1
00:00:45,670 --> 00:00:48,298
{\an8}ถ้าผมรู้ว่าท่านประธานไปแล้ว
จะไม่ได้กลับมา

2
00:00:48,798 --> 00:00:51,342
{\an8}อย่างน้อยผมก็น่าจะบอกลาเธอก่อน

3
00:00:52,343 --> 00:00:55,680
{\an8}แต่เธอได้ปล่อยวางความแค้นที่มีมานาน
และจากไป

4
00:00:57,098 --> 00:00:58,433
{\an8}ก็ดีแล้วล่ะค่ะ

5
00:00:59,517 --> 00:01:02,312
{\an8}พวกเราก็อย่าลืมบอกลากันเอง
ก่อนจะไปด้วยนะ

6
00:01:02,395 --> 00:01:04,856
{\an8}ไม่ใช่จู่ๆ ก็ไปโดยไม่ทันได้ร่ำลา
ผมจริงจังนะ

7
00:01:05,273 --> 00:01:06,316
{\an8}สัญญาสิ

8
00:01:10,904 --> 00:01:11,905
สัญญานะ

9
00:01:16,868 --> 00:01:20,747
ว่าแต่ ต่อจากนี้
โรงแรมนี้จะเป็นยังไงต่อไป

10
00:01:20,830 --> 00:01:23,792
ท่านยมทูตไม่ยอมตอบมาตามตรงเหมือนเคย

11
00:01:23,917 --> 00:01:27,796
แต่ดูเหมือนว่าท่านมาโก
จะเตรียมต้อนรับเจ้าของคนใหม่แล้วล่ะ

12
00:01:48,942 --> 00:01:51,736
ฉันจะหมักเจ้านี่ทิ้งไว้
จนถึงวันเพ็ญครั้งต่อไป

13
00:01:53,279 --> 00:01:55,532
ทีนี้ก็เหลือแค่ใส่วัตถุดิบ

14
00:01:55,615 --> 00:01:58,159
ที่สำคัญที่สุดลงไป
ซึ่งก็คือดอกจันทรา

15
00:02:12,298 --> 00:02:13,383
ตายจริง

16
00:02:14,300 --> 00:02:16,511
ดอกจันทราหมดซะแล้วสิ

17
00:02:18,304 --> 00:02:20,056
เห็นว่าท่านขอให้น้องสาวที่ร้านยา

18
00:02:21,432 --> 00:02:23,017
เริ่มทำเหล้าล็อตใหม่

19
00:02:23,101 --> 00:02:25,270
สำหรับเจ้าของโรงเตี๊ยมจันทรา
คนใหม่สินะครับ

20
00:02:25,478 --> 00:02:28,314
เหล้าชนิดนั้นกำลังอยู่
ในขั้นตอนการหมัก

21
00:02:28,481 --> 00:02:30,108
แต่สำหรับคนที่อาฆาตแค้น

22
00:02:30,191 --> 00:02:32,485
รสชาติของมันจะขม
และเลวร้ายมากทีเดียว

23
00:02:33,153 --> 00:02:35,238
ตอนที่มันวอลดื่มเหล้านั่นครั้งแรก

24
00:02:35,321 --> 00:02:38,199
เธอบอกว่า
อยากกระชากลิ้นฉันออกมาเลยล่ะ

25
00:02:40,410 --> 00:02:42,120
ผู้ที่ดื่มเหล้าเข้าไป

26
00:02:42,203 --> 00:02:43,705
จะอยู่ใต้อำนาจดวงจันทร์

27
00:02:43,788 --> 00:02:46,249
และหลุดพ้นจากวัฏจักร
ของชีวิตและความตาย

28
00:02:46,833 --> 00:02:50,837
ต้นจันทราจะดูดพลังชีวิต
ที่เหลือของคนคนนั้น

29
00:02:50,920 --> 00:02:53,256
และทำหน้าที่แทนร่างกาย

30
00:02:53,548 --> 00:02:56,342
วิญญาณของคนคนนั้น
จะผูกติดกับต้นจันทรา

31
00:02:56,426 --> 00:02:59,220
ทำให้เขาหรือเธอ
กลายเป็นเจ้าของโรงเตี๊ยมจันทรา

32
00:03:02,932 --> 00:03:05,935
ต้องรอวันเพ็ญครั้งต่อไป
เหล้าถึงจะหมักได้ที่

33
00:03:06,019 --> 00:03:09,772
แต่วัตถุดิบสำคัญที่สุด
อย่างดอกจันทราดันหมดซะได้

34
00:03:09,856 --> 00:03:11,566
ผมจะไปหามาให้เอง

35
00:03:12,358 --> 00:03:14,152
หาได้ที่ไหนบ้างล่ะครับ

36
00:03:14,694 --> 00:03:19,157
ดอกไม้ชนิดนั้นจะบานในสวน
ของโรงเตี๊ยมจันทราเท่านั้น

37
00:03:19,240 --> 00:03:20,867
ตอนนี้กลับไม่มีสักดอก

38
00:03:22,285 --> 00:03:23,786
แต่ฉันจำได้ว่า

39
00:03:24,162 --> 00:03:26,497
มันเคยบานในสวนเมื่อ 200 ปีก่อน

40
00:03:26,581 --> 00:03:29,626
งั้นผมจะไปโรงเตี๊ยมจันทรา
เมื่อ 200 ปีก่อนแล้วกัน

41
00:03:29,709 --> 00:03:31,461
เธอไม่ต้องไปหรอก

42
00:03:32,170 --> 00:03:35,715
ฉันจะส่งคนอื่นไปที่นั่นเอง

43
00:03:53,942 --> 00:03:56,027
คุณมาทำงานเร็วอีกแล้วนะคะ

44
00:03:56,486 --> 00:03:57,570
เผื่อว่า

45
00:03:58,363 --> 00:03:59,614
เธอจะกลับมาน่ะครับ

46
00:04:03,409 --> 00:04:06,788
ผู้จัดการกู
ฉันมีของบางอย่างจะให้คุณค่ะ

47
00:04:14,837 --> 00:04:17,966
นี่เป็นยาปิดกั้นความสามารถ
ในการมองเห็นสิ่งลี้ลับใช่ไหมคะ

48
00:04:18,675 --> 00:04:19,717
ก่อนหน้านี้

49
00:04:20,343 --> 00:04:23,221
ท่านประธานเคยขอให้ฉัน
ช่วยอยู่เรื่องหนึ่งค่ะ

50
00:04:27,767 --> 00:04:29,519
เมื่อไหร่ที่คุณคิดว่า

51
00:04:30,645 --> 00:04:33,731
กูชานซองไม่ควรมาที่นี่อีกต่อไปแล้ว

52
00:04:34,399 --> 00:04:35,775
เอายานี่ให้เขาซะ

53
00:04:36,776 --> 00:04:38,528
ทำไมถึงฝากไว้ที่ฉันล่ะคะ

54
00:04:41,698 --> 00:04:43,574
ฉันให้ไว้เผื่อมีอะไรผิดพลาด

55
00:04:45,159 --> 00:04:47,495
เพราะคุณเป็นคนที่ฉันไว้ใจที่สุดแล้ว

56
00:04:49,664 --> 00:04:52,458
ที่ผ่านมา
ฉันมั่นใจว่าเธอจะกลับมาแน่นอน

57
00:04:53,334 --> 00:04:54,752
แต่ตอนนี้

58
00:04:57,213 --> 00:04:58,506
ฉันคิดว่า...

59
00:05:01,676 --> 00:05:03,636
ถึงเวลามอบยานี้ให้คุณแล้ว

60
00:05:12,145 --> 00:05:16,107
คุณคงคิดว่า
ท่านประธานจะไม่กลับมาแล้วสินะ

61
00:05:16,649 --> 00:05:18,985
ท่านประธานทิ้งยานี้ไว้ให้คุณ

62
00:05:19,152 --> 00:05:21,821
เพราะอยากให้คุณได้อยู่
ในโลกความเป็นจริง

63
00:05:23,865 --> 00:05:27,535
แทนที่จะอยู่ในที่ที่เธอ
ไม่มีตัวตนอีกต่อไปอย่างที่นี่

64
00:05:50,475 --> 00:05:51,559
กูชานซอง

65
00:05:54,520 --> 00:05:55,730
แต่นแต๊น

66
00:05:56,189 --> 00:05:58,816
เดาซิว่าฉันกำลังจะออกไปกินอะไร

67
00:06:05,239 --> 00:06:07,909
โธ่เอ๊ย นายนี่ไม่รู้อะไรเลยจริงๆ

68
00:06:08,076 --> 00:06:09,410
ข้าวกนดือเรไง

69
00:06:09,494 --> 00:06:12,121
ดูนะ นี่กนดือเร สีขาวคือข้าว นี่ซอส

70
00:06:12,205 --> 00:06:13,247
แล้วก็ช้อน

71
00:06:13,581 --> 00:06:14,707
โอเคหรือยัง

72
00:06:15,041 --> 00:06:15,917
ไปกันเถอะ

73
00:06:16,000 --> 00:06:18,878
แป๊บนะ ฉันลืมมือถือ
ต้องเอาไปถ่ายรูปด้วย

74
00:06:35,645 --> 00:06:38,940
จ้องฉันจนตาจะถลนอยู่แล้ว
หน้าไม่อายจริงๆ เลยนะ

75
00:06:48,991 --> 00:06:50,118
มีอะไรเนี่ย

76
00:06:50,326 --> 00:06:52,912
เอาคำขอใช้บริการพิเศษ
มาส่งอีกแล้วเหรอ

77
00:06:53,955 --> 00:06:56,124
ก็ได้ เอามาให้ฉันนี่

78
00:06:56,207 --> 00:06:57,458
เอามาสิ

79
00:06:57,542 --> 00:07:00,044
ผีตนหนึ่งไม่จำเป็นต้องนอนหรอกเนอะ

80
00:07:00,128 --> 00:07:03,214
ลุกมาทำงานแล้วแอบส่อง
บริการโทรเข้าฝันคนอื่นดีกว่า

81
00:07:04,048 --> 00:07:06,259
ฮาร์วาร์ดเหรอ ที่นั่นสอนอะไรบ้าง

82
00:07:06,342 --> 00:07:08,511
เขาให้นายเรียนอย่างเดียวหรือไง

83
00:07:08,803 --> 00:07:10,263
เบื่อหน้านายแล้ว ไปเลยไป

84
00:07:31,826 --> 00:07:35,580
กูชานซอง
เมื่อไหร่ที่นายออกจากโรงแรมเรา

85
00:07:35,663 --> 00:07:39,167
นายจะกลายเป็นคนที่สุดยอด
ยิ่งกว่าฮวังมุนซุกอีก

86
00:07:39,542 --> 00:07:43,754
นายจะอายุยืน
แล้วก็จะกลายเป็นมหาเศรษฐีด้วย

87
00:07:44,130 --> 00:07:45,423
โรงแรมเราขอรับประกัน

88
00:07:47,675 --> 00:07:51,721
แน่ะๆ อย่าเพิ่งรีบ
ทำเป็นเชิดเอาตอนนี้

89
00:07:53,806 --> 00:07:54,891
เดี๋ยวเถอะ

90
00:07:55,933 --> 00:07:57,143
หลบตาเลยนะ

91
00:08:52,240 --> 00:08:53,658
คุณจางมันวอลมาแล้วเหรอครับ

92
00:08:54,450 --> 00:08:56,869
ฉันมีเรื่องอยากวานให้เธอไปทำหน่อย

93
00:09:02,291 --> 00:09:03,584
อะไรเหรอครับ

94
00:09:03,668 --> 00:09:07,630
เธอต้องแวะไปที่โรงเตี๊ยมมันวอล

95
00:09:07,922 --> 00:09:09,215
โรงเตี๊ยมมันวอลเหรอ

96
00:09:10,216 --> 00:09:13,010
มันคือชื่อของเดล ลูนา
ในยุคโชซอนนี่ครับ

97
00:09:13,094 --> 00:09:15,846
ถูกต้องแล้วล่ะ เธอจะต้องไปที่นั่น

98
00:09:18,808 --> 00:09:20,768
ในสวนของโรงเตี๊ยมมันวอล

99
00:09:20,851 --> 00:09:24,814
เธอจะเจอดอกไม้สมุนไพร
ที่ส่องแสงเมื่อโดนแสงจันทร์

100
00:09:24,939 --> 00:09:26,774
ไปเอาดอกไม้นั่นมาให้ฉัน

101
00:09:26,857 --> 00:09:28,401
ไม่ใช่เรื่องยากหรอก

102
00:09:29,151 --> 00:09:32,863
คุณก็ไปเองได้นี่ครับ
ทำไมถึงมาวานให้ผมไปแทนล่ะ

103
00:09:33,489 --> 00:09:35,199
ฉันคิดว่าเธออาจจะอยากไปน่ะสิ

104
00:09:35,992 --> 00:09:37,285
ถ้าไปที่นั่น

105
00:09:37,368 --> 00:09:41,289
เธอจะได้เห็นโรงเตี๊ยมมันวอลเก่า
ด้วยตาตัวเองเชียวนะ

106
00:09:42,498 --> 00:09:44,375
ถ้าอย่างนั้นผมจะได้เจอ

107
00:09:45,751 --> 00:09:47,128
คุณจางมันวอลของยุคนั้นไหม

108
00:09:48,087 --> 00:09:49,130
เป็นไปได้นะ

109
00:09:50,089 --> 00:09:52,341
ถ้าเธอไม่อยากไปก็ไม่เป็นไร

110
00:09:53,009 --> 00:09:54,468
ตกลงครับ

111
00:10:00,266 --> 00:10:01,475
ผมจะไปเอง

112
00:10:05,229 --> 00:10:07,315
เมื่อเธอเดินอ้อมต้นจันทรา

113
00:10:07,398 --> 00:10:10,151
เธอจะมองเห็นทางเข้า
ไปสู่โรงเตี๊ยมมันวอล

114
00:10:10,234 --> 00:10:13,696
สำหรับขากลับ
ให้เธอทำตรงกันข้ามกับขาไป

115
00:10:16,949 --> 00:10:21,287
พอเธอไปถึงที่นั่น
ห้ามกินหรือดื่มอะไรเป็นอันขาด

116
00:10:21,912 --> 00:10:25,499
ถ้าเผลอไปกินล่ะก็
เธอจะกลับมาไม่ได้อีก

117
00:11:31,982 --> 00:11:35,236
(โรงเตี๊ยมมันวอล)

118
00:11:48,833 --> 00:11:50,751
เจ้าทรยศข้าใช่ไหม

119
00:11:50,835 --> 00:11:52,795
ข้าก็แค่พูดความจริง เจ้าจะทำไม

120
00:11:52,878 --> 00:11:55,172
ทำไมเจ้าไม่ตายไปคนเดียวซะล่ะ

121
00:11:55,256 --> 00:11:58,050
- ไม่เอา
- งั้นก็ฆ่าข้าซะสิ มาฆ่าข้าเลย

122
00:11:58,134 --> 00:11:59,593
- อยากตายนักหรือไง
- เออ เอาสิ

123
00:11:59,677 --> 00:12:01,429
- นั่นคุณชเวนี่
- แกนะแก

124
00:12:01,512 --> 00:12:03,472
- ไอ้...
- อย่าทะเลาะกันเลยเจ้าค่ะ

125
00:12:03,556 --> 00:12:07,059
ช่วยใจเย็นก่อน
แล้วตามข้ามาทางนี้นะเจ้าคะ

126
00:12:07,768 --> 00:12:09,478
ฝากไว้ก่อนเถอะ

127
00:12:16,402 --> 00:12:19,488
ช้าก่อน
นี่คือสุราสำหรับนายหญิงงั้นหรือ

128
00:12:19,572 --> 00:12:20,865
ขอรับ

129
00:12:24,869 --> 00:12:27,496
ไม่อยากเชื่อว่า
นางจะร่ำสุราจัดขนาดนี้

130
00:12:27,580 --> 00:12:28,914
คุณคิมซอนบี

131
00:12:52,688 --> 00:12:53,856
นั่นใครน่ะ

132
00:13:06,619 --> 00:13:09,079
เจ้ายังไม่ตายนี่
เข้ามาในนี้ได้ยังไง

133
00:13:11,540 --> 00:13:13,042
เข้ามาขโมยของงั้นหรือ

134
00:13:16,754 --> 00:13:18,547
เจ้าแต่งกายพิลึกชอบกล

135
00:13:19,423 --> 00:13:20,674
มาจากที่ไหนกัน

136
00:13:22,134 --> 00:13:23,302
คุณจางมันวอล...

137
00:13:25,763 --> 00:13:27,556
เจ้ารู้ชื่อข้าได้ยังไง

138
00:13:29,475 --> 00:13:30,684
นี่เจ้า...

139
00:13:37,358 --> 00:13:40,402
ท่านโอจากทังยงส่งเจ้ามาที่นี่สินะ

140
00:13:40,486 --> 00:13:43,322
เจ้าคงมาหลังจากเห็นตั๋วสัญญาใช้เงิน
ที่ข้าให้เขา

141
00:13:44,323 --> 00:13:47,368
ไปบอกโอชุงฮวานว่าภายในหนึ่งเดือน

142
00:13:47,451 --> 00:13:50,287
ข้าจะนำเงินไปคืนให้เขาด้วยตัวเอง

143
00:13:59,713 --> 00:14:02,550
ผมมาจากสถานที่
ที่ห่างไกลกว่านั้นมากครับ

144
00:14:03,759 --> 00:14:05,094
ณ เวลานี้

145
00:14:06,136 --> 00:14:07,805
คุณจำผมไม่ได้หรอก

146
00:14:10,558 --> 00:14:11,642
เจ้าน่ะ

147
00:14:12,560 --> 00:14:14,311
มองเห็นผีได้สินะ

148
00:14:16,105 --> 00:14:18,315
ใครมอบความสามารถนี้ให้เจ้ากัน

149
00:14:23,863 --> 00:14:26,365
จางมันวอล

150
00:14:26,448 --> 00:14:29,910
- พับผ่า
- ข้ากลับมาหาเจ้าแล้ว

151
00:14:29,994 --> 00:14:31,787
- ท่านมาอีกแล้วหรือ
- ข้าไม่ตาย

152
00:14:31,871 --> 00:14:33,664
- และกลับมาแล้ว
- นายหญิงไม่อยู่ขอรับ

153
00:14:33,747 --> 00:14:35,207
- มีอะไรเหรอครับ
- เมื่อวานข้ามา

154
00:14:35,291 --> 00:14:38,669
วันนี้ข้าก็มา
พรุ่งนี้ข้าก็จะมาเหมือนเดิม

155
00:14:38,752 --> 00:14:40,921
ยายแก่น่ารังเกียจเอ๊ย

156
00:14:41,213 --> 00:14:43,007
ไม่ตายแล้ววันนี้ยังกลับมาอีก

157
00:14:43,090 --> 00:14:45,342
มันวอล ข้ามาอีกแล้วนะ

158
00:14:45,426 --> 00:14:47,469
นั่นท่านมาโกไม่ใช่เหรอครับ

159
00:14:47,553 --> 00:14:48,429
เอาข้าวมา

160
00:14:48,512 --> 00:14:50,431
- เจ้ารู้จักนางหรือ
- เรามีไม่มากขอรับ

161
00:14:50,514 --> 00:14:51,515
ครับ

162
00:14:52,641 --> 00:14:54,602
เท่าที่จำได้ ผมเคยเจอท่านมาห้าร่าง

163
00:14:55,144 --> 00:14:56,645
แต่ร่างนี้เจอครั้งแรกครับ

164
00:14:58,856 --> 00:15:00,691
เจ้าสนิทกับมาโกงั้นหรือ

165
00:15:02,234 --> 00:15:04,612
พี่น้องของท่านก็ใจดีกับผมนะครับ

166
00:15:04,695 --> 00:15:05,946
งั้นหรือ

167
00:15:09,033 --> 00:15:10,242
อยากดื่มสักจอกไหม

168
00:15:21,420 --> 00:15:24,340
คุณคงเพิ่งเริ่มทำงานที่นี่สินะครับ

169
00:15:24,423 --> 00:15:27,676
เจ้าค่ะ เพิ่งผ่านมาไม่ถึงสองปีเอง

170
00:15:29,511 --> 00:15:31,055
เหล้านี้เป็นของโลกนี้

171
00:15:31,305 --> 00:15:33,599
เราไม่ได้รับแขก
ที่ยังมีชีวิตมานานแล้ว

172
00:15:35,017 --> 00:15:36,769
พวกคุณไม่มีผู้จัดการมนุษย์เหรอครับ

173
00:15:36,852 --> 00:15:37,895
"ผู้จัดการ" เหรอ

174
00:15:38,687 --> 00:15:40,856
หมายถึงผู้ดูแลที่เป็นมนุษย์สินะ

175
00:15:41,023 --> 00:15:43,734
เขาเพิ่งตายเมื่อไม่นานนี้
เราเลยยังไม่มีคนใหม่น่ะขอรับ

176
00:15:44,151 --> 00:15:47,905
ท่านคือผู้ดูแลคนใหม่
ที่ท่านมาโกพามาหรือเปล่า

177
00:15:49,531 --> 00:15:50,616
เปล่าครับ

178
00:15:52,368 --> 00:15:55,412
คุณจางมันวอลเข้าใจว่า
คุณโอจากทังยงส่งผมมา

179
00:15:55,496 --> 00:15:56,622
เขาเป็นใครครับ

180
00:15:56,705 --> 00:15:58,165
ทังยงคือชื่อบ่อนพนัน

181
00:15:58,248 --> 00:15:59,750
ส่วนท่านโอเป็นเจ้าหนี้ขอรับ

182
00:15:59,833 --> 00:16:01,585
บ่อนพนัน...

183
00:16:02,211 --> 00:16:03,837
คุณจางมันวอลเล่นพนันเหรอครับ

184
00:16:06,298 --> 00:16:09,551
หลังจากผู้ดูแลมนุษย์
ที่ดูแลนางมานานตายจากไป

185
00:16:09,635 --> 00:16:13,055
เราคิดกันไปว่านางเบื่อหน่าย
จึงไปข้างนอกตอนกลางคืน

186
00:16:14,390 --> 00:16:17,017
ทั้งที่จริงๆ แล้ว
นางออกไปเล่นการพนัน

187
00:16:22,564 --> 00:16:24,441
เอายังไงดีนะ

188
00:16:27,695 --> 00:16:28,904
ข้าเทหมดหน้าตัก

189
00:16:30,322 --> 00:16:32,408
ถ้าพวกเจ้าไม่กล้าก็ตายไปซะเถอะ

190
00:16:32,783 --> 00:16:34,952
- ข้าก็เทหมดหน้าตัก
- นี่โฉนดที่ดินบ้านข้า

191
00:16:37,746 --> 00:16:39,373
เอาล่ะ หงายไม้ขึ้นมา

192
00:16:44,044 --> 00:16:46,630
ช่างเข้าทางอะไรปานนี้

193
00:16:46,714 --> 00:16:48,048
ช้าก่อน

194
00:16:48,757 --> 00:16:51,552
ข้าต้องขอแสดงความเสียใจด้วย

195
00:16:51,635 --> 00:16:55,431
แหม ทั้งกองนี่จะเท่าไรกันนะ

196
00:16:55,681 --> 00:16:57,307
นางร่วมมือกับผีนักพนัน

197
00:16:57,391 --> 00:16:59,518
ถึงกอบโกยเงินทองได้ในช่วงแรก

198
00:16:59,810 --> 00:17:02,021
แล้วเรื่องก็ไปถึงหูท่านมาโกเข้า

199
00:17:02,604 --> 00:17:05,232
หลังจากนั้นท่านมาโก
ที่นำพาความอัตคัดมาให้

200
00:17:05,315 --> 00:17:07,067
ก็มาเยี่ยมเยียนที่นี่ทุกวัน

201
00:17:07,151 --> 00:17:10,821
ด้วยเหตุนี้ ห้องเก็บของของนายหญิง
จึงใกล้ว่างเปล่าเต็มที

202
00:17:10,904 --> 00:17:12,906
ให้ผีนักพนันช่วยโกงงั้นเหรอ

203
00:17:14,908 --> 00:17:16,660
ยุคนี้เจอหนักกว่ายุคเราสินะ

204
00:17:16,744 --> 00:17:19,705
ต่อไปเราอาจจะต้องขายที่นา
กับเรือนนี้ก็ได้เจ้าค่ะ

205
00:17:20,122 --> 00:17:23,876
คงต้องรีบหาผู้ดูแลมนุษย์
มาคุมนายหญิงซะแล้ว

206
00:17:58,952 --> 00:18:00,204
ตามสบายนะขอรับ

207
00:18:14,343 --> 00:18:15,594
คุณจางมันวอล

208
00:18:16,386 --> 00:18:17,930
คุณเล่นการพนันเหรอ

209
00:18:20,307 --> 00:18:23,143
ข้าเบื่อก็เลยเล่นพนัน
ฆ่าเวลาเท่านั้นเอง

210
00:18:23,227 --> 00:18:24,311
ฆ่าเวลาเหรอ

211
00:18:24,728 --> 00:18:27,815
ถ้าคุณอยู่ในโลกของผม
คงติดคุกหัวโตแล้ว

212
00:18:27,898 --> 00:18:29,900
ข้าก็กะจะเลิกอยู่แล้ว

213
00:18:29,983 --> 00:18:32,361
ขอเล่นจนได้ทุนคืนก่อนเถอะน่า

214
00:18:32,444 --> 00:18:34,905
ถ้าคิดแบบนั้น
กี่ชาติก็ไม่มีวันเลิกได้หรอก

215
00:18:34,988 --> 00:18:37,407
ข้าต้องเล่นให้ได้เงิน
มาดูแลแขกก่อนสิ

216
00:18:37,491 --> 00:18:39,326
คุณไม่ต้องใช้เงินดูแลแขกสักหน่อย

217
00:18:40,327 --> 00:18:43,664
มีเรื่องไหนที่เจ้าไม่รู้บ้างเนี่ย

218
00:18:47,167 --> 00:18:48,001
ก็ได้

219
00:18:48,085 --> 00:18:51,296
ดูเหมือนว่าเจ้าจะมีความสัมพันธ์
กับพี่น้องมาโกสินะ

220
00:18:51,380 --> 00:18:54,091
ไปบอกยายแก่ขอทาน
ที่เจ้าเห็นนางนั้นซะ

221
00:18:54,424 --> 00:18:55,634
ว่าให้ไปจากที่นี่

222
00:18:55,801 --> 00:18:57,803
คุณไล่เทพไปเฉยๆ ไม่ได้หรอกครับ

223
00:19:00,097 --> 00:19:01,265
ก็ใช่น่ะสิ

224
00:19:02,307 --> 00:19:05,644
ด้วยเหตุนั้น
ข้าจึงขับไสไล่ส่งนางขอทานนั่นไม่ได้

225
00:19:05,727 --> 00:19:06,812
ปฏิเสธนางก็ไม่ได้

226
00:19:06,895 --> 00:19:09,022
นางมาร้องขอเล่นพนันกับข้าทุกวัน

227
00:19:09,106 --> 00:19:10,649
ซึ่งข้าไม่มีทางชนะได้

228
00:19:10,732 --> 00:19:13,360
ข้าจะกลายเป็นขอทาน
แบบนางอยู่รอมร่อแล้ว

229
00:19:15,821 --> 00:19:19,074
ผมเคยกล่อมให้เทพองค์หนึ่ง
ไปจากที่แห่งหนึ่งได้ครับ

230
00:19:19,867 --> 00:19:20,826
จริงหรือ

231
00:19:20,951 --> 00:19:22,411
ถ้าผมทำให้ท่านยอมไปได้

232
00:19:22,995 --> 00:19:24,830
รับปากนะว่าคุณจะไม่เล่นพนันอีก

233
00:19:25,622 --> 00:19:26,707
ข้ารับปาก

234
00:19:27,583 --> 00:19:29,501
เอามือข้างหนึ่งเป็นเดิมพันเลย

235
00:19:45,559 --> 00:19:46,560
ไม่ไหวๆ

236
00:19:47,769 --> 00:19:49,062
รสชาติมันช่าง

237
00:19:50,230 --> 00:19:51,398
อุบาทว์สิ้นดี

238
00:19:53,942 --> 00:19:55,027
อาหาร

239
00:19:56,486 --> 00:19:57,654
อร่อยไหมครับ

240
00:19:58,363 --> 00:19:59,573
เจ้าเป็นใคร

241
00:19:59,656 --> 00:20:00,908
พี่สาวคนโตของท่าน

242
00:20:00,991 --> 00:20:03,660
ส่งผมมาหาดอกจันทราน่ะครับ
ผมกูชานซองครับ

243
00:20:04,286 --> 00:20:05,746
พี่ใหญ่ข้าส่งเจ้ามางั้นหรือ

244
00:20:05,829 --> 00:20:09,333
ถ้าอย่างนั้น
เจ้าก็มาจากที่ที่ไกลแสนไกลเลยสินะ

245
00:20:09,416 --> 00:20:12,002
ผมทราบว่าท่านกำลังลงโทษคุณจางมันวอล
ที่ให้ผีช่วยโกงพนัน

246
00:20:12,085 --> 00:20:15,714
แต่หากท่านจะกรุณา
ช่วยหยุดลงโทษเธอจะได้ไหมครับ

247
00:20:17,090 --> 00:20:19,092
ข้าจะหยุด
ก็ต่อเมื่อนางสิ้นเนื้อประดาตัว

248
00:20:19,176 --> 00:20:20,510
ช่วยเมตตาเธอเถอะครับ

249
00:20:20,928 --> 00:20:23,680
ผมไม่อยากเห็นเธอ
เป็นทุกข์สาหัสสักเท่าไรน่ะ

250
00:20:24,014 --> 00:20:25,474
ทำไมถึงไม่อยากล่ะ

251
00:20:27,976 --> 00:20:29,519
ถ้าเจ้าไม่ชอบใจ

252
00:20:30,771 --> 00:20:32,898
มาเล่นกับข้าแทน

253
00:20:33,732 --> 00:20:35,192
สักตาไหมล่ะ

254
00:20:36,235 --> 00:20:38,570
ข้าต่อให้เจ้าเป็นฝ่ายเลือกเกมเลย

255
00:20:40,447 --> 00:20:43,367
เอาเป็นหมากล้อมได้ไหมครับ

256
00:20:43,784 --> 00:20:44,952
หมากล้อมเหรอ

257
00:20:46,370 --> 00:20:47,704
หมากล้อมก็ย่อมได้

258
00:21:05,931 --> 00:21:08,767
ดูแล้วเป็นยังไงบ้าง
เขาจะชนะหรือเปล่า

259
00:21:08,934 --> 00:21:11,603
ถือว่าสูสีทีเดียวขอรับ

260
00:21:11,687 --> 00:21:13,772
ชายผู้นี้มีฝีมือ
เทียบชั้นเทพเลยเจ้าค่ะ

261
00:21:13,855 --> 00:21:16,233
เขามั่นใจในฝีมือของตัวเองมากเลยล่ะ

262
00:21:16,316 --> 00:21:19,653
เห็นพูดถึงฮาร์วาร์ดอะไรนี่แหละ
เจ้ารู้จักฮาร์วาร์ดไหม

263
00:21:19,903 --> 00:21:21,071
เขาเคยร่ำเรียนที่นั่น

264
00:21:21,154 --> 00:21:23,865
บอกว่าตัวเองปราดเปรื่อง
ไม่เป็นรองใครด้วย

265
00:21:24,366 --> 00:21:25,909
ซึ่งก็เหมือนจะพูดจริง

266
00:21:26,034 --> 00:21:27,577
ซุบซิบอะไรน่ารำคาญ

267
00:21:48,307 --> 00:21:49,599
ไม่น่าเชื่อ

268
00:21:58,275 --> 00:21:59,318
ข้าแพ้แล้ว

269
00:22:02,529 --> 00:22:03,947
ไปให้พ้นเดี๋ยวนี้

270
00:22:04,031 --> 00:22:05,449
อย่ากลับมาอีกนะ

271
00:22:07,617 --> 00:22:09,411
- ไปก็ได้
- เร็วเลย

272
00:22:12,456 --> 00:22:14,207
เจ้าทำดีมาก

273
00:22:21,465 --> 00:22:23,467
(ข้าจะไม่เข้าบ่อนอีก)

274
00:22:23,550 --> 00:22:25,552
เอาล่ะ พอใจหรือยัง

275
00:22:26,053 --> 00:22:27,304
เซ็นด้วยครับ

276
00:22:29,639 --> 00:22:30,849
เขียนชื่อลงไปน่ะ

277
00:22:33,101 --> 00:22:34,770
เจ้านี่เรื่องมากซะจริง

278
00:22:36,855 --> 00:22:39,900
ผมสังเกตเห็นว่าในคอกม้า
มีม้ามากเกินความจำเป็น

279
00:22:39,983 --> 00:22:42,402
เก็บไว้แค่สามตัวก็พอครับ
ที่เหลือขายเอาเงินมาใช้หนี้ซะ

280
00:22:42,486 --> 00:22:43,445
แค่สามตัวหรือ

281
00:22:43,528 --> 00:22:45,447
ถ้าคุณจะอ้างว่าอยากให้คอกม้าดูดี

282
00:22:45,530 --> 00:22:47,866
มันฟังไม่ขึ้นหรอก
ยังไงก็ต้องปลดหนี้ก่อน

283
00:22:50,202 --> 00:22:51,787
ไม่งั้นผมจะเรียกคุณยายขอทานมา

284
00:22:51,870 --> 00:22:55,499
ก็ได้ เข้าใจแล้ว
ข้ายอมขายม้าก็ได้ พอใจแล้วนะ

285
00:22:57,042 --> 00:22:59,753
(จางมันวอล)

286
00:22:59,836 --> 00:23:02,798
เรียบร้อย
เจ้าพอใจกับสัญญาฉบับนี้หรือยัง

287
00:23:06,051 --> 00:23:09,054
เมื่อไหร่ที่คุณเบื่อ
ห้ามไปบ่อนพนันนะครับ

288
00:23:09,137 --> 00:23:10,806
หางานอดิเรกใหม่ทำเถอะ

289
00:23:17,020 --> 00:23:18,105
ดูนี่นะ

290
00:23:25,821 --> 00:23:28,740
อาณาจักรโชซอน
มีรูปร่างเหมือนเสือครับ

291
00:23:29,533 --> 00:23:30,575
เสือหรือ

292
00:23:32,410 --> 00:23:34,830
บิบิมบับอร่อยต้องชอนจู

293
00:23:34,913 --> 00:23:37,040
ส่วนในหน้าหนาว

294
00:23:37,165 --> 00:23:39,459
โพฮังดังเรื่องปลาเฮร์ริงแดดเดียว

295
00:23:39,876 --> 00:23:43,046
แนงมยอนสูตรพยองยังในแถบนี้
ต้องถูกปากคุณแน่

296
00:23:44,548 --> 00:23:46,883
นี่จะบอกให้ข้าไปตระเวนกินงั้นหรือ

297
00:23:47,050 --> 00:23:48,468
เจ้าเคยกินมาหมดแล้วหรือ

298
00:23:48,552 --> 00:23:50,053
เคยทุกอย่างเลยล่ะครับ

299
00:23:50,595 --> 00:23:51,930
กับคนคนหนึ่ง

300
00:23:58,270 --> 00:24:01,231
มันจะสนุกกว่าเล่นการพนันหรือเปล่า

301
00:24:01,314 --> 00:24:02,524
คุณต้องชอบแน่ครับ

302
00:24:04,484 --> 00:24:07,362
สนุกมากพอจะทำให้คุณเพลิน
ไปอีก 200 ปีเลย

303
00:24:08,655 --> 00:24:10,115
เจ้าอยากไปกับข้าไหม

304
00:24:15,662 --> 00:24:16,663
นายน่ะ

305
00:24:17,789 --> 00:24:20,041
ไม่สนใจเป็นผู้ดูแลที่นี่หรือ

306
00:24:21,084 --> 00:24:22,919
ข้าถูกใจเจ้ายิ่งนัก

307
00:24:40,270 --> 00:24:43,273
อยู่กับข้าที่นี่เถอะ

308
00:24:49,613 --> 00:24:51,323
พอเธอไปถึงที่นั่น

309
00:24:51,406 --> 00:24:54,075
ห้ามกินหรือดื่มอะไรเป็นอันขาด

310
00:24:55,285 --> 00:24:58,997
ถ้าเผลอไปกินล่ะก็
เธอจะกลับมาไม่ได้อีก

311
00:25:02,918 --> 00:25:05,462
ถ้าอยู่ที่นี่
ผมก็ไม่ต้องห่วงว่าคุณจะหายไป

312
00:25:08,131 --> 00:25:09,674
จะอยู่ข้างคุณได้อย่างสบายใจ

313
00:25:10,926 --> 00:25:12,302
เอาล่ะ

314
00:25:13,261 --> 00:25:15,472
ดื่มซะสิ กูชานซอง

315
00:25:39,079 --> 00:25:40,580
ผมต้องกลับไปครับ

316
00:25:41,915 --> 00:25:44,042
มีผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมเฝ้ารออยู่

317
00:25:47,379 --> 00:25:48,588
คนรักของเจ้าหรือ

318
00:25:50,799 --> 00:25:51,800
ครับ

319
00:25:53,510 --> 00:25:55,303
เธอเป็นคนที่ผมรักมาก

320
00:25:59,516 --> 00:26:00,725
น่าเสียดาย

321
00:26:07,315 --> 00:26:09,734
พอกลับไป
ผมก็อาจจะเสียใจอยู่เหมือนกัน

322
00:26:37,554 --> 00:26:38,930
เมื่อเจ้าจากไป

323
00:26:39,431 --> 00:26:41,933
ความทรงจำของทุกคน
เกี่ยวกับเจ้าผู้ย้อนเวลามา

324
00:26:42,017 --> 00:26:43,977
จะหายไปนะ

325
00:26:44,060 --> 00:26:47,480
ท่านมาดูผมเพราะเป็นห่วงว่า
ผมจะไม่กลับไปเหรอครับ

326
00:26:47,564 --> 00:26:50,817
ไม่ว่าเจ้าเลือกที่จะกลับไป
หรือจะอยู่ที่นี่

327
00:26:50,900 --> 00:26:52,694
มันก็เป็นสิทธิ์ของเจ้า

328
00:26:54,029 --> 00:26:56,573
ถ้าเจ้าอยู่ที่นี่ ก่อนที่จะตาย

329
00:26:56,698 --> 00:27:03,496
เจ้าก็คงจะกลายเป็นผู้ดูแลมนุษย์
คนที่ 85 ของมันวอล

330
00:27:05,373 --> 00:27:07,917
เจ้าจะกลับไปเป็นคน
ที่ได้ส่งนางไปภพหน้า

331
00:27:08,001 --> 00:27:10,462
หรือจะอยู่ที่นี่
ในฐานะคนที่ผ่านมาคนหนึ่ง

332
00:27:11,087 --> 00:27:12,088
เรื่องนั้น

333
00:27:12,756 --> 00:27:14,382
มันขึ้นอยู่กับเจ้า

334
00:29:04,200 --> 00:29:07,120
(สู่สวรรค์)

335
00:29:26,055 --> 00:29:29,684
ขอบใจที่เอาดอกจันทรากลับมาให้ฉันนะ

336
00:29:30,435 --> 00:29:32,729
ผมเข้าใจแล้ว
ว่าทำไมท่านถึงส่งผมไปที่นั่น

337
00:29:33,146 --> 00:29:35,899
ท่านช่วยให้ผมได้รู้ว่า
ระหว่างที่เฝ้ารอเธอ

338
00:29:37,400 --> 00:29:38,693
ผมควรรู้สึกยังไง

339
00:29:39,527 --> 00:29:40,862
ก่อนอื่น

340
00:29:42,155 --> 00:29:43,448
เธอควรจะดีใจนะ

341
00:29:44,657 --> 00:29:46,409
เพราะมันวอลกลับมาแล้ว

342
00:30:23,905 --> 00:30:25,114
เธอมาแล้วแน่ๆ

343
00:30:41,798 --> 00:30:43,174
ขอโทษที่มาช้านะ

344
00:30:44,425 --> 00:30:46,261
สำหรับที่นั่น
มันเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ

345
00:30:47,637 --> 00:30:49,138
แต่ที่นี่คงผ่านมานานแล้วสินะ

346
00:30:50,640 --> 00:30:51,516
ท่านประธาน

347
00:30:51,599 --> 00:30:53,268
- ท่านประธาน
- ท่านประธาน

348
00:30:53,351 --> 00:30:54,727
ท่านประธานคะ

349
00:31:01,860 --> 00:31:03,111
ท่านประธานครับ

350
00:31:05,780 --> 00:31:06,865
ท่านประธาน

351
00:31:27,302 --> 00:31:29,512
โล่งอกเลยที่ท่านประธานกลับมาแล้ว

352
00:31:29,804 --> 00:31:33,349
ตอนเราเริ่มคุยเรื่องเจ้านายคนใหม่
ฉันหงุดหงิดเป็นบ้าเลย

353
00:31:33,433 --> 00:31:34,559
ท่านประทานน่ะ

354
00:31:34,642 --> 00:31:37,478
คงมาช้าเพราะต้องไปส่งเขา
ที่สะพานข้ามภพหน้านั่นแหละ

355
00:31:38,229 --> 00:31:40,857
แต่ว่า ด้วยความที่หล่อนเอง
ก็ก้าวขึ้นสะพานไปแล้ว

356
00:31:41,190 --> 00:31:43,693
ท่านประธานเลยสูญเสีย
ความทรงจำไปเยอะเลย

357
00:31:47,113 --> 00:31:50,783
ความทรงจำเกี่ยวกับคนที่เธอ
ส่งไปภพหน้าหายไปเกือบหมด

358
00:31:51,117 --> 00:31:53,912
ความทรงจำเก่าๆ
จะหายไปก่อนหรือเปล่านะ

359
00:31:54,162 --> 00:31:56,956
ความทรงจำที่รบกวนจิตใจเรา
มานานที่สุด

360
00:31:57,540 --> 00:31:59,334
จะหายไปก่อนน่ะ

361
00:32:00,543 --> 00:32:04,714
ฟังดูแล้วไม่ช่วยอะไรเท่าไร
แต่อีกมุมก็ทำให้โล่งใจเหมือนกัน

362
00:32:07,508 --> 00:32:08,885
ไม่ต้องห่วงหรอก

363
00:32:09,260 --> 00:32:11,888
ฉันไม่ได้ลืมเรื่อง
เกี่ยวกับนายไปสักเรื่อง

364
00:32:15,308 --> 00:32:18,519
เหรอครับ
งั้นผมทดสอบคุณสักหน่อยดีไหม

365
00:32:19,646 --> 00:32:20,897
ไม่เชื่อกันเลย

366
00:32:22,231 --> 00:32:24,150
รถสีแดงหรือผม

367
00:32:24,943 --> 00:32:26,527
นาย พอใจหรือยัง

368
00:32:27,362 --> 00:32:28,947
สิ่งที่สำคัญที่สุดยังอยู่สินะครับ

369
00:32:29,864 --> 00:32:31,449
จำได้ไหมว่าคุณเหลือรถกี่คัน

370
00:32:31,532 --> 00:32:32,533
สาม...

371
00:32:33,868 --> 00:32:36,746
นี่ นายคงไม่ได้ชิงขายรถ
ตอนที่ฉันไม่อยู่ใช่ไหม

372
00:32:36,996 --> 00:32:38,414
ผมไม่ได้ขายรถคุณ

373
00:32:39,874 --> 00:32:41,376
แต่ผมขอให้คุณขายม้า

374
00:32:42,794 --> 00:32:45,254
คุณจำคุณโอจากทังยงได้ไหมครับ

375
00:32:48,466 --> 00:32:50,259
นายไปรู้จักโอชุงฮวานได้ยังไง

376
00:32:51,594 --> 00:32:53,680
ความทรงจำจาก 200 ปีก่อนของคุณ
ก็ยังอยู่ดี

377
00:32:53,888 --> 00:32:55,056
ค่อยยังชั่วนะครับ

378
00:32:55,932 --> 00:32:57,600
คิมซอนบีเล่าให้นายฟังใช่ไหม

379
00:32:57,725 --> 00:32:59,102
ฉันรู้ทันหรอกน่า

380
00:32:59,268 --> 00:33:01,020
พวกนายคงแอบนินทาฉันสินะ

381
00:33:01,104 --> 00:33:02,313
เขาเล่าอะไรอีก

382
00:33:02,605 --> 00:33:03,731
ดื่มเถอะครับ

383
00:33:04,357 --> 00:33:06,734
ผมหดหู่มากเลยที่เมื่อกี้
ต้องปฏิเสธเหล้า

384
00:33:06,818 --> 00:33:08,152
ที่ผู้หญิงคนหนึ่งเสนอให้

385
00:33:09,445 --> 00:33:11,990
"ผู้หญิงคนหนึ่ง" งั้นเหรอ
นายโกหกทำไม

386
00:33:12,198 --> 00:33:14,367
นายไม่มีทางมีผู้หญิงอีกคนหรอก

387
00:33:14,784 --> 00:33:17,203
ตายแล้ว งอนที่ให้รอหรือไง

388
00:33:17,286 --> 00:33:20,081
มีจริงๆ ครับ เป็นคนที่สวยมากเลยด้วย

389
00:33:21,499 --> 00:33:25,086
กูชานซอง
อย่าได้ดูถูกฉันเป็นอันขาดเลยนะ

390
00:33:25,169 --> 00:33:27,797
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงประเภทขี้หึงหรอก

391
00:33:27,880 --> 00:33:30,717
ฉันจะฆ่านายซะเลย ตายซะเถอะ

392
00:33:31,342 --> 00:33:32,885
ในเมื่อข้อมือของคุณยังอยู่ดี

393
00:33:32,969 --> 00:33:34,512
แสดงว่าคุณรักษาสัญญาสินะ

394
00:33:37,432 --> 00:33:39,684
ผมไปหาท่านประธาน
ที่โรงเตี๊ยมมันวอลมาน่ะ

395
00:33:40,059 --> 00:33:42,145
- ฉันน่ะเหรอ
- ท่านมาโกส่งผมไป

396
00:33:42,395 --> 00:33:44,313
ที่สำคัญ ผมเป็นคนห้ามคุณ

397
00:33:44,397 --> 00:33:46,774
ไม่ให้เล่นพนันจนหมดเนื้อหมดตัวด้วย

398
00:33:47,984 --> 00:33:49,318
ฉันไม่เห็นจำได้เลย

399
00:33:49,402 --> 00:33:51,112
ท่านว่าคุณจะจำไม่ได้อยู่แล้ว

400
00:33:51,988 --> 00:33:56,284
ผมไปที่นั่นแค่แป๊บเดียว
เพราะจะไปหาดอกจันทราเท่านั้นเอง

401
00:33:58,453 --> 00:33:59,871
"ดอกจันทรา" เหรอ

402
00:34:01,414 --> 00:34:02,874
เธอต้องใช้มันเหรอ

403
00:34:03,291 --> 00:34:04,876
ท่านบอกผมว่ากำลังหมักเหล้าอยู่น่ะ

404
00:34:05,668 --> 00:34:07,670
- คุณรู้เรื่องนี้ไหม
- รู้

405
00:34:08,588 --> 00:34:11,674
ฉันเคยลิ้มรสชาติของมัน
เมื่อนานมาแล้ว

406
00:34:12,133 --> 00:34:13,968
เป็นรสชาติที่น่าขยะแขยงที่สุด

407
00:34:17,889 --> 00:34:21,684
ดูเหมือนว่ามาโกจะเริ่ม
หมักเหล้านั่นอีกครั้งแล้วสินะ

408
00:35:08,856 --> 00:35:11,692
แต่พี่ชายของคุณย่า จีฮยอนจุง

409
00:35:12,401 --> 00:35:14,070
ตายไปนานแล้วนี่คะ

410
00:35:34,382 --> 00:35:35,550
จีฮยอนจุง

411
00:35:36,342 --> 00:35:37,468
แทซอก

412
00:35:38,052 --> 00:35:39,387
ไปส่งฉันหน่อยสิ

413
00:35:39,554 --> 00:35:40,513
จักรยานนายล่ะ

414
00:35:40,638 --> 00:35:41,681
ทิ้งไว้ที่บ้านน่ะ

415
00:35:41,764 --> 00:35:43,182
- ขึ้นมาสิ
- เยี่ยม

416
00:35:43,808 --> 00:35:44,684
หลอกต่างหาก

417
00:35:44,767 --> 00:35:45,768
เดี๋ยวเถอะ

418
00:35:49,355 --> 00:35:52,400
คุณปู่คนนั้น
เป็นเพื่อนที่โรงเรียนนายนี่เอง

419
00:35:53,067 --> 00:35:55,695
งั้นฉันว่าเขาไม่ใช่คนเลว
ที่ขโมยชีวิตนายไปหรอก

420
00:35:56,571 --> 00:35:59,824
แต่เป็นเพื่อนที่ดีที่คอยดูแลน้องสาว
แทนนายต่างหาก

421
00:36:02,493 --> 00:36:06,372
ฉันลองค้นหาเรื่อง
เกี่ยวกับคุณหมอจีฮยอนจุงดูแล้ว

422
00:36:07,373 --> 00:36:08,374
ดูสิ

423
00:36:08,916 --> 00:36:11,252
เขาเป็นหมอที่ทำเรื่องดีๆ
ไว้หลายเรื่อง

424
00:36:12,003 --> 00:36:14,046
ดูเหมือนจะมีคนนับถือเขาเยอะแยะเลย

425
00:36:14,338 --> 00:36:16,674
เขาสวมรอยนาย
แต่ก็ใช้ชีวิตตามทำนองคลองธรรม

426
00:36:17,592 --> 00:36:20,428
อืม เพื่อนคนนี้
ใช้ชีวิตได้ดีเยี่ยมเลย

427
00:36:20,887 --> 00:36:23,598
ตอนนี้เขาดูแลน้องสาวนาย
อยู่ที่โรงพยาบาลที่เขาสร้าง

428
00:36:23,681 --> 00:36:25,099
งั้นน้องนายก็น่าจะอยู่

429
00:36:25,474 --> 00:36:28,186
ไปได้อีกสักสิบปี
เป็นอย่างต่ำหรือเปล่า

430
00:36:33,316 --> 00:36:36,194
นี่ ฉันได้ข้อความ
จากคนดูแลน้องนายด้วย

431
00:36:36,569 --> 00:36:37,612
หือ

432
00:36:37,987 --> 00:36:40,698
เมื่อวันนั้นฉันขอเบอร์เธอไว้น่ะ

433
00:36:50,333 --> 00:36:51,459
ฮยอนจุง

434
00:37:15,191 --> 00:37:17,485
โชคดีนะครับ อาการเธอกลับมาคงที่แล้ว

435
00:37:17,568 --> 00:37:20,821
เธอผ่านช่วงวิกฤตมาได้
เหมือนครั้งก่อนๆ เลยครับ

436
00:37:20,905 --> 00:37:22,990
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะ

437
00:37:23,282 --> 00:37:24,283
ขอตัวนะครับ

438
00:37:30,998 --> 00:37:32,875
ฮยอนมีดีขึ้นมาอีกแล้ว

439
00:37:37,213 --> 00:37:39,423
นายคงผิดหวังมากเลยสินะ

440
00:37:56,607 --> 00:37:57,650
แม่หนู

441
00:38:04,198 --> 00:38:06,951
หนูเอารูปของฉันไปใช่หรือเปล่า

442
00:38:07,034 --> 00:38:08,786
รูปอะไรเหรอคะ

443
00:38:08,869 --> 00:38:12,331
ก็คราวก่อนหนูมาถามฉัน
เรื่องจีฮยอนจุงนี่

444
00:38:12,415 --> 00:38:15,376
หนูเอารูปที่ฉัน
ถ่ายกับฮยอนจุงไปใช่ไหม

445
00:38:15,459 --> 00:38:17,628
คุณตามีรูปของฮยอนจุงเหรอคะ

446
00:38:19,005 --> 00:38:21,257
คุณตาเป็นเพื่อนกับเขาจริงๆ สินะ

447
00:38:22,925 --> 00:38:26,762
ในเมื่อเป็นเพื่อนกัน ก็ช่วยดูแล
ให้น้องเขาอยู่ไปนานๆ เถอะค่ะ

448
00:38:28,222 --> 00:38:30,516
ฮยอนจุงคอยดูคุณตาอยู่ตลอดนะคะ

449
00:38:31,267 --> 00:38:32,351
เมื่อกี้นี้

450
00:38:33,436 --> 00:38:34,770
เขาก็ดูคุณตาอยู่

451
00:38:41,319 --> 00:38:44,447
เดี๋ยวก่อนหนู
จีฮยอนจุงยังมีชีวิตอยู่งั้นเหรอ

452
00:38:45,031 --> 00:38:48,159
เขาทิ้งน้องสาวไว้กับฉัน
แล้วปล่อยให้ฉันอยู่แบบนี้

453
00:38:48,242 --> 00:38:50,286
ทั้งที่เขายังมีชีวิตอยู่งั้นเหรอ

454
00:38:50,786 --> 00:38:53,998
ฮยอนจุงอยู่ที่ไหน เขาอยู่ไหนเหรอ

455
00:38:56,000 --> 00:39:00,421
ให้ตายสิ ฮยอนจุง
นายเคยเป็นนักเรียนแนวหน้าจริงๆ ด้วย

456
00:39:00,504 --> 00:39:02,340
เมื่อก่อนผมฮ็อตมากเลยนะ

457
00:39:02,423 --> 00:39:04,842
แหงล่ะ แค่ฮยอนจุงของเรายิ้มให้

458
00:39:04,925 --> 00:39:06,927
บรรดาแขกที่เป็นผีก็ใจเต้นกันหมด

459
00:39:07,011 --> 00:39:08,763
สาวรุมกรี๊ดเพียบเลยล่ะสิ

460
00:39:09,638 --> 00:39:12,308
สมัยหนุ่มๆ ที่ผม
สอบเข้ารับราชการผ่าน

461
00:39:12,391 --> 00:39:14,101
และมีฉายาว่าอัจฉริยะ

462
00:39:14,185 --> 00:39:16,312
สาวๆ แถวบ้านผมแห่มา

463
00:39:16,395 --> 00:39:20,107
ดักฟังผมท่องหนังสือ
ตามข้างกำแพงบ้านผมตรึม

464
00:39:20,191 --> 00:39:22,443
คงเพราะพวกเธอได้ยินแค่เสียงคุณ

465
00:39:22,526 --> 00:39:24,236
แต่ไม่เห็นหน้าคุณน่ะสิ

466
00:39:24,653 --> 00:39:26,906
คุณคิมซอนบีเสียงนุ่มออกจะตายไป

467
00:39:26,989 --> 00:39:30,826
ผู้ชายต้องมีเสียงนุ่มๆ ใช่ไหมล่ะ
คิดอย่างนั้นไหมครับ ผู้จัดการ

468
00:39:31,243 --> 00:39:34,205
เขาไม่ได้เสียงนุ่มอย่างเดียวนะคะ
หน้าตาก็หล่อด้วย

469
00:39:37,124 --> 00:39:39,668
คนที่ยืนข้างๆ
คงเป็นเพื่อนสมัยเรียนสินะครับ

470
00:39:40,127 --> 00:39:44,006
ครับ ตอนนี้เขาเป็นคนที่ดูแลฮยอนมี

471
00:39:44,507 --> 00:39:45,674
น้องสาวของผมอยู่

472
00:39:50,930 --> 00:39:55,393
ที่สำคัญ วันนี้ฮยอนมียังมีชีวิตอยู่
เพราะเขาเลยล่ะครับ

473
00:39:59,814 --> 00:40:02,441
ดูท่าว่าอีกไม่นานฮยอนจุงคงไปแล้ว

474
00:40:02,525 --> 00:40:04,193
ผมเลยคิดถึงเรื่องหนึ่งอยู่

475
00:40:04,276 --> 00:40:07,321
ก่อนที่เขาจะข้ามไปภพหน้ากับน้องสาว
ตอนที่เธอมา

476
00:40:07,405 --> 00:40:09,448
เราจัดงานพิเศษให้เขาดีไหมครับ

477
00:40:09,532 --> 00:40:13,160
ฮยอนจุงไม่ได้ใช้เวลา
ร่วมกับน้องสาวของเขามากเท่าไร

478
00:40:13,244 --> 00:40:15,037
เพราะงั้นเราเปิดสวนสนุก

479
00:40:15,121 --> 00:40:17,706
ให้พวกเขาได้ไปเล่นสักหน่อยดีไหมคะ

480
00:40:18,290 --> 00:40:19,917
สวนสนุกงั้นเหรอ

481
00:40:20,584 --> 00:40:24,547
ผมว่าเปลี่ยนบาร์เป็นคาเฟ่สำหรับเด็ก
ก็เป็นความคิดที่ไม่เลวนะครับ

482
00:40:24,922 --> 00:40:27,842
เขาอุตส่าห์อดทน
รอน้องสาวมาตั้ง 70 ปี

483
00:40:27,925 --> 00:40:30,970
อย่างน้อยเขาก็น่าจะได้คุย
กับน้องสาวสักพัก

484
00:40:32,763 --> 00:40:36,142
คิดจริงๆ เหรอว่าเขาอยู่ที่นี่

485
00:40:36,308 --> 00:40:38,227
เพื่อรอน้องสาวอย่างเดียวน่ะ

486
00:40:39,186 --> 00:40:41,897
เขาเป็นหนุ่มน้อย
ผู้ใสซื่อและใจดีก็จริง

487
00:40:41,981 --> 00:40:44,233
แต่คิดจริงๆ เหรอว่าเขารออยู่ที่นี่

488
00:40:44,316 --> 00:40:47,570
เป็น 70 ปีด้วยเหตุผลว่า
เขาเป็นห่วงน้องสาวแค่นั้นน่ะ

489
00:40:51,824 --> 00:40:53,117
ลืมแล้วหรือไง

490
00:40:53,659 --> 00:40:56,662
เขามาที่นี่หลังจากโดนยิงนะ

491
00:41:10,426 --> 00:41:13,137
ถ้าคุณไม่อยากร่วมงาน
สำหรับฮยอนจุงกับน้องสาว

492
00:41:13,220 --> 00:41:16,015
คุณก็น่าจะเงียบไว้
แทนที่จะทำลายบรรยากาศนะ

493
00:41:16,098 --> 00:41:17,475
เมื่อก่อนฉันเคย

494
00:41:18,100 --> 00:41:21,228
ใช้ปืนกระบอกนี้ยิงคนด้วยแหละ

495
00:41:22,188 --> 00:41:26,567
ฉันยิงศัตรูของผีตัวหนึ่ง
ด้วยกระสุนที่อัดแน่นด้วยความพยาบาท

496
00:41:29,445 --> 00:41:31,363
เพื่อให้เขาทุกข์ทรมานไปตลอดกาล

497
00:41:32,948 --> 00:41:35,618
นี่คุณจะบอกว่าคุณจะทำแบบเดียวกัน

498
00:41:35,701 --> 00:41:37,244
กับคนที่ฆ่าฮยอนจุงเหรอ

499
00:41:38,829 --> 00:41:41,665
ฮยอนจุงยิงศัตรูของตัวเอง

500
00:41:41,749 --> 00:41:44,210
ด้วยกระสุนอัดความพยาบาทไปแล้ว

501
00:41:45,252 --> 00:41:46,795
นายคิดว่ากระสุนลูกนั้นคืออะไร

502
00:41:49,840 --> 00:41:53,469
ฮยอนมี
น้องสาวของจีฮยอนจุง จีฮยอนมีไงล่ะ

503
00:41:56,972 --> 00:42:01,268
เขาฝากฝังน้องสาวที่สายตาฝ้าฟาง
และมีอาการป่วยทางจิต

504
00:42:01,727 --> 00:42:06,065
ทำให้เพื่อนของเขาติดแหง็กกับเธอ
และเป็นทุกข์ไปตลอดกาล

505
00:42:07,566 --> 00:42:10,736
จริงอยู่ที่ฮยอนจุงรอ
ให้น้องสาวของเขามาอยู่ที่นี่

506
00:42:10,819 --> 00:42:11,946
นานกว่า 70 ปี

507
00:42:12,029 --> 00:42:16,075
แต่เขาก็ยังใช้เธอเป็นเครื่องมือ
ในการตามราวีคนที่ฆ่าเขา

508
00:42:16,158 --> 00:42:17,826
มาตลอด 70 ปี

509
00:42:18,410 --> 00:42:20,204
คนที่ฆ่าฮยอนจุง

510
00:42:21,497 --> 00:42:23,707
คือเพื่อนที่ดูแลฮยอนมีให้งั้นเหรอ

511
00:42:35,010 --> 00:42:36,053
ยูนา

512
00:42:36,387 --> 00:42:37,596
ฮยอนจุง

513
00:42:38,013 --> 00:42:41,892
ฉันพาคนคนหนึ่งที่อยากเจอนายมากๆ
มาหานายแน่ะ

514
00:42:42,643 --> 00:42:43,644
ฉันเนี่ยนะ

515
00:42:55,990 --> 00:42:57,074
จีฮยอนจุง

516
00:43:08,294 --> 00:43:12,339
ท่านประธานคะ
เพื่อนของฮยอนจุงที่ว่าโผล่มาค่ะ

517
00:43:12,881 --> 00:43:14,592
ยูนาพาเขามาที่นี่

518
00:43:15,801 --> 00:43:18,762
เดาว่าเขาคงมา
ขอให้ฮยอนจุงยกโทษให้นั่นแหละ

519
00:43:28,439 --> 00:43:31,233
พอฮยอนจุงเห็นคุณปู่ก็หนีไปเลยค่ะ

520
00:43:32,359 --> 00:43:33,694
เขาคงไม่อยากเจอน่ะ

521
00:43:33,777 --> 00:43:36,572
ฉันไม่ได้พาคุณปู่คนนั้นมา
เพื่อตัวเขาเองหรอกค่ะ

522
00:43:36,655 --> 00:43:40,993
ฮยอนจุงจะได้ชีวิตที่
โดนชิงไปกลับคืนมาบ้าง

523
00:43:42,536 --> 00:43:45,414
เราทำได้แค่ช่วงที่
ปู่คนนั้นยังมีชีวิตอยู่

524
00:43:45,623 --> 00:43:47,249
ฉันถึงพาแกมาที่นี่ไงคะ

525
00:43:50,252 --> 00:43:52,296
ต้องให้ฮยอนจุงตัดสินใจเองแล้วล่ะ

526
00:44:12,524 --> 00:44:16,153
ตอนนั้นมีการทิ้งระเบิด
ที่ทำให้พ่อแม่ของเขาตาย

527
00:44:16,236 --> 00:44:19,573
ส่วนฮยอนจุงเอง
ก็ช่วยน้องสาวมาได้แบบฉิวเฉียด

528
00:44:34,129 --> 00:44:35,547
ค่อยๆ กินนะ

529
00:44:37,883 --> 00:44:38,884
อร่อยไหม

530
00:44:40,094 --> 00:44:43,430
ฮยอนมี ไว้เราไปถึงบ้านคุณลุง
ที่ปูซานเมื่อไหร่

531
00:44:43,514 --> 00:44:44,932
เธอจะได้กินเต็มที่

532
00:44:45,015 --> 00:44:47,810
และรักษาแผลให้หาย
จะได้ไม่ต้องเจ็บอีก

533
00:44:48,811 --> 00:44:50,854
น้องสาวของเขาเจ็บหนัก

534
00:44:50,938 --> 00:44:52,606
เขาเลยร้อนใจ

535
00:44:52,689 --> 00:44:54,650
แทนที่จะไปกับผู้ลี้ภัยคนอื่นๆ

536
00:44:54,733 --> 00:44:57,486
ฉันได้ยินว่าเขาตัดสินใจ
ลัดไปทางภูเขาแทน

537
00:45:17,089 --> 00:45:18,215
อย่าขยับ

538
00:45:34,106 --> 00:45:35,274
จีฮยอนจุง

539
00:45:36,692 --> 00:45:37,818
แทซอก

540
00:45:38,652 --> 00:45:40,946
นั่นเป็นตอนที่เขาเจอกับทหารหนีทัพ

541
00:45:41,488 --> 00:45:43,031
ซึ่งก็คือเพื่อนเขา

542
00:45:50,122 --> 00:45:51,498
ค่อยๆ กินน่า

543
00:45:53,876 --> 00:45:55,836
น้องสาวฉันเจ็บหนัก

544
00:45:56,879 --> 00:45:58,464
นายรู้ทางลัดหรือเปล่า

545
00:46:01,842 --> 00:46:04,970
เราจะไปบ้านของคุณลุง
ที่อยู่ในปูซานกัน

546
00:46:05,679 --> 00:46:07,181
ไปกับเรานะ แทซอก

547
00:46:13,604 --> 00:46:14,605
ถอดชุดออก

548
00:46:16,023 --> 00:46:17,316
บอกให้ถอดไง

549
00:46:18,358 --> 00:46:20,819
ถ้าฉันยังใส่ชุดนี่ ฉันจะโดนยิงตาย

550
00:46:22,196 --> 00:46:23,363
ถอดชุดสิ

551
00:46:26,366 --> 00:46:27,576
แทซอก

552
00:46:37,336 --> 00:46:39,922
อย่าเอากระเป๋าไปเลย
ยาของฮยอนมีอยู่ในนี้

553
00:46:40,005 --> 00:46:41,632
เธอจะตายเอานะ

554
00:46:49,515 --> 00:46:51,183
ปล่อยซะ ไม่งั้นฉันยิงนะ

555
00:47:20,712 --> 00:47:22,089
พี่คะ

556
00:47:23,340 --> 00:47:24,675
พี่คะ

557
00:47:25,259 --> 00:47:26,635
พี่คะ

558
00:47:27,469 --> 00:47:29,221
- พี่คะ
- ฮยอนจุง

559
00:47:30,389 --> 00:47:32,724
ฉันไม่ได้ตั้งใจยิงนะ นายก็รู้ใช่ไหม

560
00:47:32,808 --> 00:47:34,518
- พี่คะ
- เวรเอ๊ย

561
00:47:34,685 --> 00:47:36,687
- พี่คะ
- ฉันขอโทษ

562
00:47:38,188 --> 00:47:39,731
{\an8}(จีฮยอนจุง)

563
00:47:40,399 --> 00:47:43,402
- พี่คะ
- เอาน้องฉันไปด้วย

564
00:47:43,735 --> 00:47:45,028
พี่คะ

565
00:47:45,112 --> 00:47:47,864
เอาน้องฉันไปด้วยเถอะ

566
00:47:47,948 --> 00:47:49,866
- พี่คะ
- ขอร้องล่ะ

567
00:48:01,712 --> 00:48:05,007
พี่คะ พี่

568
00:48:27,946 --> 00:48:31,408
เพื่อนเขาพาฮยอนมีไปที่บ้านลุงของเขา

569
00:48:31,491 --> 00:48:32,326
(จีฮยอนจุง)

570
00:48:32,409 --> 00:48:34,995
ญาติของพวกเขาจำฮยอนมีได้

571
00:48:35,078 --> 00:48:37,456
จึงไม่แปลกที่จะคิดว่าคนที่พาเธอมา

572
00:48:38,498 --> 00:48:40,542
คือฮยอนจุง

573
00:48:40,876 --> 00:48:43,837
นับตั้งแต่นั้นมา
เขาก็ใช้ชีวิตในฐานะจีฮยอนจุง

574
00:48:50,010 --> 00:48:54,640
ท่านประธานบอกว่าฮยอนมีคือกระสุน
ที่เขาใช้ยิงใส่ศัตรูของตัวเองครับ

575
00:48:56,141 --> 00:49:00,312
ฮยอนจุงมักจะพูดถึงน้องสาว
ด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มอยู่ตลอด

576
00:49:00,395 --> 00:49:02,898
เวลาเขามองเพื่อนเขา
คนที่ดูแลน้องสาวให้

577
00:49:03,649 --> 00:49:05,817
เขาคงรู้สึกจงเกลียดจงชังมาก

578
00:49:15,577 --> 00:49:18,747
จีฮยอนจุง มานั่งทำหน้าบูดอะไรตรงนี้

579
00:49:23,460 --> 00:49:26,213
พอใบไม้กับดอกไม้ร่วงไปหมดแบบนี้

580
00:49:26,296 --> 00:49:27,881
ต้นไม้นี่ดูโทรมจริงๆ

581
00:49:28,298 --> 00:49:30,550
ยิ่งมีผู้ชายมานั่งจุ้มปุ๊ก
อยู่ตรงนี้

582
00:49:30,634 --> 00:49:32,928
อย่างกับหมาติดฝนก็ยิ่งหนักไปใหญ่

583
00:49:41,561 --> 00:49:43,063
แบบนี้ไม่ยุติธรรมเลย

584
00:49:43,480 --> 00:49:46,650
ผมทนเห็นเขาได้ทำทุกอย่าง
ที่ผมฝันอยากทำ

585
00:49:46,733 --> 00:49:48,026
ไม่ไหวจริงๆ

586
00:49:51,029 --> 00:49:52,406
ผมไม่มีวันยกโทษให้เขาหรอก

587
00:49:52,948 --> 00:49:55,617
ใครจะไปยกโทษ
ให้คนที่ยิงอกเราทะลุเป็นรูได้

588
00:49:57,703 --> 00:49:59,371
ไปฟังเขาพูดให้จบๆ เถอะ

589
00:49:59,955 --> 00:50:01,873
ฉันมั่นใจว่าเขาไม่ได้มาอวดว่า

590
00:50:01,957 --> 00:50:03,542
หลังฆ่านายก็ได้มีชีวิตดีๆ หรอก

591
00:50:03,959 --> 00:50:07,713
เขาคงมาแก้ตัวว่าชีวิตก็ยากลำบาก
สำหรับเขาเหมือนกัน

592
00:50:11,508 --> 00:50:14,261
แต่การฟังคำแก้ตัวของใครสักคน
ก็ไม่ได้แย่นักหรอก

593
00:50:15,053 --> 00:50:16,555
เราจะรู้สึกดีขึ้นเหมือนกัน

594
00:50:18,473 --> 00:50:21,268
ท่านประธานก็เจอแบบนั้น
มาเหมือนกันเหรอครับ

595
00:50:21,560 --> 00:50:22,561
ใช่

596
00:50:24,271 --> 00:50:27,566
นั่นแหละวิธีที่ทำให้ฉัน
ส่งเขาครั้งสุดท้ายได้

597
00:50:28,358 --> 00:50:29,693
ขณะที่เขาเดินจากไป

598
00:50:31,236 --> 00:50:35,657
ไหนท่านประธานบอกว่า
จำเหตุการณ์หิ่งห้อยไม่ได้ล่ะครับ

599
00:50:37,075 --> 00:50:38,910
ใช่เวลามาจับผิดความทรงจำฉันไหม

600
00:50:39,745 --> 00:50:41,830
ถ้าจะเอาแต่นั่งหน้าบูดอยู่ตรงนี้

601
00:50:41,913 --> 00:50:43,790
ฉันจะไล่เขากลับไปแล้วนะ

602
00:50:45,584 --> 00:50:48,628
โธ่เอ๊ย
ยูนาลงทุนทำทุกอย่างไปเสียเปล่าแท้ๆ

603
00:50:56,094 --> 00:50:59,431
เรื่องนี้จะทำให้เขา
รู้สึกโล่งใจไปตลอดชีวิต

604
00:50:59,890 --> 00:51:01,016
แต่ว่า

605
00:51:02,058 --> 00:51:04,561
ยูนาอุตส่าห์พาเขามาแล้ว
ก็ไปเจอเขาเถอะ

606
00:51:06,813 --> 00:51:11,151
เด็กสาวที่นายชอบ
กำลังพยายามทำอะไรเพื่อนายอยู่นะ

607
00:51:22,746 --> 00:51:24,623
ดูเหมือนว่าการพาคุณปู่มาที่นี่

608
00:51:25,332 --> 00:51:27,751
จะทำให้ฮยอนจุงเป็นทุกข์ยิ่งกว่าเดิม

609
00:51:28,502 --> 00:51:30,212
เพราะงั้นกลับไปเถอะค่ะ

610
00:51:31,171 --> 00:51:32,714
ถ้าอย่างนั้น

611
00:51:35,675 --> 00:51:37,677
ฝากนี่ไปให้เขาทีได้ไหม

612
00:51:40,388 --> 00:51:46,728
(จีฮยอนจุง)

613
00:51:47,687 --> 00:51:50,941
จีฮยอนจุงชอบไปโรงเรียนมากเลยสินะ

614
00:52:04,329 --> 00:52:05,497
คุณโอแทซอก

615
00:52:06,164 --> 00:52:09,459
คุณจีฮยอนจุงบอกว่าจะยอมพบกับคุณครับ

616
00:52:17,676 --> 00:52:19,845
เขาอยากเจอคุณในห้องนี้

617
00:52:20,428 --> 00:52:21,596
เชิญเลยค่ะ

618
00:53:04,097 --> 00:53:07,100
นายยังดูเหมือนเดิมเลยนะ จีฮยอนจุง

619
00:53:09,102 --> 00:53:13,064
ระหว่างที่นายแก่ตัวลง
ฉันก็คอยจับตาดูนายมาตลอดเลยล่ะ

620
00:53:13,940 --> 00:53:14,941
โอแทซอก

621
00:53:26,745 --> 00:53:28,830
(โอแทซอก)

622
00:53:38,798 --> 00:53:43,470
(จีฮยอนจุง)

623
00:53:43,887 --> 00:53:45,597
ทิ้งฮยอนจุงไว้กับศัตรูแบบนี้

624
00:53:45,680 --> 00:53:47,098
ไม่เป็นห่วงเขาบ้างหรือไง

625
00:53:47,599 --> 00:53:49,559
ฮยอนจุงเป็นคนดีอยู่แล้วล่ะครับ

626
00:53:50,477 --> 00:53:52,979
อีกอย่าง
เขาก็จับตาดูเพื่อนคนนี้มาตลอด

627
00:53:53,229 --> 00:53:56,066
ผมมั่นใจว่าจากการที่เขา
ได้เห็นคุณโอคอยดูแลฮยอนมี

628
00:53:56,149 --> 00:53:57,692
เขาคงปล่อยวางไปได้เยอะแล้ว

629
00:53:57,776 --> 00:54:00,362
ในเมื่อฮยอนจุงคนดี
ปล่อยวางไปได้เยอะแล้ว

630
00:54:00,987 --> 00:54:04,699
เจ้าของโรงแรมแสนร้ายคนนี้
จะทำให้เขาต้องชดใช้ก็แล้วกัน

631
00:54:06,701 --> 00:54:08,203
คุณจะเรียกเงินจากเขาเหรอ

632
00:54:08,828 --> 00:54:11,748
เพื่อนของฮยอนจุง
อยู่บนกองเงินกองทองนะ

633
00:54:12,624 --> 00:54:16,419
ฉันจะจัดงานเลี้ยงให้เด็กน้อยของเรา
ก่อนที่เขาจะไปก็แล้วกัน

634
00:54:20,507 --> 00:54:22,717
คุณบริจาคเงินจำนวนมาก
และยังสร้างโรงพยาบาล

635
00:54:22,801 --> 00:54:24,803
โดยใช้ชื่อของจีฮยอนจุงอีกด้วย

636
00:54:24,886 --> 00:54:28,515
ผมใช้เวลาทั้งชีวิต
ไปกับการสำนึกผิดนั่นแหละครับ

637
00:54:30,392 --> 00:54:32,310
งั้นก็ทำเพิ่มอีกสักอย่างสิคะ

638
00:54:33,103 --> 00:54:36,815
ช่วยใช้ชื่อของจีฮยอนจุง
ซื้อโรงเรียนสักแห่งทีเถอะค่ะ

639
00:54:37,691 --> 00:54:40,443
ถ้าเป็นไปได้ก็ขอเป็นโรงเรียนดัง
ที่ฮยอนจุงเคยเรียน

640
00:54:40,902 --> 00:54:42,070
ช่วยซื้อให้ทีนะคะ

641
00:54:44,656 --> 00:54:47,951
(โรงเรียนมัธยมปลายดงซอน)

642
00:54:48,284 --> 00:54:49,953
เราซาบซึ้งใจจริงๆ ครับ

643
00:54:50,036 --> 00:54:54,040
ที่คุณหมอจีฮยอนจุงบริจาคเงิน
จำนวนมหาศาลให้กับทางโรงเรียน

644
00:54:54,958 --> 00:54:57,711
ว่าแต่ว่า ดีแล้วจริงๆ เหรอครับ

645
00:54:57,794 --> 00:55:00,088
ที่จัดงานเล็กๆ ในช่วงกลางคืนแบบนี้

646
00:55:00,171 --> 00:55:03,383
คุณจีฮยอนจุงต้องการแค่ใบรับรอง
วุฒิมัธยมปลายกิตติมศักดิ์ครับ

647
00:55:03,466 --> 00:55:06,720
แถมผู้ที่มาเข้าร่วมงานวันนี้
ก็สะดวกมาตอนกลางคืนมากกว่าด้วย

648
00:55:07,095 --> 00:55:10,306
คนที่จะรับใบประกาศนียบัตร
ก็ชื่อจีฮยอนจุง

649
00:55:10,390 --> 00:55:12,767
ชื่อเหมือนกับคุณหมอจีเลยนะครับ

650
00:55:14,019 --> 00:55:16,646
เขาเป็นนักเรียน
ที่ชอบมาโรงเรียนนี้มากเลยครับ

651
00:55:18,690 --> 00:55:19,774
เขามาแล้วครับ

652
00:55:25,196 --> 00:55:26,948
(พิธีมอบใบประกาศนียบัตร
ของคุณจีฮยอนจุง)

653
00:55:27,574 --> 00:55:29,534
นั่นคงเป็นครอบครัวเขาสินะ

654
00:55:31,619 --> 00:55:33,788
ครับ เป็นครอบครัวเดียวกัน

655
00:55:40,420 --> 00:55:42,630
มากันครบแล้วเหรอครับ

656
00:55:43,673 --> 00:55:46,176
ครับ มีคนมากันเยอะเลย

657
00:55:52,557 --> 00:55:54,934
จะเชิญทุกคนมาให้วุ่นวายทำไมเนี่ย

658
00:55:55,018 --> 00:55:57,604
ใครๆ ก็รักก็ชอบฮยอนจุงกันนะครับ

659
00:55:58,313 --> 00:56:00,899
ท่านยมทูตจัดหารถบัสให้เราแล้ว

660
00:56:00,982 --> 00:56:02,776
ดังนั้นไม่ต้องกังวลนะคะ

661
00:56:11,451 --> 00:56:14,162
นี่คือใบประกาศนียบัตรกิตติมศักดิ์
ของคุณครับ

662
00:56:27,300 --> 00:56:28,802
ดีใจด้วยนะที่เรียนจบแล้ว

663
00:56:29,302 --> 00:56:30,845
ขอบใจนะ

664
00:56:36,101 --> 00:56:38,937
ขอบคุณที่มากันนะครับ

665
00:56:46,528 --> 00:56:47,737
ชนแก้วให้...

666
00:56:47,821 --> 00:56:49,489
- ฮยอนจุง
- ฮยอนจุง

667
00:56:49,572 --> 00:56:52,200
- ขอบคุณครับ
- ยินดีด้วยนะ

668
00:56:55,161 --> 00:56:56,162
ชานซอง

669
00:56:56,663 --> 00:56:59,082
คนพวกนี้เป็นผีกันหมดเลยเหรอ

670
00:56:59,332 --> 00:57:02,752
ใช่ คนที่พี่มองเห็น
เขาเป็นผีกันมานานมากแล้ว

671
00:57:02,836 --> 00:57:03,920
เลยแสดงตนให้เห็นได้

672
00:57:04,003 --> 00:57:07,132
แสดงตนให้เห็นงั้นเหรอ
ฟังดูเป็นความสามารถขั้นสุดยอดเลย

673
00:57:08,133 --> 00:57:09,259
นอกจากโต๊ะนั้นแล้ว

674
00:57:09,342 --> 00:57:11,469
ทั้งร้านก็มีพนักงานของเรา
นั่งอยู่เต็มเลย

675
00:57:12,971 --> 00:57:15,932
โต๊ะนั้นนั่งเต็ม
โต๊ะนี้ก็นั่งกันเต็มเหมือนกันเหรอ

676
00:57:18,017 --> 00:57:21,104
พี่ ถ้าทำใจไม่ได้
พี่ออกไปรอข้างนอกก็ได้นะ

677
00:57:21,187 --> 00:57:23,064
ไม่ลำบาก ไม่เป็นไรเลย

678
00:57:23,231 --> 00:57:25,567
จะได้เห็นผีมากินเลี้ยงบริษัทแบบนี้
ในโอกาสไหนได้อีก

679
00:57:25,650 --> 00:57:27,610
ผมอยากขอบคุณทุกคน...

680
00:57:28,486 --> 00:57:31,656
นี่ แน่ใจนะว่าญาติของมันวอลไม่ใช่คน

681
00:57:31,739 --> 00:57:32,991
เรื่องมันยาวน่ะ

682
00:57:33,074 --> 00:57:35,452
เธอเคยเป็นผี
จากนั้นก็สิงร่างคนอื่น...

683
00:57:35,535 --> 00:57:37,620
ช่างมันๆ มีสิงคนด้วย

684
00:57:37,704 --> 00:57:40,248
ตั้งแต่นี้ไป ผมจะดูแลทุกคน
และขยันให้มากขึ้น

685
00:57:40,331 --> 00:57:42,417
- ขอบคุณนะครับ
- ฮยอนจุง สู้ๆ

686
00:57:42,500 --> 00:57:45,044
- สู้ๆ
- ไชโย

687
00:57:48,131 --> 00:57:50,633
ชานซอง นายชอบผีพวกนี้เหรอ

688
00:57:50,967 --> 00:57:53,261
นี่เป็นครั้งแรกเลย
ที่เรามาทานข้าวด้วยกัน

689
00:57:53,344 --> 00:57:55,847
เวลาทานข้าวกับเพื่อนร่วมงาน
ก็สนุกดีนี่นา

690
00:57:58,850 --> 00:58:01,811
ซานเชส อย่าดื่มเยอะจนเมาดีกว่า

691
00:58:01,978 --> 00:58:03,855
ผีขี้แกล้งบางตน

692
00:58:04,063 --> 00:58:06,149
จะชอบสิงคนที่เมาน่ะ

693
00:58:07,192 --> 00:58:08,193
พูดจริงเหรอ

694
00:58:09,903 --> 00:58:11,905
ผีตนที่นั่งอยู่โต๊ะนั้น

695
00:58:12,280 --> 00:58:14,491
เอาแต่จ้องพี่ใหญ่เลยแหละ

696
00:58:15,867 --> 00:58:16,910
ระวังด้วย

697
00:58:19,370 --> 00:58:23,124
พวกผีคงชอบคนหน้าตาดีแบบฉันสินะ
ใช่ไหม

698
00:58:40,099 --> 00:58:42,602
(ตั้งค่ากล้องติดรถ)

699
00:58:48,274 --> 00:58:51,027
แม่เจ้า นั่นผีหรือเปล่า

700
00:58:51,110 --> 00:58:52,987
สงสัยฉันจะมองเห็นผีแล้ว

701
00:58:57,784 --> 00:59:01,079
ดูนี่ เขาโผล่ในกล้องตามปกติ
ไม่ใช่ผีหรอก

702
00:59:01,829 --> 00:59:03,206
ตกใจหมดเลย

703
00:59:04,082 --> 00:59:05,375
ไม่ใช่ผีสินะ

704
00:59:06,584 --> 00:59:10,421
ไม่เห็นต้องกลัวขนาดนั้นเลย
ผีก็เคยเป็นคนเหมือนเรานี่แหละ

705
00:59:10,505 --> 00:59:13,925
ใครบ้างจะไม่กลัวผี
นายนั่นแหละที่พิลึกคน

706
00:59:15,510 --> 00:59:18,555
ชานซอง ฉันว่านายถลำลึกเกินไปแล้วนะ

707
00:59:18,888 --> 00:59:21,933
ฉันกลัวว่าวันดีคืนดี
นายจะไปอยู่อีกโลกโดยถาวร

708
00:59:23,309 --> 00:59:25,520
ผมเข้าใจว่าพี่เป็นกังวล

709
00:59:26,312 --> 00:59:29,482
แต่ทุกคนที่พี่เห็นวันนี้
สุดท้ายก็จะข้ามไปภพหน้าเอง

710
00:59:30,233 --> 00:59:31,317
มันวอลด้วยเหรอ

711
00:59:33,820 --> 00:59:34,862
อือ

712
00:59:36,281 --> 00:59:37,490
คุณจางมันวอลก็ด้วย

713
00:59:48,918 --> 00:59:50,503
ตอนท่านประธานไม่อยู่

714
00:59:51,004 --> 00:59:53,214
ฉันได้มอบยาให้ผู้จัดการกูแล้วค่ะ

715
01:00:00,763 --> 01:00:02,223
แต่เขาไม่เอาไปนี่

716
01:00:03,850 --> 01:00:04,976
อย่างนั้นล่ะค่ะ

717
01:00:05,727 --> 01:00:08,062
ผู้จัดการคงเชื่ออย่างสุดใจ

718
01:00:08,146 --> 01:00:09,731
ว่าคุณจะกลับมา

719
01:00:14,277 --> 01:00:16,112
คุณคงไม่เชื่อแบบนั้นสินะ

720
01:00:16,446 --> 01:00:19,574
ฉันดีใจที่คุณหลุดพ้น
จากโรงแรมแห่งนี้ค่ะ

721
01:00:20,158 --> 01:00:21,159
แต่ว่า

722
01:00:22,285 --> 01:00:23,578
คุณก็กลับมาอยู่ดี

723
01:00:24,329 --> 01:00:26,956
ฉันไม่ได้กลับมา
เพราะถูกผูกไว้กับต้นจันทราแล้วล่ะ

724
01:00:28,625 --> 01:00:30,793
เดี๋ยวเจ้าของคนใหม่ก็จะมาแล้ว

725
01:00:31,461 --> 01:00:33,046
มาโกกำลังจัดการอยู่

726
01:00:34,047 --> 01:00:36,716
ผู้จัดการกูก็ทราบเรื่องนี้ใช่ไหมคะ

727
01:00:37,967 --> 01:00:40,762
อือ เขารู้อยู่แล้วล่ะ

728
01:00:42,096 --> 01:00:43,598
ต่อให้เราไม่พูดถึงก็รู้

729
01:00:46,601 --> 01:00:50,104
ฉันอยากเป็นคนส่งคุณคิมซอนบี
ฮยอนจุง และคุณไปภพหน้า

730
01:00:51,731 --> 01:00:53,858
ระหว่างที่ฉันยังอยู่ที่นี่

731
01:00:55,526 --> 01:00:56,611
แต่ว่า

732
01:00:58,821 --> 01:01:00,448
ฉันไม่มั่นใจว่าจะทันไหม

733
01:01:19,676 --> 01:01:22,053
ท่านประธานอยู่ข้างในค่ะ

734
01:01:22,428 --> 01:01:23,554
คุณชเว

735
01:01:24,263 --> 01:01:25,848
ผมไปเยี่ยมผู้หญิง

736
01:01:26,474 --> 01:01:28,267
ที่เราเจอที่ร้านยามา

737
01:01:28,643 --> 01:01:30,395
เธอใกล้คลอดแล้วครับ

738
01:01:32,021 --> 01:01:35,024
ถ้าเด็กที่เกิดมา
สามารถสืบสกุลต่อไปได้

739
01:01:37,485 --> 01:01:39,112
คุณจะอยู่ต่อหรือเปล่า

740
01:01:41,989 --> 01:01:43,616
คุณกลัวว่า

741
01:01:43,950 --> 01:01:45,576
พอท่านประธานไม่อยู่

742
01:01:45,660 --> 01:01:47,328
และโฮเทล เดล ลูนาหายไป

743
01:01:48,037 --> 01:01:49,706
ฉันจะเร่ร่อนเหรอคะ

744
01:01:51,499 --> 01:01:52,792
แสดงว่าคุณรู้แล้ว

745
01:01:54,085 --> 01:01:55,837
ฉันเพิ่งทราบนี่แหละค่ะ

746
01:01:57,505 --> 01:02:01,634
ท่านประธานไม่ได้ถูกผูก
ไว้กับต้นจันทราอีกต่อไปแล้ว

747
01:02:02,218 --> 01:02:05,972
ถ้าต้องการ เธอก็สามารถข้าม
ไปยังชีวิตหลังความตายได้

748
01:02:07,640 --> 01:02:11,227
ตอนนี้สิ่งที่ผูกมัด
ท่านประธานไว้กับที่นี่

749
01:02:12,061 --> 01:02:13,813
คงจะเป็นผู้จัดการกูนั่นแหละค่ะ

750
01:02:14,689 --> 01:02:16,649
คุณกังวลว่าผมจะกลายเป็น

751
01:02:17,358 --> 01:02:18,818
ต้นจันทราอีกต้นเหรอครับ

752
01:02:19,694 --> 01:02:21,070
ฉันนึกถึงคำพูด

753
01:02:21,696 --> 01:02:24,866
ที่ท่านมาโกเคยพูดไว้กับผีเจ้าสาว

754
01:02:24,991 --> 01:02:27,827
ที่มาจัดงานแต่งงานที่นี่
ขึ้นมาได้น่ะค่ะ

755
01:02:28,619 --> 01:02:30,163
ท่านว่าการตัดสินใจที่จะยอมปล่อยไป

756
01:02:31,205 --> 01:02:34,542
ต้องอาศัยหัวใจที่ยิ่งใหญ่
กว่าการรั้งไว้เสียอีก

757
01:03:01,652 --> 01:03:05,448
ให้ตายสิ หนักเป็นบ้า แขนจะหลุดแล้ว

758
01:03:14,207 --> 01:03:15,082
นี่อะไรเหรอครับ

759
01:03:15,166 --> 01:03:18,044
ฉันจะเอากระเป๋าพวกนี้
ออกมาเป็นครั้งคราวน่ะ

760
01:03:18,336 --> 01:03:20,755
ฝุ่นฟุ้งเต็มเลย

761
01:03:27,804 --> 01:03:30,431
ซ่าดีจัง ลองเปิดมันดูสิ

762
01:03:44,362 --> 01:03:45,947
- กล้องนี่ครับ
- ใช่

763
01:03:46,531 --> 01:03:51,577
ฉันใช้กล้องตัวนั้น
ถ่ายรูปทั้งหมดนี่เลยล่ะ

764
01:03:53,162 --> 01:03:54,455
มันดูเก่าใช่ย่อย

765
01:03:55,706 --> 01:03:58,668
มีรูปไหนที่ผู้จัดการคนก่อนๆ
ถ่ายให้คุณไหมครับ

766
01:03:58,751 --> 01:04:00,461
ขอดูก่อนนะ...

767
01:04:01,504 --> 01:04:04,048
รูปนั้น คนที่ถ่ายรูปโรงแรมมันวอล

768
01:04:04,131 --> 01:04:06,300
หนีไปหลังจากใช้เงินฉันจนหมด

769
01:04:06,592 --> 01:04:10,346
ฉันตามเขาไปและเจอว่า
ภรรยาของเขาใกล้คลอดแล้ว

770
01:04:10,555 --> 01:04:11,848
ฉันเลยปล่อยเขาไป

771
01:04:12,807 --> 01:04:16,227
นายรู้จักฮวังมุนซุก
แห่งโฮเทล เดล ลูนาแล้ว

772
01:04:16,352 --> 01:04:19,230
ส่วนก่อนหน้านั้นนานเลย...

773
01:04:19,397 --> 01:04:20,606
รูปนั้นล่ะ

774
01:04:21,983 --> 01:04:26,320
ผู้จัดการตอนนั้นหล่อมาก
หล่อแบบไม่มีใครเทียบได้เลย

775
01:04:27,280 --> 01:04:29,282
หนุ่มหล่อจะโดนเรียกว่าพี่ใช่ไหม

776
01:04:29,365 --> 01:04:31,951
คนนี้หล่อจนอยากเรียกพี่จ๋าเลยล่ะ

777
01:04:33,035 --> 01:04:34,412
ผมไม่เชื่อหรอก

778
01:04:35,204 --> 01:04:37,123
คุณคิมซอนบีเล่าให้ผมฟังหมดแล้ว

779
01:04:37,206 --> 01:04:39,417
ในบรรดาผู้จัดการในช่วง 500 ปีมานี้

780
01:04:40,418 --> 01:04:43,379
ผมคือคนที่หน้าตาดีที่สุด

781
01:04:45,047 --> 01:04:48,384
เขาบอกผมว่าคุณตกหลุมรักผม
เพราะหน้าตานี่แหละ

782
01:04:49,552 --> 01:04:51,470
ไหงคุยเรื่องพรรค์นั้นกับคิมซอนบี

783
01:04:51,554 --> 01:04:53,556
พวกนายไปสนิทกันตอนไหน

784
01:04:54,223 --> 01:04:57,059
เพราะอย่างนี้คุณถึงควรถ่ายรูปพวกนี้

785
01:04:57,143 --> 01:04:58,769
กับคนที่อยู่ด้วยตอนนั้น

786
01:04:58,853 --> 01:05:00,396
จะได้มีหลักฐานมายืนยันไง

787
01:05:01,314 --> 01:05:02,315
ตอนนั้น

788
01:05:03,232 --> 01:05:06,527
ฉันมองว่าพวกเขาก็แค่ผ่านมา
แล้วผ่านไป ไม่มีความหมาย

789
01:05:07,153 --> 01:05:11,115
แต่พอได้มายืนมองรูปพวกนี้กับนายแล้ว

790
01:05:12,283 --> 01:05:16,120
ฉันก็รู้สึกเสียดาย
ที่ไม่ได้ถ่ายรูปกับพวกเขาเก็บไว้เลย

791
01:05:18,873 --> 01:05:20,583
งั้นมาถ่ายเก็บไว้กันเลยไหมครับ

792
01:05:21,334 --> 01:05:22,543
ด้วยกล้องตัวนั้นน่ะ

793
01:05:27,590 --> 01:05:31,218
ฮยอนจุงได้รับใบประกาศแล้ว
แต่ก็ยังไม่ได้ถ่ายรูปเลย

794
01:05:31,385 --> 01:05:33,638
ให้ทุกคนมาถ่ายรูปด้วยกันดีกว่าครับ

795
01:05:33,721 --> 01:05:34,805
ผมจะถ่ายให้

796
01:05:53,032 --> 01:05:56,285
ผมไม่เคยถ่ายรูปมาก่อนเลย
กล้องจะถ่ายติดผมไหมนะ

797
01:05:56,369 --> 01:05:59,497
ติดสิครับ
ผมเคยใช้มือถือถ่ายรูปตัวเองแล้ว

798
01:06:00,122 --> 01:06:02,875
เราน่าจะปัดแก้ม
ให้มีสีสันเพิ่มสักหน่อยนะคะ

799
01:06:02,959 --> 01:06:05,378
ตอนนี้หน้าซีดเหมือนผีเลย

800
01:06:05,670 --> 01:06:07,004
ไม่เป็นไรหรอก

801
01:06:07,088 --> 01:06:09,382
เราเป็นผีอยู่แล้ว
จะให้ดูเหมือนอะไรล่ะ

802
01:06:10,091 --> 01:06:13,260
ฮยอนจุง อย่าอ้าปากตอนถ่ายรูปเชียว

803
01:06:13,344 --> 01:06:16,180
คิมซอนบี ห้ามกะพริบตานะ

804
01:06:21,435 --> 01:06:22,478
เอานะครับ

805
01:06:23,521 --> 01:06:24,647
จะถ่ายแล้วนะ

806
01:06:25,147 --> 01:06:28,567
หนึ่ง สอง สาม...

807
01:06:40,955 --> 01:06:42,540
ผู้จัดการก็มาถ่ายด้วยสิ

808
01:06:42,623 --> 01:06:44,000
รีบวิ่งมาเลยค่ะ

809
01:06:44,083 --> 01:06:45,751
มาสิครับ ผู้จัดการกู

810
01:07:25,624 --> 01:07:27,376
คุณนั่งทับแบบนี้ ผมจะเอาไปเก็บยังไง

811
01:07:28,252 --> 01:07:29,253
ลุกสิครับ

812
01:07:30,546 --> 01:07:32,006
ลองอุ้มฉันไปสิ

813
01:07:34,300 --> 01:07:37,386
บอกให้ลองไง
ถ้านายไม่อุ้ม ฉันก็ไม่ขยับให้หรอก

814
01:07:37,720 --> 01:07:40,389
ไม่เอาครับ คุณเอาไปเก็บเองแล้วกัน

815
01:07:46,979 --> 01:07:49,106
ไปในห้องเลย

816
01:08:03,662 --> 01:08:06,415
เราถ่ายรูปเสร็จแล้ว
ไปกินจาจังมยอนกันเถอะครับ

817
01:08:10,419 --> 01:08:11,504
หน็อยแน่

818
01:08:16,425 --> 01:08:17,593
ได้ถ่ายรูปแล้วสินะ

819
01:08:18,344 --> 01:08:20,179
ตอนถ่ายสนุกมากเลยล่ะ

820
01:08:21,972 --> 01:08:23,224
ทำไมไม่เรียกฉันด้วย

821
01:08:23,641 --> 01:08:27,645
เราถ่ายกับผู้จัดการกู
ไว้เป็นที่ระลึก

822
01:08:27,770 --> 01:08:30,689
ก่อนที่ท่านประธานจะไม่อยู่
และโรงแรมนี้จะหายไปน่ะ

823
01:08:30,940 --> 01:08:33,359
โรงแรมจะหายไปงั้นเหรอ ทำไมล่ะ

824
01:08:33,609 --> 01:08:38,531
ท่านมาโกกำลังเตรียมสร้าง
โรงเตี๊ยมจันทราแห่งใหม่อยู่น่ะ

825
01:08:40,282 --> 01:08:43,619
ในเมื่อเป็นแบบนั้น
โฮเทล เดล ลูนาของท่านประธาน

826
01:08:44,453 --> 01:08:45,621
ก็จะหายไป

827
01:08:45,871 --> 01:08:46,914
แล้วนายล่ะ

828
01:08:48,165 --> 01:08:51,377
ถ้าโรงแรมหายไป
นายก็จะข้ามไปภพหน้าด้วยเหรอ

829
01:09:23,159 --> 01:09:25,619
รสชาติค่อยๆ เข้าทางแล้ว

830
01:09:28,080 --> 01:09:32,168
ได้ยินว่าท่านมาโกกำลังหมักเหล้า
สำหรับเจ้าของโรงแรมคนต่อไปอยู่

831
01:09:32,960 --> 01:09:34,545
ฉันจะดื่มแล้วรับช่วงต่อเอง

832
01:09:34,628 --> 01:09:37,214
ใครจะได้เป็นเจ้าของ
ขึ้นอยู่กับท่านมาโกนู่น

833
01:09:37,298 --> 01:09:40,467
งั้นก็ให้ท่านประธานดื่ม
แล้วเป็นเจ้าของต่อไปสิคะ

834
01:09:40,551 --> 01:09:43,804
ท่านประธานอุตส่าห์หลุดพ้นแล้ว
คิดว่าท่านมาโกจะยอมหรือไง

835
01:09:44,847 --> 01:09:46,223
ท่านมาโกจะมาเมื่อไหร่คะ

836
01:09:46,307 --> 01:09:47,391
จะเจอท่านได้ที่ไหน

837
01:09:47,474 --> 01:09:50,728
ท่านไม่ใช่คนที่เรานึกอยากจะเจอ
ก็ได้เจอหรอกนะ

838
01:09:50,811 --> 01:09:52,980
ไม่มีใครที่นี่เจอเธอได้เลยเหรอคะ

839
01:09:54,356 --> 01:09:58,277
รู้สึกว่าผู้จัดการกูจะได้รับอนุญาต
ให้เข้าร้านยาของท่านมาโกได้นะ

840
01:09:58,360 --> 01:10:02,072
เขาบอกว่าเขาได้หิ่งห้อย
มาจากร้านท่านนี่แหละ

841
01:10:27,014 --> 01:10:28,891
(ร้านขายยา
11-28 ตรอกยักแจ ตลาดคยองดง)

842
01:10:33,270 --> 01:10:34,939
- ชน
- ชน

843
01:10:38,817 --> 01:10:41,028
ซานเชส ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะ

844
01:10:41,320 --> 01:10:44,365
ไว้เราไปกินข้าวกับชานซองกัน
ฉันเลี้ยงเอง

845
01:10:44,448 --> 01:10:46,325
คุณจะกลับไปอยู่บ้านแล้วเหรอ

846
01:10:47,076 --> 01:10:48,285
อยู่กับผมต่างหากครับ

847
01:10:48,994 --> 01:10:50,496
จะย้ายไปอยู่ด้วยกันงั้นเหรอ

848
01:10:51,538 --> 01:10:53,207
คุณยองซูต้องลำบากแน่ๆ

849
01:10:53,958 --> 01:10:56,418
มีราก็พยายามจะช่วยงานบ้านอยู่หรอก

850
01:10:56,502 --> 01:10:58,671
แต่เธอทำอะไรไม่ได้สักอย่าง

851
01:10:59,129 --> 01:11:00,798
ผมรู้แล้วล่ะครับ

852
01:11:00,881 --> 01:11:02,633
เราทะเลาะกันเป็นว่าเล่น

853
01:11:02,716 --> 01:11:06,220
เราเลยตัดสินใจรอดูว่า
เราจะทะเลาะกันได้จนถึงเมื่อไหร่

854
01:11:06,470 --> 01:11:09,265
โชคดีที่ผมถนัดเรื่องทำความสะอาด

855
01:11:09,348 --> 01:11:13,185
ส่วนเธอก็มีฝีมือ
ด้านการทำอาหารมากกว่าผม

856
01:11:14,728 --> 01:11:15,980
จริงเหรอครับ

857
01:11:16,063 --> 01:11:17,064
ครับ

858
01:11:17,731 --> 01:11:21,568
กิมจิกับของเคียง
ที่เธอเอามาให้ผมก็อร่อยดีนะครับ

859
01:11:22,278 --> 01:11:25,155
ฉันไม่ได้ทำของพวกนั้นเองหรอก

860
01:11:25,364 --> 01:11:28,534
- พ่อกับแม่ก็ช่วยทำด้วยน่ะ
- เหรอ

861
01:11:28,617 --> 01:11:31,745
พวกท่านทำของพวกนั้นที่โรงงาน
เธอก็พูดจริงอยู่นะ

862
01:11:31,829 --> 01:11:33,289
"โรงงาน" เหรอครับ

863
01:11:34,373 --> 01:11:37,626
พ่อแม่ฉันมีโรงงานกิมจิน่ะค่ะ

864
01:11:38,544 --> 01:11:41,422
ออกรายการขายของตลอดเลยนะ
รู้จักแดโฮกิมจิไหมครับ

865
01:11:41,505 --> 01:11:43,382
"แดโฮกิมจิ" งั้นเหรอครับ

866
01:11:43,465 --> 01:11:46,760
สมัยก่อนผมกินยี่ห้อนั้นตลอดเลย

867
01:11:47,803 --> 01:11:51,849
มิน่าของเคียงที่มีราทำมาให้
ถึงได้ถูกปากผมพอดี

868
01:11:52,141 --> 01:11:53,392
ถึงว่าล่ะ

869
01:11:53,600 --> 01:11:57,771
อาหารที่เคยช่วยประทังชีวิตคุณ
เป็นของที่พ่อแม่ฉันทำสินะเนี่ย

870
01:11:58,522 --> 01:12:00,399
เราเกิดมาคู่กันจริงๆ ด้วย

871
01:12:00,482 --> 01:12:02,067
นั่นสินะ

872
01:12:02,151 --> 01:12:04,987
ผมกับชานซอง
ก็เคยกินกิมจิยี่ห้อนั้นนะ

873
01:12:05,070 --> 01:12:07,406
มันเป็นยี่ห้อที่คนกินกันทั้งประเทศ

874
01:12:07,489 --> 01:12:09,700
ผมว่ามันไม่ได้พิเศษขนาดนั้นมั้ง

875
01:12:09,783 --> 01:12:12,286
คุณยองซูบอกว่ามันถูกปากเขาพอดีนี่

876
01:12:12,369 --> 01:12:14,371
- ใช่ไหมคะ
- ใช่แล้ว

877
01:12:14,455 --> 01:12:15,873
- ชนนะ
- ชน

878
01:12:16,165 --> 01:12:18,000
- ชนแบบหวานแหววนะ
- แบบหวานแหวว

879
01:12:18,083 --> 01:12:19,460
ใจตรงกันเลย

880
01:12:22,296 --> 01:12:24,923
ขอให้หวานกันแบบนี้
จนย้ายไปอยู่ด้วยกันเลยนะ

881
01:12:25,007 --> 01:12:27,217
อย่าทะเลาะกัน
แล้วมาขออยู่ที่นี่ต่อล่ะ

882
01:12:30,554 --> 01:12:31,388
อร่อยไหม

883
01:12:31,472 --> 01:12:32,306
อร่อยสิ

884
01:12:36,310 --> 01:12:38,687
คุณเป็นนักเขียนทั้งสองคนเลยใช่ไหม

885
01:12:38,771 --> 01:12:42,066
นี่เป็นเครื่องดื่ม
ที่หลี่ไป๋ชอบดื่มครับ

886
01:12:43,108 --> 01:12:46,779
เขาเป็นนักเขียนนวนิยาย
ที่ขายดีติดอันดับครับ

887
01:12:46,862 --> 01:12:49,239
แต่เสียชีวิต
ก่อนออกหนังสือเล่มใหม่พอดี

888
01:12:49,323 --> 01:12:51,158
โชคไม่ดีมากเลยล่ะครับ

889
01:12:51,450 --> 01:12:53,494
ผมค้นหาข้อมูลเยอะมาก

890
01:12:53,577 --> 01:12:55,454
และเนื้อเรื่องก็น่าสนใจด้วย

891
01:12:55,746 --> 01:12:57,414
เกี่ยวกับอะไรเหรอครับ

892
01:12:57,498 --> 01:13:00,501
มันเป็นเรื่องของนักปราชญ์
ในยุคโชซอนคนหนึ่งน่ะ

893
01:13:01,377 --> 01:13:02,795
คุณบาร์เทนเดอร์เป็นนักปราชญ์

894
01:13:02,878 --> 01:13:05,297
ที่สอบเข้ารับราชการผ่าน
ด้วยคะแนนสูงสุดเชียวนะครับ

895
01:13:05,714 --> 01:13:07,216
จริงเหรอครับ

896
01:13:07,299 --> 01:13:09,385
คุณชื่ออะไรเหรอ

897
01:13:09,468 --> 01:13:12,096
ชื่อผมไม่ได้ถูกบันทึกไว้
ในประวัติศาสตร์หรอกครับ

898
01:13:12,179 --> 01:13:14,932
ตัวเอกในนิยายที่ผมกำลังเขียนตอนนั้น

899
01:13:15,015 --> 01:13:17,559
ก็สอบเข้ารับราชการผ่าน
ด้วยคะแนนสูงสุด

900
01:13:17,643 --> 01:13:20,813
แต่การแต่งตั้งของเขา
ถูกยกเลิกไปซะก่อน

901
01:13:20,896 --> 01:13:22,731
เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงเหรอครับ

902
01:13:22,815 --> 01:13:25,067
เขาโดนจับได้ว่าแต่งวรรณกรรมอนาจาร

903
01:13:25,150 --> 01:13:28,570
เลยโดนปราชญ์คนอื่นรุมซ้อม
และผลสอบของเขาก็เป็นโมฆะไป

904
01:13:28,654 --> 01:13:30,531
นี่เป็นเรื่องของปราชญ์ลามก

905
01:13:31,907 --> 01:13:33,283
น่าสนใจดีนะครับ

906
01:13:34,076 --> 01:13:36,537
ปราชญ์ลามกที่ว่า
มีชื่อว่าอะไรเหรอครับ

907
01:13:36,662 --> 01:13:38,247
ชื่อยิ่งใหญ่เชียวล่ะ

908
01:13:38,330 --> 01:13:41,041
ปีกแห่งยุคสมัย ชีอิก

909
01:13:41,291 --> 01:13:43,585
เขามีชื่อว่าคิมชีอิกครับ

910
01:13:49,675 --> 01:13:51,009
คิมชีอิก

911
01:13:51,718 --> 01:13:53,011
ถ้ามียางอาย

912
01:13:53,095 --> 01:13:56,056
ก็อย่าได้โผล่หน้ามาให้เห็นอีก

913
01:13:59,393 --> 01:14:01,979
ผมเขียนเนื้อหาเสร็จหมดแล้วล่ะครับ

914
01:14:02,062 --> 01:14:05,023
มันอาจได้ตีพิมพ์
เป็นผลงานหลังการตายของผมก็ได้

915
01:14:05,399 --> 01:14:07,568
หวังว่าจะได้ตีพิมพ์นะครับ

916
01:14:35,596 --> 01:14:39,349
ได้ยินว่าเหล้านั่น
ทำมาจากพลังงานของดวงจันทร์นะ

917
01:14:46,690 --> 01:14:49,401
มันกลับมามีสภาพ
เหมือนเมื่อก่อนเลยนะคะ

918
01:14:50,194 --> 01:14:52,863
ไม่หรอก
มันไม่เหมือนเมื่อตอนนั้นแล้ว

919
01:14:53,447 --> 01:14:55,949
ย้อนไปตอนนั้นมันเป็นแค่ต้นไม้ประดับ

920
01:14:56,617 --> 01:14:59,953
แต่ตอนนี้ เวลาได้ผันผ่านไปอีกครั้ง

921
01:15:00,037 --> 01:15:01,538
ใบแตกออก

922
01:15:01,830 --> 01:15:03,999
ดอกผลิบานแล้วก็ร่วงโรยไป

923
01:15:06,543 --> 01:15:09,713
คุณหวังว่าจะได้เห็นมันออกใบ

924
01:15:09,796 --> 01:15:13,091
และผลิดอกอีกครั้งไหมคะ

925
01:15:20,015 --> 01:15:21,475
ต้นไม้ต้นนี้ตายไปแล้ว

926
01:15:22,726 --> 01:15:24,853
ถ้าฉันอยากมีช่วงเวลาแบบนั้นอีก

927
01:15:26,355 --> 01:15:27,773
ก็คงต้องข้ามไป

928
01:15:29,483 --> 01:15:30,817
นั่นสินะคะ

929
01:15:33,904 --> 01:15:36,657
ยูนา มีเรื่องอะไรเหรอ

930
01:15:40,077 --> 01:15:41,203
ท่านประธาน

931
01:15:41,662 --> 01:15:45,582
ฉันขโมยเหล้านี่
มาจากร้านขายยาของท่านมาโกค่ะ

932
01:15:51,505 --> 01:15:54,174
ได้ยินว่าเอาไว้สำหรับเจ้าของคนใหม่

933
01:15:56,176 --> 01:15:58,512
ท่านประธานดื่มเหล้านี่

934
01:15:59,763 --> 01:16:01,723
แล้วอยู่ที่โรงแรมต่อได้ไหมคะ

935
01:16:27,207 --> 01:16:29,960
เด็กสาวที่เข้าออกโรงแรมเธอเป็นประจำ

936
01:16:30,043 --> 01:16:32,879
ขโมยเหล้าที่ฉันหมักไป

937
01:16:33,547 --> 01:16:36,383
เธอคงทำแบบนี้เพราะกลัวว่า
ฮยอนจุงที่เป็นพนักงานต้อนรับ

938
01:16:36,466 --> 01:16:37,968
จะต้องข้ามไปภพหน้าน่ะครับ

939
01:16:38,260 --> 01:16:40,262
เธอไม่อยากให้โรงแรมหายไป

940
01:16:40,345 --> 01:16:45,100
งั้นเด็กคนนั้นคงเอาเหล้านั่น
ไปให้จางมันวอลสินะ

941
01:16:47,978 --> 01:16:50,439
ถ้าหล่อนดื่มมันเข้าไป

942
01:16:50,522 --> 01:16:52,899
และได้พลังของต้นจันทรากลับมา

943
01:16:52,983 --> 01:16:55,027
โฮเทล เดล ลูนาก็จะอยู่ต่อไป

944
01:16:57,029 --> 01:16:58,447
พวกเธอสองคน

945
01:16:59,072 --> 01:17:01,575
ก็จะได้อยู่ด้วยกันต่อไป

946
01:17:05,621 --> 01:17:07,664
ถ้าท่านประธานตัดสินใจแบบนั้น

947
01:17:08,749 --> 01:17:10,208
คุณจะไม่ห้ามเหรอครับ

948
01:17:13,003 --> 01:17:15,130
คุณอยากให้เธอจากไปอย่างสงบนี่

949
01:17:18,300 --> 01:17:20,385
ถ้าฉันไม่ห้ามหล่อน

950
01:17:21,428 --> 01:17:24,348
เธอจะทำยังไงกันล่ะ

951
01:17:40,947 --> 01:17:42,699
ผู้จัดการคะ ยูนา...

952
01:17:42,783 --> 01:17:45,744
ผมทราบแล้ว
คุณจางมันวอลอยู่ไหนเหรอครับ

953
01:18:12,145 --> 01:18:15,273
วันแรกที่ฉันถูกผูกติดกับต้นจันทรา

954
01:18:18,068 --> 01:18:20,946
พระจันทร์เต็มดวงตอนนั้น
ก็ใหญ่และสว่างเหมือนกัน

955
01:18:28,870 --> 01:18:32,833
เหล้าที่ฉันดื่มไปเมื่อตอนนั้น
กลับมาอยู่ในมือฉันอีกแล้ว

956
01:18:38,296 --> 01:18:39,423
กูชานซอง

957
01:18:44,261 --> 01:18:46,304
ฉันควรดื่มมันอีกครั้งไหม

958
01:19:00,777 --> 01:19:02,446
ตอนที่ผมย้อนเวลาไป

959
01:19:04,072 --> 01:19:05,699
และได้เจอกับคุณ

960
01:19:06,575 --> 01:19:08,660
ผมอยากดื่มเหล้าที่คุณเสนอให้

961
01:19:09,327 --> 01:19:11,246
เพื่อที่จะได้อยู่กับคุณที่นั่น

962
01:19:17,252 --> 01:19:18,628
ถ้าผมทำแบบนั้น

963
01:19:19,629 --> 01:19:21,882
คงเป็นได้แค่พนักงานคนที่ 85
ที่แค่ผ่านมา

964
01:19:23,175 --> 01:19:25,719
และอาจได้วาดภาพเหมือน
ของคุณก็เป็นได้

965
01:19:42,152 --> 01:19:44,905
ผมคิดถึงเรื่องนี้
ตอนแขวนรูปที่เราถ่ายด้วยกัน

966
01:19:47,699 --> 01:19:51,912
ผมคิดว่าผมจะขอเป็นผู้จัดการคนที่ 99
ผู้จัดการคนสุดท้ายของคุณ

967
01:19:54,247 --> 01:19:55,415
ผมจะไม่ปล่อย

968
01:19:55,957 --> 01:19:59,252
ให้คุณต้องใช้เวลาที่ไร้ความหมาย
กับผู้จัดการคนที่ 100

969
01:20:12,265 --> 01:20:13,391
เพราะงั้น...

970
01:20:16,728 --> 01:20:18,063
อย่าดื่มมันเลยครับ

971
01:20:28,740 --> 01:20:31,451
ฉันรู้อยู่แล้วล่ะว่านายจะพูดแบบนั้น

972
01:21:45,483 --> 01:21:47,235
ขอบคุณนะ กูชานซอง

973
01:22:02,125 --> 01:22:03,418
ฉันรักนายนะ

974
01:22:16,431 --> 01:22:17,641
ผมก็รักคุณครับ

975
01:23:16,741 --> 01:23:18,743
คำบรรยายโดย: ณัฐพัชร์ ชำนาญอาสา