1
00:00:24,609 --> 00:00:25,777
‎ตอนผมยังเด็ก

2
00:00:26,360 --> 00:00:29,322
‎พ่อมักจะเล่าถึงบรรดาภารกิจอันยิ่งใหญ่

3
00:00:30,239 --> 00:00:32,450
‎ลูอิสกับคลาร์ก กาเบซา เด วากา

4
00:00:33,034 --> 00:00:34,619
‎มาเจลลัน มาร์โคโปโล

5
00:00:35,286 --> 00:00:38,247
‎พ่อเล่าถึงชัยชนะและการค้นพบของพวกเขาให้ฟัง

6
00:00:40,416 --> 00:00:43,461
‎แต่มีบางเรื่องเกี่ยวกับการผจญภัยพวกนั้น
‎ที่เขาไม่ได้บอกผม

7
00:00:46,047 --> 00:00:48,091
‎การล่าสมบัติ การสํารวจ

8
00:00:49,133 --> 00:00:51,719
‎มันไม่ได้มีแต่ขบวนฉลองชัยและกองทองคํา

9
00:00:55,640 --> 00:00:58,601
‎ในทุกๆ ภารกิจอันยิ่งใหญ่ แม้แต่เรื่องที่ลือชื่อ

10
00:00:58,601 --> 00:01:01,813
‎ก็ต้องมีบางครั้งคราวที่หนทางมีแต่หายนะ

11
00:01:01,813 --> 00:01:04,524
‎และทุกๆ ก้าวดูจะมีแต่ความผิดพลาด

12
00:01:06,025 --> 00:01:07,235
‎และทุกๆ ทางเลือก

13
00:01:08,111 --> 00:01:09,153
‎เป็นกับดัก

14
00:01:09,153 --> 00:01:15,159
‎(สมบัติลับเอาเทอร์แบงค์ส)

15
00:01:20,748 --> 00:01:23,459
‎เราต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับนะ เจบี
‎ลูกรู้ดีใช่ไหม

16
00:01:23,459 --> 00:01:25,461
‎- ห้ามเอาไปบอกเพื่อนๆ นะ
‎- ไม่เอาน่า

17
00:01:25,461 --> 00:01:28,005
‎พ่อ พวกเขามีเอี่ยวในเรื่องนี้พอๆ กับพ่อนะ

18
00:01:28,714 --> 00:01:30,633
‎- อยากให้พวกเขาเสี่ยงด้วยเหรอ
‎- อะไร

19
00:01:30,633 --> 00:01:33,594
‎ถ้าลูกรู้ล่วงหน้า
‎ก็ยังยินดีจะทําให้พวกเขาตกอยู่ในอันตรายเหรอ

20
00:01:33,594 --> 00:01:35,012
‎ถ้าลูกเลี่ยงได้น่ะ

21
00:01:36,722 --> 00:01:37,723
‎พ่อว่าไม่นะ

22
00:01:37,723 --> 00:01:39,559
‎ส่วนแบ่งยังเหมือนเดิม

23
00:01:39,559 --> 00:01:42,562
‎ไว้เราค่อยบอกพวกเขา
‎แต่ตอนนี้เพื่อความปลอดภัย...

24
00:01:43,813 --> 00:01:44,647
‎เข้าใจนะ

25
00:01:47,316 --> 00:01:48,317
‎ครับ

26
00:01:51,070 --> 00:01:54,031
‎ดูเธอสิเนี่ย โตเป็นหนุ่มใหญ่ละ

27
00:01:59,829 --> 00:02:01,414
‎เจเจ มานี่เลย

28
00:02:09,505 --> 00:02:13,843
‎ใช่ๆ เราไปหอจดหมายเหตุ
‎ที่ชาร์ลสตันมา และก็...

29
00:02:16,345 --> 00:02:17,847
‎มันเป็นทางตัน

30
00:02:19,390 --> 00:02:20,808
‎ไม่มีเบาะแสเลย

31
00:02:21,976 --> 00:02:23,394
‎งั้นทั้งทองคํา...

32
00:02:24,520 --> 00:02:27,315
‎ไม้กางเขน และก็เอลโดราโดนี่

33
00:02:27,315 --> 00:02:29,317
‎แป้กทั้งสามอย่างเลย

34
00:02:33,029 --> 00:02:34,322
‎พังหมดไม่มีเว้น

35
00:02:35,990 --> 00:02:36,908
‎เยี่ยมเลย

36
00:02:37,408 --> 00:02:38,409
‎แล้วเจอกันนะ จอห์น บี

37
00:02:43,372 --> 00:02:45,750
‎ฉันไปตกปลาก่อนนะ ขอบใจสําหรับเบียร์

38
00:03:06,729 --> 00:03:08,898
‎- เราลงเรือลําเดียวกันใช่ไหม
‎- ใช่

39
00:03:10,149 --> 00:03:13,069
‎นั่นแปลว่าเราจะบอกความจริงกันเสมอ

40
00:03:14,820 --> 00:03:16,447
‎ซาร่าห์ ฉันพูดความจริงนะ

41
00:03:18,282 --> 00:03:21,702
‎- อะไร คิดว่าฉันโกหกเหรอ
‎- ไม่ๆ แค่ว่า...

42
00:03:22,954 --> 00:03:24,747
‎เรื่องที่นายบอกเรา

43
00:03:25,248 --> 00:03:26,874
‎มันไม่สมเหตุสมผลเลย

44
00:03:27,458 --> 00:03:29,585
‎นายกับพ่อเอาทวิงกี้บึ่งไปชาร์ลสตันกัน

45
00:03:29,585 --> 00:03:32,797
‎โดยไม่บอกใครเลย
‎แล้วฉันก็ได้แต่สงสัยว่าเพราะอะไร

46
00:03:33,297 --> 00:03:35,716
‎ถ้ามีเรื่องอะไรที่นายบอกคนอื่นๆ ไม่ได้

47
00:03:35,716 --> 00:03:36,926
‎นายบอกฉันได้นะ

48
00:03:39,512 --> 00:03:41,931
‎มองฉันสิ เกิดอะไรขึ้น

49
00:03:42,765 --> 00:03:45,393
‎ตั้งแต่พ่อนายกลับมา นายก็ทําตัวแปลกๆ ไป

50
00:03:45,393 --> 00:03:46,769
‎- มีอะไรน่ะเหรอ
‎- ใช่ จอห์น บี

51
00:03:46,769 --> 00:03:49,981
‎- นี่ฉันเองไง ฉันอยู่ข้างนายนะ
‎- โอเค ซาร่าห์ รู้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้น

52
00:03:49,981 --> 00:03:51,482
‎พ่อฉันกลับมา

53
00:03:51,482 --> 00:03:55,152
‎และเขาพยายามจะช่วยเราทุกคน
‎ส่วนพ่อเธอก็พยายามจะฆ่าเธอไง

54
00:03:56,028 --> 00:03:58,614
‎และขอโทษทีนะที่เธอทําใจเรื่องนั้นไม่ได้

55
00:04:01,951 --> 00:04:02,952
‎ฉันพูดผิดเหรอ

56
00:04:08,207 --> 00:04:10,167
‎ไว้อยากพูดความจริงเมื่อไหร่
‎ค่อยโทรมาละกัน

57
00:04:20,678 --> 00:04:23,180
‎- โอเคไหม
‎- ครับ ผมสบายดีมาก พ่อ

58
00:04:23,681 --> 00:04:25,683
‎มาเถอะ เรามีงานต้องทํานะ

59
00:04:26,183 --> 00:04:27,935
‎ภารกิจ 500 ปีกําลังร่ําร้องหาเรา

60
00:04:32,690 --> 00:04:33,566
‎(จอห์น บี รัทเลดจ์
‎ปลาเล็กชั่วชีวิต)

61
00:04:33,566 --> 00:04:34,483
‎พ่อ

62
00:04:34,483 --> 00:04:36,986
‎- ได้ยินไหม
‎- ฮะ ผมได้ยินแล้ว

63
00:04:36,986 --> 00:04:40,781
‎ไม้กางเขนไม่ได้อยู่บนรถไฟ เรฟ
‎มันส่งมาไม่ถึง มีคนขโมยไป

64
00:04:40,781 --> 00:04:42,783
‎พระเจ้าช่วย เดี๋ยวนะ ใครขโมยไป

65
00:04:42,783 --> 00:04:45,703
‎พ่อไม่รู้ว่าใครขโมยไป เรฟ!

66
00:04:46,454 --> 00:04:47,496
‎แย่จัง

67
00:04:47,496 --> 00:04:49,915
‎อาจเป็นใครก็ได้นี่ใช่ไหมครับ

68
00:04:49,915 --> 00:04:53,419
‎ไม่หรอก เรฟ มีอยู่แค่ไม่กี่คนหรอก

69
00:04:53,419 --> 00:04:56,756
‎อืม แต่ว่ายังไงซะ
‎เราก็จะเอามันไปบริจาคอยู่แล้วนี่ครับ

70
00:04:56,756 --> 00:04:57,757
‎ใครสนล่ะ

71
00:04:59,175 --> 00:05:00,134
‎ใครสน

72
00:05:02,261 --> 00:05:03,804
‎โอเค เรฟ โอเค

73
00:05:04,972 --> 00:05:07,892
‎พักเรื่องนั้นไว้ก่อน
‎ทีนี้พ่ออยากให้ลูกทําธุระตามรายการที่ให้ไป

74
00:05:07,892 --> 00:05:10,061
‎ไปเซ็นสัญญากับอีสต์ริเวอร์พร็อพเพอร์ตี้

75
00:05:10,061 --> 00:05:12,646
‎- พอเสร็จแล้วก็ปิดออฟฟิศ...
‎- เอ่อ ไม่...

76
00:05:12,646 --> 00:05:14,732
‎ที่จริงผมว่าจะคุยกับพ่อเรื่องนี้พอดี

77
00:05:14,732 --> 00:05:17,485
‎ผมว่าเราควรเก็บออฟฟิศไว้นะครับ

78
00:05:18,319 --> 00:05:19,153
‎ว่าไงนะ

79
00:05:19,153 --> 00:05:22,031
‎ใช่ ผมว่าผมอาจจะอยู่ที่นี่ต่ออีกสักหน่อย

80
00:05:22,031 --> 00:05:23,532
‎ทําให้บริษัทเติบโต

81
00:05:23,532 --> 00:05:25,993
‎ผมว่ามันน่าจะดีสําหรับเรานะ

82
00:05:27,203 --> 00:05:28,662
‎- ฟังพ่อนะ เรฟ
‎- ไม่

83
00:05:28,662 --> 00:05:31,123
‎ไม่ พ่อนั่นแหละฟัง

84
00:05:31,874 --> 00:05:32,958
‎ฟังอยู่ไหม

85
00:05:32,958 --> 00:05:35,169
‎พ่อเป็นคนบอกให้ผมทําตัวให้มีประโยชน์นี่

86
00:05:35,169 --> 00:05:38,047
‎ผมก็กําลังทําอยู่นี่ไง ทําตัวให้มีประโยชน์

87
00:05:38,047 --> 00:05:39,590
‎ผมทําได้เหอะ

88
00:05:39,590 --> 00:05:43,677
‎สํารวจทางเลือกต่างๆ ดู
‎ดังนั้นเพื่อประโยชน์ของทุกคน

89
00:05:43,677 --> 00:05:46,347
‎ผมว่าผมจะอยู่ที่นี่ต่ออีกสักพัก

90
00:05:46,347 --> 00:05:49,934
‎ฟังนะ แกอยู่ทางนั้นด้วยเหตุผลเดียว

91
00:05:49,934 --> 00:05:53,312
‎แกแค่ต้องเป็นตัวแทนฉัน
‎ไปปิดบริษัททั้งหลายซะ เข้าใจไหม

92
00:05:53,312 --> 00:05:56,440
‎นั่นคือแผนเดียว ไม่มีแผนอื่น
‎และถ้าแกทําไม่ได้...

93
00:05:56,440 --> 00:05:59,026
‎ถ้าผมทําไม่ได้แล้วยังไงเหรอ

94
00:05:59,026 --> 00:06:01,404
‎พ่อจะขึ้นเครื่องมาที่นี่หรือไงล่ะ

95
00:06:01,404 --> 00:06:03,656
‎คนได้อึ้งเหมือนเห็นเอลวิสฟื้นคืนชีพแน่

96
00:06:03,656 --> 00:06:05,324
‎วาร์ด คาเมรอนมาครับทุกท่าน

97
00:06:05,324 --> 00:06:08,411
‎พระเจ้าช่วย เขายังไม่ตาย!
‎เขาฟื้นจากความตายแล้ว!

98
00:06:16,001 --> 00:06:18,421
‎ผมรับช่วงต่อครอบครัวเราแล้ว พ่อ

99
00:06:18,421 --> 00:06:22,133
‎ใช่ ผมรับช่วงต่อแล้ว
‎และก็ถึงเวลาที่ผมจะออกหน้าแล้วด้วย

100
00:06:22,133 --> 00:06:23,300
‎พ่อตายไปแล้ว

101
00:06:30,558 --> 00:06:34,645
‎นี่ ยังมีเวลาให้ง้อเธออีกเยอะแยะน่า

102
00:06:35,563 --> 00:06:38,566
‎ลูกจะมีงานหนักนั่นให้ทําไปอีกทั้งชีวิต

103
00:06:38,566 --> 00:06:39,859
‎เชื่อพ่อสิ พ่อรู้ดี

104
00:06:40,609 --> 00:06:42,820
‎ตอนนี้เรามีเรื่องใหญ่กว่าให้จัดการ

105
00:06:44,029 --> 00:06:45,865
‎ผมไม่ชอบโกหกเธอ พ่อ

106
00:06:47,283 --> 00:06:49,452
‎ใช่ แต่เอลโดราโดเลยนะ ลูก

107
00:06:49,452 --> 00:06:50,744
‎ตามองที่รางวัลไว้สิ

108
00:06:51,245 --> 00:06:53,539
‎แล้วหลังจากนั้น
‎พ่อจะชดเชยให้เธอเอง พ่อสัญญา

109
00:06:58,586 --> 00:07:00,296
‎ก็ได้ แล้วนี่เราจะไปหาใครนะ

110
00:07:01,046 --> 00:07:04,175
‎เพื่อนเก่าพ่อสมัยมหาลัย ชื่อเคลลี่ เคปเลอร์

111
00:07:04,175 --> 00:07:06,927
‎เราไปเที่ยวกันที่ชิเชนอิตซาจนถึงพีระมิด

112
00:07:06,927 --> 00:07:08,512
‎ตั้งแคมป์ เมาจนปลิ้น

113
00:07:08,512 --> 00:07:12,641
‎เธอคลั่งไคล้ทุกอย่างเกี่ยวกับอารยธรรมมายา
‎ถ้าเธอได้เห็นอักษรโบราณนั่น

114
00:07:12,641 --> 00:07:14,477
‎เธออาจจะแปลมันออกน่ะ

115
00:07:16,187 --> 00:07:17,771
‎นี่ ระวังหน่อยนะ

116
00:07:20,357 --> 00:07:21,442
‎เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

117
00:07:23,736 --> 00:07:26,864
‎- เอริค ฉันจอห์น รัทเลดจ์
‎- ไงจอห์น

118
00:07:27,615 --> 00:07:28,699
‎ย้ายบ้านเหรอ

119
00:07:29,408 --> 00:07:30,659
‎ดร.เคปเลอร์อยู่ไหน

120
00:07:34,413 --> 00:07:36,832
‎- พ่อ เราน่าจะกลับกันได้แล้วละ
‎- อะไรเนี่ย

121
00:07:36,832 --> 00:07:37,958
‎(ศาสตราจารย์โบราณคดี
‎ม.นอร์ทแคโรไลนาวิลมิงตันเสียชีวิต)

122
00:07:37,958 --> 00:07:39,627
‎พระเจ้าช่วย ฉันเสียใจจริงๆ

123
00:07:39,627 --> 00:07:43,047
‎- เสียเพราะอะไรเหรอ
‎- หัวใจวาย ไม่มีปี่มีขลุ่ยเลย

124
00:07:43,047 --> 00:07:46,050
‎ฉันทนอยู่นี่ต่อไม่ไหว มีความทรงจําเยอะเกินไป

125
00:07:48,385 --> 00:07:49,470
‎น่าเศร้าจริงๆ

126
00:07:49,470 --> 00:07:51,096
‎เสียใจด้วยนะ

127
00:07:51,096 --> 00:07:52,973
‎ไม่มีอะไรฆ่าเคปเลอร์ได้

128
00:07:53,557 --> 00:07:57,645
‎เธอเพิ่งกลับมาจากการสํารวจ
‎เพิ่งค้นพบครั้งใหญ่

129
00:07:58,479 --> 00:07:59,438
‎ค้นพบอะไรเหรอ

130
00:07:59,438 --> 00:08:00,773
‎ซากปรักหักพังในป่า

131
00:08:01,941 --> 00:08:03,150
‎ที่ไหนสักแห่งในอเมริกาใต้

132
00:08:10,366 --> 00:08:12,451
‎รู้ไหมว่ามันคือที่ไหน

133
00:08:12,451 --> 00:08:14,036
‎ไม่ เธอไม่บอกฉันหรอก

134
00:08:14,036 --> 00:08:17,873
‎สมาชิกคณะสํารวจ
‎สาบานว่าจะเก็บสถานที่นี้ไว้เป็นความลับ

135
00:08:17,873 --> 00:08:19,500
‎จนกว่าจะตีพิมพ์ได้

136
00:08:19,500 --> 00:08:24,004
‎ช่วยบอกข้อมูลทีได้ไหม
‎ว่าพวกเขาไปกันเมื่อไหร่ ไปกับใครบ้าง

137
00:08:24,004 --> 00:08:27,841
‎อืม หัวหน้าคณะสํารวจคือศ.ซาวเวลล์

138
00:08:27,841 --> 00:08:30,052
‎เขาอยู่ไม่ไกลจากที่นี่

139
00:08:32,012 --> 00:08:34,348
‎เดี๋ยวนะ พ่อ
‎ผมเดาว่าพ่อคงรู้จักซาวเวลล์นี่สินะ

140
00:08:34,348 --> 00:08:37,518
‎- พ่อรู้จักทุกคนในคิลแดร์ใช่ไหม
‎- เขาเป็นครูของพ่อเอง

141
00:08:37,518 --> 00:08:39,812
‎- เขาทําให้พ่อเริ่มสนใจเอลโดราโด
‎- โอ้ ดีเลยสิ

142
00:08:39,812 --> 00:08:42,106
‎เขาอาจช่วยเราถอดรหัสได้นะ

143
00:08:42,106 --> 00:08:44,358
‎คือที่พ่อไม่ไปหาเขาเป็นคนแรกมันมีสาเหตุอยู่น่ะ

144
00:08:44,358 --> 00:08:47,778
‎เอาเป็นว่าเขาไม่ค่อยพอใจ
‎ที่พ่อถอนตัวกลางคัน

145
00:08:56,161 --> 00:08:58,330
‎มันเป็นโจร ไม่งั้นจะมาขโมยเงินพ่อทําไม

146
00:08:58,330 --> 00:09:00,624
‎โอเค แต่เราจะไม่แจ้งความเขาใช่ไหม

147
00:09:00,624 --> 00:09:02,293
‎นะคะ พ่อ

148
00:09:02,918 --> 00:09:03,961
‎ก็ได้

149
00:09:03,961 --> 00:09:07,256
‎ไม่แจ้งความ
‎แต่ลูกต้องเลิกคบกับไอ้อันธพาลเจเจนั่นซะ

150
00:09:07,256 --> 00:09:08,382
‎จะเลิกใช่ไหม

151
00:09:08,882 --> 00:09:09,842
‎หนูรู้

152
00:09:10,342 --> 00:09:11,385
‎เขาขโมยของ

153
00:09:11,385 --> 00:09:12,469
‎ดีมาก

154
00:09:13,012 --> 00:09:13,971
‎หนูจะถอยออกมา

155
00:09:15,097 --> 00:09:18,392
‎พ่อภูมิใจในตัวลูกนะ คี นี่แหละคือก้าวแรก

156
00:09:18,392 --> 00:09:20,269
‎เดี๋ยวอะไรๆ ก็จะชัดเจนขึ้นเอง

157
00:09:22,896 --> 00:09:24,690
‎- ซาร่าห์เหรอ
‎- หนูเปิดเอง

158
00:09:29,111 --> 00:09:31,822
‎โทษทีนะ ไม่ได้ตั้งใจจะมากวน
‎นี่ฉันมาขัดจังหวะไหม

159
00:09:31,822 --> 00:09:33,157
‎- ไม่เป็นไรหรอก
‎- โอเค

160
00:09:33,866 --> 00:09:34,867
‎เกิดอะไรขึ้นน่ะ

161
00:09:35,618 --> 00:09:38,662
‎คือฉันทะเลาะกับจอห์น บีนิดหน่อย

162
00:09:38,662 --> 00:09:42,124
‎เขาทําตัวเย็นชาไปตั้งแต่พ่อกลับมา

163
00:09:42,124 --> 00:09:47,004
‎ใช่ แล้วฉันก็ไม่มีที่ให้อยู่
‎แถมเรฟก็อยู่ที่แทนนี่ฮิลล์ด้วย

164
00:09:47,004 --> 00:09:50,799
‎ฉันเลยสงสัยว่า...
‎ถ้าฉันมาขออยู่กับเธอจะได้ไหม

165
00:09:50,799 --> 00:09:53,510
‎- ได้แน่นอน
‎- นี่ๆ ไม่นะ

166
00:09:53,510 --> 00:09:56,096
‎เราคุยกันไว้ว่ายังไง คี ต้องมีขอบเขต

167
00:09:56,096 --> 00:09:58,599
‎ลูกรัก ไม่เอาน่า
‎ลูกต้องเคารพเวลาเราด้วยสิ

168
00:09:58,599 --> 00:10:01,560
‎- เราก็เคารพลูกใช่ไหมล่ะ
‎- ฟังนะ ซาร่าห์ ขอโทษจริงๆ

169
00:10:01,560 --> 00:10:03,729
‎เรายินดีต้อนรับเธอเสมอ แต่ไว้มาใหม่พรุ่งนี้นะ

170
00:10:03,729 --> 00:10:08,150
‎- ตอนนี้เราต้องการเวลาครอบครัว
‎- ไม่เป็นไรค่ะ หนูเข้าใจ

171
00:10:09,360 --> 00:10:10,194
‎ขอโทษนะ

172
00:10:10,194 --> 00:10:12,988
‎ไว้ฉันลองไปหาเจเจดูก็ได้

173
00:10:14,490 --> 00:10:16,367
‎- ไม่เป็นไร
‎- แล้วเจอกันนะ

174
00:10:33,717 --> 00:10:35,761
‎(ประกาศไล่จากพื้นที่)

175
00:10:36,470 --> 00:10:37,513
‎ฮัลโหล

176
00:10:45,354 --> 00:10:46,313
‎เจเจ

177
00:11:18,762 --> 00:11:20,639
‎(ปิด - แล้วจะกลับมา)

178
00:11:36,613 --> 00:11:39,366
‎(เบียร์สด)

179
00:11:46,582 --> 00:11:47,624
‎ซาร่าห์

180
00:11:49,209 --> 00:11:51,545
‎นั่นทําอะไรน่ะ

181
00:11:52,463 --> 00:11:53,547
‎ไงท็อป

182
00:11:55,883 --> 00:11:57,176
‎เธอดูหิวน้ํานะ

183
00:11:57,176 --> 00:12:00,012
‎ถ้าอยากกิน ตรงนั้นมีเบียร์อยู่
‎เขิญตามสบายเลย

184
00:12:03,015 --> 00:12:06,727
‎ไม่เคยคิดเลยว่าฉันจะเป็นคนจรจัดเร่หาเบียร์

185
00:12:06,727 --> 00:12:07,895
‎น่าอายชะมัด

186
00:12:07,895 --> 00:12:11,273
‎ใช่ นึกว่าตอนนี้เธอชอบแนวปล้นสุดโหดซะอีก

187
00:12:11,273 --> 00:12:13,358
‎อย่างพวกปล้นรถไฟน่ะ

188
00:12:14,026 --> 00:12:15,778
‎- ขอโทษนะ
‎- ซึ่ง... ไม่ได้ตัดสินนะ

189
00:12:16,570 --> 00:12:18,530
‎ตัดสินกันได้เลย ไม่ว่าหรอก

190
00:12:19,156 --> 00:12:21,950
‎ฟังนะ ฉันรู้ว่าตอนนี้เธออับจนหนทาง

191
00:12:22,951 --> 00:12:27,831
‎ให้ฉันพาเธอไปส่งที่แทนนี่ฮิลล์
‎แล้วคุยกับเรฟให้ไหม

192
00:12:27,831 --> 00:12:29,249
‎- ไม่เอา
‎- ไม่นะ โอเค

193
00:12:30,834 --> 00:12:32,836
‎แล้วตอนนี้เธอพักอยู่ไหนเหรอ

194
00:12:35,380 --> 00:12:38,717
‎โทษทีนะ ฉันไม่ได้อยากจะจุ้นจ้านเรื่องเธอ

195
00:12:38,717 --> 00:12:39,927
‎- ไม่เลย
‎- ฉัน...

196
00:12:40,928 --> 00:12:47,100
‎ฉันรู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว และฉันก็มีแฟน

197
00:12:49,520 --> 00:12:51,271
‎- นายมีแฟนแล้วเหรอ
‎- ใช่

198
00:12:52,105 --> 00:12:53,148
‎ตกใจเหรอ

199
00:12:53,148 --> 00:12:54,358
‎ต้องมีอยู่แล้วสิเนอะ

200
00:12:55,567 --> 00:12:56,443
‎ใครน่ะ

201
00:12:57,027 --> 00:12:58,612
‎ก็... เอเลน่า

202
00:12:59,696 --> 00:13:00,531
‎รีดดี้น่ะเหรอ

203
00:13:01,073 --> 00:13:02,616
‎ไม่ชอบเขาเหรอ

204
00:13:02,616 --> 00:13:04,493
‎เปล่า แค่แบบ... ไม่รู้สิ

205
00:13:04,493 --> 00:13:07,496
‎ตอนเราคบกัน นางชอบกวนประสาทนี่นา

206
00:13:07,496 --> 00:13:09,706
‎- แค่แปลกๆ ที่...
‎- เธอหึงสินะ

207
00:13:09,706 --> 00:13:13,043
‎- ไม่ได้หึง
‎- เธอหึง ไม่เป็นไรเลย ฉันเข้าใจ

208
00:13:13,043 --> 00:13:16,547
‎นางแอบจ้องอยู่แล้ว พร้อมตะครุบเสมอ

209
00:13:16,547 --> 00:13:21,134
‎ก็เธอเลิกกับฉันแล้วหายไป...

210
00:13:21,134 --> 00:13:23,053
‎นี่ท็อป เป็นไงบ้าง

211
00:13:23,053 --> 00:13:24,179
‎ไงพวก

212
00:13:24,179 --> 00:13:25,764
‎- ให้ตายสิ
‎- สวัสดีเคลซ์

213
00:13:25,764 --> 00:13:27,182
‎นั่นซาร่าห์ คาเมรอนเหรอ

214
00:13:28,475 --> 00:13:29,768
‎บอกทีว่าเธอจะไปด้วยกันน่ะ

215
00:13:31,478 --> 00:13:33,647
‎- ไปไหน
‎- เรากําลังไปเมสกัน

216
00:13:33,647 --> 00:13:37,150
‎เราจะแบบ...
‎มีเคลซ์ ฟี้บส์ เอเลน่าไม่ไปด้วยนะ

217
00:13:37,150 --> 00:13:39,945
‎แค่ไปโต้คลื่นและก็อาบแดดหน่อย

218
00:13:39,945 --> 00:13:42,239
‎กับพวกเพื่อนๆ ที่จุดโต้คลื่นน่ะ

219
00:13:42,239 --> 00:13:43,407
‎ไปด้วยกันสิ

220
00:13:43,407 --> 00:13:46,869
‎- ต้องสนุกแน่ มันจะดีกับตัวเธอนะ
‎- ใช่ ซาร่าห์ มาเถอะนะ!

221
00:13:46,869 --> 00:13:48,203
‎มาเถอะ ซาร่าห์

222
00:13:49,830 --> 00:13:51,748
‎เถอะนะ ฉันอยากให้เธอไปด้วย

223
00:13:54,877 --> 00:13:55,794
‎ว่าไง

224
00:13:55,794 --> 00:13:57,087
‎- ได้
‎- ตกลงแล้วนะ

225
00:13:57,087 --> 00:13:58,130
‎อืม

226
00:13:59,423 --> 00:14:00,465
‎- เธอไปด้วย!
‎- ต้องงี้

227
00:14:09,808 --> 00:14:13,353
‎ครูฮันเตอร์ ผมกลับมา
‎และพร้อมทําตามแผนละครับ

228
00:14:13,353 --> 00:14:17,232
‎ผมรู้ว่าผมหายไปพักหนึ่ง
‎แต่ผมพร้อมจะเร่งเครื่องตามนะครับ

229
00:14:17,232 --> 00:14:21,028
‎และผมว่าผมจะไปแข่งสหประชาชาติจําลอง
‎ในการประกวดแวนเดอร์ฮอร์ส

230
00:14:21,028 --> 00:14:23,447
‎อะไรที่จะช่วยให้เรซูเม่ผมกลับมาดูดี

231
00:14:23,447 --> 00:14:26,533
‎ผมเริ่มเตรียมไว้ก่อนแล้ว
‎ดังนั้นกลับมาต่อเลยน่าจะไม่มีปัญหาครับ

232
00:14:26,533 --> 00:14:28,827
‎โป๊ป เธอไม่ได้หายไปแค่เดี๋ยวเดียว

233
00:14:28,827 --> 00:14:31,455
‎เธอขาดเรียนไป 27 วัน
‎นั่นมันเกือบหกสัปดาห์เลยนะ

234
00:14:31,455 --> 00:14:34,041
‎ผมจะเรียนภาคฤดูร้อนด้วย ผมยอมทุกอย่าง

235
00:14:34,041 --> 00:14:35,417
‎โป๊ป เวลามันกระชั้นมากนะ

236
00:14:35,417 --> 00:14:36,752
‎เธอมีเวลาเรียนไม่พอ

237
00:14:36,752 --> 00:14:38,962
‎ที่จะเลื่อนชั้นปีหน้า

238
00:14:38,962 --> 00:14:41,131
‎ต่อให้เธอสอบผ่านทุกวิชาก็เถอะ

239
00:14:41,632 --> 00:14:43,467
‎- ให้ผมลองดูเถอะ
‎- ลองดูเหรอ

240
00:14:44,092 --> 00:14:47,179
‎ก็ได้ เรามาดูโลกแห่งความเป็นไปได้กันนะ

241
00:14:47,971 --> 00:14:50,515
‎และนี่คือความเป็นไปได้

242
00:14:52,559 --> 00:14:53,769
‎(ภาคเรียนฤดูใบไม้ร่วง)

243
00:14:54,645 --> 00:14:58,190
‎นี่มันระดับต้นๆ นี่ครับ
‎ผมเคยเรียนไปแล้วตอนม.สอง

244
00:14:58,190 --> 00:15:00,651
‎ใช่ เพราะที่นั่งในระดับสูงๆ

245
00:15:00,651 --> 00:15:04,237
‎ถูกนักเรียนที่ไม่ได้ขาดเรียนไปครึ่งเทอม
‎เขาแย่งไปหมดแล้ว

246
00:15:06,782 --> 00:15:08,951
‎โป๊ป ครูเชื่อในตัวเธอนะ

247
00:15:08,951 --> 00:15:11,995
‎โอเคไหม แต่เธอต้องกลับมาตั้งใจให้ดี

248
00:15:16,083 --> 00:15:17,000
‎(ครูที่ปรึกษา)

249
00:15:17,876 --> 00:15:20,671
‎ทุกคนมีเซเลอรี่อยู่ตรงหน้าแล้วนะ

250
00:15:20,671 --> 00:15:22,589
‎และพวกเธอจะเห็นว่า

251
00:15:23,340 --> 00:15:24,257
‎มันจะเป็นแบบนั้น

252
00:15:25,258 --> 00:15:27,302
‎มันควรจะเป็นตามนั้นจ้ะ

253
00:15:28,095 --> 00:15:29,638
‎นี่โป๊ป เธอจะไปไหน

254
00:15:29,638 --> 00:15:32,015
‎ขอโทษทีนะ แต่เธอต้องขออนุญาตก่อนเข้าห้องน้ํา

255
00:15:35,560 --> 00:15:37,854
‎(การศึกษาคือหนทางสู่อนาคตที่สดใส)

256
00:15:47,197 --> 00:15:49,783
‎ผมกลับมาแล้ว ผมจะชดเชยให้
‎ผมยอมทําทุกอย่างเลย

257
00:15:49,783 --> 00:15:52,786
‎ผมจะขัดเรือ ล้างปลา เติมน้ํามัน ทําทุกอย่าง

258
00:15:52,786 --> 00:15:53,745
‎ผมทําให้ได้หมดครับ

259
00:15:53,745 --> 00:15:55,205
‎ยกเว้นเรื่องห้องน้ํา

260
00:15:55,205 --> 00:15:59,084
‎เพราะผมแพ้นิดหน่อย มันจะย้อนออกน่ะครับ

261
00:16:00,252 --> 00:16:02,170
‎- แต่อย่างอื่นผมทําได้หมด
‎- ไม่รู้สิ เจ

262
00:16:02,170 --> 00:16:04,756
‎คุณรู้เถอะครับ บิลลี่ เถอะนะ ผมเองไง

263
00:16:04,756 --> 00:16:05,924
‎ผมเอง

264
00:16:06,425 --> 00:16:09,344
‎คุณรู้ว่าผมทําได้ ผมนี่แหละดีที่สุด

265
00:16:09,344 --> 00:16:12,055
‎เห็นเรือพวกนั้นไหม นั่นมันเรือของพวกเพี้ยน

266
00:16:12,055 --> 00:16:13,640
‎พวกเพี้ยนเป็นลูกค้าฉัน

267
00:16:13,640 --> 00:16:16,518
‎และพวกเขาก็ไม่ไว้ใจนายกับเพื่อนๆ

268
00:16:16,518 --> 00:16:19,938
‎ใช่ แต่พวกเขาพูดเองเออเองนะ
‎คุณก็รู้ว่ามันตอแหล

269
00:16:19,938 --> 00:16:22,190
‎- สิ่งที่เห็นก็คือสิ่งที่เป็นแหละ
‎- ให้ตายสิ

270
00:16:22,190 --> 00:16:25,444
‎แถมยังมีข่าวลือแถมอีกด้วยว่า

271
00:16:25,444 --> 00:16:27,404
‎นายขโมยเรือคาตามารันไป

272
00:16:27,404 --> 00:16:30,323
‎ผมไม่... ตอนนั้นผมอยู่บนเรือ
‎กับซาร่าห์ คาเมรอน

273
00:16:30,323 --> 00:16:33,201
‎- นั่นมันเรือบ้านเธอ
‎- ตามที่ลงทะเบียนไว้ไม่ใช่ยังงั้นไง

274
00:16:33,201 --> 00:16:35,787
‎นั่นมันเรือของเรฟ และเขาก็บอกว่านายขโมยไป

275
00:16:35,787 --> 00:16:38,457
‎เขาเอามาจอดไว้ที่นี่
‎เพราะไม่อยากให้นายมายุ่มย่าม

276
00:16:38,457 --> 00:16:40,667
‎บิลลี่ ไม่เอาน่า มันต้องมีสักงานสิ

277
00:16:40,667 --> 00:16:41,835
‎ขอโทษนะ ไอ้หนู

278
00:16:41,835 --> 00:16:43,462
‎กัฟฟี่ยื่นคําขาดแล้ว

279
00:16:43,462 --> 00:16:48,008
‎โอเคนะ ฉันหาคนอื่นที่ค่าแรงถูก
‎และไม่ทําให้ลูกค้าเคืองได้

280
00:16:48,592 --> 00:16:49,551
‎ต้องไปละ

281
00:16:58,935 --> 00:17:02,022
‎โห เรฟ มาเร็ว ไอ้คุณหนู

282
00:17:02,522 --> 00:17:05,442
‎พวก นายมีนี่แล้วทําเงียบไม่บอกกันนี่หว่า

283
00:17:05,442 --> 00:17:08,612
‎มียิมส่วนตัวบนนี้เลยเหรอพวก

284
00:17:08,612 --> 00:17:11,448
‎แบร์รี่ ได้เวลาใช้หัวแล้ว
‎เอาละ เราต้องลงมือแล้วนะ

285
00:17:11,448 --> 00:17:13,492
‎เราทํากันแค่นี้แหละ เราจะเคลื่อนไหว

286
00:17:13,492 --> 00:17:15,494
‎ใช่ เรามีเวลาไม่มาก

287
00:17:15,994 --> 00:17:18,163
‎ลงมานี่สิ นายต้องไม่เชื่อแน่

288
00:17:24,711 --> 00:17:26,963
‎- เออดิ
‎- พูดถึงผู้ซื้อนี่พอมีบ้างไหม

289
00:17:26,963 --> 00:17:29,174
‎คุยกับนายมีแต่เรื่องงานว่ะ

290
00:17:29,800 --> 00:17:31,927
‎ปกติฉันไม่ได้ใช้ชีวิตยังงี้ไง

291
00:17:34,054 --> 00:17:36,723
‎แค่จะบอกว่าเราต้องจริงจังกับเรื่องนี้

292
00:17:36,723 --> 00:17:40,018
‎พวก ฉันเอานี่ไปทําฟันดีกว่า

293
00:17:40,018 --> 00:17:43,021
‎เฮ้ย อย่าจับสิวะ เก็บกลับที่เลย

294
00:17:43,021 --> 00:17:45,607
‎- ขี้นอยด์จังเลย
‎- ฉันไม่สนเรื่องไม้กางเขน

295
00:17:45,607 --> 00:17:46,858
‎แค่อยากจะหาเงิน

296
00:17:46,858 --> 00:17:49,236
‎บอกเลยว่าป้าฉันพอจะรู้จักคน

297
00:17:49,236 --> 00:17:51,196
‎ป้าฉันจะช่วยเราขายของพวกนี้เอง

298
00:17:51,196 --> 00:17:56,827
‎ใช่เลย! ทองแท่งทั้งหมดนี่น่ะ

299
00:17:56,827 --> 00:17:59,329
‎อัญมณีพวกนี้ของใหม่เอี่ยมนะพวก
‎ทองก็เป็นทองคําแท่ง

300
00:17:59,329 --> 00:18:00,622
‎เราจะขายเป็นทองแท่ง

301
00:18:00,622 --> 00:18:02,958
‎ฉันไม่คุยกับพวกปลาเล็ก

302
00:18:02,958 --> 00:18:05,043
‎ที่ทําธุรกิจหยุมหยิมนะเว้ย

303
00:18:05,043 --> 00:18:07,170
‎พูดถึงป้าฉันนี่ระวังปากหน่อย

304
00:18:07,170 --> 00:18:09,798
‎ไม่ได้พูดถึงป้านาย ฉันพูดถึง...

305
00:18:10,966 --> 00:18:12,008
‎นายทําอะไรนะ

306
00:18:12,551 --> 00:18:15,053
‎- ลาออกจากโรงเรียน
‎- แล้วทุนการศึกษาล่ะ

307
00:18:15,804 --> 00:18:16,847
‎ไม่ได้แล้ว

308
00:18:16,847 --> 00:18:20,559
‎วิชาตัวที่เรียนไปก็เสียหมด
‎แค่ได้เลื่อนชั้นก็บุญแล้ว

309
00:18:21,560 --> 00:18:23,019
‎ใบเกรดฉันทุเรศสิ้นดี

310
00:18:23,728 --> 00:18:26,314
‎ทุกอย่างที่ฉันวาดฝันไว้ หายวับ

311
00:18:26,314 --> 00:18:28,650
‎แล้วเธอรู้ไหมว่าทําไมฉันถึงฉิบหายแบบนี้

312
00:18:28,650 --> 00:18:30,652
‎เพราะฉันพยายามทําสิ่งที่ถูกต้องไง

313
00:18:30,652 --> 00:18:34,239
‎ฉันพยายามช่วยจอห์น บีหาสมบัติ
‎พยายามเอามรดกของตระกูลฉันกลับมา

314
00:18:34,239 --> 00:18:35,824
‎แล้วฉันได้อะไรตอบแทน

315
00:18:36,408 --> 00:18:39,452
‎พังไม่เป็นท่า มันจบแล้ว

316
00:18:39,452 --> 00:18:41,913
‎โป๊ป ไม่ใช่ว่านายจะยอมแพ้ยังงั้นได้ซะหน่อย

317
00:18:42,747 --> 00:18:44,457
‎เฮ้ย ข่าวใหญ่

318
00:18:46,710 --> 00:18:50,005
‎มีอะไรกันเหรอ เกิดอะไรขึ้น
‎รับรู้ได้เลยว่ามีเรื่องเครียดตรงนี้

319
00:18:50,005 --> 00:18:51,673
‎โป๊ปลาออกจากโรงเรียน

320
00:18:52,632 --> 00:18:55,468
‎- เป็นจนท.ชันสูตรศพก็แปลกอยู่แล้วแหละ
‎- หุบปาก ไอ้จู๋เล็ก

321
00:18:55,468 --> 00:18:58,138
‎เออ ยอดเลย แปลว่านี่ไม่ใช่จังหวะสุดๆ

322
00:18:58,138 --> 00:19:00,056
‎- โอเค ช่างแม่ง
‎- อะไร

323
00:19:00,056 --> 00:19:03,351
‎ฉันไปร้านกัฟฟี่ แล้วก็ขอกลับไปทํางาน

324
00:19:03,351 --> 00:19:06,062
‎และก็เห็นเรือฝั่งตรงข้าม ซึ่งบนนั้น

325
00:19:06,897 --> 00:19:07,856
‎มีเรฟกับแบร์รี่อยู่

326
00:19:07,856 --> 00:19:10,734
‎เลยย่องไปใกล้ๆ แอบฟังว่ามันคุยอะไรกัน

327
00:19:11,776 --> 00:19:13,195
‎โป๊ป ไม้กางเขนอยู่ที่มัน

328
00:19:15,614 --> 00:19:17,324
‎และมันก็หลอมทิ้งไปแล้ว

329
00:19:20,994 --> 00:19:22,120
‎ขอโทษนะ พวก

330
00:19:23,413 --> 00:19:24,539
‎โอเคนะ

331
00:19:27,250 --> 00:19:28,585
‎ฉันรู้

332
00:19:31,463 --> 00:19:32,547
‎แม่งเอ๊ย!

333
00:19:36,051 --> 00:19:37,510
‎ต้องเป็นฝีมือเรฟอยู่แล้ว

334
00:19:38,428 --> 00:19:40,513
‎เออ ฉันว่าเราก็น่าจะเดาได้

335
00:19:40,513 --> 00:19:42,974
‎ไม้กางเขนแห่งซันโตโดมิงโกถูกหยามเหยียด

336
00:19:43,975 --> 00:19:44,893
‎แค่เพื่อเงินเนี่ยนะ

337
00:19:45,727 --> 00:19:47,354
‎ฉันรู้ คือมัน...

338
00:19:47,354 --> 00:19:51,316
‎ฉันว่าเราต้องใจเย็นๆ แล้วคิดหาทางกันนะ
‎แต่เราต้อง...

339
00:19:52,734 --> 00:19:54,277
‎เริ่มชินแล้วละ

340
00:19:57,072 --> 00:19:58,573
‎นี่มันทุเรศมากนะ

341
00:19:59,199 --> 00:20:01,117
‎- ขนาดสําหรับพวกมันน่ะ
‎- ฉันรู้

342
00:20:01,785 --> 00:20:04,913
‎- เห็นด้วยสุดๆ พวก
‎- แล้วพวกมันก็จะรอดตัวไปได้อีก

343
00:20:04,913 --> 00:20:08,792
‎- มันจะทําแต่เรื่องชั่วๆ
‎- โป๊ป นายยังแปลกใจอีกเหรอ

344
00:20:12,504 --> 00:20:13,338
‎ไม่

345
00:20:15,548 --> 00:20:17,676
‎แต่ฉันเบื่อเป็นคนดีแล้ว

346
00:20:19,386 --> 00:20:20,262
‎โป๊ป

347
00:20:21,388 --> 00:20:22,931
‎โป๊ป นายจะไปไหน

348
00:20:32,941 --> 00:20:35,485
‎เอาละ แล้วหมอนี่มีปัญหาอะไรกับพ่อเหรอ

349
00:20:35,485 --> 00:20:36,861
‎ไม่มี

350
00:20:36,861 --> 00:20:40,949
‎เว้นแต่พ่อไม่ยอมเป็นฟันเฟือง
‎ในระบบการศึกษาที่เหลวแหลก

351
00:20:42,617 --> 00:20:44,953
‎ใช่ แล้วพ่อเป็นยังไงต่อ

352
00:20:44,953 --> 00:20:46,746
‎ตระหนักรู้ ออกไปสู่โลกกว้าง

353
00:20:46,746 --> 00:20:49,207
‎แล้วต่อสู้กับพวกคนใหญ่คนโต
‎ด้วยการค่อยๆ อดตายเหรอ

354
00:20:49,207 --> 00:20:53,545
‎เราอาจจะยังไม่ประสบความสําเร็จเปรี้ยงปร้าง
‎แต่เราได้รูปสลักมาแล้วไง

355
00:20:53,545 --> 00:20:56,256
‎ซาวเวลล์เป็นผู้เชี่ยวชาญ
‎ด้านอักษรโบราณยุคก่อนโคลอมเบีย

356
00:20:56,256 --> 00:20:57,841
‎อย่างน้อยๆ ก็ในสามรัฐ

357
00:20:57,841 --> 00:20:58,967
‎บ้าเอ๊ย

358
00:20:59,467 --> 00:21:02,220
‎เขายึดติดทุกอย่าง โดยเฉพาะสนามหญ้า

359
00:21:02,220 --> 00:21:05,640
‎พวกคลั่งสนามหญ้า เจ๋งมาก
‎แปลกใจจังที่พ่อเข้ากับเขาไม่ได้

360
00:21:10,854 --> 00:21:13,523
‎นี่พ่อ ทําไมเราไม่กลับมาใหม่ตอนเขาอยู่บ้านล่ะ

361
00:21:13,523 --> 00:21:16,985
‎ไม่เป็นไร ดูที่นี่สิ มีบางอย่างผิดปกติ

362
00:21:16,985 --> 00:21:19,321
‎เขาอาจจะมีปัญหาอยู่ก็ได้ เราต้องไปเช็กดูนะ

363
00:21:19,321 --> 00:21:22,532
‎จําครั้งสุดท้ายที่เราไปยุ่มย่ามบ้านคนอื่นได้ไหม

364
00:21:22,532 --> 00:21:23,908
‎คุ้นๆ นะ

365
00:21:23,908 --> 00:21:26,953
‎คุ้นๆ แหละ คราวนั้นมันไม่ค่อยราบรื่นนะ

366
00:21:26,953 --> 00:21:29,456
‎นี่ เราลองคิดเรื่องนี้กันแป๊บได้ไหม

367
00:21:30,332 --> 00:21:33,835
‎แค่คุยกันแป๊บเดียวก็คงจะดีนะ พ่อ

368
00:21:35,670 --> 00:21:36,921
‎- พ่อ
‎- นี่

369
00:21:37,630 --> 00:21:41,885
‎ทางออกเดียวคือทะลุผ่านไป
‎ตะลุยไปข้างหน้าจนกว่าจะสําเร็จ

370
00:21:43,053 --> 00:21:44,846
‎ทอมมี่ อยู่ไหมครับ ศาสตราจารย์

371
00:21:46,639 --> 00:21:47,599
‎สวัสดี

372
00:21:48,975 --> 00:21:49,976
‎มีใครอยู่ไหม

373
00:21:55,523 --> 00:21:56,816
‎มีใครอยู่ไหม

374
00:21:57,609 --> 00:21:58,485
‎ทอมมี่

375
00:21:59,611 --> 00:22:00,487
‎พ่อ

376
00:22:01,029 --> 00:22:04,991
‎นี่มันแปลกๆ นะ
‎ซาวเวลล์ไม่มีทางปล่อยบ้านไว้แบบนี้แน่

377
00:22:06,242 --> 00:22:07,535
‎นี่ มาเร็ว

378
00:22:07,535 --> 00:22:08,787
‎นี่

379
00:22:10,246 --> 00:22:11,414
‎ดูข้างหลังซิ

380
00:22:26,721 --> 00:22:28,598
‎ไม่ๆ เดี๋ยว ใจเย็นๆ

381
00:22:30,016 --> 00:22:31,851
‎อะไรกันวะ นี่!

382
00:22:31,851 --> 00:22:34,229
‎- ผมขอโทษจริงๆ
‎- เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

383
00:22:34,229 --> 00:22:36,398
‎- ซาวเวลล์ครับ พ่อ ซาวเวลล์
‎- ทอมมี่

384
00:22:36,398 --> 00:22:37,399
‎ทอมมี่!

385
00:22:38,316 --> 00:22:40,318
‎ผมเอง จอห์นนี่ รัทเลดจ์

386
00:22:41,069 --> 00:22:43,071
‎ผมเป็นลูกศิษย์คุณไง จําได้ไหม

387
00:22:46,866 --> 00:22:47,951
‎รัทเลดจ์ตายไปแล้ว

388
00:22:48,451 --> 00:22:51,788
‎ผมยังไม่ตาย ดูสิ ตัวจริงเสียงจริงเนี่ย

389
00:22:52,288 --> 00:22:54,833
‎บิ๊กจอห์น
‎ความล้มเหลวครั้งใหญ่ของคุณไงจําได้ไหม

390
00:22:54,833 --> 00:22:57,335
‎เด็กอนาคตไกลที่สูญเปล่า
‎เริ่มต้นอย่างงดงาม

391
00:22:57,335 --> 00:22:59,212
‎จบลงด้วยหายนะ อะไรทํานองนั้น

392
00:22:59,212 --> 00:23:01,256
‎- จําตอนที่ผมทิ้งคุณไว้ได้ไหม
‎- ในเม็กซิโก

393
00:23:01,256 --> 00:23:03,758
‎บนจุดขุดค้นมายา จะไปลืมได้ไง

394
00:23:04,759 --> 00:23:06,386
‎เรามีปัญหาด้านอุปกรณ์...

395
00:23:06,386 --> 00:23:10,098
‎- นายทอดทิ้งเราไป
‎- ทอดทิ้งเหรอ พูดแรงไปนะ

396
00:23:10,098 --> 00:23:11,433
‎ก็วิทยุผมมันดับ

397
00:23:11,433 --> 00:23:14,060
‎มันมีเรื่องซับซ้อนเกิดขึ้น มีหลุมยุบที่คาดไม่ถึง

398
00:23:14,060 --> 00:23:16,187
‎ใช่ ตอนนี้ฉันเริ่มจําได้แล้ว

399
00:23:17,772 --> 00:23:18,898
‎ข้ออ้างทั้งหลาย

400
00:23:21,025 --> 00:23:23,027
‎- นายคือรัทเลดจ์
‎- ครับ

401
00:23:23,945 --> 00:23:26,364
‎ใช่ และนี่ก็ลูกชายผม จอห์น บี

402
00:23:26,948 --> 00:23:28,950
‎ขอโทษเรื่องนั้นด้วยนะครับ ดร. ซาวเวลล์

403
00:23:29,868 --> 00:23:34,164
‎ชุดนี่มันอะไรน่ะ ทอมมี่
‎จะไปพบเทพแห่งพระอาทิตย์เหรอ

404
00:23:34,164 --> 00:23:36,166
‎ฉันคิดว่ามีคนบุกเข้ามา

405
00:23:36,875 --> 00:23:38,877
‎ฉันต้องปกป้องตัวเองน่ะ

406
00:23:39,669 --> 00:23:42,088
‎หันเหและโจมตีมัน ได้ผลกับพวกมายานะ

407
00:23:42,672 --> 00:23:46,009
‎โทษทีที่เปิดตัวใหญ่ไปหน่อย

408
00:23:47,844 --> 00:23:49,220
‎นึกว่านายเป็นคนอื่น

409
00:23:55,894 --> 00:23:56,936
‎โย่!

410
00:23:57,937 --> 00:24:00,190
‎- มีอะไรเป็นทางการหรือยัง
‎- ไม่มีทั้งนั้นแหละ

411
00:24:00,857 --> 00:24:03,526
‎สาบานเลยว่าครั้งก่อนเธอปิ๊งท็อปเปอร์อย่างแรง

412
00:24:03,526 --> 00:24:05,862
‎ทีนี้ก็ปิ๊งเพื่อนซี้เขาอีก ตามไม่ทันแล้วเนี่ย

413
00:24:06,905 --> 00:24:07,906
‎- ไง
‎- หวัดดี

414
00:24:08,615 --> 00:24:09,908
‎จัดเลย ท็อปเปอร์

415
00:24:09,908 --> 00:24:12,035
‎พระเจ้าช่วย ฉันจะตายแล้ว

416
00:24:12,660 --> 00:24:13,661
‎เห็นด้วยเลย

417
00:24:13,661 --> 00:24:16,080
‎ปกติสเปกเราไม่ตรงกันนะ แต่ท็อปเปอร์เนี่ย...

418
00:24:16,080 --> 00:24:18,958
‎- นี่พวก เล่นได้ตึงสุดๆ เลย
‎- ขอบใจนะ

419
00:24:18,958 --> 00:24:23,463
‎ไม่ได้อยากจะสอดรู้นะ
‎แต่นี่เธอไปติดเกาะร้างมาจริงๆ เหรอ

420
00:24:23,463 --> 00:24:24,923
‎ใช่ เดือนนึง

421
00:24:25,423 --> 00:24:28,635
‎ให้ตายสิ ข้อดีเดียวคือไม่มีผู้ปกครองปะ

422
00:24:28,635 --> 00:24:29,802
‎ไม่ต้องไปโรงเรียน

423
00:24:29,802 --> 00:24:32,305
‎แต่เธออยู่กับแฟนนี่ งั้นก็เจ๊าไป

424
00:24:32,305 --> 00:24:33,973
‎พระเจ้า ไม่เอาน่า เบากันหน่อย

425
00:24:33,973 --> 00:24:37,477
‎ยิงคําถามเธอรัว
‎อย่างกับสอบปากคําผู้ต้องหาเลยนะ

426
00:24:37,477 --> 00:24:39,979
‎ให้เธอได้พักหายใจหายคอหน่อยได้ไหม

427
00:24:39,979 --> 00:24:42,690
‎นี่ซาร่าห์ มีอะไรอยากให้เธอดูแน่ะ

428
00:24:42,690 --> 00:24:43,858
‎ตอนนี้เหรอ

429
00:24:43,858 --> 00:24:46,110
‎ใช่ ถ้าเธอโอเคนะ ฉันว่าเธอน่าจะชอบ

430
00:24:46,110 --> 00:24:47,111
‎อือ

431
00:24:47,612 --> 00:24:50,406
‎- เดี๋ยวฉันมานะ
‎- ไม่เป็นไร ขอให้สนุกนะ

432
00:24:51,074 --> 00:24:53,409
‎เลิกเซ้าซี้ได้แล้ว

433
00:24:53,409 --> 00:24:55,745
‎- ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก
‎- พวกเขาโอเคไหม

434
00:24:57,247 --> 00:24:59,249
‎ใช่ ทําไมจะไม่โอเคล่ะ

435
00:25:00,250 --> 00:25:03,753
‎- เพราะพวกนั้นเขาอิจฉาเธอสุดๆ ไง
‎- ฉันที่เป็นคนไร้บ้านเนี่ยนะ

436
00:25:03,753 --> 00:25:05,755
‎ฟังนะ เดี๋ยวฉันจะบอกให้ฟัง

437
00:25:05,755 --> 00:25:10,134
‎เธอคือซาร่าห์ คาเมรอน
‎ที่ไปผจญภัยมา

438
00:25:10,718 --> 00:25:12,762
‎เธอไปอยู่บนเกาะร้าง

439
00:25:12,762 --> 00:25:16,224
‎บ้าแล้ว! พวกเขาอิจฉา
‎ฉันอิจฉา ทุกคนอิจฉาเธอทั้งนั้น

440
00:25:16,224 --> 00:25:20,687
‎แบบเธอกินอะไร นอนยังไง อาบน้ําล่ะ

441
00:25:21,271 --> 00:25:23,606
‎ไม่รู้สิ มีแต่คําถามเต็มไปหมด

442
00:25:24,357 --> 00:25:25,900
‎ฉันว่ามันเจ๋งมากนะ

443
00:25:27,277 --> 00:25:28,361
‎เกาะปลาเล็ก

444
00:25:31,406 --> 00:25:32,574
‎เกาะปลาเล็กเหรอ

445
00:25:32,574 --> 00:25:33,658
‎เกาะปลาเล็ก

446
00:25:34,158 --> 00:25:36,995
‎เราเรียกมันว่ายังงั้น เจเจเป็นคนตั้ง

447
00:25:37,495 --> 00:25:40,498
‎ฉันก็อยากให้โหวตกันนะ
‎แต่เกาะปลาเล็กมันติดหูน่ะ

448
00:25:41,708 --> 00:25:44,586
‎เขาทําธงที่มีรูปไก่

449
00:25:44,586 --> 00:25:46,838
‎ใส่ชั้นในมะพร้าว ดูดปุ๊นอยู่

450
00:25:47,839 --> 00:25:51,259
‎และเราก็แทงหอกหาปลากันทุกวัน

451
00:25:51,259 --> 00:25:52,969
‎แล้วคลีโอก็เคยเกือบนิ้วเท้าขาด

452
00:25:53,678 --> 00:25:56,180
‎ส่วนโป๊ปก็ค้นพบว่าเราทําผ้าพันแผล

453
00:25:56,180 --> 00:25:58,975
‎จากใบมะเดื่อได้ เขาเลยทําให้คลีโอ

454
00:25:58,975 --> 00:26:03,479
‎และแน่นอนว่าคีรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับใบไม้ สมุนไพร

455
00:26:03,479 --> 00:26:05,690
‎ต้นไม้อะไรต่างๆ และ...

456
00:26:08,276 --> 00:26:09,611
‎เรารอดมาด้วยกัน

457
00:26:14,157 --> 00:26:15,450
‎แล้วจอห์น บีล่ะ

458
00:26:18,453 --> 00:26:19,454
‎เขาอยู่ที่นั่นด้วย

459
00:26:20,622 --> 00:26:24,083
‎- ขอโทษนะ ไม่ต้องพูดถึงก็ได้

460
00:26:24,083 --> 00:26:26,544
‎- ไม่
‎- แค่อยากให้เธอสนุก

461
00:26:26,544 --> 00:26:28,671
‎ที่นี่คือเขตปลอดความกังวลนะ ซาร่าห์

462
00:26:28,671 --> 00:26:32,258
‎แต่เห็นไหม เราจะไปที่นั่นกัน

463
00:26:33,009 --> 00:26:34,010
‎- ตรงนั้นเหรอ
‎- ใช่

464
00:26:34,636 --> 00:26:35,511
‎พร้อมไหม

465
00:26:35,511 --> 00:26:38,139
‎- ขึ้นเรือกันเถอะ มาเร็ว
‎- โอเค

466
00:26:42,060 --> 00:26:44,145
‎- ได้ไหม
‎- ได้มั้ง พระเจ้า

467
00:26:46,064 --> 00:26:48,024
‎- สุดยอดไปเลย
‎- ใช่ไหมล่ะ

468
00:26:48,024 --> 00:26:49,192
‎พระเจ้าช่วย

469
00:26:49,192 --> 00:26:51,194
‎ระวังนะ มานั่งกันเถอะ

470
00:26:52,779 --> 00:26:54,614
‎- ไม่แย่นะเนี่ย
‎- บ้ามากเลย

471
00:26:54,614 --> 00:26:56,574
‎ใช่ไหมล่ะ

472
00:26:58,618 --> 00:27:00,495
‎ไม่ยักรู้ว่ามาตรงนี้ได้น่ะ

473
00:27:00,495 --> 00:27:04,540
‎คือมันคงเทียบเกาะร้างไม่ได้หรอกนะ

474
00:27:05,583 --> 00:27:07,251
‎แต่มันก็เจ๋งอยู่ใช่ไหมล่ะ

475
00:27:15,218 --> 00:27:17,261
‎ดีใจที่ได้พาเธอมานะ

476
00:27:19,555 --> 00:27:20,598
‎ฉันด้วย

477
00:27:25,770 --> 00:27:27,689
‎ดีใจที่เธอสองคนมาช่วยนะ

478
00:27:27,689 --> 00:27:29,732
‎ผมไม่อยากพลาดฝีมือคุณนายเฮย์เวิร์ดนี่ฮะ

479
00:27:29,732 --> 00:27:32,318
‎ไม่เหมือนลูกชายจอมอู้
‎ปกติเขาต้องอยู่ที่นี่แล้วนะ

480
00:27:32,944 --> 00:27:35,071
‎เดี๋ยวเขาก็กลับมาค่ะ

481
00:27:35,071 --> 00:27:37,657
‎มีใครมายุ่งกับปืนในนั้นบ้างไหม

482
00:27:37,657 --> 00:27:39,492
‎ที่ฉันเก็บไว้ใต้แคชเชียร์น่ะ

483
00:27:40,576 --> 00:27:43,663
‎- เจเจ
‎- ผมไม่ได้แตะมันเลยนะครับ

484
00:27:43,663 --> 00:27:45,248
‎อืม แต่มีคนแตะมันแน่ๆ

485
00:27:46,332 --> 00:27:47,583
‎เพราะมันหายไป

486
00:27:47,583 --> 00:27:48,793
‎ไม่ใช่ผมนะ

487
00:27:48,793 --> 00:27:51,838
‎เห็นไหม ให้ตายสิ ฉัน... ต้องหาให้เจอ

488
00:27:51,838 --> 00:27:55,800
‎เอาละ ฉันมั่นใจว่ามันอยู่สักที่แหละ
‎เฮย์เวิร์ดคะ ฉันแน่ใจ

489
00:27:55,800 --> 00:27:57,885
‎- เขาแน่เลย
‎- ใช่ เขาจะไปเล่นงานเรฟ

490
00:27:57,885 --> 00:28:00,638
‎- ฉันจะไปดูแทนนี่ฮิลล์
‎- ฉันจะไปที่ท่าเรือ

491
00:28:05,643 --> 00:28:07,729
‎คุณดูกระวนกระวายไปหน่อยนะ ดร.

492
00:28:08,354 --> 00:28:10,565
‎ถ้านายเป็นฉันก็คงไม่ต่างกันหรอก

493
00:28:11,357 --> 00:28:12,650
‎ปีที่แล้ว

494
00:28:12,650 --> 00:28:14,193
‎ฉันออกเดินทาง

495
00:28:15,528 --> 00:28:17,989
‎ไปภูเขาในเวเนซุเอลา

496
00:28:17,989 --> 00:28:19,615
‎ลุ่มแม่น้ําโอรีโนโก

497
00:28:20,199 --> 00:28:23,244
‎- ใช่ ถูกต้อง
‎- โซลานา ที่ตั้งของป้ายบอกทางใช่ไหม

498
00:28:24,579 --> 00:28:25,413
‎เล่าให้ลูกฟังเหรอ

499
00:28:27,081 --> 00:28:30,877
‎ตรงนั้นมันคือที่ไหนเหรอ

500
00:28:31,461 --> 00:28:35,465
‎ทีมเราห้าคนพบจุดที่ตั้ง
‎และตั้งแต่กลับมานี่ ก็ตายไปแล้วสาม

501
00:28:35,465 --> 00:28:39,051
‎- เหลือแค่สองคน
‎- เราเพิ่งไปบ้านเคปเลอร์มา

502
00:28:39,051 --> 00:28:42,513
‎พวกเขาบอกว่าเธอหัวใจวาย
‎เธอแข่งไตรกีฬานะ เชื่อก็บ้าแล้ว

503
00:28:42,513 --> 00:28:45,057
‎มีคนพยายามปิดปากเรา

504
00:28:45,057 --> 00:28:47,435
‎พวกนายสองคนรีบไปดีกว่า ถ้าไม่อยากตาย

505
00:28:47,435 --> 00:28:52,940
‎อืมๆ เราได้ยินเรื่องนี้มาแล้ว
‎นั่นแหละเหตุผลที่เรามาที่นี่

506
00:28:54,400 --> 00:28:56,611
‎- ไม่ๆ
‎- ใช่

507
00:28:57,487 --> 00:29:00,531
‎- ไม่ว่ามันคืออะไร ฉันไม่อยากเห็น
‎- ใช่ ผมว่าคุณอยากเห็นนะ

508
00:29:00,531 --> 00:29:02,450
‎ทําไมไม่ลอง...

509
00:29:03,367 --> 00:29:06,287
‎ลองดูมันสักแป๊บนึงล่ะครับ

510
00:29:10,625 --> 00:29:12,668
‎เถอะนะ ทอมมี่

511
00:29:12,668 --> 00:29:16,005
‎คุณจําได้ไหมว่าทําไมผมถึงไม่เรียนปริญญาเอกต่อ

512
00:29:16,005 --> 00:29:17,590
‎คณะกรรมการพิจารณาบอกว่าผม

513
00:29:17,590 --> 00:29:21,177
‎หมกมุ่นกับทฤษฎีสมคบคิด
‎เกี่ยวกับเอลโดราโดที่น่าคลางแคลงมากเกินไป

514
00:29:21,177 --> 00:29:25,640
‎ตอนนี้มันไม่ได้น่าคลางแคลงแล้ว
‎ขนาดคนที่ไม่เชื่อผมที่สุดยังเปลี่ยนใจเลย

515
00:29:25,640 --> 00:29:30,728
‎ใช่ ผมเองก็เคยคิดว่ามันเป็นเรื่องแต่ง
‎พ่อที่หลอนเพ้อเจ้อ แล้วเราก็เจอกับสิ่งนี้

516
00:29:44,742 --> 00:29:48,371
‎- นั่นมันโนมอนแห่งโซลานา
‎- คุณพูดเองนะ ผมเปล่า

517
00:29:48,371 --> 00:29:49,831
‎ฉันนึกว่ามันถูกทําลายไปแล้ว

518
00:29:49,831 --> 00:29:52,834
‎เปล่า แค่แบ่งครึ่ง
‎แยกจากกัน แต่ไม่ได้ถูกทําลาย

519
00:29:52,834 --> 00:29:53,876
‎ตอนนี้สมบูรณ์อีกครั้ง

520
00:29:54,752 --> 00:29:55,962
‎สุดยอดไปเลย

521
00:29:58,089 --> 00:29:59,090
‎นายเจอมันแล้ว

522
00:30:00,049 --> 00:30:02,301
‎นี่คือชิ้นส่วนที่หายไป

523
00:30:02,301 --> 00:30:06,472
‎เราแค่ต้องหาว่าต้องเอาไปวางที่ไหน
‎และผมคิดว่าคุณรู้

524
00:30:06,472 --> 00:30:08,975
‎ศาสตราจารย์
‎คุณเรียกมันว่าโนมอนแห่งโซลานา

525
00:30:09,559 --> 00:30:11,894
‎โนมอนคืออะไร

526
00:30:11,894 --> 00:30:13,813
‎เป็นสันแท่งที่ทําให้เกิดเงา

527
00:30:13,813 --> 00:30:16,107
‎เหมือนเข็มของนาฬิกาแดด

528
00:30:16,107 --> 00:30:19,068
‎เงานั่นจะให้ข้อมูลหลายอย่าง
‎บอกเวลาในแต่ละวัน แต่ละเดือน

529
00:30:19,068 --> 00:30:22,738
‎ตํานานเล่าว่าถ้านําไปวางให้ถูกตําแหน่ง

530
00:30:22,738 --> 00:30:26,409
‎และดูในช่วงเวลาที่ถูกต้อง
‎มันจะบอกเบาะแสหรือทิศทางไปสู่...

531
00:30:26,409 --> 00:30:27,660
‎- เอลโดราโด
‎- เอลโดราโด

532
00:30:30,955 --> 00:30:32,039
‎โอเค

533
00:30:43,050 --> 00:30:44,886
‎เกิดอะไรขึ้น

534
00:30:47,680 --> 00:30:48,723
‎จอห์น

535
00:30:49,849 --> 00:30:51,392
‎นายต้องถอนตัวจากเรื่องนี้

536
00:30:51,392 --> 00:30:55,104
‎ฉันรู้ว่าฉันเป็นคนทําให้นายกับเคปเลอร์
‎เกิดสนใจเรื่องนี้ขึ้นมา

537
00:30:55,104 --> 00:30:56,439
‎แต่ดูสิว่าเราเป็นยังไง

538
00:30:56,439 --> 00:30:57,899
‎เรื่องนี้มันมีพลังงานอยู่

539
00:30:57,899 --> 00:31:00,902
‎ผมแค่อยากรู้ว่าโซลานาอยู่ไหน
‎และอักษรโบราณนั่นบอกว่าอะไร

540
00:31:00,902 --> 00:31:03,362
‎- แล้วเราก็จะไปกัน
‎- นายไม่เข้าใจ

541
00:31:05,823 --> 00:31:06,866
‎ทอมมี่

542
00:31:07,700 --> 00:31:08,951
‎ทอมมี่ มันเขียนว่าไง

543
00:31:08,951 --> 00:31:11,370
‎คุณรู้ว่ามันเขียนว่าอะไร คุณอ่านมันอยู่

544
00:31:11,370 --> 00:31:14,206
‎นี่! มันว่ายังไง อย่าปิดบังผมนะ!

545
00:31:14,206 --> 00:31:16,083
‎- หยุด
‎- โอเคๆ ฉันจะบอกให้

546
00:31:16,083 --> 00:31:18,252
‎นั่งลงเถอะ ให้เขาทํางานของเขาไป

547
00:31:21,130 --> 00:31:24,342
‎โอเค นี่คือตําแหน่งโซลานาตรงแป้นหิน

548
00:31:24,342 --> 00:31:27,470
‎วางโนมอนไว้ตรงนี้ แล้วมันจะถามคําถาม

549
00:31:28,763 --> 00:31:29,847
‎โนมอน...

550
00:31:31,515 --> 00:31:32,808
‎อะไร... อะไรกัน...

551
00:31:33,392 --> 00:31:35,937
‎โนมอนมันทําไมเหรอ ทอมมี่

552
00:31:35,937 --> 00:31:37,313
‎โนมอนมันทําไม ทอมมี่

553
00:31:39,148 --> 00:31:41,359
‎- นั่นอะไร
‎- คาลินาโก

554
00:31:42,109 --> 00:31:42,944
‎หมอบลง!

555
00:31:42,944 --> 00:31:44,320
‎- ให้ตายสิ
‎- ไป!

556
00:31:44,862 --> 00:31:45,988
‎ไม่นะ

557
00:31:49,408 --> 00:31:51,577
‎- ไปๆ
‎- บ้าเอ๊ย

558
00:32:04,590 --> 00:32:06,759
‎อยู่เงียบๆ นิ่งๆ นะ เบิร์ด

559
00:32:14,392 --> 00:32:16,018
‎นั่นไงละ

560
00:32:24,193 --> 00:32:25,069
‎ได้แล้ว

561
00:32:25,069 --> 00:32:28,239
‎- หาอีกสองคนในบ้านด้วย
‎- พ่อจะทําอะไรน่ะ

562
00:32:28,739 --> 00:32:29,699
‎รอก่อน

563
00:32:29,699 --> 00:32:31,033
‎เชื่อใจพ่อใช่ไหม

564
00:32:31,701 --> 00:32:32,702
‎ฮะ

565
00:32:34,954 --> 00:32:37,081
‎โอเค พ่อจะไปหาโนมอน

566
00:32:43,671 --> 00:32:45,339
‎จอห์น บี ไปช่วยศาสตราจารย์ที

567
00:32:59,145 --> 00:33:02,773
‎- อย่าลืมเคลียร์ห้องใต้ดินนะ
‎- รับทราบ ฉันจะไปเช็กดูด้านหลัง

568
00:33:02,773 --> 00:33:04,025
‎โอเค

569
00:33:11,240 --> 00:33:12,241
‎ศาสตราจารย์ฮะ

570
00:33:21,751 --> 00:33:22,752
‎เนวิล

571
00:33:23,461 --> 00:33:24,420
‎ใคร...

572
00:33:25,379 --> 00:33:27,006
‎เนวิลเหรอ มันหมายความว่าอะไร

573
00:33:43,147 --> 00:33:44,690
‎ผมขอโทษ ขอโทษจริงๆ

574
00:33:46,484 --> 00:33:47,735
‎จอห์น บีหนีไป!

575
00:33:49,111 --> 00:33:50,404
‎พ่อ!

576
00:33:50,404 --> 00:33:51,530
‎จอห์น บี!

577
00:33:54,700 --> 00:33:56,118
‎หมอบลงไม่งั้นฉันจะยิง

578
00:33:57,912 --> 00:34:02,833
‎ผมอยากขอบคุณคุณจริงๆ เลย จอห์น
‎ที่ช่วยหาโนมอนอีกครึ่งหนึ่งให้ผม

579
00:34:03,417 --> 00:34:06,087
‎ถึงคุณจะทําผิดมากมาย แต่คุณก็มีประโยชน์จริงๆ

580
00:34:06,587 --> 00:34:09,423
‎เกือบจะชดเชย
‎ที่คุณขโมยของจากผมไปแต่แรกได้เลยนะ

581
00:34:11,675 --> 00:34:12,676
‎จัดการมันซะ

582
00:34:13,677 --> 00:34:15,513
‎เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวนะ

583
00:34:15,513 --> 00:34:18,974
‎เดี๋ยวนะ คุณจะแปลรูปสลักนั้นยังไง

584
00:34:20,059 --> 00:34:23,104
‎เพราะถ้าคุณคิดว่ามันเป็นภาษามายาล่ะก็
‎คิดผิดแล้ว นั่นมันคาลินาโก

585
00:34:24,355 --> 00:34:27,024
‎และไม่เคยมีใครแปลคาลินาโกได้อย่างสมบูรณ์

586
00:34:27,024 --> 00:34:28,109
‎คุณก็รู้

587
00:34:28,818 --> 00:34:31,320
‎ผมเป็นคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่
‎และสามารถแปลมันได้

588
00:34:32,571 --> 00:34:33,989
‎คุณเพิ่งฆ่าอีกคนนึงไปน่ะ

589
00:34:34,490 --> 00:34:37,368
‎ฆ่าผม ก็เท่ากับคุณฆ่าโอกาสหาเอลโดราโดพบ

590
00:34:38,410 --> 00:34:41,705
‎นอกซะจากคุณจะมั่นใจว่าเข้าใจมันแล้ว

591
00:34:43,290 --> 00:34:44,917
‎ก็อย่าเพิ่งฆ่าผมเลยดีกว่า

592
00:34:55,886 --> 00:34:57,304
‎พาตัวเขาไปที่เรือ

593
00:34:57,888 --> 00:34:59,890
‎- ไม่นะ พ่อ!
‎- จอห์น บี พ่ออยู่นี่

594
00:35:00,391 --> 00:35:01,767
‎เอาตัวเด็กมาให้ฉัน

595
00:35:01,767 --> 00:35:04,353
‎ไม่นะ ปล่อยเขาไป
‎เขาไม่เกี่ยวอะไรด้วยนะ!

596
00:35:04,353 --> 00:35:05,688
‎- พ่อ!
‎- มานี่

597
00:35:08,399 --> 00:35:11,068
‎ผมจะแปลรูปสลักเอง!
‎ปล่อยเขาไปเถอะสิงห์!

598
00:35:11,652 --> 00:35:13,404
‎ปล่อยเขาไป

599
00:35:15,573 --> 00:35:16,657
‎งานที่ยังไม่ลุล่วง

600
00:35:17,241 --> 00:35:18,742
‎จอห์น บุ๊คเกอร์ รัทเลดจ์

601
00:35:22,663 --> 00:35:25,332
‎พ่อคุณจะไปร่วมภารกิจอันยิ่งใหญ่กับผม

602
00:35:25,332 --> 00:35:28,711
‎ส่วนคุณจะได้รับเกียรติให้ตายในแบบดั้งเดิม

603
00:35:30,296 --> 00:35:31,297
‎- ไปสิ
‎- ไม่นะ

604
00:35:31,297 --> 00:35:32,423
‎ขยับไป

605
00:35:32,423 --> 00:35:33,591
‎ขอร้องล่ะ สิงห์

606
00:35:33,591 --> 00:35:36,093
‎นี่ ไม่นะ สิงห์ ไม่นะ!

607
00:35:36,093 --> 00:35:37,595
‎ไม่!

608
00:35:37,595 --> 00:35:40,097
‎ไม่นะ สิงห์

609
00:35:46,478 --> 00:35:48,689
‎อีกรอบนะ เอาเลยๆ

610
00:36:10,002 --> 00:36:11,170
‎คุกเข่าลงไป

611
00:36:11,670 --> 00:36:12,838
‎คุกเข่า!

612
00:36:15,633 --> 00:36:16,800
‎อย่าขยับ

613
00:36:18,344 --> 00:36:20,930
‎มองตรงไปข้างหน้า ไม่เจ็บเลยสักนิด

614
00:36:29,313 --> 00:36:31,106
‎ตาฉัน หยุดนะ!

615
00:36:34,235 --> 00:36:35,236
‎หยุด!

616
00:36:41,659 --> 00:36:43,744
‎ได้กลับมาที่เมสอีกนี่ดีจังเลย

617
00:36:46,705 --> 00:36:48,249
‎กับทุกคน

618
00:36:57,383 --> 00:37:00,928
‎ซาร่าห์ เธอว่าอะไรๆ มันจะต่างออกไปไหม

619
00:37:01,470 --> 00:37:03,722
‎ถ้าคืนนั้นฉันไม่ได้มีเรื่องชกต่อยที่โบนยาร์ด

620
00:37:03,722 --> 00:37:05,057
‎หมายความว่าไง

621
00:37:07,393 --> 00:37:08,477
‎เดี๋ยวนะ

622
00:37:12,314 --> 00:37:13,774
‎- หมายความว่าไง
‎- ฉัน...

623
00:37:18,696 --> 00:37:20,197
‎ฉันหึง

624
00:37:20,197 --> 00:37:23,200
‎และตอนนี้ฉันกล้ารับได้เต็มปากนะว่า

625
00:37:24,743 --> 00:37:26,412
‎ตอนนั้นฉันคลั่งรักเธอมาก

626
00:37:27,413 --> 00:37:28,414
‎และมัน...

627
00:37:29,456 --> 00:37:31,125
‎ทําให้ฉันเป็นบ้า

628
00:37:33,669 --> 00:37:36,171
‎ฉันไม่ชอบตอนที่นายเป็นบ้าเลย

629
00:37:37,965 --> 00:37:40,509
‎ซาร่าห์ ฉันทําสิ่งที่เสียใจทีหลังลงไป

630
00:37:41,468 --> 00:37:42,344
‎ฉัน...

631
00:37:43,762 --> 00:37:44,763
‎ขอโทษจริงๆ

632
00:37:47,558 --> 00:37:51,061
‎และท้ายที่สุดแล้ว ฉันแค่อยากให้เธอมีความสุข

633
00:38:51,121 --> 00:38:53,290
‎คือคุณสิงห์ครับ

634
00:38:53,290 --> 00:38:56,043
‎ผมไม่ได้อ่านมันคล่องปร๋อ
‎เหมือนอ่านหนังสือนะครับ

635
00:38:56,043 --> 00:38:57,753
‎มันซับซ้อน

636
00:38:57,753 --> 00:39:00,506
‎ให้ผมแปลอักษรนี่คงใช้เวลาเป็นอาทิตย์

637
00:39:00,506 --> 00:39:02,132
‎งั้นก็ดีเลย

638
00:39:02,132 --> 00:39:04,593
‎เพราะกว่าเราจะไปถึงโอรีโนโก
‎ก็คงเป็นอาทิตย์

639
00:39:04,593 --> 00:39:07,930
‎และพอเราไปถึงหน้างานแล้วคุณยังแปลไม่ได้

640
00:39:07,930 --> 00:39:09,765
‎ผมจะรู้แน่ว่าคุณแปลไม่ได้

641
00:39:10,349 --> 00:39:12,768
‎และถ้าแปลได้ คุณก็จะรอด

642
00:39:12,768 --> 00:39:14,853
‎ถ้าแปลไม่ได้ ก็ตาย

643
00:39:20,776 --> 00:39:21,985
‎นี่ ไงพี่ชาย

644
00:39:21,985 --> 00:39:24,947
‎ไม่ได้คุยกันมาสักพักแล้วนะเนี่ย

645
00:39:26,323 --> 00:39:28,700
‎ไม่นะ ฟังก่อน โอเค สถานการณ์ตอนนี้...

646
00:39:28,700 --> 00:39:31,453
‎ฉันมีอยู่ในมือเลย ทองคําแท่ง

647
00:39:31,453 --> 00:39:32,538
‎ได้เลย

648
00:39:33,080 --> 00:39:35,457
‎มีอัญมณีด้วยนะ ของใหม่กริ๊บ

649
00:39:38,752 --> 00:39:42,005
‎ใช่ ฉันรู้ เราคุยกันเรื่องนี้ไปแล้วไง

650
00:39:44,800 --> 00:39:46,510
‎อยากทําจริงๆ เหรอ

651
00:39:48,178 --> 00:39:49,888
‎มันจะรู้สึกดีมาก

652
00:39:51,265 --> 00:39:52,558
‎แค่แป๊บเดียวเท่านั้น

653
00:39:56,145 --> 00:39:57,146
‎ฉันไม่สน

654
00:39:58,564 --> 00:39:59,940
‎แต่นายสนเรื่องแม่นี่

655
00:40:00,774 --> 00:40:01,775
‎และก็พ่อด้วย

656
00:40:03,652 --> 00:40:05,028
‎พ่อกับแม่นายจะคิดยังไง

657
00:40:06,613 --> 00:40:09,158
‎พวกเขาต้องเข้าใจว่าฉันรู้สึกยังไง

658
00:40:12,244 --> 00:40:16,415
‎มันจะได้สูญเสีย
‎เหมือนที่เราเจอมาตลอดบ้างสักหน

659
00:40:20,544 --> 00:40:22,045
‎ยังไงก็ไม่สําคัญหรอก

660
00:40:23,422 --> 00:40:25,048
‎ฉันสูญเสียทุกอย่าง

661
00:40:28,927 --> 00:40:30,053
‎ล้อเล่นปะเนี่ย

662
00:40:33,432 --> 00:40:34,600
‎นายมีครอบครัว

663
00:40:36,268 --> 00:40:37,227
‎มีบ้าน

664
00:40:40,022 --> 00:40:42,065
‎มีเพื่อนที่ยอมตายแทนนายได้

665
00:40:43,442 --> 00:40:45,777
‎ฉันยอมสละทุกอย่างเพื่อจะได้มีอย่างนายบ้างนะ

666
00:40:47,571 --> 00:40:50,282
‎นายยังมีอะไรให้สูญเสียอีกตั้งเยอะ

667
00:40:58,207 --> 00:40:59,625
‎ปล่อยมันไปเถอะ

668
00:41:03,045 --> 00:41:03,962
‎แค่...

669
00:41:06,006 --> 00:41:06,965
‎หายใจช้าๆ

670
00:41:14,097 --> 00:41:15,098
‎ปล่อยมันไปเถอะ

671
00:41:18,310 --> 00:41:19,228
‎ฉันอยู่นี่

672
00:41:31,448 --> 00:41:32,699
‎นายจะไม่เป็นไร

673
00:41:34,451 --> 00:41:35,369
‎ขอบใจ

674
00:41:36,370 --> 00:41:37,329
‎ฝันดี

675
00:41:38,789 --> 00:41:39,706
‎ฝันดี

676
00:42:41,977 --> 00:42:43,687
‎ดูสิว่าใครมา

677
00:42:44,605 --> 00:42:46,023
‎โผล่หัวมาได้ซะทีนะ

678
00:42:47,899 --> 00:42:49,568
‎นี่จะเลิกหมกเม็ดกันได้หรือยัง

679
00:42:50,319 --> 00:42:52,821
‎จะบอกความจริงว่ามันเกิดอะไรขึ้นได้หรือยัง

680
00:42:54,948 --> 00:42:57,576
‎ฟังนะ ฉันรู้ว่าฉันทําตัวพิรุธ

681
00:42:59,578 --> 00:43:00,454
‎และ...

682
00:43:01,830 --> 00:43:04,625
‎- บิดความจริงนิดหน่อย
‎- ใช่ มันเรียกกว่าโกหกกัน

683
00:43:04,625 --> 00:43:05,751
‎ใช่ ฉันรู้

684
00:43:07,044 --> 00:43:09,963
‎- จอห์น บี นี่มันเกิดอะไรขึ้น
‎- พ่อฉันฆ่าผู้ชายไปสองคน

685
00:43:14,301 --> 00:43:17,179
‎- เขาพยายามปกป้องฉัน
‎- ไม่ๆ เดี๋ยวก่อนนะ

686
00:43:19,139 --> 00:43:20,265
‎- พูดจริงเหรอ
‎- ใช่

687
00:43:21,475 --> 00:43:23,977
‎คนจากโคสทอลเวนเจอร์

688
00:43:23,977 --> 00:43:26,605
‎พวกเขามาหาบันทึกของเดนมาร์ก

689
00:43:27,439 --> 00:43:29,858
‎- พ่อนายเลยฆ่าเขาสินะ
‎- ใช่ แล้วสิงห์ก็โผล่มา

690
00:43:29,858 --> 00:43:32,235
‎เอาตัวพ่อฉันไป แล้วก็พยายามจะฆ่าฉัน

691
00:43:32,235 --> 00:43:33,737
‎เอาตัวพ่อฉันไปอเมริกาใต้

692
00:43:33,737 --> 00:43:35,489
‎- อเมริกาใต้เหรอ
‎- พวกเขากําลังไปที่นั่น

693
00:43:35,489 --> 00:43:37,324
‎- โอเค เดี๋ยวนะ
‎- แล้วไงต่อ ฆ่าพ่อทิ้งเหรอ

694
00:43:37,324 --> 00:43:39,409
‎- ฉันไม่รู้จะทํายังไง
‎- จอห์น บีหยุดก่อน!

695
00:43:41,870 --> 00:43:43,413
‎หายใจลึกๆ ก่อน

696
00:43:46,958 --> 00:43:48,126
‎ฉันต้องใช้สมองหน่อย

697
00:44:13,985 --> 00:44:15,696
‎ฉันไม่รู้จะทํายังไงดี เจเจ

698
00:44:18,448 --> 00:44:20,534
‎เราจะไปอเมริกาใต้ได้ยังไง

699
00:44:27,249 --> 00:44:28,083
‎ไม่รู้เลย

700
00:44:30,544 --> 00:44:31,545
‎แต่...

701
00:44:34,881 --> 00:44:36,383
‎เราจะหาทางออกได้แน่

702
00:44:37,134 --> 00:44:38,009
‎ใช่

703
00:44:38,009 --> 00:44:39,261
‎เราคือปลาเล็กไงพวก

704
00:44:40,011 --> 00:44:41,304
‎เราทําได้เสมอ

705
00:48:44,422 --> 00:48:48,343
{\an8}‎คําบรรยายโดย นันทพร อนุชิตดัสกร