงต่อการถูกโยนทิ้ง

745
00:34:18,099 --> 00:34:20,726
‎- เจ้าไม่มีวันดีพอหรอก
‎- แต่ทำไมล่ะ

746
00:34:20,809 --> 00:34:24,939
‎จอนกังวลว่านิวไลน์กำลังพยายามประหยัดงบ

747
00:34:25,021 --> 00:34:28,442
‎พวกเขาไม่มีศรัทธาต่อหนังเรื่องนั้นเท่ากับที่จอนมี

748
00:34:28,526 --> 00:34:30,027
‎แต่ถ้าดูตามปฏิทิน...

749
00:34:30,111 --> 00:34:32,905
‎เรามีเวลาหนึ่งวันเพื่อถ่ายทำสิ่งนั้น
‎ให้ทันเดดไลน์ของจอน

750
00:34:32,988 --> 00:34:34,155
‎โอ้ ไปทำงานกันดีกว่า

751
00:34:34,240 --> 00:34:37,660
‎เอาล่ะ เทเรซา ดริลลิงแอนิเมเตอร์มือฉมัง

752
00:34:37,742 --> 00:34:38,786
‎ทุ่มเทสุดๆ

753
00:34:38,869 --> 00:34:43,082
‎เธอบอกว่า "นี่พวก ฉันขอแค่กาแฟ
‎แล้วฉันจะถ่ายมันให้เสร็จในวันเดียว"

754
00:34:43,164 --> 00:34:46,293
‎เธอทำงานไปกลมๆ 27 ชั่วโมงรวด

755
00:34:46,376 --> 00:34:48,878
‎และน่าจะดื่มกาแฟไป 12 หม้อ

756
00:34:48,963 --> 00:34:51,923
‎- มันต้องเป็น...
‎- กาแฟที่ดีที่สุดในโลก

757
00:34:52,007 --> 00:34:53,550
‎- เพราะ
‎- เราเสร็จทันเดดไลน์

758
00:34:53,634 --> 00:34:54,927
‎เสร็จทันฉายตัวอย่าง

759
00:34:55,010 --> 00:34:58,430
‎ด้วยเหตุนี้ มโนภาพของจอน แฟฟโรว์
‎ก็พร้อมจะอวดสายตาผู้ชม

760
00:34:59,348 --> 00:35:02,226
‎นิวไลน์จัดงานฉายเล็กๆ...

761
00:35:02,309 --> 00:35:05,563
‎ซึ่งมีพนักงาน เพื่อนๆ ครอบครัวมาช่วยทดสอบ

762
00:35:05,646 --> 00:35:08,399
‎แล้วเราก็ดูหนังซึ่งมันลงเพลงประกอบมาแล้ว

763
00:35:08,482 --> 00:35:10,276
‎ไม่ใช่สต็อปโมชั่นลวกๆ เลยนะเนี่ย

764
00:35:11,861 --> 00:35:15,614
‎ในขณะที่พวกเขา
‎ได้ดูปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊กเป็นครั้งแรก...

765
00:35:15,698 --> 00:35:18,659
‎มันเกินความคาดหมาย
‎ที่ผมหวังว่าหนังเรื่องนี้จะเป็นได้

766
00:35:20,286 --> 00:35:22,079
‎หัวใจผมเหมือนกำลังร้องเพลง

767
00:35:23,080 --> 00:35:24,832
‎สิ่งนี้มัน ร้อยคะแนนเต็ม

768
00:35:24,915 --> 00:35:28,210
‎ขณะที่พวกเขากำลังเอนหลัง
‎ดื่มด่ำความอบอุ่นของ...

769
00:35:28,919 --> 00:35:31,088
‎แสงเรืองรองจากเรื่องขำขันที่ฉายอยู่

770
00:35:31,589 --> 00:35:35,342
‎มันคือเวลาของการหวนคืนสู่บ้าน
‎ด้วยตอนจบที่แสนอบอุ่น

771
00:35:35,426 --> 00:35:39,180
‎แล้วเครื่องยนต์ก็พ่นไฟออกมา
‎พวกเขาบินจากไป...

772
00:35:39,263 --> 00:35:41,640
‎(อวสาน)

773
00:35:42,224 --> 00:35:44,935
‎แค่นั้นแหละ ส่วนที่เป็นหนัง แล้วก็ขึ้นเครดิต

774
00:35:45,728 --> 00:35:47,855
‎ผมคิดจริงๆ ว่าพวกเขาข้ามบางตอนไป

775
00:35:47,938 --> 00:35:51,650
‎- และผมก็ตกใจจนพูดไม่ออก
‎- อะไรหายไปเหรอ

776
00:35:51,734 --> 00:35:55,112
‎มันไม่มีจิตวิญญาณแห่งคริสต์มาส
‎ที่ไถลเลื่อนหิมะออกไป

777
00:35:55,196 --> 00:35:57,031
‎แล้ววอลเตอร์ก็ร้องเพลงแล้วทุกคนร้องตาม

778
00:35:57,114 --> 00:36:00,034
‎และทุกคนที่บัดดี้พบระหว่างทาง
‎ก็โดนตัดทิ้งไปหมด

779
00:36:00,117 --> 00:36:02,703
‎- เฮ้
‎- ทั้งหมดหายไป ไม่มีอยู่ในหนัง

780
00:36:04,038 --> 00:36:09,043
‎ปราศจากตอนจบของคริสต์มาสแสนวิเศษ
‎หัวใจของเอลฟ์ก็เหมือนกำลังดับหายไป

781
00:36:09,752 --> 00:36:11,337
‎แล้วมันเกิด***อะไรขึ้น

782
00:36:11,420 --> 00:36:14,423
‎หนึ่งสิ่งที่เกิดขึ้น
‎อยู่ระหว่างช่วงเวลาที่เราถ่ายทำเรื่องนี้

783
00:36:14,506 --> 00:36:15,674
‎กับตอนที่เราทดสอบ

784
00:36:15,758 --> 00:36:16,926
‎และสิ่งนั้นคือ โอลด์สคูล

785
00:36:17,009 --> 00:36:19,678
‎โอลด์สคูลเหรอ
‎นั่นเพิ่งเกิดเมื่อ 25 นาทีที่แล้วนี้เอง

786
00:36:19,762 --> 00:36:20,763
‎โอลด์สคูลคือหนัง

787
00:36:21,764 --> 00:36:23,098
‎แต่มันยังไม่ออกฉาย

788
00:36:23,182 --> 00:36:26,227
‎แล้วตอนที่มันออกฉาย
‎ก่อนหน้าปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊กไม่กี่เดือน

789
00:36:26,310 --> 00:36:27,436
‎มันจะเป็นที่กล่าวขวัญ

790
00:36:27,519 --> 00:36:29,521
‎วิล เฟอร์เรล ดาราที่ทุ่มสุดตัว

791
00:36:29,605 --> 00:36:32,233
‎เรากำลังวิ่งเปลือยกันอยู่

792
00:36:32,316 --> 00:36:35,402
‎วิลจะดูเจ๋งมากในหนังเรื่องนั้น
‎เขาจะดังชั่วข้ามคืน

793
00:36:35,486 --> 00:36:37,154
‎แต่ปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊กจะดับยังไง

794
00:36:37,238 --> 00:36:39,740
‎ทันที่ที่เรามีหนัง
‎ซึ่งนำแสดงโดยแฟรงก์ "เจ้ารถถัง"...

795
00:36:42,701 --> 00:36:43,994
‎เดี๋ยวฆ่า****เลย

796
00:36:44,078 --> 00:36:46,080
‎คลุมหัวด้วยถุงน่องสีเหลือง

797
00:36:46,163 --> 00:36:47,748
‎ฉันชอบยิ้ม นั่นกิจกรรมโปรดฉัน

798
00:36:47,831 --> 00:36:50,125
‎- อย่างน้อยก็ยังสวมอะไรบ้างล่ะ
‎- เฮ้ ที่รัก

799
00:36:50,209 --> 00:36:54,463
‎แล้วเราล่ะ เราเป็นหนังแซคคารีนสุดๆ
‎ทั้งหวาน อ่อนโยน ทั้งใจดี

800
00:36:54,546 --> 00:36:58,175
‎ผมไม่คิดว่าผู้บริหารของผู้บริหารของนิวไลน์
‎จะรู้ว่าต้องทำอะไร

801
00:36:58,259 --> 00:37:00,302
‎ผู้คนจะเริ่มตั้งคำถามว่าดูปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊ก

802
00:37:00,386 --> 00:37:02,680
‎แล้วจะตลกเหมือนดูโอลด์สคูลรึเปล่า

803
00:37:02,763 --> 00:37:04,640
‎นิวไลน์ก็เลยทำการแลกของ

804
00:37:05,516 --> 00:37:07,434
‎- ฮัลโหล
‎- ผมได้รับโทรศัพท์จากจอน

805
00:37:07,518 --> 00:37:08,477
‎ผมอยากคุยกับคุณ

806
00:37:08,560 --> 00:37:10,145
‎เขาอยู่ในกระบวนการตัดต่อ

807
00:37:10,229 --> 00:37:12,898
‎เราก็ชอบตอนจบนั่นอยู่นะ
‎งั้นเราใช้ตอนนั้นเลยละกัน

808
00:37:13,023 --> 00:37:14,858
‎พูดง่ายๆ คือเขาอยากคลอดคัตของเขา

809
00:37:15,442 --> 00:37:20,072
‎แล้วเขาก็บอกให้ผมรู้ว่า
‎นิวไลน์เอาหนังเรื่องนั้นไปแล้ว

810
00:37:20,572 --> 00:37:24,952
‎ฉกไปจากมือของจอน แฟฟโรว์
‎ปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊กอยู่ในมือของนิวไลน์

811
00:37:25,035 --> 00:37:28,163
‎พวกเขาพยายามตัดต่อใหม่ให้เป็นอีกแบบหนึ่ง

812
00:37:28,247 --> 00:37:29,873
‎บลู นายได้ใจฉัน

813
00:37:29,957 --> 00:37:32,710
‎มีการพยายามที่จะทำ
‎ให้มันกลายเป็นเหมือนหนังตลกทั่วไป

814
00:37:32,793 --> 00:37:35,504
‎ซึ่งมันอาจเกิดขึ้นได้
‎ถ้ามันไม่ใช่สำหรับพวกทีมงาน

815
00:37:35,587 --> 00:37:39,425
‎พวกเรามุ่งมั่นเพื่อมโนภาพของจอน

816
00:37:39,925 --> 00:37:41,552
‎และวิธีที่เขาทำกับหนังเรื่องนั้น

817
00:37:41,635 --> 00:37:42,970
‎พวกนั้นไม่สามารถทำได้

818
00:37:43,470 --> 00:37:46,515
‎พวกนั้นไม่สามารถตัดต่อใหม่ แล้วทำให้มัน

819
00:37:46,598 --> 00:37:48,642
‎เป็นไปตามสิ่งที่สตูดิโอคิดว่าดีกว่าได้

820
00:37:49,560 --> 00:37:52,730
‎ปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊กเป็นในสิ่งที่มันเป็น
‎ลึกลงไปถึงดีเอ็นเอ

821
00:37:52,813 --> 00:37:56,233
‎คุณไม่สามารถตัดรากเหง้าของหนังเรื่องนี้ทิ้งได้
‎คุณไม่มีวันที่จะเปลี่ยมันได้

822
00:37:57,192 --> 00:38:00,362
‎หนังเรื่องนั้นจะยังคงเป็นหนังดีเสมอ
‎เพราะหัวใจของมันไม่เคยดับสลายไป

823
00:38:00,446 --> 00:38:03,407
‎รัก ศรัทธา และแสงสว่าง
‎คือสิ่งที่ทำให้โลกหมุนได้

824
00:38:03,490 --> 00:38:05,617
‎นิวไลน์ก็เลยให้โอกาสบัดดี้อีกครั้ง

825
00:38:05,701 --> 00:38:07,828
‎และทำการทดสอบตอนจบในต้นฉบับของจอน

826
00:38:07,911 --> 00:38:10,122
‎เราให้ผู้ชมของโอลด์สคูลเข้ามาดูจนเต็มโรง

827
00:38:10,205 --> 00:38:11,832
‎แล้วก็...ตู้ม!

828
00:38:14,376 --> 00:38:17,296
‎ตรงจุดนั้นเรารู้ว่าเรามีบางสิ่งที่ค่อนข้างพิเศษ

829
00:38:17,880 --> 00:38:19,340
‎และส่วนที่เหลือคือประวัติศาสตร์

830
00:38:19,423 --> 00:38:21,967
‎นี่คือส่วนที่สนุก คือที่ที่ทั้งหมดได้รับการตอบแทน

831
00:38:22,051 --> 00:38:25,095
‎- ปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊กไม่ใช่แค่ตอบแทน...
‎- มันถล่มทลาย

832
00:38:25,179 --> 00:38:27,681
‎มันเกินความคาดหมายของทุกๆ คน

833
00:38:27,765 --> 00:38:32,144
‎เอลฟ์สร้างความประหลาดใจให้กับผมมาก
‎เพราะบอกตรงๆ ว่าผมจงใจจะเกลียดมัน

834
00:38:32,227 --> 00:38:35,064
‎การได้ดูหนังที่คุณเขียนบท มันเหมือนฝัน

835
00:38:35,147 --> 00:38:39,985
‎- นั่นอาจจะเพราะความฝันนี้
‎- เจมส์ คานไม่ใช่อะไรเลยนอกจากความฝัน

836
00:38:40,069 --> 00:38:41,070
‎ฟังรื่นหูดีนะ

837
00:38:41,153 --> 00:38:44,156
‎หรือการปรากฏกายของผี
‎จากหนังคริสต์มาสในอดีต

838
00:38:44,239 --> 00:38:48,660
‎- เดี๋ยวก็ยิงโดนตาตัวเองหรอกไอ้หนู
‎- หรือแม้แต่ชายที่กลัดป้ายชื่อ "แวนด้า" คนนี้

839
00:38:48,744 --> 00:38:52,289
‎- ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด...
‎- ให้ตายสิ มันเวิร์กจริงๆ

840
00:38:52,373 --> 00:38:54,458
‎ใช่ เวิร์กจนติดอันดับบ็อกซ์ออฟฟิศเลยล่ะ

841
00:38:54,541 --> 00:38:59,004
‎ในสัปดาห์ที่สองหลังปล่อยฉาย
‎เราเป็นอันดับหนึ่งในบ็อกซ์ออฟฟิศ

842
00:38:59,088 --> 00:39:01,548
‎ไม่มีใครรู้หรอกว่ามันจะทำเงินได้เรื่อยๆ รึเปล่า

843
00:39:01,632 --> 00:39:03,675
‎จริงแล้วๆ มันยิ่งกว่าทำเงินซะอีก

844
00:39:03,759 --> 00:39:05,886
‎ปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊กก็เหมือนกับสปริงบอร์ด

845
00:39:05,969 --> 00:39:09,056
‎ซึ่งดีดตัวผู้สร้างภาพยนตร์รุ่นเยาว์
‎ไร้ประสบการณ์กลุ่มนี้

846
00:39:09,139 --> 00:39:10,808
‎เข้าสู่ชั้นสตราโตสเฟียร์ของฮอลลีวูด

847
00:39:10,891 --> 00:39:13,185
‎และจอน แฟฟโรว์ก็ติดหนึ่งในสิบ

848
00:39:13,268 --> 00:39:16,605
‎ของผู้กำกับทำเงินสูงสุดตลอดกาล
‎เช่นเดียวกับการสร้างไอรอนแมน...

849
00:39:16,688 --> 00:39:19,525
‎- อเวนเจอร์ส
‎- และแฟรนไชส์ของอเวนเจอร์ส

850
00:39:19,608 --> 00:39:22,820
‎และแม้กระทั่งการคลอดเบบี้โยดา
‎มาสู่โลกในเรื่องเดอะแมนดาโลเรียน

851
00:39:22,903 --> 00:39:25,155
‎- เดี๋ยวนะ นั่นใช่แรนกิ้นบาสอีกตัวรึเปล่า
‎- อะไร

852
00:39:25,239 --> 00:39:27,616
‎แต่สำหรับดารานำของปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊ก

853
00:39:27,699 --> 00:39:32,329
‎วิล เฟอร์เรลกลายเป็นหนึ่งในนักแสดงตลก
‎ที่ผู้คนรักที่สุดของอเมริกา

854
00:39:32,413 --> 00:39:35,082
‎- โดยไม่ต้องสงสัยเลย...
‎- ฉันรอน เบอร์กันดี

855
00:39:35,165 --> 00:39:35,999
‎ว่าทำไม

856
00:39:36,083 --> 00:39:38,502
‎การแสดงของวิลคือหนังเรื่องนี้

857
00:39:38,585 --> 00:39:43,924
‎ผมหมายถึงเขาเป็นทั้งเครื่องยนต์ หัวใจ
‎และจิตวิญญาณของหนังเรื่องนี้อย่างแท้จริง

858
00:39:44,007 --> 00:39:47,136
‎- ไม่มีวิล ก็ไม่มีปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊ก
‎- ผมรักคุณ

859
00:39:47,219 --> 00:39:52,182
‎สิ่งที่วิลทำแทบไม่แตกต่างกับจินตนาการ

860
00:39:52,266 --> 00:39:54,393
‎จากกาแฟแก้วแรกกับเดวิด เบเรนบอม

861
00:39:54,476 --> 00:39:57,729
‎และกาแฟแก้วแรกนั่น พวกเขาดื่มกันที่นี่...

862
00:39:57,813 --> 00:39:59,314
‎- เจอกันอีกจนได้
‎- เจอกันจนได้

863
00:39:59,398 --> 00:40:02,901
‎ที่ที่คนธรรมดาสองคนจิบกาแฟ
‎และวางแผนร่วมกัน

864
00:40:02,985 --> 00:40:05,112
‎นายจำได้มั้ยออฟฟิศฉันเคยอยู่ตรงนั้น

865
00:40:05,195 --> 00:40:07,739
‎ฉันไม่ชอบไปไหนไกลๆ ตอนประชุมกันครั้งแรก

866
00:40:07,823 --> 00:40:11,535
‎ฉันเข้าใจ ถ้ามันไม่ได้เรื่อง
‎นายก็แค่กระโดดผึง "ไปล่ะนะ"

867
00:40:11,618 --> 00:40:13,454
‎- "นั้นแหละๆ..."
‎- ใช่เลย ใช่

868
00:40:14,621 --> 00:40:16,123
‎ดูที่นี่สิ

869
00:40:17,499 --> 00:40:18,917
‎- ดูนี่สิ
‎- มันเปลี่ยนไปนะ

870
00:40:19,001 --> 00:40:21,211
‎ที่นี่เปลี่ยนไป แถวนั้นไม่เคยมีหน้าต่าง

871
00:40:21,295 --> 00:40:22,254
‎คาดไม่ถึง ว่ามั้ย

872
00:40:22,754 --> 00:40:24,923
‎ใช่ ฉันที่เขาทำแบบนี้นะ

873
00:40:25,007 --> 00:40:30,179
‎ฉันกับนาย คนธรรมดาสองคน
‎ที่ไม่เคยทำอะไรเลยจริงๆ ในตอนนั้น

874
00:40:30,262 --> 00:40:31,680
‎เราสองคนไม่เคยสร้างหนัง

875
00:40:31,763 --> 00:40:34,141
‎แล้วเราก็นั่งลง 'เพราะสคริปต์ที่นายเขียน

876
00:40:34,224 --> 00:40:36,727
‎มีแนวคิดที่เยี่ยมมากและมันฮามาก

877
00:40:36,810 --> 00:40:39,563
‎มันคือไอเดียที่ใช่ กับโปรดิวเซอร์ที่ใช่

878
00:40:39,646 --> 00:40:41,899
‎กับดาราที่ใช่ กับผู้กำกับที่ใช่

879
00:40:41,982 --> 00:40:43,108
‎จอนนี่ เฟฟส์

880
00:40:43,192 --> 00:40:46,904
‎เซสชั่นแรกของงานรังสรรค์ เราเข้าใจ
‎เราเห็นตรงกัน จริงมั้ย

881
00:40:46,987 --> 00:40:51,867
‎ตั้งแต่การประชุมครั้งที่หนึ่ง
‎ชัดเจนว่าจอน แฟฟโรว์สมควรจะได้เป็น

882
00:40:51,950 --> 00:40:53,035
‎ดูประตูตรงนั้นด้วย

883
00:40:53,118 --> 00:40:56,371
‎งานเดียวของคุณคือต้องทำให้มั่นใจว่า
‎ทุกคนมีมโนภาพร่วมกัน

884
00:40:56,455 --> 00:40:59,374
‎มโนภาพที่รวมสามเรื่องง่ายๆ เข้าด้วยกัน

885
00:40:59,458 --> 00:41:01,668
‎จริงสิ เรื่องที่สามคืออะไรนะ

886
00:41:03,504 --> 00:41:07,049
‎เรื่องที่สาม เขาพูดถึงเรื่องซึ่งผมคิดว่า
‎เป็นความทะเยอทะยานมากๆ ก็คือ...

887
00:41:07,132 --> 00:41:08,217
‎เอาเลยค่ะ...

888
00:41:08,717 --> 00:41:12,012
‎เขาบอกว่าเขาอยากให้มัน
‎เป็นคริสต์มาสอมตะเหนือกาลเวลา

889
00:41:12,095 --> 00:41:15,015
‎นั่นเป็นงานนำเสนอแรกเริ่มของเขา
‎แล้วเขาก็ทำมันได้สำเร็จ

890
00:41:15,724 --> 00:41:16,975
‎และผมก็โชคดีที่เขาทำได้

891
00:41:17,476 --> 00:41:20,979
‎แล้วความปรารถนาที่จะสร้างคริสต์มาสอมตะ
‎เหนือกาลเวลาของจอน แฟฟโรว์

892
00:41:21,063 --> 00:41:23,607
‎คุณเขียนสคริปต์ได้เยี่ยม
‎แล้วเราก็สร้างหนังได้ยอด

893
00:41:23,690 --> 00:41:24,900
‎ก็กลายเป็นจริง

894
00:41:24,983 --> 00:41:29,029
‎เราแน่วแน่ว่าจะสร้างหนัง
‎ที่ติดตรึงไปหลายยุคหลายสมัย

895
00:41:29,112 --> 00:41:30,948
‎พูดถึงยุคสมัย

896
00:41:31,031 --> 00:41:33,909
‎เมื่อคนพวกนี้ออกไป
‎สร้างหนังคริสต์มาสสำหรับครอบครัว

897
00:41:33,992 --> 00:41:35,077
‎พวกเขาทำเช่นนั้นจริงๆ

898
00:41:35,160 --> 00:41:37,788
‎ชายที่อยู่ตรงนี้คือน้องชายของวิล เฟอร์เรล

899
00:41:37,871 --> 00:41:38,997
‎กลับไปที่กิมเบลส์

900
00:41:39,081 --> 00:41:41,083
‎ลูกสาวของเกรก การ์ดินเนอร์ก็โผล่มาด้วย

901
00:41:42,125 --> 00:41:44,044
‎และแม่ที่หายไปนานของบัดดี้คือ

902
00:41:44,127 --> 00:41:46,338
‎- คือใครสักคน
‎- ใครสักคน

903
00:41:46,421 --> 00:41:49,049
‎- นั่นคือรักในชีวิตของผม
‎- โทษที ทอดด์ นั่นภรรยาคุณ

904
00:41:49,132 --> 00:41:52,636
‎และแม้แต่เบบี้บัดดี้
‎ก็คือลูกชายของแฟฟโรว์นั่นเอง

905
00:41:52,719 --> 00:41:55,180
‎จอนเคยพูดว่า "ฉันอยากสร้างหนังให้ลูกชายฉัน"

906
00:41:56,014 --> 00:41:58,100
‎เขาอยากให้มันอบอุ่นและจริงใจ

907
00:41:58,809 --> 00:42:02,396
‎และอยู่ในบ้านของทุกครอบครัว

908
00:42:04,231 --> 00:42:05,440
‎ผมรู้สึกตื้นตันกับมัน

909
00:42:06,191 --> 00:42:08,527
‎ด้วยความที่แทบจะเป็น
‎จิตวิญญาณของคริสต์มาสอยู่แล้ว

910
00:42:08,610 --> 00:42:10,946
‎มันมักเริ่มจากคนแค่คนเดียว

911
00:42:17,494 --> 00:42:19,746
‎มันเริ่มจากคนคนเดียว เดฟ เบเรนบอม

912
00:42:19,830 --> 00:42:23,792
‎นั่งลงและเขียนบางอย่าง
‎และเชื่อในสิ่งนั้น แม้จะไม่มีใคร...

913
00:42:23,875 --> 00:42:26,503
‎ไม่มีใครโบกมือตอบรับเขา

914
00:42:28,130 --> 00:42:33,552
‎ตอนผมเขียนบท ผมเขียนในฐานะลูกคนหนึ่ง

915
00:42:35,095 --> 00:42:38,932
‎แต่ตอนนี้ผมเป็นพ่อ ฉะนั้น...

916
00:42:39,016 --> 00:42:44,730
‎ความจริงที่ว่า วันนี้ผมสามารถ
‎จะเอาหนังเรื่องนี้ให้ลูกๆ ดู

917
00:42:45,897 --> 00:42:48,066
‎นั่นหมายถึงทุกสิ่ง

918
00:42:48,692 --> 00:42:50,819
‎ตอนที่เดวิดเขียนบทปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊ก

919
00:42:50,902 --> 00:42:53,655
‎เขานำเสนอบางสิ่งซึ่งมากกว่าหนังตลก

920
00:42:54,615 --> 00:42:56,325
‎มากกว่าหนังที่อบอุ่น

921
00:42:56,825 --> 00:42:59,494
‎ผมจะอยู่เสมอ...
‎ผมจะอยู่ที่นี่เพื่อคุณเสมอ

922
00:42:59,578 --> 00:43:02,956
‎บางทีอาจจะมากกว่าคริสต์มาสเองเสียด้วยซ้ำ

923
00:43:04,374 --> 00:43:06,335
‎พ่อผมจากไปตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก

924
00:43:06,418 --> 00:43:09,296
‎หนังเรื่องนี้เป็นเรื่องของการตามหาพ่อ

925
00:43:09,796 --> 00:43:15,677
‎นั่นคือสิ่งที่ผมเขียนให้กับหนังเรื่องนี้
‎ผมอยากให้บัดดี้ทำสำเร็จ

926
00:43:18,597 --> 00:43:20,223
‎ฉะนั้นในตอนจบของเรื่อง

927
00:43:21,099 --> 00:43:24,186
‎ตอนที่วอลเตอร์กอดบัดดี้

928
00:43:25,103 --> 00:43:26,480
‎นั่นคือหนังเรื่องนี้สำหรับผม

929
00:43:29,524 --> 00:43:30,942
‎ฉันรักแกนะ ไอ้ลูกชาย

930
00:43:35,238 --> 00:43:38,742
‎มรดกของปาฏิหาริย์เทวดาตัวบิ๊ก
‎ก็คือหนังเกี่ยวกับครอบครัว

931
00:43:38,825 --> 00:43:41,703
‎ซึ่งกลายเป็นหนังคริสต์มาส
‎สำหรับครอบครัวที่ดีที่สุด

932
00:43:41,787 --> 00:43:44,331
‎ดังนั้นเราควรมอบความรัก
‎ให้กับครอบตัวบิ๊กเหล่านี้ด้วย

933
00:43:45,082 --> 00:43:48,251
‎เพราะคนเหล่านี้
‎หนังเรื่องนี้จึงไม่ใช่แค่เรื่องที่เกี่ยวกับความรัก

934
00:43:49,002 --> 00:43:50,212
‎แต่มันถูกสร้างขึ้นด้วย...

935
00:43:50,295 --> 00:43:51,880
‎- รัก
‎- รัก

936
00:43:51,963 --> 00:43:53,715
‎- มีแต่ความรัก
‎- และแสงสว่าง

937
00:43:53,799 --> 00:43:57,594
‎นั่นทำให้เกิดแอ่งเล็กๆ ขึ้นในความมืดมิดของโลก

938
00:43:57,678 --> 00:43:59,680
‎มันคือมนต์ มนต์วิเศษ

939
00:43:59,763 --> 00:44:01,890
‎และนั่นคือความหมายที่แท้จริงของคริสต์มาส

940
00:44:01,973 --> 00:44:03,850
‎สุขสันต์วันคริสต์มาส

941
00:44:04,101 --> 00:44:05,102
‎(อวสาน)

942
00:44:06,645 --> 00:44:08,605
‎ถือป้ายนี่แล้วรู้สึกเหมือนตัว***อะไรก็ไม่รู้

943
00:44:24,705 --> 00:44:29,710
‎คำบรรยายโดย ปาริชาติ ชัยพิกุล