1
00:00:12,458 --> 00:00:13,291
จดหมาย

2
00:00:21,208 --> 00:00:22,333
ถึงอเล็กซ์

3
00:00:22,416 --> 00:00:24,541
ผมเปลี่ยนที่อยู่ชั่วคราวนะ

4
00:00:24,625 --> 00:00:26,250
เป็นบ้านโรเบิร์ตพ่อผม

5
00:00:26,333 --> 00:00:29,041
กัสกับผมมาอยู่ที่นี่เพราะแม่ติดคุก

6
00:00:30,166 --> 00:00:34,583
กัสเริ่มกลับไปวาดรูปแล้ว
ส่วนนึงก็เพื่อปิดรูที่กำแพง

7
00:00:34,666 --> 00:00:36,500
แต่ทุกรูปประหลาดมาก

8
00:00:36,583 --> 00:00:39,000
เมื่อวานเขาวาดรูปผมผมสีแดง

9
00:00:39,083 --> 00:00:42,041
กำลังเดินออกมาจาก
ร้านขายไก่สีแดงร้านใหญ่บนถนนบาร์เร็ต

10
00:00:42,125 --> 00:00:44,625
เขาตั้งชื่อรูปนั้นว่า "แดงดีกว่าตาย"

11
00:00:45,750 --> 00:00:48,666
และตอนนี้เขากำลังเล่าเรื่อง
ว่าพ่อกับแม่เราเจอกันยังไง

12
00:00:48,750 --> 00:00:52,250
แม่ไม่เคยเล่าให้เราฟังว่า
อะไรทำให้แม่ออกจากบ้านและหนีไปแบบนั้น

13
00:00:52,916 --> 00:00:56,291
แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร
แม่ก็โบกรถขึ้นเหนือมา

14
00:00:56,875 --> 00:01:00,625
แม่อยู่นอกเมืองทาวน์สวิลล์
ตอนที่ไอ้โรคจิตผลักแม่ขึ้นรถบรรทุก

15
00:01:00,708 --> 00:01:03,541
แล้วมันก็ออกรถไป ขับเข้าไปในไร่อ้อย

16
00:01:05,166 --> 00:01:07,666
พวกเขาเจอถนนกำลังซ่อม มันเลยต้องขับช้าลง

17
00:01:08,166 --> 00:01:09,875
อย่าสะเออะพูดแม้แต่คำเดียว

18
00:01:11,000 --> 00:01:11,958
ช่างแม่งโว้ย!

19
00:01:13,791 --> 00:01:16,541
แล้วแม่ผมก็กระโจนลงไปบนยางมะตอย

20
00:01:17,833 --> 00:01:18,833
เชี่ยเอ๊ย!

21
00:01:26,875 --> 00:01:28,166
เฮ้ย ขับช้าๆ หน่อย!

22
00:01:29,958 --> 00:01:32,500
เป็นอะไรรึเปล่า ที่รัก
ผมจะช่วยคุณเอง ไม่เป็นไรนะ

23
00:01:33,625 --> 00:01:34,458
ให้ตายสิ

24
00:01:36,000 --> 00:01:36,875
ขอบคุณค่ะ

25
00:01:42,583 --> 00:01:46,416
แม่จ้องมองตาสีฟ้าเข้ม
ของผู้ชายที่เพิ่งช่วยชีวิตแม่ไว้

26
00:01:47,125 --> 00:01:49,041
และผู้ชายคนนั้นคือโรเบิร์ต เบลล์…

27
00:01:49,125 --> 00:01:50,083
สวัสดี

28
00:01:50,166 --> 00:01:51,041
พ่อผมเอง

29
00:01:52,166 --> 00:01:55,125
(เด็กชายปะทะจักรวาล)

30
00:01:55,208 --> 00:02:00,083
(ตอนที่ 4: สูญเสียพ่อ)

31
00:02:13,875 --> 00:02:17,416
(การแหกคุกอันโด่งดังในออสเตรเลีย)

32
00:02:41,625 --> 00:02:42,458
ช่างแม่ง

33
00:02:46,000 --> 00:02:46,875
หวัดดี

34
00:03:43,916 --> 00:03:44,750
สุดยอดเลย

35
00:03:50,916 --> 00:03:51,875
เชี่ยเอ๊ย

36
00:03:51,958 --> 00:03:53,500
เชี่ย!

37
00:03:55,041 --> 00:03:55,875
ช่วยด้วย!

38
00:04:01,125 --> 00:04:02,333
ช่วยด้วย!

39
00:04:02,416 --> 00:04:03,666
- พ่อ อะไรเนี่ย…
- เชี่ย!

40
00:04:11,416 --> 00:04:13,416
ทำแบบนั้นทำไมวะ

41
00:04:13,500 --> 00:04:16,666
- ก็ไฟไหม้กางเกงพ่อ
- ฉันถอดมันออกแล้ว ไอ้ควาย

42
00:04:18,625 --> 00:04:20,333
ทุกอย่างโอเคไหม โรเบิร์ต

43
00:04:23,125 --> 00:04:24,833
โอเค ทุกคน ละครจบแล้ว

44
00:04:25,458 --> 00:04:26,875
- โอเค
- ขอบคุณ

45
00:04:28,833 --> 00:04:30,333
- ไปกันเถอะ
- แว่นตาฉันอยู่ไหน

46
00:04:32,750 --> 00:04:34,541
อีไล แว่นตาฉันอยู่ไหน เพื่อน

47
00:04:38,708 --> 00:04:40,625
ในนี้เหม็นน้ำมันสนชะมัด

48
00:04:43,708 --> 00:04:44,666
เกิดอะไรขึ้น

49
00:04:46,375 --> 00:04:48,000
ฉันก็แค่อยากหาอะไรดื่ม

50
00:04:48,083 --> 00:04:49,666
งั้นพ่อก็น่าจะไปผับนะ

51
00:04:49,750 --> 00:04:54,416
พวกแกก็น่าจะเลิกใช้ค่าเลี้ยงดูบุตรของฉัน
ไปกับสีและนู่นนี่นั่นนะ

52
00:04:54,500 --> 00:04:56,541
พ่อน่าจะพาเราหาแม่บ้างนะ

53
00:04:56,625 --> 00:04:58,333
มันเรียกว่าโรคกลัวที่ชุมชน อีไล

54
00:04:58,416 --> 00:05:02,166
โรคกลัวที่ชุมชน "ความกลัวสถานที่สาธารณะ
ที่มีคนอยู่จำนวนมาก"

55
00:05:02,250 --> 00:05:04,208
ตามที่พจนานุกรมออกซ์ฟอร์ดนิยามไว้

56
00:05:04,291 --> 00:05:06,583
- ให้คนอื่นพาแกไปก็ได้นี่
- เช่นใครล่ะ

57
00:05:06,666 --> 00:05:08,875
จะไปรู้เหรอ สลิม ฮัลลิเดย์เพื่อนเก่าแกมั้ง

58
00:05:08,958 --> 00:05:11,666
สลิมไม่ยอมเข้าใกล้คุกหรอก เราถามเขาแล้ว

59
00:05:11,750 --> 00:05:14,500
อย่ารับสายนะ ต้องเป็นกรมคุ้มครองเด็กแน่ๆ

60
00:05:14,583 --> 00:05:18,333
แล้วแกสองคนก็รีบกลับไปเรียนหนังสือกันได้แล้ว
ก่อนที่พวกเขาจะพาไปอยู่บ้านอุปถัมภ์

61
00:05:18,416 --> 00:05:20,791
อย่ามองฉันแบบนั้นนะ อีไล เบลล์

62
00:05:20,875 --> 00:05:24,208
ไม่ใช่ความผิดฉันที่พ่อเลี้ยงแกโดนฉลามกิน

63
00:05:30,083 --> 00:05:31,875
โธ่ ฉันขอโทษ

64
00:05:32,958 --> 00:05:36,250
เอาละ ฟังนะ ฉันจะไปรับเงินบ่ายวันนี้

65
00:05:36,333 --> 00:05:40,291
แล้วพวกแกจะได้ไปซื้อไก่กับมันฝรั่งทอด
มากินด้วยกันมื้อเย็น เคมะ

66
00:05:41,208 --> 00:05:44,125
มื้อเย็นของครอบครัว ดีมะ

67
00:05:45,666 --> 00:05:48,583
ไก่ มันฝรั่งทอด พรุ่งนี้ฉันจะดีขึ้น

68
00:05:53,416 --> 00:05:54,333
โทษทีนะ เพื่อน

69
00:06:14,333 --> 00:06:17,250
(กระทรวงสาธารณสุข
และสวัสดิการรัฐควีนส์แลนด์)

70
00:06:37,166 --> 00:06:38,541
(เรียนคุณฮัลลิเดย์)

71
00:06:38,625 --> 00:06:41,208
(นี่คือคำขอด่วนให้คุณมาที่)

72
00:06:41,291 --> 00:06:44,541
(โรงพยาบาลรอยัลบริสเบน
เพื่อตรวจชิ้นเนื้อต่อมน้ำเหลือง)

73
00:07:13,916 --> 00:07:14,750
ทิงเกอร์เบลล์

74
00:07:16,833 --> 00:07:19,458
จริงรึเปล่าวะที่ว่าพี่นายใช้ขวานตัดนิ้วนาย

75
00:07:19,541 --> 00:07:20,666
มันเป็นอุบัติเหตุ

76
00:07:23,291 --> 00:07:24,708
อยากให้เราแก้แค้นให้ไหม

77
00:07:25,333 --> 00:07:28,458
ต้องยืนหยัดเพื่อตัวเองนะเว้ย
ไม่งั้นไม่มีทางรู้หรอกว่ามันจะไปจบตรงไหน

78
00:07:29,333 --> 00:07:31,166
คราวหน้าเขาอาจตัดจู๋นายก็ได้

79
00:07:32,041 --> 00:07:35,333
- เรากำลังตั้งแก๊งกัน อยากเข้าแก๊งไหม
- นึกว่านายอยู่แก๊งดาร์เรนซะอีก

80
00:07:35,416 --> 00:07:37,875
ดาร์เรนออกจากโรงเรียนไปช่วยแม่ทำธุรกิจแล้ว

81
00:07:38,416 --> 00:07:40,416
อะไร เขาช่วยบิคดูแลร้านอาหารแล้วเหรอ

82
00:07:40,500 --> 00:07:42,000
ธุรกิจอื่นน่ะ ไอ้เห็ดสด

83
00:07:43,333 --> 00:07:44,916
เรื่องนั้นฉันไม่รู้เลย

84
00:07:45,750 --> 00:07:46,583
แหงล่ะ

85
00:07:46,666 --> 00:07:48,833
ได้ข่าวว่าแม่นายติดคุกสี่ปีเพราะขายยานี่

86
00:07:48,916 --> 00:07:52,083
อยู่ที่บ็อกโกโร้ดเธอเป็นไงบ้าง
หรือนายยังไม่ได้ไปเยี่ยมเลย

87
00:07:52,583 --> 00:07:55,125
ได้ยินว่าที่นั่นเป็นเบี้ยนกันหมด
หรือไม่ก็เย่อกับผู้คุม

88
00:07:57,375 --> 00:08:00,583
ถ้านายจะไปเยี่ยม นายต้องทำตัวให้ดูดีก่อนนะ

89
00:08:01,083 --> 00:08:02,833
ใช้แชมพูดีๆ สระผมหน่อย

90
00:08:05,583 --> 00:08:07,666
- มันเสร็จฉันละ ใครช่วยหน่อย
- ไม่!

91
00:08:09,833 --> 00:08:11,791
- เอาละ กางแขนมันออก
- ใจเย็นนะ เพื่อน

92
00:08:11,875 --> 00:08:13,958
ไม่เอาน่า ไปให้พ้นนะ บ็อบบี้

93
00:08:15,583 --> 00:08:17,791
- ไม่เอาน่ะ พวก!
- รู้สึกยังไงบ้าง

94
00:08:17,875 --> 00:08:21,000
ถูให้ทั่วเลย บำรุงรากผม อย่างนั้นแหละ

95
00:08:22,291 --> 00:08:23,875
- เจ๋ง
- ปล่อยฉันนะ

96
00:08:24,583 --> 00:08:25,750
รู้สึกยังไงบ้าง อีไล

97
00:08:30,625 --> 00:08:31,875
ได้วิดีโอมาไหม

98
00:08:35,916 --> 00:08:36,875
นี่ อีไล

99
00:08:47,583 --> 00:08:48,458
เกิดอะไรขึ้น

100
00:08:50,875 --> 00:08:54,916
ก็แค่ซอสมะเขือเทศน่ะ
บ็อบบี้ ลินเยตต์กับเพื่อนๆ มันแกล้งฉัน

101
00:08:59,500 --> 00:09:01,208
- อยากให้ฉันไปกระทืบพวกมันไหม
- ไม่

102
00:09:01,291 --> 00:09:03,458
ฉันควรจะหัดสู้เอง

103
00:09:04,458 --> 00:09:06,208
แดงดีกว่าตาย ใช่ไหมล่ะ

104
00:09:17,791 --> 00:09:18,708
มันจะดีขึ้นนะ

105
00:09:19,833 --> 00:09:20,666
อะไรดีขึ้น

106
00:09:20,750 --> 00:09:21,833
ชีวิตนี้

107
00:09:22,750 --> 00:09:25,250
ดีมากจนจะลืมไปเลยว่ามันเคยแย่

108
00:09:29,958 --> 00:09:30,791
แน่นอน

109
00:09:31,958 --> 00:09:33,625
แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงเหรอ

110
00:09:35,250 --> 00:09:36,166
เดี๋ยวมันก็เป็นไปเอง

111
00:09:37,083 --> 00:09:38,458
ฉันเคยเจอมาก่อน

112
00:09:40,541 --> 00:09:42,708
พูดบ้าอะไรของนายวะ กัส

113
00:09:42,791 --> 00:09:44,916
เราใช้ชีวิตแบบเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า

114
00:09:45,416 --> 00:09:49,250
พอนายตาย นายก็กลับไปทำเหมือนเดิมอีก
เหมือนเดิมแต่ต่างออกไป

115
00:09:50,583 --> 00:09:52,250
สลิมมีทฤษฎีที่ต่างออกไปนะ

116
00:09:52,750 --> 00:09:53,833
มันไม่ใช่ทฤษฎี

117
00:09:54,958 --> 00:09:57,000
นายกับฉันเคยตายไปแล้วครั้งนึง จำได้ไหม

118
00:09:57,083 --> 00:09:58,208
แล้วเราก็กลับมา

119
00:10:05,250 --> 00:10:08,416
ทุกครั้งฉันพยายามนึกภาพความผิดพลาดที่เราทำ

120
00:10:08,500 --> 00:10:10,041
ฉันเลยรู้ว่าต้องแก้ไขยังไง

121
00:10:11,583 --> 00:10:14,250
ชิ้นส่วนต่างๆ กลับมารวมกันเป็นตัวฉันแบบมั่วๆ

122
00:10:14,333 --> 00:10:16,833
แต่มันคือวิธีที่อนาคตพูดกับเรา

123
00:10:23,166 --> 00:10:25,166
จำเสียงจากโทรศัพท์สีแดงนั่นได้ไหม

124
00:10:25,250 --> 00:10:26,291
จำได้

125
00:10:26,375 --> 00:10:28,333
จำได้ไหมว่านายคิดว่ามันเป็นยังไง

126
00:10:29,500 --> 00:10:30,750
ฉันคิดว่านั่นคือฉันละ

127
00:10:33,666 --> 00:10:35,791
คุยกับนายจากอนาคต

128
00:10:43,625 --> 00:10:44,458
นี่

129
00:10:45,208 --> 00:10:47,750
กัส ฉันชอบนะที่เรากำลังคุยกัน แต่…

130
00:10:49,500 --> 00:10:52,041
ขอร้อง อย่ามาโรคจิตใส่ฉันเลย

131
00:10:53,583 --> 00:10:55,250
แค่นี้ชีวิตก็ยากพอแล้ว

132
00:11:35,666 --> 00:11:36,625
ช่วยด้วย!

133
00:12:05,916 --> 00:12:07,875
นี่ นี่ ผู้คุม!

134
00:12:11,833 --> 00:12:15,000
แฟรงกี้ เลิกเคาะแบบนี้ได้แล้วนะ
คราวนี้อะไรอีกล่ะ

135
00:12:15,083 --> 00:12:17,708
ฉันยังรอที่จะติดต่อกับลูกๆ ฉันอยู่

136
00:12:17,791 --> 00:12:22,166
- มีโทรศัพท์นะ เธอมีเบอร์โทรศัพท์ไหมล่ะ
- มี เบอร์แฟนเก่าฉันและเขาไม่รับสาย

137
00:12:22,250 --> 00:12:24,916
- ก็เขียนจดหมายไปสิ
- ฉันพยายามแล้ว ไม่ตอบเลย

138
00:12:25,000 --> 00:12:26,625
งั้นก็คงต้องเขียนอีก

139
00:12:28,166 --> 00:12:29,458
ฉันรู้นะว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่

140
00:12:30,458 --> 00:12:32,833
บอกมาสิ เกิดอะไรขึ้นเหรอ

141
00:12:32,916 --> 00:12:36,250
ไอ้ระยำทิม คอตตอน
ไม่อยากให้ฉันคุยกับครอบครัวฉัน

142
00:12:37,000 --> 00:12:39,875
- ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไร
- ถามนักสืบคอตตอนดูสิ

143
00:12:40,375 --> 00:12:44,458
ฉันแค่อยากคุยกับครอบครัวเหมือนคนอื่น

144
00:12:44,541 --> 00:12:46,666
ช่วยบอกเขาทีได้ไหม ขอร้องล่ะ

145
00:12:47,208 --> 00:12:50,833
แฟรงกี้ที่รัก เราแค่อยากให้
ทุกคนที่นี่ได้กินมื้อเที่ยงกัน

146
00:12:51,333 --> 00:12:54,416
ฝากข้อความถึงเบื้องบนได้
ที่กล่องรับเรื่องร้องเรียนนะ

147
00:13:32,333 --> 00:13:33,250
อยากลองไหม

148
00:13:34,791 --> 00:13:35,625
ไม่

149
00:13:36,666 --> 00:13:37,833
ไม่ ขอบคุณ

150
00:13:38,583 --> 00:13:39,833
ฉันต้องการเวลาคิด

151
00:13:41,416 --> 00:13:42,583
จัดไป

152
00:13:43,750 --> 00:13:45,583
ที่นี่ให้เธอคิดได้ทั้งวัน

153
00:14:06,250 --> 00:14:08,875
(สลิม ฮัลลิเดย์
การหลบหนีอันซับซ้อนของเขาเป็นเรื่องจริง)

154
00:14:08,958 --> 00:14:11,750
("ฮูดินีแห่งบ็อกโกโร้ด"
พยายามหนีทั้งหมดสิบครั้ง)

155
00:14:11,833 --> 00:14:13,375
(สำเร็จสองครั้ง)

156
00:14:13,458 --> 00:14:14,833
(การกระโดดของฮัลลิเดย์ - ยังไง)

157
00:14:17,041 --> 00:14:18,250
บ้าเอ๊ย

158
00:14:19,541 --> 00:14:22,208
นี่ ดูนี่สิ ดูซะเด็กๆ

159
00:14:22,291 --> 00:14:24,916
พวกนายต้องรีบกลับไปเรียนหนังสือกันได้แล้ว

160
00:14:25,458 --> 00:14:27,166
(ด่วน
เรื่อง: การไม่เข้าเรียน)

161
00:14:27,750 --> 00:14:29,625
เราจะไปเรียนเมื่อพ่อพาเราไปหาแม่

162
00:14:29,708 --> 00:14:32,750
เออ ก็ได้ แกจะถูกพาไปจากที่นี่

163
00:14:32,833 --> 00:14:34,541
แกจะต้องไปอยู่บ้านอุปถัมภ์

164
00:14:34,625 --> 00:14:38,916
แล้วแกก็จะได้โตไปเป็นอาชญากร
เหมือนเพื่อนเก่าแก่ สลิม ฮัลลิเดย์น่ะ

165
00:14:39,708 --> 00:14:41,458
แม่จะคิดว่าเราลืมแม่ไปแล้ว

166
00:14:41,541 --> 00:14:44,458
นี่ ฉันไม่ได้ทำตัวกวนตีนไปวันๆ นะเว้ย

167
00:14:44,541 --> 00:14:46,458
ฉันพยายามปกป้องแกอยู่

168
00:14:47,583 --> 00:14:48,708
อย่ารับสายนะ

169
00:15:06,291 --> 00:15:07,125
(เบล เจบี)

170
00:15:07,208 --> 00:15:09,208
นี่คือไลล์ ออร์ลิค

171
00:15:09,833 --> 00:15:13,000
พ่อค้ายาระดับกลางจากดาร์รา
ที่มีรายงานว่าหลบหนีอยู่

172
00:15:13,666 --> 00:15:18,041
เอาละ เราทุกคนรู้ว่า
แก๊งจากเวียดนามคุมการนำเข้าเฮโรอีนอยู่

173
00:15:19,208 --> 00:15:22,333
การตัดแขนขาเพื่อแก้แค้น
เป็นเหมือนเอกลักษณ์ของพวกเขา

174
00:15:23,333 --> 00:15:26,583
คุณจะบอกว่าคุณออร์ลิค
ไม่ได้โดนฉลามกัดจริงงั้นเหรอ

175
00:15:28,000 --> 00:15:31,958
"ข้อเข่าตัดขาดรุ่งริ่ง ไม่ทราบสาเหตุ"

176
00:15:34,166 --> 00:15:36,333
(แฟรงกี้)

177
00:15:36,416 --> 00:15:38,250
แล้วเราเจอตัวแฟรงกี้รึยัง

178
00:15:39,208 --> 00:15:42,041
แฟรงกี้ เบลล์
ภรรยาโดยพฤตินัยของไลล์ ออร์ลิค

179
00:15:42,125 --> 00:15:45,333
ถูกจับเข้าคุกสักพักแล้ว
ข้อหาค้ายาและครอบครองยา

180
00:15:45,416 --> 00:15:49,000
เธอมีลูกชายสองคน อายุ 13 และ 15 ปี
เรียนอยู่ที่โรงเรียนกรีนวิวสเตท

181
00:15:49,083 --> 00:15:51,958
อีไลลูกชายคนเล็กมาที่นี่เมื่อวันก่อน

182
00:15:52,041 --> 00:15:55,000
มือบาดเจ็บมา บอกว่าคนชั่ว
มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องมือเขา

183
00:15:55,875 --> 00:15:57,875
- คนชั่วแบบไหน
- ไม่รู้เลย

184
00:15:58,458 --> 00:16:01,041
เขาวิ่งหนีไปตอนตำรวจโผล่มา

185
00:16:01,125 --> 00:16:02,833
ไททัสเพิ่งมาถึงเพื่อประชุมคณะกรรมการ

186
00:16:02,916 --> 00:16:06,333
และเรย์มอนด์ เลียรี่
พยายามเอาหัวโขกประตูหน้าเข้ามาน่ะ

187
00:16:07,208 --> 00:16:11,500
ทางโรงพยาบาลบันทึกว่าอาการบาดเจ็บ
ที่มือของอีไลเป็นอุบัติเหตุในครัวเรือน

188
00:16:12,291 --> 00:16:14,791
บอกว่าพี่ชายเขาเป็นคนทำ ใช้ขวาน

189
00:16:14,875 --> 00:16:16,333
คนที่อายุ 15 น่ะเหรอ

190
00:16:19,125 --> 00:16:22,041
พี่ชายผมเคยใช้คราดทำสวน
ฟาดผมสลบตอนผมอายุ 15

191
00:16:22,125 --> 00:16:24,083
เราพยายามเลียนแบบหนังเรื่องเอลซิด

192
00:16:24,166 --> 00:16:27,541
โรงเรียนไม่ยอมให้ที่อยู่เด็กๆ กับฉัน
และฉันไม่แน่ใจด้วยว่าพวกเขารู้ที่อยู่ไหม

193
00:16:27,625 --> 00:16:30,708
ติดต่อทิม คอตตอนเพื่อนคุณดูสิ
เขาอาจจะยอมให้ข้อมูลวงในเราก็ได้

194
00:16:30,791 --> 00:16:31,625
เขาไม่ใช่เพื่อนฉัน

195
00:16:31,708 --> 00:16:34,833
ถูก แต่เขาชอบคุณ ซึ่งก็นับว่าดีเหมือนกัน

196
00:16:35,333 --> 00:16:36,666
ไม่เอาน่า อย่าหน้าบูด

197
00:16:37,291 --> 00:16:38,791
ใช้ความสามารถของคุณซะ

198
00:16:39,416 --> 00:16:43,333
ไปเอาข่าวมา
และเอาของพวกนี้ออกไปจากโต๊ะผม

199
00:17:08,791 --> 00:17:10,916
ไง… ทิม

200
00:17:11,583 --> 00:17:13,125
เคทลิน หวัดดี

201
00:17:13,750 --> 00:17:17,708
- มาสมัครงานที่นี่เหรอ
- ไม่แน่ใจว่าฉันมีคุณสมบัติพอไหมน่ะสิ

202
00:17:18,375 --> 00:17:21,208
ไม่เอาน่า ก็แค่งู มันจะยากแค่ไหนเชียว

203
00:17:24,791 --> 00:17:25,958
ดื่มอะไรดีคะ

204
00:17:26,958 --> 00:17:27,791
ขอน้ำเปล่าค่ะ

205
00:17:28,416 --> 00:17:31,875
- คุณต้องสั่งค็อกเทลถึงจะนั่งที่นี่ได้ค่ะ
- เธอมากับผม บอนนี่

206
00:17:32,916 --> 00:17:34,541
ไปไหนก็ไป รักนะ

207
00:17:37,958 --> 00:17:40,041
- ว่าไง
- สงครามยาเสพติดเอเชีย

208
00:17:40,125 --> 00:17:44,458
ฉันกำลังดูการฆ่าล้างแค้นในอดีตย้อนหลังไปห้าปี

209
00:17:44,541 --> 00:17:47,333
ส่วนใหญ่เป็นคนส่งยา ส่วนใหญ่คดียังไม่คลี่คลาย

210
00:17:47,416 --> 00:17:49,875
อาชญากรรมระหว่างรัฐพวกนั้น
มันคลี่คลายยากน่ะ

211
00:17:49,958 --> 00:17:52,250
ตำรวจนิวเซาท์เวลส์ขี้ฉ้อยิ่งกว่าอะไรดี

212
00:17:52,333 --> 00:17:53,791
ไม่เหมือนตำรวจควีนส์แลนด์เหรอ

213
00:17:54,375 --> 00:17:57,708
หวังว่าคุณคงไม่ได้ตัดสิน
มาตรฐานศีลธรรมอันสูงส่งของเราอยู่นะ

214
00:18:03,750 --> 00:18:05,916
แล้วไลล์ ออร์ลิคล่ะ

215
00:18:06,000 --> 00:18:08,916
ใครนะ คนที่โดนฉลามกัดเหรอ เขาทำไม

216
00:18:09,000 --> 00:18:12,000
อีไล เบลล์ลูกเขาแวะไปที่ออฟฟิศหนังสือพิมพ์

217
00:18:12,500 --> 00:18:13,541
นิ้วหายไปนิ้วนึง

218
00:18:13,625 --> 00:18:15,291
เขาบอกว่ามีเรื่องจะเล่า

219
00:18:16,458 --> 00:18:17,291
จริงเหรอ

220
00:18:18,666 --> 00:18:20,875
- แต่ฉันยังไม่ได้คุยกับเขาเลย
- อย่าคุย

221
00:18:22,083 --> 00:18:24,333
ตอนนี้เรากำลังสืบสวนอยู่

222
00:18:25,666 --> 00:18:27,083
ผมแอบบอกคุณได้เลยว่า

223
00:18:27,166 --> 00:18:29,750
เราจับตาดูดัสติน แวงอยู่

224
00:18:29,833 --> 00:18:32,000
หัวหน้าแก๊งบีทีเคจากซิดนีย์น่ะเหรอ

225
00:18:32,875 --> 00:18:35,791
แปลว่าคุณคิดว่าไลล์ ออร์ลิค
อาจเป็นการฆ่ากันเรื่องยาเสพติด

226
00:18:35,875 --> 00:18:39,375
ฟังนะ เรื่องทั้งหมดนี้
ห้ามเอาไปตีพิมพ์เด็ดขาดเลย เข้าใจไหม

227
00:18:39,458 --> 00:18:40,833
อะไร จนถึงเมื่อไหร่

228
00:18:40,916 --> 00:18:43,083
จนกว่าเราจะได้อะไรมายืนยันในศาล

229
00:18:43,166 --> 00:18:45,250
คุณต้องอย่ายุ่งกับเรื่องนี้ จริงๆ นะ

230
00:18:45,333 --> 00:18:48,125
- แล้วมันต้องใช้เวลานานแค่ไหนเหรอ
- หลายเดือน

231
00:18:48,625 --> 00:18:50,250
- หลายปี
- ฉันไม่ต้องทำข่าวเลยสินะ

232
00:18:50,333 --> 00:18:51,208
เสียใจด้วย เคที่

233
00:18:51,291 --> 00:18:55,708
ผมสัญญาว่าคุณจะเป็นคนแรกที่รู้
เมื่อใกล้จะตัดสินลงโทษ

234
00:18:56,208 --> 00:18:58,166
จนกว่าจะถึงตอนนั้น มันจะช่วยเราได้มาก

235
00:18:58,791 --> 00:19:02,416
ถ้าคุณปล่อยให้ลูกนี้ผ่านผู้รักษาไปซะ
ถ้าคุณคุ้นเคยกับคำนี้นะ

236
00:19:02,500 --> 00:19:07,208
คุ้นสิ ฉันถูกขอให้ทำแบบนั้นบ่อยมาก
เป็นเหตุผลนึงที่ฉันโคตรเกลียดคริกเก็ตเลย

237
00:19:30,250 --> 00:19:31,125
หวัดดี

238
00:19:35,250 --> 00:19:36,750
นัดใครไว้รึเปล่า

239
00:19:39,000 --> 00:19:40,875
- หวัดดี
- แป๊บนึงครับ

240
00:19:52,166 --> 00:19:53,416
สวัสดีครับ ครูเบิร์คเบ็ก

241
00:19:53,500 --> 00:19:55,458
หวัดดี อีไล พ่ออยู่บ้านไหม

242
00:19:57,708 --> 00:19:59,541
อยู่ครับ เขาทำงานกะกลางคืน

243
00:19:59,625 --> 00:20:02,416
ตอนนี้เขาเลยหลับอยู่น่ะครับ

244
00:20:02,500 --> 00:20:03,750
ปลุกเขาให้หน่อยได้ไหม

245
00:20:05,625 --> 00:20:06,500
ได้ครับ

246
00:20:12,166 --> 00:20:14,375
- พ่อ
- อะไร ไปให้พ้นนะ

247
00:20:15,833 --> 00:20:19,666
พ็อปปี้ เบิร์คเบ็กมากับตำรวจ
มีกุญแจมืออยู่ที่เข็มขัดเธอ และเธอ…

248
00:20:19,750 --> 00:20:21,583
ใครคือพ็อปปี้ เบิร์คเบ็กวะ

249
00:20:21,666 --> 00:20:23,500
จิตแพทย์ที่โรงเรียน

250
00:20:27,291 --> 00:20:28,750
เปิดม่านหน่อยได้ไหม

251
00:20:33,916 --> 00:20:35,000
โอ้ อีไล

252
00:20:35,583 --> 00:20:38,708
- บอกมาซิ แกชอบเธอไหม
- เธอก็โอเค

253
00:20:38,791 --> 00:20:42,041
คือเธอขี้เผือกมาก น่ารำคาญ แต่เธอโอเค

254
00:20:42,125 --> 00:20:44,583
บอกเธอว่าอีกแป๊บฉันออกไป เคมะ

255
00:20:44,666 --> 00:20:45,708
- โอเค
- โอเค

256
00:20:47,791 --> 00:20:48,958
พ่อกำลังมาครับ

257
00:20:49,500 --> 00:20:50,333
โอเค

258
00:20:51,916 --> 00:20:53,416
มาแล้วๆ

259
00:20:57,583 --> 00:20:58,458
กัส

260
00:20:58,541 --> 00:21:00,291
มานี่

261
00:21:00,375 --> 00:21:04,916
มานี่ เก็บของให้เรียบร้อยหน่อยนะ เรามีแขก

262
00:21:05,583 --> 00:21:07,916
เก็บของให้เรียบร้อยนะ ขอบใจ

263
00:21:12,583 --> 00:21:13,500
โอเค

264
00:21:20,875 --> 00:21:23,041
สวัสดีครับ ผมโรเบิร์ต เบลล์

265
00:21:23,125 --> 00:21:25,333
พ็อปปี้ เบิร์คเบ็กค่ะ ครูที่ปรึกษา

266
00:21:25,416 --> 00:21:27,083
อีไลเล่าให้ผมฟัง

267
00:21:27,166 --> 00:21:31,125
เรื่องการให้คำปรึกษาที่ยอดเยี่ยม
ที่คุณมีให้พวกเขามาตลอด

268
00:21:31,833 --> 00:21:32,958
เราตั้งใจทำเต็มที่น่ะค่ะ

269
00:21:35,000 --> 00:21:38,583
การได้รู้จักความเป็นเด็กในตัวเด็ก
ก็เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดที่โรงเรียนจะให้ได้

270
00:21:38,666 --> 00:21:40,250
จริงครับ

271
00:21:40,333 --> 00:21:43,000
ให้ความรู้แก่สมอง
โดยที่หัวใจปราศจากการเรียนรู้

272
00:21:43,083 --> 00:21:45,166
มีค่าเท่ากับการไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย

273
00:21:45,250 --> 00:21:47,875
ใช่เลยค่ะ ฉันใช้ชีวิตตามคำพูดนั้น

274
00:21:47,958 --> 00:21:49,083
คำพูดของอริสโตเติล

275
00:21:49,166 --> 00:21:52,083
เป็นคนกรีกโบราณที่น่ารักจริงๆ
เขาชอบเดินเล่นนะ

276
00:21:53,416 --> 00:21:54,833
นี่เจ้าหน้าที่เดลีย์ค่ะ

277
00:21:55,333 --> 00:21:58,125
ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก เจ้าหน้าที่เดลีย์

278
00:21:58,208 --> 00:22:01,208
ประเด็นคือ โรเบิร์ต…
ขอเรียกคุณว่าโรเบิร์ตได้ไหม

279
00:22:01,291 --> 00:22:02,833
ได้สิ พิปปี้ พ็อปปี้

280
00:22:03,416 --> 00:22:06,666
เด็กๆ ไม่ไปโรงเรียนมาสามอาทิตย์แล้ว
และเรากลัว…

281
00:22:06,750 --> 00:22:10,958
ครับ เรายังปรับตัว
ให้เข้ากับสถานการณ์ใหม่ของเรา

282
00:22:11,041 --> 00:22:13,916
ที่แม่ของเด็กๆ โดนจับไป

283
00:22:14,000 --> 00:22:15,541
ได้ข่าวว่าไฟไหม้

284
00:22:16,708 --> 00:22:19,000
กระทะทอดมันฝรั่งน่ะ เรื่องปกติ

285
00:22:19,083 --> 00:22:21,416
- มีใครบาดเจ็บไหม
- ไม่ครับ เราสบายดี

286
00:22:22,416 --> 00:22:25,166
เราทุกคน… เราสบายดี เราปกติดี

287
00:22:26,208 --> 00:22:28,833
- ขอเข้าไปแป๊บนึงได้ไหมคะ คุณเบลล์
- ไม่ได้ครับ

288
00:22:30,208 --> 00:22:31,625
ไม่ครับ ไม่ได้เด็ดขาด

289
00:22:39,583 --> 00:22:42,375
- กำลังเข้าไปในบ้าน
- รับทราบ ทางนี้เตรียมพร้อม

290
00:22:42,958 --> 00:22:46,791
กำลังทำความสะอาดครั้งใหญ่น่ะครับ
มันเละเทะนิดหน่อย

291
00:22:55,541 --> 00:22:58,000
กัส อีไล นี่เจ้าหน้าที่เดลีย์

292
00:22:58,083 --> 00:23:00,875
เธอมาจากกรมคุ้มครองเด็ก

293
00:23:01,458 --> 00:23:02,333
เธอเป็นไงบ้าง

294
00:23:02,916 --> 00:23:05,375
ดีครับ ดีมากเลย ดีครับ

295
00:23:05,875 --> 00:23:09,375
- เสียใจด้วยเรื่องนิ้วนะ อีไล
- ได้ข่าวว่าเป็นอุบัติเหตุจากขวาน

296
00:23:10,583 --> 00:23:14,791
ครับ ใช่ ผมโง่เองแหละ ไม่น่าเล่นเลย

297
00:23:14,875 --> 00:23:16,583
น่าสงสารกัสซี่จริงๆ คงเสียใจมาก

298
00:23:16,666 --> 00:23:22,083
กัสไม่ได้เสียใจอะไรหรอก
เอ่อ นั่งดีกว่าไหมครับ พ็อปปี้

299
00:23:23,583 --> 00:23:28,166
เด็กๆ ออกไปสิ เราจะได้ทำความรู้จักกัน

300
00:23:28,250 --> 00:23:29,291
พูดคุยและ…

301
00:23:30,458 --> 00:23:31,958
โอ้ นี่ครับ ขอโทษที

302
00:23:32,666 --> 00:23:33,750
ขอบคุณครับ

303
00:23:33,833 --> 00:23:36,166
ไปหาชากับบิสกิตมาหน่อยดีไหม

304
00:23:37,500 --> 00:23:40,208
- โอเค นั่นแหละ เด็กดี
- ไปกันเถอะ อีไล

305
00:23:49,250 --> 00:23:50,500
(สลิม ฮัลลิเดย์)

306
00:23:50,583 --> 00:23:52,000
เอาละ…

307
00:23:53,291 --> 00:23:54,666
"ชากับบิสกิต" เหรอ

308
00:24:05,958 --> 00:24:08,708
คงดีมากเลยนะคะที่มีเด็กๆ อยู่ที่บ้าน

309
00:24:08,791 --> 00:24:12,208
เป็นของขวัญที่ยิ่งใหญ่
และความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่กว่าอีกครับ

310
00:24:13,208 --> 00:24:16,000
คุณเข้าใจใช่ไหมว่าพวกเขา
ขาดเรียนแบบไม่มีกำหนดไม่ได้

311
00:24:16,083 --> 00:24:18,416
ผมบอกพวกเขาแบบนั้นตลอดเลย ใช่ไหมเด็กๆ

312
00:24:18,500 --> 00:24:19,583
- ใช่ครับ
- ใช่ครับ

313
00:24:25,958 --> 00:24:26,833
บ้าฉิบ

314
00:24:29,625 --> 00:24:31,625
บันทึกของเราระบุว่า

315
00:24:31,708 --> 00:24:34,375
เด็กๆ ยังไม่ได้ไปเยี่ยมแม่ในคุกเลย

316
00:24:34,458 --> 00:24:38,333
ใช่ครับ เราทุกคนยุ่งมาก

317
00:24:41,208 --> 00:24:42,541
ขนแฟ้มมาเพียบเลยนะครับ

318
00:24:43,875 --> 00:24:44,958
มันรวมๆ กันน่ะค่ะ

319
00:24:46,541 --> 00:24:47,416
ครับ

320
00:24:47,500 --> 00:24:52,208
ชัดเจนว่าเด็กๆ มีความบอบช้ำทางจิตใจ
มาตลอดหลายปี

321
00:24:53,416 --> 00:24:57,583
ชีวิตแต่งงานคุณที่พัง
การก่ออาชญากรรมของพ่อเลี้ยงพวกเขา

322
00:24:57,666 --> 00:24:59,666
และตอนนี้แม่ก็โดนจับไปอีก

323
00:24:59,750 --> 00:25:00,583
นี่

324
00:25:03,916 --> 00:25:04,791
โอเค

325
00:25:16,500 --> 00:25:19,750
ขอบใจนะ กัส
อีกเดี๋ยวเราจะคุยกับเธอและอีไลนะ

326
00:25:20,541 --> 00:25:23,041
จัดกระเป๋าสำหรับค้างคืนหนึ่งคืน
ให้ตัวเองกับน้องชายก็ดีนะ

327
00:25:23,125 --> 00:25:24,916
เดี๋ยวนะ อะไรเนี่ย

328
00:25:47,500 --> 00:25:52,500
ประเด็นคือ โรเบิร์ต เจ้าหน้าที่ทุกคนที่โรงเรียน
ให้ความสำคัญกับลูกๆ คุณมาก

329
00:25:52,583 --> 00:25:57,083
เราทุกคนคิดว่าพวกเขามีจิตใจที่ดีเยี่ยม
ดีเยี่ยมมากจริงๆ

330
00:25:57,166 --> 00:25:59,083
แล้วที่ให้จัดกระเป๋าค้างคืนนี่มันยังไง

331
00:25:59,166 --> 00:26:03,541
เรามาที่นี่เพราะหวังว่าคุณจะโน้มน้าวเราได้
ว่าเราไม่ต้องทำอะไร

332
00:26:05,208 --> 00:26:08,041
นี่คุณกำลังขู่ว่าจะเอาลูกไปจากผมเหรอ

333
00:26:08,750 --> 00:26:10,708
- ไม่มีใครขู่ใครทั้งนั้น คุณเบลล์
- ไม่เหรอ

334
00:26:10,791 --> 00:26:14,291
เพราะผมคิดว่าผมมีชีวิตอยู่มานานพอ
ที่จะฟังออกว่าโดนขู่

335
00:26:14,375 --> 00:26:15,375
โรเบิร์ต

336
00:26:15,458 --> 00:26:18,500
คุณเข้ามาในบ้านด้วยท่าทางเป็นคนดี

337
00:26:18,583 --> 00:26:21,000
และจิกถามนั่นนี่

338
00:26:21,083 --> 00:26:24,833
คุณเบลล์ เกิดเหตุไฟไหม้ในบ้านคุณ
และลูกคุณคนนึงบาดเจ็บสาหัสนะ

339
00:26:24,916 --> 00:26:26,583
เราไม่ได้มีหน้าที่ทำให้คุณสบายใจ

340
00:26:26,666 --> 00:26:29,541
ดีที่ได้รู้ เพราะคุณทำให้ผมไม่สบายใจเลยเต็มๆ

341
00:26:29,625 --> 00:26:32,250
ประเด็นคือตอนนี้เด็กสองคน
อยู่ในความดูแลของคุณคนเดียว

342
00:26:32,333 --> 00:26:33,708
เพราะผมเป็นพ่อพวกเขาไง

343
00:26:33,791 --> 00:26:37,458
ประวัติอาชญากรรมของคุณก็ไม่ได้ไร้ที่ตินะ

344
00:26:37,541 --> 00:26:40,000
ฟังนะ ผมจะไม่ปฏิเสธ

345
00:26:40,083 --> 00:26:43,583
ว่าผมมีปัญหาเรื่องการดื่มเป็นบางครั้ง

346
00:26:43,666 --> 00:26:47,041
แล้วเรื่องนึงก็นำไปสู่อีกเรื่องนึง
อย่างที่เราทุกคนรู้

347
00:26:47,125 --> 00:26:50,541
การก่อกวนความสงบ
ทำร้ายร่างกาย บางครั้งทำให้ร่างกายบาดเจ็บ

348
00:26:50,625 --> 00:26:54,458
ส่วนใหญ่นะ ผมขอเสริม ผมเป็นฝ่ายโดนกระทำ

349
00:26:54,541 --> 00:26:55,875
เคยทำร้ายเด็กๆ ไหม

350
00:26:55,958 --> 00:26:59,416
ก็อาจจะมีบ้องหูบ้างเพื่อให้พวกเขามีระเบียบ

351
00:26:59,500 --> 00:27:00,916
ไม่มีอะไรรุนแรงกว่านั้นเหรอ

352
00:27:01,000 --> 00:27:04,041
นี่ ผมไม่รู้ว่าคุณ… คุณกำลังกล่าวหาอะไรผม

353
00:27:04,125 --> 00:27:06,000
ฉันไม่ได้กล่าวหา แค่ถามเฉยๆ

354
00:27:07,541 --> 00:27:10,000
เราคุยเรื่องงานศิลปะของกัสกันได้ไหม

355
00:27:10,083 --> 00:27:11,291
ได้ ผม…

356
00:27:11,916 --> 00:27:15,375
คุยเลย ผมอยากคุย พ็อปปี้
มาคุยเรื่องงานศิลปะกัน

357
00:27:15,458 --> 00:27:18,000
ภาพวาดพวกนี้ มันดีมาก

358
00:27:18,500 --> 00:27:21,291
สำหรับเด็กอายุ 15 ปี
ที่จริงมันไม่ธรรมดาเลยละ

359
00:27:22,250 --> 00:27:25,416
แต่บางครั้งการเลือกหัวข้อ
ก็ทำให้ไม่สบายใจนิดหน่อย

360
00:27:25,500 --> 00:27:28,166
จินตนาการเชิงรุก มันมีอยู่ในสายเลือดน่ะ

361
00:27:29,875 --> 00:27:32,625
ให้ตายสิ พวกคุณมีแฟ้มเกี่ยวกับเรากี่เล่มเนี่ย

362
00:27:32,708 --> 00:27:35,250
เล่มนี้มีแค่งานศิลปะที่โรงเรียนของกัสค่ะ

363
00:27:35,333 --> 00:27:36,708
ฉันบอกเจ้าหน้าที่เดลีย์ว่า

364
00:27:36,791 --> 00:27:40,083
กัสยึดติดอยู่กับภาพภาพนึงมาสักพัก

365
00:27:40,166 --> 00:27:42,583
มันก็ไม่ได้ผิดกฎหมายนี่ครับ

366
00:27:43,333 --> 00:27:46,541
นี่คือรูปที่เขาวาด
ตอนร่วมการแข่งขันนิยายวิทยาศาสตร์

367
00:27:47,583 --> 00:27:49,125
ดีนี่ครับ สวยดี

368
00:27:49,791 --> 00:27:51,916
และนี่คือภาพครอบครัวของเขา

369
00:27:59,458 --> 00:28:02,250
ครับ สวยมากเลย

370
00:28:02,333 --> 00:28:05,458
เขาชอบเดินทางด้วยรถยนต์ เขาชอบมาตลอด

371
00:28:05,541 --> 00:28:09,416
อีไลบอกฉันว่ากัสวาดรูปความฝันที่ทั้งคู่ฝัน

372
00:28:09,958 --> 00:28:12,833
เขาอธิบายความฝันได้ชัดเจนมาก

373
00:28:12,916 --> 00:28:15,750
เสียงเครื่องยนต์ขณะแล่นออกจากถนน

374
00:28:15,833 --> 00:28:17,458
กลิ่นเบาะ

375
00:28:17,541 --> 00:28:19,375
ใช่ อีไลของเราเป็นแบบนั้นแหละ

376
00:28:19,458 --> 00:28:21,166
เขาใส่ใจรายละเอียดมาก

377
00:28:21,250 --> 00:28:24,708
ประเด็นคือ การฝันร่วมกันไม่ใช่เรื่องแปลก

378
00:28:24,791 --> 00:28:27,208
แต่มันผิดปกติมาก

379
00:28:27,291 --> 00:28:30,958
ฉันเลยอยากรู้ว่า
มันจะมีประโยชน์กับเรามากขึ้นไหม

380
00:28:31,041 --> 00:28:34,083
ถ้าเราเรียกเหตุการณ์นี้ตามที่มันเป็นจริงๆ

381
00:28:35,250 --> 00:28:37,083
ไม่ใช่ความฝัน แต่เป็นความทรงจำ

382
00:28:46,500 --> 00:28:49,791
เกิดอุบัติเหตุรถยนต์ขึ้น
หลังจากที่ภรรยาคุณทิ้งคุณไปสองวัน คุณเบลล์

383
00:28:52,041 --> 00:28:55,000
ไม่เอาน่า จะขุดเรื่องนี้มาพูดทำไมเนี่ย

384
00:28:55,500 --> 00:28:58,750
ในคำให้การเบื้องต้นของเธอ
ซึ่งต่อมาได้กลับคำให้การ เธอบอกว่าเธอคิดว่า

385
00:28:58,833 --> 00:29:00,333
คุณพยายามฆ่าเด็กๆ

386
00:29:00,416 --> 00:29:01,333
ไร้สาระ!

387
00:29:02,375 --> 00:29:03,208
กลับคำให้การเหรอ

388
00:29:04,041 --> 00:29:05,750
เธอก็แค่โกรธผม

389
00:29:05,833 --> 00:29:08,291
- แปลว่าคุณไม่ได้พยายามฆ่าพวกเขา
- ก็ใช่น่ะสิ

390
00:29:12,916 --> 00:29:14,458
พวกคุณชอบเรื่องแบบนี้

391
00:29:14,541 --> 00:29:17,666
พวกคุณชอบเรื่องแบบนี้กันใช่ไหม
พวกคุณชอบเรื่องแบบนี้

392
00:29:17,750 --> 00:29:18,625
ไม่ โรเบิร์ต

393
00:29:19,166 --> 00:29:22,208
ฉันมาด้วยเจตนาที่ดีเพื่อฟังเรื่องราวในมุมของคุณ

394
00:29:22,291 --> 00:29:24,833
ฉันมั่นใจว่าเราทั้งคู่
ต้องการให้เด็กๆ ได้สิ่งที่ดีที่สุด

395
00:29:24,916 --> 00:29:27,958
แล้วสิ่งที่ดีที่สุด
คือการพรากพวกเขาไปจากผมงั้นเหรอ

396
00:29:28,041 --> 00:29:29,166
ไม่มีใครพูดแบบนั้นค่ะ

397
00:29:30,125 --> 00:29:32,166
แต่พวกคุณก็คิดแบบนั้นอยู่ใช่ไหมล่ะ

398
00:29:32,666 --> 00:29:34,583
แล้วมันจะช่วยได้ยังไงเหรอ

399
00:29:34,666 --> 00:29:35,750
คุณแยกพวกเขาจากกัน

400
00:29:35,833 --> 00:29:37,458
พวกเขามีกันแค่สองคนนะ

401
00:29:37,541 --> 00:29:41,083
คุณพาพวกเขาไปอยู่บ้านอุปถัมภ์
บอกพวกเขาว่าพ่อเป็นปีศาจ

402
00:29:45,125 --> 00:29:46,416
ผมรักพวกเขานะ

403
00:29:47,541 --> 00:29:48,791
พวกเขาเป็นลูกผม

404
00:29:51,458 --> 00:29:53,541
สมัยพวกเขาเล็กๆ

405
00:29:54,833 --> 00:29:57,208
เป็นช่วงที่ผมมีความสุขที่สุดในชีวิตเลย

406
00:30:06,208 --> 00:30:11,208
คุณขับรถพาพวกเขาไปชนบท
ตอนกลางคืนทั้งชุดนอน

407
00:30:11,291 --> 00:30:15,041
แล้วพวกคุณสามคน
ก็ลงไปอยู่ในก้นทะเลสาบได้ยังไงไม่รู้

408
00:30:16,541 --> 00:30:17,416
เชี่ยเอ๊ย!

409
00:30:24,833 --> 00:30:29,666
โอเค ก็ได้ ผมจะเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

410
00:30:43,500 --> 00:30:46,916
ผมกำลังจะพาเด็กๆ ไปที่น้ำตกเซดาร์ครีก

411
00:30:47,000 --> 00:30:48,250
เพื่อตั้งแคมป์กัน

412
00:30:53,375 --> 00:30:56,291
แม่พวกเขากับผมมีปัญหากันมาตลอด

413
00:31:01,166 --> 00:31:03,750
แต่เด็กๆ พวกนั้นชอบตั้งแคมป์

414
00:31:04,291 --> 00:31:05,666
ใต้แสงดาว

415
00:31:08,083 --> 00:31:11,458
ผมจะมีอาการตื่นตระหนกเวลาที่ผมเครียด

416
00:31:11,541 --> 00:31:14,041
และผมเป็นแบบนั้นมาตั้งแต่เด็กแล้ว

417
00:31:17,041 --> 00:31:18,250
ตัวผมสั่น

418
00:31:19,250 --> 00:31:20,291
สั่นมาก

419
00:31:22,041 --> 00:31:25,541
ผมกำลังเข้าสู่ทางหักศอก
ผมมองไม่เห็นว่ากำลังจะไปที่ไหน

420
00:31:25,625 --> 00:31:28,791
และผมไม่รู้ตัวว่าผมขับรถเร็วมาก

421
00:32:26,125 --> 00:32:26,958
มานี่!

422
00:33:26,916 --> 00:33:27,875
อีไล

423
00:33:37,875 --> 00:33:39,958
อีไล อีไล ฟื้นสิ

424
00:33:40,541 --> 00:33:42,125
ให้ตายสิ อย่าตายนะ

425
00:33:44,291 --> 00:33:46,791
ผมนึกว่าจะเสียอีไลไปแล้ว

426
00:33:47,375 --> 00:33:50,291
ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยที!

427
00:33:50,833 --> 00:33:51,750
อีไล เฮ้

428
00:33:52,333 --> 00:33:57,083
คนที่อาศัยอยู่ในกระท่อมบนเขื่อน
เขาไปตามคนมาช่วย

429
00:33:57,583 --> 00:34:00,458
ขอร้องล่ะ ฟื้นเถอะ

430
00:34:01,166 --> 00:34:02,375
ผมเขย่าตัวเขา

431
00:34:04,375 --> 00:34:08,666
ตะโกนเรียกหาพระเจ้า
และภาวนาให้ช่วยให้เขาฟื้น

432
00:34:13,875 --> 00:34:15,833
ลูกรักของพ่อ

433
00:34:17,916 --> 00:34:19,500
ไม่เป็นไรนะ มานี่สิ

434
00:34:19,583 --> 00:34:21,500
- รถพยาบาลกำลังมาแล้ว
- อีไล

435
00:34:23,333 --> 00:34:24,958
โอ้ พระเจ้า พ่อตกใจหมดเลย

436
00:34:38,583 --> 00:34:41,083
ตอนที่รถพยาบาลมา

437
00:34:41,166 --> 00:34:44,166
พวกเขาบอกว่าเราไม่ใช่คนแรกที่ตกลงไปในนั้น

438
00:34:46,291 --> 00:34:49,166
และมันเป็นปาฏิหาริย์ที่ไม่มีใครไม่บาดเจ็บ

439
00:34:51,833 --> 00:34:53,541
ผมคิดว่าเราก็แค่โชคดี

440
00:34:57,250 --> 00:34:58,333
พ่อ

441
00:34:58,416 --> 00:35:00,541
โอ้ ขอเวลาพวกเราแป๊บนึงนะ เด็กๆ

442
00:35:00,625 --> 00:35:02,250
เรายุ่งกันอยู่

443
00:35:02,333 --> 00:35:03,666
เร็วเข้า ออกไปก่อนนะ

444
00:35:03,750 --> 00:35:04,833
จะเอาอะไรเหรอ

445
00:35:10,041 --> 00:35:12,958
ให้พวกเขาพาเราไปนะ พ่อ เราไม่ไป

446
00:35:13,791 --> 00:35:15,500
เราไม่สนว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้

447
00:35:15,583 --> 00:35:19,125
กัสกับผมไม่อยากอยู่ที่ไหนนอกจากที่นี่

448
00:35:26,333 --> 00:35:30,833
โรเบิร์ต ถ้าคุณรับประกันกับฉันได้
ว่าเด็กๆ จะกลับไปเรียน

449
00:35:31,916 --> 00:35:34,958
และคุณจะพาพวกเขาไปเยี่ยมแม่
งั้นก็เป็นไปได้ค่ะ

450
00:35:35,041 --> 00:35:38,083
นี่ ผมรู้นะว่าผมเป็นพ่อที่ห่วยแตกมาตลอด

451
00:35:38,666 --> 00:35:42,041
แต่ผมทำได้ ผมจะกลับตัวกลับใจ

452
00:35:43,500 --> 00:35:44,375
คอยดูสิ

453
00:35:44,958 --> 00:35:46,166
คอยดูนะ เด็กๆ

454
00:35:51,000 --> 00:35:51,875
แล้วเจอกันนะ

455
00:36:26,250 --> 00:36:27,791
โธ่เอ๊ย ไอ้เวร

456
00:36:33,166 --> 00:36:35,000
ให้ตายสิ แกมันขี้เหร่ชะมัด

457
00:36:37,083 --> 00:36:39,458
มันคงคิดกับนายแบบเดียวกัน

458
00:36:39,541 --> 00:36:42,875
เคยมีผู้ชายคนนึงโดนจับ
ข้อหาล่วงละเมิดทางเพศเจ้าพวกนี้ด้วยนะ

459
00:36:43,375 --> 00:36:44,916
ตัวเมียดูดีกว่านี้ใช่ไหม

460
00:36:46,041 --> 00:36:49,541
ฉันว่าหน้าตาไม่ใช่ประเด็นแล้วละ
ถ้านายชอบเย่อกับสัตว์

461
00:36:53,000 --> 00:36:54,083
นั่นเอาไว้ทำอะไร

462
00:36:55,916 --> 00:36:57,583
ตัดฟันมันที่ชอบกัด

463
00:36:59,083 --> 00:37:01,916
มันจะได้ไม่กัดเนื้อตัวผู้ตัวอื่น

464
00:37:05,208 --> 00:37:06,541
เรื่องไลล์ ออร์ลิคน่ะ…

465
00:37:08,875 --> 00:37:09,875
เรื่องฉลามกัดน่ะเหรอ

466
00:37:10,750 --> 00:37:14,458
มีคนสองสามคนอยากรู้
ว่าหมอนั่นยังมีชีวิตอยู่รึเปล่า

467
00:37:15,500 --> 00:37:18,833
บาดเจ็บแบบนั้น ฉันว่าต้องเฮงมากถึงจะรอด

468
00:37:19,333 --> 00:37:21,541
เขาคิดว่านายเป็นคนดวงเฮงรึเปล่า

469
00:37:22,333 --> 00:37:24,916
ไร้ซึ่งความเฮงคือลักษณะโดยรวมของฉัน

470
00:37:26,750 --> 00:37:28,083
ไอ้นี่เอาไว้ทำอะไร

471
00:37:29,583 --> 00:37:30,833
ตัดเล็บเท้ามัน

472
00:37:32,916 --> 00:37:36,500
ดูเหมือนว่าลูกชายหมอนั่น
จะเสียนิ้วไปเพราะเกิดเรื่องวุ่นวายในบ้าน

473
00:37:37,750 --> 00:37:39,375
โลกข้างนอกมันอันตรายน่ะ

474
00:37:41,500 --> 00:37:44,791
ผู้หญิงที่ฉันรู้จักจากเดอะคูเรียร์เมล
กำลังหาข้อมูลเรื่องนี้อยู่

475
00:37:50,375 --> 00:37:54,208
ฉันจะไปคุยกับเจ้านาย
ดูว่าเขาอยากให้เราอุดรอยรั่วไหม

476
00:37:54,291 --> 00:37:57,750
คืองี้ การอุดรอยรั่วเป็นเรื่องที่ฉันกังวลที่สุด

477
00:37:58,625 --> 00:38:01,875
- ฉันขอแนะนำอย่างจริงจัง…
- ทิม มาพูดกันตรงๆ ดีกว่านะ

478
00:38:02,500 --> 00:38:04,875
ถ้านายไม่ได้เป็นคนจ้างเรา
และเราเป็นคนจ้างนาย

479
00:38:04,958 --> 00:38:07,875
นายก็ไม่มีสิทธิ์พูดว่า "ขอแนะนำอย่างจริงจัง"

480
00:38:07,958 --> 00:38:09,791
ฉันอยู่ข้างนายนะ ไอแวน

481
00:38:09,875 --> 00:38:12,791
ฉันแค่พยายาม
ทำให้เรื่องฉลามกัดเป็นเรื่องเล็กที่สุด

482
00:38:13,375 --> 00:38:15,625
ถ้าอย่างนั้นนายก็ควรทำหน้าที่ของนาย

483
00:38:15,708 --> 00:38:17,541
จัดการเด็กพวกนั้นให้อย่ามาวุ่นวาย

484
00:38:17,625 --> 00:38:21,458
และจะหยุดนักข่าวคนนั้น
ให้เลิกเสือกเรื่องชาวบ้านด้วยก็ดี

485
00:38:21,541 --> 00:38:23,750
- ฉันจัดการอยู่
- เห็นๆ อยู่ว่าไม่ดีพอ

486
00:38:23,833 --> 00:38:25,583
แค่อย่าทำอะไรรุนแรงก็พอ ตกลงไหม

487
00:38:25,666 --> 00:38:28,791
นักข่าวรู้แล้วว่าต้องเลิกยุ่ง
และฉันกำลังจัดการเรื่องเด็กๆ อยู่

488
00:38:28,875 --> 00:38:30,041
จัดการซะ

489
00:38:32,125 --> 00:38:34,083
ไม่งั้นฉันจะจัดการแทนนายเอง

490
00:38:59,750 --> 00:39:01,125
- นายจะไม่เป็นไรใช่ไหม
- ใช่

491
00:39:01,208 --> 00:39:03,458
ยินดีต้อนรับกลับมา ทิงเกอร์เบลล์ ฉันขอพรได้ปะ

492
00:39:08,083 --> 00:39:09,333
ถึงกัสและอีไล

493
00:39:10,291 --> 00:39:11,708
นี่สลิม เพื่อนเก่าพวกนายเอง

494
00:39:12,416 --> 00:39:15,958
พยายามโทรหาพวกนายสองสามครั้ง
แต่ไม่มีคนรับสาย

495
00:39:16,041 --> 00:39:18,208
เลยเดาว่าพวกนายยุ่งๆ กันอยู่

496
00:39:22,291 --> 00:39:23,916
แค่จะบอกพวกนายว่า…

497
00:39:24,000 --> 00:39:27,083
แค่จะแจ้งว่าฉันมีข่าวร้ายนิดหน่อย

498
00:39:28,000 --> 00:39:32,208
ฉันไม่อยากให้จากกันแบบขุ่นข้องหมองใจ
เพราะงั้นถ้าพวกอยากตกปลากันสักหน่อย…

499
00:39:43,000 --> 00:39:43,833
แม่งเอ๊ย

500
00:39:47,458 --> 00:39:51,458
มานี่มา เดี๋ยวเอาข้าวเย็นให้กิน มาเร็ว

501
00:40:02,500 --> 00:40:05,708
พ่อ พวกเราเสร็จแล้ว เดี๋ยวขึ้นรถเมล์ไม่ทันนะ

502
00:40:07,041 --> 00:40:08,791
ได้เวลาเยี่ยมแม่แล้ว

503
00:40:12,333 --> 00:40:14,541
เอาละ ฟังนะ เด็กๆ…

504
00:40:17,541 --> 00:40:19,750
ฉันทำไม่ได้ว่ะ โทษที

505
00:40:19,833 --> 00:40:22,416
อะไรวะเนี่ย พ่อ พ่อสัญญาแล้วนะ
ทำไม่ได้หมายความว่าไง

506
00:40:22,500 --> 00:40:26,333
เออ ไม่รู้ดิ เธอยังเกลียดฉัน

507
00:40:26,416 --> 00:40:29,666
และโทษฉันเรื่องอุบัติเหตุทางรถยนต์ มัน…

508
00:40:29,750 --> 00:40:33,416
ไม่เป็นไรน่า เราจะอธิบายให้แม่ฟัง
เหมือนที่พ่ออธิบายให้ครูเบิร์คเบ็กฟังเอง

509
00:40:33,500 --> 00:40:35,625
ไม่ดีหรอก เธอไม่เชื่อหรอก

510
00:40:35,708 --> 00:40:37,666
- ไม่
- ไปเอากางเกงพ่อมา

511
00:40:38,333 --> 00:40:39,291
ได้ โอเค

512
00:40:39,375 --> 00:40:43,000
พ่อ พวกเขาไม่ให้เราเยี่ยมแม่
ถ้าพ่อไม่ไปด้วย พ่อต้องไป

513
00:40:43,083 --> 00:40:45,416
ใช่ ฟังนะ ฉันขอโทษว่ะเพื่อน ฉันขอโทษ

514
00:40:45,500 --> 00:40:46,833
- จับเขาไว้
- ไม่ อะไรเนี่ย

515
00:40:46,916 --> 00:40:48,916
- จับเขา ฉันจะใส่กางเกงให้เขา
- ไม่

516
00:40:49,416 --> 00:40:52,500
- จับเขาไว้ กัส จับไว้
- โรคกลัวที่ชุมชน

517
00:40:52,583 --> 00:40:54,416
- ไม่ไป!
- ต้องไป

518
00:40:54,500 --> 00:40:56,166
- ต้องไป!
- พระเจ้า

519
00:40:56,250 --> 00:40:58,083
พระเจ้า

520
00:40:59,083 --> 00:41:00,791
คราวนี้อะไรอีกล่ะ ให้ตายสิ

521
00:41:01,375 --> 00:41:03,125
ใจฉัน ฉันพูดจริงๆ นะ

522
00:41:03,791 --> 00:41:05,500
- ไม่นะ หยุด
- เรียกรถพยาบาล

523
00:41:05,583 --> 00:41:09,541
- หัวใจพ่อไม่ได้เป็นอะไรเลย
- เป็นสิ เรียกรถพยาบาลเร็ว

524
00:41:10,333 --> 00:41:11,375
ฉันไม่ได้พูดเล่นนะ

525
00:41:12,583 --> 00:41:15,500
หมุนเลขศูนย์สามตัว

526
00:41:42,291 --> 00:41:43,833
เอาละ ถอยไป เราจะช่วยเขาเอง

527
00:41:45,750 --> 00:41:48,166
เอาละ โรเบิร์ต หายใจลึกๆ

528
00:41:48,250 --> 00:41:51,875
ยกหัวขึ้น คุณจะไม่เป็นไร
เราจะพาคุณไปตรวจร่างกายนะ

529
00:41:53,000 --> 00:41:55,333
- เคยเป็นแบบนี้มาก่อนไหม
- ตลอดเวลาเลยเพื่อน

530
00:41:55,916 --> 00:41:57,375
ภาวะวิตกกังวลน่ะ

531
00:41:57,458 --> 00:42:00,666
ฉันจะตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจและตรวจเลือด
นายจะได้ตัวเขากลับมาเย็นนี้

532
00:42:03,250 --> 00:42:04,250
หวัดดี จิม

533
00:42:04,750 --> 00:42:05,583
ไง ร็อบ

534
00:42:15,750 --> 00:42:18,166
- ไง
- เสียใจด้วย แฟรงกี้ พวกเขาไม่มา

535
00:42:19,708 --> 00:42:22,833
- หมายความว่าไง
- พ่อเด็กป่วยกะทันหันน่ะ

536
00:42:22,916 --> 00:42:26,000
พวกเขามาที่แผนกต้อนรับเมื่อช่วงสาย
แต่เข้ามาหาเธอไม่ได้ถ้าไม่มีผู้ใหญ่

537
00:42:26,083 --> 00:42:27,291
ช่างแม่งดิ

538
00:42:27,875 --> 00:42:30,250
เฮ้ย แฟรงกี้ ไม่เอาน่า อย่าก่อเรื่อง

539
00:42:30,333 --> 00:42:31,708
ฉันอยากเจอลูกฉัน

540
00:42:31,791 --> 00:42:33,583
- ฉันอยากเจอลูกฉัน!
- แฟรงกี้!

541
00:42:33,666 --> 00:42:36,250
ถ้าเธอไม่ทำตัวดีๆ
พวกเขาจะตัดสิทธิ์เข้าเยี่ยมเธอนะ

542
00:42:36,333 --> 00:42:38,291
เธอจะไม่ได้เจอใครก่อนคริสต์มาสแน่

543
00:42:38,375 --> 00:42:40,000
ฉันอยากเจอลูกฉัน!

544
00:42:40,583 --> 00:42:42,500
ฉันอยากเจอลูกฉัน!

545
00:42:43,083 --> 00:42:49,291
ฉันอยากเจอลูกฉัน!

546
00:42:49,375 --> 00:42:51,375
แม่!

547
00:42:51,458 --> 00:42:52,458
แม่!

548
00:42:53,041 --> 00:42:54,375
แม่!

549
00:42:54,458 --> 00:42:55,416
แม่!

550
00:42:55,500 --> 00:42:56,500
แม่!

551
00:42:56,583 --> 00:43:00,208
นี่ นายสองคน ไปซะ ไม่งั้นฉันจะเรียกตำรวจ

552
00:43:27,333 --> 00:43:28,208
จัดมา

553
00:44:21,666 --> 00:44:22,541
หวัดดี เชลลี่

554
00:44:23,250 --> 00:44:24,125
หวัดดี กัส

555
00:44:26,166 --> 00:44:27,000
ขอบใจ

556
00:44:29,083 --> 00:44:30,333
แม่นายเป็นไงบ้าง

557
00:44:30,958 --> 00:44:34,208
ยังไม่รู้เลย
ตอนแรกพ่อจะพาเราไปหาแม่เหมือนกัน

558
00:44:36,166 --> 00:44:38,750
ฉันชอบแม่นาย ฝากกอดแน่นๆ ทีนึงนะ

559
00:44:39,666 --> 00:44:42,541
ฉันว่าไปเยี่ยมในคุกห้ามกอดนะ

560
00:44:42,625 --> 00:44:45,166
ใช้ไม้ค้ำก็กอดไม่ได้เหมือนกัน

561
00:44:45,666 --> 00:44:47,291
การรักษาเป็นยังไงบ้าง

562
00:44:53,666 --> 00:44:54,833
ไม่มีทางรักษา

563
00:44:54,916 --> 00:44:56,291
กล้ามเนื้อเสื่อมน่ะ

564
00:44:57,500 --> 00:44:58,458
ชนิดที่แย่ที่สุด

565
00:44:59,208 --> 00:45:01,541
ทำอะไรไม่ได้นอกจากดูมันแย่ลง

566
00:45:04,375 --> 00:45:06,916
อีกสักพักฉันจะอ่อนแอจนใช้ไม้ค้ำไม่ได้

567
00:45:07,000 --> 00:45:10,708
แล้วก็ต้องนั่งรถเข็น
จนกว่าจะอ่อนแอจนหายใจไม่ได้

568
00:45:19,000 --> 00:45:20,750
แต่ปาฏิหาริย์ก็ยังเกิดขึ้นนะ

569
00:45:21,458 --> 00:45:22,708
นายกลับมาพูดแล้ว

570
00:45:23,375 --> 00:45:24,458
ช่างปาฏิหาริย์เถอะ

571
00:45:26,291 --> 00:45:27,666
บอกทีว่าฉันช่วยยังไงได้บ้าง

572
00:45:33,208 --> 00:45:34,291
อยากกินเบอร์เกอร์ไหม

573
00:45:35,166 --> 00:45:36,000
ยังไงก็ได้

574
00:45:50,083 --> 00:45:52,083
(ตะขอเกี่ยว)

575
00:45:54,875 --> 00:45:56,333
(เชือก)

576
00:45:56,416 --> 00:45:58,833
(ตะขอเกี่ยวทำจากไม้เปลญวนสองท่อน)

577
00:46:04,708 --> 00:46:05,750
(การกระโดดของฮัลลิเดย์)

578
00:46:11,166 --> 00:46:12,250
ครับ กิลล์ใช่ไหม

579
00:46:13,083 --> 00:46:15,458
ผมอยากนัดเจอกับสลิม ฮัลลิเดย์

580
00:46:16,291 --> 00:46:17,125
อีไลครับ

581
00:46:18,208 --> 00:46:19,416
ผมเป็นเพื่อนเขา

582
00:46:20,375 --> 00:46:22,750
แค่บอกว่าผมต้องการคำแนะนำจริงๆ

583
00:46:50,083 --> 00:46:51,166
จับอะไรได้บ้างไหม

584
00:46:54,666 --> 00:46:56,000
ได้ตัวเล็กๆ มาสองตัว

585
00:46:57,833 --> 00:46:58,958
กลับไปเรียนแล้วเหรอ

586
00:47:04,708 --> 00:47:05,625
ใช่

587
00:47:07,000 --> 00:47:08,208
ตำรวจบังคับให้เราไป

588
00:47:08,916 --> 00:47:12,541
- ดีแล้วละ ไปเยี่ยมแม่มารึยัง
- แม่ไม่ตอบจดหมายเราด้วยซ้ำ

589
00:47:14,000 --> 00:47:15,916
- เธออาจจะอายก็ได้
- เรื่องอะไร

590
00:47:16,000 --> 00:47:17,333
แม่ไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย

591
00:47:17,416 --> 00:47:20,208
เออ นั่นแหละ บางทีผู้หญิงก็ประหลาดน่ะ

592
00:47:20,291 --> 00:47:22,833
คิดว่าไอ้พวกเลวนั่นไม่อยากให้เราคุยกับแม่

593
00:47:22,916 --> 00:47:25,500
เผื่อเราพูดเรื่องไลล์กับไอแวน โครลล์

594
00:47:25,583 --> 00:47:27,333
ฉันมั่นใจว่าเธอคิดถึงนายนะ แต่…

595
00:47:28,250 --> 00:47:31,083
เธอคงอยากให้พวกนายลืมเรื่องทั้งหมด

596
00:47:31,166 --> 00:47:32,541
และใช้ชีวิตกันต่อไป

597
00:47:32,625 --> 00:47:34,375
ส่งพุดดิ้งพลัมให้เธอวันคริสต์มาสสิ

598
00:47:34,458 --> 00:47:38,166
แม่คงไม่ได้รับหรอก
พวกเขายังไม่ให้จดหมายเราผ่านไปถึงแม่เลย

599
00:47:38,250 --> 00:47:39,500
ใช่ บางทีพวกเขาก็ทำแบบนั้น

600
00:47:39,583 --> 00:47:43,791
ยังมีทางอื่นนอกจากบริการไปรษณีย์ของราชินีนะ

601
00:47:43,875 --> 00:47:44,833
เช่นอะไร

602
00:47:45,708 --> 00:47:46,708
รอเดี๋ยวนะ

603
00:47:48,250 --> 00:47:49,166
ปลากินเบ็ดเหรอ

604
00:47:49,250 --> 00:47:50,083
ตอดๆ

605
00:47:50,166 --> 00:47:52,666
ตกลงทางอื่นคืออะไร

606
00:47:52,750 --> 00:47:54,541
ฉันรู้จักเพื่อนคนนึง

607
00:47:54,625 --> 00:47:55,875
จอร์จ มาซูไม

608
00:47:57,333 --> 00:48:00,833
เขาส่งผลไม้ให้บ็อกโกโร้ดมา 12 ปีแล้ว

609
00:48:00,916 --> 00:48:01,916
พวกผู้คุมรู้จักเขา

610
00:48:02,875 --> 00:48:05,583
และยอมไม่ตรวจช่องใต้ลังผลไม้เขา

611
00:48:05,666 --> 00:48:07,250
เขาแอบขนอะไรเข้าไปบ้างล่ะ

612
00:48:07,333 --> 00:48:10,083
อะไรก็ได้ที่ต้องการ บุหรี่ กางเกงในเซ็กซี่

613
00:48:10,666 --> 00:48:13,291
เอากางเกงในเซ็กซี่ไปในคุกเพื่ออะไร

614
00:48:14,416 --> 00:48:16,666
อีกหนึ่งความลึกลับที่อมตะของชีวิต

615
00:48:16,750 --> 00:48:21,333
แปลว่าถ้าผมอยากแอบส่งพัสดุให้แม่

616
00:48:21,416 --> 00:48:24,333
ผมก็แค่เอาเงินให้จอร์จ

617
00:48:24,416 --> 00:48:26,708
ไม่ต้องจ่ายเขาหรอก ฉันช่วยพี่ชายเขา

618
00:48:26,791 --> 00:48:28,833
ตลอดช่วงที่ติดคุกยาว เขาติดหนี้บุญคุณฉันอยู่

619
00:48:30,083 --> 00:48:32,958
- อยากส่งอะไรให้แม่ล่ะ
- อุปกรณ์แหกคุก

620
00:48:33,041 --> 00:48:35,750
ตื่นเถอะ อีไล แม่นายจะโดนจับได้
และติดคุกเป็นสองเท่า

621
00:48:35,833 --> 00:48:36,791
คุณยังหนีมาได้เลย

622
00:48:36,875 --> 00:48:39,375
แต่ฉันไม่มีอะไรจะเสีย
ฉันต้องอยู่ในนั้นตลอดชีวิต

623
00:48:39,458 --> 00:48:42,583
- อีกสี่คริสต์มาสเธอก็ออกมาแล้ว
- สี่ปีนะ สลิม

624
00:48:43,958 --> 00:48:45,125
ผมจะอายุ 17 แล้ว

625
00:48:50,375 --> 00:48:52,916
ขอโทษนะ ผมแค่คิดถึงแม่มากน่ะ

626
00:48:54,375 --> 00:48:56,041
ตอนนี้ผมไม่มีผู้ใหญ่อยู่ด้วยเลย

627
00:48:56,875 --> 00:48:58,791
มีแค่คุณกับโรเบิร์ต

628
00:48:59,375 --> 00:49:03,125
ใช่ ฉันรู้ แต่ถ้าคิดให้ดี สี่ปีมันแป๊บเดียวเองนะ

629
00:49:03,625 --> 00:49:06,416
และเธอจะได้ลดโทษด้วย ถ้าความประพฤติดี

630
00:49:07,666 --> 00:49:10,250
ตั้งใจเรียนดีกว่า ทำให้แม่ภูมิใจในตัวนาย

631
00:49:10,333 --> 00:49:12,458
เฮ้ย เดี๋ยวนะ

632
00:49:14,083 --> 00:49:15,458
ปลากินเบ็ดอีกแล้วเหรอ

633
00:49:15,541 --> 00:49:17,083
ใช่ มันคือปลากะพงแดงตัวนั้น

634
00:49:17,166 --> 00:49:19,458
เจ้านี่ต้องหนักสิบกิโลได้

635
00:49:19,541 --> 00:49:21,625
ฉันแอบตามมันตั้งแต่มาอยู่ที่นี่แล้ว

636
00:49:21,708 --> 00:49:22,958
ฉลาดเป็นกรดเลยละ

637
00:49:23,041 --> 00:49:26,166
คงเสียดายแย่ถ้าฉันตายก่อนมัน

638
00:49:27,250 --> 00:49:29,833
ผมว่าคุณยังอยู่ได้อีกสองสามปีนะ สลิม

639
00:49:30,875 --> 00:49:31,750
ไม่หรอก

640
00:49:33,125 --> 00:49:35,291
มะเร็งปอดชนิดเซลล์เล็ก ระยะที่สี่

641
00:49:37,875 --> 00:49:39,125
มีกี่ระยะเหรอ

642
00:49:41,666 --> 00:49:42,500
สี่

643
00:49:44,000 --> 00:49:47,125
แล้วคุณอยู่ได้อีกนานแค่ไหน

644
00:49:50,291 --> 00:49:51,750
อีกแค่ไม่กี่เดือน

645
00:49:53,583 --> 00:49:55,083
ไม่กี่เดือนเหรอ

646
00:49:55,166 --> 00:49:57,125
ไม่นะ สลิม ทำไมคุณไม่บอกผม

647
00:49:57,208 --> 00:49:59,791
ฉันว่าจะเขียนจดหมายไปบอกนาย แต่รู้ไหม

648
00:49:59,875 --> 00:50:01,541
ฉันเขียนไม่เก่งน่ะ

649
00:50:04,833 --> 00:50:07,041
บอกผมทีว่าคุณจะรับการรักษา

650
00:50:08,041 --> 00:50:10,333
ฉันไม่เอาของแบบนั้นใส่ตัวหรอก
แบบนั้นยิ่งตายง่าย

651
00:50:10,416 --> 00:50:14,541
แต่คุณจะตายไม่ได้นะ สลิม
ตอนนี้คุณเป็นพ่อคนเดียวที่เราเหลืออยู่

652
00:50:14,625 --> 00:50:15,708
โรเบิร์ตเป็นพ่อนาย

653
00:50:16,333 --> 00:50:17,416
และบอกตามตรงนะ

654
00:50:18,041 --> 00:50:20,333
ฉันคงสอนนายมามากที่สุดเท่าที่ทำได้แล้ว

655
00:50:20,416 --> 00:50:22,541
คุณต้องไปรักษานะ สลิม

656
00:50:25,166 --> 00:50:26,708
ผมอยากให้คุณมีชีวิตอยู่

657
00:50:27,625 --> 00:50:28,458
นะ

658
00:50:29,208 --> 00:50:33,083
"นิ้วขยับลงมือเขียน และให้ข้อความเคลื่อนที่ไป

659
00:50:34,250 --> 00:50:36,791
ไม่ว่าความเลื่อมใสหรือความเวทนาของท่าน

660
00:50:37,750 --> 00:50:40,250
ก็ล่อมันกลับมาเพื่อลบล้างครึ่งบรรทัดไม่ได้

661
00:50:41,000 --> 00:50:43,625
น้ำตาสักหยดของท่าน ก็มิอาจลบมันได้สักคำ"

662
00:50:44,625 --> 00:50:47,958
รุไบยาตของโอมาร์ คัยยาม
บทกวีที่โคตรจะดีที่สุดในโลก

663
00:50:52,083 --> 00:50:53,791
จับคันเบ็ดไว้!

664
00:50:53,875 --> 00:50:55,250
ไอ้ปลาเวรนั่นแหละ

665
00:50:55,333 --> 00:50:56,750
จับไว้ จับคันเบ็ดไว้

666
00:50:57,625 --> 00:51:00,166
- เออ ดึงมันเข้ามา
- ฉลามรึเปล่าเนี่ย

667
00:51:00,250 --> 00:51:03,416
มันคือปลากะพงแดงที่ฉันเล่าให้นายฟังเลย
ดึงไอ้เวรนั่นมา!

668
00:51:03,500 --> 00:51:05,416
เร็วเข้า จับมัน! เร็วเข้า

669
00:51:05,500 --> 00:51:07,666
เร็วเข้า ผ่อนเบ็ดให้มันหน่อย

670
00:51:07,750 --> 00:51:11,041
ให้มันเล่นหน่อย ให้มันได้สู้ชีวิตหน่อย

671
00:51:12,666 --> 00:51:16,500
หยุดมัน! หยุดมันไว้! บ้าเอ๊ย!

672
00:51:16,583 --> 00:51:18,625
ให้มัน… อย่าปล่อยมัน ดึง…

673
00:51:20,875 --> 00:51:23,583
โอ้พระเจ้า เราจับมันได้แล้ว มันขึ้นมาแล้ว

674
00:51:27,375 --> 00:51:29,500
ไม่นะ อย่าเชียว มานี่เลย

675
00:51:30,375 --> 00:51:32,125
โอ้พระเจ้า

676
00:51:32,708 --> 00:51:35,958
สลิม ผมจับมันได้แล้ว!

677
00:51:36,041 --> 00:51:37,333
สลิม เอาตาข่ายมา

678
00:51:43,875 --> 00:51:45,041
สลิม ฟื้นสิ

679
00:51:45,125 --> 00:51:46,416
พูดกับผมสิ สลิม

680
00:51:47,500 --> 00:51:49,500
ขอร้องล่ะ สลิม ตื่นสิ

681
00:51:50,375 --> 00:51:52,291
ตื่นสิ สลิม ขอร้อง

682
00:51:53,500 --> 00:51:54,750
ช่วยด้วย!

683
00:51:56,500 --> 00:51:57,375
ช่วยด้วย!

684
00:51:57,958 --> 00:52:00,333
ช่วยด้วยครับ!

685
00:52:01,375 --> 00:52:02,416
ช่วยด้วย!

686
00:53:26,000 --> 00:53:27,916
(สร้างจากหนังสือของ
เทรนต์ ดาลตัน)

687
00:55:32,000 --> 00:55:34,416
คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล