1
00:00:08,590 --> 00:00:11,450
ฮาร์เล็ม
2
00:00:11,650 --> 00:00:13,330
นี่คือความสุขของคนผิวดำ
3
00:00:13,530 --> 00:00:15,500
หนังสือประวัติศาสตร์ โทรทัศน์ และสื่อ
4
00:00:15,690 --> 00:00:18,120
ชอบพูดถึงความเจ็บปวดของคนผิวดำ
5
00:00:18,320 --> 00:00:20,830
และแสดงให้เห็นว่า
เราทุกข์ระทมและต้องต่อสู้
6
00:00:21,030 --> 00:00:25,380
แต่สิ่งที่พลาดไปในเรื่องนี้คือ
อาวุธที่ส่งเสริมให้เราอยู่รอด ความสุข
7
00:00:25,580 --> 00:00:26,300
แองจี้
8
00:00:26,500 --> 00:00:32,360
สำหรับฉัน ความสุขคือการเป็นคนเด่น
ไม่กลืนไปกับผู้คน ไม่แคร์ใคร
9
00:00:33,320 --> 00:00:37,490
และไม่ใช่แค่ในเส้นทางยิ่งใหญ่
แม้ว่าทางยิ่งใหญ่จะสนุก
10
00:00:38,120 --> 00:00:41,660
หมายความว่าไงว่าฉันได้
ฉันได้แบบฉันได้รับการคัดเลือกเหรอ
11
00:00:41,870 --> 00:00:46,750
และเหมือนฉันไม่ได้ถูกเขี่ยทิ้ง
แต่จะได้แสดงข้างเจนนิเฟอร์ ลูอิสเหรอ
12
00:00:49,040 --> 00:00:52,720
ฉันได้บทนำ ฉันได้บทนำ
13
00:00:53,300 --> 00:00:55,290
บทนำ ฉันได้บท...
14
00:00:55,480 --> 00:00:58,010
แย่แล้ว เกิดอะไรขึ้นกับแมวของเขา
15
00:00:58,640 --> 00:01:01,100
ยังมีวิธีเด่นแบบเงียบๆ ด้วย
16
00:01:05,100 --> 00:01:07,090
ผมดีใจกับคุณด้วย ที่รัก
17
00:01:07,290 --> 00:01:11,130
และบางครั้งความสุขที่สุดมาพร้อมกับ
การที่เพื่อนสาวให้ความสำคัญกับเรา
18
00:01:11,330 --> 00:01:14,200
แด่แองจี้ นักแสดงนำสาวของเรา
19
00:01:15,450 --> 00:01:21,060
- แด่คามิลและงานแสดงความสุขคนผิวดำ
- แด่งานเลี้ยงเปิดตัวสุดเจ๋ง
20
00:01:21,260 --> 00:01:22,120
ขอบใจ
21
00:01:22,540 --> 00:01:25,860
ให้ตายสิ ฉันเชิญไปหลายโรงเรียนมาก
ดังนั้นจะผิดพลาดไม่ได้
22
00:01:26,060 --> 00:01:28,860
และต้องมีใครสักคนเสนองานที่เงินดีให้ฉัน
23
00:01:29,060 --> 00:01:30,750
และแด่การได้ควินของเรากลับมา
24
00:01:32,630 --> 00:01:37,580
ขอบใจ ทุกคน แต่ฉันขอพูดว่า
ส่วนใหญ่ที่ฉันดีขึ้นก็เพราะยา
25
00:01:37,780 --> 00:01:38,550
แด่ยา
26
00:01:40,720 --> 00:01:45,170
รู้อะไรไหม ฉันนึกว่าจะรู้สึกเมายา
27
00:01:45,370 --> 00:01:49,440
หรือเคลิ้มๆ ระหว่างที่ใช้ยา
แต่ผ่านมาสองสามสัปดาห์แล้ว แต่ไม่รู้สึก
28
00:01:49,860 --> 00:01:53,090
- ฉันดูเป็นตัวเองใช่ไหม
- ใช่ เต็มตัวเลย
29
00:01:53,290 --> 00:01:54,180
แหงละ
30
00:01:54,380 --> 00:01:56,850
ฉันตัดสินใจแล้วว่า
ดื่มมิโมซ่าไปก็เสียเวลา
31
00:01:57,050 --> 00:02:01,370
นี่ ฉันขอบลัดดี้แมรี่หน่อยค่ะ
ไม่ใส่อะไรเลยนอกจากวอดก้า ขอบคุณ
32
00:02:01,740 --> 00:02:04,350
ฉันไม่ชอบขึ้นฉ่ายกับมะเขือเทศอะไรนั่น
33
00:02:04,550 --> 00:02:08,360
- เหล้าตอนกลางวันไม่ต้องปรุงมากหรอก
- หมายความว่าเธอดีใจกับฉันด้วยใช่ไหม
34
00:02:08,560 --> 00:02:11,400
ฉันดีใจมากจนจะไม่พาไมค์ไปที่งานเลี้ยง
35
00:02:11,600 --> 00:02:14,570
- ฉันจะพาเอริคไป
- ฉันนึกว่าเขาออกทัวร์ในยุโรปซะอีก
36
00:02:14,770 --> 00:02:18,910
เขาถูกส่งตัวกลับมาก่อน หาว่าเขาเล่น
เป็นถ้วยกาแฟแบบ "คนเมือง" เกินไป
37
00:02:19,110 --> 00:02:23,330
ดีใจที่ได้รู้ว่าการเหยียดผิว
ไม่ใช่ลักษณะพิเศษของอเมริกาเท่านั้น
38
00:02:23,530 --> 00:02:26,420
- ก่อตั้งในต่างประเทศ พัฒนาในอเมริกา
- ไม่เอาน่า
39
00:02:26,620 --> 00:02:29,130
- เพื่อนร่วมห้องกลับมาอยู่ด้วยกันหรือยัง
- ยัง
40
00:02:29,330 --> 00:02:31,380
- เราควรคุยเรื่องนี้กันหน่อยไหม
- ไม่
41
00:02:31,580 --> 00:02:34,510
ไม่มีอะไรต้องคุย
เธอคิดว่าฉันโกรธเรื่องไมเคิล
42
00:02:34,710 --> 00:02:37,010
ฉันบอกเธอแล้วว่า
ฉันดีใจที่พวกเธอได้เจอกัน
43
00:02:37,210 --> 00:02:39,510
- ฉันรู้สึกเหมือนเธอหึง
- หึงใคร
44
00:02:39,710 --> 00:02:42,520
- ฉันอยู่กับคีธแล้ว
- ซึ่งทำให้มันแย่หนักกว่าเก่า
45
00:02:42,720 --> 00:02:45,230
ที่เธอทนเห็นฉันมีอะไรกับไมค์ไม่ได้
46
00:02:45,430 --> 00:02:48,440
โอเค ยัยบ้า เชิญมีอะไรตามสบาย
จะทำอะไรก็ทำ
47
00:02:48,640 --> 00:02:50,320
แต่คราวหน้าที่เธออยาก
48
00:02:50,520 --> 00:02:55,420
มีอะไรกับคนขับรถอูเบอร์
ฉันจะยิ้มและไม่พูดว่าฉันว่าแล้ว
49
00:02:57,970 --> 00:02:59,490
- อะไรล่ะ
- แองจี้
50
00:02:59,690 --> 00:03:02,930
- แองจี้
- วอดก้าเธอมาแล้ว
51
00:03:12,400 --> 00:03:16,650
ฉันอยากให้เธอนึกถึงเวลาฉันยิ้ม
ให้กับทุกความสัมพันธ์ที่เฮงซวยของเธอ
52
00:03:17,820 --> 00:03:19,350
แองจี้ ก็แค่มุกน่ะ
53
00:03:19,540 --> 00:03:22,600
แน่ใจนะว่าไม่อยากให้ฉันถ่าย
ของของฉันสำหรับโครงการเธออีก
54
00:03:22,800 --> 00:03:25,560
- ไม่ เธอสมบูรณ์แบบแล้ว
- แหงละ
55
00:03:25,760 --> 00:03:29,160
แม้แต่ตอนฉันโมโห ฉันก็ยังเป็นตัวเอง
56
00:03:31,250 --> 00:03:36,450
ว้าว ฉันจำรูปนี้ได้
57
00:03:36,650 --> 00:03:38,280
{\an8}บ่ายวันนั้นสนุกชะมัด
58
00:03:38,480 --> 00:03:41,830
{\an8}ฉันคิดถึงปาร์ตี้ตอนกลางวัน
ทำไมทุกคนไม่จัดกันแล้ว
59
00:03:42,030 --> 00:03:45,290
ฉันว่าเขาไม่ได้ไม่จัด
เราแค่ไม่ได้รับเชิญแล้ว
60
00:03:45,490 --> 00:03:49,540
นั่นคือวันที่ฉันเจอดีเจคนนั้น
กับหนุ่มเฟดเอกซ์ชาวเฮติ
61
00:03:49,740 --> 00:03:52,270
ครั้งแรกที่ฉันมีอะไรกับชายสองคน
62
00:03:52,980 --> 00:03:55,880
- ฉันไม่อยากจะถามเลย
- ชายสองหญิงหนึ่ง
63
00:03:56,080 --> 00:03:58,430
แต่ชายสองหญิงหนึ่งแปลว่า
กลัวการรักเพศเดียวกันรึเปล่า
64
00:03:58,630 --> 00:04:02,530
ก็แค่ชื่อ เรียกทรีซั่มรับรองไม่เหยียด
65
00:04:07,200 --> 00:04:08,790
บางทีควินอาจพูดถูก
66
00:04:12,160 --> 00:04:16,900
ฉันน่าจะเอาดีทางทรีซั่มและเรื่องงี่เง่า
67
00:04:17,100 --> 00:04:18,050
ไม่
68
00:04:19,710 --> 00:04:23,410
เธอเปลี่ยนได้นี่ แล้วพอคิดถึง
เรื่องทรีซั่มกับความงี่เง่าเมื่อไหร่
69
00:04:23,610 --> 00:04:24,550
ก็ค่อยเปลี่ยนกลับไป
70
00:04:25,300 --> 00:04:29,420
ชีวิตกับความรักไม่ใช่ทั้งหมด
71
00:04:29,610 --> 00:04:30,600
ควินกับฉันต่างหาก
72
00:04:31,230 --> 00:04:33,960
สำหรับการพึ่งพากันและกันของเรา
เรื่องนั้นใช่เลย
73
00:04:34,160 --> 00:04:36,210
ควินกับฉัน เราไม่ก้าวก่ายคู่ของกัน
74
00:04:36,410 --> 00:04:38,840
เราต่างคนต่างมีเซ็กซ์ของตัวเอง
75
00:04:39,040 --> 00:04:42,260
- เธอจะรู้สึกยังไงถ้าฉันเอากับเจมิสัน
- นั่นมันไม่เหมือนกัน
76
00:04:42,460 --> 00:04:45,450
ดี เพราะฉันนอนกับเขาสัปดาห์ก่อน
มันแย่มาก
77
00:04:46,490 --> 00:04:49,330
ล้อเล่นน่ะ เขาก็ดี
78
00:04:50,120 --> 00:04:54,270
โอเค พูดจริงๆ นะ เธอแค่ล้อเล่นใช่ไหม
79
00:04:54,470 --> 00:04:55,870
ใช่ เขาวิเศษมาก
80
00:04:56,500 --> 00:05:00,090
ความจริงคือ
มีเหตุผลเยอะแยะที่ฉันควรอยู่กับไมค์
81
00:05:01,960 --> 00:05:04,470
แต่ควินเป็นเหตุผลสำคัญที่ไม่ควร
82
00:05:04,680 --> 00:05:08,100
เราแทบไม่คุยกันตั้งแต่ทริปนั้น
และฉันไม่ชอบแบบนั้นเลย
83
00:05:08,640 --> 00:05:12,830
สำหรับฉัน นางมาก่อนเสมอ
และฉันรู้ว่าฉันมาก่อนสำหรับนางเหมือนกัน
84
00:05:13,030 --> 00:05:18,940
ว้าว อย่าให้ใครมาบอกเธอว่า
อย่าเลือกความรัก ห้ามเด็ดขาด
85
00:05:19,820 --> 00:05:25,180
- ฉันรักควินนี่ของฉัน
- เธอนอนกับเจมิสันจริงเหรอ
86
00:05:25,380 --> 00:05:26,180
ควิน
87
00:05:26,380 --> 00:05:29,020
ความสุขของคนผิวดำเป็นเรื่อง
การรักให้เต็มที่
88
00:05:29,220 --> 00:05:30,580
การรักอาชีพของฉัน
89
00:05:32,950 --> 00:05:34,200
การรักวัฒนธรรมของฉัน
90
00:05:43,670 --> 00:05:47,200
- อร่อยที่สุดจ้ะ
- จริงเหรอ
91
00:05:47,400 --> 00:05:50,760
ยาลดอาการซึมเศร้าทำให้น้ำหนักขึ้นเหรอ
92
00:05:51,680 --> 00:05:55,100
- ขอตัวก่อนนะ
- อะไร เดี๋ยว หมายความว่าอะไร
93
00:05:56,980 --> 00:05:58,340
การรักคู่รักของฉัน
94
00:05:58,540 --> 00:06:01,190
สุขสันต์วันครบรอบสองสัปดาห์
95
00:06:03,480 --> 00:06:08,760
ไม่ต้องห่วง ฉันรู้ข้อจำกัดของคุณ
ไม่มีนม ไม่มีถั่ว ไม่มีน้ำตาล
96
00:06:08,960 --> 00:06:13,540
นี่คือสลัดกับอากาศตีฟองเป็นครีม
97
00:06:13,990 --> 00:06:16,540
- ผมไม่น่าปล่อยคุณหลุดมือเลย
- แหงละ
98
00:06:21,540 --> 00:06:24,530
ฉันอยากให้คุณไปงานของคามิลด้วยจัง
99
00:06:24,730 --> 00:06:26,530
โดยเฉพาะหลังแองจี้ทำตัวประหลาด
100
00:06:26,730 --> 00:06:30,410
ผมยกเลิกมื้อค่ำกับลูกค้าไม่ได้
ไว้ผมไปเจอทีหลังดีไหม
101
00:06:30,610 --> 00:06:33,790
ดี หน้าวอเตอร์คลับเก่านะ ดีจัง
102
00:06:33,990 --> 00:06:37,640
- แทบรอไม่ไหวแล้ว
- ทำไมต้องวอเตอร์คลับ
103
00:06:38,890 --> 00:06:43,690
โอเค เดตครั้งแรกที่แต่งเต็มยศ
กับพ่อแม่ฉัน
104
00:06:43,900 --> 00:06:49,490
พี่สาวฉันเป็นไข้หวัด เลยมาไม่ได้
เธอป่วยหนักมาก
105
00:06:50,530 --> 00:06:51,700
เป็นวันที่ดีอะไรอย่างนั้น
106
00:06:53,990 --> 00:06:56,790
ฉันมองออกไปที่น้ำ แล้วรู้สึกเป็นผู้ใหญ่มาก
107
00:06:57,410 --> 00:06:59,730
ฉันเห็นเรือยอชท์ที่ลอยอยู่ใกล้ๆ
108
00:06:59,930 --> 00:07:04,290
มีคนที่มีสไตล์ที่สุดที่ฉันเคยเห็นอยู่สองคน
109
00:07:04,800 --> 00:07:06,420
ฉันพูดกับตัวเองว่า
110
00:07:07,170 --> 00:07:12,470
สักวัน เจ้าชายของฉันจะมา
และฉันจะทำแบบนั้นกับเขา
111
00:07:14,810 --> 00:07:16,060
วันนั้นมาถึงแล้ว
112
00:07:25,400 --> 00:07:28,840
เห็นไหม ทริช ฉันบอกแล้วไง
คุณใส่แล้วดูดีมาก
113
00:07:29,040 --> 00:07:32,180
ขอพูดเป็นครั้งที่ 12
ลายสก็อตไม่เกี่ยวอะไรกับวัฒนธรรม
114
00:07:32,380 --> 00:07:35,990
ใครๆ ก็ใส่ ไม่ใช่แค่คนสกอตแลนด์
ไปเปลี่ยนซะสิ
115
00:07:40,500 --> 00:07:42,730
ความรู้สึกผิดของคนผิวขาวน่าหน่ายจัง
116
00:07:42,930 --> 00:07:45,960
โดยเฉพาะเวลามันเป็นเรื่องที่ผิด
117
00:07:46,750 --> 00:07:50,160
ไมเคิล ไมค์ สวัสดี อีกครั้ง
118
00:07:50,360 --> 00:07:53,620
ไปไงมาไง สำคัญกว่านั้น แองจี้เป็นไงบ้าง
119
00:07:53,820 --> 00:07:56,970
ผมหวังว่าคุณจะบอกผมได้
เธอเลิกกับผมแล้ว
120
00:07:57,560 --> 00:08:01,170
- เธออะไรนะ
- ใช่ เธอบอกว่าคุณมาก่อน
121
00:08:01,370 --> 00:08:04,130
ผมแค่อยากขอโทษ
ที่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับพวกคุณ
122
00:08:04,330 --> 00:08:08,220
- ผมไม่รู้มาก่อนว่าคุณเคยเป็นเพื่อนรักกัน
- เป็นเพื่อนรักกัน
123
00:08:08,420 --> 00:08:12,650
- เธอบอกว่าไม่ใช่เหรอ เพราะเราใช่
- เปล่า แองจี้บอกว่าเธอไม่มีวันทำร้ายคุณ
124
00:08:13,240 --> 00:08:15,310
- ไม่เจ็บปวดเลย
- รับทราบ
125
00:08:15,510 --> 00:08:17,310
ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมมันถึงแปลก
126
00:08:17,510 --> 00:08:20,650
เพราะตอนเราเจอกันครั้งแรก
คุณดูไม่สนใจเลย
127
00:08:20,850 --> 00:08:22,940
- ที่จริงคุณพูดด้วยซ้ำว่า...
- ก็ฉันไม่สนไง
128
00:08:23,140 --> 00:08:26,490
- ไม่สนในตัวคุณเลย ไม่แม้แต่...
- ดีใจที่ได้ยินอีกครั้ง
129
00:08:26,680 --> 00:08:31,670
- โทษที
- ใช่ ฟังนะ มันแย่มาก
130
00:08:32,420 --> 00:08:33,240
ฉันนี่แหละแย่
131
00:08:33,440 --> 00:08:36,950
คุณเป็นคนดี
เธอชอบคุณมากและอยากจริงจังด้วย
132
00:08:37,150 --> 00:08:39,620
ฉันอาจจะกลัวที่จะเสียเธอไป
133
00:08:39,820 --> 00:08:42,670
แล้วเอาไง ฟังนะ ผมรักเธอ
134
00:08:42,870 --> 00:08:46,800
ช้าก่อน พ่อหนุ่ม มันเร็วไปหน่อย ว่าไหม
135
00:08:47,000 --> 00:08:50,510
และนี่คือคำเตือนจากคนที่เดินหน้าเร็วสุดๆ
136
00:08:50,710 --> 00:08:52,610
นี่ สมองผมเข้าใจคุณนะ
137
00:08:53,450 --> 00:08:56,810
แต่ในใจผมรู้ว่าเธอคือคนที่ใช่
138
00:08:57,010 --> 00:08:59,890
ผมเคยเป็นคนที่กลัวจะต้องอยู่คนเดียว
139
00:09:00,090 --> 00:09:02,650
จนคนในสเปกผมคือใครก็ได้ที่ชอบผม
มันน่าสมเพช
140
00:09:02,850 --> 00:09:05,860
นี่คุณว่าฉัน
ทั้งๆ ที่ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรคุณเลยเนี่ยนะ
141
00:09:06,060 --> 00:09:09,710
ผมหนีไปอยู่คนเดียวสองสามปี
ทำความรู้จักตัวเอง และสบายใจกับตัวเอง
142
00:09:10,590 --> 00:09:13,780
"ถ้าคุณไม่รักตัวเอง
คุณจะรักคนอื่นได้ยังไง"
143
00:09:13,980 --> 00:09:18,760
- เยี่ยมมาก
- รูพอล แดร็กเรซ ไง
144
00:09:19,760 --> 00:09:23,210
ไม่เอาน่า คุณต้องไปดู
มันเป็นหนึ่งในรายการโปรดของแองจี้
145
00:09:23,410 --> 00:09:25,460
โทษที แต่ถ้าเธอเลิกกับผมเพื่อคุณ
146
00:09:25,660 --> 00:09:30,360
แต่คุณไม่ได้ไม่พอใจจริงๆ
ผมจะง้อเธอกลับมาได้ยังไง
147
00:09:33,360 --> 00:09:35,070
ทริช แล้วเจอกันนะ
148
00:09:37,780 --> 00:09:41,330
- แล้วเธอกังวลกับลายสกอตเนี่ยนะ
- หูย
149
00:09:41,580 --> 00:09:42,350
ไท
150
00:09:42,550 --> 00:09:44,900
สำหรับฉัน ความสุขคือพลัง
151
00:09:45,100 --> 00:09:49,320
การเป็นหญิงผิวดำในยุคนี้
ให้ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้
152
00:09:49,520 --> 00:09:51,400
ที่ได้เป็นคนคุมชีวิตตัวเอง
153
00:09:51,600 --> 00:09:55,990
{\an8}ซึ่งเป็นเหตุผลว่า
หลังไตรมาสสองที่ทำลายสถิติ
154
00:09:56,190 --> 00:09:59,700
{\an8}เราจะเข้าถึงชุมชนคนมีคู่รักมากกว่าหนึ่ง
155
00:09:59,900 --> 00:10:03,500
{\an8}และฉันจะเปิดตัวพี แอปน้องของคิว
156
00:10:03,700 --> 00:10:06,770
{\an8}เพราะบางครั้งสามคนก็ไม่เยอะเกินไป
157
00:10:07,020 --> 00:10:09,270
{\an8}มันเป็นแค่การเริ่มต้น
158
00:10:10,860 --> 00:10:16,650
{\an8}มีความสุขมากที่ได้รู้ความต้องการ
ของตัวเองและได้รับมันโดยไม่รู้สึกผิด
159
00:10:17,150 --> 00:10:21,070
และยังมีความสุขในการเปลี่ยน
ความต้องการและทำตัวอ่อนไหวด้วย
160
00:10:21,620 --> 00:10:23,580
เราจะปิดในห้านาทีค่ะ
161
00:10:23,830 --> 00:10:27,900
คุณนั่นเอง ทำไมชอบโผล่มา
ตอนต้นไม้กับฉันไม่อยากเจอใคร
162
00:10:28,100 --> 00:10:29,940
เพื่อให้คุณเปิดร้านตามเวลาจริงๆ
163
00:10:30,140 --> 00:10:32,650
และเพราะนั่นคือป้ายเดียวที่สมเหตุสมผล
164
00:10:32,850 --> 00:10:37,340
- อีกอย่าง ขอให้คุณกล้วยไม้ไปสู่สุคติ
- มันเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว
165
00:10:37,670 --> 00:10:40,200
- คอมพิวเตอร์คุณเป็นไงบ้าง
- ยังไม่ค้างเลยตั้งแต่นั้น
166
00:10:40,400 --> 00:10:43,790
ดีใจที่ได้รู้ว่า
คุณเก่งเรื่องอิเล็กทรอนิกส์กว่าต้นไม้
167
00:10:43,990 --> 00:10:49,670
แต่รู้ไว้ว่าคุณไม่มีวันได้ต้นไม้ใหม่จากฉันอีก
168
00:10:49,870 --> 00:10:54,940
มันเป็นการทำธุรกิจที่แย่มาก
คุณคนขายต้นไม้ ไม่ส่งเสบียงให้ฉันเนี่ย
169
00:10:56,820 --> 00:10:58,970
งั้นนี่คือการบอกลาสินะ
170
00:10:59,170 --> 00:11:05,080
หรือนี่คือฉันกำลังชวนคุณออกเดต
171
00:11:06,410 --> 00:11:07,410
แหงละ
172
00:11:08,910 --> 00:11:10,460
คุณพูดจริงเหรอ
173
00:11:11,000 --> 00:11:12,750
กับฉันเหรอ ทำไม
174
00:11:13,090 --> 00:11:16,160
ฉันรู้ว่าคุณอยากมีความสัมพันธ์จริงจัง
175
00:11:16,350 --> 00:11:19,740
คุณมาที่นี่บ่อย และเราเข้ากันได้
176
00:11:19,940 --> 00:11:22,870
ก็จริง ฉันนึกว่าก็แค่มาหัวเราะกัน
177
00:11:23,070 --> 00:11:25,560
แล้วฉันก็พูดไร้สาระเรื่องป้ายของคุณ
178
00:11:28,890 --> 00:11:32,400
บางทีป้ายอาจเป็นสัญญาณบางอย่าง
179
00:11:33,270 --> 00:11:37,690
ฉันอ่อนไหวและจริงจัง
180
00:11:38,320 --> 00:11:44,120
คุณไม่เคยเห็นลีลาฉัน แต่ก็ยังชอบฉัน
181
00:11:45,030 --> 00:11:51,000
เอมี่จอมตลกและคลั่งก็ชอบฉัน
182
00:11:53,500 --> 00:11:55,070
ให้ตายสิ จังหวะเหมาะเหม็ง
183
00:11:55,270 --> 00:11:57,530
โอเค ใจเย็น ฉันแค่ขอคุณออกเดตเท่านั้น
184
00:11:57,730 --> 00:12:02,930
- และฉันก็แค่จะตอบตกลง เมื่อไหร่
- ตอนนี้
185
00:12:03,140 --> 00:12:05,620
บ้าจริง เป็นเดตที่เร็วที่สุดเลย
186
00:12:05,820 --> 00:12:10,250
ฉันแก่กว่าเด็กๆ ที่ปกติคุณเดตด้วย
ไม่มีเวลาจะรีรอ
187
00:12:10,450 --> 00:12:13,800
โอเค ฉันขอตัวโทรศัพท์จองร้านก่อน
188
00:12:14,000 --> 00:12:19,390
ฉันอาจหาโต๊ะที่โบฮีเมียนได้
เชฟเยี่ยม อาหารอร่อยเด็ด
189
00:12:19,580 --> 00:12:25,350
นั่นไม่ใช่เดต นั่นคุณขี้อวดต่างหาก
ฉันจะเลือกร้านเอง
190
00:12:25,550 --> 00:12:28,520
มันแย่ที่คุณสั่งฉันทำโน่นนี่
หรือมันเร่าร้อนกันแน่
191
00:12:28,720 --> 00:12:32,020
- เดี๋ยวนี้
- เร่าร้อนแน่นอน
192
00:12:32,220 --> 00:12:37,210
- เฟมัส ฟิชเนี่ยนะ
- ไม่ต้องไปขอให้ใครช่วยจองโต๊ะ
193
00:12:37,750 --> 00:12:42,160
ไม่ใช่ซูชิราคาแปดพัน แต่อร่อยเป็นบ้า
194
00:12:42,360 --> 00:12:43,990
- เห็นด้วย
- และฉันคิดถึงมันมาก
195
00:12:44,190 --> 00:12:46,750
ตั้งแต่สามีเก่าฉันย้ายมาอยู่ใกล้ๆ
196
00:12:46,950 --> 00:12:49,620
ฉันก็เลิกมาเพราะกลัวป๊ะกัน
197
00:12:49,820 --> 00:12:51,670
บ้าจริง มันจบแบบไม่สวยเหรอ
198
00:12:51,870 --> 00:12:55,000
ใช่ แต่เอาจริงๆ
ตอนเริ่มก็ไม่สวยเหมือนกัน
199
00:12:55,200 --> 00:12:57,090
ส่วนตรงกลางก็ห่วยแตก
200
00:12:57,290 --> 00:13:01,260
แต่เพราะเขา ฉันถึงมีลูกสาว
และแกเป็นคนที่ดีที่สุดที่ฉันรู้จัก
201
00:13:01,460 --> 00:13:05,860
คุณรู้ตัวว่าชอบผู้หญิงหลังเขาหรือ...
202
00:13:07,700 --> 00:13:09,730
ฉันมักทำสิ่งที่รู้สึกว่าใช่เสมอ
203
00:13:09,930 --> 00:13:14,610
ทุกวันนี้ เขาเรียกมันว่าไม่ปิดกั้นทางเพศ
เพราะทุกอย่างต้องมีชื่อเรียก
204
00:13:14,810 --> 00:13:19,540
แต่ในสมัยเจนเอกซ์ของฉัน มันเรียกว่า
"เราชอบคนที่เราชอบ"
205
00:13:20,170 --> 00:13:21,860
ฉันไม่เคยชอบคนแบบคุณมาก่อน
206
00:13:22,060 --> 00:13:24,450
ใช่ ฉันรู้ เราตั้งแง่ แก่เกินไป
207
00:13:24,650 --> 00:13:26,220
ไม่ หัวแข็งเกินไปต่างหาก
208
00:13:28,890 --> 00:13:32,600
แล้วดูตอนนี้สิ ก็แค่ชอบคนที่เราชอบ
209
00:13:35,600 --> 00:13:36,380
คามิล
210
00:13:36,580 --> 00:13:38,980
ความสุขสำหรับฉันคือครอบครัว
211
00:13:39,650 --> 00:13:42,090
อาจไม่ใช่ครอบครัวที่ฉันโตมาด้วยเสมอไป
212
00:13:42,290 --> 00:13:45,140
แต่เป็นครอบครัวที่ฉันต้องการ
ครอบครัวที่ฉันค้นพบ
213
00:13:45,340 --> 00:13:46,930
และครอบครัวที่ค้นพบฉัน
214
00:13:47,130 --> 00:13:48,890
- ว่าไง ที่รัก
- หวัดดี
215
00:13:49,090 --> 00:13:51,230
คุณดูดีมากในชุดสีน้ำตาล
216
00:13:51,430 --> 00:13:53,940
ผมรู้ว่าคุณกำลังทำโครงการ
ที่เต็มไปด้วยความสุข
217
00:13:54,140 --> 00:13:56,770
ผมเองก็ทำโครงการในบ้าน
ที่มีความสุขเหมือนกัน
218
00:13:56,970 --> 00:13:59,280
นี่คือสิ่งที่ผมคิดขึ้นมา ผมชอบหน้าต่างพวกนี้
219
00:13:59,480 --> 00:14:02,610
แต่เราจะเปลี่ยนมันให้เป็น
ประตูกระจกเลื่อนบานใหญ่
220
00:14:02,810 --> 00:14:05,450
เราจะได้เห็นสวนหลังบ้าน สวยมาก
221
00:14:05,650 --> 00:14:08,910
ใช่ แต่ที่รัก เรามีปัญญาจ่ายหรือเปล่า
222
00:14:09,110 --> 00:14:11,330
ไหนจะค่างานแต่งมิร่านั่นด้วย
223
00:14:11,530 --> 00:14:12,790
ไม่ เรื่องนั้นเรียบร้อยไปแล้ว
224
00:14:12,990 --> 00:14:15,580
ผมคุยกับพ่อแม่ผม แบบดีๆ
225
00:14:15,780 --> 00:14:19,840
พวกท่านจะเอาบ้านไปจำนอง
แล้วผมจะจ่ายคืนให้เป็นรายเดือน
226
00:14:20,040 --> 00:14:21,130
- โอเค
- ใช่
227
00:14:21,330 --> 00:14:23,090
เอาละ บิ๊กแดดดี้จัดการได้
228
00:14:23,290 --> 00:14:26,430
หนึ่งในข้อดี
ของการเห็นสวนหลังบ้านชัดๆ คือ
229
00:14:26,630 --> 00:14:28,560
เราจะจัดสวนหรือแต่งเป็นระเบียงก็ได้
230
00:14:28,760 --> 00:14:31,350
หรือสักวันเราจะได้คอยดู
แลงสตันกับโซร่าตัวน้อย
231
00:14:31,550 --> 00:14:33,270
- นั่นสินะ
- สักวันน่ะ
232
00:14:33,470 --> 00:14:36,940
พูดถึงเรื่องลูก
เปลี่ยนห้องนอนแขกให้เป็นห้องเด็กก็ได้
233
00:14:37,140 --> 00:14:40,570
พนักงานสาวที่โฮมโปรบอกว่า
สีพวกนี้ใช้ได้กับทุกเพศ
234
00:14:40,770 --> 00:14:43,070
ซึ่งหมายความว่าถึงเราจะเลือก...
มีอะไรเหรอ
235
00:14:43,270 --> 00:14:46,910
เกิดอะไรขึ้น
คุณทำหน้าอย่างกับผมพูดอะไรผิด
236
00:14:47,110 --> 00:14:50,370
มีอะไร ผมควรเรียกว่าพนักงานหญิงเหรอ
237
00:14:50,570 --> 00:14:56,390
เปล่า ฉันแค่...
ฉันว่าเราน่าจะพักแล้วคุยกันก่อน
238
00:14:57,060 --> 00:15:02,590
ที่รัก ฟังนะ
ทั้งหมดนี้ไม่ได้จะกดดันคุณเรื่องลูก
239
00:15:02,790 --> 00:15:03,570
โอเค
240
00:15:03,770 --> 00:15:06,800
ผมแค่ตื่นเต้น โทษที
เราเปลี่ยนห้องนอนแขกเป็นห้องทำงานก็ได้
241
00:15:07,000 --> 00:15:10,010
ถ้าอย่างนั้น สีเบจซิมโฟนีไม่น่าจะเหมาะ
242
00:15:10,210 --> 00:15:12,740
เพราะผมรู้ว่า
คุณอยากให้ผนังมีสีสันหน่อยใช่ไหม
243
00:15:14,120 --> 00:15:16,310
ใช่ สีอิฐแดงก็ดูดีมาก
244
00:15:16,510 --> 00:15:19,400
อย่างนี้สิ เราจะทาสีอิฐแดงอะไรนี่
245
00:15:19,600 --> 00:15:22,690
ฟังนะ ตราบใดที่เรายังสร้างมันด้วยกัน
246
00:15:22,890 --> 00:15:25,450
- ผมต้องการแค่นั้น
- ค่ะ
247
00:15:25,650 --> 00:15:28,300
ไม่กดดันให้มีลูกเร็วๆ นี้
248
00:15:28,630 --> 00:15:30,470
- เข้าใจนะ รักผมไหม
- ค่ะ
249
00:15:32,800 --> 00:15:36,670
บอกตามตรง ตอนคุณบอกว่าจะทำสไลด์เอง
250
00:15:36,860 --> 00:15:39,710
ฉันกังวลนิดหน่อย แต่นี่ดูดีมาก
251
00:15:39,910 --> 00:15:42,050
อะไรกัน ผมบอกแล้วว่า
เป็นผู้เชี่ยวชาญแคนวา
252
00:15:42,250 --> 00:15:44,920
- ผมทำโลโก้ให้เราด้วย
- เจ๋งมากเลย
253
00:15:45,120 --> 00:15:49,600
โอเค ตาผม บอกตามตรง
ตอนคุณโทรมาจากหาดซานฮวน
254
00:15:49,790 --> 00:15:53,680
กลางดึกเพื่อเช็กว่าเราจะยังได้ทุนไหม
ถ้าเราเปลี่ยนหัวข้อ
255
00:15:53,880 --> 00:15:57,640
ผมรู้อยู่แล้วว่า
คุณเมามากจนลืมว่าเราคุยเรื่องนี้ไปแล้ว
256
00:15:57,840 --> 00:16:01,160
- แต่ดูสิ่งที่เราสร้างขึ้นสิ
- ลูกของเรา
257
00:16:04,710 --> 00:16:07,250
ผมว่าผมเพิ่งทำให้กระอักกระอ่วน
258
00:16:07,550 --> 00:16:09,510
- ไม่
- ผมขอโทษ
259
00:16:10,010 --> 00:16:13,680
- ก๊อกๆ
- และมันยิ่งกระอักกระอ่วนขึ้นอีก
260
00:16:14,640 --> 00:16:18,060
- คุณนายโจเซฟ
- ประตูข้างล่างแง้มอยู่
261
00:16:18,260 --> 00:16:22,590
ค่ะ เรากำลังขนของ
เกี่ยวกับโครงการขึ้นรถตู้
262
00:16:22,790 --> 00:16:25,020
- เจมิสัน นี่แม่ของควิน
- สวัสดีครับ
263
00:16:25,360 --> 00:16:29,610
นี่แค่ตั้งข้อสังเกตเฉยๆ นะ
แต่คุณนี่หล่อจริงๆ
264
00:16:29,860 --> 00:16:31,240
- ขอบคุณครับ
- โสดไหม
265
00:16:31,440 --> 00:16:34,850
เพราะฉันมีเพื่อนสามคนที่คลับ
ที่มีลูกสาว
266
00:16:35,050 --> 00:16:37,100
และลูกชายหนึ่งคน ถ้าคุณเป็นแนวนั้น
267
00:16:37,300 --> 00:16:40,980
ฉันไม่ตัดสินใคร ลูกสาวฉันเป็นไบเซ็กชวล
และฉันไม่มีปัญหา
268
00:16:41,180 --> 00:16:45,330
ยินดีด้วยที่ไม่มีปัญหากับลูกสาวคุณ
แต่ผมขอไม่นัดจับคู่ครับ
269
00:16:45,790 --> 00:16:47,690
แคม ไว้เจอกันข้างล่างนะ
270
00:16:47,890 --> 00:16:52,550
- ได้สิ เดี๋ยวฉันลงไป
- เยี่ยม ขอตัวครับ ยินดีที่ได้เจอ
271
00:16:55,300 --> 00:16:58,210
- เธอคงสงสัยว่าฉันมาทำอะไรที่นี่
- ค่ะ
272
00:16:58,400 --> 00:17:00,310
เรื่องควินนี่ แกโอเคไหม
273
00:17:00,560 --> 00:17:04,880
เธอโอเคค่ะ ที่จริงก็ดีมาก
น่ารักจังที่ถามถึงเธอ
274
00:17:05,080 --> 00:17:09,550
น่ารักเหรอ เธอจ๋า มันคือความเป็นแม่
สักวันเธอจะเข้าใจ
275
00:17:09,750 --> 00:17:11,900
- อาจจะ
- ไม่นะ
276
00:17:12,400 --> 00:17:14,890
เธอกับเอียนเลิกกันทุก 15 นาที
277
00:17:15,090 --> 00:17:17,740
เปล่า เราไม่ได้เลิกกัน แค่...
278
00:17:19,660 --> 00:17:22,910
คนขับรถฉันจอดซ้อนคัน
เรามีเวลาไม่มาก
279
00:17:23,250 --> 00:17:26,730
- พูดสั้นๆ คือ...
- จ้ะ ขอบใจ
280
00:17:26,930 --> 00:17:30,240
หนูต้องการเอียนและต้องการชีวิตร่วมกัน
281
00:17:30,440 --> 00:17:33,820
แต่เรามักพูดว่าชีวิตนั้นต้องมีลูกด้วย
282
00:17:34,020 --> 00:17:38,680
และตอนนี้หนูเพิ่งรู้ตัวว่า
ไม่แน่ใจว่าอยากมีลูกไหม
283
00:17:39,010 --> 00:17:44,810
- หนูจะรู้ได้ยังไง คุณรู้ได้ยังไง
- คามิล ลูกเป็นเรื่องใหญ่
284
00:17:45,480 --> 00:17:48,480
แม้ว่าพวกเขาจะโตแล้ว ก็ยังเยอะสิ่งอยู่
285
00:17:49,230 --> 00:17:52,380
- เคยเล่นวิปป์อิตไหม
- อะไรนะคะ
286
00:17:52,580 --> 00:17:56,100
วิปป์อิต ควินถูกจับได้ตอนเรียนว่าเล่นมัน
287
00:17:56,300 --> 00:18:00,980
มันคือการที่เธอดูดกระป๋องวิปครีม
แล้วสูดไนตรัสออกไซด์เข้าไป
288
00:18:01,180 --> 00:18:04,270
ไม่มีกัญชาให้ดูดเหรอ
ไม่เอาน่า ควินสมัยวัยรุ่น น่าจะดีกว่านี้
289
00:18:04,470 --> 00:18:08,480
นั่นสิ ฉันลองดูครั้งนึงคนเดียว
290
00:18:08,680 --> 00:18:11,380
ฉันอยากรู้ว่ามันอะไรกันนักหนา
291
00:18:11,580 --> 00:18:17,120
เธอสูดมันเข้าไป
แล้วมีความสุขที่สุดที่เคยเป็นในไม่กี่วินาที
292
00:18:17,320 --> 00:18:22,310
มันเป็นความรู้สึกที่เราอยากได้เสมอ
แต่มันคงอยู่ไม่นาน
293
00:18:23,560 --> 00:18:27,340
- นั่นคือความเป็นแม่
- ใครจะไม่อยากรู้สึกแบบนั้น
294
00:18:27,540 --> 00:18:31,480
เราต่างต้องการมัน
พี่ฉันได้มันจากการนั่งสมาธิ
295
00:18:31,730 --> 00:18:35,930
- แต่ตอนนี้คิดว่าตัวเองสูงส่ง ฉันไม่แนะนำ
- งั้นฉันอาจจะลอง...
296
00:18:36,130 --> 00:18:39,010
หยุดเลย ฉันให้สติเธอมากพอแล้ว
โอเคนะ
297
00:18:39,210 --> 00:18:41,640
ฉันต้องไปดูดฟิลเลอร์ออกแล้ว
298
00:18:41,840 --> 00:18:44,690
ฉันชอบดูเด็ก แต่ตอนนี้ฉันดูเด็กไป
299
00:18:44,890 --> 00:18:47,410
และรู้สึกผิดกับเพื่อนๆ ที่ตามไม่ทัน
300
00:18:49,710 --> 00:18:54,000
ถ้ามันคือความเป็นแม่จริง
เดี๋ยวเธอก็รู้ บาย
301
00:18:56,760 --> 00:19:00,080
จริงเหรอ น้าแทมมี่
เราต้องเจอกันที่ร้านคนอื่นด้วยเหรอ
302
00:19:00,280 --> 00:19:03,870
หลานรัก เธอก็รู้ว่า
น้าไม่อยากเสี่ยงได้กลิ่นอาหารที่ร้านเธอ
303
00:19:04,070 --> 00:19:07,920
หวังว่าจะเป็นเรื่องด่วนนะ
ผมต้องไปงานของคามิล มีอะไรครับ
304
00:19:08,120 --> 00:19:09,130
แม่เธอโทรหาน้า
305
00:19:09,330 --> 00:19:10,500
- เกิดอะไรขึ้น
- ใช่
306
00:19:10,700 --> 00:19:11,670
พ่อผมเหรอ
307
00:19:11,870 --> 00:19:13,420
- เธอต่างหาก
- อะไรกัน
308
00:19:13,620 --> 00:19:15,930
เธอขอให้พวกเขาจ่ายค่างานแต่ง
ที่ไม่เกิดขึ้นไม่ได้
309
00:19:16,130 --> 00:19:17,890
แค่เงินกู้ ผมจะจ่ายคืนให้
310
00:19:18,090 --> 00:19:21,260
เว้นแต่จะเกิดอะไรขึ้น
และมีดราม่าตามมา หลานรัก
311
00:19:21,460 --> 00:19:24,940
ไม่ใช่ธุระของน้า ผมซาบซึ้งนะ
แต่ต้องไปแล้ว
312
00:19:25,130 --> 00:19:27,660
- รักนะครับ
- เธอทำให้มันยากที่จะอยากช่วยเธอ
313
00:19:27,870 --> 00:19:30,460
- น้าอยากช่วยผมเหรอ
- ใช่ นั่งสิ
314
00:19:31,250 --> 00:19:34,750
น้าแต่งงานสี่ครั้ง หมั้นหกครั้ง
315
00:19:34,960 --> 00:19:39,490
น้ารู้เรื่องดราม่าของการเลิกรา
และมันแพงขนาดไหน
316
00:19:39,690 --> 00:19:44,220
โชคดีของหลานที่
น้าแทมมี่มักเป็นคนที่ได้เงิน
317
00:19:44,760 --> 00:19:45,760
เอาไปสิ
318
00:19:53,650 --> 00:19:57,360
น้าจะให้เงินผมเหรอ ทำไม น้าเกลียดผมนี่
319
00:19:57,940 --> 00:20:02,680
น้าไม่เกลียดใคร เว้นคนที่ใส่รองเท้าแตะ
ใครเขาใส่ออกมาข้างนอกกัน
320
00:20:02,880 --> 00:20:05,430
- ไม่เห็นจะน่ารักเลย
- ผมจะคืนเงินนี้ให้
321
00:20:05,630 --> 00:20:08,810
- ผมสัญญา
- ไม่ น้าไม่ปล่อยกู้ แค่ให้เฉยๆ
322
00:20:09,010 --> 00:20:11,020
หกหมื่นแปด ไม่มีข้อผูกมัดเหรอ
323
00:20:11,220 --> 00:20:15,360
น้าแน่ใจว่าไม่ได้พูดอย่างนั้น
มีข้อผูกมัดมากมาย หลานชาย
324
00:20:15,560 --> 00:20:19,780
เริ่มต้นด้วย เวลาน้าขอชีสขูด
ก็ต้องได้อย่างนั้น
325
00:20:19,980 --> 00:20:25,680
ไม่ใช่อะไรไร้สาระ และหลานรัก
เธอต้องโตได้แล้ว
326
00:20:26,140 --> 00:20:27,370
- ผมโตแล้ว
- ไม่
327
00:20:27,570 --> 00:20:29,290
- โตแล้ว
- ถ้าหลานโตจริง
328
00:20:29,490 --> 00:20:32,880
คงซื่อสัตย์กับความรู้สึกว่ายังรักคามิลอยู่
329
00:20:33,080 --> 00:20:36,340
และบอกความจริงกับมิร่าไปนานแล้ว
330
00:20:36,540 --> 00:20:39,840
และคงไม่ต้องปวดใจกันหลายฝ่าย
และเสียเงินค่าเรือยอชท์ของน้า
331
00:20:40,040 --> 00:20:42,140
คราวหน้าต้องรู้ตัวว่าต้องการอะไร
332
00:20:42,340 --> 00:20:45,950
เป็นผู้ใหญ่ ซื่อสัตย์และทำให้เป็นจริง
333
00:20:48,330 --> 00:20:50,770
แล้วถ้าสิ่งที่ผมต้องการ
ทำให้ผมสูญเสียอย่างอื่นล่ะ
334
00:20:50,970 --> 00:20:54,920
ชีวิตก็อย่างนี้แหละ หลานชาย
ให้เราน้อยมาก แต่พรากจากเราเยอะ
335
00:20:55,170 --> 00:20:59,500
แต่ถ้าเราซื่อสัตย์กับตัวเอง
ทุกอย่างจะไปได้ดี ฉันสัญญา
336
00:21:01,210 --> 00:21:03,970
- ขอบคุณครับ น้าแทมมี่
- ด้วยความยินดี รักนะ
337
00:21:04,970 --> 00:21:09,640
แต่ถ้าน้าเห็นแกใส่รองเท้าแตะ
น้าจะเรียกเงินคืนทุกเพนนี
338
00:21:10,140 --> 00:21:12,180
รวมดอกเบี้ย ได้ยินไหม
339
00:21:12,890 --> 00:21:17,550
{\an8}- ความสุขคือการมีคนมองเห็นเรา
- สำหรับฉัน ความสุขคือครอบครัว
340
00:21:17,750 --> 00:21:20,110
ความสุขของคนผิวดำ
เป็นเรื่องของความรัก...
341
00:21:24,530 --> 00:21:29,080
- คามิล นิทรรศการของเธอเพอร์เฟกต์
- เยี่ยมมาก มิลลี่
342
00:21:29,330 --> 00:21:30,810
พวกเธอชอบไหม
343
00:21:31,010 --> 00:21:32,520
- โอ้ พระเจ้า
- ชอบ
344
00:21:32,720 --> 00:21:36,520
ฉันว่าฉันคือส่วนที่ดีที่สุด
นั่นคือสิ่งที่ฉันได้ยินชาวบ้านพูด
345
00:21:36,720 --> 00:21:39,150
- ยัยบ้า ไม่เอาน่า
- ใช่ ชาวบ้านหมายถึงฉันเอง
346
00:21:39,350 --> 00:21:40,670
ใช่เลย
347
00:21:41,670 --> 00:21:45,240
ก่อนจะลืม ไท แค่อยากจะบอกเธอว่า
348
00:21:45,440 --> 00:21:48,390
เราทุกคนลงคะแนนแล้ว
และเอมี่ผ่าน
349
00:21:49,220 --> 00:21:51,460
ใช่ นางผ่านฉลุย
350
00:21:51,660 --> 00:21:55,560
ใช่ ผ่านมาสองคืนเต็มๆ
มีรถขนของเข้ามาหรือยัง
351
00:21:55,770 --> 00:21:58,560
โอเค
352
00:22:00,400 --> 00:22:02,130
อย่างน้อยเธอก็ได้มีความสุข
353
00:22:02,330 --> 00:22:04,470
- แองจี้...
- ฉันไม่เป็นไร
354
00:22:04,670 --> 00:22:06,850
- ตึงเครียด
- ฉันจะจัดการเอง
355
00:22:07,050 --> 00:22:07,860
ขอบใจ
356
00:22:08,610 --> 00:22:10,230
- เราทำได้แล้ว
- เราทำได้แล้ว
357
00:22:10,420 --> 00:22:13,520
- ยินดีด้วย วิเศษมาก
- ยินดีด้วย มันเจ๋งสุดๆ
358
00:22:13,720 --> 00:22:17,210
ขอบใจ ควิน ผมเจอแม่คุณ
เธอภูมิใจในความชอบทางเพศของคุณ
359
00:22:17,460 --> 00:22:18,500
คุณแพท
360
00:22:19,750 --> 00:22:22,750
- ฉันจะไปคุยกับแองจี้หน่อย
- ดี ไปเลย
361
00:22:23,000 --> 00:22:24,710
- นี่ผม...
- คามิล
362
00:22:25,920 --> 00:22:27,130
- เดี๋ยวฉันกลับมานะ
- โอเค
363
00:22:27,590 --> 00:22:28,740
- คุณมาด้วย
- ใช่
364
00:22:28,940 --> 00:22:34,540
- และดีใจมากที่ได้มา มันเยี่ยมมาก
- จริงเหรอคะ
365
00:22:34,740 --> 00:22:38,960
อย่าทำอย่างนั้น เธอก็รู้ว่าจริง
ยอมรับในสิ่งที่ทำสิ
366
00:22:39,160 --> 00:22:43,430
ได้ และมันไม่แย่ที่หัวหน้าภาค
จากซาราห์ ลอว์เรนซ์
367
00:22:43,620 --> 00:22:48,390
สเปลแมน เอ็นวายยูและเยลมากันทุกคน
และบอกว่าอยากคุยกับฉันเรื่องงานสอน
368
00:22:48,590 --> 00:22:53,740
- เยี่ยมไปเลย ฉันภูมิใจในตัวเธอมาก
- จริงเหรอคะ
369
00:22:54,450 --> 00:22:57,290
- จริงสิ
- ฉันก็เหมือนกัน
370
00:22:57,960 --> 00:23:02,590
- แม่ แม่มาด้วย
- ต้องมาสิ
371
00:23:05,550 --> 00:23:08,880
- แม่รักลูกนะ คามิล
- หนูก็รักแม่ค่ะ
372
00:23:11,760 --> 00:23:14,680
แม่คะ นี่ดร.พรูอิท
ดร.พรูอิท นี่แม่ฉันค่ะ
373
00:23:14,890 --> 00:23:19,350
ฉันเป็นเพื่อนร่วมงานของลูกคุณ
เธอเป็นคนพิเศษ
374
00:23:20,190 --> 00:23:21,060
จริงค่ะ
375
00:23:22,560 --> 00:23:24,970
แองจี้ คุยกันหน่อยสิ
376
00:23:25,170 --> 00:23:27,680
ฟังนะ ฉันขอโทษที่ทำให้กระอักกระอ่วน
377
00:23:27,880 --> 00:23:31,160
แต่อย่าทำแบบนั้นที่นี่เลย
นี่มันงานของคามิล
378
00:23:31,450 --> 00:23:35,890
ซึ่งเหมาะมากที่จะทำอย่างนั้น
เพราะมันเป็นเรื่องของความสุขของคนดำ
379
00:23:36,090 --> 00:23:39,870
เรา ความเป็นเพื่อนของเรา แองจี้
นั่นต่างหากที่เป็นความสุขของคนดำ
380
00:23:40,500 --> 00:23:44,790
เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่ฉันจะมีได้
381
00:23:45,130 --> 00:23:48,920
ฉันว่าฉ้นกลัวว่า
ถ้าเธอมีความสัมพันธ์จริงจัง
382
00:23:49,720 --> 00:23:50,760
ฉันอาจเสียเธอไป
383
00:23:51,840 --> 00:23:54,890
ฉันผิดเอง ฉันขอโทษ
384
00:23:55,140 --> 00:23:59,310
ควินนี่ ฉันรักเธอ ฉันไม่มีวันทิ้งเธอหรอก
385
00:24:00,600 --> 00:24:03,420
ฉันรักทั้งเธอและผู้ชายในเวลาเดียวกันได้
386
00:24:03,620 --> 00:24:06,970
ฉันรักเธอและผู้ชายและผู้ชาย
ในเวลาเดียวกันได้
387
00:24:07,170 --> 00:24:11,050
- จำเรื่องเราสามคนของฉันได้ไหม
- อย่าพูดถึงมันที่นี่เลย
388
00:24:11,250 --> 00:24:12,160
เย้
389
00:24:20,200 --> 00:24:22,460
- ฉันรักเธอ
- ฉันก็รักเธอ
390
00:24:24,210 --> 00:24:26,150
สนใจทางนี้หน่อยค่ะ
391
00:24:26,350 --> 00:24:30,950
ฉันแค่อยากขอบคุณที่มาที่นี่
392
00:24:31,150 --> 00:24:34,740
เจมิสันกับฉันภูมิใจกับงานแสดงเพื่อ
เฉลิมฉลองความสุขของคนผิวดำครั้งนี้มาก
393
00:24:34,940 --> 00:24:37,430
และฉันอยากขอบคุณฮาร์เล็ม
394
00:24:38,680 --> 00:24:43,040
และทุกคนที่มีส่วนในจิตวิญญาณ
395
00:24:43,240 --> 00:24:44,520
ของละแวกนี้
396
00:24:45,650 --> 00:24:49,570
ขอบคุณที่เป็นบ้านของฉัน
ขอบคุณที่เป็นความสุขของฉัน
397
00:24:50,990 --> 00:24:53,490
- ดื่ม
- ไง
398
00:24:54,610 --> 00:24:59,330
- ฉันไม่รู้ว่าฉันพร้อมปล่อยเธอไปหรือยัง
- เหรอ ผมก็ไม่รู้ว่าพร้อมไหมเหมือนกัน
399
00:25:00,330 --> 00:25:01,660
นี่คือ...
400
00:25:27,610 --> 00:25:29,940
เธอสวมวิกนั้นด้วย
401
00:25:31,190 --> 00:25:35,680
เราจะไปไหนดี กินอาหาร
ดื่มเหล้าอีก ทั้งสอง ดี
402
00:25:35,880 --> 00:25:39,890
ที่จริง ไม่ทั้งนั้น เพราะฉันต้องกลับบ้าน
เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปเจอคีธ
403
00:25:40,090 --> 00:25:42,750
เราเพิ่งกลับมาดีกัน ต้องฉลองสิ
404
00:25:42,950 --> 00:25:47,030
ขอย้ำอีกที เราจะเดินไปไหน
และทำไมเราไม่ขึ้นรถ
405
00:25:47,220 --> 00:25:50,990
ที่จริงฉันมีรถนะ แต่เธอมีรถอีกคันรออยู่
406
00:25:51,190 --> 00:25:52,000
ฉันน่ะเหรอ
407
00:25:56,130 --> 00:26:00,140
- เขามาทำอะไรที่นี่
- เขามารอแฟนสาวของเขา
408
00:26:00,890 --> 00:26:04,140
ไปหาหนุ่มของเธอเถอะ ไปสิ
409
00:26:09,400 --> 00:26:14,930
หวัดดี ขอโทษที่เลิกกับคุณ
แต่เธอเป็นเพื่อนฉันและฉัน...
410
00:26:15,130 --> 00:26:19,820
ไม่เป็นไร เราอยู่ที่นี่กันแล้ว มานี่สิ
411
00:26:23,620 --> 00:26:25,360
- ดอกไม้นี้สำหรับคุณ
- ขอบคุณ
412
00:26:25,550 --> 00:26:30,250
ผมรู้ว่าคุณไม่ชอบจักรยาน
แต่ขึ้นมาสิ ผมดูแลเอง ไปกันเถอะ มา
413
00:26:34,840 --> 00:26:35,670
เกาะให้ดีนะ
414
00:26:39,340 --> 00:26:42,870
โอเค ถึงบ้านฉันแล้ว
415
00:26:43,070 --> 00:26:45,290
ฟังดูเหมือนค่ำคืนสิ้นสุดแล้ว
416
00:26:45,490 --> 00:26:48,540
- แค่ส่วนที่ได้อยู่ด้วยกันเท่านั้น
- โอ๊ย
417
00:26:48,740 --> 00:26:54,550
ฉันไม่มีเซ็กซ์ทันทีหรอกนะ
มันจะกลายเป็นกีฬาที่ไร้ความหมาย
418
00:26:54,750 --> 00:26:57,970
ฉันเล่นกีฬาเก่งมากๆ
419
00:26:58,170 --> 00:27:03,530
ฉันแน่ใจว่าเธอเก่ง
และจะแสดงให้ฉันเห็นเมื่อถึงเวลา
420
00:27:08,750 --> 00:27:09,620
ว้าว
421
00:27:10,170 --> 00:27:12,210
- บาย
- บ๊ายบาย
422
00:27:20,050 --> 00:27:21,930
โซอี้
ตื่นอยู่รึเปล่า
423
00:27:29,390 --> 00:27:32,300
โซอี้
ตื่นอยู่รึเปล่า
424
00:27:32,500 --> 00:27:33,900
ไท
บ้านฉัน อีก 20 นาที
425
00:27:37,070 --> 00:27:41,240
โซอี้ ฉันจะทำให้เธอร้องขอมันเลย
426
00:27:42,660 --> 00:27:46,620
ฉันจะทำอย่างช้าๆ นะ
427
00:27:54,460 --> 00:27:55,960
เครื่องมันปิดอยู่
428
00:27:58,920 --> 00:27:59,740
เอมี่
เปลี่ยนใจ มาที่นี่ได้ไหม
429
00:27:59,940 --> 00:28:02,100
{\an8}- โทษที มีข้อความมา เรื่องด่วน
- ล้อเล่นใช่ไหม
430
00:28:02,300 --> 00:28:03,240
{\an8}ไท
สามสิบนาทีถึง
431
00:28:03,440 --> 00:28:04,890
ไม่ได้ล้อเล่น เราจะไม่มีเซ็กซ์กัน
432
00:28:06,310 --> 00:28:10,640
ฉันจะไปอาบน้ำ เชิญกลับเองได้เลย
433
00:28:11,230 --> 00:28:12,850
แก้มัดให้ฉันก่อนสิ
434
00:28:16,020 --> 00:28:19,800
คราวที่แล้วในสวน คุณสอนให้ฉันขี่จักรยาน
435
00:28:20,000 --> 00:28:21,930
คราวที่แล้ว ผมยังรู้ด้วยว่า
436
00:28:22,130 --> 00:28:24,950
คุณเป็นสาวที่สวยและเจ๋งที่สุด
ที่ผมได้เจอ
437
00:28:25,200 --> 00:28:29,750
มาสิ นั่งก่อน ผมไม่อยากให้คุณหนาว
438
00:28:30,580 --> 00:28:35,130
หนาวเหรอ นี่มันเดือนสิงหาคมในฮาร์เล็ม
แม้แต่ยุงยังเหงื่อแตก
439
00:28:39,050 --> 00:28:40,050
ของฉันนี่นา
440
00:28:41,090 --> 00:28:44,740
น้านีซี่ของฉันทำให้หลังการแสดงครั้งแรก
441
00:28:44,940 --> 00:28:48,560
น้าบอกว่า "พอดังแล้ว
หลานจะได้ไม่ลืมคนใกล้ตัว"
442
00:28:49,220 --> 00:28:51,270
คุณไปเอามันมาจากไหน
443
00:28:51,930 --> 00:28:53,480
- นี่
- ขอบคุณค่ะ
444
00:28:58,980 --> 00:29:02,220
นี่ใช่... แชมเปญและน้ำทับทิม
445
00:29:02,420 --> 00:29:07,910
คืนแรกที่ฉันใช้เวลากับควิน ไท
และคามิล เราลองดื่มพาโมซา
446
00:29:09,160 --> 00:29:13,710
- และฟันยันส์สดๆ ของพวกนี้คือ...
- ของโปรดคุณ
447
00:29:14,080 --> 00:29:15,880
- ควิน
- ควิน
448
00:29:16,750 --> 00:29:19,130
ของโปรดชิ้นสุดท้ายก่อนผมลืม
449
00:29:21,210 --> 00:29:22,840
- บัตรขูดเสี่ยงโชค
- ใช่
450
00:29:24,050 --> 00:29:25,790
"เพชรอยู่ตลอดกาล
451
00:29:25,980 --> 00:29:30,850
"เจออะไรก็ได้สามชิ้น
และได้รางวัลตามนั้น" โอเค
452
00:29:33,020 --> 00:29:34,310
เพชร
453
00:29:34,850 --> 00:29:39,650
โอเค เม็ดที่สอง เร็วเข้า เม็ดที่สาม
454
00:29:41,280 --> 00:29:42,610
{\an8}"แต่งงานกับผมนะ"
455
00:29:54,790 --> 00:29:55,790
ว้าว
456
00:29:57,710 --> 00:30:00,250
- ไง
- ไง มานี่สิ
457
00:30:06,090 --> 00:30:09,260
แก้ม แก้มเป็นสัญญาณไม่ดีเท่าไหร่
458
00:30:09,760 --> 00:30:12,310
- มีเรื่องต้องคุยกัน
- ยิ่งแย่ลงไปอีก
459
00:30:14,310 --> 00:30:17,980
ฉันใช้เวลาเยอะมากในชีวิต
460
00:30:18,690 --> 00:30:22,530
พยายามเปลี่ยนเป็นคนแบบที่
คนที่สนใจในตัวฉันต้องการให้เป็น
461
00:30:23,730 --> 00:30:24,940
จนเสียความเป็นตัวเอง
462
00:30:27,740 --> 00:30:29,950
จนฉันไม่เห็นค่าชีวิตตัวเอง
463
00:30:31,830 --> 00:30:37,000
และเมื่อมันย้อนมาทำร้ายฉันในปีนี้
เชื่อฉันสิ มันไม่สวยเลย
464
00:30:38,960 --> 00:30:43,550
การได้เจอคุณอีกครั้งคราวนี้ มันวิเศษมาก
465
00:30:44,210 --> 00:30:47,030
แต่ฉันต้องค้นหาว่าตัวเองเป็นใครกันแน่
466
00:30:47,230 --> 00:30:50,890
และหลงรักคนคนนั้นให้ได้
467
00:30:52,050 --> 00:30:54,390
ก่อนฉันจะรู้ว่าฉันอยากอยู่กับใคร
468
00:30:55,980 --> 00:30:58,770
ถ้าสักวันเรามาเจอกันอีก
469
00:31:00,310 --> 00:31:03,860
ผมขอเตือนไว้ก่อนว่าผมจะทำอีกครั้ง
470
00:31:04,980 --> 00:31:05,900
และอีกครั้ง
471
00:31:07,820 --> 00:31:08,780
และอีกครั้ง
472
00:31:12,740 --> 00:31:15,490
- ฉันขอโทษนะ
- แต่เดตในฝันคุณ
473
00:31:16,080 --> 00:31:19,290
ใช่ เดตในฝันของฉัน
474
00:31:31,760 --> 00:31:33,600
เอาละนะ
475
00:31:36,600 --> 00:31:41,400
- ฉันว่าแล้วว่าคุณรอไม่ไหวหรอก
- เปล่า ไม่ใช่เรื่องนั้น
476
00:31:43,730 --> 00:31:45,190
แล้วเรื่องอะไรล่ะ
477
00:31:47,070 --> 00:31:49,860
ฉันไม่เคยนอนเฉยๆ กับใครมาก่อน
478
00:31:51,030 --> 00:31:53,950
เห็นไหม ดีออก
479
00:31:55,530 --> 00:32:00,000
นี่แหละคือสิ่งที่ฉันกลัว
480
00:32:01,000 --> 00:32:06,250
แต่ก็ยังมีความสุข
481
00:32:07,250 --> 00:32:11,220
ฉันไม่รู้จะพูดยังไง แต่ฉันปวดฉี่
482
00:32:12,470 --> 00:32:16,250
อยู่ตามทางเดินและเบาหน่อยนะ
ไม่อยากให้ลูกฉันตื่น
483
00:32:16,450 --> 00:32:20,630
ลูกคุณเหรอ
ดับอารมณ์ผู้หญิงได้เยี่ยมเลยนะ
484
00:32:20,830 --> 00:32:22,850
โอ้ พระเจ้า อย่าพูดว่า
"อารมณ์ผู้หญิง" นะ
485
00:32:31,990 --> 00:32:34,490
- ไท
- โซอี้
486
00:32:34,820 --> 00:32:36,080
เธอมาทำอะไรที่นี่
487
00:32:36,490 --> 00:32:38,740
โซอี้ ขอโทษที่ทำให้ลูกตื่น
นี่เป็นเพื่อนแม่...
488
00:32:39,830 --> 00:32:42,920
หนูรู้จักเธอ แต่ไท
เธอรู้จักแม่ฉันได้ยังไง
489
00:32:44,120 --> 00:32:47,420
- คุณรู้จักลูกฉันได้ยังไง
- ฉิบหายแล้ว
490
00:32:51,340 --> 00:32:53,240
ทุกคนชอบพุดดิ้งขนมปังคุณมาก
491
00:32:53,440 --> 00:32:57,010
ผมรู้ว่านั่นเรื่องจริง รู้ไหมว่ารู้ได้ยังไง
เพราะหมดเกลี้ยง
492
00:32:58,140 --> 00:33:02,940
- ฉันไม่นึกว่าจะมีคนมาเยอะขนาดนี้
- ผมภูมิใจในตัวคุณมาก
493
00:33:05,230 --> 00:33:09,070
ขอบคุณที่จัดเลี้ยงให้
และที่อยู่ด้วยกันเสมอ
494
00:33:09,650 --> 00:33:12,280
- มีความหมายกับฉันมาก
- คุณมีความหมายกับผมมาก
495
00:33:12,990 --> 00:33:15,530
ดูคุณสิ คุณเปล่งประกาย
496
00:33:17,530 --> 00:33:21,400
ใช่แล้ว รู้ไหมเรื่องอะไร
497
00:33:21,600 --> 00:33:24,440
ฉันว่ามันคือสิ่งที่คุณนายโจเซฟอธิบายไว้
498
00:33:24,640 --> 00:33:29,090
ความรู้สึกของการเป็นแม่
และฉันรู้สึกแบบนั้นกับงานนี้
499
00:33:29,590 --> 00:33:33,670
เหมือนบางอย่างตกผลึกในคืนนี้
การงานฉันกำลังเปลี่ยนและ...
500
00:33:35,180 --> 00:33:39,140
นี่คือลูกที่ฉันต้องการ สำหรับตอนนี้
501
00:33:44,100 --> 00:33:48,710
- หรืออาจจะตลอดไป
- เดี๋ยวนะ ตลอดไปเหรอ
502
00:33:48,910 --> 00:33:52,180
- เกิดอะไรขึ้น มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า
- ไม่มี
503
00:33:52,380 --> 00:33:53,280
บอกผมสิ
504
00:33:56,700 --> 00:33:57,610
มัน...
505
00:34:00,200 --> 00:34:01,620
มันคือสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นต่างหาก
506
00:34:03,200 --> 00:34:07,960
ตอนหมอบอกฉันเรื่องไข่
ฉันไม่รู้สึกเศร้าเลย
507
00:34:09,330 --> 00:34:12,030
เวลาผู้หญิงอยากมีลูกรู้ว่า
508
00:34:12,230 --> 00:34:15,590
มันอาจเป็นไปไม่ได้ ต้องรู้สึกเศร้าใช่ไหม
509
00:34:17,010 --> 00:34:19,550
หรือโกรธหรือผิดหวัง
510
00:34:22,010 --> 00:34:27,440
แต่บอกตามตรง ฉันรู้สึกและยังรู้สึก
511
00:34:31,610 --> 00:34:32,690
ว่าโล่งอก
512
00:34:33,820 --> 00:34:37,990
ฉันขอโทษแต่ฉันเพิกเฉยไม่ได้แล้ว เอียน
513
00:34:40,990 --> 00:34:43,790
- ได้โปรด อย่าเกลียดฉัน
- ผมไม่เกลียดคุณ คามิล
514
00:34:46,660 --> 00:34:49,110
ผมคิดว่ามันดีมากที่คุณรู้ว่าต้องการอะไร
515
00:34:49,310 --> 00:34:53,300
เข้าใจที่ผมพูดใช่ไหม
ถึงจะไม่ตรงกับสิ่งที่ผมต้องการ
516
00:34:56,550 --> 00:35:02,180
ผมติดค้างคุณและกับตัวเอง
ผมต้องเป็นผู้ใหญ่
517
00:35:02,390 --> 00:35:08,350
เข้าใจที่ผมพูดใช่ไหม ซื่อสัตย์กับตัวเอง
และการมีลูก การเป็นพ่อ
518
00:35:09,810 --> 00:35:13,110
เลี้ยงดูพวกเขา อ่านหนังสือให้ฟัง
นั่นคือความฝันของผม
519
00:35:13,770 --> 00:35:17,570
ผมยังไม่พร้อมจะทิ้งมันไป
520
00:35:22,450 --> 00:35:23,580
และคุณไม่ควร
521
00:35:26,080 --> 00:35:30,000
คุณจะต้องเป็นพ่อที่เยี่ยมมาก
522
00:35:34,840 --> 00:35:36,050
แล้วไง จบแล้วเหรอ
523
00:35:38,420 --> 00:35:44,390
เรามาไกลถึงที่นี่ตลอดเวลามานี้
เพียงเพื่อบอกลาเหรอ
524
00:36:03,120 --> 00:36:05,200
บทส่งท้ายของความสุข
525
00:36:06,330 --> 00:36:10,110
ฉันคิดว่ามันน่ารักมาก
ที่ทุกคนมาให้กำลังใจเพื่อนสาว
526
00:36:10,310 --> 00:36:14,750
ฉันอยากให้เพื่อนฉันทำแบบนั้นมาตลอด
เหมือนที่เราเห็นใน เซ็กซ์แอนด์เดอะซิตี้
527
00:36:15,090 --> 00:36:19,880
แต่ส่วนใหญ่ฉันว่าผู้หญิงคนอื่นน่าสงสาร
ไม่น่าสนุก ออกนอกเรื่องไปหน่อย
528
00:36:20,090 --> 00:36:24,620
ฉันแน่ใจว่าสิ่งที่เกิดขึ้นน่ากลัว
และคุณคิดถูกที่มาหาหมออย่างเร่งด่วน
529
00:36:24,820 --> 00:36:28,720
แต่คุณสบายดีและลูกของคุณก็เช่นกัน
530
00:37:52,560 --> 00:37:54,520
คำบรรยายโดย
พรทินา ตั้งสัจจะวิฑูรย์
531
00:37:54,720 --> 00:37:56,690
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ต้องตา สุธรรมรังษี