1 00:00:07,424 --> 00:00:10,927 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:49,174 --> 00:00:51,384 ‎(สร้างจากนิยาย "จูราสสิค พาร์ค" ‎โดยไมเคิล ไครตัน) 3 00:01:07,650 --> 00:01:08,568 ‎โอ๊ย 4 00:01:12,363 --> 00:01:15,241 ‎- ทุกคนโอเคไหม ‎- ทุกคนเหรอ 5 00:01:18,119 --> 00:01:19,204 ‎ยาซ เดี๋ยวสิ 6 00:01:19,537 --> 00:01:21,790 ‎รอก่อน ยาสมิน่า 7 00:01:25,835 --> 00:01:27,837 ‎- ไม่โอเคเลย ‎- ยาซ... 8 00:01:27,921 --> 00:01:31,633 ‎เราอยู่กลางป่าที่มีไดโนเสาร์ ‎สุดน่ากลัวอยู่ข้างนอกนั่น 9 00:01:31,716 --> 00:01:32,759 ‎และเธอ... 10 00:01:34,928 --> 00:01:35,887 ‎เธอ... 11 00:01:36,387 --> 00:01:39,015 ‎ทำลายวิธีขอความช่วยเหลือเดียว ‎และยังโกหกอีก 12 00:01:39,098 --> 00:01:40,225 ‎ฉันบอกแล้วไง 13 00:01:40,475 --> 00:01:42,852 ‎เธอเอามือถือบรุ๊คลินไปจริงๆ เหรอ 14 00:01:42,936 --> 00:01:44,687 ‎ทำไมล่ะ ทำไปทำไม 15 00:01:44,771 --> 00:01:47,774 ‎คงพยายามลบวิดีโอของเธอ ‎ตอนเอาตัวอย่างพวกนั้น 16 00:01:47,857 --> 00:01:49,776 ‎จากไซโนเซอราทอปส์ 17 00:01:50,610 --> 00:01:52,904 ‎แล้วเธอก็รู้เรื่องอินโดมินัส เร็กซ์ 18 00:01:52,987 --> 00:01:55,448 ‎เพราะเธอไปแอบด้อมๆ มองๆ ‎ห้องดอกเตอร์วูอยู่ 19 00:01:55,532 --> 00:01:56,825 ‎ตอนฉันบังเอิญไปเจอเธอ 20 00:01:56,908 --> 00:01:59,494 ‎- ฉันว่าแล้ว ‎- ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำมือถือพัง 21 00:01:59,577 --> 00:02:01,704 ‎ฉันล้มทับมันตอนร่วงจากซิปไลน์และ... 22 00:02:01,788 --> 00:02:03,331 ‎แต่เธอขโมยไปจริงๆ ใช่ไหม 23 00:02:03,414 --> 00:02:06,084 ‎เธอเก็บมันไว้กับตัวมาตลอด ‎แต่ไม่บอกเราเนี่ยนะ 24 00:02:06,167 --> 00:02:09,295 ‎เดี๋ยวนะ เธอไปทำอะไร ‎ที่ห้องทำงานดอกเตอร์วู บรุ๊คลิน 25 00:02:09,921 --> 00:02:12,257 ‎ฉัน ไม่สำคัญหรอก 26 00:02:12,340 --> 00:02:15,802 ‎ฉันไม่ได้ทำลายวิธีเดียว ‎ที่จะเรียกคนมาช่วยและโกหกเรื่องนี้ 27 00:02:15,885 --> 00:02:18,638 ‎ไม่ใช่ความผิดฉัน ‎เป็นความผิดเธอต่างหาก 28 00:02:18,721 --> 00:02:19,889 ‎- เธอ... ‎- ฉันมาสอดแนม 29 00:02:24,394 --> 00:02:26,312 ‎ให้บริษัทที่ชื่อว่าแมนตาห์คอร์ป 30 00:02:26,729 --> 00:02:27,981 ‎แมนตาห์คอร์ปเหรอ 31 00:02:28,606 --> 00:02:32,193 ‎พวกเขาเป็นบริษัทวิศวกรรมชีวภาพ ‎คู่แข่งตัวเป้งของมาสรานี 32 00:02:32,277 --> 00:02:34,988 ‎พวกเขาก็พยายามสร้างไดโนเสาร์ ‎แต่วูทำสำเร็จก่อน 33 00:02:35,071 --> 00:02:37,991 ‎เธอทำให้พวกเราต้องซวย ‎เพื่อบริษัทห่วยๆ งั้นเหรอ 34 00:02:38,449 --> 00:02:39,617 ‎ไร่ของเรามีปัญหา 35 00:02:39,701 --> 00:02:43,913 ‎พ่อแม่ฉันเลยต้องยืมเงินมากมาย ‎มาจากพวกที่ไม่น่าไว้ใจ 36 00:02:44,414 --> 00:02:46,916 ‎เราไม่รู้ว่าพวกเขา ‎ทำงานให้แมนตาห์คอร์ป 37 00:02:47,375 --> 00:02:51,004 ‎พวกเขาบอกว่าเราจะต้องเสียทุกอย่าง ‎ถ้าฉันไม่สอดแนมให้พวกเขา 38 00:02:51,087 --> 00:02:54,883 ‎ถ้าใช้สิทธิพิเศษจากค่าย ‎ก็จะรวบรวมข้อมูลจากห้องแล็บของวู 39 00:02:54,966 --> 00:02:58,761 ‎และดีเอ็นเอของไดโนเสาร์ ‎หรืออะไรก็ตามที่พวกเขาต้องการได้ 40 00:02:59,178 --> 00:03:01,180 ‎แต่บรุ๊คลินจับได้ แล้วฉันก็กลัว 41 00:03:01,264 --> 00:03:04,767 ‎และทุกอย่างก็ผิดพลาดไปหมด 42 00:03:06,144 --> 00:03:08,605 ‎ฉันไม่อยากให้มัน ‎เป็นแบบนี้เลยจริงๆ นะ 43 00:03:09,856 --> 00:03:12,859 ‎ที่มาอยู่ข้างรถตู้พังๆ ‎บนเกาะไดโนเสาร์นักฆ่าเหรอ 44 00:03:12,942 --> 00:03:15,278 ‎แหม ฉันด้วย บังเอิญจังเลยนะ 45 00:03:15,486 --> 00:03:16,821 ‎ยาซ ฉัน... 46 00:03:16,905 --> 00:03:19,991 ‎เป็นเรื่องโกหกหมดเลยเหรอ ‎ที่อยากเป็นเพื่อนกันน่ะ 47 00:03:20,408 --> 00:03:22,160 ‎ที่ทำเหมือนว่าเธอเป็นห่วง... 48 00:03:24,037 --> 00:03:26,706 ‎เธอแค่อยากให้ใครสักคน ‎มาช่วยปกปิดสิ่งที่เธอทำ 49 00:03:26,956 --> 00:03:28,041 ‎บอกสิว่าฉันเข้าใจผิด 50 00:03:31,836 --> 00:03:33,379 ‎ฉันนี่มันโง่จริงๆ 51 00:03:33,546 --> 00:03:34,797 ‎เธอเข้าใจผิดนะ 52 00:03:34,881 --> 00:03:37,800 ‎ฉันแค่ไม่รู้ว่าจะพูดยังไง ‎จะอธิบายให้เธอฟังยังไงดี 53 00:03:37,884 --> 00:03:40,011 ‎แค่มาสอดแนม ‎ไม่ได้ทำให้ตัวตนฉันเปลี่ยนไป 54 00:03:40,094 --> 00:03:41,387 ‎อย่ามาแตะตัวฉัน 55 00:03:42,013 --> 00:03:43,473 ‎ไปให้พ้น แซมมี่ 56 00:03:55,235 --> 00:03:56,611 ‎อย่าเพิ่ง บัมปี้ 57 00:03:57,111 --> 00:04:00,657 ‎ฟังนะ ฉันรู้ว่าสถานการณ์ของเรา ‎ไม่ใช่สถานการณ์ในอุดมคติ... 58 00:04:00,740 --> 00:04:03,618 ‎มันห่วย แค่บอกว่ามันห่วยก็พอ เบ็น 59 00:04:03,868 --> 00:04:08,790 ‎ใช่ แต่ถึงมันจะห่วยแตกแค่ไหน ‎เราก็ต้อง... 60 00:04:09,207 --> 00:04:10,458 ‎บัมปี้ แกทำอะ... 61 00:04:17,298 --> 00:04:20,260 ‎ห่วยแตกสิ้นดี ห่วยสุดๆ 62 00:04:23,388 --> 00:04:24,555 ‎อะไรกันเนี่ย 63 00:04:29,769 --> 00:04:32,522 ‎เฮลิคอปเตอร์ของมาสรานี ‎มีอักษรย่อของเขาที่หาง 64 00:04:32,605 --> 00:04:34,565 ‎พวกเขากำลังยิงเจ้าอินโดมินัส 65 00:04:49,372 --> 00:04:53,793 ‎- อะไรน่ะ ‎- เอาเลย อัดมันเลย มาสรานี 66 00:04:54,502 --> 00:04:57,422 ‎เรารอดแล้ว เด็ดดวงมาก 67 00:04:58,214 --> 00:05:00,967 ‎ฉันบอกแล้วว่าพวกเขาเอาอยู่... 68 00:05:11,686 --> 00:05:13,771 ‎ทิแรโนดอนหลุดมาแล้ว เราเป็นเป้านิ่ง 69 00:05:13,855 --> 00:05:15,106 ‎เราต้องไปหาที่หลบ 70 00:05:16,858 --> 00:05:18,234 ‎แม่น้ำคายัค 71 00:05:18,318 --> 00:05:21,112 ‎ทางเข้าอยู่แถวนี้ ‎มันอยู่ใต้ดินข้างใต้สันเขา 72 00:05:21,195 --> 00:05:23,489 ‎ถ้าไปตามแม่น้ำ ‎มันจะพาเราไปที่สวนหลัก 73 00:05:23,573 --> 00:05:25,325 ‎งั้นเราก็ต้องไปที่นั่น ไปเร็ว 74 00:05:29,037 --> 00:05:30,455 ‎เร็วเข้า บัมปี้ 75 00:05:39,672 --> 00:05:40,590 ‎มาเร็ว 76 00:05:44,552 --> 00:05:45,720 ‎เร็วเข้าสิ 77 00:05:51,059 --> 00:05:52,101 ‎อยู่นั่นไง 78 00:05:53,394 --> 00:05:55,688 ‎- บัมปี้ เร็ว ต้องเข้าไป ‎- เร็ว บัมปี้ 79 00:06:00,318 --> 00:06:02,487 ‎(ล่องแม่น้ำผจญภัย) 80 00:06:10,912 --> 00:06:13,623 ‎จูราสสิค เวิลด์ ล่องแม่น้ำผจญภัย 81 00:06:13,706 --> 00:06:14,540 ‎อะไรน่ะ 82 00:06:14,624 --> 00:06:18,377 ‎เตรียมตัวพบความมหัศจรรย์ ‎ของแม่น้ำใต้ดิน 83 00:06:20,296 --> 00:06:22,215 ‎นักผจญภัยสองคนต่อเรือหนึ่งลำ 84 00:06:22,298 --> 00:06:24,133 ‎โปรดสวมเสื้อชูชีพตลอดเวลา 85 00:06:24,759 --> 00:06:28,596 ‎ผู้ใหญ่กรุณาสวมเสื้อชูชีพของตัวเอง ‎ก่อนที่จะช่วยนักผจญภัยตัวน้อย 86 00:06:28,763 --> 00:06:30,932 ‎ขอให้นั่งอยู่กับที่ตลอดเวลา 87 00:06:31,432 --> 00:06:34,018 ‎การเดินทางของคุณเริ่มต้นขึ้นแล้ว 88 00:06:34,102 --> 00:06:37,230 ‎- บรุ๊คลินกับฉันจองค.ด.จ. ‎- ค.ด.จ.เหรอ 89 00:06:37,313 --> 00:06:38,648 ‎คายัคเด็กเจ๋งไง 90 00:06:39,273 --> 00:06:41,776 ‎- เบ็นกับบัมปี้นั่งไปกับฉันได้ ‎- ฉันจะไปกับพวกเขา 91 00:06:45,822 --> 00:06:47,615 ‎- ไปกันเถอะ เพื่อน ‎- ได้ 92 00:06:57,792 --> 00:07:00,002 ‎มาเถอะ แซมมี่ ไปจากที่นี่กัน 93 00:07:04,674 --> 00:07:08,344 ‎สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี ‎เราขอขอบคุณที่พวกคุณอดทนรอ 94 00:07:08,427 --> 00:07:10,221 ‎ดาเรียส นายได้ยินไหม 95 00:07:10,304 --> 00:07:11,806 ‎เด็กๆ ช่วยตอบหน่อย 96 00:07:13,850 --> 00:07:15,226 ‎ยังไม่มีใครตอบเลย 97 00:07:15,560 --> 00:07:18,438 ‎ดูสิ มีรถกับแท็บเล็ตเอซียู ‎กำลังเคลื่อนที่อยู่ตรงนี้ 98 00:07:18,521 --> 00:07:19,355 ‎พวกเด็กๆ แน่ 99 00:07:19,439 --> 00:07:22,066 ‎พวกเขาบอกว่ามีรถตู้ ‎แต่ก็ยังไม่ปลอดภัย 100 00:07:22,150 --> 00:07:23,443 ‎เราต้องไปหาพวกเด็กๆ 101 00:07:23,526 --> 00:07:26,696 ‎ศูนย์ใหญ่ นี่ร็อกซี่ ‎จากค่ายครีเทเชียส ได้ยินไหม 102 00:07:27,280 --> 00:07:31,033 ‎ใครกัน คลื่นความถี่นี้ ‎มีไว้สำหรับสถานการณ์ฉุกเฉินเท่านั้น 103 00:07:31,117 --> 00:07:32,743 ‎นี่เรื่องฉุกเฉินนะ 104 00:07:32,827 --> 00:07:36,372 ‎มีเด็กๆ อยู่ที่เขตเจ็ด ‎นอกเขตพื้นที่ควบคุม และ... 105 00:07:37,957 --> 00:07:40,084 ‎ว่าไง นี่เดฟนะ 106 00:07:40,334 --> 00:07:42,503 ‎ท่าทางคุณจะยุ่งมากเลย 107 00:07:42,587 --> 00:07:45,047 ‎เอาอย่างนี้ ถ้าคุณให้เรายืมรถของสวน 108 00:07:45,131 --> 00:07:47,175 ‎เราจะไปพาเด็กๆ กลับมาเอง แค่... 109 00:07:47,258 --> 00:07:49,594 ‎ไม่ได้ เราให้คุณเอารถไปไม่ได้ 110 00:07:49,677 --> 00:07:52,221 ‎เรื่องของคุณ ‎ไม่ใช่เรื่องฉุกเฉินเดียวตอนนี้ 111 00:07:52,305 --> 00:07:54,891 ‎อะไรนะ ไม่รู้สิ ‎พวกเขาบอกว่ามาจากค่ายน่ะ 112 00:07:54,974 --> 00:07:57,185 ‎เราไม่มีเวลาจัดการหรอก ตัดสายซะ 113 00:07:57,393 --> 00:07:59,061 ‎ฮัลโหลๆ 114 00:07:59,687 --> 00:08:01,439 ‎พวกเขาตัดสายใส่ฉัน 115 00:08:01,898 --> 00:08:03,399 ‎ถ้ามันแย่อย่างที่เราคิด 116 00:08:03,483 --> 00:08:06,736 ‎ไม่มีทางที่การช่วยเด็กหกคน ‎จะเป็นเรื่องแรกที่เขาห่วง 117 00:08:06,819 --> 00:08:07,778 ‎เราจะทำยังไงดี 118 00:08:07,862 --> 00:08:10,364 ‎ขโมยรถของสวน ‎แล้วบึ่งไปอีกฟากของเกาะเหรอ 119 00:08:12,158 --> 00:08:15,119 ‎- หยุดนะ ‎- นี่ คุณไม่ได้รับอนุญาตนะ 120 00:08:34,847 --> 00:08:38,059 ‎- ระวังหน่อยสิ ‎- ค.ด.จ.ได้สิทธิ์ผ่านทาง 121 00:08:38,142 --> 00:08:40,603 ‎โทษที ฉันไม่ได้เป็นคนตั้งกฎนะ 122 00:08:41,020 --> 00:08:43,606 ‎นี่ ถ้ำมันใหญ่ขึ้นนะ 123 00:08:44,023 --> 00:08:45,650 ‎สว่างขึ้นด้วยแฮะ 124 00:09:30,361 --> 00:09:33,114 ‎ถึงจะมีไอ้เจ้าแสงพวกนี้ ‎แต่ในนี้ก็มืดมากเลยนะ 125 00:09:36,826 --> 00:09:40,329 ‎ถ้าแซมมี่ไม่ทำมือถือฉันพัง ‎ฉันก็คงใช้มันเป็นไฟฉายได้ 126 00:09:40,413 --> 00:09:42,331 ‎แน่ล่ะว่าถ้ามีมือถือ ‎เราคงไม่มาอยู่นี่ 127 00:09:42,540 --> 00:09:45,376 ‎นี่ เลิกขัดความชิวของค.ด.จ.ได้ไหม 128 00:09:45,751 --> 00:09:47,753 ‎นายจะพูด "ค.ด.จ." อีกกี่ครั้งกัน 129 00:09:47,837 --> 00:09:51,465 ‎ค.ด.จ.เหรอ ทำไมล่ะ ‎อยากให้ฉันเลิกพูดว่า "ค.ด.จ." เหรอ 130 00:09:51,549 --> 00:09:54,302 ‎ค.ด.จ. 131 00:09:54,677 --> 00:09:56,804 ‎นายทำเหมือนเรื่องนี้ไม่กระทบนายเลย 132 00:09:56,887 --> 00:09:58,055 ‎เราซวยก็เพราะเธอนะ 133 00:09:58,139 --> 00:10:00,641 ‎หรือไม่ก็ ‎อาจจะเกิดเรื่องอย่างอื่นขึ้น 134 00:10:00,725 --> 00:10:02,643 ‎แล้วเราก็ยังต้องมาติดอยู่ที่นี่ 135 00:10:02,727 --> 00:10:04,979 ‎ฟังนะ ฉันรู้ว่าเธอโกรธแซมมี่ 136 00:10:05,062 --> 00:10:06,939 ‎แต่โกรธไปก็ไม่ช่วยให้ออกไปได้ 137 00:10:07,023 --> 00:10:09,817 ‎มันยิ่งทำให้คนอื่นโกรธมากขึ้นด้วย 138 00:10:09,900 --> 00:10:11,569 ‎ลองมองในมุมของแซมมี่บ้างสิ 139 00:10:11,819 --> 00:10:14,530 ‎ตอนนี้มีอะไรที่เธอพูดได้อีกล่ะ 140 00:10:14,614 --> 00:10:16,782 ‎ที่จะทำให้แซมมี่รู้สึกแย่ไปกว่าเดิม 141 00:10:18,868 --> 00:10:20,786 ‎พูดจากประสบการณ์คนที่ช่ำชอง 142 00:10:20,870 --> 00:10:22,496 ‎ด้านการกวนประสาทชาวบ้านเลยนะ 143 00:10:28,961 --> 00:10:30,254 ‎ถามมาสิ 144 00:10:30,338 --> 00:10:34,467 ‎เธอพูดถึงไร่และครอบครัวบ่อยมาก 145 00:10:34,759 --> 00:10:37,136 ‎แต่ครอบครัวกลับส่งเธอมาทำผิดกฎหมาย 146 00:10:37,219 --> 00:10:39,972 ‎หยุด ดาเรียส ‎นายไม่รู้อะไรเกี่ยวกับครอบครัวฉัน 147 00:10:40,056 --> 00:10:43,225 ‎ฉันรู้ว่าพวกเขาส่งเธอมาสอดแนมสวน ‎ให้เธอเสี่ยงอันตราย 148 00:10:43,309 --> 00:10:44,977 ‎เธอยังปกป้องพวกเขาได้ยังไง 149 00:10:48,981 --> 00:10:50,566 ‎เพราะพวกเขาไม่ได้ส่งฉันมา 150 00:10:52,568 --> 00:10:54,695 ‎พวกเขาปฏิเสธแมนตาห์คอร์ป 151 00:10:54,779 --> 00:10:58,199 ‎พวกเขาบอกว่ายอมเสียทุกอย่าง ‎ดีกว่าให้ฉันทำแบบนั้น 152 00:10:58,741 --> 00:11:01,952 ‎ฉันต่างหากที่ติดต่อเจ้าหน้าที่ ‎ของแมนตาห์คอร์ปไปเอง 153 00:11:02,036 --> 00:11:04,163 ‎ฉันตกลงจะมาที่นี่เอง 154 00:11:04,246 --> 00:11:05,456 ‎ครอบครัวของฉัน... 155 00:11:06,916 --> 00:11:10,294 ‎ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันวางแผนอะไร ‎จนฉันอยู่บนเรือข้ามฟากแล้ว 156 00:11:10,378 --> 00:11:14,298 ‎ฉันทำมือถือพังโดยไม่ได้ตั้งใจ ‎แต่บรุ๊คลินก็พูดถูก... 157 00:11:14,507 --> 00:11:16,217 ‎ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน 158 00:11:17,676 --> 00:11:19,595 ‎ฉันก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไม... 159 00:11:19,678 --> 00:11:21,055 ‎ถ้าครอบครัวนายเจอปัญหา 160 00:11:21,138 --> 00:11:23,933 ‎นายจะไม่หาทางทำอะไร ‎เพื่อช่วยพวกเขาหน่อยเหรอ 161 00:11:26,143 --> 00:11:29,271 ‎เบ็น ช่วยวางเต่ายักษ์นั่นลง 162 00:11:29,355 --> 00:11:30,731 ‎แล้วหยิบไม้พายได้ไหม 163 00:11:30,815 --> 00:11:32,650 ‎ฉันว่าบัมปี้เมาเรือนะ 164 00:11:32,733 --> 00:11:34,276 ‎ฉันว่านายต้องพายบ้างนะ 165 00:11:35,111 --> 00:11:35,986 ‎ฉันว่า... 166 00:11:37,071 --> 00:11:40,032 ‎เราทั้งคู่ต้องเตรียมตัว ‎เจออ้วกไดโนเสาร์แล้วล่ะ 167 00:11:40,116 --> 00:11:43,661 ‎ทุกคน สาหร่ายมันขยับได้เหรอ 168 00:11:54,255 --> 00:11:56,674 ‎ไม่ต้องตกใจไป นั่นไดโนเสาร์กินพืช 169 00:11:56,757 --> 00:11:58,134 ‎เหลือเชื่อเลย 170 00:11:58,217 --> 00:12:01,720 ‎ดอกเตอร์วูคงใส่พันธุกรรมเรืองแสง ‎ลงไปในพาราซอโรโลฟัสพวกนี้ 171 00:12:05,099 --> 00:12:07,977 ‎หมายความว่ายังไง ‎ที่ว่าฉันพูดจาร้ายๆ กับบัมปี้ 172 00:12:08,269 --> 00:12:10,521 ‎เธอเรียกมันว่าเต่า มันโมโหแล้ว 173 00:12:10,604 --> 00:12:12,523 ‎เบ็น มันไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ 174 00:12:12,606 --> 00:12:13,774 ‎ดีแล้วที่ไม่เข้าใจ 175 00:12:14,150 --> 00:12:17,111 ‎เพราะเธอพูดแต่อะไรร้ายๆ ทั้งนั้น 176 00:12:17,403 --> 00:12:20,281 ‎โอเคๆ ฉันขอโทษ บัมปี้ 177 00:12:21,073 --> 00:12:24,160 ‎เยี่ยมเลย เธอทำให้แย่ลงไปอีก 178 00:12:24,869 --> 00:12:27,746 ‎ใช่สิ ฉันเลือกลงเรือลำนี้เอง 179 00:12:44,972 --> 00:12:46,432 ‎เออ เจ๋ง 180 00:13:07,620 --> 00:13:08,621 ‎เฮ้ย 181 00:13:28,557 --> 00:13:33,062 ‎- เด็กเจ๋งเรียกพวกเนิร์ด อยู่ไหนกัน ‎- อยู่นี่ 182 00:13:33,145 --> 00:13:35,481 ‎ฉันคิดว่ามีบางอย่างทำให้พวกมันกลัว 183 00:13:35,773 --> 00:13:39,818 ‎ดาเรียส ถ้าเราหยุดพาย ‎แล้วทำไมเรายังเคลื่อนไปข้างหน้าล่ะ 184 00:13:45,199 --> 00:13:48,035 ‎พายเร็ว มีกระแสน้ำ ‎ดึงเราเข้าไปอุโมงค์อื่น 185 00:13:56,710 --> 00:13:57,962 ‎ไม่นะ ทุกคน 186 00:14:21,360 --> 00:14:22,945 ‎เราไม่เป็นไร ไม่เป็นไรนี่ 187 00:14:28,367 --> 00:14:29,285 ‎อะไรน่ะ 188 00:14:30,619 --> 00:14:34,498 ‎ทำไมนายอ้าปากค้างล่ะ ‎ท่าทางไม่ค่อยดีเลยด้วย 189 00:14:34,582 --> 00:14:37,793 ‎เพราะฉันรู้ดีเลยว่าเราอยู่ที่ไหน 190 00:14:38,002 --> 00:14:40,087 ‎เราอยู่ในจูราสสิค เวิลด์ลากูน 191 00:14:40,963 --> 00:14:42,798 ‎เจ้าโมซาซอรัสก็ด้วย 192 00:14:48,804 --> 00:14:53,767 ‎เดาว่าโมซาซอรัส ‎น่าจะเป็นไดโนเสาร์ปลายักษ์ 193 00:14:53,851 --> 00:14:55,352 ‎ที่พยายามจะกินเราสินะ 194 00:15:09,283 --> 00:15:11,744 ‎มันว่ายไปรอบๆ แล้วก็ทดสอบเราอยู่ 195 00:15:13,954 --> 00:15:15,831 ‎มันทำตัวเหมือนฉลาม 196 00:15:15,915 --> 00:15:18,709 ‎เราเป็นผู้บุกรุกในอาณาเขตของมัน ‎มันเลยตรวจสอบเรา 197 00:15:19,585 --> 00:15:23,422 ‎ก่อนที่มันจะมั่นใจ และตัดสินใจจะ... 198 00:15:26,342 --> 00:15:28,552 ‎- แย่แล้ว ‎- เราต้องออกไปเดี๋ยวนี้ 199 00:15:28,844 --> 00:15:31,013 ‎มีบันไดอยู่ข้างที่นั่งผู้ชม 200 00:15:31,388 --> 00:15:32,806 ‎แล้วเราจะ... 201 00:15:32,890 --> 00:15:34,141 ‎ทุกคน 202 00:15:36,018 --> 00:15:38,020 ‎พายเลย เร็วเข้า 203 00:15:41,440 --> 00:15:43,400 ‎เค็นจิไม่อยากมาเจอจุดจบแบบนี้นะ 204 00:15:43,484 --> 00:15:45,194 ‎ฉันก็ไม่ได้คิดจะมาทำแบบนี้ 205 00:15:45,402 --> 00:15:47,237 ‎- เร็วเข้า ‎- นี่ 206 00:15:49,156 --> 00:15:50,532 ‎พวกเด็กๆ คงเข้าไปข้างใน 207 00:15:50,616 --> 00:15:52,576 ‎แม่น้ำไหลไปทางสวนหลักใช่ไหม 208 00:15:53,786 --> 00:15:57,331 ‎มันจับสัญญาณพวกเขา ‎ใต้หินนั่นไม่ได้หรอก 209 00:15:57,414 --> 00:15:58,248 ‎เห็นพวกเขาแล้ว 210 00:15:58,332 --> 00:16:01,627 ‎ไม่ได้อยู่ในแม่น้ำแล้ว ‎พวกเขาอยู่ในเขตน้ำพื้นที่หนึ่ง 211 00:16:10,177 --> 00:16:11,595 ‎พายไปเรื่อยๆ 212 00:16:12,346 --> 00:16:13,472 ‎เกือบถึงแล้ว 213 00:16:29,196 --> 00:16:30,572 ‎อย่ามองกลับไปนะ 214 00:16:44,211 --> 00:16:45,045 ‎ไม่นะ 215 00:16:48,132 --> 00:16:49,049 ‎ไม่ 216 00:16:53,512 --> 00:16:55,097 ‎ยาซ เธอทำอะไรน่ะ 217 00:16:55,889 --> 00:16:57,725 ‎ไม่ว่ายังไง นายห้ามหยุดพายนะ 218 00:17:00,894 --> 00:17:02,980 ‎- ยาสมิน่า... ‎- พายไปเรื่อยๆ เถอะ 219 00:17:08,444 --> 00:17:09,570 ‎เร็วสิ เร็วเข้า 220 00:17:09,778 --> 00:17:11,989 ‎อย่ามองกลับไป แซมมี่ พายไปเรื่อยๆ 221 00:17:12,072 --> 00:17:13,490 ‎ฉันพยายามอยู่ 222 00:17:13,574 --> 00:17:14,908 ‎ยาซทำอะไรน่ะ 223 00:17:26,211 --> 00:17:28,505 ‎นี่ๆ ทางนี้ 224 00:17:28,589 --> 00:17:30,007 ‎นี่ 225 00:17:40,934 --> 00:17:42,061 ‎ทางนี้ 226 00:17:42,728 --> 00:17:44,271 ‎นี่ไง นี่ 227 00:17:45,022 --> 00:17:46,398 ‎นั่นแหละ ทางนี้ 228 00:17:46,774 --> 00:17:49,526 ‎หล่อนเบนความสนใจอยู่ ‎ช่วยซื้อเวลาให้เรา ไปเร็ว 229 00:17:51,070 --> 00:17:51,945 ‎ไชโย 230 00:17:52,029 --> 00:17:53,989 ‎- เยี่ยม หล่อนทำได้ ‎- เจ๋งเลย ยาซ 231 00:18:00,245 --> 00:18:01,747 ‎ไม่ได้คิดให้รอบคอบก่อนแฮะ 232 00:18:01,830 --> 00:18:03,207 ‎เราต้องทำอะไรสักอย่างนะ 233 00:18:06,502 --> 00:18:07,753 ‎จับโซ่ไว้ 234 00:18:14,968 --> 00:18:16,512 ‎- เอาเลยๆ ‎- ยาสมิน่า 235 00:18:26,522 --> 00:18:27,356 ‎ไม่นะ 236 00:18:30,234 --> 00:18:31,443 ‎เร็วเข้า 237 00:18:31,527 --> 00:18:32,611 ‎มาเร็ว ยาซ 238 00:18:37,616 --> 00:18:39,034 ‎- ไม่นะ... ‎- ไม่ทันแน่ 239 00:18:55,509 --> 00:18:56,468 ‎ยาสมิน่า 240 00:18:59,304 --> 00:19:00,556 ‎ฉันไม่เป็นไร 241 00:19:04,184 --> 00:19:05,102 ‎คิดว่านะ 242 00:19:05,894 --> 00:19:08,021 ‎แล้วนี่ทุกคนไปไหนกันหมด 243 00:19:18,240 --> 00:19:20,492 ‎ร็อกซ์ มันหายไปแล้ว ‎สัญญาณเด็กๆ หายไป 244 00:19:20,742 --> 00:19:23,328 ‎เครื่องคงมีปัญหาเฉยๆ มั้ง ‎ลองเปิดใหม่สิ 245 00:19:23,412 --> 00:19:25,038 ‎เร็วเข้าๆ 246 00:19:25,706 --> 00:19:27,249 ‎แสดงข้อมูลที 247 00:19:34,214 --> 00:19:35,340 ‎ยังใช้ได้ 248 00:19:35,424 --> 00:19:38,135 ‎สัญญาณพวกเขามันหยุดไปเอง 249 00:19:43,473 --> 00:19:49,479 ‎วันพุธเป็นวันที่เด็กๆ ได้กินฟรี ‎ที่จูราสสิค เวิลด์ 250 00:20:01,533 --> 00:20:03,952 ‎ขอบคุณที่ช่วยเราไว้นะ 251 00:20:04,036 --> 00:20:05,078 ‎ที่ช่วยฉันไว้ 252 00:20:05,162 --> 00:20:07,414 ‎น่าทึ่งจริงๆ เธอสุดยอดมาก 253 00:20:07,497 --> 00:20:08,498 ‎หยุดเลย 254 00:20:12,085 --> 00:20:13,670 ‎เราต้องมีกันเพื่ออยู่รอด 255 00:20:13,754 --> 00:20:16,632 ‎แต่อย่าได้คิด ‎ว่าเราจะกลับมาเป็นเพื่อนกันอีก 256 00:20:17,049 --> 00:20:20,344 ‎เพราะเราไม่ใช่เพื่อนกัน ‎และจะไม่มีวันเป็นเพื่อนกันได้ 257 00:20:40,030 --> 00:20:40,989 ‎เธอโอเคไหม 258 00:20:45,953 --> 00:20:46,787 ‎ไม่ 259 00:20:47,287 --> 00:20:48,372 ‎ไม่ค่อยโอเค 260 00:20:48,872 --> 00:20:49,706 ‎เหรอ 261 00:20:50,332 --> 00:20:51,458 ‎ถามโง่ๆ เนอะ 262 00:20:54,044 --> 00:20:58,090 ‎ฉันไม่ได้รู้จักหล่อนดีขนาดนั้น ‎แต่ถ้าเธอปล่อยยาซตามลำพังสักพัก 263 00:20:58,173 --> 00:20:59,258 ‎หล่อนหายโกรธ 264 00:21:00,217 --> 00:21:01,093 ‎อาจจะนะ 265 00:21:01,843 --> 00:21:03,512 ‎ไม่รู้สิ พูดตรงๆ นะ 266 00:21:03,595 --> 00:21:06,848 ‎มิตรภาพในชีวิตจริงไม่ใช่แนวฉัน ‎แต่... 267 00:21:07,516 --> 00:21:08,684 ‎ฟังดูเข้าท่า ใช่ไหม 268 00:21:10,394 --> 00:21:11,979 ‎ทำไมถึงทำดีกับฉันนักล่ะ 269 00:21:12,604 --> 00:21:14,773 ‎เพราะเค็นจิพูดถูก 270 00:21:15,440 --> 00:21:17,276 ‎รู้สึกแปลกสุดๆ ที่พูดแบบนี้ 271 00:21:17,359 --> 00:21:19,861 ‎อย่าพูดแบบนั้นอีกนะ อี๋ 272 00:21:22,572 --> 00:21:25,701 ‎ฟังนะ ฉันก็เคยทำเรื่องเห็นแก่ตัว 273 00:21:25,784 --> 00:21:30,664 ‎ที่ฉันรู้ว่าเธอคิดจะทำอะไรก็เพราะ ‎ฉันก็แอบเข้าไปในที่ที่ไม่ควรไป 274 00:21:31,999 --> 00:21:34,042 ‎อย่างน้อยเธอก็ทำเพื่อครอบครัว 275 00:21:34,126 --> 00:21:37,838 ‎ฉันทำไปแค่เพื่อเอาใจ ‎นักเลงคีย์บอร์ดหัวร้อน 276 00:21:39,589 --> 00:21:43,593 ‎แถมพอเราออกไปจากที่นี่ได้ ‎เธอจะให้ข้อมูลพิเศษกับฉัน 277 00:21:43,677 --> 00:21:46,388 ‎เรื่องแซ่บๆ ที่เธอสอดแนม ‎ให้แมนตาห์คอร์ป 278 00:21:46,471 --> 00:21:50,559 ‎"บรุ๊คลินแกะกล่อง ‎แฉเรื่องสมคบคิด" ปังๆ 279 00:21:50,642 --> 00:21:54,813 ‎แล้วลองมาบอกสิว่าวิดีโอฉันเห่ย ‎เจ้าพวกนักเลงคีย์บอร์ดหัวร้อน 280 00:21:56,189 --> 00:21:57,065 ‎แล้ว... 281 00:21:58,317 --> 00:21:59,151 ‎ตกลงไหม 282 00:22:00,485 --> 00:22:01,320 ‎ตกลง 283 00:22:02,446 --> 00:22:05,615 ‎ก็ไม่อยากจะทำให้กร่อยหรอกนะ 284 00:22:05,699 --> 00:22:09,536 ‎แต่ปฏิบัติการตามหาคนมาช่วยเรา... 285 00:22:10,662 --> 00:22:12,122 ‎พังไม่เป็นท่าเลย 286 00:22:17,127 --> 00:22:19,296 ‎พ่อฉันพูดเรื่องมาที่นี่หลายปีแล้ว 287 00:22:19,880 --> 00:22:21,048 ‎ในที่สุดก็ได้มา 288 00:22:22,132 --> 00:22:23,383 ‎ใช่ 289 00:22:24,051 --> 00:22:26,053 ‎ขอต้อนรับสู่จูราสสิค เวิลด์ 290 00:23:11,389 --> 00:23:13,308 ‎คำบรรยายโดย: ณิชา ภัทรดิลก