1
00:00:06,110 --> 00:00:07,945
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:51,947 --> 00:00:55,826
‎ปี 1551 ญี่ปุ่นอยู่ในช่วงกลียุค

3
00:00:56,994 --> 00:01:01,123
‎รัฐบาลกลางสูญเสียอำนาจ
‎หลังปกครองประเทศมาหลายศตวรรษ

4
00:01:02,500 --> 00:01:06,545
‎ญี่ปุ่นจึงถูกบีบให้เข้าสู่
‎สงครามกลางเมืองอันโหดร้ายทารุณ

5
00:01:08,714 --> 00:01:12,760
‎อนาธิปไตยแผ่อิทธิพลเมื่อขุนศึกอาวุธครบมือ
‎หรือที่เรียกว่าไดเมียว

6
00:01:12,843 --> 00:01:15,096
‎เปิดศึกแย่งชิงอำนาจและดินแดน

7
00:01:17,139 --> 00:01:19,100
‎ในจังหวัดเล็กๆ ที่ชื่อโอวาริ

8
00:01:19,183 --> 00:01:22,186
‎มีตระกูลเล็กๆ ตระกูลหนึ่ง
‎ที่รู้จักกันในนามตระกูลโอดะ

9
00:01:22,269 --> 00:01:26,524
‎ซามูไรผ่าเหล่าผ่ากอผู้หนึ่งในตระกูล
‎กำลังจะเปิดศึกนองเลือด

10
00:01:26,607 --> 00:01:28,734
‎ที่จะทำให้ผู้คนหลายพันล้มตายใต้คมดาบ

11
00:01:28,818 --> 00:01:33,197
‎และกำหนดทิศทาง
‎ของประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นไปอีก 300 ปี

12
00:01:38,285 --> 00:01:40,830
‎(ญี่ปุ่น ปี 1551)

13
00:02:11,402 --> 00:02:17,116
‎เหตุการณ์สำคัญในปี 1551 ของตระกูลโอดะ
‎คือการตายของโอดะ โนบุฮิเดะผู้ยิ่งใหญ่

14
00:02:24,165 --> 00:02:28,711
‎เมื่อโนบุฮิเดะเสียชีวิต

15
00:02:28,794 --> 00:02:31,922
‎ตระกูลโอดะก็แตกแยกในทันที

16
00:02:35,759 --> 00:02:38,971
‎เจ้าจะไม่มีวันได้เป็นผู้นำตระกูลนี้

17
00:02:43,893 --> 00:02:45,811
‎ความตาย การสูญเสียผู้นำ

18
00:02:45,895 --> 00:02:51,108
‎คือช่วงวิกฤติที่สุด
‎ไม่ว่าจะเกิดขึ้นในตระกูลหรืออาณาจักรใด

19
00:02:59,116 --> 00:03:01,827
‎และตระกูลที่เราเรียกกันในที่นี้

20
00:03:01,911 --> 00:03:04,246
‎ไม่ใช่ตระกูลที่เป็นครอบครัวในแบบที่เราเข้าใจ

21
00:03:04,330 --> 00:03:06,415
‎แกนกลางของตระกูลคือเครือญาติ

22
00:03:06,498 --> 00:03:10,628
‎พี่น้องที่อาจแข่งขันชิงตำแหน่ง แต่ขณะเดียวกัน

23
00:03:10,711 --> 00:03:13,255
‎ก็มีข้ารับใช้ มีบริวาร

24
00:03:13,339 --> 00:03:16,467
‎มีญาติที่แต่งเข้าตระกูล ดังนั้นจึงมีแบ่งเป็นฝักฝ่าย

25
00:03:18,427 --> 00:03:22,014
‎และช่วงที่ผู้นำเสียชีวิต
‎คือช่วงทดสอบพลกำลังของทุกฝ่าย

26
00:03:23,641 --> 00:03:27,186
‎อีกปัญหาหนึ่งสำหรับตระกูลโอดะคือ
‎เป็นตระกูลขนาดเล็ก

27
00:03:27,269 --> 00:03:29,939
‎ที่มีตระกูลขนาดใหญ่กว่ามากอยู่รายรอบ

28
00:03:33,108 --> 00:03:35,611
‎พวกเขาจึงต้องเน้นไปที่การวางกลยุทธ์มากกว่า

29
00:03:35,694 --> 00:03:38,697
‎และคิดรอบคอบกว่าใครเรื่องหาวิธีเอาตัวรอด

30
00:03:38,781 --> 00:03:41,617
‎ถ้าพวกเขาคือปลาเล็กกลางวงล้อมของวาฬ

31
00:03:55,631 --> 00:03:58,968
‎เพราะตระกูลโอดะตกอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลม

32
00:03:59,051 --> 00:04:02,179
‎จึงทำให้สมาชิกของตระกูลส่วนมากแปลกใจ
‎เมื่อโอดะ โนบุฮิเดะ

33
00:04:02,263 --> 00:04:07,017
‎เลือกบุตรชายคนโต โอดะ โนบุนากะเป็นทายาท

34
00:04:10,604 --> 00:04:13,941
‎ซึ่งเป็นตัวเลือกที่ขัดสายตา
‎คนในตระกูลส่วนมากด้วยหลายสาเหตุ

35
00:04:14,024 --> 00:04:17,987
‎มีความบาดหมางฝังลึก
‎ระหว่างญาติพี่น้องของโนบุนากะ

36
00:04:18,069 --> 00:04:19,947
‎ซึ่งมีหลายคน

37
00:04:20,030 --> 00:04:24,827
‎ทุกคนคิดว่าตนเองจะทำหน้าที่นี้
‎ได้ดีกว่าโนบุนากะซึ่งยังอายุน้อย

38
00:04:44,888 --> 00:04:48,350
‎พฤติกรรมของโนบุนากะในพิธีศพของบิดา

39
00:04:48,434 --> 00:04:51,979
‎ยิ่งทำให้ญาติพี่น้องเหยียดหยามเขามากกว่าเดิม

40
00:04:52,062 --> 00:04:55,733
‎เพราะแทนที่จะแสดงท่าที
‎โศกเศร้าเหมาะสมตามธรรมเนียม

41
00:04:55,816 --> 00:05:00,321
‎เขากลับหยิบธูปเต็มกำมือแล้วขว้างใส่แท่นบูชา

42
00:05:02,323 --> 00:05:03,490
‎เจ้าโง่

43
00:05:10,706 --> 00:05:14,293
‎โนบุนากะได้ชื่อว่าเป็นคนเลือดร้อน

44
00:05:17,463 --> 00:05:20,132
‎เขาเป็นชายประเภทที่ทำตัวหยาบคาย เกเร

45
00:05:26,096 --> 00:05:29,058
‎จึงมีคนมากมาย ทั้งในตระกูลโอดะเอง

46
00:05:29,141 --> 00:05:32,811
‎และในตระกูลไดเมียวต่างๆ
‎ที่เป็นพันธมิตรกับตระกูลโอดะ

47
00:05:32,895 --> 00:05:34,897
‎เห็นว่าเขาคือคนโง่

48
00:05:48,786 --> 00:05:49,995
‎ท่านพี่ ขอร้อง

49
00:05:58,754 --> 00:06:02,591
‎ในญี่ปุ่น พิธีกรรมคือสิ่งสำคัญที่สุด

50
00:06:03,384 --> 00:06:06,637
‎และสมาชิกในตระกูลเหล่านี้
‎ต่างชอบทำตามขนบประเพณี

51
00:06:08,055 --> 00:06:10,307
‎เขากลับไม่สนใจประเพณีโดยสิ้นเชิง

52
00:06:19,024 --> 00:06:22,194
‎พฤติกรรมของโนบุนากะทำให้หลายคนกังวลมาก

53
00:06:22,277 --> 00:06:24,822
‎กับการที่เขาได้ขึ้นเป็นผู้นำตระกูล

54
00:06:24,905 --> 00:06:28,951
‎จนทำให้บุคคลหนึ่งในนั้น
‎กระทำการที่อุกอาจที่สุดเท่าที่เป็นได้

55
00:06:33,956 --> 00:06:36,166
‎เขาชื่อ ฮิราเตะ มาซาฮิเดะ

56
00:06:36,250 --> 00:06:39,837
‎ผู้ถูกวางตัวเป็นหัวหน้าบริวารของทายาทคนใหม่

57
00:07:03,402 --> 00:07:07,322
‎เขาตกใจมากกับพฤติกรรมของโนบุนากะ
‎และละอายใจมากจนถึงกับ

58
00:07:07,406 --> 00:07:09,783
‎ประท้วงด้วยการทำเซ็ปปูกุ

59
00:07:09,867 --> 00:07:11,952
‎หรือพูดอีกแบบคือ เขาคว้านท้องตัวเอง

60
00:07:15,539 --> 00:07:17,791
‎มันคือพิธีกรรมคว้านท้องตัวเองรูปแบบหนึ่ง

61
00:07:19,460 --> 00:07:23,172
‎เล่ากันว่าบางคนที่คว้านท้องตัวเอง

62
00:07:23,255 --> 00:07:24,506
‎ยังควักไส้ออกมาด้วย

63
00:07:27,176 --> 00:07:29,887
‎มันคือวิธีหนึ่งของการ
‎ควบคุมความตายด้วยมือตนเอง

64
00:07:31,763 --> 00:07:33,223
‎แต่ในบางราย

65
00:07:33,307 --> 00:07:36,393
‎มันยังเป็นวิธีแสดงการประท้วง

66
00:07:36,477 --> 00:07:41,857
‎อาจเป็นวิธีหนึ่งที่กระตุ้นผู้ชมกระทำการบางอย่าง

67
00:07:47,863 --> 00:07:52,159
‎มาซาฮิเดะคงส่งสัญญาณ
‎แก่บุคคลอื่นในตระกูลโอดะว่า "ดูซะ

68
00:07:52,242 --> 00:07:56,747
‎ถ้าพวกเจ้าคิดว่าโนบุนากะ
‎คือคนโง่และหยาบคายขนาดนั้น

69
00:07:56,830 --> 00:07:58,415
‎และพวกเจ้านับถือข้า

70
00:07:58,499 --> 00:08:01,668
‎การฆ่าตัวตายของข้าควรเป็นสัญญาณว่าบางที

71
00:08:01,752 --> 00:08:05,088
‎โนบุนากะคงไม่ใช่คนที่
‎พวกเจ้าอยากสนับสนุนจริงๆ"

72
00:08:11,887 --> 00:08:15,599
‎ชีวิตของโนบุนากะเสี่ยงภัยตั้งแต่วันแรก

73
00:08:18,477 --> 00:08:23,398
‎เขารู้ตัวดีว่าตนโดดเดี่ยวอยู่กลางแดนอันตราย

74
00:08:24,191 --> 00:08:26,151
‎ทั้งที่เป็นดินแดนของตระกูล

75
00:08:27,986 --> 00:08:32,782
‎ในยุคเซ็นโกคุ การฆาตกรรม
‎ในตระกูลเป็นเรื่องธรรมดาที่สุด

76
00:08:32,866 --> 00:08:34,785
‎พ่อฆ่าลูก

77
00:08:34,868 --> 00:08:36,536
‎ลูกฆ่าพ่อ

78
00:08:36,620 --> 00:08:37,913
‎พี่น้องฆ่ากันเอง

79
00:08:39,373 --> 00:08:41,541
‎ทั้งหมดนี้เพื่อการยึดอำนาจ

80
00:09:00,477 --> 00:09:05,023
‎มีข้อสงสัยว่าภรรยาของเขา โนฮิเมะ
‎น่าจะวางแผนกำจัดเขา

81
00:09:08,026 --> 00:09:12,364
‎เพราะเธอคือลูกสาวของ
‎ศัตรูคู่อาฆาตของเขานั่นเอง ไซโต้ โดซัน

82
00:09:12,447 --> 00:09:15,450
‎ซึ่งมีฉายาว่า งูพิษแห่งมิโน่
‎เธอคือลูกสาวของงูพิษ

83
00:09:17,661 --> 00:09:20,872
‎พวกเขาแต่งงานกันเพื่อเป็น
‎หนทางสงบศึกระหว่างสองตระกูล

84
00:09:20,956 --> 00:09:22,958
‎ก็เลยมีคนสงสัยว่า

85
00:09:23,041 --> 00:09:27,713
‎เธอน่าจะถูกส่งตัวมาจับตาดูเขา

86
00:09:29,256 --> 00:09:32,759
‎บางทีอาจจะเพื่อสังหารเขาก็ได้ถ้าจำเป็น

87
00:09:35,554 --> 00:09:39,474
‎ซึ่งนี่คือหนึ่งในอันตรายใหญ่หลวง
‎ของการแต่งงานสร้างพันธมิตรแบบนี้

88
00:09:39,558 --> 00:09:42,894
‎เมื่อเรามีลูกสาวของศัตรูตัวฉกาจที่สุดร่วมเตียง

89
00:09:48,483 --> 00:09:50,944
‎เธออาจจะสังหารเขาด้วยยาพิษก็ได้

90
00:09:56,658 --> 00:09:59,369
‎ถ้าเขาตาย จะเป็นผลดีต่อเรา

91
00:10:00,829 --> 00:10:01,997
‎เขาเห็นแก่ตัว

92
00:10:02,080 --> 00:10:03,749
‎เขาคิดถึงแต่ตัวเอง

93
00:10:07,419 --> 00:10:10,005
‎และมีหลายคนสงสัยว่าเธอคงสมคบคิด

94
00:10:10,088 --> 00:10:12,633
‎กับน้องชายของสามี โนบุยูกิ

95
00:10:12,716 --> 00:10:14,259
‎(โอดะ โนบุยูกิ น้องของโนบุนากะ)

96
00:10:14,801 --> 00:10:17,554
‎โนบุยูกิเป็นที่ชื่นชอบของญาติพี่น้องมากทีเดียว

97
00:10:17,638 --> 00:10:21,975
‎ด้วยความที่เขามีลักษณะสุขุม
‎ซึ่งตรงข้ามกับโนบุนากะมาก

98
00:10:24,770 --> 00:10:27,356
‎เรียกได้ว่าเขาคือบุตรชายที่ดี

99
00:10:27,439 --> 00:10:31,985
‎บุตรชายที่รักษาศักดิ์ศรีตลอดเวลาที่บิดายังมีชีวิต

100
00:10:37,949 --> 00:10:41,578
‎โชคดีของโนบุนากะ
‎หนึ่งในบริวารที่ซื่อสัตย์ที่สุดของเขา

101
00:10:41,662 --> 00:10:45,582
‎รายงานว่าโนบุยูกิคิดจะยึดอำนาจ

102
00:10:55,300 --> 00:10:57,719
‎โปรดอภัยให้ข้าด้วย

103
00:11:04,434 --> 00:11:05,352
‎ท่านพี่

104
00:11:13,777 --> 00:11:16,446
‎เจ้าไม่ใช่น้องของข้า

105
00:11:26,665 --> 00:11:31,378
‎เหตุการณ์นี้แสดงให้เห็น
‎นิสัยด้านหนึ่งของเขาซึ่ง...

106
00:11:31,461 --> 00:11:33,797
‎โหดเหี้ยมมาก

107
00:11:35,006 --> 00:11:37,467
‎ฝังลึกอยู่ในแรงปรารถนาที่จะเอาตัวรอด

108
00:11:38,218 --> 00:11:41,263
‎ฝังลึกอยู่ในแรงปรารถนาที่จะเป็นใหญ่

109
00:11:41,346 --> 00:11:45,225
‎เหตุการณ์นี้คือวิธีของโนบุนากะที่จะประกาศว่า

110
00:11:45,308 --> 00:11:49,354
‎เขาจะสู้ถึงที่สุดแม้จะต้องตาย

111
00:11:49,438 --> 00:11:51,982
‎ความล้มเหลวที่จะโค่นเขาในครั้งนี้

112
00:11:52,065 --> 00:11:55,193
‎ทำให้โนบุนากะเป็นที่ยำเกรงของทุกคน

113
00:12:01,366 --> 00:12:05,203
‎เมื่อกำจัดภัยคุกคาม
‎ที่เป็นสายเลือดเดียวกันไปแล้ว

114
00:12:05,287 --> 00:12:09,624
‎โนบุนากะก็หันไปสนใจ
‎ภัยที่เหลือสุดท้ายซึ่งร้ายกาจที่สุด

115
00:12:10,250 --> 00:12:11,918
‎ในการที่เขาจะยึดครองจังหวัดโอวาริ

116
00:12:13,295 --> 00:12:15,714
‎ภัยที่ว่านี้คือญาติของเขาเอง โนบุกาตะ

117
00:12:20,385 --> 00:12:22,804
‎โนบุกาตะกุมพื้นที่ทางเหนือของโอวาริ

118
00:12:28,018 --> 00:12:30,312
‎เขามีผู้ใต้บังคับบัญชา 3,000 นาย

119
00:12:32,856 --> 00:12:34,816
‎โนบุกาตะคือศัตรูที่สูสีมาก

120
00:12:36,318 --> 00:12:39,571
‎ดังนั้นในตอนนี้เรามีนักรบมาแรงสองคน

121
00:12:40,906 --> 00:12:44,826
‎การห้ำหั่นระหว่างทั้งคู่คือสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้

122
00:12:44,910 --> 00:12:49,247
‎เมื่อต่างฝ่ายต่างครอบครองพื้นที่คนละครึ่ง
‎ของจังหวัดโอวาริในยามนี้

123
00:12:49,331 --> 00:12:50,916
‎และต้องการขยายอำนาจของตน

124
00:12:50,999 --> 00:12:54,085
‎พวกเขาไม่เพียงแย่งชิงดินแดนและพื้นที่เท่านั้น

125
00:12:54,169 --> 00:12:57,255
‎แต่ยังห้ำหั่นกันว่าใครคือผู้นำตระกูลโอดะด้วย

126
00:12:57,339 --> 00:13:02,928
‎และเพื่อยุติเรื่องนี้ ผมว่า
‎โนบุนากะคิดจะเผด็จศึกในคราวเดียว

127
00:13:03,011 --> 00:13:06,223
‎ที่ตัดสินว่าเขาจะพิชิตหรือพ่ายแพ้

128
00:13:10,602 --> 00:13:14,815
‎การที่โอดะ โนบุนากะจะออกรบ
‎เขาต้องมีกองทัพซามูไร

129
00:13:22,614 --> 00:13:25,867
‎แปดร้อยปีก่อนโนบุนากะจะมีบทบาท

130
00:13:25,951 --> 00:13:29,538
‎ไม่มีใครอยากได้ชื่อว่าซามูไร
‎เพราะมันหมายถึง "ข้ารับใช้"

131
00:13:37,254 --> 00:13:40,674
‎แต่คำนี้ค่อยๆ มีความหมาย
‎เป็นแบบที่เราเข้าใจในปัจจุบัน

132
00:13:40,757 --> 00:13:45,387
‎ชายที่เทียบเท่าอัศวินบนหลังม้าของญี่ปุ่นโบราณ

133
00:13:52,602 --> 00:13:58,525
‎ในที่สุด "ซามูไร" ก็มีความหมายว่า
‎"บูชิ" หรือชนชั้นนักรบ

134
00:14:09,119 --> 00:14:12,998
‎แน่นอนว่าอาวุธที่เป็นสัญลักษณ์
‎ชัดที่สุดของซามูไรคือดาบคาตานะ

135
00:14:13,081 --> 00:14:14,416
‎ดาบญี่ปุ่น

136
00:14:17,127 --> 00:14:21,548
‎ซึ่งเป็นที่ยอมรับว่าน่าจะเป็น
‎ดาบที่ดีที่สุดที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์โลก

137
00:14:23,466 --> 00:14:27,470
‎ดาบคาตานะมีคมดาบโค้งที่ยืดหยุ่นและคมมาก

138
00:14:31,266 --> 00:14:35,186
‎มันทำให้ซามูไรชักดาบออกจากฝัก
‎ฟันฉับเห็นผลในครั้งเดียว

139
00:14:35,270 --> 00:14:38,982
‎และยังเอื้อประโยชน์ให้
‎ซามูไรบนหลังม้าอย่างมาก

140
00:14:39,065 --> 00:14:43,028
‎เพราะทุกการฟาดฟัน
‎ที่พุ่งเป้าโจมตีทหารเดินเท้าเบื้องล่าง

141
00:14:45,739 --> 00:14:49,826
‎จะเฉือนศัตรูด้วยแรงเคลื่อนที่
‎ของม้าที่กำลังวิ่งไปข้างหน้า

142
00:14:51,369 --> 00:14:54,331
‎นักรบเหล่านี้แข็งแกร่งน่าทึ่ง

143
00:14:54,414 --> 00:14:59,669
‎พวกเขารู้จักแต่การศึกมานับร้อยปี
‎พวกเขารู้จักการสู้รบมาแต่เกิด

144
00:15:04,299 --> 00:15:07,802
‎น่าจะเป็นนักรบที่เก่งที่สุด
‎เท่าที่เคยมีบันทึกในประวัติศาสตร์

145
00:15:19,689 --> 00:15:24,986
‎โนบุนากะยังยึดประเพณีโบราณของซามูไร

146
00:15:27,489 --> 00:15:31,993
‎แต่เขารู้ว่าการรบในญี่ปุ่น
‎จะเปลี่ยนจากรูปแบบเดิม

147
00:15:33,995 --> 00:15:37,874
‎สงครามจะกลายเป็นเรื่องของ
‎พวกมากมีชัย เราต้องมีกองทัพขนาดใหญ่

148
00:15:41,503 --> 00:15:45,048
‎เราคิดถึงโอดะ โนบุนากะ
‎ในฐานะอเล็กซานเดอร์มหาราชแห่งญี่ปุ่นก็ได้

149
00:15:45,131 --> 00:15:48,218
‎เขาน่าจะเป็นผู้นำทัพที่มีหัวก้าวหน้าที่สุดในยุคนั้น

150
00:15:48,301 --> 00:15:53,306
‎เพราะเขาเปิดรับความคิดใหม่
‎ทุกรูปแบบอย่างน่าทึ่ง

151
00:15:54,808 --> 00:15:57,102
‎ก่อนหน้ายุคสมัยของโนบุนากะ

152
00:15:57,185 --> 00:16:01,606
‎กองทัพและการศึกเป็นกิจการขนาดเล็กทีเดียว

153
00:16:01,690 --> 00:16:03,942
‎เมื่อกองทัพเติบโตขึ้น

154
00:16:04,025 --> 00:16:07,278
‎ภายใต้แรงกดดันที่จะต้องรอดชีวิตจากศัตรู

155
00:16:07,362 --> 00:16:11,908
‎โนบุนากะจึงเริ่มคิดเกณฑ์ชาวบ้านเข้าร่วมมากขึ้น

156
00:16:11,992 --> 00:16:13,660
‎เรารู้จักทหารเหล่านี้ในชื่ออาชิงารุ

157
00:16:15,245 --> 00:16:17,580
‎พวกเขาคือชาวนาที่ถูกเกณฑ์มาร่วมรบ

158
00:16:17,664 --> 00:16:18,873
‎เป็นทหารราบ

159
00:16:19,457 --> 00:16:23,336
‎ทหารเหล่านี้มีชีวิตอยู่ใต้ปกครองของซามูไร

160
00:16:23,420 --> 00:16:25,964
‎ยาวนานเกือบ 400 ปี

161
00:16:26,047 --> 00:16:27,465
‎พวกเขาคือทรัพย์สมบัติ

162
00:16:27,549 --> 00:16:30,010
‎เป็นข้าทาสของชนชั้นปกครอง

163
00:16:30,093 --> 00:16:33,930
‎ที่ใช้งานข้าทาสเหมือนเป็นเศษเงินติดกระเป๋า

164
00:16:43,398 --> 00:16:47,193
‎แต่อาชิงารุของโนบุนากะแตกต่างอย่างมาก

165
00:16:47,277 --> 00:16:49,988
‎จากอาชิงารุในขนบเดิม

166
00:16:50,071 --> 00:16:52,323
‎ซึ่งไม่ต่างจากชาวนาถือไม้พลอง

167
00:16:53,158 --> 00:16:57,412
‎โนบุนากะเลี้ยงดูและฝึกฝนพวกเขาอย่างจริงจัง

168
00:16:58,747 --> 00:17:02,292
‎เขาตระหนักว่าเมื่อฝึกฝนพวกเขาจริงจัง
‎และได้ความจงรักภักดีเพียงน้อยนิด

169
00:17:02,375 --> 00:17:06,171
‎พวกเขาจะกลายเป็นพลทหาร
‎ที่มีประสิทธิภาพและอันตรายมาก

170
00:17:06,879 --> 00:17:10,466
‎กองทหารราบเหล่านี้
‎มีค่ายิ่งกว่าซามูไรจำนวนมาก

171
00:17:11,634 --> 00:17:15,597
‎พวกเขาเปลี่ยนจากฝูงคนเป็นกองทัพ

172
00:17:18,515 --> 00:17:22,645
‎ปี 1558 หนึ่งปีหลังสังหารน้องชายตนเอง

173
00:17:22,729 --> 00:17:27,358
‎และได้กองทัพใหม่ประกอบด้วย
‎ทหารชาวนาเกือบ 3,000 นาย

174
00:17:28,401 --> 00:17:31,654
‎โนบุนากะก็ออกจากฐานที่มั่น
‎ทางตอนใต้ของจังหวัดโอวาริ

175
00:17:31,738 --> 00:17:34,866
‎และเดินทัพขึ้นเหนือเพื่อปะทะกับ
‎คู่แข่งของตนเอง โนบุกาตะ

176
00:17:37,285 --> 00:17:38,411
‎โนบุกาตะตอบโต้ด้วยการ

177
00:17:38,495 --> 00:17:43,333
‎ระดมพลซามูไร
‎ชำนาญการศึก 3,000 นายของตน

178
00:17:43,416 --> 00:17:45,919
‎เพื่อยับยั้งและทำลายผู้บุกรุก

179
00:17:47,253 --> 00:17:50,882
‎โนบุนากะมีประสบการณ์
‎บัญชาการในสนามรบน้อยมาก

180
00:17:50,965 --> 00:17:53,676
‎และเขาเผชิญกับกำลังพลที่แข็งแกร่งกว่า

181
00:17:53,760 --> 00:17:55,261
‎แต่เขามีเรื่องหนึ่งที่ได้เปรียบ

182
00:17:55,804 --> 00:17:57,722
‎ของขวัญจากโลกภายนอก

183
00:17:57,806 --> 00:18:01,184
‎ที่จะเปลี่ยนโฉมหน้าการศึกของญี่ปุ่นไปตลอดกาล

184
00:18:14,864 --> 00:18:19,202
‎ปี 1453 เรือโปรตุเกสที่มาจากมาเก๊า

185
00:18:19,285 --> 00:18:21,496
‎ถูกพายุซัดจนออกนอกเส้นทาง

186
00:18:21,579 --> 00:18:24,916
‎และมาเกยตื้นบนเกาะเล็กๆ เกาะทาเนกาชิมะ

187
00:18:24,999 --> 00:18:27,043
‎ซึ่งอยู่ชายฝั่งตอนใต้ของญี่ปุ่น

188
00:18:27,127 --> 00:18:30,588
‎เข้าใจว่าเรือลำนี้พยายามจะขึ้นฝั่งจีนแผ่นดินใหญ่

189
00:18:30,672 --> 00:18:35,093
‎และเช่นเดียวกับหลายกรณี
‎ในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น บางสิ่งเกิดผิดพลาด

190
00:18:35,176 --> 00:18:37,554
‎ผู้ที่ไม่ได้คิดจะมา กลับขึ้นฝั่งที่ญี่ปุ่น

191
00:18:44,435 --> 00:18:47,689
‎และพวกเขานำอาวุธชนิดนี้มาด้วย ปืนอาร์ควิบัส

192
00:18:54,654 --> 00:18:57,073
‎สำหรับไดเมียวหลายคน การนำอาวุธปืนมาใช้

193
00:18:57,157 --> 00:18:59,951
‎ดูเหมือนไม่ได้เห็นผลแน่นอนทันที

194
00:19:02,495 --> 00:19:06,541
‎ทั้งเสียเวลาบรรจุกระสุน
‎เสียงดังและมีกลิ่นเหม็น

195
00:19:06,624 --> 00:19:09,460
‎และถ้าเกิดฝนตก ปืนก็อาจไม่ทำงาน

196
00:19:09,544 --> 00:19:13,298
‎ดังนั้น ไดเมียวหลายคนจึงลังเลมาก

197
00:19:13,381 --> 00:19:15,091
‎ที่จะใช้งานปืนอาร์ควิบัสเต็มรูปแบบ

198
00:19:16,759 --> 00:19:18,845
‎แต่โอดะ โนบุนากะกังวลเรื่องนี้น้อยกว่าใคร

199
00:19:20,722 --> 00:19:22,098
‎ความที่มาจากตระกูลขนาดเล็ก

200
00:19:22,182 --> 00:19:25,101
‎เขารู้ว่าเขาต้องหาข้อได้เปรียบทุกทางที่ทำได้

201
00:19:25,185 --> 00:19:27,437
‎เพื่อจะพิชิตศัตรูที่มีกำลังมากกว่า

202
00:19:27,520 --> 00:19:31,024
‎ดังนั้นเขาจึงยินดีอย่างยิ่ง
‎ที่จะใช้ปืนอาร์ควิบัสแต่แรก

203
00:19:31,649 --> 00:19:35,069
‎โอดะ โนบุนากะเป็นหนึ่งในไดเมียวคนแรกๆ
‎ที่รู้ศักยภาพทางทหารของมัน

204
00:19:35,153 --> 00:19:38,990
‎เขายังสามารถหาเงินซื้อปืนจำนวนมาก

205
00:19:39,073 --> 00:19:43,494
‎ซึ่งเป็นสิ่งที่เปลี่ยนพวกเขา
‎จากกองกำลังเล็กๆ ในสนามรบ

206
00:19:43,578 --> 00:19:45,413
‎เป็นกองกำลังที่ทรงอำนาจ

207
00:19:59,552 --> 00:20:02,805
‎เมื่อโนบุกาตะและโนบุนากะขัดแย้งกันรุนแรงขึ้น

208
00:20:02,889 --> 00:20:06,226
‎โนบุนากะตัดสินใจเปิดฉากรุก
‎เขาออกจากปราสาทคิโยสึ

209
00:20:06,309 --> 00:20:09,812
‎และเคลื่อนพลไปที่อิวะกุระ

210
00:20:09,896 --> 00:20:12,815
‎ซึ่งเป็นที่มั่นของโนบุกาตะ

211
00:20:17,654 --> 00:20:21,282
‎ตอนนั้นโนบุนากะมีกองทหาร
‎ประมาณ 3,000 นาย

212
00:20:22,325 --> 00:20:26,537
‎และเขาน่าจะมีปืน
‎ประมาณ 400 หรือ 500 กระบอก

213
00:20:37,632 --> 00:20:42,220
‎ฝ่ายโนบุกาตะก็มีกองทหารประมาณ 3,000 นาย

214
00:20:43,680 --> 00:20:46,474
‎ซึ่งน่าจะมีอาวุธครบมือกว่านิดหน่อย

215
00:20:47,558 --> 00:20:50,853
‎พวกเจ้าต้องพร้อมตาย

216
00:20:55,191 --> 00:20:56,526
‎ไป!

217
00:20:59,404 --> 00:21:03,491
‎สำหรับโนบุกาตะและโนบุนากะ
‎นี่คือศึกชี้เป็นชี้ตายส่วนตน

218
00:21:03,574 --> 00:21:07,370
‎พวกเขาอาจกวาดล้าง
‎กำลังของอีกฝ่ายไม่ได้ราบคาบก็จริง

219
00:21:07,453 --> 00:21:09,038
‎แต่เป็นไปได้ที่ว่า ใครก็ตามที่แพ้

220
00:21:09,122 --> 00:21:13,251
‎ทหารใต้บังคับบัญชาก็จะไปเข้าพวก
‎กับอีกฝ่าย และตนเองจะถูกกำจัด

221
00:21:17,964 --> 00:21:19,048
‎รอก่อน

222
00:21:25,430 --> 00:21:30,059
‎โนบุนากะต้องหลอกล่อศัตรูให้รุกคืบเข้าใกล้

223
00:21:30,143 --> 00:21:32,812
‎เพื่อให้อยู่ในระยะหวังผลสังหาร
‎ที่ประมาณ 100 เมตร

224
00:21:33,646 --> 00:21:34,522
‎รอก่อน

225
00:21:43,364 --> 00:21:44,240
‎ยิง!

226
00:21:54,334 --> 00:21:58,087
‎การให้พลแม่นปืนผลัดกันยิงทีละแนว

227
00:21:58,755 --> 00:22:03,593
‎สร้างความเสียหายให้ศัตรูอย่างมาก
‎แม้จะเป็นศัตรูที่ร้ายกาจที่สุดหรือหุ้มเกราะก็ตาม

228
00:22:10,391 --> 00:22:14,187
‎แต่การบรรจุกระสุนใช้เวลานานมาก

229
00:22:21,903 --> 00:22:25,198
‎สุดท้าย การรบจึง...

230
00:22:27,033 --> 00:22:29,786
‎กลายเป็นการสู้ในระยะประชิด

231
00:22:40,213 --> 00:22:44,133
‎ในศึกครั้งนี้ กำลังพลทหารชาวนา

232
00:22:44,217 --> 00:22:48,346
‎ต่อกรกับกำลังพลซามูไรที่ดูหมิ่นอีกฝ่าย

233
00:22:49,806 --> 00:22:53,518
‎เมื่อซามูไรที่อ่อนล้าเหล่านี้เข้าสู้ระยะประชิด

234
00:22:53,601 --> 00:22:57,814
‎พวกเขากำลังรบกับกลุ่มคน
‎ที่ไม่มีอะไรจะเสียและมีแต่ได้

235
00:23:05,613 --> 00:23:10,785
‎การรบของผู้ที่พร้อมเสี่ยงทุกอย่าง
‎โหดเหี้ยมเกินกว่าที่ใครจะจินตนาการได้

236
00:23:11,744 --> 00:23:14,747
‎เราจะใกล้จนได้กลิ่นอาหารเช้าที่ศัตรูกินเข้าไป

237
00:23:19,502 --> 00:23:22,588
‎เราจะใกล้จนเห็นแววตาของคนใกล้ตาย

238
00:23:22,672 --> 00:23:25,883
‎เมื่อเรากระซวกดาบเข้าท้องของเขา

239
00:23:28,010 --> 00:23:31,222
‎ขณะเดียวกัน เราก็ต้องระวัง
‎ห่ากระสุนที่แหวกอากาศเข้ามา

240
00:23:33,349 --> 00:23:35,893
‎มีเสียงผู้คนกรีดร้อง

241
00:23:35,977 --> 00:23:39,480
‎ทั้งจากเสียงข่มขวัญศัตรู
‎และเสียงร้องของผู้บาดเจ็บ

242
00:23:44,318 --> 00:23:46,529
‎มันเหมือนการรบในนรกแน่นอน

243
00:23:48,281 --> 00:23:53,035
‎ผ่านไปสามชั่วโมง ฝ่ายโนบุนากะก็ได้เปรียบ

244
00:23:56,164 --> 00:23:59,792
‎พวกเขาฝ่าแนวหน้าของโนบุกาตะ
‎และพิชิตชัยในที่สุด

245
00:24:10,344 --> 00:24:16,100
‎เมื่อเสร็จศึก ว่ากันว่า
‎มีคนตายมากกว่า 1,200 คน

246
00:24:17,018 --> 00:24:22,315
‎นับเป็นอัตราการสูญเสียที่สูงมาก
‎สำหรับการศึกขนาดเล็กเช่นนั้น

247
00:24:32,825 --> 00:24:37,205
‎กำลังพลของอิวะกุระภายใต้การนำ
‎ของโนบุกาตะถอยร่นกลับปราสาทอิวะกุระ

248
00:24:43,878 --> 00:24:48,090
‎ซึ่งพวกเขาปักหลักสู้อยู่นานสามเดือน
‎แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้

249
00:24:50,343 --> 00:24:52,220
‎โนบุกาตะถูกสังหาร

250
00:24:56,057 --> 00:25:01,103
‎เหลือโนบุนากะเป็นผู้ปกครอง
‎จังหวัดโอวาริเพียงผู้เดียว

251
00:25:06,275 --> 00:25:09,445
‎หลังการศึกที่อูคิโนะ

252
00:25:10,071 --> 00:25:15,952
‎ในที่สุดโนบุนากะก็ยึดครองโอวาริได้เบ็ดเสร็จ

253
00:25:16,035 --> 00:25:19,080
‎เขาคือผู้นำตระกูลโอดะ

254
00:25:22,375 --> 00:25:29,006
‎ตลอดวัยเยาว์ของโนบุนากะ
‎เขาพัฒนาตนจนเป็นผู้นำการยุทธ์ที่เก่งกาจ

255
00:25:32,593 --> 00:25:35,638
‎เขาไม่ใช่ "เจ้าโง่แห่งโอวาริ" อีกต่อไป

256
00:25:37,640 --> 00:25:41,185
‎เขาตระหนักดีว่ากองทัพของตนเอง

257
00:25:41,269 --> 00:25:45,940
‎มีทั้งความแข็งแกร่งและจุดอ่อน
‎ของซามูไรแบบเดิม

258
00:25:47,400 --> 00:25:54,323
‎ข้อดีของการใช้ทหารชาวนา
‎และความสำคัญของเทคโนโลยี

259
00:25:57,535 --> 00:26:02,623
‎ผมว่าตรงนี้เองคือจุดพลิกผัน
‎ให้เขายิ่งทะเยอทะยานถึงขีดสุด

260
00:26:04,458 --> 00:26:09,672
‎แสนยานุภาพที่โนบุนากะ
‎แสดงให้เห็นในการยึดโอวาริ

261
00:26:09,755 --> 00:26:12,592
‎ตอนนี้กำลังจะแผ่อิทธิพลไปที่อื่น

262
00:26:18,139 --> 00:26:21,225
‎เก้าปีแห่งการนองเลือดหลังการตายของบิดา

263
00:26:21,309 --> 00:26:24,979
‎ตอนนี้โนบุนากะ
‎เป็นผู้นำของโอวาริอย่างไร้ข้อกังขา

264
00:26:25,646 --> 00:26:29,942
‎แต่เขายังไม่ทันได้เริ่มปกครอง
‎ก็เกิดภัยคุกคามใหม่จากตะวันออก

265
00:26:30,651 --> 00:26:36,032
‎อิมากาว่า โยชิโมโต้ หนึ่งในไดเมียว
‎หรือขุนศึกที่น่าเกรงขามที่สุดของญี่ปุ่น

266
00:26:36,115 --> 00:26:39,035
‎เคลื่อนพลมาพร้อมกองทัพขนาดมหึมา

267
00:26:39,660 --> 00:26:44,999
‎เป้าหมายของเขาคือเกียวโต เมืองหลวง
‎และศูนย์กลางอำนาจทางทหารเดิม

268
00:26:45,666 --> 00:26:49,003
‎ซึ่งการจะไปที่นั่น เขาต้องเดินทัพผ่านโอวาริ

269
00:26:49,086 --> 00:26:50,379
‎ถ้าเขาทำสำเร็จ

270
00:26:50,463 --> 00:26:54,550
‎ความทะยานอยากเป็นใหญ่
‎ของโนบุนากะจะถูกโค่นย่อยยับ

271
00:26:56,927 --> 00:27:01,974
‎น่าจะมีไดเมียวผู้ทรงอำนาจจริงๆ
‎ประมาณหกหรือแปดคน

272
00:27:02,058 --> 00:27:06,562
‎ที่สามารถผลักดันสิ่งที่เราเรียกว่าการรวมชาติ

273
00:27:06,646 --> 00:27:11,150
‎ซึ่งนั่นหมายถึงการยึดเมืองหลวง เกียวโต

274
00:27:12,568 --> 00:27:13,903
‎อิมากาว่าเป็นหนึ่งในนั้น

275
00:27:14,862 --> 00:27:18,407
‎เจตนาของอิมากาว่า โยชิโมโต้
‎คือการยึดเกียวโต

276
00:27:19,116 --> 00:27:21,994
‎ในการบรรลุเป้าหมายนี้
‎เขาต้องเดินทัพไปยังเมืองหลวง

277
00:27:22,078 --> 00:27:26,999
‎และการเดินทัพไปยังเมืองหลวง
‎เขาต้องข้ามจังหวัดโอวาริก่อน

278
00:27:29,126 --> 00:27:32,838
‎แต่โนบุนากะไม่ยอมให้อิมากาว่าผ่านทาง

279
00:27:33,589 --> 00:27:38,844
‎โนบุนากะแน่วแน่ที่จะต้านขบวนทัพ
‎ของอิมากาว่าไว้ที่ชายแดนของตน

280
00:27:41,305 --> 00:27:47,311
‎ด้วยเหตุนี้ พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น
‎นอกจากรบกัน

281
00:27:53,526 --> 00:27:57,863
‎การปะทะกับโอดะครั้งนี้
‎ฝ่ายอิมากาว่า โยชิโมโต้ได้เปรียบทุกด้าน

282
00:27:57,947 --> 00:28:02,159
‎อิมากาว่า โยชิโมโต้เป็นผู้นำของอาณาจักร

283
00:28:02,243 --> 00:28:04,578
‎ที่มีขนาดใหญ่มาก มีอิทธิพลและมั่งคั่งมาก

284
00:28:06,580 --> 00:28:11,293
‎ในบางพงศาวดารระบุว่ากองทัพของเขา
‎มีกำลังพลมากถึง 45,000 นาย

285
00:28:11,377 --> 00:28:14,004
‎แหล่งข้อมูลหนึ่งที่มีเหตุผลกว่า
‎ประเมินไว้ที่ 25,000 นาย

286
00:28:14,088 --> 00:28:17,717
‎แต่ถึงอย่างไรก็มีกำลังพล
‎เหนือกว่าที่โนบุนากะจะรวบรวมได้

287
00:28:18,217 --> 00:28:22,263
‎เขามีกำลังพลมากกว่าโนบุนากะสิบสองต่อหนึ่ง

288
00:28:23,931 --> 00:28:27,685
‎ด้วยกำลังพลที่เหนือกว่ามากของอิมากาว่า

289
00:28:27,768 --> 00:28:32,148
‎เขาจึงคาดว่าจะเคลื่อนพลผ่านเข้าไปได้
‎และกำจัดโนบุนากะ

290
00:28:32,231 --> 00:28:35,276
‎มุ่งหน้าสู่เกียวโต

291
00:28:38,946 --> 00:28:43,576
‎ดังนั้นเขาจึงเริ่มโจมตีป้อมบางส่วน
‎ตามแนวชายแดนของโนบุนากะ

292
00:28:43,659 --> 00:28:46,036
‎และยึดป้อมเหล่านั้นอย่างง่ายดาย

293
00:28:50,249 --> 00:28:54,754
‎ซามูไรที่เขาส่งมานำภารกิจครั้งนี้
‎มีนามว่า โทกูงาวะ อิเอยาซุ

294
00:28:58,799 --> 00:29:01,343
‎อิเอยาซุอายุน้อยแต่เขาเป็นนักยุทธวิธีที่หลักแหลม

295
00:29:01,927 --> 00:29:03,304
‎เขารับใช้โยชิโมโต้

296
00:29:06,390 --> 00:29:07,892
‎แต่เขาก็มีแรงทะยานอยากสุดขีด

297
00:29:07,975 --> 00:29:11,228
‎และมองว่าอนาคตของเขายิ่งใหญ่กว่านี้ได้

298
00:29:22,156 --> 00:29:26,035
‎นายพลของโนบุนากะ
‎เข้าใจดีว่าฝ่ายตนเสียเปรียบ

299
00:29:26,118 --> 00:29:28,871
‎และศัตรูมีกำลังพลเหนือกว่า
‎พวกเขาจึงยุโนบุนากะ

300
00:29:28,954 --> 00:29:32,541
‎ให้ทำสิ่งที่เคยทำกันมาซึ่งก็คือตั้งรับอยู่ในป้อม

301
00:29:32,625 --> 00:29:35,211
‎ซึ่งเป็นตำแหน่งตั้งรับที่ดีที่สุดที่พวกเขาทำได้

302
00:29:35,294 --> 00:29:38,923
‎และพยายามยืนหยัดไว้
‎บางทีโชคจะเข้าข้างพวกเขาก็ได้

303
00:29:40,966 --> 00:29:43,093
‎โนบุนากะมีมุมมองที่ต่างออกไปมาก

304
00:29:46,263 --> 00:29:49,975
‎เขาพยายามที่จะทำสิ่งแปลกใหม่ผิดคาด

305
00:29:50,059 --> 00:29:52,186
‎สิ่งที่จะทำให้ศัตรูไม่ทันตั้งตัว

306
00:29:52,269 --> 00:29:55,606
‎และหวังว่าการเสี่ยงเดิมพันแบบนี้เพียงพอ

307
00:29:55,689 --> 00:29:59,568
‎จะเปลี่ยนสถานการณ์ครั้งนี้ให้เป็นผลดีต่อเขา

308
00:30:03,739 --> 00:30:10,371
‎หนึ่งในความสามารถที่ยอดเยี่ยมที่สุด
‎ของโนบุนากะคือเก่งการจัดการ

309
00:30:11,330 --> 00:30:13,040
‎เขามีกำลังพลน้อยกว่า

310
00:30:13,958 --> 00:30:16,794
‎แต่เขามีข้อมูลของศัตรูดีกว่า

311
00:30:21,590 --> 00:30:25,094
‎และนี่คืออีกตัวอย่างยอดเยี่ยม
‎ทำให้เห็นความฉลาดของโนบุนากะ

312
00:30:25,177 --> 00:30:27,930
‎เขามีทหารสอดแนมทั่วจังหวัด

313
00:30:28,013 --> 00:30:31,433
‎คอยให้ข้อมูลเขาเป็นรายวัน
‎หรืออาจจะถึงขั้นรายชั่วโมง

314
00:30:33,477 --> 00:30:38,232
‎การเคลื่อนไหวของศัตรู ความแข็งแกร่ง
‎จุดตั้งค่าย ศัตรูกำลังทำอะไร

315
00:30:38,315 --> 00:30:39,483
‎เขารู้ทุกอย่าง

316
00:30:47,908 --> 00:30:50,411
‎โนบุนากะส่งทหารสอดแนม
‎จนพบว่าที่ตั้งค่ายของโยชิโมโต้

317
00:30:50,494 --> 00:30:53,372
‎อยู่บนยอดเขาที่ชื่อเขาโอะเกะฮะซะมะ

318
00:30:56,250 --> 00:31:00,796
‎อิมากาว่า โยชิโมโต้พร้อมทหาร 5,000 นาย
‎ตั้งค่ายที่เขาโอะเกะฮะซะมะ

319
00:31:00,880 --> 00:31:03,674
‎ซึ่งหมายความว่ากำลังพลที่เหลืออยู่ที่อื่น

320
00:31:07,261 --> 00:31:11,640
‎ทั้งหมดทั้งมวลนั้นทำให้เห็นภาพว่า

321
00:31:11,724 --> 00:31:14,643
‎จริงอยู่ที่อิมากาว่า โยชิโมโต้มีกองทัพขนาดใหญ่

322
00:31:16,020 --> 00:31:18,606
‎แต่อยู่กระจัดกระจายมาก แตกย่อยมาก

323
00:31:21,317 --> 00:31:25,821
‎โนบุนากะจึงสรุปได้ว่า
‎ถ้าเขาสังหารผู้นำกองทัพของศัตรูได้

324
00:31:25,905 --> 00:31:29,033
‎กองทัพนี้ก็จะแตกระส่ำระสาย
‎ไม่มีสิ่งใดจะเป็นจุดรวมใจอีก

325
00:31:29,116 --> 00:31:34,371
‎ดังนั้น เขาไม่ต้องโค่นทั้งกองทัพ
‎เขาแค่ต้องสังหารอิมากาว่า โยชิโมโต้

326
00:31:43,255 --> 00:31:45,758
‎เขาตัดสินใจจะเปิดฉากโจมตีกะทันหัน

327
00:31:46,800 --> 00:31:51,597
‎ในยุคของสงครามกลางเมืองเช่นนี้
‎การศึกส่วนใหญ่เป็นการรบกันตามแบบเดิม

328
00:31:51,680 --> 00:31:55,601
‎พวกเขาสู้รบในที่เปิดโล่ง พวกเขาจะบุกล้อมป้อม

329
00:31:57,895 --> 00:32:01,148
‎ไม่เคยมีใครคิดจะโจมตีกะทันหันแบบนี้

330
00:32:03,692 --> 00:32:08,155
‎แต่โนบุนากะพร้อมจะใช้ทหารกลุ่มเล็ก
‎โจมตีกองทัพที่มีขนาดใหญ่กว่ามาก

331
00:32:08,238 --> 00:32:11,116
‎ทั้งที่เสียเปรียบทุกด้าน
‎แต่เมื่อเห็นโอกาส เขาก็พร้อมฉวยไว้

332
00:32:11,200 --> 00:32:14,620
‎ด้วยการโจมตีตอนกลางคืนหรือซุ่มโจมตี

333
00:32:19,583 --> 00:32:22,169
‎นี่คือเหตุการณ์ช่วงแรกๆ ที่ทำให้เห็นว่า

334
00:32:22,252 --> 00:32:25,297
‎โนบุนากะเป็นคนฉลาด
‎ช่างคิดริเริ่ม และพร้อมคิดนอกกรอบ

335
00:32:30,386 --> 00:32:36,392
‎ด้วยวิธีนี้ทำให้โนบุนากะและกองทัพของเขา
‎ยึดที่มั่นล้อมค่ายของโยชิโมโต้ไว้ได้

336
00:32:43,941 --> 00:32:50,155
‎อิมากาว่า โยชิโมโต้กำลังจะทำ
‎พิธีตรวจสอบหัวของศัตรู

337
00:32:50,239 --> 00:32:54,451
‎ซึ่งในพิธีนี้ ขุนศึกหรือผู้บังคับบัญชา

338
00:32:54,535 --> 00:33:00,332
‎จะตรวจดูหัวของศัตรูที่พ่ายแพ้

339
00:33:06,380 --> 00:33:11,510
‎หัวที่ถูกตัดมาเหล่านี้จะถูกเช็ดล้าง
‎แต่งหน้าทำผมอย่างดี

340
00:33:11,593 --> 00:33:14,847
‎พิธีกรรมนี้ให้บรรยากาศแปลกตรงที่
‎เป็นทั้งการล้างแค้น

341
00:33:15,597 --> 00:33:18,559
‎น่าสยองและสร้างความอับอายแก่ฝ่ายศัตรู

342
00:33:18,642 --> 00:33:21,020
‎ด้วยการตัดหัวนำมาเดินแห่เป็นแค่วัตถุ

343
00:33:21,603 --> 00:33:24,565
‎แต่ก็ยังมีความนับถือให้เกียรติประกอบด้วย

344
00:33:24,648 --> 00:33:27,109
‎โดยถือว่าเราต้องพิจารณาหัวของศัตรู

345
00:33:27,192 --> 00:33:30,946
‎ด้วยความนับถือต่ออดีตเจ้าของหัวเหล่านั้น

346
00:33:48,422 --> 00:33:52,885
‎อิมากาว่า โยชิโมโต้
‎อยู่ในช่วงที่เราเรียกว่านอกปฏิบัติการ

347
00:33:53,594 --> 00:33:59,433
‎พวกเขากำลังกินดื่ม
‎ฉลองการรบที่ผ่านไปด้วยดีมาตลอด

348
00:34:05,814 --> 00:34:08,734
‎นี่เองคือช่วงเวลาที่โนบุนากะรอคอย

349
00:34:15,240 --> 00:34:18,327
‎แต่มีความเสี่ยงสูง เป็นช่วงเวลา
‎ชี้เป็นชี้ตายสำหรับโนบุนากะ

350
00:34:22,081 --> 00:34:23,207
‎แต่เขาไม่มีทางเลือก

351
00:34:24,374 --> 00:34:29,088
‎เขาต้องสังหารโยชิโมโต้ เขาต้องตีงูที่หัว

352
00:34:30,714 --> 00:34:33,383
‎กำลังพลของเขาบุกไปข้างหน้า
‎และเริ่มการสังหาร

353
00:34:34,383 --> 00:34:37,220
‎ทหารทุกนายของอิมากาว่าที่พวกเขาเจอ

354
00:34:39,973 --> 00:34:43,102
‎ฝ่ายอิมากาว่าสับสน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

355
00:34:43,185 --> 00:34:47,314
‎อิมากาว่า โยชิโมโต้คิดจริงๆ ว่า
‎ทหารเมาอาละวาด

356
00:34:47,397 --> 00:34:51,860
‎เพราะทหารของเขากินดื่มและเคยทะเลาะกัน

357
00:34:51,943 --> 00:34:55,155
‎ใช้เวลาสักพักกว่าที่พวกเขาจะรู้ว่า
‎ไม่ใช่ พวกเขาโดนโจมตี

358
00:35:00,869 --> 00:35:03,914
‎ขณะเดียวกันนั้น ทหารของโอดะโจมตีไม่ยั้ง

359
00:35:04,498 --> 00:35:08,877
‎ทหารของอิมากาว่าแตกตื่น พวกเขาทิ้งอาวุธ

360
00:35:08,961 --> 00:35:11,797
‎พวกเขาถอยร่นเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้

361
00:35:14,216 --> 00:35:15,884
‎มีแต่ความปั่นป่วนโกลาหล

362
00:35:20,264 --> 00:35:21,807
‎และในเวลาอันรวดเร็ว

363
00:35:24,309 --> 00:35:28,605
‎โยชิโมโต้ก็เหลือทหารสัก 300 นาย
‎ตอนนี้เขาพลิกมาเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

364
00:35:31,275 --> 00:35:32,943
‎ศึกครั้งนี้หืดขึ้นคอมาก

365
00:35:36,822 --> 00:35:42,661
‎หนึ่งในทหารของโอดะ
‎สามารถจู่โจมโยชิโมโต้ตัวต่อตัว

366
00:35:56,425 --> 00:35:57,843
‎นายพลของศัตรูตายแล้ว

367
00:35:59,469 --> 00:36:02,723
‎กองทหารของอิมากาว่าที่เหลือแตกกระเจิงหนีไป

368
00:36:04,516 --> 00:36:07,227
‎ทหารของอิมากาว่าที่เหลืออยู่ตามที่ต่างๆ

369
00:36:07,311 --> 00:36:09,354
‎ได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นก็ตัดสินใจถอยทัพ

370
00:36:11,982 --> 00:36:15,485
‎โนบุนากะพิชิตชัยชนะได้อย่างน่าทึ่ง

371
00:36:20,157 --> 00:36:24,494
‎ยุทธการโอะเกะฮะซะมะ
‎กินเวลาแค่ 15 นาทีเท่านั้น

372
00:36:24,578 --> 00:36:28,916
‎แต่เป็นยุทธการชี้เป็นชี้ตาย
‎มากที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น

373
00:36:31,210 --> 00:36:36,506
‎การลอบโจมตีจนประสบความสำเร็จ
‎ยิ่งแสดงให้เห็นว่าเขาคือนักยุทธวิธีอัจฉริยะ

374
00:36:36,590 --> 00:36:39,426
‎ซึ่งหายากมากในคนวัยนี้

375
00:36:39,509 --> 00:36:43,972
‎ตระกูลขนาดเล็กส่วนใหญ่คงไม่มีวัน
‎กล้าโค่นศัตรูที่มีกำลังมากกว่าขนาดนั้น

376
00:36:44,932 --> 00:36:49,811
‎แต่พฤติกรรมที่ทำให้บริวารบางคน
‎ของโนบุนากะเองเป็นห่วงมาก

377
00:36:49,895 --> 00:36:51,688
‎เมื่อครั้งงานศพของพ่อเขาก็คือ

378
00:36:53,023 --> 00:36:54,524
‎ความบ้าบิ่นที่เขาแสดงให้เห็นตรงนี้

379
00:36:54,608 --> 00:36:56,693
‎มันทำให้เห็นว่าเขามีนิสัยมุทะลุ

380
00:36:56,777 --> 00:37:00,530
‎กล้าเสี่ยง แต่เขาก็ใคร่ครวญมาแล้ว
‎อย่างรอบคอบมากว่า...

381
00:37:01,531 --> 00:37:05,035
‎อะไรที่จะเป็นไปได้มากที่สุด
‎ซึ่งทำให้เขารอดชีวิตและเป็นผู้พิชิต

382
00:37:07,371 --> 00:37:12,000
‎สิ่งสำคัญที่สุดจากการที่เขาทำลายหนึ่งใน
‎ผู้ทรงอำนาจของญี่ปุ่นภาคกลาง

383
00:37:12,709 --> 00:37:16,296
‎ทำให้โอดะ โนบุนากะก้าวขึ้นมามีชื่อเสียง

384
00:37:16,380 --> 00:37:18,966
‎และยังเป็นการเบิกทาง

385
00:37:19,049 --> 00:37:23,929
‎ให้เขาเริ่มรวมญี่ปุ่นเป็นปึกแผ่น

386
00:37:28,267 --> 00:37:35,232
‎ผลที่ตามมาหลังยุทธการโอะเกะฮะซะมะ
‎ทำให้โนบุนากะมีพันธมิตรสำคัญสองราย

387
00:37:35,315 --> 00:37:40,862
‎ที่จะสนับสนุนเขาไปอีกหลายปี
‎และช่วยเขาพิชิตชัยในอนาคต

388
00:37:40,946 --> 00:37:46,076
‎ที่ยุทธการโอะเกะฮะซะมะนี้เอง
‎ที่โนบุนากะได้รับรู้ฝีมือ

389
00:37:46,159 --> 00:37:51,123
‎ของซามูไรหนุ่มในกองทัพของตน
‎ทั้งที่เดิมเป็นอาชิงารุ

390
00:37:52,124 --> 00:37:54,793
‎เขาชื่อโทโยโตมิ ฮิเดโยชิ

391
00:37:57,045 --> 00:38:01,049
‎ฮิเดโยชิเข้าร่วมเป็นทหารอาชีพในฐานะ
‎พลทหารราบในกองทัพของโนบุนากะ

392
00:38:01,133 --> 00:38:05,304
‎แต่เขาทำให้โนบุนากะประทับใจฝีมือการต่อสู้มาก

393
00:38:12,436 --> 00:38:15,897
‎ซึ่งไม่ได้จำกัดแค่การรบมือเปล่า

394
00:38:15,981 --> 00:38:19,359
‎ดูเหมือนเขามีศักยภาพ
‎ในการควบคุมจัดการคนด้วย

395
00:38:19,443 --> 00:38:22,821
‎พูดอีกแบบก็คือ เขามีศักยภาพที่จะเป็นผู้นำ

396
00:38:32,247 --> 00:38:34,916
‎ด้วยเหตุนี้ทำให้ฮิเดโยชิเลื่อนขั้นไปเรื่อยๆ

397
00:38:35,000 --> 00:38:38,211
‎จนกลายเป็นหนึ่งในนายพลที่จงรักภักดี
‎และทุ่มเทที่สุดของโนบุนากะ

398
00:38:38,920 --> 00:38:42,924
‎และบุคคลที่จะมีอิทธิพลใหญ่หลวง
‎ต่อประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น

399
00:38:51,808 --> 00:38:57,522
‎ยังมีพันธมิตรสำคัญอีกรายเกิดขึ้นจากยุทธการนี้

400
00:38:57,606 --> 00:38:59,524
‎ซึ่งเป็นรายที่แตกต่างมาก

401
00:38:59,608 --> 00:39:02,778
‎จากความสัมพันธ์ระหว่างโนบุนากะและฮิเดโยชิ

402
00:39:04,404 --> 00:39:08,867
‎ชายที่เรากำลังพูดถึงนี้มีนามว่า
‎โทกูงาวะ อิเอยาซุ

403
00:39:10,744 --> 00:39:14,790
‎บิดาของเขาเป็นผู้ส่งมอบเขาในวัยหนุ่ม
‎ไปเป็นตัวประกันของศัตรู

404
00:39:14,873 --> 00:39:16,666
‎ในตระกูลอิมากาว่า

405
00:39:20,003 --> 00:39:25,258
‎อิเอยาซุจึงเติบโตมาและถูกคาดหวัง
‎ให้รับใช้กองทัพของอิมากาว่า

406
00:39:27,761 --> 00:39:31,056
‎แต่ตอนนี้ผู้นำตระกูลอิมากาว่าตายเสียแล้ว

407
00:39:32,516 --> 00:39:35,435
‎อิเอยาซุจึงตัดสินใจร่วมมือ

408
00:39:36,019 --> 00:39:40,148
‎กับชายที่โค่นเจ้านายของเขา โอดะ โนบุนากะ

409
00:39:43,235 --> 00:39:46,071
‎เรื่องที่อิเอยาซุเปลี่ยนข้างอย่างรวดเร็ว

410
00:39:46,154 --> 00:39:50,242
‎ทำให้เห็นว่าความจงรักภักดี
‎เป็นเรื่องที่ไม่แน่นอนในยุคเซ็นโกคุนี้

411
00:39:50,325 --> 00:39:54,663
‎ไม่มีกฎเพิ่มเติมอีก นี่คือศึก
‎เพื่อแย่งชิงการยึดครองญี่ปุ่น

412
00:39:54,746 --> 00:39:57,624
‎ดังนั้นผู้ที่ยินดีเสี่ยง

413
00:39:57,707 --> 00:40:00,210
‎มักจะหวังพึ่งพา

414
00:40:00,293 --> 00:40:03,338
‎ผู้ที่ดูจะมีอำนาจมากกว่าหรือผู้ที่น่าจะขึ้นสู่อำนาจ

415
00:40:05,090 --> 00:40:09,010
‎ความสำคัญของ
‎ยุทธการโอะเกะฮะซะมะก็คือ จู่ๆ

416
00:40:09,094 --> 00:40:13,890
‎เราก็มีชายสามคนที่จะเป็น
‎ผู้กำหนดชะตากรรมของญี่ปุ่นร่วมกัน

417
00:40:13,974 --> 00:40:19,438
‎โอดะ โนบุนากะ โทโยโตมิ ฮิเดโยชิ
‎และโทกูงาวะ อิเอยาซุ

418
00:40:23,567 --> 00:40:26,862
‎เมื่อมีอิเอยาซุและฮิเดโยชิเคียงข้าง

419
00:40:26,945 --> 00:40:30,907
‎โนบุนากะจึงเปิดศึกนองเลือด
‎จัดการคู่แข่งติดๆ กัน

420
00:40:31,658 --> 00:40:34,161
‎เขาขยายดินแดนมากขึ้นจากการปักธงรบ

421
00:40:34,995 --> 00:40:38,999
‎ต่อมา เขาก็อาจหาญเดินทัพสู่เกียวโต
‎เมืองหลวงของประเทศ

422
00:40:40,250 --> 00:40:44,212
‎จากนี้ไป โนบุนากะวางแผนการที่อาจหาญที่สุด

423
00:40:45,005 --> 00:40:47,382
‎นั่นคือการรวมญี่ปุ่นให้เป็นปึกแผ่น

424
00:40:50,677 --> 00:40:52,596
‎แต่เขายังไม่ประสบความสำเร็จ

425
00:40:53,305 --> 00:40:56,766
‎มีไดเมียวอื่นๆ ที่ยังมีอำนาจ
‎ทางตะวันตกและทางเหนือ

426
00:40:56,850 --> 00:40:59,019
‎ซึ่งเป็นภัยคุกคามอำนาจของโนบุนากะ

427
00:40:59,102 --> 00:41:01,730
‎เพราะพวกเขาไม่ยอมจำนนอยู่ใต้อาณัติของเขา

428
00:41:03,231 --> 00:41:05,984
‎และผู้ที่ไม่ยอมแพ้ต่อเขา

429
00:41:06,067 --> 00:41:09,196
‎จะได้ลิ้มรสความโกรธและคมดาบของเขา

430
00:41:09,279 --> 00:41:11,948
‎เพราะเขาไม่อดทน
‎กับความเห็นต่างไม่ว่าเรื่องใด

431
00:41:12,866 --> 00:41:14,284
‎มีเพียงชายลักษณะนี้เท่านั้น

432
00:41:14,367 --> 00:41:17,704
‎ที่จะเริ่มขั้นตอนรวมชาติญี่ปุ่นได้

433
00:41:22,459 --> 00:41:26,963
‎สภาพการณ์เช่นนี้ทำให้
‎คู่แข่งของโนบุนากะโกรธเคือง

434
00:41:27,506 --> 00:41:31,384
‎พวกเขารู้ว่าโนบุนากะต้องการอำนาจแต่ผู้เดียว

435
00:41:31,968 --> 00:41:35,472
‎ดังนั้น การศึกแท้จริงเพื่อชิงญี่ปุ่น
‎กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว

436
00:42:04,084 --> 00:42:07,337
‎(คำบรรยายโดย กิตติพล เอี่ยมกมล)