1
00:00:07,133 --> 00:00:09,593
ทุกคนมีเหตุผลที่มาเล่นแพนิค

2
00:00:09,677 --> 00:00:11,303
ที่ส่วนบุคคล
ห้ามบุกรุก

3
00:00:11,387 --> 00:00:13,681
แต่เราทุกคนก็มีความกลัวแบบเดียวกัน

4
00:00:14,432 --> 00:00:17,143
กลัวชีวิตเราจะไปไม่ถึงไหน มีแต่ทางตัน

5
00:00:18,561 --> 00:00:20,813
นั่นเป็นสาเหตุที่เกมแพนิคจะจบลงบนถนน

6
00:00:23,399 --> 00:00:26,152
นั่นคือสาเหตุที่ด่านสุดท้ายคือการดวลรถ

7
00:00:30,114 --> 00:00:33,200
ผู้เล่นสองคนบึ่งเข้าหากัน
ณ ทางตรงบนแฟนธอมฮิลล์

8
00:00:33,784 --> 00:00:38,122
ถนนเส้นเดียว เลนเดียว
ต่างคนมีระยะทางหนึ่งกิโลเมตรให้หวั่นใจ

9
00:00:39,123 --> 00:00:42,668
คันใดคันหนึ่งจะหักหลบ
ไม่งั้นทั้งสองคนต้องเสียมากกว่าชัยชนะ

10
00:00:43,753 --> 00:00:47,173
ความท้าทายของด่านนี้
คือเราต้องไม่ใช่คนที่หักหลบ

11
00:00:47,590 --> 00:00:52,344
แพนิค เกมท้าชะตา

12
00:01:09,445 --> 00:01:11,739
ทำไมถึงไม่บอกฉันว่า
คอร์เทซมีเอี่ยวในวงพนันด้วย

13
00:01:11,822 --> 00:01:14,200
ฉันนึกว่าเธอตัดสินฉันไปเรียบร้อยแล้ว

14
00:01:15,868 --> 00:01:17,870
อีกอย่าง ฉันก็ไม่ได้มั่นใจเต็มร้อย

15
00:01:17,953 --> 00:01:21,540
ลุคไม่ให้ฉันยุ่งกับเรื่องนั้น
เขาบอกว่าเขาทำได้แค่นี้

16
00:01:21,624 --> 00:01:23,834
คอร์เทซแบล็กเมล์เขาเหรอ

17
00:01:23,918 --> 00:01:25,795
เขาบอกว่าเขาทำงานลับให้ตำรวจอยู่

18
00:01:25,878 --> 00:01:28,464
บอกว่าเรื่องนี้จะช่วยให้เขา
หลุดจากปัญหาที่เจออยู่ได้

19
00:01:28,547 --> 00:01:31,300
- เขาไม่ได้ชนพี่สาวของด็อดจ์
- ไม่มีทางชนได้

20
00:01:31,383 --> 00:01:34,637
แต่ช่วงเดียวกัน ลุคโดนจับข้อหาขโมยรถ

21
00:01:34,720 --> 00:01:36,555
เจอศพสาวตายอยู่ที่ท้ายรถ

22
00:01:36,639 --> 00:01:39,058
คอร์เทซว่าเขาอาจโดนข้อหาฆาตกรรม

23
00:01:39,141 --> 00:01:41,101
ฉันว่านี่ไม่ใช่การสืบลับให้ตำรวจ

24
00:01:41,185 --> 00:01:43,270
ฉันว่าเขาอยากได้เงินไว้เองมาตลอด

25
00:01:43,354 --> 00:01:44,730
ตอนที่ฉันขึ้นไปบนเรือของลุค

26
00:01:44,814 --> 00:01:47,441
ฉันเจอใบเดิมพันระหว่างที่ตามหานาย

27
00:01:47,525 --> 00:01:50,277
วันนี้ฉันเพิ่งรู้ว่าคนวางเดิมพันคือคอร์เทซ

28
00:01:51,028 --> 00:01:52,947
เขาพนันว่าด็อดจ์จะชนะเหรอ

29
00:01:57,952 --> 00:01:59,912
เท่ากับลุครับกรรมแทนฉันอีกแล้วสินะ

30
00:01:59,995 --> 00:02:03,415
- หมายความว่าไง
- ลุคไม่มีทางช่วยให้ด็อดจ์ชนะฉันหรอก

31
00:02:03,499 --> 00:02:05,042
นี่คือการลงโทษ

32
00:02:07,711 --> 00:02:10,005
พี่เป็นคนเดียวที่ใส่ใจฉันจริงๆ

33
00:02:13,425 --> 00:02:14,635
ไม่จริงนะ

34
00:02:19,139 --> 00:02:21,267
นายจะไม่ปล่อยให้คอร์เทซชนะใช่มั้ย

35
00:02:21,350 --> 00:02:23,602
รู้สึกฉันจะไม่มีทางเลือก

36
00:02:24,728 --> 00:02:27,189
- พรุ่งนี้เรย์จะล้มเกม
- อะไรนะ

37
00:02:27,273 --> 00:02:30,901
เขาบอกว่าลุคโดนซ้อมเป็นการเตือน
ไม่อยากให้ใครต้องเจ็บเพิ่มอีก

38
00:02:31,318 --> 00:02:35,447
โอเค แปลว่าคอร์เทซจะพยายามทุกทาง
เพื่อให้แน่ใจว่าพนันแล้วชนะ

39
00:02:35,531 --> 00:02:37,366
- ถ้าไม่มีหลักฐาน...
- แต่เรามีหลักฐาน

40
00:02:37,449 --> 00:02:39,910
เรามีใบเดิมพันลงพนัน
แล้วเขาก็โกหกด็อดจ์

41
00:02:39,994 --> 00:02:42,580
เขาจะบอกว่าเราโกหก
ใบเดิมพันเป็นของปลอมขึ้นมา

42
00:02:42,663 --> 00:02:43,873
ไปคุยกับพ่อเธอกันเถอะ

43
00:02:43,956 --> 00:02:46,584
คำของพ่อฉันสู้กับคำของนายอำเภอ
ฉันว่าไม่ค่อยดีนะ

44
00:02:46,667 --> 00:02:50,546
- งั้นควรปล่อยให้เขาชนะไปเหรอ
- ไม่ใช่ เฮเธอร์ เราจำเป็นต้องปล่อย

45
00:02:50,629 --> 00:02:52,339
เขาเดินเกมชนะเราไปแล้ว

46
00:02:53,799 --> 00:02:56,176
เวลาใครเป็นคนเขียนกฎ
เขาก็เขียนให้ตัวเองชนะเสมอ

47
00:03:01,682 --> 00:03:03,434
ออโต้เทรดเดอส์ มีอะไรให้รับใช้คะ

48
00:03:03,517 --> 00:03:06,979
หวัดดีครับ ผมอยากขายรถ

49
00:03:07,062 --> 00:03:10,649
ช่วยประเมินราคารถอาวดี้เอโฟร์

50
00:03:10,733 --> 00:03:14,153
- วิ่งมาแค่ 32,200 กิโลเมตร
- ได้ค่ะ ขอเช็กดูสักครู่

51
00:03:21,327 --> 00:03:23,662
ขอโทษจริงๆ ค่ะ ร้านปิดแล้ว

52
00:03:23,746 --> 00:03:25,497
ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่หิว

53
00:03:27,041 --> 00:03:28,250
เจสสิกาใช่ไหม

54
00:03:32,671 --> 00:03:34,006
ฉันเมลานี คอร์เทซ

55
00:03:35,049 --> 00:03:36,550
ฉันรู้ว่าคุณเป็นใคร

56
00:03:44,141 --> 00:03:48,354
คุณคงมาเพราะอยากฟังคำขอโทษสินะ

57
00:03:49,438 --> 00:03:50,356
ใช่

58
00:03:52,232 --> 00:03:53,484
แต่ไม่ใช่คำขอโทษจากคุณ

59
00:03:59,907 --> 00:04:02,910
คุณจะยอมทำอะไรแค่ไหน
เพื่อปกป้องลูกตัวเอง

60
00:04:05,955 --> 00:04:08,749
ปรากฏว่าคุณไม่ใช่
ความลับเดียวของนายอำเภอ

61
00:04:16,090 --> 00:04:19,635
จิมมี่ฆ่าตัวตาย
ตอนที่เล่นรัสเซียนรูเลตต์

62
00:04:19,718 --> 00:04:21,804
คุณพ่อหมายเลขหนึ่ง

63
00:04:23,138 --> 00:04:25,599
เขาคือคนที่สลับปืนเอง

64
00:04:25,683 --> 00:04:27,685
เขาฆ่าตัวตาย เจมส์

65
00:04:29,812 --> 00:04:31,105
แมรี่ คลาร์กพูดถูก

66
00:04:31,188 --> 00:04:34,024
มีคนแบล็กเมล์แอ๊บบี้ให้ออกจากเกม

67
00:04:34,108 --> 00:04:36,193
ฉันคิดไม่ออกว่าจะเป็นใครไปได้อีก

68
00:04:36,318 --> 00:04:40,739
นอกจากจิมมี่ที่จะเขียนจดหมายพวกนี้ได้
เพราะบางฉบับเป็นเรื่องส่วนตัวมาก

69
00:04:40,823 --> 00:04:44,368
"พรุ่งนี้ ทุกคนจะได้รู้ว่าแกเป็นกะหรี่
ถ้าแกไม่ถอนตัว

70
00:04:44,868 --> 00:04:46,912
"คนจะรู้ว่าแกฆ่าลูกทั้งคน"

71
00:04:46,996 --> 00:04:50,082
มีอะไร แลงลีย์ ทำไมคุยทางโทรศัพท์ไม่ได้

72
00:04:50,165 --> 00:04:51,792
- ฉันไปขุดหาข้อมูลมา
- โอเค

73
00:04:51,875 --> 00:04:54,837
ปรากฏว่าคอร์เทซเป็นหนี้หนักมาก

74
00:04:56,338 --> 00:05:00,217
ปีที่แล้วเขาถึงกับใช้ชื่อจิมมี่ไปกู้เงิน

75
00:05:00,718 --> 00:05:03,846
นั่นเป็นเหตุผลที่เขาเข้าร่วมวงพนันด้วย

76
00:05:03,929 --> 00:05:05,681
ใช่ แล้วจิมมี่ก็รู้

77
00:05:05,764 --> 00:05:08,017
เขาไปรู้เข้าว่าพ่อของตัวเอง

78
00:05:08,100 --> 00:05:10,769
ไปขู่แอ๊บบี้ให้ออกจากเกมไป

79
00:05:10,853 --> 00:05:12,021
ถ้าบอกใคร แกจะต้องเสียใจ

80
00:05:12,104 --> 00:05:14,523
คอร์เทซเป็นคนเขียนจดหมายนั่นเหรอ

81
00:05:14,606 --> 00:05:17,651
ใช่ เพื่อให้จิมมี่เป็นผู้ชนะ

82
00:05:18,110 --> 00:05:19,194
หลักฐาน

83
00:05:19,319 --> 00:05:20,904
คอร์เทซปั่นหัวพวกเรามาตลอด

84
00:05:20,988 --> 00:05:25,617
รอบนี้เขาก็คงชักใยเบื้องหลังเกมอีก
เพื่อจะได้ปลดหนี้ได้

85
00:05:25,701 --> 00:05:30,539
เขาปั่นให้เราสืบเรื่องเกมของปีที่แล้ว
ไม่รู้ว่าเขาปกปิดความจริงอะไรไว้อีก

86
00:05:31,040 --> 00:05:32,833
เราก็ต้องไปหาให้เจอ

87
00:05:46,889 --> 00:05:49,600
แล้วเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น

88
00:05:51,018 --> 00:05:53,062
- ค่ะ...
- มานี่สิ

89
00:06:04,031 --> 00:06:07,993
พรุ่งนี้เช้านายอำเภอคอร์เทซจะมา
ตรวจสอบบริเวณรั้วของเรา

90
00:06:08,077 --> 00:06:11,830
และคงถามอะไรมากมายว่า
เสือหลุดออกไปได้ยังไง

91
00:06:11,914 --> 00:06:14,500
คำถามที่ฉันจะต้องตอบด้วยคำโกหก

92
00:06:14,583 --> 00:06:16,668
ฉันจึงต้องการความจริงจากเธอ

93
00:06:17,836 --> 00:06:22,466
ลิลลี่นึกว่ากำลังเล่นเกมลับชื่อแพนิค

94
00:06:22,549 --> 00:06:23,926
อ้อ

95
00:06:24,468 --> 00:06:25,969
เกมนั่น

96
00:06:31,558 --> 00:06:34,561
- ลิลลี่ได้ยินเรื่องแพนิคจากเธอรึเปล่า
- เปล่าค่ะ

97
00:06:34,645 --> 00:06:36,814
ฉันไม่รู้จริงๆ ว่า
น้องไปเอาความคิดจากไหนที่...

98
00:06:36,897 --> 00:06:39,316
เล่นอะไรที่โง่เง่าไร้สติที่สุดน่ะเหรอ

99
00:06:40,609 --> 00:06:43,529
- ขอโทษจริงๆ ค่ะ แอนน์
- เธอเล่นแพนิคอยู่รึเปล่า

100
00:06:43,612 --> 00:06:45,697
ไม่ต้องคิดจะโกหกฉันเลยนะ

101
00:06:47,991 --> 00:06:48,826
เปล่าค่ะ

102
00:06:50,953 --> 00:06:52,079
คือ...

103
00:06:53,872 --> 00:06:55,457
ตอนนี้ไม่ได้เล่นแล้ว

104
00:06:55,541 --> 00:06:57,042
แต่เคยเล่น

105
00:06:57,126 --> 00:06:59,253
ฉันนึกว่าเธอมีสมองกว่านั้น

106
00:07:05,259 --> 00:07:07,261
ฉันมีคำแนะนำจะบอกนะ

107
00:07:07,344 --> 00:07:10,556
คิดให้ออกว่าที่จริงเธอกลัวอะไรกันแน่

108
00:07:10,973 --> 00:07:14,226
สิ่งที่จะวิ่ง กระโดดหรือปีนยังไงก็หนีไม่ได้

109
00:07:14,309 --> 00:07:16,812
ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน

110
00:07:16,895 --> 00:07:20,482
เมื่อรู้แล้วว่ากลัวอะไร จ้องตามันให้มั่น

111
00:07:21,024 --> 00:07:22,693
เดินเข้าไปหามัน

112
00:07:23,610 --> 00:07:27,114
เพราะถ้าวิ่งหนี มันตามเธอได้ทันเสมอ

113
00:07:27,948 --> 00:07:29,199
แล้วถ้านี่คือทางออกล่ะ

114
00:07:29,825 --> 00:07:32,327
ถ้าหนูเล่นแพนิคเพื่อจะได้ออกไปจากที่นี่

115
00:07:36,832 --> 00:07:39,501
และหนูกลัวว่าจะไม่มีวันได้จากไปไหน

116
00:07:40,919 --> 00:07:44,131
แล้วถ้านั่นคือจุดจบของชีวิตหนูล่ะ

117
00:07:47,509 --> 00:07:50,137
อ้อ ฉันก็จะเริ่มจาก
การเขียนบทชีวิตตัวเองใหม่

118
00:07:56,393 --> 00:07:57,686
เขาหลอกใช้พวกเรา เดย์น่า

119
00:07:57,769 --> 00:08:00,856
นายคิดว่าคอร์เทซโกหกเราเรื่องลุค

120
00:08:00,939 --> 00:08:03,358
เพราะเขาวางเดิมพันให้นายชนะเนี่ยนะ

121
00:08:03,442 --> 00:08:04,860
ใช่ มันก็สมเหตุสมผล

122
00:08:04,943 --> 00:08:08,322
ฉันเดาว่าเขาจะปล่อยให้ลุครับผิดทั้งหมด

123
00:08:08,405 --> 00:08:10,532
หลังจากที่เขารับเงินรางวัลไปแล้ว

124
00:08:10,616 --> 00:08:13,619
เดี๋ยวนะ แข่งดวลกันพรุ่งนี้แล้ว
นายจะทำยังไง

125
00:08:14,786 --> 00:08:16,830
ฉันจะปล่อยให้คอร์เทซขับ

126
00:08:18,457 --> 00:08:21,710
- จะปล่อยให้เขาได้เงินทั้งหมดไปเหรอ
- ไม่ยอมหรอก

127
00:08:21,793 --> 00:08:24,588
- แต่จะปล่อยให้เขาคิดว่าจะได้เงิน
- แต่...

128
00:08:24,671 --> 00:08:25,756
ทำยังไง

129
00:08:25,839 --> 00:08:27,090
ไม่ต้องห่วง

130
00:08:28,258 --> 00:08:29,176
ฉันคิดไว้แล้ว

131
00:08:29,259 --> 00:08:30,719
- ด็อดจ์
- แล้วเจอกัน

132
00:08:31,970 --> 00:08:33,222
ด็อดจ์

133
00:08:54,534 --> 00:08:55,786
สัญญาณนัดดวลมาแล้ว

134
00:08:56,495 --> 00:08:57,829
นายกับฉัน

135
00:08:58,288 --> 00:09:00,415
นายคงตั้งตารอมาตลอดหน้าร้อนสินะ

136
00:09:01,416 --> 00:09:02,876
นานกว่านั้นอีก

137
00:09:08,840 --> 00:09:09,675
ฟังนะ

138
00:09:12,344 --> 00:09:16,431
ฉันเสียใจด้วยเรื่องพี่สาวนาย
แต่พี่ชายฉันไม่ใช่คนที่ขับรถชนหล่อน

139
00:09:17,057 --> 00:09:18,433
ฉันรู้ เรย์

140
00:09:19,810 --> 00:09:20,686
รู้เหรอ

141
00:09:20,769 --> 00:09:23,355
นาตาลีเอารายงานของตำรวจมาให้ดูแล้ว

142
00:09:24,022 --> 00:09:25,399
ฉันรู้ว่าคอร์เทซโกหก

143
00:09:25,482 --> 00:09:29,695
อย่าคิดมากไป
ดูเหมือนคนโดนเขาหลอกกันเยอะ

144
00:09:29,778 --> 00:09:32,406
- คืนนี้เรามีโอกาสจะจบเรื่องได้
- หมายความว่าไง

145
00:09:33,323 --> 00:09:36,827
คอร์เทซจะขับรถของฉันเข้าไปดวล

146
00:09:37,411 --> 00:09:40,914
เขาจำเป็นต้องชนะ
ฉันมีแผนที่จะจัดการให้ยังไงเขาก็ไม่ชนะ

147
00:09:41,665 --> 00:09:44,293
- ฉันรอฟังอยู่
- ไม่ บอกที่นี่ไม่ได้

148
00:09:49,172 --> 00:09:52,509
ก็ได้ อู่จอดเรือ สามทุ่ม

149
00:09:56,805 --> 00:10:00,142
เจ้านายคุณเสียใจเรื่องเสือนั่นมากเนอะ

150
00:10:00,225 --> 00:10:04,021
คุณกับลิลลี่อยู่บ้านนี้มานานแค่ไหนแล้ว

151
00:10:04,104 --> 00:10:06,898
ฉันบอกแล้วไงคะ เราแค่มาเฝ้าบ้านให้

152
00:10:06,982 --> 00:10:09,026
ถ้าไม่อยู่กับฉันน้องนอนไม่หลับ

153
00:10:09,526 --> 00:10:14,323
พวกเธอปรับตัวเหมือนจะอยู่ยาวเลยนะ
ถ้าแค่มาเฝ้าบ้านให้ไม่กี่วัน

154
00:10:14,406 --> 00:10:16,491
ตอนแรกแอนน์ไม่รู้ว่าจะไปนานแค่ไหน

155
00:10:16,783 --> 00:10:21,788
ได้ข่าวว่าบ้านคุณเคยมี
หน่วยคุ้มครองเด็กมาเยี่ยมแล้วด้วย

156
00:10:22,331 --> 00:10:25,375
ถ้าที่บ้านมีปัญหา บอกผมได้นะ

157
00:10:28,795 --> 00:10:31,214
ขอบคุณค่ะ แต่ไม่มีปัญหาอะไร

158
00:10:31,298 --> 00:10:32,716
ได้ยินอย่างนั้นก็ดีแล้ว

159
00:10:33,675 --> 00:10:37,888
เราสองคนน่าจะเข้าใจตรงกันว่า
หน้าร้อนนี้เมืองนี้มีปัญหามากพอแล้ว

160
00:10:37,971 --> 00:10:38,930
แน่นอนค่ะ

161
00:10:39,890 --> 00:10:41,266
คือนี้นะ คุณนิลล์

162
00:10:42,351 --> 00:10:43,685
คุณเกือบจะโตเต็มที่แล้ว

163
00:10:45,020 --> 00:10:49,191
แต่ลิลลี่น้องสาวคุณยังเป็นเด็กน้อย
และเด็กก็บอบบาง

164
00:10:49,274 --> 00:10:51,026
พวกเขาต้องมีคนคุ้มครอง

165
00:10:51,109 --> 00:10:55,197
ต้องมีที่ปลอดภัยให้เติบโต
ผมก็อยากให้แน่ใจว่าเธอมีที่แบบนั้น

166
00:10:57,532 --> 00:11:00,786
คุณคงไม่เอาชีวิตน้องสาว
มาเป็นเดิมพันใช่มั้ย

167
00:11:01,370 --> 00:11:02,204
ไม่ค่ะ

168
00:11:03,205 --> 00:11:04,456
ดีแล้ว

169
00:11:06,666 --> 00:11:10,003
ระวังตัวด้วยล่ะ มีเสือหลุดอยู่

170
00:11:29,689 --> 00:11:33,068
ขอบคุณที่รีบมานะ มือถือเขาดังตลอดเลย

171
00:11:33,151 --> 00:11:37,114
ตอนแรกฉันว่ามันประหลาดที่เขาลืมไว้
แต่แล้วก็เห็นเชือกนั่น

172
00:11:39,616 --> 00:11:41,910
นั่นเชือกคล้องวัวเส้นโปรดของพ่อ

173
00:11:42,327 --> 00:11:43,787
ฉันอยากเอาไปเผาทิ้ง

174
00:11:45,122 --> 00:11:46,832
ด็อดจ์เคยเล่าเรื่องคุณพ่อให้ฉันฟัง

175
00:11:50,627 --> 00:11:52,754
ด็อดจ์เป็นคนที่พบศพพ่อ

176
00:11:52,838 --> 00:11:55,132
หลังจากที่เขาฆ่าตัวตาย

177
00:11:56,091 --> 00:11:57,717
นี่เป็นข้อความที่ทิ้งไว้

178
00:11:58,176 --> 00:11:59,594
เขาพยายามจะบอกอะไรเรา

179
00:12:00,262 --> 00:12:04,057
ด็อดจ์บอกว่าคืนนี้เขาจะไปหาเรย์
จะได้ช่วยกันคิดว่าจะทำยังไง

180
00:12:04,141 --> 00:12:05,934
เขาจะไม่ยอมให้คอร์เทซชนะ

181
00:12:07,853 --> 00:12:10,814
แต่ฉันกลัวว่าเขาจะวางแผนอะไรบ้าๆ

182
00:12:16,278 --> 00:12:18,405
บอกอีกทีซิว่าแผนนี้เป็นยังไง

183
00:12:18,488 --> 00:12:21,658
อีกครึ่งชั่วโมงคอร์เทซจะไปเอารถฉัน
แล้วไปที่ด่านดวล

184
00:12:21,741 --> 00:12:24,286
ฉันต้องใช้รถของนาย
จะได้ขับแข่งกับเขาได้

185
00:12:24,369 --> 00:12:26,997
นายจะยืมรถฉันเพราะคิดว่า
ฉันจะล้มเกมปล่อยเขาชนะเหรอ

186
00:12:27,080 --> 00:12:28,081
ใช่มั้ยล่ะ

187
00:12:28,790 --> 00:12:31,751
- พี่ชายฉันยังอยู่ในโรงพยาบาล
- พี่สาวฉันเดินไม่ได้ไปตลอดชีวิต

188
00:12:31,835 --> 00:12:35,964
- ไม่ใช่ฝีมือคอร์เทซ
- แต่เขาทำจนเราไม่มีทางรู้ว่าใครทำ

189
00:12:37,424 --> 00:12:38,425
เหมือนเราเสมอกันนะ

190
00:12:38,508 --> 00:12:41,052
ไม่เสมอเลย นายต้องเอากุญแจรถให้ฉัน

191
00:12:41,136 --> 00:12:43,305
ทำไม นายจะขับชนเขาตอนดวลงั้นเหรอ

192
00:12:43,388 --> 00:12:45,849
- นั่นแผนของนายเหรอ
- เอากุญแจรถบ้ามาเหอะน่า

193
00:12:50,896 --> 00:12:54,399
- นายบอกคอร์เทซมั้ยว่าเราจะทำอะไร
- คิดว่าฉันโง่ขนาดนั้นเหรอ

194
00:12:56,067 --> 00:12:56,902
เอางี้

195
00:12:58,612 --> 00:13:02,282
แยกกันไปดีกว่า
พวกนั้นจับเราทั้งคู่พร้อมกันไม่ได้

196
00:13:08,288 --> 00:13:10,040
แน่ใจนะว่าคืนนี้ไม่อยากไปดู

197
00:13:10,123 --> 00:13:12,209
เรย์จะถอนตัว ไปทำไม

198
00:13:12,709 --> 00:13:15,003
ประเด็นคืออีกสองวันฉันไม่อยู่แล้ว

199
00:13:18,465 --> 00:13:22,052
ไม่เอาน่า เฮเธอร์
วันขอบคุณพระเจ้าฉันก็จะกลับมา

200
00:13:23,053 --> 00:13:24,804
ใช่ แต่อะไรๆ จะเปลี่ยนไป

201
00:13:25,430 --> 00:13:27,057
เราจะเปลี่ยนไป

202
00:13:27,140 --> 00:13:30,018
ใช่ เราจะเปลี่ยนไป แต่เราก็ยังเป็นเรา

203
00:13:30,101 --> 00:13:31,853
แล้วฉันก็ยังติดอยู่ที่นี่

204
00:13:37,150 --> 00:13:39,194
เวร ต้องไปเปลี่ยนชุดละ

205
00:13:39,486 --> 00:13:42,364
อีก 20 นาทีฮันท์กับลีลาจะมารับ

206
00:13:42,447 --> 00:13:43,823
รถนายไปไหนล่ะ

207
00:13:45,200 --> 00:13:47,452
ฉันทิ้งไว้ที่อู่

208
00:14:00,048 --> 00:14:01,174
เธอโอเครึเปล่า

209
00:14:03,927 --> 00:14:08,306
ถ้าคนอย่างคอร์เทซทำชั่วแล้วลอยนวลได้

210
00:14:09,933 --> 00:14:12,435
แล้วพวกเราก็ไม่สามารถ
ทำอะไรที่หยุดเขาได้เลย

211
00:14:16,106 --> 00:14:18,233
การทำอะไรก็ตามจะมีประโยชน์อะไร

212
00:14:19,067 --> 00:14:20,694
สนใจโลกไปเพื่อให้ได้อะไรขึ้นมา

213
00:14:22,571 --> 00:14:25,240
ฉันว่าเราก็ต้องเลือกสู้ในจุดที่สู้ได้

214
00:14:26,908 --> 00:14:29,160
รู้ว่าอุปสรรคตรงหน้ามันเสี่ยงแค่ไหน

215
00:14:29,244 --> 00:14:32,038
แต่ถ้าอุปสรรคมันเป็นแบบเดิมตลอดล่ะ

216
00:14:33,832 --> 00:14:36,751
งั้นถ้ามีอะไรที่เราใส่ใจมากมายจริงๆ

217
00:14:38,169 --> 00:14:41,715
หรืออยากจะเปลี่ยนมันจริงๆ
เราก็คงจะต้องยอมเสี่ยง

218
00:15:02,319 --> 00:15:03,153
เวร

219
00:15:15,999 --> 00:15:18,209
คณะกรรมการ - ขอบคุณที่บริจาค
เข้าสมาคมช่วยเหลือนายอำเภอ!

220
00:15:18,293 --> 00:15:19,127
เจมส์ คอร์เทซ

221
00:15:25,842 --> 00:15:27,052
อะไรวะเนี่ย

222
00:15:27,135 --> 00:15:28,803
เกมลับคืนนี้ เข้าไปในป่า...

223
00:15:28,887 --> 00:15:31,348
ตามแผนที่ไปยังประตูต้องห้าม
เพื่อเล่นเกม

224
00:15:40,857 --> 00:15:42,067
ลิลลี่!

225
00:15:43,068 --> 00:15:45,278
ลิลลี่! พี่ขอคุยด้วยหน่อย

226
00:15:46,696 --> 00:15:48,031
มานี่ มองหน้าพี่สิ

227
00:15:48,531 --> 00:15:50,825
พี่รู้นะว่าบัตรเชิญเป็นความลับ

228
00:15:50,909 --> 00:15:53,953
แต่พี่เจอบัตรอีกใบหนึ่ง
ใบนี้มาจากนายอำเภอ

229
00:15:54,037 --> 00:15:55,497
เขาคือคนที่เอาบัตรเชิญมาให้รึเปล่า

230
00:16:01,044 --> 00:16:04,297
เขาบอกว่าหนูจะช่วยให้พี่ชนะแพนิค
ถ้าหนูไปเล่นด้วย

231
00:16:04,381 --> 00:16:06,383
เขาให้หนูสาบานว่าจะไม่บอกใคร

232
00:16:07,550 --> 00:16:11,262
หมายความว่าไง "ช่วยให้พี่ชนะ"
เขาเอาจดหมายให้น้องตอนไหน

233
00:16:11,721 --> 00:16:13,515
ก่อนไปค้างบ้านเพื่อน

234
00:16:14,641 --> 00:16:17,018
งั้นนี่ก็เกี่ยวกับด่านตัวต่อตัวของฉัน

235
00:16:20,397 --> 00:16:23,233
- แนท อยู่ที่ด่านดวลรึเปล่า
- เปล่า ที่จริงอยู่บ้านเรย์

236
00:16:24,359 --> 00:16:25,235
อะไรนะ ไปทำไม

237
00:16:25,318 --> 00:16:27,445
มาหาด็อดจ์ เป็นห่วงเขาน่ะ

238
00:16:27,529 --> 00:16:30,198
- ด็อดจ์อยู่ไหน
- ฉัน... ฉันไม่รู้

239
00:16:30,281 --> 00:16:34,202
เดย์น่าบอกว่าเรย์กับด็อดจ์
มีแผนอะไรสักอย่างที่จะหยุดคอร์เทซ

240
00:16:34,577 --> 00:16:38,790
แต่เฮเธอร์ เธอบอกว่า
คอร์เทซจะขับรถของด็อดจ์เข้าดวล

241
00:16:39,958 --> 00:16:42,961
บ้าอะไรวะเนี่ย คอร์เทซไปดวลเองเหรอ

242
00:16:43,878 --> 00:16:46,840
- เรย์รู้รึเปล่า
- รถเขายังจอดอยู่นี่

243
00:16:46,923 --> 00:16:51,803
ให้ตาย ถ้าคอร์เทซเกิดตัดสินใจ
กำจัดทั้งเรย์กับด็อดจ์ให้พ้นทางล่ะ

244
00:16:53,972 --> 00:16:56,182
โทรบอกพ่อเธอ บอกเลยว่าเรื่องฉุกเฉิน

245
00:16:56,266 --> 00:16:58,351
- จะบอกอะไรก็บอกไป โอเคมั้ย
- ตกลง

246
00:16:59,102 --> 00:17:01,146
เรื่องนี้ต้องจบในคืนนี้

247
00:17:20,248 --> 00:17:22,417
ใช่เลย

248
00:17:33,303 --> 00:17:36,306
ขอมือถือหน่อย แปะไป
ห้ามถ่ายรูปถ่ายคลิปนะ

249
00:17:39,350 --> 00:17:40,685
- ไง แอชลีย์!
- ไง!

250
00:17:41,895 --> 00:17:42,979
ขอมือถือจ้ะ

251
00:17:54,032 --> 00:17:56,993
ด็อดจ์มาแล้ว เพิ่งขับมาถึงจุดเริ่มต้น

252
00:18:04,334 --> 00:18:05,585
ทรอย แล้วเรย์ล่ะ

253
00:18:06,878 --> 00:18:07,837
ยังเลย

254
00:18:28,274 --> 00:18:29,859
เร็วสิ อยู่ไหนนะ

255
00:18:32,821 --> 00:18:35,031
นี่ไง! โอเค

256
00:18:40,745 --> 00:18:42,455
เจออะไรมั้ยคะ

257
00:18:42,539 --> 00:18:45,416
ไม่ครับ ขอบคุณครับที่โทรแจ้ง
ขอบคุณมากจริงๆ

258
00:18:45,500 --> 00:18:49,504
อาจจะเจอแล้ว เพื่อนบ้านจากบ้านฮอลล์
ที่ห่างไป 500 เมตรบอกว่าเห็นเรือ

259
00:18:49,587 --> 00:18:52,215
ลักษณะตรงกับเรือของเรย์
ลอยอยู่กลางแม่น้ำ

260
00:19:11,818 --> 00:19:14,904
ตื่นแล้วเหรอ นี่สิเพื่อนฉัน

261
00:19:15,613 --> 00:19:17,866
ให้ตายสิ เรย์! ฉันจะฆ่านาย

262
00:19:17,949 --> 00:19:20,326
ไม่เอาน่ะ ไปหางานอดิเรกใหม่ได้ละ

263
00:19:20,410 --> 00:19:22,328
- คอร์เทซบงการให้นายทำเหรอ
- เปล่า

264
00:19:22,412 --> 00:19:24,789
ป่านนี้เขาคงกำลังมุ่งหน้าไปดวล

265
00:19:24,873 --> 00:19:28,459
- นายต้องการแบบนั้นไม่ใช่หรือไง
- ไม่ ฉันอยากแข่งกับเขา

266
00:19:28,543 --> 00:19:30,336
ฉันรู้ โทษทีนะ

267
00:19:30,962 --> 00:19:32,589
ปล่อยให้นายทำไม่ได้

268
00:19:33,715 --> 00:19:35,842
ปล่อยให้ทำรถฉันพังแบบนั้นไม่ได้

269
00:19:37,093 --> 00:19:39,679
ที่จริง นายควรจะขอบใจฉันมากกว่า

270
00:19:40,430 --> 00:19:43,308
- ฉันช่วยชีวิตนายไว้
- ฉันไม่ได้ขอให้นายช่วย

271
00:19:43,391 --> 00:19:45,018
ใครบอกว่าฉันช่วยนาย

272
00:19:46,269 --> 00:19:48,062
แต่ฉันมีคำถามจะถามนาย

273
00:19:49,272 --> 00:19:52,275
นายวางแผนจะระเบิดตัวเอง
ไปพร้อมกับคอร์เทซจริงๆ เหรอ

274
00:19:52,358 --> 00:19:55,945
หรือระเบิดที่ติดไว้ใต้รถฉัน
เป็นแค่ของตกแต่งวันคริสต์มาส

275
00:20:01,075 --> 00:20:03,411
- เรย์น่าจะรีบไสหัวมาได้แล้ว
- เออ

276
00:20:04,954 --> 00:20:06,789
นี่เรย์ ฝากข้อความไว้

277
00:20:10,835 --> 00:20:13,671
โอเค ทุกคน รู้นะว่าอยากมาดูของสนุก

278
00:20:13,755 --> 00:20:16,215
แต่ดูเหมือนว่าเรย์ ฮอลล์จะไม่โผล่มาแข่ง

279
00:20:16,299 --> 00:20:18,051
อย่าเพิ่ง ยังเหลืออีกสองนาที

280
00:20:18,760 --> 00:20:21,262
- อีกสองนาที ทุกคน
- เรย์ไปมุดหัวอยู่ไหนวะ

281
00:20:21,346 --> 00:20:23,681
- เขายังไม่รับเลย
- ไปมุดหัวอยู่ไหน

282
00:20:23,765 --> 00:20:25,350
คิดว่าเขาโอเครึเปล่า

283
00:20:25,433 --> 00:20:27,101
อาจจะอยู่กับลุค

284
00:20:27,185 --> 00:20:29,729
ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้น
เขาต้องโทรมาบอกฉันแล้ว

285
00:20:30,271 --> 00:20:33,107
ไม่นึกเลยนะว่าเรย์ ฮอลล์จะไม่มาแข่ง

286
00:20:33,191 --> 00:20:34,984
เขาอาจไม่มีทางเลือก

287
00:20:37,403 --> 00:20:39,572
รับสิ แนท อยู่ไหนน่ะ

288
00:20:51,751 --> 00:20:53,836
ตัดสินเลย เขาไม่มาแล้วล่ะ

289
00:20:55,672 --> 00:20:57,131
โอเค ตามนั้น

290
00:20:58,633 --> 00:21:03,054
ด้วยเหตุที่มีการสละสิทธิ์ในการแข่งขัน

291
00:21:03,137 --> 00:21:05,473
ผู้ชนะเกมแพนิคคือ...

292
00:21:08,142 --> 00:21:09,102
เขามาแล้ว

293
00:21:13,898 --> 00:21:14,941
เดี๋ยว!

294
00:21:15,024 --> 00:21:17,151
- เขามาที่จุดเริ่มต้นแล้ว!
- เรย์มาแล้ว

295
00:21:17,235 --> 00:21:19,445
- เรย์ ฮอลล์มาแล้ว!
- ไม่มีทาง!

296
00:21:23,950 --> 00:21:26,911
นาตาลี - โย่! จะมามั้ย เรย์มาแล้ว

297
00:21:34,168 --> 00:21:40,133
ท่านผู้มีเกียรติทั้งหญิงและชาย
ขอต้อนรับสู่ด่านชิงชนะเลิศ

298
00:21:48,850 --> 00:21:52,311
กติกาของวันนี้คือผู้ชนะจะได้รางวัลทั้งหมด

299
00:21:52,395 --> 00:21:55,940
ไม่มีคะแนน ไม่มีการใช้อภิสิทธิ์
และไม่มีช่องให้แก้ตัว

300
00:21:56,024 --> 00:21:58,860
ทั้งในทางตรงและทางอ้อม

301
00:21:59,402 --> 00:22:01,821
บ้านนายไม่ใช่บ้านเดียวในเมืองนี้
ที่มีเรื่องเศร้า

302
00:22:02,196 --> 00:22:05,658
ให้ตาย ไม่ใช่แม้แต่บ้านเดียว
ที่มีเรื่องเศร้าบนเรือลำนี้ด้วยซ้ำ

303
00:22:05,742 --> 00:22:07,243
นั่นเป็นเหตุที่

304
00:22:08,369 --> 00:22:10,538
นายจะกั๊กการแก้แค้นให้ครอบครัว
ไว้คนเดียวไม่ได้

305
00:22:10,621 --> 00:22:12,040
นายพูดเรื่องอะไรของนาย

306
00:22:12,123 --> 00:22:16,210
นายคิดว่าฉันจะปล่อยให้คนตีกะโหลกพี่ชาย
แล้วลอยนวลไปได้งั้นเหรอ

307
00:22:16,294 --> 00:22:19,672
ในเมื่อเราทั้งคู่อยู่บนเรือกลางทะเลสาบ
และปล่อยให้เขาชนะ

308
00:22:19,756 --> 00:22:20,923
ก็ดูเหมือนจะเป็นงั้น

309
00:22:21,007 --> 00:22:24,343
ดูเหมือนงั้นใช่มั้ยล่ะ
เพราะงั้นมันถึงได้เป็นแผนฉลาดล้ำ

310
00:22:26,387 --> 00:22:30,933
น่าเสียดายที่มันจะได้ดื่มด่ำกับ
รสชาติหอมหวานของชัยชนะแค่ 20 นาที

311
00:22:31,434 --> 00:22:32,810
ก่อนระเบิดจะตูม

312
00:22:32,894 --> 00:22:37,148
ปรบมือให้ผู้เข้าแข่งขันรอบสุดท้ายหน่อย

313
00:22:37,231 --> 00:22:40,485
เรย์ ฮอลล์กับด็อดจ์ เมสัน!

314
00:22:43,780 --> 00:22:46,449
- จัดเลย!
- ไอ้เวรตะไล

315
00:22:48,659 --> 00:22:50,328
เรย์ ระเบิดอยู่กับรถของนาย

316
00:22:51,162 --> 00:22:52,497
เคยอยู่

317
00:22:54,248 --> 00:22:55,875
ตอนนี้อยู่กับรถนายแล้ว

318
00:22:56,459 --> 00:22:57,919
พูดเรื่องอะไรของนาย

319
00:22:58,753 --> 00:23:02,632
หลังจากที่นายบอกว่า
คอร์เทซจะเอารถนายไปแข่งดวล

320
00:23:02,715 --> 00:23:07,220
ฉันก็ปลดระเบิดจากรถฉัน
เอาไปติดไว้ใต้กันชนรถนายแทน

321
00:23:09,222 --> 00:23:11,224
เสียใจด้วยนะที่รถพัง

322
00:23:11,891 --> 00:23:14,977
ข่าวดีก็คือ
นายเป็นผู้ชนะเกมแพนิคอย่างเป็นทางการ

323
00:23:15,353 --> 00:23:19,232
ข่าวร้ายคือเวลาประมาณเที่ยงคืนยี่สิบ

324
00:23:19,315 --> 00:23:22,068
นายต้องทำใจเกลียดคนอื่นแล้วล่ะ

325
00:23:26,155 --> 00:23:30,118
ขอย้ำสั้นๆ กับทุกคนที่ชมอยู่ในคืนนี้

326
00:23:30,201 --> 00:23:35,331
ตั้งแต่ตอนนี้จนเราประกาศผู้ชนะ
ทุกคนห้ามลงจากเนินเขาลูกนี้ โอเคนะ

327
00:23:37,583 --> 00:23:41,671
ด็อดจ์ ด็อดจ์ ดีใจจังที่นายปลอดภัย

328
00:23:43,381 --> 00:23:44,215
อ้าว

329
00:23:45,508 --> 00:23:48,511
- นึกว่าเกิดเรื่องเลวร้ายขึ้นแล้ว
- หยุดก่อน

330
00:23:51,722 --> 00:23:56,310
เดี๋ยว เรย์ ถ้านายอยู่ตรงนี้
งั้นรถนายไปทำอะไรที่สนามดวล

331
00:23:56,394 --> 00:23:59,063
- บิชอปบอกว่านายไปถึงที่นั่นแล้ว
- อะไรนะ

332
00:23:59,647 --> 00:24:01,482
อะไรวะ

333
00:24:01,566 --> 00:24:04,068
- นี่รถใครกันเนี่ย
- รถแอนน์

334
00:24:04,610 --> 00:24:05,528
เวร

335
00:24:05,611 --> 00:24:06,821
อะไร

336
00:24:06,904 --> 00:24:09,407
เฮเธอร์ไปแข่งดวลแทน รีบไปกันเถอะ

337
00:24:12,451 --> 00:24:14,745
ให้สัญญาณเลย

338
00:24:24,589 --> 00:24:25,423
สาม...

339
00:24:26,549 --> 00:24:29,177
เฮเธอร์ขับรถของเรย์อยู่

340
00:24:29,260 --> 00:24:31,345
ระเบิดอยู่ที่รถของด็อดจ์

341
00:24:31,429 --> 00:24:33,055
- สอง...
- เดี๋ยว

342
00:24:38,978 --> 00:24:42,064
- หนึ่ง!
- เดี๋ยว! อย่า! หยุดเกมเลย!

343
00:24:46,194 --> 00:24:47,153
หยุดเกม!

344
00:24:53,201 --> 00:24:54,035
ไม่นะ!

345
00:24:59,624 --> 00:25:01,709
มีระเบิด ต้องหยุดพวกเขา!

346
00:26:13,614 --> 00:26:15,950
- คุณพระช่วย ด็อดจ์
- ด็อดจ์อยู่ในรถ

347
00:26:18,995 --> 00:26:21,205
เฮเธอร์มาทำอะไรในรถของเรย์

348
00:26:21,289 --> 00:26:22,915
แล้วเรย์อยู่ไหนวะ

349
00:26:51,819 --> 00:26:55,197
กาลครั้งหนึ่งมีหญิงสาวที่เชื่อว่า
ถ้าเธอได้หัดบิน

350
00:26:55,281 --> 00:26:57,742
นั่นแปลว่าเธอจะหนีจากเงามืดที่ติดตัวได้

351
00:26:57,825 --> 00:26:59,452
ดิ๊กกินส์ นั่นมันเสือเป็นๆ

352
00:26:59,535 --> 00:27:00,995
ฉิบหาย นั่นเสือ

353
00:27:04,915 --> 00:27:08,502
เธอจึงกระโดดออกไป
หวังว่าปีกจะงอกออกมา

354
00:27:08,627 --> 00:27:12,256
เธอวิ่งไปและหวังว่าจะวิ่งได้เร็วกว่าพื้น

355
00:27:12,340 --> 00:27:15,384
แต่ทำอย่างไรเธอก็หนีเงาของตัวเองไม่พ้น

356
00:27:15,468 --> 00:27:18,304
สุดท้ายผู้หญิงคนนั้นจึงหยุด
และหันไปเผชิญหน้ากับมัน

357
00:27:19,180 --> 00:27:21,432
และเงาของหญิงสาวกลับเป็นฝ่ายที่กลัว

358
00:27:22,391 --> 00:27:23,809
แล้วหมอบลงแทบเท้าของเธอเอง

359
00:27:23,893 --> 00:27:26,103
ด้วยความทึ่งที่เธอมีพลังในการยืนหยัด

360
00:27:40,368 --> 00:27:42,328
- ด็อดจ์!
- ฉิบหาย พวก!

361
00:27:42,411 --> 00:27:43,788
ตายแล้ว ด็อดจ์

362
00:27:45,122 --> 00:27:47,291
เฮเธอร์! เฮเธอร์!

363
00:27:47,375 --> 00:27:49,919
เฮเธอร์ เฮเธอร์ โอเครึเปล่า

364
00:27:55,883 --> 00:27:57,510
คุณพระช่วย

365
00:27:58,928 --> 00:28:01,680
- ขอหน่วยดับเพลิงและรถพยาบาลที่...
- เฮเธอร์ เฮเธอร์

366
00:28:02,473 --> 00:28:05,601
- เธอเป็นบ้าอะไรของเธอ
- ขอโทษนะ ทุกคน

367
00:28:06,268 --> 00:28:09,480
- ด็อดจ์ไม่ได้อยู่ในรถ
- ตายแล้ว นั่นด็อดจ์เหรอ

368
00:28:09,563 --> 00:28:10,773
พระเจ้า!

369
00:28:14,151 --> 00:28:17,863
เฮเธอร์! เฮเธอร์! เฮเธอร์! เฮเธอร์

370
00:29:19,800 --> 00:29:20,759
เมลานี

371
00:29:53,751 --> 00:29:57,171
- นี่เขา...
- ตายแล้ว เราต้องรีบไปจากตรงนี้

372
00:30:14,897 --> 00:30:19,777
ใครๆ ก็เล่นแพนิคได้
แต่มีผู้ชนะได้แค่คนเดียว

373
00:30:19,860 --> 00:30:22,446
คนที่เหลือเดินจากไปอย่างผู้แพ้ทั้งสิ้น

374
00:30:22,530 --> 00:30:24,823
แพนิคจึงเป็นเกมของความกลัว

375
00:30:25,699 --> 00:30:27,409
แต่ไม่ใช่ในแบบที่เราคิด

376
00:30:28,869 --> 00:30:31,539
จะเอาชนะตัวเกมให้ได้
เราต้องวางด่านอุปสรรคของตัวเอง

377
00:30:32,206 --> 00:30:35,918
ถ้าจะชนะเกมนี้
เราต้องเชื่อในเรื่องที่คุ้มที่จะเสี่ยง

378
00:30:37,086 --> 00:30:38,295
เปิด

379
00:30:38,379 --> 00:30:40,297
สิ่งที่ตรงข้ามกับความกลัวไม่ใช่ความกล้า

380
00:30:40,381 --> 00:30:41,840
มหาวิทยาลัยวอลเลอร์
ปฐมนิเทศนักศึกษาใหม่

381
00:30:41,924 --> 00:30:45,427
แต่เป็นความศรัทธา
และหาสิ่งที่คุ้มค่าให้ศรัทธา

382
00:30:46,845 --> 00:30:49,056
ศรัทธาในตัวเอง นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ดี

383
00:30:50,599 --> 00:30:53,352
โชคดีนะที่เรื่องแบบนั้นพบได้ทุกที่

384
00:30:54,687 --> 00:30:57,106
แม้แต่ในเมืองห่างไกลความเจริญที่เท็กซัส

385
00:31:06,782 --> 00:31:07,616
ดูสิ

386
00:31:09,910 --> 00:31:10,828
นั่น

387
00:31:14,832 --> 00:31:16,208
เห็นมั้ย นั่นน่ะ

388
00:31:17,835 --> 00:31:19,753
สองวันก่อนเขากะพริบตายังไม่ไหว

389
00:31:20,504 --> 00:31:22,923
เหมือนที่หมอบอก เขาสู้มาก

390
00:31:23,007 --> 00:31:24,174
ดื้อนรกเลย

391
00:31:24,258 --> 00:31:27,720
ด่ายังไงก็ไม่เป็นไร
ถ้านายสมองตายไปแล้วใช่มั้ยล่ะ ไอ้พี่เวร

392
00:31:39,064 --> 00:31:40,399
เขาชูนิ้วกลางให้ฉันว่ะ

393
00:31:44,903 --> 00:31:46,238
พี่ชูนิ้วกลางให้ฉัน

394
00:31:49,491 --> 00:31:51,035
โคตรสมเป็นพี่ชายฉันเลยว่ะ

395
00:31:54,955 --> 00:31:58,000
นี่ อย่าลืมใส่รองเท้าแตะไปอาบน้ำนะ

396
00:31:58,083 --> 00:32:00,169
อย่าลืมถ่ายรูปห้องสมุดมาด้วย

397
00:32:00,252 --> 00:32:03,464
โห เธอช่างเป็นเนิร์ดตัวจริง

398
00:32:03,547 --> 00:32:06,717
เป็นฉันจะไม่หาเรื่องนะ
เดี๋ยวโดนฆ่าให้ตายจากนิยายของนาง

399
00:32:06,800 --> 00:32:08,469
บอกแล้วไง ฉันเขียนเรื่องแต่ง

400
00:32:08,552 --> 00:32:12,765
แหงละ นวนิยายเรื่องแต่งเกี่ยวกับ
เมืองห่างไกลซึ่งมีวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง

401
00:32:12,848 --> 00:32:14,558
เล่นเกมน่ากลัวกันทุกปิดเทอมฤดูร้อน

402
00:32:14,642 --> 00:32:16,560
ไม่ใช่วัยรุ่น เป็นผีต่างหาก

403
00:32:16,644 --> 00:32:19,188
เออใช่ เป็นผีวัยรุ่น แหงล่ะ

404
00:32:21,899 --> 00:32:23,192
ต้องโทรเฟซไทม์มาทุกวันนะ

405
00:32:23,275 --> 00:32:24,610
อย่างน้อย

406
00:32:25,235 --> 00:32:27,196
โทรแน่ สัญญา

407
00:32:30,115 --> 00:32:30,991
เวร

408
00:32:32,451 --> 00:32:34,536
- ต้องไปละ พ่อฉัน...
- จ้ะๆ

409
00:32:34,620 --> 00:32:36,080
ใช่ คือ...

410
00:32:39,249 --> 00:32:42,086
อย่าร้อง ถ้าเธอร้องเดี๋ยวฉันร้องตาม

411
00:32:42,169 --> 00:32:46,048
- นายร้องไปสิ ฉันจะได้หัวเราะ
- พูดงี้เดี๋ยวก็ได้เปิดก๊อก

412
00:32:46,131 --> 00:32:47,966
ฉันจะคิดถึงพวกเธอมากเลย

413
00:32:52,930 --> 00:32:57,226
สาบานเลย ถ้ารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
กับเหรัญญิกและเงินรางวัลนะ...

414
00:32:57,309 --> 00:32:59,520
ช่างเรื่องเงินเถอะ
แค่เรื่องมันจบไปได้ฉันก็ดีใจแล้ว

415
00:32:59,603 --> 00:33:03,065
- เธอเป็นฮีโร่นะ เฮเธอร์ รู้ตัวรึเปล่า
- ฉันแค่ทำเพื่อลิลลี่

416
00:33:03,148 --> 00:33:05,484
สาบานสิว่าจะไม่บอกใคร
เรื่องที่ฉันเป็นกรรมการ

417
00:33:05,567 --> 00:33:06,694
ไม่บอก

418
00:33:08,779 --> 00:33:11,782
ตอนอยู่บนสะพาน
ฉันจำเป็นต้องพูดอย่างนั้น เฮเธอร์

419
00:33:11,865 --> 00:33:14,618
ไม่งั้นกรรมการคนอื่นจะคิดว่า
ฉันช่วยให้เธอชนะ

420
00:33:14,702 --> 00:33:17,329
เธอแอบบอกดิ๊กกินส์
เรื่องที่เธอโกงด่านสเปอร์ล็อค

421
00:33:17,413 --> 00:33:20,374
- เพื่อที่ฉันจะได้เป็นสี่คนสุดท้าย
- เธอถึงบอกใครไม่ได้

422
00:33:20,457 --> 00:33:23,043
เธอจะไม่เลือกกรรมการใหม่
มารับช่วงในปีหน้าใช่มั้ย

423
00:33:23,127 --> 00:33:24,545
ไม่เลือก งานฉันจบไปแล้ว

424
00:33:26,463 --> 00:33:29,508
อ่านเมล์ด้วย มีเซอร์ไพรส์ให้

425
00:33:29,591 --> 00:33:32,845
- ลึกลับมาก แต่ก็ได้
- เชื่อเถอะ เธอชอบแน่

426
00:33:36,807 --> 00:33:39,101
ถึง เฮเธอร์ นิลล์
เพื่อนเธอ - แนท

427
00:33:39,184 --> 00:33:41,019
ตอบครั้งนึงได้สิบก้าวเหรอ

428
00:33:42,229 --> 00:33:43,939
ก็ยุติธรรมดี

429
00:33:44,022 --> 00:33:46,150
อยากรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเฮเธอร์ล่ะ

430
00:33:46,567 --> 00:33:49,236
อยากรู้ว่าเธอจูบเก่งรึเปล่าเหรอ

431
00:33:49,319 --> 00:33:51,613
หรือเธอชอบมั้ยเวลาสัมผัสตัวเธอ

432
00:33:53,031 --> 00:33:56,201
ไม่เอาน่า เรย์ ใครๆ ก็รู้ว่า
พวกนายมีอะไรกันหน้าร้อนนี้

433
00:33:56,285 --> 00:33:57,327
งั้นจะถามทำไม

434
00:33:57,411 --> 00:33:59,663
แล้วทำไมถึงคิดว่าฉันจะบอกล่ะโว้ย

435
00:33:59,747 --> 00:34:02,541
เพราะเวลาจะหมดแล้ว
และกรรมการก็อยากรู้ความจริง

436
00:34:02,624 --> 00:34:04,042
นายตกหลุมรักเธอรึเปล่า

437
00:34:05,961 --> 00:34:07,004
คืองี้

438
00:34:09,089 --> 00:34:11,216
ของสวยๆ งามๆ บางอย่าง
ก็เหมาะที่จะเอาไว้ดู

439
00:34:12,217 --> 00:34:14,011
แต่มีของสวยงามบางอย่าง...

440
00:34:14,553 --> 00:34:17,473
ของสวยงามที่ทำให้รู้สึกเหมือนเราบินได้

441
00:34:18,515 --> 00:34:19,850
แล้วมันก็ปวดใจ

442
00:34:21,268 --> 00:34:22,644
เพราะชั่วขณะหนึ่ง

443
00:34:24,062 --> 00:34:26,648
เราลืมว่าสิ่งนั้นกำลังทิ้งเราไว้เบื้องหลัง

444
00:34:27,816 --> 00:34:30,819
- นายยังไม่ได้ตอบคำถาม
- ตอบแล้ว

445
00:34:30,903 --> 00:34:32,696
ฉันคนบ้านฮอลล์

446
00:34:34,740 --> 00:34:36,241
ฉันเป็นตัวถ่วง

447
00:34:41,038 --> 00:34:43,624
และนั่นเป็นเรื่องแย่สำหรับสาวที่มีปีกโผบิน

448
00:34:50,672 --> 00:34:52,800
ไม่มีชื่อผู้ส่ง
(ไม่มีหัวข้อ)

449
00:34:52,883 --> 00:34:54,718
ดูในกระเป๋าสิ เธอคู่ควรกับมัน

450
00:34:58,931 --> 00:34:59,890
แฟ้มคดีเดรย์ตัน ซอว์เยอร์
ปฏิมากรแห่งเวียนนา

451
00:35:03,936 --> 00:35:06,438
"หลังจากพิจารณาตัดสินอย่างถี่ถ้วน
คณะกรรมการปีนี้

452
00:35:06,522 --> 00:35:08,649
"ตัดสินใจมอบเงินรางวัลให้คุณ"

453
00:35:08,732 --> 00:35:11,068
ให้ตาย ฉันชนะเหรอ

454
00:35:31,213 --> 00:35:32,256
ไง

455
00:35:34,341 --> 00:35:35,217
หวัดดี

456
00:35:35,509 --> 00:35:37,427
ดีใจที่นายติดต่อมา

457
00:35:37,511 --> 00:35:39,471
ดีใจที่เธอมาได้

458
00:35:39,555 --> 00:35:40,389
ใช่

459
00:35:44,226 --> 00:35:46,186
ฉันอยากขอบคุณเธอ

460
00:35:46,270 --> 00:35:50,190
หลักฐานที่เอามาให้
ทำให้ครอบครัวเราทำใจสงบขึ้นได้บ้าง

461
00:35:50,274 --> 00:35:53,193
- ด็อดจ์ นั่นมันสุดยอดเลย
- ใช่

462
00:35:55,529 --> 00:35:56,947
เธอยังคิดจะไปแอลเอรึเปล่า

463
00:35:57,030 --> 00:36:00,033
ใช่ ถ้าพ่อฉันยอมให้ฉันออกจากเคาน์ตี้นี้อีก

464
00:36:00,117 --> 00:36:03,453
แล้วนายล่ะ นายจะไปทำอะไรต่อ

465
00:36:06,206 --> 00:36:07,958
หลังจากหน้าร้อนนี้...

466
00:36:10,043 --> 00:36:10,878
ใช่

467
00:36:13,797 --> 00:36:15,215
ความจริงก็คือ...

468
00:36:20,178 --> 00:36:22,556
ฉันยึดมั่นกับอะไรไว้เยอะเกินไป

469
00:36:23,724 --> 00:36:26,143
ฉันปล่อยให้เรื่องที่เกิดขึ้นกัดกินตัวเองไป

470
00:36:26,226 --> 00:36:28,520
จนไม่เคยคิดเลยว่า
ต่อจากนั้นแล้วจะมีอะไรอีก

471
00:36:28,604 --> 00:36:31,940
ฉันไม่สนใจด้วยซ้ำว่า
จบเรื่องแล้วจะมีอะไรรึเปล่า

472
00:36:32,024 --> 00:36:34,192
ฉันพอจะเข้าใจนะ

473
00:36:34,276 --> 00:36:38,030
ฉันคิดตลอดว่า
ฉันมองหาเหตุผลได้กับทุกเรื่อง

474
00:36:38,113 --> 00:36:40,782
เรื่องแม่... ที่ว่าทำไมแม่ต้องจากไป

475
00:36:41,158 --> 00:36:43,243
ทำไมตัวฉันถึงไม่มีค่าพอให้แม่อยู่ต่อ

476
00:36:43,327 --> 00:36:45,370
แต่ตอนนี้เรื่องมันต่างไปแล้ว

477
00:36:45,454 --> 00:36:48,832
คือว่าฉัน... ยังไงฉันก็ยังจะไปแอลเอ

478
00:36:48,916 --> 00:36:51,585
แต่ไปเพื่อตัวเอง

479
00:36:54,421 --> 00:36:58,717
ฉันคิดว่าฉันต้องไปที่อื่นน่ะนะ

480
00:36:59,885 --> 00:37:01,595
ขับรถเที่ยวทั่วๆ สักพัก

481
00:37:01,678 --> 00:37:04,389
หาดูว่ามีอะไรน่าสนใจบ้าง
ก่อนจะคิดว่าจะเอายังไงกับชีวิต

482
00:37:04,473 --> 00:37:05,557
- ก็ดี
- ใช่

483
00:37:05,641 --> 00:37:08,936
ไม่มีแผนอะไรสักครั้งก็คงดี

484
00:37:10,145 --> 00:37:11,897
ฉันเข้าใจเลย

485
00:37:11,980 --> 00:37:14,650
งั้นนายจะทำอะไร

486
00:37:14,733 --> 00:37:16,902
ก็ตอนแรกต้องหารถใหม่ก่อน

487
00:37:16,985 --> 00:37:19,655
เข้าใจละ โอเค

488
00:37:19,738 --> 00:37:20,989
เธอว่าไง

489
00:37:21,615 --> 00:37:22,616
ก็ไม่เลว

490
00:37:22,699 --> 00:37:24,618
- ใช่มะ
- ใช่สิ

491
00:37:27,329 --> 00:37:28,497
ด็อดจ์ เมสัน

492
00:37:28,580 --> 00:37:31,124
ถ้าไปแถวฝั่งตะวันตก
นายมีเบอร์ฉันแล้วนี่นะ

493
00:37:33,627 --> 00:37:34,461
ใช่

494
00:37:36,380 --> 00:37:38,090
ดูแลตัวเองด้วยนะ

495
00:37:40,384 --> 00:37:41,426
เหมือนกัน

496
00:37:51,979 --> 00:37:54,690
ขอต้อนรับสู่คาร์ป

497
00:38:05,033 --> 00:38:07,411
ไง การเป็นผู้ชนะดูเหมาะกับเธอดีนะ

498
00:38:08,453 --> 00:38:11,790
มันน่าจะมีคำหนึ่งคำ
บรรยายถึงสิ่งที่สวยงาม

499
00:38:11,873 --> 00:38:14,793
แต่ทำให้เรา
ทั้งมีความสุขและเศร้าไปพร้อมๆ กัน

500
00:38:16,962 --> 00:38:18,964
จริง ควรจะมี

501
00:38:30,642 --> 00:38:32,978
ฉันเห็นคลิปนายจากสะพานรถไฟแล้ว

502
00:38:33,603 --> 00:38:35,105
มีคนแอบเอามาให้ดู

503
00:38:53,040 --> 00:38:54,416
ฉันกลัวนะ

504
00:38:56,126 --> 00:38:57,127
กลัวอะไร

505
00:39:00,047 --> 00:39:01,298
ทุกอย่าง

506
00:39:06,970 --> 00:39:08,430
ฉันเคยคิดว่า

507
00:39:09,514 --> 00:39:13,560
ฉันจะไม่กลัวอะไรแล้ว นึกออกมั้ย

508
00:39:15,062 --> 00:39:16,730
เพราะฉันเล่นแพนิคมาแล้ว

509
00:39:24,029 --> 00:39:26,323
รู้ไหมว่าฉันกลัวอะไรมากที่สุด

510
00:39:29,701 --> 00:39:30,702
เธอ

511
00:39:35,874 --> 00:39:38,251
ฉันกลัวจะตกหลุมรักเธอ

512
00:39:40,420 --> 00:39:42,214
ฉันก็กลัวเหมือนกัน

513
00:39:44,716 --> 00:39:46,927
เราไม่ต้องตกหลุมรักกันก็ได้ เรย์

514
00:40:08,115 --> 00:40:10,408
หมายความว่าไงที่ว่าจู่ๆ เงินก็โผล่มา

515
00:40:10,492 --> 00:40:13,870
- เหรัญญิกบอกว่าเงินถูกขโมยไปแล้ว
- รู้ ก็เลยสติแตกนิดๆ นี่ไง

516
00:40:15,122 --> 00:40:16,790
รู้สึกยังไงบ้างที่รวย

517
00:40:17,833 --> 00:40:19,334
ก็คือ...

518
00:40:23,672 --> 00:40:25,090
ฉันต้องไปละ

519
00:40:29,845 --> 00:40:33,223
คนเล่าเรื่องเกี่ยวกับเกมกันสารพัดอย่าง

520
00:40:33,306 --> 00:40:35,684
แต่มีเรื่องหนึ่งที่ไม่เคยมีใครบอก

521
00:40:35,767 --> 00:40:37,477
นั่นมันอะไรวะ

522
00:40:38,353 --> 00:40:40,147
คิดว่ามันหมายความว่าอะไร

523
00:40:45,235 --> 00:40:47,445
ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นต้นคิดเกมแพนิค

524
00:41:15,640 --> 00:41:17,058
และปรากฏว่า...

525
00:41:20,979 --> 00:41:23,523
ไม่มีใครรู้ว่าจะหยุดเกมนี้ได้ยังไงด้วย

526
00:43:05,125 --> 00:43:07,127
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม

527
00:43:07,210 --> 00:43:09,212
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ลลวรรณ