1
00:00:06,006 --> 00:00:07,966
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:49,090 --> 00:00:54,430
‎หลังจากทำสงครามกลางเมืองนานกว่าร้อยปี
‎โทโยโตมิ ฮิเดโยชิก็ผนึกญี่ปุ่นเป็นหนึ่งเดียว

3
00:00:55,263 --> 00:00:59,643
‎หากคู่แข่งของเขา
‎ไม่สาบานเป็นพันธมิตรก็จะโดนกำจัด

4
00:01:00,477 --> 00:01:02,477
‎แม้ความสงบเพิ่งเริ่มต้น

5
00:01:02,562 --> 00:01:05,942
‎ตอนนี้ฮิเดโยชิกลับฝันถึงแผนการบ้าดีเดือด

6
00:01:06,024 --> 00:01:09,194
‎ที่จะตั้งตนเป็นผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในเอเชีย

7
00:01:12,614 --> 00:01:16,084
‎(ญี่ปุ่น ปี 1590)

8
00:01:16,826 --> 00:01:19,446
‎ญี่ปุ่นอยู่กับสงครามมานาน

9
00:01:19,537 --> 00:01:24,287
‎จนถึงตอนนั้นคนหลายรุ่นรู้จักแต่การออกศึก

10
00:01:25,460 --> 00:01:28,000
‎ชาวญี่ปุ่นกล้ำกลืนรับความรุนแรง

11
00:01:30,298 --> 00:01:33,178
‎ทุ่งหญ้าท่วมนองด้วยเลือด

12
00:01:35,345 --> 00:01:39,095
‎และฮิเดโยชิคือผู้ยุติฝันร้ายนี้ให้ญี่ปุ่น

13
00:01:41,434 --> 00:01:42,734
‎เขารวมประเทศเป็นหนึ่ง

14
00:01:42,811 --> 00:01:44,601
‎เขายุติสงครามการเมือง

15
00:01:44,687 --> 00:01:48,477
‎เขาสร้างสมดุลทางการเมืองที่ดูน่าจะมั่นคง

16
00:01:49,150 --> 00:01:51,360
‎แต่สังคมญี่ปุ่นมีแต่ซามูไร

17
00:01:51,444 --> 00:01:54,454
‎มีแต่ไดเมียวที่ไม่รู้จักสิ่งใดนอกจากสงคราม

18
00:02:04,707 --> 00:02:08,837
‎คำถามคือ "ข้าจะทำยังไงกับ
‎องคาพยพทางทหารขนาดมหึมานี้

19
00:02:08,920 --> 00:02:10,800
‎เมื่อตอนนี้ไม่มีศึกให้ทำแล้ว"

20
00:02:12,841 --> 00:02:17,801
‎ซึ่งผมคิดว่าความกังวลนี้
‎ยิ่งทำให้ความถือดีของเขาเพิ่มขึ้น

21
00:02:17,887 --> 00:02:20,557
‎ผมต้องย้ำอีกครั้งว่าชายผู้นี้ก้าวขึ้นมาจากศูนย์

22
00:02:20,640 --> 00:02:24,140
‎จนมีอำนาจสูงสุดในญี่ปุ่น

23
00:02:25,395 --> 00:02:27,645
‎เขาคงคิดว่าเขาทำสิ่งใดก็ไม่ผิด

24
00:02:32,944 --> 00:02:37,164
‎เขาจึงเกิดความคิดจะพิชิตจีน

25
00:02:43,496 --> 00:02:44,956
‎สำหรับคนญี่ปุ่นแล้ว จีนคือ

26
00:02:45,039 --> 00:02:47,749
‎มาตรฐานบางอย่าง
‎ที่ยอมรับกันว่าเป็นความรุ่งเรือง

27
00:02:47,834 --> 00:02:50,634
‎จีนคือตัวแทนศูนย์กลางของโลก

28
00:02:50,712 --> 00:02:53,422
‎และผู้ที่เหยียดหยามชาวญี่ปุ่นมาตลอด

29
00:02:53,506 --> 00:02:57,006
‎ดังนั้นถ้าพิชิตจีนได้ คุณก็จะเป็น
‎ขุนศึกผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์

30
00:02:58,011 --> 00:02:59,101
‎เตรียมไพร่พล

31
00:03:01,764 --> 00:03:05,274
‎ซึ่งผมว่ามองจากหลายด้านแล้ว
‎จริงๆ การที่เขาบุกจีน

32
00:03:05,351 --> 00:03:08,481
‎เป็นที่สุดแล้วของการประกาศศักดิ์ศรีตนเอง

33
00:03:09,147 --> 00:03:12,107
‎แบบเดียวกับที่บางครั้ง
‎เราคิดถึงนโปเลียน โบนาปาร์ต

34
00:03:12,192 --> 00:03:13,442
‎หรืออเล็กซานเดอร์มหาราช

35
00:03:13,526 --> 00:03:17,526
‎ที่สร้างอาณาจักรสนองความใฝ่ฝัน
‎จะสร้างชื่อตนให้คนรุ่นหลังจดจำ

36
00:03:18,990 --> 00:03:22,700
‎นี่คือโอกาสที่จะทำให้
‎ชายผู้รวบรวมญี่ปุ่นเป็นปึกแผ่น

37
00:03:22,785 --> 00:03:26,405
‎ได้ประกาศฝีมือการรบของตนไปยังแผ่นดินใหญ่

38
00:03:30,877 --> 00:03:35,507
‎หลายคนทีเดียวที่
‎คัดค้านแผนการบุกจีนของฮิเดโยชิ

39
00:03:38,551 --> 00:03:40,721
‎หนึ่งในนั้นคือภรรยาของเขา เนเน่

40
00:03:40,803 --> 00:03:42,603
‎(ท่านหญิงเนเน่)

41
00:03:42,680 --> 00:03:44,560
‎เธอเป็นคนฉลาดมาก

42
00:03:45,558 --> 00:03:46,808
‎ช่างคิดวิเคราะห์

43
00:03:47,769 --> 00:03:49,019
‎มีจิตใจเข้มแข็ง

44
00:03:49,604 --> 00:03:52,904
‎และเป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตของฮิเดโยชิ

45
00:03:54,525 --> 00:03:57,645
‎เขาให้เนเน่มีส่วนร่วมในทุกการตัดสินใจของตน

46
00:04:00,782 --> 00:04:03,662
‎เธอคัดค้านความคิดจะบุกจีน

47
00:04:04,285 --> 00:04:07,745
‎"มันยากเกินไป เป็นไปได้ด้วยที่ถ้าแผนนี้ล้มเหลว

48
00:04:07,830 --> 00:04:10,210
‎ทุกอย่างที่เราสร้างมาจะจบสิ้น"

49
00:04:12,210 --> 00:04:16,970
‎เนเน่มองเห็นหายนะที่จะมาถึงจากการบุกจีน

50
00:04:17,048 --> 00:04:21,678
‎เธอกังวลมาก
‎และพยายามเต็มกำลังที่จะยับยั้งฮิเดโยชิ

51
00:04:28,518 --> 00:04:29,808
‎ไม่ว่าเนเน่พูดอย่างไร

52
00:04:29,894 --> 00:04:33,734
‎ฮิเดโยชิแน่วแน่ที่สุดที่จะทำตามแผนต่อไป

53
00:04:34,816 --> 00:04:38,106
‎ไม่มีผู้ใดหยุดยั้งฮิเดโยชิได้

54
00:04:42,323 --> 00:04:45,203
‎ฮิเดโยชิรู้ว่าการจะไปถึงจีน

55
00:04:45,285 --> 00:04:47,075
‎เขาจะต้องเคลื่อนขบวนผ่านเกาหลี

56
00:04:50,498 --> 00:04:54,338
‎เป็นฝันร้ายที่ไร้เหตุผลอย่างยิ่งกับการที่ญี่ปุ่น

57
00:04:54,419 --> 00:04:58,799
‎จะนำกำลังพลไปที่นั่นพร้อมอาหาร
‎อาวุธ และคอยระวังศัตรูไปด้วย

58
00:04:58,881 --> 00:05:02,471
‎เพื่อก่อตั้งศูนย์บัญชาการรบโดยเริ่ม
‎เคลื่อนพลไปคาบสมุทรเกาหลี

59
00:05:02,552 --> 00:05:05,222
‎เพื่อสุดท้ายจะไปพิชิตจีน

60
00:05:11,102 --> 00:05:12,402
‎เขาจึงเขียนสารถึงเกาหลี

61
00:05:12,478 --> 00:05:14,768
‎เพื่อขอผ่านทาง

62
00:05:24,782 --> 00:05:29,752
‎(เกาหลี)

63
00:05:37,545 --> 00:05:42,255
‎ผู้นำการเจรจาฝั่งญี่ปุ่นคือ โคนิชิ ยูกินากะ

64
00:05:44,886 --> 00:05:49,516
‎เขาได้รับมอบหมายจากฮิเดโยชิ
‎ให้เป็นตัวแทนยื่นข้อเรียกร้อง

65
00:05:55,188 --> 00:05:58,148
‎หลายร้อยปีแล้วที่เกาหลีและญี่ปุ่นมีสัมพันธ์เลวร้าย

66
00:05:58,649 --> 00:06:00,489
‎จริงๆ ญี่ปุ่นเคยรุกราน

67
00:06:00,568 --> 00:06:03,238
‎เกาหลีเมื่อหลายร้อยปีก่อน ซึ่งไม่มีผู้ใดลืม

68
00:06:14,957 --> 00:06:18,497
‎(ญี่ปุ่น)

69
00:06:27,845 --> 00:06:29,465
‎มันกล้าดียังไงถึงปฏิเสธข้า!

70
00:06:31,682 --> 00:06:33,272
‎เกาหลีไม่ยอมให้ฮิเดโยชิ

71
00:06:33,351 --> 00:06:35,771
‎เคลื่อนพลผ่านประเทศตนไปจีน

72
00:06:35,853 --> 00:06:39,443
‎ส่วนหนึ่งนั้นเป็นเพราะ
‎สัมพันธ์ใกล้ชิดที่เกาหลีมีกับจีน

73
00:06:39,524 --> 00:06:43,694
‎และการที่เกาหลีเป็นรัฐกันชนระหว่างญี่ปุ่นกับจีน

74
00:06:43,778 --> 00:06:45,108
‎บังอาจนัก

75
00:06:45,738 --> 00:06:46,908
‎ออกไป!

76
00:06:52,286 --> 00:06:53,446
‎ฮิเดโยชิคิดว่า

77
00:06:53,538 --> 00:06:57,208
‎ถ้าอย่างนั้นเขาคงต้องสยบเกาหลีก่อน

78
00:06:57,291 --> 00:07:00,881
‎และลงโทษพวกนี้ที่โอหังให้คำตอบเขาแบบนั้น

79
00:07:04,340 --> 00:07:06,630
‎จากนั้นค่อยจัดการงานใหญ่กว่าซึ่งก็คือพิชิตจีน

80
00:07:07,218 --> 00:07:09,008
‎พอแล้ว ออกไป!

81
00:07:13,266 --> 00:07:17,976
‎(เกาะสึชิมะ ตะวันตกของญี่ปุ่น ปี 1592)

82
00:07:21,858 --> 00:07:24,148
‎ความพยายามที่จะบุกเกาหลี

83
00:07:24,235 --> 00:07:28,355
‎คือปฏิบัติการทางทหารที่ซับซ้อน
‎เชิงเทคนิคที่สุดในประวัติศาสตร์

84
00:07:28,448 --> 00:07:29,818
‎จนถึงขณะนั้น

85
00:07:33,494 --> 00:07:36,584
‎ฮิเดโยชิต้องหวังพึ่งไดเมียวทางตะวันตก

86
00:07:36,664 --> 00:07:38,544
‎เพราะพวกเขาอยู่ใกล้เกาหลีที่สุด

87
00:07:38,624 --> 00:07:42,754
‎กลุ่มไดเมียวที่นั่นรวบรวมกำลังทหาร
‎ไปถึงจุดหมายได้เร็วกว่า

88
00:07:44,547 --> 00:07:46,967
‎ไดเมียวฝั่งตะวันตกคือนักรบ

89
00:07:47,049 --> 00:07:48,179
‎พวกเขาคือนักสู้

90
00:07:48,259 --> 00:07:53,059
‎และความคิดที่จะพิชิตศัตรูที่เกลียดชังมายาวนาน

91
00:07:53,139 --> 00:07:55,479
‎ที่จะได้ขยายอิทธิพลของตนไปสู่แผ่นดินใหญ่

92
00:07:55,558 --> 00:07:57,728
‎ที่จะได้ทำการค้ากับต่างชาติ

93
00:07:57,810 --> 00:08:01,650
‎สำหรับกลุ่มไดเมียวรวมถึงฮิเดโยชิ
‎สิ่งเหล่านี้เย้ายวนใจมาก

94
00:08:04,609 --> 00:08:09,739
‎ดังนั้น ในปี 1592 เขาออกคำสั่ง
‎ให้เคลื่อนพลครั้งใหญ๋ที่สุดในโลก

95
00:08:09,822 --> 00:08:13,662
‎ในยุคนั้น... ทหารประมาณ 200,000 นาย

96
00:08:14,994 --> 00:08:17,874
‎เป็นสงครามระดับที่ชาวโลกไม่เคยเห็นมาก่อน

97
00:08:17,955 --> 00:08:19,615
‎จนกระทั่งวันดีเดย์ที่ฝรั่งเศส

98
00:08:22,919 --> 00:08:25,169
‎แต่ฮิเดโยชิประเมิน

99
00:08:25,254 --> 00:08:27,474
‎ความลำบากของศึกครั้งนี้ต่ำเกินไปจริงๆ

100
00:08:32,178 --> 00:08:34,808
‎วันที่ 13 เมษายน ปี 1592

101
00:08:35,515 --> 00:08:38,305
‎กำลังพลของโทโยโตมิ ฮิเดโยชิเริ่มเปิดฉากบุก

102
00:08:38,392 --> 00:08:42,522
‎โดยแล่นเรือออกจากเกาะสึชิมะ
‎ข้ามช่องแคบเกาหลี

103
00:08:42,605 --> 00:08:44,515
‎(เกาหลี)

104
00:08:44,607 --> 00:08:47,107
‎พวกเขาขึ้นฝั่งที่ทาเรือทางใต้ของปูซาน

105
00:08:47,193 --> 00:08:50,323
‎ถล่มปราการของเกาหลีด้วยทหารจำนวนมาก

106
00:08:51,781 --> 00:08:54,411
‎กองทัพญี่ปุ่นเคลื่อนพลเข้าไปเรื่อยๆ

107
00:08:54,492 --> 00:08:57,832
‎ยึดเมืองสำคัญได้อย่างรวดเร็ว
‎เช่น โซล เปียงยาง

108
00:08:57,912 --> 00:09:00,542
‎ก่อนจะเคลื่อนต่อไปยังชายแดนติดกับจีน

109
00:09:03,751 --> 00:09:06,251
‎(เกาหลี ปี 1592)

110
00:09:20,810 --> 00:09:22,560
‎ควรไม่ลืมว่าชาวญี่ปุ่น

111
00:09:22,645 --> 00:09:25,645
‎ผ่านการทำสงครามต่อเนื่องนาน 150 ปี

112
00:09:26,232 --> 00:09:27,822
‎จริงๆ แล้ว พวกเขามีอาชีพนักรบ

113
00:09:52,967 --> 00:09:57,137
‎ทหารของฮิเดโยชิกระหน่ำห้ำหั่น
‎คาบสมุทรแห่งนี้อย่างป่าเถื่อนที่สุด

114
00:09:58,848 --> 00:10:00,308
‎เมื่อพวกเขายึดเมืองได้

115
00:10:00,391 --> 00:10:03,391
‎ก็มักจะสังหารหมู่
‎ทหารที่ป้องกันเมืองซึ่งยอมแพ้แล้ว

116
00:10:03,477 --> 00:10:04,727
‎ทำร้ายชาวบ้าน

117
00:10:04,812 --> 00:10:08,772
‎โดยไม่สนว่าผู้ใดเป็นพลเรือน ผู้ใดเป็นทหาร

118
00:10:16,949 --> 00:10:21,749
‎ศึกที่เกาหลีครั้งนั้นนับเป็น
‎การรบที่โหดร้ายที่สุดเท่าที่เคยมีมา

119
00:10:23,456 --> 00:10:27,996
‎ทหารญี่ปุ่นกระทำการโหดร้ายต่างๆ
‎รวมไปถึงการข่มขืน

120
00:10:28,085 --> 00:10:30,585
‎การฆ่าอย่างเลือดเย็น
‎ปล้นสะดมและจับคนไปเป็นทาส

121
00:10:43,059 --> 00:10:46,149
‎เพื่อต่อต้านกระแสความรุนแรงชวนคลื่นเหียนนี้

122
00:10:46,228 --> 00:10:49,108
‎จึงเริ่มมีกลุ่มต่อต้านเกิดขึ้นแทบทุกจังหวัด

123
00:10:49,190 --> 00:10:54,650
‎ชาวเกาหลีผู้รักชาติลุกฮือ
‎เพื่อขับไล่ผู้รุกรานที่โหดร้ายเหล่านี้ออกไป

124
00:10:59,367 --> 00:11:03,537
‎ชาวเกาหลีทั้งชาวบ้าน ชาวนา พระ คนธรรมดา

125
00:11:03,621 --> 00:11:06,621
‎จัดตั้งกลุ่มที่ต่อมารู้จักกันในชื่อ
‎กองทัพแห่งความชอบธรรม

126
00:11:06,707 --> 00:11:09,037
‎โดยพื้นฐานแล้วนี่คือกลุ่มกองโจรขนาดเล็ก

127
00:11:22,682 --> 00:11:27,522
‎ผู้นำกองโจรชาวเกาหลีผู้โด่งดังที่สุดคือ
‎แม่ทัพกวักแจยู

128
00:11:31,899 --> 00:11:36,489
‎ไม่นานหลังจากทหารญี่ปุ่นบุกยึดปูซาน
‎กวักก่อตั้งไพร่พลชุดแรกของเขาขึ้นมา

129
00:11:39,532 --> 00:11:43,292
‎เขาร่ำรวยมากและกล่าวกันว่า
‎เขาได้ขายทรัพย์สินมากมายของตนเอง

130
00:11:43,369 --> 00:11:46,909
‎เพื่อซื้ออาวุธให้กับนักรบแห่งความชอบธรรม

131
00:11:53,337 --> 00:11:56,917
‎เขากลายเป็นบุคคลในตำนานผู้ยิ่งใหญ่ของเกาหลี

132
00:11:57,007 --> 00:12:02,047
‎เชื่อกันว่าเสื้อคลุมสีแดงของเขา
‎ย้อมด้วยประจำเดือนของหญิงพรหมจรรย์

133
00:12:02,138 --> 00:12:06,098
‎จึงมีเวทมนตร์ปกป้องอันตรายจากศัตรู

134
00:12:11,063 --> 00:12:15,743
‎เป้าหมายหลักของกวักคือโจมตี
‎และทำลายเส้นทางลำเลียงเสบียงของญี่ปุ่น

135
00:12:17,945 --> 00:12:21,815
‎การลำเลียงเสบียงเป็นจุดอ่อนสำคัญของญี่ปุ่น

136
00:12:21,907 --> 00:12:24,987
‎เพราะเสบียงนี้ที่ถูกส่งมาจากญี่ปุ่น

137
00:12:25,077 --> 00:12:28,827
‎และลำเลียงผ่านเส้นทางยาวไกลในเกาหลี

138
00:12:28,914 --> 00:12:31,964
‎ซึ่งโดนกองโจรโจมตีง่าย

139
00:12:38,340 --> 00:12:40,430
‎หนึ่งในการโจมตีครั้งสำคัญช่วงแรก

140
00:12:40,509 --> 00:12:43,969
‎คือการที่กองโจรบุกค่ายทหารญี่ปุ่นใกล้แม่น้ำนัม

141
00:12:45,222 --> 00:12:51,062
‎สายสืบมาว่าญี่ปุ่นติดตั้งเสาไม้ไว้ในแม่น้ำ

142
00:12:51,145 --> 00:12:54,225
‎เพื่อที่ไพร่พลจะได้รู้ว่าตรงไหนข้ามได้ปลอดภัย

143
00:12:54,940 --> 00:12:56,190
‎(แม่น้ำนัม เกาหลี ปี 1592)

144
00:12:56,233 --> 00:12:59,823
‎เป็นโอกาสยอดเยี่ยมที่จะโจมตีไม่ให้ตั้งตัว

145
00:13:10,581 --> 00:13:13,041
‎เมื่อทหารญี่ปุ่นเริ่มข้ามแม่น้ำ

146
00:13:13,918 --> 00:13:15,918
‎เกราะหนักอึ้งบนตัวจะถ่วงพวกเขา

147
00:13:20,257 --> 00:13:23,427
‎ปกติแล้ว ฝ่ายเกาหลีจะเสียเปรียบมาก

148
00:13:23,511 --> 00:13:27,311
‎ทหารญี่ปุ่นชำนาญการรบ ส่วนใหญ่จะใส่เกราะ

149
00:13:27,389 --> 00:13:28,469
‎มีอาวุธที่ดีกว่า

150
00:13:28,557 --> 00:13:31,517
‎แต่ทั้งหมดนี้ไร้ค่าถ้าคุณสู้กันในน้ำ

151
00:13:38,275 --> 00:13:41,945
‎และในช่วงขณะนี้เองที่
‎กองทัพแห่งความชอบธรรมวางกับดัก

152
00:13:51,080 --> 00:13:56,090
‎ฝ่ายเกาหลีเปิดฉากยิง
‎ห่ากระสุนและธนูใส่ทหารญี่ปุ่น

153
00:13:58,045 --> 00:14:00,455
‎ทหารญี่ปุ่นขยับตอบโต้ไม่ได้เลย

154
00:14:16,897 --> 00:14:19,317
‎จากนั้นก็คือการสังหารหมู่อย่างราบคาบ

155
00:14:24,697 --> 00:14:27,827
‎จนศพทหารญี่ปุ่นถูกน้ำพัดไปกองรวมอยู่ปลายน้ำ

156
00:14:38,627 --> 00:14:40,497
‎ศึกกลางแม่น้ำนัม

157
00:14:40,588 --> 00:14:43,918
‎คือชัยชนะครั้งแรกของฝ่ายเกาหลีในสงครามนี้

158
00:14:52,266 --> 00:14:54,726
‎เป็นชัยชนะที่ท่วมท้น
‎ของกองทัพแห่งความชอบธรรม

159
00:14:54,810 --> 00:14:58,900
‎และเป็นหลักฐานสำคัญพิสูจน์ว่าทหารญี่ปุ่นก็แพ้ได้

160
00:15:02,109 --> 00:15:04,029
‎ศึกนี้ทำให้ฝ่ายเกาหลีมั่นใจมาก

161
00:15:04,111 --> 00:15:08,821
‎ว่าตนจะต่อต้านผู้รุกรานชาวญ๊่ปุ่นได้
‎และขับไล่ศัตรูออกไป

162
00:15:13,454 --> 00:15:15,834
‎กองทัพแห่งความชอบธรรมสร้างแรงบันดาลใจ

163
00:15:15,915 --> 00:15:20,455
‎ให้คนธรรมดาตามท้องนา
‎ลุกฮือขึ้นต่อต้านการยึดครองของญี่ปุ่น

164
00:15:20,544 --> 00:15:22,924
‎เกิดการเปิดฉากรบแบบกองโจรเต็มรูปแบบ

165
00:15:23,505 --> 00:15:26,545
‎ทั้งโจมตีกลางคืน บุกวางเพลิงเผาค่าย

166
00:15:26,634 --> 00:15:31,354
‎ทุกวิธีที่พวกเขาคิดค้นนำมาสู้รบได้

167
00:15:37,519 --> 00:15:39,189
‎พวกเขารังควานเสร็จแล้วก็ถอย

168
00:15:39,271 --> 00:15:42,271
‎พยายามทำให้การรุกคืบของทหารญี่ปุ่น
‎ลำบากยากเย็นเหมือนนรก

169
00:15:42,358 --> 00:15:44,108
‎ทำให้ญี่ปุ่นลำบากที่สุดเท่าที่จะทำได้

170
00:15:44,193 --> 00:15:48,113
‎กับการยึดพื้นที่มากขึ้น
‎และรักษาสิ่งที่ยึดครองได้แล้ว

171
00:15:51,492 --> 00:15:56,372
‎ไม่นานนัก เส้นทางเสบียง
‎เรือล่องแม่น้ำของญี่ปุ่นก็ถูกโจมตีต่อเนื่อง

172
00:15:56,455 --> 00:16:00,285
‎การสื่อสารระหว่างไพร่พล
‎และการลำเลียงเสบียงถูกขัดขวาง

173
00:16:00,376 --> 00:16:04,586
‎กองทัพแห่งความชอบธรรม
‎ยกระดับความรุนแรงของการโจมตีต่อเนื่อง

174
00:16:04,672 --> 00:16:07,552
‎จนเริ่มทำลายขวัญกำลังใจของทหารฝ่ายฮิเดโยชิ

175
00:16:07,633 --> 00:16:10,013
‎และขัดขวางการเคลื่อนพลอย่างยิ่ง

176
00:16:12,262 --> 00:16:16,852
‎ไดเมียวทั้งหลายจากภาคตะวันตก
‎ค่อยๆ สูญเสียไพร่พลไปกับสงครามในเกาหลี

177
00:16:16,934 --> 00:16:18,484
‎จนเหลือทหาร 50,000 นาย

178
00:16:18,560 --> 00:16:21,190
‎สรุปแล้ว พวกเขาสูญเสียกำลังพลสองในสาม

179
00:16:21,271 --> 00:16:25,571
‎(จีน เกาหลี)

180
00:16:25,651 --> 00:16:27,281
‎ขณะที่สงครามลุกลาม

181
00:16:27,361 --> 00:16:33,241
‎ราชวงศ์หมิงของจีนก็ส่งทหาร 50,000 นาย
‎ไปเกาหลีเพื่อขัดขวางการรุกรานของญี่ปุ่น

182
00:16:33,993 --> 00:16:36,123
‎แม้จะทำศึกใหญ่หลายครั้ง

183
00:16:36,203 --> 00:16:39,963
‎ต่างฝ่ายต่างทำได้แค่ตรึงกำลังอีกฝ่ายไว้กับที่

184
00:16:41,166 --> 00:16:42,286
‎ที่ญี่ปุ่น

185
00:16:42,376 --> 00:16:46,296
‎โดยไม่คาดคิด ฮิเดโยชิออกคำสั่ง
‎เดินหน้าบุกจีนให้ได้

186
00:16:46,380 --> 00:16:48,880
‎แม่ทัพของเขาที่อยู่ในเกาหลีรุกต่อไปไม่ได้แล้ว

187
00:16:49,842 --> 00:16:52,302
‎แต่ก็ไม่กล้าขัดขืนคำสั่งของเจ้านาย

188
00:17:02,354 --> 00:17:04,444
‎เมื่อส่งรายงานกลับญี่ปุ่น

189
00:17:04,523 --> 00:17:08,363
‎แม่ทัพของฮิเดโยชิ
‎พยายามบิดเบือนความจริงตลอด

190
00:17:08,444 --> 00:17:10,404
‎กับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในเกาหลี

191
00:17:18,454 --> 00:17:22,294
‎ฮิเดโยชิเป็นเผด็จการเต็มขั้น

192
00:17:22,374 --> 00:17:25,464
‎ดังนั้นการทำให้เขาโกรธ...

193
00:17:26,003 --> 00:17:29,303
‎ก็อาจทำให้คุณถึงตาย

194
00:17:29,882 --> 00:17:34,052
‎บริวารของเขาจึงไม่เคยรายงานข่าวร้าย

195
00:17:34,136 --> 00:17:35,796
‎แต่รายงานเฉพาะข่าวดี

196
00:17:36,597 --> 00:17:42,137
‎ฮิเดโยชิจึงไม่ทันต่อเหตุการณ์รบในเกาหลี

197
00:17:43,979 --> 00:17:47,899
‎การรายงานใดๆ ที่เป็นข่าวร้าย
‎หรือความคิดจะถอนกำลัง

198
00:17:47,983 --> 00:17:50,113
‎ฮิเดโยชิไม่ยอมรับอย่างสิ้นเชิง

199
00:17:50,194 --> 00:17:53,914
‎ทำให้เขารู้ไม่เท่าทันสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น

200
00:17:53,989 --> 00:17:57,279
‎เขาไม่รับรู้เลยว่าหายนะครั้งนี้รุนแรงระดับไหน

201
00:17:58,827 --> 00:18:00,697
‎จริงๆ แล้วมีหลักฐานยืนยันว่า

202
00:18:00,788 --> 00:18:03,418
‎ฮิเดโยชิเข้าใจไปเองว่า
‎เขากำลังจะชนะศึกในเกาหลี

203
00:18:05,167 --> 00:18:08,707
‎ขณะที่เขาจำเป็นต้องจัดการศึกในเกาหลี

204
00:18:08,796 --> 00:18:11,416
‎ฮิเดโยชิกลับโดนหันเหความสนใจ

205
00:18:11,507 --> 00:18:13,467
‎ไปหมกมุ่นกับปัญหาอื่นมากขึ้นทุกที

206
00:18:16,428 --> 00:18:20,138
‎การที่ฮิเดโยชิไร้ทายาทสืบสกุล
‎เป็นเรื่องที่เขาหนักใจมาก

207
00:18:21,517 --> 00:18:22,557
‎ภรรยาของเขาไม่มีลูก

208
00:18:22,643 --> 00:18:26,443
‎ส่วนเขาเองก็ฝันใหญ่โต
‎ที่จะสร้างราชวงศ์ใหม่ในญี่ปุ่น

209
00:18:26,522 --> 00:18:31,322
‎ราชวงศ์ที่จะมีตระกูลโทโยโตมิ
‎ปกครองไปอีกหลายรุ่น

210
00:18:32,861 --> 00:18:36,121
‎ฮิเดโยชิสร้างอดีตให้ตัวเองไว้ยอดเยี่ยม

211
00:18:36,198 --> 00:18:40,198
‎แต่ไม่มีวิธีไหนที่เขาจะแก้ปัญหาเรื่องที่

212
00:18:40,285 --> 00:18:42,115
‎เขาไม่มีผู้สืบสกุลได้เลย

213
00:18:43,455 --> 00:18:46,125
‎ซึ่งการไม่มีผู้สืบสกุลก็หมายถึง

214
00:18:46,208 --> 00:18:47,918
‎สิ่งที่เขาสร้างมาทั้งหมดจะสูญเปล่า

215
00:18:48,001 --> 00:18:50,711
‎ซึ่งเขารู้ดีว่าทุกอย่างจะพังทลาย

216
00:18:55,801 --> 00:18:59,431
‎ในตอนนั้น เนเน่อายุมาเกินกว่าจะมีลูกแล้ว

217
00:19:00,139 --> 00:19:04,479
‎ขณะเดียวกัน ฮิเดโยชิ
‎ก็มีสนมนับร้อยคนในโอซากา

218
00:19:04,977 --> 00:19:07,897
‎หนึ่งในนั้นอาจคลอดลูกให้เขาได้

219
00:19:07,980 --> 00:19:12,320
‎จากนั้น บุตรชายสักคนกับเธอ
‎ก็อาจเป็นทายาทของฮิเดโยชิ

220
00:19:23,579 --> 00:19:26,749
‎สนมเหล่านี้มักจะมาจากตระกูลชนชั้นสูง

221
00:19:27,332 --> 00:19:30,422
‎พวกเธอเป็นลูกสาวของไดเมียว
‎มีสายเลือดขุนนาง

222
00:19:31,545 --> 00:19:35,715
‎ฉันคิดว่าความแตกต่างสำคัญ
‎ระหว่างสนมกับชายาคงเป็นการที่

223
00:19:35,799 --> 00:19:39,139
‎ในระดับหนึ่ง คุณเลือกสนมเองได้

224
00:19:39,219 --> 00:19:42,179
‎ภรรยาของคุณน่าจะต้องมาจาก
‎การแต่งงานเพื่อความเหมาะสม

225
00:19:45,851 --> 00:19:49,311
‎ท่านหญิงชาชาเป็นสนมคนโปรดของฮิเดโยชิ

226
00:19:50,731 --> 00:19:53,571
‎จริงๆ แล้วเธอคือหลานสาวของโอดะ โนบุนากะ

227
00:19:54,568 --> 00:19:56,778
‎เธอมีชื่อเสียงว่าสวยมาก

228
00:19:56,862 --> 00:20:00,822
‎เธอยังเป็นหญิงเจ้าอารมณ์ จองหองมาก

229
00:20:00,908 --> 00:20:04,828
‎เธอเย่อหยิ่งมาก ดังนั้นจึงตรงข้ามมากกับเนเน่

230
00:20:04,912 --> 00:20:08,172
‎ซึ่งเป็นคนเปิดเผยซื่อตรง
‎และค่อนข้างมีสามัญสำนึก

231
00:20:14,630 --> 00:20:18,180
‎หลังจากหลายปีที่ไม่สามารถมีลูกได้

232
00:20:18,842 --> 00:20:21,302
‎ชาชาก็คลอดบุตรชาย ซูรุมัตสึ

233
00:20:22,054 --> 00:20:23,604
‎ซึ่งฮิเดโยชิตื่นเต้นมาก

234
00:20:25,724 --> 00:20:27,104
‎เขาอยากครอบครองเอเชีย

235
00:20:27,184 --> 00:20:30,024
‎เขาจึงต้องการบุตรชายที่จะสืบสกุลโทโยโตมิ

236
00:21:01,760 --> 00:21:04,050
‎บุตรชายของฮิเดโยชิ ซูรุมัตสึเสียชีวิต

237
00:21:06,014 --> 00:21:07,724
‎ทำให้ฮิเดโยชิเศร้าเสียใจที่สุด

238
00:21:13,855 --> 00:21:17,685
‎จู่ๆ อนาคตของตระกูลก็กลับมามืดมนอีกครั้ง

239
00:21:19,695 --> 00:21:23,985
‎เรื่องนี้กระทบต่อสภาพจิตใจ
‎ของฮิเดโยชิอย่างชัดเจน

240
00:21:25,450 --> 00:21:28,790
‎เพราะลูกสาวคนโปรดของเขาก็เพิ่งเสียชีวิต

241
00:21:28,870 --> 00:21:29,910
‎ต่อมาก็แม่ของเขา

242
00:21:32,457 --> 00:21:34,957
‎ซึ่งเรื่องนี้ส่งผลให้

243
00:21:35,043 --> 00:21:38,343
‎ฮิเดโยชิตระหนักถึงวิกฤติหนึ่ง

244
00:21:38,422 --> 00:21:43,592
‎ตระหนักว่าทุกสิ่งสำคัญ
‎ที่เขาทุ่มเทให้ที่สุดกำลังล้มเหลว

245
00:21:43,677 --> 00:21:45,347
‎ในช่วงที่เขาต้องการที่สุด

246
00:21:45,429 --> 00:21:47,679
‎และเป็นไปได้ที่เรื่องนี้

247
00:21:47,764 --> 00:21:52,444
‎ส่งผลให้คนรอบตัวเห็นความนึกคิดของเขา
‎ขาดความเฉียบคมขึ้นเรื่อยๆ ด้วย

248
00:21:59,609 --> 00:22:01,609
‎แต่ละวันที่ผ่านไป

249
00:22:02,404 --> 00:22:06,834
‎การกระทำของฮิเดโยชิ
‎ชักจะแปลกและน่ากังวลมากขึ้น

250
00:22:08,493 --> 00:22:11,663
‎ทุกคนเห็นความเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง

251
00:22:11,747 --> 00:22:14,537
‎ตัวเขาก็ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตนเอง

252
00:22:15,250 --> 00:22:19,880
‎และมีข่าวลือว่าฮิเดโยชิติดเชื้อซิฟิลิส

253
00:22:19,963 --> 00:22:21,633
‎จากสนมรายหนึ่งของเขา

254
00:22:21,715 --> 00:22:25,255
‎ซึ่งยิ่งทำให้พฤติกรรมของเขาขาดเหตุผลมากขึ้น

255
00:22:26,803 --> 00:22:29,353
‎ฮิเดโยชิจึงกลายเป็นบ้าไปจริงๆ

256
00:22:49,993 --> 00:22:52,703
‎เขาเริ่มปลีกวิเวกมากขึ้น

257
00:22:53,497 --> 00:22:56,457
‎และกลัวว่าตัวเองจะสูญสิ้นอำนาจ

258
00:22:56,541 --> 00:22:59,381
‎กลัวว่าตระกูลของเขาจะไม่อยู่แล้วเมื่อเขาตาย

259
00:23:03,256 --> 00:23:07,466
‎หลังจากบุตรชายเสียชีวิตในวัยแบเบาะ
‎ฮิเดโยชิก็ขาดทายาท

260
00:23:09,262 --> 00:23:11,852
‎ขณะที่สงครามในเกาหลียังดำเนินต่อไป

261
00:23:13,016 --> 00:23:15,266
‎ฮิเดโยชิก็ตัดสินใจที่ชวนตกตะลึง

262
00:23:17,521 --> 00:23:22,191
‎เขาแต่งตั้งหลานชาย ฮิเดสึกุเป็นผู้สืบทอด

263
00:23:22,776 --> 00:23:25,776
‎(โทโยโตมิ ฮิเดสึกุ)

264
00:23:25,862 --> 00:23:28,622
‎ฮิเดสึกุมีนิสัยร้ายกาจมาก

265
00:23:28,698 --> 00:23:30,908
‎เขาเสพติดเพศรส

266
00:23:30,992 --> 00:23:32,702
‎เขาโหดร้ายป่าเถื่อน

267
00:23:34,204 --> 00:23:36,424
‎บางครั้ง เขายิงชาวบ้านเล่นตามอำเภอใจ

268
00:23:37,124 --> 00:23:39,464
‎ทุกคนมองว่าเขาไม่คู่ควรเป็นผู้สืบทอด

269
00:23:40,544 --> 00:23:42,214
‎แต่ฮิเดโยชิไม่มีทางเลือก

270
00:23:43,422 --> 00:23:47,472
‎ฮิเดสึกุเป็นทายาทโดยชอบธรรม
‎เพียงคนเดียวในตระกูลของเขา

271
00:23:53,849 --> 00:23:56,349
‎แต่ฮิเดโยชิกลับเจอเรื่องไม่คาดคิด

272
00:23:58,103 --> 00:23:59,903
‎(ปี 1593)

273
00:23:59,980 --> 00:24:01,900
‎เพียงหกเดือนต่อมา

274
00:24:01,982 --> 00:24:05,032
‎สนมคนโปรดของฮิเดโยชิ ท่านหญิงชาชา

275
00:24:05,110 --> 00:24:08,780
‎ก็ให้กำเนิดบุตรชายชื่อ ฮิเดโยริ

276
00:24:11,241 --> 00:24:16,751
‎ตอนนี้ฮิเดโยชิกลับเจอสงครามการสืบทอดอำนาจ
‎ระหว่างฮิเดสึกุที่เพิ่งขึ้นมารับตำแหน่ง

277
00:24:16,830 --> 00:24:18,040
‎ซึ่งเขาเป็นผู้แต่งตั้งให้เอง

278
00:24:18,123 --> 00:24:22,383
‎กับบุตรชายวัยทารก
‎ที่ตอนนี้เขาอยากให้เป็นผู้สืบทอดจริงๆ

279
00:24:25,964 --> 00:24:28,474
‎สถานการณ์นี้อันตรายมาก

280
00:24:28,550 --> 00:24:31,800
‎ฮิเดโยชิจึงตัดสินใจจะกำจัดฮิเดสึกุ

281
00:24:31,887 --> 00:24:34,927
‎ด้วยการเนรเทศเขาไปที่ภูเขาโคยะซัง

282
00:24:35,891 --> 00:24:37,981
‎ซึ่งแผนนี้น่าจะสำเร็จ

283
00:24:38,059 --> 00:24:41,729
‎แต่ข่าวลือหนาหูขึ้นว่าฮิเดสึกุวางแผนจะกลับมา

284
00:24:41,813 --> 00:24:45,653
‎และจริงๆ กำลังคิดจะโค่นฮิเดโยชิ

285
00:24:46,318 --> 00:24:48,068
‎ซึ่งฮิเดโยชิยอมให้เกิดขึ้นไม่ได้

286
00:24:51,448 --> 00:24:55,328
‎เพื่อรักษาสิทธิ์ของบุตรชายคนที่สอง

287
00:24:55,952 --> 00:24:57,792
‎ฮิเดสึกุจึงต้องตาย

288
00:25:35,283 --> 00:25:40,083
‎จากนั้นฮิเดโยชิรวบรวมหญิงสาวและเด็ก 31 คน

289
00:25:40,163 --> 00:25:42,173
‎ส่วนใหญ่เป็นญาติสนิทของฮิเดสึกุ

290
00:25:42,249 --> 00:25:43,959
‎และนำพวกเขาไปเกียวโต

291
00:25:44,543 --> 00:25:46,883
‎และสั่งประหารทุกคน

292
00:25:54,553 --> 00:25:56,303
‎เป็นการกระทำที่โหดเหี้ยมถึงขนาดที่ว่า

293
00:25:56,388 --> 00:25:59,308
‎ทุกคนเชื่อไปแล้วว่าการกระทำครั้งนี้

294
00:25:59,391 --> 00:26:01,811
‎แสดงว่าฮิเดโยชิเริ่มจะเป็นบ้า

295
00:26:05,897 --> 00:26:09,777
‎หนึ่งในผู้เกี่ยวข้องกับแผนที่ฮิเดสึกุคิดจะ

296
00:26:09,859 --> 00:26:14,239
‎ยึดอำนาจและสถาปนาตนเอง
‎ขึ้นปกครอง คือมังกรตาเดียว

297
00:26:14,781 --> 00:26:16,451
‎(ดาเตะ มาซามูเนะ)

298
00:26:16,533 --> 00:26:19,703
‎ดาเตะ มาซามูเนะและฮิเดสึกุเป็นสหายกัน

299
00:26:19,786 --> 00:26:22,706
‎พวกเขาเคยล่าสัตว์ด้วยกันเป็นประจำ

300
00:26:22,789 --> 00:26:27,339
‎ด้วยเหตุนี้คนจึงมองว่า
‎มาซามูเนะเป็นมิตรกับฮิเดสึกุ

301
00:26:29,004 --> 00:26:31,554
‎ฮิเดโยชิโกรธมาก

302
00:26:37,554 --> 00:26:39,724
‎มาซามูเนะเป็นผู้ที่มักใหญ่ใฝ่สูง

303
00:26:39,806 --> 00:26:41,266
‎จึงสมเหตุผลที่

304
00:26:41,349 --> 00:26:44,139
‎เขาพร้อมจะทรยศฮิเดโยชิ

305
00:26:52,861 --> 00:26:55,741
‎ด้วยเหตุนี้ ฮิเดโยชิจึงเรียกพบมาซามูเนะ

306
00:26:55,822 --> 00:26:59,492
‎และบังคับให้เขาตอบว่าสมคบคิดกับฮิเดสึกุ

307
00:27:27,479 --> 00:27:31,359
‎สิ่งเดียวที่ช่วยเขาไว้คือ
‎คำวิงวอนของชายที่เยือกเย็นกว่า

308
00:27:31,441 --> 00:27:34,111
‎หนึ่งในไม่กี่คนที่ฮิเดโยชิยังรับฟัง

309
00:27:35,779 --> 00:27:38,239
‎โทกูงาวะ อิเอยาซุออกหน้าแทน

310
00:27:38,323 --> 00:27:42,993
‎และบอกว่าไม่มีเหตุผลที่จะ
‎ระแวงมาซามูเนะผู้จงรักภักดี

311
00:27:43,078 --> 00:27:45,748
‎ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องลงโทษ

312
00:27:45,830 --> 00:27:48,080
‎"เราควรไว้ใจชายผู้นี้และดาบของเขา"

313
00:27:48,166 --> 00:27:53,876
‎ดังนั้น มาซามูเนะจะรู้สึก
‎เป็นหนี้บุญคุณโทกูงาวะ อิเอยาซุอย่างยิ่ง

314
00:27:55,757 --> 00:27:58,587
‎หนี้ที่อิเอยาซุจะทวงค่าตอบแทนทีหลัง

315
00:28:02,514 --> 00:28:04,434
‎แม้ว่าฮิเดโยชิจะวิตกจริตมากขึ้น

316
00:28:04,516 --> 00:28:07,556
‎เขาก็ยอมไว้ชีวิตมาซามูเนะโดยมีเงื่อนไขว่า

317
00:28:07,644 --> 00:28:11,444
‎มาซามูเนะต้องรวบรวมไพร่พลไปบุกเกาหลี

318
00:28:11,523 --> 00:28:13,323
‎แม้ว่าทุกคนจะตายหมด

319
00:28:18,363 --> 00:28:20,663
‎แม้จะไม่แน่ใจอย่างยิ่ง

320
00:28:20,740 --> 00:28:23,160
‎ดาเตะ มาซามูเนะก็เหมือนไดเมียวคนอื่น

321
00:28:23,243 --> 00:28:27,503
‎ที่ไม่กล้าขัดคำสั่งของฮิเดโยชิที่ให้ไปรบในเกาหลี

322
00:28:27,580 --> 00:28:30,250
‎การขัดคำสั่งย่อมถึงตายและน่าอาย

323
00:28:30,792 --> 00:28:33,042
‎แม้จะส่งกำลังเสริมไปแล้ว

324
00:28:33,128 --> 00:28:36,758
‎กองทัพญี่ปุ่นก็ติดหล่มอยู่กลางสงครามที่ไม่มีวันชนะ

325
00:28:36,840 --> 00:28:40,720
‎ขาดเสบียงอาหารและกำลังพล
‎แต่โรคร้ายและความเจ็บป่วยทวีคูณ

326
00:28:42,178 --> 00:28:45,428
‎ด้วยความที่ไม่รู้สภาพแท้จริงในสนามรบ

327
00:28:45,515 --> 00:28:49,435
‎ฮิเดโยชิยังออกคำสั่งให้กองทหารของตนรุกต่อไป

328
00:29:02,031 --> 00:29:04,031
‎สงครามในเกาหลีย่อยยับถึงที่สุด

329
00:29:05,160 --> 00:29:08,460
‎สูญเสียชีวิตทหารญี่ปุ่นหลายหมื่นคน

330
00:29:08,538 --> 00:29:12,248
‎และชาวเกาหลีนับไม่ถ้วนอีกหลายแสนคน

331
00:29:21,259 --> 00:29:23,509
‎ขณะที่หายนะในเกาหลีรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

332
00:29:23,595 --> 00:29:27,805
‎พวกเขากลับได้รับคำสั่ง
‎แปลกประหลาดจากญี่ปุ่นมากขึ้น

333
00:29:28,475 --> 00:29:31,725
‎ทำให้เห็นชัดเจนว่าฮิเดโยชิ
‎ชักจะไม่อยู่กับร่องกับรอยมากขึ้นทุกที

334
00:29:31,811 --> 00:29:34,861
‎จนไม่สามารถตัดสินใจเชิงกลยุทธ์เด็ดขาดได้

335
00:29:34,939 --> 00:29:37,439
‎จนเขาเชื่อว่าเขาชนะทั้งที่แพ้

336
00:29:40,820 --> 00:29:45,070
‎ซึ่งแน่นอนย่อมทำให้นายทัพของเขา
‎สั่งการใดๆ ไม่ได้เพราะขาดแนวทางชัดเจน

337
00:29:45,909 --> 00:29:48,329
‎เรื่องนี้ทำให้แม่ทัพหลายคนของเขาไม่มั่นใจ

338
00:29:48,411 --> 00:29:51,921
‎สภาพความมั่นคงทางจิตใจของเจ้านาย
‎และสงสัยว่าตนจะรอดกลับบ้านได้หรือเปล่า

339
00:29:56,169 --> 00:29:59,339
‎ดังนั้นสถานการณ์ในสนามรบจึงสิ้นหวังมาก

340
00:29:59,422 --> 00:30:04,762
‎ซึ่งบรรดาแม่ทัพรู้ดีในเรื่องนี้และรู้ดีว่าจำเป็นที่

341
00:30:04,844 --> 00:30:09,474
‎ต้องเริ่มเปิดการเจรจาเพื่อหาทางคลี่คลาย

342
00:30:16,272 --> 00:30:18,152
‎ระหว่างการเจรจายาวนาน

343
00:30:18,233 --> 00:30:23,323
‎ฮิเดโยชิไม่รู้เลยว่าเงื่อนไขที่ฝ่ายจีนเสนอ

344
00:30:23,404 --> 00:30:26,494
‎ไม่ใช่สิ่งที่เขาอยากได้ยิน

345
00:30:29,536 --> 00:30:31,956
‎เนื่องจากความคิดไม่เฉียบคมเหมือนเดิม

346
00:30:32,038 --> 00:30:35,788
‎และรายงานปลอมที่แม่ทัพส่งเข้ามา

347
00:30:35,875 --> 00:30:40,505
‎ฮิเดโยชิจึงเชื่อว่าเขาชนะสงครามในเกาหลี

348
00:30:40,588 --> 00:30:46,138
‎และตอนนี้เขาต้องการให้ทุกคน
‎ยอมรับชัยชนะของเขาอย่างเป็นทางการ

349
00:30:46,219 --> 00:30:49,849
‎หรือพูดอีกอย่างคือ
‎ได้รับการยอมรับจากจักรพรรดิหมิงของจีน

350
00:30:51,891 --> 00:30:55,521
‎อย่างน้อยที่สุด สิ่งที่ฮิเดโยชิต้องการ
‎คืออาณาเขตส่วนหนึ่งของเกาหลี

351
00:30:55,603 --> 00:30:59,653
‎เขาเสนอให้แบ่งเกาหลีเป็นสองเขตอิทธิพล

352
00:30:59,732 --> 00:31:02,692
‎ทางใต้เป็นเขตปกครองของญี่ปุ่น

353
00:31:02,777 --> 00:31:05,277
‎ส่วนทางเหนือเป็นเขตปกครองของจีน

354
00:31:05,363 --> 00:31:07,703
‎นี่คืออย่างน้อยที่สุดที่เขาจะยอมรับได้

355
00:31:08,283 --> 00:31:11,083
‎นอกจากนี้ ฮิเดโยชิต้องการให้จักรพรรดิจีน

356
00:31:11,160 --> 00:31:15,210
‎ส่งลูกสาวของตนสักคนมาเป็นสนมที่ญี่ปุ่น

357
00:31:25,466 --> 00:31:29,676
‎โคนิชิ ยูกินากะรู้ดีว่าภารกิจนี้เป็นไปไม่ได้

358
00:31:29,762 --> 00:31:33,352
‎ไม่มีทางที่จักรพรรดิหมิงจะให้การยอมรับ

359
00:31:33,433 --> 00:31:36,273
‎ฮิเดโยชิในสิ่งที่เขาคิดไปเองว่าควรได้

360
00:31:40,940 --> 00:31:46,360
‎สิ่งที่ฮิเดโยชิต้องการถือเป็น
‎การเหยียดหยามจีนอย่างอุกอาจ

361
00:31:46,446 --> 00:31:49,566
‎พวกเขาปฏิเสธสิ้นเชิง
‎ที่จะตกลงรับเงื่อนไขเหล่านี้

362
00:31:52,577 --> 00:31:55,457
‎เพราะถึงอย่างไร ญี่ปุ่นก็ไม่ได้ชนะศึกในเกาหลี

363
00:31:55,538 --> 00:31:57,418
‎แถมพ่ายแพ้อย่างน่าอดสู

364
00:32:02,086 --> 00:32:06,006
‎กลับกันฝ่ายจีนเสนอข้อตกลงอื่นแก่ออกัสติน โคนิชิ

365
00:32:06,090 --> 00:32:07,970
‎ข้อตกลงที่เขายอมรับในที่สุด

366
00:32:08,635 --> 00:32:10,925
‎(ปราสาทโอซากา)

367
00:32:11,012 --> 00:32:14,432
‎(ที่พักของโทโยโตมิ ฮิเดโยชิ ปี 1596)

368
00:32:21,147 --> 00:32:24,067
‎เมื่อคณะทูตจากจีนมาถึงเกียวโต

369
00:32:24,150 --> 00:32:29,530
‎พร้อมกับโคนิชิและผู้เจรจาอื่นๆ จากเกาหลี

370
00:32:29,614 --> 00:32:33,664
‎พวกเขามอบเสื้อคลุมแบบจีนแก่ฮิเดโยชิ

371
00:32:35,370 --> 00:32:41,790
‎ซึ่งฮิเดโยชิพอใจมาก
‎เพราะเขานึกว่าความหมายของสิ่งนี้คือ

372
00:32:41,876 --> 00:32:44,166
‎การยอมสวามิภักดิ์ต่อตนเอง

373
00:32:53,012 --> 00:32:56,352
‎แต่แล้วในทันทีก็เกิดความสับสนอย่างที่สุด

374
00:32:58,685 --> 00:33:01,015
‎อย่างแรก คณะทูตเหล่านี้ปฏิเสธ

375
00:33:01,104 --> 00:33:03,904
‎ไม่ยอมคำนับฮิเดโยชิโดยบอกว่าพวกตนคือ

376
00:33:03,982 --> 00:33:05,232
‎คณะทูตของจักรพรรดิจีน

377
00:33:05,316 --> 00:33:07,566
‎และเขาต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายคำนับ

378
00:33:08,152 --> 00:33:10,532
‎แน่นอนว่าเขาจะไม่ก้มหัวให้ใคร

379
00:33:10,613 --> 00:33:13,073
‎เลยมีภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
‎ระหว่างสองฝ่าย

380
00:33:22,291 --> 00:33:26,211
‎เมื่อคณะทูตนำราชโองการจากจักรพรรดิจีน

381
00:33:26,295 --> 00:33:27,455
‎ออกมาประกาศเงื่อนไข

382
00:33:27,547 --> 00:33:31,047
‎"ฮิเดโยชิ ข้ายอมรับว่าเจ้าคือกษัตริย์แห่งญี่ปุ่น

383
00:33:31,134 --> 00:33:32,554
‎ในฐานะรัฐบริวารของเรา..."

384
00:33:32,635 --> 00:33:34,345
‎นี่มันหมายความว่ายังไง

385
00:33:35,013 --> 00:33:38,063
‎- นี่มันหมายความว่ายังไง เจ้าโง่
‎- ใจเย็น สามีข้า

386
00:33:41,227 --> 00:33:44,557
‎เขาถึงรู้ว่าเสื้อคลุมนี้ไม่ใช่เครื่องบรรณาการ

387
00:33:44,647 --> 00:33:46,727
‎มันคือเครื่องหมายว่าเขายอมสวามิภักดิ์

388
00:33:46,816 --> 00:33:51,026
‎ซึ่งจักรพรรดิจีนมอบให้เพื่อประกาศว่า
‎"เจ้าคือคนของข้าแล้ว"

389
00:33:51,612 --> 00:33:53,072
‎ข้าจะใส่สิ่งนี้ได้ยังไง

390
00:33:53,156 --> 00:33:54,406
‎ออกไป!

391
00:33:54,490 --> 00:33:55,950
‎ออกไปซะ!

392
00:33:57,076 --> 00:33:58,196
‎ออกไป!

393
00:33:58,286 --> 00:34:04,746
‎ฮิเดโยชิอับอายและโกรธมาก
‎เขาสั่งบุกเกาหลีครั้งที่สอง

394
00:34:04,834 --> 00:34:05,674
‎ออกไป!

395
00:34:05,752 --> 00:34:08,422
‎แต่คราวนี้เป้าหมายของเขาจำกัดแคบลง

396
00:34:09,797 --> 00:34:12,837
‎ครั้งนี้คือการแก้แค้นเท่านั้น

397
00:34:12,925 --> 00:34:14,425
‎(เกาหลี)

398
00:34:14,510 --> 00:34:18,260
‎กองทัพซามูไรกว่า 100,000 นายของฮิเดโยชิ

399
00:34:18,347 --> 00:34:22,267
‎บุกเกาหลีเพื่อเป็นการลงโทษ
‎ด้วยการเข่นฆ่าทำลายล้าง

400
00:34:23,394 --> 00:34:25,064
‎แต่ว่า ภายในเวลาไม่กี่เดือน

401
00:34:25,146 --> 00:34:28,896
‎ทหารเกาหลีและจีนสกัดการบุกรุกได้อีกครั้ง

402
00:34:28,983 --> 00:34:32,363
‎และขับไล่กองทัพญี่ปุ่นกลับสู่
‎ปราการชายฝั่งของตนเอง

403
00:34:35,990 --> 00:34:39,330
‎ในตอนนั้น ไดเมียวหลายคนโกรธมาก

404
00:34:39,410 --> 00:34:41,910
‎พวกเขาสูญเสียกำลังคนและทรัพย์สินจำนวนมาก

405
00:34:41,996 --> 00:34:43,496
‎โดยที่ไม่เห็นผลตอบแทนใดๆ

406
00:34:44,916 --> 00:34:48,876
‎ในยุคเซ็นโกคุ สำคัญมากที่ผู้ปกครอง

407
00:34:48,961 --> 00:34:52,671
‎จะต้องมอบที่ดินและทรัพย์สมบัติแก่บริวารของตน

408
00:34:52,757 --> 00:34:57,257
‎แต่เส้นทางการทำสงครามครั้งนี้
‎หมายความว่าไม่มีที่ดินใหม่ในเกาหลี

409
00:34:57,345 --> 00:35:00,345
‎หรือสิ่งของใดที่บรรดาไดเมียวเหล่านี้
‎จะได้รับในระยะยาว

410
00:35:00,431 --> 00:35:03,311
‎ดังนั้นจึงเกิดความไม่พอใจอย่างมาก

411
00:35:03,392 --> 00:35:05,812
‎ในหมู่ไดเมียวที่เคยไปรบในเกาหลี

412
00:35:10,691 --> 00:35:14,031
‎ไม่พอใจมากถึงขนาดเริ่มมีการพูดคุยกัน
‎ถึงแผนการลับที่จะโค่นราชสำนัก

413
00:35:14,112 --> 00:35:17,742
‎ในหมู่ผู้มีอำนาจ

414
00:35:17,824 --> 00:35:19,204
‎แผนว่าควรทำอย่างไร

415
00:35:20,243 --> 00:35:22,043
‎ควรจัดการเป็นขั้นตอนอย่างไร

416
00:35:22,995 --> 00:35:24,655
‎และเขาควรตายด้วยวิธีไหน

417
00:35:26,916 --> 00:35:30,456
‎ชาวบ้านเริ่มพูดถึงการต่อต้านอย่างเปิดเผย

418
00:35:33,631 --> 00:35:36,841
‎ฮิเดโยชิตกอยู่ในสถานะที่ลำบากมากขึ้น

419
00:35:37,927 --> 00:35:41,007
‎แน่นอนว่า สภาพร่างกายของเขาแย่ลงทุกที

420
00:35:41,097 --> 00:35:44,727
‎การที่เขาจะออกจากปราสาทฟูชิมิ
‎เป็นไปได้ยากขึ้นเรื่อยๆ

421
00:35:44,809 --> 00:35:48,979
‎(กรกฎาคม ปี 1598)

422
00:35:51,274 --> 00:35:54,034
‎ก่อนเขาตาย... เขารู้ว่าตนกำลังจะตาย

423
00:35:56,237 --> 00:35:57,197
‎ฮิเดโยริ

424
00:35:58,030 --> 00:36:01,410
‎เขาต้องมั่นใจว่าฮิเดโยริ
‎จะไม่โดนสังหารหรือถูกปลด

425
00:36:01,492 --> 00:36:04,042
‎ตามที่เคยเกิดขึ้นตลอดหลายทศวรรษ
‎ช่วงสงครามกลางเมือง

426
00:36:12,086 --> 00:36:13,586
‎ช่วยดูแลเขาที

427
00:36:16,716 --> 00:36:19,546
‎เขาตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ครั้งสำคัญเหลือเชื่อ

428
00:36:29,645 --> 00:36:32,565
‎เขาตัดสินใจแต่งตั้งสภาผู้อาวุโส

429
00:36:32,648 --> 00:36:36,608
‎และสั่งให้พวกเขาสาบานว่า
‎จะปกป้องดูแลฮิเดโยริ

430
00:36:36,694 --> 00:36:40,454
‎จนกว่าฮิเดโยริจะเป็นผู้ใหญ่และรับช่วงตำแหน่งนี้

431
00:36:40,531 --> 00:36:41,951
‎ในฐานะผู้ปกครองญี่ปุ่น

432
00:36:45,620 --> 00:36:51,040
‎กลุ่มคนที่เขาเลือกมาทำหน้าที่นี้คือ
‎ห้าผู้นำทรงอำนาจที่สุดจากทั่วญี่ปุ่น

433
00:36:54,212 --> 00:36:58,802
‎บางคนคือผู้ที่เขามีสัมพันธ์มายาวนาน
‎ผู้ที่เขาไว้ใจ

434
00:36:58,883 --> 00:37:02,053
‎บ้างก็เป็นผู้ที่เขาเลือกมาเพราะมีอำนาจมากพอ

435
00:37:02,136 --> 00:37:05,346
‎โดยไม่จำเป็นว่าฮิเดโยชิไว้ใจหรือชอบ

436
00:37:06,015 --> 00:37:08,975
‎แต่ผมว่ามองจากหลายด้านแล้ว
‎เขาจำเป็นต้องเสี่ยงเดิมพัน

437
00:37:11,270 --> 00:37:13,690
‎ผู้สำเร็จราชการห้าคน สมาชิกสภาห้าคน

438
00:37:13,773 --> 00:37:17,493
‎สองคนที่สำคัญที่สุดคือโทกูงาวะ อิเอยาซุ

439
00:37:18,486 --> 00:37:20,196
‎กับมาเอดะ โทชิเอะ

440
00:37:26,410 --> 00:37:29,870
‎มาเอดะ โทชิเอะจะประจำที่ปราสาทโอซากา

441
00:37:29,956 --> 00:37:33,076
‎และจะเป็นคนดูแลเลี้ยงฮิเดโยริ

442
00:37:33,167 --> 00:37:34,877
‎ให้การศึกษา

443
00:37:34,961 --> 00:37:38,301
‎เตรียมตัวเขาให้รอบด้านเพื่อปกครองประเทศ

444
00:37:40,258 --> 00:37:45,178
‎ในตอนนั้น โทกูงาวะ อิเอยาซุ
‎คือไดเมียวผู้ทรงอำนาจที่สุดในญี่ปุ่น

445
00:37:45,263 --> 00:37:46,813
‎รองจากฮิเดโยชิ

446
00:37:46,889 --> 00:37:49,679
‎เขาจึงได้รับมอบหมายอำนาจสูงสุด

447
00:37:49,767 --> 00:37:52,397
‎โดยหลักๆ คือเขาคือหัวหน้ารัฐบาล

448
00:37:57,066 --> 00:38:00,816
‎เราอาจคิดว่าสภานี้คือการรวมตัวกัน

449
00:38:00,903 --> 00:38:05,203
‎ของบุคคลที่จะร่วมมือกัน
‎บริหารประเทศอย่างมีประสิทธิภาพ

450
00:38:05,283 --> 00:38:09,373
‎แต่ดูเหมือนว่านี่คงไม่ใช่เจตนาของฮิเดโยชิ

451
00:38:09,453 --> 00:38:10,873
‎โดยเฉพาะในกรณีนี้

452
00:38:14,041 --> 00:38:18,501
‎ดูเหมือนเขาตั้งใจเลือกไดเมียว

453
00:38:18,587 --> 00:38:21,007
‎ที่แย่งชิงผลประโยชน์กันมากกว่า

454
00:38:21,507 --> 00:38:23,677
‎โดยหวังว่าบางทีจะมั่นใจได้ว่า

455
00:38:23,759 --> 00:38:26,889
‎อาศัยสมาชิกสภากลุ่มนี้

456
00:38:26,971 --> 00:38:28,761
‎เฝ้าจับตากันอย่างใกล้ชิด

457
00:38:28,848 --> 00:38:31,558
‎และระวังไม่ให้ผู้ใดกระทำสิ่งใดโดยพลการ

458
00:38:33,728 --> 00:38:37,108
‎เป็นการพยายามหาทางไม่ให้สมาชิกสภาคนไหน

459
00:38:37,189 --> 00:38:39,649
‎มีอำนาจมากกว่าใคร

460
00:38:57,835 --> 00:38:59,795
‎กันยายน ปี 1598

461
00:38:59,879 --> 00:39:01,879
‎หลังจากออกศึกมาตลอดชีวิต

462
00:39:01,964 --> 00:39:05,384
‎หนึ่งในผู้รวบรวมญี่ปุ่นเป็นปึกแผ่น
‎โทโยโตมิ ฮิเดโยชิก็ถึงแก่กรรม

463
00:39:09,305 --> 00:39:13,345
‎ผมว่ามีไม่กี่คนที่เราพูดได้จริงๆ ว่า

464
00:39:13,434 --> 00:39:15,774
‎"บุคคลนี้เปลี่ยนโฉมหน้าของประวัติศาสตร์"

465
00:39:16,979 --> 00:39:21,149
‎และฮิเดโยชิคือบุคคลที่เรา
‎กล่าวเช่นนั้นได้เต็มปากเต็มคำ

466
00:39:26,489 --> 00:39:28,569
‎เขามีเป้าหมายยิ่งใหญ่มาก

467
00:39:28,657 --> 00:39:32,157
‎น่าจะยิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาผู้ปกครองญี่ปุ่น
‎ที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์

468
00:39:34,288 --> 00:39:36,078
‎เขาคือผู้นำที่หายาก

469
00:39:36,165 --> 00:39:41,085
‎ซึ่งสามารถจินตนาการถึง
‎สิ่งที่ไม่เคยมีผู้ใดคิดมาก่อน

470
00:39:41,879 --> 00:39:46,549
‎เขาสร้างสันติสุขในแบบที่
‎โนบุนากะคงไม่มีวันคิดฝันว่าจะทำ

471
00:39:49,428 --> 00:39:50,968
‎เขารวมประเทศเป็นหนึ่งเดียว

472
00:39:51,055 --> 00:39:52,595
‎เขายุติสงครามกลางเมือง

473
00:39:52,681 --> 00:39:54,981
‎เขาสร้างสิ่งที่ดูเหมือนเป็น

474
00:39:55,059 --> 00:39:58,269
‎สมดุลอำนาจทางการเมืองในหมู่ไดเมียวผู้ยิ่งใหญ่

475
00:39:58,354 --> 00:39:59,774
‎แต่ที่ยิ่งกว่านั้น

476
00:39:59,855 --> 00:40:05,355
‎คือการที่คนที่มีกำเนิดต่ำต้อยเช่นเขา
‎ประสบความสำเร็จอย่างน่าทึ่ง

477
00:40:05,444 --> 00:40:08,244
‎ไต่เต้าจากชาวนา
‎ซึ่งเป็นชนชั้นต่ำสุดของสังคมซามูไร

478
00:40:08,322 --> 00:40:11,122
‎มาเป็นผู้ปกครองหนึ่งเดียวของญี่ปุ่น

479
00:40:14,912 --> 00:40:16,332
‎เมื่อฮิเดโยชิตาย

480
00:40:16,414 --> 00:40:20,084
‎สภาห้าผู้อาวุโสไม่ได้ประกาศในทันที

481
00:40:20,167 --> 00:40:22,707
‎ว่าผู้ปกครองสูงสุดเสียชีวิตแล้ว

482
00:40:23,295 --> 00:40:24,415
‎แต่สิ่งที่พวกเขาทำคือ

483
00:40:24,505 --> 00:40:27,715
‎ออกคำสั่งสงบศึกในนามของฮิเดโยชิ

484
00:40:27,800 --> 00:40:30,220
‎และเรียกกำลังพลของญี่ปุ่นกลับจากเกาหลี

485
00:40:34,098 --> 00:40:37,978
‎เมื่อดูจากหลายๆ ด้าน การตายของฮิเดโยชิ

486
00:40:38,060 --> 00:40:40,810
‎ผมว่าทำให้กลุ่มไดเมียวโล่งอก

487
00:40:44,567 --> 00:40:47,987
‎ศึกในเกาหลีเป็นหายนะชัดๆ

488
00:40:50,072 --> 00:40:51,572
‎ถึงอย่างนั้น

489
00:40:51,657 --> 00:40:56,907
‎ก็เกิดกระแสความกังวลอย่างหนัก
‎ต่อการจากไปของเขา

490
00:40:56,996 --> 00:40:59,536
‎เพราะเขาไม่มีทายาท

491
00:40:59,623 --> 00:41:02,253
‎ที่จะรับช่วงตำแหน่งของเขาได้ทันที

492
00:41:05,337 --> 00:41:06,917
‎ตามเจตนารมย์ของฮิเดโยชิ

493
00:41:07,006 --> 00:41:10,546
‎สภาประกาศให้ฮิเดโยริเป็นผู้ปกครองญี่ปุ่น

494
00:41:10,634 --> 00:41:13,764
‎แต่ความที่เขาเป็นเด็ก จึงไม่ได้มีอำนาจแท้จริง

495
00:41:14,346 --> 00:41:17,426
‎ในทางปฏิบัติ ตอนนี้อำนาจ
‎ถูกแบ่งสรรอย่างระมัดระวัง

496
00:41:17,516 --> 00:41:18,766
‎ในหมู่ผู้อาวุโสทั้งห้าคน

497
00:41:19,351 --> 00:41:22,231
‎ซึ่งเป็นสถานการณ์ที่อันตรายมาก

498
00:41:36,368 --> 00:41:39,828
‎เรามีผู้สำเร็จราชการห้าคนที่แบ่งสรรอำนาจกัน

499
00:41:39,914 --> 00:41:42,504
‎สถานการณ์เช่นนี้ ถ้าสมดุล
‎มีการเปลี่ยนแปลงแม้แต่นิดเดียว

500
00:41:42,583 --> 00:41:46,923
‎ทุกอย่างจะพังและเกิด
‎ช่องว่างอันตรายที่แกนกลางของอำนาจ

501
00:41:50,341 --> 00:41:53,051
‎แน่นอนว่าทันทีที่ฮิเดโยชิตาย ไดเมียวส่วนใหญ่

502
00:41:53,135 --> 00:41:55,175
‎จึงเริ่มเตรียมการทำสงคราม

503
00:42:04,855 --> 00:42:09,355
‎หลังจากเก็บตัวหลายสิบปี ตอนนี้
‎โทกูงาวะ อิเอยาซุพร้อมเคลื่อนไหวแล้ว

504
00:42:16,784 --> 00:42:20,334
‎กงล้อแห่งกลียุคการช่วงชิงอำนาจ
‎เริ่มเคลื่อนอีกครั้ง

505
00:42:48,148 --> 00:42:53,148
‎คำบรรยายโดย กิตติพล เอี่ยมกมล