1
00:00:02,000 --> 00:00:07,000
Downloaded from
YTS.MX

2
00:00:08,000 --> 00:00:13,000
Official YIFY movies site:
YTS.MX

3
00:00:25,375 --> 00:00:26,208
‎เร็วเข้า

4
00:00:27,583 --> 00:00:28,625
‎เร็วเข้าๆ

5
00:00:30,250 --> 00:00:32,375
‎พวกนั้นทำแบบนี้เมื่อปีที่แล้ว เราจะแพ้ไม่ได้

6
00:00:32,458 --> 00:00:34,625
‎ระวังให้ดี แชมป์จีโอแคชมาแล้วจ้า

7
00:00:34,708 --> 00:00:35,708
‎ฉันเห็นแล้ว

8
00:00:36,791 --> 00:00:38,708
‎ยอมแพ้ไปเถอะ ก็รู้อยู่ว่าเราต้องชนะ

9
00:00:38,791 --> 00:00:40,583
‎- หลบไป ไอ้หน้าปลวก
‎- ใช่

10
00:00:40,666 --> 00:00:42,208
‎โยลี่ เร็วเข้า พวกนั้นไล่มาแล้ว

11
00:00:46,416 --> 00:00:47,916
‎เราได้เบาะแสถัดไปแล้ว

12
00:00:48,000 --> 00:00:51,416
‎- โยลี่ ตรงไป มันเป็นทางลัด
‎- ได้เลย พิลลี่

13
00:00:51,500 --> 00:00:54,583
‎ให้ตาย พวกนั้นตามมาหมดเลย
‎ไปเร็ว โยลี่ เร็วเข้า

14
00:00:54,666 --> 00:00:55,750
‎ยัยขี้แพ้เอ๊ย

15
00:00:55,833 --> 00:00:57,125
‎เกาะให้ดีนะ

16
00:01:05,041 --> 00:01:05,958
‎อย่างนั้นแหละ

17
00:01:06,583 --> 00:01:08,541
‎ระวัง โทษที

18
00:01:08,625 --> 00:01:11,000
‎- โยลี่ เลี้ยวซ้ายเลย
‎- ได้เลย

19
00:01:11,083 --> 00:01:12,375
‎โทษที หลบหน่อย

20
00:01:13,125 --> 00:01:14,291
‎หวังว่าจะไม่เปื้อนนะ

21
00:01:14,375 --> 00:01:16,416
‎โทษทีนะทุกคน กำลังแข่งอยู่น่ะ

22
00:01:24,375 --> 00:01:25,291
‎โอเค

23
00:01:26,000 --> 00:01:27,875
‎- มาแล้วจ้า
‎- ระวังนะจ๊ะ

24
00:01:29,625 --> 00:01:30,625
‎- พัง
‎- พัง

25
00:01:30,708 --> 00:01:31,625
‎เอาละ

26
00:01:33,416 --> 00:01:34,750
‎มันบอกว่าไงอีก

27
00:01:35,250 --> 00:01:38,375
‎"มุ่งตรงไปยังก้นบึ้งแล้วเจ้าจะพบกุญแจสู่ขุมสมบัติ

28
00:01:38,458 --> 00:01:39,750
‎ตัวเลขที่ลาดเอียง"

29
00:01:42,000 --> 00:01:43,791
‎มุ่งตรงไปยังก้นบึ้งเหรอ

30
00:01:45,291 --> 00:01:47,541
‎โยลี่ จำวิดีโอที่ฉันส่งให้ได้ไหม

31
00:01:47,625 --> 00:01:49,750
‎เรื่องอุโมงค์ใต้สระน่ะ

32
00:01:51,208 --> 00:01:53,500
‎- สระยังไม่ใช่ก้นบึ้ง
‎- ใช่แล้ว

33
00:01:55,875 --> 00:01:58,375
‎- ตรงนั้น ไปเร็ว
‎- พวกนั้นไปไหนน่ะ

34
00:02:02,291 --> 00:02:03,791
‎ไปกันเร็ว ตรงไปเลย

35
00:02:05,291 --> 00:02:09,250
‎โปรดฟัง นักล่าสมบัติทั้งหลาย
‎เหลือเวลาอีกห้านาที

36
00:02:09,333 --> 00:02:10,166
‎ไปเร็ว

37
00:02:13,458 --> 00:02:16,750
‎- พิลลี่ เลขมันต่างกันหมดเลย
‎- รหัสก็ด้วย

38
00:02:17,791 --> 00:02:19,000
‎นายเห็นหรือเปล่า

39
00:02:20,125 --> 00:02:21,208
‎เร็วเข้า ไปกัน

40
00:02:23,791 --> 00:02:24,916
‎นี่มันอะไรเนี่ย

41
00:02:25,000 --> 00:02:27,208
‎"มุ่งตรงไปยังก้นบึ้งแล้วเจ้าจะพบ

42
00:02:27,291 --> 00:02:29,833
‎กุญแจสู่ขุมสมบัติ ตัวเลขที่ลาดเอียง"

43
00:02:33,500 --> 00:02:34,791
‎ตัวเลขที่ลาดเอียง

44
00:02:39,416 --> 00:02:40,708
‎โยลี่ มันคือ...

45
00:02:43,375 --> 00:02:45,583
‎กล่องที่ล็อกด้วยรหัสห้าหลัก

46
00:02:45,666 --> 00:02:46,583
‎โอเค

47
00:02:52,583 --> 00:02:53,791
‎เจอแล้ว

48
00:02:55,166 --> 00:02:56,458
‎เจ็ด

49
00:02:57,250 --> 00:02:59,791
‎สอง หนึ่ง

50
00:03:00,750 --> 00:03:03,333
‎ห้า หก

51
00:03:04,041 --> 00:03:04,875
‎หก

52
00:03:13,041 --> 00:03:15,416
‎นี่เป็นการแข่งขันที่โหด แต่ทุกคนก็ทำได้ดีมาก

53
00:03:15,500 --> 00:03:18,583
‎เพราะงั้นปรบมือให้ตัวเองหน่อย

54
00:03:18,666 --> 00:03:20,916
‎พวกเธอจะได้ไปค่ายจีโอแคช

55
00:03:21,000 --> 00:03:24,208
‎ที่ภูเขาแคทสกิลส์

56
00:03:25,291 --> 00:03:26,375
‎เพลงมา ดีเจ

57
00:03:26,458 --> 00:03:31,000
‎มันต้องเป็นหน้าร้อนที่ยอดที่สุดแน่ๆ

58
00:03:31,083 --> 00:03:32,541
‎(NETFLIX ขอเสนอ)

59
00:03:41,500 --> 00:03:45,750
‎โคลพิโดเกรล
‎มันคือชื่อตัวยาของยี่ห้อพลาวิกซ์ที่พ่อฉันใช้

60
00:03:45,833 --> 00:03:47,666
‎เขาหัวใจวายเมื่อหนึ่งอาทิตย์ก่อน

61
00:03:48,375 --> 00:03:50,000
‎โอเค เยี่ยมมาก ขอบคุณ

62
00:03:50,083 --> 00:03:52,750
‎(โออาฮู ฮาวาย)

63
00:03:56,750 --> 00:03:59,083
‎- นี่
‎- ขอใช้แค่สองนาทีเอง

64
00:03:59,166 --> 00:04:00,833
‎ไปหางานทำแล้วซื้อเองสิ

65
00:04:00,916 --> 00:04:04,250
‎มันเรื่องสำคัญนะ โยลี่บอกไว้ว่า
‎จะเล่าเรื่องค่ายจีโอทั้งหมดที่ฉันพลาดไป

66
00:04:04,333 --> 00:04:05,291
‎แม่

67
00:04:05,375 --> 00:04:08,916
‎พิลลี่ ใจเย็นน่า
‎เข้าบ้านแล้วลูกค่อยเช็กอีเมลก็ได้

68
00:04:09,000 --> 00:04:11,041
‎แล้วถ้าเกิดตาไม่มีอินเทอร์เน็ตล่ะ

69
00:04:11,541 --> 00:04:12,875
‎พ่อคะ สวัสดี

70
00:04:16,791 --> 00:04:18,333
‎โอ้ ให้ตาย

71
00:04:21,208 --> 00:04:23,208
‎- มด
‎- กลิ่นเหมือน...

72
00:04:24,166 --> 00:04:27,583
‎คนแก่กับความผิดหวัง

73
00:04:39,083 --> 00:04:40,916
‎นี่อะไรเนี่ย

74
00:04:41,583 --> 00:04:42,916
‎แจ้งเตือนครั้งสุดท้ายงั้นเหรอ

75
00:04:47,666 --> 00:04:48,541
‎พ่อ

76
00:04:57,000 --> 00:04:58,583
‎นี่คืออะไรน่ะ

77
00:05:00,083 --> 00:05:03,666
‎สัญญาณเตือนข้อสองว่าเรากำลังตกนรกไง
‎ข้อแรกคือไม่มีวายฟาย

78
00:05:04,541 --> 00:05:07,666
‎แม่ แล้วทีนี้หนูจะรู้ได้ไงว่าพลาดอะไรที่ค่ายบ้าง

79
00:05:09,541 --> 00:05:10,541
‎โธ่พ่อ

80
00:05:10,625 --> 00:05:11,750
‎นี่

81
00:05:12,666 --> 00:05:15,333
‎ทำอะไรเนี่ย ให้ตาย

82
00:05:16,458 --> 00:05:19,583
‎- แม่
‎- อีโออาเน่ อย่าทำน้องตายนะ

83
00:05:22,083 --> 00:05:23,666
‎เธอเกือบทำหัวนมฉันขาดแน่ะ

84
00:05:23,750 --> 00:05:26,416
‎นิสัยเสียก็ต้องโดนแบบนี้แหละ

85
00:05:26,500 --> 00:05:27,458
‎พอได้แล้วทั้งสองคน

86
00:05:27,541 --> 00:05:28,416
‎ทำให้มันถูกต้อง

87
00:05:28,500 --> 00:05:32,541
‎- ผมเหรอ น้องหยิกหัวนมผมนะ
‎- ให้หนูขอโทษพี่เหรอ พี่เนี่ยนะ

88
00:05:32,625 --> 00:05:35,000
‎ทำให้มันถูกต้องซะ

89
00:05:35,083 --> 00:05:36,666
‎อีโออาเน่ ลูกก่อน

90
00:05:39,166 --> 00:05:41,041
‎ฉันขอโทษที่เธอมันน่ารำคาญเหลือเกิน

91
00:05:41,125 --> 00:05:43,500
‎ฉันขอโทษที่นมพี่มันใหญ่เบอะบะ

92
00:05:43,583 --> 00:05:47,666
‎ขอโทษที่ตั้งใจหักไม้กระจกจีโอขี้ของเธอ

93
00:05:47,750 --> 00:05:50,833
‎ขอโทษที่เอาก้นถูหมอนพี่แล้วทำให้พี่เป็นตาแดง

94
00:05:51,750 --> 00:05:53,791
‎ขอบคุณที่หาเหตุผลให้ฉันเผา…

95
00:05:53,875 --> 00:05:54,875
‎อีโออาเน่

96
00:05:55,791 --> 00:05:56,625
‎พ่อคะ

97
00:05:57,791 --> 00:05:59,208
‎- ฉันเกลียดเธอ
‎- ฉันเกลียดพี่

98
00:06:05,458 --> 00:06:08,500
‎แม่คะ ไหนแม่บอกหนูว่าตามีวายฟายไงคะ

99
00:06:08,583 --> 00:06:11,541
‎ใจเย็นน่า พิลส์
‎มันก็แค่ค่ายโง่ๆ ที่ให้ล่าสมบัติกันปลอมๆ

100
00:06:11,625 --> 00:06:13,416
‎รู้ไหมอะไรโง่ หน้าพี่ไง

101
00:06:13,500 --> 00:06:16,208
‎โง่คือการซื้อรองเท้าสองคู่
‎แล้วใส่อย่างละข้างต่างหาก

102
00:06:16,291 --> 00:06:19,833
‎- รู้ไหมอะไรโง่ พี่…
‎- นี่

103
00:06:19,916 --> 00:06:23,375
‎พวกเธอทำอะไรกัน
‎เถียงกันไปก็ไม่ได้ประโยชน์หรอก

104
00:06:23,458 --> 00:06:25,250
‎เดี๋ยวตีให้เลย

105
00:06:26,416 --> 00:06:27,791
‎เขาพูดอะไร

106
00:06:27,875 --> 00:06:29,791
‎พ่อขึ้นไปทำอะไรบนนั้นคะ

107
00:06:29,875 --> 00:06:32,125
‎พ่อควรจะนอนพักบนเตียงนะ

108
00:06:32,208 --> 00:06:34,166
‎ฉันเป็นคนฮาวาย ฉันคอยดูแลเกาะนี้

109
00:06:34,250 --> 00:06:37,333
‎เป็นสิบปี ไม่มีใครมาบอกว่าฉันต้องทำอะไร

110
00:06:37,416 --> 00:06:39,291
‎แต่แกมาที่นี่แล้วมาบอกว่าฉันต้องทำอะไร

111
00:06:39,375 --> 00:06:43,083
‎หมอแคมโปสบอกว่าพ่อควรนอนพักบนเตียง

112
00:06:43,166 --> 00:06:45,166
‎ฉันไม่สนว่าหมอแคมโปสพูดอะไร

113
00:06:45,250 --> 00:06:47,291
‎พวกแกไม่จำเป็นต้องมาที่นี่ก็ได้

114
00:06:47,375 --> 00:06:49,000
‎พวกเราต้องมาสิ

115
00:06:50,291 --> 00:06:52,416
‎ในรูปพวกเธอดูสูงกว่านี้นะ

116
00:06:53,333 --> 00:06:54,375
‎ผอมกว่านี้ด้วย

117
00:07:08,166 --> 00:07:11,416
‎- กินสิไอ้หนู ลองกินดู
‎- ดูไม่ค่อยถูกสุขอนามัยเลยนะ

118
00:07:12,375 --> 00:07:13,666
‎กินไปเถอะ

119
00:07:21,875 --> 00:07:23,000
‎ขอบคุณ

120
00:07:23,583 --> 00:07:24,708
‎มาฮาโล

121
00:07:26,166 --> 00:07:28,291
‎เอาเลย พูดว่า "มาฮาโล"

122
00:07:29,083 --> 00:07:30,375
‎มาฮาโล

123
00:07:31,750 --> 00:07:34,583
‎นี่แกไม่ยอมสอนภาษาฮาวาย
‎ให้เด็กพวกนี้สักนิดเลยเหรอ

124
00:07:34,666 --> 00:07:37,000
‎ก็ใช่น่ะสิ เราอยู่ในนิวยอร์กนะ

125
00:07:37,083 --> 00:07:39,625
‎แค่ภาษาฮาวายนิดๆ หน่อยๆ แค่นั้นเองที่ฉันขอ

126
00:07:39,708 --> 00:07:41,916
‎- ฝนตกแล้ว ไปกันเถอะ
‎- แล้วหลานล่ะ ไอ้หนุ่ม

127
00:07:42,000 --> 00:07:44,666
‎- หลานเต้นฮูล่าหรือเปล่า
‎- เขาไม่เต้นฮูล่าอยู่แล้ว

128
00:07:44,750 --> 00:07:46,916
‎เราพูดภาษาฮาวายที่ไหนก็ได้ ลองดูสิ

129
00:07:47,000 --> 00:07:50,250
‎- ไม่มีใครในนิวยอร์กเข้าใจหรอก
‎- นั่นแหละปัญหา

130
00:10:02,458 --> 00:10:03,458
‎ม็องส์

131
00:10:14,625 --> 00:10:15,750
‎นี่อะไรเนี่ย

132
00:10:15,833 --> 00:10:17,208
‎ภาษาฮาวายเหรอ

133
00:10:33,750 --> 00:10:36,041
‎ฆ่าพวกเราแล้วเอาทองไปงั้นเหรอ

134
00:11:02,791 --> 00:11:04,416
‎โอ้โห

135
00:11:07,208 --> 00:11:09,541
‎ท่าเท่เหมือนจอห์น วิคมาเอง

136
00:11:10,916 --> 00:11:11,916
‎เธอเป็นโจรเหรอ

137
00:11:12,000 --> 00:11:14,875
‎ไม่เอาน่า ไม่มีใครขโมยอะไรในนั้นหรอก

138
00:11:15,833 --> 00:11:17,666
‎- แล้วนั่นอะไร
‎- ไม่ใช่เรื่องของนาย

139
00:11:18,375 --> 00:11:19,208
‎นายเป็นใคร

140
00:11:19,791 --> 00:11:21,916
‎ก็จริง ฉันชื่อแคสเปอร์ อาโลฮ่า

141
00:11:23,500 --> 00:11:24,333
‎พิลลี่

142
00:11:26,250 --> 00:11:28,375
‎งั้นคิโมก็เป็นตาของเธอใช่ไหม

143
00:11:29,083 --> 00:11:30,208
‎ทางสายเลือดน่ะ

144
00:11:30,833 --> 00:11:33,875
‎- แมวนายเป็นอะไรน่ะ
‎- อ้อ นั่นมอร์ติเมอร์

145
00:11:33,958 --> 00:11:37,083
‎มันน้ำหนักเยอะ ฉันเลยต้องพามันมาเดินเล่น
‎ไม่งั้นมันจะเป็นเบาหวานเอา

146
00:11:38,041 --> 00:11:41,166
‎- แต่นายลากมันไปนะ
‎- ฉันพยายามกระตุ้นมันอยู่

147
00:11:43,000 --> 00:11:44,458
‎มาจากไหนล่ะเนี่ย ยัยหนู

148
00:11:47,208 --> 00:11:49,791
‎เธอมาหามอร์ติเมอร์

149
00:11:49,875 --> 00:11:51,208
‎ใช่ค่ะ

150
00:11:56,875 --> 00:11:59,166
‎นั่นแปลว่ามันชอบเธอ

151
00:12:02,500 --> 00:12:04,708
‎เอาไง แคสเปอร์ เราจะทำกันอยู่ไหม

152
00:12:04,791 --> 00:12:07,083
‎- ทำครับ
‎- โอเค

153
00:12:23,666 --> 00:12:25,000
‎เจ้านกกระติ๊ดหงอนแดง

154
00:12:25,083 --> 00:12:27,875
‎ฉันไม่รู้จักนาย
‎แต่ฉันว่านายคงได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

155
00:12:27,958 --> 00:12:29,291
‎จนกว่าเราจะพบกันอีก

156
00:12:29,375 --> 00:12:30,375
‎ไปสู่สุคตินะ

157
00:12:31,375 --> 00:12:33,541
‎เดี๋ยวนะ นั่นไม่ใช่นกของนายเหรอ

158
00:12:34,250 --> 00:12:35,750
‎เปล่า มันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของฉัน

159
00:12:37,291 --> 00:12:38,916
‎แต่ฉันคิดว่ามันน่าเศร้าที่มันต้องตาย

160
00:12:39,708 --> 00:12:41,666
‎ก็คงแย่นะถ้าไม่มีใครสนใจ

161
00:12:46,000 --> 00:12:48,416
‎เราให้เกียรติผู้ล่วงลับด้วยการเล่าขานเรื่องราว

162
00:12:49,000 --> 00:12:50,916
‎และรักษาไวลัวของพวกเขาให้อยู่ต่อไป

163
00:12:51,750 --> 00:12:53,333
‎วิญญาณของพวกเขา

164
00:12:54,041 --> 00:12:56,125
‎ด้วยอาโลฮ่า

165
00:13:09,208 --> 00:13:10,500
‎ยอดไปเลย

166
00:13:13,333 --> 00:13:16,458
‎แม่คะ
‎แม่บอกว่าพจนานุกรมภาษาฮาวายอยู่ไหนนะ

167
00:13:16,541 --> 00:13:17,958
‎ลูกดูที่โต๊ะแม่หรือยัง

168
00:13:19,750 --> 00:13:21,000
‎(พจนานุกรมฮาวาย-อังกฤษ)

169
00:13:23,375 --> 00:13:25,000
‎ลูกรัก ได้ยินแม่ไหม

170
00:13:34,250 --> 00:13:35,333
‎ลูกหาเจอ…

171
00:13:37,125 --> 00:13:39,000
‎ไม่เคยเห็นรูปพ่อรูปนี้มาก่อนเลย

172
00:13:44,625 --> 00:13:45,500
‎คัว

173
00:13:46,500 --> 00:13:48,083
‎ลืมไปแล้วว่ามีรูปนี้อยู่

174
00:13:55,000 --> 00:13:55,833
‎พิลลี่

175
00:13:56,958 --> 00:14:00,291
‎แม่รู้ว่าลูกหงุดหงิดที่ไม่ได้ไปเข้าค่าย

176
00:14:00,375 --> 00:14:01,416
‎เพราะงั้น

177
00:14:01,958 --> 00:14:04,125
‎พรุ่งนี้เราไปเล่นจีโอแคชกันเป็นไง

178
00:14:04,708 --> 00:14:07,083
‎ได้ค่ะ หนูยังไม่ได้หาสมบัติแถวนี้เลย

179
00:14:07,166 --> 00:14:10,458
‎- มันต้องมีสมบัติเจ๋งๆ อยู่แน่เลย
‎- เยี่ยม พรุ่งนี้นะ

180
00:14:26,666 --> 00:14:30,791
‎"มาร์ชาโดเรส น็อกตูร์นอส"

181
00:14:30,875 --> 00:14:33,166
‎ลาปู ไนท์ มาร์ชเชอร์งั้นเหรอ

182
00:14:36,416 --> 00:14:38,416
‎นี่ เอาคืนมานะ ทำอะไร…

183
00:14:39,583 --> 00:14:42,291
‎- ไม่ใช่ของพี่นะ
‎- ทำไมเธอมีภาพวาดของไนท์ มาร์ชเชอร์

184
00:14:42,375 --> 00:14:43,458
‎พี่รู้เหรอว่ามันคืออะไร

185
00:14:44,541 --> 00:14:46,458
‎รู้สิ ผีนักรบฮาวาย

186
00:14:46,541 --> 00:14:49,041
‎บ็อบบี้ ไชเทิลส์เล่าให้ฉันฟัง
‎หลังจากที่เขาไปเที่ยวเมาอิมา

187
00:14:49,666 --> 00:14:52,041
‎ไอ้บ็อบบี้ขี้เหม็นนั่นจะรู้อะไรเรื่องฮาวาย

188
00:14:53,666 --> 00:14:55,625
‎เขาไม่รู้เรื่องฮาวายเรื่องไหนล่ะ

189
00:14:56,250 --> 00:14:57,916
‎เขาว่าพวกนั้นออกย่ำในเวลากลางคืน

190
00:14:58,416 --> 00:15:00,041
‎คอยปกป้องเกาะ

191
00:15:05,166 --> 00:15:07,541
‎เธอจะรู้ว่าพวกเขามาเมื่อได้ยินเสียงกลอง

192
00:15:13,916 --> 00:15:15,416
‎จากนั้นเธอก็จะเห็นคบเพลิง

193
00:15:17,791 --> 00:15:19,625
‎เรียงรายเป็นสาย

194
00:15:26,541 --> 00:15:28,666
‎ถ้าเธอได้ยินเสียงแตรเปลือกหอยนะ

195
00:15:29,500 --> 00:15:30,625
‎เตรียมใจได้เลย

196
00:15:31,416 --> 00:15:32,333
‎พวกเขามาใกล้แล้ว

197
00:15:33,500 --> 00:15:36,166
‎- และถ้าพวกเขาเจอเธอ…
‎- อะไร

198
00:15:36,250 --> 00:15:38,625
‎เธอควรจะก้มหน้าไม่มองขึ้นมาซะดีกว่า

199
00:15:38,708 --> 00:15:40,166
‎เพราะถ้าไม่…

200
00:15:40,958 --> 00:15:43,750
‎จำฉากในเรื่องขุมทรัพย์สุดขอบฟ้าได้ไหม

201
00:15:43,833 --> 00:15:46,000
‎ที่หน้าของพวกทหารนาซีละลายออกมา

202
00:15:50,125 --> 00:15:50,958
‎นั่นแหละ

203
00:15:54,458 --> 00:15:55,416
‎หลับให้สบายนะ

204
00:16:18,875 --> 00:16:20,291
‎น่าขยะแขยงน่า

205
00:16:20,375 --> 00:16:22,708
‎ไม่ซะหน่อย อาหารนี่ต่างหากล่ะ ไม่มีพริกไทย

206
00:16:22,791 --> 00:16:26,083
‎ไม่มีเกลือ ไม่มีรสชาติ
‎เอาไว้ให้ใครกิน เราไม่ใช่คนขาวนะ

207
00:16:26,166 --> 00:16:29,125
‎- ไข่ขาวดีต่อหัวใจ…
‎- ห้าปีนะ พ่อ

208
00:16:29,208 --> 00:16:30,458
‎ห้าปีเลยนะ

209
00:16:30,541 --> 00:16:33,541
‎พ่อไม่จ่ายภาษีที่ดินได้ยังไงตั้งห้าปี

210
00:16:33,625 --> 00:16:35,833
‎ทำไมไม่บอกหนูว่าพ่อมีปัญหา

211
00:16:35,916 --> 00:16:37,625
‎ไม่มีปัญหาหรอก ฉันดูแลตัวเองได้

212
00:16:37,708 --> 00:16:40,166
‎จริงเหรอ พ่อกำลังจะโดนยึดบ้านนะ

213
00:16:40,708 --> 00:16:43,083
‎พ่อ หนูรู้ว่าพ่อไม่อยากได้ยิน

214
00:16:43,166 --> 00:16:47,791
‎แต่มันอาจจะดีกับพ่อมากกว่าถ้าไปอยู่นิวยอร์ก
‎พ่อจะได้ไปไหนมาไหนสะดวกขึ้น

215
00:16:47,875 --> 00:16:51,125
‎นี่คือคูลีอาน่าของฉัน
‎เป็นดินแดนของโอฮาน่าของพวกเรา

216
00:16:51,208 --> 00:16:54,333
‎ไม่เหมือนแก ฉันขอตายก่อนจากที่นี่ไป

217
00:17:00,125 --> 00:17:04,040
‎- อี ไปเตรียมตัว เราจะออกจากบ้านสิบโมง
‎- อะไรกัน แม่กับพี่จะไปไหน

218
00:17:04,125 --> 00:17:07,333
‎เราจะไปรับยาของตาแล้วก็เราเตอร์ใหม่

219
00:17:07,415 --> 00:17:11,125
‎อีบอกว่าต้องใช้ตัวที่แรงกว่านี้หรืออะไรนี่แหละ

220
00:17:11,208 --> 00:17:13,333
‎แม่ต้องจัดการธุระสักสองสามอย่าง

221
00:17:13,415 --> 00:17:16,165
‎แต่หนูนึกว่าเราจะไปเล่นจีโอแคชกันวันนี้

222
00:17:16,250 --> 00:17:17,708
‎หนูเตรียมของไว้สำหรับสองคน

223
00:17:17,790 --> 00:17:20,250
‎โธ่ลูกรัก แม่ขอโทษจริงๆ นะ

224
00:17:20,333 --> 00:17:22,333
‎วันนี้ไม่ได้ โอเคนะ

225
00:17:22,415 --> 00:17:23,500
‎อาจจะต้องพรุ่งนี้

226
00:17:28,875 --> 00:17:30,333
‎อาโลฮ่า ฉันแคสเปอร์

227
00:17:34,041 --> 00:17:35,791
‎พิลี่อาโลฮ่าอยู่ไหม

228
00:18:16,625 --> 00:18:19,708
‎ให้ฉันเดา นายไม่ใช่พิลลี่
‎แต่เป็นพี่ชายของเธอใช่ไหม

229
00:18:20,208 --> 00:18:21,041
‎อี

230
00:18:21,750 --> 00:18:22,750
‎เหมือนตัวอักษรน่ะเหรอ

231
00:18:23,333 --> 00:18:26,583
‎ย่อมาจากอีเมลหาฉันสิ เอาไหมล่ะ

232
00:18:27,458 --> 00:18:30,708
‎ล้อเล่นน่ะ มันย่อมาจากอีโออาเน่

233
00:18:31,708 --> 00:18:33,875
‎- แล้วเธอล่ะ
‎- ฮานะ

234
00:18:34,875 --> 00:18:35,833
‎ฮานะ

235
00:18:37,750 --> 00:18:40,000
‎ฮานะ ภาษาอะไร ญี่ปุ่นเหรอ

236
00:18:40,708 --> 00:18:42,333
‎มันเป็นภาษาฮาวายเหมือนกัน

237
00:18:43,041 --> 00:18:44,750
‎เหมือนกับอีโออาเน่

238
00:18:45,416 --> 00:18:46,916
‎- ชื่อฉันเอง
‎- ใช่

239
00:18:49,208 --> 00:18:50,416
‎แล้วพิลลี่ล่ะ

240
00:18:50,500 --> 00:18:54,125
‎- เธออยู่ไหม
‎- ไอ้หัวแดง หลบไป คนเขาคุยกันอยู่

241
00:18:54,208 --> 00:18:55,958
‎- อย่าทำแบบนั้น
‎- ทำอะไร

242
00:18:56,041 --> 00:18:57,083
‎ทำตัวทุเรศไง

243
00:18:57,166 --> 00:18:59,416
‎ตอบคำถามเขาสิ น้องสาวนายอยู่ไหม

244
00:19:01,083 --> 00:19:03,625
‎อยู่ เธออยู่ข้างหลังน่ะ เพื่อน

245
00:19:05,083 --> 00:19:07,583
‎ฉันเลิกงานบ่ายสาม ถ้าอยากให้มารับก็โทรมานะ

246
00:19:07,666 --> 00:19:09,958
‎- มาฮาโลที่จะมารับนะ
‎- ได้เลย

247
00:19:11,541 --> 00:19:12,541
‎ท่ายาวจริง

248
00:19:13,666 --> 00:19:14,958
‎ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฮัดสัน

249
00:19:15,541 --> 00:19:17,875
‎แล้วฮานะ เราควรจะ… โอ้ น่ากินแฮะ

250
00:19:29,583 --> 00:19:32,875
‎"เมื่ออาทิตย์ตกและสายฝนร่วงลงมา

251
00:19:32,958 --> 00:19:34,708
‎เราเบิกทางให้ตัวเอง"

252
00:19:36,958 --> 00:19:38,208
‎(โออาฮู ฮาวาย ปี 1823)

253
00:19:38,291 --> 00:19:41,916
‎"โรบินสันพาพวกเราฝ่าเข้าไป
‎ในดินแดนที่ไม่มีใครเคยสัมผัส

254
00:19:42,000 --> 00:19:45,458
‎เต็มไปด้วยสิ่งแปลกตา เสียงประหลาด

255
00:19:45,541 --> 00:19:47,833
‎และบราวน์คอยทำสัญลักษณ์บอกทางไว้"

256
00:19:50,750 --> 00:19:51,708
‎"ส่วนตัวข้า

257
00:19:52,291 --> 00:19:54,375
‎นายจ่าของเรือ

258
00:19:54,458 --> 00:19:55,625
‎เป็นผู้บันทึกเรื่องราว"

259
00:20:02,000 --> 00:20:03,083
‎ไงพิลลี่

260
00:20:05,000 --> 00:20:06,083
‎พิลลี่

261
00:20:06,791 --> 00:20:07,708
‎พิลลี่

262
00:20:10,500 --> 00:20:11,333
‎โอเค

263
00:20:12,000 --> 00:20:14,333
‎แคสเปอร์ นายจะย่องเข้าใส่ชาวนิวยอร์กไม่ได้

264
00:20:15,291 --> 00:20:16,625
‎ทำแบบนี้ถึงตายเลยนะ

265
00:20:16,708 --> 00:20:20,416
‎ฉันไม่ได้จะย่องใส่
‎แล้วเธอเป็นคนฮาวายไม่ใช่เหรอ

266
00:20:20,500 --> 00:20:22,625
‎ใช่ แต่เราย้ายไปนิวยอร์กตอนฉันหนึ่งขวบ

267
00:20:22,708 --> 00:20:26,291
‎ยังไงก็เถอะ อย่าหวังจะได้คำขอโทษ
‎ฉันหัวก้าวหน้าเกินกว่านั้น

268
00:20:27,875 --> 00:20:29,750
‎ฉันขอโทษที่เธอต้องอัดฉันล่ะมั้ง

269
00:20:29,833 --> 00:20:32,916
‎นายโตที่นี่ใช่ไหม นายรู้ภาษาฮาวายมากแค่ไหน

270
00:20:33,000 --> 00:20:34,250
‎ไม่มาก

271
00:20:34,833 --> 00:20:36,583
‎ฮานะเพื่อนฉันรู้เยอะกว่า

272
00:20:37,083 --> 00:20:39,833
‎- ทำไมเหรอ
‎- ฉันพยายามจะแปลไอ้นี่

273
00:20:39,916 --> 00:20:43,583
‎แต่ฉันต้องแปลทีละคำ ใช้เวลาเป็นชาติเลย

274
00:20:43,666 --> 00:20:45,958
‎ส่วนใหญ่เป็นภาษาสเปนนี่

275
00:20:46,041 --> 00:20:48,333
‎- เธอรู้ภาษาสเปนเหรอ
‎- ใช่

276
00:20:48,416 --> 00:20:52,333
‎ฉันเบื่อที่ต้องคอยอธิบายว่าไม่ใช่คนเปอร์โตริโก
‎ฉันเลยเรียนซะเลย

277
00:20:54,291 --> 00:20:57,208
‎- นี่บันทึกของใคร
‎- ชายสักคนที่ชื่อม็องส์

278
00:20:57,291 --> 00:20:59,291
‎- กะลาสีบน…
‎- เรือเปรูเวียน

279
00:21:00,333 --> 00:21:02,500
‎สมบัติของเรือเปรูเวียนถือเป็นตำนาน

280
00:21:02,583 --> 00:21:04,833
‎สมบัติ หมายถึงสมบัติจริงๆ น่ะเหรอ

281
00:21:04,916 --> 00:21:06,291
‎คนยังตามหามันอยู่เลย

282
00:21:06,375 --> 00:21:08,500
‎ไม่อยากเชื่อเลยว่าเป็นม็องส์ มันว่าไงบ้าง

283
00:21:10,416 --> 00:21:12,083
‎โอเค ก็…

284
00:21:12,166 --> 00:21:16,625
‎อย่างที่รู้ พวกล่าอาณานิคมชาวสเปน
‎จ้างโจรสลัดกลุ่มหนึ่งให้ซ่อนทองของพวกเขา

285
00:21:16,708 --> 00:21:19,916
‎แต่แล้วโรบินสันกับบราวน์ก็ไปค้นพบความลับเข้า

286
00:21:21,083 --> 00:21:21,916
‎"ม็องส์"

287
00:21:27,208 --> 00:21:29,458
‎โรบินสันกับบราวน์บอกม็องส์ว่า

288
00:21:29,541 --> 00:21:34,041
‎"โย่เพื่อน กัปตันของพวกเราจะฆ่าเรา
‎แล้วเก็บทองอันหอมหวานพวกนั้นไว้เอง"

289
00:21:34,125 --> 00:21:37,708
‎แล้วม็องส์ก็พูดว่า "แย่จัง"

290
00:21:37,791 --> 00:21:39,208
‎"ไม่ดีเลยอะ"

291
00:21:40,250 --> 00:21:42,708
‎"เพื่อน อยากก่อกบฏไหม"

292
00:21:43,333 --> 00:21:45,333
‎แล้วม็องส์ก็บอกว่า "อยาก ฟังดูปังปุริเย่"

293
00:21:51,250 --> 00:21:53,000
‎พวกเขาจึงก่อกบฏ

294
00:21:54,125 --> 00:21:56,333
‎บราวน์ฝีมือฉกาจมากถึงกับใช้ขนมปังฆ่าคนได้

295
00:21:57,291 --> 00:21:59,958
‎และในขณะที่เรือเปรูเวียนมอดไหม้

296
00:22:00,041 --> 00:22:04,500
‎โรบินสัน บราวน์ ม็องส์
‎และโจรสลัดที่พวกเขาไว้ใจกลุ่มหนึ่ง

297
00:22:04,583 --> 00:22:06,208
‎ก็ลากสมบัติขึ้นฝั่ง

298
00:22:07,166 --> 00:22:09,333
‎และนั่นคือตอนที่พวกเขาตัดสินใจว่า

299
00:22:10,250 --> 00:22:12,833
‎"โย่ ซ่อนสมบัติกันที่นี่เถอะ"

300
00:22:12,916 --> 00:22:16,208
‎"ใช่ เราจะได้หาเรือใหม่แล้วไปจากนี่กัน"

301
00:22:16,916 --> 00:22:18,541
‎ฉันอ่านมาได้ถึงแค่ตรงนี้แหละ

302
00:22:18,625 --> 00:22:20,708
‎- กลัวจะโดนสปอยล์ไหม
‎- ถ้าได้รู้เรื่องต่อก็ไม่

303
00:22:20,791 --> 00:22:23,791
‎หลังจากพวกเขาซ่อนสมบัติ
‎ม็องส์ก็อยู่ต่อเพื่อเฝ้ามันไว้

304
00:22:23,875 --> 00:22:26,166
‎ในขณะที่โรบินสันและบราวน์
‎ล่องเรือกลับไปอังกฤษ

305
00:22:26,250 --> 00:22:29,000
‎แต่เรือของพวกเขาไปไม่ถึง

306
00:22:29,083 --> 00:22:30,000
‎โอ้ ให้ตาย

307
00:22:30,083 --> 00:22:33,041
‎พายุโหมใส่เรือของพวกเขา
‎และทุกคนบนเรือก็สาบสูญไปในทะเล

308
00:22:33,125 --> 00:22:35,750
‎ส่วนม็องส์ เขาเกือบถูกซ้อมจนตาย

309
00:22:35,833 --> 00:22:39,041
‎เขาคลานไปบนพื้นทรายที่ร้อนระอุ น่าสงสาร

310
00:22:39,125 --> 00:22:41,333
‎ใครซ้อมเขาจนเกือบตายล่ะ

311
00:22:41,416 --> 00:22:45,250
‎เป็นปริศนา คู่รักสูงวัยชาวฮาวาย
‎ไปพบเขาเข้าในตอนที่ใกล้จะสิ้นลม

312
00:22:51,458 --> 00:22:55,625
‎ม็องส์คงมอบบันทึกให้พวกเขา
‎แทนคำขอบคุณที่ช่วยชีวิตเขาไว้

313
00:22:57,208 --> 00:23:02,333
‎ถ้าโรบินสัน บราวน์ และม็องส์ไม่ได้ยุ่งกับสมบัติ
‎แล้วมันอยู่ที่ไหนล่ะ

314
00:23:02,416 --> 00:23:03,625
‎ไม่มีใครรู้

315
00:23:03,708 --> 00:23:06,000
‎ทฤษฎีหนึ่งก็คือม็องส์บอกที่ซ่อนให้กับคู่รักคู่นั้น

316
00:23:06,083 --> 00:23:10,541
‎แต่ไม่เคยมีใครเอาทองสเปนไปขึ้นเงิน

317
00:23:11,208 --> 00:23:13,291
‎ฉันต้องอ่านให้จบซะแล้ว

318
00:23:16,625 --> 00:23:17,458
‎นี่

319
00:23:18,500 --> 00:23:19,333
‎งั้น…

320
00:23:20,041 --> 00:23:21,750
‎หลานก็ขโมยของของตา

321
00:23:21,833 --> 00:23:24,250
‎ตาเป็นตา เป็นพ่อของแม่หลานนะ

322
00:23:30,291 --> 00:23:31,458
‎เดี๋ยว

323
00:23:32,666 --> 00:23:34,791
‎หนูลืมบางอย่างไว้ในหนังสือ

324
00:23:40,041 --> 00:23:42,458
‎- นี่ไปเอามาจากไหน
‎- ห้องของแม่

325
00:23:42,541 --> 00:23:44,916
‎แม่ไม่ได้บอกว่าเอาไปไม่ได้ หนูไม่ได้ขโมยนะ

326
00:23:45,000 --> 00:23:47,708
‎"แม่ไม่ได้บอกว่าเอาไปไม่ได้"
‎ส่งมานะ เจ้าพังพอน

327
00:23:47,791 --> 00:23:50,208
‎- หนูไม่ใช่พังพอนนะ
‎- ส่งมานี่

328
00:24:01,500 --> 00:24:02,416
‎ว้าว

329
00:24:05,625 --> 00:24:06,458
‎ว้าว

330
00:24:09,875 --> 00:24:12,291
‎แม่ของหลานมีความสุขมากเลย ดูสิ

331
00:24:14,583 --> 00:24:17,916
‎นี่ก่อนที่พ่อของหลานจะเข้ากองทัพ

332
00:24:23,166 --> 00:24:24,000
‎รู้อะไรไหม

333
00:24:25,000 --> 00:24:27,833
‎หลานมีรอยยิ้มเหมือนพ่อ

334
00:24:29,166 --> 00:24:30,916
‎- จริงเหรอคะ
‎- จริงสิ

335
00:24:36,333 --> 00:24:40,375
‎นี่เป็นของพ่อของตา
‎ซึ่งได้รับมาจากพ่อของเขาอีกทอดหนึ่ง

336
00:24:41,250 --> 00:24:42,791
‎ซึ่งได้รับมาจากม็องส์

337
00:24:42,875 --> 00:24:46,625
‎งั้นพ่อของพ่อของพ่อของพ่อ…

338
00:24:48,041 --> 00:24:50,333
‎ครอบครัวเราช่วยชีวิตม็องส์ไว้เหรอ

339
00:24:50,916 --> 00:24:52,375
‎และปู่ของตา…

340
00:24:53,291 --> 00:24:55,250
‎ได้นี่มาจากม็องส์

341
00:24:57,000 --> 00:24:59,458
‎- ของจริงเหรอคะ
‎- จริงแท้แน่นอน ดูอีกทีสิ

342
00:25:00,500 --> 00:25:01,916
‎แล้วที่เหลืออยู่ไหนล่ะ

343
00:25:02,000 --> 00:25:04,833
‎- ทำไมตาไม่อยู่คฤหาสน์
‎- คฤหาสน์เหรอ

344
00:25:05,375 --> 00:25:07,541
‎มองไปรอบๆ สิ เราเป็นชาวฮาวาย
‎ชาวคานากะ

345
00:25:07,625 --> 00:25:12,083
‎- เราโชคดีมากที่ได้อาศัยอยู่ในฮาวาย
‎- ตาจะบอกตาหามันไม่เจองั้นสิ

346
00:25:17,208 --> 00:25:18,583
‎โอ้ ดูนี่สิ

347
00:25:18,666 --> 00:25:22,333
‎เกาะโมโคลิอิ สวยมากเลยใช่ไหมล่ะ คิดว่าไง

348
00:25:23,083 --> 00:25:25,125
‎- คีโอกิ เป็นไงบ้าง
‎- คิโม

349
00:25:25,208 --> 00:25:27,875
‎- อาโลฮ่าคิโม
‎- อาโลฮ่าน้องชาย

350
00:25:29,416 --> 00:25:30,875
‎ไอ้น้อง ทำปูโอโลมาให้ด้วย

351
00:25:30,958 --> 00:25:33,583
‎มีโลมิแซลมอน ปิปิเคาลา กับโปอิสดๆ

352
00:25:33,666 --> 00:25:35,458
‎ฉันชอบมากเลย มาฮาโลนะคิโม

353
00:25:35,541 --> 00:25:38,500
‎จำครั้งก่อนที่เรามาที่นี่ได้ไหม
‎เราไปตกปลากันตรงนั้น

354
00:25:38,583 --> 00:25:40,625
‎จำได้สิ ฉันเพิ่งไปตรงนั้นมา

355
00:25:40,708 --> 00:25:43,125
‎เราจับปลาเมนปาชิได้ ยังอยู่ในตู้แช่ฉันอยู่เลย

356
00:25:43,208 --> 00:25:44,875
‎ฉันชอบมันมาก ฉันกินหมดไปแล้ว

357
00:25:44,958 --> 00:25:47,791
‎ไว้เราต้องไปตกกันอีก
‎ถ้าตกได้ก็ดี ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร

358
00:25:47,875 --> 00:25:51,416
‎ไอ้น้อง นายตกได้อยู่แล้ว รับประกันเลย

359
00:25:52,375 --> 00:25:53,583
‎พูดอะไรกันคะเนี่ย

360
00:25:54,166 --> 00:25:55,208
‎ยัยหนูพิลลี่

361
00:25:55,916 --> 00:25:57,041
‎พิลลี่เหรอ

362
00:25:57,125 --> 00:25:59,750
‎ว้าว ครั้งสุดท้ายที่เห็นยังเป็นทารกตัวจิ๋วอยู่เลย

363
00:25:59,833 --> 00:26:01,875
‎นี่ ฉันทำมูซูบิมาให้ด้วย

364
00:26:01,958 --> 00:26:05,916
‎แล้วฝากอาโลฮ่าแม่ด้วยนะ
‎ไม่ได้เจอเธอนานมากแล้ว

365
00:26:06,000 --> 00:26:07,916
‎- ค่ะ
‎- ไปที่เรือกันดีกว่า

366
00:26:08,000 --> 00:26:09,125
‎ได้เลย

367
00:26:17,708 --> 00:26:20,375
‎ระวังแนวปะการังด้วย แล้วเจอกันนะ

368
00:26:20,458 --> 00:26:21,375
‎ได้เลย ไอ้น้อง

369
00:26:21,875 --> 00:26:24,833
‎รองเท้าสวยนี่ รู้ใช่ไหมว่ามันจะต้องเปียก

370
00:26:24,916 --> 00:26:27,250
‎นี่ มาเร็ว เราต้องไปแล้ว มาเร็ว ไปกัน

371
00:26:29,125 --> 00:26:31,208
‎รู้ใช่ไหมคะว่าหนูว่ายน้ำไม่เป็น

372
00:26:39,250 --> 00:26:40,708
‎จับพวงมาลัยไว้

373
00:26:41,250 --> 00:26:44,791
‎หลานจะเป็นชาวฮาวายประเภทไหนกัน
‎ถ้าว่ายน้ำไม่ได้

374
00:26:44,875 --> 00:26:48,750
‎ที่นิวยอร์กเราไม่ว่ายน้ำข้ามแม่น้ำกัน
‎เรามีรถไฟให้นั่ง

375
00:26:48,833 --> 00:26:52,000
‎ตาจะสอนให้เองถ้าหลานไม่จมน้ำซะก่อน

376
00:26:52,083 --> 00:26:55,375
‎เร็วเข้า ใส่นี่ไว้ ใส่เร็ว

377
00:26:57,125 --> 00:26:58,250
‎เก่งมาก

378
00:26:59,083 --> 00:27:00,583
‎เอาละนะ

379
00:27:03,708 --> 00:27:05,333
‎ยอดเลย

380
00:27:23,625 --> 00:27:27,583
‎แต่ก็อย่างที่หนูบอก นิวยอร์กมีหน้าหนาวของจริง

381
00:27:27,666 --> 00:27:30,583
‎มันยังไม่ถึงคริสต์มาสจนกว่าอากาศจะหนาวสุดๆ

382
00:27:30,666 --> 00:27:32,208
‎หายใจทีปอดแทบแข็ง

383
00:27:32,291 --> 00:27:35,333
‎เดี๋ยวนะ ยังสุขสันต์คริสต์มาสไม่ได้
‎จนกว่าจะเจ็บปอดเหรอ

384
00:27:35,416 --> 00:27:37,541
‎คริสต์มาสที่นิวยอร์กสุดยอดที่สุด

385
00:27:38,291 --> 00:27:40,291
‎เปิดกระเป๋าสิ มาดูกันว่าเรามีอะไรบ้าง

386
00:27:41,583 --> 00:27:44,125
‎โอ้ มูซูบิกล่องที่คีโอกิทำให้

387
00:27:48,333 --> 00:27:49,166
‎เอาเลย

388
00:27:50,541 --> 00:27:52,083
‎อย่างนั้น

389
00:27:57,791 --> 00:28:00,333
‎รู้ไหม นิวยอร์กไม่ได้หนาวอยู่ตลอดนะ

390
00:28:00,416 --> 00:28:03,250
‎ตาไม่เคยไป ตาน่าจะไปเที่ยวบ้างนะ

391
00:28:04,291 --> 00:28:07,458
‎ไม่สวยเท่าเกาะกับผู้คนที่นี่หรอก

392
00:28:08,583 --> 00:28:11,291
‎เราอยู่อย่างอาโลฮ่า

393
00:28:11,375 --> 00:28:14,291
‎อาโลฮ่าคือวิธีที่เราปฏิบัติต่อตนเอง

394
00:28:14,916 --> 00:28:16,250
‎ช่วยเหลือผู้อื่น

395
00:28:17,000 --> 00:28:18,583
‎เป็นวิธีที่ทำให้เรารู้…

396
00:28:19,291 --> 00:28:22,791
‎ว่าในชีวิตนี้เราควรจะอยู่ที่ไหน

397
00:28:22,875 --> 00:28:26,208
‎คูลีอาน่า ความรับผิดชอบของเรา

398
00:28:26,291 --> 00:28:28,208
‎เป็นวิธีที่เราใช้ดูแลผืนดินนี้

399
00:28:28,291 --> 00:28:31,208
‎และอาโลฮ่าก็เป็นส่วนสำคัญของหลาน
‎รู้ไหมว่าทำไม

400
00:28:31,291 --> 00:28:32,208
‎เพราะว่าหลาน…

401
00:28:33,541 --> 00:28:37,083
‎เป็นชาวฮาวาย และหลานมีโคโค่

402
00:28:38,041 --> 00:28:39,333
‎สายเลือดฮาวาย

403
00:28:44,416 --> 00:28:46,791
‎นี่ ดูตรงนั้นสิ หลานเห็นอะไร

404
00:28:48,333 --> 00:28:49,458
‎ภูเขาเหรอคะ

405
00:28:58,166 --> 00:28:59,875
‎นี่เป็นที่ที่พวกเขาขึ้นฝั่งตอนแรก

406
00:28:59,958 --> 00:29:00,958
‎ใช่

407
00:29:07,750 --> 00:29:08,833
‎หลานจะไปไหน

408
00:29:10,625 --> 00:29:13,500
‎ดูสิ นี่เป็นสัญลักษณ์ของโรบินสันกับบราวน์

409
00:29:14,083 --> 00:29:15,791
‎โอ้ หลานพูดสเปนได้ใช่ไหม

410
00:29:15,875 --> 00:29:20,000
‎ตาต้องแปลทีละตัว ใช้เวลาเป็นชาติเลย

411
00:29:20,083 --> 00:29:23,916
‎งั้นโน้ตโพสต์อิตที่เป็นภาษาฮาวายก็คือตาเหรอ

412
00:29:24,000 --> 00:29:24,833
‎ใช่

413
00:29:26,333 --> 00:29:29,916
‎"เราวางอัญมณีไว้ด้านในมงกุฎ

414
00:29:30,000 --> 00:29:32,458
‎และทำสัญลักษณ์ไว้ด้วยทองคำ"

415
00:29:37,375 --> 00:29:39,458
‎เอาสิ มองผ่านมัน

416
00:29:40,041 --> 00:29:41,875
‎มองไปทางนั้น

417
00:29:49,958 --> 00:29:51,375
‎ม็องส์ไปที่นั่นเหรอคะ

418
00:29:51,958 --> 00:29:55,208
‎นั่นคือที่ที่เราต้องไปเหรอคะ เพื่อที่จะได้พบสมบัติ

419
00:29:56,000 --> 00:30:00,083
‎ไม่มีสมบัติหรอก หนังสือนี่แหละคือสมบัติ

420
00:30:03,541 --> 00:30:04,416
‎นี่ค่ะ

421
00:30:06,291 --> 00:30:07,750
‎นี่ จะไปไหน

422
00:30:07,833 --> 00:30:11,083
‎หนูแค่อยากจะดูให้แน่ใจว่า
‎เหรียญมันชี้ตำแหน่งเดียวกันจากที่ที่สูงกว่านี้

423
00:30:12,083 --> 00:30:15,500
‎- ตาไม่อยากให้หลานขึ้นไปเลย
‎- ทำไมคะ มันอันตรายเหรอ

424
00:30:15,583 --> 00:30:19,666
‎อันตรายสิ พวกนักท่องเที่ยวทำทางขึ้นพังหมดแล้ว
‎มันกร่อนไปหมด

425
00:30:19,750 --> 00:30:22,000
‎หนูตัวเล็ก ไม่เป็นไรหรอก

426
00:30:22,083 --> 00:30:25,875
‎พิลี่อาโลฮ่า ลงมาเดี๋ยวนี้เลย

427
00:30:25,958 --> 00:30:27,875
‎ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเดียวก็กลับค่ะ

428
00:30:31,625 --> 00:30:32,541
‎ตาคะ

429
00:30:36,958 --> 00:30:38,625
‎สัญญาณๆ

430
00:30:38,708 --> 00:30:39,666
‎ใช่

431
00:30:42,083 --> 00:30:43,041
‎อีโออาเน่

432
00:30:44,416 --> 00:30:47,666
‎- อี ขอแม่คุยด้วยเดี๋ยวได้ไหม
‎- ครับ

433
00:30:48,583 --> 00:30:52,000
‎แล้วนี่เราจะไปไหนกัน
‎ผมไม่เห็นร้านอุปกรณ์ไอทีที่ไหนเลย

434
00:30:53,500 --> 00:30:56,000
‎รอเดี๋ยว ขอแม่จอดก่อน

435
00:30:59,291 --> 00:31:01,916
‎อีโออาเน่ แม่มีเรื่องต้องคุยด้วย

436
00:31:02,791 --> 00:31:03,791
‎คือว่า…

437
00:31:04,375 --> 00:31:07,791
‎ตามีปัญหาเรื่องจ่ายหนี้และ…

438
00:31:08,541 --> 00:31:10,166
‎เขาอาจจะโดนยึดบ้าน

439
00:31:10,250 --> 00:31:14,625
‎และมูลค่าอสังหาในกรีนพอยต์เพิ่มขึ้น…

440
00:31:14,708 --> 00:31:17,541
‎แม่อยากขายอะพาร์ตเมนต์มาใช้หนี้ให้ตา

441
00:31:17,625 --> 00:31:19,750
‎อีโออาเน่ ช่วยพยายามเข้าใจหน่อยเถอะ

442
00:31:19,833 --> 00:31:22,500
‎พื้นที่ตรงนั้นเป็นของครอบครัวเรา
‎มาหลายชั่วอายุคนแล้ว

443
00:31:22,583 --> 00:31:25,833
‎- มันคือบ้านของเรา
‎- พิลลี่กับผมโตมาในนิวยอร์ก มันคือบ้านของเรา

444
00:31:25,916 --> 00:31:29,125
‎ตาสร้างบ้านนั้นด้วยสองมือของตัวเองเลยนะ

445
00:31:29,208 --> 00:31:31,291
‎เขาหัวใจวายและเราก็ไม่ได้อยู่ช่วย

446
00:31:31,375 --> 00:31:33,666
‎แม่ก็แทบไม่อยู่ช่วยเราทั้งๆ ที่เราอยู่บ้านเดียวกัน

447
00:31:35,458 --> 00:31:39,291
‎ลูกรู้ไหมว่าการเลี้ยงลูกสองคนด้วยตัวคนเดียว
‎ในนิวยอร์กมันยากแค่ไหน

448
00:31:39,375 --> 00:31:40,208
‎รู้ครับแม่

449
00:31:40,875 --> 00:31:43,875
‎ทุกครั้งที่ผมไปร้านสะดวกซื้อหรือทำมื้อค่ำ

450
00:31:43,958 --> 00:31:46,083
‎หรือซักผ้าเพราะว่าแม่ทำไม่ได้

451
00:31:48,250 --> 00:31:49,208
‎นี่มันไม่ยุติธรรม

452
00:31:50,750 --> 00:31:53,083
‎สิ่งที่ไม่ยุติธรรมก็คือผมต้องแลกทั้งชีวิต

453
00:31:53,166 --> 00:31:56,458
‎เพราะแม่รู้สึกผิดที่จากฮาวายไปตอนที่พ่อตาย

454
00:31:56,541 --> 00:31:57,666
‎กล้าดียังไง

455
00:32:06,625 --> 00:32:07,458
‎ฮัลโหล

456
00:32:07,541 --> 00:32:11,416
‎- แม่ ตาเป็นอะไรไปก็ไม่รู้
‎- พิลลี่ พูดช้าลงหน่อย แม่ไม่เข้าใจ…

457
00:32:11,500 --> 00:32:13,333
‎เร็วเข้า ตาเป็นอะไรไปก็ไม่รู้

458
00:32:14,166 --> 00:32:15,000
‎เราต้องไปแล้ว

459
00:32:15,541 --> 00:32:18,625
‎- จะให้เขานอนค้างหรือเปล่าคะ
‎- ค่ะ

460
00:32:18,708 --> 00:32:21,000
‎- จากประวัติทางการแพทย์ของเขา…
‎- พิลส์

461
00:32:31,625 --> 00:32:32,458
‎นี่

462
00:32:33,125 --> 00:32:35,208
‎แค่ซี่โครงหักเอง ไม่ถึงตายหรอก

463
00:32:36,125 --> 00:32:37,875
‎เธอควรจะกังวลเรื่องพวกเรามากกว่า

464
00:32:39,500 --> 00:32:42,375
‎ถ้าแม่ใช้หนี้ให้ตาไม่ไหว
‎แถมเขาไม่ยอมย้ายไปบรูกลิน…

465
00:32:42,458 --> 00:32:43,916
‎ตาบอกว่าขอยอมตายดีกว่า

466
00:32:44,000 --> 00:32:45,125
‎แม่เลยบอกฉันว่า

467
00:32:45,208 --> 00:32:47,541
‎แม่อยากจะขายอะพาร์ตเมนต์
‎แล้วให้เราย้ายมาอยู่ที่นี่

468
00:32:48,583 --> 00:32:52,375
‎ฉันรู้ เจสสิก้า ไรลีย์เพิ่งบอกว่าจะจูบกับฉัน

469
00:32:52,458 --> 00:32:55,625
‎และฉันจะไม่ยอมใช้เวลาปีสุดท้ายของ ม.ปลาย
‎ติดอยู่บนเกาะโง่ๆ นี่

470
00:32:59,541 --> 00:33:02,000
‎ตาล่ะ เขาโอเคไหม เขาว่ายังไงบ้าง

471
00:33:02,083 --> 00:33:04,291
‎ไม่ พิลี่อาโลฮ่า เขาไม่โอเค

472
00:33:04,375 --> 00:33:07,041
‎แม่ไม่อยากเชื่อ
‎ว่าลูกจะขอให้ตาพาไปเกาะโมโคลิอิ

473
00:33:07,125 --> 00:33:09,416
‎- แต่หนูไม่ได้…
‎- แม่ไม่อยากฟัง

474
00:33:09,500 --> 00:33:12,458
‎พวกเขาจะให้ตานอนค้าง เพราะงั้นแม่จะอยู่เฝ้า

475
00:33:13,000 --> 00:33:13,833
‎พวกลูกกลับบ้านไป

476
00:33:15,625 --> 00:33:18,541
‎- มันไม่ใช่…
‎- แม่บอกให้กลับบ้าน

477
00:33:26,750 --> 00:33:30,166
‎ตาต้องบาดเจ็บและมันเป็นความผิดฉัน

478
00:33:32,708 --> 00:33:34,916
‎โอ้ไม่ อย่าร้องเลยนะ

479
00:33:35,000 --> 00:33:39,041
‎อย่ามาบอกว่าห้ามร้องไห้
‎ในตอนที่ฉันพยายามจะไม่ร้องอยู่ มันไม่ช่วย

480
00:33:39,916 --> 00:33:41,791
‎โทษที

481
00:33:47,750 --> 00:33:50,291
‎อี๋

482
00:33:57,458 --> 00:33:58,750
‎คิโมน่ะอึด

483
00:33:58,833 --> 00:34:03,125
‎มีครั้งหนึ่งฉันเห็นเขาเชิญ
‎ผู้เผยแพร่ศาสนามอร์มอนสองคนเข้าไปกินกาแฟ

484
00:34:04,083 --> 00:34:04,916
‎เขาไม่เป็นไรหรอก

485
00:34:05,833 --> 00:34:07,666
‎ไม่ใช่แค่เรื่องที่เขาบาดเจ็บนะ

486
00:34:08,416 --> 00:34:11,375
‎เขาใช้หนี้ไม่ไหวด้วย อาจจะต้องถูกยึดบ้าน

487
00:34:11,458 --> 00:34:13,875
‎ฉันต้องหาวิธีแก้ไขเรื่องนี้

488
00:34:13,958 --> 00:34:17,833
‎ยังไงล่ะ ไม่ได้มีทองคำรออยู่
‎ที่ปลายสายรุ้งเสียหน่อย

489
00:34:19,583 --> 00:34:21,583
‎แต่ถ้ามีก็คงจะเจ๋งดีนะ

490
00:34:23,000 --> 00:34:27,208
‎พิลส์ จีโอแคชทำให้เธอหลุด
‎จากความเป็นจริงไปแล้วใช่ไหมเนี่ย

491
00:34:27,291 --> 00:34:30,666
‎ตาบอกว่าม็องส์ให้ครอบครัวของเรามา
‎มันเป็นทองคำแท้นะ อี

492
00:34:30,750 --> 00:34:32,958
‎ฉันกัดดูแล้ว ดูรอยฟันได้เลย

493
00:34:33,041 --> 00:34:35,125
‎ทีนี้ฉันก็รู้แล้วว่าพวกเธอบ้าทั้งคู่

494
00:34:35,208 --> 00:34:37,625
‎แล้วก็นะ ทำไมผมนายถึงสีเดียวกับหัวนม

495
00:34:38,208 --> 00:34:40,208
‎- อย่าทำเหมือนเขาเป็นสิ่งของสิ
‎- อะไรนะ

496
00:34:40,291 --> 00:34:43,083
‎ไม่ ฉันไม่ได้…
‎นั่นไม่ใช่วิธีเอาคำนั้นมาใช้ด้วยซ้ำ

497
00:34:43,166 --> 00:34:46,250
‎ถ้าแม่ใช้หนี้ให้ตาไม่ได้
‎เราต้องย้ายออกจากบรูกลินไม่ใช่เหรอ

498
00:34:46,333 --> 00:34:48,041
‎นี่เป็นวิธีที่เราจะหาเงินมาได้

499
00:34:48,125 --> 00:34:49,750
‎เงินจริงสิ พิลส์

500
00:34:50,375 --> 00:34:53,208
‎เราต้องใช้เงินของจริงไม่ใช่เหรียญช็อกโกแลต

501
00:34:54,416 --> 00:34:56,208
‎ก็ได้ ยังไงก็เอาเถอะ

502
00:35:02,791 --> 00:35:06,041
‎(รถกระบะ)

503
00:35:09,708 --> 00:35:12,916
‎พิลลี่ เธอจะเดินเข้าไปในคัวลัวเลยไม่ได้นะ
‎มันถือเป็นการบุกรุก

504
00:35:13,500 --> 00:35:15,250
‎ก็ได้ ฉันจะแอบเข้าไป

505
00:35:15,333 --> 00:35:18,291
‎- เธอจะโดนจับได้เอา
‎- งั้นฉันก็จะแกล้งทำเป็นหลง

506
00:35:18,375 --> 00:35:22,791
‎เชื่อฉันสิ พวกผู้ใหญ่น่ะซื่อบื้อและฉันก็น่ารัก

507
00:35:22,875 --> 00:35:24,541
‎แต่พิลลี่ คัวลัวน่ะ…

508
00:35:24,625 --> 00:35:27,500
‎ฉันต้องทำ แคสเปอร์ เพื่อตา

509
00:35:31,500 --> 00:35:34,458
‎โอเค เราจะไปกันตอนรุ่งสาง

510
00:35:35,375 --> 00:35:36,208
‎เราเหรอ

511
00:35:38,416 --> 00:35:39,375
‎เพื่อคุณคิโม

512
00:36:07,125 --> 00:36:08,375
‎ตัวดีนี่คือเดินหน้าใช่ไหม

513
00:36:09,333 --> 00:36:11,250
‎อะไรนะ ไหนบอกว่าขับรถเป็นไง

514
00:36:11,333 --> 00:36:12,958
‎ใจเย็น ฉันรู้น่าว่าทำอะไรอยู่

515
00:36:14,666 --> 00:36:17,291
‎รอเดี๋ยวก่อน

516
00:36:33,750 --> 00:36:38,083
‎ว้าว ที่นี่เงียบจริงๆ เลย
‎รู้ไหมที่นิวยอร์กบีบแตรกันทั้งวันทั้งคืน

517
00:36:38,166 --> 00:36:40,625
‎นี่มันฮาวาย การบีบแตรถือว่าหยาบคาย

518
00:36:41,166 --> 00:36:45,166
‎พิลลี่ ช่วยจอดหน่อย ฉันรู้สึกไม่ดีเลย
‎ฉันว่าฉันไม่ไหวแล้ว

519
00:36:54,500 --> 00:36:56,041
‎ฉันไม่ได้ขับแย่ขนาดนั้นสักหน่อย

520
00:36:56,125 --> 00:36:58,291
‎มาเร็วเจ้าอ้วก ไปกันเถอะ

521
00:37:03,541 --> 00:37:07,541
‎(เตือน เฉพาะพนักงานเท่านั้น
‎ผู้มาเยี่ยมชมโปรดใช้ทางเข้าด้านหน้า)

522
00:37:07,625 --> 00:37:09,916
‎- ถือคีอานูให้ที
‎- โอเค

523
00:37:12,125 --> 00:37:15,916
‎- มันหนักนะ
‎- โอ้ ให้ตาย แบกอะไรมาเนี่ย เพื่อน

524
00:37:16,000 --> 00:37:17,000
‎(ฟาร์มปศุสัตว์คัวลัว)

525
00:37:17,083 --> 00:37:20,500
‎นายจะบอกว่า
‎คนมาที่นี่กันเพื่อดูเนินเขาไม่กี่ลูกเนี่ยนะ

526
00:37:20,583 --> 00:37:22,916
‎หุบเขาคัวลัวเป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ของฮาวาย

527
00:37:23,000 --> 00:37:26,000
‎และก็มีหนังมาถ่ายทำที่นี่หลายเรื่อง
‎อย่างจูราสสิค ปาร์คไง

528
00:37:26,083 --> 00:37:27,708
‎จริงเหรอ นั่นมัน…

529
00:37:29,958 --> 00:37:31,083
‎อะไรเนี่ย

530
00:37:33,291 --> 00:37:35,291
‎สุดยอดไปเลย โย่

531
00:37:36,875 --> 00:37:38,583
‎มอร์ติเมอร์ต้องชอบที่นี่แน่ๆ

532
00:37:45,458 --> 00:37:47,958
‎โทษทีแม่ ไม่ใช่เวลา

533
00:37:50,958 --> 00:37:52,458
‎มาเถอะ ไปกัน

534
00:38:16,916 --> 00:38:19,833
‎- ทำไมถึงไม่รับโทรศัพท์มือถือ
‎- ไม่รู้สิ แม่

535
00:38:20,416 --> 00:38:22,125
‎ยังเช้าเกินไป

536
00:38:22,208 --> 00:38:24,208
‎แม่แค่โทรมาดูว่าพวกลูกเป็นยังไงบ้าง

537
00:38:24,291 --> 00:38:26,291
‎- พิลลี่เป็นไง
‎- น่ารำคาญเหมือนเดิม

538
00:38:26,375 --> 00:38:29,125
‎- ขอแม่คุยกับน้องได้ไหม
‎- เดี๋ยวผมดูก่อนว่าตื่นหรือยัง

539
00:38:33,875 --> 00:38:35,375
‎โทรศัพท์คนแก่

540
00:38:35,458 --> 00:38:38,166
‎ฮัลโหล อี ยังอยู่ไหม

541
00:38:38,250 --> 00:38:40,375
‎ไม่นะ พิลลี่โกรธแม่เหรอ

542
00:38:41,000 --> 00:38:44,250
‎ใช่ ไม่ ผมหมายถึงเธออยู่ในห้องน้ำกำลังอึอยู่

543
00:38:44,333 --> 00:38:46,208
‎โอ้ งั้นคงพักใหญ่

544
00:38:46,291 --> 00:38:47,125
‎แม่ก็รู้

545
00:38:47,208 --> 00:38:49,166
‎ยัยหนูนั่นต้องกินใยอาหารเพิ่มบ้างแล้ว

546
00:38:49,250 --> 00:38:51,583
‎- ช่วยดูให้น้องกินกล้วยด้วยได้ไหม
‎- ตาเป็นยังไงบ้าง

547
00:38:51,666 --> 00:38:55,208
‎เขาหลับตลอดทั้งคืนแต่ยังต้องรอผลตรวจเพิ่มอีก

548
00:38:56,541 --> 00:38:57,541
‎แย่เลยแฮะ

549
00:38:57,625 --> 00:39:01,458
‎ใช่ ที่นี่มีห้องอาบน้ำอยู่เพราะงั้น…

550
00:39:01,541 --> 00:39:05,791
‎ถ้าพวกลูกจะช่วยเอาเสื้อผ้ามาให้แม่เปลี่ยน
‎แม่จะขอบคุณมากเลย

551
00:39:07,083 --> 00:39:12,458
‎ครับ ผมบอกพิลลี่ไว้ว่าเช้านี้จะพาไปเล่นจีโอแคช
‎ให้เธอสบายใจขึ้น

552
00:39:12,541 --> 00:39:14,083
‎เพราะงั้นอาจจะหลังจากนั้นนะ

553
00:39:14,166 --> 00:39:17,041
‎โอ้‎ ‎อี ใจดีมากเลย ขอบใจนะ

554
00:39:17,125 --> 00:39:18,333
‎ทุกอย่างเรียบร้อยดีครับ แม่

555
00:39:18,416 --> 00:39:22,000
‎โอเค เล่นจีโอแคชกันให้สนุกนะ
‎พยายามอย่าฆ่ากันล่ะ

556
00:39:22,916 --> 00:39:24,958
‎- โทรหาแม่ก่อนจะ…
‎- โอเค เยี่ยม บาย

557
00:39:25,041 --> 00:39:26,125
‎พิลลี่

558
00:39:26,791 --> 00:39:31,291
‎ใครจะอุตส่าห์ถ่อมาถึงฮาวาย
‎แค่เพื่อดูสถานที่ถ่ายอสุรกายดงดิบ

559
00:39:31,375 --> 00:39:33,291
‎คนชอบอสุรกายดงดิบกันมากน่ะ

560
00:39:34,000 --> 00:39:36,541
‎ก็ไม่รู้ทำไม ฉันว่าเรื่องมันเข้าใจยาก
‎และวางโครงเรื่องแย่

561
00:39:36,625 --> 00:39:39,375
‎คงเพราะหลังจากลงทุนลงแรงดูไปตลอดหกปี

562
00:39:39,458 --> 00:39:41,541
‎คนคงไม่อยากยอมรับว่าใช้เวลาไป

563
00:39:41,625 --> 00:39:44,666
‎กับอะไรที่ล้มเหลวในการให้ตอนจบที่น่าพึงพอใจ

564
00:39:44,750 --> 00:39:46,791
‎แต่การถ่ายทำทำได้ยอดเยี่ยมอยู่นะ

565
00:39:46,875 --> 00:39:48,625
‎เพื่อน ทาครีมกันแดดพอหรือยัง

566
00:39:49,208 --> 00:39:50,833
‎คนเรานี่แปลกจริงๆ

567
00:39:50,916 --> 00:39:53,708
‎ที่นี่เองก็สวยพอที่จะให้มาเที่ยวชมอยู่แล้ว

568
00:39:57,666 --> 00:39:59,166
‎โอ๊ย พัง

569
00:39:59,250 --> 00:40:01,041
‎- "พัง" นี่ที่นิวยอร์กชอบพูดเหรอ
‎- เร็ว

570
00:40:01,125 --> 00:40:02,500
‎มาเถอะ เร็วเข้า

571
00:40:04,416 --> 00:40:06,333
‎นี่พวกเธอ ที่อยู่หลังป้ายน่ะ

572
00:40:06,416 --> 00:40:09,000
‎- บาย ตัวใครตัวมันนะ
‎- เดี๋ยว พิลลี่

573
00:40:09,625 --> 00:40:12,541
‎- พิลลี่
‎- หนูมาอย่างสันติ

574
00:40:12,625 --> 00:40:14,708
‎- หนูไม่รู้…
‎- ไรอัน นี่ฉันเอง แคสเปอร์

575
00:40:17,416 --> 00:40:21,125
‎ไอ้น้อง ฉันนึกว่านายเป็นนักท่องเที่ยวต่างถิ่น
‎ที่มาบุกรุกเสียอีก

576
00:40:21,208 --> 00:40:24,208
‎- ฉันกำลังพาพิลลี่เพื่อนฉันชมรอบๆ น่ะ
‎- เดินเอาเนี่ยนะ

577
00:40:24,916 --> 00:40:25,750
‎ใช่

578
00:40:29,500 --> 00:40:32,208
‎ทำไมไม่บอกฉันล่ะว่ารู้จักคนที่ทำงานที่นี่

579
00:40:32,291 --> 00:40:35,541
‎เธอดูตื่นเต้นกับการแอบเข้ามามาก
‎ฉันไม่อยากทำให้เธอหมดสนุก

580
00:40:35,625 --> 00:40:38,250
‎- นายนี่ประหลาดคนจริงๆ
‎- มาฮาโล

581
00:40:38,833 --> 00:40:41,375
‎มุ่งหน้าไปสู่สมบัติ

582
00:40:52,125 --> 00:40:54,541
‎โย่ ว่าไง นี่อี ฝากข้อความไว้นะ

583
00:40:55,375 --> 00:40:58,500
‎ฉันรู้ว่าเธออยู่ที่คัวลัว พิลลี่
‎ถ้าฉันเจอเธอเมื่อไหร่ ฉันจะฆ่าเธอซะ

584
00:40:58,583 --> 00:41:00,250
‎แล้วค่อยปลุกเธอขึ้นมาใหม่…

585
00:41:00,750 --> 00:41:03,666
‎(คัวลัว ยินดีต้อนรับสู่ฮาวาย ครอบครัวโอคูมูระ)

586
00:41:04,208 --> 00:41:05,375
‎ฮานะ โอคูมูระ

587
00:41:05,458 --> 00:41:07,458
‎(โออาฮู เบอร์โทรศัพท์โอคูมูระ)

588
00:41:09,333 --> 00:41:12,500
‎มี 133 โอคูมูระ เกาะนี้มันใหญ่แค่ไหนกันเนี่ย

589
00:41:15,500 --> 00:41:16,416
‎โอเค

590
00:41:17,166 --> 00:41:18,416
‎แหวะๆ

591
00:41:18,500 --> 00:41:20,250
‎พิลลี่ เธอต้องรอก่อน

592
00:41:20,333 --> 00:41:22,708
‎- มาเร็วเจ้าอ้วก
‎- แค่ครั้งเดียวเอง

593
00:41:24,916 --> 00:41:25,791
‎นี่แหละ

594
00:41:26,416 --> 00:41:28,833
‎นี่คือที่ที่เหรียญอยากให้เรามุ่งไป

595
00:41:28,916 --> 00:41:31,000
‎เหมือนกับที่ม็องส์เขียนไว้ในบันทึกไม่มีผิด

596
00:41:36,916 --> 00:41:38,000
‎นี่ไงล่ะ

597
00:41:39,416 --> 00:41:41,083
‎"ภายใต้การนำของโรบินสัน

598
00:41:41,166 --> 00:41:44,916
‎เราเปิดทางและปีนเข้าสู่

599
00:41:45,666 --> 00:41:47,750
‎กระเพาะของสัตว์ร้าย" เหรอ

600
00:41:50,208 --> 00:41:52,041
‎คิดว่าเขาหมายถึงภูเขาหรือเปล่า

601
00:41:58,958 --> 00:42:01,208
‎- มาเร็ว
‎- อะไรนะ พิลลี่

602
00:42:02,083 --> 00:42:06,541
‎ทำไมพวกคนยุคก่อน
‎ถึงต้องพูดอะไรเจ้าสำนวนแบบนั้นด้วย

603
00:42:06,625 --> 00:42:08,500
‎แค่บอกมาว่าให้ไปที่ไหนก็จบ

604
00:42:10,583 --> 00:42:14,166
‎เพื่อน เอาของที่ไม่จำเป็นทิ้งไป
‎เดี๋ยวขากลับเราค่อยมาเอา

605
00:42:15,125 --> 00:42:16,208
‎รับทราบครับผม

606
00:42:16,291 --> 00:42:17,125
‎โอเค

607
00:42:17,708 --> 00:42:19,916
‎อันนี้ ไม่จำเป็น

608
00:42:20,625 --> 00:42:21,458
‎หน้ากากของฉัน

609
00:42:22,541 --> 00:42:24,125
‎โยโย่ของฉัน

610
00:42:26,458 --> 00:42:28,916
‎- อันนี้ต้องใช้แน่ๆ
‎- ในที่สุดก็มีของที่มีประโยชน์

611
00:42:30,083 --> 00:42:30,916
‎เบาขึ้นเยอะ

612
00:42:37,458 --> 00:42:41,458
‎รู้ไหม นี่ดูเหมือนภาพวาดในห้องสะสมของตาเลย

613
00:42:42,083 --> 00:42:44,000
‎- ทำไมถึงเป็นภาพที่นี่ล่ะ
‎- ฉันไม่รู้

614
00:42:44,083 --> 00:42:46,375
‎นึกว่าเขาไม่เจอสมบัติซะอีก

615
00:42:52,375 --> 00:42:53,583
‎กลิ่นเหมือน…

616
00:42:53,666 --> 00:42:55,166
‎รูก้นสู่นรก

617
00:42:56,500 --> 00:42:59,750
‎- เธอคิดว่าอะไรอยู่ข้างใน
‎- มีทางเดียวที่จะรู้

618
00:43:00,916 --> 00:43:02,416
‎- พร้อมไหม เพื่อน
‎- พร้อม

619
00:43:10,166 --> 00:43:12,375
‎ฉันแกะรอยเอทีวีแล้ว พวกเขายังอยู่ในหุบเขา

620
00:43:12,458 --> 00:43:14,541
‎- ให้ฉันไปตามให้ไหม
‎- ฉันจะฆ่ายัยนั่น

621
00:43:14,625 --> 00:43:16,833
‎เดี๋ยวเราไปตามพวกเขาเอง มาฮาโล ไรอัน

622
00:43:16,916 --> 00:43:21,291
‎จะว่าไป วันเสาร์เธอยุ่งหรือเปล่า หรือว่า…

623
00:43:22,625 --> 00:43:24,083
‎ไม่ ฉันว่าง มีอะไรเหรอ

624
00:43:24,791 --> 00:43:28,541
‎เธอสนใจอยากจะทำอะไรไหม

625
00:43:29,333 --> 00:43:31,291
‎ยินดีเลยล่ะ ไรอัน

626
00:43:31,375 --> 00:43:32,458
‎แล้วคุยกันนะ

627
00:43:32,541 --> 00:43:33,833
‎- โอเค บาย
‎- บาย

628
00:43:33,916 --> 00:43:35,125
‎เขาดูเจ๋งดีนะ

629
00:43:35,208 --> 00:43:36,625
‎เขาเจ๋งมากเลยล่ะ

630
00:43:39,500 --> 00:43:41,875
‎เดี๋ยวนะ นี่นายทำความสะอาดรถฉันอยู่เหรอ

631
00:43:41,958 --> 00:43:44,250
‎เป็นเรื่องเล็กน้อยที่ฉันช่วยได้
‎ตอบแทนที่ให้ติดรถมา

632
00:43:45,250 --> 00:43:48,916
‎โอเค ด้วยความยินดี
‎สำหรับคำขอบคุณที่ปนกับคำด่านั่น

633
00:43:55,333 --> 00:43:56,541
‎(โครงการพัฒนาการดนตรี)

634
00:43:56,625 --> 00:43:59,333
‎ทำไมคนที่อยากเข้าจูลิอาร์ดถึงชอบเพลงแบบนี้ได้

635
00:43:59,416 --> 00:44:02,541
‎ช่วยอย่าแตะต้องของของฉันได้ไหม

636
00:44:03,333 --> 00:44:06,166
‎แล้วเธอเล่นเครื่องดนตรีอะไร
‎หรือว่าเธอเป็นนักเต้น

637
00:44:06,250 --> 00:44:07,958
‎ฉันจะไม่เข้าจูลิอาร์ด โอเคไหม

638
00:44:08,041 --> 00:44:11,083
‎คงจะเข้าจูลิอาร์ดได้ยากหน่อย
‎ในเมื่อใบสมัครยังกองอยู่บนพื้น

639
00:44:11,166 --> 00:44:12,125
‎ไม่ใช่ในตู้จดหมาย

640
00:44:12,750 --> 00:44:16,250
‎แล้วชื่อของนายมันทำไมเหรอ อี
‎ทำไมนายไม่ใช้ชื่ออีโออาเน่

641
00:44:16,333 --> 00:44:17,458
‎มันเป็นชื่อที่ดีนะ

642
00:44:17,541 --> 00:44:20,166
‎มันน่ารำคาญ
‎ที่ต้องคอยบอกคนอื่นว่าออกเสียงยังไง

643
00:44:20,250 --> 00:44:24,250
‎ชื่อฮาวายชื่อเดียวที่พวกเขารู้คือคีอานู
‎และเขาก็แย่สุดๆ เลย

644
00:44:24,333 --> 00:44:27,541
‎หุบปากเมืองกรุงของนายไปเลย
‎คีอานูคือสมบัติของชาวฮาวายนะ

645
00:44:27,625 --> 00:44:29,333
‎หมายถึงพ่อแคนาดาหน้าเศร้าคนนั้นน่ะนะ

646
00:44:29,416 --> 00:44:31,916
‎นี่ ความเศร้าทำให้เขาร้อนแรงยิ่งขึ้น

647
00:44:32,416 --> 00:44:35,416
‎ใช่ อย่างเธอจะรู้อะไร
‎เธอกำลังฟังเพลงของเมแกน เทรนเนอร์

648
00:44:35,500 --> 00:44:37,916
‎โทษนะ รู้ได้ยังไงว่านี่คือเมแกน เทรนเนอร์

649
00:44:38,750 --> 00:44:43,125
‎- เพราะว่า… เพลงมัน…
‎- ใช่ ดูเหมือนจะมีคนเป็นแฟนพันธุ์แท้

650
00:44:43,208 --> 00:44:45,000
‎- เอาละ เดี๋ยวฉันเปิด…
‎- อะไรนะ

651
00:44:45,625 --> 00:44:46,791
‎ไม่เอาน่า

652
00:45:11,375 --> 00:45:14,416
‎- งั้นนี่ก็คืออุโมงค์ลาวาเหรอ
‎- ใช่

653
00:45:15,125 --> 00:45:18,333
‎มันเป็นช่องทางตามธรรมชาติ
‎ที่เกิดขึ้นจากการไหลของลาวาที่มีความหนืดต่ำ

654
00:45:18,416 --> 00:45:20,125
‎ซึ่งทำให้เกิดเปลือกแข็งล้อมรอบ

655
00:45:20,625 --> 00:45:22,083
‎อะไรนะ

656
00:45:23,833 --> 00:45:25,541
‎แม่น้ำลาวาทำให้เกิดถ้ำนี้ขึ้นมา

657
00:45:27,041 --> 00:45:29,458
‎นั่นมันเจ๋งมากเลย

658
00:45:33,458 --> 00:45:34,708
‎เกิดอะไรขึ้นตรงนี้

659
00:45:34,791 --> 00:45:36,333
‎เธอคิดว่ามีอะไรอยู่ข้างล่างนั่น

660
00:45:37,291 --> 00:45:38,208
‎ไหนดูซิ

661
00:45:52,958 --> 00:45:54,125
‎มันหายไปไหนแล้ว

662
00:46:10,875 --> 00:46:11,750
‎พิลลี่

663
00:46:21,250 --> 00:46:23,291
‎โธ่ รองเท้าฉัน

664
00:46:23,375 --> 00:46:25,500
‎แมลงพวกนี้นี่

665
00:46:25,583 --> 00:46:28,583
‎- เครื่องยังอุ่นอยู่
‎- หวังว่าจะยังไปไม่ไกลมาก

666
00:46:29,250 --> 00:46:31,625
‎รู้ไหมว่าทำไมน้องสาวนายถึงอยากมาที่นี่

667
00:46:31,708 --> 00:46:34,208
‎รู้ เธอเล่นเกมโง่ๆ ที่ชื่อจีโอแคช

668
00:46:34,291 --> 00:46:38,208
‎เธอเจอบันทึกเล่มหนึ่งและตาก็มีเหรียญอยู่
‎ตอนนี้เธอเลยมั่นใจว่ามีสมบัติ

669
00:46:38,291 --> 00:46:41,583
‎- โอ้ ดูสิ นั่นของเด็กเธอนี่
‎- หมายความว่าเรามาถูกทางแล้ว

670
00:46:41,666 --> 00:46:42,750
‎เดี๋ยวๆ

671
00:46:43,333 --> 00:46:44,833
‎- อะไร
‎- ให้ฉันไปก่อน

672
00:46:45,333 --> 00:46:46,875
‎ฉันจะดูให้ว่าปลอดภัย

673
00:46:48,083 --> 00:46:52,000
‎- ทำอย่างกับนายเคยมาแล้ว
‎- มันเป็นหน้าที่ของลูกผู้ชาย โอ้ตาย…

674
00:46:52,541 --> 00:46:55,750
‎- ลูกผู้ชาย ทำได้เยี่ยมมาก
‎- มีที่เหยียบอยู่ตรงนี้

675
00:46:58,958 --> 00:47:01,625
‎ครีบ ตีนกบเหรอ
‎ดูเหมือนพวกเขาจะเข้าไปในนั้น

676
00:47:01,708 --> 00:47:05,625
‎- โอ้ไม่ เราเข้าไปในนั้นไม่ได้
‎- ทำไมไม่ได้ล่ะ

677
00:47:05,708 --> 00:47:07,250
‎ถ้ำเป็นสิ่งคาปู

678
00:47:09,875 --> 00:47:10,750
‎ศักดิ์สิทธิ์

679
00:47:11,625 --> 00:47:16,000
‎บางครั้งชาวฮาวายใช้ถ้ำเพื่อเก็บร่างของผู้ที่ตาย

680
00:47:16,083 --> 00:47:18,458
‎เพราะงั้นถ้าถ้ำนี้เป็นสุสานก็ถือเป็นที่ต้องห้าม

681
00:47:18,541 --> 00:47:21,500
‎ฉันแค่อยากไปพาน้องสาว
‎ที่คิดว่าตัวเองเป็นอินเดียน่า โจนส์ออกมา

682
00:47:21,583 --> 00:47:24,500
‎ถ้าเธอกลัวว่าจะมีใครเข้าไปทำถ้ำนี้เละ
‎ไม่ใช่ฉันแน่ๆ

683
00:47:25,500 --> 00:47:26,458
‎ก็ได้

684
00:47:27,333 --> 00:47:28,333
‎เดี๋ยวนะ

685
00:47:32,708 --> 00:47:35,833
‎บอกให้รู้ไว้ก่อน ปกติเราไม่ได้ทำกันแบบนี้

686
00:47:36,375 --> 00:47:37,583
‎แต่เรากำลังจนตรอก

687
00:47:48,916 --> 00:47:50,958
‎หนูขอโทษนะคะ แต่หนูจำเป็นต้องเข้าไป

688
00:47:51,541 --> 00:47:55,250
‎หนูไม่ได้มีเจตนาลบหลู่ หนูทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ

689
00:47:55,333 --> 00:47:56,250
‎มาฮาโล

690
00:48:00,625 --> 00:48:02,250
‎นั่นเป็นเครื่องบูชาเหรอ

691
00:48:03,583 --> 00:48:05,458
‎ใช่ อีโออาเน่

692
00:48:06,958 --> 00:48:07,958
‎โอเค

693
00:48:08,958 --> 00:48:10,416
‎- ฉันเหรอ
‎- ตานาย

694
00:48:15,000 --> 00:48:18,750
‎ว่าไงภูเขา ฟังนะ ตอนนี้เธอดูสวยเลยล่ะ

695
00:48:18,833 --> 00:48:21,541
‎เราต้องเข้าไปในถ้ำ เพราะงั้น…

696
00:48:22,750 --> 00:48:24,500
‎เข้าใจกันแล้ว เราเข้าไปได้

697
00:48:27,583 --> 00:48:28,583
‎สุภาพสตรีก่อน

698
00:48:38,583 --> 00:48:39,416
‎ดูสิ

699
00:48:40,916 --> 00:48:44,375
‎เขาต้องมาจากเรือเปรูเวียนแน่เลยใช่ไหม

700
00:48:46,000 --> 00:48:49,625
‎ก็นะ จะมีกะลาสีนอนตายอยู่สักกี่คนในโออาฮู

701
00:48:49,708 --> 00:48:50,750
‎ใช่

702
00:48:51,333 --> 00:48:54,708
‎ฉันไม่เคยเห็นสักคน หมายถึงก่อนหน้าวันนี้น่ะ

703
00:48:55,583 --> 00:48:56,416
‎นี่มัน…

704
00:48:58,916 --> 00:48:59,958
‎ไม่จริงน่า

705
00:49:00,041 --> 00:49:01,458
‎คุณพระช่วย

706
00:49:02,583 --> 00:49:04,250
‎- แคสเปอร์
‎- พิลลี่

707
00:49:13,041 --> 00:49:13,875
‎พิลลี่

708
00:49:15,083 --> 00:49:17,125
‎- อีเหรอ
‎- แคสเปอร์

709
00:49:17,708 --> 00:49:20,291
‎อี เราอยู่ข้างล่างนี่

710
00:49:20,375 --> 00:49:21,583
‎ระวังด้วย ตรงขอบมันลื่น

711
00:49:21,666 --> 00:49:23,666
‎- อะไรเนี่ย พิลลี่
‎- แคสเปอร์ เป็นอะไรไหม

712
00:49:23,750 --> 00:49:24,791
‎ฉันไม่เป็นไร ขอบใจ

713
00:49:24,875 --> 00:49:27,708
‎รู้ไหมว่าเธอโชคดีแค่ไหน
‎ที่ไม่ได้ขับกระบะของคิโมไปชนตาย

714
00:49:28,208 --> 00:49:31,500
‎ไงฮานะ ขอโทษด้วยเรื่องพี่ชาย
‎ฉันรู้ว่าเขาน่ารำคาญ

715
00:49:31,583 --> 00:49:34,541
‎คนพูดยังติดอยู่ในถ้ำเพราะมาตามหาตำนานโง่ๆ

716
00:49:34,625 --> 00:49:37,416
‎- มันไม่ใช่ตำนานนะ
‎- ใช่ มันของจริง อี รับนะ

717
00:49:43,708 --> 00:49:46,500
‎- ไม่ ไม่มีทางหรอก
‎- ลองกัดสิ นายจะเห็นรอยฟัน

718
00:49:52,291 --> 00:49:54,916
‎สมบัติเป็นเรื่องจริง ทั้งสร้อยคอของตา

719
00:49:55,000 --> 00:49:57,625
‎และแหวนนั่นที่เราเจอบนโครงกระดูกนี่…

720
00:49:57,708 --> 00:49:59,541
‎เดี๋ยว อะไร… โครงกระดูกเหรอ

721
00:50:00,125 --> 00:50:03,291
‎- แบบศพคนตายน่ะเหรอ
‎- ศพกะลาสีตาย

722
00:50:04,041 --> 00:50:05,958
‎เราต้องพาพวกนายออกมาจากที่นั่น

723
00:50:06,041 --> 00:50:07,875
‎ใช้ไม้ของฉันก็ได้ คีอานู

724
00:50:09,375 --> 00:50:11,041
‎เร็วเข้า เอื้อมหน่อย

725
00:50:11,125 --> 00:50:12,958
‎พิลลี่ โทรศัพท์ฉันล่ะอยู่ไหน

726
00:50:13,041 --> 00:50:15,875
‎- เร็วเข้า
‎- ใจเย็นพ่อหัวนมโต อยู่นี่

727
00:50:15,958 --> 00:50:19,500
‎ขนาดมันปกติ ไม่ได้เล็กหรือใหญ่สักหน่อย

728
00:50:19,583 --> 00:50:21,916
‎พิลลี่ ส่งโทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันจะโทรเรียก 911

729
00:50:22,541 --> 00:50:24,375
‎ทำไมไม่ตอบ เธอทำอะไรโทรศัพท์ฉัน

730
00:50:25,625 --> 00:50:29,208
‎มันเป็นอุบัติเหตุ
‎ฉันจะซื้อเครื่องใหม่ให้ด้วยแหวนที่เราหาเจอ

731
00:50:29,291 --> 00:50:31,166
‎- ฉันจะฆ่าเธอ
‎- ใจเย็น

732
00:50:31,250 --> 00:50:33,083
‎ใช้ของฉันสิ

733
00:50:35,750 --> 00:50:37,291
‎เร็วเข้า อีกนิดหนึ่ง

734
00:50:37,375 --> 00:50:39,541
‎- เร็วเข้า แคสเปอร์
‎- หลบ

735
00:50:39,625 --> 00:50:41,416
‎ฉันทำเอง เอาโทรศัพท์ไป

736
00:50:46,958 --> 00:50:47,791
‎มานี่

737
00:50:51,000 --> 00:50:51,833
‎เอาละ

738
00:50:54,291 --> 00:50:56,541
‎กระโดดหรือทำอะไรสักอย่างสิ
‎นายเอาแต่ยืนอยู่เฉยๆ

739
00:50:59,083 --> 00:51:00,625
‎พระเจ้า ฉันจับไว้แล้ว

740
00:51:00,708 --> 00:51:03,083
‎โอเค

741
00:51:07,083 --> 00:51:09,250
‎- โอเค
‎- โอ้ ว่าไงจ๊ะ

742
00:51:09,333 --> 00:51:12,208
‎- หุบปากแล้วดึงเด็กๆ ขึ้นมา
‎- โอเค

743
00:51:13,166 --> 00:51:14,041
‎เร็วเข้า

744
00:51:15,000 --> 00:51:15,916
‎ระวัง

745
00:51:17,666 --> 00:51:18,791
‎ไม่นะ ไม่

746
00:51:28,125 --> 00:51:30,666
‎โย่ ว่าไง นี่อี ฝากข้อความไว้นะ

747
00:51:30,750 --> 00:51:32,666
‎นี่แม่นะ คือ…

748
00:51:32,750 --> 00:51:35,958
‎แม่โทรมาดูว่าลูกๆ เป็นไงบ้าง

749
00:51:36,541 --> 00:51:38,083
‎เล่นจีโอแคชให้สนุกนะ

750
00:51:38,166 --> 00:51:39,833
‎แม่รู้ว่าลูกไม่ชอบ

751
00:51:39,916 --> 00:51:43,083
‎แต่มันมีความหมายมากสำหรับพิลลี่ที่ลูกเล่นกับน้อง

752
00:51:43,166 --> 00:51:47,500
‎บอกน้องด้วยว่าแม่รัก และแม่ก็รักลูกเหมือนกัน

753
00:51:47,583 --> 00:51:49,166
‎แล้วคุยกันนะ บาย

754
00:51:53,208 --> 00:51:54,625
‎แหวนที่นายกัดไปน่ะของเขา

755
00:51:55,708 --> 00:51:58,416
‎โอเค ตามบันทึกของม็องส์…

756
00:51:58,500 --> 00:51:59,500
‎ไม่เอาแล้วนะ

757
00:51:59,583 --> 00:52:02,333
‎ม็องส์เหรอ
‎หมายถึงกะลาสีจากเรือเปรูเวียนน่ะเหรอ

758
00:52:03,083 --> 00:52:05,000
‎อะไร มันเรื่องจริงนะ

759
00:52:05,958 --> 00:52:09,041
‎ม็องส์กับลูกเรือแบกสมบัติมาที่นี่

760
00:52:09,125 --> 00:52:11,208
‎เพราะงั้นเราต้องไปตรงนี้

761
00:52:11,291 --> 00:52:13,750
‎ถ้ำที่มีบ่อน้ำ น้ำตก

762
00:52:13,833 --> 00:52:16,000
‎รูในช่องเขา และเชือกอะไรก็ไม่รู้

763
00:52:16,083 --> 00:52:17,791
‎ดูเหมือนระบบรอกนะ

764
00:52:18,291 --> 00:52:19,208
‎ขอฉันดูหน่อย

765
00:52:24,333 --> 00:52:27,875
‎งั้นถ้าเราตามเส้นทางที่บอกในบันทึกของม็องส์ไป

766
00:52:27,958 --> 00:52:29,916
‎เราก็จะเจอทางออกและปลอดภัย

767
00:52:30,708 --> 00:52:33,666
‎ไม่ๆๆ

768
00:52:33,750 --> 00:52:37,916
‎เธอไม่เข้าใจ เราจะยิ่งกว่าปลอดภัยอีก

769
00:52:38,541 --> 00:52:39,875
‎เราจะรวยเละ

770
00:52:40,375 --> 00:52:42,166
‎เราจะมีเงินใช้หนี้ให้ตา

771
00:52:42,750 --> 00:52:44,916
‎และอยู่นิวยอร์กได้

772
00:52:45,500 --> 00:52:47,083
‎แล้วก็จ้างครูฝึกให้มอร์ติเมอร์ได้

773
00:52:47,666 --> 00:52:49,791
‎ฮานะ เธอจะมีเงินพอไปเรียนที่จูลิอาร์ด

774
00:52:51,166 --> 00:52:54,250
‎เรามุ่งไปที่เรื่องหาทางออกก่อนไหม
‎ยังไงต่อ พิลลี่

775
00:52:54,333 --> 00:52:56,333
‎เราแค่ต้องผ่าน…

776
00:52:56,958 --> 00:53:01,125
‎ลาส เฟาเซส เด ลา มูเอร์เต

777
00:53:01,208 --> 00:53:04,041
‎ใช่ สมบัติจ๋า ฉันมาแล้ว

778
00:53:04,541 --> 00:53:05,875
‎ฟังดูน่าไปเนอะ

779
00:53:06,916 --> 00:53:08,541
‎มันแปลว่าขากรรไกรแห่งความตาย

780
00:53:10,916 --> 00:53:12,791
‎มันคงบังเอิญเป็นแค่คำเปรียบเปรยน่ะ

781
00:53:13,291 --> 00:53:15,083
‎ไปกันเถอะ ไม่เป็นไรหรอก

782
00:53:17,625 --> 00:53:18,458
‎เอาจริงสิ

783
00:53:19,166 --> 00:53:20,958
‎- อะไร
‎- ไม่เป็นไรหรอก

784
00:53:22,750 --> 00:53:24,083
‎นี่มันแหล่มเลย

785
00:53:25,041 --> 00:53:28,416
‎ไม่ๆๆ

786
00:53:28,500 --> 00:53:30,541
‎นี่มันไม่ดีเอามากๆ เลย

787
00:53:30,625 --> 00:53:31,875
‎ไม่ได้เปรียบเปรยด้วย

788
00:53:34,458 --> 00:53:38,000
‎หินย้อยมันคมมาก เราจะป้องกันยังไง

789
00:53:38,875 --> 00:53:39,916
‎ฉันคิดออกแล้ว

790
00:54:36,125 --> 00:54:38,625
‎ผมได้ยินมาว่าคุณพาคนไปตกปลา

791
00:54:38,708 --> 00:54:42,625
‎- ฉันเปล่า เขาพาฉันไปสัปดาห์ก่อน
‎- ไปตกเลย

792
00:54:42,708 --> 00:54:45,166
‎แบบนั้นถึงจะรู้ว่าดีจริง

793
00:54:45,250 --> 00:54:46,833
‎โอเค หมดเวลาสนุกแล้ว

794
00:54:48,583 --> 00:54:51,083
‎- อาโลฮ่า มาฮาโล
‎- ค่อยๆ

795
00:54:57,333 --> 00:55:01,166
‎ลุงเขากำลังขอโทษที่อาทิตย์นี้
‎ไม่ได้เอาอโวคาโดมาให้บรรดาพยาบาล

796
00:55:01,250 --> 00:55:03,833
‎อ้อ อโวคาโด แบบที่ลูกใหญ่ๆ น่ะเหรอ

797
00:55:03,916 --> 00:55:06,958
‎อ้อใช่ ลุงเขาเอามาให้พวกเราหนึ่งถุง
‎ทุกอาทิตย์เลย

798
00:55:07,041 --> 00:55:10,208
‎ที่นี่เขาเป็นเหมือนโอฮาน่า
‎ทุกคนอยากรู้ว่าเขาเป็นยังไงบ้าง

799
00:55:11,000 --> 00:55:12,416
‎ใช่เลย คิโม

800
00:55:12,500 --> 00:55:16,000
‎อีกไม่นานนายต้องหาห้องที่ใหญ่กว่านี้
‎ไว้สำหรับดอกไม้กับลูกโป่ง

801
00:55:16,083 --> 00:55:17,083
‎ได้เลย

802
00:55:17,583 --> 00:55:21,083
‎มีใครตรวจน้ำตาลในเลือดเขาหรือยัง
‎เมื่อคืนมันสูง

803
00:55:21,166 --> 00:55:25,041
‎- ได้ หลังจากฉันวัดความดันนะ
‎- แล้วยาล่ะ เขากินยาแล้วใช่ไหม

804
00:55:25,125 --> 00:55:27,416
‎- ตอนเธอคุยโทรศัพท์อยู่
‎- เขาได้…

805
00:55:27,500 --> 00:55:28,750
‎เลย์ลานี่

806
00:55:29,875 --> 00:55:31,250
‎ทีน่าก็เป็นพยาบาล

807
00:55:32,166 --> 00:55:35,000
‎เธอรู้ว่าต้องทำยังไง
‎ปล่อยให้เธอทำหน้าที่ของเธอไป

808
00:55:39,166 --> 00:55:41,083
‎คิโม พยายามผ่อนคลายนะ

809
00:55:46,916 --> 00:55:49,375
‎เลย์ลานี่ ตอนนี้คุณอยู่นิวยอร์กเหรอ

810
00:55:49,458 --> 00:55:52,083
‎ใช่ เธอย้ายไปหลังคัวเสีย

811
00:56:01,416 --> 00:56:05,333
‎มาเยี่ยมที่นี่คงทำให้คิดถึงบ้านล่ะสิ

812
00:56:05,416 --> 00:56:08,541
‎ใช่ อันที่จริงฉันกำลังคิดว่าจะย้ายกลับมา

813
00:56:09,125 --> 00:56:11,166
‎โอ้ ถือเป็นข่าวดีเลยเนอะ คิโม

814
00:56:12,375 --> 00:56:13,875
‎ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย

815
00:56:16,291 --> 00:56:18,500
‎จะได้ใช้เวลากับพ่อมากขึ้นไง

816
00:56:18,583 --> 00:56:20,958
‎ก็พ่อเป็นโอฮาน่าใช่ไหมล่ะ

817
00:56:21,041 --> 00:56:23,291
‎แล้วแกจะมารู้อะไรเรื่องโอฮาน่า

818
00:56:30,291 --> 00:56:31,583
‎หนูจะไปซื้อกาแฟ

819
00:56:38,958 --> 00:56:41,833
‎- อะไร
‎- ทำไมทีนี้มาทำเป็นเหมือนไม่คิดถึงเธอล่ะ

820
00:56:41,916 --> 00:56:43,291
‎นั่นคีกิของคุณนะ

821
00:57:00,833 --> 00:57:01,666
‎ถือนี่ไว้

822
00:57:04,500 --> 00:57:05,666
‎ทำอะไรน่ะ

823
00:57:05,750 --> 00:57:08,083
‎ฉันแค่ต้องไขบางอย่างให้กระจ่าง

824
00:57:15,375 --> 00:57:18,541
‎พวกเรา อย่าไปแตะไม้นะ

825
00:57:20,958 --> 00:57:21,916
‎ตายละ

826
00:57:22,000 --> 00:57:23,541
‎เอาละ ไปกันเถอะ

827
00:57:29,416 --> 00:57:31,958
‎- เอาก้นไปให้พ้นหน้าฉัน
‎- หน้านายแหละที่มาอยู่ในก้นฉัน

828
00:57:32,041 --> 00:57:33,958
‎เอาหน้าพี่ออกไปจากก้นเขา อี

829
00:57:34,041 --> 00:57:36,583
‎- คลานไปเถอะ ฉันลากกระเป๋าให้
‎- ได้เลย

830
00:57:37,291 --> 00:57:39,458
‎ถ้านายตด ฉันจะฆ่านาย

831
00:57:39,541 --> 00:57:42,333
‎- ฉันตัวใหญ่เกินไป
‎- เราเกือบถึงแล้ว

832
00:58:00,750 --> 00:58:03,000
‎- มีอะไร
‎- กระเป๋าโง่ๆ ของนายติดอะไรสักอย่าง

833
00:58:05,541 --> 00:58:06,625
‎โอ้นี่ ดูสิ

834
00:58:11,583 --> 00:58:14,958
‎ร้องเพราะกลัวแมงมุมน่ะ อี เป็นอะไรไหม

835
00:58:15,041 --> 00:58:17,083
‎นั่นเสียงพี่ชายเธอเหรอ

836
00:58:17,166 --> 00:58:20,500
‎ไม่ต้องห่วง แมงมุมหมาป่าไม่อันตราย
‎แถมยังน่ารักด้วย

837
00:58:20,583 --> 00:58:23,541
‎เราโชคดีที่มันไม่ใช่แมงมุมไวโอลินสีน้ำตาล

838
00:58:23,625 --> 00:58:26,708
‎เพราะให้ตาย จะบอกให้ฟังนะ…

839
00:58:26,791 --> 00:58:28,125
‎ช่วยฆ่ามันให้ที

840
00:58:29,500 --> 00:58:31,500
‎แต่แมงมุมหมาป่าใกล้จะสูญพันธุ์แล้วนะ

841
00:58:31,583 --> 00:58:32,750
‎ฉันนี่แหละจะสูญพันธุ์

842
00:58:36,708 --> 00:58:37,583
‎อีโออาเน่

843
00:58:40,083 --> 00:58:42,791
‎อย่า… ขยับ

844
00:58:48,416 --> 00:58:50,916
‎นั่นมันไม่ใช่แมงมุมหมาป่าน่ารัก

845
00:58:51,500 --> 00:58:55,750
‎นั่น… ไม่ใช่แมงมุมหมาป่า

846
00:58:56,333 --> 00:58:58,166
‎ทำไมมันถึงมีตาหลายคู่จัง

847
00:58:58,666 --> 00:59:01,541
‎นั่น… ไม่ใช่ตา

848
00:59:04,791 --> 00:59:08,500
‎ไป ออกไปๆ

849
00:59:08,583 --> 00:59:09,666
‎ไป

850
00:59:09,750 --> 00:59:11,125
‎ไป

851
00:59:11,208 --> 00:59:12,416
‎ไป

852
00:59:28,583 --> 00:59:30,375
‎กระเป๋าของแคสเปอร์อยู่ไหน

853
00:59:32,500 --> 00:59:35,166
‎- บันทึกอยู่ในกระเป๋าของแคสเปอร์
‎- พิลลี่

854
00:59:46,958 --> 00:59:47,833
‎รูปนั้น

855
00:59:55,458 --> 00:59:59,791
‎พิลลี่ ช่วยบอกทีว่าเธอจำได้
‎ว่าบันทึกเขียนถึงวิธีออกไปไว้ยังไง

856
01:00:01,500 --> 01:00:03,291
‎เธออ่านจบแล้วใช่ไหม

857
01:00:03,791 --> 01:00:06,041
‎เมื่อกี้นายเพิ่งถามเธอว่าอ่านจบหรือยังเหรอ

858
01:00:06,541 --> 01:00:09,583
‎ใช่ อ่านจบแล้ว ก็เห็นๆ อยู่

859
01:00:11,583 --> 01:00:12,666
‎โอเค

860
01:00:13,500 --> 01:00:14,916
‎งั้นมันบอกว่าอะไร

861
01:00:17,125 --> 01:00:18,416
‎ฉันจำได้อยู่แล้ว

862
01:00:18,500 --> 01:00:21,166
‎โรบินสันกับบราวน์เข้ามาในถ้ำ

863
01:00:21,250 --> 01:00:25,000
‎แล้วพวกเขาก็พูดว่า
‎"เพื่อน ฝนตกโคตรหนักเลย"

864
01:00:25,083 --> 01:00:29,375
‎"สุดจะเหนอะ เฉอะแฉะ ใช่ แถมยังวู้"

865
01:00:29,458 --> 01:00:32,375
‎"เหม็นเหมือนแอมโมเนีย"
‎"เพราะขี้ค้างคาวพวกนั้นไง"

866
01:00:32,458 --> 01:00:34,666
‎"ใช่ ขี้ค้างคาวตรึมเลย"

867
01:00:35,875 --> 01:00:38,041
‎ฉันจำได้ละ เพราะว่าเธอผล็อยหลับไป

868
01:00:38,125 --> 01:00:40,416
‎ฉันเลยเอาบันทึกมาแล้วก็อ่านเรื่องทั้งหมด

869
01:00:40,500 --> 01:00:43,208
‎โรบินสันกับบราวน์กำลังคุยกันอยู่

870
01:00:43,291 --> 01:00:46,666
‎"ข้างนอกฝนตก" "ทั้งเหนอะและเฉอะแฉะ"
‎"ใช่ เหนอะหนะ"

871
01:00:46,750 --> 01:00:51,291
‎"เฮ้โย่ ไปร้านพาพาย่าคิงแล้วสั่งพิซซ่ากัน"
‎"วู้" "ใช่"

872
01:00:51,833 --> 01:00:55,208
‎แล้วพวกเขาก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดกาล

873
01:00:55,291 --> 01:00:57,333
‎ที่ร้านพาพาย่าคิงไม่มีพิซซ่าขายนะ

874
01:00:57,416 --> 01:01:01,083
‎นั่นแหละที่ฉันจะสื่อ เธออ่านบันทึกไม่จบใช่ไหม

875
01:01:01,916 --> 01:01:03,666
‎ฉันอ่านหนังสือช้า

876
01:01:03,750 --> 01:01:07,416
‎- "ไม่ต้องห่วง" เธอว่า "เราไม่เป็นไรหรอก"
‎- ฉันแค่พยายามจะช่วยตา

877
01:01:07,500 --> 01:01:08,541
‎ไม่ใช่เลย

878
01:01:08,625 --> 01:01:10,583
‎เธอแสร้งทำเป็นนักล่าสมบัติ

879
01:01:10,666 --> 01:01:14,208
‎เธอทำแบบนี้ตลอด
‎และครั้งนี้เธอลากพวกเราซวยไปด้วย

880
01:01:19,125 --> 01:01:20,125
‎มานี่

881
01:01:20,916 --> 01:01:22,291
‎เป็นบ้าอะไรของนาย

882
01:01:22,375 --> 01:01:25,208
‎- ฉันเหรอ เธอไม่สติแตกได้ยังไง
‎- สติแตกสิ

883
01:01:26,208 --> 01:01:28,750
‎ตอนนี้ฉันสติแตกสุดๆ เลย

884
01:01:28,833 --> 01:01:30,500
‎- แต่นายไม่เห็น
‎- เธอเป็นอะไรไหม

885
01:01:30,583 --> 01:01:34,583
‎เพราะฉันไม่อยากให้พวกเขาเห็น
‎เพราะพวกเขาอายุแค่ 12

886
01:01:40,583 --> 01:01:42,125
‎นี่ เอานี่ไป

887
01:01:43,916 --> 01:01:45,791
‎ฉันไม่ใช่คนที่นายต้องไถ่โทษ

888
01:01:48,000 --> 01:01:49,666
‎หัวโง่ๆ ของนายเลือดออก

889
01:01:51,250 --> 01:01:53,583
‎เด็กๆ มาเถอะ

890
01:02:14,083 --> 01:02:15,000
‎ไง

891
01:02:16,583 --> 01:02:17,458
‎ขอบใจ

892
01:02:18,875 --> 01:02:20,125
‎ก่อนหน้านี้ขอโทษด้วยนะ

893
01:02:23,000 --> 01:02:26,208
‎ไม่เป็นไร ก็แค่เรื่องต่างๆ มัน…

894
01:02:27,625 --> 01:02:28,541
‎เครียดเหรอ

895
01:02:32,875 --> 01:02:34,333
‎ล้นเลยล่ะ

896
01:02:35,041 --> 01:02:37,708
‎ฉันรู้ว่าเราไม่ได้คุยกันตั้งแต่…

897
01:02:39,541 --> 01:02:41,208
‎ตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย

898
01:02:42,583 --> 01:02:46,083
‎แต่เธอเชื่อฉันเถอะ คิโมดีใจที่เธอกลับมาบ้าน

899
01:02:47,541 --> 01:02:48,791
‎ฉันไม่คิดอย่างงั้นนะ

900
01:02:49,958 --> 01:02:50,916
‎เลย์ลานี่

901
01:02:52,333 --> 01:02:53,875
‎มันผ่านมา 11 ปีแล้วนะ

902
01:02:55,208 --> 01:02:56,875
‎เขาไม่อยากให้เธอไป

903
01:02:57,541 --> 01:02:58,958
‎เขาก็แค่…

904
01:02:59,666 --> 01:03:02,250
‎เขาไม่รู้จะแสดงออกยังไง
‎ว่าคิดถึงเธอมากแค่ไหน

905
01:03:11,875 --> 01:03:12,833
‎ว้าว พิลลี่

906
01:03:12,916 --> 01:03:16,500
‎เธอพูดถูก ม็องส์ทิ้งสัญลักษณ์พวกนี้ไว้ทุกที่เลย

907
01:03:17,666 --> 01:03:20,625
‎ดูสิ นั่นอีกอันหนึ่ง เก่งมากที่หามันเจอ

908
01:03:20,708 --> 01:03:22,666
‎- ฮานะ ดูสิ
‎- แคสป์ รอเดี๋ยว

909
01:03:25,375 --> 01:03:26,208
‎นี่

910
01:03:27,916 --> 01:03:30,458
‎ฉันเห็นเธอมีรูปแม่กับพ่อ

911
01:03:32,541 --> 01:03:33,750
‎ขอฉันดูได้ไหม

912
01:03:48,875 --> 01:03:53,166
‎- ฉันไม่เคยเห็นรูปนี้มาก่อนเลย
‎- ใช่ ฉันเจอในห้องแม่

913
01:03:56,083 --> 01:03:57,833
‎ชุดของแม่สวยมากเลย

914
01:03:59,416 --> 01:04:00,333
‎ฉันรู้

915
01:04:01,125 --> 01:04:04,166
‎พี่ว่านั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่แม่โกนขนขาหรือเปล่า

916
01:04:06,833 --> 01:04:08,625
‎ให้ตายสิ

917
01:04:08,708 --> 01:04:10,291
‎โอ้ไม่

918
01:04:11,500 --> 01:04:14,250
‎- พวกเขาสองคนดูมีความสุขมากเลย
‎- พ่อหล่อนะ

919
01:04:15,000 --> 01:04:17,125
‎ทรงหัวเกรียนเหมือนที่จำได้เลย

920
01:04:19,333 --> 01:04:21,000
‎พี่ยังโชคดีที่จำอะไรได้

921
01:04:53,041 --> 01:04:54,500
‎ฉันขอโทษ

922
01:04:56,541 --> 01:04:57,583
‎ฉันขอโทษนะ

923
01:04:58,166 --> 01:05:00,791
‎ฉันขอโทษที่ทำให้แกรู้สึกเหมือนไม่มีใครต้องการ

924
01:05:01,958 --> 01:05:03,166
‎และเป็นภาระ

925
01:05:07,958 --> 01:05:09,500
‎มาทำให้มันถูกต้องเถอะ

926
01:05:11,708 --> 01:05:13,541
‎ใช่ มาทำให้มันถูกต้องเถอะ

927
01:05:20,041 --> 01:05:22,125
‎ฉันจะสอนอาโลฮ่าให้ลูกแกได้ยังไง

928
01:05:22,208 --> 01:05:25,125
‎ถ้าฉันไม่แก้ความสัมพันธ์กับแกก่อน

929
01:05:29,166 --> 01:05:30,708
‎อี คาลา ไม อีอาอู

930
01:05:32,833 --> 01:05:34,500
‎ฉันขอโทษที่โทษแก

931
01:05:35,791 --> 01:05:37,250
‎เพราะความเหงาของตัวเอง

932
01:05:38,375 --> 01:05:40,041
‎อี คาลา ไม อีอาอู

933
01:05:41,125 --> 01:05:42,500
‎ที่ทิ้งพ่อไป

934
01:05:44,166 --> 01:05:46,666
‎และอยู่ห่างจากพ่อตั้งนาน

935
01:05:47,291 --> 01:05:50,708
‎ฉันต้องอยู่ที่ผืนดินนี้
‎เพราะมันเป็นความรับผิดชอบของฉัน

936
01:05:50,791 --> 01:05:54,958
‎แต่ฉันควรจะไปอยู่ข้างๆ แก

937
01:05:55,916 --> 01:05:58,041
‎อี คาลา ไม อีอาอู

938
01:05:58,125 --> 01:06:00,166
‎ที่ทำให้พ่อต้องเจ็บปวดมากมาย

939
01:06:02,166 --> 01:06:05,375
‎เพราะหนูหนีไปจากความเจ็บปวดของตัวเอง

940
01:06:05,458 --> 01:06:06,750
‎ขอบใจนะ

941
01:06:08,333 --> 01:06:10,375
‎ที่มาดูแลฉัน

942
01:06:11,291 --> 01:06:13,541
‎ทั้งๆ ที่ฉันบอกว่าไม่ต้องมา

943
01:06:14,125 --> 01:06:16,125
‎ขอบคุณที่รักหนู

944
01:06:18,500 --> 01:06:21,208
‎ทั้งๆ ที่หนูทำให้พ่อเจ็บปวดมากเหลือเกิน

945
01:06:22,041 --> 01:06:22,958
‎ฉันรักแกนะ

946
01:06:23,458 --> 01:06:25,791
‎หนูรักพ่อมากค่ะ

947
01:06:38,000 --> 01:06:38,958
‎บ้าอะไรเนี่ย

948
01:06:47,666 --> 01:06:50,208
‎พื้นมันเป็นลาวาจริงๆ ใช่ไหม

949
01:06:52,541 --> 01:06:53,375
‎ถั่ว

950
01:06:59,958 --> 01:07:01,666
‎โย่ ทำอะไรของเธอน่ะ ฮานะ

951
01:07:02,833 --> 01:07:04,208
‎เดี๋ยวฉันไปนะ

952
01:07:05,166 --> 01:07:07,125
‎ฮานะไม่ค่อยชอบความสูงเท่าไหร่

953
01:07:09,000 --> 01:07:11,416
‎แล้วเธอจะข้ามนั่นไปได้ยังไง

954
01:07:14,583 --> 01:07:17,708
‎รู้ไหม ฮานะ เราอาจจะไม่ได้อยู่สูงขนาดนั้นนะ

955
01:07:18,333 --> 01:07:21,541
‎มันไม่ได้ลึกขนาดนั้น
‎ฉันกับแคสเปอร์จะข้ามสะพานไปก่อน

956
01:07:21,625 --> 01:07:24,458
‎อะไรนะ ไม่
‎เธอห้ามเป็นคนลองข้ามกับดักมรณะนี่

957
01:07:24,541 --> 01:07:27,583
‎- อย่าเรียกมันอย่างนั้นดีกว่า
‎- เราตัวเบาที่สุดในกลุ่ม

958
01:07:27,666 --> 01:07:30,125
‎ถ้าต้องมีคนลองก็ควรจะเป็นเรา

959
01:07:30,833 --> 01:07:35,500
‎ใช่แล้ว นายมีกล้ามเนื้อเยอะ
‎และกล้ามเนื้อน้ำหนักมาก

960
01:07:37,000 --> 01:07:40,875
‎- ฉันมีกล้ามเยอะจริง มัน…
‎- เอาจริงสิ ตอนนี้เนี่ยนะ

961
01:07:40,958 --> 01:07:45,250
‎- พวกนายคุยเรื่องอะไรกัน
‎- เปล่านี่ ไม่มีอะไรหรอก

962
01:07:45,333 --> 01:07:46,708
‎ดูนะ

963
01:07:59,791 --> 01:08:00,916
‎ไปนู่นแล้ว

964
01:08:02,208 --> 01:08:03,625
‎บางทีอาจจะมีเชือกอยู่แถวนี้

965
01:08:04,541 --> 01:08:06,375
‎เป็นโจรสลัดที่สกปรกที่สุดที่เคยเห็นเลย

966
01:08:09,000 --> 01:08:10,666
‎จัดบ้านอยู่เหรอ มาริเอะ คนโด

967
01:08:12,916 --> 01:08:13,958
‎ฉันชอบเขานะ

968
01:08:14,041 --> 01:08:17,291
‎- คิดว่าคนพวกนี้ตายยังไง
‎- ถ้ามีบันทึก ฉันคงบอกได้

969
01:08:17,375 --> 01:08:20,000
‎ฉันคงรู้ด้วยว่านายม็องส์ข้ามหลุมนั่นไป

970
01:08:20,082 --> 01:08:23,500
‎โดยไม่สร้างสะพานแล้วค่อยสร้างทีหลังได้ยังไง
‎แต่ฉันไม่มีบันทึก

971
01:08:27,457 --> 01:08:29,000
‎นั่นมันดูเหมือนรูกระสุนไหม

972
01:08:38,082 --> 01:08:39,207
‎- มีอะไรเหรอ
‎- เปล่านี่

973
01:08:41,625 --> 01:08:44,125
‎นี่ พวกพี่ต้องมาดูนี่

974
01:08:49,457 --> 01:08:51,125
‎ดูสิ ตรงนี้

975
01:08:51,207 --> 01:08:53,625
‎- เราเจอทางข้ามไปแล้ว
‎- ยังไง

976
01:08:54,207 --> 01:08:56,750
‎แค่ไปตามแนวขอบผาแล้วกระโดดข้ามตรงนี้

977
01:08:58,041 --> 01:08:59,332
‎พร้อมไหม คีอานู 

978
01:09:01,582 --> 01:09:03,875
‎- โอ้ เธอ…
‎- แต่นแต๊น

979
01:09:06,750 --> 01:09:08,957
‎- ฉันเกลียดวิธีนี้
‎- มันเป็นทางเดียว

980
01:09:09,041 --> 01:09:10,832
‎- เธอทำได้ ฮานะ
‎- เธอข้ามได้

981
01:09:13,916 --> 01:09:15,082
‎ก็ได้

982
01:09:16,541 --> 01:09:18,875
‎ฉันจะทำให้มันจบๆ ไป

983
01:09:20,291 --> 01:09:23,041
‎ใช่ นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยสักนิด

984
01:09:23,125 --> 01:09:24,291
‎ไม่มีอะไรเลย

985
01:09:24,791 --> 01:09:27,000
‎นึกดูแล้ว ตึกเอ็มไพร์สเตตก็คงจะ

986
01:09:27,082 --> 01:09:29,125
‎สอง หรือสาม หรือสี่ หรือห้า อาจจะหก…

987
01:09:31,041 --> 01:09:33,416
‎หยุดพูดเถอะ

988
01:09:34,666 --> 01:09:35,666
‎โอเค

989
01:09:36,916 --> 01:09:38,082
‎ไม่ใช่เรื่องใหญ่

990
01:09:39,541 --> 01:09:41,332
‎ยิ่งเธอคิดถึงมันก็จะยิ่ง…

991
01:09:46,875 --> 01:09:50,250
‎- โอเค ไม่ๆ ฉันทำไม่ได้
‎- เธอทำได้ เธอต้อง…

992
01:09:50,332 --> 01:09:53,875
‎อย่ามาบอกว่าฉันทำอะไรได้หรือไม่ได้
‎นายเกือบตกไปแล้ว

993
01:09:55,750 --> 01:09:58,125
‎ฮานะ เธอแค่ต้องไม่คิดถึงมันเลย

994
01:09:58,791 --> 01:09:59,791
‎ยังไงล่ะ

995
01:10:15,166 --> 01:10:16,708
‎เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

996
01:10:44,500 --> 01:10:46,208
‎ฉันเกลียดแบบนี้มากเลย

997
01:10:54,750 --> 01:10:55,583
‎เยี่ยม

998
01:11:01,416 --> 01:11:02,250
‎ใช่

999
01:11:37,333 --> 01:11:38,416
‎พร้อมไหม

1000
01:11:48,208 --> 01:11:51,208
‎หนึ่ง สอง สาม

1001
01:11:57,958 --> 01:11:59,875
‎เห็นไหม เรื่องกล้วยๆ

1002
01:12:08,541 --> 01:12:09,791
‎นายเป็นอะไรหรือเปล่า

1003
01:12:14,000 --> 01:12:16,166
‎ไม่ ฉันแค่ต้องไปฉี่

1004
01:12:18,000 --> 01:12:20,125
‎- นายดูเหมือนจะปวดฉี่นะ
‎- ฉันไม่ได้ปวด

1005
01:12:20,208 --> 01:12:22,041
‎- นายดูเหมือนจะปวดฉี่
‎- อะไรนะ

1006
01:12:23,125 --> 01:12:25,000
‎- เกิดอะไรขึ้น
‎- ฉันไม่รู้

1007
01:12:26,500 --> 01:12:27,583
‎โอเค หยุด

1008
01:12:28,250 --> 01:12:31,083
‎ก่อนหน้านี้นายพูดถึงแมงมุมร้าย…

1009
01:12:31,166 --> 01:12:32,958
‎นายบอกว่าเราต้องไปฉี่ ฉันปวดจริง

1010
01:12:33,500 --> 01:12:35,500
‎เพื่อน ฉันขอให้นายตั้งสติ แมงมุม

1011
01:12:35,583 --> 01:12:37,541
‎นายพูดบางอย่างเกี่ยวกับตัวที่มีสีน้ำตาล

1012
01:12:38,041 --> 01:12:41,333
‎แมงมุมไวโอลินสีน้ำตาล
‎แมงมุมที่อันตรายที่สุดในฮาวาย

1013
01:12:42,000 --> 01:12:44,708
‎- อันตรายที่สุด เยี่ยมเลย
‎- ญาติของแมงมุมสันโดษสีน้ำตาล

1014
01:12:44,791 --> 01:12:48,000
‎พิษของมันทำให้เนื้อตาย
‎เราโชคดีมากเลยที่ไม่โดนกัด

1015
01:12:49,041 --> 01:12:51,750
‎เอาเป็นว่าพวกเราคนหนึ่งโดนกัด
‎มันจะแย่สักแค่ไหน

1016
01:12:51,833 --> 01:12:54,750
‎ก็ขึ้นอยู่กับว่าแผลถูกกัดมันพองไหม

1017
01:12:54,833 --> 01:12:55,916
‎แบบนี้เหรอ

1018
01:12:59,333 --> 01:13:01,458
‎นั่นมันไม่ดีเลย

1019
01:13:01,541 --> 01:13:04,708
‎- ฉันต้องทำไง บีบไหม
‎- ไม่ เราต้องพานายไปโรงพยาบาล

1020
01:13:04,791 --> 01:13:07,416
‎- แล้วก่อนหน้านั้นจะเป็นยังไง
‎- ต่อไปก็จะมีไข้และหนาวสั่น

1021
01:13:07,500 --> 01:13:10,833
‎ถ้าแผลถูกกัดมีน้ำเหลืองออก
‎และผิวเปลี่ยนเป็นสีม่วงคือเนื้อตายแล้ว

1022
01:13:10,916 --> 01:13:12,250
‎เพื่อนของพ่อฉันโดนกัด

1023
01:13:12,333 --> 01:13:15,708
‎หมอต้องขูดเนื้อที่ตายออกจากขาเขา

1024
01:13:15,791 --> 01:13:18,291
‎- ฉันอยากให้นายหุบปาก
‎- เราต้องบอกพิลลี่กับฮานะ

1025
01:13:18,375 --> 01:13:21,791
‎เราต้องออกไปจากนี่ก่อน
‎และมันจะยากถ้าทุกคนมาคอยห่วงฉัน

1026
01:13:22,416 --> 01:13:24,583
‎- นั่นเทปกาวเหรอ
‎- ใช่

1027
01:13:25,833 --> 01:13:27,416
‎ฉันไม่แน่ใจนะว่าสะอาดไหม

1028
01:13:27,500 --> 01:13:28,625
‎เงียบแล้วฉี่ไป

1029
01:13:38,750 --> 01:13:39,791
‎เจ๋ง

1030
01:13:39,875 --> 01:13:40,833
‎โอ้ ว้าว

1031
01:13:41,541 --> 01:13:42,416
‎ให้ตาย

1032
01:13:46,833 --> 01:13:47,791
‎ว้าว

1033
01:13:48,833 --> 01:13:50,375
‎ทำไมในนี้มันถึงเรืองแสงล่ะ

1034
01:13:51,041 --> 01:13:52,458
‎ไดโนแฟลกเจลเลต

1035
01:13:53,458 --> 01:13:56,750
‎- อะไรนะ
‎- พวกมันเป็นเหมือนสาหร่ายเรืองแสง

1036
01:13:56,833 --> 01:13:59,583
‎แต่ฉันไม่เคยได้ยินว่า

1037
01:14:00,333 --> 01:14:03,833
‎มีสิ่งมีชีวิตเรืองแสงอาศัยอยู่ในน้ำจืดด้วย

1038
01:14:05,750 --> 01:14:07,250
‎มือพี่เป็นอะไรน่ะ

1039
01:14:08,541 --> 01:14:10,041
‎ฉันก็ไม่อยากเป็นคนแบบนั้นหรอกนะ

1040
01:14:10,125 --> 01:14:12,541
‎แต่มีใครเห็นทางออกบ้างไหม
‎เพราะฉันไม่เห็นเลย

1041
01:14:19,083 --> 01:14:22,875
‎ร่องพวกนี้ดูเหมือนมันลงไปถึงก้นเลย

1042
01:14:24,416 --> 01:14:28,541
‎"มุ่งตรงไปยังก้นบึ้งแล้วเจ้าจะพบ…"

1043
01:14:30,208 --> 01:14:32,750
‎นี่ไม่ใช่บ่อน้ำ มันเป็นอุโมงค์

1044
01:14:32,833 --> 01:14:35,541
‎เราแค่มองไม่เห็นเพราะน้ำฝนท่วมอยู่

1045
01:14:35,625 --> 01:14:37,083
‎ฉันจะดำลงไปตรวจดู

1046
01:14:37,666 --> 01:14:39,083
‎- แน่ใจนะ
‎- แน่

1047
01:14:43,875 --> 01:14:44,791
‎โอเค

1048
01:14:46,208 --> 01:14:48,083
‎เย็น โอ๊ย ของลับฉัน

1049
01:14:55,250 --> 01:14:56,083
‎แคสเปอร์

1050
01:14:57,041 --> 01:14:58,000
‎แคสเปอร์

1051
01:14:58,083 --> 01:14:58,916
‎ถือนี่ไว้

1052
01:15:02,583 --> 01:15:03,416
‎ฉันเจอแล้ว

1053
01:15:03,500 --> 01:15:05,583
‎อุโมงค์รูปร่างเหมือนตัวยู

1054
01:15:05,666 --> 01:15:07,875
‎กลั้นหายใจแล้วดำไปที่อีกฟาก

1055
01:15:07,958 --> 01:15:09,125
‎ฉันเห็นแสงอาทิตย์ด้วย

1056
01:15:09,208 --> 01:15:10,458
‎- จริงเหรอ
‎- ใช่

1057
01:15:10,541 --> 01:15:11,708
‎มาเร็ว ฮานะ

1058
01:15:18,208 --> 01:15:20,000
‎- นายทำฉันกังวลแทบแย่
‎- โทษที

1059
01:15:20,083 --> 01:15:22,083
‎- นายโอเคนะ
‎- ใช่

1060
01:15:22,166 --> 01:15:23,000
‎ดี

1061
01:15:23,083 --> 01:15:26,208
‎พวกเขาทำดีต่อกันมากกว่าพวกเราอีกใช่ไหม

1062
01:15:27,166 --> 01:15:30,958
‎- พวกนาย อุโมงค์อยู่ตรงนี้
‎- ไปก่อนเลย เดี๋ยวเราตามไป

1063
01:15:33,875 --> 01:15:34,875
‎นี่

1064
01:15:37,291 --> 01:15:40,958
‎ฉันรู้ว่าเธอกลัวแต่ฉันจะอยู่ข้างๆ ตลอดเวลาเลย

1065
01:15:41,708 --> 01:15:42,625
‎มาเถอะ

1066
01:15:46,375 --> 01:15:47,833
‎เดี๋ยวนะ

1067
01:15:47,916 --> 01:15:51,541
‎เธอทำได้ เธอผ่านไปได้ เธอทำได้
‎ไม่ เธอทำไม่ได้

1068
01:15:51,625 --> 01:15:55,750
‎- สมบัติของม็องส์อยู่ตรงนั้นแล้ว ไปเร็ว
‎- ฉันทำได้ โอเค

1069
01:15:55,833 --> 01:15:58,625
‎- ฉันทำได้
‎- พิลลี่ มานี่ ฉันจับไว้แล้ว

1070
01:15:58,708 --> 01:16:01,166
‎ดูไม่เหมือนว่าเธอทำได้เลย ขึ้นหลังฉันมา

1071
01:16:01,250 --> 01:16:02,583
‎- ฉันทำได้
‎- นี่เพื่อตา

1072
01:16:03,083 --> 01:16:03,916
‎- นี่เพื่อตา
‎- โอเค

1073
01:16:04,000 --> 01:16:05,375
‎โอเค เอาละนะ

1074
01:16:05,458 --> 01:16:08,083
‎กลั้นหายใจ พร้อมนะ หนึ่ง สอง สาม

1075
01:16:37,000 --> 01:16:39,500
‎พิลลี่ ขึ้นหลังฉันมา ไปกันเถอะ

1076
01:16:41,416 --> 01:16:42,833
‎พิลลี่ เธอเป็นอะไรไหม

1077
01:16:46,000 --> 01:16:48,458
‎- ไม่เป็นไรใช่ไหม
‎- ใช่

1078
01:16:48,541 --> 01:16:50,666
‎- พิลลี่ แน่ใจนะ
‎- ฉันสบายดี

1079
01:16:56,208 --> 01:16:57,875
‎โอเค งั้นไปกันเถอะ

1080
01:17:00,500 --> 01:17:03,500
‎นี่ ไหนใครบอกว่าเธอว่ายน้ำไม่เป็น

1081
01:17:16,958 --> 01:17:20,125
‎เดี๋ยวนะ ฉันจำถ้ำนี้ได้

1082
01:17:20,208 --> 01:17:22,916
‎ถ้ำที่มีรูในช่องเขา และจุดเปิดรูปมงกุฎ

1083
01:17:23,750 --> 01:17:25,958
‎มันคือถ้ำเดียวกับที่ม็องส์วาดไว้ในบันทึก

1084
01:17:26,500 --> 01:17:28,500
‎นี่คือที่ฝังสมบัติ

1085
01:17:29,666 --> 01:17:31,583
‎- ใช่เลย
‎- ใช่

1086
01:17:31,666 --> 01:17:33,750
‎- ไปกันเถอะ
‎- เราทำได้

1087
01:17:35,708 --> 01:17:36,958
‎เดินระวังด้วย

1088
01:17:37,041 --> 01:17:39,291
‎ดูน้ำตกพวกนี้สิ

1089
01:17:39,375 --> 01:17:41,541
‎มันอยู่ที่นี่มาตลอด ฉันว่าแล้ว

1090
01:17:41,625 --> 01:17:43,375
‎พวกเรา ฉันเห็นข้างนอกด้วย

1091
01:17:43,916 --> 01:17:45,333
‎เราเกือบจะถึงแล้ว

1092
01:18:01,666 --> 01:18:03,083
‎พัง

1093
01:18:05,875 --> 01:18:07,208
‎ฉันพูดแล้วฟังดูแปลกๆ เนอะ

1094
01:18:10,416 --> 01:18:12,875
‎โทษนะ พวกเรา ฉันต้องไปดูอะไรหน่อย

1095
01:18:12,958 --> 01:18:15,333
‎- เธอทำอะไรน่ะ
‎- ที่ฝังสมบัติ

1096
01:18:15,416 --> 01:18:17,583
‎เจ้าแม่จีโอแคชไปตามหาสมบัติ

1097
01:18:18,500 --> 01:18:21,625
‎- ฮานะ สัญญาณมือถือ เธออยู่ข้างนอกแล้ว
‎- พระเจ้าช่วย

1098
01:18:23,375 --> 01:18:25,083
‎เร็วเข้า

1099
01:18:30,666 --> 01:18:31,500
‎ไปเถอะ

1100
01:18:34,000 --> 01:18:37,166
‎- อี นายดูแย่มากเลย
‎- ขอบใจ

1101
01:18:39,958 --> 01:18:43,333
‎ฉันจะไปดูพิลลี่หน่อย ช่วยถือคีอานูไว้ให้ฉันที

1102
01:18:43,416 --> 01:18:44,875
‎ได้ ขอบใจ

1103
01:18:50,000 --> 01:18:52,750
‎ฉันสาบานว่ามันต้องอยู่สักที่หนึ่งในนี้

1104
01:18:53,708 --> 01:18:55,583
‎ฉันแค่ต้องเห็นมัน

1105
01:18:57,125 --> 01:19:00,375
‎ไม่มีสัญญาณ แถมเหลือแบตแค่สามเปอร์เซ็นต์

1106
01:19:06,375 --> 01:19:07,375
‎นายโอเคใช่ไหม

1107
01:19:08,666 --> 01:19:09,541
‎ใช่

1108
01:19:09,625 --> 01:19:11,500
‎ฉันแค่ต้องพักสักเดี๋ยว

1109
01:19:15,125 --> 01:19:17,125
‎- แน่ใจนะ
‎- แน่ใจ

1110
01:19:21,125 --> 01:19:24,708
‎รู้ไหม ถ้าพิลลี่เจออะไรเข้า

1111
01:19:25,458 --> 01:19:27,666
‎เธอควรจะส่งใบสมัครไปจูลิอาร์ดนะ

1112
01:19:30,166 --> 01:19:32,000
‎นายจะสนใจอะไรนักหนา

1113
01:19:33,333 --> 01:19:35,791
‎เธอทำงานกี่แห่ง สองเหรอ

1114
01:19:36,833 --> 01:19:38,166
‎ฉันทำงานที่ร้านเชกแชก

1115
01:19:38,708 --> 01:19:41,875
‎ฉันจำกลิ่นเสื้อพนักงานร้านฟาสต์ฟูดได้ตอนพับเสื้อ

1116
01:19:44,208 --> 01:19:47,416
‎มันไม่ใช่แค่เรื่องเงิน

1117
01:19:50,250 --> 01:19:52,541
‎ฮาวายเป็นส่วนสำคัญของฉัน

1118
01:19:53,666 --> 01:19:56,416
‎ฉันไม่รู้ว่ามันคุ้มค่าไหมที่จะจากไป

1119
01:19:56,500 --> 01:19:59,291
‎แค่เพื่อได้ลองร้องเพลงสักครั้ง

1120
01:19:59,375 --> 01:20:01,958
‎งั้นเธอก็แค่กลัวจะคิดถึงบ้านล่ะสิ

1121
01:20:02,041 --> 01:20:07,375
‎ฉันกลัวว่านิวยอร์กจะทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ
‎กับตัวตนที่ฉันเป็น

1122
01:20:11,750 --> 01:20:13,375
‎จำภาพวาดของม็องส์ได้ไหม

1123
01:20:13,458 --> 01:20:16,833
‎ที่มีเชือกแปลกๆ โยงติดกับเสาอะไรพวกนั้นน่ะ

1124
01:20:17,625 --> 01:20:20,916
‎ใช่ บันไดนั่นไว้ปีนขึ้นไปที่ถุงหินขนาดใหญ่

1125
01:20:21,000 --> 01:20:22,625
‎แต่มันอยู่ไหนล่ะ

1126
01:20:23,416 --> 01:20:26,291
‎- เธอคิดว่าเราจะปีนขึ้นไปหาได้ไหม
‎- ไม่

1127
01:20:27,041 --> 01:20:28,958
‎- ถือนี่ไว้
‎- เธอจะไปไหน

1128
01:20:29,041 --> 01:20:31,875
‎รอกถูกฝังอยู่ใต้รากต้นไทรอายุ 200 ปี

1129
01:20:32,375 --> 01:20:33,791
‎เราดึงมันลงมากันเถอะ

1130
01:20:38,708 --> 01:20:42,041
‎แปลกไหมที่ฉันเริ่มชินกับการเจอศพกะลาสีแล้ว

1131
01:20:42,125 --> 01:20:44,500
‎หรือว่าที่พวกเขาหลายคนตายระหว่างทาง

1132
01:20:44,583 --> 01:20:46,916
‎อาจจะไม่ใช่เหตุบังเอิญซะทั้งหมด

1133
01:20:47,000 --> 01:20:49,625
‎ต้องมีใครสักคนหักหลังลูกเรือแน่ๆ

1134
01:20:50,541 --> 01:20:52,958
‎ถ้าเป็นโรบินสันหรือบราวน์ล่ะ

1135
01:20:53,833 --> 01:20:55,833
‎- อะไรนะ
‎- ลองคิดดูสิ

1136
01:20:56,500 --> 01:20:59,750
‎พวกเขาบอกม็องส์ว่ากัปตันจะฆ่าพวกเขา

1137
01:20:59,833 --> 01:21:01,541
‎แล้วเอาทองคำไปหมด

1138
01:21:04,541 --> 01:21:06,166
‎แต่ถ้าเกิดพวกเขาโกหกล่ะ

1139
01:21:09,416 --> 01:21:11,125
‎ถ้าเกิดนั่นเป็นแผนของพวกเขาล่ะ

1140
01:21:11,208 --> 01:21:12,791
‎งั้นโรบินสันก็แบบว่า

1141
01:21:12,875 --> 01:21:16,208
‎"ขอบใจที่ช่วยแบกทองมานะจ๊ะ
‎เพราะมันหนักโคตรเลย"

1142
01:21:16,291 --> 01:21:18,750
‎"แย่หน่อยที่พวกนายต้องตายแล้ว"

1143
01:21:22,875 --> 01:21:24,458
‎แบบนั้นคงเละเทะแย่

1144
01:21:24,541 --> 01:21:26,750
‎ม็องส์กับพวกลูกเรือไม่มีทางสู้ได้เลย

1145
01:21:31,833 --> 01:21:33,375
‎"หวังว่าจะไม่เจ็บตัวเกินไปนะ"

1146
01:21:33,458 --> 01:21:35,666
‎"ฉันจะขยับไปตรงนั้นหน่อย"

1147
01:21:35,750 --> 01:21:38,208
‎"พวกนายอยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันกลับมาฆ่า"

1148
01:21:39,958 --> 01:21:43,583
‎ถ้างั้นม็องส์หนีไปถึงชายหาดในสภาพน่วม

1149
01:21:43,666 --> 01:21:45,041
‎แล้วให้บันทึกครอบครัวฉันได้ไง

1150
01:21:45,125 --> 01:21:46,583
‎บางทีเขาอาจจะรู้เห็นด้วย

1151
01:21:46,666 --> 01:21:50,625
‎"ฉันเป็นตัวร้ายด้วยได้นะ นายฝึกฉันได้
‎ฉันทำได้ทุกอย่าง"

1152
01:21:50,708 --> 01:21:54,291
‎"ช่วยเหลือกันทำเรื่องร้ายๆ อะไรประมาณนั้น"

1153
01:21:54,375 --> 01:21:56,458
‎"ไม่เอาน่า จะว่ายังไง"

1154
01:22:00,708 --> 01:22:01,916
‎แล้วพวกนั้นก็เปลี่ยนเขา

1155
01:22:03,791 --> 01:22:05,083
‎ไม่มีทาง

1156
01:22:06,583 --> 01:22:09,583
‎จากนั้นโรบินสัน บราวน์ และม็องส์
‎ก็จัดการพวกลูกเรือ

1157
01:22:12,666 --> 01:22:13,708
‎เดี๋ยวๆๆ

1158
01:22:13,791 --> 01:22:16,000
‎ม็องส์ไม่มีวันหักหลังเพื่อนของเขาหรอก

1159
01:22:16,083 --> 01:22:17,500
‎แต่ก็มีคนหักหลังนะ

1160
01:22:18,000 --> 01:22:21,333
‎เรารู้ว่ารากไม้พวกนี้ต้องซ่อนอะไรไว้แน่
‎มาเถอะ ดึงมันลงมากัน

1161
01:22:34,083 --> 01:22:36,541
‎มีสมบัติกินแล้วเว้ย

1162
01:22:45,666 --> 01:22:46,958
‎มีบางอย่างขาดไป

1163
01:22:48,291 --> 01:22:51,583
‎นี่แคสเปอร์ มันมีถุงหินสามถุงไม่ใช่เหรอ

1164
01:22:51,666 --> 01:22:53,958
‎- ตัวถ่วงน้ำหนัก
‎- โทษที

1165
01:22:54,041 --> 01:22:57,166
‎ในภาพวาดมีตัวถ่วงน้ำหนักอยู่สามอันไม่ใช่เหรอ

1166
01:22:57,250 --> 01:23:00,625
‎ใช่ อันนี้ต่ำกว่านี้ ส่วนอันนั้นสูงกว่านี้

1167
01:23:01,791 --> 01:23:04,125
‎และอันที่สามก็อยู่ต่ำด้วย แต่มันอยู่ไหนล่ะ

1168
01:23:06,458 --> 01:23:08,625
‎ดูสิ อยู่นี่ไง

1169
01:23:08,708 --> 01:23:10,708
‎ดูสิ ต้องมีใครตัดมันออกแน่เลย

1170
01:23:11,375 --> 01:23:14,500
‎ใช่ ถ้าเราดึงมันลงมาให้อยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้อง

1171
01:23:14,583 --> 01:23:16,791
‎มันน่าจะนำไปหาสมบัติของม็องส์

1172
01:23:18,541 --> 01:23:21,000
‎ไม่ต้องห่วง พิลลี่ ฉันทำได้

1173
01:23:21,083 --> 01:23:23,875
‎เอาเลย แคสเปอร์ นายทำได้ นายทำได้แน่

1174
01:23:27,833 --> 01:23:28,666
‎ให้ตาย

1175
01:23:29,500 --> 01:23:31,875
‎- แคสเปอร์ ทำอะไรของนาย
‎- ฉันไม่เป็นไร

1176
01:23:31,958 --> 01:23:34,500
‎ถ้าเราดึงไอ้นี่ลงมาได้ มันจะช่วยชี้ทางให้เรา

1177
01:23:35,166 --> 01:23:37,041
‎เราต้องใช้กล้ามมากกว่านี้

1178
01:23:38,458 --> 01:23:40,125
‎ฉันรู้จักคนที่มีกล้ามนะ

1179
01:23:46,166 --> 01:23:47,375
‎บอกให้รู้ไว้นะ

1180
01:23:47,875 --> 01:23:50,333
‎ถ้านายปล่อยมือ ฉันไม่รับผิดชอบนะถ้านายตาย

1181
01:23:50,875 --> 01:23:53,083
‎ไม่เป็นไร เรายังเป็นเพื่อนกันได้

1182
01:23:53,166 --> 01:23:54,916
‎เร็วเข้า ใกล้จะมืดแล้ว

1183
01:23:55,000 --> 01:23:56,000
‎- พร้อมนะ
‎- พร้อม

1184
01:23:56,083 --> 01:23:58,500
‎หนึ่ง สอง สาม

1185
01:24:05,291 --> 01:24:07,708
‎เร็วเข้า พี่แข็งแรง พี่ทำได้

1186
01:24:07,791 --> 01:24:09,666
‎- ดึงต่อไป ฮานะ
‎- อย่าปล่อยนะ

1187
01:24:09,750 --> 01:24:11,750
‎- ฉันพยายามอยู่
‎- พี่ทำได้

1188
01:24:11,833 --> 01:24:13,583
‎- ฮานะ ดึง
‎- ใช่

1189
01:24:13,666 --> 01:24:16,208
‎- ดึงต่อไป
‎- พี่ทำได้ ฉันเชื่อ

1190
01:24:16,291 --> 01:24:17,541
‎- ลุยเลย
‎- มันได้ผล

1191
01:24:17,625 --> 01:24:18,958
‎เร็วเข้า

1192
01:24:19,041 --> 01:24:21,916
‎- มันได้ผล
‎- เร็วเข้า

1193
01:24:23,083 --> 01:24:24,583
‎เร็วเข้า เจ้าสตาร์คหัวแดง

1194
01:24:26,666 --> 01:24:29,333
‎เร็วเข้า อี เราต้องหาทางผูกไอ้นี่เอาไว้

1195
01:24:30,916 --> 01:24:33,208
‎เชือกมันเก่าเกินไป มันจะขาด

1196
01:24:33,291 --> 01:24:35,875
‎ถ้าเชือกขาดตอนนี้เราจะไม่สามารถ…

1197
01:24:36,958 --> 01:24:38,166
‎- ฉันสบายดี
‎- ไม่เป็นไรนะ

1198
01:24:38,250 --> 01:24:39,541
‎ใช่ กางเกงฉันก็ด้วย

1199
01:24:40,958 --> 01:24:41,958
‎หินจะร่วงลงมาแล้ว!

1200
01:24:44,375 --> 01:24:47,666
‎ถ้าเชือกหลุดออกมาจากรอก
‎แรงดึงจะมากเกินพวกเรา

1201
01:24:47,750 --> 01:24:49,166
‎รอเดี๋ยว ฉันคิดออกแล้ว

1202
01:24:50,250 --> 01:24:52,000
‎เร็วเข้า พิลลี่ เร็วกว่านี้อีก

1203
01:24:52,083 --> 01:24:53,500
‎- ลุยเลย พิลส์
‎- ลุย

1204
01:24:56,833 --> 01:24:58,958
‎ทนไว้ พวกเรา เกือบถึงแล้ว

1205
01:24:59,625 --> 01:25:00,458
‎ฉัน…

1206
01:25:00,958 --> 01:25:01,833
‎พิลลี่

1207
01:25:01,916 --> 01:25:02,750
‎พิลลี่

1208
01:25:06,666 --> 01:25:07,625
‎ฉันไม่เป็นไร

1209
01:25:07,708 --> 01:25:09,083
‎รีบหน่อย พิลลี่

1210
01:25:09,166 --> 01:25:10,041
‎เร็วเข้า พิลลี่

1211
01:25:10,125 --> 01:25:12,458
‎เอาเลย คีอานู ทนไว้นะ

1212
01:25:12,541 --> 01:25:13,708
‎ดึงไว้

1213
01:25:16,291 --> 01:25:17,750
‎- เร็วเข้า
‎- รีบหน่อย

1214
01:25:18,333 --> 01:25:19,541
‎พิลลี่ รีบหน่อย

1215
01:25:19,625 --> 01:25:21,625
‎ฉันมีเรื่องจะสารภาพ

1216
01:25:21,708 --> 01:25:25,416
‎ฉันไม่ได้แข็งแรงอย่างที่เห็น
‎ฉันไปเล่นครอสส์ฟิตแค่ครั้งเดียวเอง

1217
01:25:25,500 --> 01:25:29,125
‎มันให้ทดลองฟรี ฉันขอโทษจริงๆ

1218
01:25:29,208 --> 01:25:30,250
‎- หุบปาก
‎- หุบปาก

1219
01:25:30,333 --> 01:25:31,791
‎ทนไว้นะ พวกเรา

1220
01:25:33,208 --> 01:25:34,458
‎ช่วยรีบหน่อย

1221
01:25:35,625 --> 01:25:38,500
‎อย่าปล่อยนะ จับเอาไว้ อี
‎ฉันทนต่อไปได้อีกไม่นานแล้ว

1222
01:25:40,791 --> 01:25:42,458
‎(พิลลี่)

1223
01:25:43,166 --> 01:25:46,250
‎พวกเรา มีบางอย่างเกิดขึ้น

1224
01:25:46,333 --> 01:25:47,666
‎โอ๊ย

1225
01:25:48,583 --> 01:25:50,208
‎อย่าปล่อยนะ

1226
01:25:52,458 --> 01:25:53,875
‎พวกพี่ปล่อยได้แล้ว

1227
01:25:54,916 --> 01:25:56,375
‎- แน่ใจนะ
‎- ปลอดภัยเหรอ

1228
01:25:56,458 --> 01:25:57,750
‎ใช่ ปลอดภัย

1229
01:25:59,208 --> 01:26:00,958
‎ดูสิ มีบางอย่างเกิดขึ้น

1230
01:26:09,416 --> 01:26:11,791
‎ดูสิ นั่นต้องเป็นทางไปสู่สมบัติของม็องส์แน่เลย

1231
01:26:11,875 --> 01:26:13,750
‎- เราทำได้
‎- ใช่

1232
01:26:18,750 --> 01:26:20,291
‎- เย่ ใช่
‎- ใช่

1233
01:26:22,500 --> 01:26:24,583
‎- เราทำได้
‎- กำลังจะมืดแล้ว

1234
01:26:24,666 --> 01:26:25,791
‎ไปกันเถอะ

1235
01:26:35,708 --> 01:26:36,916
‎เดินระวังนะ

1236
01:26:37,541 --> 01:26:39,291
‎ไม่มีทาง

1237
01:26:41,500 --> 01:26:43,625
‎ฉันบอกแล้วว่ามันต้องอยู่ที่นี่

1238
01:26:43,708 --> 01:26:46,375
‎ฉันว่าแล้ว

1239
01:26:49,625 --> 01:26:51,208
‎ฉันรู้มาตลอด

1240
01:26:59,291 --> 01:27:00,291
‎แหล่ม

1241
01:27:00,375 --> 01:27:02,208
‎โอ้โห

1242
01:27:08,416 --> 01:27:10,416
‎- โอ๊ย
‎- โทษที

1243
01:27:28,666 --> 01:27:29,875
‎ไม่มีทาง

1244
01:27:33,250 --> 01:27:36,250
‎ก็ไม่เลวใช่ไหมล่ะ
‎สำหรับการล่าสมบัติงี่เง่าปลอมๆ

1245
01:27:37,208 --> 01:27:38,041
‎ใช่

1246
01:27:51,041 --> 01:27:53,750
‎- เธอพูดถูก
‎- ฉันรู้

1247
01:27:55,083 --> 01:27:57,000
‎ใช่เลย ยัยหนู เรารวยแล้ว

1248
01:27:59,791 --> 01:28:02,458
‎- โอ๊ย
‎- อะไร เธอก็ทำใส่เขา

1249
01:28:02,541 --> 01:28:05,916
‎เราจะมีลมค้าไปอีกสองสามวัน
‎แต่เตรียมบอกลามันได้เลย

1250
01:28:06,000 --> 01:28:07,958
‎เพราะเราจะไม่เห็นมันไปอีก…

1251
01:28:08,041 --> 01:28:10,125
‎โย่ ว่าไง นี่อี ฝากข้อความไว้นะ

1252
01:28:10,625 --> 01:28:14,875
‎อี แม่อยู่ในขั้นที่กำลังจะเปลี่ยน
‎จากกังวลเป็นโกรธแล้วนะ

1253
01:28:14,958 --> 01:28:16,125
‎จริงๆ นะ โทรหาแม่ด้วย

1254
01:28:16,208 --> 01:28:17,333
‎ดังนั้นจากตอนนี้ไป

1255
01:28:17,416 --> 01:28:20,625
‎จนถึงอย่างน้อยวันพรุ่งนี้ เราจะเห็น…

1256
01:28:20,708 --> 01:28:22,625
‎ฟาร์มปศุสัตว์คัวลัวเหรอ

1257
01:28:23,958 --> 01:28:27,125
‎ไม่เห็นจะน่าเป็นไปได้เลย
‎ป่านนี้คัวลัวน่าจะปิดแล้ว

1258
01:28:27,208 --> 01:28:30,208
‎และทำไมตำแหน่งของอี
‎ถึงเป็นเมื่อหลายชั่วโมงก่อนล่ะ

1259
01:28:30,291 --> 01:28:33,458
‎เขาปิดโทรศัพท์เหรอ หนูจะฆ่าเด็กพวกนั้น

1260
01:28:34,041 --> 01:28:36,250
‎- เลย์ลานี่
‎- หนูรู้ว่าพวกเขาเป็นแค่วัยรุ่น

1261
01:28:36,333 --> 01:28:39,750
‎- แต่อย่างน้อยพวกเขาก็น่าจะส่งข้อความ
‎- เลย์ลานี่

1262
01:28:43,000 --> 01:28:45,875
‎พิลลี่มีของวิบวับด้วย โย่

1263
01:28:45,958 --> 01:28:49,166
‎ไม่อยากเชื่อว่าคบเพลิง
‎ของโรบินสัน บราวน์ และม็องส์ยังใช้ได้อยู่

1264
01:28:50,166 --> 01:28:53,083
‎- ทำไมไม้ขีดนายถึงไม่เปียก
‎- มีกล่องกันน้ำ

1265
01:28:53,166 --> 01:28:54,416
‎เลิศ

1266
01:28:55,583 --> 01:28:56,500
‎รอดหรือพัง

1267
01:28:58,375 --> 01:29:00,458
‎เอาไป เอาไปให้หมดเลย

1268
01:29:02,333 --> 01:29:04,083
‎- โอ๊ย
‎- ฉันช่วยเอง

1269
01:29:04,166 --> 01:29:05,291
‎ฉันว่ามันคงติด

1270
01:29:06,291 --> 01:29:08,958
‎โอเค เอาละ โอเค และ…

1271
01:29:10,375 --> 01:29:12,083
‎นี่เป็นของฉันแล้วใช่ไหม

1272
01:29:12,875 --> 01:29:14,791
‎ไม่ใช่ ของฉันสิ

1273
01:29:21,625 --> 01:29:23,000
‎รู้ไหมเราควรทำอะไร

1274
01:29:24,125 --> 01:29:24,958
‎อะไรเหรอ

1275
01:29:29,500 --> 01:29:30,625
‎เซลฟี

1276
01:29:33,500 --> 01:29:34,750
‎โอเค พร้อมนะ

1277
01:29:35,416 --> 01:29:36,666
‎นับสาม หนึ่ง สอง…

1278
01:29:39,208 --> 01:29:42,000
‎โทรศัพท์ไม่ได้ดำน้ำไปกับเธอเหรอ
‎ทำไมมันยังใช้ได้อยู่

1279
01:29:42,083 --> 01:29:44,041
‎เคสกันน้ำไงจ๊ะ พ่อหนุ่มเมืองกรุง

1280
01:29:44,125 --> 01:29:45,333
‎รู้เอาไว้ซะ

1281
01:29:46,000 --> 01:29:47,625
‎เด็กๆ มานี่

1282
01:29:50,500 --> 01:29:51,333
‎พร้อมนะ

1283
01:29:52,833 --> 01:29:54,583
‎นับสาม หนึ่ง สอง สาม

1284
01:30:02,000 --> 01:30:04,500
‎โอ้ ให้ตาย เธอยิ้มสวยนะ

1285
01:30:06,416 --> 01:30:07,583
‎นั่นอะไรน่ะ

1286
01:30:11,291 --> 01:30:12,333
‎นั่นมัน…

1287
01:30:13,583 --> 01:30:14,541
‎แปลกจัง

1288
01:30:32,041 --> 01:30:33,916
‎ฉันว่าแล้ว ถ้ำนี้คาปู

1289
01:30:37,666 --> 01:30:38,875
‎มันแปลว่าอะไร

1290
01:30:39,416 --> 01:30:43,500
‎ถ้ำนี้ศักดิ์สิทธิ์ ฉันกังวลอยู่ว่าถ้ำนี้จะเป็นสุสาน
‎แล้วมันก็ใช่จริงๆ

1291
01:30:43,583 --> 01:30:45,458
‎ฉันก็ยังไม่เห็นว่ามีปัญหาตรงไหน

1292
01:30:45,541 --> 01:30:47,458
‎เราเคยเชื่อกันว่าเมื่อคนคนหนึ่งตาย

1293
01:30:47,541 --> 01:30:50,208
‎กระดูกของพวกเขาจะเก็บกักมานา
‎หรือพลังของพวกเขาเอาไว้

1294
01:30:50,291 --> 01:30:52,916
‎เพื่อปกป้องมานา
‎เมื่อตายแล้วกระดูกจะถูกซ่อนไว้

1295
01:30:53,000 --> 01:30:55,833
‎เพื่อที่สถานที่เก็บร่างพวกเขา
‎จะเป็นความลับตลอดไป

1296
01:30:55,916 --> 01:30:58,375
‎- งั้นนั่นก็เป็นบุคคลสำคัญเหรอ
‎- ใช่

1297
01:30:58,958 --> 01:31:01,125
‎ฉันไม่รู้ว่าใคร แต่มันไม่สำคัญหรอก

1298
01:31:01,208 --> 01:31:04,125
‎เรามารบกวนสุสานของพวกเขา
‎เราไม่ควรมาที่นี่

1299
01:31:05,125 --> 01:31:08,208
‎โอเค งั้นหยิบอะไรได้ก็หยิบไป

1300
01:31:08,291 --> 01:31:10,791
‎- เดี๋ยวเราจะหาทางออกกัน
‎- ไม่ได้

1301
01:31:11,416 --> 01:31:13,416
‎เราเอาของพวกนี้ไปด้วยไม่ได้

1302
01:31:14,958 --> 01:31:17,875
‎เธอจะให้เราทิ้งของพวกนี้
‎หลังจากที่เราฝ่าฟันกันมาไม่ได้หรอก

1303
01:31:18,541 --> 01:31:22,125
‎เราจะขายหรือโชว์ของพวกนี้
‎โดยไม่บอกว่าเจอมันที่ไหนได้ยังไง

1304
01:31:22,708 --> 01:31:26,875
‎- แล้วมันสำคัญตรงไหนถ้าเราบอก
‎- ไม่ได้ฟังที่ฉันบอกเหรอว่ากระดูกต้องถูกซ่อนไว้

1305
01:31:26,958 --> 01:31:30,041
‎เธอยังบอกด้วยว่า
‎"เราเคยเชื่อกันว่ากระดูกจะเก็บกักพลัง"

1306
01:31:30,125 --> 01:31:32,791
‎- ตอนนี้ไม่เชื่อแล้วนี่ เพราะงั้นใครสน
‎- นายควรจะสนนะ

1307
01:31:32,875 --> 01:31:35,791
‎นายเป็นคนพื้นเมืองฮาวาย เป็นคานากะ

1308
01:31:35,875 --> 01:31:39,916
‎ทันทีที่เราบอกใครเรื่องที่นี่
‎พวกเขาจะต้องอยากรู้ว่านั่นคือใคร

1309
01:31:40,000 --> 01:31:43,666
‎ถ้ำนี้จะเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยว
‎ที่แสวงหาความตื่นเต้น

1310
01:31:43,750 --> 01:31:45,750
‎ที่อยากรู้สึกเหมือนเป็นอินเดียน่า โจนส์

1311
01:31:46,458 --> 01:31:47,750
‎คนอย่างฉัน

1312
01:31:48,500 --> 01:31:50,458
‎พิลลี่ ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น

1313
01:31:50,541 --> 01:31:51,916
‎แต่เธอพูดถูกนะ

1314
01:31:52,541 --> 01:31:56,583
‎ม็องส์ โรบินสัน และบราวน์
‎คงเจอที่นี่เข้าโดยบังเอิญ

1315
01:31:57,208 --> 01:31:59,500
‎ไม่รู้ว่ามันคือสุสาน

1316
01:32:14,166 --> 01:32:16,416
‎ตาเอาแต่บอกฉันซ้ำๆ ว่ามันไม่มีสมบัติ

1317
01:32:16,958 --> 01:32:18,666
‎มีแค่เรื่องในหนังสือ

1318
01:32:19,500 --> 01:32:20,708
‎เขาเป็นคนโกหก

1319
01:32:22,333 --> 01:32:23,583
‎เพราะเขารู้

1320
01:32:23,666 --> 01:32:26,000
‎เขาเจอที่นี่แล้ว

1321
01:32:26,083 --> 01:32:29,166
‎เขาถึงได้ซ่อนทางเข้าไว้แล้วตัดเชือกนั่น

1322
01:32:29,250 --> 01:32:32,125
‎เขาเก็บที่นี่ไว้เป็นความลับด้วยความเคารพ

1323
01:32:33,500 --> 01:32:35,041
‎และอาโลฮ่า

1324
01:32:37,541 --> 01:32:39,083
‎เพราะฉะนั้นฉันก็จะทำด้วย

1325
01:32:42,041 --> 01:32:43,250
‎นี่เธอเอาจริงเหรอ

1326
01:32:43,333 --> 01:32:45,500
‎เธอคือเหตุผลที่เรามาอยู่ตรงนี้นะ

1327
01:32:48,083 --> 01:32:49,166
‎แต่พวกเขาพูดถูก

1328
01:32:49,250 --> 01:32:50,500
‎มันเป็นสิ่งที่ควรทำ

1329
01:32:51,916 --> 01:32:54,208
‎โอ้ เยี่ยม ทีนี้นายก็เป็นไปอีกคนเหรอ

1330
01:33:01,041 --> 01:33:02,375
‎เร็วสิ เดี๋ยวนะ

1331
01:33:04,416 --> 01:33:05,833
‎บ้าอะไรเนี่ย

1332
01:33:10,000 --> 01:33:12,000
‎รู้อะไรไหม พวกเธออยากทำยังไงก็ทำ

1333
01:33:12,083 --> 01:33:15,708
‎ฉันจะทำสิ่งที่ฉันต้องทำเพื่อกลับบ้านที่นิวยอร์ก

1334
01:33:17,000 --> 01:33:18,625
‎นี่นายกำลังปล้นสุสานอยู่นะ

1335
01:33:18,708 --> 01:33:21,208
‎นี่ไม่ใช่สมบัติของใครก็ไม่รู้นั่นซะหน่อย

1336
01:33:21,833 --> 01:33:23,041
‎แต่มันเป็นสุสานของพวกเขา

1337
01:33:23,125 --> 01:33:26,375
‎ของทุกอย่างที่ทิ้งไว้ในนี้
‎ก็เหมือนเป็นเครื่องสักการะต่อพวกเขา

1338
01:33:26,458 --> 01:33:27,541
‎พวกเขาตายไปแล้ว

1339
01:33:28,041 --> 01:33:30,166
‎และคนตายไม่ได้เป็นเจ้าของอะไรเลย

1340
01:33:30,958 --> 01:33:34,458
‎ฉันไม่รู้ว่าเธอจะขึ้นไปที่นั่น
‎เพื่อเอาสมบัติตามลำพัง

1341
01:33:34,541 --> 01:33:37,583
‎นี่พ่อกำลังบอกหนูว่าลูกๆ ของหนู
‎อยู่ที่ฟาร์มปศุสัตว์คัวลัว

1342
01:33:37,666 --> 01:33:39,458
‎เป็นไปได้ที่จะอยู่ในภูเขา

1343
01:33:39,541 --> 01:33:42,416
‎กำลังตามหาทองคำสเปนในนิทานเหรอ

1344
01:33:42,500 --> 01:33:44,750
‎มันไม่ใช่แค่นิทาน ตอนที่ฉันเจอสมบัติ

1345
01:33:44,833 --> 01:33:46,958
‎ฉันก็เข้าใจว่า
‎ทำไมม็องส์อยากปล่อยมันไว้อย่างนั้น

1346
01:33:47,041 --> 01:33:50,666
‎เขาไม่กลับไปเพราะเจ้าของสุสานนั้นคาปู

1347
01:33:50,750 --> 01:33:52,916
‎เราไม่ควรไปรบกวนสถานที่

1348
01:33:53,000 --> 01:33:54,791
‎ที่ไม่อยากถูกรบกวน

1349
01:33:56,916 --> 01:33:59,875
‎แล้วไนท์ มาร์ชเชอร์ก็ตามเล่นงานม็องส์

1350
01:34:01,333 --> 01:34:03,041
‎ไม่นะ

1351
01:34:05,208 --> 01:34:09,125
‎เห็นไหม เอาสมบัติไป
‎ก็ไม่เห็นมีกระดูกทรงพลังที่ไหนมายุ่ง

1352
01:34:13,291 --> 01:34:14,375
‎นั่นอะไรน่ะ

1353
01:34:23,500 --> 01:34:24,833
‎บ้าอะไรเนี่ย

1354
01:34:31,250 --> 01:34:32,083
‎แปลกแฮะ

1355
01:34:36,416 --> 01:34:37,375
‎วิ่ง

1356
01:34:37,458 --> 01:34:38,875
‎เร็วเข้า ไปเร็ว

1357
01:34:40,458 --> 01:34:41,916
‎ไปเร็ว

1358
01:34:42,583 --> 01:34:43,916
‎ก้าวระวังด้วย

1359
01:34:44,500 --> 01:34:45,458
‎ไปๆ

1360
01:34:50,083 --> 01:34:51,416
‎เดี๋ยวก่อน คีอานู

1361
01:34:56,500 --> 01:34:57,333
‎มาเร็ว

1362
01:34:58,000 --> 01:35:01,083
‎- ไนท์ มาร์ชเชอร์เหรอ
‎- ไม่ พิลลี่ มันก็แค่เรื่องเล่าโง่ๆ

1363
01:35:01,166 --> 01:35:03,083
‎- พูดถึงลาปูกันอยู่เหรอ
‎- ไป

1364
01:35:07,375 --> 01:35:09,875
‎- เราต้องไปจากที่นี่
‎- ยังไงล่ะ

1365
01:35:14,875 --> 01:35:15,958
‎รากต้นไทร

1366
01:35:20,833 --> 01:35:23,708
‎พวกเรา ฉันมีเรื่องสุดท้ายต้องไปทำ
‎เดี๋ยวฉันมานะ

1367
01:35:25,166 --> 01:35:27,291
‎พิลลี่ ทำอะไรของเธอ กลับมา

1368
01:35:34,083 --> 01:35:36,958
‎ฟังนะ ถ้ำ ฉันไม่ได้มีเรื่องอะไรกับเธอ

1369
01:35:37,625 --> 01:35:40,208
‎แต่ฉันต้องทำแบบนี้ เพื่อตาของฉัน

1370
01:35:41,208 --> 01:35:42,791
‎ขอโทษนะ คีอานู

1371
01:35:47,291 --> 01:35:48,125
‎ใช่

1372
01:35:52,875 --> 01:35:53,958
‎ต้องไปละ

1373
01:36:00,583 --> 01:36:03,125
‎ทุกคน เราต้องไปแล้ว เดี๋ยวนี้เลย

1374
01:36:06,958 --> 01:36:08,041
‎กลิ่นอะไรเนี่ย

1375
01:36:10,583 --> 01:36:11,500
‎พวกเขากำลังมา

1376
01:36:13,583 --> 01:36:17,083
‎พวกเรา ไม่ว่าจะทำอะไรอย่ามองไปที่ลาปูนะ
‎โอเคไหม

1377
01:36:18,166 --> 01:36:20,375
‎ถ้ามอง นายตายแน่

1378
01:36:22,166 --> 01:36:24,500
‎- บ็อบบี้ ไชเทิลส์
‎- ไอ้ขี้เหม็นนั่นพูดถูก

1379
01:36:24,583 --> 01:36:25,833
‎อี ถือนี่ไว้

1380
01:36:26,750 --> 01:36:29,458
‎- ฮานะ เธอพร้อมไหม
‎- นี่เอาไว้ทำอะไร

1381
01:36:29,541 --> 01:36:33,000
‎แค่จำไว้ว่ารากต้นไทรมันแข็งแรงกว่าที่เห็น

1382
01:36:33,083 --> 01:36:34,208
‎เธอเองก็ด้วย

1383
01:36:35,083 --> 01:36:36,041
‎เธอไว้ใจฉันไหม

1384
01:36:37,000 --> 01:36:38,666
‎- ไว้ใจ
‎- งั้นก็โดด

1385
01:36:49,708 --> 01:36:50,541
‎มันได้ผล

1386
01:36:51,625 --> 01:36:53,208
‎โอเค ปล่อยมือ

1387
01:37:07,416 --> 01:37:08,500
‎เราต้องไปแล้ว

1388
01:37:08,583 --> 01:37:11,250
‎นับสามนะ หนึ่ง สอง

1389
01:37:11,333 --> 01:37:12,791
‎สาม

1390
01:37:37,083 --> 01:37:40,625
‎อี

1391
01:37:48,250 --> 01:37:50,625
‎อี

1392
01:37:51,416 --> 01:37:54,458
‎อี พี่อยู่ไหน อี

1393
01:37:54,541 --> 01:37:57,333
‎ใช้แขนกับขาตะกุยไป ฝั่งอยู่ตรงนั้นเอง

1394
01:37:57,416 --> 01:37:59,541
‎ไป ไปเลย

1395
01:38:17,083 --> 01:38:18,583
‎ฮานะ

1396
01:38:19,333 --> 01:38:20,500
‎แคสเปอร์

1397
01:38:21,791 --> 01:38:22,833
‎ทุกคน

1398
01:38:24,291 --> 01:38:25,875
‎อยู่ไหนกัน

1399
01:38:39,583 --> 01:38:40,750
‎อี

1400
01:38:43,791 --> 01:38:45,541
‎อี พี่เป็นอะไรไหม

1401
01:38:47,750 --> 01:38:49,500
‎มาเร็ว ทางนี้

1402
01:38:49,583 --> 01:38:51,375
‎ทางนี้ๆ

1403
01:38:54,083 --> 01:38:55,083
‎เขาโอเคหรือเปล่า

1404
01:38:55,166 --> 01:38:56,875
‎ตายละ เขาไม่หายใจ

1405
01:38:56,958 --> 01:38:58,250
‎หลบไป ฉันรู้วิธีซีพีอาร์

1406
01:38:58,333 --> 01:39:00,041
‎หนึ่ง สอง สาม สี่

1407
01:39:00,125 --> 01:39:01,958
‎- ฟื้นสิ
‎- ห้า หก เจ็ด แปด

1408
01:39:02,041 --> 01:39:03,291
‎เก้า สิบ

1409
01:39:03,375 --> 01:39:05,125
‎ฟื้นสิ อี หนึ่ง สอง

1410
01:39:05,208 --> 01:39:06,041
‎สาม…

1411
01:39:11,041 --> 01:39:13,041
‎พี่ทำฉันกลัวแทบตาย ไอ้พี่บ้า

1412
01:39:17,333 --> 01:39:19,750
‎นี่ ความคิดดีมากเรื่องรากต้นทรง… ต้นไทร

1413
01:39:23,625 --> 01:39:24,750
‎ให้ตายสิ

1414
01:39:24,833 --> 01:39:26,416
‎มันคือแผลแมงมุมไวโอลินสีน้ำตาลกัด

1415
01:39:26,500 --> 01:39:28,916
‎- อะไรนะ
‎- ฉันขอโทษจริงๆ ที่ทำผิดคำสัญญาลูกผู้ชาย

1416
01:39:29,000 --> 01:39:31,375
‎ไม่มีอะไรหรอก ไปกันต่อ

1417
01:39:34,125 --> 01:39:35,416
‎นั่นเสียงอะไรน่ะ

1418
01:39:37,666 --> 01:39:38,500
‎เราต้องไปแล้ว

1419
01:39:38,583 --> 01:39:40,416
‎- เร็วเข้า พวกเรา
‎- ลุกขึ้น

1420
01:39:40,500 --> 01:39:41,833
‎พยุงเขาขึ้นมา เร็วเข้า

1421
01:39:43,000 --> 01:39:46,708
‎- ได้เวลามอยมอยแล้วลุง พักผ่อนซะ
‎- ได้

1422
01:39:58,125 --> 01:39:59,375
‎พิลลี่

1423
01:40:00,291 --> 01:40:01,666
‎อีโออาเน่

1424
01:40:10,583 --> 01:40:11,750
‎นั่นน่ากลัวแฮะ

1425
01:40:13,666 --> 01:40:15,458
‎ไม่เป็นไร มาเถอะ ไปกัน

1426
01:40:19,291 --> 01:40:21,750
‎- เร็วเข้า อี เราเกือบจะออกไปได้แล้ว
‎- เร็วเข้า

1427
01:40:29,166 --> 01:40:32,083
‎- ทำไมพวกเขายังตามเราอยู่
‎- ฉันไม่รู้

1428
01:40:32,875 --> 01:40:34,375
‎พิลลี่

1429
01:40:35,000 --> 01:40:38,333
‎- พิลลี่ ลูกอยู่ไหน
‎- แม่เหรอ

1430
01:40:39,541 --> 01:40:40,583
‎แม่

1431
01:40:42,041 --> 01:40:43,416
‎แม่

1432
01:40:44,208 --> 01:40:45,250
‎- แม่
‎- พระเจ้าช่วย

1433
01:40:47,125 --> 01:40:49,333
‎เป็นอะไรไหม

1434
01:40:50,208 --> 01:40:51,250
‎พระเจ้าช่วย

1435
01:41:06,500 --> 01:41:07,958
‎ปกป้องลูกหลานของฉัน

1436
01:41:08,708 --> 01:41:10,291
‎ปกป้องโอฮาน่าของฉัน

1437
01:41:16,166 --> 01:41:17,791
‎กระท่อม ไปๆ

1438
01:41:18,375 --> 01:41:19,666
‎มาเร็ว

1439
01:41:28,541 --> 01:41:29,541
‎ตรงนั้น

1440
01:41:33,625 --> 01:41:35,875
‎- มองลง
‎- ก้มหัวลง

1441
01:41:35,958 --> 01:41:37,666
‎อย่ามองจนกว่าพวกเขาจะไป

1442
01:41:38,708 --> 01:41:40,708
‎พิลลี่ มาเร็ว พิลลี่

1443
01:41:43,916 --> 01:41:45,541
‎ปกป้องลูกหลานของฉัน

1444
01:41:48,708 --> 01:41:50,416
‎ปกป้องโอฮาน่าของฉัน

1445
01:41:51,625 --> 01:41:53,500
‎อย่ามองขึ้นมาจนกว่าพวกเขาจะไป

1446
01:41:54,458 --> 01:41:56,833
‎ตายแล้ว เกิดอะไรขึ้นกับมือลูก

1447
01:41:58,958 --> 01:42:00,291
‎ไม่เป็นไร

1448
01:42:00,375 --> 01:42:01,458
‎ไม่เป็นไร แคสเปอร์

1449
01:42:03,166 --> 01:42:05,375
‎ไม่เป็นไร แม่อยู่นี่

1450
01:42:11,041 --> 01:42:12,083
‎ทำอะไรของลูกน่ะ

1451
01:42:16,875 --> 01:42:18,166
‎ไม่เป็นไร ทนไว้นะ

1452
01:42:20,625 --> 01:42:22,750
‎ลูกไปเอามาได้ยังไง

1453
01:42:30,500 --> 01:42:32,500
‎หนูขอโทษค่ะ แม่ หนูขอโทษจริงๆ

1454
01:42:32,583 --> 01:42:34,750
‎หนูแค่ไม่อยากเสียตาไป

1455
01:42:35,333 --> 01:42:36,291
‎ไม่เป็นไร ลูกรัก

1456
01:42:36,375 --> 01:42:38,333
‎ไม่เป็นไร

1457
01:42:40,208 --> 01:42:41,875
‎ไม่เป็นไร

1458
01:42:58,708 --> 01:42:59,833
‎ของข้า

1459
01:43:16,583 --> 01:43:17,416
‎คัว

1460
01:43:29,083 --> 01:43:29,916
‎พ่อ

1461
01:44:34,458 --> 01:44:35,791
‎หนูสัญญาค่ะ พ่อ

1462
01:46:29,458 --> 01:46:31,375
‎(โรงพยาบาลวาฮีอาว่า)

1463
01:46:31,458 --> 01:46:34,916
‎และจำไว้นะ เราพูดเรื่องนี้กับใครไม่ได้

1464
01:46:35,000 --> 01:46:37,958
‎ไม่มีไนท์ มาร์ชเชอร์ ไม่มีสมบัติ ไม่มีอะไรทั้งนั้น

1465
01:46:38,458 --> 01:46:40,375
‎ทุกอย่างเป็นฮูน่า

1466
01:46:42,791 --> 01:46:44,750
‎เดี๋ยวนะ

1467
01:46:45,375 --> 01:46:48,291
‎อีบอกหนูว่าหน้าจะละลายถ้ามองไนท์ มาร์ชเชอร์

1468
01:46:48,875 --> 01:46:50,708
‎ทำไมไม่เห็นเกิดกับเราเลย

1469
01:46:50,791 --> 01:46:55,500
‎เพราะหลานมีโคโค่ของพ่อ
‎โคโค่ของนักรบผู้ล่วงลับ

1470
01:46:55,583 --> 01:46:57,958
‎ลาปูมองหลานเป็นโอฮาน่า

1471
01:46:59,291 --> 01:47:01,083
‎พ่องั้นเหรอ

1472
01:47:01,750 --> 01:47:03,500
‎เขาปกป้องพวกเราทุกคนเหรอคะ

1473
01:47:05,458 --> 01:47:07,583
‎แล้วไอ้หนุ่มอยู่ไหนล่ะ

1474
01:47:15,500 --> 01:47:17,291
‎โอ๊ย ระวังมือหน่อย

1475
01:47:17,375 --> 01:47:21,458
‎หรือไม่ก็หลบให้ดีกว่านี้นะ อี

1476
01:47:22,166 --> 01:47:24,500
‎ที่จริงคืออีโออาเน่

1477
01:47:25,583 --> 01:47:27,166
‎- จริงเหรอ
‎- มันเป็นชื่อที่ดีนะ

1478
01:47:27,250 --> 01:47:29,583
‎อีโออาเน่เป็นชื่อที่ดีมากๆ

1479
01:47:30,208 --> 01:47:31,583
‎โดยเฉพาะเวลาเธอพูด

1480
01:47:49,541 --> 01:47:52,791
‎- ขอโทษค่ะที่ทำบันทึกของตาหาย
‎- ไม่เป็นไรหรอก

1481
01:47:53,416 --> 01:47:55,333
‎ยังไงแบบนี้ก็คงดีกว่าใช่ไหมล่ะ

1482
01:47:56,500 --> 01:47:58,541
‎- หนูขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ
‎- ได้สิ

1483
01:47:58,625 --> 01:48:03,000
‎จริงๆ แล้วตอนจบเกิดอะไรขึ้น
‎กับโรบินสัน บราวน์ และม็องส์กันแน่

1484
01:48:03,083 --> 01:48:06,875
‎ก่อนพวกเขาจะซ่อนสมบัติ ม็องส์ก็คิดว่า

1485
01:48:06,958 --> 01:48:11,791
‎เขาโชคดีแค่ไหนที่รอดมาได้
‎แต่มันไม่ได้เกี่ยวกับโชคเลย

1486
01:48:11,875 --> 01:48:13,916
‎ทุกอย่างเป็นเรื่องของความโลภ

1487
01:48:15,125 --> 01:48:18,625
‎โรบินสันกับบราวน์หักหลังพวกลูกเรือ

1488
01:48:19,333 --> 01:48:21,916
‎พวกเขาไม่ได้ตั้งใจจะแบ่งสมบัติอยู่แล้ว

1489
01:48:22,000 --> 01:48:23,958
‎หนูว่าแล้วว่าม็องส์ไม่ใช่คนเลว

1490
01:48:25,333 --> 01:48:28,833
‎โรบินสันอาจจะรู้ว่าบราวน์จะหักหลังเขาอีกทอด

1491
01:48:28,916 --> 01:48:30,458
‎และพวกเขาก็เริ่มสู้กัน

1492
01:48:35,291 --> 01:48:36,583
‎พวกเขาเสียอาวุธไป

1493
01:48:36,666 --> 01:48:40,125
‎แล้วพวกเขาก็เริ่มหาของมาใช้สู้กัน
‎เพราะถ้ำมันเละเทะไปหมด

1494
01:48:40,708 --> 01:48:43,375
‎และมีเหรียญกระจายอยู่ทุกที่

1495
01:48:46,458 --> 01:48:50,291
‎พวกเขาสู้กันด้วยเชิงเทียน‎
‎มีเศษของมันกระเด็นอยู่เต็มไปหมด

1496
01:48:51,333 --> 01:48:52,583
‎"โอ้ตาย"

1497
01:48:52,666 --> 01:48:54,250
‎การต่อสู้ของพวกเขาบ้ามาก

1498
01:48:54,333 --> 01:48:57,541
‎พวกเขาไม่รู้เลยว่าตัวเองวิ่งเข้าไปในสุสาน

1499
01:48:57,625 --> 01:48:59,458
‎ใช่ พวกเข้าก่อพิลิเคีย

1500
01:48:59,541 --> 01:49:00,958
‎ก่อปัญหาในถ้ำนั่น

1501
01:49:01,041 --> 01:49:03,291
‎และหลังจากที่พวกเขารบกวนสุสาน

1502
01:49:03,375 --> 01:49:06,250
‎เจตนามุ่งร้ายของพวกเขา
‎ก็ย้อนกลับมาเข้าตัวเอง

1503
01:49:06,333 --> 01:49:09,958
‎แล้วพวกเขาก็ได้ยินเสียงกลอง

1504
01:49:11,916 --> 01:49:13,583
‎ลาปูได้ถูกปลุกขึ้นแล้ว

1505
01:49:17,875 --> 01:49:21,583
‎สิ่งสุดท้ายที่ม็องส์ได้ยินก่อนจะกระโดด

1506
01:49:21,666 --> 01:49:25,208
‎คือเสียงกรีดร้องของโรบินสันและบราวน์

1507
01:49:30,625 --> 01:49:32,791
‎งั้นม็องส์ก็ไม่ใช่คนเลว

1508
01:49:32,875 --> 01:49:34,916
‎ใช่ เขาไม่ใช่คนเลวเลย

1509
01:49:35,958 --> 01:49:39,375
‎เขาก็แค่เด็กคนหนึ่ง
‎ที่พยายามจะกลับไปหาโอฮาน่าของตัวเอง

1510
01:49:40,291 --> 01:49:42,416
‎แล้วหลังจากเขากระโดด

1511
01:49:42,500 --> 01:49:45,166
‎ตอนนี้หรือเปล่า
‎ที่โอฮาน่าของเราเจอเขาบนชายหาด

1512
01:49:45,250 --> 01:49:46,083
‎ใช่

1513
01:49:47,125 --> 01:49:49,708
‎ตอนนี้หลานก็รู้เรื่องราวทั้งหมดแล้วใช่ไหม

1514
01:50:02,208 --> 01:50:03,541
‎ขอบคุณค่ะ ตา

1515
01:50:20,791 --> 01:50:23,666
‎ระวังนะ อีโออาเน่ พ่อมาแล้ว

1516
01:50:26,791 --> 01:50:30,083
‎ลูกดูแลแม่กับน้องสาวของลูกได้ไหม

1517
01:50:31,083 --> 01:50:33,375
‎สาวน้อยพิลลี่ มองแม่หน่อย พิลลี่

1518
01:50:33,458 --> 01:50:35,583
‎- ดูหน้าน้องสิ
‎- ใช่ อย่างนั้นแหละ

1519
01:50:36,458 --> 01:50:39,708
‎- ยืนขึ้น
‎- ก็อดซิลล่าจิ๋ว

1520
01:50:41,208 --> 01:50:42,333
‎ฉันคิดถึงคุณแน่เลย

1521
01:50:42,833 --> 01:50:44,708
‎- ผมรักคุณ
‎- ฉันก็รักคุณ

1522
01:50:49,291 --> 01:50:51,958
‎ไม่ๆ ฉันถือกล้องอยู่

1523
01:50:58,083 --> 01:51:00,000
‎- พ่อหล่อมากเลย
‎- ฉันรู้

1524
01:51:00,750 --> 01:51:02,041
‎ฉันได้มาจากพ่อนี่แหละ

1525
01:51:03,041 --> 01:51:07,333
‎- โอ้ อันนี้เธอไม่อยากดูหรอก
‎- นี่ หยุดนะ

1526
01:51:07,416 --> 01:51:11,250
‎- ระวังหน่อย พิลลี่
‎- โอเค โมโอปูนัสของตา

1527
01:51:12,458 --> 01:51:14,000
‎- มาฮาโลครับ ตา
‎- มาฮาโลนุย

1528
01:51:14,666 --> 01:51:16,500
‎โอเค ได้เวลาประชุมครอบครัว

1529
01:51:17,000 --> 01:51:18,250
‎คือ...

1530
01:51:18,333 --> 01:51:20,833
‎แม่เป็นคนทำการ ก็นะ…

1531
01:51:21,416 --> 01:51:25,083
‎ตัดสินใจเรื่องสำคัญที่สุดทั้งหมด
‎ในชีวิตของพวกเรา

1532
01:51:26,166 --> 01:51:28,083
‎แม่ไม่อยากทำแบบนั้นแล้ว

1533
01:51:30,250 --> 01:51:31,666
‎เพราะเราคือโอฮาน่า

1534
01:51:33,583 --> 01:51:35,458
‎สถานการณ์เป็นแบบนี้

1535
01:51:36,291 --> 01:51:39,083
‎เราใช้หนี้ทั้งหมดให้ตาไม่ไหว

1536
01:51:40,250 --> 01:51:42,291
‎เว้นแต่เราจะขายอะพาร์ตเมนต์

1537
01:51:43,041 --> 01:51:44,083
‎ในบรูกลิน

1538
01:51:45,291 --> 01:51:46,833
‎ซึ่งหมายความว่า…

1539
01:51:46,916 --> 01:51:49,791
‎ไม่คุณตาต้องย้ายไปบรูกลิน

1540
01:51:54,791 --> 01:51:56,458
‎เราก็ต้องย้ายมาฮาวาย

1541
01:52:05,500 --> 01:52:07,666
‎งั้นก็มาคุยกันเถอะ

1542
01:52:12,708 --> 01:52:14,000
‎(บรูกลิน นิวยอร์ก)

1543
01:52:14,083 --> 01:52:15,000
‎(โออาฮู ฮาวาย)

1544
01:52:15,083 --> 01:52:18,791
‎วันนี้เราจะไปทะเลกัน

1545
01:52:22,125 --> 01:52:24,041
‎เราจะหัวเราะ

1546
01:52:24,125 --> 01:52:27,458
‎และร้องเพลงให้หมดความกังวลไป

1547
01:52:29,416 --> 01:52:33,625
‎แสงอาทิตย์สาดลงบนใบหน้าของเรา

1548
01:52:35,875 --> 01:52:40,500
‎เราสามารถรับมันไว้
‎และปล่อยมันออกมาแล้วพูดว่า…

1549
01:52:40,583 --> 01:52:43,666
‎เราจะว่ายังไง ครอบครัว โอฮาน่า เอาละนะ

1550
01:53:21,041 --> 01:53:21,875
‎ให้ตาย

1551
02:00:02,583 --> 02:00:07,583
‎คำบรรยายโดย รพีพร ทวีผล