1
00:00:07,424 --> 00:00:10,927
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:47,714 --> 00:00:50,467
‎(สร้างจากนิยาย "จูราสสิค พาร์ค"
‎โดยไมเคิล ไครตัน)

3
00:01:03,313 --> 00:01:04,856
‎พวกมันมีสองตัว

4
00:01:38,389 --> 00:01:39,349
‎ไปเลย

5
00:01:49,526 --> 00:01:50,652
‎มือมันไปเองน่ะ

6
00:02:31,317 --> 00:02:32,986
‎เค็นจิลืมหมวกไว้

7
00:02:44,998 --> 00:02:49,002
‎โธ่เอ๊ย ฉันลืมหมวกกัปตัน
‎ไว้ในรถลีมูซีน

8
00:02:49,085 --> 00:02:52,589
‎เอ่อ เค็นจิ ฉันว่าเรามีปัญหา
‎ที่ใหญ่กว่านั้นนิดหน่อยนะ

9
00:02:52,672 --> 00:02:56,759
‎ฉันรู้ๆ เราจะกลับไปที่ท่าเรือกัน

10
00:02:56,843 --> 00:02:59,637
‎หวังว่าป่านนี้
‎เจ้าสกอร์เปียสคงไปแล้วนะ

11
00:03:12,567 --> 00:03:14,527
‎มันมีสองตัวได้ยังไงกัน

12
00:03:15,278 --> 00:03:16,321
‎ทฤษฎีของฉันคือ

13
00:03:16,404 --> 00:03:19,616
‎เพราะไดโนเสาร์มีดีเอ็นเอ
‎ของสัตว์ชนิดอื่นอยู่ในรหัสพันธุกรรม

14
00:03:19,699 --> 00:03:22,493
‎อย่างของกบต้นไม้
‎ซึ่งสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศได้…

15
00:03:22,577 --> 00:03:26,539
‎ฉันพูดเพราะอยากจะบ่นเฉยๆ
‎แต่ก็ขอบใจนะ

16
00:03:26,623 --> 00:03:29,167
‎สิ่งเดียวที่น่ากลัวกว่า
‎ไดโนเสาร์บ้าคลั่งหนึ่งตัว

17
00:03:29,250 --> 00:03:32,045
‎คือพวกมันสองตัว
‎ที่เพิ่มจำนวนเองได้ตามต้องการ

18
00:03:32,128 --> 00:03:36,007
‎นายพูดถูก ไม่มีไดโนเสาร์ตัวไหน
‎หรือเด็กคนไหนที่บ้าพอจะอยู่บนเกาะ

19
00:03:36,090 --> 00:03:38,801
‎จะมีโอกาสรอด
‎ถ้าสกอร์เปียสขยายพันธุ์ไปเรื่อยๆ

20
00:03:38,885 --> 00:03:40,428
‎เราต้องรีบทำอะไรสักอย่าง

21
00:03:40,511 --> 00:03:43,890
‎พวกมันดูเข้ากันไม่ค่อยได้
‎อาจจะจัดการกันเองก็ได้นะ

22
00:03:43,973 --> 00:03:49,020
‎หวังกับเรื่องนั้นไม่ได้หรอก
‎ฉันจะหยุดพวกมันให้จบๆ ไปในทีเดียว

23
00:03:50,688 --> 00:03:54,567
‎- แล้วเราจะทำยังไง ใช้ระเบิดเหรอ
‎- ไม่

24
00:03:54,651 --> 00:03:58,029
‎ต้องทำให้พวกมันขยับไม่ได้ก่อน
‎ทำให้สลบก็ได้

25
00:03:59,405 --> 00:04:02,492
‎จะทำแบบนั้นได้
‎เราก็ต้องกลับไปยังจุดเริ่มต้น

26
00:04:04,035 --> 00:04:07,330
‎แล้วยังไง มีแผนสองไหม

27
00:04:07,413 --> 00:04:09,540
‎แผนที่ได้ระเบิดอะไรบ้างน่ะ

28
00:04:41,197 --> 00:04:43,908
‎- ไม่มีสกอร์เปียส
‎- ยังไม่มี

29
00:04:44,534 --> 00:04:46,619
‎พระเจ้าช่วย ทุกคน

30
00:04:48,037 --> 00:04:51,416
‎อะไรน่ะ อธิบายด้วยคำพูดสิ

31
00:04:51,499 --> 00:04:53,876
‎เดินมาตรงนี้เถอะ เค็นจิ

32
00:04:56,713 --> 00:04:59,257
‎ไม่นะ ดาเรียสกับเบ็นเหรอ…

33
00:05:01,884 --> 00:05:03,845
‎พวกเขาหนีไปได้ ดูสิ

34
00:05:10,768 --> 00:05:12,312
‎คิดว่ามันกำลังมาทางนี้ไหม

35
00:05:12,395 --> 00:05:15,815
‎- คิดว่าเราโชคดีนักเหรอ
‎- จริงด้วย รีบไปกันเถอะ

36
00:05:18,651 --> 00:05:20,028
‎- วิ่งเร็ว
‎- ไปไหน

37
00:05:20,111 --> 00:05:21,237
‎ไม่รู้สิ

38
00:05:56,856 --> 00:05:58,900
‎มีรอยเท้าอยู่อีก ทางนี้

39
00:06:07,200 --> 00:06:11,829
‎มีอะไรตัวใหญ่ๆ ผ่านทางนี้ไป
‎มากันเยอะเลยด้วย

40
00:06:13,456 --> 00:06:17,168
‎แล้วไง เรากำลังตามหาเบ็น
‎กับดาเรียสอยู่นะ จำได้ไหม

41
00:06:17,251 --> 00:06:19,629
‎ก็แค่พวกไดโนเสาร์ทำอะไรไปตามประสา

42
00:06:19,712 --> 00:06:24,675
‎ไม่นะ ดูสิ พวกมันทำลายต้นไม้
‎ที่ตัวเองชอบกิน

43
00:06:24,759 --> 00:06:26,719
‎มีบางอย่างทำให้พวกมันกลัวมากๆ

44
00:06:28,262 --> 00:06:31,224
‎สาบานเลย
‎ถ้ามันเป็นสกอร์เปียส เร็กซ์…

45
00:06:43,945 --> 00:06:45,530
‎แซมมี่ อย่าจับ…

46
00:06:46,531 --> 00:06:48,616
‎ไงจ๊ะ ฉันไม่ทำร้ายแกหรอก

47
00:06:48,699 --> 00:06:50,535
‎โอเค ห้ามคนอื่น…

48
00:06:54,413 --> 00:06:55,832
‎ไง หนูน้อย

49
00:06:56,541 --> 00:06:59,877
‎- แกน่ารักจังเลย
‎- ทุกคน รีบมารีบไป จำได้ไหม

50
00:06:59,961 --> 00:07:03,005
‎- มันกำลังตามหาฝูงอยู่
‎- แล้วยังไง

51
00:07:03,089 --> 00:07:05,883
‎ทำไมเราต้องสนใจด้วยว่า
‎พวกไดโนเสาร์จะเป็นยังไง

52
00:07:05,967 --> 00:07:10,012
‎ก็เพราะชีวิตมันคุ้มค่าที่จะปกป้องนะ

53
00:07:10,096 --> 00:07:12,557
‎สกอร์เปียสไม่ควรออกมาอยู่ในป่า

54
00:07:12,640 --> 00:07:14,600
‎ดอกเตอร์วูรู้ดีตอนที่แช่แข็งมัน

55
00:07:14,684 --> 00:07:17,770
‎โอเค ใช่ เรื่องเจ้าสกอร์เปียส
‎มันแย่เห็นๆ อยู่แล้ว

56
00:07:17,854 --> 00:07:19,730
‎แต่มันไม่ใช่ความรับผิดชอบของเรา

57
00:07:19,814 --> 00:07:22,900
‎วูกับพวกที่สร้างสัตว์ประหลาดนั่นมา
‎ควรคิดถึงผลที่จะตามมา

58
00:07:22,984 --> 00:07:25,528
‎ก่อนที่จะเอายีนกิ้งก่าพวกนั้น
‎มายำรวมกัน

59
00:07:25,611 --> 00:07:26,612
‎ใช่ แต่มันไม่มี…

60
00:07:26,696 --> 00:07:29,115
‎เราต้องตั้งใจ
‎หาตัวดาเรียสกับเบ็นให้เจอ

61
00:07:29,198 --> 00:07:30,658
‎รีบมา รีบไป

62
00:07:30,741 --> 00:07:34,245
‎และสุดท้าย
‎ก็จะได้หนีไปจากเกาะฝันร้ายนี้

63
00:07:47,508 --> 00:07:48,759
‎ไม่อยากเชื่อว่าฉัน…

64
00:08:43,648 --> 00:08:45,399
‎ไม่อยากเชื่อว่าเราจะทำแบบนั้น

65
00:08:53,449 --> 00:08:54,450
‎อะไรน่ะ…

66
00:08:55,451 --> 00:08:57,078
‎เฮ้ย หมวกกัปตันของฉัน

67
00:08:57,161 --> 00:08:59,247
‎ดาเรียสกับเบ็นคงเอามันมาด้วย

68
00:08:59,330 --> 00:09:01,916
‎แสดงว่าเรายังมาถูกทางอยู่

69
00:09:01,999 --> 00:09:03,334
‎มีรอยเท้าอีก

70
00:09:08,005 --> 00:09:10,174
‎พวกนั้นต้องตามรอยสกอร์เปียสไปแน่

71
00:09:10,258 --> 00:09:13,344
‎หรือไม่เจ้าสกอร์เปียส
‎ก็กำลังตามพวกเขาไป

72
00:09:19,976 --> 00:09:23,229
‎หวังว่าวันนี้จะมีแค่เรา
‎ที่ศูนย์ผู้เข้าชมนะ

73
00:09:23,312 --> 00:09:27,024
‎ไม่ต้องห่วง พวกคอมปี้ไม่มายุ่งหรอก
‎เราเคยจัดการพวกมันมาแล้ว

74
00:09:27,900 --> 00:09:30,695
‎- ฉันหมายถึงเจ้าแรปเตอร์สีน้ำเงิน
‎- อ๋อ

75
00:09:35,157 --> 00:09:35,992
‎นั่นไง

76
00:09:38,452 --> 00:09:42,039
‎- อยู่ที่ที่เราทิ้งไว้เลย
‎- ปืนยาสลบ แผนเยี่ยมมาก

77
00:09:42,123 --> 00:09:44,000
‎- ใช่ หวังว่าจะได้ผลนะ
‎- อะไร…

78
00:09:50,172 --> 00:09:51,799
‎ดีจังที่หาพวกนายเจอ

79
00:09:54,343 --> 00:09:56,637
‎พวกนายมาทำอะไรที่นี่
‎นึกว่าไปแล้วซะอีก

80
00:09:56,721 --> 00:09:59,724
‎อะไรนะ ไม่หรอก
‎ชาวค่ายเพื่อนกันตลอดไปไม่ใช่เหรอ

81
00:09:59,807 --> 00:10:01,892
‎เราไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลังหรอก

82
00:10:01,976 --> 00:10:04,812
‎เราแค่ต้องหนี
‎เจ้าสกอร์เปียสงี่เง่านั่น

83
00:10:04,895 --> 00:10:05,980
‎มันอยู่ตรงท่าเรือ

84
00:10:06,063 --> 00:10:08,316
‎ใช่ เราเห็นพวกมันใกล้สุดๆ เลย

85
00:10:08,399 --> 00:10:10,401
‎เดี๋ยวนะ "พวกมัน" เหรอ

86
00:10:10,484 --> 00:10:11,986
‎พวกมันมีสองตัว

87
00:10:12,069 --> 00:10:15,448
‎- ใครเอาพวกมันสองตัวมาบนเกาะเดียว
‎- เป็นไปได้ไง

88
00:10:15,531 --> 00:10:20,453
‎สัตว์บางตัวสืบพันธุ์
‎แบบไม่อาศัยเพศ และฉันคิดว่า…

89
00:10:20,536 --> 00:10:22,246
‎จริงด้วย ไม่สำคัญหรอก

90
00:10:22,330 --> 00:10:24,832
‎ที่สำคัญคือถ้าเราไม่ล้มมันให้ได้

91
00:10:24,915 --> 00:10:27,460
‎พวกมันจะทำลายทุกอย่างและทุกคน

92
00:10:29,920 --> 00:10:33,382
‎ฉันไม่อยากอยู่บนเกาะนี้
‎นานไปกว่านี้อีกแล้ว

93
00:10:37,303 --> 00:10:40,598
‎แต่ก็อย่างที่ฉันชอบพูด
‎ชีวิตมันคุ้มค่าที่จะปกป้อง

94
00:10:41,682 --> 00:10:43,684
‎ไม่ว่านายมีแผนอะไร เราเอาด้วย

95
00:10:45,144 --> 00:10:46,228
‎โอเคเลย

96
00:10:47,563 --> 00:10:49,690
‎ไปหาพวกสกอร์เปียส เร็กซ์กันเลย

97
00:11:22,973 --> 00:11:25,059
‎ฉันลืมไปเลยว่าถือปืนอยู่

98
00:11:25,142 --> 00:11:27,603
‎ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็มีโอกาสอีก

99
00:11:45,621 --> 00:11:46,747
‎นั่นอีกตัวหนึ่ง

100
00:13:39,568 --> 00:13:41,654
‎- ออกไปข้างนอก
‎- แล้วสกอร์เปียสอีกตัวล่ะ

101
00:13:41,737 --> 00:13:43,072
‎ฉันขอยอมเสี่ยงดู

102
00:14:08,389 --> 00:14:09,932
‎ขึ้นไปบนนั้น เร็วเข้า

103
00:14:19,108 --> 00:14:20,234
‎เราติดกับแล้ว

104
00:15:43,150 --> 00:15:46,070
‎ต้องหนีแล้ว ถ้าหลังคาถล่มลงมาใส่
‎เราต้องตายแน่

105
00:15:49,615 --> 00:15:51,075
‎แต่พวกมันก็จะตายด้วย

106
00:15:55,871 --> 00:15:57,081
‎ช่วยฉันที

107
00:16:03,712 --> 00:16:06,173
‎เร็วเข้า เราต้องทำให้ตึกนี้พังลงมา

108
00:16:28,487 --> 00:16:30,030
‎วิ่งเร็ว ไปเลย

109
00:17:33,052 --> 00:17:35,804
‎มาเถอะ ฉันจะเดินไปส่งที่เรือ

110
00:18:26,480 --> 00:18:28,649
‎ส่งแค่นี้ล่ะนะ

111
00:18:29,817 --> 00:18:33,278
‎ฉันรู้ว่าตอนเดินกลับ
‎ฉันถามนายเป็นร้อยครั้งแล้ว

112
00:18:33,362 --> 00:18:37,866
‎แต่แน่ใจนะ
‎ว่านายจะอยู่ที่นี่ต่อน่ะ เบ็น

113
00:18:37,950 --> 00:18:40,577
‎ใช่ เพื่อน
‎หลังจากทุกอย่างที่เราเจอมา

114
00:18:40,661 --> 00:18:43,622
‎มันบ้ามากเลย
‎ที่นายไม่อยากไปจากที่นี่

115
00:18:43,705 --> 00:18:48,085
‎ฉันรู้ว่ามันดูเป็นแบบนั้น
‎แต่ไม่มีพวกสกอร์เปียสแล้ว

116
00:18:48,168 --> 00:18:49,545
‎ฉันไม่เป็นไรหรอก

117
00:18:49,628 --> 00:18:54,091
‎พวกนายเป็นครอบครัวของฉัน
‎แต่เกาะนี้เป็นบ้าน

118
00:18:54,174 --> 00:18:55,759
‎ฉันเอาตัวรอดที่นี่ได้

119
00:18:55,843 --> 00:18:58,512
‎แต่ทุกครั้งที่ฉันนึกถึงนาย
‎ที่อยู่ที่นี่คนเดียว…

120
00:19:00,389 --> 00:19:03,142
‎ใช่ แล้วฉันก็จะคิดถึงนาย

121
00:19:03,225 --> 00:19:05,185
‎เราทุกคนจะคิดถึงนาย

122
00:19:12,609 --> 00:19:15,904
‎พายุลูกใหม่จะมาแล้ว
‎รีบออกเรือไปก่อนมันมาเถอะ

123
00:19:19,783 --> 00:19:22,578
‎ไปเถอะทุกคน เบ็นตัดสินใจแล้ว

124
00:19:22,661 --> 00:19:23,954
‎เราต้องเคารพการตัดสินใจเขา

125
00:20:06,788 --> 00:20:09,124
‎- ระวังตัวด้วยนะ เบ็น
‎- เรารักนาย

126
00:20:09,666 --> 00:20:10,709
‎รักพวกนายเหมือนกัน

127
00:20:21,595 --> 00:20:25,807
‎เราจะทำแบบนี้จริงเหรอ
‎จะทิ้งเขาไว้ที่นี่จริงๆ เหรอ

128
00:20:45,202 --> 00:20:46,286
‎เร็วเข้าสิ

129
00:20:51,833 --> 00:20:53,919
‎ทุกคน รอก่อน

130
00:20:56,421 --> 00:20:58,215
‎ไม่นะ ไม่ๆ รอด้วย

131
00:20:58,298 --> 00:21:00,467
‎เค็นจิ หยุดเรือก่อน

132
00:21:23,699 --> 00:21:27,661
‎ฉันคงเข้าใจแล้วว่า
‎ในเมื่อฉันหาตัวเองเจอบนเกาะนั้น

133
00:21:27,744 --> 00:21:30,289
‎ฉันก็พาตัวฉันคนใหม่
‎ไปอยู่ที่อื่นก็ได้

134
00:21:34,209 --> 00:21:36,378
‎พวกนายดูไม่แปลกใจที่เจอฉันเลยนะ

135
00:21:37,212 --> 00:21:39,881
‎- เรารู้ว่านายจะเปลี่ยนใจ
‎- ใช่ เพื่อน

136
00:21:39,965 --> 00:21:42,968
‎แต่ไม่คิดว่านาย
‎จะโดดลงไปในมหาสมุทรจริงๆ นะ

137
00:21:43,552 --> 00:21:44,845
‎ฉัน…

138
00:21:44,928 --> 00:21:49,766
‎ต้องมาด้วยตัวนายเอง
‎โดยไม่มีใครสั่งให้รู้สึกยังไง

139
00:21:49,850 --> 00:21:51,310
‎ฉันรู้น่า

140
00:21:51,393 --> 00:21:52,853
‎ใช้เวลานานเชียวนะ

141
00:21:54,479 --> 00:21:58,275
‎ถามจริง ไม่มีใคร
‎คิดจะบอกใบ้ฉันเลยเหรอ

142
00:21:58,358 --> 00:21:59,443
‎ช่างเถอะ

143
00:22:01,111 --> 00:22:02,237
‎โอเค

144
00:22:03,655 --> 00:22:07,993
‎โอเค ลาขาดกันที ไปจากที่นี่กันเถอะ

145
00:22:09,202 --> 00:22:12,998
‎คอสตาริกา เรามาแล้ว

146
00:22:13,081 --> 00:22:15,250
‎นี่ ถ้าเราโชคดี
‎เราจะไปถึงที่นั่นก่อนเช้า

147
00:22:15,334 --> 00:22:16,335
‎ให้ตายสิ

148
00:22:30,515 --> 00:22:32,601
‎โปรดฟัง คนที่อยู่บนเรือ

149
00:22:32,684 --> 00:22:36,021
‎กลับไปที่ท่าเรือ
‎และดับเครื่องยนต์ทันที

150
00:22:39,357 --> 00:22:40,734
‎พวกนี้เป็นใครกัน

151
00:23:10,388 --> 00:23:12,307
‎คำบรรยายโดย: ณิชา ภัทรดิลก