1
00:01:14,199 --> 00:01:15,992
เป็นเด็กน้อยนี่เอง

2
00:01:23,166 --> 00:01:24,626
ดูเหมือนว่าพ่อแม่นาง

3
00:01:24,709 --> 00:01:28,296
จะข้ามแม่น้ำซัมโดไปแล้วเรียบร้อย

4
00:01:28,838 --> 00:01:33,885
ทำไมเด็กตัวเล็กนิดเดียว
ถึงรอดมาได้นานขนาดนี้นะ

5
00:01:34,010 --> 00:01:35,470
ข้ามารับตัวนาง

6
00:01:35,678 --> 00:01:38,348
แต่ก็ตกใจเหมือนกัน
ที่เห็นนางยังมีชีวิตอยู่

7
00:01:39,516 --> 00:01:42,185
เด็กน้อยคนนี้กำลังดิ้นรนเอาชีวิตรอด

8
00:01:42,268 --> 00:01:44,354
ทำไมเจ้าไม่ถอยไปก่อนล่ะ

9
00:01:45,021 --> 00:01:48,274
แต่นางคงอยู่ไปได้อีกไม่นานหรอกขอรับ

10
00:01:48,817 --> 00:01:50,819
เราไม่มีทางรู้ได้หรอกว่า

11
00:01:51,945 --> 00:01:54,489
ในช่วงเวลาไม่นานนั้น
จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

12
00:02:17,846 --> 00:02:20,348
ท่านพ่อ ข้าเห็นบางอย่างอยู่ทางโน้น

13
00:02:20,515 --> 00:02:21,516
หา

14
00:02:24,102 --> 00:02:25,311
ปัดโธ่

15
00:02:27,814 --> 00:02:30,775
เดี๋ยวๆ มันสกปรก
อย่าแตะต้องอะไรทั้งนั้น

16
00:02:31,276 --> 00:02:32,735
พวกเขาตายแล้วขอรับ

17
00:02:33,027 --> 00:02:34,445
คงมาจากโคกูรยอน่ะ

18
00:02:34,571 --> 00:02:37,782
พวกเขาคงถูกฆ่าระหว่างร่อนเร่อยู่
หลังจากประเทศล่มสลาย

19
00:02:38,116 --> 00:02:39,284
ขอพ่อคิดก่อน

20
00:02:39,659 --> 00:02:42,078
เราเอาเกวียนไปก็แล้วกัน

21
00:02:42,787 --> 00:02:45,331
ขอบคุณสำหรับเกวียนนะ โธ่เอ๊ย

22
00:03:05,685 --> 00:03:06,811
นางขยับด้วย

23
00:03:13,693 --> 00:03:14,986
เห็นข้าหรือเปล่า

24
00:03:18,865 --> 00:03:20,199
เจ้ายังไม่ตายสินะ

25
00:03:28,666 --> 00:03:30,001
อย่าเศร้าไปเลย

26
00:03:30,543 --> 00:03:34,464
ข้าว่าพ่อแม่ของเจ้า
คงไปที่โรงเตี๊ยมจันทราแล้วล่ะ

27
00:03:35,965 --> 00:03:37,759
ข้าฟังมาจากท่านย่าที่ขายยา

28
00:03:38,134 --> 00:03:39,969
ว่ามีที่ที่เรียกว่าโรงเตี๊ยมจันทรา

29
00:03:40,053 --> 00:03:41,554
อยู่ที่ไหนสักแห่งในป่า

30
00:03:43,139 --> 00:03:47,060
มันเป็นที่ที่คนตายไปพักผ่อน
ก่อนเดินทางไปภพหน้า

31
00:03:48,394 --> 00:03:49,896
เจ้าชื่ออะไรเหรอ

32
00:04:06,079 --> 00:04:07,330
มันวอล

33
00:04:10,541 --> 00:04:11,584
พระจันทร์

34
00:04:12,502 --> 00:04:13,878
หมายถึง "จันทร์เพ็ญ" นี่นา

35
00:04:16,506 --> 00:04:17,632
เพราะดีนะ

36
00:04:22,011 --> 00:04:23,263
พวกเราเอง

37
00:04:24,389 --> 00:04:28,101
ก็อาจจะเคยเจอกัน
เมื่อชาติปางก่อนหรือเปล่านะ

38
00:04:32,522 --> 00:04:34,899
ฉันอยู่มาตั้งแต่ 1,300 ปีที่แล้ว

39
00:04:36,401 --> 00:04:38,486
สงสัยจังว่าเรามาเจอกันได้ยังไง

40
00:04:41,030 --> 00:04:43,032
บางครั้งกว่าคนสองคนจะเจอกัน

41
00:04:43,366 --> 00:04:45,243
ก็ใช้เวลาตั้ง 1,300 ปีนะครับ

42
00:04:50,164 --> 00:04:51,582
รู้ไหมว่า

43
00:04:51,666 --> 00:04:53,626
กว่าเราจะมองเห็นแสง
ที่ส่องมาจากดาวฤกษ์

44
00:04:54,335 --> 00:04:56,337
ต้องใช้เวลานานมากเลยล่ะครับ

45
00:04:59,132 --> 00:05:03,177
เนบิวลานายพรานอยู่ห่างจากโลก
ไป 1,300 ปีแสง

46
00:05:03,636 --> 00:05:05,513
นั่นแปลว่าต้องใช้เวลาถึง 1,300 ปี

47
00:05:07,390 --> 00:05:10,101
กว่าเราจะเห็นมันด้วยตาของเราเอง

48
00:05:11,561 --> 00:05:12,603
จริงเหรอ

49
00:05:13,104 --> 00:05:14,564
ตอนนี้มันอยู่ตรงไหน

50
00:05:17,525 --> 00:05:21,154
ตอนนี้ไม่เห็นหรอกครับ
เราจะเห็นมันได้ในหน้าหนาวเท่านั้น

51
00:05:24,449 --> 00:05:25,616
หน้าหนาวเหรอ

52
00:05:26,784 --> 00:05:29,203
ตั้งแต่วันเพ็ญครั้งต่อไป

53
00:05:29,329 --> 00:05:32,540
พลังงานของดวงจันทร์จะหายไปจากที่นี่

54
00:05:33,416 --> 00:05:37,462
ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป
เธอจะไม่มีแขกหน้าใหม่เข้ามาอีก

55
00:05:38,087 --> 00:05:39,839
จะให้ปิดทำการแล้วสินะ

56
00:05:40,298 --> 00:05:42,300
โรงเตี๊ยมจันทราของเธอ

57
00:05:45,720 --> 00:05:47,180
จะอยู่ไปจนถึง

58
00:05:48,306 --> 00:05:49,891
วันเพ็ญครั้งต่อไปเท่านั้น

59
00:05:54,103 --> 00:05:56,481
น่าเสียดายนะที่เราจะมองเห็นมัน

60
00:05:57,523 --> 00:05:58,691
ในหน้าหนาวเท่านั้น

61
00:06:00,985 --> 00:06:03,029
กูชานซอง นอกจากเนบิวลานายพราน

62
00:06:03,112 --> 00:06:05,031
ไม่มีดาวฤกษ์อื่นที่
เห็นชัดตอนนี้แล้วเหรอ

63
00:06:05,114 --> 00:06:06,616
ก็...

64
00:06:08,284 --> 00:06:11,329
ไม่แน่ใจครับ
ผมไม่ถนัดเรื่องดาราศาสตร์เท่าไร

65
00:06:11,412 --> 00:06:12,747
เลยตอบไม่ได้

66
00:06:16,250 --> 00:06:18,002
ศิษย์ฮาร์วาร์ดสุดทึ่มเอ๊ย

67
00:06:18,086 --> 00:06:19,462
แค่ชี้ดาวสักดวง

68
00:06:19,545 --> 00:06:22,215
ที่อยู่บนฟ้าตอนนี้
ก็สิ้นเรื่องสิ้นราวแล้วแท้ๆ

69
00:06:22,298 --> 00:06:25,676
คิดเหรอว่าฉันจะรู้ ถ้านายตอบผิดน่ะ

70
00:06:25,968 --> 00:06:28,596
ฉันก็ได้แต่ทำเป็นประทับใจนั่นแหละ

71
00:06:33,226 --> 00:06:34,310
เอางั้นเหรอครับ

72
00:06:34,560 --> 00:06:37,063
ไหนดูซิ
เอาดวงที่สวยๆ วิบวับๆ แล้วกัน

73
00:06:37,146 --> 00:06:39,190
จะได้โดนตาโดนใจคุณไง

74
00:06:39,273 --> 00:06:40,942
ไม่ต้อง ช้าไปแล้วย่ะ

75
00:06:47,240 --> 00:06:48,908
จริงๆ มีอีกดวงครับ

76
00:06:49,117 --> 00:06:51,661
ดาวที่มองเห็นได้
หลังจากอยู่มา 1,300 ปี

77
00:06:54,872 --> 00:06:55,957
กูชานซอง

78
00:06:58,417 --> 00:07:00,419
บอกแล้วไงว่า
ชื่อผมแปลว่าดวงดาวสุกใส

79
00:07:05,842 --> 00:07:08,678
ก็ได้ แค่มีนายก็พอแล้ว

80
00:07:09,387 --> 00:07:12,223
ฉันไม่สนดาวที่เห็นได้
เฉพาะในหน้าหนาวหรอก

81
00:07:14,934 --> 00:07:16,936
แค่ได้เห็นนาย ฉันก็พอใจแล้ว

82
00:07:21,858 --> 00:07:25,319
แหม กูชานซอง นายส่องแสงสว่างมากเลย

83
00:07:25,403 --> 00:07:27,405
ฉันแสบตาไปหมดแล้ว

84
00:07:30,324 --> 00:07:32,285
แหม มันวอล

85
00:07:32,368 --> 00:07:34,537
สว่างเหมือนพระจันทร์เต็มดวงเลยนะ

86
00:07:34,704 --> 00:07:35,788
"พระจันทร์เต็มดวง" เหรอ

87
00:07:35,872 --> 00:07:37,331
คุณเป็นเครื่องรางนำโชคของผมแล้วกัน

88
00:07:37,415 --> 00:07:40,001
ในเมื่อคุณอุตส่าห์ทำตัวดีกว่าเดิม
ก็ให้ฉายานั้นแหละ

89
00:07:40,751 --> 00:07:42,837
นายเคยบอกว่าฉันจะเกิดใหม่เป็นหมูนี่

90
00:07:42,920 --> 00:07:45,339
ไหนคุณบอกว่าเต็มใจเกิดใหม่
เป็นไก่ในก๋วยเตี๋ยว

91
00:07:46,507 --> 00:07:48,843
ถ้ามันเป็นจริงขึ้นมาจะทำยังไง

92
00:07:50,344 --> 00:07:53,222
ไม่เป็นไรหรอก
ผมจะเป็นกิมจิสดที่กินคู่กันเอง

93
00:07:55,057 --> 00:07:56,100
จริงเหรอ

94
00:07:56,601 --> 00:07:58,186
- พูดจริงนะ
- ครับ

95
00:07:59,270 --> 00:08:00,563
- จริงๆ นะ
- อือ

96
00:08:00,646 --> 00:08:03,149
นายพูดแล้วนะว่าจะเป็นกิมจิสด
สัญญานะ

97
00:08:03,232 --> 00:08:05,026
ครับ ผมจะเป็นกิมจิสดให้

98
00:08:36,307 --> 00:08:39,060
คุณคิมซอนบีไปไหนงั้นเหรอคะ

99
00:08:39,602 --> 00:08:42,688
เขาออกไปข้างนอก
หลังจากคุยกับแขกสองท่านนั้นน่ะครับ

100
00:08:42,939 --> 00:08:43,940
ครับ

101
00:08:47,193 --> 00:08:48,569
เขาไปไหนกันนะ

102
00:08:50,947 --> 00:08:52,323
นิยายใหม่ที่ผมจะออก

103
00:08:52,406 --> 00:08:54,909
เป็นเรื่องเกี่ยวกับคิมชีอิก
ปราชญ์ลามกที่อดได้รับแต่งตั้ง

104
00:08:54,992 --> 00:08:56,452
ทั้งที่สอบรับราชการผ่าน

105
00:08:57,662 --> 00:09:01,499
เราควรจะข้ามไปก่อนต้องเจอ
เรื่องน่าอัปยศอดสูแบบนั้น

106
00:09:01,916 --> 00:09:03,042
รีบไปดีกว่า

107
00:09:09,340 --> 00:09:12,093
พวกเราก็อย่าลืมบอกลากันเอง
ก่อนจะไปด้วยนะ

108
00:09:12,176 --> 00:09:14,720
ไม่ใช่จู่ๆ ก็ไปโดยไม่ทันได้ร่ำลา
ผมจริงจังนะ

109
00:09:16,305 --> 00:09:17,306
โธ่

110
00:09:19,433 --> 00:09:21,394
โธ่เอ๊ย

111
00:09:26,482 --> 00:09:29,110
ท่านประธาน
ฉันหาคุณคิมซอนบีไม่เจอค่ะ

112
00:09:29,193 --> 00:09:31,362
- คงอยู่กับฮยอนจุงแหละ
- ไม่อยู่ค่ะ

113
00:09:31,445 --> 00:09:33,656
เขาไม่อยู่ในโรงแรมเลยค่ะ

114
00:09:33,739 --> 00:09:34,907
คงไปข้างนอกมั้งครับ

115
00:09:34,991 --> 00:09:37,952
ปกติคุณคิมซอนบีแทบไม่ออกไปไหน
นอกโรงแรมเลย

116
00:09:38,035 --> 00:09:39,704
ถึงไปก็ไม่เคยไปคนเดียว

117
00:09:39,787 --> 00:09:42,164
เขายังพูดเหมือน
คนยุคโชซอนอยู่เลยด้วย

118
00:09:42,248 --> 00:09:43,624
ดูท่าว่าเขาจะทำหน้าเครียด

119
00:09:43,708 --> 00:09:46,127
แล้วเดินออกจากบาร์
ระหว่างคุยกับแขกเรื่องนักปราชญ์

120
00:09:46,210 --> 00:09:48,671
ที่สอบรับราชการผ่าน
ด้วยคะแนนดีเยี่ยมน่ะค่ะ

121
00:09:49,255 --> 00:09:51,132
นักปราชญ์ที่สอบรับราชการผ่านเหรอ

122
00:09:51,215 --> 00:09:55,177
ท่านประธานทราบเรื่อง
เกี่ยวกับเขาใช่ไหมคะ

123
00:09:55,761 --> 00:09:59,223
หรือว่าชื่อของเขาสมัยที่ยังมีชีวิต

124
00:10:00,683 --> 00:10:02,768
จะเป็นคิมชีอิกคะ

125
00:10:05,187 --> 00:10:09,233
แขกที่พูดจาว่าร้ายคุณคิมซอนบี

126
00:10:10,067 --> 00:10:11,152
คือคนไหน

127
00:10:12,987 --> 00:10:16,240
ผมเล่าให้เขาฟังว่าผมตาย
ก่อนจะทันได้ตีพิมพ์

128
00:10:16,324 --> 00:10:19,619
หนังสือเกี่ยวกับนักปราชญ์
ชื่อคิมชีอิกที่ผมเขียนเสร็จแล้วน่ะ

129
00:10:19,702 --> 00:10:22,330
ซึ่งนิยายที่ว่า
ก็เยาะเย้ยคิมชีอิกใช่ไหมครับ

130
00:10:22,413 --> 00:10:26,042
มันเป็นเรื่องที่ผมแต่งขึ้น
โดยศึกษาค้นคว้ามาอย่างดีแล้วครับ

131
00:10:26,125 --> 00:10:29,712
แล้วนิยายเรื่องนั้น
จะได้ออกวางขายอย่างนั้นเหรอคะ

132
00:10:29,962 --> 00:10:33,507
ผมส่งต้นฉบับ
ไปให้สำนักพิมพ์ของผมแล้ว

133
00:10:33,591 --> 00:10:37,178
พวกเขาคงจะตีพิมพ์
เป็นผลงานหลังตายของผมนั่นแหละ

134
00:10:37,887 --> 00:10:40,473
สำนักพิมพ์ที่ว่าคือเจ้าไหน

135
00:10:40,556 --> 00:10:42,391
มีใครได้อ่านไปแล้วบ้าง

136
00:10:42,642 --> 00:10:45,936
ผมยังแต่งนิยายโดยใช้มือเขียนอยู่

137
00:10:46,020 --> 00:10:47,938
ต้นฉบับเลยมีแค่ชุดเดียว

138
00:10:48,022 --> 00:10:51,067
ผมมั่นใจว่าคนที่ได้อ่าน
มีแค่หัวหน้าบรรณาธิการครับ

139
00:10:55,237 --> 00:10:57,239
ต้องหาสำนักพิมพ์นี่ให้เจอ

140
00:11:06,290 --> 00:11:08,292
ลายมืออาจารย์ยังแย่เหมือนเดิม

141
00:11:09,377 --> 00:11:10,711
โอ๊ย ปวดตาเลย

142
00:11:11,962 --> 00:11:14,382
(คิมชีอิก ปราชญ์ตัณหาจัด)

143
00:11:16,509 --> 00:11:18,219
เครื่องปรับอากาศเปิดอยู่หรือไง

144
00:11:19,470 --> 00:11:21,472
(สำนักพิมพ์แฮกง)

145
00:11:25,101 --> 00:11:27,978
ข้าไม่ใช่ปราชญ์ตัณหาจัดเสียหน่อย

146
00:11:28,854 --> 00:11:30,147
ไม่ยุติธรรมจริงๆ

147
00:11:37,363 --> 00:11:39,365
เจรจาให้เขายอมขายต้นฉบับ
เป็นอันดับแรก

148
00:11:39,657 --> 00:11:41,909
เสนอเงินทั้งหมดที่ได้จากการขายม้า
เขายอมแน่

149
00:11:41,992 --> 00:11:44,495
แต่ผมกังวลว่าคุณคิมซอนบี
อาจก่อเรื่องก่อนเราจะทันเจรจา

150
00:11:44,745 --> 00:11:46,122
ถ้าคุณคิมซอนบีทำร้ายคนล่ะก็

151
00:11:46,205 --> 00:11:48,457
ท่านยมทูตไม่ยอมปล่อยไปเฉยๆ แน่

152
00:11:49,792 --> 00:11:52,920
คุณคิมซอนบีเหมือนนกกระเรียนตัวหนึ่ง

153
00:11:53,003 --> 00:11:54,755
เคยเห็นมันทำร้ายมนุษย์ไหมล่ะ

154
00:11:55,506 --> 00:11:57,216
เขาทำร้ายใครไม่ลงหรอก

155
00:11:57,299 --> 00:11:59,593
แต่เขาก็อาฆาตมาตั้ง 500 ปีเลยนะครับ

156
00:11:59,677 --> 00:12:01,262
นกกระเรียนจะระวัง

157
00:12:01,345 --> 00:12:03,514
ไม่ให้ปีกเปื้อนแม้จะยืนอยู่ในโคลน

158
00:12:03,848 --> 00:12:07,309
คุณคิมซอนบีรอพิสูจน์
ความบริสุทธิ์ของตัวเอง

159
00:12:07,852 --> 00:12:09,353
มา 500 ปีต่างหาก

160
00:12:25,369 --> 00:12:27,413
(ข้าไม่ใช่ปราชญ์ตัณหาจัด)

161
00:12:39,258 --> 00:12:43,345
ข้าคือคิมชีอิก
มิได้ตัณหาจัดแต่อย่างใด

162
00:12:50,519 --> 00:12:52,104
สงสัยจะน่ากลัวไป

163
00:12:52,354 --> 00:12:54,523
ก็แค่ไม่อยากให้นิยายได้ตีพิมพ์เอง

164
00:12:56,400 --> 00:12:58,402
หลอกเบาหน่อยดีไหมนะ

165
00:13:02,656 --> 00:13:04,116
หัวหน้าคะ

166
00:13:04,950 --> 00:13:06,118
เป็นอะไรครับ

167
00:13:06,202 --> 00:13:07,328
ฉันเจอผี

168
00:13:07,578 --> 00:13:08,913
- หา
- ผีเหรอ

169
00:13:09,330 --> 00:13:12,291
ฉันเพิ่งเห็นผีคิมชีอิกที่ตายไปแล้ว

170
00:13:13,459 --> 00:13:14,919
- เดี๋ยว
- เห็นผีชีอิกเหรอ

171
00:13:15,002 --> 00:13:17,463
- แสดงว่านิยายต้องขายดีแน่
- เรารวยเละแน่

172
00:13:17,880 --> 00:13:19,423
ไชโย หัวหน้า

173
00:13:19,507 --> 00:13:22,927
- ฉันกลัวจนฉี่แทบราดแน่ะ
- เป็นฝันบอกลางที่ดีจริงๆ

174
00:13:23,010 --> 00:13:25,262
ไม่ใช่ฝันนะ เจ้าบื้อ
ฉันเห็นเขาจริงๆ

175
00:13:25,346 --> 00:13:27,473
- คืนนี้ฉลองเลยดีไหม
- กินเลี้ยงก็ดีนะ

176
00:13:27,556 --> 00:13:29,517
- กินซูชิกันไหม
- โอ้โฮ

177
00:13:39,902 --> 00:13:41,070
คุณคิมซอนบี

178
00:13:41,904 --> 00:13:45,533
ผู้จัดการ ท่านประธาน
ทราบว่าผมจะมาที่นี่เหรอครับ

179
00:13:45,616 --> 00:13:47,076
ดูสภาพคุณเข้าสิ

180
00:13:47,159 --> 00:13:48,661
กลับไปที่โรงแรมก่อนแล้วกัน

181
00:13:48,744 --> 00:13:51,789
ผมอับอายขายขี้หน้า
เกินกว่าจะกลับไปที่โรงแรมได้ครับ

182
00:13:52,289 --> 00:13:56,001
ผมจะขึ้นรถบัสจากที่นี่
แล้วข้ามไปภพหน้าเลย

183
00:13:56,585 --> 00:13:58,170
ทำไมทำตัวแบบนี้ คิมซอนบี

184
00:13:58,254 --> 00:14:01,006
คุณเป็นมือดีของโรงแรมเรา
และเป็นกระเรียนที่สง่าผ่าเผย

185
00:14:01,090 --> 00:14:03,467
นกกระเรียนมันไม่ก้มหน้าหรอกนะ

186
00:14:03,551 --> 00:14:05,052
เชิดหน้าเข้าไว้

187
00:14:07,805 --> 00:14:11,433
ผมจะเอาต้นฉบับ
มาจากสำนักพิมพ์ให้ได้เลยครับ

188
00:14:12,059 --> 00:14:13,477
ผู้จัดการกู...

189
00:14:18,190 --> 00:14:21,777
ในเมื่อคุณไม่ยอมกลับไปที่โรงแรม
งั้นอยู่ห้องกูชานซองไปก่อนแล้วกัน

190
00:14:22,152 --> 00:14:23,779
ขอบคุณนะ ผู้จัดการ

191
00:14:24,655 --> 00:14:27,867
มีแต่หัวหน้าบรรณาธิการที่ได้อ่าน
และยังอ่านไม่จบด้วย

192
00:14:27,950 --> 00:14:30,911
กว่าจะเกลี้ยกล่อมเขาได้ก็แทบแย่
เพราะผู้แต่งคนนี้ดังมาก

193
00:14:31,120 --> 00:14:32,705
คุณพูดอะไรเขาถึงยอม

194
00:14:32,788 --> 00:14:34,665
ผมบอกว่าคิมชีอิกเป็นบรรพบุรุษผมครับ

195
00:14:35,416 --> 00:14:37,084
กูชานซองโกหกเขาว่าเป็นลูกหลานคุณ

196
00:14:37,167 --> 00:14:38,961
ส่วนฉันก็เสียเงินไปเยอะ
เพื่อแลกกับต้นฉบับ

197
00:14:39,336 --> 00:14:40,880
ขอบพระคุณมากครับ

198
00:14:42,047 --> 00:14:44,008
{\an8}"คิมชีอิก ปราชญ์ตัณหาจัด" เนี่ยนะ

199
00:14:45,092 --> 00:14:47,469
ผมว่าผมคงไม่มีทาง
พิสูจน์ความบริสุทธิ์ได้แน่

200
00:14:47,553 --> 00:14:50,097
ถ้ามันไม่ใช่เรื่องจริง
ก็อธิบายและพิสูจน์มาสิ

201
00:14:50,180 --> 00:14:52,766
ช่วยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น
ให้เราฟังได้ไหมครับ

202
00:14:55,853 --> 00:14:58,647
เพราะผมสอบจอหงวนผ่าน
ตั้งแต่อายุยังน้อย

203
00:14:58,772 --> 00:15:00,774
ทุกคนเลยเรียกผมว่าอัจฉริยะ

204
00:15:01,400 --> 00:15:04,361
แต่ผมสอบตกในการสอบของราชสำนักทุกปี

205
00:15:07,197 --> 00:15:09,283
หลังจากอายุได้ 40 ปี

206
00:15:09,950 --> 00:15:12,620
ผมก็จากบ้านเกิด
มาลงหลักปักฐานที่ฮันยาง

207
00:15:12,703 --> 00:15:14,997
จากนั้นก็มุ่งมั่น
กับการสอบอย่างเดียว

208
00:15:16,916 --> 00:15:19,335
ระหว่างที่ร่ำเรียนอย่างหนัก
พอรู้สึกเหงาขึ้นมา

209
00:15:19,710 --> 00:15:24,214
การได้มองคนอื่นใช้ชีวิต
เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ผมมีความสุข

210
00:15:25,132 --> 00:15:28,969
ผมได้เห็นเด็กหญิงคนหนึ่ง
ดูแลพ่อที่ตาบอด

211
00:15:29,637 --> 00:15:33,265
และยังได้เห็นพวกพี่น้อง
ทะเลาะกันเป็นประจำ

212
00:15:33,349 --> 00:15:34,808
- ปัดโธ่
- นี่

213
00:15:34,892 --> 00:15:38,187
การได้เห็นหนุ่มสาวตกหลุมรักกัน
โดยไม่สนฐานะทางสังคม

214
00:15:38,270 --> 00:15:41,065
ก็เป็นสิ่งที่สวยงามอีกเช่นกัน

215
00:15:43,108 --> 00:15:45,778
เมื่อไหร่ที่ผมเบื่อหน่าย
กับการอ่านหนังสือ

216
00:15:46,236 --> 00:15:50,658
ผมจะแต่งเรื่องราวต่างๆ
จากสิ่งที่ผมได้เห็นมา

217
00:15:51,408 --> 00:15:52,993
เรื่องนี้เศร้าจังนายท่าน

218
00:15:53,243 --> 00:15:54,828
จะเป็นยังไงต่อไปขอรับ

219
00:15:57,998 --> 00:16:00,084
สำหรับนักปราชญ์ในสมัยนั้นแล้ว

220
00:16:00,167 --> 00:16:02,962
การเขียนด้วยอักษรอื่น
นอกเหนือจากอักษรจีน

221
00:16:03,337 --> 00:16:05,339
ถือเป็นสิ่งที่ผ่าเหล่าผ่ากอ

222
00:16:05,673 --> 00:16:10,177
แต่เรื่องราวที่ผมแต่ง
ก็ไม่ได้มีเนื้อหาลามกอนาจารสักนิด

223
00:16:10,260 --> 00:16:12,179
เดี๋ยวนะ คุณเป็นคนแต่งเรื่อง

224
00:16:12,262 --> 00:16:14,723
ลูกสาวกตัญญู
หญิงรักเดียว กับพี่น้อง...

225
00:16:14,807 --> 00:16:17,643
เรื่องของชิมชอง ชุนฮยาง
ฮึงบูกับนลบูน่ะนะ

226
00:16:17,726 --> 00:16:19,937
คุณคิมซอนบีแต่งเองหรอกเหรอ

227
00:16:20,062 --> 00:16:23,482
ในโลกนี้ไม่มีใครรู้หรอกครับว่า
ผู้แต่งเรื่องราวพวกนี้เป็นใคร

228
00:16:24,525 --> 00:16:26,777
ถ้าเป็นเรื่องจริง
คุณก็เป็นเชกสเปียร์แห่งโชซอนเลยนะ

229
00:16:26,860 --> 00:16:31,365
แต่สิ่งที่ทำลายชีวิตผม
ณ จุดที่เจริญรุ่งเรืองที่สุด

230
00:16:31,991 --> 00:16:34,368
ก็คือเรื่องราวพวกนี้นี่แหละครับ

231
00:16:34,785 --> 00:16:37,788
นายท่าน ยินดีด้วยนะขอรับ
ที่กลับมาได้อย่างภาคภูมิ

232
00:16:38,330 --> 00:16:40,916
การแต่งตั้งของเจ้าจะเป็นอันตกไป

233
00:16:43,961 --> 00:16:45,671
หมายความว่ายังไงขอรับ

234
00:16:45,963 --> 00:16:48,215
ข้ารู้มาว่า
เจ้าเป็นผู้เขียนเรื่องพวกนี้

235
00:16:48,716 --> 00:16:50,551
เจ้าเป็นนักปราชญ์แท้ๆ

236
00:16:50,634 --> 00:16:52,970
ทำไมถึงกล้าเขียนถึงสามัญชนต้อยต่ำ

237
00:16:53,053 --> 00:16:55,723
การที่เจ้านับเรื่องพวกนี้
เป็นผลงานของตนนั้น

238
00:16:55,806 --> 00:16:57,808
ทำให้บรรดาปราชญ์เสียชื่อนัก

239
00:16:57,933 --> 00:17:00,894
นักปราชญ์ทุกผู้ทุกคน
จะไม่ยอมให้คนที่สถุล

240
00:17:00,978 --> 00:17:03,897
และน่ารังเกียจเยี่ยงเจ้า
ได้มียศเป็นอันขาด

241
00:17:03,981 --> 00:17:06,817
ข้าเพียงแต่เขียน
เรื่องเกี่ยวกับชีวิตคนนะขอรับ

242
00:17:06,900 --> 00:17:08,694
มันน่ารังเกียจตรงไหนกัน

243
00:17:08,777 --> 00:17:11,113
เรื่องของคู่รักคู่ชู้

244
00:17:11,822 --> 00:17:15,117
เรื่องของพี่น้องที่แตกหักกัน

245
00:17:15,534 --> 00:17:18,829
เรื่องที่ชักจูงให้ประชาชนสับสน
ด้วยจินตนาการเพ้อฝัน

246
00:17:18,912 --> 00:17:22,082
นักปราชญ์ที่ไหน
จะเขียนเรื่องพรรค์นี้กัน

247
00:17:23,542 --> 00:17:25,377
นายท่านขอรับ

248
00:17:29,923 --> 00:17:31,300
คิมชีอิก

249
00:17:32,009 --> 00:17:34,386
ถ้ามียางอายก็อย่าได้โผล่หน้า

250
00:17:34,553 --> 00:17:36,180
มาให้เห็นอีก

251
00:17:37,890 --> 00:17:42,227
ผมถูกตัดสิทธิ์
เนื่องจากฎีกาที่นักปราชญ์คนอื่นถวาย

252
00:17:43,103 --> 00:17:47,357
ลูกชายของตระกูลมีอิทธิพล
ได้ตำแหน่งของผมไปแทน

253
00:17:50,527 --> 00:17:53,030
พ่อผมที่อยู่ที่บ้านเกิด
ต้องอับอายขายขี้หน้า

254
00:17:53,697 --> 00:17:56,366
ท่านเลยไม่ยอมกินอะไร
จนป่วยตายในที่สุด

255
00:17:56,533 --> 00:18:00,412
ผมเองก็ไม่กล้าไปเจอหน้าภรรยา
ที่คอยสนับสนุนมาโดยตลอด

256
00:18:04,458 --> 00:18:07,836
ขณะที่ผมไม่สามารถกลับไปบ้านเกิด
หรืออยู่ที่นั่นต่อไปได้

257
00:18:08,754 --> 00:18:09,755
ผมก็พ่ายแพ้

258
00:18:11,006 --> 00:18:13,175
ให้กับโลกใบนี้และได้ตายตามลำพัง

259
00:18:16,303 --> 00:18:18,305
ผมว่ามันไม่ยุติธรรมเลยสักนิด

260
00:18:29,733 --> 00:18:33,153
ตอนแรก เขากะรอให้เรื่องของเขา
ที่ถูกกล่าวหาว่าน่าอัปยศ

261
00:18:33,237 --> 00:18:35,447
หายไปจากโลกนี้ซะก่อน

262
00:18:35,614 --> 00:18:39,243
แต่คนกลับเอาเรื่องของเขา
มาตีไข่ใส่สี ทำให้ยิ่งเป็นที่รู้จัก

263
00:18:39,326 --> 00:18:40,536
ในโลกนี้

264
00:18:40,619 --> 00:18:43,956
ไม่มีใครไม่รู้จักเรื่องของชุนฮยาง
กับชิมชองหรอกครับ

265
00:18:44,039 --> 00:18:45,916
ฉันมั่นใจว่าลึกๆ เขาคงแอบหวัง

266
00:18:45,999 --> 00:18:49,419
ว่าจะได้ลบล้างชื่อเสียๆ หายๆ
และรู้สึกภาคภูมิใจแทน

267
00:18:49,503 --> 00:18:52,631
แต่แย่หน่อย
มันไม่มีหลักฐานอยู่เนี่ยสิ

268
00:18:53,507 --> 00:18:56,176
เราจะเชื่อทุกอย่าง
ที่คิมซอนบีพูดได้จริงเหรอ

269
00:18:58,220 --> 00:19:00,639
ไม่แปลกที่จะมีคนแต่งหนังสือ
เกี่ยวกับเขา

270
00:19:00,764 --> 00:19:02,766
คนอื่นไม่รู้จักเรื่องที่เขาแต่ง

271
00:19:02,850 --> 00:19:04,685
เขาเลยกลายเป็นปราชญ์ตัณหาจัด

272
00:19:04,768 --> 00:19:06,770
ที่สุดท้ายโดนตัดสิทธิ์จากตำแหน่ง

273
00:19:07,187 --> 00:19:09,022
เพราะแต่งเรื่องอนาจารอะไรนั่น

274
00:19:11,191 --> 00:19:13,777
ผมจะอ่านต้นฉบับนิยายเรื่องนี้
ให้จบครับ

275
00:19:14,027 --> 00:19:16,738
คุณคิมซอนบีไม่เป็นไรแล้วใช่ไหมคะ

276
00:19:16,822 --> 00:19:19,366
ช่วงนี้เขาจะพักที่ห้องผมไปก่อนครับ

277
00:19:22,661 --> 00:19:23,787
ซานเชส

278
00:19:28,667 --> 00:19:31,670
ผมเห็นคุณจากงานเลี้ยง
เมื่อเย็นวันนั้นสินะครับ

279
00:19:32,921 --> 00:19:35,090
ครับ มีธุระอะไรที่นี่เหรอครับ

280
00:19:35,174 --> 00:19:36,258
ผมมีความจำเป็น

281
00:19:36,341 --> 00:19:38,927
เลยต้องมาพักอยู่ที่ห้อง
ของผู้จัดการกูสักพักน่ะครับ

282
00:19:39,011 --> 00:19:40,220
ครับ

283
00:19:40,637 --> 00:19:43,724
ถ้างั้นคุณคนนี้ก็ทำงาน
ที่โรงแรมเหมือนกันเหรอครับ

284
00:19:45,225 --> 00:19:46,351
นี่ท่านยมทูตครับ

285
00:19:48,896 --> 00:19:51,815
เขาไม่ใช่คนที่ได้เจอ
ตอนยังมีชีวิตอยู่ง่ายๆ

286
00:19:52,024 --> 00:19:53,108
ทักทายสิครับ

287
00:19:56,820 --> 00:20:00,407
แต่เขาไม่ได้มาที่นี่
เพราะมีธุระกับผมใช่ไหมครับ

288
00:20:00,490 --> 00:20:03,702
เปล่าครับ
ผมมาปลอบใจเพื่อนเก่าของผมน่ะ

289
00:20:11,418 --> 00:20:13,086
ท่านยมทูตซื้อเบียร์มาฝากผมพอดี

290
00:20:13,170 --> 00:20:14,713
อยากมาดื่มด้วยกันไหมครับ

291
00:20:14,796 --> 00:20:16,882
ไม่เป็นไรครับ ตามสบายเลย

292
00:20:17,049 --> 00:20:18,717
ขอฝากตัวด้วยสักพักนะครับ

293
00:20:18,800 --> 00:20:19,801
ได้ครับ

294
00:20:20,260 --> 00:20:21,470
- คุณเจ้าของบ้าน
- ครับ

295
00:20:22,930 --> 00:20:25,557
ผมไม่มีอะไรมากินแกล้มเบียร์
เลยเก็บพุทราในสนามคุณมา

296
00:20:25,641 --> 00:20:27,226
ถ้าเราได้เจอกันในอนาคต

297
00:20:28,268 --> 00:20:30,229
ผมจะตอบแทนคุณแน่นอน

298
00:20:34,024 --> 00:20:35,067
ครับ

299
00:20:35,901 --> 00:20:38,946
ผมมีถั่วนะครับ
อยากได้ถั่วมากินแกล้มไหมครับ

300
00:20:39,029 --> 00:20:40,239
เดี๋ยวเอามาให้นะ

301
00:20:43,033 --> 00:20:46,036
ผมไม่นึกเลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนั้น
ขึ้นกับคุณคิมชีอิก

302
00:20:46,370 --> 00:20:47,913
น่าเสียดายก็จริง

303
00:20:48,080 --> 00:20:50,082
แต่ผมไม่อยากไปกระตุ้นความอาฆาต

304
00:20:50,165 --> 00:20:52,125
ที่อยู่มา 500 ปี
ด้วยการตีพิมพ์นิยายหรอก

305
00:20:52,751 --> 00:20:54,086
ผมจะทำลายมันให้

306
00:20:54,836 --> 00:20:57,005
ทำลายผลงานทิ้งไปเฉยๆ
ก็น่าเสียดายนะคะ

307
00:20:57,172 --> 00:20:59,424
ผู้จัดการของฉันอ่านนิยายคุณจนจบแล้ว

308
00:20:59,508 --> 00:21:01,510
เขาบอกว่ามันน่าติดตามมากทีเดียว

309
00:21:01,969 --> 00:21:05,389
ถ้ามองข้ามเนื้อหา
ที่บอกว่านักปราชญ์เป็นคนลามกไป

310
00:21:05,472 --> 00:21:09,559
คุณเขียนนักปราชญ์คนนี้ออกมา
เป็นตัวละครที่มีเสน่ห์ไม่เบาเลย

311
00:21:09,643 --> 00:21:12,396
นักปราชญ์ใฝ่ดี
ผู้ไม่ข้องเกี่ยวกับความขัดแย้ง

312
00:21:12,479 --> 00:21:14,106
ระหว่างขั้วอำนาจสองฝ่าย

313
00:21:14,189 --> 00:21:16,984
สิ่งที่ผมเห็น
คือนักปราชญ์โรแมนติกคนหนึ่ง

314
00:21:17,067 --> 00:21:20,362
ที่เขียนจดหมายถึงภรรยา
ที่รออยู่ที่บ้านเกิดเดือนละครั้ง

315
00:21:20,487 --> 00:21:23,073
ผมศึกษามาดีแล้วไง
เขาเป็นคนแบบนั้นจริงๆ ครับ

316
00:21:23,156 --> 00:21:25,617
ตรงที่บอกว่า
"คิมชีอิกตัดสินใจไม่เข้าร่วม

317
00:21:25,701 --> 00:21:27,911
กลุ่มทางการเมืองเพื่อฝักใฝ่อำนาจ

318
00:21:27,995 --> 00:21:28,996
ในฐานะคนนอก

319
00:21:29,079 --> 00:21:31,999
{\an8}เขาหมกมุ่นกับเรื่องลามกจกเปรตแทน"

320
00:21:32,207 --> 00:21:34,334
ฉันว่าเราเปลี่ยนตรงนี้ดีกว่า

321
00:21:34,793 --> 00:21:36,628
"เรื่องราวที่มีอยู่
ซึ่งแต่งโดยนักเขียนนิรนาม

322
00:21:36,712 --> 00:21:38,088
ด้วยตัวอักษรฮันกึล

323
00:21:38,672 --> 00:21:40,590
แท้จริงแล้วเป็นผลงาน
ของนักปราชญ์คิมชีอิก"

324
00:21:40,841 --> 00:21:43,260
ถ้าเป็นหนังสือประวัติศาสตร์
คงเขียนแบบนี้ไม่ได้

325
00:21:43,343 --> 00:21:45,929
แต่สำหรับนวนิยายแล้ว
มันจะทำให้น่าสนใจมากเลยล่ะครับ

326
00:21:46,013 --> 00:21:47,306
ถูกของคุณ

327
00:21:47,556 --> 00:21:49,766
"ชินยุนบกเป็นผู้หญิง"

328
00:21:49,850 --> 00:21:51,268
หนังสือแนวนั้นก็มีเหมือนกัน

329
00:21:51,685 --> 00:21:53,812
ถ้าเป็นนิยาย
อะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้น

330
00:21:53,895 --> 00:21:55,022
เอาตามนั้นนะคะ

331
00:21:55,105 --> 00:21:57,024
นักปราชญ์ที่โรแมนติกที่สุดในโชซอน

332
00:21:57,107 --> 00:21:59,609
และนักเล่าเรื่องที่เก่งที่สุด
ผู้สง่างามราวกับนกกระเรียน

333
00:21:59,693 --> 00:22:00,736
คิมชีอิก

334
00:22:01,820 --> 00:22:05,282
"นกกระเรียน" งั้นเหรอครับ
ผมเพิ่งนึกชื่อเรื่องขึ้นมาได้พอดี

335
00:22:05,657 --> 00:22:08,410
นิยายสุดวิเศษเรื่องนี้
จะออกหลังผลงานชิ้นเอกของผม

336
00:22:08,493 --> 00:22:11,913
"ศึกนกกระเรียน"
ผมขอตั้งชื่อว่า "ลำนำนกกระเรียน"

337
00:22:13,832 --> 00:22:16,835
"ลำนำนกกระเรียน"
มาขับร้องกันเถอะค่ะ

338
00:22:23,258 --> 00:22:26,261
อาจารย์คะ ขอผลงานเด็ดๆ เลยนะ

339
00:22:35,187 --> 00:22:36,229
อะไรเนี่ย

340
00:22:36,521 --> 00:22:38,523
ลำนำนกกระเรียนๆ

341
00:22:38,607 --> 00:22:40,692
ทำไมไม่เริ่มเขียนล่ะ เป็นอะไรเนี่ย

342
00:22:40,776 --> 00:22:43,361
นี่เป็นอาการปกติ
ของคนที่โหมงานจนตายค่ะ

343
00:22:43,445 --> 00:22:47,032
ฉันลืมบอกไปเลยว่าเมื่อไหร่ที่เขา
จับปากกานานเกิน 30 วินาที

344
00:22:47,657 --> 00:22:49,076
เขาจะสลบไป

345
00:22:49,367 --> 00:22:51,495
หา ถ้าเขาเอาแต่สลบ

346
00:22:51,578 --> 00:22:52,704
ทุก 30 วินาที

347
00:22:52,788 --> 00:22:54,498
นิยายนี่จะเสร็จเมื่อไหร่

348
00:22:55,791 --> 00:22:57,876
ต้องให้นักเขียนอีกคนช่วยครับ

349
00:22:58,043 --> 00:23:00,295
ไงนะ นักเขียนอีกคนเหรอ ใคร

350
00:23:00,796 --> 00:23:04,591
เขาเป็นนักเขียนนิยาย
ที่อยากทุ่มเทให้กับการแต่งนิยาย

351
00:23:04,674 --> 00:23:06,218
แต่ก็ตายก่อนครับ

352
00:23:07,594 --> 00:23:09,805
คุณคะ เท่าที่ฉันสืบค้นมา

353
00:23:09,888 --> 00:23:13,100
ทักษะด้านการเขียนของคุณ
ยอดเยี่ยมมากค่ะ

354
00:23:13,308 --> 00:23:15,227
แต่คุณยังไม่ได้ตัดสินใจ

355
00:23:15,310 --> 00:23:19,022
ว่าจะเขียนหนังสือ
เกี่ยวกับอะไรสินะคะ

356
00:23:19,106 --> 00:23:21,942
เรามีหัวข้อที่น่าสนใจมากจะเสนอ
และมีครูสอนให้ด้วยครับ

357
00:23:22,025 --> 00:23:23,276
คุณช่วย

358
00:23:24,027 --> 00:23:25,612
แต่งนิยายให้จบได้ไหมครับ

359
00:23:29,366 --> 00:23:33,537
หมายความว่าผมจะเป็นตัวละคร
ในเรื่องแต่งอย่างนั้นเหรอครับ

360
00:23:33,620 --> 00:23:35,580
ตามประวัติแล้ว
คิมชีอิกเป็นที่รู้จัก

361
00:23:35,664 --> 00:23:39,292
ในนามนักปราชญ์ที่หมดสิทธิ์รับราชการ
เพราะแต่งเรื่องลามกจกเปรต

362
00:23:39,543 --> 00:23:40,877
มีประโยคนี้เท่านั้น

363
00:23:42,129 --> 00:23:45,507
ที่ต่อให้คุณรอ 500 ปี
มันก็จะยังไม่หายไปไหน

364
00:23:46,049 --> 00:23:47,134
งั้นเหรอครับ

365
00:23:49,052 --> 00:23:50,470
แต่เรื่องที่ว่าคุณเป็นสามี

366
00:23:50,554 --> 00:23:53,306
ที่ใส่ใจและเป็นนักปราชญ์ที่ใฝ่ดี
ก็เป็นเรื่องจริงนี่

367
00:23:53,390 --> 00:23:55,892
ฉันว่าได้มีตัวตนอยู่ในโลกนี้
ผ่านทางนิยาย

368
00:23:56,101 --> 00:23:58,145
ก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่แย่อะไรนะ

369
00:23:58,228 --> 00:23:59,604
อย่างนั้นเหรอครับ

370
00:24:00,522 --> 00:24:02,899
อีกอย่าง มันเป็นนวนิยายด้วย

371
00:24:02,983 --> 00:24:05,944
ไหนๆ ก็กำลังแก้ไขอยู่
เราเขียนให้คิมชีอิกทั้งสูง

372
00:24:06,027 --> 00:24:07,946
ทั้งรูปงามก็ยังได้

373
00:24:08,029 --> 00:24:09,322
คนอ่านไม่รู้หรอก

374
00:24:09,406 --> 00:24:12,159
มีใครที่คุณคิดว่า
เหมือนตัวเองบ้างไหม

375
00:24:12,242 --> 00:24:13,577
มีผู้ชายคนหนึ่ง

376
00:24:13,660 --> 00:24:16,830
ที่ผมคิดว่าเขาดูคล้ายกับผมดีครับ

377
00:24:16,913 --> 00:24:18,373
เหรอ ใครล่ะ

378
00:24:19,166 --> 00:24:23,253
คนหนุ่มสาวเรียกเขาว่า
หนุ่มสุดเท่ครับ

379
00:24:24,087 --> 00:24:25,297
โซจีซบน่ะเหรอ

380
00:24:26,131 --> 00:24:28,466
นี่คุณจะบอกว่า
ตัวเองคล้ายโซจีซบงั้นเหรอ

381
00:24:28,717 --> 00:24:30,302
ขอทีเถอะ คุณนี่...

382
00:24:32,846 --> 00:24:35,640
คุณนี่เหมือนเขาจริงๆ ด้วย

383
00:24:35,724 --> 00:24:37,392
ใช่ เหมือนเป๊ะเลย

384
00:24:37,475 --> 00:24:39,144
ถ้ามองจากด้านนี้จะยิ่งใช่เลยครับ

385
00:24:39,227 --> 00:24:40,896
ตายแล้ว ใช่จริงด้วย

386
00:24:40,979 --> 00:24:42,314
หมุนตัวไปอีกนิดซิ

387
00:24:42,397 --> 00:24:44,858
หันไปอีกๆ

388
00:24:44,941 --> 00:24:46,193
เป๊ะเลย

389
00:24:46,276 --> 00:24:49,905
ผมตรงท้ายทอยคุณดำปี๋เหมือนเขาเลย

390
00:24:50,405 --> 00:24:52,574
แหม คิมซอนบีของพวกเรา

391
00:24:52,657 --> 00:24:55,368
คุณเป็นหนุ่มรูปหล่อสุดเท่จริงๆ ด้วย

392
00:25:15,680 --> 00:25:18,308
ไม่ยักรู้ว่า
คิมชีอิกรู้ศิลปะการต่อสู้ด้วย

393
00:25:18,391 --> 00:25:19,768
เท่ไม่เบานะครับ

394
00:25:21,228 --> 00:25:24,356
คุณนักเขียนเขียนให้เขา
กลายเป็นพระเอกจ๋าไปเลย

395
00:25:24,731 --> 00:25:25,815
ขายดีแน่ครับ

396
00:25:27,484 --> 00:25:29,778
ท่านประธาน ผู้จัดการ

397
00:25:30,028 --> 00:25:31,655
บทสุดท้ายเสร็จแล้วครับ

398
00:25:32,280 --> 00:25:33,823
ไหนดูซิ

399
00:25:42,958 --> 00:25:44,125
สนุกนะเนี่ย

400
00:25:48,380 --> 00:25:49,464
หัวหน้าคิม

401
00:25:50,382 --> 00:25:54,552
มีฉบับร่างของนิยายที่ผมได้
มาจากนักเขียนมือใหม่คนหนึ่งอยู่

402
00:25:54,678 --> 00:25:58,181
บนชั้นที่สองของตู้หนังสือ
ในห้องทำงานของผม

403
00:25:59,099 --> 00:26:03,603
นิยายเรื่องนั้นเกี่ยวกับนักปราชญ์
ชื่อคิมชีอิกที่อยู่ในยุคโชซอน

404
00:26:04,145 --> 00:26:07,691
ส่วนผู้แต่งชื่อแพซองฮุน

405
00:26:08,817 --> 00:26:11,236
อือ ได้สิ

406
00:26:12,362 --> 00:26:13,363
ได้เลย

407
00:26:13,446 --> 00:26:18,159
(ลำนำนกกระเรียน)

408
00:26:35,760 --> 00:26:37,220
นิยายตีพิมพ์แล้ว

409
00:26:37,554 --> 00:26:40,432
และนักเขียนทั้งสองท่านก็ข้ามไป
พร้อมกับรอยยิ้มชื่นบาน

410
00:26:40,682 --> 00:26:44,352
ผมเลยทำค็อกเทลนี้ให้ทุกท่าน
เพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณ

411
00:26:44,936 --> 00:26:46,229
หวังว่าจะชอบกัน

412
00:26:55,572 --> 00:26:57,824
บอกแล้วไงว่าฉันไม่ชอบเทียส์

413
00:26:57,991 --> 00:27:00,785
แต่คราวนี้ผมทำ
เนื่องในโอกาสพิเศษนะครับ

414
00:27:00,869 --> 00:27:02,287
ยอมดื่มหน่อยเถอะ

415
00:27:02,829 --> 00:27:05,290
เนื่องในโอกาสพิเศษอะไรเหรอครับ

416
00:27:07,459 --> 00:27:09,044
นี่คือน้ำตาแห่งการจากลาครับ

417
00:27:18,970 --> 00:27:23,892
ผม คิมชีอิก นักปราชญ์จากยุคโชซอน
ได้ลบล้างความอัปยศไปจนหมดแล้ว

418
00:27:24,267 --> 00:27:27,687
ค็อกเทลแก้วนี้เป็นตัวแทน
ของความรู้สึกฝืนใจที่จะต้องจากไป

419
00:27:28,813 --> 00:27:30,482
ผมจะข้ามไปภพหน้าแล้ว

420
00:27:33,193 --> 00:27:34,569
คุณคิมซอนบี...

421
00:27:35,904 --> 00:27:37,113
ค็อกเทลแก้วนี้

422
00:27:38,448 --> 00:27:40,367
จะช่วยซับน้ำตาให้กับเรา

423
00:27:42,869 --> 00:27:43,995
ให้เราบอกลากันได้

424
00:27:49,501 --> 00:27:51,920
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างเลยนะครับ

425
00:28:13,858 --> 00:28:16,611
ขอบคุณที่ตั้งใจทำงาน
และขอโทษที่ไปก่อนนะ

426
00:28:21,324 --> 00:28:23,159
ดูแลตัวเองด้วยนะคะ คุณคิมซอนบี

427
00:28:34,003 --> 00:28:37,549
ผ่านมาตั้ง 70 ปีแล้ว
แต่นายก็ยังเหมือนเด็กน้อยอยู่เลย

428
00:28:49,310 --> 00:28:50,520
ลาก่อนนะครับ

429
00:29:08,705 --> 00:29:09,748
ไปแล้วนะครับ

430
00:29:34,314 --> 00:29:38,109
(แม่น้ำซัมโด ภพนี้ ภพหน้า)

431
00:29:43,823 --> 00:29:45,116
ลาก่อนนะ

432
00:30:11,976 --> 00:30:13,186
{\an8}ท่านประธาน

433
00:30:13,895 --> 00:30:16,189
{\an8}ขอบคุณที่ช่วยกอบกู้ชื่อผม

434
00:30:16,523 --> 00:30:17,690
และให้ผมถูกจดจำ

435
00:30:17,774 --> 00:30:20,109
ในฐานะนักปราชญ์
ผู้ลึกลับดั่งนกกระเรียนนะครับ

436
00:30:21,277 --> 00:30:24,739
นี่เป็นน้ำตาที่ผม
ขอมอบให้คุณเป็นการตอบแทน

437
00:30:25,156 --> 00:30:27,575
ผมไม่หวังอะไรนอกจากให้พระจันทร์

438
00:30:28,076 --> 00:30:30,787
ที่เย็นเยียบและเงียบเหงาของคุณ

439
00:30:31,037 --> 00:30:33,248
ได้พบกับความอบอุ่นและงดงามสักที

440
00:30:55,603 --> 00:30:57,188
รสชาติห่วยแตกจริงๆ

441
00:31:46,195 --> 00:31:47,864
ไหงพักนี้ไม่ไปที่โรงแรมเลย

442
00:31:49,490 --> 00:31:51,492
เดี๋ยวมันก็หายไปแล้ว ฉันจะไปทำไมล่ะ

443
00:31:52,577 --> 00:31:54,162
ฉันมาดูว่าฮยอนมีตายหรือยัง

444
00:31:54,245 --> 00:31:57,415
เพราะถ้าเธอตาย
มันแปลว่านายเองก็จะข้ามไปภพหน้าด้วย

445
00:31:58,791 --> 00:32:01,711
คุณคิมซอนบีข้ามไปแล้วนะ

446
00:32:05,882 --> 00:32:09,260
เห็นไหม ขนาดนายยังเศร้า
เพราะคุณคิมซอนบีไปแล้วเลย

447
00:32:09,636 --> 00:32:12,096
ถ้านายไปบ้าง
ฉันก็จะรู้สึกแบบนี้แหละ

448
00:32:12,347 --> 00:32:14,474
บอกทีเถอะว่านายจะอยู่ต่อ

449
00:32:16,017 --> 00:32:17,435
มันก็เศร้าอยู่หรอก

450
00:32:18,353 --> 00:32:19,854
ที่เขาไม่อยู่กับเราแล้ว

451
00:32:20,605 --> 00:32:24,525
แต่ในใจเราตอนที่ส่งเขาขึ้นรถข้ามไป
ก็เปี่ยมไปด้วยความสุข

452
00:32:27,654 --> 00:32:29,447
เพราะไม่มีอะไรเศร้าไปกว่า

453
00:32:30,323 --> 00:32:31,991
การต้องอยู่ในโลกนี้ต่อแล้ว

454
00:32:32,075 --> 00:32:35,036
อยู่กับฉันมันเศร้าตรงไหนกัน

455
00:32:35,119 --> 00:32:36,829
ดูอย่างฉันกับน้องสาวสิ

456
00:32:37,538 --> 00:32:40,583
เธออยากให้เราอยู่ในสภาพแบบนี้เหรอ

457
00:32:51,219 --> 00:32:52,428
งั้นก็ไปเถอะ

458
00:32:52,637 --> 00:32:54,806
แต่ฉันคงทนดูนายข้ามไปไม่ไหว

459
00:32:55,139 --> 00:32:57,767
พ่อแม่คิมยูนาบอกให้ฉัน
ไปเรียนเมืองนอกพอดี

460
00:32:58,101 --> 00:33:00,937
ฉันก็จะไปตามนั้น ลงตัวเลยใช่ไหมล่ะ

461
00:33:01,980 --> 00:33:03,606
นายจะได้ข้ามไปภพหน้า

462
00:33:04,273 --> 00:33:05,692
ส่วนฉันก็จะไปเมืองนอก

463
00:33:05,817 --> 00:33:07,944
ให้เรื่องของเราจบลงแค่นี้

464
00:33:09,904 --> 00:33:11,030
แล้วบอกลาเถอะ

465
00:33:41,394 --> 00:33:42,603
ขอบคุณนะคะ

466
00:33:44,981 --> 00:33:46,149
เดี๋ยวก่อนค่ะ

467
00:33:51,529 --> 00:33:54,615
ฉันเห็นคุณคอยมองจากด้านนอกร้านตลอด

468
00:33:54,949 --> 00:33:58,119
หรือว่าคุณจะเป็นญาติฝั่งพ่อเด็กคะ

469
00:33:59,620 --> 00:34:01,289
ฉันเคยเป็น

470
00:34:01,456 --> 00:34:04,125
สะใภ้ของตระกูลยองจูยุนน่ะค่ะ

471
00:34:09,297 --> 00:34:11,507
ลูกของฉันไม่มีวันได้เป็น

472
00:34:11,632 --> 00:34:13,551
คนตระกูลยองจูยุนหรอกค่ะ

473
00:34:13,885 --> 00:34:15,636
ฉันจะให้แกใช้นามสกุลฉันแทน

474
00:34:17,221 --> 00:34:18,389
ถ้าเป็นลูกชาย

475
00:34:18,806 --> 00:34:22,185
แกจะเป็นทายาทเพียงคนเดียว
ที่จะสืบสกุลต่อไปนะคะ

476
00:34:22,435 --> 00:34:25,438
ถึงเป็นลูกสาว
ก็เป็นทายาทเหมือนกันค่ะ

477
00:34:25,521 --> 00:34:27,148
แต่ไม่ได้สืบสกุลนี่

478
00:34:27,231 --> 00:34:29,942
พอแกแต่งงาน แกก็จะกลายเป็นสมาชิก

479
00:34:30,026 --> 00:34:31,527
ของตระกูลฝั่งสามี...

480
00:34:31,611 --> 00:34:33,571
คุณมาจากยุคโชซอนเหรอคะ

481
00:34:33,738 --> 00:34:36,074
ยุคนี้ไม่มีใครคิดแบบนั้นกันแล้วค่ะ

482
00:34:36,199 --> 00:34:39,243
ถ้าปู่กับย่าของลูกฉันอยากเจอหลาน

483
00:34:39,327 --> 00:34:40,578
ฉันก็จะให้เจอค่ะ

484
00:34:40,661 --> 00:34:43,956
สิ่งสำคัญคือ
ไม่ว่าแกจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง

485
00:34:44,040 --> 00:34:46,125
เด็กคนนี้ก็จะยังเป็น

486
00:34:46,584 --> 00:34:48,044
ลูกของฉันอยู่ดี

487
00:35:10,942 --> 00:35:12,193
เป็นอะไรไปคะ

488
00:35:12,860 --> 00:35:14,278
ทำไมฉันถึง...

489
00:35:15,321 --> 00:35:17,240
ไม่เคยคิดแบบนั้น

490
00:35:18,032 --> 00:35:20,243
กับลูกสาวฉันบ้างนะ

491
00:35:21,744 --> 00:35:23,204
ฉันสงสารแกจริงๆ

492
00:35:32,004 --> 00:35:33,548
เด็กคนนี้...

493
00:35:34,674 --> 00:35:38,427
เด็กที่อยู่ในท้องคุณ

494
00:35:38,886 --> 00:35:40,763
ฉันขอให้แกเกิดมาสมบูรณ์

495
00:35:41,848 --> 00:35:43,933
และได้มีชีวิตที่ดีนะคะ

496
00:35:53,484 --> 00:35:54,861
(อิ่มตาย กายแตก)

497
00:35:58,531 --> 00:35:59,740
ดูนี่นะ

498
00:36:00,074 --> 00:36:01,075
รูปนี้

499
00:36:02,285 --> 00:36:04,162
หรือรูปนี้ ลงรูปไหนดี

500
00:36:04,245 --> 00:36:05,288
รูปนี้สวยครับ

501
00:36:05,371 --> 00:36:07,039
รูปนี้เหรอ โอเค

502
00:36:08,249 --> 00:36:10,960
คุณถ่ายรูปเยอะจัง
มีคนติดตามไหมเนี่ย

503
00:36:11,043 --> 00:36:14,505
มีอยู่แล้ว ฮยอนจุง ยูนา
แล้วก็ซานเชส

504
00:36:15,131 --> 00:36:16,132
แค่นั้นเหรอ

505
00:36:16,549 --> 00:36:19,051
ไข่ต้มของนายดูน่ากินกว่าอีก

506
00:36:20,219 --> 00:36:21,888
เห็นคุณขยันถ่ายรูปอย่างกับอะไรดี

507
00:36:21,971 --> 00:36:24,348
ผมก็นึกว่า
คุณจะมีคนติดตามสักล้านซะอีก

508
00:36:24,432 --> 00:36:28,144
นายไม่เคยมากด "ถูกใจ" ให้สักครั้ง
ไม่ต้องมาพูดดีเลยนะยะ

509
00:36:28,519 --> 00:36:29,812
ผมไม่เล่นโซเชียลครับ

510
00:36:29,896 --> 00:36:32,648
- อเล็กซ์ เฟอร์กูสันเคยพูด...
- ช่างมัน

511
00:36:32,857 --> 00:36:36,068
ฉันรู้แหละว่า
เขาต้องเคยพูดอะไรเด็ดๆ แน่

512
00:36:36,152 --> 00:36:39,197
แต่นั่นมันความคิดของเขา ฉันจะ...

513
00:36:43,326 --> 00:36:44,744
มีอะไรอีกล่ะครับ

514
00:36:46,621 --> 00:36:47,705
ถูกใจ...

515
00:36:48,873 --> 00:36:51,250
เขากด "ถูกใจ" ให้ฉันด้วย

516
00:36:51,792 --> 00:36:54,253
ใครครับ ซานเชสเหรอ

517
00:36:55,713 --> 00:36:58,758
คิมจุนฮยอน

518
00:36:59,717 --> 00:37:01,177
คิมจุนฮยอนมากดให้

519
00:37:02,220 --> 00:37:05,181
ดูนี่สิ
เขามากด "ถูกใจ" รูปข้าวกนดือเร

520
00:37:05,598 --> 00:37:07,058
ที่ฉันลงด้วย

521
00:37:08,142 --> 00:37:10,394
(ถูกใจ คิมจุนฮยอน)

522
00:37:10,561 --> 00:37:11,896
จริงด้วยนะครับ

523
00:37:12,730 --> 00:37:14,190
คุณมีคนติดตามแค่สามคน

524
00:37:14,273 --> 00:37:16,692
เขามากด "ถูกใจ" โพสต์ของคุณได้ยังไง

525
00:37:16,776 --> 00:37:19,946
ฉันไม่อยากได้อะไร
มากไปกว่านี้แล้วล่ะ

526
00:37:20,029 --> 00:37:23,032
สุดยอดนักชิมมาสนใจ
นี่ถือเป็นความฝันสูงสุดเลย

527
00:37:24,367 --> 00:37:28,079
คุณเริ่มคลั่งไคล้คิมจุนฮยอน
ตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอครับ

528
00:37:28,162 --> 00:37:29,163
หือ

529
00:37:33,793 --> 00:37:36,045
ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเห็นเขา

530
00:37:36,128 --> 00:37:37,838
ฉันก็รู้เลยว่าคนนี้ใช่แน่

531
00:37:37,922 --> 00:37:40,633
เขาดูเหมือนกับคนที่ฉันรู้จักน่ะ

532
00:37:41,175 --> 00:37:44,595
ฉันเคยลำบากเพราะมีงานอดิเรกพาจน

533
00:37:44,679 --> 00:37:47,682
จู่ๆ ชายหนุ่มคนหนึ่ง
ก็โผล่มาช่วยฉันด้วยหมากล้อม

534
00:37:47,765 --> 00:37:50,977
เขายังแนะนำให้ฉันไปตะลอนกินด้วย

535
00:37:51,060 --> 00:37:54,605
เขาหน้าตาเหมือนคิมจุนฮยอนเป๊ะเลยล่ะ

536
00:37:55,815 --> 00:37:56,983
นั่นผมเองนะ

537
00:37:57,942 --> 00:37:58,776
พูดเรื่องอะไร

538
00:37:58,859 --> 00:38:01,070
ผมไปโรงเตี๊ยมมันวอลเมื่อ 200 ปีก่อน

539
00:38:01,153 --> 00:38:02,321
เพื่อไปเอาดอกจันทราไง

540
00:38:02,405 --> 00:38:05,283
ผมนี่แหละที่เล่นหมากล้อมชนะ
และวาดแผนที่ตะลอนกินให้

541
00:38:05,825 --> 00:38:06,784
นั่นผมเอง

542
00:38:06,867 --> 00:38:08,244
พูดเป็นเล่นไปน่า

543
00:38:08,327 --> 00:38:11,580
ฉันจำได้แม่นเลยว่า
เขาตัวโตเหมือนคิมจุนฮยอน

544
00:38:11,664 --> 00:38:14,125
นิสัยน่ารักและใจดีมากด้วย

545
00:38:14,917 --> 00:38:17,878
ต่อให้นายโม้ให้เว่อร์ๆ
ก็ยังเทียบครึ่งของเขาไม่ได้

546
00:38:18,087 --> 00:38:19,297
คิดจะทำอะไรเนี่ย

547
00:38:23,718 --> 00:38:26,178
ท่านมาโกแก้ไขความทรงจำของคุณ
แบบนี้นี่เอง

548
00:38:29,390 --> 00:38:33,853
ฉันเพิ่งสังเกตว่า
เราก็ได้ไปร้านอร่อยๆ มาเพียบจริงๆ

549
00:38:36,772 --> 00:38:38,024
อร่อยทุกร้านเลย

550
00:38:44,613 --> 00:38:48,617
สุดท้ายนี้
มีของอย่างหนึ่งที่นายต้องกิน

551
00:39:16,270 --> 00:39:17,396
นายต้อง

552
00:39:18,147 --> 00:39:19,815
กินยานั่นทีหลังนะ

553
00:39:23,986 --> 00:39:25,029
ต้องกินนะ

554
00:39:30,743 --> 00:39:33,037
กินกันเถอะ แนงมยอนจะชืดแล้ว

555
00:39:36,415 --> 00:39:38,667
ครับ รีบกินก่อนมันชืดดีกว่า

556
00:39:43,422 --> 00:39:44,590
เอามัสตาร์ดไหมครับ

557
00:39:45,424 --> 00:39:48,427
คิมจุนฮยอนบอกว่าแนงมยอนสูตรพยองยัง
ต้องใส่น้ำส้มสายชูด้วย

558
00:39:50,179 --> 00:39:51,472
แพ็กจงวอนบอกไม่ใช่เหรอครับ

559
00:39:52,681 --> 00:39:53,599
งั้นมั้ง

560
00:39:53,682 --> 00:39:55,768
สมเป็นคนอายุ 1,300 ปีเลยนะครับ

561
00:39:55,851 --> 00:39:57,770
จำคำพูดของหนุ่มคนโปรดผิดเนี่ย

562
00:39:58,437 --> 00:40:00,189
- ใส่เยอะไหมครับ
- นิดเดียวพอ

563
00:40:04,068 --> 00:40:05,653
น่ากินจัง

564
00:40:06,612 --> 00:40:07,905
นายไม่ใส่เพิ่มเหรอ

565
00:40:08,614 --> 00:40:11,200
สำหรับแนงมยอนสูตรพยองยัง
เราต้องชิมน้ำซุปก่อนครับ

566
00:40:30,219 --> 00:40:32,638
ในบรรดาพนักงานรูมเซอร์วิส
จะเหลือคุณอยู่คนเดียวสินะครับ

567
00:40:33,139 --> 00:40:35,599
แขกก็ข้ามไปภพหน้ากันเกือบหมดแล้วนี่

568
00:40:36,225 --> 00:40:38,102
ขอบคุณที่ตั้งใจทำงานนะ

569
00:40:40,312 --> 00:40:41,689
- ขอตัวนะครับ
- ไปเถอะ

570
00:40:45,693 --> 00:40:46,944
ผู้ดูแลชเว

571
00:40:50,865 --> 00:40:51,907
อ้าว

572
00:40:54,785 --> 00:40:57,329
ผมต้องไปรับฮยอนมีแล้วล่ะครับ

573
00:40:57,997 --> 00:40:59,790
แทซอกติดต่อมาแล้ว

574
00:41:03,210 --> 00:41:04,712
ไปพาน้องเธอมานะ

575
00:41:05,421 --> 00:41:07,423
ฉันจะบอกท่านประธานให้

576
00:41:30,404 --> 00:41:33,574
ฮยอนมี พี่มาแล้ว

577
00:41:34,408 --> 00:41:35,868
พี่จ๋า

578
00:41:50,633 --> 00:41:51,884
ฮยอนมี

579
00:41:52,176 --> 00:41:53,594
พี่จ๋า

580
00:42:03,521 --> 00:42:06,023
รู้ไหมว่าพี่รอเธอมานานแค่ไหน

581
00:42:10,611 --> 00:42:11,612
ไปกันเถอะ

582
00:42:30,464 --> 00:42:31,507
ยูนา

583
00:43:08,294 --> 00:43:11,088
เธอคือฮยอนมี น้องสาวของฮยอนจุงสินะ

584
00:43:11,255 --> 00:43:15,092
ถ้ามีพี่ชายที่แสนดีอยู่ด้วย
เธอก็จะข้ามไปโดยไม่หลงทางนะ

585
00:43:16,969 --> 00:43:17,970
แล้วยูนาล่ะ

586
00:43:18,721 --> 00:43:21,223
เธอรู้หรือเปล่าว่าคุณจะไปแล้ว

587
00:43:21,557 --> 00:43:24,018
ผมเจอเธอที่โรงพยาบาลแล้วล่ะครับ

588
00:43:33,193 --> 00:43:35,487
ผมฝากนี่ให้ยูนาได้ไหมครับ

589
00:43:40,367 --> 00:43:41,410
แล้วก็...

590
00:43:42,244 --> 00:43:43,329
ฝากบอกเธอ

591
00:43:43,787 --> 00:43:47,124
ว่าเวลาทุกวินาทีที่เธอเหลืออยู่

592
00:43:47,666 --> 00:43:49,752
เป็นสิ่งที่มีค่ามหาศาล

593
00:43:50,586 --> 00:43:52,546
เธอต้องตั้งใจเรียนให้ดี

594
00:43:53,797 --> 00:43:55,090
และมีความสุขให้ได้

595
00:44:26,914 --> 00:44:28,082
คุณย่าคะ

596
00:44:31,627 --> 00:44:32,795
คุณย่า

597
00:44:33,128 --> 00:44:36,006
ฉันยอมยกเวลาที่เหลือให้เลย

598
00:44:36,465 --> 00:44:38,092
ช่วยฉันอย่างหนึ่งเถอะค่ะ

599
00:44:59,905 --> 00:45:01,156
จีฮยอนจุง

600
00:45:18,465 --> 00:45:19,883
เอานี่ไปด้วยนะ

601
00:45:23,554 --> 00:45:25,931
นายก็ทิ้งดอกไม้ไว้หน้าหลุมศพฉันนี่

602
00:45:27,141 --> 00:45:29,268
ฉันเลยต้องให้นายบ้าง

603
00:45:29,977 --> 00:45:31,937
ฉันอุตส่าห์ไปขอดอกไม้นี่

604
00:45:32,146 --> 00:45:34,940
มาจากคุณย่ามาโก
แลกกับเป็นหนี้หัวโตเชียวนะ

605
00:45:35,774 --> 00:45:37,734
ท่านบอกให้ฉันใช้ชีวิตให้เต็มที่

606
00:45:37,818 --> 00:45:41,280
เพื่อเป็นการตอบแทน
ที่ท่านอุตส่าห์ช่วยฉัน

607
00:45:41,989 --> 00:45:44,491
ดังนั้นนายไม่ต้องเป็นห่วงฉันแล้วนะ

608
00:45:47,786 --> 00:45:48,954
ขอบคุณนะ

609
00:45:52,040 --> 00:45:53,375
ฉันหมดห่วงแล้วล่ะ

610
00:46:03,427 --> 00:46:05,846
ลาก่อนนะ จีฮยอนจุง

611
00:46:09,141 --> 00:46:10,225
ไปก่อนนะ

612
00:46:53,477 --> 00:46:56,522
ทำไมจู่ๆ ถึงนัดเจอ
พ่อแม่ของมีราล่ะครับ

613
00:46:56,605 --> 00:46:57,773
เหมือนจะแต่งงานเลย

614
00:46:58,148 --> 00:46:59,191
เราสองคน

615
00:46:59,858 --> 00:47:01,902
จะแต่งงานกันหน้าหนาวนี้ครับ

616
00:47:04,363 --> 00:47:06,240
งั้นก็เป็นนัดสำคัญมากน่ะสิ

617
00:47:06,323 --> 00:47:10,160
มันแปลกๆ นะครับที่อยากนัดคุย
กับพ่อแม่เธอที่ร้านพิซซ่าเนี่ย

618
00:47:10,410 --> 00:47:11,870
เราเลือกที่นี่เพราะซานเชสไงล่ะ

619
00:47:12,329 --> 00:47:15,165
คุณไม่รู้หรอกว่า
พ่อแม่ฉันไว้ใจคุณมากขนาดไหน

620
00:47:15,249 --> 00:47:17,000
ตอนที่พวกท่านจะพาฉัน
กลับมาจากอเมริกา

621
00:47:17,084 --> 00:47:18,794
เพื่อนทุกคนช่วยฉันหลบพวกท่าน

622
00:47:18,877 --> 00:47:20,420
มีคุณนี่แหละที่ปากโป้ง

623
00:47:20,504 --> 00:47:22,464
พวกท่านเลยปลื้มคุณสุดๆ

624
00:47:22,548 --> 00:47:24,341
มองว่าคุณเป็นรุ่นพี่ที่จริงใจมาก

625
00:47:24,424 --> 00:47:28,887
ผมก็ดีใจหรอกนะที่ได้ยินว่า
พ่อแม่คุณคิดว่าผมไว้ใจได้

626
00:47:28,971 --> 00:47:31,181
แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
ว่าทำไมผมต้องอยู่ด้วย

627
00:47:31,265 --> 00:47:32,891
ตอนคุณแนะนำเขาให้พ่อแม่รู้จัก

628
00:47:32,975 --> 00:47:36,603
ถ้าเกิดว่าพ่อแม่ฉัน
ไม่ถูกใจคุณยองซูขึ้นมาล่ะก็

629
00:47:36,687 --> 00:47:38,063
ช่วยเกลี้ยกล่อมพวกท่านทีสิ

630
00:47:38,146 --> 00:47:41,525
ทำไม นี่งานแต่งพวกคุณนะ
ผมไม่ใช่พี่ชายเขาด้วยซ้ำ

631
00:47:41,817 --> 00:47:44,528
ผมไม่มีครอบครัวจะแนะนำให้เธอรู้จัก

632
00:47:44,736 --> 00:47:46,572
เธอเลยเป็นห่วงมากน่ะครับ

633
00:47:46,989 --> 00:47:49,408
ซานเชส ช่วยเป็นพี่ชายให้เขาได้ไหม

634
00:47:49,700 --> 00:47:51,660
ช่วยโฆษณาคุณยองซูให้ที
ว่าเขาดีขนาดไหน

635
00:47:51,743 --> 00:47:53,036
เข้าใจใช่ไหมเนี่ย

636
00:47:53,120 --> 00:47:55,497
ไม่ดีกว่า บอกพวกท่านไปเลยว่าฉันท้อง

637
00:47:56,248 --> 00:47:59,668
ผมไม่ใช่หมอสูติฯ นะ
ก็แค่เจ้าของร้านพิซซ่า

638
00:47:59,751 --> 00:48:01,461
คิดบ้าอะไรของคุณอยู่เนี่ย

639
00:48:02,170 --> 00:48:06,216
คุณมีรา อย่าโกหกพ่อแม่ของคุณ
แบบนั้นเลยนะครับ

640
00:48:06,300 --> 00:48:07,843
ถ้าพวกท่านไม่ชอบผม

641
00:48:08,427 --> 00:48:10,220
ผมจะโน้มน้าวพวกท่านเอง

642
00:48:10,304 --> 00:48:13,682
แต่ฉันไม่อยากให้คุณ
รู้สึกโดดเดี่ยวนี่นา

643
00:48:14,641 --> 00:48:16,393
อยากเป็นครอบครัวเดียวกันจะแย่

644
00:48:17,352 --> 00:48:18,478
โธ่ คุณมีรา

645
00:48:26,945 --> 00:48:29,656
หวานกันขนาดนี้
หน้าหนาวนี้คงได้แต่งแหง

646
00:48:34,620 --> 00:48:37,372
พอเป็นเรื่องตู้เย็น
เราคิดคนละแบบกันเลยเนอะ

647
00:48:37,456 --> 00:48:39,374
ช่องแช่แข็งใหญ่ๆ ย่อมดีกว่านะคะ

648
00:48:39,458 --> 00:48:42,127
มีของตั้งเยอะที่
ต้องใส่ในช่องแช่แข็ง

649
00:48:42,210 --> 00:48:44,546
ปกติเราไม่กินของ
จากช่องแช่แข็งอยู่แล้วนี่

650
00:48:44,630 --> 00:48:46,798
ซื้อตู้ที่มีช่องแช่ธรรมดา
กว้างๆ ดีกว่า

651
00:48:46,882 --> 00:48:48,300
อาหารจะได้สดใหม่ไง

652
00:48:49,509 --> 00:48:50,510
ที่รัก

653
00:48:51,803 --> 00:48:53,472
คุณเลือกฉันหรือช่องแช่ธรรมดา

654
00:48:54,014 --> 00:48:57,601
ความรักที่คุณมีให้ฉันต้องยิ่งใหญ่
พอๆ กับขนาดช่องแช่แข็งสิ

655
00:48:58,727 --> 00:49:00,604
รักของผมยิ่งใหญ่
พอๆ กับขั้วโลกเหนือเลยล่ะ

656
00:49:00,687 --> 00:49:03,523
เพราะงั้นซื้อตู้เย็น
ที่มีช่องแช่ธรรมดากว้างๆ ดีกว่า

657
00:49:03,857 --> 00:49:04,691
จบ

658
00:49:04,775 --> 00:49:06,902
ไม่ซื้อแล้ว ฉันจะไปดูเฟอร์นิเจอร์

659
00:49:15,452 --> 00:49:16,662
หยุดตรงนั้นแหละ

660
00:49:19,164 --> 00:49:20,248
คุณจางมันวอล

661
00:49:20,624 --> 00:49:22,000
เห็นว่าจะแต่งงานแล้ว

662
00:49:22,542 --> 00:49:23,543
เหรอคะ

663
00:49:24,169 --> 00:49:25,754
ชานซองบอกเหรอคะ

664
00:49:25,837 --> 00:49:27,839
เขาอยู่ไหนคะ มาด้วยกันไหม

665
00:49:27,923 --> 00:49:29,549
เขาไปซื้อชานม

666
00:49:29,966 --> 00:49:30,967
น่ะค่ะ

667
00:49:32,010 --> 00:49:33,845
ฉันถามไงว่าจะแต่งงานเหรอ

668
00:49:35,305 --> 00:49:38,100
ค่ะ เราจะแต่งงานกันหน้าหนาวนี้

669
00:49:38,517 --> 00:49:40,519
ทำบัตรเชิญเสร็จแล้วจะเอาให้นะคะ

670
00:49:40,602 --> 00:49:42,813
ฉันมีของขวัญอยากจะให้ก่อนน่ะ

671
00:49:43,355 --> 00:49:44,272
ให้ฉันเหรอ

672
00:49:44,356 --> 00:49:46,983
ฉันอยากมอบของขวัญที่คุณ

673
00:49:47,526 --> 00:49:49,027
จะไม่มีวันลืมให้

674
00:49:50,362 --> 00:49:51,363
ดูนั่นสิ

675
00:50:02,708 --> 00:50:03,834
ซงฮวา

676
00:50:07,087 --> 00:50:08,130
ซงฮวา

677
00:50:09,131 --> 00:50:10,632
ดูแลยอนอูให้ดีแล้วกัน

678
00:50:12,217 --> 00:50:14,428
ถ้าเธอบังอาจทำให้เขาร้องไห้ล่ะก็

679
00:50:14,678 --> 00:50:17,305
ฉันจะทำให้ชีวิตเธอกลับตาลปัตร
เหมือนทีวีเครื่องนั้น

680
00:50:24,688 --> 00:50:25,897
ชอบหรือเปล่า

681
00:50:29,151 --> 00:50:30,152
ค่ะ

682
00:50:30,235 --> 00:50:32,779
ฉันจะซื้อทีวีเครื่องนี้ให้
เป็นของขวัญแต่งงาน

683
00:50:32,863 --> 00:50:34,448
ขอให้คุณดูมัน

684
00:50:34,531 --> 00:50:37,784
แล้วระลึกถึงสิ่งที่ฉัน
เพิ่งพูดไปอยู่ตลอดนะคะ

685
00:50:45,959 --> 00:50:47,335
คุณพูดอะไรกับมีราน่ะ

686
00:50:48,211 --> 00:50:49,212
ก็แค่

687
00:50:49,296 --> 00:50:51,840
ขอให้ดูทีวีด้วยกันอย่างมีความสุข
เท่านั้นเอง

688
00:50:58,930 --> 00:51:00,724
คุณเอาของขวัญแต่งงานให้มีราเหรอ

689
00:51:00,807 --> 00:51:01,808
ใช่

690
00:51:02,559 --> 00:51:04,394
ฉันได้ยินว่า
พวกเขาจะแต่งกันหน้าหนาวนี้

691
00:51:04,770 --> 00:51:06,646
แต่ตอนนั้นฉันคงไม่มีโอกาสได้ให้

692
00:51:07,689 --> 00:51:09,399
หน้าหนาวฉันจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว

693
00:51:19,785 --> 00:51:21,787
คุณชเวจะข้ามไปวันนี้แล้วนะ

694
00:51:29,836 --> 00:51:31,296
ใกล้วันเพ็ญแล้วด้วย

695
00:51:35,842 --> 00:51:37,803
โรงเตี๊ยมจันทราของเธอ

696
00:51:38,512 --> 00:51:39,930
จะอยู่ไปจนถึง

697
00:51:41,056 --> 00:51:42,808
วันเพ็ญครั้งต่อไปเท่านั้น

698
00:51:49,272 --> 00:51:50,857
มือคุณเย็นเฉียบเลย

699
00:51:51,733 --> 00:51:53,193
ดื่มอะไรอุ่นๆ ไหมครับ

700
00:51:53,610 --> 00:51:54,611
ไม่ล่ะ

701
00:51:55,195 --> 00:51:56,863
แบบนี้รู้สึกเหมือนหน้าหนาวดี

702
00:51:57,906 --> 00:52:00,200
ว่าแต่ทำไมคุณถึงซื้อทีวีให้เธอล่ะ

703
00:52:00,283 --> 00:52:02,744
ฉันเห็นว่ามันกลับหัวได้น่ะ

704
00:52:03,578 --> 00:52:04,579
แล้วยังไงครับ

705
00:52:05,080 --> 00:52:06,331
นายไม่ต้องรู้หรอก

706
00:52:07,666 --> 00:52:08,667
คุณจำ

707
00:52:09,334 --> 00:52:10,627
ยอนอูได้ใช่ไหม

708
00:52:11,002 --> 00:52:12,712
ใครคือยอนอู

709
00:52:13,797 --> 00:52:17,217
ตอนนี้เขาไม่ใช่คน
ที่รักคุณที่สุดแล้วล่ะ

710
00:52:20,262 --> 00:52:21,346
ฉันรู้น่า

711
00:52:22,597 --> 00:52:23,932
คุณชเวต่างหาก

712
00:52:44,786 --> 00:52:45,912
ตอนนี้

713
00:52:46,788 --> 00:52:48,748
ห้องพักว่างหมดทุกห้องแล้ว

714
00:53:12,439 --> 00:53:15,400
ท่านประธาน ฉันไปก่อนนะคะ

715
00:53:16,610 --> 00:53:19,696
ตลอดเวลาที่ผ่านมา
ขอบคุณนะคะที่ให้ฉันอยู่ที่นี่

716
00:53:20,906 --> 00:53:22,115
และคอยปกป้องฉัน

717
00:53:23,199 --> 00:53:24,868
ฉันได้บทเรียนสำคัญ

718
00:53:26,244 --> 00:53:28,204
ณ ช่วงเวลาที่สำคัญมากๆ

719
00:53:28,955 --> 00:53:30,874
เพราะคุณนั่นแหละ

720
00:53:33,335 --> 00:53:34,461
ขอบคุณนะ

721
00:53:40,842 --> 00:53:42,260
คุณกูชานซอง

722
00:53:43,386 --> 00:53:46,890
คนที่เสนอให้ส่งคุณเข้าไป
ในห้องหมายเลข 13 คือฉันนี่แหละ

723
00:53:47,682 --> 00:53:50,060
ฉันรู้สึกผิดกับเรื่องนั้นมาโดยตลอด

724
00:53:51,311 --> 00:53:52,562
ขอโทษนะคะ

725
00:53:53,063 --> 00:53:54,314
ไม่เป็นไรครับ

726
00:53:56,066 --> 00:53:57,984
ถ้าวันนั้นผมไม่เข้าไป
ในห้องหมายเลข 13

727
00:53:58,693 --> 00:54:00,820
ผมก็คงไม่ได้เวลาหนึ่งวินาทีนั้นมา

728
00:54:00,904 --> 00:54:03,031
ต่อให้คุณได้เวลาชั่วชีวิตมา

729
00:54:03,114 --> 00:54:06,034
ก็อย่าให้ใครเห็นคุณ
ใส่สูทลายเสือตัวนั้นเด็ดขาด

730
00:54:06,117 --> 00:54:08,078
มันทำให้คุณเสียทุกอย่างไปแน่

731
00:54:09,204 --> 00:54:10,497
ผมจะจำไว้ครับ

732
00:54:11,706 --> 00:54:12,832
ท่านประธาน

733
00:54:13,959 --> 00:54:15,585
พอเรากำลังจะบอกลากัน

734
00:54:17,337 --> 00:54:20,548
จู่ๆ ฉันก็นึกถึงวันแรกที่ฉัน
มาที่โรงเตี๊ยมมันวอลขึ้นมาน่ะค่ะ

735
00:54:23,385 --> 00:54:25,011
เจ้าคิดจะไปไหนกันน่ะ

736
00:54:34,479 --> 00:54:36,690
เจ้าจะขโมยมีดเล่มนั้น

737
00:54:37,148 --> 00:54:39,401
ไปฆ่าทุกคนในตระกูลนั้นงั้นเหรอ

738
00:54:44,990 --> 00:54:46,199
ลูกสาวข้า...

739
00:54:47,617 --> 00:54:49,995
ชายที่ฆ่าลูกแท้ๆ ของตัวเอง

740
00:54:51,246 --> 00:54:53,123
เพิ่งได้ลูกคนใหม่เจ้าค่ะ

741
00:54:53,206 --> 00:54:56,084
มีดเล่มนั้นใช้ฆ่าใครไม่ได้หรอก

742
00:54:59,587 --> 00:55:03,717
แต่ถ้าเจ้าใช้ดาบนี่
อย่างน้อยคงฆ่าได้สักสองสามคน

743
00:55:05,135 --> 00:55:07,804
จากนั้นเจ้าจะโดนจับและดับสูญไป

744
00:55:08,304 --> 00:55:09,514
สมใจอยาก

745
00:55:13,852 --> 00:55:16,271
แต่แท้จริงแล้วคนที่เจ้าอยากฆ่า

746
00:55:16,354 --> 00:55:18,565
ก็คือตัวเจ้าเองที่ไม่อาจปกป้อง

747
00:55:19,232 --> 00:55:20,483
ลูกสาวอันเป็นที่รักได้

748
00:55:22,444 --> 00:55:24,487
หากพักอยู่ที่นี่และข้ามไปยังภพหน้า

749
00:55:24,571 --> 00:55:27,782
เจ้าจะได้มีชีวิตใหม่
แต่ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ต้องการเช่นนั้น

750
00:55:27,866 --> 00:55:30,243
เจ้าจงเกลียดจงชังตัวเจ้าเหลือล้น

751
00:55:30,744 --> 00:55:31,953
จนข้าแน่ใจว่า

752
00:55:32,829 --> 00:55:34,831
ต่อให้ได้รับโอกาส
เจ้าก็จะทิ้งโอกาสนั้นไป

753
00:55:40,295 --> 00:55:44,299
แต่มองอีกด้านหนึ่ง
เจ้าอาจเป็นข้ารับใช้

754
00:55:45,050 --> 00:55:47,552
ที่เหมาะสมกับโรงเตี๊ยม
สำหรับวิญญาณแห่งนี้ที่สุด

755
00:55:49,679 --> 00:55:52,640
เพราะเจ้าปรารถนา
ความตายชั่วนิจนิรันดร์

756
00:55:53,475 --> 00:55:55,518
ท่านก็ปรารถนาเช่นนั้นหรือเจ้าคะ

757
00:55:58,772 --> 00:56:00,648
เทพคงจองจำข้าไว้ที่นี่

758
00:56:01,733 --> 00:56:04,152
เพราะเห็นว่าข้าปรารถนาสิ่งนั้นแหละ

759
00:56:08,406 --> 00:56:10,450
มันเริ่มต้นจากวันนั้น

760
00:56:11,367 --> 00:56:14,662
ระหว่างที่ฉันเฝ้ารอ
สะกดกลั้นความอาฆาตไว้โดยอาศัยคุณ

761
00:56:15,246 --> 00:56:17,082
ฉันก็หวังไว้ว่า

762
00:56:18,041 --> 00:56:20,335
คุณจะไม่เปลี่ยนแปลงไป

763
00:56:27,550 --> 00:56:29,135
ทั้งที่เราเต็มไปด้วยความพยาบาท

764
00:56:29,219 --> 00:56:33,598
มันน่าทึ่งมากที่เราจะได้จากโลกนี้
ไปในรูปลักษณ์ที่สวยงามแบบนี้

765
00:56:34,349 --> 00:56:35,642
ฉันดีใจจริงๆ ค่ะ

766
00:56:36,976 --> 00:56:40,146
ไหนๆ นี่ก็เป็นเรื่องที่ดีงาม
เราอย่าร้องไห้กันดีกว่า

767
00:56:41,064 --> 00:56:42,899
ฉันจะไปพร้อมรอยยิ้มค่ะ

768
00:56:43,274 --> 00:56:44,275
ขอตัวก่อน

769
00:56:52,909 --> 00:56:54,119
คุณชเว

770
00:56:57,080 --> 00:56:58,331
ฉันขอ...

771
00:57:00,250 --> 00:57:01,835
กอดคุณสักครั้งจะได้ไหม

772
00:57:30,738 --> 00:57:32,782
ฉันกะจะไม่ร้องไห้แท้ๆ

773
00:57:34,784 --> 00:57:36,703
ทำไมต้องสะกิดต่อมกันด้วยคะ

774
00:58:01,728 --> 00:58:04,564
มีหลายครั้งที่ฉันรู้สึกใจสลายแทนคุณ

775
00:58:05,607 --> 00:58:07,150
ฉันเคยอยาก

776
00:58:08,776 --> 00:58:10,778
จะกอดคุณแบบนี้สักครั้ง

777
00:58:13,948 --> 00:58:15,366
คุณชเว

778
00:58:16,618 --> 00:58:19,245
คุณปลอบใจฉันมาหลายครั้งแล้วล่ะ

779
00:58:22,207 --> 00:58:23,249
ขอบคุณนะ

780
00:59:25,019 --> 00:59:26,187
เรา

781
00:59:27,105 --> 00:59:28,856
เหลือเวลาเท่าไรเหรอครับ

782
00:59:30,692 --> 00:59:31,901
วันนี้

783
00:59:32,944 --> 00:59:34,737
ในช่วงที่จันทร์เต็มดวง

784
00:59:34,821 --> 00:59:38,449
พลังงานทั้งหมดของโรงแรม
จะถูกดูดซับไป

785
00:59:39,158 --> 00:59:41,411
ทุกอย่างจะหายไป

786
00:59:41,703 --> 00:59:44,831
ส่วนจางมันวอลก็ต้องข้ามไปภพหน้า

787
00:59:45,832 --> 00:59:47,333
ผมอยากถามคุณมานานแล้ว

788
00:59:47,917 --> 00:59:48,960
ว่าทำไม...

789
00:59:50,336 --> 00:59:51,546
ถึงเลือกผมครับ

790
00:59:52,547 --> 00:59:55,758
ทำไมคนที่คุณเลือกถึงเป็นผมล่ะครับ

791
01:00:01,389 --> 01:00:03,808
ดูท่าว่าดอกไม้ที่ฝันถึงดวงจันทร์

792
01:00:04,058 --> 01:00:08,229
จะยังไม่ได้แสดงความฝันสุดท้าย
ให้เธอเห็นสินะ

793
01:00:43,723 --> 01:00:45,224
มีฉันอยู่ตัวคนเดียว

794
01:00:49,312 --> 01:00:50,480
เหมือนตอนเริ่มแรกเลย

795
01:01:44,492 --> 01:01:46,703
ท่านประธาน ผมไม่ได้แอบหลับนะครับ

796
01:01:46,786 --> 01:01:49,372
ผมแค่พักสายตาแล้วขามันหมดแรงเฉยๆ

797
01:01:51,040 --> 01:01:53,042
ผมโกหกน่ะ ขอโทษครับ

798
01:01:54,669 --> 01:01:57,004
มีแขกมา คุณกลับไปห้องทำงานเถอะครับ

799
01:01:59,215 --> 01:02:00,383
ยินดีต้อนรับครับ

800
01:02:00,842 --> 01:02:03,010
คุณเสียชีวิตมานานแค่ไหนแล้วครับ

801
01:02:03,469 --> 01:02:06,806
เดี๋ยวผมพาไปที่ห้องนะครับ
เชิญทางนี้เลย

802
01:02:40,715 --> 01:02:41,632
ท่านประธานคะ

803
01:02:41,924 --> 01:02:44,927
วันนี้แขกห้อง 603
ต้องขึ้นรถบัสไปภพหน้า

804
01:02:45,011 --> 01:02:46,804
แต่เขาขอเลื่อนเป็นพรุ่งนี้ค่ะ

805
01:02:47,847 --> 01:02:52,310
ส่วนนี่เป็นซาลาเปา
ที่แขกห้อง 1120 ขอมาน่ะค่ะ

806
01:02:52,769 --> 01:02:55,605
เขาอยากกินซาลาเปา
ที่เคยกินสมัยเด็กมาก

807
01:02:55,938 --> 01:02:57,398
ฉันขอเอาไปส่งก่อนนะคะ

808
01:03:17,960 --> 01:03:21,005
ท่านประธาน
ผมคิดค็อกเทลตัวใหม่ขึ้นมา

809
01:03:21,088 --> 01:03:22,465
อยากชิมไหมครับ

810
01:03:22,548 --> 01:03:26,052
ลองดมกลิ่นดูสักหน่อยสิครับ
สีสวยดีใช่ไหมล่ะ

811
01:03:26,427 --> 01:03:29,138
ปัดโธ่
ไม่เหมือนน้ำล้างผ้าขี้ริ้วสักหน่อย

812
01:03:29,222 --> 01:03:32,308
แล้วถามจริงๆ เลยเถอะ
คุณเคยซักผ้าขี้ริ้วเหรอ

813
01:03:33,059 --> 01:03:34,143
ห้ามไปไหนนะ รออยู่นี่

814
01:03:34,227 --> 01:03:36,854
ผมจะไปซักผ้าขี้ริ้ว
แล้วเอาน้ำมาเทียบให้ดู

815
01:03:36,938 --> 01:03:38,064
รอตรงนั้นนะครับ

816
01:05:28,716 --> 01:05:31,344
เหลือส่งแขกคนสุดท้าย
ข้ามไปยังภพหน้า

817
01:05:33,387 --> 01:05:35,139
มาแล้วสินะกูชานซอง

818
01:05:52,406 --> 01:05:53,741
กูชานซอง

819
01:05:55,868 --> 01:05:57,745
ฉันรู้สึกง่วงอยู่ตลอด

820
01:05:59,455 --> 01:06:00,915
เหมือนจะหลับเลย

821
01:06:03,334 --> 01:06:05,294
พวกเขาอยากให้ฉันรู้สึก
เหมือนกำลังฝัน

822
01:06:05,836 --> 01:06:07,463
ระหว่างเดินทางไปหรือเปล่านะ

823
01:06:21,394 --> 01:06:23,270
ต่อให้คุณหลับ
ผมก็จะยังอยู่ข้างคุณครับ

824
01:07:03,394 --> 01:07:04,478
ผมได้ข้ามผ่าน

825
01:07:06,272 --> 01:07:07,773
ห้วงเวลาอันยาวนาน

826
01:07:08,691 --> 01:07:09,817
ไปพบคุณที่นั่น

827
01:07:11,068 --> 01:07:13,320
ได้รับดอกไม้ที่ฝันถึงพระจันทร์

828
01:07:14,905 --> 01:07:16,907
มาไว้ในอ้อมแขน

829
01:07:23,497 --> 01:07:24,707
หมายถึง "จันทร์เพ็ญ" นี่นา

830
01:07:25,666 --> 01:07:26,792
เพราะดีนะ

831
01:07:27,877 --> 01:07:31,297
มีที่ที่เรียกว่า
โรงเตี๊ยมจันทราอยู่ด้วยล่ะ

832
01:08:01,911 --> 01:08:04,789
เธอยังอยู่ที่นี่อีกเหรอเนี่ย

833
01:08:04,872 --> 01:08:06,415
เพราะที่นี่ยังอยู่ไงครับ

834
01:08:06,874 --> 01:08:08,042
ให้ช่วยอะไรไหมครับ

835
01:08:08,292 --> 01:08:12,755
เมื่อนานมาแล้ว
ฉันเคยให้เจ้าสาวที่มาพักโรงแรมนี้

836
01:08:12,838 --> 01:08:16,217
ยืมกรรไกรไป เธอจำได้หรือเปล่า

837
01:08:17,927 --> 01:08:19,053
"การตัดสินใจที่จะยอมปล่อยไป

838
01:08:19,136 --> 01:08:21,388
ต้องอาศัยหัวใจที่ยิ่งใหญ่
กว่าการรั้งไว้เสียอีก"

839
01:08:21,806 --> 01:08:23,516
ท่านให้เธอยืมมันไปเพื่อการนั้นสินะ

840
01:08:23,849 --> 01:08:25,059
ถูกต้องแล้วล่ะ

841
01:08:25,726 --> 01:08:30,147
ประเด็นก็คือ
ฉันลืมทวงกรรไกรเล่มนั้นคืนมาน่ะ

842
01:08:30,231 --> 01:08:31,774
ผมเก็บมันไว้ให้แล้วครับ

843
01:08:32,650 --> 01:08:34,193
ตายจริง

844
01:08:34,944 --> 01:08:36,529
โล่งอกไปที

845
01:08:40,699 --> 01:08:45,371
ในเมื่อเธอเก็บกรรไกรอันมีค่าไว้ให้
ฉันคงต้องตอบแทนเธอแล้วสิ

846
01:08:45,454 --> 01:08:47,540
เทพอย่างท่านไม่เคยปรากฏตัว
เวลาที่ผมต้องการ

847
01:08:47,623 --> 01:08:49,542
แต่เวลาใครช่วย ท่านจะตอบแทนเสมอ

848
01:08:49,625 --> 01:08:51,043
ให้ฉันทำอะไรดีล่ะ

849
01:08:52,545 --> 01:08:55,965
ให้ฉันช่วยตัดสายสัมพันธ์
ระหว่างเธอกับคนคนนั้น

850
01:08:56,048 --> 01:08:57,758
ที่ทำให้เธอใจสลายดีไหม

851
01:08:59,426 --> 01:09:01,595
เรายังเชื่อมถึงกันอยู่เหรอครับ

852
01:09:02,680 --> 01:09:04,473
ท่านมองเห็นงั้นเหรอ

853
01:09:04,557 --> 01:09:07,059
ยังเหลือสายสัมพันธ์
ให้ตัดอีกเหรอครับ

854
01:09:07,143 --> 01:09:08,978
เรื่องนั้น...

855
01:09:09,061 --> 01:09:13,357
ฉันให้คำตอบเรื่องนั้นไม่ได้หรอก

856
01:09:16,610 --> 01:09:17,736
ช่างมันเถอะครับ

857
01:09:20,823 --> 01:09:22,074
มีเรื่องหนึ่งที่ผมอยากขอ

858
01:09:23,117 --> 01:09:24,827
ผมอยากย้อนไปในอดีตครับ

859
01:09:25,619 --> 01:09:28,038
- เรื่องนั้นมัน...
- ผมรู้นะครับว่าท่านทำได้

860
01:09:28,122 --> 01:09:29,456
ตอนนั้นท่านยังส่งผมไปเลย

861
01:09:30,875 --> 01:09:32,585
มันก็จริงแหละ แต่...

862
01:09:32,668 --> 01:09:34,378
ถึงไปได้แป๊บเดียวก็ไม่เป็นไรครับ

863
01:09:35,254 --> 01:09:36,297
ช่วยให้ผม

864
01:09:37,298 --> 01:09:38,924
ได้เห็นหน้าหนาวพร้อมกับเธอที

865
01:10:47,493 --> 01:10:48,702
หิมะตกแหละ

866
01:10:56,418 --> 01:10:58,254
หน้าหนาวแล้วจริงๆ ด้วย

867
01:10:59,713 --> 01:11:02,549
นี่ฉันยังฝันอยู่งั้นเหรอ

868
01:11:03,425 --> 01:11:07,429
เราได้ใช้เวลาในหน้าหนาวด้วยกัน
อย่างที่คุณหวังไว้แล้วนะครับ

869
01:11:13,227 --> 01:11:14,895
หิมะนี่มาจากไหนเหรอ

870
01:11:16,605 --> 01:11:19,191
คงมาจากช่วงเวลา
ในอดีตที่เรามีร่วมกัน

871
01:11:19,608 --> 01:11:21,318
ไม่ก็ช่วงเวลาในอนาคต
ที่เราจะมีร่วมกัน

872
01:11:22,611 --> 01:11:23,904
ผมก็ไม่ทราบครับ

873
01:11:25,072 --> 01:11:26,115
แค่เป็น

874
01:11:27,700 --> 01:11:30,077
หน้าหนาวสักช่วงเวลาหนึ่งที่
เราได้มีร่วมกัน

875
01:11:33,080 --> 01:11:34,248
กูชานซอง

876
01:11:35,916 --> 01:11:37,793
ฉันเห็นนายในฝันด้วยแหละ

877
01:11:49,513 --> 01:11:52,099
มันวอล พระจันทร์

878
01:11:56,228 --> 01:11:57,479
หมายถึง "จันทร์เพ็ญ" นี่นา

879
01:11:59,773 --> 01:12:00,858
เพราะดีนะ

880
01:12:08,741 --> 01:12:12,870
เราได้มาพบกันอีกครั้ง

881
01:12:14,246 --> 01:12:16,290
หลังจากผ่านห้วงเวลา
อันยาวนานจริงๆ ด้วย

882
01:12:21,879 --> 01:12:23,130
ถ้างั้นหิมะนี่

883
01:12:23,339 --> 01:12:26,300
มาจากหน้าหนาวที่เรา
เคยอยู่ด้วยกันในอดีตหรือเปล่านะ

884
01:12:29,636 --> 01:12:32,389
ผมหวังว่ามันจะมาจากอนาคต
ที่เราได้อยู่ร่วมกันนะครับ

885
01:12:37,603 --> 01:12:38,645
งั้นเหรอ

886
01:12:43,067 --> 01:12:45,444
แต่หิมะตอนนี้ดูสวยกว่าปกติมากเลย

887
01:13:56,682 --> 01:13:59,852
คุณจะข้ามไปเอง
โดยที่ไม่มีท่านยมทูตไปด้วยเหรอครับ

888
01:14:01,353 --> 01:14:04,106
ฉันเป็นเจ้าของสถานที่แห่งนี้
มาตลอดหลายปี

889
01:14:05,607 --> 01:14:08,944
ฉันจะข้ามไปด้วยตัวเองนี่แหละ

890
01:14:11,905 --> 01:14:13,031
ใจกล้าดีครับ

891
01:14:19,538 --> 01:14:20,622
กูชานซอง

892
01:14:24,501 --> 01:14:26,086
ฉันไตร่ตรอง...

893
01:14:28,630 --> 01:14:30,841
มานับไม่ถ้วนว่าถ้าเวลานี้มาถึง...

894
01:14:33,260 --> 01:14:35,012
ฉันควรจะพูดอะไรกับนายดี

895
01:14:39,433 --> 01:14:40,601
"ขอโทษนะ"

896
01:14:42,102 --> 01:14:43,312
"ขอบคุณนะ"

897
01:14:45,772 --> 01:14:46,940
"ใช้ชีวิตให้ดีนะ"

898
01:14:52,279 --> 01:14:54,531
ฉันคิดคำพูดเท่ๆ ไว้บอกนายเยอะแยะ

899
01:14:56,533 --> 01:14:58,619
แต่พอถึงเวลาจริง
ฉันดันคิดอะไรไม่ออก

900
01:15:02,080 --> 01:15:03,081
ฉันก็แค่...

901
01:15:06,919 --> 01:15:09,379
ฉันอยากจะอยู่กับนายต่อไป

902
01:15:13,592 --> 01:15:15,594
ฉันแค่อยากเจอหน้านายต่อไป

903
01:15:19,973 --> 01:15:22,518
และไม่อยากทิ้งนายไว้ที่นี่เลย

904
01:15:31,485 --> 01:15:32,819
ว่าแล้วเชียวว่าจะเป็นแบบนี้

905
01:15:34,071 --> 01:15:35,781
พอฉันเป็นฝ่ายที่อ่อนแอ

906
01:15:35,989 --> 01:15:37,824
ฉันก็แสร้งทำเป็นเข้มแข็งต่อหน้านาย

907
01:15:38,825 --> 01:15:41,495
ฉันดูเข้มแข็งมากซะจนนายเอ่ยปากขอ

908
01:15:43,372 --> 01:15:45,290
ไม่ให้ฉันข้ามไปไม่ได้เลย

909
01:15:54,466 --> 01:15:55,634
ขอโทษด้วยนะ

910
01:16:13,110 --> 01:16:14,194
ตรงนี้แหละครับ

911
01:16:14,945 --> 01:16:17,614
ที่คุณบอกผมว่าอย่าเหงา
ถ้าถึงคราวที่ผมต้องมาส่งคุณ

912
01:16:19,783 --> 01:16:21,159
คุณแค่แกล้งทำเป็นเข้มแข็งเหรอ

913
01:16:21,660 --> 01:16:24,913
เมื่อตอนนั้น
ฉันไม่รู้นี่ว่าจะชอบนายมากขนาดนี้

914
01:16:26,623 --> 01:16:27,666
ฉัน...

915
01:16:29,710 --> 01:16:32,379
ฉันไม่รู้ด้วยว่า
ตัวเองจะตกหลุมรักได้อีก

916
01:16:34,548 --> 01:16:35,841
อย่างกับคนโง่เลย

917
01:16:50,522 --> 01:16:53,942
ที่ผ่านมา ฉันไม่เคยนึกถึง

918
01:16:54,901 --> 01:16:57,321
สิ่งที่จะเกิดในอนาคตมาก่อนเลย

919
01:16:59,364 --> 01:17:01,908
แต่ตอนนี้คำพูดที่ฉันจะบอกนายได้

920
01:17:03,368 --> 01:17:04,953
มีอย่างเดียวเท่านั้น

921
01:17:13,253 --> 01:17:14,254
ชาติหน้า

922
01:17:15,631 --> 01:17:17,883
ไม่ว่ายังไงเราก็ต้อง

923
01:17:20,719 --> 01:17:22,471
เจอกันให้ได้นะ

924
01:17:25,057 --> 01:17:26,058
นะ

925
01:17:28,727 --> 01:17:29,728
ว่าไง

926
01:17:42,866 --> 01:17:43,992
กูชานซอง

927
01:17:45,911 --> 01:17:47,746
นายเข้าใจฉัน

928
01:17:50,082 --> 01:17:51,291
ดูแลฉัน

929
01:17:53,418 --> 01:17:54,795
และปกป้องฉัน

930
01:17:58,298 --> 01:17:59,633
ขอบคุณมากเลย

931
01:18:05,013 --> 01:18:06,264
ลาก่อนครับ

932
01:18:10,769 --> 01:18:12,312
ลาก่อนนะ คุณจางมันวอล

933
01:20:25,654 --> 01:20:28,490
(แม่น้ำซัมโด)

934
01:20:40,794 --> 01:20:44,089
(โฮเทล เดล ลูนา)

935
01:21:32,679 --> 01:21:35,765
หลังจากกลืนกินค่ำคืนและความฝัน
พระจันทร์อันเป็นที่รักของผม

936
01:21:36,516 --> 01:21:37,767
ก็ได้หายไป

937
01:21:39,436 --> 01:21:40,437
ลาก่อน

938
01:21:49,529 --> 01:21:55,118
เมื่อได้ปล่อยคนที่รักไป
ย่อมรู้สึกเศร้าและผิดหวังเป็นธรรมดา

939
01:21:56,703 --> 01:22:00,874
เหมือนดังฝันของดอกไม้ยามร่วงโรย
ว่าจะได้ผลิบานใหม่

940
01:22:01,791 --> 01:22:05,712
เธอจะได้มีชีวิต ได้พบพาน

941
01:22:06,087 --> 01:22:08,214
และได้รักอีกครั้ง

942
01:22:09,758 --> 01:22:11,176
ฉันหวังว่า

943
01:22:11,718 --> 01:22:14,262
มันจะเป็นคำตอบที่คู่รักจอมอวดดี

944
01:22:14,471 --> 01:22:16,514
โง่เขลา และเอาแต่เวทนาตน

945
01:22:16,890 --> 01:22:21,436
แต่ก็เปี่ยมด้วยความงดงามอย่างพวกเธอ
ได้ตัดสินใจเลือก

946
01:24:16,551 --> 01:24:21,264
สุขสันต์วันคริสต์มาส

947
01:24:21,765 --> 01:24:22,807
หนาวแฮะ

948
01:24:23,600 --> 01:24:24,768
ชานซอง

949
01:24:27,437 --> 01:24:29,939
ชานซอง เย็นเป็นบ้า

950
01:24:30,023 --> 01:24:31,399
อากาศหนาวมากเลย

951
01:24:31,483 --> 01:24:34,235
นิวยอร์กก็หนาวพอๆ กับโซล
อย่าลืมเสื้อผ้ากันหนาวล่ะ

952
01:24:34,861 --> 01:24:37,447
ไว้ผมหาที่อยู่ได้แล้ว
พี่ช่วยส่งของไปให้ทีได้ไหม

953
01:24:37,530 --> 01:24:40,617
ได้สิ เอาไปเท่าที่ไหวก็พอ
ฉันจะขนที่เหลือตามไปให้

954
01:24:40,700 --> 01:24:42,077
มื้อเที่ยงพรุ่งนี้เอาไง

955
01:24:43,495 --> 01:24:44,996
ที่จริงผมมีนัดแล้วน่ะ

956
01:25:12,023 --> 01:25:14,275
- สบายดีไหม ยูนา
- ค่ะ

957
01:25:14,567 --> 01:25:17,153
เรื่องสอบเป็นยังไงบ้าง
เลือกสาขาไว้หรือยัง

958
01:25:17,237 --> 01:25:18,822
สาขาบริหารจัดการโรงแรมค่ะ

959
01:25:19,447 --> 01:25:21,366
ฉันก็จะเป็นพนักงานโรงแรมบ้าง

960
01:25:22,408 --> 01:25:23,868
เธอคงได้คะแนนดีน่าดู

961
01:25:24,035 --> 01:25:26,079
ปีหน้าน่าจะได้ค่ะ

962
01:25:27,372 --> 01:25:31,417
ฉันเสียสมาธิกับการเรียน
ก็เพราะมองเห็นวิญญาณ

963
01:25:31,501 --> 01:25:35,046
แต่เป็นเพราะยาที่คุณให้ฉันมา

964
01:25:35,213 --> 01:25:37,215
ฉันถึงไม่เห็นวิญญาณอีกแล้ว

965
01:25:37,507 --> 01:25:40,343
ในที่สุดฉันก็ตั้งสมาธิ
กับการเรียนได้

966
01:25:40,426 --> 01:25:41,344
งั้นก็ดีแล้ว

967
01:25:41,427 --> 01:25:44,264
แล้วคุณได้กินยาที่ให้ฉันมาหรือเปล่า

968
01:25:45,473 --> 01:25:48,935
ตอนนี้คุณก็มองไม่เห็นวิญญาณแล้ว
ใช่ไหมคะ

969
01:26:08,121 --> 01:26:12,417
คุณคิดว่าเสือตัวนั้นได้เห็น
สิ่งที่อยากเห็นในภาพหรือเปล่าครับ

970
01:26:14,586 --> 01:26:17,005
มันได้เห็นอดีตที่เหมือนกับฝัน

971
01:26:17,088 --> 01:26:19,090
ช่วงเวลาที่ย้อนกลับไปไม่ได้

972
01:26:19,632 --> 01:26:21,509
เจ้านั่นก็โชคดีอยู่นะ

973
01:26:46,993 --> 01:26:48,870
ความทรงจำของโลกลับแล

974
01:26:49,287 --> 01:26:51,414
ที่คนอื่นๆ ไม่ได้ล่วงรู้

975
01:26:54,918 --> 01:26:56,628
มันคือที่ที่คุณอยู่

976
01:26:59,339 --> 01:27:00,590
และผมก็ยัง...

977
01:27:02,467 --> 01:27:04,761
จดจำคำสัญญาที่ให้ไว้กับคุณได้

978
01:28:10,493 --> 01:28:14,956
(การคงอยู่และกาลเวลา)

979
01:29:04,464 --> 01:29:05,715
คุณมาไวนะ

980
01:29:06,591 --> 01:29:08,009
นึกว่าจะมาสายซะอีก

981
01:29:09,719 --> 01:29:11,304
ก็ฉันรีบมา

982
01:29:13,097 --> 01:29:14,390
นายจะได้ไม่ต้องรอไง

983
01:29:18,227 --> 01:29:19,437
สักวันหนึ่ง...

984
01:29:21,606 --> 01:29:22,982
สักวันหนึ่ง...

985
01:29:24,817 --> 01:29:28,946
ถ้าเราได้กลับมาพบกัน
ในสักชาติหนึ่งหลังจากนี้...

986
01:29:30,198 --> 01:29:35,828
เมื่อไหร่ที่วันนั้นมาถึง
ฉันก็หวังว่าจะได้อยู่กับนายตลอดไป

987
01:29:40,666 --> 01:29:45,213
เราจะนอนฝันไปพร้อมกัน
จ้องตากันและกัน

988
01:29:45,630 --> 01:29:48,174
โอบกอดกัน และหัวเราะไปด้วยกัน

989
01:29:48,925 --> 01:29:50,593
ขณะที่เรา

990
01:29:51,302 --> 01:29:55,348
ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
เคียงข้างกันไปตราบนานเท่านาน

991
01:31:36,449 --> 01:31:39,869
ฉันกำลังจะประกาศเรื่องสำคัญแท้ๆ

992
01:31:39,952 --> 01:31:41,787
ทุกคนไปไหนกันหมด

993
01:31:42,038 --> 01:31:45,333
น้องคนที่หกยังอยู่ในยุคโชซอนอีกเหรอ

994
01:31:45,708 --> 01:31:47,168
ไม่ไหวๆ

995
01:31:47,251 --> 01:31:51,380
ว่าแต่ทำไมเราไม่เคย
พร้อมหน้าพร้อมตากัน 12 คนสักที

996
01:31:51,464 --> 01:31:53,591
ใช่ว่าจะยุ่งอะไรกันนักหนา

997
01:31:53,674 --> 01:31:57,720
พี่ก็ค่อยไปบอกพวกเขาทีหลังสิคะ

998
01:31:58,221 --> 01:31:59,597
สรุปว่ามีเรื่องอะไร

999
01:32:01,474 --> 01:32:04,852
ฉันเลือกเจ้าของคนใหม่

1000
01:32:04,936 --> 01:32:09,774
ของโรงเตี๊ยมจันทราแล้ว
ซึ่งเป็นคนที่เหนือความคาดหมายด้วย

1001
01:32:11,108 --> 01:32:15,196
วิญญาณเร่ร่อนที่ไร้ที่ไปทั้งหลาย

1002
01:32:16,280 --> 01:32:19,367
ต้องมีที่พักพิง
ให้ได้บอกเล่าเรื่องราวของตัวเอง

1003
01:32:20,284 --> 01:32:22,245
แล้วโรงแรมใหม่ใช้ชื่อว่าอะไรนะ

1004
01:32:22,453 --> 01:32:26,415
เรื่องนั้นน่ะเหรอ มันชื่อว่า...

1005
01:32:28,626 --> 01:32:29,710
ชื่ออะไรนะ

1006
01:32:31,963 --> 01:32:34,674
เดี๋ยวก่อน ฉันเป็นอะไรเนี่ย

1007
01:32:35,383 --> 01:32:36,759
นึกไม่ออกเฉยเลย

1008
01:32:43,224 --> 01:32:45,643
(โฮเทลบลูมูน)

1009
01:33:44,952 --> 01:33:46,120
พระจันทร์ขึ้นแล้ว

1010
01:33:48,039 --> 01:33:49,332
เปิดประตูรับแขกได้

1011
01:33:59,759 --> 01:34:03,929
(โฮเทลบลูมูน)

1012
01:34:10,019 --> 01:34:12,063
คำบรรยายโดย: ณัฐพัชร์ ชำนาญอาสา