1
00:00:06,293 --> 00:00:09,709
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:29,459 --> 00:00:34,126
‎(เล่ม 3: สุภาษิต)

3
00:00:51,668 --> 00:00:53,668
‎พระผู้เป็นเจ้าขอทรงเมตตา
‎เพราะผมได้ทำบาป

4
00:00:55,293 --> 00:00:56,418
‎ไม่ใช่สิ

5
00:00:59,501 --> 00:01:01,501
‎พระผู้เป็นเจ้าขอทรงเมตตา
‎เพราะผมกำลังจะทำบาป

6
00:01:04,459 --> 00:01:07,209
‎พรุ่งนี้เช้า ผมจะแนะนำตัวกับทางโบสถ์

7
00:01:07,293 --> 00:01:10,918
‎และโกหกพวกเขา
‎เรื่องมงซินญอร์จอห์น พรูอิตต์

8
00:01:17,251 --> 00:01:19,751
‎โกหกจริงๆ ไม่ใช่แค่ปิดบังข้อมูล

9
00:01:20,876 --> 00:01:24,126
‎ผมจะไม่บอกพวกเขาว่าจอห์น พรูอิตต์
‎ป่วยหนักกว่าที่พวกเขาคิด

10
00:01:24,209 --> 00:01:26,501
‎ตอนพวกเขาส่งเขาไปเดินทาง

11
00:01:26,584 --> 00:01:30,001
‎มงซินญอร์ครับ มงซินญอร์พรูอิตต์
‎คุณจะไปไหนน่ะ

12
00:01:30,084 --> 00:01:32,001
‎ไปทางนี้ครับ กรุ๊ปเราไปทางนี้

13
00:01:32,084 --> 00:01:34,293
‎และเขาก็เดินหลงจากกรุ๊ปทัวร์ของเขาบ่อยๆ

14
00:01:34,376 --> 00:01:38,043
‎ในวันแรกเขาใช้เวลาหลายชั่วโมง
‎เดินหลงอยู่ในเยรูซาเลม

15
00:01:38,126 --> 00:01:39,668
‎และเขาก็

16
00:01:41,043 --> 00:01:42,126
‎กลัวมาก

17
00:02:21,376 --> 00:02:24,168
‎นี่ไม่ใช่อาการคนแก่ที่หลงๆ ลืมๆ

18
00:02:24,251 --> 00:02:26,376
‎ไม่ นี่เป็นชายที่มีอาการโรคสมองเสื่อม

19
00:02:26,459 --> 00:02:29,709
‎ที่ร้ายแรงกว่าที่ใครในโบสถ์จะรับได้

20
00:02:29,793 --> 00:02:31,126
‎ชายที่ซึ่ง…

21
00:02:33,126 --> 00:02:36,959
‎ใกล้จะตายจากโลกนี้ไปแล้ว

22
00:02:39,376 --> 00:02:41,959
‎แต่ผมจะไม่บอกพวกเขาเรื่องนั้น

23
00:02:43,709 --> 00:02:46,209
‎ผมจะบอกว่าเขากำลังพักฟื้น
‎อยู่ในโรงพยาบาลบนแผ่นดินใหญ่

24
00:02:46,293 --> 00:02:49,334
‎บอกว่าทุกอย่างจะยังคงเหมือนเดิม

25
00:02:49,418 --> 00:02:51,751
‎ว่าเขายังเป็นคนเดิมแบบที่พวกเขาจำได้

26
00:02:51,834 --> 00:02:55,084
‎ว่าเขายังเป็นชายผู้นำ

27
00:02:56,751 --> 00:03:00,334
‎ผู้นำทางที่พวกเขารักและเคารพมาตลอดหลายปี

28
00:03:00,834 --> 00:03:03,668
‎ผมจะเล่าเรื่องโกหกนี้ให้พวกเขาฟัง

29
00:03:05,626 --> 00:03:10,168
‎เพื่อประโยชน์ของพวกเขา
‎พอเมื่อมันเริ่มขึ้น พวกเขาจะได้พร้อม

30
00:03:12,334 --> 00:03:13,751
‎สำหรับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

31
00:03:15,168 --> 00:03:16,876
‎สำหรับปาฏิหาริย์ที่กำลังจะเกิดขึ้น

32
00:04:16,501 --> 00:04:17,501
‎คุณพ่อคะ

33
00:04:24,084 --> 00:04:25,043
‎คุณพ่อ

34
00:04:57,209 --> 00:04:59,668
‎คุณพ่อ เป็นอะไรหรือเปล่าคะ

35
00:05:04,043 --> 00:05:05,793
‎ให้ฉันโทรเรียกหมอกันนิ่งไหม

36
00:05:25,543 --> 00:05:28,084
‎นี่เป็นปาฏิหาริย์ ปาฏิหาริย์จริงๆ

37
00:05:29,168 --> 00:05:32,168
‎ใช่ไหมคะ ปาฏิหาริย์น่ะ

38
00:05:32,834 --> 00:05:34,959
‎น่าทึ่งจริงๆ

39
00:05:35,043 --> 00:05:37,668
‎ปฏิกิริยาตอบสนองยังอ่อนอยู่ แต่ว่ามีนะ

40
00:05:39,084 --> 00:05:40,209
‎เธอรู้สึกอะไรบ้างไหม

41
00:05:40,293 --> 00:05:43,084
‎เมื่อเช้านี้รู้สึกแปลกๆ บ้างไหม

42
00:05:43,168 --> 00:05:46,376
‎ไม่รู้ค่ะ คือแม้แต่ตอนที่หนูไม่รู้สึก

43
00:05:46,459 --> 00:05:49,959
‎หนูก็รู้สึกได้ค่ะ
‎เหมือนเรื่องที่เราคุยกัน อาการ…

44
00:05:50,043 --> 00:05:53,834
‎อาการหลงผิดว่าแขนขายังคงอยู่ ใช่
‎แต่ไม่มีอย่างอื่นที่ต่างจากเดิมเหรอ

45
00:05:53,918 --> 00:05:55,709
‎- ไม่ค่ะ
‎- หนู…

46
00:05:56,501 --> 00:06:01,626
‎เธอยืนได้ เดินได้ นั่นแหละที่สำคัญที่สุด

47
00:06:02,418 --> 00:06:04,834
‎ฉันดีใจกับเธอมากๆ ลีซ่า

48
00:06:05,834 --> 00:06:09,584
‎กล้ามเนื้อของเธอยังอ่อนแรงอยู่
‎ซึ่งเข้าใจได้ เดี๋ยวฉัน…

49
00:06:10,918 --> 00:06:12,459
‎ช่วงนี้ฉันอยากให้เธอใช้ไม้เท้านี่

50
00:06:12,543 --> 00:06:15,084
‎ถึงจะเดินระยะสั้นๆ ก็ตาม

51
00:06:15,168 --> 00:06:17,918
‎ลงน้ำหนักลงไปเลย
‎แล้ววางมันไว้ข้างหน้าเธอหนึ่งก้าว

52
00:06:18,001 --> 00:06:20,251
‎- เข้าใจไหม
‎- คุณเคย…

53
00:06:20,751 --> 00:06:22,793
‎คุณเคยเห็นอะไรแบบนี้ไหม

54
00:06:22,876 --> 00:06:27,084
‎มันคือปาฏิหาริย์ใช่ไหมครับ
‎ของจริงเลย ตามคำสอนในพระคัมภีร์

55
00:06:27,168 --> 00:06:31,209
‎ก่อนวันนี้เหรอ ฉันไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน

56
00:06:31,293 --> 00:06:36,668
‎แต่ตอนนี้ได้เห็นแล้ว การบาดเจ็บที่ไขสันหลัง
‎สามารถหายได้เมื่อเวลาผ่านไป

57
00:06:36,751 --> 00:06:39,084
‎มันเกิดขึ้นได้ยากมาก แต่ก็เกิดได้

58
00:06:39,168 --> 00:06:42,793
‎ฉันอยากพาลีซ่าไปแผ่นดินใหญ่เพื่อตรวจเพิ่ม

59
00:06:42,876 --> 00:06:43,709
‎ไม่รู้สิ

60
00:06:44,876 --> 00:06:46,293
‎ยิ่งรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นมากเท่าไหร่

61
00:06:46,376 --> 00:06:47,793
‎ก็จะยิ่งช่วยคนอื่นที่ทรมาน…

62
00:06:47,876 --> 00:06:50,209
‎ครับ ผมรู้ ไม่ใช่เรื่องนั้น ก็แค่

63
00:06:51,209 --> 00:06:54,709
‎ตลอดหลายปีกับการนัดพบหมอ ผู้เชี่ยวชาญ

64
00:06:54,793 --> 00:06:57,043
‎และการบำบัดทดลองต่างๆ ที่เราลอง…

65
00:06:57,918 --> 00:06:59,543
‎บอกตามตรงนะ ซาร่าห์

66
00:07:00,543 --> 00:07:02,876
‎เราจ่ายค่าเช่าบ้านที่เราเคยเป็นเจ้าของ

67
00:07:03,751 --> 00:07:06,293
‎อาหารครึ่งหนึ่งของเราซื้อโดยเงินสงเคราะห์

68
00:07:06,376 --> 00:07:09,126
‎และอีกครึ่งก็ได้รับบริจาคจากทางโบสถ์

69
00:07:09,209 --> 00:07:11,584
‎เราไม่ได้จะบ่นนะ ลูกรัก ไม่เลย

70
00:07:11,668 --> 00:07:14,709
‎ลูกคุ้มค่าทุกบาททุกสตางค์ที่เรามี
‎และมากกว่านั้น

71
00:07:14,793 --> 00:07:16,751
‎แต่ถ้าไม่ทำซีทีสแกน

72
00:07:16,834 --> 00:07:19,751
‎หรือเจาะน้ำไขสันหลัง
‎เราก็จะไม่รู้เลยว่าเกิดอะไร…

73
00:07:19,834 --> 00:07:23,543
‎เธอเดินได้ ยืนได้ แค่นี้เราก็ปลื้มปีติแล้ว

74
00:07:24,126 --> 00:07:28,543
‎มันรู้สึกผิดน่ะ ที่จะเคลือบแคลงในปาฏิหาริย์

75
00:07:28,626 --> 00:07:30,501
‎สงสัยในของขวัญจากพระเจ้า

76
00:07:46,751 --> 00:07:48,668
‎แม่เดินไปไหนเนี่ย

77
00:07:55,126 --> 00:07:58,168
‎แม่คะ แม่ ขึ้นมาบนนี้ได้ยังไง

78
00:07:59,126 --> 00:08:02,418
‎ห้องของฉัน… นี่คือห้องของฉัน

79
00:08:02,501 --> 00:08:05,001
‎- ใช่ค่ะ แม่ แต่ไม่ใช่…
‎- มันดูแปลกไปนะ

80
00:08:05,084 --> 00:08:07,959
‎- แม่ขึ้นลงบันไดไม่ได้ ห้ามเลย
‎- ห้องฉัน…

81
00:08:08,043 --> 00:08:10,626
‎รู้จักลูกสาวฉันไหม ซาร่าห์น่ะ

82
00:08:10,709 --> 00:08:12,584
‎- เธอเป็นหมอ
‎- หนูไม่รู้ว่าจะพาแม่ลงไปยังไง

83
00:08:12,668 --> 00:08:14,876
‎เธอจะบอกคุณได้ว่าสะโพกฉันไม่ดี

84
00:08:14,959 --> 00:08:16,501
‎ถ้าเขาช่วย… ภรรยาผม

85
00:08:16,584 --> 00:08:19,959
‎- เขาช่วยสวดภาวนาให้ภรรยาผมได้ไหม
‎- สามีฉันป่วยมากเลย

86
00:08:20,043 --> 00:08:24,834
‎ใจเย็นๆ นะ ทุกคน
‎คุณก็รู้ว่าเรื่องแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ

87
00:08:24,918 --> 00:08:31,501
‎อย่าเพิ่งตื่นตูมไป
‎พระเจ้าไม่ได้ต้องการชื่อเสียง ไม่ใช่แบบนั้น

88
00:08:32,834 --> 00:08:33,709
‎มาสวดภาวนากัน

89
00:08:36,209 --> 00:08:39,125
‎"จงขอบพระคุณพระเจ้า
‎เพราะพระองค์ทรงพระคุณ

90
00:08:39,209 --> 00:08:43,500
‎เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์

91
00:08:43,584 --> 00:08:49,293
‎จงขอบพระคุณพระเจ้าแห่งทวยเทพ
‎เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์

92
00:08:49,376 --> 00:08:54,584
‎จงขอบพระคุณพระผู้เป็นเจ้า
‎เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์

93
00:08:54,668 --> 00:08:59,209
‎แด่พระองค์ ผู้สร้างสิ่งมหัศจรรย์ยิ่งใหญ่

94
00:08:59,293 --> 00:09:02,459
‎ผู้มีความรักมั่นคงดำรงเป็นนิตย์"

95
00:09:09,584 --> 00:09:12,001
‎(บาทหลวง มงซินญอร์ จอห์น ไมเคิล พรูอิตต์
‎ศูนย์สันทนาการ)

96
00:09:12,584 --> 00:09:16,793
‎ขั้นที่สี่จะยากมากนะ
‎แต่ผมรู้ว่าคุณทำได้ จริงๆ นะ

97
00:09:17,834 --> 00:09:21,209
‎เราจะไม่คุยเรื่องนั้นจริงๆ เหรอ

98
00:09:23,251 --> 00:09:25,043
‎ไม่ เราคุยได้นะ

99
00:09:27,543 --> 00:09:29,209
‎ทั้งเมืองตื่นเต้นกันยกใหญ่

100
00:09:30,168 --> 00:09:33,293
‎ปาฏิหาริย์ที่โบสถ์เซนต์แพทริค
‎คุณจะเจอทุกคน

101
00:09:33,376 --> 00:09:35,834
‎ที่บาดเจ็บไม่สบายนั่งเต็มโบสถ์แน่

102
00:09:37,293 --> 00:09:40,501
‎เผลอๆ จะมีนักข่าวจากแผ่นดินใหญ่
‎โทรมาสัมภาษณ์คุณด้วย

103
00:09:41,376 --> 00:09:44,584
‎เขาอาจอยากเขียนเรื่องสะเทือนใจ
‎ของลีซ่าผู้หายเป็นปกติ

104
00:09:44,668 --> 00:09:46,834
‎เพราะมีพระช่วยรักษาเธอ

105
00:09:47,793 --> 00:09:50,126
‎นี่ไม่ใช่การประชาสัมพันธ์
‎ผมจะปฏิเสธ

106
00:09:50,209 --> 00:09:54,376
‎อย่างที่นักบุญมัทธิวกล่าว
‎"หากเจ้าช่วยเหลือคนที่เดือดร้อน

107
00:09:54,459 --> 00:09:57,584
‎จงอย่าให้มือซ้ายรู้การ
‎ในสิ่งที่มือขวากระทำอยู่"

108
00:09:57,668 --> 00:10:00,251
‎ดอลลี่กับเวด

109
00:10:00,334 --> 00:10:03,168
‎พวกเขาจะไม่หาประโยชน์จากลูกสาว
‎หรือใส่ไข่เรื่องนี้

110
00:10:03,251 --> 00:10:05,001
‎ผมแค่นึกภาพไม่ออก

111
00:10:05,084 --> 00:10:08,918
‎ว่าเรื่องนี้จะได้รับความสนใจจากที่อื่น
‎ซึ่งก็ไม่เป็นไรเลย

112
00:10:09,001 --> 00:10:10,209
‎แบบนี้ดีที่สุดแล้ว

113
00:10:11,209 --> 00:10:12,834
‎สิ่งสำคัญคือลีซ่า

114
00:10:13,876 --> 00:10:14,876
‎ใช่

115
00:10:15,834 --> 00:10:19,334
‎คืองี้ ผมเป็นคนที่เชื่อในเหตุผลมากๆ

116
00:10:19,418 --> 00:10:21,709
‎คุณก็รู้ว่าทุกตำนานของเรา ศาสนาของเรา

117
00:10:21,793 --> 00:10:25,251
‎มาจากเหตุการณ์ธรรมชาติ
‎ที่ไม่สามารถอธิบายได้

118
00:10:25,334 --> 00:10:28,043
‎ผมมองออกว่า
‎ผมคิดยังไงกับเรื่องพวกนั้น

119
00:10:29,376 --> 00:10:30,626
‎ดีแล้วครับ

120
00:10:30,709 --> 00:10:33,334
‎ถ้าเป็นเรื่องวินิจฉัยผิด ผมพอเข้าใจได้

121
00:10:34,251 --> 00:10:37,668
‎ผมค้นดูแล้ว มันเกิดขึ้นได้
‎เกิดขึ้นยาก แต่ก็เกิดนะ

122
00:10:37,751 --> 00:10:43,459
‎ที่ผ่านมาร่างกายของเธอคงค่อยๆ รักษาตัวเอง

123
00:10:43,543 --> 00:10:48,209
‎ผมอธิบายทุกอย่างได้เลย
‎ถ้าให้พูดตามตรง ทุกอย่างอธิบายได้

124
00:10:48,293 --> 00:10:51,209
‎- วิเศษไปเลย
‎- ยกเว้นเรื่องเดียว

125
00:10:53,251 --> 00:10:54,251
‎คุณต้องรู้สิ

126
00:10:55,834 --> 00:10:58,293
‎คุณต้องรู้ว่าเธอจะเดินได้

127
00:10:58,376 --> 00:11:02,709
‎คุณเดินถอยขึ้นไปบนบันได
‎กวักมือเรียกเธอ ถ้าเธอไม่เดินล่ะ

128
00:11:03,751 --> 00:11:05,126
‎จะเกิดอะไรขึ้นกับคุณ

129
00:11:05,626 --> 00:11:08,709
‎ชุมชนนี้จะคิดยังไงกับคุณ
‎ถ้าเธอไม่เดินล่ะ

130
00:11:08,793 --> 00:11:10,584
‎- แต่เธอก็เดิน
‎- คุณต้องรู้เรื่องนั้นมาก่อน

131
00:11:10,668 --> 00:11:14,834
‎- โอเค จะถามอะไร
‎- ผมจะถามว่า คุณรู้ได้ยังไง

132
00:11:20,001 --> 00:11:22,834
‎ผมไม่มีคำตอบที่จะทำให้คุณพอใจหรอกนะ

133
00:11:24,376 --> 00:11:25,584
‎ไม่ใช่คุณ

134
00:11:27,126 --> 00:11:29,543
‎ถ้าผมบอกคนอื่นว่าผมแค่รู้สึกได้

135
00:11:29,626 --> 00:11:32,293
‎ตอนเธอเข็นรถเข็นผ่านผมตรงทางลาด

136
00:11:32,376 --> 00:11:37,834
‎ว่าผมแทบจะเห็นได้
‎แทบจะได้ยินเสียงเธอในหัวผม

137
00:11:38,584 --> 00:11:41,084
‎ณ ขณะนั้น ผมรู้สึกเชื่อมโยงกับเธอ

138
00:11:41,168 --> 00:11:44,168
‎คำตอบนั้นอาจดีพอสำหรับคนอื่น
‎แต่ไม่ใช่คุณ

139
00:11:45,418 --> 00:11:46,959
‎จริงไหม ไรลี่ย์ ฟลินน์

140
00:11:49,626 --> 00:11:51,126
‎ผมอยากได้คำตอบที่ดีกว่านั้น

141
00:11:53,168 --> 00:11:57,376
‎ใช่ และผมก็อยากตอบคุณได้ดีกว่านั้น

142
00:11:59,334 --> 00:12:01,334
‎แต่ผมตอบได้เท่านี้

143
00:12:15,084 --> 00:12:16,209
‎เจ็บหรือเปล่า

144
00:12:17,501 --> 00:12:18,418
‎ไม่

145
00:12:22,668 --> 00:12:25,459
‎อยากให้ฉันช่วยสะพายเป้ไหม

146
00:12:25,543 --> 00:12:27,168
‎ได้สิ ขอบใจนะ

147
00:12:55,334 --> 00:12:57,168
‎- ตอนเดินเจ็บไหม
‎- รู้สึกยังไงบ้าง

148
00:12:57,751 --> 00:12:59,876
‎ไม่เอาน่า อย่าไปกวนเพื่อน

149
00:13:01,668 --> 00:13:02,626
‎อรุณสวัสดิ์จ้ะ

150
00:13:02,709 --> 00:13:04,584
‎- อรุณสวัสดิ์ค่ะ ครูกรีน
‎- อรุณสวัสดิ์ครับ

151
00:14:14,709 --> 00:14:15,584
‎ทำอะไรเนี่ย

152
00:14:20,168 --> 00:14:21,543
‎แล้วหลังคุณล่ะ

153
00:14:22,793 --> 00:14:24,168
‎เต้นกับผมหน่อย

154
00:14:25,418 --> 00:14:26,501
‎ก็ได้

155
00:14:50,334 --> 00:14:51,209
‎อะไรเนี่ย

156
00:16:59,001 --> 00:17:00,543
‎พระกายของพระคริสต์

157
00:17:24,251 --> 00:17:28,083
‎(ยาฆ่าหนู 1080 - โซเดียม
‎โมโนฟลูออโรอะซิเตต มีพิษถึงตาย)

158
00:17:48,043 --> 00:17:50,209
‎(ปาฏิหาริย์แห่งโบสถ์เซนต์แพทริค)

159
00:18:52,293 --> 00:18:55,793
‎สัปดาห์นี้เติมขวดแก้วเพิ่มด้วยนะ
‎ข้างนอกคนแน่นเลย

160
00:18:55,876 --> 00:18:57,043
‎คนเยอะมาก

161
00:18:57,751 --> 00:18:59,251
‎เรามีอีกขวดไหมครับ

162
00:18:59,334 --> 00:19:02,168
‎เราเคยมีแถวๆ นี้นะ แต่ช่วงนี้ผมไม่เห็นเลย

163
00:19:02,251 --> 00:19:04,334
‎พวกเธอไปจัดแถวก่อน ฉันจะจัดการเอง

164
00:19:14,001 --> 00:19:16,751
‎- ไฟไม่ติด
‎- เวร โทษที

165
00:19:30,668 --> 00:19:31,501
‎ไฟแช็กครับ

166
00:19:34,084 --> 00:19:34,918
‎ไปกัน

167
00:19:36,168 --> 00:19:39,918
‎สามสัปดาห์ก่อน
‎ตอนที่เราเริ่มการเดินทางแห่งการสำนึกผิดนี้

168
00:19:40,001 --> 00:19:44,168
‎ผมได้ขอให้พวกคุณที่มาในวันนั้น
‎จดจำคำบางคำไว้

169
00:19:44,834 --> 00:19:48,918
‎การเกิดใหม่ โอกาสที่สอง ชีวิตอมตะ

170
00:19:51,251 --> 00:19:53,751
‎นั่นเป็นเรื่องที่เข้าใจยากสินะ

171
00:19:53,834 --> 00:19:57,501
‎ผมเองยังนึกภาพสัปดาห์หน้าไม่ออก
‎อย่าว่าแต่ชั่วนิรันดร์เลย

172
00:19:57,584 --> 00:20:01,626
‎แต่สำหรับพวกเราส่วนใหญ่
‎ชั่วนิรันดร์เป็นนามธรรม

173
00:20:01,709 --> 00:20:05,001
‎เป็นการอุปมา การใส่ไข่พูดเกินจริง

174
00:20:05,084 --> 00:20:08,668
‎เมื่อเรากำลังรอสิ่งที่เราต้องการ
‎มันใช้เวลานานมาก

175
00:20:08,751 --> 00:20:12,626
‎เรานั่งอยู่ในรถติดนานแสนนาน

176
00:20:13,584 --> 00:20:16,543
‎นามธรรม คำอุปมา การใส่ไข่พูดเกินจริง

177
00:20:17,293 --> 00:20:21,376
‎อาจจะสำหรับเรา แต่ไม่ใช่กับพระเจ้า

178
00:20:22,084 --> 00:20:25,501
‎ไม่ใช่เลย และมันไม่ควรเป็นสำหรับเราด้วย

179
00:20:26,126 --> 00:20:29,793
‎พิธีศีลมหาสนิท การเปลี่ยนขนมปังกับไวน์

180
00:20:29,876 --> 00:20:32,501
‎ให้เป็นพระกายและพระโลหิตของพระคริสต์

181
00:20:32,584 --> 00:20:35,626
‎คำอุปมาเหรอ ไม่ พระเจ้าบอกเรา

182
00:20:35,709 --> 00:20:40,209
‎ปาฏิหาริย์ การเดินบนน้ำ
‎การฟื้นจากความตาย นามธรรมเหรอ

183
00:20:40,293 --> 00:20:45,001
‎ไม่ใช่ พระเจ้าบอกเรา
‎ชีวิตอมตะ การใส่ไข่พูดเกินจริงเหรอ

184
00:20:45,084 --> 00:20:48,334
‎- ไม่ใช่
‎- ไม่ ใช่แล้ว พูดออกมาเลย

185
00:20:48,418 --> 00:20:54,376
‎ของขวัญของพระเจ้าจับต้องได้
‎เช่นเดียวกับพื้นที่อยู่ใต้เท้าเรา

186
00:20:54,459 --> 00:20:56,918
‎และพันธสัญญาของพระองค์ ก็ไม่ใช่นามธรรม

187
00:20:57,001 --> 00:21:01,793
‎ไม่ มันคือสัญญา ที่เขียนบนหนัง
‎ใช้เลือดของผู้พลีชีพเป็นน้ำหมึก

188
00:21:01,876 --> 00:21:06,126
‎และจะลองดูก็ได้ แต่เราไม่สามารถเห็นภาพ

189
00:21:06,209 --> 00:21:10,793
‎ไม่สามารถนึกภาพรางวัลตามสัญญาได้

190
00:21:12,543 --> 00:21:16,584
‎ถ้าคุณมาเพื่ออยากรู้คำตอบ
‎ของสิ่งที่ยากจะหยั่งรู้

191
00:21:16,668 --> 00:21:20,709
‎มันเป็นหน้าที่ของผมที่จะบอกคุณว่า
‎ผมไม่มีคำตอบ

192
00:21:21,334 --> 00:21:27,043
‎ถ้าคุณอยากรู้ว่าเหตุผลหรือวิธีที่
‎ปณิธานของพระเจ้าปรับเปลี่ยนโลกนี้

193
00:21:27,126 --> 00:21:33,001
‎พี่น้องทั้งหลาย ผมก็อยากรู้
‎ผมไม่มีคำตอบทั้งหมด ไม่มีใครมี

194
00:21:33,084 --> 00:21:37,334
‎แต่สิ่งที่ผมตอบได้และสิ่งที่พระเจ้า
‎ประทานให้เรามากมาย

195
00:21:37,418 --> 00:21:39,459
‎เป็นปริศนา

196
00:21:40,334 --> 00:21:44,751
‎พระเจ้าแทบไม่ประทานปาฏิหาริย์แก่เรา
‎แต่ปริศนาน่ะเหรอ

197
00:21:50,918 --> 00:21:51,834
‎ขอโทษที

198
00:21:52,793 --> 00:21:56,001
‎ในฐานะผู้ใหญ่

199
00:21:56,668 --> 00:21:59,876
‎เรามักไม่ชอบปริศนา

200
00:22:00,584 --> 00:22:02,751
‎เราอึดอัดกับการไม่รู้

201
00:22:03,709 --> 00:22:06,834
‎ไม่ การเป็นเด็ก

202
00:22:09,001 --> 00:22:13,376
‎การมองด้วยความทึ่งและอัศจรรย์ใจ
‎ใช้ชีวิตด้วยความจริงใจล้นเหลือ

203
00:22:13,459 --> 00:22:17,793
‎ปราศจากมลทิน เบาเหมือนอากาศ

204
00:22:19,001 --> 00:22:24,084
‎โอนอ่อนไปตามคำพูดของพระเจ้า…

205
00:22:27,251 --> 00:22:29,001
‎ขอโทษจริงๆ ผม…

206
00:22:31,459 --> 00:22:34,043
‎ขอโทษที วันนี้ผมเหนื่อยๆ น่ะ

207
00:22:35,084 --> 00:22:36,501
‎วิงเวียนเล็กน้อย

208
00:22:37,209 --> 00:22:40,126
‎หายแล้ว ผมไม่เป็นไร ต้องขอโทษจริงๆ

209
00:22:43,293 --> 00:22:45,959
‎ยิ่งเรารู้มากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งโอนอ่อนน้อยลง

210
00:22:46,584 --> 00:22:49,751
‎ยิ่งเปราะบางเท่าไหร่ ก็จะยิ่งหักง่าย

211
00:22:50,709 --> 00:22:54,126
‎อย่างที่บางคนบอกว่า
‎เกาะนี้พังทลาย ถูกทำลาย

212
00:22:56,293 --> 00:22:57,959
‎แต่ผมมาที่นี่เพื่อบอกคุณว่า…

213
00:23:00,251 --> 00:23:06,876
‎การฟื้นคืน กายและใจ
‎การไถ่บาป กายและใจ

214
00:23:06,959 --> 00:23:11,834
‎ปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้นบนเกาะคร็อกเก็ตต์

215
00:23:11,918 --> 00:23:18,209
‎มันไม่ใช่คำอุปมา นามธรรม
‎การใส่ไข่พูดเกินจริง ไม่เลย

216
00:23:18,293 --> 00:23:21,959
‎การเกิดใหม่ โอกาสที่สอง ชั่วนิ…

217
00:23:29,543 --> 00:23:30,709
‎ไปตามหมอกันนิ่งมา

218
00:23:33,126 --> 00:23:34,668
‎อย่ามุงเขา

219
00:23:34,751 --> 00:23:38,126
‎การเปลี่ยนศาสนาของซอล
‎เกิดขึ้นบนถนนที่มุ่งไปดามัสกัส

220
00:23:39,043 --> 00:23:42,418
‎ซอลเป็นปฏิปักษ์ต่อชาวคริสเตียน
‎ศัตรูของโบสถ์

221
00:23:42,501 --> 00:23:46,376
‎เขากำลังมุ่งหน้าไปดามัสกัส
‎เพื่อจับผู้ศรัทธามาเป็นเชลย

222
00:23:46,459 --> 00:23:49,709
‎แต่อย่างที่พระองค์รู้ ตอนที่เขาใกล้ถึงดามัสกัส

223
00:23:49,793 --> 00:23:53,376
‎เขาเห็นแสงสว่างจ้าจนทำให้เขาล้มลงกับพื้น

224
00:23:54,293 --> 00:23:57,376
‎เขาตาบอด
‎จากนั้นพระเยซูก็ทรงตรัสกับเขา

225
00:23:58,418 --> 00:24:03,459
‎หลายวันผ่านไป เขาก็ตาสว่าง
‎และซอลก็กลายเป็นผู้ติดตามพระเยซู

226
00:24:03,543 --> 00:24:07,418
‎จากนั้นก็กลายเป็นอัครสาวกเปาโล

227
00:24:08,209 --> 00:24:12,293
‎มันคือถนนนอกเมือง
‎เส้นเดียวกับที่มงซินญอร์พรูอิตต์

228
00:24:12,376 --> 00:24:16,626
‎เดินสับสนงุนงง
‎หลงไปจากกรุ๊ปทัวร์ของเขาเป็นครั้งสุดท้าย

229
00:24:17,376 --> 00:24:19,293
‎พวกเขาคงไม่สังเกตว่าเขาหายไป

230
00:24:19,376 --> 00:24:24,626
‎จิตใจที่สับสนของเขาไม่ช่วยอะไรเขาเลย
‎แล้วเขาก็เดินหลงไปในทะเลทราย

231
00:24:25,876 --> 00:24:27,251
‎ไม่ มงซินญอร์…

232
00:24:28,126 --> 00:24:32,043
‎เขาหลงทาง สับสน
‎หลงทางในทางโลก และทางจิตใจ

233
00:24:32,126 --> 00:24:34,168
‎เดินแยกจากกลุ่มของเขา

234
00:24:34,251 --> 00:24:38,793
‎เขาจะตายในทะเลทราย
‎บนถนนไปยังดามัสกัสแน่นอน

235
00:24:39,668 --> 00:24:44,084
‎เมื่อพายุทรายรุนแรงจู่โจมเขา

236
00:24:44,168 --> 00:24:47,834
‎แถวนั้นมีพายุทรายรุนแรงเกิดขึ้นบ่อยครั้ง

237
00:24:47,918 --> 00:24:52,543
‎แล้วเขาก็รู้เรื่องนี้
‎เรื่องของพายุที่โหมกระหน่ำ

238
00:24:52,626 --> 00:24:59,584
‎เขาได้ยินว่าท่ามกลางพายุนี้มี
‎ซากโบราณฝังอยู่ใต้ทะเลทราย

239
00:24:59,668 --> 00:25:02,459
‎ซึ่งกลายเป็นส่วนเดียวกับผืนดิน กับผืนทราย

240
00:25:02,543 --> 00:25:07,918
‎ไม่เหลือความเป็นโครงสร้าง
‎และอาคารจากเมื่อนานมาแล้ว

241
00:25:08,001 --> 00:25:11,709
‎ซากที่เป็นปึกแผ่นเดียวกับผืนดิน

242
00:25:13,043 --> 00:25:19,084
‎ขณะที่มงซินญอร์พรูอิตต์เดินหลงท่ามกลางพายุ

243
00:25:20,918 --> 00:25:24,293
‎ทรายพัดเข้าตาและปะทะใบหน้าของเขา

244
00:25:24,376 --> 00:25:28,126
‎ตรงเบื้องหน้าเขา
‎มีความมืดดำปรากฏที่เนินทราย

245
00:25:29,168 --> 00:25:31,334
‎คงเป็นปากถ้ำกระมัง

246
00:25:32,501 --> 00:25:34,918
‎ประตูสู่ซากโบราณ

247
00:25:35,001 --> 00:25:38,084
‎จิตใจที่สับสนของเขาต้องการเพียงที่พักพิง
‎เขาจึงเดินเข้าไป

248
00:25:38,168 --> 00:25:41,418
‎ในความมืดมิดอย่างมุ่งมั่น

249
00:25:42,209 --> 00:25:47,126
‎ทางเข้าที่เหมือนกับถ้ำเปิดออกเบื้องหน้าเขา

250
00:25:47,209 --> 00:25:48,918
‎จนกระทั่งแสงหมดไป…

251
00:25:53,543 --> 00:25:56,626
‎- ก็แค่วิงเวียนหัวน่ะ
‎- อาจจะ

252
00:25:57,334 --> 00:25:59,501
‎ยังไงก็ขอฉันตรวจหน่อย

253
00:26:02,001 --> 00:26:03,084
‎หายใจเข้าลึกๆ ค่ะ

254
00:26:03,751 --> 00:26:06,459
‎- จริงๆ นะผมไม่เป็นไร
‎- หายใจออก

255
00:26:12,168 --> 00:26:15,126
‎อัตราการเต้นของหัวใจคุณสูงขึ้น
‎อุณหภูมิในร่างกายก็ด้วย

256
00:26:15,209 --> 00:26:19,126
‎เหมือนร่างกายกำลังต่อสู้กับไวรัส
‎แต่ไม่มีอะไรที่เป็นสัญญาณร้ายแรง

257
00:26:19,751 --> 00:26:20,793
‎งั้นเขาโอเคใช่ไหมคะ

258
00:26:21,584 --> 00:26:22,584
‎เขาไม่เป็นไรค่ะ

259
00:26:23,293 --> 00:26:27,293
‎ร่างกายคุณขาดน้ำนะคะ คุณพ่อ
‎ฉะนั้นเลิกกินอาหารเค็มๆ

260
00:26:27,376 --> 00:26:30,084
‎ดื่มน้ำเยอะๆ พักผ่อน

261
00:26:30,168 --> 00:26:33,126
‎แล้วก็ปล่อยให้ร่างกายเยียวยาตัวเอง

262
00:26:34,584 --> 00:26:35,501
‎ขอบคุณครับ

263
00:26:37,043 --> 00:26:38,376
‎งานฉันนี่คะ

264
00:26:38,459 --> 00:26:42,168
‎ไม่นะ มันมากกว่านั้น คุณดูแลชาวบ้าน

265
00:26:42,251 --> 00:26:47,293
‎ผม แม่คุณ แล้วก็ทั้งเกาะนี้
‎คุณทำให้ชาวบ้านอุ่นใจ

266
00:26:48,376 --> 00:26:49,543
‎ผมภูมิใจในตัวคุณนะ

267
00:26:51,168 --> 00:26:52,084
‎ขอบคุณค่ะ

268
00:26:52,918 --> 00:26:54,334
‎ได้ยินหมอแล้วนี่ ดื่มซะ

269
00:26:54,834 --> 00:26:57,376
‎ฉันจะยกเลิกนัดตอนบ่ายทั้งหมดของคุณ

270
00:26:57,459 --> 00:26:59,834
‎- เบฟ
‎- คุณต้องพักผ่อน

271
00:27:01,376 --> 00:27:04,084
‎อย่ายกเลิกทั้งหมด มีบางนัดที่ผมพลาดไม่ได้

272
00:27:07,751 --> 00:27:09,668
‎- ข้าวเที่ยงเสร็จแล้ว
‎- เดี๋ยวไปครับ

273
00:27:22,126 --> 00:27:24,043
‎(คัมภีร์ไบเบิล)

274
00:27:36,084 --> 00:27:37,376
‎ไปให้พ้น

275
00:27:42,293 --> 00:27:44,001
‎ต้องการอะไรจากฉันวะ

276
00:27:44,084 --> 00:27:46,293
‎ยุ่งชะมัด ต้องการอะไรวะ

277
00:27:53,834 --> 00:27:55,001
‎สวัสดีค่ะ

278
00:28:18,668 --> 00:28:19,709
‎ปืนกระบอกนั้นใช่ไหม

279
00:28:24,376 --> 00:28:26,168
‎- ใช่ไหมคะ
‎- ไม่ใช่

280
00:28:27,501 --> 00:28:28,501
‎มันอยู่นี่ไหมคะ

281
00:28:29,209 --> 00:28:30,626
‎ถ้าอยู่ หนูอยากเห็น

282
00:28:30,709 --> 00:28:33,918
‎ไม่ นั่นปืนของปู่ฉัน

283
00:28:34,834 --> 00:28:38,793
‎ปืนกระบอกนั้น ฉันทิ้งลงอ่าวไปทันที
‎หลังจากเกิดเรื่อง

284
00:28:38,876 --> 00:28:40,834
‎ฉันทนมองมันไม่ไหว

285
00:28:43,793 --> 00:28:45,543
‎เหมือนที่หนูนึกภาพไว้เลย

286
00:28:49,251 --> 00:28:50,251
‎คืองี้นะคะ

287
00:28:53,334 --> 00:28:55,084
‎ตอนนั้นหนูกำลังเดินอยู่กับพ่อ

288
00:28:55,918 --> 00:28:59,293
‎เราไม่ได้จะไปไหนหรอก
‎มันก็แค่สิ่งที่เราทำประจำ

289
00:29:00,251 --> 00:29:03,376
‎มันเป็นช่วงที่พ่อจะคุยกับหนูมากที่สุด
‎หนูก็เลยชวนเขาไปเดินเล่น

290
00:29:03,459 --> 00:29:05,084
‎ตั้งแต่เด็กๆ

291
00:29:05,168 --> 00:29:07,459
‎และเรากำลังเดินเล่นกันอยู่

292
00:29:08,251 --> 00:29:11,793
‎เหมือนที่ทำทุกเย็น แล้วมันก็เกิดขึ้น

293
00:29:12,584 --> 00:29:14,918
‎เหมือนโดนฟ้าผ่า แล้วหนูก็ล้มลงกับพื้น

294
00:29:15,001 --> 00:29:16,168
‎แต่หนูไม่รู้สึกนะ

295
00:29:17,376 --> 00:29:20,459
‎พ่อหนูกรีดร้องราวกับสัตว์ป่า

296
00:29:21,168 --> 00:29:24,376
‎หนูไม่เคยได้ยินเสียงเขาแบบนั้นเลย
‎แต่หนูไม่รู้สึกอะไร

297
00:29:25,876 --> 00:29:27,084
‎ไม่รู้สึกอะไรเลย

298
00:29:27,709 --> 00:29:30,876
‎และนั่นเป็นตอนที่หนูรู้ว่า
‎หนูสัมผัสถึงความรู้สึกไม่ได้เลย

299
00:29:30,959 --> 00:29:32,751
‎ตอนนั้นแหละที่หนูกลัวมาก

300
00:29:35,251 --> 00:29:36,293
‎หนูเกลียดคุณ

301
00:29:37,626 --> 00:29:39,876
‎ความจริงใจเป็นสิ่งสำคัญ
‎เราจึงจะเริ่มจากตรงนั้น

302
00:29:40,751 --> 00:29:42,918
‎หนูเกลียดคุณ โจ คอลลี่

303
00:29:44,626 --> 00:29:46,751
‎หนูเกลียดคุณมาหลายปี

304
00:29:46,834 --> 00:29:51,043
‎และสิ่งที่หนูจินตนาการว่าจะทำกับคุณ
‎หนูอยากทำให้คุณเจ็บ

305
00:29:52,209 --> 00:29:53,501
‎หนูอยากให้คุณทรมาน

306
00:29:54,001 --> 00:29:56,126
‎หนูอยากให้คุณส่งเสียงแบบที่พ่อหนูทำ

307
00:29:56,209 --> 00:29:59,626
‎ตอนที่เขาวางมือบนรูกระสุน
‎ตรงกระดูกสันหลังหนู

308
00:29:59,709 --> 00:30:03,293
‎หนูอยากให้คุณขอร้องให้หนูให้อภัย
‎เพื่อที่หนูจะได้ปฏิเสธคุณ

309
00:30:05,584 --> 00:30:09,168
‎หนูอยากให้คุณมีชีวิตที่บัดซบหดหู่

310
00:30:09,251 --> 00:30:11,334
‎ดังนั้นตอนที่หนูบอกว่า
‎ที่นี่เหมือนอย่างที่นึกภาพไว้

311
00:30:11,418 --> 00:30:14,168
‎ที่หนูหมายถึงคือ
‎มันเหมือนกับที่หนูหวังไว้

312
00:30:14,251 --> 00:30:17,209
‎- ฉันขอโทษ
‎- ก็แน่ล่ะสิ

313
00:30:20,876 --> 00:30:21,834
‎คุณขโมยชีวิตหนูไป

314
00:30:22,584 --> 00:30:24,918
‎ไม่ใช่ชีวิตก่อนเกิดเรื่อง
‎แต่เป็นชีวิตที่หนูอาจมีได้

315
00:30:25,584 --> 00:30:27,834
‎คุณขโมยสิ่งที่หนูยังไม่ได้มีด้วยซ้ำ

316
00:30:27,918 --> 00:30:30,834
‎คุณทำลายช่วงเวลานั้นไป โจ คอลลี่

317
00:30:30,918 --> 00:30:33,584
‎คุณทำลายช่วงเวลานั้นไปและคุณขโมย…

318
00:30:38,043 --> 00:30:39,293
‎ทั้งหมดนั่นเป็นเรื่องจริง

319
00:30:40,793 --> 00:30:42,251
‎และมันก็ยังติดอยู่ในใจหนู

320
00:30:44,376 --> 00:30:46,084
‎แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่หนูมาในวันนี้

321
00:30:49,376 --> 00:30:50,918
‎วันนี้หนูมาที่นี่…

322
00:30:55,293 --> 00:30:56,584
‎วันนี้หนูมาที่นี่…

323
00:30:59,918 --> 00:31:00,959
‎หนูยกโทษให้คุณ

324
00:31:04,584 --> 00:31:05,918
‎หนูยกโทษให้คุณค่ะ โจ คอลลี่

325
00:31:08,668 --> 00:31:11,543
‎หนูยกโทษให้ และตอนนี้หนูเห็นคุณแล้ว

326
00:31:14,834 --> 00:31:19,543
‎หนูเห็นคุณ และหนูยังโกรธคุณอยู่

327
00:31:21,501 --> 00:31:24,543
‎แต่มันต่างออกไป
‎แม้แต่ตอนที่พูดอยู่นี้ มันก็ต่างออกไป

328
00:31:24,626 --> 00:31:26,751
‎- อยากรู้ไหมว่าทำไม
‎- อยาก

329
00:31:26,834 --> 00:31:31,584
‎เพราะสิ่งเดียวที่ขวางระหว่างคุณ
‎กับชีวิตที่ดีกว่านี้ก็คือตัวคุณ

330
00:31:32,709 --> 00:31:34,876
‎สิ่งเดียวที่ขวางทางหนูคือความเกลียด

331
00:31:34,959 --> 00:31:37,251
‎สิ่งเดียวที่ขวางทางคุณคือตัวคุณ

332
00:31:39,584 --> 00:31:43,418
‎"ผู้ใดที่มีความอดทนย่อมดีกว่าผู้มีอำนาจ

333
00:31:44,418 --> 00:31:48,501
‎และผู้ที่ควบคุมจิตใจตัวเองได้
‎ย่อมดีกว่าผู้ที่ได้ครองเมือง"

334
00:31:49,209 --> 00:31:52,418
‎นั่นสุภาษิต 16:32 โจ
‎รู้ไหมว่าสุภาษิตหมายถึงอะไร

335
00:31:53,084 --> 00:31:54,668
‎หนังสือสุภาษิตคืออะไร

336
00:31:55,251 --> 00:31:56,251
‎มันหมายถึงปัญญา

337
00:31:58,418 --> 00:32:02,043
‎ปัญญาและความรู้ เพราะงั้น…

338
00:32:04,418 --> 00:32:06,959
‎ถ้าพระเจ้าอภัยให้คุณได้
‎และพระองค์ทรงตรัสว่าทำได้

339
00:32:07,459 --> 00:32:09,084
‎พระองค์ทรงตรัสอยู่เสมอ…

340
00:32:11,918 --> 00:32:12,918
‎งั้นหนูก็ให้อภัยคุณได้ค่ะ

341
00:32:14,501 --> 00:32:16,418
‎และถ้าหนูให้อภัยคุณได้ โจ คอลลี่

342
00:32:17,293 --> 00:32:18,501
‎คนอื่นๆ ก็ทำได้

343
00:32:26,834 --> 00:32:29,334
‎ฉันเข้าใจว่าพวกคุณบางคนไม่พอใจ

344
00:32:29,418 --> 00:32:32,584
‎แต่ขอฉันพูดเป็นคนแรก
‎เพื่อให้คุณสบายใจขึ้นนะ

345
00:32:32,668 --> 00:32:35,918
‎ทุกอย่างยังเป็นเหมือนเดิม

346
00:32:36,001 --> 00:32:38,751
‎บทเรียนที่กำหนดไว้ยังสอนอยู่

347
00:32:38,834 --> 00:32:43,334
‎เราไม่ได้ปรับเปลี่ยนตารางสอน
‎เรื่องนั้นไม่จำเป็นต้องพูดกันแล้ว

348
00:32:43,418 --> 00:32:44,834
‎ขออนุญาตนะ นั่นไม่ใช่ปัญหา…

349
00:32:44,918 --> 00:32:47,668
‎ดูจากมุมมองศาสนาของคุณ ฉันเข้าใจนะ

350
00:32:47,751 --> 00:32:52,709
‎คุณอาจรู้สึกเคือง
‎ที่ลูกชายสนใจคัมภีร์ไบเบิล

351
00:32:52,793 --> 00:32:53,959
‎- ไม่เลย
‎- ฉันเดาว่านะ

352
00:32:54,043 --> 00:32:57,876
‎แต่เป็นฉันคงบอกว่า
‎ถ้าเขาสนใจในพระเยซู

353
00:32:57,959 --> 00:33:00,459
‎ทำไมไม่ให้เขาได้ลองศึกษาล่ะ

354
00:33:00,543 --> 00:33:05,293
‎นั่นไม่ใช่ปัญหาเลยครับ
‎และขอบคุณที่ให้โอกาสได้ชี้แจง

355
00:33:06,668 --> 00:33:07,959
‎เขารู้เรื่องพระเยซูดี

356
00:33:08,043 --> 00:33:10,376
‎ฉันว่าไม่นะ

357
00:33:10,459 --> 00:33:13,501
‎ชาวมุสลิมเชื่อว่า
‎พระเยซูคือศาสดาคนหนึ่งของพระเจ้า

358
00:33:14,084 --> 00:33:15,668
‎และคัมภีร์อินญีล ไบเบิลนั่นแหละ

359
00:33:15,751 --> 00:33:19,751
‎ถูกเผยต่อพระองค์ เช่นเดียวกับคัมภีร์โทราห์
‎ที่ถูกเผยต่อโมเสสก่อนหน้านั้น

360
00:33:20,876 --> 00:33:24,543
‎เรารักพระเยซู และเรารักสารที่พระองค์ได้รับ

361
00:33:24,626 --> 00:33:25,459
‎แหม

362
00:33:26,334 --> 00:33:29,043
‎เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่ๆ กันทุกวันเลยเนอะ

363
00:33:29,126 --> 00:33:32,168
‎แต่เราก็เชื่อด้วยว่า
‎หลังจากพระเยซูสิ้นพระชนม์

364
00:33:32,751 --> 00:33:36,543
‎เพราะการแทรกแซงของผู้คน
‎จึงมีการเบี่ยงเบนในศาสนาคริสต์

365
00:33:38,001 --> 00:33:41,334
‎ผู้คนปรับเปลี่ยนสาร บาทหลวง
‎พระสันตะปาปา กษัตริย์

366
00:33:42,501 --> 00:33:45,251
‎คัมภีร์ไบเบิลถึงได้มีหลายฉบับ

367
00:33:45,334 --> 00:33:48,543
‎- ผู้คนเข้าไปปรับเปลี่ยนตามใจ
‎- ฉันไม่เห็นว่ามันเกี่ยวเลย

368
00:33:48,626 --> 00:33:52,293
‎เราเชื่อจริงๆ ว่าคัมภีร์ไบเบิล
‎มีคำตรัสดั้งเดิมของพระเจ้าบางส่วน

369
00:33:52,376 --> 00:33:53,751
‎ช่างมีน้ำใจจริง

370
00:33:53,834 --> 00:33:57,418
‎แต่เราก็เชื่อด้วยว่าพระเจ้าเผยแพร่
‎คัมภีร์อัลกุรอานเป็นสารสุดท้าย

371
00:33:58,126 --> 00:33:59,501
‎คัมภีร์ที่ไม่ถูกปรับเปลี่ยน

372
00:33:59,584 --> 00:34:02,126
‎เพื่อย้ำถึงการเปิดเผยดั้งเดิม
‎ของศาสดาคนก่อนๆ อีกครั้ง

373
00:34:02,209 --> 00:34:04,918
‎ฉันว่าที่นี่ไม่เหมาะจะคุย

374
00:34:05,001 --> 00:34:07,793
‎เรื่องที่ว่าความเชื่อเรื่องคัมภีร์
‎ของเรานั้นแตกต่าง

375
00:34:07,876 --> 00:34:08,834
‎ใช่เลยครับ

376
00:34:10,459 --> 00:34:12,584
‎นั่นไงล่ะ นั่นแหละปัญหา

377
00:34:13,209 --> 00:34:14,918
‎ผมถึงได้คิดว่าบางคนในห้องนี้

378
00:34:15,001 --> 00:34:17,293
‎รวมถึงตัวผม เราค่อนข้างกังวล

379
00:34:17,376 --> 00:34:19,668
‎ชาวมุสลิมส่งเสริมให้ทุกคนหาความรู้

380
00:34:19,751 --> 00:34:23,584
‎ผมจึงไม่ห่วงอะไร
‎ที่ลูกผมจะศึกษาคัมภีร์ไบเบิล

381
00:34:23,668 --> 00:34:25,668
‎ที่จริงตื่นเต้นเลยนะ ผมเองก็ศึกษา

382
00:34:27,043 --> 00:34:31,459
‎แต่ที่ผมคิดว่ามันเป็นปัญหา
‎ก็คือนี่เป็นโรงเรียนรัฐ

383
00:34:32,209 --> 00:34:33,501
‎นั่นแหละประเด็น

384
00:34:33,584 --> 00:34:36,834
‎และผมคิดว่าที่เราบางคนกังวล
‎ไม่ใช่ที่ตัวคัมภีร์ไบเบิล

385
00:34:37,418 --> 00:34:41,501
‎แต่เป็นเรื่องที่มันถูกแจกให้กับนักเรียนที่นี่

386
00:34:41,584 --> 00:34:44,501
‎หากเป็นคุณ คุณจะรู้สึกยังไง

387
00:34:44,584 --> 00:34:47,043
‎ถ้าคุณส่งลูกไปเรียนโรงเรียนรัฐ…

388
00:34:47,126 --> 00:34:48,043
‎นายอำเภอ

389
00:34:48,126 --> 00:34:49,834
‎แล้วเขากลับบ้านมาพร้อมคัมภีร์อัลกุรอาน

390
00:34:49,918 --> 00:34:53,959
‎ถามคุณเรื่องศาสดามุฮัมมัด
‎คุณก็คงรู้สึกว่ามันเป็นปัญหา

391
00:34:54,043 --> 00:34:55,876
‎ถ้าผมเดินแจกคัมภีร์อัลกุรอาน

392
00:34:55,959 --> 00:34:57,543
‎ให้กับเด็กๆ บนเกาะนี้

393
00:34:57,626 --> 00:35:01,126
‎จุดประสงค์เพื่อให้ความรู้ล้วนๆ

394
00:35:01,709 --> 00:35:03,918
‎ผมว่าคุณคงไล่ผมออกจากเมืองไปแล้ว คุณคีน

395
00:35:04,001 --> 00:35:05,043
‎ขออนุญาตนะคะ

396
00:35:08,584 --> 00:35:09,876
‎นี่คือโรงเรียนรัฐ

397
00:35:10,668 --> 00:35:13,501
‎และเขาก็พูดถูก

398
00:35:13,584 --> 00:35:16,084
‎ฉันเองก็เป็นคริสต์ศาสนิกชน
‎โบสถ์เดียวกับพวกคุณส่วนใหญ่

399
00:35:16,168 --> 00:35:19,084
‎คุณรู้ว่าฉันเชื่ออะไร
‎แต่การอ่านคัมภีร์ในคาบโฮมรูม…

400
00:35:19,168 --> 00:35:24,084
‎นี่ นายอำเภอ ฉันจะไม่ไล่คุณออกจากเมืองหรอก

401
00:35:25,168 --> 00:35:28,751
‎และฉันเศร้านะที่คุณคิดแบบนั้นกับฉัน

402
00:35:29,793 --> 00:35:35,543
‎ผู้คนที่มีศรัทธา ทุกศรัทธา
‎เราทุกคนเหมือนกัน

403
00:35:35,626 --> 00:35:37,043
‎เป็นดั่งญาติสนิท

404
00:35:37,709 --> 00:35:41,543
‎และฉันไม่มีทางจงใจที่จะลบหลู่ใคร

405
00:35:41,626 --> 00:35:44,293
‎ไม่มีทางเลย ก็แค่…

406
00:35:47,209 --> 00:35:49,626
‎การมีคัมภีร์ไบเบิลในห้องเรียน

407
00:35:50,543 --> 00:35:56,959
‎ก็เหมือนหนังสือเรียนทั่วไป
‎อย่างหนังสือวิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์…

408
00:35:57,043 --> 00:35:58,584
‎ที่จริงมันต่างกันมากนะคะ

409
00:35:58,668 --> 00:36:00,418
‎เด็กๆ จะหยิบไปหรือไม่หยิบก็ได้

410
00:36:01,209 --> 00:36:06,126
‎ใช่ บางครั้งฉันก็อาจอ่านข้อความกินใจ
‎ช่วงคาบโฮมรูม

411
00:36:06,209 --> 00:36:08,501
‎แต่ฉันไม่ได้จะเปลี่ยนให้มานับถือศาสนาคริสต์

412
00:36:08,584 --> 00:36:12,376
‎ฉันแค่แบ่งปันความศรัทธาของฉันให้เด็กๆ

413
00:36:12,459 --> 00:36:15,543
‎ด้วยหวังว่าพวกเขาอาจได้แรงบันดาลใจ

414
00:36:15,626 --> 00:36:19,918
‎ถ้าเรามีครูชาวมุสลิม
‎และเขาอ่านคัมภีร์อัลกุรอานให้เด็กๆ ฟัง

415
00:36:20,001 --> 00:36:23,251
‎ฉันก็ไม่ว่าอะไรนะ
‎ตราบใดที่เนื้อหาไม่มีการลบหลู่

416
00:36:23,334 --> 00:36:28,043
‎ต้องขอโทษด้วยที่พูดแบบนี้
‎เพราะมีบางเนื้อหาที่ลบหลู่อยู่นะ

417
00:36:28,126 --> 00:36:31,418
‎ฉันไม่ได้จะชวนทะเลาะ นายอำเภอ

418
00:36:31,501 --> 00:36:36,584
‎ฉันยอมรับว่าคัมภีร์ไบเบิล โดยเฉพาะฉบับเก่า

419
00:36:36,668 --> 00:36:40,043
‎มีข้อความที่ไม่เหมาะกับเด็กๆ

420
00:36:40,668 --> 00:36:42,876
‎แต่หาค่ามิได้สำหรับผู้ใหญ่

421
00:36:42,959 --> 00:36:47,876
‎แต่ฉันไม่มีวันเล่าเรื่องล็อตกับภรรยาของเขา
‎ให้เด็กๆ ฟังแน่

422
00:36:47,959 --> 00:36:51,959
‎ทุกอย่างที่ฉันอ่านให้ฟัง ฉันเช็กดูก่อน

423
00:36:52,043 --> 00:36:53,501
‎นั่นไม่ใช่ประเด็นที่เขาสื่อ…

424
00:36:53,584 --> 00:36:55,626
‎แล้วการศึกษาจะเป็นยังไงล่ะ

425
00:36:55,709 --> 00:36:59,668
‎ถ้าเราไม่สามารถให้ทางเลือกกับนักเรียนได้

426
00:36:59,751 --> 00:37:02,834
‎ทำไมถึงกลัวที่จะ
‎ให้พวกเขาอ่านข้อความบางอย่าง

427
00:37:02,918 --> 00:37:07,126
‎เราจะเผาหนังสือทุกเล่ม
‎ที่มีความเห็นต่างเล็กน้อยเหรอ

428
00:37:07,959 --> 00:37:10,543
‎และในกรณีนี้ สถานการณ์ปัจจุบัน

429
00:37:11,626 --> 00:37:16,251
‎สถานการณ์บนเกาะนี้
‎มันกระตุ้นให้หาคำตอบไม่ใช่เหรอ

430
00:37:16,334 --> 00:37:17,376
‎ฉันแค่จะบอกว่า

431
00:37:17,459 --> 00:37:20,209
‎ไม่มีประโยชน์ที่จะแสร้งว่า
‎เราไม่มีปัญหารุนแรง

432
00:37:20,293 --> 00:37:26,168
‎เรากำลังอยู่ในช่วงเวลาอัศจรรย์
‎ที่นี่ ตอนนี้ บนเกาะคร็อกเก็ตต์

433
00:37:26,251 --> 00:37:29,376
‎มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นจริงๆ

434
00:37:29,459 --> 00:37:32,168
‎ต่อหน้าต่อตาเราที่โบสถ์เซนต์แพทริค

435
00:37:32,251 --> 00:37:34,876
‎และชุมชมนี้… นายอำเภอ คุณควรรู้เรื่องนี้

436
00:37:34,959 --> 00:37:37,418
‎คุณมีหน้าที่ดูแลชุมชนนี้

437
00:37:37,501 --> 00:37:41,584
‎ตอนนี้ชุมชนเรากำลังอยู่ในช่วง
‎การฟื้นตัวทางศาสนา

438
00:37:41,668 --> 00:37:42,668
‎ที่รุ่งเรือง

439
00:37:43,334 --> 00:37:49,709
‎และถ้าเด็กๆ ในชุมชนนี้
‎ไม่สามารถคุยเรื่องนั้นที่โรงเรียนได้

440
00:37:49,793 --> 00:37:51,959
‎ฉันก็ไม่รู้ว่าจะยังไงแล้ว

441
00:38:00,501 --> 00:38:04,626
‎ฉันแทบทนฟังเธอพูด
‎เรื่องไร้สาระในห้องนั้นไม่ได้เลย

442
00:38:04,709 --> 00:38:08,001
‎มันเหมือนเป็นการยกยอความดีของตัวเอง

443
00:38:08,084 --> 00:38:11,543
‎ที่มีเฉพาะกับคนเคร่งศาสนาบางคน

444
00:38:14,418 --> 00:38:15,834
‎ฉันไม่เคยชอบอะไรแบบนั้นเลย

445
00:38:16,876 --> 00:38:17,876
‎ไม่เลย

446
00:38:20,709 --> 00:38:22,876
‎- โทษที นั่นมัน…
‎- ไม่

447
00:38:26,251 --> 00:38:28,334
‎คุณสบายดีไหม เป็นยังไงบ้าง

448
00:38:30,584 --> 00:38:36,334
‎เนือยมาก ผมว่าผมมีปัญหา

449
00:38:36,834 --> 00:38:40,251
‎เรื่องการพูดตรงๆ กับคนเพื่อขอโทษ

450
00:38:40,334 --> 00:38:43,751
‎บาทหลวงพอลบอกว่าผมควรเขียนจดหมาย

451
00:38:43,834 --> 00:38:48,376
‎ผมก็เลยเขียน หลายฉบับเลย

452
00:38:48,459 --> 00:38:51,293
‎- ยากนะเนี่ย
‎- ตอนเขียนน่ะยาก

453
00:38:52,084 --> 00:38:55,168
‎แต่ตอนส่งให้พวกเขาจะยากกว่า

454
00:38:56,126 --> 00:38:58,251
‎ผมไม่อยากให้ถึงตอนนั้นเลย

455
00:39:01,209 --> 00:39:07,918
‎ตอนเขียนรายการประเมินตัวเอง ผมพบว่า

456
00:39:09,418 --> 00:39:10,584
‎ผมมันขี้ขลาด

457
00:39:11,459 --> 00:39:12,543
‎อย่าทำแบบนั้น

458
00:39:13,501 --> 00:39:15,168
‎อย่าพูดถึงตัวเองแบบนั้น

459
00:39:15,959 --> 00:39:18,501
‎ถ้ามีใครพูดถึงคุณแบบนั้น ฉันจะ…

460
00:39:20,459 --> 00:39:21,418
‎คุณจะอะไร

461
00:39:26,084 --> 00:39:27,209
‎จะเตะก้นพวกเขาน่ะสิ

462
00:39:28,209 --> 00:39:29,293
‎- เหรอ
‎- ใช่

463
00:39:29,376 --> 00:39:31,668
‎- จะเตะก้นพวกเขาเหรอ
‎- ใช่ เตะแบบนี้

464
00:39:33,543 --> 00:39:35,459
‎นั่นโดนขาอ่อนผมนะ

465
00:39:35,543 --> 00:39:37,584
‎- งั้นฉันจะเตะขาอ่อนพวกเขา
‎- อืม

466
00:39:44,084 --> 00:39:45,793
‎เอาละ แม่ ได้เวลาอาบน้ำก่อน…

467
00:39:49,168 --> 00:39:50,126
‎ให้ตายสิ แม่

468
00:39:50,668 --> 00:39:54,126
‎เราคงต้องเริ่มมัดแม่กับเตียงแล้ว
‎เว้นแต่แม่อยากสะโพกหักทั้งสองข้าง

469
00:39:54,209 --> 00:39:55,126
‎ซาร่าห์

470
00:39:55,209 --> 00:39:58,584
‎ไม่รู้ว่าหนูจะเสียเวลาบอกแม่ทำไม
‎เหมือนพูดคนละภาษากันเลย

471
00:39:58,668 --> 00:39:59,834
‎ซาร่าห์ ลูกรัก

472
00:40:01,126 --> 00:40:01,959
‎แม่

473
00:40:07,459 --> 00:40:08,793
‎แม่ไป…

474
00:40:10,793 --> 00:40:16,001
‎แม่ไปไหนมา คงเป็นที่ไหนสักแห่งที่มืดมิด

475
00:40:17,209 --> 00:40:22,293
‎แต่ตอนนี้… มันเหมือนแม่เพิ่งตื่น

476
00:40:23,293 --> 00:40:26,834
‎แล้วลูกก็อยู่ตรงนี้

477
00:40:28,168 --> 00:40:29,334
‎ลูกสาวคนสวย…

478
00:40:34,918 --> 00:40:35,876
‎แม่เหรอคะ

479
00:40:51,501 --> 00:40:53,751
‎ลูกให้แม่มานอนห้องนั่งเล่นตั้งแต่เมื่อไหร่

480
00:41:10,168 --> 00:41:11,376
‎โทษทีที่มาสาย

481
00:41:12,584 --> 00:41:15,501
‎บอกแล้วว่าเดี๋ยวเขาจะเข้าใจ มีสามคนแล้ว

482
00:41:18,084 --> 00:41:18,918
‎ไง โจ

483
00:41:19,876 --> 00:41:22,501
‎ไม่ใช่กลุ่มนิรนามแล้วสินะ

484
00:41:23,584 --> 00:41:27,043
‎หลังจากเธอกลับไป ผมก็ไม่อยากดื่มเลย

485
00:41:27,126 --> 00:41:31,709
‎ผมดื่มนะ แต่ไม่ได้อยากดื่ม

486
00:41:32,959 --> 00:41:35,543
‎ฟังดูเข้าใจได้ไหม ไม่รู้สิ

487
00:41:35,626 --> 00:41:40,168
‎ผมไม่รู้เลย ผมเดินไปทั่วเกาะเวรนี่อยู่นาน

488
00:41:40,251 --> 00:41:43,043
‎แล้วผมก็คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ

489
00:41:43,126 --> 00:41:45,293
‎สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ ที่โบสถ์เซนต์แพทริค

490
00:41:45,376 --> 00:41:47,543
‎นั่นเป็นสิ่งที่ทุกคนพูดกันใช่ไหม

491
00:41:47,626 --> 00:41:49,084
‎ผมก็เลยคิดว่าช่างแม่ง

492
00:41:49,168 --> 00:41:54,001
‎แล้วผมก็มาที่นี่
‎จากนั้นบาทหลวงพอลก็บอกผม

493
00:41:55,626 --> 00:41:56,876
‎เรื่องที่พวกคุณมีประชุมกลุ่มนี้

494
00:41:56,959 --> 00:42:00,126
‎งั้นลีซ่าให้อภัยคุณแล้ว

495
00:42:01,001 --> 00:42:04,793
‎และวันนี้ผมได้ฟังคำสารภาพบาปของคุณ
‎และพระเจ้าก็ให้อภัยคุณ

496
00:42:05,751 --> 00:42:06,876
‎เหลือใครอีกล่ะ

497
00:42:11,251 --> 00:42:13,668
‎คงเป็นผมเองที่ยังไม่พร้อมให้อภัยตัวเอง

498
00:42:16,251 --> 00:42:17,751
‎เอาละ คุณคิดยังไง ไรลี่ย์

499
00:42:19,251 --> 00:42:22,834
‎ผมว่าผมไม่อยู่ในฐานะ

500
00:42:22,918 --> 00:42:25,459
‎ที่จะพูดถึงเรื่องนิสัยการดื่มของคนอื่น

501
00:42:26,043 --> 00:42:27,334
‎ตอแหลชะมัด

502
00:42:29,376 --> 00:42:32,501
‎ไม่ ขอโทษนะ นั่นตอแหล
‎นั่นมันตอแหล โทษที

503
00:42:32,584 --> 00:42:36,668
‎ถ้าให้พูดกันตรงๆ คุณมาที่นี่อาทิตย์ละครั้ง
‎บางครั้งก็มากกว่านั้น

504
00:42:37,251 --> 00:42:39,501
‎คุณพูดได้แค่นั้นเหรอ จำครั้งแรกได้ไหม

505
00:42:39,584 --> 00:42:44,126
‎จำไรลี่ย์ที่เดินเข้ามาในนี้
‎แล้วนั่งกอดอกปิดกั้นตัวเองได้ไหม ผมจำเขาได้

506
00:42:44,209 --> 00:42:46,876
‎คิดถึงเขาสักครู่สิ แล้วค่อยพูด

507
00:42:46,959 --> 00:42:50,709
‎เพราะผมคิดว่ามีสิ่งที่คุณพูดกับโจได้
‎แต่ผมพูดไม่ได้

508
00:42:50,793 --> 00:42:52,459
‎ไม่มีใครพูดได้

509
00:42:52,543 --> 00:42:56,084
‎ที่เรามาคุยกันก็เพื่อการนั้น
‎เพราะงั้นอย่าตอแหลผมและพูดซะ

510
00:42:56,876 --> 00:42:57,834
‎โอเคนะ ไรลี่ย์

511
00:43:06,584 --> 00:43:07,959
‎คุณมาที่นี่ โจ

512
00:43:09,459 --> 00:43:12,376
‎คุณอยู่ที่นี่ แค่นั้นก็พอแล้ว

513
00:43:13,709 --> 00:43:16,001
‎อาจจะไม่ตลอดไป
‎แต่สำหรับคืนนี้มันพอแล้ว

514
00:43:16,084 --> 00:43:19,668
‎สำหรับคืนนี้ มันสำคัญที่สุด

515
00:43:27,918 --> 00:43:30,918
‎เอาละ เดี๋ยวผมจัดการต่อเอง พวกคุณกลับเถอะ

516
00:43:31,001 --> 00:43:32,376
‎แน่ใจเหรอ เราช่วยเก็บ…

517
00:43:32,459 --> 00:43:34,543
‎ไปเถอะ เจอคุณสองคนครั้งหน้านะ

518
00:43:34,626 --> 00:43:35,834
‎- ครับ
‎- แน่นอน

519
00:43:35,918 --> 00:43:38,709
‎- ผมจะมา ราตรีสวัสดิ์ครับ คุณพ่อ
‎- ราตรีสวัสดิ์

520
00:43:38,793 --> 00:43:40,251
‎- ราตรีสวัสดิ์
‎- ราตรีสวัสดิ์

521
00:43:54,543 --> 00:43:58,043
‎"ศูนย์สันทนาการพรูอิตต์"
‎หรูหราหมาเห่า

522
00:43:59,793 --> 00:44:02,709
‎ทำไมไม่ตั้งชื่อไปเลยว่า
‎"ศูนย์ฟอกเงินของเบฟ คีน"

523
00:44:02,793 --> 00:44:04,543
‎มันเป็นแบบนั้นนี่

524
00:44:07,876 --> 00:44:09,918
‎"ศูนย์ฟอกเหรียญของเบฟ คีน"

525
00:44:11,084 --> 00:44:13,709
‎หรือ "ศูนย์ฉ้อโกงของเบฟ คีน"

526
00:44:15,584 --> 00:44:20,543
‎ไม่ก็ "ห้างของอีนางมารร้ายเบเวอร์ลี่ คีน

527
00:44:20,626 --> 00:44:24,834
‎โดยบริษัทยักยอกเงินจำกัด"

528
00:44:24,918 --> 00:44:26,376
‎ป้ายต้องใหญ่กว่านี้นะ

529
00:44:29,001 --> 00:44:30,584
‎แต่ประเด็นคือฉัน…

530
00:44:31,959 --> 00:44:34,668
‎ฉันไม่เคยคิดจะย่างกรายเข้าไปในอาคารนั้น

531
00:44:35,709 --> 00:44:36,918
‎ไม่เลย

532
00:44:37,001 --> 00:44:40,043
‎นึกว่าจะตายก่อนจะได้เห็นข้างในด้วยซ้ำ

533
00:44:42,918 --> 00:44:44,793
‎แต่การได้อยู่ในนั้นกับนาย

534
00:44:45,626 --> 00:44:49,626
‎กับบาทหลวงพอล แล้วก็คุยกันแบบนั้น

535
00:44:50,293 --> 00:44:53,043
‎ภายใต้สถานการณ์บ้านี่ที่ฉันรู้สึกว่า…

536
00:44:55,418 --> 00:44:57,334
‎บางทีชีวิตฉันอาจมีค่า…

537
00:44:58,793 --> 00:45:02,501
‎หลังจาก… ทั้งหมดนั่น…

538
00:45:05,668 --> 00:45:09,209
‎นายก็คิดแบบนั้นใช่ไหม

539
00:45:11,251 --> 00:45:12,584
‎อย่าทึกทักไปเอง

540
00:45:14,334 --> 00:45:16,001
‎ต้องจำให้ขึ้นใจเลย

541
00:45:17,918 --> 00:45:19,209
‎อย่าทึกทักไปเอง

542
00:45:21,876 --> 00:45:23,126
‎ผมดีใจที่คุณมานะ โจ

543
00:45:30,001 --> 00:45:32,168
‎เดี๋ยว นายดีใจจริงๆ สินะ

544
00:45:33,793 --> 00:45:36,001
‎นี่มันสุดๆ ไปเลย

545
00:45:43,751 --> 00:45:47,084
‎คนเดียวที่เคยสนใจฉันคือน้องสาว

546
00:45:49,876 --> 00:45:52,126
‎เธอออกจากเกาะคร็อกเก็ตต์ไปนานแล้ว

547
00:45:52,834 --> 00:45:56,084
‎- เธอไม่เคยเข้าใจว่าฉันอยู่ทำไม
‎- ทำไมคุณถึงอยู่ล่ะ

548
00:45:56,751 --> 00:46:00,084
‎ไม่รู้สิ แค่ดู…

549
00:46:02,168 --> 00:46:07,376
‎แค่รู้สึกว่าการไปจากที่นี่มันง่ายเกินไป
‎ฉันไม่ควรไปเฉยๆ

550
00:46:10,751 --> 00:46:12,709
‎ฉันคงเป็นพวกชอบอะไรยากๆ

551
00:46:16,251 --> 00:46:17,876
‎เธอตายเมื่อสองสามอาทิตย์ก่อน

552
00:46:18,793 --> 00:46:20,001
‎เสียใจด้วยครับ

553
00:46:21,334 --> 00:46:23,584
‎ลูกๆ เธอฝังเธอไว้บนแผ่นดินใหญ่

554
00:46:24,209 --> 00:46:26,959
‎ถึงตายแล้ว เธอก็ไม่อยากกลับมาที่นี่

555
00:46:27,793 --> 00:46:29,959
‎ฉันน่าจะไปหาเธอ

556
00:46:30,876 --> 00:46:35,334
‎ลองฝืนใจดูบ้าง แต่ฉันกลับทำไม่ได้

557
00:46:37,168 --> 00:46:38,959
‎แต่ตอนนี้ฉันว่าฉันทำได้แล้ว

558
00:46:42,001 --> 00:46:44,709
‎และนั่นมัน… นั่น…

559
00:46:46,668 --> 00:46:48,168
‎มันโคตรแย่เลย

560
00:46:52,209 --> 00:46:53,668
‎นายกลับบ้านเถอะ

561
00:46:58,876 --> 00:47:00,751
‎มันจะมีอะไรเปลี่ยนบ้างไหม

562
00:47:02,084 --> 00:47:03,459
‎สำหรับคนอย่างเราน่ะ

563
00:47:06,459 --> 00:47:07,418
‎ผมว่าไม่นะ

564
00:47:10,251 --> 00:47:12,084
‎รอบตัวเราไม่มีอะไรเปลี่ยน

565
00:47:13,543 --> 00:47:16,918
‎บางทีถ้าเราพยายามอย่างหนัก

566
00:47:18,668 --> 00:47:20,918
‎เราก็อาจเปลี่ยนไปก็ได้

567
00:47:22,793 --> 00:47:25,084
‎อย่างน้อยก็อาจรู้สึกเปลี่ยนไป

568
00:47:27,293 --> 00:47:28,168
‎ไม่รู้สิ

569
00:47:33,459 --> 00:47:35,459
‎แด่การกลายเป็นคนใหม่

570
00:47:37,459 --> 00:47:39,251
‎- ราตรีสวัสดิ์ โจ
‎- ราตรีสวัสดิ์ ไรลี่ย์

571
00:48:01,668 --> 00:48:02,501
‎ขอคุยด้วยได้ไหมฮะ

572
00:48:05,334 --> 00:48:06,209
‎ได้สิ

573
00:48:07,001 --> 00:48:12,959
‎ผมอยากไปโบสถ์เซนต์แพทริควันอาทิตย์
‎เพื่อลองดูฮะ

574
00:48:15,626 --> 00:48:16,584
‎ทำไม

575
00:48:17,251 --> 00:48:20,834
‎- ทุกคนที่โรงเรียนไปหมด ผมก็เลย…
‎- ไม่นะ ไม่ทุกคน

576
00:48:22,418 --> 00:48:27,001
‎หลายคนไปนี่ครับ ผมเลยคิดว่า
‎คงเจ๋งดีถ้าได้เห็นว่ามันเป็นยังไง

577
00:48:31,168 --> 00:48:33,418
‎ไม่ พ่อไม่ให้ไป

578
00:48:33,501 --> 00:48:36,126
‎ไหนล่ะเหตุผลที่ห้ามไม่ให้ผมไป

579
00:48:36,209 --> 00:48:38,876
‎มีเหตุผลหนึ่งที่เยี่ยมมาก ลูกไม่ใช่ชาวคริสเตียน

580
00:48:38,959 --> 00:48:40,793
‎เรื่องนั้นผมไม่ได้เลือกนี่

581
00:48:41,376 --> 00:48:43,126
‎ผมไม่เคยได้เลือกอะไรเลย

582
00:48:44,251 --> 00:48:46,418
‎พ่อไม่ได้ถามว่าผมอยากเป็นมุสลิมไหม

583
00:48:46,501 --> 00:48:47,793
‎ลูกเป็นมุสลิม

584
00:48:47,876 --> 00:48:49,543
‎พ่อไม่ถามด้วยว่าผมอยากย้ายมาที่นี่ไหม

585
00:48:50,126 --> 00:48:51,834
‎- พ่อรู้
‎- พ่อไม่เคยถามอะไรผมเลย

586
00:48:51,918 --> 00:48:54,168
‎พ่อเป็นคนที่ตัดสินใจเป็นมุสลิมเพื่อแม่

587
00:48:54,251 --> 00:48:57,501
‎แล้วก็ตัดสินใจย้ายมาที่นี่
‎เพราะแถวบ้านเดิมมันเหยียดผิวเกินไป

588
00:48:57,584 --> 00:48:59,251
‎- พ่อทนไม่ได้…
‎- นี่

589
00:48:59,334 --> 00:49:02,543
‎ทุกอย่างขึ้นอยู่กับพ่อตลอด
‎พ่อเป็นคนตัดสินใจ พ่อคนเดียว

590
00:49:03,501 --> 00:49:08,126
‎แต่ตอนนี้เราอยู่ที่นี่
‎แล้วก็มีเรื่องพวกนี้กำลังเกิดขึ้น…

591
00:49:08,209 --> 00:49:10,126
‎- เรื่องอะไร
‎- พ่อก็รู้ว่าอะไร

592
00:49:10,793 --> 00:49:14,834
‎ลูก พ่อรู้เรื่องที่ลีซ่า สการ์โบโรห์เดินได้

593
00:49:14,918 --> 00:49:19,501
‎การวินิจฉัยที่ผิดพลาดของเธอ
‎โอเค พ่อรู้มันน่าทึ่งมาก

594
00:49:19,584 --> 00:49:24,084
‎พ่อ ผมรู้จักลีซ่า สนิทเลยล่ะ
‎และกรณีของเธอ…

595
00:49:25,126 --> 00:49:29,293
‎- มันคือปาฏิหาริย์ จริงๆ นะ
‎- ไม่ใช่ มันไม่ใช่แบบนั้น อาลี

596
00:49:30,043 --> 00:49:31,334
‎นั่นไม่ใช่วิธีที่อัลลอฮ์…

597
00:49:45,376 --> 00:49:46,709
‎รู้ไหมว่ามันทำอะไร

598
00:49:52,501 --> 00:49:55,501
‎สิ่งที่มะเร็งตับอ่อนทำกับคน

599
00:49:58,293 --> 00:49:59,876
‎อยากให้พ่อเล่าไหม

600
00:50:00,459 --> 00:50:01,709
‎เพราะพ่อไม่อยากเล่า

601
00:50:02,876 --> 00:50:07,043
‎พ่อไม่เคยอยากให้ลูกรู้ว่า
‎แม่ต้องเจอกับอะไรบ้าง

602
00:50:09,126 --> 00:50:12,209
‎พ่อรับมันไว้เพื่อเราสองคน ใช่แล้ว

603
00:50:13,668 --> 00:50:18,959
‎แม่ยังคงมีศรัทธา ยังนับถือพระองค์
‎จนถึงช่วงสุดท้ายของเธอ และถ้า…

604
00:50:20,668 --> 00:50:23,959
‎ถ้าพระเจ้าใช้วิธีการเช่นนั้น…

605
00:50:26,543 --> 00:50:27,834
‎ถ้าพระองค์ตัดสินใจ

606
00:50:29,626 --> 00:50:32,918
‎ว่าพระองค์จะรักษาบางคน แต่ไม่ทั้งหมด

607
00:50:33,001 --> 00:50:36,543
‎ถ้าพระองค์เลือกที่จะไว้ชีวิตบางคน แต่ไม่ทั้งหมด

608
00:50:37,543 --> 00:50:40,834
‎ถ้าพระองค์ประทานปาฏิหาริย์
‎ให้ลีซ่า สการ์โบโรห์

609
00:50:43,084 --> 00:50:46,668
‎แต่กลับปล่อยให้เด็กบนแผ่นดินใหญ่
‎ตายเพราะเนื้องอกในสมอง…

610
00:50:47,376 --> 00:50:48,209
‎ไม่

611
00:50:49,793 --> 00:50:53,459
‎ไม่ มันไม่ใช่แบบนั้น อาลี ไม่ใช่เลย

612
00:50:55,293 --> 00:50:56,959
‎นั่นไม่ใช่วิธีทำงานของพระเจ้า

613
00:51:01,001 --> 00:51:04,043
‎ไม่ว่าเรื่องราวที่โบสถ์เซนต์แพทริค
‎จะน่าตื่นเต้นแค่ไหน

614
00:51:05,043 --> 00:51:09,751
‎แม้แต่เรื่องชาวพุทธหรือลัทธิไซแอนโทโลจี
‎มันไม่ใช่อำนาจวิเศษ ไม่ใช่

615
00:51:21,668 --> 00:51:22,834
‎จุ๊บแม่ด้วย

616
00:51:30,793 --> 00:51:33,084
‎พรุ่งนี้เราคุยเรื่องนี้ต่อก็ได้ถ้าลูกต้องการ

617
00:51:38,043 --> 00:51:38,959
‎แม่ง

618
00:51:43,084 --> 00:51:44,126
‎มีอะไรครับ

619
00:51:47,418 --> 00:51:48,543
‎เปล่า

620
00:51:51,168 --> 00:51:52,209
‎ตาฝาดน่ะ

621
00:51:55,584 --> 00:51:56,459
‎ฝันดีนะ

622
00:52:00,501 --> 00:52:04,418
‎น้ำจะใช้ได้ก่อนที่คุณพ่อจะกลับมาไหม

623
00:52:04,501 --> 00:52:05,668
‎เกือบเสร็จแล้วครับ คุณคีน

624
00:52:07,293 --> 00:52:09,543
‎ขอบคุณอีกครั้งสำหรับอาหารค่ะ

625
00:52:09,626 --> 00:52:11,626
‎ต้องเริ่มเอาของใส่ช่องแช่แข็งแล้ว

626
00:52:11,709 --> 00:52:15,293
‎- ชาวบ้านมอบให้มาเยอะเลย
‎- บาทหลวงพอลสมควรได้รับนี่ครับ

627
00:52:15,376 --> 00:52:19,251
‎ใช่ค่ะ ฉันถึงอยากให้
‎พวกคุณช่วยวางแผนเรื่องนี้

628
00:52:19,334 --> 00:52:23,543
‎ฉันกะจะจัดงานมื้อค่ำของชุมชน
‎เพื่อแสดงความขอบคุณต่อท่าน

629
00:52:23,626 --> 00:52:25,209
‎ไม่ต้องจัดใหญ่เว่อร์วัง

630
00:52:25,293 --> 00:52:28,084
‎แต่คนน่าจะเต็มศูนย์สันทนาการ

631
00:52:28,168 --> 00:52:31,668
‎และฉันคิดว่าคุณสองคน
‎อาจช่วยกล่าวอะไรในงานสักหน่อย

632
00:52:32,209 --> 00:52:34,084
‎- ยินดีเลยครับ
‎- ได้ค่ะ

633
00:52:34,168 --> 00:52:37,668
‎ดูจากสิ่งที่ท่านทำให้ครอบครัวคุณ
‎และตำแหน่งของคุณในชุมชนนี้นะ เวด

634
00:52:37,751 --> 00:52:40,876
‎มันจะมีความหมายมากในฐานะพ่อ ฐานะ…

635
00:52:42,168 --> 00:52:44,334
‎- หวัดดี
‎- คุณพ่อ

636
00:52:45,126 --> 00:52:47,209
‎- พระเจ้า ไม่นะ
‎- เขาเป็นอะไร

637
00:53:14,668 --> 00:53:15,501
‎คุณพ่อ

638
00:53:17,084 --> 00:53:18,168
‎เขา…

639
00:53:19,209 --> 00:53:21,376
‎บาทหลวงพอล ได้โปรด…

640
00:53:38,209 --> 00:53:39,293
‎ผมไม่…

641
00:53:41,459 --> 00:53:44,834
‎ผมไม่เข้าใจ

642
00:53:48,418 --> 00:53:49,793
‎ไม่เข้าใจเลย

643
00:54:04,251 --> 00:54:06,834
‎ความมืดมิด ความมืดมิดในซากโบราณนั่น

644
00:54:06,918 --> 00:54:10,584
‎ไม่มีแสงเลย ทุกย่างก้าว
‎เป็นก้าวไปสู่ความเวิ้งว้าง

645
00:55:44,876 --> 00:55:49,043
‎และความเจ็บปวด ความเจ็บปวดๆ

646
00:55:49,126 --> 00:55:50,459
‎ใช่ ความเจ็บปวด

647
00:55:51,418 --> 00:55:54,501
‎แล้วความกลัวก็ถูกระบายออกมาจากร่างเขา

648
00:55:54,584 --> 00:55:59,251
‎ที่ระบายออกจากร่างเขา
‎มีแต่ความกลัว ความเจ็บปวด…

649
00:55:59,334 --> 00:56:03,001
‎ระบายออกมาหมด ระบายออกมา

650
00:56:10,418 --> 00:56:15,418
‎ข้าแต่พระบิดา ผู้สถิตอยู่ในสวรรค์
‎พระนามทรงเป็นที่สักการะ

651
00:56:16,001 --> 00:56:18,459
‎พระอาณาจักรจงมาถึง
‎พระประสงค์จงสำเร็จ

652
00:56:19,001 --> 00:56:23,168
‎ในแผ่นดินเหมือนสวรรค์

653
00:56:23,251 --> 00:56:24,668
‎ดวงตาคู่นั้น

654
00:56:25,376 --> 00:56:29,793
‎ดวงตา ผิวหนัง มือ แล้วก็ปีกด้วย

655
00:56:30,793 --> 00:56:35,168
‎ปีกใหญ่ยักษ์โอบกอดเขาไว้

656
00:56:35,251 --> 00:56:38,418
‎และสุดท้ายใจของเขาก็เจอคำคำนั้น

657
00:56:38,501 --> 00:56:43,918
‎คำที่ถูกค้นพบเพราะความกลัว
‎เช่นเดียวกับหลุมศพที่ถูกค้นพบเพราะพายุ

658
00:56:44,001 --> 00:56:46,293
‎และคำคำนั้นก็คือ "เทวทูต"

659
00:56:48,376 --> 00:56:49,334
‎เทวทูต

660
00:56:52,251 --> 00:56:55,043
‎และเขาก็กลัวเหลือเกิน

661
00:57:00,043 --> 00:57:03,793
‎ขณะที่มือในความมืด มือที่ยื่นออกมา

662
00:57:03,876 --> 00:57:06,209
‎มีรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ แผลแห่งพระเจ้า

663
00:57:06,293 --> 00:57:08,126
‎และตรงข้อมือของเทวทูต

664
00:57:08,209 --> 00:57:13,709
‎ก็มีโลหิตแห่งชีวิตไหลออกมา
‎แล้วก็มีคำพูดเอ่ยออกมา

665
00:57:14,626 --> 00:57:16,584
‎"ดื่มซะ"

666
00:57:16,668 --> 00:57:17,959
‎"ดื่มซะ"

667
00:57:20,043 --> 00:57:24,418
‎"ทุกคน รับนี่ไป แล้วดื่มซะ
‎เพราะนี่คือโลหิตของเรา

668
00:57:24,501 --> 00:57:29,459
‎โลหิตแห่งพันธสัญญาใหม่ที่หลั่งให้ทุกคน

669
00:57:29,543 --> 00:57:33,084
‎เพื่อให้ทุกบาปได้รับการอภัย"

670
00:57:33,168 --> 00:57:36,418
‎คำพูดเหล่านี้วนอยู่ในหัวของชายชรา

671
00:57:36,501 --> 00:57:39,293
‎ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขณะที่เขาดื่ม

672
00:58:02,668 --> 00:58:06,084
‎มงซินญอร์จอห์น พรูอิตต์
‎ตื่นขึ้นในเช้าวันถัดมา

673
00:58:07,668 --> 00:58:09,293
‎พายุได้ผ่านไปแล้ว

674
00:58:10,001 --> 00:58:12,293
‎พระอาทิตย์ส่องแสงเข้ามาทางปากถ้ำ

675
00:58:12,376 --> 00:58:14,918
‎และเขาก็เดินไปหาแสงนั้น

676
00:58:15,876 --> 00:58:18,876
‎เขายกมือขึ้นเพื่อป้องแสงอาทิตย์

677
00:58:18,959 --> 00:58:21,084
‎มือของเขากลับมาอ่อนเยาว์อีกครั้ง

678
00:58:22,543 --> 00:58:24,334
‎ลดลงไปหลายสิบปี

679
00:58:26,834 --> 00:58:32,209
‎ด้านหลังของเขาเป็นทางเข้าโบสถ์
‎ผมคิดว่ามันเป็นโบสถ์นะ

680
00:58:32,293 --> 00:58:36,251
‎เป็นโบสถ์โบราณที่มีเทวทูต
‎ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังผม

681
00:58:37,251 --> 00:58:40,043
‎เทวทูตของพระเจ้า ผู้กลัวแสงอาทิตย์

682
00:58:40,126 --> 00:58:43,459
‎ซ่อนตัวในเงามืด
‎แล้วผมก็คำนับและร้องไห้

683
00:58:46,334 --> 00:58:47,793
‎ผมรู้ว่าการเดินทางนั้นยาวไกล

684
00:58:50,584 --> 00:58:54,376
‎แต่ผมรู้ว่าที่ไหนต้องการเทวทูตองค์นี้
‎ผมจึงเดินทางแล้วก็หยุดรอ

685
00:58:54,459 --> 00:58:57,001
‎เพื่อให้เทวทูตตามทัน

686
00:58:57,084 --> 00:59:01,334
‎ผมเดินทางแล้วก็รอด้วยความกลัว
‎กลัวว่าจะมีคนรู้

687
00:59:01,418 --> 00:59:04,501
‎หรือกลัวว่าคืนหนึ่งเขาจะหายไป
‎ไม่บินมาหาผม

688
00:59:07,001 --> 00:59:09,959
‎และพอเขามา ผมรู้ว่าผมต้องซ่อนเขาไว้

689
00:59:10,043 --> 00:59:13,626
‎ผมก็เลยซ่อนเขาไว้กับโบราณวัตถุ

690
00:59:13,709 --> 00:59:15,668
‎และปล่อยให้ที่เหลือ
‎เป็นตามประสงค์ของพระเจ้า

691
00:59:15,751 --> 00:59:19,001
‎เพื่อให้ผมพาเขากลับบ้าน
‎มาหาผู้คนที่ต้องการเขาที่สุดอย่างปลอดภัย

692
00:59:20,293 --> 00:59:21,793
‎และเพราะพระองค์ ผมจึงทำสำเร็จ

693
00:59:26,751 --> 00:59:28,876
‎ผมรู้มาตลอดว่าผมต้องโกหก…

694
00:59:29,501 --> 00:59:32,668
‎โกหกต่อคนที่ผมจะช่วย

695
00:59:33,418 --> 00:59:35,126
‎เพื่อจิตวิญญาณอันมีค่าของเกาะนี้

696
00:59:35,209 --> 00:59:38,209
‎เราจึงนำความรัก ความเมตตา
‎และปาฏิหาริย์ของพระองค์

697
00:59:39,251 --> 00:59:40,501
‎มาให้พวกเขา

698
00:59:42,543 --> 00:59:43,418
‎ดังนั้น…

699
00:59:45,376 --> 00:59:49,251
‎พระเจ้า โปรดอภัยต่อคำโกหกเล็กน้อย
‎ที่ผมต้องทำเพื่อรับใช้พระองค์

700
00:59:50,459 --> 00:59:53,418
‎พระเจ้า ข้าพเจ้าเป็นทุกข์เสียใจ
‎ที่ทำให้พระองค์เคืองพระทัย

701
00:59:53,501 --> 00:59:56,626
‎ข้าพเจ้ารังเกียจบาปทั้งหมดที่ได้กระทำ
‎กลัวต้องสูญเสียแสงสว่างแห่งสวรรค์

702
00:59:56,709 --> 00:59:59,626
‎และพบกับความมืดมิดของนรก
‎โดยเฉพาะบาปที่เคืองพระทัยท่าน

703
00:59:59,709 --> 01:00:03,543
‎พระเจ้าผู้ทรงความดีและทรงสมควร
‎ได้รับความรักทั้งหมดของข้าพเจ้า

704
01:00:04,626 --> 01:00:09,084
‎ด้วยพระคุณของพระองค์
‎ข้าพเจ้าตั้งใจแน่วแน่ว่าจะสารภาพบาปทุกอย่าง

705
01:00:09,876 --> 01:00:12,918
‎จะไถ่โทษบาปและจะไม่ทำบาปอีกเลย เอเมน

706
01:00:22,709 --> 01:00:25,168
‎มงซินญอร์ ขอบคุณพระเจ้า

707
01:00:25,959 --> 01:00:27,334
‎ปาฏิหาริย์จริงๆ

708
01:00:28,584 --> 01:00:30,793
‎ขอบคุณพระเจ้า

709
01:00:31,834 --> 01:00:33,043
‎มันคือปาฏิหาริย์

710
01:00:39,709 --> 01:00:42,709
‎ขอบคุณพระเจ้า
‎ขอบคุณพระเจ้า มงซินญอร์

711
01:00:43,751 --> 01:00:44,918
‎นี่คือปาฏิหาริย์

712
01:00:49,418 --> 01:00:51,209
‎ไม่เป็นไรนะ

713
01:01:01,334 --> 01:01:02,418
‎ไม่เป็นไร

714
01:03:27,543 --> 01:03:32,543
‎คำบรรยายโดย วิภาพร หมู่ศิริเลิศ